Shoud 1, Transhuman

( Η λέσχη των Μάστερς, ενσωματωμένοι Μάστερς, Μετανθρωπισμός, το Ψέμα του Θανάτου, Μεραμπ πέρα από το Θάνατο)

Είμαι Aυτό που Είμαι, ο Adamus της κυρίαρχης περιοχής.

Καλωσήλθατε στο Shoud 1 της σειράς Transhuman. Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή  Κάτι διαφορετικό. Υπάρχει κάτι διαφορετικό στον αέρα, στην ενέργεια. Μπορείτε να το αισθανθείτε άν πάρετε μια καλή βαθιά αναπνοή και βγείτε από το μυαλό σας για μια στιγμή . Κάτι διαφορετικό. Θα μιλήσουμε για αυτό σε λίγο, αλλά…

Είχα μερικές λέξεις για να αρχίσω , αλλά υπάρχει αυτό το πληθωρικό άρωμα  – καθώς αναπνέω,  ένα πληθωρικό άρωμα είτε της καλής γαλλικής σαμπάνιας στην αναπνοή σας , είτε κάτι πιό διάχυτο. Θα μπορούσε να είναι πραγματικός καφές; (το ακροατήριο λέει “ναϊ”) Σάντρα, Πού είναι ο καφές μου;!

LINDA: Adamus! Νομίζω ότι είναι η ώρα σου να προχωρήσεις στο ιδιάιτερο Μαστερ  κλαμπ. ( Το νέο χώρο δίπλα από την αίθουσα των Shaumbra)

ADAMUS: Καλά, είμαι προσκεκλημένος…

LINDA: Ναι. (επιδοκιμασία ακροατηρίων)

ADAMUS:…το Μάστερ κλαμπ των ανθρώπων. Ευχαριστώ αγαπητή μου.

LINDA: Θέλουμε να δείς αυτές τις όμορφες δημιουργίες που δημιουργούν οι Μάστερς. Ναι.

ADAMUS: Έτσι θα περπατήσουμε απλά προς το κλάμπ των Μάστερς.
Σκέφτομαι ότι θα έπρεπε να έχω προετοιμάσει μια μικρή ομιλία για αυτό, αλλά ποιος ξέρει; Ποιος ξέρει;

LINDA: OH! Είναι δυνατό; Εσύ ; Μια ομιλία;!

ADAMUS: Mουτς ! ( στέλνει φιλιά στα διάφορα μέλη του ακροατηρίου) ναι. Ναι.

LINDA: Αυτό είναι  !

ADAMUS: Αυτή είναι, η λέσχη των Μάστερς.

LINDA: Δεν είσαι περήφανος ; (αναστενάζει βαθειά) είναι μια εκπληκτική όμορφη δημιουργία.

ADAMUS: Είναι μια όμορφη δημιουργία.  Σας ευχαριστούμε.

Η λέσχη των Masters

ADAMUS:  Ως ο πρώτος Αναληφθείς Δάσκαλος σε αυτή την λέσχη, σε αυτή την ανθρώπινη λέσχη, θα επιθυμούσα να πάρω αυτήν την στιγμή, για να προσκαλέσω όλους τους άλλους Αναληφθέντες Δασκάλους, και εκείνοι που είναι ενσαρκωμένοι εδώ στη γη και εκείνους που είναι στις άλλες σφαίρες. Θα επιθυμούσα να τους προσκαλέσω να έρθουν, και , Τίμοθυ μπορείς να ανοίξεις την πόρτα για να μπούν μέσα?  Αστειεύομαι. Δεν χρειάζονται την πόρτα για να μπούν (γέλιο).

Πρόκειται να τους ζητήσω να έρθουν να ενωθούν με όλους σας, εκείνους που παρακολουθείτε on-line, κι εσάς που είστε εδώ στο  Crimson Circle Connection Center, για να γειώσουν πραγματικά αυτές τις ενέργειες.
Να πάρουν μια βαθιά αναπνοή και να επιτρέψουν στις ενέργειες για να ρέουν ανάμεσα ουρανού και γης, ανάμεσα στις άλλες σφαίρες και αυτής της ανθρώπινης σφαίρας, και περισσότερο απόλα, σε αυτήν την στιγμή, επιτρέποντας σε όλους τους Αναληφθέντες δασκάλους να έρθουν και για να βρίσκονται μαζί μας… να συγχωνευτούν πραγματικά στο “και.” Δεν είναι τόσο μεγάλο μέρος για τον ουρανό και τη γη ή αυτήν την σφαίρα και αυτή, αυτό είναι για “και,” πολλοί. Και αυτό κάνετε πραγματικά όλοι σας . Το κάνετε στις προσωπικές ζωές σας ,το κάνετε  εδώ τώρα στη Λέσχη των Μάστερς.

Έτσι βιώστε αυτή τη στιγμή σε όμορφη σιωπή, που δεν είναι αληθινά σιωπηλή, για να προσκαλέσετε τους Αναληφθέντες Δασκάλους. Αυτούς που είναι εδώ – πάνω από 1500 που βρίσκονται  ενσωματωμένοι εδώ σ’ αυτόν τον πλανήτη – και όλους όσους είναι στις άλλες σφαίρες, που έχουν τη δική τους Λέσχη Αναληφθέντων , αλλά είμαι σίγουρος,  ότι δεν συγκρίνετε καθόλου με τις ενέργειες που έχετε εδώ, (μικρή διακοπή), επειδή εδώ είναι κάτι τόσο ιδαίτερο, μια τόσο ιδιαίτερη ιστορία που έχει γραφτεί σε αυτό τον τοίχο. Μια ιστορία του ταξιδιού σας, των πολλών, πολλών ζωών σας.

Ειπώθηκε πριν,  ότι οι πέτρες στον τοίχο αντιπροσωπεύουν ολους τους Shaumbra, οι πολλές πέτρες, και αυτό ισχύει. Αλλά αντιπροσωπεύει επίσης την όλες τις ζωες σας, όλη την εμπειρία σας, για καθέναν από σας, όλες οι πέτρες εδώ – όλα όσα περάσατε, κάθε εμπειρία, κάθε δυσκολία, κάθε όμορφη χαρούμενη στιγμή – ακριβώς  εδώ σ’ αυτόν τον τοίχο.

Πάρτε μια στιγμή, για να αισθανθείτε ακριβώς αυτό. Είναι ένας αναμνηστικός τοίχος, κατά κάποιον τρόπο. Δεν είναι ο τοίχος Wailing, και μην αρχίσετε να βάζετε μικρές προσευχές εκεί. Είναι ο τοίχος της χαράς και ο τοίχος του να είστε πέρα από τον άνθρωπο .

Και στον άλλο τοίχο, που θα σας δείξουμε αργότερα, στον άλλο τοίχο στην απέναντι πλευρά του δωματίου, που ο Cauldre ονομάζει τον μεγάλο πορφυρό τοίχο,  αντιπροσωπεύεται η τέχνη της ζωής και η δράση της ζωής. Είναι ένας όμορφος τοίχος , όχι απλά επίπεδος, γιατί δεν είστε μόνο επίπεδοι. Έχει διαστάσεις. Έχει ένα ιδαίτερο χαρακτήρα . Έχει καλλιτεχνική δουλειά, που εμφυσήθηκε από τον καλλιτέχνη που τον δημιούργησε, αλλά και από κάθε έναν από σας. Δείχνει τις αλλαγές της ζωής, την υφή της ζωής, και κάθετί εκτός από την μονοεπίπεδη ζωή,  που για τόσο πολλούς, και για  πολλούς που ζουν στη μοναδική φύση της ζωής, οι ζωές τους μπορούν να είναι  επίπεδες, σχεδόν σαν έναν άχρωμο τοίχο. Αλλά για εκείνους που πηγαίνουν στο “και,” και  επιτρέπουν  το “και,” που επιτρέπουν, πραγματικά την ενσωμάτωση όλων, αυτός ο τοίχος αντιπροσωπεύει αυτή την ομορφιά  του “και,” της τέχνης, και των δυνατοτήτων.

Έτσι έχουμε τους δύο τοίχους, τον Τοίχο της Χαράς με τις εμπειρίες σας, και τον Τοίχο του Και, αντιπροσωπεύοντας το βάθος και τον πέρα από τον άνθρωπο. ( μετάνθρωπο )

Και, φυσικά, ακριβώς στη μέση του έχουμε τη μηχανή του καφέ και την κουζίνα, που αντιπροσωπεύουν εκείνο το πολύ όμορφο μέρος της ανθρώπινης ζωής, το να θρέφουε το σώμα, να απολαμβάνουμε τα αισθησιακά πράγματα της ίδιας της ζωής .

Και ο τελευταίος τοίχος, τα παράθυρα. Τα παράθυρα, τα οποία κοιτάζουν έξω στον κόσμο, δίνοντας μια αντίληψη της πραγματικότητας. Αυτά αφορούν πραγματικά αυτοί οι τέσσερις τοίχοι . Και όταν στέκεστε εδώ σήμερα, ή όποτε έρχεστε για επίσκεψη,  όποτε βρίσκεστε απλά σ’ αυτήν την ενέργεια, είτε περιβάλλεται από άλλους Shaumbra ή από τον εαυτό σας, αισθανθείτε τώρα τη σύνδεση που έχετε δημιουργήσει μεταξύ των άλλων σφαιρών και αυτής της σφαίρας, την ολοκλήρωση του “και,” ακριβώς εδώ.

Μπορεί απλά να είναι ένας μικρός χώρος, σε έναν μικρό πλανήτη ,σε έναν πολύ μεγάλο σύμπαν, αλλά αυτό που είναι και αυτό που αντιπροσωπεύει, είναι ότι φέρνει το  “και” σ’ αυτή τη Γη.  Τα πολλά, τα Όλα, όχι πια μια γραμμική απλοϊκή ζωή.

Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή.

Αυτή η ημέρα είναι τόσο σημαντική, όσο και ιστορική, και ίσως ακόμα περισσότερο, από τη ημέρα που κάναμε το Κβαντικό Άλμα μαζί, το 2007 το Σεπτέμβριο. Και αυτή ήταν μια ημέρα που είπαμε ότι πάμε πέρα από τις κλίμακες. Μπορεί να μην φάνηκε στη ζωή σας ή την ανθρώπινη ζωή σας αμέσως, αλλά ο δείκτης της συνείδησης, η πορεία της ιστορίας άλλαξε εκείνη την ημέρα. Ονομάστηκε Κβαντικό Άλμα επειδή πήγαμε σε κάτι άλλο. Χρειάστηκε μερικά χρόνια για να εκδηλωθεί, αλλά εδώ είμαστε τώρα , αυτή τη ημέρα του “και.” Αυτή η ημέρα της αληθινής ενσωμάτωσης σ’ αυτόν τον πλανήτη είναι εδώ.
Πάρτε μια βαθιά αναπνοή !

Ενσωματωμένοι Masters

Υπάρχουν τώρα πέντε Shaumbra που βρίσκονται σε αυτόν τον πλανήτη σαν ενσωματωμένοι Δάσκαλοι ( Μάστερς ). Πέντε !.
LINDA: Καταπληκτική επιτυχία! Τεράστια!
ADAMUS: Διήρκεσε λίγο, και ξέρω ότι πολλοί από σας κατά την διαδρομή αναρωτιόσασταν, “είμαστε μόνο  δύο. Πώς θα γίνει έχουμε λίγο περισσότερους; Θα συμβεί σε μένα ;”λέγατε.  ”Πρόκειται ποτέ να φτάσουμε σε αυτούς πέντε;”  σαν ένα είδος μαγικού αριθμού . Και λέω μαγικού, γιατί είναι  ένας ενεργειακός δείκτης ή μια αναλογία συνείδησης, που απαιτήθηκε για να κινήσει πραγματικά τη μπάλλα, να σκάσει το ποπ κορν.

Δεν πρόκειται να αποκαλύψω τα ονόματα. Είναι ασήμαντο, και μπορεί να είστε εσείς , μπορεί και όχι.  Δεν είναι τόσο σημαντικό  να αποκαλυφθούν τα ονόματα, επειδή υπάρχει ένα ορισμένο… Ω ! , αγαπητή μου! (Μιλώντας σε μια γυναίκα που ντύνεται με ένα κοστούμι του δέκατου όγδοου αιώνα.) Είστε εσείς; Ελάτε επάνω εδώ παρακαλώ. Δεν μπορώ να αντισταθώ. Δεν μπορώ να αντισταθώ.

ADAMUS: Εντάξει. Πέντε. Αυτό ήταν όλο που χρειάστηκε για να δημιουργηθεί η ορμή για όλους τους άλλους.

Τώρα , πρέπει να αναγνωρίσω ότι υπήρξαν πάνω από  εκατό  Shaumbra, που με τη θέλησή τους πέρασαν απέναντι, πριν γίνουν συνειδητοποιημένοι, ενσωματωμένοι στην κυριότητά τους. Και αυτό δεν μετρά με αυτούς που πέρασαν απέναντι, λόγω  ηλικίας , ή καταπονημένου σώματος, αλλά εκατό που βρίσκονταν σε ένα υγιές σώμα, και έφυγαν. Είναι δύσκολο. Είναι πολύ, πολύ δύσκολο. Και, μια ερώτηση εμφανίστηκε τώρα, “Μήπως κάποιοι από αυτούς αυτοκτόνησαν ?”  Όχι. Δεν έκαναν συνειδητή επιλογή να φύγουν. Απλά έφυγαν, επειδή μερικές φορές σ’ αυτόν τον μετασχηματισμό, πηγαίνοντας από έναν μονοδιάστατο άνθρωπο σε έναν αληθινό Μάστερ, είναι τόσο δύσκολο για το σώμα και το μυαλό, τόσο σκληρό, όπως ξέρετε. Βγαίνετε από όλους τους ρυθμούς και τα πρότυπα και ξαφνικά βρίσκετε τον εαυτό σας στις άλλες σφαίρες. Όχι ότι κάνατε μια συνειδητή επιλογή, απλά βρίσκεστε εκεί.

Έτσι με αληθινή τιμή για όλους εκείνους, που είναι τώρα στην άλλη πλευρά, που ήταν στο ίδιο ταξίδι όπως εσείς, οι οποίοι, από μία άποψη, έστρωσαν το μονοπάτι για σας, ανέλαβαν πολλές δυσκολίες, επειδή θυμηθείτε, η ανησυχία που έχετε για σας και τη ζωή και το στρες που έχετε,  αυτό που πραγματικά κάνετε είναι ότι αναλαμβάνετε τις προκλήσεις της συνείδησης, της ανθρωπότητας.

