Shoud 2, Προχωράμε
3 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015
( Για την συνείδηση, Εγώ Υπάρχω,Έρχονται αλλαγές, ο Χώρος και ο Χρόνος κινούνται μέσα από εσάς, ένα όνειρο, μια εμπειρία του Χωροχρόνου)
Είμαι αυτό που είμαι, ο Καπετάν Adamus του πλοίου της Αυτής Μεγαλειότητας της Κυριότητας
Αγαπητοί μου Shaumbra, χαιρετισμούς. Τι όμορφο πλήρωμα που έχουμε εδώ σήμερα! (Οι περισσότεροι από το ακροατήριο είναι ντυμένοι με πειρατικά κοστούμια). Δεν μυρίζετε και πολύ ωραία (ο Adamus μιλά με πειρατικό ιδίωμα), όμως φαίνεστε μια χαρά, όλοι ντυμένοι κατάλληλα για το ταξίδι μας σε νέα γη, σε νέα επικράτεια.
Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή, και κοπελιά είμαι έτοιμος για τον καφέ μου τώρα.
SANDRA: Πού;
ADAMUS: Θα τον ήθελα στο χέρι, κοπελιά!
EDITH: Ωχ, αδελφέ μου!.
ADAMUS: Ναι! Είναι γευστικός όπως και ο προηγούμενος.
Οπότε χαϊδέψτε μου τ’ αυτιά με μια καλή πειρατική κραυγή «Αργκ!», θα το κάνετε;
ADAMUS ΚΑΙ ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ: Ααρργκ!
ADAMUS: Δεν ακούστηκε σαν να είσαστε έτοιμοι να σαλπάρετε σε νέες ανεξερεύνητες περιοχές. Θα χαϊδέψετε και το άλλο μου αυτί με ένα καλό «Ααρργκ»;
ADAMUS ΚΑΙ ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ: (δυνατότερα) Αααρρργκγκ!!
ADAMUS: Αχ! Αυτό ήθελα να ακούσω. Ήθελα να ξέρω ότι θα σαλπάρω με τους Αργκοναύτες. Έχετε ακούσει για τους αστροναύτες, πηγαίνουν στο φεγγάρι. Οι Αργκοναύτες πηγαίνουν όπου θέλουν. Αααρργκ! Αααρργκ!
Οπότε, Shaumbra, ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή σήμερα, επειδή θα πάμε σε κάποια μέρη. Είμαστε στη σειρά «Προχωράμε». Ίσως δεν επαρκεί αυτό το όνομα, θα έπρεπε να είναι Πετάμε, Ανεβαίνουμε, με μια παρέα Αργοναύτες.
Οπότε τί έχουμε για σήμερα; Ένα ταξίδι. Μια αλλαγή. Μια μετατόπιση, κάτι που ίσως νιώθατε εδώ και μερικές μέρες, σίγουρα σήμερα – «Κάτι είναι διαφορετικό, κάτι αλλάζει» – και έχετε απόλυτο δίκιο. Ακολουθείστε την διαίσθηση σας. Ακολουθείστε τη γνώση σας. Μην προσπαθείτε να την μπλοκάρετε στο μυαλό σας, όταν το σώμα και ο νους νιώθουν λίγο παράξενα. Μην το μπλοκάρετε. Προσκαλέστε το, ενσωματώστε το, γίνετε αυτό, επειδή έρχονται αλλαγές. Μεγάλες αλλαγές.
Και γι αυτό είστε εδώ. Ακριβώς γι αυτό είστε εδώ. Πρωτοπόροι της συνείδησης, πειρατές, πνευματικοί πειρατές που πηγαίνουν σε νέα μέρη που λίγοι, αν υπάρχει κανείς, έχουν πάει ποτέ.
Θα χρειαστώ τον πίνακα μου παρακαλώ. Μην σηκώνεστε όλοι μαζί (ο Adamus γελά καθώς δεν σηκώνεται κανείς). Ας το ξαναπροσπαθήσω. Θα χρειαστώ τον πίνακα μου. Ναι. Δείτε πώς τρέχουν.
Θέλω λοιπόν, πριν σαλπάρουμε για το σημερινό μας ταξίδι, να κάνω μια γρήγορη επανάληψη, πολύ πολύ γρήγορη. Τα έχετε ακούσει πολλές φορές, όμως είναι σημαντικό να τα επαναφέρουμε στην επίγνωση, να τα επαναφέρουμε στη συνειδητότητα.
Πώς είσαι σήμερα αγαπητή μου;
LINDA: High!
ADAMUS: Γεια σου (Hi) και σένα, αλλά πώς αισθάνεσαι;
LINDA: Χμ, μια χαρά.
ADAMUS: Ωραία.
LINDA: Είμαι high, εξαιτίας του διαγωνισμού των πειρατών.[1]
ADAMUS: Α, ναι.
LINDA: Ναι, μας απέσπασε εντελώς και ήταν υπέροχα.
ADAMUS: Ωραία.
Σύντομη Επανάληψη
Η συνειδητότητα είναι τα πάντα. Τα πάντα. Τελεία και παύλα. Ούτε αν, ούτε και, ούτε αλλά, σχετικά μ’ αυτό. Η συνειδητότητα είναι η αρχή και το τέλος. Όλα άρχισαν με τη συνειδητότητα. Μαρκαδόρο; Ωραία. Και όπως με έχετε δει να ζωγραφίζω πολλές, πολλές φορές, αυτός ο κύκλος με την τελεία στη μέση του αναπαριστά τη συνειδητότητα. Ξέρω ότι το έχετε ακούσει αυτό, αλλά τείνετε να το ξεχνάτε.
Είναι το «Υπάρχω». Και όχι το «Υπάρχω με κάτι γύρω μου». Στο πραγματικό «Υπάρχω», δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Δεν υπάρχει καν μαυρίλα. Δεν υπάρχει ούτε σκοτάδι. Δεν υπάρχει ούτε ησυχία. Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα.
Δεν υπάρχουν άγγελοι. Δεν υπάρχω εγώ. Δεν υπάρχει παρελθόν. Δεν υπάρχει μέλλον. Υπάρχετε μόνο εσείς – «Υπάρχω». Όταν φτάνετε σ’ αυτή την κατάσταση, όταν πραγματικά τη βιώνετε, όλα όσα είναι τόσο ανθρώπινα, όλα όσα είναι τόσο ασήμαντα φεύγουν, επειδή συνειδητοποιείτε ότι πάντα υπήρχατε, πάντα, και πάντα θα υπάρχετε.
Θα αλλάξετε τον τρόπο που εκφράζεστε και αντιλαμβάνεστε. Θα αλλάξετε τις εμπειρίες σας. Θα αλλάξετε τη γνώση σας για το Είμαι. Όμως το «Υπάρχω» πάντα θα είναι. Αυτό είναι βασικό. Και αυτός ο απλός κύκλος με την τελεία στη μέση, φίλοι μου, θα αλλάξει το μάθημα της ανθρώπινης ιστορίας στο όχι πολύ μακρινό μέλλον. Αυτό το απλό μικρό σύμβολο εδώ πέρα θα αλλάξει πράγματα στη ζωή σας.
Έρχονται Αλλαγές
Μέχρι τώρα πολύ λίγα, αν υπάρχει κάτι, είναι γνωστά για τη συνειδητότητα και τη σχέση της με την ίδια τη ζωή. Οι επιστήμονες δεν υπολογίζουν τη συνειδητότητα όταν κάνουν τα πειράματα τους, όταν εμφανίζονται με τις θεωρίες τους. Υπάρχουν μόνο λίγοι που έχουν θίξει το θέμα συνειδητότητας.
Ως ένα βαθμό, όλοι όσοι βρίσκονται σ’ αυτό που ονομάζεται Νέα Εποχή ή πνευματικότητα έχουν ασχοληθεί μαζί της. Όμως σε ένα μεγάλο βαθμό, της συμπεριφέρθηκαν με τον ίδιο βαθμό makyo με τον οποίο συμπεριφέρονται σε όλα τα υπόλοιπα – τους πνευματικούς τους οδηγούς, τις τελετουργίες τους και όλα τα υπόλοιπα. Όμως αυτό το μικρό σύμβολο βρίσκεται στο δρόμο που θα αλλάξει τον τρόπο της ανθρώπινης εμπειρίας, και θα τον αλλάξει κατά τη διάρκεια της ζωής σας.
Ειπώθηκε πριν από όχι πολύ καιρό από έναν φημισμένο φυσικό ότι «Η συνειδητότητα δεν έχει θέση στην επιστήμη, και θα έπρεπε να βρίσκεται στην ίδια θέση με τους δράκους, τις νεράιδες και τους μονόκερους». Και έχει δίκιο. Έχει απόλυτο δίκιο, επειδή η επιστήμη κατανοεί πράγματα που είναι γραμμικά και που μπορούν να αναπαραχθούν. Η επιστήμη κατανοεί τους τύπους της. Η επιστήμη είναι η ίδια η μορφή της περιορισμένης συνειδητότητας.
Δεν αντιτίθεμαι στην επιστήμη. Έχω περάσει τόσο πολλά χρόνια σε προηγούμενες ζωές υποστηρίζοντας την επιστήμη σε καιρούς που υπήρχε τεράστια ποσότητα προκαταλήψεων, τεράστια ποσότητα ελέγχου από θρησκευτικούς οργανισμούς που πραγματικά προκαλούσαν την επιστήμη.
Έτσι μέσω ενός οργανισμού που ονομάστηκε illuminati (πεφωτισμένοι), που ήταν μια ομάδα από επιστήμονες και φιλοσόφους και μαθηματικούς, φέραμε σ’ αυτόν τον πλανήτη την κατανόηση αυτού που τελικά θα γινόταν η επιστημονική μέθοδος, χρησιμοποιώντας ως βάση δεδομένα, ως μέρος του καθορισμού της τρέχουσας φύσης της πραγματικότητας.
Όμως η επιστήμη, όπως τόσο πολλές άλλες ανθρώπινες προσπάθειες πιάστηκε στα ίδια της τα παιχνίδια δύναμης, πιάστηκε στους ίδιους της τους περιορισμούς, έγινε πολύ κλειστή, πολύ περιορισμένη και σφιχτή, και τώρα κοιτάζει τη φύση της πραγματικότητας μόνο μέσα από την επιστημονική προοπτική, όταν εκεί έξω υπάρχουν πολύ περισσότερα.
Υπάρχουν μονόκεροι, φίλοι μου. Ίσως δεν τρέχουν στους δρόμους των πόλεων ή των χωριών σας. Υπάρχουν δράκοι, και βρίσκονται μέσα στον καθένα από σας και έξω επίσης. Υπάρχουν νεράιδες. Υπάρχουν ντέβας της φύσης και στοιχειακά που παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη φύση, στη δύναμη της ζωής αυτού του πλανήτη. Είναι πραγματικά, ίσως όχι μετρήσιμα από την επιστήμη, επειδή η επιστήμη χρησιμοποιεί πολύ μυωπική προοπτική στα πράγματα. Βλέπει μόνο μέσω γραμμικής προοπτικής.
Οπότε αυτός ο φυσικός ήταν απόλυτα σωστός όταν παρατηρούσε ότι η συνειδητότητα δεν ανήκει στην επιστήμη. Όμως είναι πολύ πραγματική και πολύ σημαντική και σύντομα η επιστήμη θα αρχίσει να την υιοθετεί, θα αρχίσει να την υπολογίζει, την συνειδητότητα ως παράγοντα.
Θα τους μπερδέψει, επειδή η συνειδητότητα δεν μπορεί καθόλου να μετρηθεί. Δεν υπάρχει ενέργεια στη συνειδητότητα, όπως γνωρίζετε από τις συζητήσεις μας. Θα τους μπερδέψει επειδή η συνειδητότητα δεν μπορεί να ειδωθεί. Δεν μπορεί να ελεγχθεί. Δεν μπορεί να ελεγχθεί και συχνά τα αποτελέσματα της νέας συνειδητότητας είναι απρόβλεπτα. Δεν ακολουθεί τα ίδια μονοπάτια όπως η γραμμική επιστήμη, όπως η σύγχρονη επιστήμη.
Με άλλα λόγια, όπως γνωρίζετε από τις συζητήσεις μας για τη Νέα Ενέργεια, η Νέα Ενέργεια δεν μοιάζει με την Παλιά Ενέργεια. Δεν είναι ίδια κάθε φορά που εφαρμόζεται σε μια κατάσταση. Αλλάζει κάθε φορά που εφαρμόζεται σε μια κατάσταση. Με την τρέχουσα συνειδητότητα και επιστήμη, αν εφαρμόσετε έναν τύπο σε κάτι, τότε θα μπορεί να εφαρμόζεται συνεχώς μέχρι να προστεθεί κάποιος άλλος παράγοντας. Με τη Νέα Ενέργεια δεν είναι έτσι. Θα αλλάζει κάθε φορά που χρησιμοποιείται.
Οπότε η επιστήμη δεν ασχολείται με αυτήν. Θα μπερδέψει την επιστήμη. Όμως, φίλοι μου, ό καθένας από σας έχει ήδη τη γνώση της συνειδητότητας. Και ιδιαίτερα τα επόμενα χρόνια θα γίνουν μεγάλες επαναστάσεις στην επιστήμη, στην τεχνολογία και στη φυσική. Μεγάλες επαναστάσεις, σε βαθμό που δεν έχει δει αυτός ο πλανήτης για χίλια και περισσότερα χρόνια, επαναστάσεις που είναι παρόμοιες με την ανακάλυψη ότι η Γη δεν είναι επίπεδη. Συνειδητοποιείτε ότι υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα πιστεύουν ότι η Γη είναι επίπεδη; Ω, φέρνουν το παρελθόν τους στο Τώρα. Θέλουν να συνεχίσουν να το πιστεύουν. Και, κατά κάποιο τρόπο, αν κατανοείτε τα δυναμικά της συνειδητότητας, θα συνειδητοποιήσετε ότι γι αυτούς είναι αλήθεια.
Ο κόσμος είναι επίπεδος, και γι αυτό, όλα όσα βλέπουν θα επικυρώνουν την επίπεδη Γη. Μπορείτε να τους δώσετε φωτογραφίες από το διάστημα, από τους αστροναύτες, όχι τους Αργκοναύτες, και θα τους φανεί σαν ένας στρογγυλός δίσκος, και θα συνεχίσουν να επιμένουν ότι είναι επίπεδη. Θα επιμένουν ότι ο δίσκος τους κοιτάζει έτσι (δείχνει την παλάμη του στο ακροατήριο) αντί για έτσι (στρέφει την παλάμη του προς τα πάνω).
Θα δείτε αλλαγές τα επόμενα χρόνια – αρχικά θα θεωρηθούν περίεργες θεωρίες, και μετά θα γίνονται όλο και περισσότερο αποδεκτές στην επικρατούσα φυσική και επιστήμη – αυτό θα αλλάξει την αντίληψη σ’ αυτόν τον πλανήτη, και τελικά θα αλλάξει τον τρόπο που λειτουργεί αυτός ο πλανήτης, θα αλλάξει τα συστήματα πεποίθησης, θα αλλάξει τον τρόπο που ενεργοποιείται ο πλανήτης.
