Shoud 1, Passion 2020

SHOUD 1, Passion 2020

3-8- 2019

(Δεν είναι δικό σας, Το πάθος, Πρακτική Μαγεία, Ένα πρότυπο Αξιοπρέπειας, Μεράμπ)

Εγώ Είμαι αυτό που Είμαι, ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής.

ΚΟΙΝΟ: “Χρόνια Πολλά …

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αα!

ΚΟΙΝΟ: “… να ζήσεις αγαπημένε Αντάμους και χρόνια πολλά, χρόνια πολλά!” (το κοινό ζητωκραυγάζει και χειροκροτάει καθώς πλησιάζει ένα τρόλεϊ με την τούρτα)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ευχαριστώ. Ευχαριστώ, ευχαριστώ. Τριακόσια δέκα. Μόλις που φαίνομαι 30 ,μαζί κι ένα μηχάνημα για μπουρμπουλήθρες. Αα! Και λέει “Συγχαρητήρια για τα 20 χρόνια στον Βυσσινί Κύκλο και Χρόνια Πολλά, Αντάμους.” Ας το χρησιμοποιήσουμε αυτό σαν μια γιορτή για όλους μας, για όλους τους Μέρλιν, σαν αναγνώριση ότι είμαστε εδώ τώρα. Σας ευχαριστώ για την τούρτα (το κοινό ζητωκραυγάζει και χειροκροτάει καθώς σβήνει τα κεράκια). Σας ευχαριστώ πολύ. Θα τους κάνουμε όλους να φτιαχτούν με ζάχαρη αργότερα. Όμως αυτή τη στιγμή, θα φτιαχτούμε με λίγη ενέργεια.

ΛΙΝΤΑ: Αντάμους.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, αγαπητή μου.

ΛΙΝΤΑ: Είμαι έτοιμη.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, καλά, καλά. Αα!

Λοιπόν, αγαπητοί Σώμπρα, εδώ είμαστε. Μετά από 10 χρόνια μαζί μου, 10 χρόνια με τον Τοβία, είμαστε ακόμα εδώ. Ακόμα εδώ, πιο δυνατοί από ποτέ. Μπαίνουμε τώρα στη νέα μας σειρά την οποία έχω ονομάσει “Πάθος 2020”. Μπορούμε να δούμε την εικόνα στην οθόνη; Πάθος 2020, είναι η αρχή μιας νέας εποχής με τόσους πολλούς τρόπους. Είναι η εποχή που συνειδητοποιείτε ότι είστε στην Πραγμάτωση. Αυτό είναι το νούμερο ένα. Συνειδητοποιείτε ότι είστε στην Πραγμάτωση. Θα ασχοληθούμε μ’ αυτό σε ένα λεπτό, όμως μέχρι τώρα ξεγλιστρούσατε από αυτό, σαν να παίζετε ένα παιχνίδι μ’ αυτό και ήρθε η ώρα τώρα να συνειδητοποιήσετε ότι είστε στην Πραγμάτωση. Όσο αστείοι κι αν φαίνεστε όλοι με αυτές τις ταινίες που φοράτε (λίγα γέλια˙ πολλά μέλη του κοινού έχουν φορέσει ταινίες στο μέτωπο).

Όμως δεν είναι καλό που μετά από πόσα χρόνια μπορούμε να κοροϊδεύουμε εκείνες τις ελεεινές Ατλάντιες ταινίες ?  Headbads ( περικεφαλίδες)
Για τόσο καιρό, οι ταινίες είναι ακριβώς αυτά που κράτησαν τον άνθρωπο πίσω, κράτησαν τον άνθρωπο στο μυαλό, το κράτησαν προγραμματισμένο και τώρα μπορούμε να φοράμε ένα κάθισμα τουαλέτας στο κεφάλι (γέλια γιατί ο Σαρτ έχει διακοσμήσει ένα κάθισμα τουαλέτας σαν ταινία στο κεφάλι του) και διάφορα άλλα πράγματα που έχετε βάλει. Είναι τόσο ωραίο να μπορείς να γελάς και να λες “Αυτά είναι απλά ταινίες. Δεν μπορούν να μου κάνουν τίποτα.” Κι ας το προχωρήσουμε τώρα στην τεχνολογία, καθώς έρχεται σ αυτόν τον κόσμο.

Δεν Είναι Δικό Σας

Όπως είπαν ο Κώλντρε και η Λίντα μόλις τώρα, πρόσφατα κάναμε το Prognost Update και πιστεύω ότι ήταν τόσο όμορφη περίληψη, συμπύκνωση του πού βρίσκεται ο κόσμος αυτή τη στιγμή κι επαναλαμβάνω, χωρίς να κοιτάμε ένα μακρινό μέλλον, ούτε κάποια ιδέα επιστημονικής φαντασίας για το τι συμβαίνει. Συμβαίνει στον πλανήτη. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να ακούσουν γι αυτό ή τους αποσπούν άλλα πράγματα -η πολιτική, η οικονομία, οι πόλεμοι κι ο καιρός. Τους αποσπούν άλλα πράγματα, αλλά το νούμερο ένα ζήτημα στον πλανήτη τώρα, πάνω από οτιδήποτε, είναι η τεχνολογία ή τεχνητή νοημοσύνη ή οι  υπολογιστές, όπως κι αν θέλετε να το παρουσιάσετε. Το νούμερο ένα πράγμα που συμβαίνει στον πλανήτη. Όλα τα άλλα είναι απλά αντίδραση σ αυτό. Όλα τα άλλα είναι σαν απόσπαση, κατά κάποιον τρόπο.

Υπάρχει εδώ κανένας που εξακολουθεί να ασχολείται με την πολιτική; (η Λίντα και μερικοί άλλοι σηκώνουν το χέρι). Ω, κατάλαβα .Λυπάμαι πολύ. Κάντε το για πλάκα. Κάντε το πίσω από τον χαμηλό τοίχο, δηλαδή αυτό είναι εκεί πάνω κι εσείς είστε πίσω από τον τοίχο. Μην μπλέκεστε μ’ αυτό. Είναι χαμένος χρόνος. Δεν είναι ο λόγος που είστε εδώ. Είναι το αντίθετο του πάθους σας. Μην μπλέκεστε μ’ αυτό -τα παγκόσμια προβλήματα, τα παγκόσμια γεγονότα, όλο το θέμα. Ξέρω ότι δεν είμαι κοινωνικά ή πολιτικά ή πνευματικά ορθός εδώ, αλλά ακόμα και για την υπερθέρμανση του πλανήτη και το περιβάλλον, θα πρέπει να αστειεύεστε. Έχετε καλύτερα πράγματα να κάνετε από το να αναλάβετε αυτούς τους αγώνες.

Η υπερθέρμανση του πλανήτη – ξέρω ότι πολλοί από σας θα αναστατωθούν και θα σκεφτούν ότι γίνομαι καφέ αντί για πράσινος – αλλά είναι μια απόσπαση. Είναι τόσο αστείο γιατί η Γη μπορεί να φροντίσει τον εαυτό της. Ξέρετε, οι άνθρωποι δεν πρόκειται να καταστρέψουν τη Γη με το να έχουν πάρα πολλά εργοστάσια ή βενζινοκίνητα αυτοκίνητα. Δεν λέω ότι είναι καλό, αλλά η Γη μπορεί πραγματικά να φροντίσει τον εαυτό της. Συμφορά για τον άνθρωπο, φυσικά, αλλά η γη μπορεί να φροντίσει τον εαυτό της.

Και δεν είναι σύμπτωση, όλη αυτή η εστίαση στο περιβάλλον τώρα, ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπόψη ότι η Γαία θα φύγει και οι άνθρωποι θα πάρουν τον έλεγχο. Έτσι είναι πραγματικά φυσιολογικό, ότι οι άνθρωποι θα ανησυχούν όλο και περισσότερο για το περιβάλλον, όπως δικαίως θα πρέπει να κάνουν. Όμως κι αυτό μετατρέπεται σε έναν μεγάλο αγώνα. Αφήστε τους άλλους να το κάνουν. Αφήστε τους άλλους να αναλάβουν αυτούς τους αγώνες. Εμείς πηγαίνουμε κάπου αλλού. Ναι, Λίντα;

ΛΙΝΤΑ: Λοιπόν, μπορούμε απλά -κάποια απ’ αυτά έχουν μόνο καθαρά ψυχαγωγική αξία. Είναι εντάξει να παρακολουθούμε για ψυχαγωγικούς λόγους;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ποιο κομμάτι έχει καθαρά ψυχαγωγική αξία;

ΛΙΝΤΑ: Λοιπόν, ξέρεις, το να παρακολουθείς ανόητα πράγματα, που λέγονται σε δημόσιες συζητήσεις και να γελάς με το πόσο ανόητα …

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, αν μπορείς να γελάς γι αυτό, αν μπορείς να καταλάβεις ότι πίσω από σχεδόν όλο αυτό είναι η εξουσία …

ΛΙΝΤΑ: Ω, ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … κι έλλειψη κατανόησης της ενέργειας. Έχετε επιλέξει να είστε εδώ. Το πάθος σας που ζωντανεύει το έτος 2020, το πάθος σας είναι να είστε εδώ ως Μέρλιν. Να είστε εδώ σ αυτό τον πλανήτη για να δείξετε στον κόσμο, ξέρετε, ότι όλος αυτός ο θόρυβος κι αυτά τα παιχνίδια κι όλα τα άλλα που παίζετε είναι μόνον αυτό. Υπάρχει κάτι πολύ πάνω από αυτό και είναι το να είστε οι Μέρλιν.
Ο Μέρλιν είναι αυτός που επιτρέπει στην ενέργεια να τον υπηρετήσει. Αυτό είναι. Αυτό είναι. Και το να εμπλακείτε σε εκείνα τα άλλα πράγματα θα σας απομυζήσει. Αν μπορούσατε να το κάνετε όπως κάνατε τη φαρσοκωμωδία σε μένα, ξέρετε, χωρίς να είστε σοβαροί -φυσικά, τίποτα απ’ αυτά που ειπώθηκαν δεν ήταν σοβαρά (γέλια καθώς κάνει μια γκριμάτσα στον Ταντ, έναν από τους κωμικούς). Αν μπορείτε να γελάτε γι αυτό, μπορείτε να γελάτε για την οντότητά σας, να γελάτε γι αυτά τα άλλα πράγματα, αλλά δεν είναι η δουλειά σας να αναλάβετε αυτούς τους αγώνες. Έχετε κάτι το εξαιρετικό που πρόκειται να πάρει … Δεν πρόκειται να πάρει την ενέργεια σας. Πρόκειται να χρειαστεί επιπρόσθετη  δέσμευση από σας στον εαυτό σας σ’ αυτή τη ζωή.

Και είναι αυτή η χρονιά. Δεν είναι σύμπτωση που, όπως επισήμανε η Λίντα, το 2020 είναι η τέλεια όραση (αναφέρεται στον Αμερικανικό όρο 20/20, που χρησιμοποιείται σαν πρότυπο ανεμπόδιστης όρασης). Διαύγεια. Είναι όταν έρχεται ο δράκος.

2020, όπως επισήμανε ο Κώλντρε, είναι ο αριθμός τέσσερα όπως βλέπετε εδώ στην εικόνα, την οποία, ναι, εγώ δημιούργησα. Επίσης εγώ δημιούργησα τη δίψα και το νερό και κάθε τι άλλο (γέλια καθώς αναφέρεται σε ένα μέρος της φαρσοκωμωδίας από την εκδήλωση στη Σάντα Φε). Με κολακεύτε τόσο! (ο Αντάμους γελάει) Εγώ ο ίδιος έφτιαξα και την τούρτα (κι άλλα γέλια). Κι εδώ έχετε το παλιό φόντο, παλιό τύπο γραμμάτων, θωρακισμένα, ανάγλυφα και σφραγισμένα σ αυτό το μέταλλο που αντιπροσωπεύει την ανθρωπότητα, την κοινωνία τώρα. Είναι στο παλιό της μονοπάτι. Όμως θα το διαπεράσουμε. Θα περάσουμε με επιτυχία -και δεν με νοιάζει αν είναι μέταλλο ή πέτρα ή οτιδήποτε άλλο – γιατί το πάθος υποσκελίζει  οτιδήποτε. Το πάθος -θα έλεγα τη λέξη “επισκιάζει” [“trumps”] αλλά ο Κώλντρε είπε να μη το πω σ αυτή την ομάδα (μερικά γέλια). Το πάθος πάει πάνω και πέρα από οτιδήποτε και γι αυτό είστε εδώ.

Το Πάθος

Ξέρετε ότι έχει περάσει πολύς καιρός, πολύς, πολύς καιρός από τότε που πραγματικά νιώσατε πάθος. Ζήσατε μέρα τη μέρα. Έχετε κάνει ό,τι ήταν απαραίτητο για να επιζήσετε. Πραγματικά κάνατε το Επιτρέπω σε τεράστιο βαθμό -Επιτρέπω- πολύ απ’ αυτό. Και ήταν όλο χωρίς αυτό το αληθινό πάθος. Αυτό είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που χάνεις, όταν βγεις από την αφύπνιση και μετά επιλέξεις να γίνεις Μάστερ. Το πάθος απλά φεύγει και προσπαθείς να το αναζωπυρώσεις κι αυτό δεν λειτουργεί. Προσπαθείς να το αναζωπυρώσεις ακόμα περισσότερο. Προσπαθείς να επινοήσεις κάποια νέα πάθη και παθιάζεσαι για την επινόηση νέων παθών, αλλά ακόμα κι αυτό περνάει και ξαφνικά δεν υπάρχει τίποτα. Υπάρχει το κενό κι αυτή είναι η χειρότερη περίοδος όπως έχετε όλοι βιώσει. Είναι η χειρότερη περίοδος όταν απλά νιώθεις ότι είσαι σ αυτό το κενό.

Κι αυτή η περίοδος στο κενό είναι που κάνει το Επιτρέπω τόσο σημαντικό, για να γίνει η αληθινή μεταμόρφωση. Είστε μέσα στο κουκούλι. Έχετε περάσει από το στάδιο της κάμπιας στο στάδιο της πεταλούδας σ αυτό το κουκούλι -το Επιτρέπω – γιατί δεν υπάρχει τίποτε άλλο να κάνετε. Δεν μπορείτε πια να παλεύετε μέσα στον εαυτό σας. Δεν μπορείτε πια να το καταλάβετε. Ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να το κατασκευάσει αν προσπαθούσε και δεν θα έπρεπε να προσπαθεί. Κι απλά βρίσκεστε εκεί στο κενό του κουκουλιού και δεν μπορείτε παρά να επιτρέπετε. Απλά επιτρέπετε.
Αυτό έχετε κάνει και γι αυτό είμαστε εδώ και γι αυτό μπορούμε να ανακοινώσουμε ότι αυτή η επόμενη σειρά είναι το Πάθος 2020.

Είναι ενδιαφέρον που έπεσε το έτος 2020. Υποθέτω ότι είναι εν μέρει συμπτωματικό κι εν μέρει όχι, όμως είναι η ανάδυση του πάθους. Το πάθος είναι προσωπικό για τον καθένα από σας, αλλά δεν θα μοιάζει καθόλου με τα παλιά σας πάθη. Δεν θα είναι έν χόμπι. Δεν θα είναι προσπάθεια να ασχοληθείτε με την πολιτική ή το περιβάλλον ή οτιδήποτε παρόμοιο. Αυτά τα πράγματα θα μοιάζουν με βαρετά αστεία σε σας που προχωράτε. Οι άνθρωποι μερικές φορές αρχίζουν το τρεχαλητό για διάφορα πράγματα. Τους απορροφούν αυτά και δεν βλέπουν πραγματικά την πλήρη εικόνα.

Έτσι, πηγαίνουμε στο πάθος μας, το πάθος σας. Το πάθος ήταν να είστε εδώ στον πλανήτη.

Αισθανθείτε το παρελθόν για μια στιγμή, όταν μπορούσατε να έχετε τη φώτιση στην προηγούμενη ζωή σας, ίσως και νωρίτερα σ’ αυτή τη ζωή, στην περασμένη ζωή, ίσως και στην προηγούμενη ζωή και είπατε “Σκοπεύω να περιμένω” γιατί ξέρατε ότι κάτι θα γινόταν. “Σκοπεύω να περιμένω” και το κάνατε και τώρα είμαστε εδώ.

Θα μπορούσατε να έχετε την Πραγμάτωση σας στα μέσα του 1800, τότε που ιστορικά, θα έλεγα, δεν συνέβαιναν πολλά στον πλανήτη. Δεν υπήρχαν σπουδαίες, μεγάλες αλλαγές. Αλλά είπατε “Σκοπεύω να περιμένω μέχρι το 2020 περίπου”. Είναι η Εποχή των Μηχανών για την οποία μιλάω τόσο πολύ, εννοώντας την τεχνολογία, την ψηφιοποίηση. Είναι η εποχή που τόσα πολλά αλλάζουν στον πλανήτη. Είναι πρωτοφανές. Πρόκειται να γεννηθεί ένα νέο ανθρώπινο είδος και δεν θα είναι ένα κλασικό βιολογικό είδος.