Σας έχω μιλήσει γι’αυτό πριν.Έχω μιλήσει για το ότι, τα ζητήματα και τα προβλήματα που σκέφτεστε ‘οτι είναι δικά σας, που τα αισθάνεστε πραγματικά τόσο βαθειά και προσωπικά, δεν είναι αληθινά δικά σας. Παίρνετε αυτά τα ζητήματα εξ ονόματος όλης της συνείδησης.
Και, σε έναν μεγάλο βαθμό, αυτοί που πήγαν  στην άλλη πλευρά, που βρίσκονταν σ’ αυτό το ταξίδι της πραγματοποίησης, πήραν πολλούς φόβους και ανησυχίες σας. Σκέφτηκαν ότι ήταν δικά τους. Νόμισαν ότι ήταν οι μόνοι μ’ αυτούς τους φόβους και αυτές τις σκέψεις και αυτά τα συναισθήματα ανισορροπίας, αλλά ήταν επίσης δικά σας. Αναλάμβαναν κάτι για κάθε έναν από σας. Μήν αισθάνεστε θλίψη γι’ αυτούς , περνάνε καλά στην άλλη πλευρά. Στην πραγματικότητα, βοηθούν. Υποστηρίζουν ενεργειακά όλους σας. Αλλά υπάρχουν πέντε τώρα και σύντομα για θα είναι πολύ περισσότεροι.

Ένα πράγμα που ήταν μοναδικό για καθέναν από αυτούς τους πέντε,  ήταν ότι είχαν πολλές δυσκολίες. Ξέρετε, είναι πολύ δύσκολο να προσπαθείς να είσαι καλός άνθρωπος. Είναι πολύ κουραστικό να προσπαθείς να θεραπευτείς, να προσπαθείς να τελειοποιήσεις τον εαυτό σου, να γίνεις καλύτερος, και δεν λειτουργεί. Δεν λειτουργεί.

Και για κάθε έναν και καθέναν από αυτούς τους πέντε, μετά από πολλές προσπάθειες  να βελτιωθούν και να γίνουν πνευματικοί ή απλά συμπαθητικοί και όχι με ψεγάδια  ή  αδυναμίες, μετά από πολύ αγώνα με αυτά και πολλά τρελά όνειρα,  ξύπνησαν ένα πρωί, ο καθένας τους, και ξαφνικά απλά το έκαναν.

Είναι μια ενδιαφέρουσα μελέτη,  επειδή μετά από όλη την προσπάθεια χωρίς  πραγματικό τέλος να φαίνεται, μην ξέροντας ότι θα διαρκούσε μια βδομάδα ή έναν μήνα ή ένα έτος, απλά το έκαναν. Και ξύπνησαν εκείνο το πρωί και αντί ενός συναισθήματος προσπάθειας – ” Πώς μπορώ να  φωτιστώ ; Πώς μπορώ να είμαι αυτό το πρόσωπο, που έχω προσπαθήσει να είμαι, που νόμισα ότι θέλησα να είμαι;”- ξύπνησαν το πρωί, μετά από μια μάλλον έντονη νύχτα ονείρων, και υπήρχε μια ηρεμία. Δεν υπήρχε όλη αυτή η δραστηριότητα στο μυαλό και δεν υπήρχε προσπάθεια. Δεν υπήρχε η μεγάλη αμφιβολία μπροστά τους όταν ξύπνησαν. Αντ’ αυτού, ξύπνησαν και πήραν μια βαθιά αναπνοή και απλά χαμογέλασαν . “Το έκανα,” είπαν. “Το έκανα.”

Δεν υπήρχαν αστραπές. Δεν ήταν όπως μερικές από τις εμπειρίες , που είχατε μερικοί με την κοσμική συνείδηση, τα συναισθήματα της τεράστιας ανύψωσης σε άλλες σφαίρες, αλλά και με την τεράστια ανισορροπία στο ανθρώπινο σώμα και στο μυαλό. Υπήρχε μια ηρεμία. Και ήταν χωρίς όλες τις ερωτήσεις και όλες τις  αμφιβολίες και το να αναρωτιέστε για το πότε.

Ήταν μια πολύ  ήρεμη και ειρηνική στιγμή για τον καθένα τους. Δεν ήταν μια  στιγμή που ήθελαν να τρέξουν στο δρόμο φωνάζοντας με όλη τους τη δύναμη “Είμαι φωτισμένος ! Είμαι Φωτισμένος !”Ήταν απλά εκεί και υπήρχε ένα συναίσθημα ανακούφισης. Καμία ένταση, καμία ερώτηση για το τί θα συμβεί μετά. Καμία σκέψη ή ερώτηση. Δεν χρειαζόταν να σκεφτούν για τη φυσική κατάσταση της Φώτισης, ήταν απλά εκεί. Δεν χρειαζόταν να αναρωτηθούν τί θα γίνει στον κόσμο, επειδή με κάποιο τρόπο δεν έχει σημασία. Δεν τον κουβαλούσαν στους ώμους τους, γιατί ξέρουν ότι είναι απόλυτα τέλειος όπως είναι. Και δεν αναρωτήθηκαν πόσο φως έφεραν στο σώμα τους ή πόση ενέργεια των προγόνων τους  απελευθέρωσαν ή αν πρόκειται να πάθουν τον καρκίνο ή πόσο γερασμένοι είναι… όλα αυτά σταμάτησαν ακριβώς έτσι , στο τσακ – για καθέναν τους. Ήταν απλά όλη εκεί ( η φώτιση ), εκδηλωμένη.

Υπήρχε πραγματικά ένα συναίσθημα απλότητας και χάρης, κάτι που δεν μπορεί να βιωθεί στο μυαλό. Δεν μπορείτε να σκεφτείτε τον δρόμο σας για την χάρη ή την απλότητα, μπορείτε να τον επιτρέψετε. Και συνέβη σε αυτούς τους  πέντε επειδή, έφθασαν στο τέλος των ορίων τους.
Εάν σας τους είχα συστήσει ένα χρόνο πριν και είχα πει, “Εδώ είναι αυτός που πρόκειται να ολοκληρωθεί, σε ένα χρόνο από τώρα,” θα σκεφτόσασταν ότι αστειευόμουν ή ότι έλεγα ψέματα. Δεν θα το είχατε φανταστεί, επειδή, κατά κάποιον τρόπο, αυτοί ήταν συναισθηματικά ερείπια. Οι ζωές τους ήταν σε  ανισορροπία. Ήταν τόσο εύθραυστοι. Όχι ευαίσθητοι , ευαίσθητοι είναι εντάξει. Εύθραυστοι, σαν να επρόκειτο να σπάσουν σε κομμάτια. Βρίσκονταν στη διαχωριστική γραμμή, να ενωθούν με τους άλλους  100 που πέρασαν απέναντι. Βρίσκονταν στη  διαχωριστική γραμμή.

Το αναφέρω αυτό σε σάς , επειδή το ταξίδι σας είναι τόσο πολύ παρόμοιο – οι ερωτήσεις, οι αμφιβολίες, το να αναρωτιέστε πότε, η σκληρή προσπάθεια, η προσπάθεια να γίνετε καλύτερος άνθρωπος.Καθένας από αυτούς τους πέντε τελικά είπε “Φτάνει πια, όχι άλλο !”

Κατά κάποιο τρόπο, παραιτήθηκαν. Σταμάτησαν. Ήταν τόσο εύθραυστοι, ήταν φοβισμένοι, ότι επρόκειτο να εκραγούν, και πιθανώς έτσι θα γινόταν, αλλά απλά σταμάτησαν. Και σταμάτησαν να προσπαθούν και να το δουλεύουν. Και βρέθηκαν σε ένα είδος απουσίας χώρου, απουσίας ζώνης για λίγο… Αυτό συμβαίνει όταν σταματάτε απλά. Είναι τρομερά άβολο για τον άνθρωπο, αλλά όχι για τον Μάστερ τρομερά άβολο να σταματήσει τις ακατάπαυστες δραστηριότητες, να μην έχει ένα πρόγραμμα για εκείνη την ημέρα, για να μην χρειάζεται να μελετήσει την πνευματικότητα ή να την εξασκήσει, ούτε και να την σκεφτεί ακόμη . Τρομερά άβολο, επειδή δεν υπάρχει το κοστούμι που φόραγε ως τότε. Δεν είναι εσύ. Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί με αυτό. Αλλά δεν είχαν κανένα άλλο μέρος να πάνε, εκτός από την άλλη πλευρά, έτσι απλά σταμάτησαν . Και όταν το έκαναν , εκείνη η ορμή,  η Οδηγία της Εκπλήρωσης, κατάφερε τελικά να έρθει. Όλες οι πτυχές, όλα τα μέρη και τα κομμάτια, όλα τα τεμάχια, όλα τα χαμένα τους κομμάτια μπόρεσα να έρθουν  και να μπούν..

Και αυτό που πραγματικά  συνέβη εκείνη την μεγάλη νύχτα των ονείρων, που προηγήθηκε του ξυπνήματός τους στην Ολοκλήρωση,  αυτό που συνέβη ήταν ότι η μονοδιάστατη ύπαρξη που  νόμιζαν ότι ήταν και που  σκέφτεστε ότι είστε, ξαφνικά άνοιξε και επέτρεψε το”και.”

Δεν μπορείτε να σκεφτείτε τον δρόμο σας στο “και.” Μπορείτε να ξέρετε τί σημαίνει, αλλά δεν μπορείτε να σκεφτείτε τον δρόμο σας σ’αυτό, ούτε να το δουλέψετε . Μπορείτε να καταλάβετε την ενεργειακή έννοια ότι δεν είστε μονοδιάστατος άνθρωπος. Ήσασταν για πολλές ζωές, ζώντας μια μονοδιάστατη πραγματικότητα και πιστεύοντάς την.. Αυτό είναι κάπως αστείο, αλλά είναι καλό αστείο και κακό αστείο. Αυτό είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρίας αντίληψης, για το τί η συνείδηση μπορεί να κάνει για να ζήσει στην μονοδιάστατη κατάσταση, αλλά ποτέ δεν είχατε την πρόθεση να είναι έτσι τα πράγματα.

Και σας λέω αυτό καθώς ανοίγουμε τη Σειρά του Μετανθρώπου. Το Transhuman σημαίνει να πάμε απλά πέρα από τον άνθρωπο, ξεπερνώντας την ανθρωπινότητα.
Όχι να βγείτε από αυτήν, και αυτό είναι  μια από τις συνηθισμένες παρανοήσεις – ” Ας πάμε από το να είμαστε άνθρωπος,  στο να είμαστε υπεράνθρωπος.”  Όχι , δεν πάτε. Υπάρχει ακόμα ο άνθρωπος και υπάρχει τόσο πολύ περισσότερο. Είναι μια πολύ, πολύ απλή φυσική της Φώτισης και προσλαμβάνει το”και.” Και αυτό έκαναν αυτοί οι πέντε .

Κάθε ένας τους , μια νύχτα με όνειρο. Κάτι σαν το Τελευταίο Δείπνο, αλλά κάνοντάς το σε κατάσταση ονείρου, σαν ένα είδος τελετής, μια τελική συγκέντρωση και έπειτα το ξύπνημα το πρωί.

Πότε η τελευταία φορά που ξυπνήσατε το πρωί αισθανόμενοι  ολοκληρωτικά αναζωογονημένοι; Όχι πρόσφατα. μην κοροϊδεύετε τον εαυτό σας ή εμένα. Όχι πρόσφατα. Ξυπνάτε το πρωί αισθανόμενοι ασταθείς, στην καλύτερη περίπτωση, κουρασμένοι, αλλά αυτοί ξύπνησαν το πρωί απλά αισθανόμενοι καθαρότητα και διαύγεια.  Απλά αισθανόμενοι καθαροί εσωτερικά. Πότε ήταν η τελευταία φορά που αισθανθήκατε καθαροί εσωτερικά, πραγματικά χωρίς το σφίξιμο και χωρίς τη σκόνη και το ρύπο και τη μουτζούρα και το πετρέλαιο και τα απορίματα;  Ξέρετε. Αλλά αυτοί ξύπνησαν απλά αισθανόμενοι αναζωογονημένοι. Και χωρίς να σκέφτονται ” Α ! Πρέπει να πάω να αγοράσω μια μπλούζα που να λέει, ” Είμαι Φωτισμένη Ύπαρξη,” .Αλλά απλά χαλαρώνοντας μέσα στην Φώτιση. Και το μεγαλύτερο πράγμα, το σημαντικότερο πράγμα ήταν ότι αυτοί σταμάτησαν να προσπαθούν.

Τώρα, είναι σίγουρο ότι έκαναν πολλή δουλειά, όπως εσείς. Πέρασαν από πολλές κολάσεις και πολλές ενοράσεις. Πέρασαν πολλά, αλλά ξαφνικά όταν σταμάτησαν, ήταν σαν, όλα όσα είχαν κάνει,  όλη η εργασία που είχαν κάνει, όλα τα πράγματα που είχαν μάθει, όλα ξαφνικά μπορούσαν να  συγκεντρωθούν μέσα, να είναι εντός. Δεν βρίσκονταν εκεί έξω σαν κομμάτια πια. Απλά εισήλθαν μέσα .

“Τι  έκαναν λοιπόν αυτοί την υπόλοιπη μέρα ;” αναρωτιέστε τώρα. Ξέρετε, δεν είπαν, “A!, είμαι ένας Μάστερ” . Είναι απλά σαν, “Αισθάνομαι τόσο καθαρός και σαφής.”  Αργότερα είπαν, “Είναι αυτή η ολοκλήρωση; Είναι αυτή η Φώτιση ;”
Και μετά κάπως έτσι, “Δεν έχει σημασία, γιατί δεν ψάχνω γι’ αυτήν άλλο πια. Δεν προσπαθώ άλλο πια. Επομένως, πρέπει να είναι. Εάν αυτός δεν είναι ο στόχος μου, κατόπιν πρέπει να τον έχω κάνει. Εάν ξαφνικά δεν ενδιαφέρομαι γι’αυτόν, μετά  πρέπει να είμαι.”

