Shoud 1, The Art of Benching
2 -10- 2021
( Η φύση του μηδέν, πίσω στο σημείο μηδέν, Η τέχνη του να κάθεσαι στο παγκάκι, The Αrt of Benching )
Είμαι Αυτό που Είμαι, ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής.
Έχω τον Σαρτ εδώ. Έχω τον FM εδώ. Έχω τόσους πολλούς από τους Σώμπρα που έφυγαν πριν φτάσουμε στο παγκάκι. Με την ευκαιρία, αγαπητή Λίντα, δείχνεις απλά υπέροχη στο παγκάκι. Απλά υπέροχη.
ΛΙΝΤΑ: Σ’ ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, έχουμε τον Τίμοθι και την DocCe και την Ήντιθ και τόσους πολλούς από τους Σώμπρα που έφυγαν. Είναι στην άλλη πλευρά. Μερικοί αληθινά Αναληφθέντες Δάσκαλοι. Μερικοί απλά επέλεξαν να επιστρέψουν σε μια άλλη ζωή για να συνεχίσουν τη δουλειά που εσείς, Σώμπρα, κάνετε τώρα σ’ αυτή τη ζωή. Δεν ήταν εντελώς έτοιμοι γι’ αυτή την πλήρη Πραγμάτωση. Στην πραγματικότητα επέλεξαν να μην το κάνουν. Επέλεξαν να ξαναγυρίσουν, αλλά τους έχω εδώ σήμερα για την πρεμιέρα της νέας μας σειράς, The Art of Benching (Η Τέχνη του να Κάθεσαι στο Παγκάκι)
Είναι ενθουσιασμένοι γι’ αυτό. Εγώ είμαι ενθουσιασμένος γι’ αυτό, γιατί είναι ακριβώς εκεί που έπρεπε να είμαστε, με ακριβώς τους σωστούς ανθρώπους, ακριβώς την σωστή περίοδο στον πλανήτη. Είμαστε εδώ. Τα καταφέραμε. Έχουμε φτάσει. Το τραίνο έφτασε στο σταθμό ακριβώς την σωστή στιγμή – ούτε μια στιγμή πιο σύντομα, ούτε μια στιγμή πιο αργά – με τους σωστούς επιβάτες, εσάς.
Περάσαμε τόσα χρόνια τώρα με συζητήσεις, μιλώντας για ζητήματα, περασμένες ζωές, προβλήματα, μιλώντας για τον κόσμο, μιλώντας για την φυσική και την ενέργεια και την συνειδητότητα και απελευθερώνοντας και επιτρέποντας πολύ. Αυτό ήταν δύσκολο. Ξέρετε ότι μερικές φορές απελευθερώνετε και αυτό απλά γυρίζει πίσω σε σας. Αλλά επιτρέποντας συνεχώς την απελευθέρωση, πολύ σύντομα απλά φεύγει. Παλιά ζητήματα και παλιά προβλήματα, κολλημένες ενέργειες, απλά φεύγουν κι επιστρέφουν σε μια φυσική κατάσταση της ενέργειας. Όχι πια κολλημένη στην παλιά της μορφή, στην δύσκολη προκλητική της μορφή. Όχι πια κολλημένη, αλλά εδώ τώρα, ενέργεια έτοιμη να σας υπηρετήσει.
Τώρα είμαστε εδώ σ’ αυτή την επική εποχή στον πλανήτη, αυτή την όμορφη περίοδο για τους Σώμπρα, την περίοδο του The Art of Benching (Η Τέχνη του να Κάθεσαι στο Παγκάκι). Πήρε χρόνο για να φτάσουμε εδώ, αλλά είμαστε εδώ και τώρα αρχίζει η πραγματική, λοιπόν, δεν θέλω καν να την πω δουλειά, πάντως αρχίζει η πραγματική massion (mission+passion=αποστολή+πάθος), The Art of Benching (Η Τέχνη του να Κάθεσαι στο Παγκάκι). Και πραγματικά, μου βρήκαν ένα όμορφο παγκάκι και μια όμορφη οικοδέσποινα να με συνοδεύει.
ΛΙΝΤΑ: Καλά λόγια.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι όλα εδώ. Αυτό το παγκάκι. Είμαστε εδώ στη Villa Ahmyo σ’ αυτό το όμορφο μέρος του Κόνα. Έχω τα πάντα εκτός από τον καφέ μου.
Έτσι, σας λέω, έχουμε φτάσει σ’ αυτό το πολύ ιδιαίτερο μέρος και σε πολύ ιδιαίτερη χρονική στιγμή. Τόσα πολλά έχουν συμβεί πριν φτάσουμε εδώ. Ζωές με δουλειά σε πράγματα και μπορώ τώρα να πω, ότι δεν χρειάζεται πια καθόλου δουλειά. Μήπως παρατηρήσατε ποτέ, ότι όταν δουλεύατε για πράγματα, αυτά έμοιαζαν να γυρίζουν και να σας αντιμάχονται; Η δουλειά πραγματικά δεν έκανε καθόλου καλό. Πραγματικά δεν λειτουργεί να δουλεύετε και να αγωνίζεστε για πράγματα και να υποφέρετε από αυτά. Τελικά το θέμα είναι απλά να επιτρέψετε. Μόνο να επιτρέψετε.
Πιθανόν να υπάρχουν ακόμα κατάλοιπα και μερικοί από σας μπορεί ακόμα να είστε σχεδόν εξαρτημένοι με την δουλειά πάνω στα προβλήματά σας, αλλά εγώ θα σας ενθαρρύνω με τον δικό μου ευγενικό, γοητευτικό τρόπο να μη το κάνετε πια. Αν υπάρχουν προβλήματα στη ζωή σας – δεν με ενδιαφέρει ποια είναι, μια σχέση ή υγεία ή αφθονία ή οτιδήποτε, αυτοεκτίμηση – αν υπάρχει ένα πρόβλημα, απλά πηγαίνετε πέρα απ’ αυτό. Μην εστιάζετε σ’ αυτό. Μην το πολεμάτε. Τώρα είναι καθ’ οδόν προς την έξοδο. Μόνο όταν του δίνετε τόση προσοχή, όταν μπαίνετε σε διαμάχη με αυτό, τότε παραμένει, επειδή όπως έχω πει, αρκετά ευγενικά, αν υπάρχει ακόμα, θα πρέπει να υπάρχει κάτι σ’ αυτό που σας αρέσει πολύ.
Τώρα είναι η ώρα απλά να το αφήσετε. Θα βρείτε ότι ακόμα και οι ασθένειες, ναι, κάτι που πιστεύετε ότι είναι τόσο ενσωματωμένο στο σώμα σας, μια αρρώστια ή ασθένεια, μην την πολεμάτε. Μην προσπαθείτε να την κανακεύετε. Μη της δίνετε προσοχή. Απλά συνειδητοποιείστε ότι είναι ένα απομεινάρι από το παρελθόν. Φεύγει. Μην ανησυχείτε για τον τρόπο που θα φύγει, πώς θα φύγει.
Φεύγει γιατί τώρα είστε εδώ, λοιπόν, για το massion, για τον λόγο ακριβώς που ήρθατε στον πλανήτη σ’ αυτή τη ζωή. Και δεν ήταν μόνο για την φώτιση. Δηλαδή, αυτό είναι κάπως, θα μπορούσαμε να πούμε, μια παρενέργεια. Ήταν για να είστε εδώ, να κάνετε όσα πρόκειται να κάνουμε τώρα σ’ αυτή την Σειρά Art of Benching. Πρόκειται να καθόμαστε στο παγκάκι, ακτινοβολώντας το φως.
Στην πραγματικότητα δεν ξεκίνησε εδώ. Το κάναμε για αρκετό καιρό με διακριτικούς τρόπους. Το κάναμε για αρκετό καιρό, όπως είδατε με το Ταξίδι στο Αστρόπλοιο του Μέτατρον για το οποίο μίλησαν πριν. Το κάναμε τότε με τον Μέτατρον, πηγαίνοντας στις άλλες σφαίρες, στις σφαίρες των ασώματων όντων που περιπλανιούνται χαμένα στις άλλες σφαίρες, κολλημένα στο δικό τους σκοτάδι.
