Shoud 2, Φώτιση

( Ο Κόσμος και το Φως σας, οι Δυνάμεις χαλαρώνουν, Χαλαρώστε μέσα στο Φως σας, Οι 21 Συνειδητοποιήσεις των Σώμπρα )
4-11- 2023

Είμαι Αυτό που Είμαι, ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής.

Αα! Αγαπητοί Σώμπρα, καλωσορίσατε. Καλωσορίσατε. Τόσο όμορφος τρόπος να ανοίξουμε αυτό το Shoud. Τόσο όμορφο συγκινητικό τραγούδι (αναφέρεται σε αυτό το βίντεο). Και πάντα αν δείτε μερικά απ’ αυτά τα τραγούδια που έχετε, αυτά τα μουσικά βίντεο, κι επίσης απλά αν το νιώσετε από την οπτική γωνία της ψυχής που τραγουδάει σε σας, εσείς που τραγουδάτε στην ψυχή, δεν είναι μόνο για την ανθρώπινη αγάπη για την οποία τραγουδούν τόσο συχνά, αλλά φανταστείτε ότι είναι για την ψυχή που τραγουδάει σε σας. Αα! Αποκτά τόσο πιο βαθύ και πιο όμορφο νόημα.

Λοιπόν, πόσο όμορφος τρόπος για να ξεκινήσει αυτό το Shoud – το Shoud 2 της Σειράς Φώτιση. Είμαστε εδώ στο νησί Κόνα. Είμαστε εδώ για λίγο με τον Κώλντρε και την Λίντα κι εκείνους που έρχονται για εργαστήρια και τόσους πολλούς από σας που φέρνετε εδώ τις ενέργειές σας, άυλα φυσικά. Πάντως φέρνετε τις ενέργειες σας.

Λοιπόν, είχα λίγα επιπλέον λεπτά σήμερα. Άκουγα την εκπομπή του Κώλντρε και της Λίντα, το πρώτο μέρος. Πολλές φορές είμαι απασχολημένος με την προετοιμασία κι απλά δεν έχω χρόνο για όλα τα σλάιντς και την συζήτηση κι όλα τα άλλα. Όμως σήμερα είχα λίγα επιπλέον λεπτά και τους άκουσα να μιλούν γι’ αυτή την “κολασμένη εβδομάδα”. Ταυτίστηκα αμέσως, νόμισα ότι μιλούσαν για μένα και συνειδητοποίησα ότι μιλούσαν για τον τεράστιο όγκο δουλειάς, που πρέπει να κάνουν προετοιμάζοντας αυτή την εβδομάδα το περιοδικό και το Shoud κι όλα τα άλλα πράγματα που αυτό συνεπάγεται. Αλλά προσπάθησα να δώσω σήμα στον Κώλντρε για να πω, “Κώλντρε –χμμ! – δεν είναι για σένα, κολασμένη εβδομάδα είναι για το προσωπικό. Δες το από τη δική μου οπτική γωνία. Είναι κολασμένη εβδομάδα για τον Αντάμους.”

Λοιπόν, όλοι ξέρουν ότι πλησιάζει το Shoud. Πρόκειται να συγκεντρωθούμε. Πρόκειται να ενώσουμε τις ενέργειες μας. Κι αυτή είναι η πιο πολυάσχολη  εβδομάδα για μένα κατά πολύ, δυο ή τρεις φορές περισσότερο συγκριτικά με τη συνηθισμένη εβδομάδα, γιατί οι Σώμπρα νιώθουν τις ενέργειες κι έρχονται στην επιφάνεια τα ζητήματά τους και ξαφνικά όλοι καλούν. Τουλάχιστον στο Βυσσινί Κύκλο έχετε την εξυπηρέτηση πελατών. Έχετε την – πώς το λέτε – εξυπηρέτηση πελατών Zendesk και πολλούς  ανθρώπους που διαχειρίζονται και δουλεύουν με τους Σώμπρα. Εμένα με καλούν άμεσα. Δεν έχω βοηθό. Πρέπει να απαντήσω στις κλήσεις κι όλη την εβδομάδα, “Αντάμους, αυτό δεν λύνεται. Μα Αντάμους, μας το είπες. Αντάμους αυτό, Αντάμους εκείνο.”

Απαντώ προσωπικά σε καθένα από τα αιτήματά σας, αλλά αυτές οι νύχτες είναι μεγάλες. Έχετε την τάση να καλείτε στις μια, δυο, τρεις το πρωί. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν με καλείτε στις δέκα το πρωί με τη δική σας ώρα. Μέσα στη νύχτα καλείτε, “Αντάμους, τί θα έπρεπε να κάνω;” Λοιπόν, έχω μια ανώνυμη, για την οποία θα μιλήσω εδώ, δεν θα δώσω το όνομά της, που κάλεσε μια νύχτα πολύ εξοργισμένη, πολύ εξοργισμένη, “Αντάμους! Μα μου είπες …”

Λοιπόν, πρώτον, δεν σου είπα. Πρώτον, μιλάμε για το τί συμβαίνει στον κόσμο με τις ενέργειες, με την μεταφυσική, αλλά δεν σας λέω ακριβώς “Αυτό πρόκειται να συμβεί” ή “Εκείνο πρόκειται να συμβεί”. Έτσι, χρειάστηκε να την διορθώσω αμέσως για αρχή και να πω, “Όχι, δεν σου είπα.” Είπα, “Συζητάμε ότι θα φέρετε το φως σας στον πλανήτη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχετε μέρες, που δεν θα είναι λίγο δύσκολες. Μένετε ακόμα εδώ στον πλανήτη σαν ενσωματωμένοι Μάστερς. Θα έχετε μέρες βαρύτητας”, όπως τις ονομάζω τώρα, ή μέρες της κολασμένης  εβδομάδας.

Έτσι, εκνευρίστηκε πολύ μαζί μου και ξέρω ότι μερικοί από σας ίσως να ξέρουν πώς είναι να το νιώθεις αυτό. Εκνευρίστηκε πολύ μαζί μου και είπε, “Αντάμους, τί θα έπρεπε να κάνω; Τί θα έπρεπε να κάνω;”

Κι εγώ είπα, “Αγαπητή μου, απλά χαλάρωσε. Απλά χαλάρωσε. Κάνεις τον εαυτό σου να αμφιταλαντεύεται. Θα τρελαθείς. Είσαι σαν τον Τρελο-Καπελά στο Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Κάνεις γκελ σε τοίχους. Έχεις οδηγήσει τον εαυτό σου σε παροξυσμό. Έχεις βάλει τον εαυτό σου στα δράματα του μυαλού σου κι αναρωτιέσαι, “Τί πρόκειται να συμβεί μετά; Τί θα έπρεπε να κάνω; Τί έκανα λάθος; Πού θα έπρεπε να πάω μετά; Πού είναι η καθοδήγησή μου;”

Είναι συγκλονιστικό μερικές φορές. Συγκλονιστικό. Αλλά της είπα, “Απλά χαλάρωσε. Πάρε μια βαθιά αναπνοή.” Αυτή είπε, “Πώς διάολο θα χαλαρώσω όταν συμβαίνουν όλα αυτά τα πράγματα στη ζωή μου; Κι εσύ μου είπες …” Και είπα, “Ουοου, πάρε μια βαθιά αναπνοή.”