Παρουσιάζεται ένα σημαντικό θέμα για το οποίο θα συζητήσουμε πριν ξεκινήσουμε το ταξίδι μας. Οι αλλαγές που έρχονται είναι αυτό που θα λέγαμε κβαντικές ή μαγικές, αλλά όχι στ’ αλήθεια. Είναι μόνο που το μυαλό… (μια μεγάλη διακοσμητική αράχνη αρχίζει να κατεβαίνει από το ταβάνι, γέλια από τoν Adamus και το ακροατήριο). Όμορφη απόσπαση. Ω, μια μικρή γουλιά καφέ; (προσφέρει τον καφέ του στην αράχνη) Πάρε το πόδι σου μακριά από δω! Ναι. Έχω φίλους στα άλλα βασίλεια. Σ’ ευχαριστώ (στην αράχνη), χάρηκα πολύ που σε ξαναείδα. Ναι, ναι. Άντε να υφάνεις κανέναν ιστό πουθενά αλλού. Σ’ ευχαριστώ.
Πού ήμουν στην μεγάλη μου μελέτη για τις αλλαγές που έρχονται σ’ αυτόν τον πλανήτη; Το ερώτημα που έχω είναι – δένει πολύ καλά με το μουσικό βίντεο που παρακολουθήσατε (Freedom από τον Pharell Williams) – είναι ο πλανήτης έτοιμος γι αυτές; Είναι έτοιμος ο πλανήτης για μια κβαντική στροφή στη φυσική, μια στροφή που θα ανατινάξει πολλές από τις θεωρίες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή;
Αυτές οι θεωρίες και οι πρακτικές της επιστήμης, συχνά προσφέρουν – ή προσέφεραν – μια προοπτική της πραγματικότητας. Όμως αυτοί που βοήθησαν στη δημιουργία τους, αυτοί που βοήθησαν, συνεχίζουν να τις δουλεύουν, να κάνουν έρευνες, να έχουν επενδύσει πολλά σ’ αυτές. Και δεν είναι μόνο οι οργανισμοί, οι φυσικοί και οι επιστήμονες και τα εργαστήρια και τα πανεπιστήμια που είναι μέρος τους, αλλά όλο αυτό μετακυλά στα βιομηχανικά προϊόντα και τα αγαθά, μετακυλά στα συστήματα πεποιθήσεων, από κάθε είδους θρησκευτικές ή πνευματικές ομάδες. Υπάρχει τεράστια επένδυση στον τρόπο που είναι τα πράγματα τώρα και τεράστια αντίσταση, σε κάθε πραγματική αλλαγή.
Η αλλαγή είναι ένα από αυτά τα αστεία πράγματα που οι άνθρωποι πάντα θέλουν ν’ κάνουν, αλλά στην πραγματικότητα δεν θέλουν. Θέλουν μια μικρή σταδιακή βελτίωση στη ζωή τους. Όμως, αν τους δοθεί η ευκαιρία για μια τεράστια αλλαγή, δεν ξέρω αν είναι πραγματικά έτοιμοι γι αυτή. Δεν ξέρω αν αυτός ο πλανήτης θα είναι ικανός να απορροφήσει ή να αντέξει το σοκ από κάποιες αλλαγές στη φυσική που έρχονται. Δεν ξέρω αν θα προκληθεί κάποια μεγάλη άνοδος και πρόοδος στη συνειδητότητα, ή θα προκαλέσει πολέμους, μάχες, μεγάλες διαφωνίες. Διαφωνίες σε κάθε επίπεδο – σε ακαδημαϊκό επίπεδο, συλλογικό επίπεδο, πολιτισμικό, κρατικό, στα πάντα. Δεν ξέρω αν ο πλανήτης είναι πραγματικά έτοιμος. Όμως συμβαίνει. Θα συμβεί ούτως ή άλλως.
Θα είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε πώς θα ανταποκριθούν και θα αντιδράσουν οι άνθρωποι. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε αυτούς που έχουν επενδύσει στην τρέχουσα περιορισμένη επιστήμη, όπως και σε όλα τα σχετικά, αν μπορούν να επιτρέψουν αυτό το νέο τρόπο ύπαρξης.
Θα μπορούσα να σας πω τώρα ότι η φυσική που θα προκύψει, αρχικά ως θεωρία και μετά ως όλο και περισσότερο αποδεκτή σκέψη, θα ταρακουνήσει τις θρησκείες αυτού του πλανήτη. Οι θρησκείες, δεν έχουν αλλάξει εδώ και χιλιάδες χρόνια, και εξασκούν μεγάλη δύναμη στους ανθρώπους, θρησκείες που στην πραγματικότητα, συγνώμη, αλλά δεν διδάσκουν τίποτα σχετικό με το αληθινό Πνεύμα και τον Εαυτό, την ψυχή. Θα προκαλέσει μεγάλες αλλαγές σ’ αυτό και σε όλα τα υπόλοιπα.
Αυτές οι αλλαγές προκύπτουν επειδή υπάρχουν άνθρωποι – όχι πολλοί, όμως υπάρχουν άνθρωποι όπως εσείς – που έχουν αυτή τη γνώση εδώ και λίγο καιρό, έχουν αυτή την εσωτερική αφύπνιση. Ξέρετε ότι υπάρχει κάτι περισσότερο. Κάποιος θα μπορούσε να διαφωνήσει λέγοντας ότι θέλετε να πιστεύετε ότι υπάρχει κάτι περισσότερο. Λοιπόν, αυτό συντελεί επίσης. Όμως ξέρετε ότι υπάρχει κάτι περισσότερο, και αυτό είναι που σας κρατά και συνεχίζετε παρά τις δυσκολίες, παρά τα διάφορα δύσκολα ταξίδια που κάνατε, παρά τα προβλήματα στη ζωή σας. Το ξέρετε, και αυτή τη στιγμή ξέρετε ότι είναι κοντά. Πολύ κοντά. Μπορείτε να το νιώσετε. Και γίνεται λίγο τρομακτικό όταν συνειδητοποιείτε ότι τα πράγματα θα αλλάξουν δραστικά.
Είστε αυτοί που εδώ και πολλές ζωές, εδώ και χιλιάδες χρόνια εξερευνάτε τη συνειδητότητα, είτε το ξέρετε, είτε όχι. Κάποιοι το έχετε ονομάσει «το πέραν», είναι απλά κάτι διαφορετικό. Κάποιοι το έχετε ονομάσει φαντασία, και δεν είναι. Δεν μπορεί να υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως η φαντασία, με άλλα λόγια, κατασκευασμένο. Έχει κάπου τις βάσεις του. Αυτές οι σκέψεις σας, αυτά τα όνειρα σας, δεν είναι απλά κατασκευασμένα, πεποιθήσεις, φαντασία. Προέρχονται από κάπου μέσα σας, από αυτή τη γνώση ότι υπάρχει κάτι περισσότερο.
Και αυτό που πρόκειται να αλλάξει σ’ αυτόν τον πλανήτη είναι η συνειδητότητα. , η επίγνωση της συνειδητότητας. Κάποιοι ίσως το ονομάσετε αρχικά συνειδητότητα, ίσως δοθεί με άλλες λέξεις ή ονόματα, όμως όλα καταλήγουν σ’ αυτό το απλό πράγμα – τη συνειδητότητα.
Φανταστείτε, για μια στιγμή, ότι ξαφνικά υπάρχουν κάποιοι επιστήμονες και φυσικοί που αρχίζουν να υπολογίζουν τη συνειδητότητα στις εξισώσεις της επιστήμης και των μαθηματικών, φανταστείτε ότι κάποιοι λένε πως υπάρχει κάτι πέρα από την τυπική γραμμική έρευνα και ανάπτυξη που γίνεται, ότι υπάρχει κάτι πέρα από όλα αυτά, και ότι είναι το στοιχείο της συνειδητότητας. Και όταν αρχίσουν σοβαρά να την υπολογίζουν, σοβαρά όπως όταν ο Αϊνστάιν υπολόγισε σοβαρά τη θεωρία της σχετικότητας – χρόνος, χώρος, βαρύτητα – ότι παρά τα όσα θα έλεγαν οι άλλοι αυτός ήξερε ότι υπάρχει κάτι περισσότερο. Το πάλευε για χρόνια και χρόνια, προσπαθώντας να βρει έναν απλό τύπο, προσπαθώντας κατά κάποιο τρόπο να την αποδείξει. Και δεν την υποδέχθηκαν με Ω! και Α! και αποδοχή. Όχι, απορρίφθηκε, επειδή έτσι γίνεται με τις περισσότερες επαναστατικές ή εξελικτικές σκέψεις.
Όμως τα επόμενα χρόνια αυτή η αλλαγή της συνειδητότητας θα αρχίσει να εμφανίζεται και θα συνεχίσει όλο και περισσότερο. Θα αλλάξει την κατανόηση της φυσικής και της επιστήμης, και τελικά θα καταλήξει να αλλάξει τη ζωή εδώ σ’ αυτόν τον πλανήτη. Απλά τα πάντα, όπως τις ενεργειακές πηγές, τις πηγές καυσίμων, τα πάντα στον τρόπο που διανέμονται σ’ αυτόν τον πλανήτη, την κατανόηση από πού προερχόμαστε. Όλα είναι έτοιμα για αλλαγή.
Δεν ξέρω αν οι άνθρωποι είναι γενικά έτοιμοι γι αυτό. Μοιάζει με το ερώτημα που θέτω εδώ και πολλά χρόνια, είναι έτοιμη η ανθρωπότητα για την ελευθερία; Και όλοι κουνάνε το κεφάλι τους «Ναι, ελευθερία, ελευθερία». Όμως ακόμα το αμφισβητώ, επειδή η ελευθερία χρειάζεται την υπευθυνότητα. Η ελευθερία του εαυτού σας απαιτεί τεράστια υπευθυνότητα. Χωρίς κλέψιμο ενέργειας ή θρέψιμο από τους άλλους. Χωρίς απόδοση ευθυνών στους άλλους. Υπάρχει μια τεράστια ποσότητα υπευθυνότητας σ’ αυτή τη φράση «Είμαι. Εγώ Είμαι ο δημιουργός. Δεν υπάρχει τίποτα στο δρόμο μου. Δεν με σταματάει τίποτα από την ευημερία ή την υγεία ή όλα τα υπόλοιπα». Είναι ελευθερία. Έτσι είναι ο δημιουργός, αλλά επίσης προϋποθέτει μια τεράστια ποσότητα υπευθυνότητας, υπευθυνότητας για τον εαυτό σας ως δημιουργό.
Μιλώ λοιπόν για όλα αυτά σαν προετοιμασία για εκεί που θα πάμε σήμερα. Τα λέω όλα αυτά για να βοηθήσω να γειωθεί πραγματικά η κατανόηση ότι η συνειδητότητα είναι τα πάντα. Αυτή είναι που δημιουργεί. Αυτή είναι που έλκει την ενέργεια. Η συνειδητότητα είναι αυτή που δημιούργησε ολόκληρο το σύμπαν και όλα τα άλλα σύμπαντα.
Δεν είναι πνευματικότητα. Όλη αυτή η κατανόηση δεν είναι πνευματικότητα. Οπωσδήποτε δεν είναι Νέα Εποχή. Οπωσδήποτε δεν είναι θρησκευτικότητα, αλλά ούτε καν πνευματικότητα, επειδή τη στιγμή που θα αρχίσουμε να έλκουμε πνευματικές ποιότητες σ’ αυτή, μπαίνουμε σε συστήματα πεποιθήσεων και θεούς και πράγματα που ουσιαστικά θα περιορίσουν την κατανόηση της συνειδητότητας.
Δεν είναι πραγματική επιστήμη, αλλά θα γίνει. Δεν είναι ακόμα φυσική, αλλά θα γίνει. Όμως, αυτό το πράγμα που λέγεται συνειδητότητα είναι αυτό που είστε, είναι τα πάντα. Είναι τα πάντα.
Θα φαίνεται παράξενο μετά από 20, 30 χρόνια. Θα φαίνεται παράξενο στις μελλοντικές γενιές που θα λένε «Τι πήγαινε στραβά με εκείνους τους ανθρώπους του 19ου, του 20ου, του 21ου αιώνα; Δεν κατανοούσαν την συνειδητότητα. Δεν ήταν καν στο λεξιλόγιο τους. Εννοώ ότι υπήρχε μεν η λέξη, όμως κανένας δεν ήξερε τι πραγματικά σημαίνει». Θα κοιτάζουν πίσω οι επόμενες γενιές και θα μένουν έκπληκτες, σαστισμένες που οι άνθρωποι τότε δεν κατανοούσαν ούτε καν τα βασικά της συνειδητότητας.
Και πάλι, δεν αφορά την πνευματικότητα. Δεν αφορά τη Νέα Εποχή. Δεν είναι φιλοσοφία. Είναι ο πυρήνας όλων των πραγμάτων του σύμπαντος, του πανσύμπαντος, παντού. Γι αυτό ήμουν τόσο απόλυτος μαζί σας, μιλώντας σχετικά, βιώνοντας το «Είμαι», την κατανόηση της συνειδητότητας και την κατανόηση της διαφοράς μεταξύ συνειδητότητας και ενέργειας. Ακούτε τις λέξεις και αρχίζετε να καταλαβαίνετε, αλλά εξακολουθείτε να τις συνδυάζετε μεταξύ τους – τη συνειδητότητα και την ενέργεια, σαν να είναι το ίδιο πράγμα και δεν είναι.
Με κάποιες από τις πρόσφατες εμπειρίες που είχαμε μπαίνοντας στη συνειδητότητα, όπως η πρόσφατη merabh που διασχίσαμε το σπίτι και βγήκαμε έξω και τελικά απελευθερώσαμε τα πάντα, και βρεθήκαμε στο τίποτα, κάποιοι από σας αρχίσατε να καταλαβαίνετε. Σαν να χτύπησε ένα κουδουνάκι μέσα σας, αυτό το «Είμαι», αυτή η συνειδητότητα, και αφαίρεσε όλο το makyo. Αφαίρεσε όλα τα παλιά συστήματα πεποιθήσεων. Και καθάρισε κάποια πράγματα που νομίζατε ότι ήταν τα προβλήματα σας και τα θέματα σας και οτιδήποτε άλλο. Και ξαφνικά συνειδητοποιήσατε «Υπάρχω». Ο Θάνατος δεν έχει σημασία. Οι συγγενείς σας δεν έχουν σημασία. Η δουλειά σας δεν έχει σημασία. Όταν λέω «δεν έχει σημασία», εννοώ ότι βάζατε αδικαιολόγητη προσπάθεια και εστίαση σ’ αυτά τα πράγματα. Δεν έχουν σημασία.