Τι έκαναν το υπόλοιπο της ημέρας;  Έκαναν ότι θα έκαναν κανονικά, αλλά δεν το έκαναν με την πίεση και με την αμφιβολία “Μήπως δημιουργώ κάποια ασθένεια;  Μήπως ένα κουνούπι με δάγκωσε; Έχω τον ιό Zika;”  Απλά πέρασαν τη μέρα τους. Αλλά θα μπορούσατε να φανταστείτε για μια στιγμή, να περνάτε τη μέρα σας και μην έχετε τριβή, να μην έχετε το βάρος,  εκείνη την κακόκεφη αμφιβολία, να μην αναρωτιέστε τι έρχεται μετά, απλά να το κάνετε.

Πέρασαν απλές ημέρες. Μερικοί απ ‘αυτούς πήγαν στο παντοπωλείο,  επειδή ήταν πεινασμένοι. Αυτό κάνετε. Δεν δημιούργησαν ξαφνικά τα τρόφιμα μπροστά τους, αλλά μπορούν. Αλλά δεν το έκαναν. Πήγαν στο μανάβικο, αλλά υπήρξε μια ευκολία. Και δεν υπήρχε πίεση της επίσκεψης στο κατάστημα και η πίεση της ανησυχίας, “Ω ! Είναι αυτά βιολογικά ή για χορτοφάγους ;”Δεν ανησύχησαν για αυτό . Ή για το “Υπάρχει πάρα πολλή ζάχαρη ή…” Δεν υπήρξε αυτό το άγχος. Δεν είχε νόημα. Και δεν έπρεπε να παλέψουν, ή να αντισταθούν στην όρεξή τους να αγοράσουν ένα μεγάλο κέικ σοκολάτας – ” Ω! όχι, πραγματικά το θέλω, αλλά … αυτό το στρες  δεν υπήρχε. Και αν αγόρασαν το κέικ, εντάξει.Εάν όχι, πάλι καλά . Αλλά ξέρετε με τί μοιάζει  ” Ω ! Θα το ήθελα, αλλά δεν μπορώ να το φάω αυτό. Ω! , σταματείστε να με βασανίζετε με τη σοκολάτα σας».

LINDA: Βγήκε κάποιος από αυτούς για γεύμα; (μερικά συγκρατημένα γέλια)

ADAMUS: Όχι, δεν νομίζω ότι πήγαν για γεύμα !
Μερικοί απ’αυτούς πήγαν στις δουλειές τους. Δύο απ’αυτούς είχαν μια δουλειά, τρεις απ’αυτούς δεν δούλευαν – κάτι σας λέει αυτό – δεν είχαν μια κανονική δουλειά. Και μερικοί, πήγαν τα αγαπημένα τους κατοικίδια έξω για έναν περίπατο στο πάρκο. Και δύο απ’αυτούς έριξαν ένα ύπνο διαρκείας , σκεπτόμενοι, ” Ε !, άν ο ύπνος αυτής της νύχτας ήταν τόσο καλός, θα πάρω έναν υπνάκο και θα είναι ακόμα καλύτερα όταν ξυπνήσω!”
Πήραν έναν ύπνο επειδή μπορούσαν. Συνέχισαν τη ζωή τους αλλά με μια ολοκληρωτικά διαφορετική αντίληψη. Όχι μια διανοητική αντίληψη, κάτι πολύ εμπειρικό. Ήταν εκεί. Ήταν εκεί παρόντες .

Θα μπορούσατε να φανταστείτε για μια στιγμή, το σώμα να μην αισθάνεται την κούραση , να μην αισθάνεται το ρεύμα των προγόνων σας , να σας ρουφάει προς τα πίσω ; Απλά αυτό δεν υπήρχε. Εννοώ, όλοι γνώριζαν, όλοι συνειδητοποίησαν τη βιολογική τους οικογένειά , αλλά εκείνο το ρούφηγμα δεν υπήρχε. Και θα έλεγα ότι το μεγαλύτερο πράγμα ήταν, ότι όλο το κομμάτι μυαλού δεν ήταν εκεί. “Τι κάνω; Ποιός είμαι; Πότε θα φωτιστώ ;”  Τίποτε από αυτά δεν υπήρχε. Θα μπορούσατε να φανταστείτε τη διαφορά στη μέρα σας;

Δεν βγήκαν έξω να κάνουν μικρούς άθλους , όπως να εμφανίσουν μαγικά χρυσά νομίσματα  στα χέρια τους. Ήταν χωρίς νόημα. Αυτό το κάνει ο άνθρωπος . Αλλά ένας Master δεν χρειάζεται να παίξει αυτό παιχνίδι. Ο Master δεν χρειάζεται να εντυπωσιάζει τους άλλους με το να δημιουργεί αντικείμενα από το τίποτα . Δεν έχει νόημα. Αυτός  πραγματικά σας τραβάει περισσότερο πίσω στο να είστε μονοδιάστατος άνθρωπος, από το να είστε ένας μοναδικός Master. Και εκεί υπάρχει μεγάλη διαφορά. Οι λέξεις ηχούν το ίδιο , αλλά υπάρχει μια τεράστια διαφορά στις λέξεις.

O ένας είχε μια σχέση. Οι τέσσερεις  όχι. Αυτό πρέπει να σας λέει κάτι, ότι υπάρχουν μερικοί ,που θα μπορούσαν να κάνουν μια πραγματικά καλή σχέση, ναι ?
LINDA: Ω! ναι !
ADAMUS: Οι σχέσεις είναι δύσκολες και εκείνοι που μπορούν να το κάνουν  θαυμάζονται αληθινά και τιμώνται. Αλλά οι σχέσεις, ενώ περνάτε από αυτές, είναι δύσκολες. Αλλά οι τέσσερεις από αυτούς δεν είχαν σχέση, ο ένας μόνο. Και εκείνος ο ένας δεν πήγε να πει στον -πως το λέτε τώρα, σύντροφο ή ότι άλλο – δεν έτρεξε να πει σε αυτόν, “Ω! Δεν θα πιστέψεις τι συνέβη. Είμαι φωτισμένος. ¶Είμαι φωτισμένος κι εσύ δεν είσαι.”(γέλια)
Ή, “Ξέρετε εκείνο το πράγμα για το οποίο με κοροϊδεύατε όλα αυτά τα χρόνια, που πήγαινα σε αυτή την ομάδα, λοιπόν τελικά συνέβη.”
Δεν υπήρχε καμία ανάγκη να το αναφέρουν

Απλά φανταστείτε το για μια στιγμή. Ξυπνάτε το πρωί μετά από περίπου δέκα  ζωές μιας πραγματικά σκληρής δουλειάς,, που προσπαθούσατε να γίνετε ένα πνευματικό άτομο, μετά τα αφήνετε όλα και ξαφνικά είναι όλα εκεί. Ξυπνάτε το πρωί και υπάρχει ακριβώς αυτό το συναίσθημα, “Ω ! Είμαι ζωντανός. Είμαι Αυτό  Είμαι. Είμαι εδώ.”Καμία μάχη γι’ αυτό πια. Καμία προσπάθεια να κάνετε τον εαυτό σας καλύτερο άλλο πια.

Υποθέτω ότι θα το καλούσατε αποδοχή, ή επιτρέποντας. “Είμαι Αυτό που Είμαι.” Και με αυτό,  η πραγματοποίηση, “Είμαι Εδώ. Είμαι άνθρωπος. Λειτουργώ σ’ αυτόν τον πλανήτη και είμαι όλα αυτά τα άλλα πράγματα.”  Και. Αυτό ήταν που επέτρεψαν τελικά να μπεί μέσα. Αυτό ήταν που πήγε βαθειά.

Αν υπάρχει κάποιο μήνυμα που αυτοί είχαν για σας, το οποίο και τους ρώτησα, οποιοδήποτε μήνυμα από τους πέντε που πραγματικά το επέτρεψαν,  αυτό θα ήταν ” Σταματήστε να προσπαθείτε τόσο σκληρά.  Σταματήστε να εργάζεστε πάνω στον ανθρώπινο εαυτό σας. ”
Δεν θα σας πάει μακρύτερα. Ίσως σας κάνει να σκεφτείτε ότι κάτι κάνετε. Θα  σας ξοδέψει το χρόνο σας. Θα σας δώσει μια ορισμένη αίσθηση αποστολής, στόχου, μάχης. Αλλά τελικά οι πέντε θα σας έλεγαν, “Απλά σταματήστε το, τώρα αμέσως. Να είστε ο άνθρωπος και να είστε όλα τα άλλα που έρχονται μαζί.”
Αυτό είναι. Και έπειτα θα περάσετε μια νύχτα ονείρων και θα ξυπνήσετε το πρωί και θα έχετε εκείνη την αίσθηση σαφήνειας και καθαρότητας, επειδή αυτή  η Οδηγία της Εκπλήρωσης, που τα ενώνει όλα μαζί , είναι εκεί.

Όλο αυτό είναι φυσικό. Όταν μιλώ μαζί σας, θέλω να σας καθησυχάσω. ¶Σκέφτομαι ότι υπάρχει αυτό το συνεχές δίλημμα, “Κάνω το σωστό πράγμα; Είμαι στο σωστό δρόμο;” Τελικά δεν σας διδάσκω πραγματικά τίποτα . Σας καθησυχάζω μόνο. Σας λέω μερικά πράγματα. Σας αποσπώ λίγο, αλλά σας λέω ,ότι στο σωστό δρόμο. Τώρα σταματήστε να είστε τόσο σωστός και απλά επιτρέψτε. 

Μπαίνουμε σε αυτό το έτος, αυτή τη Σειρά, και – πώς να χρωματίσω αυτή την εικόνα για σας; Έχετε κάνει όλη τη δουλειά. Αυτοί που είστε ακόμα εδώ, που δεν φύγατε – και καθόλου λάθος για εκείνους που έφυγαν, αλλά θέλησαν να συνεχίσουν να δουλεύουν πάνω στον άνθρωπο – αλλά εσείς που είστε ακόμα εδώ, αυτό είναι το έτος που παίρνετε απλά αυτή την βαθιά αναπνοή και σταματάτε να προσπαθείτε. Εννοώ, για όλα στη ζωή σας. Δεν σημαίνει ότι… Cauldre με ρωτά π.χ, “Λοιπόν να μην χτίσουμε το όμορφο Masters Club;” Λοιπόν, είναι αυτό προσπάθεια ή είναι δημιουργία ;  Είναι εργασία, αλλά δεν προσπαθείτε να βελτιώσετε τον εαυτό σας.

Ξέρετε  τη διαφορά ανάμεσα στο να πηγαίνετε και να χτίζετε κάτι, απλά  επειδή μπορείτε ή  να δημιουργείτε ένα τραγούδι, επειδή μπορείτε ή να  δημιουργήσετε ένα σεμινάριο επειδή μπορείτε ή να κάνετε μια ζωγραφική επειδή μπορείτε. Αυτό δεν είναι εργασία. Είναι απλά ζωή, σε αντίθεση με την συνεχή τριβή και δυσκολία. Μπορείτε σχεδόν να αισθανθείτε τους τροχούς να τρίζουν όταν προσπαθείτε να δουλέψετε πάνω στον εαυτό σας, να τον βελτιώσετε, να γίνετε πιο πνευματικός, να κάνετε τον άνθρωπο καλύτερο.

Είναι η ώρα να το αφήσετε να φύγει αυτό. Επιτρέψτε πραγματικά στον άνθρωπο, και μετά αρχίζετε να πραγματοποιείτε το “και.” Υπάρχουν τόσα πολύ περισσότεροι. Εκεί πηγαίνουμε. Γι’αυτό θέλω να το ονομάσω αυτό Σειρά  του Μετανθρώπου.

      Μετανθρωπισμός          

Και τοποθετούμαι ξανά σ’ αυτό το θέμα που ανέφερα στην τελευταία μας συγκέντρωση, το κίνημα του μετανθρωπισμού στον πλανήτη. Η κίνηση προς την τεχνολογία- συμβαίνει ήδη. Αν δεν είχατε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε το Pro Gnost Update, δείτε το αλλά θα σας δώσω την περίληψη.

Η τεχνολογία είναι το μεγαλύτερο πράγμα που συμβαίνει στον πλανήτη.
Είτε το πιστεύετε είτε όχι, δεν είναι ο Ντόναλντ Τραμπ ( γέλια), ούτε η Χίλαρι Κλίντον. Δεν είναι η τρομοκρατία. Δεν είναι τα οικονομικά συστήματα. Δεν είναι τα χημικά που σας ψεκάζουν. Δεν είναι οι μυστικές κυβερνήσεις ή οι τράπεζες, εκτός κι αν σας αρέσουν οι αντιπερισπασμοί. Δεν είναι τόσο το περιβάλλον, μα παίζει κι αυτό μεγάλο ρόλο. Δεν είναι τα πράγματα που σας μαγεύουν καθημερινά στις ειδήσεις,  ούτε οι σαγηνευτικές συζητήσεις σας  για  όλες αυτές τις συνωμοσίες στον πλανήτη. Οι συνωμοσίες, ειδικά, είναι τεράστια απόσπαση. Γιατί τις αναμασάνε τόσο συχνά, οι πνευματικοί άνθρωποι; Γιατί αυτές οι συνωμοσίες  τραβούν  σαν τον μαγνήτη αυτούς που βρίσκονται στο πνευματικό μονοπάτι; Δεν μπορώ να το καταλάβω.

Δεν είναι αυτό που συμβαίνει στον πλανήτη. Αυτό που συμβαίνει σ αυτόν τον πλανήτη είναι αυτό το μικρό παλιό πράγμα ,που λέγεται συνείδηση, που μόλις ξεκίνησε – αν μπορείτε να το χαρτογραφήσετε, εγώ μπορώ.
Αν ξεκινήσετε την χαρτογράφηση της συνείδησης – άρχισε να καταφθάνει έντονα σ αυτόν τον πλανήτη  αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν το καθοριστικό σημείο του πλανήτη. Κάποιοι το αποκαλούν την μάχη ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Εγώ λέω, είναι η ώρα να κατεβάσουμε περισσότερη συνείδηση ή όχι;
Πιστεύω πως θα μπορούσε να είναι  η μάχη ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, όμως υπήρξε ένα καθοριστικό σημείο κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ακριβώς στο τέλος του, και σε αυτό το σημείο ήταν που ήρθε η συνείδηση στον πλανήτη. Ο Χριστιανικός σπόρος που φυτεύτηκε 2000 χρόνια πριν τελικά άρχισε να αποδίδει καρπούς.

Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι από εσάς ήρθατε τις επόμενες δυόμιση δεκαετίες, τρεις δεκαετίες ίσως, κάτι που είναι απλά μια αναλαμπή στον χρόνο.
Μα δεν είναι τυχαίο που ήρθατε για να φέρετε την συνείδηση. Αυτό είναι που φέρατε μαζί σας. Γεννηθήκατε σε αυτό το σώμα και αναπτύξατε  ένα μυαλό, αλλά αυτό που φέρατε μαζί σας είναι  συνείδηση. Όχι μόνον εσείς, υπάρχουν πολλοί άλλοι ολόγυρα στον πλανήτη, όμως εσείς φέρατε την συνείδηση κι αυτό άρχισε να αλλάζει τα πράγματα.
Μπορείτε να παρατηρήσετε την ιστορία, την εξέλιξη που υπάρχει μέσα στα τέλη του 50 και του 60, τρομαχτικές κοινωνικές αλλαγές στον πλανήτη, και συνέχισε – για λίγο την δεκαετία του 80, δεν ξέρω-  μα μετά από αυτό συνέχισε. Αυτό φέρατε μαζί σας και αυτό έκανε την διαφορά. Αυτό μας έφερε στο Κβαντικό Άλμα – η  συνείδηση.
Και η  συνείδηση μετά, έφερε την τεχνολογία.

Δείτε το στις ζωές σας, στην προσωπική σας ιστορία. Πότε κυκλοφόρησε το πρώτο αληθινό κομπιούτερ; Κατά την διάρκεια της δικής σας ζωής, και δεν θα γινόταν αν δεν ήσασταν εσείς. Και δείτε όλη αυτή την εξέλιξη της τεχνολογίας, ιδιαίτερα στην πληροφορική, στην μηχανογράφηση, που έχει μια τόσο μεγάλη επίδραση στον πλανήτη, και προχωράει κβαντικά, θα μπορούσατε να πείτε. Αυτό είναι το θέμα, η τεχνολογία, αλλά η τεχνολογία που  βγήκε στο φως  από την συνείδηση . Να τι συμβαίνει στον πλανήτη, και θα συνεχίσει να συμβαίνει.

Και το αποκαλώ : Η Σειρά του Μετανθρώπου,  επειδή είναι ένα παιχνίδι  πάνω στις διάνοιες  και τους επιστήμονες, που τώρα βλέπουν ολόκληρα τα σώματα, σωματίδια  των σωμάτων, απλά με την βοήθεια της τεχνολογίας. Δεν υπάρχει τίποτε το κακό σε όλο αυτό, επειδή, όπως έχω δηλώσει, το σώμα που τώρα έχετε είναι απλώς ένα μάτσο από σωματίδια, Έντιθ.
Απλά ένα μάτσο από σωματίδια που στην ουσία δεν είναι δικά σας. Είναι καταπληκτικά σωματίδια, πράγματι, μα αυτό το σώμα που έχετε δεν είναι ένα σταθερό πράγμα. Νομίζετε πως είναι, μα δεν είναι.  Θέλω να πω ,ότι τα σωματίδια αλλάζουν αυτή τη στιγμή, τώρα. Αναπροσαρμόζονται σε παρόμοια πρότυπα κι αυτό είναι ένα από τα πράγματα που θα επαναλαμβάνουμε αυτή τη χρονιά, πώς φτιάχνουν τα πρότυπα, επειδή το σωματίδιο εισέρχεται μέσα στο σώμα. Είναι ένα ολοκαίνουργιο σωματίδιο, αλλά παρατάσσεται με τον ίδιο παλαιό τρόπο μέχρι τη στιγμή που θα αποχωρήσει και θα εισχωρήσει το νέο σωματίδιο. Μα παρατάσσονται με τον ίδιο τρόπο.

Καθώς απελευθερώνετε τους προγόνους σας, καθώς απελευθερώνετε τις σκέψεις που δεν είναι πραγματικά δικές σας ή μαθαίνεται να διαχωρίζετε ποιες είναι δικές σας και ποιες όχι, το πρότυπο των σωματιδίων αλλάζει. Αυτό είναι που θα κάνουμε. Αλλά θα παρεκκλίνω.

Χρησιμοποιώ τον όρο: Μετάνθρωπος, επειδή υπάρχει το κίνημα των διανοούμενων τεχνικών επιστημόνων το οποίο  επιδιώκει να κάνει το ίδιο ακριβώς που σας έλεγα, αυτό που οι πέντε Shaumbra έκαναν στην πραγματικότητα. Επιδιώκουν  να τελειοποιήσουν τον άνθρωπο. Επιδιώκουν να κάνουν τον άνθρωπο  ενδεχομένως αθάνατο. Επιδιώκουν  να αποφύγουν τον θάνατο, αυτό θέλουν να κάνουν.

Είναι ενδιαφέρον. Είναι πρωτοφανές. Θα κρατήσει την τεχνολογία σε κίνηση και θα αποδειχθεί ιατρικώς βιώσιμο. Θα είστε σε θέση να αντικαταστήσετε ένα όργανο, γιατί όχι; Ή ένα μέλος, αν κάτι συμβεί, γιατί  όχι; Θα συνθέτουν ένα ολόκληρο ον από άτομα, από μόρια, από σωματίδια, από το μηδέν; Ναι, θα είναι εφικτό. Συνείδηση θα υπάρχει σε αυτό το ον; Να ένα  ενδιαφέρον ερώτημα. Να μια ερώτηση  που θα απαντήσουμε, κοιτώντας και από τις δυο πλευρές  καθώς θα περνούν τα χρόνια.

Όμως μπορεί κανείς να εμποτίσει συνείδηση μέσα σε έναν σάκο από σωματίδια; Και θα είναι αυτό – αν ένα σώμα παράγεται από ένα πρόγραμμα κομπιούτερ, για παράδειγμα, το οποίο μετά κατευθύνει και δίνει σχήμα στα σωματίδια να φαίνονται ανθρωπόμορφα –  θα είναι στ’αλήθεια άνθρωπος; Θα είναι συνειδητό; Να μια απίστευτη συζήτηση.

Θα σας πω ότι μέσα σε αυτό τον χρόνο – για χάριν του δράματος, θα πω ότι πρόκειται να σπάσουμε τον κώδικά του – αλλά θα κάνουμε  αρκετές συζητήσεις πάνω σε αυτό. Μπορείτε όμως να εμφυσήσετε και να διατηρήσετε  συνείδηση σε ένα μη- βιολογικά  κατασκευασμένο σώμα και μυαλό; Μπορείτε;

Ενδιαφέρον, ενδιαφέρον δίλημμα. Και λέω μη- βιολογικό. Ξέρετε, κατά κάποιο τρόπο ο Τοβίας το κατάφερε και ήταν ένα μεγάλο κατόρθωμα να εμφυσύσει  τον εαυτό του μέσα σε ένα βιολογικό σώμα, αλλά μετά από πολλά, πολλά χρόνια, που αυτό το σώμα είχε γεννηθεί. Παρόλα αυτά, ήταν ένα βιολογικό σκάφος. Στηρίχθηκε  στα παλιά πρότυπα.  Κατάφερε να διεισδύσει μέσα του, μα είχαν προηγηθεί πολλές συμφωνίες. Αλλά αν έχετε ένα μικρό εκτυπωτή ανθρώπινου σώματος και πατήστε ένα κουμπί και βγει ένα ανθρώπινο  σώμα, θα μπορούσε άραγε να διεισδύσει μέσα του συνείδηση;

Αν παίρνατε ένα κομπιούτερ με αρκετή ισχύ που να μπορούσε να καταλάβει κάθε λεπτομέρεια γύρω από την ανθρώπινη ιστορία, κάθε λεπτομέρεια γύρω από τους ανθρώπους, όλες τις πληροφορίες που είναι επί του παρόντος διαθέσιμες στον πλανήτη  και τον συνδέατε σε αυτό το ον που κατασκεύασε ο εκτυπωτής, αν είχε όλα τα δεδομένα, θα ήταν αυτό το ον συνειδητό; Υπάρχουν κι αυτοί που πιστεύουν ότι θα ήταν, γιατί έχουν όλη αυτή ,που θα λέγατε γνώση για τα πάντα στον πλανήτη.

Με την ευκαιρία, έχετε συνειδητοποιήσει ότι μόνο τα δύο τελευταία χρόνια η βάση πληροφοριών του πλανήτη που είναι αποθηκευμένη στα κομπιούτερ στα σπίτια, στα γραφεία, στις εταιρίες υπολογιστών, μέσα σε δυο χρόνια  είναι περισσότερη από  την προηγούμενη γνώση που είχε συσσωρευτεί  σε αυτόν τον  πλανήτη, συμπεριλαμβανομένης της εποχής της Ατλαντίδας – παρακαλώ, δεν γυρνάμε πίσω στην Ατλαντίδα – ήταν τέλεια τότε, αλλά δεν ήταν καλύτερα, με κανέναν τρόπο- όλα αυτά. Μόλις μέσα σε δυο χρόνια η βάση πληροφοριών σ’ αυτό τον πλανήτη είναι μεγαλύτερη από ολόκληρη την ιστορία του πλανήτη.  Περισσότερη  έχει αποθηκευτεί, πληροφόρηση- σοφία τα δύο τελευταία χρόνια.

Εκεί είναι που πηγαίνουμε και με αυτό που θα ασχοληθούμε στις  Σειρές του Μετανθρώπου. Όμως έχει να κάνει με το γεγονός ότι θα πάμε από διαφορετικό μονοπάτι.  Υπάρχουν αυτοί που θα προσπαθήσουν να τελειοποιήσουν τον άνθρωπο, να κάνουν το ανθρώπινο σώμα σχετικά αθάνατο. Όλα καλά.
Αθάνατο. Πόσο θα θέλατε στ’ αλήθεια να ζήσετε μέσα σ’ αυτό το  ανθρώπινο σώμα; Αυτό είναι το ερώτημά μου. Πέρασα 100.000 χρόνια σε μια κρυσταλλική φυλακή. Κατά κάποιον τρόπο ήταν το σώμα μου. Ήταν η πραγματικότητά μου. Μπορώ να σας πω  αμέσως τώρα ,πως θα νιώσετε εγκλωβισμένοι, θα βαρεθείτε μετά από 200, ίσως 300 χρόνια. Και μετά, είναι και το γεγονός ότι – δεν θα υπάρχει κανείς άλλος γύρω σας να τα βάλετε μαζί του, να του κάνετε πλάκα ή οτιδήποτε άλλο, να περάσετε καλά μαζί .

Κι έτσι αναρωτιέμαι στ’ αλήθεια γι’ αυτό το πράγμα που λέγεται  αθανασία. Γιατί αθανασία; Γιατί αυτή η αναζήτηση με την χρήση της τεχνολογίας ,να κάνουν αθάνατο  το σώμα, να τροφοδοτήσουν το μυαλό με ολόκληρη την βάση δεδομένων της ανθρώπινης γνώσης?  Πρέπει να σταθώ πίσω και να γελάσω συγκρατημένα. Γιατί; Γιατί; Και δεν θέλουν να το ακούνε αυτό,  αλλά είναι μονοδιάστατοι. Βρίσκονται ακόμα επικεντρωμένοι μόνο στον άνθρωπο, μόνο σ’αυτή τη διάσταση, μόνο σε αυτή την πραγματικότητα. Αυτό είναι όλο. Κι έτσι προσπαθούν τόσο σκληρά να κάνουν τον άνθρωπο καλύτερο, να τον κάνουν να ζήσει περισσότερο, να τον κάνουν πιο έξυπνο, πιο δυνατό, πιο σέξι.

Δεν γίνεται πολύ λόγος, στο άλλο κίνημα του μετανθρωπισμού, γύρω από τις αισθήσεις και τον αισθησιασμό, παρά μόνο ίσως για την βελτίωση κάπως της ακοής , της όρασης, κι όμως έτσι κάνουν τον άνθρωπο αθάνατο. Δεν γίνεται πολύς λόγος γύρω από την ίδια την ζωή, την εμπειρία της ζωής.

Τώρα – και πάλι γίνομαι λιγάκι ακραίος – μα αυτό το άλλο κίνημα του μετανθρωπισμού, θέλει να κάνει τον άνθρωπο αθάνατο. Θα το ήθελα πολύ να καθίσω μαζί τους και να τους ρωτήσω, ίσως μπορείτε να μου το κανονίσετε, στ αλήθεια θα ήθελα να τους ρωτήσω, μιας κι έχω ένα φιλοσοφικό υπόβαθρο –  νομίζω ότι εγώ δημιούργησα την φιλοσοφία , ένα από τα λάθη μου, αλλά είχα ένα μικρό υπόβαθρο – μα γιατί το θέλετε αυτό; Είναι τόσο καλή η ζωή σας που δεν θέλετε να πεθάνετε ποτέ; Είναι οι εμπειρίες σας τόσο βαθιές και πλούσιες;
Εννοώ, περνάτε  όλη τη μέρα μπροστά από ένα κομπιούτερ κοιτάζοντας τεχνολογικά πράγματα. Εννοώ, αυτό είναι που θέλετε να κάνετε τα επόμενα 20 δισεκατομμύρια χρόνια; ( συγκρατημένα γέλια). Και έτσι ,σαν να τους περιγελώ, με έναν ευγενικό, Αντάμους τρόπο ,θα τους πω:  σοβαρά;!
Έμεινα κολλημένος σε ένα κρύσταλλο και δεν ήταν καθόλου καλά.

Στ’ αλήθεια θέλετε αυτό το σώμα να είναι αθάνατο; Στ αλήθεια θέλετε να επικεντρωθείτε μόνο στον άνθρωπο  χωρίς να φέρνετε τον αισθησιασμό; Δεν βλέπω σε κάποιο από αυτά τα κινήματα του μετανθρωπισμού, κάτι που να έχει μεγαλύτερα όργανα του σεξ ή μεγαλύτερους οργασμούς ή κάτι τέτοιο. Το θέμα είναι απλά: « Θέλω να ζήσω για πάντα σε ένα ρομποτικό σώμα και…»… Τι γίνεται όμως με την ίδια την ζωή;  Με τον αισθησιασμό;  Με την πολυδιαστατικότητα;  Πολύ θα ήθελα να ξέρω.

Έτσι λοιπόν, επίτηδες ονόμασα τις σειρές  « Μετάνθρωπος» επειδή πρόκειται να πάτε –  να πάμε – από έναν διαφορετικό δρόμο με ένα ελαφρώς διαφορετικό τελικό αποτέλεσμα. Υπερβαίνουμε την μονοδιαστατικότητα,  του να είστε απλώς άνθρωποι και μπαίνουμε μέσα στο « και» με μια τεράστια απελευθέρωση ,του φορτίου του ανθρώπου .