Είναι μια εποχή που πρόκειται να υπάρξει σε τεράστιο βαθμό, ω, “έλεγχος” ίσως δεν είναι η σωστή λέξη, αλλά ρύθμιση με την τεχνολογία. Όπως ανέφερα στο  Prognost 2019 Update που κάναμε πρόσφατα, η μαγεία πρόκειται να τεθεί εκτός νόμου. Όχι απαραίτητα γραπτώς, σαν κάτι που θα έχει γραφτεί “Η μαγεία δεν είναι νόμιμη πια”, αλλά θα απαγορευτεί σε ότι αφορά καθέναν που δεν συμμορφώνεται, που δεν σκέφτεται και πρττει -…κάθε τι που κάνετε όλοι, όλοι οι άνθρωποι, θα παρακολουθείται. Και μπορεί να λέτε “Λοιπόν, όχι, δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί σε μένα πραγματικά” ή “Αυτό θα γίνει σε πολύ καιρό, κάποτε στο μέλλον.” Όχι. Είναι αυτό που ονομάζουν το Ίντερνετ των Πραγμάτων. Σημαίνει ότι ο Μεγάλος Αδελφός, το μάτι, είναι όπου κι αν πάτε.

Υπάρχουν κάποια σπουδαία πλεονεκτήματα σ αυτό, κάποια θαυμάσια πλεονεκτήματα -η ανακάλυψη χαμένων παιδιών, η αποκάλυψη του δράστη ενός εγκλήματος παρακολουθώντας υλικό παρακολούθησης σε κάμερες καταστημάτων, τέτοια πράγματα. Σπουδαία τα πλεονεκτήματα σ’ όλο αυτό, δεν λέω ότι είναι κακό.

Όμως, όταν κάποιος παρεκτραπεί ψυχολογικά και δεν μίλησα καν γ’ι αυτό στο  Prognost Update, αλλά υπάρχει τόσος προβληματισμός στις μέρες μας για τη μελέτη του ψυχολογικού προφίλ – ξέρετε, ποιος θα είναι ο επόμενος στον πλανήτη που θα δολοφονήσει μαζικά, ποιος πρόκειται να κάνει αποτρόπαια πράγματα σε άλλους – άρα η μελέτη του προφίλ θα γίνει πολύ αποδεκτή. Δεν θα το πουν ποτέ έτσι, αλλά είναι παρακολούθηση.
Οποιοσδήποτε βγει από τη συμμόρφωση, κάποιος που χαμογελάει πολύ συχνά (κάποιος κοροϊδεύει) -όχι, το λέω σοβαρά, θα υπάρξει ένας αλγόριθμος για το χαμόγελο, ξέρετε, γιατί πρόκειται να θεωρ… -η τεχνητή νοημοσύνη θα υπολογίσει “Αυτή είναι η δυναμική που προκύπτει όταν κάποιος βαδίζει προς την τρέλα” -πράγματα όπως ότι ανοιγοκλείνουν τα μάτια πάρα πολύ ή ότι χαμογελούν πάρα πολύ ή ότι έχουν κάποιες αντικοινωνικές συμπεριφορές – όλα θα παρακολουθούνται και μετά το άτομο θα επαναφέρεται στη συμμόρφωση. Ω, όχι ξυλοκοπώντας τους μέχρι θανάτου. Όχι. Δίνοντας τους κέικ (λίγα γέλια) και μερικά περίεργα χαπάκια. Προς τα εκεί πηγαίνει η κοινωνία.

Και δεν λέω ότι είναι καλό ή κακό. Είναι μια εμπειρία της κοινωνίας. Όμως το θυμάστε τόσο καλά μέσα σας, όλο το Ατλάντιο θέμα, αυτό που συνέβη εκεί -κάτι που αποσκοπούσε να είναι καλό και πραγματικά παγίδεψε τους ανθρώπους μέσα στο μυαλό τους – κι έχετε μια δέσμευση, το πάθος σας “Θα επιστρέψω αυτή την εποχή και θα γίνω η μαγεία. Εγώ είμαι η μαγεία.”

Και θα σας πω τώρα ότι δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για τους αλγόριθμους των υπολογιστών ότι θα σας θεωρήσουν τρελούς, γιατί πρόκειται να έχετε τέτοιο έλεγχο της ενέργειας, ένα μη παρεμβατικό, μη χειριστικό έλεγχο της ενέργειας, ώστε δεν πρόκειται να σας βλέπουν. Κάθε άλλη μαγεία θα απαγορευτεί, μ’ άλλα λόγια. Δεν πρόκειται να σας βλέπουν και πραγματικά θα είστε τα Πρότυπα γι’ αυτό τον πλανήτη. Είναι τεράστια ευθύνη, αλλά είναι και το πάθος σας. Είναι ο λόγος που επιστρέψατε. Είναι ο λόγος που αντέξατε όλα όσα αντέξατε μέχρι τώρα. Είναι ο λόγος που, λοιπόν, θα λέγαμε, δεν υπήρξε άμεση Πραγμάτωση. Είναι ο λόγος που υπήρξαν φορές που νιώσατε τόση μοναξιά και τόσο αναποτελεσματικοί, γιατί μόνο περιμένατε μέχρι τώρα.

Περάσαμε τη Σειρά Ανάδυση κι έχετε αναδυθεί. Ναι. Δεν πρόκειται να αναδυθείτε, έχετε αναδυθεί. Τώρα είναι το σημείο που η πεταλούδα πρωτοανοίγει τα φτερά της και νιώθει λίγο άβολα. Και προσπαθεί να πετάξει αλλά θυμάται ακόμα πώς ήταν να είναι πράσινη με 18 πόδια και υπάρχει λίγη ατσαλοσύνη και πραγματικά αυτό που  θα κάνουμε σ αυτή τη Σειρά είναι να περάσουμε αυτή την ατσαλοσύνη. Αλλά πρέπει να σας υπενθυμίσω ότι είστε στην Πραγμάτωση. Τώρα χρειάζεται μόνο να το συνειδητοποιήσετε (ο Αντάμους γελάει). Έτσι, ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτό. Πάθος 2020, το πάθος είναι να βρίσκεστε εδώ, να είστε η μαγεία στον πλανήτη.

Πώς ορίζετε τη μαγεία; Υπάρχουν πολλοί και διάφοροι τρόποι, αλλά είναι όταν αφήνετε την ενέργεια να σας υπηρετήσει. Πραγματικά δεν είναι μαγικό, είναι φυσιολογικό. Αλλά για το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας θα φανεί σαν μαγεία.

Μαγεία είναι εκείνα τα πράγματα, που δεν μπορούν να οριστούν από την επιστήμη ή τους υπολογιστές ή από την συνηθισμένη ανθρώπινη λογική. Αυτό που πρόκειται να κάνουμε, δεν είναι στα βιβλία φυσικής. Μπορούν να κόψουν τον εγκέφαλο σας στα δυο και να προσπαθήσουν να καταλάβουν πώς το κάνετε όλο αυτό και πάλι δεν θα το βρουν. Ω, όχι, συγγνώμη, το κάνατε αυτό στην Ατλαντίδα. Όχι, δεν πρόκειται να το κάνουν τώρα . Δεν πρόκειται να το κάνουν τώρα.

Είναι αυτό που δεν μπορεί να οριστεί. Δεν είναι σύμφωνο με την τρέχουσα φυσική, αλλά κι αυτό είναι εντάξει, γιατί η τρέχουσα φυσική πρόκειται να αλλάξει πολύ γρήγορα. Και ξαναλέω, τίποτα απ’ αυτά δεν είναι στο μακρινό μέλλον. Τίποτα απ’ αυτά δεν είναι απλά πρόβλεψη από μέρους μου. Μαζί με εκείνους που συνεργάζομαι στο Βυσσινί Συμβούλιο, κοιτάζουμε τι συμβαίνει.

Πολλά από τα θέματα τεχνολογίας δεν φτάνουν ούτε στην πρώτη ούτε στη δεύτερη σελίδα των εφημερίδων σας -ω, δεν υπάρχουν πια εφημερίδες˙ στη ροή των δεδομένων σας, πρέπει να συνηθίσω σ αυτό – γιατί δεν είναι πραγματικά συναρπαστικά. Δηλαδή, ποιος θέλει να διαβάζει για τεχνολογία;  Ξέρω ότι μερικοί μηχανικοί εδώ θέλουν, αλλά για τους περισσότερους ανθρώπους δεν είναι συναρπαστικό. Θέλουν να διαβάσουν για την τελευταία μαζική δολοφονία. Θέλουν να διαβάσουν για την τελευταία κλιματική καταστροφή, ξέρετε, τα δραματικά σενάρια, την πολιτική φυσικά, οπότε δεν φτάνει να γίνει πρωτοσέλιδο. Αλλά είναι ένα σύνδρομο που υποβόσκει -και είναι επίσης και τρομακτικό- αλλά είναι ένα  σύνδρομο που υποβόσκει. Τρυπώνει στη ζωή όλων. Κανείς δεν σταματάει να πει “Περιμένετε όλοι μια στιγμή. Πώς θα είναι τα πράγματα σε πέντε ή δέκα χρόνια;” Ακόμα κι όταν το κάνουν, λένε “Λοιπόν, κοιτάτε όλα τα πλεονεκτήματα ενός εγκεφαλικού εμφυτεύματος, ενός εμφυτευμένου τσιπ.

Ξέρετε, …ω, μην αρχίσω γιατί μόλις κάναμε το Prognost και δεν θέλω να κάνω το  Prognost μέρος δεύτερο εδώ, αλλά … Και λυπάμαι αν θα προσβάλλω … όχι, δεν λυπάμαι ποτέ όταν προσβάλλω κάποιον . Απλά αστειεύομαι.

Υπάρχουν ορισμένες κυβερνήσεις στον πλανήτη, δεν θα αναφέρω καμία -δεν πρόκειται να πάμε σ αυτό, ούτε και θα τολμούσαμε- που έχουν ένα πολύ μεγάλο κίνημα – τεχνολογία, οικονομικά και κάθε τι άλλο – για να κάνουν μαζικές  εμφυτεύσεις τσιπ σε κάθε άτομο. Θα είναι νόμος. Πρέπει να το κάνεις. Και δεν σκοπεύω να δώσω ονόματα εδώ αλλά -δράκος – πρόκειται να συμβεί. Θα είναι μέρος της κοινωνικής μεταρρύθμισης. Δεν είναι η Ευρώπη και δεν είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, άρα μην ανησυχείτε πάρα πολύ γι αυτό, αλλά θα είναι υποχρεωτικό. Και θα πω, νιώθοντας κι έχοντας ταξιδέψει εκεί ήδη, σε περίπου επτά χρόνια. Όχι και τόσο μακριά. Λοιπόν, ήδη το κάνετε, κάπως, στα σκυλιά, αλλά δεν επηρεάζει τον εγκέφαλο. Όμως, όχι, τα εμφυτεύματα πρόκειται να γίνουν το καινούριο πράγμα.

Αλλά παρεκκλίνω γιατί θέλω να μιλήσω για το λόγο που είστε εδώ στον πλανήτη τώρα. Κατά κάποιον τρόπο, έχετε επιλέξει μια πραγματικά σκ@τένια εποχή (ο Αντάμους γελάει και λίγα γέλια από το κοινό)

ΛΙΝΤΑ: Ευχαριστούμε!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν, όχι, έκανα επικοινωνία τον Σαρτ (κι άλλα γέλια).

ΛΙΝΤΑ: (γελώντας) Ευχαριστούμε!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: (γελώντας) Ναι, η μοναδική ταινία κάθισμα τουαλέτας από την Ατλαντίδα!

Το πάθος είναι εδώ για να είναι το Πρότυπο, για να έχει τέλεια αρμονία με την ενέργεια σας. Αυτό είναι. Δεν πρόκειται να στέκεστε στις γωνίες των δρόμων κάνοντας κήρυγμα. Πολλοί από σας δεν πρόκειται να κάνουν διδασκαλίες σε μεγάλες ομάδες ή οτιδήποτε σχετικό. Δεν πρόκειται να προσπαθήσετε να βγείτε έξω δυναμικά και να αλλάξετε τα πάντα. Απλά δεν πρόκειται να συμβεί. Θα το κάνετε πολύ ήσυχα, αλλά αυτός είναι ο πιο δυνατός τρόπος για να το κάνεις -ήσυχα στη δική σου ζωή. Στη δική σου ζωή.

Έτσι, ερχόμαστε σ αυτή την περίοδο της σειράς Πάθος 2020. Την περίμενα πολύ καιρό και γι αυτό είμαστε εδώ τώρα, για το πάθος. Θα έχετε μια αναζωπύρωση του πάθους μέσα σας. “Γι αυτό βρίσκομαι εδώ! Το κατάλαβα!” Και να θυμάστε ότι δεν πρόκειται για έναν αγώνα. “Ήρθα εδώ να γίνω όλα όσα είμαι, να γίνω Μέρλιν, να φέρω τη μαγεία πίσω στον πλανήτη. Τελεία και παύλα.” Αυτό είναι. Αυτό είναι τέτοιο πάθος, ένας αληθινός λόγος για να είστε εδώ, ένας αληθινός λόγος για να αφήσετε το φως σας να λάμψει.

Αυτή τη χρονιά, για τόσο πολλούς από σας, όλη η σύγχυση που υπάρχει στο μυαλό σας “Τι θα έπρεπε να κάνω; Γιατί βρίσκομαι εδώ;” -αυτό είναι ένα μεγάλο [ερώτημα] που έχετε – διαλύεται. Θα γνωρίζετε τόσο καθαρά, καθαρότητα 20/20, γιατί είστε εδώ. Και είναι γεγονός ότι, ξέρετε, δεν είναι μεγάλη αποστολή. Δεν πρόκειται να βγείτε εκεί έξω προσπαθώντας να προσηλυτίσετε τους ιθαγενείς ή τους Μαγκλ. Είναι μόνο το να υπάρχετε. Πρόκειται να το βρείτε απολαυστικό -κι ο Κώλντρε δεν το πιστεύει – απλά να πηγαίνετε κάπου, να είστε σ’ ένα αεροδρόμιο ή ένα κατάστημα κι απλά να στέκεστε εκεί κι απλά να είστε στον Εαυτό σας, στην ενέργεια σας και να παρατηρείτε πώς συμβαίνουν περίεργα μικροπράγματα τριγύρω σας. Και, ξέρετε, μερικά θα είναι εκπληκτικά. Ξαφνικά κάποιος αρχίζει να κλαίει μόνο με το να είναι μπροστά σας, γιατί το να βρίσκονται στο φως σας τους δίνει τόση ελπίδα, και δεν μπορούν να το καταλάβουν μέσα στο κεφάλι τους. Δεν ξέρουν ότι ήσασταν εσείς, Τζοάν, που το κάνατε σ αυτούς, αλλά απλά κλαίνε.
Σαρτ, πάντα θα κλαίνε (γέλια).  Γι αυτό είμαι εδώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … γιατί φέρνει τόση χαρά.

Όχι, πραγματικά θα απολαύσετε -ο Κώλντρε πραγματικά δεν το πιστεύει αυτό – αλλά θα απολαύσετε να πηγαίνετε πίσω εκεί έξω, να είστε ανάμεσα σε άλλους -για σύντομα χρονικά διαστήματα – γιατί θα δείτε το άμεσο αποτέλεσμα που έχει. Και δεν πρόκειται να προσπαθήσετε να προκαλέσετε τίποτα σε κανένα. Δεν πρόκειται να προσπαθήσετε να αλλάξετε τη ζωή τους. Αλλά μπορείτε μόνο να φανταστείτε, είστε έξω, ας πούμε, σε ένα -πώς τα λέτε – πολυκατάστημα. Είστε σ’ ένα μαγαζί. Είναι πολυσύχναστο, οι υπάλληλοι είναι στριμμένοι, οι πελάτες είναι πιεστικοί και αντιπαθητικοί. Μπορείτε να νιώσετε όλες τις ενέργειες, τις ενέργειες που πρώτα σας έκαναν να νιώθετε ναυτία κι αδυναμία και ξαφνικά είστε εκεί. Απλά στέκεστε εκεί. Δεν αγοράζετε τίποτα. Δεν χρειάζεται να αγοράσετε τίποτα. Απλά στέκεστε εκεί και παρακολουθείτε το χάος να αρχίζει να αναδιοργανώνεται. Κι όχι επειδή εσείς το κάνετε, μόνο επειδή είστε εσείς εκεί.

Αυτά είναι αληθινά παραδείγματα για το τι πρόκειται να συμβεί.

Ξαφνικά, σ’ αυτό που είναι χάος και κατάθλιψη, βαρεμάρα τριγύρω σας, γκρίζο χρώμα, ξαφνικά όλες οι ενέργειες αρχίζουν να στριφογυρίζουν και να στροβιλίζονται -τα φώτα σβήνουν, πράγματα αρχίζουν να πέφτουν και να σπάνε, οι άνθρωποι πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο – κι εσείς στέκεστε εκεί με ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο σας, γνωρίζοντας ότι τα πράγματα στροβιλίζονται προς την αρμονία απλά επειδή εσείς είστε εκεί. Οι ενέργειες που φέρνετε είναι τόσο αγνές και καθαρές που κάνουν όλες τις κολλημένες ενέργειες να απελευθερωθούν και από κολλημένες να επανέλθουν στο φυσικό τους τρόπο ύπαρξης.