Με την πραγματική συνειδητότητα όλα αυτά απλά τακτοποιούνται. Η ζωή αποκτά συγχρονισμό. Απλά συμβαίνει και η αιχμή όλων αυτών είναι η συνειδητότητα. Πού θέλετε να βρίσκεται η συνειδητότητα σας;
Στην συγκέντρωση μας τον προηγούμενο μήνα είπα ότι υπάρχει αυτή η συσκευή που ονομάζεται iYammer… (σηκώνει ένα μικρό τηλεκοντρόλ)… δεν έχω κάτι καλύτερο. Μου φαίνεται ότι συρρικνώνεται, το iYammer μικραίνει. Αυτά συμβαίνουν με την τεχνολογία, όλα μικραίνουν. Έχετε λοιπόν το iYammer. Τι θα κάνετε μ’ αυτό; Και ξέρω ότι δυσκόλεψα κάποιους από σας λέγοντας να πάτε πιο πέρα. Να πάτε στα άλλα βασίλεια. Σ’ αυτά τα άλλα βασίλεια η εμπειρία θα είναι διαφορετική από ότι έχετε βιώσει στην ανθρώπινη ζωή σας, όμως πηγαίνετε πιο πέρα. Ανοιχτείτε. Μην φοβάστε.
Όμως επίσης – αυτό είναι πολύ σημαντικό, σας μίλησα σχετικά στη συγκέντρωση μας στη Ρουμανία για τον Merlin, πριν από μια βδομάδα – μην περιμένετε ότι όταν θα βγείτε έξω, όταν θα περάσετε πιο πέρα, όταν θα επιτρέψετε στον εαυτό σας την επίγνωση της συνειδητότητας, με άλλα λόγια το Είμαι, μην περιμένετε ότι θα τραβήξετε μαζί σας και τον εγωιστικό ανθρώπινο εαυτό σας.
Υπάρχει αυτή η προσδοκία για την οποία μίλησα στην ομάδα, ότι θα περάσετε μέσα από κάποιον τοίχο. Όλοι νομίζουν ότι είναι κάτι πολύ μαγικό – το να περνάς μέσα από έναν τοίχο – και είπα ναι, μάλιστα, είναι πάρα πολύ εύκολο να το κάνετε. Απλά να το κάνετε, αλλά να μην περιμένετε ότι θα πάρετε μαζί σας τη σάρκα και τα οστά σας. Αυτό είναι εγωισμός. Αυτό είναι ο εγωιστικός ανθρώπινος εαυτός σας.
Είναι λίγο παράξενο. Είναι παράδοξο, επειδή από τη μια μεριά λέτε «Ω! Αυτό το σώμα. Γερνάει. Κουράζεται. Ω, η σάρκα και το αίμα ξέρετε είναι….» Αλλά ακόμα θέλετε να το πάρετε μαζί σας περνώντας μέσα από τους τοίχους ή πηγαίνοντας σε άλλες διαστάσεις; Γιατί; Δεν είναι εσείς. Αυτός είναι ο εγωιστικός, μικρός ανώριμος άνθρωπος. Είναι εντάξει όσο το αναγνωρίζετε, όσο κατανοείτε ότι είναι ο ανθρώπινος εαυτός που από τη μια μεριά σας λέει ότι θέλει τη μαγεία, θέλει να ταξιδέψετε σε άλλα κοσμικά μονοπάτια, και από την άλλη σας λέει «Όμως επιμένω ότι το σώμα και το μυαλό μου πάνε μαζί μου». Όχι, όχι δεν πάνε. Βασικά δεν το θέλετε. Στην πραγματικότητα δεν το θέλετε. Σας περιορίζει.
Είστε το Είμαι. Είστε το Υπάρχω. Δεν υπάρχει εγκέφαλος. Δεν υπάρχει σώμα. Υπάρχουν περισσότερα από αυτό. Δεν τα χρειάζεστε. Υπάρχει μόνο η καθαρή συνειδητότητα.
Αντίθετο σ’ αυτό (στο Είμαι), ή η μορφή την οποία κάποιοι από σας ακόμα έχετε, ως ένα βαθμό, η μορφή που οι περισσότεροι άνθρωποι συνεχίζουν να έχουν είναι το εγώ. Από τη μια μεριά έχετε το Είμαι, το υπέροχο, το ελεύθερο, το κυρίαρχο Είμαι. Και από την άλλη έχετε το εγώ, τον ανώριμο, εγωιστικό μικροπρεπή άνθρωπο. Είναι εντάξει. Δεν θα μιλήσουμε για τον περιορισμό του. Θα μιλήσουμε για το άνοιγμα της προοπτικής προς το Είμαι που μπορεί να περνάει μέσα από τους τοίχους. Δεν χρειάζεται να πάρετε και το σώμα. Το κάναμε στη Ρουμανία. Τον διασχίσαμε και παρατηρήσαμε τον εαυτό μας από την άλλη πλευρά.
Όμως καταλάβετε, φίλοι μου, όταν χρησιμοποιείτε το iYammer, όταν περνάτε πέρα από τα όρια του σώματος και του νου, αυτή η αίσθηση της αντίληψης, ο τρόπος που αντιλαμβάνεστε τα πράγματα θα αλλάξει. Μην περιμένετε ότι θα περάσετε μέσα από τον τοίχο ή θα ταξιδέψετε σε άλλες διαστάσεις και θα έχετε μάτια ή θα έχετε την αίσθηση της ακοής, α) δεν το χρειάζεστε, β) είναι περιοριστικό, και γ) είναι τόσο το εγώ, είναι τόσο το ανθρώπινο μικρό εγώ.
Μπορείτε να ταξιδέψετε, μπορείτε να επισκεφθείτε αυτά τα άλλα βασίλεια εύκολα, πολύ εύκολα ως Είμαι, αλλά μην περιμένετε ότι θα βλέπετε με μάτια, ότι θα ακούτε με αυτιά. Υπάρχει ένα εντελώς διαφορετικό σετ από, πώς να το πούμε, αισθήσεις που προκύπτουν στα άλλα βασίλεια. Παίρνει λίγο χρόνο να το συνηθίσετε. Όμως ξαφνικά, όταν επιτρέπετε στον εαυτό σας να χρησιμοποιεί αυτές τις αισθήσεις, αυτές τις μη φυσικές ανθρώπινες αισθήσεις, ξαφνικά θα θυμηθείτε ότι αυτές είναι οι φυσικές σας αισθήσεις.
Τα μάτια έχουν έναν παράξενο τρόπο να αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα. Πραγματικά έχουν. Είναι περιοριστικός. Θα έπρεπε να ήσαστε ικανός να βλέπετε ολόγυρα σας, ή να αντιλαμβάνεστε τα πάντα ολόγυρα σας. θα έπρεπε να είχατε τέλεια όραση σε κάθε φυσική απόσταση, όμως τα μάτια τα περιορίζουν όλα αυτά.
Αυτό λοιπόν που λέω εδώ, πριν ξεκινήσουμε το ταξίδι μας, είναι ότι είστε το Είμαι που αναγνωρίζει το εγώ. Έχετε το Είμαι, αλλά έχετε και το μικροσκοπικό εγώ, τον εγωιστή άνθρωπο. Δεν το λέω αυτό υποτιμητικά. Δεν το λέω αυτό με αρνητικό τρόπο, όμως τον έχετε, και έχει την τάση να προσπαθεί να πάρει τον έλεγχο. Παραπονιέται αρκετά και επαναστατεί αρκετά και σας αποσπά αρκετά. Την πατάτε. Γίνεστε, κατά κάποιο τρόπο, το θύμα του μικρού εγώ. Όχι πια. Ας γίνουμε τα φυσικά Είμαι όντα. Όχι πια ο μικρός εγωιστής άνθρωπος, ο κακομαθημένος, που επιμένει στους ασήμαντους μικροπρεπείς τρόπους του. Είστε το Είμαι, οπότε αρχίστε να φέρεστε έτσι. Ωραία.
Τώρα, για να συνοψίσω αυτά που κάναμε ως τώρα, δεν είναι και πολλά. Μιλήσαμε για τη συνειδητότητα. Είναι πολύ σημαντικό. Μιλήσαμε για τις αλλαγές που θα προκύψουν, ιδιαίτερα τα επόμενα δύο χρόνια. Όχι για τις ίδιες τις αλλαγές, αλλά για την αρχή της αλλαγής, την αποκάλυψη ότι η συνειδητότητα είναι ο πυρήνας των πάντων, την αποκάλυψη στο φυσικό περιβάλλον, στην επιστήμη τελικά.
Το ξέρετε ήδη. Δεν χρειάζεται να περιμένετε τις αποδείξεις. Δεν χρειάζεται να περιμένετε τις αντιπαραθέσεις. Το ξέρετε ήδη. Απλά δεν ξέρετε ότι το ξέρετε. Έχετε αμφιβολίες για τη γνώση σας. δεν ξέρετε πώς να γνωρίσετε τη γνώση σας αυτή τη στιγμή, όμως σας ζητώ να εμπιστευτείτε τον εαυτό σας, επειδή τα πράγματα πρόκειται ν’ αλλάξουν.
Ένα Παράδειγμα
Θα σας ζητήσω τώρα να μοιράσετε μία κόλλα χαρτί σε όλους όσους βρίσκονται εδώ, συμπεριλαμβανομένου κι εμένα (το προσωπικό κρατά κόλλες χαρτιού). Μια κόλλα χαρτιού, δεν χρειάζεται ούτε στυλό, ούτε μολύβι. Αποτελεί μέρος του σημερινού μας βιώματος. Όλοι όσοι βλέπετε από το σπίτι, πάρτε μια κόλλα χαρτί. Οποιουδήποτε μεγέθους, δεν έχει σημασία. Οπουδήποτε χρώματος, δεν έχει σημασία. Κάνουν τόσο πολλές ερωτήσεις. «Τι μέγεθος; Τι χρώμα; Μπορώ να γράψω πάνω του;» Δεν μ’ ενδιαφέρει, απλά μια κόλλα χαρτί. Υπέροχα. Ευχαριστώ.
Τώρα, οι περισσότεροι από σας ξέρετε ήδη πώς να το κάνετε αυτό, αλλά θα κάνω και πάλι μια επίδειξη. Θα ήθελα να κάνετε μια σαΐτα. Διπλώνετε το χαρτί στη μέση κατά μήκος (δείχνει). Βλέπετε; Αυτό είχαμε και πριν, αυτό έχουμε και τώρα. Εντάξει, αυτή είναι η αρχή. Κάποιοι από σας είστε προχωρημένοι κατασκευαστές χάρτινων σαϊτών. Απλά φτιάξτε την.
Μετά διπλώνετε αυτήν την άκρη και την τσακίζετε, διπλώνετε την άλλη άκρη και την τσακίζετε.
LINDA: Ωωω!
ADAMUS: Εντάξει. Έχετε λοιπόν κάτι που μοιάζει κάπως έτσι.
Κάποιοι από σας φτιάχνετε κάτι πραγματικά φανταχτερό. Έχετε κάνει πολλές χάρτινες σαΐτες, αργόσχολα χέρια, αργόσχολα μυαλά . Εντάξει. Ωραία, ωραία. Αρχίσαμε λοιπόν τώρα, βρισκόμαστε εδώ τώρα. Τώρα το διπλώνετε έτσι. Βλέπετε; Το διπλώνετε ώστε να έχετε αυτό το σχήμα. Εντάξει, τώρα θα βάλουμε φτερά, οπότε διπλώνετε προς τα πάνω αυτή τη γωνία και έχετε το ένα φτερό. Και μετά διπλώνετε την άλλη πλευρά προς τα πάνω και έχετε δύο φτερά. Ωραία. Τώρα έχετε μια βασική χάρτινη σαΐτα. Καταπληκτικό, δεν είναι; Καταπληκτικό αυτό που κάνουμε εδώ στον Βυσσινί Κύκλο.
SART: Απίθανο.
ADAMUS: Απίθανο. Και θα γυρίσω πίσω για μια στιγμή και θα πω ότι αυτό που θα ανακαλύψουμε, εκεί που θα πάμε, αυτό που θα ανακαλύψετε είστε Εσείς, είστε το Είμαι. Αυτό θα είναι πολύ διαφορετικό από το εγώ, εννοώ από το μικρό εγώ μέσα σας. Υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά. Θα συνειδητοποιήσετε ότι αυτό το εγώ σας φώναζε, κλαιγόταν «Εγώ, εγώ, εγώ, εγώ, εγώ» και στην πραγματικότητα είναι «Είμαι, Είμαι. Είμαι» Αυτή είναι η ανακάλυψη.
Το μικρό εγώ θα σταματήσει να φωνάζει «Εγώ» επειδή τελικά θα αρχίσει να νιώθει ασφαλές. Θα αρχίσει τελικά να νιώθει ότι αναγνωρίζεται. Ο άνθρωπος, ο μικρός άνθρωπος, ο εγωιστής άνθρωπος ξαφνικά θα αρχίσει να νιώθει αναγνώριση. Θα νιώσει ότι τον φροντίζουν. Θα αρχίσει μετά να νιώθει μια ελευθερία να έχει τις εμπειρίες του σαν εγώ, αλλά χωρίς όλο το κλαψούρισμα, χωρίς όλη αυτή την αντίσταση του κακομαθημένου. Εκεί λοιπόν που θα πάμε, αυτό που θα ανακαλύψετε είναι το Είμαι.
Οπότε ετοιμάστε όλοι τις σαΐτες σας. Αν θέλετε, σηκωθείτε σας παρακαλώ για μια στιγμή. Θα σας ζητήσω να τις πιάσετε έτσι, και όσοι βρίσκεστε κοντά στην κάμερα, σιγουρευτείτε ότι θα περάσουν από μπροστά της, δημιουργώντας ένα όμορφο εφέ. Και πριν τις ρίξουμε, ο Cauldre και η Linda μου ζήτησαν να είμαι συνετός, και θα το κάνω. Ίσως θέλετε λοιπόν να βάλετε το χέρι σας πάνω από τα μάτια σας σε περίπτωση που κάποια σαΐτα, που ίσως δεν την αντιληφθείτε, πέσει πάνω σας, ή βάλτε τα γυαλιά ασφαλείας σας, αν είστε σπασικλάκι. Βάλτε τα γυαλιά σας, τα γυαλιά ηλίου ή οτιδήποτε άλλο.
Προστατέψτε τα μάτια σας, το υπόλοιπο σώμα σας θα είναι εντάξει. Και με το τρία – αρργκ, ααργκ, ααργκ – ας ρίξουμε τις σαΐτες μας. Προστατέψτε τα μάτια σας. Αααργκ, Αααργκ! Ναι! (το ακροατήριο πετάει τις σαΐτες και φωνάζει Ουάου!!)