Ζητάω  συνέχεια από την Λίντα να μου φτιάξει μια λίστα των ομιλιών που θα κάνουμε, αλλά έχουμε να κάνουμε το Τραύμα του Αδάμ πολύ σύντομα. Καημένοι άντρες!  Ω! νιώθω τόσο άσχημα, γιατί είχαμε το  Τραύμα της Ίσιδας και όλοι κάναμε την εργασία αυτή και τώρα έχουμε το Τραύμα του Αδάμ .
Οι καημένοι οι άντρες είναι κάπου εκεί έξω κολλημένοι. Δεν είναι σκληρό να είσαι άντρας; ( ένας άντρας λέει «Ναι») Ναι, ναι! Βλέπετε; Βλέπετε; Όλοι οι άντρες. Είναι δύσκολο να είσαι άντρας ή όχι; Ξέρετε, κάθεστε δίπλα στο Τραύμα της Ίσιδας και τώρα είστε εσείς οι- δεν έχουμε ακόμα παρουσιάσει το Τραύμα του Αδάμ. Λοιπόν, που έμεινα;

Έτσι λοιπόν, στον μετανθρωπισμό μας, πάμε πέρα από την μονοδιάστατη φύση των πάντων,  αντί να χρησιμοποιούμε την τεχνολογία ή αποκλειστικά την τεχνολογία για να κάνουμε το σώμα σας ανθεκτικό –  θα μπορούσατε πιθανών να το πιέσετε να αντέξει, με την τεχνολογία, θα πω πιθανόν για ακόμα 30 ή 40 χρόνια, ξέρετε, από ότι υπολογίζω τώρα. Η τεχνολογία θα μπορούσε να αλλάξει, αλλά 30 ή 40 χρόνια με ένα πραγματικά καλό σώμα τύπου νανοτεχνολογίας, ή με μέρη από νανοτεχνολογία μέσα  στο σώμα σας , όμως αυτό είναι όλο.

Έτσι λοιπόν το κάνουμε λίγο διαφορετικά.  Υπερβαίνουμε την μονοδιάστατη  ανθρώπινη φύση. Παίρνουμε το φορτίο από την ανθρώπινη  ύπαρξη, λέγοντας: « Δεν χρειάζεται να προσπαθείς τόσο σκληρά πια.». Δεν χρειάζεται να το δουλεύεις, να αγχώνεσαι γι αυτό, επειδή είσαι  ο άνθρωπος. Γίνε ο γαμ… γίνε ο άνθρωπος και … Δείτε πώς …τι;  Δεν είπα κακιά λέξη. Θα μπορούσα να πω γαμημένος , αν ήθελα, μα…( πολλά γέλια). Μα δεν το έκανα! Εδώ είναι όλο το θέμα.

Ήταν μια εναλλακτική πραγματικότητα όπου είπα γαμημένο, αλλά γι αυτή την παρουσίαση  δεν το είπα. Παρά λίγο- σκεφτήκατε πως θα το έλεγα. Αυτός είναι ο μάγος. Σκεφτήκατε πως επρόκειτο να το πω. Το ακούσατε. Γι αυτό αναγκάστηκα να το φωνάξω σε μιαν άλλη πραγματικότητα. Δεν το είπα σε αυτή την πραγματικότητα, γιατί σε αυτή την πραγματικότητα όλοι κολλάνε με τις άσχημες λέξεις. Είναι σαν, ω! Είναι… τι  σημαίνει γαμημένος στο κάτω- κάτω; Όχι, εννοώ τί….

Λίντα:  Αργότερα! Αργότερα!

Αντάμους: Όχι, απλά σταματάω εδώ για λίγο. Τι σημαίνει στ αλήθεια; Από πού προέρχεται; Ξέρει κανείς; Πότε χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά; ( κάποιος σήκωσε το χέρι του). Ναι. Η Λίντα θα σου φέρει το μικρόφωνο κι έτσι θα  μπορείς να το πεις μπροστά σε όλο τον κόσμο. Έτσι λοιπόν, δεν το καταλαβαίνω γιατί στην εποχή μου δεν την είχαμε ακουστά αυτή την λέξη. Δεν την είχαμε αυτή την λέξη.

Λίντα: Εδώ.

Αντάμους: Ναι. Η χειρότερη λέξη που είχαμε τότε ήταν « Σατανά».

Shaumbra 1 ( γυναίκα): Ίσως κάνω λάθος.

Αντάμους: Ναι.

Shaumbra 1: Πάντα άκουγα να λένε ότι σημαίνει: « for unlawful cardinal knowledge” ( τα αρχικά: fuck) μετάφραση   (προς γνώση των ανέντιμων καρδιναλίων)

Αντάμους: Προς τι;

Shaumbra 1 : Προς γνώση ανέντιμων καρδιναλίων.

Λίντα: Ωωω!!!

Αντάμους: Ω,  fuck!

Shaumbra 1: Όταν οι άνθρωποι  έμπαιναν…

Αντάμους: Εννοώ, το κατάλαβα. Ναι, ναι!

Shaumbra 1 : Όταν οι άνθρωποι έμπαιναν φυλακή και τους περνούσαν αλυσίδες στα χέρια.

Αντάμους: Προς γνώση ανέντιμων καρδιναλίων…. Ποια είναι η γνώση του καρδινάλιου;

Λίντα: Νόμιζα πως ήταν « πορνεία κάτω από την …συναίνεση του βασιλιά» Ναι, ναι, ναι. Έπρεπε να πάρεις την άδειά του.   “ fornication under the consent of the king” αρχικά.

Αντάμους: Νομίζω πως θα ήταν καλό θέμα στο facebook των Shaumbra. . Λοιπόν, οι βρισιές αποκαλύφτηκαν. Από πού προήλθαν; Από πού προήλθε η λέξη “shit” ; ( σκατά). Σας ακούω που την λέτε.

Λίντα: Δεν ξέρεις από πού προέρχεται;

Αντάμους: Ποτέ δεν χρησιμοποιώ αυτή την λέξη. Ακούω που την λέτε εσείς. Από πού προήλθε; Δεν είχαμε τέτοιου είδους λέξεις στην τελευταία μου ενσάρκωση. Δεν τις είχαμε. Καλούσαμε κάποιον…

Λίντα: Είχατε κάποια γαλλική λέξη αντίστοιχη.

Αντάμους: Κάποια γαλλική λέξη. Αποκαλούσαμε τους ανθρώπους σκύλες ή μπάσταρδους ή με παρόμοιες λέξεις ή τους βρίζαμε με ονόματα και πράγματα του Σατανά. Αλλά δεν είχαμε αυτές τις αστείες λέξεις και οι άνθρωποι κρέμονται τόσο από αυτές. Σας αρέσει όλο αυτό το μικρό θέμα του αντιπερισπασμού; Ας επιστρέψουμε στον μετανθρωπισμό. Είχατε αρχίσει να νυστάζετε!  Ζωντανέψατε όταν άρχισα να λέω…. Fuck…Είχατε αρχίσει να νυστάζετε πάρα πολύ.

Έτσι λοιπόν η δουλειά μας στον μετανθρωπισμό… . Η δουλειά μας είναι απλά να επιτρέψουμε την πολύ φυσική απελευθέρωση της προγονικής βιολογίας, και μετά, να ξαναφτιάξουμε τα μέρη,  που συνθέτουν το σώμα σας, σε δική σας εικόνα. Όχι στην εικόνα του Θεού ή σίγουρα όχι στην εικόνα των προγόνων. Δεν πάμε να θεραπεύσουμε μια μεγάλη μάζα. Δεν λειτουργεί έτσι. Απλά ανασυνθέτουμε τα μέρη, αφήνοντας έξω τα παλιά. Παίρνουμε μια μεγάλη, όπως θα λέγατε κι εσείς, προγονική βιολογική σαβούρα κι απλά την πετάμε έξω – δεν είπα εκείνη, την άλλη λέξη – κι απλώς την πετάμε έξω. Και θα ανακαλύψετε ένα φυσικό μετανθρωπιστικό κίνημα εντός σας, όπου  δεν θα χρειάζεται να χρησιμοποιείτε ένα μάτσο τεχνολογία. Κι αν το κάνετε;

Με την ευκαιρία, με ρωτούν συχνά: «Αντάμους, δεν είναι ανειλικρινές να κάνει κανείς λίφτινγκ προσώπου;» Δεν με νοιάζει. Κάντε λίφτινγκ. Δεν πειράζει.
Ή « Είναι κακό να κάνει κανείς επεμβάσεις αισθητικής;» Πιθανόν να έκανα κι εγώ αν ήμουν εδώ στον πλανήτη τώρα. Γιατί όχι; Έχετε τα εργαλεία.
Είναι η συνειδητοποίηση για την οποία το κάνετε. Αν το κάνετε επειδή λέτε: « Μισώ το πρόσωπο ή το σώμα μου», αυτό είναι ένα θέμα.  Αν λέτε: « Έ, γιατί όχι;». Ξέρετε κάτι, βγείτε λίγο έξω και κάντε- πώς το λέτε- λίγο φτιάξιμο. «Ναι, αυτή έκανε λίγο φτιάξιμο». !
Αλλά αν είναι να το κάνετε, να το κάνετε σωστά. Να πάτε σε κάποιον που ξέρει τι κάνει, όχι σε έναν χασάπη ή κάτι τέτοιο. Ξοδέψτε μερικά χρήματα γι αυτό. Κάντε το σωστά. Κάντε το συνειδητά.

Στον μετανθρωπισμό, επίσης, δεν σκοπεύουμε να συνδεθούμε  με  κομπιούτερ ή να εμφυτεύσουμε τσιπάκια στον εγκέφαλό σας. Έχει να κάνει με την κατανόηση της διαφοράς ανάμεσα στην συνείδηση και στην διάνοια, κι αυτό είναι όλο. Είναι πραγματικά απλό.

Δεν σκοπεύουμε να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε το μυαλό, να γίνετε πιο έξυπνοι. Η εξυπνάδα είναι πολύ ανθρώπινη ιδιότητα. Είναι πολύ γραμμική. Πολύ, πολύ γραμμική. Πόσες  πληροφορίες  μπορείτε ή θέλετε να συγκρατήσετε;
Σαν Αναληφθής  Μάστερ, δεν συγκρατώ σχεδόν καμιά πληροφορία. Δεν μου χρειάζεται. Γιατί; Δεν έχω τράπεζα δεδομένων όπως τα κομπιούτερ ή κάτι παρόμοιο που αποθηκεύει πληροφορίες, ούτε το θέλω. Είναι βάρος. Αν χρειάζομαι να μάθω κάτι, απλώς ρωτάω και μετά είναι εκεί. Αυτό είναι. Ό,τι κι αν είναι, το βρίσκω εκεί, αν μ ενδιαφέρει πολύ. Αν δεν με ενδιαφέρει, δεν εμφανίζεται.

Στις μέρες μας έχετε εργαλεία. Με δέκα περίπου  χτυπήματα των δαχτύλων σας  μπορείτε να βρείτε τα πάντα για τους πάντες. Γιατί να τα κουβαλάτε στον εγκέφαλό σας;  Αντί γι αυτό, μπορείτε να τα κουβαλάτε στις τσέπες σας, σ αυτό το iYammer που έχετε. Έτσι λοιπόν, δεν σκοπεύουμε να βελτιώσουμε τον εγκέφαλο, να σας κάνουμε εξυπνότερους. Η εξυπνάδα είναι πολύ ανθρώπινη, πολύ γραμμική. Η διάνοια – πολύ, πολύ ανθρώπινη.

Ξέρετε, η διάνοια δημιουργήθηκε σαν αποτέλεσμα της συνείδησης. Η διάνοια – ένας τρόπος να αισθανθείτε και να προσλάβετε την εμπειρία, μια διάσταση, για παράδειγμα. Η διάνοια το επιτρέπει, αλλά η διάνοια δεν είχε σκοπό να μεγαλώσει, απλά να εστιάσει. Στις άλλες σφαίρες, δεν χρειάζεστε την διάνοια. Δεν χρειάζεται να είστε έξυπνοι. Τα γεγονότα – το λέω συχνά, αν πάτε στις άλλες σφαίρες, τα γεγονότα θα σας σκοτώσουν. Στ αλήθεια θα το κάνουν, επειδή αυτό σημαίνει ότι προσπαθείτε να μείνετε σε μια ανθρώπινη προοπτική, σε μιαν άλλη σφαίρα όπου δεν την εκτιμά, δεν την αναγνωρίζει, δεν την χρησιμοποιεί. Πηγαίνετε σε ένα πιστολίδι με σπαθί, και θα χάσετε.

Έτσι λοιπόν, δεν σκοπεύουμε να  εργαστούμε χτίζοντας την διάνοια. Σκοπός μας είναι να κατανοήσουμε την διαφορά ανάμεσα στην συνείδηση και στην διάνοια, και υπάρχει τεράστια διαφορά. Τεράστια διαφορά. Θα μπούμε στην συνείδηση στην δική μας μετανθρωπιστική κίνηση.

Θα χρησιμοποιείτε κομπιούτερ; Απολύτως. Μπορείτε να τα χρησιμοποιείτε για τα δεδομένα, την πληροφόρηση, τα νοητικά πράγματα που χρειάζεστε στην ζωή σας. Δεν πρόκειται να ξεκινήσουμε κάποιο κίνημα  επιστροφής πίσω στα δάση, να ντυνόμαστε αστεία – οι άντρες με τις αστείες ζαρτιέρες και οι γυναίκες με τα αστεία καπελίνα – και να μην χρησιμοποιούμε κομπιούτερ ή ηλεκτρισμό. Όχι. Οπωσδήποτε θα χρησιμοποιούμε τους πόρους ,που έχουν δημιουργηθεί  από την συνειδητότητά σας και που αποκαλούνται τεχνολογία, αλλά για μια καλύτερη εμπειρία ζωής, όχι σαν την μοναδική εμπειρία ζωής. Και εδώ υπάρχει μια τεράστια διαφορά.