Πρόκειται να συμβεί. Πρόκειται να συμβεί σε όλα στην ζωή σας – στο σπίτι σας, έξω με κόσμο, στο αυτοκίνητο, στους υπολογιστές σας, σε κάθε τι άλλο – και μπορεί να σπάσει προτού φτιαχτεί και να φτάσει σε ένα εντελώς νέο επίπεδο. Αυτό είναι οκέι. Θα είστε εντάξει μ’ αυτό γιατί θα το συνειδητοποιήσετε -πρώτα πρώτα, θα θυμηθείτε, μερικοί από σας, ότι ήσασταν μάγισσες πολύ πολύ παλιά σε μια άλλη ζωή και κάποιες από τις κακόβουλες πράξεις που κάνατε και την ενεργειακή σύγχυση που προέκυψε και θα σκεφτείτε για μια στιγμή “Ω, όχι. Πάμε πάλι, η ώρα της μάγισσας.” Και τότε θα συνειδητοποιήσετε, όχι, αυτή τη φορά, γιατί το κάνετε χωρίς προγραμματισμό. Απλά υπάρχετε. Έχετε παρακολουθήσει πώς οι ενέργειες μπορεί να προκαλέσουν χάος και φασαρία, αλλά έπειτα υπάρχει εναρμόνιση που προκύπτει απλά και μόνο επειδή είστε εσείς εκεί. Τότε θα χαμογελάσετε πλατιά και θα νιώσετε αυτό το πάθος και θα πείτε στον εαυτό σας “Α, αυτά που πέρασα για να φτάσω εδώ δεν ήταν τίποτα. Αυτό ήταν εύκολο.”

Αλλά σας έχω όλους σε κάποιο είδος βιντεοταινίας (ο Αντάμους γελάει), και πρόκειται να σας δείξω αυτές τις ταινίες με τα κλάματα και τα παράπονα σας και με όλα τα άλλα. Μοιάζετε με εκείνη την ομάδα στο πλάνο στο τέλος του βίντεο (γέλια, αναφέρεται σε αυτό το βίντεο που παίχτηκε πριν την επικοινωνία). Δεν ήταν αστείο.

Ερώτηση και Απάντηση -1

Οκέι. Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε. Πρώτη ερώτηση της ημέρας και στη διάρκεια της συνεδρίας Ε&Α, παρακαλώ θα ήθελα ένα σκηνικό αντικείμενο, γιατί έτσι. Θα ζητήσω, λοιπόν, να έρθει εδώ πάνω η Πριγκίπισσα Χενριέττα. Κι αν μπορούσες να σταθείς κάπως εκεί πίσω (ο Αντάμους ποζάρει) όλη την ώρα. Ναι. Κι αργότερα όταν ο κόσμος … (η Χενριέττα του προσφέρει ένα ποτήρι κρασί) Ω, για μένα;
ΧΕΝΡΙΕΤΤΑ: Chateauneuf-du-Pape.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εις υγείαν (ο Αντάμους πίνει μια γουλιά). Μμ.

ΧΕΝΡΙΕΤΤΑ: Γειά!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μμ. Αξιόλογο. Αξιόλογο. Παρακαλώ. Και, ναι, μπορείς να κρατάς το ποτήρι σου, μπορείς να το ακουμπήσεις κάτω, δεν … ω, αυτό είναι καλό. Ουου! Ίσως θα έπρεπε να τελειώσουμε αυτό το Shoud τώρα (αυτή ποζάρει). Ναι, ευχαριστώ (λίγα γέλια).

Οκέι το σκηνικό στη θέση του. Τέλεια. Μικρόφωνο, Λίντα, παρακαλώ στο κοινό. Ναι, να ανάψουν τα φώτα. Ερώτηση.

ΛΙΝΤΑ: Θέλεις να διαλέξω κάποιον πριν την ερώτηση;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Απολύτως. Η ερώτηση είναι, το συζητάμε αυτό με μερικούς από τους  Αναληφθέντες Δασκάλους (λίγα γέλια καθώς η Λίντα δίνει το μικρόφωνο σε κάποιον) -περίμενε την ερώτηση – το έχουμε συζητήσει. Αρχικά ανακινήθηκε από μια μικρή ομάδα Σώμπρα κάπου στη Βόρεια Ευρώπη. Δεν θα αναφέρω την πόλη. Περίπου τρεις ή τέσσερις απ’ αυτούς συναντήθηκαν και είπαν “Πραγματικά χρειάζεται να αρχίσουμε να γράφουμε ένα βιβλίο για τα Πρότυπα και τις Αξίες σχετικά με αυτά που μαθαίνουμε και κάνουμε.” Αυτοί ήρθαν σε μας, μέσω της ψυχής, και είπαν “Λοιπόν, ποια είναι η γνώμη σας γι αυτό;” Το συζητήσαμε κι εγώ είπα “Θα το θέσω στους Σώμπρα.” Μαθαίνουμε πολλά. Ξέρετε, υπάρχει αυτό το τεράστιο ρεπερτόριο πληροφοριών 20 ετών. Από πού να αρχίσει κάποιος; Από πού θα αρχίσετε

Περιμένετε μια στιγμή, παρακαλώ. Θα βγάλουμε μια φωτογραφία εδώ (ο Αντάμους ποζάρει με τη Χενριέττα˙ γέλια).

Αυτή η εκπληκτική βιβλιοθήκη πληροφοριών που έχουμε συσσωρεύσει, μερικοί απ’ αυτούς λένε “Ίσως θα έπρεπε να αρχίσουμε να γράφουμε κάποια Πρότυπα και Αξίες, πραγματικά να τα απλουστεύσουμε, πράγματα όπως ‘η ενέργεια είναι φίλη σας’ τέτοιου είδους πράγματα” κάτι σαν μικρά γνωμικά, υποθέτω, γιατί τώρα για να πάει κάποιος, όπως ξέρει η Τζην, αν κάποιος μπει στο υλικό, από πού θα αρχίσετε; Τι θα κάνετε?

Έτσι, η ερώτηση που έχω για όλους σας σήμερα είναι ,Αρχίζουμε να γράφουμε αυτό που θα ονομάζαμε Πρότυπα και Αξίες ?
Αυτή είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Και, ω, θα αρχίσουμε εδώ και μετά πρέπει να πάμε στο Βινς. Ναι, Τόμας;

ΤΟΜΑΣ: Θέλεις να αρχίσεις με το Βινς;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, όχι! (γελάνε) Ο Βινς θέλει να αρχίσει με σένα. Ναι.

ΤΟΜΑΣ: Λοιπόν, αυτή είναι η πρώτη μου φορά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μμ χμμ. Καλωσήλθες.

ΤΟΜΑΣ: Άρα μπορώ να μιλήσω από τη μεριά κάποιου που μπαίνει σ’ αυτό, μόλις τώρα μπαίνει σ’ αυτό. Από τη μια μεριά, με ξεπερνάει λίγο. Δεν ξέρω από πού να αρχίσω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Από πού άρχισες;

ΤΟΜΑΣ: YouTube.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: YouTube. Οκέι.

ΤΟΜΑΣ: Απλά πάω όποτε νιώσω την έλξη. Πραγματικά δεν ξέρω τι κάνω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ποιος είναι ο αγαπημένος σου; Μη πεις Τοβίας .Ήξερα τι ερχόταν. “Ω, είναι τόσο καλός.” Ναι. Τι … συνέχισε.

ΤΟΜΑΣ: Ο Μέρλιν. Ο Μέρλιν. Οι πληροφορίες για τον Μέρλιν, ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι. Καλά. Λοιπόν, ναι ή όχι; Κάνουμε αυτό …

ΤΟΜΑΣ: Ω, λοιπόν, πραγματικά – μαθαίνω ένα άλλο σύστημα διδασκαλίας της μουσικής που είναι η ίδια ιδέα, είναι πολύ ανοιχτό και δεν ορίζουν τα πράγματα. Αλλά καθώς το μαθαίνεις είναι κάπως έτσι, εύχεσαι να υπήρχε κάτι γραμμένο ή εύχεσαι κάποιος να έλεγε “Λοιπόν, δώσε μου κάτι να κρατηθώ.”

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.

ΤΟΜΑΣ: Λοιπόν, ίσως αν μπορούσες να βρεις κάτι στη μέση,όπου να υπάρχουν μικρές υποδείξεις ίσως, ούτε καν τόσο έντονο, σαν οδηγία ή …

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Βέβαια.

ΤΟΜΑΣ: … “Πρέπει να …” οτιδήποτε. Αλλά μόνο να λέει “Ω, ίσως θέλεις να αρχίσεις εδώ σ’ αυτή την κατεύθυνση.”

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ξέρεις, κάτι σαν βιβλίο με ψιχουλάκια ίσως.

ΤΟΜΑΣ: Λίγα ψιχουλάκια, ναι. Κάτι τέτοιο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι.

ΛΙΝΤΑ: Είπες τον Βινς;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Α, τον Βινς, ναι. (παύση, καθώς πίνει άλλη μια γουλιά κρασί) Θα μεθύσω τον Κώλντρε πριν τελειώσει αυτό. Ναι, κύριε.

ΒΙΝΣ: Πιστεύω ότι θα ήταν εντάξει να γράψουν τις εμπειρίες τους, αλλά – μόλις το αναφέραμε, πριν τέσσερις μήνες – πρέπει να είναι η εμπειρία τους για τους ίδιους κι όχι μια συνταγή για οποιονδήποτε άλλον.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι.

ΒΙΝΣ: Διαφορετικά, μπορείς κάλλιστα να βγάλεις την Κατήχηση, Το Βιβλίο της Διαπαιδαγώγησης των Μεθοδιστών.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.

ΒΙΝΣ: Ή διάλεξε το δηλητήριο σου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά. Καλά. Καλά. Δόγματα & Τάξη των Μορμόνων, κι όλα τα σχετικά. Ναι. Οκέι. Κι αυτό θα μπορούσε να υποστηριχθεί ή να συζητηθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Ένα δυο ακόμα. Θα έπρεπε να αρχίσουμε να γράφουμε τα Πρότυπα και Αξίες ή, ξέρετε, τις 100 σημαντικές υποδείξεις ενός Δασκάλου; Υπάρχουν μερικοί που θα τους άρεσε να το διαβάσουν τώρα.

ΤΖΑΝ: Μιλώντας για ένα σημείο να αρχίσω, μόλις πρόσφατα άρχισα να ξανακοιτάζω τα Shoud και δεν είχα την ευκαιρία να διαβάσω την πρώτη πρώτη σειρά για τον Τοβία κι ένιωσα τόση έκπληξη βλέποντας τόσα πράγματα, που ο Τοβίας είχε αρχίσει να συζητάει ακόμα και τότε και τα οποία έχουμε συζητήσει, ειδικά το Επιτρέπω.  Ένιωσα τόση έκπληξη βλέποντας πολλά από τα πράγματα που είχε αναφέρει για το Επιτρέπω τότε και …

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί εκπλήσσεσαι που κανείς δεν άκουσε;

ΤΖΑΝ: (γέλια) Δεν νομίζω ότι ήμασταν έτοιμοι. Δεν νομίζω ότι καταλάβαμε πραγματικά τί ήταν το Επιτρέπω και γιατί ήταν σημαντικό και τί χρειαζόταν να  – πώς χρειαζόμασταν να το βάλουμε στη ζωή μας κι όλα τα σχετικά. Εννοώ ότι θα έλεγε, ξέρεις, ότι χρειαζόμαστε ολοκληρωτικό και πλήρες επιτρέπω. Κι εμείς “Βέβαια, σωστά”, ξέρεις, ότι νάναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά.

ΤΖΑΝ: Αλλά δεν είχαμε σύνδεση μ αυτό. Έτσι, πιστεύω ότι καθώς οι άνθρωποι ξαναδιαβάζουν αυτά τα Shoud, κάνουν τις δικές τους συνδέσεις και νομίζω, κάπως τους βοηθάει να αποφασίσουν ποιες είναι οι δικές τους αξίες και …

Αλλά νομίζω πως,  δεν χρειάζεται να είναι κάποιο είδος προτύπου ή κάτι άλλο, γιατί νιώθω ότι είναι -αυτό που κάνω δεν θέλουν ή ίσως δεν ενδιαφέρονται να το κάνουν πολλοί άνθρωποι. Αλλά για μένα είναι κάτι που χρειάζεται να κάνω για τον εαυτό μου, για να συνεχίσω ή για να έχω καλύτερες βάσεις, σκέφτομαι από πού έρχομαι και πού πηγαίνω, άρα δεν βλέπω μια αληθινή ανάγκη για Αξίες και Πρότυπα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι.

ΤΖΑΝ: Νομίζω ότι είναι απλά κάτι προσωπικό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Καλά. Ένα δυο ακόμα κι αυτή δεν είναι ερώτηση παγίδα. Είναι μια γνήσια ερώτηση. Θα χρειαστεί να το κοιτάξουμε αυτό τα επόμενα χρόνια. Λοιπόν, συνέχισε. Θα το συνοψίσω σε λιγάκι.

ΤΖΟΕΠ: Είναι αστείο. Στην πραγματικότητα, ξεκίνησα ένα βιβλίο πριν χρόνια -Εργαλεία της Νέας Ενέργειας – απλά επιλέγοντας πράγματα από τα Shoud και σε κάποιο σημείο το παράτησα πάλι, αλλά πραγματικά, πρακτικά πράγματα, όπως να στέκεσαι πίσω από τον χαμηλό τοίχο, Φούρνος της Χάρης, τέτοια πράγματα. Αλλά δεν θα έκανα το Πρότυπα και -ποιο ήταν το άλλο;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αξίες.

ΤΖΟΕΠ: Αξίες. Νομίζω ότι η Τζην το συνόψισε πολύ καλά σε ένα από τα τελευταία της άρθρα. Χρειάζεται να λέμε τις ιστορίες μας. Αυτό είναι το βιβλίο που χρειάζεται να γράψουμε. Γιατί αυτό είναι που μπορούν να νιώσουν οι άνθρωποι κι αυτό είναι που θα πυροδοτήσει κάτι μέσα τους, όχι απλά τα ανιαρά πράγματα που περάσαμε.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Καλά. Σ’ ευχαριστώ. Δυο ακόμα. Θα έπρεπε να αρχίσουμε να το καταγράφουμε αυτό, να το γράφουμε με μια πραγματικά καθορισμένη μορφή;

ΤΑΝΤ: Θα ήθελα να έχω -απλά θα το πω – “Τι στο διάολο είναι ο Βυσσινί Κύκλος; Δηλαδή, τι -ξέρεις, έχουμε μιλήσει και προσπαθώ να εξηγήσω όταν οι άνθρωποι ρωτούν. Ξέρεις, δεν μιλάω ποτέ σαν να είμαι πάνω στο βήμα, αλλά “Λοιπόν, είναι η συνειδητότητα και …”. Ναι. Εννοώ ότι δεν προσηλυτίζω. “Λοιπόν, είναι η συνειδητότητα, αλλά δεν είναι αίρεση, αφορά την Πραγμάτωση” κι οι άνθρωποι κάνουν … Τίιιι ? (κάνει μια γκριμάτσα σύγχυσης)
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι.

ΤΑΝΤ: Οπότε, αυτή θα ήταν η επιθυμία μου, το αίτημα μου, ξέρεις, 25 λέξεις ή ακόμα και λιγότερο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά, σωστά.

ΤΑΝΤ: Αλλά απλά τι είναι;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ίσως ο Βυσσινί Κύκλος θα έπρεπε να κάνει -έχουν γίνει πολύ καλοί στο να φτιάχνουν βίντεο, ίσως ένα μικρό βίντεο σχετικά με το τι είναι ο Βυσσινί Κύκλος.

ΤΑΝΤ: Τέλειο (αυτή γελάει καθώς ο Αντάμους κάνει μια γκριμάτσα στη Τζην).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το έχουν στα βιβλία περίπου πέντε χρόνια. Απλά δεν έχει τελειώσει.

ΤΑΝΤ: Σε πιάνω!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Δεν θα ήταν κατάλληλο να γίνει νωρίτερα έτσι κι αλλιώς. Οκέι, ακόμα ένας.

ΛΙΝΤΑ: Υπήρχε κάποιος στο ραντάρ μου. Να πάρει! Οκέι, Μέρι Σου. Το ήξερες.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.

ΜΕΡΙ ΣΟΥ: Όχι, δεν νομίζω. (ότι θα πρέπει να το κάνουμε ).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι.

ΜΕΡΙ ΣΟΥ: Γιατί θα ήταν καθορισμένο και δεν θα το ήθελα καθορισμένο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι.

ΜΕΡΙ ΣΟΥ: Αν ήταν να προτείνω κάτι, θα ήταν ερωτήσεις κι απαντήσεις.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά.

ΜΕΡΙ ΣΟΥ: Ή ένα χάρτη με τα διαφορετικά τμήματα, που έχει η βιβλιοθήκη υλικού του Βυσσινί Κύκλου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι. Καλά. Υπάρχουν πολλές πληροφορίες. Σας ευχαριστώ όλους κι ευχαριστώ κι εσένα αγαπητή μου Χενριέττα, Πριγκίπισσα των Βερσαλλιών. Ευχαριστώ. Όμορφο κοστούμι. Θα ήθελες να πας … Ο Κρας θα σε βοηθήσει εδώ (αυτή πρέπει να περάσει το μεγάλο της κοστούμι εκτός σκηνής).

ΧΕΝΡΙΕΤΤΑ: Ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Αυτό ήταν το πρόβλημα τότε. Χρειαζόταν τόσος χρόνος να ντυθείς και μετά δεν μπορούσες να κινηθείς και είναι σαν … (λίγα γέλια)

Η Οπτική του Αντάμους

Οκέι, έκανα την ερώτηση και είναι μια πολύ έγκυρη ερώτηση και δεν υπάρχει μια απάνηση σ’ αυτή, αλλά θα είχα να πω κάνα δυο πράγματα από τη δική μου οπτική γωνία, όταν απευθύνθηκε σε μας αυτή η ομάδα των Σώμπρα στην Ευρώπη. Δεν είναι ακόμα [ώρα]. Δεν είναι ακόμα. Ξέρετε το υλικό. Ξέρετε τα λόγια, αλλά δεν τα  έχετε πραγματικά ενσωματώσει εντελώς ακόμα.