Ωραία. Υπέροχα. Είχαμε κάποιες πολύ ωραίες σαΐτες εδώ πέρα. Είχε πλάκα, δεν είχε;
Ποιο είναι το θέμα; (κάποιος λέει «Δεν ξέρω!») Απλά είχα πάρα πολύ καιρό να φτιάξω σαΐτα και είχε πλάκα να το κάνω! (ο Adamus και το ακροατήριο γελούν)
Ας προχωρήσουμε. Ας προχωρήσουμε στο επόμενο σημείο. Ας προχωρήσουμε στο θέμα της ημέρας, για το οποίο βρισκόμαστε εδώ. Ελπίζω ότι είναι κανονικό χαρτί και όχι χαρτί τουαλέτας αυτό που πετάει έτσι. Και σας παρακαλώ την επόμενη φορά που θα το κάνετε, διπλώστε και πετάξτε μ’ αυτόν τον τρόπο τα χρήματα σας.
Η Φύση της Πραγματικότητας
Δεν θα παρουσιάσω μια θεωρία. Βασικά είναι η πραγματικότητα. Κάποιοι ίσως την αποκαλέσουν θεωρία, όμως είναι η πραγματικότητα και θα την παρουσιάσω.
Ο Cauldre ήταν λίγο νευρικός σχετικά μ’ αυτή την επικοινωνία επειδή, αντίθετα από τις περισσότερες φορές που κάνουμε επικοινωνία και δεν του λέω πολλά, ή αν το κάνω, του λέω ψέματα, απλά για να τον αποσπάσω, σχετικά μ’ αυτήν του μίλησα χθες το βράδυ. Του εξήγησα τι είναι αυτό που θα κάνουμε, συμπεριλαμβανομένου του πετάγματος σαϊτών, και τον έπιασε νευρικότητα, επειδή δεν θα εισπράξω εγώ το θυμό, αυτός θα τον εισπράξει.
Όμως θα παρουσιάσω ένα θεμελιώδες βασικό σκεπτικό σχετικά με την πραγματικότητα που θα προκαλέσει το σήκωμα κάποιων φρυδιών, που θα προκαλέσει κάποιους να πουν «ο Adamus τα έχει πραγματικά χαμένα», που θα προκαλέσει κάποιους να το αμφισβητήσουν σθεναρά. Μπορεί να βγει στο Internet, μπορεί να βρει το δρόμο του στην ακαδημαϊκή κοινότητα και οι περισσότεροι από αυτούς θα του επιτεθούν. Οι περισσότεροι δεν θα το καταλάβουν ούτε θα το αποδεχθούν. Όμως τα επόμενα πέντε, δέκα, δεκαπέντε χρόνια, δεν έχει σημασία, θα υπάρξουν αρκετές έρευνες και αρκετή κατανόηση, αρκετό υλικό κβαντικών θεωριών και οι άνθρωποι θα αρχίσουν να λένε «Α, Το ‘πιασα! Το ‘πιασα!». Και μετά θα αρχίσει να εφαρμόζεται στις βάσεις της φυσικής και των μαθηματικών και των άλλων επιστημονικών τομέων.
Υπάρχουν και μερικοί που θα τα ακούσουν αυτά και δεν θα σημαίνουν τίποτα γι αυτούς. Θα φύγουν, θα κλείσουν την τηλεόραση τους στο σπίτι και θα πουν «Ήταν ενδιαφέρον, αλλά περισσότερο ως επιστημονική φαντασία», και αυτό είναι εντάξει.
Μπορείτε να καθαρίσετε αυτά τα σκουπίδια από εδώ πέρα; Προσπαθώ να δώσω μια διάλεξη. Θα μπορούσε κάποιος να τα καθαρίσει; Είμαι ένας Αναληφθείς Δάσκαλος. Νιώθω ότι περπατώ πάνω σε χάρτινα σκουπίδια παντού. Θα τα βάλετε στην ανακύκλωση ή θα τα ρίξετε στη χωματερή;
LINDA: Για ποιο λόγο; Για ποιο λόγο;
ADAMUS: Απόσπαση! Εντελώς για απόσπαση. Ναι, τον επόμενο μήνα θα κάνουμε χούλα-χουπ. Γιατί όχι;
Λοιπόν, επί τη ευκαιρία, όποτε…
EDITH: Πού είναι; (ο Adamus σταματά καθώς η Edith και ο Crash μιλούν μεταξύ τους)
ADAMUS: Θέλετε να το μοιραστείτε μαζί μας;
EDITH: Φυσικά, μαζί σου.
ADAMUS: Ωραία. Μαζί μου, ωραία.
EDITH: Αναρωτιόμουν πού πήγε η κόκκινη μπαντάνα που φορούσε ο Dave.
ADAMUS: Ήταν κάτι σημαντικό (γέλια). Στη μέση μιας από τις πιο σημαντικές παρατηρήσεις, αυτή ήθελε να μάθει – με αυτά έχω να κάνω – ήθελε να μάθει που είναι η κόκκινη μπαντάνα που φορούσε ο David – Crash.
LINDA: Ποια;
ADAMUS: Η Edith!
LINDA: Ευχαριστώ.
ADAMUS: Ακριβώς στη μέση της αποκάλυψης που θα συζητηθεί και θα γίνει αντικείμενο αντιπαράθεσης από τους φυσικούς – όχι απαραίτητα αυτά που λέμε εδώ σήμερα, αλλά το σκεπτικό που θα συζητήσουμε και θα αντιπαραθέσουμε – κάτι που θα αλλάξει τον κόσμο, που θα αλλάξει τον δικό σας κόσμο, μιλάμε για τον δικό σας… πού είναι;
CRASH: Είναι μια υπέροχη μπαντάνα. Βασικά..
ADAMUS: Πού είναι η μπαντάνα; (κάποιος φωνάζει «Yay!!» καθώς ο Dave τη σηκώνει ψηλά). Μπορείς να την φορέσεις;! Καθησύχασε την Edith. Εννοώ πφφφ! Edith, Edith, σε ενδιαφέρει τόσο πολύ ο Dave. (το ακροατήριο λέει Ωωωω!)
Επί τη ευκαιρία, κάθε φορά που η ενέργεια βαραίνει και κολλάει – και μπορείτε να το νιώσετε, δεν χρειάζεται να το σκεφθείτε, απλά μπορείτε να το νιώσετε – κάθε φορά που μπορείτε να νιώσετε αυτή την τάση να μεγαλώνει, να συμβαίνει κάτι, ο αέρας να γίνεται παχύς, αποσπασθείτε. Απόλυτη απόσπαση. Οι άνθρωποι γίνονται διανοητικοί. Απόσπαση. Μετά μπορούμε να επιστρέψουμε φρέσκοι και πραγματικά να μπούμε σ’ αυτό, και αυτό κάναμε μόλις τώρα. Οι σαΐτες, Ω, η μπαντάνα του Dave, οτιδήποτε είναι – η κορδέλα του καπέλου του και οτιδήποτε άλλο – είναι απόσπαση.
Λοιπόν τώρα, από τη δική μου οπτική, κάποιοι θα διαφωνήσουν, άλλοι δεν θα ενδιαφερθούν, άλλοι θα πουν ότι είμαστε ένα μάτσο κολλημένων με τη Νέα Εποχή και έχουμε τρελαθεί, κάτι που δεν είναι αλήθεια. Και άλλοι, όπως εσείς, θα κάνετε ένα «Αχα!» και μετά άλλο ένα «Αχα!» και θα συνεχίσετε με τα «Αχά», και προς τα εκεί πηγαίνουμε.
Να θυμάστε, υπάρχει μια πολύ μικρή ομάδα σ’ αυτόν τον πλανήτη που επηρεάζει την συνειδητότητα, επειδή οι περισσότεροι δεν ξέρουν τι είναι. Οι περισσότεροι νομίζουν ότι είναι να ξυπνάς και να αναπνέεις. Αυτή είναι η περιορισμένη συνειδητότητα, και υπάρχει κάτι πολύ μεγαλύτερο. Αυτή λοιπόν είναι η εισαγωγή μου στην φύση της πραγματικότητας. (ο Adamus σταματά, μετά γελά).
SART: Χτύπα μας! (κάποιος λέει «Μουσική» και το ακροατήριο κάνει τον ήχο των ντραμς)
ADAMUS: Δεν κινείστε εσείς μέσα στο χώρο και το χρόνο.
Ο χώρος και ο χρόνος κινείται μέσα από σας !
Απόλυτη αντίφαση, απόλυτη αποκάλυψη, επανάσταση από την τρέχουσα ιδεολογία. Ο χώρος και ο χρόνος κινούνται μέσα από σας αυτή τη στιγμή, δεν κινείστε εσείς μέσα από αυτούς !
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν αντικείμενα που να κινούνται μέσα στο χώρο και στο χρόνο. Η τρέχουσα ιδεολογία είναι ότι ένα αντικείμενο κινείται μέσα στο χώρο και το χρόνο. Και συμπεριφερόμαστε στο χώρο και στο χρόνο σαν μια μεικτή μονάδα. Την αποκαλούμε Χωροχρόνο, σαν κάτι μονοδιάστατο. Στην πραγματικότητα δεν μπορείς να έχεις το ένα χωρίς το άλλο. Μπορούμε, αλλά το όλο σκεπτικό θα καταρρεύσει. Οπότε το ονομάζουμε Χωροχρόνο. Και η τρέχουσα ιδεολογία είναι ότι ένα αντικείμενο κινείται μέσα στο Χωροχρόνο. Γι αυτό ο ρυθμός με τον οποίο το αντικείμενο κινείται καθορίζει το χρόνο και καθορίζει και τον ίδιο το χώρο. Και είναι γεγονός ότι αυτό δεν είναι αλήθεια.
Στην πραγματική φυσική, στην κβαντική φυσική, ο Χωροχρόνος κινείται μέσα από σας. Όταν πριν από λίγο ρίξατε αυτές τις σαΐτες, δεν κινήθηκαν αυτές. Ο χώρος και ο χρόνος ήταν που κινήθηκαν. Αχ! Αχ! Τι θα λέγατε για ένα ααργκ, σ’ αυτό; Ααργκ! Ααργκ!
Λοιπόν όλοι αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα σαν να υπάρχει ένας μονοδιάστατος Χωροχρόνος, και η κίνηση ενός αντικειμένου μέσα στο χωροχρόνο δημιουργεί βαρύτητα. Και αυτό δεν είναι αλήθεια. Στην πραγματικότητα είναι το αντικείμενο – εσείς, η συνειδητότητα σας στερεοποιημένη σε ένα ανθρώπινο σώμα – με τον Χωροχρόνο να κινείται γύρω του.
Δείτε το μ’ αυτόν τον τρόπο. Κάποιοι από σας ξέρετε πώς ήταν οι παλιομοδίτικοι κινηματογραφικοί προβολείς. Είχαν τις μπομπίνες με το φιλμ τυλιγμένο και υπήρχε ένα φως και το φως περνούσε μέσα από το φιλμ και προβάλλονταν στην οθόνη. Είναι το ίδιο σ’ αυτήν την περίπτωση, που ο χωροχρόνος κινείται. Ο χωροχρόνος θα ήταν κάπως έτσι (ζωγραφίζει ) Ας πούμε ότι έχουμε εδώ τον προβολέα μας με το φως, και το φιλμ που ξεδιπλώνεται μπροστά του. Ο προβολέας δεν κινείται. Ο προβολέας δεν σαρώνει το φιλμ. Ο προβολέας, το φως, είναι στατικό, το φιλμ είναι που κινείται, που δημιουργεί την ψευδαίσθηση μιας κινούμενης εικόνας πάνω στην οθόνη. Όμως εσείς – η συνειδητότητα, το φως – στην πραγματικότητα δεν κινείστε.
Λέτε «Χμ». Όταν λοιπόν κινώ τα χέρια του Cauldre λέτε «Αυτό δεν ήταν κίνηση;» Στην πραγματικότητα όχι. Είναι η αντίληψη ότι κάτι έχει κινηθεί. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι το χέρι κινήθηκε, και στην πραγματικότητα είναι ο Χωροχρόνος που κινήθηκε. Χμμ. Χμμμ.
Οπότε θα μπορούσαμε να πούμε, σ’ αυτήν εδώ την παρομοίωση, ότι το φιλμ που έχει ήδη περάσει είναι το παρελθόν, το φιλμ που θα περάσει και θα φωτιστεί είναι το μέλλον, και ακριβώς αυτό το σημείο που βρίσκεται έτοιμο και φωτίζεται, είναι η Τώρα στιγμή.
Οπότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι πάντα βρίσκεστε στην Τώρα στιγμή, αλλά το πρόβλημα είναι, με την παλιά κατανόηση του χρόνου, του χώρου και της φυσικής, ότι στην πραγματικότητα δεν βρίσκεστε εδώ. Οι περισσότεροι δεν λειτουργούν εδώ, ακριβώς στο επίπεδο της προβολής. Βρίσκονται πάνω (στο μέλλον). Σκέφτονται «Ω, τι θα συμβεί καθώς ξετυλίγεται το φιλμ;» και «Ω! Τρομερά πράγματα», ή ανησυχούν γι αυτό, ή φοβούνται το μέλλον. Και επίσης βρίσκονται εδώ κάτω, κάπου στο φιλμ που έχει ήδη φύγει και λένε «Ω! δεν έπρεπε να το είχα κάνει αυτό, και μετανιώνω που το έκανα αυτό, και εγώ ο δύστυχος, ήμουν το θύμα των περιστάσεων». Οπότε δεν βρίσκονται εδώ. Δεν βρίσκονται πια στο ακριβές σημείο της προβολής, στο σημείο της συνειδητότητας. Οπότε είναι πολύ εύκολο γι αυτούς να πιστεύουν ότι κινούνται μέσα στο Χωροχρόνο. Αλλά στην πραγματικότητα δεν κινούνται. Στην πραγματικότητα δεν κινείστε.
Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον σκεπτικό, και μια πραγματικότητα επίσης. Ο Χωροχρόνος κινείται μέσα από σας αυτή τη στιγμή και καθώς το κάνει, δημιουργεί ένα βαρυτικό φαινόμενο. Όταν χρησιμοποιώ τη λέξη βαρύτητα, μιλώ για κάτι περισσότερο από τη Νευτώνεια βαρύτητα, όπου κάτι πέφτει στο έδαφος. Η βαρύτητα σ’ αυτήν την περίπτωση δημιουργεί μια αναρρόφηση. Συμπυκνώνεται. Δημιουργεί πυκνότητα. Καθώς λοιπόν ο χώρος και ο χρόνος κινούνται μέσα από σας αυτή τη στιγμή, δημιουργείται ένα βαρυτικό φαινόμενο, και η βαρύτητα δεν είναι μόνο σε φυσικό επίπεδο. Δεν είναι μόνο στο σώμα σας, γιατί αυτή η πραγματική βαρύτητα ουσιαστικά συγκρατεί, παγιδεύει σκέψεις και συναισθήματα.