Αλλά θα πω ότι το αγαπούν αυτό. Και θα συνεχίσω να το λέω – και ξέρω ότι μερικοί από σας γουρλώνουν τα μάτια τους και εκνευρίζονται – αλλά ακόμα κι αν είσαι μια ασώματη οντότητα, είσαι μακριά στις άλλες σφαίρες, είσαι ένα φάντασμα ή ένα στοιχειό που περιπλανιέται άσκοπα στις άλλες σφαίρες, υπάρχει κάτι που ακόμα σου αρέσει πολύ κάνοντας το, διαφορετικά δεν θα το έκανες. Αυτό είναι τόσο σημαντικό τώρα για οποιουσδήποτε από σας με κάποιο ζήτημα στη ζωή σας, οποιοδήποτε κι αν είναι αυτό. Υπάρχει κάτι που ακόμα σας δίνει αυτή την ευχαρίστηση, με περίεργο τρόπο – ακόμα και τα βάσανα μπορεί να είναι μια μορφή ευχαρίστησης – ακόμα σας δίνει κάτι. Ας πάμε πέρα απ’ όλα αυτά τώρα. Εδώ θέλουμε να είμαστε, στο παγκάκι, στο παγκάκι, τον λόγο ακριβώς που ήρθατε εδώ.
Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτά, καθώς ξεκινάμε την καινούρια μας σειρά, The Art of Benching (Η Τέχνη του να Κάθεσαι στο Παγκάκι).
Πριν βυθιστώ βαθιά σ’ αυτό – και θα έχουμε εμπειρίες με το παγκάκι σε κάθε Shoud. Και δεν είναι ότι χρειάζεται να μιλήσουμε πολύ ή να σας διδάξω πολλά γι’ αυτό, αλλά θέλω να συγκεντρώνω τους Σώμπρα μια φορά το μήνα – θα το κάνετε μόνοι σας, φυσικά, αλλά θέλω να συγκεντρώνω τους Σώμπρα μια φορά το μήνα – για να κάνετε αυτό το πολύ ευσπλαχνικό πράγμα για σάς και για τον πλανήτη. Θα κάνουμε συζητήσεις φυσικά, αλλά σε καθένα από τα Shoud μας, θα καθόμαστε λίγο στο παγκάκι.
Πρόκειται να αφήνουμε το φως μας να ακτινοβολεί, όπως έκανε στο Ταξίδι στο Αστρόπλοιο του Μέτατρον. Όχι πηγαίνοντας στις άλλες σφαίρες για να προσπαθήσουμε να σώσουμε αυτές τις χαμένες οντότητες, αλλά απλά να είμαστε ένα φως εκεί. Και αληθινά υπάρχουν πάντα αρκετές, ακόμα και μικρός αριθμός, μεγάλος αριθμός, πάντως υπάρχουν πάντα αρκετές οντότητες και θα υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που θα είναι ανοιχτοί σ’ αυτό το φως.
Δεν θα γνωρίζουν από πού προέρχεται και αυτό δεν έρχεται με πρόγραμμα. Δεν έρχεται με οδηγίες, ή δεν έρχεται με οποιοδήποτε είδος ανταπόδοσης που θα πρέπει να κάνουν, αλλά θα παρατηρήσουν κάτι. Και πρόκειται να κοιτάμε, αυτή την χρονιά στο παγκάκι, πρόκειται να κοιτάμε τις αλλαγές που θα συμβούν στον πλανήτη. Μερικές φορές όχι εύκολες αλλαγές, μερικές φορές πολύ δύσκολες, όμως θα παρατηρούμε τις αλλαγές σαν άμεσο αποτέλεσμα της παρουσίας σας στο παγκάκι και του φωτός που θα ακτινοβολείτε.
Η Φύση του Μηδέν
Λοιπόν, πριν αρχίσουμε πραγματικά να καθόμαστε στο παγκάκι, θέλω να μιλήσω για το Adamamatics, και σε παρακαλώ να το γράψεις στον πίνακα, Λίντα. Είναι αρκετά μεγάλο. Δεν θα γράψουμε πολλά άλλα πράγματα στην σελίδα. Adamamatics. Και τι είναι το Adamamatics; Λοιπόν, κάπως σαν το Adamanomics. Αυτό ήταν η εκδοχή μου για τα οικονομικά (στο ProGnost). Αυτά είναι τα μαθηματικά του Αντάμους και σε παρακαλώ γράψτο από κάτω – Μαθηματικά του Αντάμους.
Ξέρετε, έχω τη δική μου εκδοχή για τα πράγματα, πιθανόν θα το έχετε αναγνωρίσει και εδώ θέλω να μιλήσω λίγο για τα μαθηματικά. Όχι με πολύ περίπλοκους όρους, πραγματικά με πολύ απλούς όρους, αλλά -ευχαριστώ, αυτό είναι το Adamamatics. Adamamatics, Μαθηματικά του Αντάμους. Και στην επόμενη σελίδα, Λίντα, σε παρακαλώ. Θα είσαι εκεί πέρα για λίγο, οπότε μείνε στη θέση σου. Αλλά στην επόμενη σελίδα, πρόκειται να μιλήσουμε σήμερα για τη φύση του μηδέν.
ΛΙΝΤΑ: Φύση του ήρωα;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τη φύση του μηδέν.
ΛΙΝΤΑ: Τη φύση του μηδέν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι ‘hero’, αλλά ‘zero’. Τη φύση του μηδέν.
Οι περισσότεροι από σας γνωρίζουν το μηδέν. Ξέρετε, το μηδέν δεν ήταν μέρος των μαθηματικών πραγματικά όχι και πολύ καιρό. Θα έλεγα μόλις 500 χρόνια περίπου. Έτσι, η ανθρωπότητα πέρασε όλο αυτό το διάστημα χωρίς το μηδέν και τελικά κάποιος ανακάλυψε το μηδέν. Δεν είναι ενδιαφέρον, ότι όλα έχουν σχέση με την συνειδητότητα; Τα πράγματα δεν ανακαλύπτονται μέχρι να είναι έτοιμη η συνειδητότητα, ακόμα κι αν βρίσκονται εκεί ακριβώς μπροστά σας. Είναι το ίδιο με τους Ατλάντειους που πραγματικά δεν έβλεπαν τα αστέρια, πραγματικά μόλις που αντιλαμβάνονταν τον ήλιο και το φεγγάρι. Ήξεραν ότι υπήρχαν, αλλά τα αστέρια δεν ήταν καν στην συνειδητότητά τους.
Έτσι και με το μηδέν. Το ίδιο με το μηδέν. Απλά δεν ήταν στην συνειδητότητα μέχρι, θα έλεγα, πραγματικά πριν από 800 χρόνια. Και τότε ήταν μόνο μια μεγάλη θεωρία και υπήρξε αντικείμενο πολλών συζητήσεων. Υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που έλεγαν, “Δεν υπάρχει μηδέν. Πρέπει να αρχίζουμε από κάπου.” Άλλοι έλεγαν, “Το μηδέν δεν είναι πραγματικά αριθμός”, πράγμα που πραγματικά δεν είναι. Δεν είναι πραγματικά ένας αριθμός, αλλά το μηδενικό σημείο. Είναι το σημείο έναρξης.
Νιώστε το μηδέν για μια στιγμή και Λίντα σε παρακαλώ, σχεδίασε μόνο ένα μεγάλο μηδέν εκεί ακριβώς κάτω από τη λέξη “μηδέν”. Νιώστε το μηδέν για μια στιγμή. Είναι ένας συναρπαστικός μη-αριθμός, αλλά σχετίζεται με τα μαθηματικά. Μηδέν. Και εκεί είναι που πηγαίνουμε με αυτή την Τέχνη του να Κάθεσαι στο Παγκάκι – στο μηδέν, πίσω στο μηδέν.
Επιτρέψτε μου να εξηγήσω λίγο περισσότερο. Λίντα, σε παρακαλώ, στον πίνακα.
ΛΙΝΤΑ: Οκέι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μόλις νομίσει ότι θα καθίσει. Και σε παρακαλώ, σχεδίασε το μηδέν στο κέντρο της σελίδας, ίσως έξι ίντσες περίπου σε ύψος. Ένα ωραίο στρογγυλό μηδέν. Ορίστε. Ωραία. Και μετά, σε παρακαλώ, στη δεξιά πλευρά προς τα έξω “+1, +2, +3,” πηγαίνοντας από αριστερά στα δεξιά, από το ανατολικό μέρος του μηδέν – “+1, +2, +3, +4” – και λοιπά. Από την αριστερή πλευρά του μηδέν, την δυτική πλευρά, “-1, -2, -3, -4” – και λοιπά. Και μετά στο βόρειο ή πάνω μέρος του μηδέν, ένα μικρό ^ προς τα πάνω, “^1, ^2, ^3, ^4, ^5, ^6” προς τα πάνω.
ΛΙΝΤΑ: Οκέι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, έτσι. Ωραία. Ωραία. Και μετά από κάτω, ένα ^ προς τα κάτω, “ᵥ1, ᵥ2, ᵥ3, ᵥ4, ᵥ5, ᵥ6.” Αυτά είναι πραγματικά απλά Μαθηματικά του Αντάμους – Adamamatamat … (ο Αντάμους γελάει). Δεν μπορώ ούτε να το πω.