Όπως έλεγες (η Τζαν) πριν ότι ο Τοβίας τα είπε όλα αυτά χρόνια πριν. Απλά το είπε όμορφα. Έπρεπε να φέρω εμένα για να το πω έτσι, ώστε να το ακούσετε πραγματικά. Μίλησε για το Επιτρέπω πολύ παλιά, αλλά ήμασταν στην προθέρμανση, ετοιμαζόμασταν κι εσείς ωριμάζατε με εκπληκτικούς τρόπους, ώστε  αρχίζατε να το ενσωματώνετε τότε και μετά να το φέρετε αργά μέσα στη ζωή σας, και σε κάποιο σημείο πραγματικά να καταλάβετε τί ήταν μερικές από τις βασικές έννοιες -η δημιουργία, το Επιτρέπω. Έτσι, θα έλεγα όχι απόλυτα ακόμα, αλλά σε κάποιο σημείο αυτό πρόκειται πραγματικά να ανοίξει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

Ξέρετε, κάποιος θα το καταλάβει, ότι υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι που είναι σαν Μάγοι που περπατούν στον πλανήτη. Και θα αρχίσουν να το παρακολουθούν και να  το εντοπίζουν και θα βρουν το δρόμο προς το Βυσσινί Κύκλο και θα λένε “Ξέρετε, δεν υπάρχει μόνο ένας απ’ αυτούς και δεν είναι μόνο το προσωπικό ή οι επικεφαλής τους, όλοι το έχουν. Τι συμβαίνει;” Αυτή θα είναι η μεγάλη αποκάλυψη.
Κι ο κόσμος πρόκειται να … Θα αρχίσουν να συνειδητοποιούν ότι κάτι γίνεται μ αυτή την ομάδα και μετά θα θελήσουν να μάθουν  -όχι απαραίτητα να επιτεθούν, αλλά θα θελήσουν να μάθουν – “Τι συμβαίνει εδώ; Ποιες είναι οι βάσεις σας;” Κι αν ήταν να σας ρωτήσουν σήμερα, θα μπερδεύατε τα λόγια σας και θα πασχίζατε να βρείτε και θα τους λέγατε τί δεν είστε, αλλά δεν θα μπορούσατε να τους πείτε τί είστε.

Έτσι, αυτό που κάνω τώρα είναι απλά να σας προετοιμάζω γι αυτό, είτε θα πρόκειται για ένα βιβλίο ή ένα βίντεο ή – πώς τα λέτε – το YouTube ή οτιδήποτε, πραγματικά δεν έχει σημασία. Αλλά θα έρθει η ώρα που “Ποια είναι η λογική βάση σχετικά με όλο αυτό;” Και θα έλεγα το νούμερο ένα σ’ αυτό το βιβλίο, κάτι που είπε ο Τοβίας πριν από πολύ καιρό είναι “Είστε Θεοί επίσης.” Αν δεν μπορείτε να το  αποδεχτείτε αυτό, μη διαβάσετε τα υπόλοιπα σ αυτόν τον κατάλογο. Όμως εκείνα είναι τόσο ουσιώδη.
Είστε Θεοί επίσης. Δεν είστε ξέχωροι. Δεν υπάρχει διαχωρισμός.

Αυτή τη στιγμή, μπορώ να σκεφτώ πιθανόν 27 ή 28 διαφορετικές αρχές ή βασικά κατευθυντήρια σημεία, 27 ψιχουλάκια καθ’ οδόν. Αλλά, ξέρετε, καθένας από σας είναι αρνητικός στο να γραφτεί αυτό λες και είναι Βίβλος -επειδή έχετε βρεθεί σ’ αυτή τη θέση και το έχετε κάνει αυτό – και μετά να έχει διαστρεβλωθεί κι αυτό από τους ανθρώπους – η αποστροφή σας θα βγει έτσι “Ω, κάποιος πρόκειται να το πάρει και να πει “Λοιπόν, αυτή η σειρά εδώ σημαίνει ότι πρέπει να φοράς περίεργα εσώρουχα και δεν επιτρέπεται να πίνεις καφεΐνη.” Και λες “Δεν είπα αυτό! Αυτό είναι ανθρώπινη ερμηνεία”, ή οτιδήποτε. Πρόκειται να το παρερμηνεύσουν κι αυτό είναι ένα βασικό σημείο εδώ.

Το αναφέρω αυτό σήμερα και θα επανέλθουμε σ’ αυτό σε κάνα δυο χρόνια, αλλά ήθελα να αρχίσετε να το νιώθετε. Ποια είναι τα πράγματα που έχετε συνειδητοποιήσει; Δεν θέλησα να χρησιμοποιήσω τη λέξη “μαθαίνω”, αλλά τι έχετε συνειδητοποιήσει; Ποια είναι τα βασικά πράγματα καθ’ οδόν, όμως σημεία που δεν πρόκειται να παγιδεύσουν έναν άνθρωπο, δηλαδή δεν είναι περιορισμοί, είναι επεκτάσεις. Το “Είστε Θεοί επίσης”, φυσικά δεν είναι περιορισμός. Είναι επέκταση.

Ποια είναι αυτά τα σημεία; Και μην αρχίσετε να γράφετε σήμερα, γιατί πραγματικά θέλω να το νιώσετε αυτό για λίγο. Όμως έπειτα όταν θα είστε έτοιμοι ή ίσως όταν το ζητήσουμε, θα το διαδώσουμε στους Σώμπρα και θα βρούμε τρόπο να το συγκεντρώσουμε. Όμως υπάρχουν κάποια πολύ βασικά σημεία, που πραγματικά θα μπορούσαν να βοηθήσουν να ελευθερωθούν οι άνθρωποι από την ενεργειακή σκλαβιά, στην οποία βρίσκονται τώρα. Αν θέλετε να συνοψίσετε όλα όσα κάνουμε, πηγαίνουμε από την ενεργειακή σκλαβιά στο “Εγώ είμαι Θεός επίσης”, στο να είστε Ελεύθερες Ενεργειακές υπάρξεις.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό.

Ένα πάθος, το γιατί είμαστε εδώ, και η ομορφιά όλου αυτού -χρειάζεται να σας το υπενθυμίζω γιατί μερικές φορές είστε πεισματάρηδες – δεν χρειάζεται καθόλου δουλειά. Πραγματικά δεν χρειάζεται καθόλου ενέργεια. Δεν χρειάζεται καθόλου δουλειά. Αντίθετα με ό,τι έχετε κάνει στο παρελθόν, δεν χρειάζεστε προσπάθεια γι’ αυτό. Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. Θα θελήσετε να το προσπαθήσετε. Θα θελήσετε να εργαστείτε γι αυτό και δεν χρειάζεται. Απλά θα είναι εκεί.

Ερώτηση & Απάντηση – 2
Έτσι αυτό οδηγεί στο δεύτερο σημείο, ίσως τη δεύτερη ερώτηση μου. Η Πραγμάτωση είναι εδώ. Εγώ γνωρίζω πολύ καλά τις ημερομηνίες που πρόκειται να γίνει η Πραγμάτωση όλων σας. Πληρώστε με αρκετά και μπορεί να σας πω (γέλια). Παρακαλέστε αρκετά, πέσετε στα γόνατα αρκετά. Ε, όχι. Δεν πρόκειται να το πω. Πραγματικά είναι εδώ, και δεν είναι κάτι, ξαναλέω, δεν υπάρχει καρότο. Αν νιώθετε ότι εκεί έξω υπάρχει ένα καρότο μπροστά σας, είτε είναι από σας, είτε από τον Βυσσινί Κύκλο ή οτιδήποτε, φάτε το αναθεματισμένο καρότο. Όχι, αλήθεια. Φάτε το! Κανείς δεν είπε ότι έπρεπε να το κυνηγήσετε. Φάτε το αναθεματισμένο καρότο να τελειώνετε.

Η Πραγμάτωση είναι εδώ, αλλά ακόμα σας ξεγλιστράει. Ακούγεται σαν, ξέρετε, ένα είδος αντικρουόμενων προτάσεων, όμως η Πραγμάτωση είναι εδώ, αλλά ακόμα σας ξεγλιστράει.

Γιατί; Γιατί; Η απάντηση είναι απλή και μερικοί από σας θα ενοχληθούν μαζί μου, αλλά εγώ έτσι φτιάχνομαι. Γιατί σας ξεγλιστράει;

Το έχω πει και παλιότερα, όπως κι ο Τοβίας έχει πει πράγματα παλιότερα, αλλά σκοπεύω να το κάνω πραγματικά σαφές αυτή τη φορά: Επειδή απολαμβάνετε κάτι στο παιχνίδι. Τελεία και παύλα. Ούτε αν, ούτε και ούτε αλλά -επειδή το απολαμβάνετε. Είναι οκέι, αλλά πρέπει να παραδεχτείτε και να θέλετε να  παραδεχτείτε “Ει, αυτό απολαμβάνω. Γι αυτό ρίχνω μικρές σύντομες ματιές στην Πραγμάτωση. Γι αυτό, παρόλο που φωνάζω μέσα στη νύχτα “Παρακαλώ! Πού είναι η Πραγμάτωση μου; Ήμουν τόσο υπομονετικός και την θέλω τώρα”, κι εγώ κάθομαι εκεί πάνω λέγοντας “Λοιπόν, τι στο … βέβαια, οκέι, τότε κάντο.”

“Εε, μα δεν είναι εδώ και πρέπει να περιμένω.” Όχι, δεν πρέπει και σου το γυρίζω πίσω τώρα. Υπάρχει κάτι που ακόμα απολαμβάνεις στο να μην συνειδητοποιείς την Πραγμάτωση σου. Τι είναι αυτό; Και μπορεί να μην είναι φανερό. Μπορεί να μην είναι φανερό, αλλά υπάρχει κάτι που ακόμα σας αρέσει σ αυτό.

Θα ήθελα να ανοίξω αυτό το θέμα με το μικρόφωνο παρακαλώ. Τι διάολο απολαμβάνετε σ αυτό; Εγώ είμαι εντάξει φτάνει να παραδεχτείτε ότι  απολαμβάνετε λίγο παραπάνω ζόρισμα. Εφόσον απολαμβάνετε να λέτε “Ξέρεις, σκοπεύω να κάνω αυτό το ανθρώπινο πράγμα να διαρκέσει όσο περισσότερο γίνεται” ή “Περνάω τέλεια καθ’ οδόν προς την Πραγμάτωση, δεν θέλω να σταματήσω. Δεν θέλω να τελειώσω. Είμαι σ’ αυτή τη σπουδαία μαγική μυστηριώδη διαδρομή στο τραινάκι με όλους αυτούς τους Σώμπρα. Δεν θέλω να τελειώσει!” Και είναι οκέι αυτό, εφόσον το παραδεχτείτε στον εαυτό σας, αυτό είναι το μόνο πράγμα που βρίσκεται ανάμεσα σε σας και την συνειδητοποίηση της Πραγμάτωσης  σας.
Σας κοιτάζω και λέω “Αντε! Ναι, είστε στην Πραγμάτωση. Ω, δεν το συνειδητοποιείτε αυτό.” Γιατί;

Ξέρετε, δεν υπάρχει τίποτα άλλο να μάθετε. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να μάθετε και μερικοί από σας είναι εθισμένοι στη μελέτη. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να μάθετε. Κάνουμε κύκλους εδώ. Ξέρετε, ίσως αν φύγω εγώ έπειτα μια άλλη οντότητα να επιστρέψει και να σας λέει αυτά που σας είπα εγώ κι αυτά που σας είπε ο Τοβίας πριν από μένα. Πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα άλλο να μάθετε, οπότε το θέμα δεν είναι η μελέτη.

Το θέμα δεν είναι αν είστε άξιοι. Η αξία δεν είναι έγκυρη, δηλαδή, έγκυρη σαν λέξη ή έννοια. Δεν είναι έγκυρη. Είναι μια λέξη που επιβλήθηκε από τον άνθρωπο. Όμως μερικοί από σας έχετε αυτό το θέμα με την αξία.

Έτσι, θα σας ρωτήσω τώρα, τι είναι αυτό; Τι είναι αυτό που ακόμα απολαμβάνετε; Και παρακαλώ, δεν υπάρχουν κακές απαντήσεις. Λοιπόν, εντάξει (γέλια). Εντάξει, υπάρχουν μια δυο, αλλά είναι εντάξει. Εντάξει, δεν πρόκειται να επισημάνω, ποιος έχει την κακή απάντηση (κι άλλα γέλια). Όμως αν αφήσετε τον εαυτό σας να συνειδητοποιήσει τί είναι αυτό και είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας, δηλαδή “Ω, ναι, αυτό κάνω ακόμα. Αυτό απολαμβάνω ακόμα.” Ακόμα κι αν είναι το να μπήγετε καυτές μεταλλικές βέργες στον εαυτό σας, είναι “Ναι, αλλά εγώ εξακολουθώ να το απολαμβάνω, Αντάμους. Εννοώ ότι μου δίνει μια οδυνηρή ταραχή.” Εντάξει. Παραδεχτείτε το και μετά θα σταματήσετε να αναωτιέστε γιατί δεν έχετε συνειδητοποιήσει την Πραγμάτωση σας.

Οπότε, Λίντα, στο μικρόφωνο. Τι είναι αυτό;

ΚΑΡΟΛ: Λοιπόν, ότι μου αρέσει να λύνω ένα πρόβλημα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι. Αυτό είναι πολύ σωστό. Δεν ξέρω, είναι πιθανόν το ένα ή το δυο στον κατάλογο. Σας αρέσει ακόμα να λύνετε προβλήματα. Είστε ντετέκτιβς. Είστε λαγωνικά. Σαν να είστε στο κυνήγι. Πρέπει να το λύσετε. Πιστεύεις ότι θα λύσεις το πρόβλημα;

ΚΑΡΟΛ: (γελώντας) Όχι!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Επειδή εσύ είσαι το πρόβλημα .Όχι, λοιπόν, είσαι! Λυπάμαι, αλλά είσαι. Όχι, εσύ είσαι το πρόβλημα (αυτή προσπαθεί να δώσει το μικρόφωνο πίσω στη Λίντα).

ΛΙΝΤΑ: Δεν έχει τελειώσει με σένα.

ΚΑΡΟΛ: Ω, όχι! (κι άλλα γέλια)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτή είναι το πρόβλημα σου τώρα!

Όχι, αυτό είναι πολύ, πολύ συνηθισμένο “Θέλω να το καταλάβω όλο αυτό.” Δεν πρόκειται ποτέ να το κάνεις. Δεν πρόκειται ποτέ να το κάνεις. Δεν ήταν σχεδιασμένο –η Γη δεν είναι σχεδιασμένη έτσι, που να επιδέχεται λύση. Η Γη δεν σχεδιάστηκε ποτέ για να γίνει ένας τελικός προορισμός όπου θα ζείτε για πάντα. Δεν πρόκειται να το κάνετε.

Δεν πρόκειται ποτέ να “το” καταλάβετε, πρόκειται να αναθέσουν στους  υπολογιστές να “το” καταλάβουν και θα εξαντληθούν από την προσπάθεια προτού το βρουν. Θα το βρουν. Αυτό είναι περίπου το τέλος του βιβλίου μου, ότι οι υπολογιστές διευθύνουν ολόκληρο τον κόσμο, έχουν τα πάντα, αλλά θέλουν την ψυχή σας. Την ψυχή σας. Θα προσπαθήσουν να καταλάβουν “Πού είναι η ψυχή του;” Θα μπουν και θα προσπαθήσουν να καταλάβουν πού και τί είναι η ψυχή. Και θα προσπαθήσουν να μιμηθούν την ψυχή και τη συνειδητότητα και μετά θα ανατιναχτούν εξαιτίας αυτού.
Κι έπειτα θα κάθεστε εκεί πάνω στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων με μένα να λέω “Εγώ σας τα έλεγα.”

Ω, το κάνουμε αυτό συνέχεια (λίγα γέλια). Η νούμερο ένα διάσημη ατάκα εκεί πάνω είναι “Εγώ σας τόπα” και μετά γελάμε όλοι. Αλλά έχεις δίκιο. Ποτέ δεν πρόκειται να το καταλάβεις. Τι υπάρχει για να καταλάβεις;

ΚΑΡΟΛ: Λοιπόν, πώς να επιτρέπεις;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πώς να επιτρέπεις; Οκέι.

ΚΑΡΟΛ: Εννοώ, εγώ απλά … (κάνει μια αστεία γκριμάτσα βγάζοντας τη γλώσσα της)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: (γελώντας) Μισό λεπτό! Πρέπει να το κάνουμε αυτό πάλι προς τις κάμερες.Πρέπει να το δείξω απόψε στο Κλαμπ. Οκέι. Θα μπορούσες να το επαναλάβεις; Απλά προσποιήσου, γύρνα πίσω στο χρόνο. Για παράδειγμα, τι;

ΚΑΡΟΛ: Πώς να επιτρέπεις;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, το έκανες πριν, ήσουν κάπως, πραγματικά το έκανες σαν “Ουγκχχ!”