Εδώ κινούμαστε κάπως ανορθόδοξα. Υπάρχουν –  συζητήσιμοι οι αριθμοί  – αλλά ας πούμε ότι υπάρχουν περίπου 30.000  Shaumbra στον κόσμο που θα το προσπαθήσουν, που τα έχουν καταφέρει μέχρι εδώ, θα συνεχίσουν να προχωρούν , να δίνουν ή να παίρνουν. Πρόκειται να υπάρξουν κάποιοι που θα ανακατευτούν σ αυτό, που θα έρθουν και θα θέλουν να καθίσουν στο τραπέζι να φάνε, θα πάρουν λίγο από δω και λίγο από κει, αλλά αυτό δεν είναι κάτι που το κάνεις, σαν να είσαι σε μπουφέ. Εννοώ, κοιτάξτε  ποιά είναι  όλη η πορεία.

Ας πούμε λοιπόν ότι είναι 30.000 συγκριτικά με , ίσως 20 με 23 εκατομμύρια που αυτή την στιγμή βρίσκονται σε ένα διαφορετικό μετανθρωπιστικό μονοπάτι. Συγκριτικά αρκετά μικρό νούμερο. Και το άλλο, το νοητικό μετανθρωπιστικό μονοπάτι, θα συγκεντρώσει εκατοντάδες εκατομμυρίων ανθρώπους, από τα δισεκατομμύρια που υπάρχουν, στην διάρκεια της δικής σας ζωής. Ίσως να μην αποκαλούνται μετανθρωπιστές, αλλά αυτό τον δρόμο περπατούν.

Έτσι λοιπόν είμαστε  πολύ μικροί  σε νούμερα, αλλά πολύ έμπειροι, πολύ σκληραγωγημένοι, πολύ αφοσιωμένοι και βασικά, πολύ επεκτεταμένοι. Δείτε την εικόνα του τι συμβαίνει εδώ. Είστε εσείς σε επέκταση. Είστε εσείς, που βρίσκετε σε κατάσταση υπέρβασης του να είστε μόνο άνθρωπος .
Είναι όλα αυτά που  θα μπορούσατε να πείτε πως θέλατε –  θέλατε να είστε πιο υγιείς, να δείχνετε πιο νέοι – αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που το κάνουμε αυτό. Το κάνουμε επειδή, είναι ο καιρός να είστε απλά εσείς, και να είστε ολόκληροι εσείς, όχι απλά ο μονοδιάστατος εαυτός σας.

Έτσι λοιπόν σας ζητώ, τα επόμενα δυο χρόνια και κάτι, να παρατηρείτε  τις ομοιότητες ανάμεσα στον δικό μας μετανθρωπισμό –  πάνω στην οθόνη τώρα παίζει μια όμορφη παρουσίαση ( ένας κύκλος με ένα σήμα συν στην μέση), αν μπορούσατε να το δείξετε σ αυτούς που παρακολουθούν online. Τι σημαίνει αυτό; Τι σημαίνει; Είναι το circumpunct , ο κύκλος με την τελεία στην μέση. Ο κύκλος βασικά αντιπροσωπεύει τις εμπειρίες σας, την σοφία σας. Και θα σκεφτόσασταν πως η τελεία ποτέ δεν άλλαξε, γιατί αντιπροσώπευε πάντοτε την Πηγή. Το μέρος από όπου προήρθατε. Ήταν καθαρή συνειδητότητα περιτριγυρισμένη από όλες τις εμπειρίες της. Όμως κάτι άλλαξε, και τώρα η τελεία έγινε συν.  Ο κύκλος με την τελεία ποτέ πια δεν θα είναι ο ίδιος.

Και μπορείτε να δείτε την ασαφή εικόνα του αρχικού κύκλου, της αρχικής Πηγής ή αυτού που θα λέγατε η καθαρή, αγνή συνείδηση, αλλά τώρα επεκτείνεται. Είναι το σήμα του συν. Δεν είναι σταυρός. Δεν είναι αυτό που ο Χριστός πέθανε πάνω του και δεν σκοπεύουμε να βάλουμε μια μικρή φωτογραφία με έναν  τύπο καρφωμένο πάνω του. Όχι.
Και δεν είναι η Ελβετική σημαία. Λυπάμαι για μερικούς από εσάς, μα δεν είναι το σύμβολο της Ελβετίας. Είναι ένα σήμα συν. Ξέρετε τι σημαίνει το σήμα συν, σημαίνει και. Και. Ναι. Το σήμα συν. Έτσι λοιπόν, αυτό είναι το σύμβολο. Είναι επίσης επέκταση προς όλες τις κατευθύνσεις, κι αν μπορείτε να την απεικονίσετε σε περισσότερους από έναν δυσδιάστατο τρόπο, αυτά τα συν, η ακτινοβολία θα πήγαινε έξω προς κάθε κατεύθυνση, συμπεριλαμβανομένης και της εσωτερικής. Σε κάθε κατεύθυνση. Δεν θα επεκτεινόταν  απλώς προς τα έξω , αλλά και μέσα, θα επεκτεινόταν και προς τον εαυτό της. Η αληθινή επέκταση γίνεται με όλους τους τρόπους και προς όλες τις κατευθύνσεις.

Αυτό λοιπόν αντιπροσωπεύει. Αυτή είναι η νέα συνείδηση του πλανήτη, και βασικά, αυτό εσείς το δημιουργήσατε. Και με αυτό που ειπώθηκε – αυτή ήταν η εναρκτήρια δήλωσή μου .

Πάρετε μια καλή βαθιά αναπνοή μέσα σας, στον άνθρωπο, στον άνθρωπο που πρόκειται να σταματήσει να προσπαθεί τόσο σκληρά να γίνει καλύτερος άνθρωπος. Ας το αποκαλέσουμε το τέλος του δρόμου σ αυτό το θέμα. Γιατί;

Ξέρετε, το λυπηρό θα ήταν… κάποιοι από εσάς είναι ελαφρώς πιο ώριμοι – γιατί στο καλό να προσπαθείτε, ακόμα και με την υγεία σας ή  με το μυαλό σας;  Λέτε: «Ω, θα χάσω το μυαλό μου». Αυτό είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο ,που θα μπορούσε να σας συμβεί . Όχι με κάποιες παθήσεις όπως το Αλτζχάιμερ ή κάτι τέτοιο, αλλά να μπορείτε να υπερβείτε το μυαλό σας. Κι αν κάποιος από εσάς αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή διασάλευση του νου,  αυτό είναι. Απλώς επεκτείνεστε. Πάρτε μια βαθιά αναπνοή, σταματήστε να μιλάτε, σταματήστε να παίρνετε φάρμακα και απολαύστε την διασάλευση ! (αρκετά γέλια).

Το Ψέμα του Θανάτου                              

Το πρώτο που θα κάνουμε τώρα. Ας χαμηλώσουμε λίγο τα φώτα, για να μην τους ρίχνουμε δυνατό φως στα μάτια. Το πρώτο που θα κάνουμε είναι… Το θεωρώ τόσο σημαντικό εδώ, στο ξεκίνημα αυτής της Σειράς να… μίλησα γι αυτό τον περασμένο μήνα, αλλά θα ήθελα να μπω σε αυτό τώρα.

Ο θάνατος είναι ένα απόλυτο ψέμα. Είναι ένα απόλυτο ψέμα και είναι ένα από αυτά τα ψέματα που είναι τόσο βαθιά ριζωμένα , που οι άνθρωποι τα πιστεύουν απόλυτα και μετά οι άνθρωποι πεθαίνουν. Και είναι πολύ κακό, γιατί είναι ένα ψέμα. Είναι μια ψευδαίσθηση.

Τώρα, θα είμαι πολύ ευθύς, είναι ένα επαίσχυντο ψέμα. Δεν υπάρχει θάνατος. Δεν υπάρχει. Θα μπορούσε κάποιος να πει : «Μα Αντάμους, κοίτα. Εσύ πέθανες, Αντάμους.»  Όχι, δεν πέθανα. Δεν πέθανα. Έχω πει ότι έχω ζήσει εκατοντάδες και εκατοντάδες και εκατοντάδες χρόνια. Είναι γνωστό  ότι επανεμφανίστηκα μετά τον θάνατό μου, αλλά δεν πέθανα. Απλά έκανα μετάβαση, υπάρχει τεράστια διαφορά.

Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει  πως το φυσικό σώμα πεθαίνει και επομένως , ο θάνατος είναι αληθινός, μα δεν χρειάζεται να είναι. Δεν είναι ανάγκη να πεθάνει το φυσικό σώμα με τον τρόπο που γνωρίζετε για τον θάνατο- καρδιακές προσβολές, ασθένεια, εγκεφαλικό ή σταδιακή επιδείνωση. Δεν είναι ανάγκη να πεθάνει. Θα ενσωματώσετε, θα φέρετε μέσα στα χαρακτηριστικά του φυσικού σας σώματος την κατάσταση του Εγώ Είμαι και δεν πρόκειται να πεθάνετε.

Θα μεταπηδήσετε από ένα κλειστό, περιορισμένο και συχνά οδυνηρό μοντέλο ύπαρξης. Θα βγείτε από αυτό, μα δεν είναι αυτό που  θέλατε ? Αλλά δεν θα πεθάνετε.

Θα πάτε σε άλλες σφαίρες όπου η βιολογική φύση και η διανοητική φύση δεν είναι υπέρτατες, όπου δεν είναι καν γνωστές, εσείς όμως θα υπάρχετε.  Θα υπάρχετε και θα έχετε την  επίγνωση, την σοφία , ακόμα και τις αναμνήσεις όλων όσων κάνατε, πού πήγατε και πού ήσασταν. Αλλά προκειμένου να περάσουμε στον μετανθρωπισμό μας, στην δική μας εκδοχή γι αυτόν, που απλά σημαίνει να βγούμε από τον μονοδιάστατο ανθρώπινο εαυτό μας, είναι απαραίτητο να υπερβούμε αμέσως τώρα τον ίδιο τον θάνατο.

Οι άνθρωποι συνήθως ανησυχούν γι αυτό από την στιγμή που έχουν επίγνωση του ονόματός τους, της ύπαρξής τους. Τα μικρά παιδιά είναι τρομοκρατημένα από την ηλικία των δύο, τριών, τεσσάρων ετών για τον ίδιο τον θάνατο και ποτέ δεν έχουν δοθεί σαφείς εξηγήσεις. Τους λένε: «Τι έπαθε η γιαγιά;» , « Ε να, η γιαγιά πήγε στον Παράδεισο». «Όχι, δεν πήγε! (γέλια) Πήγε στην κόλαση. Ήταν κακιά γιαγιά. ( συγκρατημένα γέλια από τον Αντάμους). Δεν μπορούσα να συγκρατηθώ.

Όχι, δεν πήγε. Μεταπήδησε έξω από μια περιορισμένη φυσική και διανοητική εμπειρία-  παρένθεση- μην το πείτε στα παιδιά- φυλακή. Μεταπήδησε, γιατί δεν θέλουμε τα παιδιά να επιθυμούν από τόσο νωρίς να βγουν από την φυλακή, όπως καταλαβαίνετε. Έκανε μετάβαση. Δεν πέθανε. Είναι ακόμα εδώ κι εκεί. Δεν βρίσκεται νεκρή στο χώμα.
Πόσο θλιβερό, θλιβερό πράγμα στις μέρες μας να βάζουν τους ανθρώπους στο χώμα! Παλιότερα, ήταν αναγκασμένοι να το κάνουν. Αλλά στην σημερινή εποχή, πόσο θλιβερό. Να θάβετε το σώμα σας στη γη με τα σκουλήκια και τις αράχνες κι όλες τις άλλες μαλακίες  που υπάρχουν κάτω από την γη, και την μόλυνση. Τα παλιά χρόνια δεν υπήρχε μόλυνση. Τώρα υπάρχει. Το σώμα σας βρίσκεται εκεί στο μολυσμένο περιβάλλον ( κάποιος λέει: «ωωωωω»). Ωωωω. Κι ένας σκύλος έρχεται τρέχοντας μέσα στο νεκροταφείο και σταματάει  πάνω από τον τάφο σας….( γέλια). Αααα!

Λίντα: Γύρνα στα βρωμόλογα! Γύρνα πίσω στα βρωμόλογα! ( γελάνε)

Αντάμους: Απλώς λέω πως δεν είναι όμορφο. Και βρίσκεσαι πεσμένος εκεί…

Λίντα: Σε παρακαλώ! Γύρνα ξανά στα βρωμόλογα!

Αντάμους: «Ω, όχι! Μη! Όχιιι! ( περισσότερα γέλια) « Αααχ! Ωωωχ!»

Λίντα! Μείνε στα βρωμόλογα! ( γελάνε).

Αντάμους: Καλό είναι να γελάει κανείς που και που, σωστά; Αλλιώς γίνεσαι πολύ σοβαρός. Πρέπει να γελάτε. Είναι τόσο εύκολο να γίνεσαι σοβαρός και βαρύς. Το γέλιο, είναι τέχνη.

Λοιπόν, που μείναμε; Ω, στον θάνατο. Είναι ένα ψέμα. Ένα απόλυτο ψέμα. Και θα σας ζητήσω να νιώσετε ότι πάτε πέρα από τον θάνατο. Δεν πρόκειται να πεθάνετε. Θα μεταβείτε αργά ή γρήγορα, επειδή θα κουραστείτε από όλο αυτό. Θα σας πω το εξής, ήδη έχετε κουραστεί, αλλιώς δεν θα ήσασταν εδώ. Αλήθεια. Αν ήσασταν απλά χαζοί, ηλίθιοι, ευτυχισμένοι  με την ανθρωπινότητά σας, με το σώμα σας και με τους συγγενείς σας και με όλα αυτά, δεν θα ήσασταν εδώ. Αλλά ξέρετε πως υπάρχουν περισσότερα. Γι αυτό λοιπόν είστε εδώ.

Αλλά ας σταθούμε για λίγο τώρα και να κάνουμε το εξής- θα το κάνουμε σε κάθε Shoud, εντάξει; Μέχρι να νιώσω ότι έχουμε υπερβεί τον θάνατο. Δεν θέλω μουσική σ’ αυτό. Απλά να σταματήσουμε για λίγο. Ας κάνουμε μια σιωπηλή merabh

Λίντα: Ωωωω, αυτό θα έλεγα.( η Λίντα εξακολουθεί να χαχανίζει).