“Αναπνέω συνεχώς! Κι απλά δεν λύνεται. Και γάμα το επιτρέπω. Κουράστηκα τόσο με το επιτρέπω!” Και, φυσικά, εγώ κάθομαι αναπαυτικά – και δεν γελάω, όχι, όχι, όχι, δεν είναι αυτό, αλλά κάθομαι αναπαυτικά – οκέι, νάμαστε πάλι. Πρόκειται να το περάσουμε όλο αυτό. Πρόκειται να περάσουμε όλους τους κύκλους του δράματος. Πρόκειται να περάσουμε όλη τη δυσκοιλιότητα κι όλα τα ζητήματα. Και είπα, “Απλά αφιέρωσε ένα λεπτό για να χαλαρώσεις. Πώς θα κάνεις κάτι; Πώς θα φτάσεις οπουδήποτε αν βρίσκεσαι σ’ αυτό τον παροξυσμό;”

Μερικές φορές πιστεύω, ότι στους Σώμπρα αρέσει να είναι σε παροξυσμό, τους αρέσει να συμβαίνουν όλα αυτά τα πράγματα, γιατί τότε δεν χρειάζεται να κοιτάξουν πραγματικά τί συμβαίνει μέσα τους και σε ολόκληρο τον κόσμο. Έτσι, μπαίνουν – όχι όλοι σας, φυσικά, μα μερικοί από σας – μπαίνουν σ’ αυτούς τους τρελούς παροξυσμούς. Κι αφού την άκουσα, “Μα Αντάμους …” και “Μου είπες …” και μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, “Απλά πάρε μια βαθιά αναπνοή και χαλάρωσε.” Και τελικά το έκανε.

Τελικά, οι περισσότεροι από σας συνειδητοποιούν, ότι απλά χαλαρώνετε. Γιατί; Λοιπόν, ίσως δεν έχετε άλλη επιλογή σ’ αυτό το σημείο. Ίσως να έχετε εξουθενώσει  τον εαυτό σας και δεν μπορείτε να συνεχίσετε σ’ αυτή την τρελή κατάσταση. Και για άλλη μια φορά, ο Κώλντρε μου λέει να βγάλω αυτό το χαμόγελο από το πρόσωπό μου, ώστε να είμαι πιο σοβαρός. Αλλά πραγματικά, δηλαδή, είναι σχεδόν κωμικό. Είναι σχεδόν κωμικό.

Είπα, “Απλά χαλάρωσε. Πάρε μια βαθιά αναπνοή. Πάρε μια βαθιά αναπνοή κι απλά νιώσε. Όχι όλα αυτά τα πράγματα που συμβαίνουν εκεί έξω, αλλά απλά νιώσε. Ας, ας” – της είπα, είπα, “Άσε με να σου κρατήσω το χέρι”, μιλώντας μεταφορικά. “Ας πάμε πίσω στο πολύ απλό, ‘Εγώ Υπάρχω. Εγώ Υπάρχω.’” Άρχισε να ξεστομίζει, “Δεν θέλω να υπ-…” Την διέκοψα, “Γύρισε πίσω στο ‘Εγώ Υπάρχω.’” Πραγματικά απλά πράγματα.  Πραγματικά απλά.

Αυτή ηρέμησε λιγάκι. Είπε, “Μα τί σημαίνει αυτό, Αντάμους, ‘Εγώ Υπάρχω.’ Ξέρεις, όταν έχω όλα αυτά τα προβλήματα κι όλα αυτά τα θέματα, και μου είπες …” Μα, όχι. “Απλά περίμενε. Νιώσε το αυτό για μια στιγμή, ‘Εγώ Υπάρχω.’ Πολύ ιδιαίτερο. Είναι πολύ ιδιαίτερο που μπορείς να έχεις αυτά τα αισθήματα θυμού, ταραχής, σύγχυσης. Αυτό είναι πολύ εκπληκτικό. Αν δεν υπήρχες ή ήσουν δεσμευμένη από  κάποιο άλλο ον για την ύπαρξή σου, δεν θα μπορούσες καν να το νιώσεις αυτό. Δεν θα μπορούσες να νιώσεις την πίεση και την υπερφόρτωση και τον εαυτό σου να τρελαίνεται. Έτσι, πραγματικά, είναι καλό, που μπορείς να νιώσεις αυτά τα πράγματα.

“Ομοίως, μπορείς να νιώσεις το ‘Εγώ Υπάρχω. Εγώ δημιουργώ τη ζωή μου. Εγώ Υπάρχω. Μπορώ να νιώσω τον αέρα. Μπορώ να ακούσω τις σκέψεις μου. Μπορώ να ακούσω ωραία μουσική. Μπορώ να νιώσω τον εαυτό μου να υπάρχει σ’ αυτή τη σφαίρα της ύλης και της φυσικής και της Γης.’”

Είπα, “Απλά πάρε μια βαθιά αναπνοή και χαλάρωσε. Ας μιλήσουμε για λίγο εδώ. Μόνο λίγο ακόμα ‘Εγώ Υπάρχω’ εδώ. Λίγο ακόμα. Και ξέρω ότι ένα σου κομμάτι κάνει, ξέρεις, ‘Γάμα την ύπαρξη’, αλλά πραγματικά είναι όμορφο πράγμα. Δεν είναι καν θαύμα, είναι τα πάντα.”

Και δεν ήθελα να γίνω πάω σε κοινοτοπίες μ’ αυτήν εκείνη τη στιγμή, γιατί ξέρω τι κάνει αυτό και ξέρω ότι πολλοί από σας φτάνετε σε ένα σημείο, δεν θέλετε να ακούσετε ούτε ένα κλισέ για οτιδήποτε,  είναι σαν να θέλατε να ξεράσετε. Αλλά είπα, “Ξέρεις, η ομορφιά είναι στο ότι θα υπάρχεις για πάντα και δεν χρειάζεται ποτέ να ανησυχείς μήπως πάψεις να υπάρχεις. Δεν δημιουργήθηκες  ποτέ, από γέννηση ή κάτι τέτοιο. Υπήρχες πάντα. Αν το νιώσεις αυτό για μια στιγμή, αρχίζει να βάζει τα πράγματα σε άλλη οπτική γωνία και τα μικρά εκνευριστικά  πράγματα της ημέρας αρχίζουν να φεύγουν. Κι απλά μπορείς να είσαι με αυτό το ‘Εγώ Υπάρχω και, ναι, μπορώ να νιώθω πίεση και ένταση και μπορώ να νιώθω εκνευρισμό και θυμό. Μπορώ επίσης να νιώθω τη χαρά της ζωής. Μπορώ να νιώθω τα όνειρά μου.’”