Φανταστείτε για ένα λεπτό τις σκέψεις και τα συναισθήματα σαν να ήταν ένα φυσικό αντικείμενο που απορροφάται από τη βαρύτητα. Έτσι αρχίζετε να πιστεύετε ότι τα πράγματα που συνέβησαν στο παρελθόν είναι αληθινά, και δεν είναι. Όχι με τον τρόπο που τα αντιλαμβάνεστε. Είναι πολύ, πολύ διαφορετικά, όμως η βαρύτητα τα συγκρατεί.
Η βαρύτητα συγκρατεί συστήματα πεποιθήσεων – προσωπικά συστήματα πεποιθήσεων, πολιτισμικά συστήματα πεποιθήσεων. Συγκρατεί θρησκευτικά συστήματα πεποιθήσεων. έτσι ο χώρος και ο χρόνος κινούνται μέσα από τους ανθρώπους αυτή τη στιγμή και όχι μόνο δημιουργούν την φυσική πραγματικότητα, που ονομάζετε τρισδιάστατη, και κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι αυτό είναι το μόνο αληθινό πράγμα, αυτό το βαρυτικό αποτέλεσμα κάνει τους ανθρώπους να λένε «Αυτό είναι λοιπόν. Ο κόσμος είναι επίπεδος. Έτσι είναι. Είναι χαζό να πιστεύουμε ότι ο κόσμος θα μπορούσε να είναι στρογγυλός. Οι άνθρωποι από κάτω θα έπεφταν». Οπότε η βαρύτητα του χώρου και του χρόνου δεν συγκρατεί μόνο τα φυσικά αντικείμενα, αλλά και πεποιθήσεις, σκέψεις, περιορισμούς και κάθε τι.
Είναι καταπληκτικό, πώς αυτό το βαρυτικό φαινόμενο, συγκρατεί τα πάντα. Τα διατηρεί συγκρατημένα. Διατηρεί τα πράγματα συμπαγή. Τα συγκρατεί από την αλλαγή.
Η βαρύτητα του χώρου και του χρόνου βοηθά στη δημιουργία εμπειριών, που θα μπορούσαμε να τις πούμε συμπαγείς, πραγματικές εμπειρίες. Σας βοηθά να εστιάζετε με τα μάτια σας και τ’ αυτιά σας και τις φυσικές σας αισθήσεις, αντί να έχετε τη γνώση ότι αυτά που υπάρχουν είναι πολύ περισσότερα. Αυτή η βαρύτητα – καθώς ο χωροχρόνος κινείται μέσα σας, ενεργοποιημένη από τη συνειδητότητα, ενεργοποιημένη από τη συνειδητότητα, η βαρύτητα που δημιουργεί – συγκρατεί τα πάντα. Και συνεχώς προσπαθείτε να τη διασπάσετε, με τι; Με τη συνειδητότητα σας – με την περιορισμένη σας συνειδητότητα – του νου. Προσπαθείτε να τη διασπάσετε. Η γνώση λέει «Υπάρχει κάτι έξω από αυτό το κλουβί μέσα στο οποίο ζω». Όμως καθώς το σκέφτεστε αυτό, καθώς προσπαθείτε να το καταλάβετε, ο χωροχρόνος κινείται γρηγορότερα. Ο χωροχρόνος δημιουργεί περισσότερα βαρυτικά αποτελέσματα που συγκρατούν το γεγονός ότι είστε παγιδευμένοι.
Και αυτό, φίλοι μου, σχετικά τόσο απλό όσο ακούγεται σε κάποιους από σας, είναι απόλυτα εμπεριστατωμένο. Θα το βιώσετε στη ζωή σας. Υπάρχει ο παλιός τρόπος όπου ένα αντικείμενο κινείται στο Χωροχρόνο και αντίθετα η νέα κατανόηση ότι ο χωροχρόνος κινείται μέσα από σας. είναι ριζοσπαστική φυσική, αλλά είναι επίσης βασική αληθινή φυσική.
Οι περισσότεροι έχουν την αντίληψη ότι αν αυτό είναι ο χρόνος (ζωγραφίζει ένα τετράγωνο κουτί), αυτοί κινούνται μέσα του (ζωγραφίζει μια οριζόντια γραμμή μέσα στο κουτί). Και τον υπολογίζουν με τα ρολόγια τους. Λένε «Ναι, μου πήρε τόσο χρόνο για να κάνω κάτι». Οι περισσότεροι νομίζουν ότι ο Χωροχρόνος είναι ένα πράγμα καθορισμένο, αδιαμφισβήτητο, σχεδόν αμετάβλητο, και δεν είναι.
Η ζωή σας σ’ αυτόν τον πλανήτη καθορίζεται – καθορίζονταν – από το Χωροχρόνο. Πέφτατε μέσα του. Τον αποδεχόσασταν τον χωροχρόνο, ότι εσείς κινείστε μέσα του. Πιστεύατε ότι γεννηθήκατε και μετά περνούσατε τη ζωή σας και μετά πεθαίνατε και είχατε συγκεκριμένα χρόνια για να σχετιστείτε μαζί του και να κάνετε συγκεκριμένα πράγματα. Κινείστε μέσα στο χώρο και το χρόνο. Πηγαίνετε από το σήμερα στο αύριο μέσω του χρόνου και του χώρου, και αυτό είναι κάτι πολύ γραμμικό. Αλλά είναι γεγονός ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Είναι γεγονός ότι δεν είναι ο χρόνος που σας καθορίζει, που καθορίζει τις κινήσεις σας, το παρελθόν σας, το παρόν σας, το μέλλον σας. Δεν είναι ο χρόνος που το κάνει αυτό. Η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχει η συνειδητότητα, ένας κύκλος με μια τελεία, εδώ είναι η συνειδητότητα και ο χωροχρόνος κινείται μέσα από σας, και κάνοντας το δημιουργεί βαρύτητα, G, που συγκρατεί τα πάντα.
Ο Χωροχρόνος δεν είναι συμπαγής. Δεν είναι μια σταθερή μεταβλητή. Αλλάζει. Και αλλάζει από τον David (McMaster) στον David (Schemel). Αν και εσείς οι δύο έχετε το ίδιο όνομα, υπάρχει διαφορά. Ο Χωροχρόνος ο δικός σου είναι διαφορετικός από το Χωροχρόνο του David. Κάθε φορά που κινείσαι, υπάρχει μια μεταβλητή Χωροχρόνου που κινείται μέσα από σένα και είναι διαφορετική από την κίνηση που κάνει μέσα από τον David. Ο Χωροχρόνος που κινείται μέσα από σένα David καθορίζεται από τις σκέψεις σου, από τα συστήματα πεποιθήσεων σου, από τις φυσικές σου πράξεις και από το επίπεδο συνειδητότητας που επιτρέπεις, και που καθορίζει τη ροή της κίνησης του Χωροχρόνου μέσα σου. Και είναι διαφορετική από την δική σου (του άλλου David), επειδή οι σκέψεις και οι πράξεις σου είναι διαφορετικές.
Υπάρχουν δύο διαφορετικά βαρυτικά αποτελέσματα που προκύπτουν μεταξύ αυτών των δύο. Και λέτε «Ω, στάσου Adamus, νόμιζα ότι ο Χωροχρόνος ήταν μια σταθερά και νόμιζα ότι και η βαρύτητα ήταν μια σταθερά». Όχι. Και όταν το απελευθερώσετε αυτό – το γεγονός ότι υπάρχει μια δύναμη που καθορίζει το επίπεδο της ζωής σας, τη βαρύτητα σας, τη ροή σας μέσα στη ζωή, όταν απελευθερώσετε το γεγονός ότι υπάρχει ο θεός του χρόνου εκεί έξω, ένας Χωροχρονικός θεός, που δεν υπάρχει, όταν απελευθερώσετε το γεγονός ότι υπάρχει κάποια δύναμη πέρα από σας – θα αρχίσετε να βιώνετε την ελευθερία.
Θα το βιώσετε όλο αυτό, γι αυτό είμαστε εδώ. Γι αυτό ετοιμάσαμε αυτό το ταξίδι σήμερα. Θα το βιώσετε και θα μιλήσετε σε κάποιους ανθρώπους γι αυτό (κάποιος λέει «Όχι!). Έχουμε έναν σοφό εδώ πέρα. Λέει «Αποκλείεται!»
Όμως σας διαβεβαιώνω ότι θα το κάνετε. Σας διαβεβαιώνω ότι θα έχουμε μια εμπειρία αυτού του πράγματος – δεν ξέρω, ίσως σε μια βδομάδα, ίσως σ’ ένα μήνα από τώρα, δεν έχει σημασία – θα έχετε μια εμπειρία που θα έχει ένα βαθύ αποτέλεσμα στη ζωή σας, θα ταρακουνήσει τα συστήματα πεποιθήσεων σας, θα ταρακουνήσει όλα τα πράγματα που κατακρατούσατε και θα τρέξετε κάτω στο δρόμο και θα προσπαθήσετε να μιλήσετε στους ανθρώπους γι αυτό, ή τουλάχιστον στους γείτονες σας φίλοι μου, και θα προσπαθήσετε να τους βγάλετε όλους από το Χωροχρόνο. Εντάξει. Δεν έχει σημασία. Και θα ανακαλύψετε αυτή τη βαθιά αλήθεια.
Θα παρατηρήσετε, όταν θα προσπαθήσετε να τους μιλήσετε γι αυτό, πόσο πολύ κινείται ο χωροχρόνος μέσα από αυτούς. Θα παρατηρήσετε πώς η συνειδητότητα τους, οι σκέψεις τους και όλα τα υπόλοιπα δημιουργούν τη ροή ή την κίνηση. Αλλά αυτό που είναι το σημαντικότερο είναι η βαρύτητα, η αναρρόφηση που συγκρατεί τα πράγματα.
Τώρα θα πείτε, «Στάσου ένα λεπτό. Υπάρχουν πολλά επιστημονικά πειράματα και υπάρχουν συγκεκριμένες ιδιότητες της βαρύτητας που… απλά είναι. Είναι η φυσική της Γης. Και μας λες Adamus, τώρα, ότι ο καθένας έχει το δικό του Χωροχρόνο;
Δεν υπάρχει ένας μεγάλος; Ο καθένας έχει το δικό του επίπεδο βαρύτητας, που συγκρατεί τα πράγματα, που δίνει στην πραγματικότητα το σχήμα της; Τι ισχύει λοιπόν; Ότι «ο καθένας έχει τον δικό του», ή ότι υπάρχει ένας τεράστιος Χωροχρονικός θεός;»
Όλα είναι ατομικά. Υπάρχει ο δικός σας ατομικός Χωροχρόνος, η βαρύτητα όπως κινητοποιείται από τη συνειδητότητα, και υπάρχει επίσης και αυτός κάποιου άλλου. Όμως έχει προκύψει, εξαιτίας της βαρύτητας του Χωροχρόνου, έχει προκύψει μια αμοιβαία συναίνεση, μια κοινή κατανόηση. Μοιάζει να είναι ένας κοινός Χωροχρόνος.
Οι περισσότεροι στην πραγματικότητα ευχαρίστως παραδίδουν την κυριότητα της Χωροχρονικής ύπαρξης και αποδέχονται τον Χωροχρονικό θεό. Λένε «Έτσι είναι τα πράγματα. Θα συμβαδίσω μαζί τους. Οι δείκτες του ρολογιού κινούνται με συγκεκριμένο ρυθμό, τα αντικείμενα κινούνται μέσω του χώρου σε συγκεκριμένα σημεία, έτσι είναι τα πράγματα».
Επόμενο σκηνικό αντικείμενο. Πρέπει πάντα να έχω πρόχειρα κάποια σκηνικά αντικείμενα. (ο Adamus γελά καθώς εμφανίζει μια κόκκινη μπάλα). Οι περισσότεροι άνθρωποι απλά αποδέχονται το γεγονός ότι όταν μια μπάλα πέφτει – ωραίο πιάσιμο – όταν μια μπάλα πέφτει έτσι, απλά κινείται μέσω του χώρου και του χρόνου, και ότι ο χώρος και ο χρόνος είναι μια σταθερά, επειδή όταν ξαναρίχνετε την μπάλα έχει μια προβλέψιμη και καθορισμένη ταχύτητα, γωνία, όλα τα σχετικά. Αλλά αυτό ισχύει επειδή υπάρχει μια κοινή… Ω, είναι σαν μια μαζική ύπνωση της συνειδητότητας σχετικά με το χώρο και το χρόνο. Και είναι αλήθεια. Είναι αλήθεια και ταυτόχρονα είναι αλήθεια ότι έχετε τον δικό σας (χωροχρόνο).
Όταν αρχίσετε να καταλαβαίνετε τις εφαρμογές που έχει, τότε θα μπορείτε να γίνετε αόρατοι. Απλά να βγείτε έξω από το χρόνο. Θα υπάρχετε. Θα συνεχίσετε να έχετε ένα φυσικό σώμα. Θα συνεχίσετε να έχετε το Είμαι σας. αλλά απλά θα βγείτε έξω από το χρόνο τους. Απλά θα μετακινήσετε τον εαυτό σας έξω από την μαζική μεταβλητή της συνειδητότητας.
Είναι καταπληκτικό επειδή είναι μαγικό, επειδή θα μπορείτε ακόμα να τους παρατηρείτε, θα μπορείτε ακόμα να είστε μαζί τους, όμως δεν θα σας βλέπουν. Δεν θα γνωρίζουν ότι είστε εκεί ,εκτός και αν επιλέξετε να είστε. Εσείς κανονίζετε τον δικό σας Χωροχρόνο.
Τι είναι ο Χωροχρόνος; Και πόσο διαδεδομένος είναι; Αυτό οδηγεί σε πολλές ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Βλέπετε, αυτή τη στιγμή η μπάλα δεν κινείται (την κρατά στον αέρα). Οι σαΐτες σας δεν κινήθηκαν. Η αράχνη… κινήθηκε (γέλια). Η αράχνη δεν κινήθηκε. Είναι κάπως παράξενο, το νιώθετε δύσκολο στην αρχή «Τι εννοείς δεν…» (η αράχνη κατεβαίνει και πάλι). Ναι, ναι !Τι καλά που σε έχουμε πάλι εδώ. Να, πιάσε.
Το νιώθετε παράξενο αρχικά επειδή λέτε «Τα μάτια μου, μου λένε ότι η μπάλα κινείται». (κάποιος λέει «είναι αντίληψη»). Δοκιμάστε το. Είναι η αντίληψη. Απολύτως. Δεν πρόκειται για κάποιο μαγικό κόλπο. Δεν πρόκειται για κάποιο σύστημα πεποίθησης. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Τώρα, παρατηρείστε καθώς ρίχνω την μπάλα στον αέρα, και για μια στιγμή φύγετε από την παλιά πεποίθηση ότι όλοι αιωρούμαστε στον Χωροχρόνο, τον Χωροχρονικό θεό, και παρατηρείστε ότι καθώς ρίχνω τη μπάλα – ψηλά, όχι πάνω σας – κοιτάξτε την από την προοπτική ότι καθώς την ρίχνω, ο Χωροχρόνος κινείται. Ο Χωροχρόνος κινείται. Η μπάλα στην πραγματικότητα δεν κινείται, κινείται ο Χωροχρόνος. Μεταβάλλεται για να συμμορφωθεί με τη συνειδητότητα που επέλεξε να ρίξει τη μπάλα. Μετακινείται για να συμμορφωθεί με την επιθυμία να ρίξει τη μπάλα, να αναπηδήσει την μπάλα. Η μπάλα, ο Cauldre, εσείς, στην πραγματικότητα δεν κινείστε !