Λοιπόν, τώρα Λίντα, για να το κλείσουμε, βάζεις σε παρακαλώ μια τελεία στο κέντρο αυτού του μηδέν. Μια τελεία. Αυτό είναι το σημείο μηδέν. Ουσιαστικά αυτό είστε εσείς και κάθε αριθμός σ’ αυτό τον πίνακα που έχει σχεδιάσει η Λίντα, κάθε αριθμός συμβολίζει μια εμπειρία ή μια πτυχή ή μια πραγματικότητα.
Τώρα, το γεγονός είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μια πολύ γραμμική “αριστερά προς τα δεξιά” βάση πραγματικότητας. Τα μαθηματικά γενικά βασίζονται σ’ αυτό εδώ (δείχνει τους αριθμούς στη δεξιά πλευρά του μηδέν). Και μπορείτε να συνδυάσετε αυτούς τους αριθμούς -να τους προσθέσετε, να τους αφαιρέσετε, να τους διαιρέσετε, οτιδήποτε θελήσετε, να τους πολλαπλασιάσετε – μπορείτε να τους συνδυάσετε για να δημιουργήσετε μια εμπειρία. Μπορείτε να πάρετε ένα ‘1’ και ένα ‘3’ και να τα βάλετε μαζί κι έχετε ‘4’. Και θα μπορούσατε να βάλετε ένα ‘4’ και ένα ‘10’ μαζί και να έχετε το 14’ και να το διαιρέσετε με το ‘7’, οτιδήποτε θελήσετε να κάνετε. Πάντως αυτό συμβολίζει τη φύση της πραγματικότητας.
Αυτό θα μπορούσε επίσης να είναι οι περασμένες ζωές σας. Ίσως να το τοποθετούσες στην αριστερή πλευρά του μηδέν. Οι περασμένες ζωές σας όλες στη σειρά. Πραγματικά είναι περασμένες εμπειρίες. Και μετά έβαλα την Λίντα να σχεδιάσει τους αριθμούς στο πάνω και στο κάτω μέρος, να εκτείνονται προς τα πάνω και προς τα κάτω, γιατί η πραγματικότητα, ακόμα και τα μαθηματικά, δεν πάνε μόνο σε γραμμική διάταξη, είτε από αριστερά προς τα δεξιά είτε από τα δεξιά στα αριστερά. Η πραγματικότητα είναι επίσης τριγύρω κι αν πραγματικά θα θέλατε να είστε ακριβείς σ’ αυτό το παράδειγμα, θα υπήρχαν αριθμοί τοποθετημένοι σε όλο τον πίνακα. Έτσι, Λίντα, απλά βάλε αριθμούς τυχαία όπου θέλεις, οπουδήποτε στον πίνακα …
ΛΙΝΤΑ: Με οποιαδήποτε σειρά;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εκτός από το μηδέν. Οποιονδήποτε αριθμό, όπου θέλεις. Δεν χρειάζεται τίποτα μπροστά του, φτάνει να μην τον βάλεις μέσα στο μηδέν.
ΛΙΝΤΑ: Οκέι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όπου θέλεις.
Έτσι, βασικά αυτό λέει ότι κάθε αριθμός ή συνδυασμός αριθμών είναι μια εμπειρία ή μια πραγματικότητα. Μπορείτε να έχετε εμπειρίες ανεξάρτητα από το αν είστε εγκλωβισμένοι σε μια μορφή πραγματικότητας. Μπορείτε να φύγετε και να έχετε μια εμπειρία, πράγμα που κάνετε συχνά τη νύχτα στην ονειρική σας κατάσταση. Μπορείτε να φύγετε και να έχετε μια εμπειρία και δεν θα είναι εγκλωβισμένη σε μια πραγματικότητα, όπως αυτή η ανθρώπινη πολύ γραμμική πραγματικότητα που έχουμε τώρα.
Τελικά, όλα επιστρέφουν στο μηδέν, πίσω στο κέντρο, το οποίο παραδόξως τώρα μοιάζει με το circumpunct (τον κύκλο με την τελεία στο κέντρο) ή το σύμβολο της συνειδητότητας. Μπορείτε να βγείτε και να έχετε όλες αυτές τις εμπειρίες, αυτούς τους συνδυασμούς αριθμών. Ως επί το πλείστον, όπως είπα, οι άνθρωποι μένουν σ’ αυτή την σφαίρα (από αριστερά προς τα δεξιά). Σε παρακαλώ, Λίντα, υπογράμμισε αυτό και βάλε ένα βέλος ακριβώς στο δεξιό του άκρο.
Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τη ζωή πολύ γραμμικά και ενσαρκώνονται ξανά με βάση αυτό το γραμμικό τρόπο. Συνδυάζουν τους αριθμούς με ποικίλους διαφορετικούς τρόπους και πάλι, οι αριθμοί απλά συμβολίζουν την εμπειρία ή θα μπορούσε να είναι μια πτυχή ή ζωή, αλλά αρχίζουν να συνδυάζουν τους αριθμούς και οι αριθμοί θα μπορούσαν να φτάσουν τα δισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια και λοιπά. Μπορεί να γίνουν πολύ, πολύ περίπλοκοι και τότε έχετε όλους τους διαφορετικούς τρόπους διαίρεσης ή υπολογισμού με τους αριθμούς. Είναι όπως λέμε ότι στη ζωή σας παίρνετε την ενέργεια -σ’ αυτή την περίπτωση στον πίνακα, είναι αριθμοί – παίρνετε ενέργειες, τις συνδυάζετε, τις συγχωνεύετε για να δημιουργήσετε τις εμπειρίες σας. Αλλά στη βάση όλου αυτού είναι το μηδέν, το οποίο πραγματικά δεν είναι αριθμός. Είναι απλά ένα σημείο εκκίνησης.
Αυτό που γενικά δεν κάνουν οι άνθρωποι, και συγχωρήστε με, πρέπει να περπατήσω γύρω από την Μπελλ εδώ γιατί είναι πάρα πολύ βολεμένη και νιώθει πολύ ασφαλής στην τοποθεσία μας (η Λίντα γελάει). Όμως αυτό που δεν κάνουν οι άνθρωποι είναι να βιώσουν εμπειρίες σ’ αυτές τις άλλες πραγματικότητες. Μένουν σ’ αυτό το επίπεδο. Είναι άνετο. Είναι ασφαλές. Έχουν συνηθίσει την υλική πραγματικότητα. Αλλά θα μπορούσατε να πηγαίνετε πάνω και κάτω. Θα μπορούσατε να είστε – λοιπόν, θα μπορούσατε να βιώνετε τώρα τις περασμένες ζωές σας, αν το επιλέγατε, όμως γενικά δεν το κάνετε. Είστε εστιασμένοι σε αυτήν. Θα μπορούσατε να είστε εδώ έξω σκορπισμένοι τριγύρω ζώντας μια εμπειρία ανεξάρτητα από μια ορισμένη πραγματικότητα. Και το θέμα σε όλα αυτά είναι ότι τελικά πάντα γυρίζετε πίσω στο μηδέν.
Το μηδέν δεν είναι πραγματικά μηδέν. Είναι απλά ένα σημείο έναρξης. Το μηδέν δεν είναι ένας αριθμός τον οποίο συνδυάζετε με άλλους αριθμούς. Το μηδέν δεν είναι ένας αριθμός που χρησιμοποιείτε για να διαιρέσετε άλλους αριθμούς. Δεσμεύει μια θέση κατά κάποιον τρόπο. Είναι ένα σημείο έναρξης της εμπειρίας.
Και ο λόγος που το αναφέρω αυτό σ’ αυτό το Shoud σήμερα, και η σημασία του, είναι ότι αυτό κάνουμε. Πηγαίνουμε πίσω στο μηδέν. Δεν σημαίνει ότι ξεκινάμε από την αρχή, γιατί είχατε όλες αυτές τις άλλες εμπειρίες που παρουσιάζονται στον πίνακα. Έχετε όλες αυτές τις άλλες εμπειρίες, αλλά τώρα γυρίζουμε πίσω στο μηδέν.
Το μηδέν, αυτό καθεαυτό, δεν είναι γεμάτο με αριθμούς, αλλά το μηδέν τώρα έχει τεράστια ποσότητα σοφίας. Και το μηδέν, τώρα γυρίζοντας πίσω σ’ αυτό σαν θέση εκκίνησης, τώρα συνειδητοποιείτε, ότι δεν είναι ανάγκη να έχετε μια νέα εμπειρία. Δεν είναι ανάγκη να γυρίσετε πίσω στον γραμμικό άνθρωπο, στο “+1, +2, +3, +4”. Μπορείτε να διαλέξετε ό,τι θέλετε και μπορείτε να το βιώσετε με όποιο τρόπο θέλετε. Μπορείτε να το κάνετε σε ποικίλες διαφορετικές σφαίρες, αν θέλετε.