Έτσι, μιλήσαμε για λίγο και της είπα, “Αληθινά καταλαβαίνω. Δεν είναι εύκολο να μένεις στον πλανήτη τώρα, αλλά είναι τόσο σημαντικό να χαλαρώσεις σ’ αυτό που κάνεις.” Ξέρετε, πραγματικά δεν μπορείτε να φωτίσετε αποτελεσματικά με το φως σας όταν είστε αγχωμένοι. Πραγματικά δεν μπορείτε. Το έχετε δοκιμάσει όλοι. Το έχετε δοκιμάσει όλοι, “Πρόκειται να φωτίσω με το φως μου, αλλά, χμμ, έχω όλα αυτά στο μυαλό μου.” Απλά δεν λειτουργεί πολύ καλά. Είναι όλο αυτό το πράγμα με το benching.

Πάρτε έναν καφέ ή μια μπύρα ή οτιδήποτε και καθίστε στο παγκάκι κι απλά “Ααα!” Αυτό είναι, απλά “Αα!” Κι έπειτα, καθώς θα το κάνετε, καθώς θα χαλαρώνετε, καθώς θα βγαίνετε από εκείνο το τρελό πράγμα του μυαλού, το κυνήγι πίσω μπρος, την προσπάθεια να καταλάβετε τα πράγματα και μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα (ο Αντάμους γελάει), και να με καλείτε σαν πρώτη και τελευταία λύση ανάγκης, θα αρχίσετε να συνειδητοποιείτε – ουάου! – συμβαίνουν πολλά τώρα σ’ αυτόν τον πλανήτη. Συμβαίνουν πολλά.

Ο Κόσμος και το Φως Σας

Βρισκόμαστε στην Αποκάλυψη. Είμαστε βαθιά μέσα στην Αποκάλυψη, πόσο, εφτά μήνες τώρα και συμβαίνουν τόσα πολλά σε πολλά επίπεδα. Δεν εμφανίζονται αμέσως στην επιφάνεια. Είναι κυρίως η υποβόσκουσα αίσθηση πραγμάτων που συμβαίνουν. Κι όμως, βλέπουμε πολλά στην επιφάνεια. Βλέπετε τώρα ποιο είναι το αποκορύφωμα μιας παλιάς αγγελικής μάχης που ανάγεται σε πολύ, πολύ παλιά εποχή, πολύ πριν έρθετε στη Γη, και βγήκε ξανά στην επιφάνεια στον πλανήτη. Κι όπως είπα στο προηγούμενο Shoud μας, αυτή θα μπορούσε να είναι η προτελευταία μάχη των Hapiru, ίσως και η τελευταία. Το ένιωθα αυτή την εβδομάδα, παρακολουθώντας τί συμβαίνει και βλέπω κάτι να αλλάζει στην ηγεσία.

Ξέρετε, έχετε αυτούς τους ηγέτες – τους πολιτικούς ηγέτες, τους στρατιωτικούς ηγέτες – αυτοί αδιάκοπα αξιολογούν τι να κάνουν μετά και τι πρέπει να κάνουν για να αντιμετωπίσουν τους άλλους, και ποιες πρόκειται να είναι οι κινήσεις τους. Πάντως έχω δει κάτι αυτή την εβδομάδα. Καθώς το σκέφτονται αυτό – και φυσικά, είναι προγραμματισμένοι και πληρώνονται να σκέφτονται τη νίκη – το κοιτάζουν και μερικοί απ’ αυτούς αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει νίκη. Δεν υπάρχει νίκη. Ακόμα κι αν κερδίσεις τη μάχη, ο πόλεμος ίσως να συνεχιστεί επ’ άπειρον. Και ήταν μια πραγματική αλλαγή που συνέβη σε μερικά πολύ ανώτερα επίπεδα.

Ήταν εκείνες οι στιγμές “επιφοίτησης” που έχουν μερικοί απ’ αυτούς τους ηγέτες, ανεξάρτητα του αν κάθονται σε μια σημαντική συνεδρίαση και μιλάνε και σχεδιάζουν τις επόμενες ενέργειες τους. Ω, είναι σαν να ξυπνάνε στις δυο το πρωί ή είναι στο ντους, ίσως να κάνουν μια βόλτα και συνειδητοποιούν ότι δεν θα υπάρξει νίκη στον πόλεμο. Στις μάχες, ναι, αλλά όχι στον πόλεμο. Και τι να κάνεις; Πόσες ζωές ακόμα; Πόσα περισσότερα βάσανα;

Και φυσικά, μετά μπαίνουν σ’ αυτή την κατάσταση λειτουργίας, “Λοιπόν, εγώ είμαι εδώ εκπροσωπώντας τους ανθρώπους, και πρέπει να νικήσουμε.” Όμως αργά, αλλά σίγουρα, κάτι συμβαίνει, και είναι το άμεσο αποτέλεσμα του φωτός, της συνειδητότητας στον πλανήτη, όπου ξαφνικά βλέπουν μια μεγαλύτερη εικόνα, όχι μόνο την εικόνα του αρχηγείου τους, αλλά μια μεγαλύτερη εικόνα που λέει, “Περίμενε. Πού πηγαίνει αυτό μακροπρόθεσμα; Θα υπάρξει ποτέ πραγματική νίκη; Τί θα συμβεί τώρα στον υπόλοιπο κόσμο, ακόμα κι αν εμείς νικήσουμε εδώ στη Μέση Ανατολή;”

Κι αυτό συμβαίνει και στις δυο πλευρές. Και οι δυο πλευρές αρχίζουν να λένε, “Πού πηγαίνει όλο αυτό;” Αν τα πράγματα συνεχιστούν προς αυτή την κατεύθυνση, αν υπάρχει φως σ’ αυτό τον πλανήτη.

Αν αυτό συνεχιστεί, μπορεί να υπάρξει μια συγγνώμη. Δηλαδή, μια δημόσια συγγνώμη που θα προκύψει. Και ξέρετε τί θα συμβεί. Ξέρετε τί συμβαίνει όταν έχετε μία διαμάχη με κάποιον και οι δυο επιλέγετε πλευρά και πηγαίνετε μπρος πίσω, κι έπειτα κάτι αλλάζει και κάποιος ζητά συγγνώμη. Αυτό γενικά κάνει το άλλο άτομο να ηρεμήσει, να σταματήσει την επιθετική συμπεριφορά και να ανταποδώσει την συγγνώμη.