Αντάμους: Οκ. Βλέπετε, μπορούμε να περιγελάμε  τον θάνατο, σωστά; Καθόμαστε εδώ και είμαστε έτοιμοι να πάμε πέρα από τον θάνατο. Μπορούμε- (φτύνει)- να φτύσουμε τον θάνατο. Είναι ένα ψέμα και δεν το λέω από φιλοσοφική άποψη  ή πνευματική. Είναι γεγονός πως είναι  ένα ψέμα. Κι από την στιγμή που θα πάμε πέρα από τον θάνατο και την ανησυχία του θανάτου, τις απορίες γύρω από τον θάνατο, τις απορίες σχετικά με το τί συμβαίνει όταν πεθαίνεις- όταν τον ξεπεράσουμε,  τότε μπορούμε να ζήσουμε ξανά.

Σας ρώτησα για τις ταφόπλακες, τι θα γράφατε πάνω τους; Θα φτάσω σ αυτό σε λίγο. Έτσι λοιπόν, ας πεθάνουμε τώρα αμέσως. Ας το υπερβούμε.

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή. « Σιωπηλή merabh σημαίνει πως δεν θα υπάρχει μουσική, μα εγώ θα μιλάω.

Μπεν: Δεν πεθαίνουμε συνέχεια;

Λίντα: Ενδιαφέρον.

Αντάμους: «Πεθαίνουμε συνέχεια», λέει ο Κρας ή οποιοσδήποτε. Ναι Μπεν.

Οκ, ας πάρουμε μια βαθιά ανάσα και θα γίνω λίγο δογματικός.

Merabh,  Πέρα από τον Θάνατο.

Ζήσατε με την ψευδαίσθηση του θανάτου, όσο πάει πίσω το μυαλό σας, σε βαθμό που  το πιστέψετε πραγματικά, όπως κάνουν οι άνθρωποι. Είναι μια πραγματικότητα, φαντάζομαι. Είναι μια πραγματικότητα, αλλά όχι η πραγματικότητα. Είναι ένας τρόπος ζωής, φαντάζομαι, μα δεν πρόκειται να πεθάνετε. Δεν πρόκειται να πεθάνετε.

Θα συνεχίσετε να υπάρχετε. Σε κάποιο σημείο, όταν θα κουραστείτε από την φυσική και την διανοητική σας κατάσταση, θα πείτε : « Ας κάνουμε την μετάβαση. Ας   το δούμε με καλό μάτι  όλο αυτό, να το φέρουμε μέσα στην ύπαρξή μας.  Ας σηκώσουμε αυτή την αποσκευή κι ας την βάλουμε μέσα στον εαυτό μας». Έχετε την ψευδαίσθηση του θανάτου, «Να, είναι όταν το πνεύμα φεύγει από το σώμα. Αφήνετε πίσω το σώμα σας». Όχι! Όχι!  Πρόκειται να πάρουμε το σώμα μαζί – την ουσία, τα ενεργά στοιχεία του σώματος και το μυαλό κι όλα τα άλλα- μα θα μεταφερθούν όλα στο μέσα  μητρικό σκάφος , μέσα σας.

Δεν υπάρχει θάνατος. Σήμερα διακηρύσσω ότι, δεν πρόκειται να πεθάνετε.  Αυτή η ανθρώπινη ταυτότητα δεν πρόκειται να ταφεί κάτω από το χώμα ούτε να καεί στην πυρά. Όχι την φωτιά της κόλασης, μιλάω για την αποτέφρωση. Μερικοί από εσάς, ευθύς αμέσως θα πείτε: « Ω! θα πάω στην κόλαση». Όχι. Εννοώ την αποτέφρωση. Έτσι λοιπόν, προκειμένου να γίνετε οι μετάνθρωποι  στη  Γη, οι ενσαρκωμένοι Μάστερς, θα προχωρήσουμε πέρα από τον ίδιο τον θάνατο.

Τόσο σκοτάδι, τόσος φόβος, τόση ρητορική και δογματισμός κι όλα τα άλλα γύρω από τον θάνατο, κι απλά δεν είναι αλήθεια.

Ούτε καν ότι ο άνθρωπος πεθαίνει. Λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος; Ούτε καν ο άνθρωπος δεν πεθαίνει για να γίνει υψηλή συνειδητότητα, πνεύμα, οτιδήποτε. Όχι. ακόμα κι η ανθρώπινη πλευρά σας εξακολουθεί να ζει. Όλη η ενεργειακή ουσία που βιώσατε στην φυσική σας ύπαρξη μεταφέρεται μέσα στο μητρικό σκάφος. Απορροφάται. Έρχεται σε σας. Ακόμα και η ουσία του σώματός σας,  αλλά ενός σώματος, που τώρα πια δεν γερνάει και δεν περνάει μέσα από τον πόνο ή οτιδήποτε άλλο. Μεταφέρονται όλα στην μετάβαση.

Αλλά ακόμα και πολύ πριν απ’αυτή την μετάβαση, υπάρχει η τωρινή σας μετάβαση, η μετάβαση που λαμβάνει χώρα έξω από το προγονικό σας σώμα, έξω από τον νου της μαζικής συνείδησης.  Αλλά όσο οι άνθρωποι φοβούνται ακόμα τον θάνατο και έχουν απορίες σχετικά με τον θάνατο και έχουν τον θάνατο σαν βασικό στόχο- ο θάνατος είναι ένας στόχος, μα ένας στόχος που  προσπαθείτε να αποφύγετε- τότε όλα γίνονται ασύμβατα.

Έτσι λοιπόν ας προχωρήσουμε πέρα από τον θάνατο, από όλη την ψευδαίσθηση. Έχει γραφτεί στα ιερά βιβλία. « Θα πεθάνετε, θα πεθάνετε, θα πεθάνετε». Όχι, ειλικρινά δεν πρόκειται να πεθάνετε. Ας γράψουμε το νέο ιερό βιβλίο που θα λέει:
«Είμαι αυτό που Είμαι. Υπάρχω. Υπάρχουν πολλές μεταβάσεις του Εαυτού, μα ο θάνατος δεν είναι πλέον η συνειδητότητά μου».
Ας πάρουμε μια βαθιά ανάσα σ αυτή την Σειρά του Μετανθρωπισμού.
(Παύση)
Θα είναι μια πρόκληση κατά κάποιο τρόπο. Το μυαλό σας θα επιστρέψει στον θάνατο και στις σκέψεις γύρω από αυτόν, μα θα σας ζητήσω να σταματήσετε να αποφεύγετε τον θάνατο και να σταματήσετε να προσπαθείτε να τον σκέφτεστε κι απλά να καταλάβετε ότι δεν πρόκειται να πεθάνετε. Θέλω να το νιώσετε τις επόμενες εβδομάδες.

Φανταστείτε το, για μια στιγμή.  Και δεν μιλάω για την αθανασία όπως οι άλλοι μετανθρωπιστές, που χρησιμοποιούν ρομποτικά μέλη  κι οτιδήποτε άλλο για να παρατείνουν μια μονοδιάστατη ζωή. Μιλάω για το ότι δεν υπάρχει θάνατος. Είναι μια μετάβαση.

Μεταβάσεις που τις έχετε συνηθίσει. Είστε Μάστερς των μεταβάσεων. Τις κάνετε συνέχεια.

Και πραγματικά νιώστε το, νιώστε ότι- εννοώ, είναι σχεδόν αστείο- δεν υπάρχει θάνατος.

Εσείς, ο Μάστερ, δεν πρόκειται να πεθάνετε.

(παύση)

Τι  ανακούφιση. Τι  αλλαγή συνειδητότητας ύστερα από τόσο καιρό, ξέρετε, κατά κάποιο τρόπο  σας άρεσαν αυτοί, οι άλλοι μετανθρωπιστές. Σαν να αναζητούσατε την αθανασία με κάποιο τρόπο. Αναζητούσατε, βασικά, να αποκτήσετε όλη την γνώση και όλη την σοφία, με κάποιο τρόπο. Ψάχνατε πώς να γίνετε σούπερμαν , με κάποιο τρόπο, μοναδικοί, με κάποιο τρόπο. Αλλά πάμε πέρα από αυτό τώρα.  Θα βάλουμε μια μεγάλη ταμπέλα  συν ακριβώς στο κέντρο του κύκλου του Εγώ Είμαι.

Αυτό είναι ένα από τα πράγματα ,που οι πέντε για τους οποίους μίλησα προηγουμένως που  έχουν επιτρέψει την συνειδητοποίησή τους, συνειδητοποίησαν ότι : «Δεν πρόκειται να πεθάνω. Δεν πρόκειται να ανησυχήσω ξανά για τον θάνατο. Δεν πρόκειται να πεθάνω. Θα προχωρήσω στην μετάβαση, θα εξελιχθώ. Θα μεταβώ με τόσους πολλούς τρόπους, αλλά  πεθαίνοντας ? Όχι.»

Θα το επαναφέρω συνέχεια. Έτσι κι αλλιώς, θα κάνουμε κάποια μικρά αποσπάσματα του θέματος « Πέρα από τον θάνατο» στα επόμενα δυο Shouds. Δεν υπάρχει θάνατος, και μόλις το συνειδητοποιήσουμε αυτό, ω! , είμαστε τόσο ελεύθεροι!

Φανταστείτε για μια στιγμή, όχι νοητικά, μα αληθινά, πείτε αληθινά: « Ω, έτσι είναι. Δεν πρόκειται να πεθάνω.» Τι ανακούφιση είναι αυτή!

Ας πάρουμε μια καλή, βαθιά ανάσα και ας  μιλήσουμε για κάποιες μεταβάσεις,  τώρα με λίγη μουσική- ε, όχι έτσι ( τα φώτα δυνάμωσαν  αντί να χαμηλώσουν). Τώρα με λίγη μουσική. Ναι, ας τους ρίξουμε λίγο φως στο πρόσωπο, να τις ξυπνήσουμε και μετά θα πάμε κατευθείαν πίσω, στην αληθινή merabh  που ήθελα να κάνουμε σήμερα.

Η Ζωή στον εσωτερικό καθρέφτη- Merabh

Οκ, ας πάρουμε μια βαθιά ανάσα.

Τι μέρα! Τι μέρα! Είμαι , κατά κάποιο τρόπο, σαν ένας πολύ περήφανος φίλος-  όχι πατέρας, φίλος- πολύ περήφανος βλέποντας τί έχετε δημιουργήσει εδώ στη Γη.
Ναι, είναι ένας μικρός χώρος , σε μία μικρή πόλη , σε έναν μικρό πλανήτη, αλλά είναι τόσο συμβολικός !
Τι δήλωση κι αυτή: Οι Μάστερς είναι εδώ. Το έχετε τσιμεντώσει στον τοίχο. Δεν είναι απλά ένα τυπωμένο σημάδι. Εννοώ ότι πήγατε τόσο μακριά, το ντύσατε με  μπρούντζο,  το ντύσατε με  μέταλλο και το τοποθετήσατε στον τοίχο. – «Οι Μάστερς είναι εδώ, ενσαρκωμένοι, πραγματικοί.»
( Εννοεί την ταμπέλα στον τοίχο με την επιγραφή Τhe Masters Club, στο νέο χώρο που φτιάξανε )

Τώρα, πάρτε  μια καλή βαθιά ανάσα και ηρεμήστε και ξέρετε πώς είναι όταν- νομίζω κάποιοι από εσάς το λέτε οδικό ταξίδι- όταν μπαίνετε στο αυτοκίνητο σας.
Α! πόσο υπέροχο συναίσθημα μερικές φορές. Μπαίνετε στο αυτοκίνητό σας και βρίσκεστε στον ανοιχτό δρόμο μακριά από την πόλη, στην εξοχή, στον άδειο δρόμο, και βάζετε μουσική στο ράδιο.
Ω,  οδικό ταξίδι- όταν μπαίνετε στο αυτοκίνητο σας. Α! πόσο υπέροχο συναίσθημα μερικές φορές. Μπαίνετε στο αυτοκίνητό σας και προχωράτε στον ανοιχτό δρόμο μακριά από την πόλη, στην εξοχή, στον άδειο δρόμο, και βάζετε μουσική στο ράδιο. Ω, το ράδιο. Ο Cauldre μου λέει πως είναι πολύ παλιομοδίτικο. Βάζετε μουσική σε οποιαδήποτε συσκευή έχετε. Όχι στο ράδιο, για μένα είναι ράδιο. Πάντα θα είναι ράδιο !( αρκετά χαχανητά).

Ακούτε μουσική. Δεν με νοιάζει από πού. Ας πούμε πως μουρμουράτε . Ο Cauldre καυγαδίζει για τα πιο αστεία πράγματα, το θέμα είναι ότι , είστε χαλαροί και διασκεδάζετε, να πάρει! ( γέλιο)

Είναι λοιπόν ο μεγάλος ανοιχτός  δρόμος και είναι μια ηλιόλουστη μέρα και δεν υπάρχει κανείς γύρω να σας πεί , ότι δεν οδηγείτε σωστά. Είστε χαλαροί, και ω Θεέ μου, τι ταξίδι ! Και δεν ταξιδεύετε, αυτό είναι το αστείο. Απλά βγήκατε για μια βόλτα με το αυτοκίνητο. Δεν υπάρχει  πια άλλο ταξίδι, δεν υπάρχει πια πραγματικός προορισμός. Απλά βγήκατε έξω για μια βόλτα .

Και, ξέρετε, έχετε αυτή την συσκευή-  Cauldre μην με διορθώσεις. Έχετε αυτή την συσκευή στο αυτοκίνητό σας, που λέγεται εσωτερικός καθρέφτης. Έτσι μπορείτε  να οδηγείτε, να πηγαίνετε μπροστά ή οπουδήποτε, και να μπορείτε να κοιτάτε και πίσω σας. Και σήμερα, η ζωή σας είναι αυτή που βρίσκεται πίσω σας. Εξακολουθείτε να επεκτείνεστε, εξακολουθείτε να βιώνετε εμπειρίες, μα η παλιά σας ζωή βρίσκεται στον εσωτερικό καθρέφτη.

Ρίξτε του μια ματιά σε αυτή την merabh- η ζωή στον εσωτερικό καθρέφτη. Μου αρέσει αυτός ο παραλληλισμός, γιατί,  βλέπετε, δεν στριφογυρνάτε γύρω σας ψάχνοντας. Δεν είναι σαν να κοιτάτε πίσω σας την φλεγόμενη πόλη. Απλά κοιτάτε στον εσωτερικό σας καθρέφτη. Είναι μια αντανάκλαση, είναι μια προοπτική ,στην πραγματικότητα  ούτε καν κυριολεκτικά. Τί ζωή είχατε!