Πίσω στο Σημείο Μηδέν
Αφιερώστε ένα λεπτό για να νιώσετε ξανά το μηδέν. Όχι έναν αριθμό. Δεν το συνδυάζετε με τους άλλους, όμως είναι πάντα αυτό το σημείο εκκίνησης, αυτό που οι άνθρωποι συχνά ονομάζουν σημείο μηδέν. Εκεί είμαστε.
Είχατε όλες αυτές τις εμπειρίες σ’ αυτή τη ζωή. Έχετε καλύψει την γκάμα αυτής της γραμμικής εμπειρίας σε πολλές, πάρα πολλές ζωές και τώρα είμαστε πίσω στο σημείο μηδέν. Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι έχετε πάει πολύ βαθιά μέσα στον εαυτό σας. Έχετε εξερευνήσει τον πυρήνα αυτού που είστε πραγματικά. Έχετε κάνει μια πάρα πολύ βαθιά βουτιά σ’ αυτή τη ζωή, και επιπλέον είχατε πολλές εμπειρίες, αλλά έχετε πάει πολύ βαθιά εσωτερικά και έχετε επιστρέψει σ’ αυτό το σημείο, στο σημείο μηδέν.
Κουβαλάτε μαζί σας ακόμα κάποια απομεινάρια παλιών τραυμάτων και παλιών θεμάτων, ενώ επιστρέφουμε εδώ. Αυτά θα διαλυθούν. Και παρακαλώ, όπως είπα νωρίτερα, μην δουλεύετε γι’ αυτά. Μην τα πιέζετε. Μην χρησιμοποιείτε τεχνικές. Μην προσπαθείτε να τα βγάλετε από τη ζωή σας με μάντρα. Μην χρησιμοποιείτε θεραπευτές. Αυτά απλά θα διαλυθούν, ακόμα και τα πιο κολλημένα θέματα.
Μερικοί Σώμπρα έχουν ακόμα θέματα με την αφθονία. Αυτά απλά θα διαλυθούν. Τη στιγμή που μπαίνετε κι αρχίζετε να προσπαθείτε να τα καταλάβετε, προβληματίζεστε με αυτά ή τα χτυπάτε, απλά πρόκειται να επιμείνουν. Πρόκειται να παραμείνουν. Όμως πάρτε απλά μια βαθιά αναπνοή και συνειδητοποιήστε, ότι όλα αυτά τα πράγματα τώρα πρόκειται να χαθούν. Επιστρέφετε στο σημείο μηδέν. Επιστρέφετε στην δική σας συνειδητότητα. Αφού ταξιδέψατε έξω σ’ αυτό το σύμπαν, σ’ αυτό το σύμπαν των αριθμών, οι οποίοι πραγματικά είναι απλά εμπειρίες, γυρίζετε πίσω στο σημείο μηδέν. Αυτό είναι το παγκάκι. Αυτό είναι το παγκάκι. Είναι το σημείο μηδέν στο οποίο επιστρέφουμε.
Τώρα είστε εδώ για να κάνετε αυτό που πραγματικά ήρθατε να κάνετε εδώ. Το σημαντικό είναι, ξαναλέω, να μην εμπλέκεστε σε ζητήματα. Και ξέρω ότι μερικοί από σας θυμώνουν λίγο, γιατί, δεν ξέρω, ίσως θέλετε να απασχολείστε με αυτά. Θέλετε να υποφέρετε. Δεν μπορείτε να πιστέψετε ότι θα ήταν τόσο εύκολο.
Τη στιγμή που εμπλέκεστε σε ένα σωματικό θέμα, με άλλα λόγια, προσπαθείτε να το καταλάβετε ή έχετε εμμονή με αυτό ή προσπαθείτε να καταλάβετε κάποια καινούρια εναλλακτική θεραπεία ή κάτι άλλο, γυρίζετε πίσω σ’ αυτό και δεν πρόκειται να διαλυθεί, επειδή αυτό το θέμα – απλά σκεφτείτε το σαν έναν από αυτούς τους αριθμούς – λέει, “Ω, συνεχίζεις να με θέλεις εδώ, γιατί ασχολείσαι μαζί μου. Οπότε θα παραμείνω.”
Αν συνειδητοποιήσετε ότι έρχεστε πίσω στο σημείο μηδέν – είστε εσείς, είναι η συνειδητότητα, η συνειδητότητα που τελικά προστάζει την ενέργεια, αν συνειδητοποιήσετε ότι είχατε έναν τεράστιο αριθμό εμπειριών, αλλά τώρα είστε πίσω στο σπίτι, τώρα το θέμα είναι απλά να είστε σ’ αυτό το παγκάκι και να ακτινοβολείτε το φως σας. Πίσω στο σημείο μηδέν.
Στη διάρκεια της διαδρομής, μερικοί Σώμπρα τα παράτησαν. Αρκετοί Σώμπρα τα παράτησαν για διάφορους λόγους. Ίσως τους πρόσβαλα. Δεν μου είναι δυνατόν να το φανταστώ αυτό, όμως ίσως το έκανα. Ίσως και να προσπάθησα να τους ξεφορτωθώ, γιατί τα θέματα τους ήταν τόσο παγιωμένα. Ήταν τόσο ανένδοτοι κρατώντας τα και κατηγορώντας κάποιον άλλο. Κυνηγούσαν ανεμόμυλους. Πολεμούσαν με φαντάσματα που δεν υπήρχαν. Είχαν εμμονή με τις προκλήσεις τους. Τις κρατούσαν, είτε ήταν μια οικογενειακή κατάσταση, είτε μια σχέση ή η αυτοεκτίμηση τους, ό,τι τύχαινε να είναι. Πραγματικά δεν ήταν έτοιμοι να είναι εδώ. Και ήταν καλύτερα γι’ αυτούς να μην είναι, γιατί αυτό θα επηρέαζε όλους τους άλλους. Τόσοι πολλοί από σας παραμείνατε. Τα καταφέρατε μέχρι εδώ. Τώρα είμαστε πίσω στο σημείο μηδέν.
Πάρτε μια βαθιά αναπνοή κι αν παραμένουν ακόμα κάποια θέματα – θέματα αυτοεκτίμησης ή κάποιες αμφιβολίες ακόμα – πάρτε μια βαθιά αναπνοή και μην εμπλέκεστε. Αφήστε τα να φύγουν. Είναι έτοιμα να φύγουν, πραγματικά. Είναι έτοιμα να φύγουν. Μην εμπλέκεστε. Κι ο Κώλντρε με ρωτάει, “Οκέι, αυτό είναι να είσαι αθώος μπροστά στη μάχη;” υποθέτω ότι ρωτάει “Είναι να είσαι ανόητος;” Είναι ότι είσαι αφελής, που βασικά αγνοείς τα θέματα; Καθόλου.
Η δυναμική της ενέργειας είναι τόσο απλή. Αν εμπλέκεστε σε ένα θέμα -και ξέρετε πώς είναι αυτό. Ας πούμε ότι είναι ένα θέμα αφθονίας και το είχατε, πόσο, για πολλές, ίσως δεκάδες ζωές – αν απασχολείστε με αυτό, θα συνεχίσει να υπάρχει. Αν συνειδητοποιήσετε, ότι είστε πίσω στο σημείο μηδέν, είστε πίσω στην συνειδητότητά σας, στο σπίτι σας, στην ενέργειά σας, αυτά τα πράγματα απλά θα φύγουν, χωρίς εσείς να χρειάζεται να εστιάζετε σε αυτά, χωρίς εσείς να χρειάζεται να τα ραντίζετε με νεραϊδόσκονη, χωρίς κανένα είδος θεραπείας ή κρυσταλλοθεραπείας, τίποτα απ’ αυτά. Και τότε θα αναρωτηθείτε γιατί δεν το κάνατε αυτό νωρίτερα, γιατί δεν σας είπα γι’ αυτό νωρίτερα, αλλά θα μιλήσουμε σχετικά σε κάποια στιγμή αργότερα.
Όμως τώρα, πάρτε μια βαθιά αναπνοή και επιτρέψτε στον εαυτό σας να έρθει πίσω στο σημείο μηδέν. Ναι, έχετε όλους αυτούς τους αριθμούς, που συμβολίζουν όλες τις εμπειρίες σας κι όλα τα πράγματα που έχετε κάνει, αλλά είστε πίσω στο σημείο μηδέν. Δεν είναι ένας αριθμός. Με άλλα λόγια, δεν είναι μια εμπειρία. Είναι αυτό που είστε εσείς.
Νιώστε το αυτό για μια στιγμή.