Θα μπορούσατε να το φανταστείτε αυτό; Στη Μέση Ανατολή με τους Hapiru, αν συμβεί αυτό; Κι αυτό θα συμβεί, εξαιτίας ενός πράγματος: του φωτός, της  συνειδητότητας. Αυτό είναι. Γι’ αυτό συμβαίνει.

Έτσι, είπα στη νεαρή Σώμπρα, “Νιώθεις όλη αυτή την ένταση κι έχεις επενδύσει σ’ αυτήν, επειδή έχεις βρεθεί σ’ αυτές τις καταστάσεις πριν, επειδή βρίσκεσαι στη Γη, σ’ αυτό τον πλανήτη, εδώ και πολύ καιρό,  επειδή είσαι πολύ εξοικειωμένη με ό,τι συμβαίνει με τις ενέργειες της οικογένειας των Hapiru και το νιώθεις.” Και στην συζήτηση που είχατε με τον Κώλντρε νωρίτερα – σήμερα άκουγα.

ΛΙΝΤΑ: Ω, ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ναι. Σ’ αυτή την συζήτηση, μιλούσατε για το πρόγραμμα. Λοιπόν, όταν έχετε πρόγραμμα και προσπαθείτε να στείλετε φως προς τα έξω, είναι απλά βέλη και σπαθιά και σφαίρες. Αυτό είναι όλο. Όταν έχετε πρόγραμμα και λέτε, “Λοιπόν, στέλνω το φως μου στους Ισραηλινούς”, είναι σαν να στέλνετε ένα σωρό πυρομαχικά εκεί.  Αφορά το να μην έχετε πρόγραμμα, όταν συνειδητοποιείτε ότι αυτός ο πλανήτης χρειάζεται μόνο φως. Δεν χρειάζονται την γνώμη σας. Δεν χρειάζονται τις προτιμήσεις σας. Χρειάζονται μόνο φως. Και της είπα, “Το νιώθεις αυτό. Νιώθεις την Γαία που φεύγει και όλη την αναστάτωση.”

Μπαίνετε μέσα σ’ αυτά τα πράγματα που δεν είναι δικά σας, δεν υψώνεστε πάνω απ’ αυτά. Και λέτε ότι μπαίνετε εκεί μέσα και ρίχνετε το φως σας και κάνετε όλα τα υπόλοιπα, κι έπειτα μου παραπονιέστε, ότι το φως σας δεν είναι αποτελεσματικό, ο κόσμος είναι χειρότερος από ποτέ. Ξέρετε, όταν φωτίζετε, αλλά έχετε πρόγραμμα, έπειτα σας γυρίζει μπούμερανγκ. Βγαίνει έξω, κι έπειτα επιστρέφει σε σας.

Το επίπεδο του προγράμματος, το επίπεδο της επιθυμίας για ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, λέγοντας ότι το θέλετε μ’ αυτό τον τρόπο ή μ’ εκείνο τον τρόπο, δεν είναι αυτό το θέμα. Το φως που μπορείτε να ακτινοβολήσετε προς τον πλανήτη τώρα δεν έχει – ξέρετε, αν φωτίσετε με το φως σας κι ο πλανήτης εκραγεί αύριο, δεν έχει σημασία. Ε, μη μου δείχνετε το δάχτυλο. Δεν έχει σημασία. Έχετε κάνει αυτό που ήρθατε να κάνετε εδώ. Εξαρτάται από τους άλλους, εκείνους που δεν είναι τόσο συνειδητοί ή φωτισμένοι, τι πρόκειται να κάνουν μ’ αυτό.

Αφορά κυριολεκτικά, να φωτίσετε με το φως ελεύθερα. Όταν φωτίζω εσάς με το φως μου, χεμμ, ή είστε στο μονοπάτι του φωτός που ακτινοβολώ, δεν ελπίζω να έχετε μια πιο υγιή, πιο πλούσια ζωή. Δηλαδή, το ελπίζω, αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που φωτίζω με το φως μου. Φωτίζω ώστε να δείτε, ότι μπορείτε να το έχετε αυτό.

Υπάρχει όλη αυτή η πίεση σχετικά με το περιβάλλον, κι έχει γίνει άλλος ένας αγώνας. Έχει γίνει η νέα πολιτική. Έχει γίνει η νέα μάχη. Και δεν λέω ότι είναι ή δεν είναι πραγματικό. Λέω ότι η Γαία φεύγει και είναι καιρός οι άνθρωποι να αναλάβουν την ευθύνη.

Έχετε τον πόλεμο με την Ρωσία και την Ουκρανία. Έχουμε συζητήσει πολύ γι’ αυτό. Αυτό είναι άλλο ένα τεράστιο πεδίο έντασης και πολλοί από σας το παίρνετε. Κι έχετε άλλους ανθρώπους στη ζωή σας. Έχετε όλα τα πράγματα, για να μη μιλήσω γι’ αυτή την ταχεία εξέλιξη της τεχνολογίας. Είναι άνευ προηγουμένου αυτό που συμβαίνει. Εγώ, ακόμα και σαν Αναληφθείς Δάσκαλος, παρακολουθώ τί συμβαίνει με την τεχνολογία.

Ο Κώλντρε επισήμανε κάτι στην αγαπητή Λίντα τις προάλλες και ήταν τόσο ακριβές. Έλεγε ότι αυτό το συγκρότημα, οι Μπητλς, ήταν πολύ επαναστατικό. Πρόσφατα παρουσιάστηκε το τελευταίο τους τραγούδι, το Now and Then, και είναι επίσης μουσικό βίντεο. Χρόνια και χρόνια, δεκαετίες αφού διαλύθηκαν, αφού δυο απ’ αυτούς είναι ήδη στην άλλη πλευρά – ο ένας απ’ αυτούς έχει ενσαρκωθεί ξανά, ο άλλος όχι – αλλά έβγαλαν αυτό το καινούριο τραγούδι χρησιμοποιώντας την τεχνολογία, για να ταιριάξουν τα φωνητικά σήματα, τα ηχητικά σήματα κι έπειτα χρησιμοποιώντας την προηγμένη τεχνολογία να δημιουργήσουν ένα βίντεο, με τους τέσσερις μαζί, σε κάτι που μοιάζει συνεχές, σαν να είναι όλοι μαζί στο στούντιο. Δεν είναι άτσαλο. Δεν είναι τεχνητό. Δείχνει πολύ, πολύ ρεαλιστικό. Ήταν αποτέλεσμα της τεχνολογίας.