Παράξενο στην αρχή. Χμμμ. Παράξενο στην αρχή, όμως ξαφνικά, καθώς του επιτρέπετε να εδραιωθεί, θα αρχίσετε να το βλέπετε και να το αντιλαμβάνεστε διαφορετικά. Και μια από αυτές τις μέρες θα πείτε «Τώρα το ‘πιασα. Το ‘πιασα». Είναι μια κβαντική μετατόπιση, και ξαφνικά η ζωή γίνεται παιχνιδιάρικη, επειδή θα συνειδητοποιήσετε ότι ο Χωροχρόνος, αυτό το συνεχές, για το οποίο συχνά συζητάτε, δεν σας ελέγχει καθόλου. Σας υπηρετεί και υπάρχει μια βασική διαφορά εδώ.
Η τρέχουσα, επίπεδη πεποίθηση στη Γη είναι ότι ο Χωροχρόνος είναι σταθερός, σχετικά σταθερός. Η τρέχουσα αντίληψη είναι ότι εσείς βρίσκεστε μέσα στο χωροχρόνο. Αυτό είναι παρόμοιο με την τίγρη μέσα στο κλουβί της, ενώ η πόρτα είναι ανοιχτή, η τίγρη μέσα στο κλουβί της λέει «Είμαι παγιδευμένη εδώ μέσα. Αυτή είναι η πραγματικότητα μου. Εδώ είναι που υπάρχω». Η καταραμένη η πόρτα είναι ανοιχτή, όπως είναι και για τον καθένα από σας.
Ο Χωροχρόνος κινείται μέσα από σας. Εσείς είστε η σταθερά. Εσείς είστε η συνειδητότητα. Αυτό είναι βασικό.
Bon
Τι είναι ο Χωροχρόνος; Είναι μια ενδιαφέρουσα ερώτηση, και πόσο μακριά πηγαίνει; Υπάρχει λοιπόν μια καλύτερη λέξη που χρησιμοποιούμε για το Χωροχρόνο, επειδή αυτή είναι μια σχετικά περιοριστική λέξη. Η λέξη που χρησιμοποιούμε για το Χωροχρόνο – θα ήθελες να το γράψεις αυτό, Linda, επειδή ο γραφικός χαρακτήρας του Cauldre είναι απαίσιος;
Είναι μια πολύ απλή λέξη. Θα σας ζητήσω να την αισθανθείτε για μια στιγμή. Μην το σκέφτεστε, είναι μια απλή λέξη: bon. B–o–n.
LINDA: Είναι μία λέξη;!
ADAMUS: Θα μπορούσαμε να την κάνουμε δύο λέξεις – Be–on (είμαι σε). Ποτέ πριν δεν το σκέφτηκα. Βλέπετε πόσο έξυπνη είναι; Το αντιλήφθηκε ως δύο λέξεις. Be-on. Όχι είναι bon.
ELIZABETH: B-y-o-n-d, by-ond;
ADAMUS: Όχι, bon. B-o-n. Φαντάζομαι θα μπορούσε να είναι Be-on, αλλά είναι Bon. Θα ήταν κάτι σαν ολόγραμμα, σαν ύφασμα, όμως όχι ένα φυσικό ύφασμα, όπως το ολόγραμμα που βρίσκεται εκεί όπου πηγαίνει η συνειδητότητα.
Είναι ένας τρόπος που η συνειδητότητα αντιλαμβάνεται και βιώνει τον εαυτό της. Είναι ένα ολόγραμμα με το οποίο η συνειδητότητα είναι ικανή να βλέπει, να νιώθει, να βιώνει – όχι να βλέπει με τα μάτια, αλλά να νιώθει, να βιώνει – να γνωρίζει τον εαυτό της. Αυτός είναι ο πυρήνας ολόκληρης της δημιουργίας. Δεν είναι μια ουσία. Δεν είναι κάτι μετρίσιμο από τίποτα στη σύγχρονη επιστήμη.
Οι επιστήμονες στην πραγματικότητα ούτε καν ξέρουν τίποτα πάνω σ’ αυτό. Αλλά για να σας βοηθήσω να καταλάβετε, στον πυρήνα υπάρχει το bon που δημιουργεί αυτό για το οποίο οι επιστήμονες κάτι ξέρουν σχετικά – το πλάσμα. Το πλάσμα. Όχι αυτό που υπάρχει στο αίμα, αλλά το πλάσμα που είναι αυτή η ουσία που είναι η πιο…. Συνειδητοποιείτε ότι το πλάσμα είναι η κυρίαρχη ουσία του σύμπαντος; Όμως πολύ λίγα πράγματα συζητούνται ή είναι γνωστά σχετικά με αυτό.
Μια μαύρη τρύπα ουσιαστικά είναι – εδώ είναι που ο Cauldre γίνεται νευρικός, επειδή δεν είναι κατά κανένα τρόπο φυσικός – αλλά μια μαύρη τρύπα είναι βασικά ένα πάρα πολύ συμπυκνωμένο πλάσμα. Από το bon λοιπόν προέρχεται το πλάσμα. Από το πλάσμα προέρχονται πράγματα όπως τα ιόντα, ο τρόπος με τον οποίον λειτουργούν τα νετρόνια και τα πρωτόνια και τα άτομα και όλα τα σχετικά. Όμως στην καρδιά όλου αυτού βρίσκεται το bon. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το bon είναι ο Χωροχρόνος, όμως είναι κάτι περισσότερο από απλός χώρος και χρόνος όπως τα ξέρετε ως άνθρωποι, ο χώρος και ο χρόνος να είναι και τα δύο γραμμικά.
Η συνειδητότητα επιλέγει να έχει κάτι, κάτι βασικό για να έχει την εμπειρία του εαυτού της. Η μεγαλύτερη εμπειρία εδώ στη Γη είναι ο χωροχρόνος. Σας επιτρέπει να κάνετε όλα όσα κάνετε – ο χώρος, ο χρόνος και η βαρύτητα. Το bon λοιπόν βρίσκεται παντού όπου η συνειδητότητα ταξιδεύει και βιώνει. Αλλάζει από διάσταση σε διάσταση, κατά κάποιο τρόπο. Τα αποτελέσματα του, ο τρόπος που επιτρέπει στη συνειδητότητα να βιώνει είναι διαφορετικός, όμως το βασικό στοιχείο βρίσκεται ακόμα εκεί. Οπότε θα μπορούσαμε να πούμε, ότι κάποια μορφή του Χωροχρόνου υπάρχει σε όλες τις διαστάσεις, όμως όχι απαραίτητα με τον ίδιο τρόπο που υπάρχει εδώ.
Μια μορφή βαρύτητας ή αναρρόφησης ή έλξης υπάρχει σε όλες τις διαστάσεις, αλλά με διαφορετικό άρωμα από αυτό που έχετε εδώ.
Αλλά ας επιστρέψω στο βασικό σημείο. Το σημερινό θέμα της συνάντησης μας είναι ότι ο χώρος και ο χρόνος, το bon, κινείται μέσα από σας. Σας υπηρετεί. Δεν είστε – δεν είστε – εσείς που υπηρετείτε το Χωροχρόνο. Σας υπηρετεί.
Ερωτήσεις; Ας πάρουμε το μικρόφωνο ώστε όλοι πάνω στον πλανήτη να μπορούν να σας ακούσουν. Γρήγορα λοιπόν ερωτήσεις, επειδή υπάρχουν πολλές.
MARY SUE: Οπότε η ενέργεια δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια αντίληψη;
ADAMUS: Η ενέργεια είναι μια αντίληψη, όμως είναι πολύ, πολύ πραγματική. Η ενέργεια είναι μια μορφή του bon που σας υπηρετεί. Θα μπορούσαμε να πούμε – και πάλι εδώ γίνεται λίγο προκλητικό – ότι το bon είναι αυτό που κάποιος θα αποκαλούσε Ενοποιημένο Ενεργειακό Πεδίο. Όμως υπάρχει κάποια παρανόηση σχετικά με αυτό.
Υπάρχει ένα πεδίο, μια δεξαμενή, που βρίσκεται και εδώ και παντού, του ενεργειακού δυναμικού το οποίο είναι σε απόλυτα ουδέτερη κατάσταση. Δεν έχει ούτε θετική ούτε αρνητική φόρτιση. Περιμένει τη συνειδητότητα να το ενεργοποιήσει. Περιμένει να μετατραπεί σε ενεργοποιημένη ενέργεια, θετική ή αρνητική ενέργεια. Περιμένει να μετατραπεί σε πλάσμα. Περιμένει την ενεργοποίηση, τελικά, σε άτομα και μόρια και όλα τα υπόλοιπα στην πραγματικότητα σας και ενεργοποιείται από τη βαρύτητα. Η βαρύτητα που, και πάλι, είναι χώρος και χρόνος.
Επιτρέψτε μου να αποδείξω κάτι ακόμα ενώ συζητάμε. Το Χωροχρονικό στοιχείο μοιάζει με ένα χωνί, ή για όσους το γνωρίζουν με ένα venturi[2], που σχετίζεται με ρευστά δυναμικά. Βασικά αν έχετε ένα υγρό που ρέει μέσα σε ένα δοχείο και αυτό το δοχείο στενεύει σε κάποιο σημείο και μετά ανοίγει και πάλι, σ’ ένα άλλο σημείο, υπάρχει μια ροή υγρού. Υπάρχει μια ποσότητα πίεσης. Υπάρχει ο χώρος και ο χρόνος. Αυτό ονομάζεται venturi. Έχει σχέση με τα υγρά, αλλά μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλα πράγματα. Καθώς ρέει εδώ μέσα, και συμπιέζεται, τι συμβαίνει; (κάποιος λέει «επιταχύνει») Επιταχύνει. Ακριβώς. Έχουμε έξυπνους ανθρώπους εδώ.
Τι άλλο του συμβαίνει; (κάποιος λέει «πάει πιο γρήγορα»). Πάει πιο γρήγορα. Επιταχύνει, πάει πιο γρήγορα, είναι το ίδιο (γέλια). Πάει πιο γρήγορα. Υψηλότερη πίεση και μεγαλύτερη ενεργοποίηση, μεγαλύτερα ενεργειακά δυναμικά, που θα μπορούσαμε να πούμε ότι προκαλούνται από την πίεση και την ταχύτητα, όμως ακόμα πιο βαθιά υπάρχει εκεί μέσα σ’ αυτό το ίδιο υγρό περισσότερη ενέργεια καθώς περνάει μέσα από ένα venturi, όχι απλά εξαιτίας της ταχύτητας και της πίεσης. Έχει ενεργοποιηθεί τώρα. Έχει ενεργοποιηθεί.
Ο Χωροχρόνος λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο. Κατά μια έννοια, μοιάζει με ένα χωνί, όπου σ’ αυτό το σημείο κινείται με διαφορετικό ρυθμό και έχει ένα διαφορετικό ενεργειακό ελκτικό δυναμικό από ότι σε ένα άλλο σημείο.
Τώρα τι θα μπορούσε να είναι αυτό (το στενό σημείο); Αυτή είναι η Τώρα στιγμή. Εκείνο είναι το παρελθόν και αυτό είναι που θα μπορούσε να είναι το μέλλον. Έχουμε λοιπόν, παρελθόν, Παρόν και μέλλον. Και αυτό είναι μια από τις αρχές της Χωροχρονικής κίνησης μέσα από σας.
Αν είστε παρόντες, αν είστε συνειδητοί – όχι του χρόνου αλλά του εαυτού σας, συνειδητοί της επίγνωσης σας, του «Υπάρχω» – ο ρυθμός ροής του Χωροχρόνου είναι διαφορετικός. Αν και όχι απαραίτητα γρηγορότερος. Ουσιαστικά, θα αρχίσετε να κατανοείτε πώς φαίνεται να πηγαίνετε πιο αργά. Όλα φαίνονται να πηγαίνουν πιο αργά, αλλά είναι η συνειδητότητα που σκέφτεται τη βραδύτητα.
Όταν βρίσκεστε στην Τώρα στιγμή, η ροή του Χωροχρόνου είναι περισσότερο αρμονική, περισσότερο συμβατή, σας υπηρετεί καλύτερα από όταν κρέμεστε από το παρελθόν ή από το μέλλον. Αυτή είναι η φυσική εξήγηση του να βρίσκεστε στην Τώρα στιγμή, όχι απλά επειδή είναι ωραία και καλά, αλλά επειδή έχει ένα δραματικό αποτέλεσμα πάνω σας.
Ας σταματήσουμε για ένα λεπτό και ας ξαναγυρίσουμε στις αρχές. Πού είναι η μπάλα μου; Η μπάλα στην πραγματικότητα δεν κινείται. Παράξενο, αλλά δεν κινείται. Την κρατώ στον αέρα, ο Χωροχρόνος κινείται και δημιουργεί βαρύτητα, μια αναρρόφηση που θα συγκρατήσει με φυσικό τρόπο, συναισθηματικό τρόπο, τρόπο πεποιθήσεων και θα δημιουργήσει την πραγματικότητα. Αυτό είναι όμορφο, είναι απλά η ικανότητα σας, όπως η συνειδητότητα, να έχετε αυτό το αποτέλεσμα. Όταν η συνειδητότητα δεν έχει χέρια ή πόδια ή εγκέφαλο ή μάτια, εσείς το κάνετε να συμβαίνει σαν αποτέλεσμα της συνειδητότητας σας και είναι πραγματικά υπέροχο! Πραγματικά υπέροχο.
Και, όταν μάθετε ακόμη να βγαίνετε έξω από τη μαζική συνειδητότητα του Χωροχρόνου και να μπαίνετε στον δικό σας Χωροχρόνο, όταν μπορέσετε να μάθετε ότι δεν είστε πια εξαρτημένοι από τον χωροχρονικό θεό, ότι είστε πραγματικά μια κυρίαρχη οντότητα με το δικό της bon, με το δικό της πλάσμα, με τα πάντα δικά της, τότε θα είστε ελεύθεροι. Ενδιαφέρον, ενδιαφέρον, ενδιαφέρον.
Αυτό που θα ήθελα να κάνω σ’ αυτό το σημείο είναι σταματήσω να μιλώ γι αυτό και να αρχίσω να το βιώνω. Οπότε θα γράψω τον επίλογο λέγοντας ότι κάποιοι από σας νιώθατε πραγματικά παράξενα τις προηγούμενες μέρες και είχατε παράξενα όνειρα και πιστεύω ότι και πριν από αυτή τη συνάντηση, κάποιοι από το προσωπικό μιλούσαν για τη διαστρέβλωση του χρόνου. Νομίζω ότι υπήρξε μια συζήτηση εκεί πίσω με τα λόγια «Δεν είναι λίγο παράξενος ο χρόνος τις τελευταίες μέρες;» Εντελώς !