Σας πήρε αρκετό χρόνο να επιστρέψετε εδώ. Έπρεπε να περάσετε από αυτές τις μυριάδες όλων των αριθμών εκεί έξω, όλες τις εμπειρίες κι όλα τα πράγματα που έχετε περάσει. Κάθε αριθμός εκεί έξω θα μπορούσε να είναι μια ταυτότητα που είχατε στο παρελθόν, μια περασμένη ζωή ή διάφορες ταυτότητες σ’ αυτή τη ζωή. Είχατε όλους εκείνους τους ρόλους, όλες εκείνες τις πτυχές εκεί έξω, αλλά με κάποιο τρόπο βρήκατε το δρόμο σας πίσω στο σημείο μηδέν. Δεν είναι άλλη μια εμπειρία. Δεν είναι άλλος ένας ρόλος ή πτυχή. Είναι αυτό που είστε εσείς. Βουτήξατε αρκετά βαθιά μέσα του, βρήκατε το δρόμο σας εδώ παρά τις τόσες πολλές αποσπάσεις και τώρα είστε εδώ.
Όπως ανέφερα, μερικοί Σώμπρα τα παράτησαν στην πορεία. Τους ενδιέφεραν πολύ οι αγώνες και οι μάχες και το έχετε δει όλοι, ιδιαίτερα αυτή την εποχή του κορονοϊού. Προσφέρεται για μάχες και αντιπαραθέσεις και συνωμοσίες και δικαιοσύνη και λοιπά. Τίποτα απ’ αυτά δεν έχει σημασία πραγματικά. Τίποτα απ’ αυτά δεν έχει σημασία για σας, έτσι κι αλλιώς. Δεν είναι πια η μάχη σας.
Τόσοι πολλοί επιμένουν σε αυτούς τους αγώνες και απλά δεν έχουν θέση εκεί που πηγαίνουμε τώρα. Μπορεί να το ξανασκεφτούν κάποτε στο μέλλον, όμως τώρα είναι αυτή η ομάδα, εσείς, αυτή η πραγματικά αφοσιωμένη ομάδα των Σώμπρα σε όλο τον κόσμο. Έτσι τώρα, πάρτε μια βαθιά αναπνοή και βολευτείτε στο δικό σας παγκάκι, είτε κάθεστε σε παγκάκι είτε όχι, είτε έχετε παγκάκι είτε δεν έχετε, πάντως είναι μια μεταφορά. Είναι μια μεταφορά για το σημείο μηδέν, για την επιστροφή πίσω στον εαυτό σας. Σίγουρα, κουρασμένοι από τις μάχες και ίσως με πολλές ιστορίες, πολλούς αριθμούς να πετάνε τριγύρω, αλλά τώρα είναι η ώρα να γυρίσετε πίσω, να γυρίσετε πίσω στον εαυτό σας και για τον πραγματικό λόγο που είμαστε εδώ.
Είστε ένα μηδέν. Χμ. Είστε μηδέν κι αυτό είναι καλό. Πάντως, ο πυρήνας σας, το κεντρικό σας σημείο είναι το μηδέν. Αυτό είναι καλό, γιατί τώρα δεν έχει όλες τις επιστρώσεις του παρελθόντος και των παλιών αναμνήσεων και των παλιών φαντασμάτων και λοιπά. Είστε πίσω στο σπίτι στον εαυτό σας. Είναι το “Εγώ Είμαι, Εγώ Υπάρχω”, και τώρα είναι το παγκάκι σας.
Χρειάζεστε ένα κυριολεκτικό παγκάκι; Όχι, αλλά δεν είναι κακή ιδέα να πάρετε ένα, απλά σαν υπενθύμιση, σαν ένα μέρος για να κάθεστε και να κάνετε αυτό που πρόκειται να κάνουμε. Είναι ένα καλό σύμβολο. Όμως, όχι, δεν χρειάζεται πραγματικά να έχετε ένα. Μπορείτε να λέτε παγκάκι μια καρέκλα ή μπορείτε να λέτε παγκάκι μια τουαλέτα, ποσώς με ενδιαφέρει. Δεν έχει σημασία πραγματικά, αλλά απλά να θυμάστε ότι τώρα είστε το μηδέν.
Το μηδέν δεν είναι απλά άλλος ένας αριθμός. Το μηδέν είναι εσείς. Είναι η συνειδητότητα.(παύση)
Σ’ αυτή την σειρά, θα είμαστε ενεργοί στο benching. Θα ασχοληθώ με αυτό και πάλι, όχι ότι χρειάζεται πολλή διδασκαλία ή εξήγηση, απλά πρόκειται να το κάνουμε. Αλλά σήμερα ήθελα να ξεκινήσω, λοιπόν, με τα πιο βασικά. Σήμερα, ήθελα να αρχίσω με το Park Benching 101. Έτσι, ας βάλουμε λίγη μουσική κι ας αρχίσουμε εδώ το benching μας.
Η Τέχνη του Benching ( να κάθεσαι στο παγκάκι)
Λοιπόν, φανταστείτε ένα σπίτι για μια στιγμή. Έχετε ένα μεγάλο σπίτι με πολλά, πολλά δωμάτια.
(αρχίζει η μουσική)
Εξερευνούσατε αυτά τα δωμάτια και τα ανακαινίζατε και τα αλλάζατε στη διάρκεια των ετών, ιδιαίτερα από τότε που αρχίσατε αυτό το ταξίδι. Και θα απομακρυνθώ από το θέμα για ένα λεπτό.
Αυτό που κάνετε δεν είναι πνευματικό ταξίδι. Μερικές φορές αυτό μπορεί να είναι τέτοια απόσπαση, επειδή οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι σε πνευματικό ταξίδι και τότε πιστεύουν ότι πρέπει να φέρονται με πνευματικό τρόπο. Πιστεύουν ότι πρέπει να τρώνε ή να μη τρώνε ορισμένα πράγματα. Πρέπει να φέρονται με συγκεκριμένο τρόπο. Πρέπει να ψέλνουν το ‘Ωμ’ συνεχώς και πρέπει να είναι ευγενικοί με όλους και δεν μπορούν να καπνίζουν ή να πίνουν ή κάτι άλλο, γιατί αυτό δεν είναι πνευματικό. Αυτό είναι ένα παιχνίδι. Αυτό είναι άλλος ένας αριθμός στον πίνακα. Αυτό είναι όλο. Είναι άλλος ένας αριθμός ή ένας συνδυασμός αριθμών. Και είναι ενδιαφέρον ότι τόσο συχνά, όχι πάντα, αλλά τόσο συχνά όταν οι άνθρωποι είναι “πνευματικοί”, πολεμάνε πράγματα μέσα τους. Δηλαδή, απλά σαν να λέμε, λοιπόν, η πνευματική σας ομάδα δεν σας επιτρέπει να τρώτε ζάχαρη και τώρα ο αγώνας τους είναι ότι η ζάχαρη είναι κακή κατά κάποιον τρόπο. Δεν ξέρω γιατί, αλλά η ζάχαρη είναι κακή και τώρα αγωνίζονται. Άρα δεν είναι κάτι πραγματικά πνευματικό.
Κι αυτό που κάνουμε δεν είναι πνευματικό. Αυτό που κάνουμε απλά αφορά την συνειδητότητα. Δεν έχει σημασία τι τρώτε ή πίνετε ή πόσο αθυρόστομοι μπορεί να είστε ή οτιδήποτε άλλο. Δεν αφορά αυτό. Δεν είναι για να προσπαθήσετε να διορθώσετε τον εαυτό σας ή να απαλλαγείτε από τις απότομες πλευρές. Όλοι, από τη φύση σας, είστε πειρατές. Οπότε, όχι, αυτό δεν είναι μια πνευματική εμπειρία. Μεταφυσική ίσως, όμως πραγματικά αφορά την συνειδητότητα. Έτσι, καθώς έρχεστε πίσω στο σημείο μηδέν, μην ανησυχείτε αν είστε πνευματικοί. Δεν είμαστε. Δεν είμαστε.
Λοιπόν έχετε αυτό το μεγάλο σπίτι και περιπλανιόσασταν μέσα, βιώνοντας εμπειρίες σ΄ αυτό. Είναι ένας συμβολισμός για το σώμα σας. Είναι ένα σύμβολο του μυαλού σας. Υποθέτω θα μπορούσαμε να πούμε, ότι το υπόγειο και η σοφίτα είναι σύμβολα του υποσυνειδήτου και του υπερσυνειδήτου, πάντως αυτό ήταν ο χώρος σας και έχετε περάσει πολύ καιρό τώρα προσπαθώντας να το καταλάβετε. Πώς θα το φτιάξετε; Πώς θα το κάνετε να λειτουργήσει για σας; Συχνά, δεν νιώθατε να σας ανήκει, σαν να ανήκε σε κάποιον άλλο.