ΚΑΡΟΛ: Οκέι!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Άρα πρέπει να σβήσεις αυτό το χαμόγελο από το πρόσωπο σου όταν το  κάνεις. Λίγη ηθοποιία (αυτή κάνει άλλη μια αστεία γκριμάτσα). “Πώς επιτρέπω;” Οκέι.

“Πώς επιτρέπω;” Πώς επιτρέπεις; Κανείς εδώ; Κανείς; (κάποιος λέει “Σταμάτα να προσπαθείς να επιτρέψεις”)
Σταμάτα να προσπαθείς να επιτρέψεις! Ναι. Απλά, ω, “Εγώ επιτρέπω” –μπουμ!– αυτό είναι. Μη το σκέφτεσαι. Δεν πρόκειται να το καταλάβεις, ούτε και ήταν αυτός ο στόχος. Είναι μια εμπειρία. Ναι, κι αν θέλεις να το καταλάβεις, αν πρέπει να έχεις λίγες λέξεις κλειδιά, είναι -ξέρεις “Πώς θα λύσω το πρόβλημα;” – “Εγώ Είμαι Εδώ.” ( I Am Here).
Αυτό είναι. Αυτό είναι. Δηλαδή, αυτό είναι φιλοσοφικά,  πνευματικά ή με κάθε άλλο τρόπο. Εγώ Είμαι Εδώ.

ΚΑΡΟΛ: “Εγώ Είμαι Εδώ” κι απλά σκέφτομαι κάτι άλλο;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πωπω! Προσπαθείς να τα καταλάβεις όλα, τα πάντα. Ήσουν δασκάλα σ αυτή τη ζωή;

ΚΑΡΟΛ: Όχι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι. Ποιο ήταν το επάγγελμα σου;

ΚΑΡΟΛ: Ήμουν υπάλληλος για μεγάλο διάστημα και μετά πέρασα κυρίως σε κάτι σχετικό με την περίθαλψη βοηθώντας άλλους.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι. Μόνο σταμάτα να προσπαθείς να το καταλάβεις -δεν πρόκειται να το κάνεις – κι επίτρεψε . “Πώς επιτρέπω;” Ας κάνουμε ένα βιβλίο για το πώς να επιτρέπετε.

ΚΑΡΟΛ: Οκέι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μια λέξη, “επιτρέπω” .Τίποτα άλλο. Εννοώ, ξέρετε, ναι, είναι πολύ απλό. Αυτό είναι. Αυτό είναι. Οκέι. Όμως εξακολουθείτε να απολαμβάνετε, να παίζετε το παιχνίδι και είναι εντάξει. Καλά. Ας βρούμε ένα δυο άλλους.

Γιατί σου ξεγλιστράει η Πραγμάτωση, ενώ είσαι σε αυτή;

ΣΑΡΤ: Νομίζω ότι είμαστε τόσο καιρό στον καμπινέ ώστε είναι άνετα πια (λίγα γέλια).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι (ο Σαρτ γελάει). Είναι ένα γνώριμο μέρος.

ΣΑΡΤ: Πολύ γνώριμο (κι άλλα γέλια).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Όχι, πραγματικά, είναι λες και σχεδόν δεν μπορείτε να φανταστείτε να είστε έξω από εκεί.

ΣΑΡΤ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οπότε μετά, αυτό που προσπαθείς να κάνεις είναι να τακτοποιήσεις τον καμπινέ σου και να πάρεις λίγα ακόμα ρολά χαρτί υγείας.

ΣΑΡΤ: (γελώντας) Με κρυστάλλους πάνω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και να ανοίξεις κι ένα παράθυρο επιτέλους.

ΣΑΡΤ: Επώνυμο χαρτί υγείας, ότι και νάναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι αυτό είναι πολύ συνηθισμένο. Είναι σαν “Είμαι τόσο συνηθισμένος να βρίσκομαι εδώ, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει, οπότε απλά θα καθαρίσω τον καμπινέ λιγάκι.”

ΣΑΡΤ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όμως μετά τί κάνεις; Πας και χ… ξανά και είναι σαν να αρχίζεις όλο τον κύκλο ξανά.

ΣΑΡΤ: (γελώντας) Το κάνεις λίγο καλύτερο!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι απλά το ξαναρχίζεις. Άρα, οκέι, αλλά θα σταματούσες να σκουπίζεις τον κ … σου; (γέλια) Καλά. Λοιπόν, το απολαμβάνεις;

ΣΑΡΤ: Όχι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, το κάνεις.

ΣΑΡΤ: Διάολε! Το κάνω ακόμα!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Απολύτως, το κάνεις.

ΣΑΡΤ: Το κάνω ακόμα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι απολαμβάνεις τη μουρμούρα, που το συνοδεύει κι απολαμβάνεις όλο το μυστήριο. Απολαμβάνεις να είσαι ντετέκτιβ. Ευχαριστιέσαι που δεν σ’ αρέσει να είσαι στον καμπινέ, κι όμως να είσαι εκεί. Διαφορετικά δεν θα ήσουν!

ΣΑΡΤ: Σωστό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι τόσο απλό. Λοιπόν, είναι τόσο απλό. Δεν λέω ότι κάτι απ’ αυτά είναι κακό. Δεν ξεφτιλίζω κανέναν (ο Σαρτ γελάει), αλλά είναι λες κι όλα όσα κάνω λένε, αναγνώρισε τα πράγματα που χρησιμοποιείς για να ξεγλιστρήσεις από την Πραγμάτωση. Τί απολαμβάνετε με το να μην είστε εκεί ακόμα; Μόλις το καταλάβετε αυτό, τότε θα μπορείτε πραγματικά να παίζετε το παιχνίδι και να ξέρετε ταυτόχρονα “Είμαι στην Πραγμάτωση.” Ωραία. Ένα δυο ακόμα.

ΣΑΡΤ: Ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ένα δυο ακόμα. Τι απολαμβάνετε με αυτό; Και μη μου πείτε ότι δεν το κάνετε. Αν κάποιος πει “Όχι. Δεν φταίω εγώ, η οικογένεια μου” ή κάτι άλλο. Ποιον θα κατηγορήσετε;

ΛΟΥΛΟΥ: Λοιπόν, πραγματικά γελούσα με τον εαυτό μου την περασμένη εβδομάδα, γιατί το συνειδητοποιώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.

ΛΟΥΛΟΥ: Είναι τόσο απλό. Δεν διορθώνω κανέναν. Απλά επιτρέπω. Δεν μπλέκω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά.

ΛΟΥΛΟΥ: Και είναι τόσο εύκολο!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Είναι.

ΛΟΥΛΟΥ: Κι όταν δω το παιχνίδι, αν θελήσω να συμμετάσχω, μπαίνω μέσα και μετά βγαίνω και γελάω με αυτό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Άρα τι σε συγκρατεί;

ΛΟΥΛΟΥ: Όπως είπα, όταν θέλω να συμμετάσχω στο παιχνίδι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι. Άρα σου αρέσει να μπαίνεις και να βγαίνεις μια στις τόσες.

ΛΟΥΛΟΥ: Σωστά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Καλά. Καλά.

ΛΟΥΛΟΥ: Το νιώθω ψυχαγωγικό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Βέβαια. Κι αυτό θα είναι πολύ συνηθισμένο για εκείνους από σας, που συνεχίζουν να μένουν εδώ. Θέλετε να μπείτε και να παίξετε πότε- πότε και μετά θέλετε να φύγετε τρέχοντας.

ΛΟΥΛΟΥ: Σωστά. Μόλις πριν μια εβδομάδα πήγα σε μια κηδεία κι όλοι ήταν σε κύκλο γύρω μου και γελούσαμε.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά, σωστά.

ΛΟΥΛΟΥ: Ξεκαρδιστήκαμε στα γέλια.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πρέπει!

ΛΟΥΛΟΥ: Κι όλοι ήταν γύρω μου και είναι σαν …

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ωραία.

ΛΟΥΛΟΥ: Όμως δεν θα με ξανακαλέσουν ποτέ (αυτή γελάει).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Προτείνω οι κηδείες να μετατραπούν σε φαρσοκωμωδίες για το άτομο που έχει φύγει.

Καλά. Δυο ακόμα. Πρέπει να προχωρήσουμε. Έχουμε πολλά πράγματα να καλύψουμε. Λοιπόν τί απολαμβάνεις με το να παριστάνεις ότι δεν έχεις φωτιστεί ή ότι δεν είσαι στην Πραγμάτωση;

ΤΖΑΝΙΣ: Έχω φωτιστεί.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι.

ΤΖΑΝΙΣ: Κι αυτό που με δυσκολεύει είναι ότι ,ζω μόνη σε μια απομονωμένη περιοχή και υπάρχουν πράγματα που χρειάζονται να γίνουν, οπότε χρειάζεται να επανέλθω στο ανθρώπινο κομμάτι μου και να το βάλω να κάνει αυτά που πρέπει να γίνουν.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι, άρα είναι μόνο η καθημερινότητα.

ΤΖΑΝΙΣ: Ναι!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι. Όταν είσαι μόνη σου στο δάσος, ξέρεις, συνειδητοποιείς ότι είσαι στην Πραγμάτωση;

ΤΖΑΝΙΣ: Ναι, το συνειδητοποιώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι. Άρα είναι μόνο όταν μπαίνεις στην κοινωνία. Αυτό πρόκειται να αλλάξει λοιπόν γιατί όλοι σας, καθένας από σας, θα συνειδητοποιήσετε ότι το να πάτε στην πόλη έχει πλάκα για λίγο, γιατί μπαίνετε – δεν το εννοώ σαδιστικά ή αλλιώς – όμως μπαίνετε μόνο για να κάνετε την ενέργεια να στροβιλιστεί. Είναι όπως – όχι, το κάνετε – είναι όπως “Ω, θα πάω …” Ποιο είναι το αγαπημένο σου  κατάστημα;

ΤΖΑΝΙΣ: Λοιπόν, στο Estes Park πραγματικά δεν υπάρχουν. Ας πούμε, μου αρέσει το Whole Foods.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Whole Foods. Οκέι.

ΤΖΑΝΙΣ: Ναι, μου αρέσει.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: “Σκοπεύω να πάω στο Whole Foods κι απλά θα σταθώ εκεί στο διάδρομο με τα φρούτα και να παρακολουθήσω να γίνονται όλα κόλαση.”
Και πραγματικά έχει πλάκα, γιατί συνειδητοποιείς ότι δεν έχει. Είναι αναδιοργάνωση της ενέργειας που επιστρέφει στην αρμονία, στη φυσιολογική της συμφωνία, επειδή υπάρχει ένας Δάσκαλος σε Πραγμάτωση εκεί. Τώρα, μερικοί από τους ανθρώπους ξαφνικά πρόκειται να – μιλάω σοβαρά,  Κώλντρε. Ξαφνικά, κάποιος περνάει με το καρότσι του κι εντελώς ξαφνικά –μπλιααχ! [ξερνάει] – στο πάτωμα. Και είναι “Τι συμβαίνει;!” Και μετά όλοι γλιστράνε και τσουλάνε και είναι σαν … (το κοινό λέει “Ωω”)

ΤΖΑΝΙΣ: (γελώντας) Ξερατό!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πρέπει κάπως να τραβήξω την προσοχή σας . Ξαφνικά γίνεται ένα χάος γύρω σας και σηκώνεται αέρας ακόμα και μέσα στο μαγαζί και μοιάζει με αστραπή, τα φώτα σβήνουν και υπάρχει -κι εσείς απλά στέκεστε εκεί με ένα πλατύ χαμόγελο λέγοντας “Εγώ Είμαι Εδώ.”

ΤΖΑΝΙΣ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μετά συνειδητοποιείς ότι όλες οι ενέργειες αλλάζουν κι επιστρέφουν σε αληθινή αρμονία και μετά είναι σαν να ακούς να παίζει ουράνια μουσική.

ΤΖΑΝΙΣ: Πάντα! Πάντα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και μετά εντελώς ξαφνικά όλοι είναι χαμογελαστοί, ήρεμοι και χαρούμενοι κι αγκαλιάζουν ο ένας τον άλλο. Και “Σέρρι, γειά. Είμαι ο Αντάμους. Χαίρω πολύ για τη γνωριμία.” Οι άνθρωποι δεν το κάνουν αυτό σε μανάβικα, αλλά όταν είστε εκεί θα κάνουν παράξενα πράγματα.

ΤΖΑΝΙΣ: Έχω διαφορετικές αντιδράσεις από τους ανθρώπους, εκείνους που παρατηρούν κι εκείνους που, ξέρεις, είναι απλά κλειστοί …

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά, σωστά.

ΤΖΑΝΙΣ: … από την ενέργεια. Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ένα από τα ωραία πράγματα που μου αρέσει να κάνω πότε- πότε, είναι να ντύνομαι και να μπαίνω στην ανθρώπινη κοινωνία. Δεν παίρνω σάρκα και οστά, αλλά παίρνω τη μορφή, την ψευδαίσθηση. Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω μερικές φορές σαν ζητιάνος, μερικές φορές σαν μικρό παιδί, μερικές φορές σαν σκύλος κι απλά μου αρέσει πολύ να είμαι εκεί να παρακολουθώ πώς αντιδρούν οι άνθρωποι. Μερικοί άνθρωποι θυμώνουν πραγματικά, μερικοί έχουν πολύ φόβο και δεν λένε λέξη. Εγώ απλά είμαι εκεί. Μερικοί γεμίζουν με τόση συμπόνια που κυριολεκτικά κλαίνε. Μερικοί πάνε να μου δώσουν χρήματα . Είναι πραγματικά ενδιαφέρον και είναι αυτό που θα κάνετε, αν το επιλέξετε. Ή μπορείτε απλά να μείνετε στο δάσος. Ωραία. Το drone θα σας φέρνει τα τρόφιμα (λίγα γέλια).

ΤΖΑΝΙΣ: Πραγματικά το έχω σκεφτεί .

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Δεν είναι κακή ιδέα.

ΤΖΑΝΙΣ: Να παίρνω τα ξύλα μου και να καθαρίζω το χιόνι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μπορεί απλά να εμφανιστούν άνθρωποι στην πόρτα σου. “Δεν ξέρω γιατί, απλά ένιωσα τη διάθεση να σου φέρω αυτά τα ξύλα.” Στο μυαλό τους μπορεί να λένε “Υπάρχει μια τρελή ηλικιωμένη που ζει εκεί πέρα στο δάσος”,αλλά δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τίποτα απ’ αυτά. Δεν είναι δικά σου.

ΤΖΑΝΙΣ: Ναι, έχει γίνει ευκολότερο κι απλό και το πάθος μου είναι μόνο το Επιτρέπω. Το λατρεύω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Καλά. Ευχαριστώ. Δυο ακόμα.

ΣΩΜΠΡΑ 1 (άνδρας): Γειά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μέρλιν, κύριε.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Εντάξει. Για μένα, είναι να -εν μέρει σαν να είμαι στο παιχνίδι. Έτσι σκέφτομαι ότι, είμαστε σ’αυτόν τον κόσμο, είμαστε σαν τους παίκτες κι αυτό είναι το παιχνίδι γι αυτό το ρόλο. Απλά παίζουμε το παιχνίδι και παίρνουμε όσο περισσότερες εμπειρίες μπορούμε.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Πόση εμπειρία θέλεις; Τρεις ή τέσσερις ακόμα ζωές;

ΣΩΜΠΡΑ 1: Θα έρθει με τον καιρό. Μια μέρα μπορεί να σηκωθώ και να πω “Θέλω να κάνω κάτι άλλο.”

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Έτσι, για μένα είναι σαν την ταινία Matrix, εσείς είδατε λίγο, ξέρεις, ένα είδος τεχνητού κόσμου. Αλλά αυτός ο κόσμος μπορεί να είναι κάτι τέτοιο ή είναι ένα παιχνίδι κι εμείς είμαστε – όλοι επιλέγουν τι να παίξουν.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Έναν διαφορετικό ρόλο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οπότε, βασικά, αυτό που λες είναι “Αρχίζει το παιχνίδι.”

ΣΩΜΠΡΑ 1: Αρχίζει το παιχνίδι. Ναι. Ναι. Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: “Αρχίζει το παιχνίδι. Ας παίξουμε το παιχνίδι. Ας γίνουμε πραγματικά καλοί στο παιχνίδι.”