Λοιπόν, το σημαντικό είναι ότι η τεχνολογία υπάρχει λίγο χρόνο. Άλλοι την έχουν χρησιμοποιήσει για άλλα πράγματα. Όμως αυτό ήταν κολοσσιαίο, γιατί ήταν – αυτό το συγκρότημα, οι Μπητλς, είναι εμβληματικό. Είναι γνωστοί στους περισσότερους ανθρώπους στον πλανήτη. Και τώρα, να βλέπεις αυτό το είδος τεχνολογίας στην πράξη, δεν έχει σχέση πια απλά με τα εργαστήρια ή τα ερευνητικά κέντρα ή με τους κομπιουτεράδες. Τώρα έρχεται σε ένα αληθινό επίπεδο μαζικής συνείδησης.

Τεχνολογία, τί είναι πραγματικό και τί δεν είναι; Όταν μπορείς να φέρεις άλλους πίσω; Και το άλλο ερώτημα είναι, φέρνοντας πίσω τους δυο – τον Τζορτζ Χάρρισον και τον Τζον Λέννον – που έχουν πεθάνει, και φέρνοντας τους πίσω, είναι μόνο μια ψηφιακή αναπαράσταση, ή υπάρχει μια συνειδητότητα εκεί μέσα; Υπάρχει μια συμφωνία εκεί μέσα; Με άλλα λόγια, αυτοί είναι εκεί σαν συνειδητότητα;

Όλα αυτά συμβαίνουν τώρα στον πλανήτη και μερικοί από σας μπλέκεστε σ’ αυτά κι αυτό προκαλεί όλη αυτή την ταραχή. Ξεσπάτε στον εαυτό σας. Νομίζετε ότι κάτι κακό σας συμβαίνει. Αναρωτιέστε τί κάνατε λάθος. Αναρωτιέστε γιατί είστε ακόμα σ’ αυτή την πολύ τρελή κατάσταση λειτουργίας.

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή κι απλά χαλαρώστε. Δεν είναι δικά σας. Αφήστε τον εαυτό σας να το νιώσει και να το βιώσει. Αφήστε τον εαυτό σας να μπει στον αισθησιασμό όλων όσων συμβαίνουν, αλλά δεν είναι δικά σας. “Να υψωθείς πάνω απ’ αυτά”, της είπα λοιπόν. “Να υψωθείς πάνω απ’ αυτά”.

Είπα, “Ξέρεις, πραγματικά δεν έχεις καθόλου προβλήματα στη ζωή σου, εκτός από τον εαυτό σου. Χμμ! Πάντως δεν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα. Κι οτιδήποτε υπάρχει, πραγματικά είναι απλά επειδή ακόμα μπλέκεσαι. Μπλέκεσαι ακόμα, γιατί δεν καταλαβαίνεις ακόμα όλο αυτό, το να αφήνεις το φως να κυλάει από μέσα σου και το να αφήνεις τον εαυτό σου να το εκπέμπει, να το ακτινοβολεί στον πλανήτη.”

Και είπα, “Χρειάζεται να κάνω στους Σώμπρα ένα μάθημα για το φως; Χρειάζεται να μιλήσω για το τί χρειάζεται να κάνετε για να επιτρέψετε να βγει η λάμψη σας; Όμως πρέπει να σταματήσετε το πρόγραμμα. Πρέπει να σταματήσετε τις προσδοκίες”, της είπα. “Διαφορετικά, πρόκειται να καταλήξετε ακριβώς εκεί που είστε. Πρόκειται να καταλήξετε μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης. Πρόκειται να καταλήξετε σε απόγνωση. Πρόκειται να καταλήξετε να επηρεαστεί η υγεία σας, για πράγματα που δεν είναι δικά σας πραγματικά. Απλά χαλάρωσε και θυμήσου ότι ο κόσμος αλλάζει με πάρα πολύ γρήγορο ρυθμό. Συμβαίνουν πιο πολλά από ποτέ, κι αυτό είναι καλό. Γι’ αυτό είσαι εδώ. Αυτό ήθελες.”

Λοιπόν, επιτέλους πήρε δυο καλές βαθιές αναπνοές κι άρχισε να χαλαρώνει και συνεχίσαμε να μιλάμε, και είπε, “Ξέρεις, πραγματικά, έχεις δίκιο. Η ζωή μου είναι πολύ καλή. Θα μπορούσε να είναι καλύτερη, πάντως είναι πολύ καλή. Μπλέκομαι με όλα κι όλους τους άλλους κι έπειτα το στρέφω ξανά σε μένα και μετά το φως μου δεν κυλάει. Το φως μου λιγοστεύει πραγματικά και γίνεται τρεμάμενο και κυματιστό, κι έπειτα αναρωτιέμαι τί έχω κάνει λάθος, και μετά νευριάζω με σένα, Αντάμους.” Κι εγώ γέλασα και κράτησα ξανά το χέρι της και είπα, “Απλά χαλάρωσε και σταμάτα να ανησυχείς τόσο πολύ, για το τί θα συμβεί στο μέλλον. Σταμάτα να ανησυχείς για το τί θα συμβεί στο μέλλον σου, πρώτα πρώτα. Πάντα το κάνεις αυτό, μαζί με πολλούς άλλους Σώμπρα, ‘Τι θα γίνει μ’ αυτό; Τι θα γίνει με εκείνο; Τι θα γίνει μετά;’ Τη στιγμή που το κάνεις αυτό, βγαίνεις από την χάρη. Δεν είσαι στην ροή. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για το αύριο.”

Τώρα, ο Κώλντρε πετάγεται εδώ και λέει, “Μα δεν πρέπει να σχεδιάζουμε;” Όχι εμμονικά. Ξέρετε, αν ξέρετε ότι είναι ανάγκη να βγάλετε έξω τα σκουπίδια αύριο το πρωί γιατί θα περάσει το φορτηγό, ναι, είναι εντάξει. Αλλά να σχεδιάζετε εμμονικά  ολόκληρη την επόμενη εβδομάδα σας, τον επόμενο μήνα σας, τον επόμενο χρόνο σας; Όχι, δεν χρειάζεται να το κάνετε αυτό, γιατί πιθανόν πρόκειται να αλλάξει έτσι κι αλλιώς. Άρα γιατί να σπαταλάτε όλο αυτό τον χρόνο; Σχεδιάστε, ναι, ξέρετε, ότι αύριο ίσως χρειάζεται να πάτε στο μπακάλικο ή ένα πρότζεκτ έχει προγραμματιστεί για αργότερα μέσα στην εβδομάδα. Πάντως αφήστε τα περισσότερα απ’ αυτά. Πραγματικά, σοβαρά, αφήστε τα περισσότερα απ’ αυτά και σταματήστε να ανησυχείτε γι’ αυτά.