Θα βρείτε ότι ο χρόνος και ο χώρος θα αρχίσουν να χαλαρώνουν. Θα γίνονται πιο ευέλικτοι, αυτό όμως δεν είναι πάντα ένα άνετο συναίσθημα στην αρχή, αφού το σώμα σας έχει ρυθμιστεί για να παραμείνει στην παλιά πεποίθηση του χώρου και του χρόνου, στην παλιά του κίνηση. Όταν βγείτε απ’ αυτό, θα νιώσετε παράξενα, αποπροσανατολισμένοι, με παράξενες σκέψεις και ιδιαίτερα παράξενα όνειρα.
Ένα Όνειρο
Αν δεν πειράζει τον Cauldre θα μοιραστώ ένα όνειρο που είχε την προηγούμενη νύχτα. Δεν τον πειράζει. Δεν μπορώ καν να τον βρω αυτή τη στιγμή. Πώς μπορεί να τον πειράζει; Κοιμάται.
Στο όνειρο λοιπόν – θα δώσω μόνο ένα μέρος του – αυτός και μια ομάδα, πιθανόν εσείς, σας κυνηγούσαν φυσικά, και βρήκατε καταφύγιο σε κάτι σαν μια μεγάλη μάντρα εκεί όπου στοιβάζονται σκουπίδια, σίδερα και αυτοκίνητα και φορτηγά, μια μεγάλη μάντρα που στοιβάζονται βιομηχανικά προϊόντα. Και βρήκατε καταφύγιο εκεί και βλέπατε να έρχεται ένα γρήγορο τρένο κατά πάνω σας, και το τρένο σταμάτησε. Δεν επιβράδυνε. Απλά σταμάτησε χωρίς το τυπικό κλότσημα του τρένου. Το τρένο απλά σταμάτησε ακριβώς εκεί, εκείνη τη στιγμή.
Αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα, πρώτα απ’ όλα το κυνηγητό. Το κυνηγητό αφορούσε το ότι οι άλλοι νομίζουν ότι είστε τρελοί και σας κυνηγούν λέγοντας «Τι πάει στραβά με αυτούς τους ανθρώπους;» Ξέρετε ότι έχετε σπάσει κάποια παλιά πρότυπα και σε κάποιους αυτό δεν αρέσει. Θα λένε «Τα σκαρφιστήκατε όλα αυτά. Αυτό είναι τρελό. Αυτό είναι ηλίθιο. Απόδειξε το επιστημονικά». Και εκεί ξαναγυρίζουμε στη δήλωση μου, ότι υπάρχει ένας διακεκριμένος φυσικός που είπε ότι η συνειδητότητα δεν έχει θέση στην επιστήμη. Ανήκει στα βασίλεια των μονόκερων και των νεράιδων και όλων αυτών, και είναι αλήθεια, ως ένα βαθμό.
Κάνετε λοιπόν μια επανάσταση στη συνειδητότητα και θα υπάρξουν πολλοί που δεν θα τους αρέσει, και που θα λένε «Τα σκαρφίζεστε όλα αυτά. Αποδείξτε τα». Δεν χρειάζεται να τα αποδείξετε, επειδή δεν προσπαθείτε να τους αλλάξετε, τα χρησιμοποιείτε για σας. Δεν χρειάζεται να αποδείξετε απολύτως τίποτα.
Το τρένο λοιπόν σταματά χωρίς να ταρακουνηθεί, και έτσι είναι που γίνεται. Και επίσης αναπαριστά την ορμή των πραγμάτων στη ζωή σας, τα τρένα της ζωής σας, τα πράγματα που ακολουθούν ένα γραμμικό μονοπάτι και έχουν πίσω τους ένα πολύ βαρύ φορτίο – συναισθηματικό, ιστορικό ή διαφορετικά – κίνηση πάνω στις γραμμές – όμως αυτό απλά σταματά με την κατανόηση ότι ο Χωροχρόνος κινείται μέσα από σας. Απλά σταματά.
Ξαφνικά, το τρένο βρίσκεται σταματημένο, όμως τι συμβαίνει μετά; Μια ομάδα στρατιώτες βγαίνουν από το τρένο και αρχίζουν να κυνηγούν τον Cauldre και όσους από σας ήσαστε μαζί του. Ω, όχι! Κυνήγι στρατιωτών. Θα συνεχίσουν να προσπαθούν να σας ντροπιάσουν, να σας λένε τρελούς, να σας λένε πως πρέπει να δείτε κανένα γιατρό, να σας λένε να προσπαθήσετε να γίνετε φυσιολογικοί. Δεν δουλεύει.
Εδώ λοιπόν κυνηγούν, και αντιπροσωπεύουν, φυσικά, τους άλλους που δεν συμφωνούν μαζί σας και δεν πειράζει. Καθώς πλησιάζουν όλο και πιο κοντά ο Cauldre ξαφνικά αρχίζει να φωνάζει «Δεν υπάρχει χρόνος! Γίνετε αόρατοι». Και κάποιοι το άκουσαν και ακαριαία, αν και ήταν ακόμα εκεί με φυσική μορφή, αν και ήταν ακόμη παρόντες αυτή τη χρονική στιγμή – δεν πήγαν πουθενά αλλού, δεν μεταμόρφωσαν το σώμα τους σε μια φωτεινή δέσμη για να βγουν σε άλλο γαλαξία – απλά βγήκαν έξω από το χρονικό συνεχές, το χρονικό συνεχές της μαζικής συνειδητότητας. Αυτό ήταν! Τόσο απλά όσο να πούμε «Επιλέγω». Δεν χρειάζεται καμία προσπάθεια. Κανένας αγώνας. «Βγαίνω έξω από το χρονικό συνεχές της μαζικής συνειδητότητας» και μπήκαν στο δικό τους.
Αυτή είναι η ομορφιά του. Μπορείτε να κάνετε ή το ένα ή το άλλο. Μπορείτε να είστε και τα δύο ταυτόχρονα, δεν έχει σημασία. Αν καταλάβετε την ελαστικότητα του Χωροχρόνου, του bon, δεν χρειάζεται καν να ανησυχείτε γι αυτό.
Κάποιοι άλλοι, φυσικά δεν άκουσαν. Γέμισαν με φόβο και πανικό, να είναι κυνηγημένοι από τους στρατιώτες, και πιάστηκαν.
Στη συνέχεια ο Cauldre βρέθηκε σε ένα παλιό αυτοκίνητο. Δεν ξέρω γιατί ήταν σε παλιό αυτοκίνητο, στον αυτοκινητόδρομο, να προσπαθεί να βρει αυτούς που πιάστηκαν αιχμάλωτοι, να πηγαίνει εκεί που σκέφτηκε ότι θα μπορούσαν να είναι και ήταν αρκετά σίγουρος ότι θα βρίσκονταν εκεί, όμως όλοι βρίσκονταν σε ένα πάρτι, μια μεγάλη γιορτή, πίνοντας καλό κρασί, όχι από κουτί, αλλά από μπουκάλι, έπιναν καλό κρασί. Το θέμα είναι ότι εκεί υπήρχε μια γιορτή και στην πραγματικότητα κανένας δεν φυλακίστηκε. Στο τέλος υπάρχει μια γιορτή όπου όλοι σας λέτε «Το κάναμε». Ποτέ δεν πιαστήκατε, ποτέ δεν καταδικαστήκατε για κάτι. Υπάρχει απλά μια μεγάλη γιορτή στο τέλος. Ήταν ένας τρόπος για να πούμε ότι πηγαίνετε μέσα από κάποια δύσκολα σημεία, αν επιλέξετε να ρίξετε μια ματιά σ’ αυτά στη ζωή σας. Θα περάσετε μέσα από κάποια δύσκολα σημεία, αλλά στο τέλος υπάρχει η ελευθερία!
Είναι ο χώρος και ο χρόνος που κινούνται μέσα από κάθε αντικείμενο. Μέσα από το σκύλο σας, οτιδήποτε σκύλος κι αν είναι, κινείται γύρω από αυτόν εξαιτίας σας. Κινείται μέσα από αυτούς τους τοίχους. Όχι απλά μέσα από σας, αλλά μέσα από τα πάντα. Η ροή του χώρου και του χρόνου, του bon αυτή τη στιγμή – σας υπηρετεί, αν το επιλέγετε.
Ναι, υπάρχει ακόμα ο χωροχρόνος της μαζικής συνειδητότητας. Μπορείτε να βρίσκεστε σ’ αυτόν, μπορείτε να βρίσκεστε έξω από αυτόν. Μπορείτε να βρίσκεστε και στους δύο ταυτόχρονα. Είναι απελευθέρωση.
Οπότε, δεν κινείστε εσείς. Ο Χωροχρόνος κινείται ! Παράξενο.
Μια Εμπειρία του Χωροχρόνου
Τώρα, θα ήθελα να το νιώσετε. Ας χαμηλώσουμε λοιπόν τα φώτα. Ας βάλουμε λίγη καλή Χωροχρονική μουσική.
Επί τη ευκαιρία, χρησιμοποιώ ορολογία που είναι γνωστή στους περισσότερους ακροατές. (η μουσική ξεκινά) Δεν είναι απαραίτητα ακριβής σε όρους φυσικής επιστήμης, και το κάνω αυτό εσκεμμένα για μια καθαρή κατανόηση από όλους. Μην στέκεστε στις λέξεις ξεχωριστά, αλλά δείτε ολόκληρο το σκεπτικό, την πραγματικότητα. Δείτε το ολόκληρο.
Δείτε πού πηγαίνουμε όταν λέμε ότι βρισκόμαστε στη σειρά «Προχωράμε». Πάμε ακόμα παραπέρα – πάμε ακόμα παραπέρα – από τους παλιούς περιορισμούς του χώρου και του χρόνου.
Ας χαμηλώσουμε τα φώτα. (η Edith θέλει να κάνει μια ερώτηση) Συγκράτησε την ερώτηση σου και τον εαυτό σου.
«Υπάρχω» Edith, «Υπάρχω». Λέγε το στον εαυτό σου. Σσσς, σσς, σσς.
Προκαλεί έναν ερεθισμό «Ω, έχω κάποιες ερωτήσεις». Όχι δεν έχετε. Ήδη γνωρίζεις την απάντηση Edith. Ο καθένας από σας ήδη γνωρίζει την απάντηση.
Επί τη ευκαιρία, είναι πολύ καλό να το κάνετε όποτε έχετε ερωτήσεις για τη ζωή σας, για οτιδήποτε, επιτρέψτε στον εαυτό σας να λάβει την απάντηση. Βρίσκεται ήδη εκεί. Αυτή είναι ομορφιά της. Βρίσκεται ήδη εκεί.
Όμως ο μικρός άνθρωπος επιμένει σθεναρά «Πρέπει να ξέρω. Χρειάζομαι να ξέρω». Θέλετε να βγείτε έξω από τον εαυτό σας. Ήδη ξέρετε.
Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή.
Θα σας ζητήσω να είστε ακίνητοι. Μπορείτε να κινηθείτε λιγάκι για να ξυθείτε, αλλά γενικά να είστε ακίνητοι.
Και θέλω να νιώσετε, να αισθανθείτε – με πραγματική αίσθηση τώρα – τον χώρο και τον χρόνο να κινούνται μέσα από σας. Εσείς είστε η σταθερά. Η συνειδητότητα σας είναι η σταθερά. Βρίσκεται πάντα εκεί. Βρίσκεται πάντα, πάντα, πάντα, πάντα, στην Τώρα στιγμή. Η συνειδητότητα δεν μπορεί να βρίσκεται έξω από την Τώρα στιγμή.
Το εγωιστικό ανθρώπινο εγώ, μπορεί να είναι απ’ έξω. Μπορεί να πηγαίνει στο παρελθόν και στο μέλλον. Αλλά στην Τώρα στιγμή βρίσκεται η συνειδητότητα. Η συνειδητότητα βρίσκεται στην Τώρα στιγμή.
Εσείς είστε η σταθερά.
Εσείς είστε το φως, ο προβολέας φωτός για τον οποίο μίλησα.
Και απλά, αν θέλετε, επιτρέψτε στον εαυτό σας να αισθανθεί ότι πηγαίνει πέρα από το νου και ακόμα και από αυτές που θα ονομάζατε λογικές σκέψεις, και επιτρέψτε στον εαυτό σας να αισθανθεί ότι ο Χωροχρόνος κινείται μέσα από σας… κινείται μέσα από σας.
Ο χωροχρόνος κινείται και μέσα από αυτή τη μουσική. Η μουσική στην πραγματικότητα δεν κινείται μέσα στο Χωροχρόνο.
Ακούστε για ένα λεπτό. Ακούστε.
Η συμβατική σκέψη είναι ότι η μουσική βρίσκεται στο χώρο. Έχει ένα στοιχείο του χρόνου, ένα ρυθμό και έναν συγκεκριμένο αριθμό στιγμών. Η συμβατική σκέψη θα έλεγε ότι η μουσική βρίσκεται στο Χωροχρόνο, όμως αλλάξτε την προοπτική σας για λίγο.
Ουσιαστικά ο Χωροχρόνος κινείται μέσα από τη μουσική.
Τι είναι η μουσική; Είναι μια δημιουργία της συνειδητότητας. Υπάρχει ένας συνειδητός δημιουργός που συνδυάζει μια σειρά από, δεν έχω καλύτερη λέξη, δονήσεις, που ερεθίζει. Και αυτή τη στιγμή η μουσική δεν κινείται. Ο Χωροχρόνος το κάνει.
Ακούστε την με αυτή την καινούρια προοπτική.
Όταν η συνειδητότητα είναι παρούσα, η μουσική ενεργοποιείται. Αλλιώς, δεν υπάρχει τίποτα. Όμως όταν η συνειδητότητα είναι παρούσα στην Τώρα στιγμή, να αντιληφθεί τη μουσική, ενεργοποιείται. Και αυτό που στην πραγματικότητα ακούτε είναι η ροή του Χωροχρόνου.
Η συνειδητότητα σας είναι ενήμερη. Τα αυτιά σας φυσικά την ακούν. Αλλά πάνω από κάθε τι άλλο, επιτρέπετε στον εαυτό σας να ανοιχτεί, επιτρέπετε.
Κάποιος θα μπορούσε να πει «Μα, αυτή είναι μια ψηφιακή εγγραφή». Όχι. Είναι ο χώρος και ο χρόνος που κινούνται μέσα από πρότυπα δημιουργίας, προκαλώντας αυτό που γίνεται αντιληπτό ως μουσική.
Πάρτε μια βαθιά αναπνοή και ακούστε. Μοιάζει περίπου σαν ένα ποτάμι Χωροχρόνου που ρέει.