Όμως ιδιαίτερα τώρα σ’ αυτά τα τελευταία 20 χρόνια, που τόσοι πολλοί από μας είμαστε μαζί ή για όσο διάστημα είστε με τον Βυσσινί Κύκλο, δημιουργείται ένα άλλο δωμάτιο. Και δεν είναι ένα δωμάτιο το οποίο προετοίμασε και σχεδίασε ο άνθρωπος και πρέπει να μπει να το κατασκευάσει. Δεν είναι ένα για το οποίο ο άνθρωπος πρέπει να βγει να πάρει ξυλεία και υλικά κι ένα σφυρί και καρφιά ή να γονατίσει για να τοποθετήσει πλακάκια. Δεν είναι έτσι.
Αυτό είναι ένα διαφορετικό δωμάτιο στο σπίτι σας. Πρόκειται απλά να το ονομάσω το δωμάτιο μηδέν. Κατασκευάζεται μόνο του. Και όλη η δουλειά που κάνατε, όλη η αφοσίωση που είχατε, αυτό απλά κατασκευάζεται μόνο του και γίνεται μια μόνιμη προσθήκη στο σπίτι σας, σε σας, στο σώμα σας, στο μυαλό σας, στη ζωή σας.
Κι αυτό το δωμάτιο είναι διαφορετικό από τα άλλα. Δεν έχει συμπαγείς τοίχους. Δεν έχει παράθυρα, γιατί δεν τα χρειάζεται. Στην πραγματικότητα, δεν μοιάζει με κανένα από τα άλλα δωμάτια στο σπίτι σας.
Είναι μόνο φως. Είναι μόνο επίγνωση και συνειδητότητα. Και για πολύ καιρό, αυτό το δωμάτιο ήταν υπό μεταφυσική κατασκευή.
Μερικές φορές έχετε επίγνωση αυτού, μερικές φορές όχι. Μερικές φορές αναρωτηθήκατε τί χρειαζόταν να κάνετε για να φτιάξετε αυτό το δωμάτιο. Αλλά ως επί το πλείστον, η απάντηση ήταν, “κάτω τα χέρια σου απ’ αυτό. Άστο να φτιαχτεί μόνο του.” Είναι το δωμάτιο της θεϊκότητας.
Του επιτρέψατε να φτιαχτεί. Ποιος το κατασκευάζει; Λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε ο Μάστερ, το Εγώ Είμαι, πραγματικά δεν έχει σημασία, όμως είναι δικό σας.
Το δωμάτιο του φωτός, το δωμάτιο της θεϊκότητας, και είναι αυτό το πράγμα που φωτίζει.
Αυτό το πράγμα είναι λάμψη και σ’ αυτό το δωμάτιο της θεϊκότητας δεν υπάρχει πρόγραμμα. Δεν πρόκειται ποτέ να σας πει τί να κάνετε. Απλά πρόκειται να φωτίζει. Δεν πρόκειται ποτέ να σας δώσει ένα σχέδιο γρήγορου πλούτου, δεν πρόκειται ποτέ να προσπαθήσει να θεραπεύσει το σώμα σας.
Αυτό το δωμάτιο δεν έχει καθόλου πρόγραμμα. Είναι μόνο φως. Όμως σε αυτό είναι τα πάντα. Σε αυτό είναι όλες οι δυνατότητες.
Και τώρα εδώ, καθώς ξεκινάμε αυτή την σειρά, θα ήθελα να πάτε να βρείτε εκείνη την πόρτα του δωματίου. Είναι εκεί. Είναι μέσα στο σπίτι σας. Το σπίτι σας πάλι, μια μεταφορά, ένα σύμβολο του σώματος και του μυαλού σας και, λοιπόν, του εαυτού σας σ’ αυτή τη ζωή.
Θα ήθελα να πάτε να την βρείτε. Περπατήστε λίγο μέσα στο σπίτι.
Υπάρχει μια πόρτα.
Πίσω από από αυτή την πόρτα είναι το φως σας.
(παύση)
Φυσικά, όλα αυτά είναι απλά μια μεταφορά για κάτι πολύ, πολύ πραγματικό, αλλά τόσοι πολλοί από σας θα βρουν, θα συνειδητοποιήσουν, ότι αυτή η πόρτα ήταν πάντα εκεί. Πραγματικά δεν ρωτήσατε ποτέ για ποιο πράγμα ήταν. Μερικές φορές απλά την ξεχνούσατε.
Θα συνειδητοποιήσετε ότι ήταν πάντα εκεί, αλλά είχε κάπως αγνοηθεί. Ήταν ελαφρώς εκτός συνειδητότητας. Αλλά τώρα, αγαπητοί φίλοι, ήρθε η ώρα να ανοίξετε αυτή την πόρτα.
Βάλτε το χέρι σας σ’ αυτό το πόμολο ή το χερούλι, όπως κι αν είναι σχεδιασμένη η πρόσβαση στην πόρτα και μετά πάρτε μια βαθιά αναπνοή κι ανοίξτε αυτή την πόρτα.
Κι αφήστε αυτό το φως που είναι μέσα στο δωμάτιο, αφήστε το να πλημμυρίσει το υπόλοιπο σπίτι τώρα.
Δεν χρειάζεται καν να μπείτε μέσα σ’ αυτό το δωμάτιο. Είστε ευπρόσδεκτοι να το κάνετε αν θέλετε, αλλά αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι ανοίγετε αυτή την πόρτα κι αφήνετε το φως να πλημμυρίσει μέσα. Είναι η λάμψη. Είναι η θεϊκότητά σας.
Δεν πρόκειται να πάει και να προσπαθήσει να αλλάξει τα πάντα στο σπίτι, αλλά θα φωτίσει, ώστε να δείτε πράγματα. Θα έχετε επίγνωση πραγμάτων τα οποία δεν είχατε αντιληφθεί ποτέ πριν. Θα συνειδητοποιήσετε πόσο μαγικό είναι πραγματικά το ίδιο σας το σπίτι, πώς το ξεχάσατε πριν από πολύ καιρό.
Αφήστε αυτό το φως, αφήστε το να λάμψει μέσα στο δικό σας σπίτι.
Αυτό είναι το πρώτο βήμα στην Τέχνη του να Κάθεσαι στο Παγκάκι.
Δεν το κάνετε για τον υπόλοιπο κόσμο ή τους άλλους ανθρώπους τώρα. Θα φτάσουμε σ’ αυτό, αλλά αυτή η συνεδρία αφορά το να κάθεστε στο παγκάκι για τον εαυτό σας, επιστρέφοντας στο σημείο μηδέν σας, επιστρέφοντας σε σας, στον πυρήνα σας, στην συνειδητότητά σας κι αφήνοντας να λάμψει αυτό το φως.
Το κάνετε πρώτα για τον εαυτό σας. Το κάνετε πρώτα για σας.
Είναι μια λάμψη που απλά ξεχύνεται. Ρέει μέσα στο σώμα σας, μέσα στις σκέψεις σας, μέσα στο μυαλό σας. Και πάλι, χωρίς να προσπαθεί να αλλάξει τίποτα, χωρίς να προσπαθεί να σας κάνει διαφορετικούς, αλλά φωτίζοντας, ώστε να μπορέσετε να δείτε ποιοι είστε πραγματικά και από τί είστε φτιαγμένοι. Δεν είστε φτιαγμένοι από όλους εκείνους τους αριθμούς για τους οποίους μιλήσαμε. Είστε φτιαγμένοι από την συνειδητότητα και από εσάς.
Αφήστε τώρα αυτό το φως να ξεπροβάλει από αυτό το δωμάτιο της θεϊκότητάς σας.
Αυτό είναι που διαλύει τα τελευταία απομεινάρια των θεμάτων που κρατούσατε, που πολεμούσατε κι αγωνιζόσασταν και για τα οποία επιμένατε.
Αυτό είναι που κυλάει σε όλο αυτό το πράγμα, αν είχατε προβλήματα αφθονίας και κυλάει μέσα και σας δείχνει ότι πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα που να σας εμποδίζει από την αφθονία.
Δεν πρόκειται να κάνει την δουλειά για σας, αλλά πρόκειται να σας δείξει ότι αυτό δεν ήταν ποτέ ένα πραγματικό θέμα. Απλά είναι κάτι με το οποίο παίζατε. Ήταν άλλος ένας αριθμός στον πίνακα και τώρα δεν τον χρειάζεστε.
Τώρα δεν τον χρειάζεστε.
Αφήστε αυτό το φως να φωτίσει τώρα κάθε σας κομμάτι.