Ανησυχείτε για το τί πρόκειται να συμβεί σε σας και, ω, “Δεν έχεις κουραστεί απ’ όλο αυτό;” την ρώτησα. Λοιπόν, ξέσπασε σε κλάματα. “Ναι”, είπε. “Πραγματικά έχω κουραστεί. Έχω κουραστεί από την αδιάκοπη πίεση, την αδιάκοπη απογοήτευση, το αδιάκοπο αίσθημα ότι απλά δεν το κάνω σωστά.”

Είπα, “Ναι, τότε ακριβώς είναι που χρειάζεται απλά να σταματήσεις και να χαλαρώσεις. Συμβαίνουν πολλά εδώ, που πραγματικά δεν είναι δικά σου, κι όταν  χαλαρώσεις, τα πράγματα απλά θα αρχίσουν να λύνονται. Αλλά πρέπει να αφήσεις την προσδοκία. Όταν χαλαρώνεις, ξαναφέρνεις τον εαυτό σου σε ισορροπία. Είσαι πολύ πιο αποτελεσματική τότε, όταν επιτρέπεις στο φως σου να ακτινοβολεί, και το πρώτο μέρος όπου ακτινοβολεί είσαι εσύ, στον εαυτό σου.”

Έτσι, για όλους σας τώρα, απλά χαλαρώστε. Μπορείτε να με βρίζετε, να μου τα χώνετε αν θέλετε, αλλά μετά χαλαρώστε. Κάνετε ακριβώς αυτό το οποίο ήρθατε να κάνετε εδώ. Και ναι, υπάρχουν ακόμα ζητήματα, αλλά εν μέρει αυτό συμβαίνει επειδή απλά αγχώνεστε γι΄ αυτό. Λέτε ότι επιτρέπετε, αλλά αυτό είναι ελεγχόμενο επιτρέπω, που πραγματικά δεν είναι επιτρέπω. Ήρθε η ώρα απλά να χαλαρώσουμε όλοι λιγάκι.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή μαζί.

Τώρα η δουλειά μου είναι να σας πω ότι είστε εδώ και κάνετε αυτό που ήρθατε να κάνετε, και δεν χρειάζεται να είναι τόσο σκληρό. Πραγματικά δεν χρειάζεται. Και ξέρω ότι μερικοί από σας μου φωνάζετε τώρα, “Έχω προσπαθήσει τα πάντα, Αντάμους!” Έχεις προσπαθήσει αληθινά να χαλαρώσεις και να επιτρέψεις; Εννοώ, μέχρι το κόκαλο. Μέχρι το κόκαλο, εντελώς. Όχι, κάπως, ίσως. Όχι λιγάκι. Όχι δοκιμάζοντας το, αλλά μέχρι το κόκαλο. Να χαλαρώσεις και να επιτρέψεις. Και σταματήστε να έχετε προγράμματα όταν φωτίζετε με το φως σας. Δεν βοηθάει πραγματικά. Πραγματικά δεν βοηθάει. Το θέμα δεν είναι να ελπίζετε ότι όλα τα ζώα στον πλανήτη θα σωθούν. Αμέσως, είστε σε πρόγραμμα. Είναι να φωτίζετε με το φως σας κι αυτό επιτρέπει να συμβεί η μεγαλύτερη πιθανότητα για το υψηλότερο  αποτέλεσμα. ‘Έτσι, σε αυτό … (ο Αντάμους πίνει μια γουλιά από το ποτό του).

Οι Δυνάμεις Χαλαρώνουν

Το άλλο θέμα που ήθελα να θίξω είναι ότι υπάρχουν πολλές δυνάμεις επί το έργον  τώρα στον πλανήτη. Πολλές δυνάμεις τις οποίες έπρεπε να αντιμετωπίζετε για πολύ καιρό. Αυτές αρχίζουν να ηρεμούν. Αρχίζουν να χαλαρώνουν. Δεν μιλάω μόνο για τις δυνάμεις της πολιτικής ή των ανθρώπων ή παρόμοιων πραγμάτων. Αλλά μιλάμε για μεταφυσικές δυνάμεις που υπήρχαν εδώ από πάντα κι αρχίζουν να χαλαρώνουν και να ηρεμούν εξαιτίας της συνειδητότητας, εξαιτίας του φωτός.

Μερικές από τις βασικές – ο χρόνος. Ο χρόνος αρχίζει να χαλαρώνει. Και στην αρχή, αυτό είναι λίγο αποπροσανατολιστικό. Όταν ο χρόνος δεν είναι όπως ήταν, ένα μέρος του ανθρώπινου εαυτού σας αναστατώνεται και αγχώνεται. Σκέφτεστε, “Ξεχνάω την ώρα”, και “Δεν είμαι στην ώρα μου γι’ αυτό” και “Παλιά ήμουν πολύ πειθαρχημένος με την ώρα και τώρα δεν είμαι.” Είναι επειδή ο ίδιος ο χρόνος χαλαρώνει.

Ήταν μεγάλη δύναμη στον πλανήτη, και προσέφερε πολύ καλό. Όμως τώρα αρχίζουμε να πηγαίνουμε πέρα από τον χρόνο. Μπορείτε να συνεχίσετε να τον έχετε. Μπορείτε να συνεχίσετε να φοράτε το ρολόι σας αν θέλετε. Μπορεί να συνεχίσει να σας υπηρετεί με τον παλιό τρόπο, αλλά αρχίζουμε να πηγαίνουμε πιο  πέρα.

Αυτή η δύναμη χαλαρώνει τώρα. Φανταστείτε ότι αυξανόταν σταδιακά, ήταν πολύ ελεγχόμενη – ένα δευτερόλεπτο είναι ένα δευτερόλεπτο, μια ώρα είναι μια ώρα – και ξαφνικά θολώνει. Ξαφνικά, αυτό το μεγάλο ρολόι εντός σας αρχίζει να γίνεται θολό κι αρχίζει να ταρακουνιέται. Ίσως μερικοί από τους αριθμούς να αρχίσουν να πέφτουν από το καντράν. Ίσως οι δείκτες να αρχίσουν να πηγαίνουν λίγο πίσω πότε πότε. Αυτό είναι που συμβαίνει στον χρόνο και πρόκειται να σας κάνει να νιώθετε αποπροσανατολισμένοι. Πρόκειται να σας κάνει να νιώθετε ότι χάνετε τον έλεγχο, ότι κάτι σας συμβαίνει κι έτσι είναι που μπαίνετε σ’ αυτή την κατάσταση του μυαλού κι αυτή την υστερία, “Τι μου συμβαίνει, Αντάμους;!” Τίποτα. Είναι που χαλαρώνει ο χρόνος τώρα.