Τι ζωή είχατε κοιτάζοντας  μέσα από τον εσωτερικό αντανακλαστικό καθρέφτη ! Μια ζωή γεμάτη φιλοδοξίες και επιθυμίες, σε αντίθεση με την ζωή που είχαν οι περισσότεροι άνθρωποι. Δεν ήταν καν μια ζωή φιλοδοξίας για χρήματα ή για προβολή ή για οτιδήποτε. Μια ζωή που αφιερώσατε στον εαυτό σας, σε αυτό τον κύκλο με την τελεία στην μέση.

Τι προκλήσεις! Τι τρομαχτικές προκλήσεις είχατε σε αυτή την ζωή! Θα μπορούσαν να είναι με την οικογένεια, ή με την καριέρα ή με την υγεία σας, αλλά αν κοιτάξετε στον εσωτερικό σας καθρέφτη για μια στιγμή, θα δείτε πως οι προκλήσεις ήταν πραγματικά με τον εαυτό σας.

Πολύ συχνά παρουσιάζονταν με μέλη της οικογένειας ή με προβλήματα υγείας, οικονομικά, αλλά οι προκλήσεις ήταν αληθινά η ικανοποίησή σας, η αποδοχή του εαυτού σας.

Η ζωή σας μέσα από τον εσωτερικό αντανακλαστικό καθρέφτη.

Να προσπαθείτε σκληρά, να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, να προσπαθείτε να πληρώσετε τους λογαριασμούς. Κοιτάτε μέσα στον εσωτερικό καθρέφτη, και βλέπετε την προσπάθεια που κάνατε για μια πνευματική ζωή. Αυτή ήταν μια μετάβαση στην ζωή σας, αυτή  η  υπέροχη , παθιασμένη επιθυμία για απαντήσεις, τελικά. Κοιτάζετε μέσα στον εσωτερικό καθρέφτη κι αυτή ήταν η ζωή σας, και είναι πίσω σας τώρα.

Υπήρξαν τόσες τρυφερές στιγμές σ’ αυτή την ζωή μέσα  στον εσωτερικό σας καθρέφτη. Αν κοιτάξετε προσεκτικά, απλά θα  δείτε όλη αυτή την ενέργεια που βάλατε σ αυτή την ζωή, θα έλεγα τουλάχιστον πέντε φορές περισσότερη ενέργεια από όση βάζει  ένας τυπικός άνθρωπος στην δική του. Δεν μιλάω απλά για την δουλειά σας, μιλάω για το ενεργειακό σας δυναμικό στην ζωή. Τόση ενέργεια μέσα του!

Αυτή η ζωή είναι σαν ένα έργο τέχνης, κατά κάποιον τρόπο. Ξέρω πως δεν ήταν εύκολη, κι εσείς το ξέρετε, και τώρα αυτή η ζωή βρίσκεται στον εσωτερικό καθρέφτη.
(παύση)
Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή. Είναι στον εσωτερικό καθρέφτη. Που σημαίνει ότι είναι απλώς μια αντανάκλαση. Είναι πίσω σας.
(παύση)
Τόσα πολλά αδιέξοδα εκεί πίσω. Τόσοι αδιέξοδοι δρόμοι. Προσπαθήσατε διαφορετικά πράγματα και δεν απέδωσαν. Είναι εντάξει. Τόσα τρακαρίσματα στον δρόμο.

Πιστεύω πως το χειρότερο, όταν ήσασταν εκεί πίσω, ήταν όταν χανόσασταν. Σαν να ήσασταν χαμένοι με ένα χαλασμένο αυτοκίνητο. Είναι φρικτό κάποιες φορές να μην έχετε την αίσθηση προσανατολισμού και να μην ξέρετε τί να κάνετε. Πού να πάτε. Και δεν ξέρετε τίποτε και είστε απλά χαμένοι. Είστε ξένοι, σε έναν ξένο κόσμο, έναν κόσμο που δεν είναι δικός σας και το γνωρίζατε. Μα πώς διάολο θα βγεις  από εκεί; Είσαι χαμένος.

Καθώς κοιτάζετε σ’ αυτό τον εσωτερικό καθρέφτη, βλέπετε την μονοδιάστατη  ζωή σας, γραμμική. Σ αυτό το μονοπάτι, σε αυτή την λεωφόρο της σκληρής προσπάθειας, να δουλεύετε για να πάρετε απαντήσεις. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν πλέον. Βρίσκονται στον εσωτερικό αντανακλαστικό καθρέφτη.
Βρίσκονται όλα πίσω σας τώρα.

Κι αυτό που λέγεται θάνατος, αυτό το σκοτεινό αντικείμενο στον εσωτερικό καθρέφτη πίσω στην παλιά σας ζωή, η ανησυχία για τον θάνατο. Να πάρει! Ήταν ένα κακόγουστο αστείο. Το εννοώ, ένα κακόγουστο αστείο. Ήταν τόσο ψέμα , ο θάνατος.

Η μετάβασή σας, πράγματι , πράγματι, πράγματι. Δεν θα θέλατε να μείνετε σε μια κατάσταση ύπαρξης για πάντα. Δεν θα θέλατε να βρίσκεστε σε αυτό το φυσικό σώμα.

Φαντάζομαι πως όταν κάποιος πιστεύει, ότι  δεν υπάρχει τίποτε άλλο, ότι αυτή είναι η πραγματικότητα, όταν πιστεύουν  ότι αυτή είναι η πραγματικότητα, φαντάζομαι πως θα προσπαθήσουν να μείνουν εκεί για πάντα. Αλλά όταν γνωρίζεις πως υπάρχουν τόσο πολύ περισσότερα, όταν γνωρίζεις ότι υπάρχουν πολλές πραγματικότητες εκεί έξω, κι αυτή η πραγματικότητα είναι από μόνη της ψευδαίσθηση, τότε υποθέτω, δεν θα θέλατε να παραμείνετε στην κατάσταση της ανθρώπινης αθανασίας. Μα υπάρχουν τόσα άλλα.
Ο θάνατος, τι ψέμα! Ο θάνατος για μένα, τον Αντάμους, είναι ένα ψέμα άγνοιας. Αυτό είναι όλο. Είναι άγνοια. Θα έλεγα μια άσχημη λέξη τώρα, αλλά δεν νομίζω πως είναι κατάλληλο μέσα στη μέση του Shoud να λέω κακές κουβέντες ( αρκετά γελάκια).

Όχι, ο θάνατος είναι στ’ αλήθεια γι αυτούς που έχουν άγνοια, για τους μη συνειδητούς. Γιατί οι άνθρωποι το αμφισβητούν?  Υποθέτω από άγνοια . Είναι σε μη συνειδητή κατάσταση, κι απλά πορεύονται μ’αυτό  και μετά πεθαίνουν, επειδή το πιστεύουν. Αλλά αυτό βρίσκεται στον εσωτερικό σας καθρέφτη τώρα .

Όλα αυτά είναι πίσω σας.

Κι όλη αυτή η προσπάθεια. Κοιτάξτε πίσω σας. Δείτε όλα αυτά τα σήματα, καθώς κοιτάτε μέσα από τον εσωτερικό σας καθρέφτη. Όλα τα σήματα στον δρόμο. Χριστέ μου! Αυτό που θέλω να πω είναι , πως όλα αυτά που βλέπετε στον εσωτερικό σας καθρέφτη , είναι ένα μάτσο σήματα και οδηγίες  και οτιδήποτε άλλο. Τώρα κοιτάξτε μπροστά σας. Δεν υπάρχουν σήματα. Δεν υπάρχουν σήματα « Στρίψτε εδώ», «Σταματήστε εδώ», « Παραχωρείστε προτεραιότητα στους ηλίθιους». Τίποτε από όλα αυτά δεν υπάρχει. Δεν υπάρχουν σήματα.

Δεν υπάρχουν επίσης καλώδια ηλεκτρικού ρεύματος. Το πιάνετε; Δεν υπάρχουν ηλεκτροφόρα καλώδια. Κοιτάζετε μέσα από τον εσωτερικό σας καθρέφτη και βλέπετε παντού ηλεκτροφόρα καλώδια, να μολύνουν ουσιαστικά το περιβάλλον. Δεν υπάρχουν ηλεκτροφόρα καλώδια.

Κοιτάζετε μέσα από τον εσωτερικό σας καθρέφτη και  υπάρχουν ηλεκτροφόρα καλώδια και σήματα. Και, ω! σήματα. Αντιπροσώπευαν όλα τα πράγματα με τα οποία εσείς οι ίδιοι προσπαθούσατε να ελέγξετε τον εαυτό σας. «Στοπ», « Μην κάνεις αυτό», «Στρίψε εδώ»,  « Μην στρίψεις εκεί», «Υποκύψτε  στους περιορισμούς», « Υποκύψτε στην οικογένεια», « Υποκύψτε στην διαπραγμάτευση  του εαυτού σας». Όλα αυτά τα σήματα. Δεν χαίρεστε που τώρα πια βρίσκονται στον εσωτερικό σας καθρέφτη;

Εκεί πίσω στην παλιά σας ζωή χρειαζόσασταν ένα GPS για να βρείτε πώς θα πάτε κάπου. Τι στην ευχή ήταν αυτό; Προκαλεί τόση σύγχυση το γεγονός, ότι ένα τόσο δα μικρό κουτί σου λέει πού να πάς. Ίσως να ήταν ο συνεταίρος σας ή ο σύζυγος, μα προκαλεί τόση σύγχυση. Εδώ, όταν κοιτάζετε μπροστά σας, δεν χρειάζεστε GPS ή χάρτη ή οτιδήποτε άλλο. Απλά ξέρετε πού θέλετε να πάτε. Δεν χρειάζεται καν να έχετε συγκεκριμένο προορισμό. Οι προορισμοί  είναι πίσω σας τώρα.

Τώρα, κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, κοιτάτε στον εσωτερικό καθρέφτη την ζωή σας όπως ήταν. Από την άλλη έχετε τον ανοιχτό δρόμο χωρίς σήματα, χωρίς κυκλοφορία, χωρίς μόλυνση, είναι απλά ορθάνοιχτος μπροστά σας. Σας κάνει να σταματήσετε για λίγο, φαντάζομαι  μια σύντομη στιγμή αντανάκλασης, όταν ξαφνικά συνειδητοποιείτε , « Ω Θεέ μου! Αλλάζω στ’ αλήθεια. Ω, Θεέ μου! Και δεν ξαναγυρνάω εκεί πίσω. Ω ναι, είναι αληθινό».

Δεν υπάρχει πισωγύρισμα. Δεν υπάρχει πισωγύρισμα.

Όχι πισωγύρισμα  στα σήματα και στα ηλεκτροφόρα καλώδια και στον ζωολογικό κήπο και στο χάος της κυκλοφορίας και στην σύγχυση. Δεν υπάρχει πισωγύρισμα.  Όχι στο πισωγύρισμα στον θάνατο και δεν υπάρχει επιστροφή στους παλιούς ρυθμούς πια. Δεν υπάρχουν πια επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Προκαλεί κάποιον απλά να κάνει μια παύση, για μια στιγμή και, να πάρει μια βαθιά ανάσα και τότε λάμπει η αλήθεια. « Δεν υπάρχει πισωγύρισμα». Όπως θα λέγατε,  «Ω Θεέ μου. Δεν υπάρχει πισωγύρισμα.»

Και μετά, ξαφνικά το αυτοκίνητο σαν να κόβει ταχύτητα. Ξαφνικά, κοιτάτε στον εσωτερικό καθρέφτη και μετά κοιτάτε μπροστά σας, ξανά και ξανά. Και μετά κοιτάτε γύρω σας. « Δεν γυρνάω πίσω με τίποτα. Ούτε καν στον θάνατο.» Δεν γυρνάμε πίσω στον θάνατο. Δεν γυρνάμε πίσω στα παλιά μας πρότυπα. « Ω Θεούλη μου!»

Και για μια σύντομη στιγμή, νιώθετε λίγο αγχωμένοι και λέτε: « Μα τότε, τι θα γίνει μετά;» Και την στιγμή που εμφανίζεται αυτό το άγχος, απλά περνάει. Δεν έχει  πρότυπα να το σταθεί. Δεν έχει παλιούς  ρυθμούς  να κρατηθεί. Το άγχος έρχεται και φεύγει.

Ποτέ δεν θα γυρίσετε πίσω.

Θα έχετε πάντα τις αναμνήσεις. Θα έχετε πάντοτε τον εσωτερικό καθρέφτη, μα δεν θα τον κοιτάτε και πολύ. Θα έχετε πάντα τις αναμνήσεις. Δεν σβήνονται. Δεν φεύγουν. Απλά λοιπόν, εσείς δεν θα γυρίσετε ποτέ πίσω.

Με αυτή την συνειδητοποίηση, όλα όσα απορρόφησαν ενέργεια για να φτιάξουν ένα μοτίβο με συγκεκριμένο τρόπο, όλα όσα δημιούργησαν τους κύκλους για να παραμείνουν μέσα στα παλαιά μοτίβα  και τους κύκλους, ξαφνικά απομακρύνονται. Είστε ελεύθεροι. Η ενέργεια είναι ελεύθερη. Όλα γίνονται καινούργια.
(παύση)
Τι υπάρχει  παρακάτω; Δεν έχει σημασία.

Θα είναι καλύτερα από όσα ο μονοδιάστατος άνθρωπος θα μπορούσε να είχε σχεδιάσει. Θα είναι πιο πέρα, πολύ πιο πέρα από όσα το μυαλό θα μπορούσε να σκεφτεί και να δημιουργήσει.
Τί στιγμή κι αυτή εδώ, σ αυτή την κατάσταση της παύσης. Το αυτοκίνητο να κόβει ταχύτητα, την συνειδητοποίηση πως ποτέ δεν θα επιστρέψετε πίσω, αλλά επίσης και την ομορφιά της διαδρομής σας.

 Και μετά , από το πουθενά, ξαφνικά ο ήχος των οι σειρήνων- « Ουου, ουου, ουου,! Έρωτας !! ». Ω γαμώτο! Νόμιζα πως τα είχα αφήσει πίσω μου όλα αυτά !

Και μετά συνειδητοποιείτε ότι ήταν απλά ο Αντάμους Σαιν –Ζερμαίν που έλεγε:
Σταματήστε να ανησυχείτε.
Όλα είναι καλά σε ολόκληρη την δημιουργία !

Και έτσι είναι!

Απολαύστε την Λέσχη των Μάστερς , αγαπητοί μου Shaumbra.
Σας αγαπώ πολύ. Σας ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ.

Μετάφραση: Μαρία Γρηγοράκη
Καλλιόπη Παγούδη