ΣΩΜΠΡΑ 1: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όμως στην πραγματικότητα ποτέ δεν μπορείς να γίνεις. Μπορείς να προσποιείσαι ότι είσαι …

ΣΩΜΠΡΑ 1: Αυτό είναι το θέμα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μπορείς να προσποιείσαι ότι μαθαίνεις όλο και περισσότερα, αλλά το παιχνίδι δεν έχει τέλος.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Νομίζω αυτός είναι ένας από τους λόγους που είμαστε εδώ. Τίποτα δεν είναι τέλειο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά. Δεν σχεδιάστηκε για να είναι τέλειο.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Ναι. Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η Γη δεν σχεδιάστηκε για να είναι έτσι. Δεν σχεδιάστηκε για να είναι η “χώρα του πάντα”. Σχεδιάστηκε για να έρχεστε, να βιώνετε, να επιτρέπετε και μετά να φεύγετε. Δεν σχεδιάστηκε σαν τελική αποικία, ούτε πρόκειται να γίνει. Γελάω όταν οι άνθρωποι κοιτάνε την περίπτωση να φύγουν για τον Άρη ή οπουδήποτε, γιατί θα είναι εδώ για πάντα. Διάολε, όχι. Δεν είναι αυτό το θέμα. Δεν είναι αυτός ο λόγος που η Γη είναι εδώ.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Και να βιώνουμε πράγματα που ίσως …

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πώς τα πας στο παιχνίδι τώρα; Στην κλίμακα από το ένα ως το δέκα, πού βρίσκεσαι; Είσαι στο επίπεδο έξι; Εφτά;

ΣΩΜΠΡΑ 1: Θα έλεγα, όχι, τέσσερα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Επίπεδο τέσσερα.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Γιατί είμαι ακόμα νέος κι έχω ακόμα πολλά πράγματα να βιώσω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι. Η δική μου πρόταση είναι, βγες από το παιχνίδι τώρα (λίγα γέλια). Όχι, εννοώ ότι μπορεί να φτάσεις ως το οκτώ, αλλά ποτέ δεν θα φτάσεις στο δέκα.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Όχι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η μπάρα του δέκα ανεβαίνει συνεχώς για σένα. Οπότε, βγες από το  παιχνίδι τώρα. Πες “Δεν χρειάζομαι το παιχνίδι. Σκοπεύω να απολαύσω τη ζωή μου σαν Μέρλιν, σαν αληθινός Μάστερ σ αυτό τον πλανήτη.” Κι αυτό δεν είναι παιχνίδι. Ωραία. Ευχαριστώ.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι ευχαριστώ που ήρθες εδώ.

Ακόμα ένας. Ακόμα ένας. Και η άποψη μου εδώ είναι ότι η Πραγμάτωση είναι εδώ. Τώρα τί απολαμβάνεις με το να μην το συνειδητοποιείς;

ΔΡ. ΜΠΟΡΝΤ (γυναίκα): Νομίζω τον περισσότερο καιρό έχω αντίληψη ότι η Πραγμάτωση είναι εδώ κι έχει συμβεί.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά. Αλλά τι θα εμπόδιζε αυτή την πλήρη … επειδή υπάρχει ακόμα, είσαι ακόμα …

ΔΡ. ΜΠΟΡΝΤ: Εξακολουθεί κάτι λίγο να μην είναι εκεί.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … λαχταράς και προσπαθείς και λες “Οκέι, τι χρειάζεται να κάνω μετά; Πότε θα χτυπήσει αυτός ο κεραυνός;

ΔΡ. ΜΠΟΡΝΤ: Νομίζω πολύ σύντομα (γελάνε).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι.

ΔΡ. ΜΠΟΡΝΤ: Γιατί πηγαίνω προς την έξοδο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πηγαίνεις προς την έξοδο, οκέι. Μπορούμε να το συζητήσουμε σε λιγάκι;

ΔΡ. ΜΠΟΡΝΤ: Φυσικά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι. Είναι οκέι να το συζητήσουμε;

ΔΡ. ΜΠΟΡΝΤ: Ω, ναι. Θα το ήθελα πολύ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι. Ωραία. Ωραία. Λοιπόν, για σας και για πολλούς από σας που ακούτε, πολλά απ’ αυτά είναι καθάρισμα, τακτοποίηση, κλείσιμο παλιού κάρμα, τελείωμα παλιών πραγμάτων που θέλατε να δουλέψετε με τον εαυτό σας, ένα είδος τακτοποίησης. Έτσι, είναι σχεδόν σαν να μην επιτρέπετε αυτή την Πραγμάτωση μέχρι να καθαρίσετε τις εκκρεμότητες.

ΔΡ. ΜΠΟΡΝΤ: Θα μπορούσε να είναι αυτό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι αυτό είναι ένα από τα μεγάλα για πολλούς από σας, να πρέπει να καθαρίσετε εκείνες τις εκκρεμότητες. Δεν πρόκειται ποτέ να το κάνετε!  Δεν πρόκειται ποτέ να τα καθαρίσετε όλα και δεν έχει νόημα να το κάνετε έτσι κι αλλιώς. Καθαρίζεται μόνο του. Ναι. Μπορούμε να μιλήσουμε σε λιγάκι;

ΔΡ. ΜΠΟΡΝΤ: Φυσικά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι, ωραία. Ευχαριστώ.

Λοιπόν, ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό. Θα επιστρέψω σ’ αυτό  κάποιες φορές.

Αναρωτιέστε “Ω, πώς γίνεται να μην είμαι στην Πραγμάτωση;” και ξέρετε, “Υπάρχει ένα καρότο μπροστά μου;” Όχι! Δεν υπάρχει, κι αν υπήρχε, απλά φάτε το. Θέλω να κοιτάξετε τώρα, τι θα κάνατε πιθανόν, τι θα κάνατε πιθανόν ,που ακόμα απολαμβάνετε, παρόλο που γκρινιάζετε γι αυτό; Απολαμβάνετε δεν σημαίνει χαμόγελα κι ευτυχία, παίρνετε κάτι απ’ αυτό. Τι είναι αυτό που κάπως βάζετε εκεί και δεν αφήνετε τον εαυτό σας πραγματικά να συνειδητοποιήσει, ότι είστε στην Πραγμάτωση; Νιώστε το. Πραγματικά πηγαίνετε βαθιά μ’ αυτό και μην ικανοποιηθείτε μόνο με την πρώτη απάντηση που θα πεταχτεί στο μυαλό σας, γιατί θα είναι makyo. Τι είναι; Και, ναι, θα μπορούσε να είναι πόνος. Θα μπορούσε να είναι ότι θέλετε λίγα ακόμα βάσανα. Θα μπορούσε να είναι ότι καθαρίζετε εκκρεμότητες. Θα μπορούσε να είναι ότι φοβάστε να πεθάνετε. Ίσως απλά φοβάστε, ότι θα φύγετε από τον πλανήτη, γιατί δεν είναι εύκολο.

Έτσι, ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτό και πραγματικά, ανάμεσα στο τώρα και την επόμενη μας συνάθροιση, αυτό θα είναι πραγματικά ένα σημείο κλειδί. Τί είναι που ακόμα απολαμβάνετε στο παιχνίδι; Και δεν είναι ότι έχετε δίκιο ή άδικο. Είναι ότι “Ω, ναι. Συνειδητοποιώ ότι ακόμα μου αρέσει να έχω μια πρόκληση στη ζωή μου, να λύνω ένα πρόβλημα. Ακόμα μου αρέσει να είμαι καθ’ οδόν προς την Πραγμάτωση, αντί να είμαι στην Πραγμάτωση.” Όταν το αναγνωρίσετε, τότε μπορείτε να διασκεδάσετε μ’ αυτό. Οκέι, βαθιά αναπνοή.

Πρακτική Μαγεία

Επόμενο. Θα παρουσιάσω κάτι νέο που κάνουμε σε μερικά από τα Shouds μας, ένα νέο μικρό κομμάτι. Θα το ονομάσω “Πρακτική Μαγεία για τον Σύγχρονο Μέρλιν” (το κοινό επιδοκιμάζει). Ναι.

Μιλάμε πολύ. Μιλάω πολύ. Θα αρχίσουμε να μπαίνουμε σ αυτό, πραγματικά να το κάνουμε. Λοιπόν, δεν έχουμε μουσική με τύμπανα. Ας προσ- … (το κοινό χτυπάει τα χέρια πάνω στα πόδια για να δημιουργηθεί “γρήγορος τυμπανισμός”) Ω, νάτο –μπρρντραμμμ! Ίσως θα μπορούσατε να κάνετε ένα μικρό βίντεο πριν από την επόμενη συνεδρία μας -ω, έχετε δυο μήνες, μου λέει ο Κώλντρε – Πρακτική Μαγεία για τον Σύγχρονο Μέρλιν (ο Αντάμους τραβάει έξω ένα ραβδί και το κοινό ανταποκρίνεται “Αα!” και “Ωω!”). Ναι.

Λοιπόν, με την ευκαιρία, αυτό είναι ένα ραβδί, ένα μαγικό ραβδί και μπορείτε να αγοράσετε ένα τώρα πριν τα μεσάνυχτα για $ 595 μόνο (γέλια), δωρεάν αποστολή και είναι μαγικό και είναι η απόλυτη απόσπαση. Είναι ένα καλό σκηνικό αντικείμενο για μένα και δείχνει τόσο ωραίο (ο Αντάμους ποζάρει). Τώρα είναι η στιγμή για τη φωτογραφία σου, Κρας (λίγα γέλια).

ΛΙΝΤΑ: Κλείσε το στόμα σου.

ΗΝΤΙΘ: Σου τραγουδάει χρόνια πολλά;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: (ο Ντειβ “Κρας” τραβάει τη φωτογραφία) Ναι, έτσι.

Απόλυτη απόσπαση. Είναι απλά ένα κομμάτι ξύλο. Είναι ωραίο, είναι καλό, αλλά αυτό το μικρό κομμάτι ξύλο είναι μια απόσπαση ώστε να κοιτάτε προς τα εδώ και δεν είστε πραγματικά, λοιπόν, αφήνετε να μπουν μέσα πράγματα. Κοιτάτε προς τα εδώ. Καθένας από σας θα έπρεπε πιθανόν να έχει ένα (ο Αντάμους γελάει) αλλά να αναγνωρίζει ότι είναι απόλυτη απόσπαση.

Είναι καιρός να επιτρέψετε πραγματικά στην ενέργεια να δουλέψει για σας και για να το κάνει, νιώθω ότι είναι σημαντικό για σας, τον άνθρωπο, να έχετε ένα σινιάλο. Το σκέφτεστε μερικές φορές -με έχετε ακούσει να λέω τα λόγια “Η ενέργεια σας υπηρετεί”- το σκέφτεστε, αλλά τώρα θέλω να αρχίσετε να το κάνετε, βρίσκοντας πρώτα ένα σινιάλο.

Το σινιάλο είναι είτε σαν μια χειρονομία -(χτύπημα των δυο δαχτύλων!) – έτσι, κάτι μοναδικό όμως, όχι κάτι που κάνει ο καθένας. Κάτι που μπορείς πραγματικά -(τραβάει τα αυτιά του) ο κόσμος θα νομίζει ότι είσαι παράξενος αν τριγυρίζεις κάνοντας αυτό – κάτι που είναι μοναδικό, σημαντικό για σένα. Πρέπει να το κάνεις συνειδητά. Πρέπει πραγματικά να σταματήσεις για μια στιγμή και να κάνεις αυτό. Και ξαναλέω, μπορείτε να έχετε το μαγικό ραβδί σας συνέχεια, αλλά είναι μόνο ένα κομμάτι όμορφου ξύλου.

Ενεργειακό σινιάλο είναι όταν λες “Ενέργεια, σε διατάζω να με υπηρετήσεις. Σε διατάζω να με υπηρετήσεις.” Αυτό είναι, ή “Ενέργεια υπηρέτησε με” αν δεν σας αρέσει η λέξη “διατάζω”. Περί αυτού πρόκειται.

Η ενέργεια είναι πάντα εδώ και πάντα σας υπηρετεί. Αυτό είναι αλήθεια. Δεν είναι λες και δεν ήταν εδώ, αλλά αυτό που συμβαίνει γενικά, σε μια δύσκολη κατάσταση, το ενεργειακό κέντρο του ανθρώπου, ο σφιγκτήρας της ενέργειας σφίγγει (λίγα γέλια και κάποιος λέει “Δεν είναι να απορείς”)

Είστε σε μια δύσκολη κατάσταση και τί συμβαίνει; Συμπιέζεστε. Περιορίζετε τη ροή της ενέργειας τη στιγμή που θα έπρεπε να είστε ανοιχτοί στην ενέργεια. Ξαφνικά, βρίσκεστε στο πάτωμα. Είστε έξω από το σώμα σας, όπως συμβαίνει τον περισσότερο καιρό, γλιστράτε και πέφτετε. Και καθώς τρώτε την τούμπα, ξέρετε, είναι σαν αργή κίνηση -σε μερικούς έχει συμβεί, σαν αργή κίνηση – και λέτε “Ωωω, σκ…άα!” Αυτό που συμβαίνει είναι ότι ο  σφιγκτήρας της ενέργειας σφίγγει και … τα παίρνω όλα αυτά από σένα σήμερα, Σαρτ . Φέρνεις εδώ αυτή την ταινία-κάθισμα τουαλέτας. Είναι σαν βρύση. Ξαφνικά, σχεδόν κλείνετε τη βρύση. Περιορίζετε τη ροή της ενέργειας ακριβώς τη στιγμή που θα έπρεπε να την ανοίγετε. Αυτός είναι ο τρόπος του Μέρλιν.

Ο Μέρλιν, άσχετα από την περίσταση που έχει να αντιμετωπίσει, σταματά για μια στιγμή, κάνει το σινιάλο του, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό – θα μπορούσε να είναι μια λέξη, θα μπορούσε να είναι μια χειρονομία -ακόμα κι αν είναι ακριβώς τη στιγμή του επικείμενου κινδύνου ή υψηλής έντασης ή μιας κατάστασης, που νιώθετε ότι ίσως είναι ανυπέρβλητη, τότε είναι που σταματάτε και κάνετε (χτύπημα των δυο δαχτύλων!) το σινιάλο κι ανοίγεστε στην ενέργεια αντί να την κλείσετε.

Επίσης είναι πολύ, πολύ σημαντικό να καταλάβετε: Δεν υπάρχει προγραμματισμός σ αυτό. Όταν κάνετε το σινιάλο, δεν το κάνετε για να πείτε “Να τι θέλω να είναι το αποτέλεσμα.” Το αποτέλεσμα σε οτιδήποτε συμβεί θα είναι τέλειο και πάντα είναι τέλειο. Ίσως όχι σαν αυτό που ο παλιός άνθρωπος νόμιζε ότι θα έπρεπε να είναι, αλλά θα είναι τέλειο. Όμως όταν περιορίζετε τη ροή σχεδόν σε σταγόνα, σταγόνα, σταγόνα ενέργειας, δεν πρόκειται να έχετε το πλήρες όφελος της μαγείας, της εμπειρίας και του ανοίγματος που έρχεται μ αυτήν.

Κάντε μια αναδρομή στη ζωή σας, σε καταστάσεις που προέκυψαν που μπορεί να ήταν σωματικές, μπορεί να ήταν οικονομικές η αισθηματικές. Στις καταστάσεις εκείνες γενικά φέρνετε την ενέργεια σας, την κλείνετε ή κλείνετε τον εαυτό σας σ’ αυτή την ενέργεια. Κλείνετε τη βρύση. Περιορίζετε τη φυσική ροή της ενέργειας και αυτό είναι πραγματικά το πρόβλημα. Δεν είναι η περίσταση στην οποία βρίσκεστε. Συμβαίνουν μαγικά πράγματα. Θα μπορούσατε να είστε ένα δευτερόλεπτο μακριά από ένα τροχαίο ατύχημα, από το να χτυπήσετε κάποιον κι αυτό που κάνετε είναι να κλείσετε “Ω, διάολε!” Αυτή είναι η στιγμή για να ανοιχτείτε και τότε είναι που έρχεται η μαγεία, γιατί τότε μπορεί να σας υπηρετήσει.

Βασικά, αυτό που κάνατε είναι να λέτε στην ενέργεια “Δεν θέλω άλλο! Καθόλου ενέργεια.” Ή το μυαλό σας έλεγε “Να το αποτέλεσμα που θέλω” και η ενέργεια δεν πάει προς τα εκεί. Σ’ αυτή την περίπτωση, ανοίγεστε και επιτρέπετε στην ενέργεια να σας υπηρετήσει εκείνη τη στιγμή.

Δεν χρειάζεται να είναι μόνο σε στιγμές επικείμενης καταστροφής ή σύγκρουσης ή οτιδήποτε άλλο. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να κάνετε συνειδητά 10, 20 φορές την ημέρα μέχρι να εξοικειωθείτε με αυτό. Είναι σαν το Επιτρέπω. Ανοίγεστε.

Το μόνο πράγμα που ήταν ανάμεσα σε σας και την αληθινή μαγεία ήταν το όριο ή ο  περιορισμός της ενέργειας. Αυτό είναι. Δεν είναι ότι κάνετε κάτι λάθος ή ότι δεν αξίζετε ή ότι δεν είστε μαγικοί. Αυτό είναι απλά ένα ραβδί, αλλά είναι μια σπουδαία απόσπαση. Δεν είναι εξαιτίας αυτού. Είναι επειδή σε δύσκολες περιπτώσεις περιορίζετε την ενέργεια και τη φέρνετε ακριβώς εκεί , στο μυαλό, (δείχνοντας προς το κεφάλι κάποιου), αντί να είστε μέσα στην ενέργεια σας. Σταματάτε τον εαυτό σας.

Τα σινιάλα …

ΗΝΤΙΘ: Το “Ακριβώς εκεί” πού είναι;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το ακριβώς εκεί είναι το Εγώ Είμαι. Αυτό είναι. Δεν χρειάζεται να το σκέφτεστε καν, είναι απλά το “Εγώ, Εγώ Είμαι”, αντί να το σκέφτεστε, αντί να κλείνεστε.