Η μαζική συνείδηση χαλαρώνει ή, καλύτερα να πω, διευρύνεται. Υπάρχει περισσότερο φως ή περισσότερη συνειδητότητα μέσα της τώρα απ’ όσο υπήρχε πριν ένα χρόνο, και βέβαια πριν από τον Ουράνιο Σταυρό. Χαλαρώνει. Και αν την χρησιμοποιείτε, θα έχει περίεργη αίσθηση, ότι δεν είναι το ίδιο παλιό μέρος που πας για να βρεις την ισορροπία σου. Κι αυτό είναι καλό, γιατί όταν μάθετε να απογαλακτιστείτε από την μαζική συνείδηση, θα καταλάβετε πραγματικά να πηγαίνετε πίσω στον Εαυτό σας. Δεν θα χρειάζεται να συνεχίζετε να αρμέγετε την μαζική συνείδηση, να βρίσκετε τη θέση σας εκεί. Αυτό χαλαρώνει τώρα.

Ήταν μια σημαντική δύναμη που πραγματικά κυριαρχούσε στην ανθρώπινη ζωή για τόσο πολύ καιρό, και τώρα δεν είναι τόσο σφιχτοδεμένη. Φανταστείτε όλη την πολυπλοκότητα της μαζικής συνείδησης κι όλες τις υφές, μερικές πολύ άσχημες, μερικές πολύ καλές. Κάθε μια απ’ αυτές αρχίζει να χαλαρώνει λίγο. Υπάρχει πιο πολύ πάρε δώσε και πιο πολλή ελευθερία, και κάποια κομμάτια αυτής της εκπληκτικής ταπισερί της μαζικής συνείδησης τώρα αρχίζουν να αναπτύσσονται. Οι άκρες αρχίζουν να αναπτύσσονται, αλλά δεν είναι σφιχτοδεμένες μεταξύ τους. Αντί να είναι σαν ύφασμα με σφιχτή πλέξη, τώρα στις άκρες της μαζικής συνείδησης, τα καινούρια πράγματα που μπαίνουν μέσα, είναι απλά φως που χορεύει μέσα κι έξω. Δεν είναι ύφασμα πλεγμένο. Αυτό χαλαρώνει τώρα.

Υπάρχουν μερικές θεμελιώδεις δυνάμεις της φυσικής στον πλανήτη. Υπάρχει ο ηλεκτρομαγνητισμός. Υπάρχουν δίκτυα, ηλεκτρομαγνητικά δίκτυα στον πλανήτη. Υπάρχουν ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Αλλά αυτό που συμβαίνει στα  ηλεκτρομαγνητικά πεδία, ειδικά, είναι ότι υπάρχει ένα φως που προήλθε από συγκεκριμένους ανθρώπους στον πλανήτη, που προκαλεί την ελάττωση ή την αποφόρτιση των ηλεκτρομαγνητικών δικτύων και συχνοτήτων, επειδή οι άνθρωποι τα έχουν χρησιμοποιήσει πραγματικά για να βοηθήσουν στην ύφανση της μαζικής συνείδησης. Τα χρησιμοποιούν, τα πεδία, όπως τα ονομάζουν, τα   ηλεκτρομαγνητικά πεδία, σαν αργαλειό για να υφαίνουν την μαζική συνείδηση. Και τώρα αυτά τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία αλλάζουν, γιατί όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν, ότι δεν είναι πεδίο, κοινό, συλλογικό πεδίο.

Όλες αυτές οι ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες, τα δίκτυα και τα πεδία ανήκουν στο άτομο. Ανήκουν σε σας. Κι όταν ακόμα και μερικοί το συνειδητοποιούν αυτό κι αρχίζουν να ζουν τη ζωή τους ανάλογα, αυτό αρχίζει να χαλαρώνει ολόκληρη την πεποίθηση της μαζικής συνείδησης για τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, αυτά ακριβώς τα πράγματα που μετά υφαίνουν την μαζική συνείδηση και τελικά συνυφαίνουν την ύλη. Κι αυτό τώρα χαλαρώνει.

Οι δυνάμεις που έχουν καθορίσει και διαμορφώσει τον πλανήτη, τη βιολογία, την  ύλη, την μαζική συνείδηση, όλες χαλαρώνουν τώρα, κι αυτό είναι καλό. Αυτό είναι το αποτέλεσμα ενός ανώτερου επιπέδου συνειδητότητας.

Κι έπειτα είναι η σημαντική, η συναρπαστική δύναμη. Έχουμε μιλήσει γι’ αυτήν πρόσφατα στο Keahak και σε μερικά από τα εργαστήρια – την βαρύτητα. Η βαρύτητα δεν είναι μόνο μια υλική δύναμη. Είναι υλική δύναμη, αλλά όχι μόνο. Συγκρατεί τα πράγματα. Επίσης επηρεάζει κάθε σκέψη, κάθε συναίσθημα, κάθε ανάμνηση που έχετε. Έτσι, η βαρύτητα είναι και υλική και άυλη. Συγκρατεί.

Αλλά αυτό που συμβαίνει τώρα στον πλανήτη είναι, ότι αρκετοί άνθρωποι αρχίζουν να συνειδητοποιούν, ότι για κάθε δύναμη όπως η βαρύτητα, υπάρχει επίσης το αντίστροφο, αν θέλετε να το πείτε έτσι. Υπάρχει επίσης το “αντι”. Υπάρχει η άλλη πλευρά αυτού, που δεν είναι ορατή στους ανθρώπους, έξω από τη συνείδηση. Υπάρχει μια άλλη πλευρά της βαρύτητας που ανοίγει τα πράγματα, που υψώνει τα πράγματα, που δεν απωθεί μόνο, αλλά τους επιτρέπει να διευρυνθούν. Και για να το κάνω λίγο πιο μπερδεμένο, η επέκταση μπορεί επίσης να πάει μέσα. Αυτό δεν σημαίνει σφίξιμο. Μπορεί να έχετε ένα εσωτερικό χαλάρωμα.

Η βαρύτητα αλλάζει, κι αυτό πρόκειται να προκαλέσει πολλά άλλα ζητήματα στον πλανήτη. Όταν αλλάξει η βαρύτητα, πρόκειται να αποσυντονίσει τους ανθρώπους σωματικά, διανοητικά. Πιθανόν να έχετε παρατηρήσει όλο και περισσότερους ανθρώπους να τα χάνουν κι αναρωτιέστε, “Τι τους συμβαίνει;” Η βαρύτητα με την οποία είναι τόσο συνηθισμένοι να συγκρατούνται, αλλάζει και μεταβάλλεται, οπότε δεν έχουν πού να πάνε πια. Φρικάρουν. Αρχίζουν να γίνονται πολύ ανισόρροποι διανοητικά. Όμως αυτό είναι καλό, γιατί τελικά η ανθρωπότητα πρόκειται να ανακαλύψει, ότι η βαρύτητα λειτουργεί με όλους τους τρόπους. Όλους τους τρόπους.