Αφήστε το να φωτίσει μέσα στο σώμα σας. Δεν πρόκειται να προσπαθήσει να αλλάξει την βιολογία σας, αλλά θα σας κάνει πολύ σαφές ότι, πρώτα απ’ όλα, αυτό το παλιό σώμα που κουβαλάτε μαζί σας πραγματικά δεν ήταν δικό σας. Θα φωτίσει για να σας δείξει ποιο είναι το πραγματικό, το αληθινό σας, αυτό που ονομάζω Ελεύθερο Ενεργειακό Σώμα. Αφήστε το να φωτίσει κάθε μέρος της βιολογίας σας.
Μερικοί από σας μπορεί να έχουν μια ασθένεια ή αρρώστια ή αρρώστιες και δυσφορία και πόνους. Απλά αφήστε το να φωτίσει μέσα.
Αφήστε το να φωτίσει μέσα γιατί πολύ σύντομα ο Κουτχούμι θα δουλέψει μαζί σας για το πραγματικό φωτεινό σώμα σας. Αφήστε το φως να φωτίσει μέσα τώρα, ώστε όταν αυτός αρχίσει να δουλεύει μαζί σας, να μπορείτε εύκολα και με χάρη να φέρετε μέσα το πλήρες φωτεινό σώμα.
Ξέρω ότι μερικοί από σας έχουν αυτούς, ω, κάποιους δαίμονες στο μυαλό τους. Δαίμονες στο μυαλό τους. Αυτοί είναι ζόρικοι. Στους δαίμονες αρέσει να παραμονεύουν στο σκοτάδι, δηλαδή είναι εκεί επειδή δεν υπάρχει πολλή συνειδητότητα. Είναι στο σκοτάδι. Δεν έχουν αντίληψη, πολύ περιορισμένη. Αλλά όταν ανοίξετε αυτή την πόρτα τώρα σ’ αυτό το δωμάτιο της θεϊκότητας, αυτό το φως φωτίζει μέσα, οι δαίμονες φεύγουν. Δεν μπορούν να αντέξουν το φως. Χρειάζονται το σκοτάδι για να δουλέψουν. Χρειάζονται την άγνοια για να δουλέψουν.
Έτσι, θα βρείτε ότι αυτοί οι δαίμονες τους οποίους ανεχόσασταν – πείτε τους πτυχές, παλιές φωνές που συνεχίζουν την προσπάθεια να σας χτυπούν – δεν μπορούν να αντέξουν το φως. Και είστε εσείς που επιτρέπετε να μπει το φως. Μπορεί να σας φωνάζουν να κλείσετε αυτή την πόρτα ή να σας λένε ότι κάνετε ανοησία που αφήνετε να μπει το φως, αλλά θα υποχρεωθούν να φύγουν. Μπορούν να υπάρξουν μόνο στο σκοτάδι, σε έλλειψη επίγνωσης.
Ξεκινάμε το benching με εσάς.
Ένα περίεργο πράγμα θα συμβεί, ξέρετε, καθώς θα αφήνετε να μπει αυτό το φως, λοιπόν, αν στεκόσασταν έξω από το σπίτι σας, αυτό που θα βλέπατε ξαφνικά είναι αυτός ο φωτισμός μέσα απ’ όλα τα παράθυρα του σπιτιού.
Ξέρετε πώς βλέπετε ένα σπίτι νωρίς το απόγευμα, ο ήλιος έχει δύσει, αλλά ο ουρανός έχει ακόμα λίγο φως και ξαφνικά αρχίζουν να ανάβουν τα φώτα στα σπίτια. Αυτό είναι τόσο όμορφο θέαμα κι αυτή η χρυσαφένια λάμψη απλά ξεχύνεται από τα παράθυρα στο σπίτι. Α, φαίνεται τόσο ελκυστικό, τόσο ζεστό και ασφαλές εκεί μέσα.
Αυτό συμβαίνει τώρα. Αν ήταν να σταθείτε έξω από το σπίτι σας και να κοιτάξετε, όταν ανοίξατε αυτή την πόρτα της θεϊκότητάς σας, το φως απλά πλημμύρησε μέσα, φωτίζοντας κάθε μέρος του σπιτιού σας, αλλά φωτίζοντας έξω στην αυλή.
Πραγματικά είναι τόσο απλό. Μπορείτε να το κάνετε πιο περίπλοκο αν θέλετε, αλλά είναι τόσο απλό, όπως το να λέμε ότι, τώρα είναι η ώρα να αφήσετε να μπει αυτό το φως, αυτή η συνειδητότητα σε κάθε κομμάτι σας.
Και τότε, στέκεστε έξω από το σπίτι, κοιτάτε γύρω στην γειτονιά τα άλλα σπίτια και ξαφνικά βλέπετε τα φώτα τους να ανάβουν, το ένα μετά το άλλο, στο ένα σπίτι μετά το άλλο, αρχίζοντας να φωταγωγούν ολόκληρη την γειτονιά.
Τι ωραίο θέαμα. Τα πάντα είναι ήσυχα, ήρεμα, αλλά τα φώτα αρχίζουν να ανάβουν.
Όταν σκέφτεστε στην αρχή ότι, “Ω, είναι οι γείτονες. Είναι κάποιοι άλλοι άνθρωποι και αρχίζει να σκοτεινιάζει έξω, άρα ανάβουν τα φώτα τους.” Όμως κοιτάξτε ξανά.
Δεν είναι άλλοι άνθρωποι, είναι άλλοι “εσείς”. Είναι οι περασμένες ζωές σας, γιατί όταν ανοίγετε αυτή την πόρτα στο σπίτι σας, ανοίχτηκε επίσης μια πόρτα στο δικό τους.
Είναι οι περασμένες ζωές σας, οι μελλοντικές, θα μπορούσαμε να πούμε, ζωές σας, παρόλο που αρχίζετε να συνειδητοποιείτε, ότι δεν υπάρχει παρελθόν ή μέλλον. Είναι απλά εμπειρίες. Όλα είναι αριθμοί στον πίνακα. Κι εσείς είστε το μηδέν.
Είστε το σημείο μηδέν. Είστε ο πυρήνας και τώρα αυτά τα φώτα αρχίζουν να ανάβουν παντού στην γειτονιά, και τα φώτα της βεράντας και τα εσωτερικά και του δρόμου.
Αυτή η γειτονιά είναι όλη εσείς. Είναι όλη η ενέργεια σας. Αυτές είναι οι περασμένες ζωές σας, γιατί τώρα καθώς επιτρέπετε την Πραγμάτωσή σας και καθώς ανοίγετε την πόρτα στην θεϊκότητά σας σ’ αυτή την πραγματικότητα, φωτίζει όλες τις άλλες πραγματικότητες. Φωτίζει όλες τις άλλες ζωές. Το αποτέλεσμα είναι ότι αλλάζουν. Κυριολεκτικά αλλάζετε το παρελθόν απλά ανοίγοντας την πόρτα στην θεϊκότητα σας τώρα.
Τα φώτα του δρόμου ανάβουν και σχεδόν μπορείτε να μυρίσετε την μαγεία στην ατμόσφαιρα.
Αυτό που συμβαίνει τώρα, καθώς το κάνετε αυτό, είναι ότι κάθε μια από τις άλλες εμπειρίες σας – πτυχές, ζωές, ακόμα και εναλλακτικές πραγματικότητες για τις οποίες δεν έχετε ιδέα στο ανθρώπινο μυαλό σας, αλλά οι άλλοι αριθμοί στον πίνακα, οι αριθμοί που πήγαν πάνω και κάτω και στα πλάγια και κατανεμήθηκαν τυχαία και είναι απλά εκεί έξω – κάθε μια από εκείνες τις εμπειρίες τώρα δέχεται το φως σας.
Δεν είναι μόνο αυτή η ύπαρξη σ’ αυτό το σώμα και σ’ αυτό το μυαλό σ’ αυτή τη ζωή. Είναι όλα όσα είστε.
Νιώστε το αυτό για μια στιγμή. Η απλή πράξη, η απλή τέχνη του να κάθεσαι στο παγκάκι αρχίζει με εσάς, αρχίζει τώρα και επηρεάζει όλα όσα είστε.
Το φως ξεχύνεται μέσα στην ενέργειά σας. Αυτό το φως ξεχύνεται μέσα σε κάθε εμπειρία που είχατε ακόμα και στις εμπειρίες που δεν είχατε. Αλλάζει τα πάντα.
Γι’ αυτό έλεγα τόσο καιρό, ότι κάνετε πολύ περισσότερα απ’ όσα νομίζατε. Νομίζατε ότι απλά προσπαθούσατε να επισκευάσετε ή να διορθώσετε αυτό τον άνθρωπο σ’ αυτή τη ζωή. Καθόλου.
Ένα φως πηγαίνει σε κάθε κομμάτι σας.