Λοιπόν, σινιάλο θα μπορούσε να είναι μια χειρονομία που κάνετε, αλλά κάτι μοναδικό, όπως θα ήταν το χτύπημα των δαχτύλων. Θα μπορούσε να είναι -δημιουργικό. Βρείτε κάτι που δεν είναι συνηθισμένο για τον καθένα. Ή μια λέξη. Όχι μια λέξη που χρησιμοποιείται τώρα. Επινοήστε μια λέξη. Εγώ το κάνω συνεχώς. Το λατρεύω. Επινοώ κάθε είδους λέξεις, ξέρετε, γιατί όχι; Γιατί αν η λέξη είναι αυτή τη στιγμή σε χρήση, υπάρχει μια ενέργεια που σχετίζεται μ’αυτήν και απομακρύνει την πλήρη έκφραση. Επινοήστε μια λέξη και το “τα τα!” δεν είναι η λέξη, γιατί όλοι λένε “τα τα!”.  Επινοήστε μια λέξη που -και δεν χρειάζεται – απλά, ξαναλέω, νιώστε το. Θα σας έρθει, είτε είναι λέξη είτε σαν μηχανισμός σινιάλου χτυπώντας το γόνατο σας ή κάτι τέτοιο. Κάτι που θα σας υπενθυμίζει ότι είναι ώρα να ανοιχτείτε, όχι να κλείσετε. Αυτό είναι Μαγεία 101.

Ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ μη το χρησιμοποιήσετε σε άλλο άτομο. Είστε εσείς και η ενέργεια σας. Ποτέ μην έχετε πρόγραμμα ή κάτι που πιστεύετε ότι θα έπρεπε να είναι το αποτέλεσμα. Αυτό θα το κάνουμε μόνο σε επίπεδο αποφοίτησης.

Αυτή τη στιγμή, είναι τόσο απλό: Ανοίγεστε, αντί να κλείνετε. Επιτρέπετε, αντί να περιορίζετε.

Σε κάθε περίπτωση, να θυμάστε ότι η ενέργεια είναι φίλη σας. Υπάρχει για να σας υπηρετεί και είναι η δική σας ενέργεια. Έχετε περάσει αιώνες παίζοντας το αντίθετο παιχνίδι, αλλά το φυσιολογικό γεγονός είναι ότι η ενέργεια είναι δική σας και είναι φίλη σας. Ποτέ δεν θέλησε να σας βλάψει ή να σας πληγώσει, ποτέ δεν θέλησε να φανεί ότι είναι ξέχωρη. Αλλά αυτό είναι ένα παιχνίδι που παίξατε και προχώρησε. Τώρα ανοιχτείτε στην ενέργεια.

Επινοήστε μια λέξη. Επινοήστε μια κίνηση του σώματος, ένα σινιάλο που θα είναι δικό σας, αλλά ποτέ, ποτέ μη το χρησιμοποιήσετε σε άλλο 

Δεν είναι ότι πρόκειται να σας κυνηγήσω, αλλά αυτή η ίδια ενέργεια, είτε τη χρησιμοποιήσετε με αγάπη και συμπόνια είτε με μίσος και θυμό εναντίον κάποιου, τότε είναι που θα αρχίσετε να μπλέκετε. Τότε ήταν που μπλέξατε στο παρελθόν. Γι’ αυτό κλείσατε και συγκρατηθήκατε. Γι αυτό λέω να σταματήσετε να προσπαθείτε να σώσετε τον πλανήτη, γιατί το κάνετε από συμπόνια κι ο πλανήτης θα τα βάλει με σας.

Χρησιμοποιήστε την σαν δική σας ενέργεια χωρίς καν να προσπαθείτε να έχετε μια επιθυμητή έκβαση και μετά παρακολουθείστε τη μαγεία να συμβαίνει. Τη στιγμή που θα επιθυμήσετε ένα αποτέλεσμα, τη στιγμή που βάζετε ένα προγραμματισμό, περιορίζετε την ενέργεια από την ίδια τη φύση της. Και μετά θα το κάνετε διανοητικό. Όταν απλά επιτρέπετε να υπάρχει κι επιτρέπετε οτιδήποτε έρθει με την ενέργεια σας -δεν είναι η ενέργεια του Θεού, δεν είναι η ενέργεια του πλανήτη,  δεν είναι η ενέργεια κανενός. Τη στιγμή που θα επιτρέψετε στην ενέργεια σας να υπάρχει, θα ανακαλύψετε τι πραγματικά είναι η αληθινή μαγεία. Θα ανακαλύψετε τότε πώς μπορείτε να βρίσκεστε στη μέση του χάους στον κόσμο κι απλά να μη σας επηρεάζει.

Αρκετοί που παρακολουθούν εδώ διαδικτυακά με ρωτούν “Θα έπρεπε να το μοιραστούμε με άλλους;” Εγώ δεν θα το έκανα. Γιατί; Προσπαθείτε να ξεπεράσετε ο ένας τον άλλο στα σινιάλα; “Η δική μου λέξη, η δική μου χειρονομία είναι καλύτερη από τη δική σου.” Όχι ότι είναι μεγάλο μυστικό, αλλά είναι δικό σας. Σταματήστε να παίζετε το παιχνίδι. Σταματήστε να βγαίνετε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης -και μερικοί από σας ήδη το κάνουν – και λέτε “Ω, να τι βρήκα μόλις τώρα” ή “Το ήξερα αυτό πριν πέντε χρόνια.” Κι εγώ λέω όχι δεν το ήξερες. Όχι, δεν το ήξερες. Γκιιιζ!

Λοιπόν, το σινιάλο σας. Είναι δικό σας. Είναι προσωπικό. Μια κίνηση του σώματος, μια λέξη, κάτι, κι αρχίστε να το συνηθίζετε. Είτε είστε στο μέσον μιας δύσκολης κατάστασης, είτε απλά οδηγείτε στο δρόμο, αυτή η λέξη, αυτή η πράξη, αυτό το σινιάλο θα έχει ένα συνειδητό αποτέλεσμα. Θα αρχίσετε να θυμάστε “Σωστά. Ανοίγω στην ενέργεια, δεν κλείνω σ αυτήν.”

Είστε σε μια άσχημη κατάσταση, πήγατε στο μπακάλικο και ξαφνικά είστε στην ουρά του ταμείου και συνειδητοποιείτε  “Ω, ο ανόητος, ξέχασα το πορτοφόλι μου σήμερα.” Αυτή είναι η στιγμή -(χτύπημα των δυο δαχτύλων!) -σινιάλο. Τώρα, αν περιμένετε να εμφανιστεί το πορτοφόλι σας, κάνετε λάθος εδώ. Αλλά ακολουθείστε τη μαγεία που συμβαίνει από εκείνη τη στιγμή και μετά. Αν περιμένετε “Ω, πρέπει να κάνω το “τα τα!” γιατί ξέχασα το πορτοφόλι μου και μετά ξαφνικά θα εμφανιστεί”, μόλις έχετε αποτύχει, γιατί δεν επιτρέπετε στην ενέργεια να σας υπηρετήσει. Έχετε ένα αποτέλεσμα που επιθυμείτε, που συχνά περιορίζεται από τον ανθρώπινο προγραμματισμό κι αυτό μπλοκάρει τη μαγεία. Παρακολουθείστε τι θα συμβεί αν απλά κάνετε το σινιάλο σας και -ξέροντας ότι βρίσκεστε σε μια αμήχανη κατάσταση, υπάρχουν 20 άτομα στη σειρά που σας κοιτάζομεγάλη απέχθεια κι εσείς ψαχουλεύετε προσπαθώντας να βρείτε το πορτοφόλι σας – αφήστε το να γίνει το σημείο εισόδου για να συμβεί αληθινή μαγεία. Είναι εκπληκτικό!

Ξαφνικά, αρρωσταίνετε. Ξαφνικά, περνάτε μια βαριά γρίπη. Ελάτε πίσω στο σινιάλο σας κι όχι για να προσπαθήσετε να κάνετε τον εαυτό σας υγιή. Όχι για να προσπαθήσετε να πείτε “Χρειάζεται να ξεπεράσω αυτή τη γρίπη, γιατί έχω μια σημαντική συνάντηση αύριο.” Καθόλου. Ανοιχτείτε στις ενέργειες, αντί να περιορίζετε τις ενέργειες και δείτε τη μαγεία που θα συμβεί.

Είναι τόσο απλό, τόσο όμορφο. Είναι τόσο Μαγεία 101. Είναι εκπληκτικό κι αυτό (το ραβδί) είναι απλά ένα σκηνικό αντικείμενο. Είναι μόνο απόσπαση. Οπότε αν κάμποσοι από σας πάτε και πάρετε ένα τέτοιο – θα ζητήσω από τον Κώλντρε να αναρτήσει στο διαδίκτυο από πού το πήρε – είναι απλά απόσπαση. Οι άνθρωποι χρειάζεται να το δουν μερικές φορές. Δεν μπορούν καν να φανταστούν ότι εσύ ο ίδιος μπορείς πραγματικά να είσαι ο μάγος. Αλλά πάρε ένα μικρό κομμάτι ξύλο στο χέρι και ξαφνικά είσαι ο Θεός.

Έτσι, είτε το κάνετε τώρα, είτε το κάνετε αργότερα, το σινιάλο σας. Και πρόκειται να αρχίσετε να συνειδητοποιείτε επίσης πόσο πολύ κλείνατε, περιορίζατε κάποιες φορές που θα έπρεπε να ανοίγεστε.

Έχετε μόλις πάρει ειδοποίηση από την κυβέρνηση ότι πρόκειται να ελέγξουν τους φόρους σας -τσσουπ! – κλείνετε. Δεν θέλετε να σας δουν, δεν θέλετε να ασχοληθείτε μ’ αυτό. Το τελευταίο πράγμα στον κόσμο είναι ότι θέλετε περισσότερη ενέργεια, παρόλο που λέτε “Θεέ μου, χρειάζομαι χρήματα. Χρειάζομαι κάτι. Βοήθησε με.” Όχι, κλείνετε. Δείτε τι συμβαίνει τώρα. Χρησιμοποιήστε το σινιάλο σας, το σινιάλο που λέει “Ανοίγομαι στην ενέργεια μου.” Όχι στην ενέργεια της κυβέρνησης, όχι “στις αρχές που θα έρθουν και θα σας πάρουν” ή κάτι παρόμοιο, αλλά στη δική σας. Εκεί αρχίζει η αληθινή μαγεία.

Και ξαναλέω, ποτέ, ποτέ μη την χρησιμοποιήσετε σε άλλο άτομο, ποτέ. Μπλέξατε πολύ γι’ αυτό στο παρελθόν, προκαλέσατε πάρα πολύ πόνο στην πορεία. Είναι μόνο για σας, χωρίς προγραμματισμό. Βγάζει νόημα αυτό; Δεν τη χρησιμοποιείτε για να σώσετε τον κόσμο, γιατί αυτό που θα συμβεί, εδώ εσείς ανοίγεστε σε περισσότερη ενέργεια και ξαφνικά έχετε συμπόνια για τον υπόλοιπο κόσμο. Ω, φίλε, θα νιώσετε τα αποτελέσματα. Είναι μόνο για σας. Οκέι, νομίζω το έχουμε ξεκαθαρίσει αυτό.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή. Καλή βαθιά αναπνοή με αυτό.

Επινοήστε ένα σινιάλο, μια λέξη, μια μοναδική λέξη -μια λέξη που θα είναι μοναδική για σας, μια μοναδική λέξη – κίνηση του σώματος, οτιδήποτε θα σας υπενθυμίζει “Ανοίγομαι στην ενέργεια μου” και μετά αφήστε να αρχίσει η μαγεία. Χωρίς προγραμματισμό. Χωρίς να το καταλαβαίνετε. Απλά ανοιχτείτε. Αυτό είναι. Ανοίξτε τη βαλβίδα αντί να την κλείσετε.

Οκέι, ξέρω ότι θα υπάρξουν ερωτήσεις γι αυτό, αλλά προς το παρόν απλά σκεφτείτε το σινιάλο σας κι αρχίστε να το χρησιμοποιείτε. Αρχίστε να το νιώθετε 10, 20, φορές την ημέρα, απλά για να το συνηθίσετε, για να συνειδητοποιήσετε “Ω, αυτός είναι ο μηχανισμός μου για το άνοιγμα των ενεργειών.”

Ένα Πρότυπο Αξιοπρέπειας

Οκέι, βαθιά αναπνοή. Πολλή πλάκα σήμερα. Ω, η ώρα περνάει. Έχουμε να κάνουμε μερικά πράγματα ακόμα. Δρ Μπορντ, μιλήσαμε νωρίτερα. Μπορείς να έρθεις πάνω;

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, παρακαλώ.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Ω, ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Καλά. Και θα ήθελες να καθίσεις ή να ακουμπήσεις ή …

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Νομίζω θα ακουμπήσω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα ακουμπήσεις, οκέι. Λοιπόν, ζήτησα από αυτή την αγαπητή Σώμπρα να έρθει εδώ πάνω. Έχεις να πεις μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Θα ήθελες να την πεις εσύ ή θέλεις να την πω εγώ;

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Λοιπόν, πρέπει πρώτα να ξέρουμε ότι είναι απλά μια ιστορία.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι απλά μια ιστορία.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Είναι απλά μια ιστορία. Πριν από ένα χρόνο διαγνώστηκα με καρκίνο, όγκο στο έντερο που αφαιρέθηκε και πέρασα τον περασμένο χρόνο κάνοντας πολλή έρευνα για τις ολιστικές θεραπευτικές μεθόδους. Πέρασα όλο το χρόνο κάνοντας κάθε είδους απ’ όλα, για να γίνω υγιής, γιατί σχεδίαζα να μείνω εδώ. Και πριν από μια ή δυο εβδομάδες βρέθηκα πίσω στο νοσοκομείο και είπαν ότι ο καρκίνος έχει επεκταθεί κι ότι έχω μια επιλογή. Ίσως να ζήσω ένα δυο μήνες ή θα μπορούσα να κάνω χημειοθεραπεία και να είμαι άρρωστη για ένα χρόνο και να πηγαίνω συνέχεια στο γιατρό. Και είπα “Λοιπόν, αυτό δεν είναι επιλογή για μένα.” Έτσι, αναστατώθηκα κάπως όταν το πρωτοείπαν, γιατί είχα …

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κάπως.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Κάπως.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Έκανα τις εξετάσεις αίματος που έδειχναν ότι ο καρκίνος ήταν σε καλή κατάσταση κι οι γιατροί δεν είχαν αναφέρει ότι οι εξετάσεις αίματος δεν είναι πάντα σωστές. Έτσι, όταν είπαν “Έχεις ένα ή δυο μήνες ζωής” και συμβιβάστηκα μ’ αυτό και συνειδητοποίησα ότι δεν σκόπευα να περάσω ένα χρόνο πηγαίνοντας στο γιατρό και νιώθοντας άρρωστη …

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είσαι θυμωμένη;

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Ήμουν για λίγο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Πόσος καιρός είναι το λίγο;

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Μερικές ώρες.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό δεν είναι πολύ. Φοβάσαι;

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Όχι. Δεν φοβάμαι καθόλου. Δεν είμαι σε καλή φυσική κατάσταση (αυτή γελάει), αλλά διανοητικά, συναισθηματικά, πνευματικά είμαι ήσυχη. Περιμένω με προσδοκία την απόλυτη ολοκλήρωση της ανάληψης και της φώτιςής μου και να προχωρήσω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Λοιπόν, κάποιοι άνθρωποι θα ένιωθαν άβολα να βρίσκονται εδώ πάνω, αλλά εσύ συμφώνησες να μιλήσεις.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Χαίρομαι πολύ που το κάνω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και δεν έχουμε μιλήσει προσωπικά, στα άλλα επίπεδα, αλλά όχι έτσι. Μερικοί άνθρωποι εδώ νιώθουν άβολα με το θέμα γιατί βασικά εσύ -οι γιατροί έχουν πει ότι έχεις, πόσο, είναι θέμα εβδομάδων, σωστά;

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όμως θέλω όλοι να, αν είναι οκέι για σένα, ελέγξετε την ενέργεια της. Η διαύγεια, η ομορφιά της ενέργειας σου. Καθόλου φόβος, ή κι αν υπάρχουν, μόνο ελάχιστα ίχνη και σχεδόν, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, σχεδόν πάθος.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Και ξέρεις, φυσικά, το πέρασμα στην άλλη πλευρά είναι τόσο εύκολο.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Θα είναι εύκολο. Θα είναι θαυμάσιο (γελάει).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα είμαι εκεί. Ο Κουτχούμι υποσχέθηκε να είναι εκεί.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Ω, τον αγαπώ. Ευχαριστώ (αυτή γελάει).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν, κι εμένα; (γέλια)

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Κι εσένα! Κι εσένα! (αυτή γελάει)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και μπορώ να σας πω αυτή τη στιγμή, το πέρασμα στην άλλη πλευρά δεν είναι καθόλου όπως νομίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Πρώτον, πραγματικά το κάνετε μέρες, μερικές φορές ίσως μια δυο εβδομάδες προτού το υλικό σώμα τελειώσει πραγματικά. Άρα δεν απλά έτσι σαν (χτύπημα των δυο δαχτύλων!) να φεύγει στη στιγμή. Και είναι τόσο απελευθερωτικό, και πολλοί από σας είναι ήδη καθ’ οδόν προς την έξοδο.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν θέλω να πω ότι γίνονται πάρτι, αλλά γίνονται πάρτι.