Είστε μια ενσυνείδητη οντότητα, και αυτή η συνείδηση δραστηριοποιεί ενέργεια.
Δημιουργείτε επειδή έχετε συνειδητότητα, και οι δημιουργίες δραστηριοποιούν ενέργειες. Και οι ενέργειες επιστρατεύουν αυτό το στοιχείο του Χωροχρόνου, αυτό που προτιμώ να ονομάζω bon, και το ποτάμι αρχίζει να ρέει. Το ποτάμι κινείται. Το ποτάμι, το όμορφο ποτάμι της ζωής ρέει μέσα από σας.
Η καρδιά σας δεν κινείται. Ω, υπάρχει η αντίληψη ότι το κάνει, αλλά στην πραγματικότητα ο Χωροχρόνος είναι που κινείται. Εσείς είστε σταθεροί.
Όταν έριξα την μπάλα στον αέρα, αυτό που στην πραγματικότητα στρέβλωσε, άλλαξε, κινήθηκε, ήταν ο Χωροχρόνος. Η μπάλα, κατά κάποιο τρόπο, στο δικό της Χωροχρόνο, δημιουργώντας τη δική της βαρύτητα, έγινε αντιληπτή από τα ανθρώπινα μάτια σας που νόμιζαν ότι κινήθηκε. Αλλά ρίξτε της μια ματιά τώρα, νιώστε, αισθανθείτε αυτό που πραγματικά συνέβη – την κίνηση του Χωροχρόνου.
Το αυτοκίνητο σας δεν κινείται πραγματικά όταν το οδηγείτε. Ο Χωροχρόνος κινείται. Ο δικός σας Χωροχρόνος, που επίσης είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τη μαζική συνειδητότητα. Ο Χωροχρόνος, όμως το αυτοκίνητο δεν κινείται. Εσείς στην πραγματικότητα δεν κινείστε. Το ύφασμα, αυτό το ολόγραμμα κινείται, και σας υπηρετεί.
Νιώστε το τώρα. Νιώστε αυτό το ολόγραμμα της ζωής, το bon, τον Χωροχρόνο, να κινείται μέσα από εσάς, μέσα από τις σκέψεις σας, μέσα από το σώμα σας. Σας υπηρετεί φίλοι μου.
Όταν είστε έτσι ακίνητοι, όταν δεν υπάρχει πολύ κίνηση στο φυσικό επίπεδο και λιγάκι λιγότερη από το κανονικό διανοητική σκέψη, όταν είστε έτσι ακίνητοι, υπάρχει μια διαφορετική αναλογία ή δυναμική αυτής της κίνησης μέσα από σας. Υπάρχει, θα μπορούσαμε να πούμε καλύτερη ροή. Όχι απαραίτητα γρηγορότερη ή πιο αργή, απλά ένας διαφορετικός συντονισμός, μια διαφορετική δυναμική σ’ αυτήν.
Ο χωροχρόνος κινείται πολύ διαφορετικά όταν έχετε αργήσει στη δουλειά, όταν είστε πανικόβλητοι, όταν σκέφτεστε ότι θα αργήσετε σε ένα ραντεβού, όταν ανησυχείτε για το τι θα πει το αφεντικό σας, όταν ανησυχείτε πώς θα φανεί που θα εμφανιστείτε καθυστερημένος σ’ αυτό το ραντεβού, ιδιαίτερα όταν γνωρίζετε ότι δεν είστε πραγματικά προετοιμασμένοι. Και μετά αρχίζετε να σκέφτεστε όλες τις άλλες φορές που καθυστερήσατε. Βλέπετε, τώρα βρίσκεστε στο παρελθόν και στο μέλλον. Ο Χωροχρόνος αντιδρά διαφορετικά εδώ.
Όταν βρίσκεστε σ’ αυτήν την χαοτική κατάσταση, συμπεριφέρεται πολύ, πολύ διαφορετικά. Συνεχίζει να σας υπηρετεί. Δεν προσπαθεί να δουλέψει εναντίον σας. Απλά συμπεριφέρεται διαφορετικά, ανταποκρίνεται διαφορετικά στη συνειδητότητα σας.
Και ο Master κατανοεί ότι μπορεί να διατάξει το bon, τον Χωροχρόνο, το ολόγραμμα, μπορεί να διατάξει αυτό το ολόγραμμα να τον υπηρετήσει.
Ξαφνικά, ο χρόνος μοιάζει να επεκτείνεται.
Ξαφνικά, η ιστορία αρχίζει να αλλάζει τον εαυτό της.
Ξαφνικά, ο Master, βρίσκεται στην Τώρα στιγμή.
Ξαφνικά, τα παλιά πράγματα δεν έχουν πια σημασία.
Ξαφνικά, τα μικρά ανθρώπινα ζητήματα του εγώ δεν είναι πια σημαντικά. Τα δράματα δεν είναι πια σημαντικά. Η πάλη με τη ζωή, για τη ζωή, δεν είναι πια τόσο σημαντική.
Ξαφνικά, ο Master, στην Τώρα στιγμή, συνειδητοποιεί ότι ο Χωροχρόνος ανταποκρίνεται σ’ αυτόν, το ολόγραμμα ανταποκρίνεται στη συνειδητότητα του – όχι στις σκέψεις του, αλλά στη συνειδητότητα του – ξαφνικά, το επίπεδο του πανικού και της αγωνίας όλο και λιγοστεύει. Ο συντονισμός, η ελευθερία που έχει κάποιος με τον εαυτό του και η ικανότητα να επιτρέπει σ’ αυτό το ολόγραμμα να τον υπηρετεί, αντί να γίνεται το αντίστροφο, τα αλλάζει όλα.
Ξαφνικά, βγαίνουν από τον παλιό χρόνο και τον παλιό χώρο. Ξαφνικά βρίσκονται μόνοι τους. Μπορούν να συνυπάρξουν με τους άλλους. Μπορούν να συνυπάρξουν με τη μαζική συνειδητότητα. Όμως ξαφνικά, τώρα λειτουργούν – εσείς λειτουργείτε τώρα – στον δικό σας χωροχρόνο από επιλογή, επιτρέποντας.
Ξαφνικά, όλα τα πράγματα που χρησιμοποιούσατε για να ανησυχήσετε δεν είναι πια σημαντικά.
Ξαφνικά δεν βρίσκεστε παγιδευμένοι μέσα σ’ ένα κλουβί.
Ξαφνικά, το παρελθόν και το μέλλον δεν είναι πραγματικά ούτε σημαντικά πλέον ή ούτε καν υπάρχουν.
Ξαφνικά, οι ερωτήσεις φεύγουν.
Ξαφνικά, τα πράγματα για τα οποία ανησυχούσατε είναι πολύ ασήμαντα.
Σ’ αυτόν τον χώρο, νιώθοντας το Είμαι, επιτρέποντας αυτό το ολόγραμμα, το bon, να σας υπηρετεί, ξαφνικά συνειδητοποιείτε «Είμαι δημιουργός».
Ξαφνικά, όλα τα μικρά ανθρώπινα ζητήματα του εγώ είναι τόσο ασήμαντα και αναρωτιέστε γιατί παλεύατε. Αναρωτιέστε προς τι όλες αυτές οι μάχες. Αναρωτιέστε γιατί τα πράγματα συχνά δεν πήγαιναν με τον δικό σας τρόπο.
Τότε συνειδητοποιείτε ότι προσπαθούσατε να είστε ένα αντικείμενο που κινούνταν στον χώρο και στον χρόνο. Ήσαστε δουλοπρεπείς στον χωροχρονικό θεό, αλλά όχι πια. Τώρα θα δουλεύει για σας.
Σ’ αυτή τη συνειδητοποίηση, επανεκτιμάτε όλα τα πράγματα που νομίζατε ότι είναι σημαντικά, ή μη σημαντικά. Συνειδητοποιείτε ότι τα πάντα είναι δυνατά.
Βρίσκεστε στην Τώρα στιγμή. Επανήλθατε στην συνειδητότητα.
Είναι απλό. Δεν είναι πολύπλοκο. Δεν είναι γραμμικό. Είναι το Είμαι.
Πάρτε μια βαθιά αναπνοή και νιώστε τον Χωροχρόνο να κινείται μέσα από σας.
Ρέει μέσα από σας.
Τώρα, υπάρχει μια μεγάλη, μεγάλη διαφορά. Όταν συνειδητοποιείτε ότι το bon κινείται μέσα από σας, αυτό το ολόγραμμα κινείται για σας, όταν το συνειδητοποιείτε αυτό, η βαρύτητα αλλάζει.
Είναι κάτι σαν τελική πρόταση: η βαρύτητα αλλάζει.
Στο παλιό σενάριο που εσείς ήσαστε το αντικείμενο που κινείται μέσα στο χώρο και τον χρόνο, η βαρύτητα ήταν πολύ τραχιά. Η βαρύτητα ήταν βαθιά και πυκνή, δύσκολο να την αποφύγετε. Σας συγκρατούσε. Όμως η μεταβλητή της βαρύτητας αλλάζει όταν κάποιος συνειδητοποιεί ότι αυτός είναι η σταθερά και ο Χωροχρόνος κινείται μέσα από αυτόν.
Το στοιχείο της βαρύτητας που σας περιόριζε στις σκέψεις σας, στο σώμα σας, στα όνειρα και τις προσδοκίες σας, στα πάντα, η βαρύτητα που έκανε το σώμα να γερνά, η βαρύτητα που σας συγκρατούσε σε κύκλους ενσάρκωσης ξαφνικά αλλάζει. Η δύναμη της βαρύτητας είναι διαφορετική.
Όταν κάποιος επιτρέπει ή συνειδητοποιεί ότι ο Χωροχρόνος είναι εκεί για να τον υπηρετεί, τα αποτελέσματα της βαρύτητας, της έλξης, της συγκράτησης των πραγμάτων στην πραγματικότητα ξαφνικά αλλάζουν.
Και αυτό είναι που θα πιάσουμε στην επόμενη συνάντηση μας.
Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή και θα σας ζητήσω να νιώσετε πραγματικά – αυτόν τον επόμενο μήνα – πώς ο Χωροχρόνος βρίσκεται εκεί υπηρετώντας σας. Να νιώσετε πώς ρέει. Να σταματάτε κάθε λίγο, να κάθεστε κάτω – δεν μιλάμε για διαλογισμό εδώ, μιλάμε να νιώσετε τη ροή, να την αισθανθείτε.
Μπορεί να την νιώσετε κυριολεκτικά στο φυσικό σας σώμα, ίσως να είναι απλά μια διαφορετικού είδους αίσθηση, όμως νιώστε την να ρέει. Νιώστε τη διαφορά μεταξύ του πώς προσπαθούσατε να λειτουργήσετε μέσα στο Χωροχρονικό συνεχές, να παλέψετε την πορεία σας, να τραβήξετε τον εαυτό σας έξω – και τώρα όλο αυτό αλλάζει.
Αυτό που είδαμε είναι παρόμοιο με τη διαφορά μεταξύ της επίπεδης και της στρογγυλής Γης, η διαφορά μεταξύ της παλιάς συνειδητότητας του χωροχρόνου και αυτού που είναι πραγματικά πολύ πιο αληθινό.
Μπορείτε να αντιπαρατίθεστε στη φυσική συνεχώς. Μπορείτε να χρησιμοποιείτε τους τρέχοντες τύπους και τα συστήματα απόδειξης για να πείτε ότι αυτό δεν είναι αληθινό, ή μπορείτε να επιτρέψετε στον εαυτό σας να το νιώσει γι αυτόν, να το ζήσει γι αυτόν. Αυτή είναι η τελική απόδειξη.
Δεν είναι φιλοσοφία. Δεν είναι θρησκεία. Δεν είναι Νέα Εποχή. Έτσι είναι τα πράγματα.
Παρατηρείστε στην ζωή σας αυτές τις 30 μέρες όχι μόνο τη ροή, αλλά τη διαφορά στη δύναμη της βαρύτητας, το βαρυτικό αποτέλεσμα – και όταν λέω βαρύτητα, και πάλι, είναι η ικανότητα να σταθεροποιείται, να συγκρατείται η πραγματικότητα – παρατηρήστε πώς αυτό αλλάζει στη ζωή σας.
Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή, αγαπητοί μου φίλοι. Μόλις προχωρήσαμε, προχωρήσαμε πιο πέρα.
Σας παρακαλώ, όλοι εσείς εδώ, όλοι όσοι ακούτε, συζητείστε το στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Συζητείστε το με τον εαυτό σας. Όμως το πιο σημαντικό πράγμα – πέρα από κάθε συζήτηση, κι αντιπαράθεση, «Τρελάθηκε ο Adamus; Τρελαίνομαι εγώ;» – το πιο σημαντικό είναι να επιτρέψετε στον εαυτό σας να το νιώσει ή να το βιώσει στην ζωή σας.
Αν τίποτα δεν συμβεί, αν ήταν απλά ένα όμορφο απόγευμα εδώ στο στούντιο, τότε ας είναι. Πηγαίνετε πίσω στην επίπεδη Γη. Ή νιώστε το στην ίδια σας τη ζωή. Δεν έχει σημασία.
Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή. Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να κάνουμε, και αυτή είναι μόνο η αρχή.
Με αυτό, ας έχουμε ένα τελευταίο ααργκ από τους Αργκοναύτες.
O ADAMUS ΚΑΙ ΤΟ ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ: Αααρργκκ!
ADAMUS: Και ποτέ να μην ξεχνάτε ότι όλα είναι καλά σε ολόκληρη τη δημιουργία.
Αααργκ! Αγαπητοί μου Shaumbra, είναι Αααργκ! Ααργκ!
Μετάφραση : Ιωάννα Αποστολάτου
Review : Mαρία Γρηγοράκη
[1] ΣτΜ. Πριν από το shoud έγινε διαγωνισμός μεταξύ του ακροατηρίου για το καλύτερο πειρατικό κοστούμι.
[2] ΣτΜ. Ο Giovanni Battista Venturi (1746–1822) ήταν Ιταλός Φυσικός. Ο σωλήνας Venturi είναι μία πολύ ακριβής διάταξη μέτρησης της ταχύτητας ροής ασυμπίεστων ρευστών. Αρχή λειτουργίας: Το φαινόμενο Venturi συνίσταται στην μείωση της πίεσης ρευστού που ρέει σε σωλήνα που εμφανίζει στένωση και η λειτουργία του στηρίζεται στον νόμο Bernoulli. Πηγή: http://users.auth.gr/paloura/%CE%A6%CE%91%CE%A1%CE%9C%CE%91%CE%9A%CE%95%CE%A5%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%9F%20%CE%A6%CE%A5%CE%A3%CE%99%CE%9A%CE%97%202013-14/%CE%A1%CE%95%CE%A5%CE%A3%CE%A4%CE%91%20%CE%9C%CE%95%CE%A1%CE%9F%CE%A3%202_2013.pdf