Πάρτε μια βαθιά αναπνοή κι επιτρέψτε του τώρα να κυλήσει. Απλά επιτρέψτε το.
Δεν χρειάζεται να το δουλέψετε. Δεν χρειάζεται να το αναγκάσετε. Απλά επιτρέψτε σ’ αυτό το φως να συνεχίσει, σ’ αυτό το σπίτι σας, σ’ αυτή τη ζωή, αλλά τώρα να εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη γειτονιά, στο τετράγωνο.
Ανάβουν φώτα παντού. Κάθε σπίτι συμβολίζει μια ζωή ή μια εμπειρία ή ένα κομμάτι σας, είτε είναι σ’ αυτή την σφαίρα, είτε σε άλλη και πολύ σύντομα όλα τα σπίτια είναι φωτισμένα.
Όλα άρχισαν εδώ ακριβώς …
… σ’ αυτό το σημείο μηδέν στο οποίο βρίσκεστε. Επιστρέφοντας στο μηδέν, επιστρέφοντας σε εσάς.
Όλα αρχίζουν όταν κάθεστε στο παγκάκι για σας.
Ξέρω ότι είναι θαυμάσιο να σκέφτεστε ότι πρόκειται να φωτίζουμε το φως μας για τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά είναι πολύ σημαντικό να το κάνετε εδώ πρώτα για τον εαυτό σας.
Αα! Αφήστε αυτό το φως να σας φωτίσει παντού. Τώρα καθίστε στο παγκάκι για σας. Χωρίς πρόγραμμα. Χωρίς να λέτε, “Να τι χρειάζομαι. Να τι δεν έχω. Να τι με ανησυχεί.” Τίποτα απ’ αυτά.
Μόνο φως και συνειδητότητα και ευσπλαχνία να κυλούν μέσα από κάθε σας κομμάτι, αγγίζοντας κάθε μέρος του σώματος σας.
(παύση)
Μπαίνοντας σε κάθε μέρος των αναμνήσεων σας.
(παύση)
Κάθε ρόλος, κάθε προσωπικότητα που επωμιστήκατε ποτέ, είτε ήταν μια ζωή είτε μια πτυχή ή μόνο κάτι που κάνατε για μια μέρα. Αλλά αυτό το φως τώρα από το παγκάκι σας, από το σημείο μηδέν πάει σε κάθε σας κομμάτι. Χωρίς να προσπαθεί να αλλάξει τίποτα, αλλά απλά λέγοντας, “Εγώ Είμαι Αυτό που Είμαι. Εγώ Υπάρχω.”
Αυτή είναι η Τέχνη του να Κάθεσαι στο Παγκάκι.
(παύση)
Και γι’ αυτό επιλέξατε να μείνετε στον πλανήτη, για να φωτίσετε τελικά αυτό το φως από το σπίτι σας, από την δική σας ύπαρξη σε άλλους, οι οποίοι μπορεί να το αντιλαμβάνονται μπορεί και όχι. Δεν έχει σημασία, πάντως αρχίζει εδώ με εσάς.
Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν – οι περισσότεροι άνθρωποι που πιστεύουν σε μια περασμένη ζωή – οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι η περασμένη ζωή είναι χαραγμένη σε τσιμέντο, λαξεμένη στην πέτρα, ότι είναι αυτό που είναι. Καθόλου.
Αυτό που συμβαίνει τώρα, σ’ αυτή την πολύ απλή εμπειρία στο παγκάκι, αυτό το φως πηγαίνει έξω σε καθέναν απ’ αυτούς και οι ζωές τους αλλάζουν. Η εμπειρία τους. Οι αριθμοί τους δεν είναι πια σ’ αυτό το γραμμικό μονοπάτι από αριστερά προς τα δεξιά, χρησιμοποιώντας έναν πολύ περιορισμένο αριθμό από αριθμούς για να δημιουργήσουν την εμπειρία. Ξαφνικά όλα αλλάζουν γι’ αυτούς.
Ξαφνικά, αντί να είναι κολλημένοι σε ένα ορισμένο μονοπάτι, είναι ελεύθεροι. Αυτό ελευθερώνει κι εσάς επίσης .
Φτάσατε τόσο μακριά και σας ζητώ, σχεδόν ικετεύω, παρακαλώ μη δουλεύετε για τα προβλήματά σας. Πραγματικά δεν έχετε κανένα. Μην ασχολείστε με αγώνες της διττότητας.
Ω, ο υπόλοιπος κόσμος, είναι πραγματικά καλοί σε αυτά τώρα και συμβαίνουν πολλά, όμως δεν είναι ανάγκη να το κάνετε εσείς αυτό. Δεν υπάρχουν μάχες. Δεν υπάρχουν αγώνες. Είστε απλά, απλά συνειδητότητα και φως στον πλανήτη.
Μην παγιδεύεστε στα δράματά τους. Μην παγιδεύεστε στα παλιά σας προβλήματα. Μην σας τραβάει πίσω αυτή η διττότητα.
Ελάτε πίσω σ’ αυτό το παγκάκι, στο παγκάκι σας. Ελάτε πίσω στο σημείο μηδέν.
Ξέρω ότι μερικές φορές είναι σχεδόν σαγηνευτικό για σας να μπαίνετε ξανά στους παλιούς αγώνες και στις παλιές μάχες, αλλά μη το κάνετε. Ελάτε πίσω στο σημείο μηδέν, εδώ ακριβώς, στο παγκάκι σας.
Πάρτε μια βαθιά αναπνοή κι αντί να πολεμάτε με τα προβλήματα ή να αναλώνεστε ή να ανησυχείτε ή οτιδήποτε άλλο, πάρτε μια βαθιά αναπνοή και μείνετε σ’ αυτό το φως. Αυτό είναι.
Όλα όσα θεωρούσατε προβλήματα ή προκλήσεις διαλύονται.
Δεν υπάρχουν άλλοι αγώνες. Δεν υπάρχουν άλλα βάσανα.
Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή εδώ στην πρώτη μας ομαδική εμπειρία στο παγκάκι. Αυτή είναι για σας.
Ανοίγετε αυτή την πόρτα του φωτός, της θεϊκότητας, της συνειδητότητας και τότε την αφήνετε να διεισδύσει μέσα σε ολόκληρο το σπίτι σας και μετά στην γειτονιά σας και μετά σε κάθε κομμάτι σας. Αυτό είναι το σημείο μηδέν.
Γι’ αυτό υπάρχει το παγκάκι.
(παύση)
Ναι, είναι πολύ απλό, αλλά πρέπει να περάσετε πολλά για να φτάσετε εδώ. Πολύ απλό, πραγματικά.
Έτσι αυτός είναι ο λόγος που είμαστε εδώ. Όχι για να λύσουμε προβλήματα κι όχι για να παθιαζόμαστε για ζητήματα και όχι για να ανησυχούμε για την πολιτική, όχι για να παλεύουμε με θέματα υγείας ή χρημάτων. Αυτά πάνε τώρα. Είναι πίσω σας.
Είμαστε εδώ για την Τέχνη του Benching.
Με αυτά, αγαπητοί Σώμπρα, πάρτε μια πολύ καλή βαθιά αναπνοή. Πάρτε μια πολύ καλή βαθιά αναπνοή.
Θα επιστρέψουμε σε ένα μήνα και θα συνεχίσουμε να καθόμαστε στο παγκάκι και να μιλάμε και να ψυχαγωγούμε, αλλά αυτό το σημερινό είναι πολύ ιδιαίτερο. Είναι μόνο για σας.
Με αυτά, Εγώ Είμαι ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής, στο παγκάκι μου!
Μετάφραση : Μαίρη Πολυχρόνη
Review και επιμέλεια : Μαρία Γρηγοράκη
Σπόνσορες: Ζωή Μπουζούκα, Φωτεινή Καμπά
Υπότιτλοι βίντεο : Κατερίνα Θαλασσά
*** Αν θέλετε να κάνετε μια δωρεά, σαν ανταλλαγή ενέργειας, για την επικοινωνία του Αντάμους ,που μόλις διαβάσατε στα Ελληνικά, και το βίντεο με υπότιτλους, για να μπορούμε να συνεχίσουμε τις μεταφράσεις κάθε μήνα, και να ανταποκριθούμε στα έξοδα του site, για το όνομα, τον χώρο στο ίντερνετ, και την συντήρησή του, πατήστε το κάτωθι κουμπί “Donate”. Οποιοδήποτε ποσό είναι πολύτιμο για μάς και σας ευχαριστούμε πολύ! ”
Y.Γ. Αν δεν έχετε Pay Pal, μπορείτε να κάνετε τη δωρεά σας στον κάτωθι λογαριασμό της Τράπεζας Πειραιώς με ΙΒΑΝ : GR 55 01720200005020038694242