Γίνεται γιορτή. Ξέρετε, το σπουδαιότερο πράγμα σχετικά, δεν υπάρχει πόνος, και για σένα, πραγματικά για τους περισσότερους Σώμπρα, δεν υπάρχει φόβος όταν θα περνάς ένα είδος – θα το πω τούνελ, δεν είναι έτσι ακριβώς – αλλά δεν υπάρχει φόβος. Και νομίζω ότι οι άνθρωποι φοβούνται το φόβο, τι πρόκειται να συμβεί όταν κάνουν τη μετάβαση

Όμως πρέπει να σου κάνω μια ερώτηση, μια ερώτηση γιατί είναι στο μυαλό πολλών Σώμπρα. Λοιπόν, θα το πω φεύγεις κι επιστρέφεις σπίτι.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έχεις ήδη αναλύσει πολλή από τη δουλειά που σκοπεύεις να κάνεις. Εργάζεσαι ήδη με τον FM, τον Τζον Κουντέρκα, στους άλλους κόσμους, αλλά γιατί δεν έμεινες;

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Πίστευα ότι θα έμενα, τουλάχιστον συνειδητά αυτό κατάλαβα πριν ένα χρόνο, όταν βρήκαν τον όγκο, γιατί πέρασα όλο το χρόνο κάνοντας την ολιστική θεραπεία. Σχεδίαζα να μείνω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Γιατί θα ήθελες να μείνεις;

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Γιατί συμβαίνουν τόσα πολλά και είμαι έτοιμη να γίνω Μέρλιν και είμαι έτοιμη να βοηθήσω με την ενέργεια στον πλανήτη.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Κι αυτό είναι ένα είδος, όχι δίλημμα αλλά μια κατάσταση που έχουν αντιμετωπίσει μερικοί Σώμπρα και υπήρξε ένας αριθμός από Σώμπρα, που μόλις ήρθαν στην άλλη πλευρά. Είναι πραγματικά, πολύ δύσκολο να μείνεις, πρώτον, και δεύτερον, δεν ήταν πραγματικά ποτέ η επιθυμία σου. Εννοώ ότι, ίσως ο άνθρωπος σου κάπως πίστευε ότι ήθελες να μείνεις. Σ’ αυτή τη ζωή, η δουλειά σου ήταν να έρθεις εδώ για να επιτρέψεις την Πραγμάτωση σου και μετά να φύγεις. Πάντα έλεγες ότι θα μπορούσες να κάνεις περισσότερα από την άλλη πλευρά, απ’ όσα θα μπορούσες πραγματικά να κάνεις από εδώ. Αλλά δεν ήταν ποτέ πραγματικά στο δικό σου σχέδιο, στο σχέδιο της ζωής σου να μείνεις.

Λοιπόν, δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορούσες να το αλλάξεις αυτό τώρα. Δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορούσες να το ανατρέψεις, χρησιμοποιώντας λίγη μαγεία εδώ. Όμως το ερώτημα είναι, θα το έκανες;

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Δεν νομίζω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν νομίζεις.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Έχω πάρει θέση για να φύγω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Προφανώς, το έχεις αποδεχτεί.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Είμαι έτοιμη να φύγω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Προφανώς. Λοιπόν, θα ήθελα όλοι να το νιώσετε, γιατί η Δρ. Μπορντ αντιπροσωπεύει πολύ περισσότερα απ’ ότι τον εαυτό της μόνο, εδώ πάνω σήμερα.  Αντιπροσωπεύει τόσους πολλούς από σας που έχετε ανεχτεί πολλά σ αυτή τη ζωή, που δεν είπατε απαραίτητα ότι θέλετε να μείνετε, αλλά υπάρχουν μερικοί από σας εκεί έξω που δεν επρόκειτο ποτέ να μείνουν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε να αλλάξετε γνώμη. Εμένα δεν με νοιάζει έτσι κι αλλιώς. Όσο περισσότεροι από σας στην άλλη πλευρά, τόσο περισσότερο κέφι, κατά κάποιον τρόπο. Θα κάνουμε ένα μεγάλο πάρτι. Ο FM θα είναι εκεί να σε καλωσορίσει. Είναι ενθουσιασμένος γι’ αυτό, γιατί γνωρίζεις μερικά πράγματα που θα τον βοηθήσουν να βοηθήσει τους Σώμπρα.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Ωραία.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν, είναι ενδιαφέρον. Αν είχες επιλογή, είσαι προετοιμασμένη να επιστρέψεις.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Να επιστρέψω;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εννοώ, στην πλευρά μου.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ξεχνώ πού βρίσκομαι! Ναι, ναι.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: (γελώντας) Ήμουν έτοιμη να πω “Όχι, δεν είμαι προετοιμασμένη να επιστρέψω εδώ!”

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι ο λόγος που σου ζήτησα να έρθεις εδώ πάνω ήταν πολλά διαφορετικά πράγματα, αλλά ένα πολύ, πολύ σημαντικό πράγμα και τέτοια υπενθύμιση σε όλους τους Σώμπρα παντού, όχι μόνο για το να είναι αληθινοί Μέρλιν και τώρα πραγματικά να ανοίγονται στην ενέργεια, αλλά θέλω να δείτε την αξιοπρέπεια στην ενέργεια αυτού του εκπληκτικού αγγέλου.

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Σ’ ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Απόλυτη αξιοπρέπεια. Μίλησα για την αξιοπρέπεια σε μια από τις πρόσφατες συναθροίσεις μας και είπα ότι είναι ώρα να επιστρέψουμε στην αξιοπρέπεια κι αν ποτέ υπήρξε ένα Πρότυπο στην ιστορία των Σώμπρα, που να φτάνει και στο μέλλον των Σώμπρα, κανείς που να αμφισβητήσει την αξιοπρέπεια τους, θα ήθελα να ρίξετε μια ματιά σ’ αυτό τον άγγελο εδώ πέρα, αυτή τη στιγμή (χειροκρότημα κοινού).

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν. Θα ήθελες να μοιραστείς κάτι;

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Ναι. Απλά θα ήθελα μια στιγμή να σε ευχαριστήσω, Αντάμους, για όλα όσα έχεις δώσει, για τον Τζέφρι και την Λίντα κι όλα όσα κάνετε με τον Βυσσινί Κύκλο, όλους εδώ κι όλους εκεί έξω. Ο Βυσσινί Κύκλος υπήρξε ένα θαυμάσιο, θαυμάσιο κομμάτι της ζωής μου τα τελευταία δέκα χρόνια κι απλά εκτιμώ και αγαπώ καθέναν από σας. Σας ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σ’ ευχαριστώ. Εκπληκτική (αγκαλιάζονται και περισσότερα χειροκροτήματα καθώς από το κοινό σηκώνονται όρθιοι για να την τιμήσουν).

ΛΙΝΤΑ: Ευχαριστούμε.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ξέρεις τι μου αρέσει, είναι, ω, μου αρέσει η αγάπη. Δεν είναι κανένας εδώ με αισθήματα λύπης ή οτιδήποτε παρόμοιο. Έχουμε πάει πέρα κι από το φόβο της επιστροφής στο σπίτι, αυτό που θα λέγατε θάνατο, και είναι αληθινά εκπληκτικό.

Τέτοια πρόοδος και ενέργεια και τί Πρότυπο που 

ΔΡ ΜΠΟΡΝΤ: Ευχαριστώ πάρα πολύ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Μμ. Ουφ! Οκέι. Ακόμα, αυτό απλά … τόση αξιοπρέπεια και τιμή. Απλά εκπληκτική. Απλά εκπληκτική. Οκέι, μετά βίας μπορώ να προχωρήσω.

Μεράμπ

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή κι ας το φέρουμε όλο αυτό σε μια όμορφη μεράμπ αυτή τη μέρα, με λίγη μουσική υπόκρουση. Και ξέρω ότι όλοι περιμένετε τα τάκος σας, αλλά υποθέτω (ο Αντάμους γελάει) υπάρχουν προτεραιότητες.

Αλλά ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή αυτή την όμορφη μέρα του πρώτου μας Shoud στη σειρά Πάθος 2020.
(αρχίζει η μουσική)

Γράφετε ιστορία και η πρώτη ερώτηση που έκανα είναι “Θα πρέπει να αρχίσουμε να τα συγκεντρώνουμε αυτά;” κάτι σαν “99 Μικρά Γνωμικά του Δασκάλου”. Όχι ακόμα. Κατευθυνόμαστε προς τα εκεί. Θα το κάνουμε τη σωστή στιγμή. Θα το κάνουμε με τρόπο που δεν θα μπορεί ποτέ να διαστρεβλωθεί ή να παραμορφωθεί από κανέναν. Όμως τώρα, αυτό που κάνουμε, πραγματικά ας το φέρουμε στην καθαρή του μορφή. Ξέρετε, ώστε οτιδήποτε συγκεντρώσουμε τελικά να μη γίνει υπερβολικά διανοητικό. Ας το φέρουμε στην καθαρή του μορφή.

Εσείς θα είστε τα Πρότυπα για τους άλλους και θα έχετε πολλή βοήθεια από την άλλη πλευρά. Πολλή βοήθεια. Αυτοί, όπως οι οντότητες που έχουν εργαστεί μαζί σας, έχουν προ-υπάρξει σε ανθρώπινη μορφή.

Έτσι, ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό, με το αληθινό σας πάθος. Είμαι τόσο ενθουσιασμένος που είμαστε εδώ σ’ αυτή τη Σειρά αυτή την εποχή. Το αληθινό σαςπάθος.

Λοιπόν, μερικοί από σας ρωτάτε πολύ τώρα τελευταία “Πώς γίνεται και δεν είμαι ακόμα στην Πραγμάτωση; Πότε πρόκειται να συμβεί;”

Όπως είπαμε σήμερα, ήρθε η ώρα να δείτε τί συνεχίζετε να απολαμβάνετε με το να μη συνειδητοποιείτε ότι είστε στην Πραγμάτωση. Τι συνεχίζετε να απολαμβάνετε? Και απολαμβάνετε, δεν σημαίνει ότι είναι πάντα ευχάριστο, αλλά εξακολουθείτε να παίρνετε κάτι απ’ αυτό. Τι παίρνετε απ’ αυτό;

Υπάρχουν τα πάντα καλύπτοντας ένα φάσμα από το “Λοιπόν, δεν μπορώ να το κάνω ακόμα γιατί τα παιδιά μου δεν έχουν τελειώσει το κολλέγιο”, στο “Πρέπει να ξεκαθαρίσω τις εκκρεμότητες”, μέχρι το “Ακόμα δεν νιώθω να το αξίζω πραγματικά. Πρέπει να δουλέψω κι άλλο εσωτερικά.”

Μερικοί από σας περιμένετε να το κάνει πρώτος ο διπλανός σας. “Θα πάω αφού πάνε αυτοί.” Πολλοί λόγοι, και είναι οκέι.

Όπως είπα πριν, δεν είναι βιαστικό. Εγώ πραγματικά θέλω να το βιώσετε στο έπακρο. Δηλαδή, είναι η μόνη φορά που πρόκειται να συμβεί στη ζωή σας.

Όμως απλά αναγνωρίστε τί είναι, και μετά διασκεδάστε μ’ αυτό, αντί να το πολεμάτε.

Ίσως απλά σας αρέσει να ανησυχείτε όλη την ώρα και, χμ, απολαμβάνετε να είστε σ αυτή την εκπληκτική διαδρομή με άλλους Σώμπρα. Ό,τι κι αν είναι, απλά  αναγνωρίστε το. Αυτό είναι.
(παύση)

Σήμερα μιλήσαμε γι’ αυτό το έναυσμα της ενέργειας, τη Μαγεία 101 – άνοιξε, μην κλείνεις. Τόσο απλό. Αλλά υπάρχει αυτή η τάση και ολόκληρες ζωές εξάσκησης “Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, κλείσε.”

Μια καταιγίδα πλησιάζει στον ορίζοντα, ποιος με “σώας τας φρένας” θα ανοιγόταν στην ενέργεια; Όχι, τρέχετε να κρυφτείτε και το χρησιμοποιώ αυτό μεταφορικά. Κάτι έρχεται στη ζωή σας, τρέχετε να κρυφτείτε, κλείνετε, βάζετε λουκέτο. Να μη σας δουν.  Είναι σαν χμ …

Βλέπετε, αυτό είναι – θυμάστε που ο Τοβίας μιλούσε για το Σημείο Διαχωρισμού –εγώ θα το ονομάσω αυτό Σημείο της Μαγείας. Αυτό που μοιάζει με καταιγίδα δεν είναι καθόλου καταιγίδα, άρα ανοίγεστε αντί να κλείνεστε.

Αυτή τη στιγμή περνάτε μια δύσκολη περίοδο με το σύντροφό σας, τι κάνετε; Οχυρώνετε τον εαυτό σας. Κλείνετε, κλείνετε την κάνουλα της ενέργειας, κλείνετε τη βρύση. Μετά φωνάζετε ότι διψάτε. Ανοίξτε την. Πραγματικά θα φανεί να στερείται λογικής στην αρχή. Γιατί να θέλετε να ανοιχτείτε σε περισσότερη ενέργεια, όταν η ενέργεια είναι ζόρικη; Επειδή αυτό είναι το Σημείο της Μαγείας, ακριβώς εκεί. Χωρίς προγραμματισμό. Μη λέτε στην ενέργεια τί να κάνει, γιατί ανταποκρίνεται στη συνειδητότητα, όχι στις σκέψεις.

Μη πείτε στην ενέργεια τί να κάνει, παρόλο που είναι δική σας, γιατί ανταποκρίνεται στη συνειδητότητα, που είναι πολύ πιο διευρυμένη από τις σκέψεις και πολύ πιο αληθινή από οποιαδήποτε σκέψη, που θα μπορούσε ποτέ να έχει το μυαλό σας. Άρα, μη πείτε στηνενέργεια τι να κάνει, απλά φέρτε την μέσα.

Και ποτέ, ποτέ μη τη χρησιμοποιήσετε σε κάποιον άλλο. Ούτε καν στα παιδιά σας, ούτε καν προσπαθώντας να τους στείλετε λίγη μαγεία, ώστε να αποφοιτήσουν από το κολλέγιο με καλούς βαθμούς. Όσο κι αν τα αγαπάτε, μη το κάνετε. Είναι μόνο για σας, γιατί η μαγεία που θα φέρετε στη ζωή τους, θα είναι ένα φως που θα τη φωτίζει.

Δεν χρειάζεται να στείλετε μαγεία ή ενέργεια σ’ αυτά, εφόσον υπάρχετε. Εφόσον είστε Μέρλιν, δεν χρειάζεται να κάνετε αλλαγές στη ζωή τους. Είναι το φως σας, που θα φωτίσει τη μαγεία τους. Αυτό είναι.

Οπότε επινοήστε ένα σινιάλο, κάτι που θα σας υπενθυμίζει ότι είναι ώρα να ανοιχτείτε στην ενέργεια σας.
(παύση)

Όταν συμβαίνει κάτι ζόρικο, κάτι που απλά δεν σας αρέσει στη ζωή σας -ξαφνικά χάνεστε σε μια άγνωστη πόλη, καθώς οδηγείτε τριγύρω, έχοντας ξεχάσει το GPS ή ό,τι άλλο – αντίνα σφιχτείτε, ανοίξτε. Αλλά χωρίς πρόγραμμα. Όχι λέγοντας “Λοιπόν, πρέπει να βρω την κατεύθυνση.” Όχι. Κάτι μαγικό συμβαίνει, που σε έκανε να χαθείς αρχικά και τώρα άνοιξε αντί να κλείσεις.

Επινοήστε μια λέξη, μια φτιαχτή λέξη, όχι κάτι που ήδη υπάρχει, μια φτιαχτή λέξη ή χειρονομία ή κάτι άλλο και εξοικειωθείτε μ’ αυτό. Είναι η μόνιμη υπενθύμιση στον άνθρωπο. “Η ενέργεια είναι φίλη μου. Το επιτρέπω.”

Θα έρθει στιγμή, που δεν θα χρειάζεται καν να χρησιμοποιείτε αυτή τη λέξη πια ή αυτό το σωματικό σινιάλο. Απλά θα είστε ανοιχτοί στην ενέργεια, τη δική σας ενέργεια, και πραγματικά θα γελάτε με το πώς τη συγκρατούσατε, τη στιγμή που θα έπρεπε να ανοιχτείτε.

Μη την χρησιμοποιήσετε για να κάνετε την επιχείρησή σας καλύτερη ή την υγεία σας καλύτερη. Αυτό είναι του ανθρώπου, που προσπαθεί να κατευθύνει κι αυτό θα σταματήσει τη μαγεία.
(παύση)

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή. Είστε Μέρλιν.
(μακριά παύση)

Είμαστε εδώ στην περίοδο του πάθους τώρα, την περίοδο που ο πλανήτης θα μπορούσε να σας χρησιμοποιήσει περισσότερο από ποτέ. Ενδιαφέρων συγχρονισμός σ’ όλο αυτό, πολύ ενδιαφέρων.
(παύση)

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή, αγαπητοί μου φίλοι, με το πάθος, με την Πραγμάτωση, με τη δική σας Πραγμάτωση. Μια καλή βαθιά αναπνοή.

Εμείς -η ομάδα – θα λείψουμε τον επόμενο μήνα προφανώς, αλλά εγώ θα βρίσκομαι εδώ γύρω. Παρόλο που δεν θα έχουμε Shoud, εγώ κι εσείς θα συνεχίσουμε να το κάνουμε όλο αυτό μαζί. Θα επιστρέψουμε σ’ αυτή την σκηνή σε δύο μήνες από τώρα και στο μεταξύ να είστε Μέρλιν.

Με αυτά, αγαπητοί μου φίλοι, όλα είναι καλά σε όλη τη δημιουργία. Ευχαριστώ !

Μετάφραση : Μαίρη Πολυχρόνη
Review : Μαρία Γρηγοράκη
Σπόνσορες: Ευγενία Σγούρα,  Ζωή Μπουζούκα