Δεν χρειάζεται τώρα να λέτε στον εαυτό σας, “Λοιπόν, είναι ανάγκη να κάνω την βαρύτητα να με διευρύνει και να με κάνει πιο μεγαλειώδη και πιο σπουδαίο.” Αυτά είναι όλα φυσικά πράγματα που συμβαίνουν. Δεν χρειάζεται να κατευθύνετε την βαρύτητα. Πρέπει απλά να ακολουθήσετε το κύμα, ας πούμε. Επιτρέψτε. Χαλαρώστε κι αφήστε τον εαυτό σας να δεχτεί τις υπηρεσίες σαν Μάστερ, είτε είναι η βαρύτητα που έρχεται προς τα μέσα, είτε βγαίνει έξω.

Αυτές όλες είναι δυνάμεις, που υπήρχαν στον πλανήτη από αμνημονεύτων ετών, που τώρα αλλάζουν όλες. Έχετε μαγνητισμό στον πλανήτη. Μαγνητισμό. Ξέρετε πώς έλκονται τα αντίθετα. Πάρτε δυο μαγνήτες – μπουμ! – ενώνονται. Τα αντίθετα έλκονται. Προσπαθείτε να βάλετε κοντά τις δυο πλευρές που είναι ίδιες κι αντιστέκονται. Αυτό αλλάζει.

Μπορείτε να φανταστείτε έστω και μικρή αλλαγή στις μαγνητικές δυνάμεις του πλανήτη, της πραγματικότητας, του σύμπαντος – μια μικρή αλλαγή – πώς αυτή θα επηρεάσει τον πλανήτη; Πόσα πράγματα στον πλανήτη καθοδηγούνται από  μαγνητικές δυνάμεις, ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις, που είναι παρόμοιες, αλλά όχι απόλυτα ίδιες˙ πόσο μεγάλο μέρος του πλανήτη επηρεάζεται από τον μαγνητισμό. Ακόμα και τα πουλιά και τα ζώα χρησιμοποιούν τον μαγνητισμό στα συστήματα καθοδήγησης τους. Δεν έχουν GPS. Χρησιμοποιούν τον μαγνητισμό του πλανήτη. Οι δυνάμεις που έχουν συγκρατήσει τον πλανήτη τόσο πολύ καιρό αλλάζουν και μεταβάλλονται όλες τώρα.

Έτσι, είπα στην αγαπητή μου φίλη Σώμπρα, όταν βρισκόταν σε τέτοιο δίλημμα  εκείνη τη νύχτα, όταν ήταν  – ωω! – μπορείτε να φανταστείτε τις φωνές και τους παροξυσμούς και τα “δεν λειτουργεί τίποτα” και μπλα, μπλα, μπλα, “Πάρε μια βαθιά αναπνοή και χαλάρωσε. Λειτουργεί και μερικές φορές οι ενέργειες μπορεί να είναι ζόρικες. Μερικές φορές η μεταβολή που πρέπει να συμβεί από την βαρύτητα, τον μαγνητισμό, ακόμα κι από τον τρόπο με τον οποίο έρχεται το φως σ’ αυτό τον πλανήτη είναι κάπως ανατρεπτική. Αλλά συχνά, η αναστάτωση είναι ένα βασικό μέρος” – δεν είπα “βάσανα”, είπα “αναστάτωση” – είναι ένα βασικό μέρος της όλης μεταμόρφωσης, του λόγου που είστε εδώ στον πλανήτη.”

Και είπα, “Ξέρεις, όταν κοιτάζεις έξω αυτά που συμβαίνουν”, της είπα, “Όταν  κοιτάζεις έξω αυτά που συμβαίνουν, βλέπεις το αποτέλεσμα όσων κάνεις. Βλέπεις τις αλλαγές που προέρχονται από το φως σου – όταν είσαι σε θέση να φωτίσεις χωρίς όλα τα προγράμματα – που μεταμορφώνουν τον πλανήτη τώρα, που εμποδίζουν να γίνουν τα πράγματα πολύ τρελά.” Ξέρετε, δεν θέλετε η αλλαγή να συμβεί πολύ γρήγορα. Οι περισσότεροι άνθρωποι, τα περισσότερα υλικά αντικείμενα και οι κατασκευές δεν θα μπορούσαν να το αντιμετωπίσουν. Αλλά γίνεται με χάρη, με επιδεξιότητα. Όχι για όλους. Μερικοί υποφέρουν. Όμως τελικά, αυτό που συμβαίνει με την συνειδητότητα στον πλανήτη, αληθινά θα δημιουργήσει ειρήνη και χάρη στον πλανήτη, αληθινά θα πάει πέρα απ’ όλους τους παλιούς πολέμους και τις παλιές ανισότητες στον πλανήτη, και θα τον κάνει έναν πραγματικό παραδεισένιο κήπο.

Λοιπόν, επιτέλους ηρέμησε. Πραγματικά νομίζω ότι την πήρε ο ύπνος. Αλλά τελικά ηρέμησε κι άρχισε να πηγαίνει σε μια ονειρική κατάσταση, κι ονειρευόταν όλες τις αλλαγές που περνάμε τώρα. Κοιτάζοντας τον ρόλο της, τις προσδοκίες της. Κοιτάζοντας αυτό που κάνατε τόσοι πολλοί από σας μέχρι πρόσφατα, τη δουλειά που κάνατε στις σφαίρες, προετοιμάζοντας τις άλλες σφαίρες. Τις άλλες σφαίρες, αυτή ήταν περίπλοκη δουλειά, αλλά χρειαζόταν να γίνει για να ισορροπήσουν όσα συμβαίνουν εδώ.

Αυτή πήγε σε έναν ονειρικό κόσμο όπου θυμήθηκε και ξανάζησε τόσα πολλά από τα πράγματα που είχε περάσει στις ζωές που προηγήθηκαν της τωρινής, και στις ζωές όπου ήταν αληθινά χαμένη, που ήταν στο σκοτάδι, που φοβόταν τη ζωή κι όλα όσα την έφεραν σ’ αυτό το σημείο. Κι έπειτα σ’ αυτό το όνειρο τελικά φανταζόταν ότι περνούσε από μια πόρτα κι έφτανε – έφτανε σπίτι –  και γνώριζε ότι αυτό καθόλου  δεν έμοιαζε με εκείνο που είχε αφήσει, αλλά ήταν το καινούριο της σπίτι. Ότι η δουλειά είχε γίνει και τώρα μπορούσε να προσπαθήσει να χαλαρώσει και να απολαύσει αληθινά.

Χαλαρώστε μέσα στο Φως Σας – Μεράμπ

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή τώρα κι ας βάλουμε λίγη μουσική για να πάμε σε μια μεράμπ. Ξέρω ότι πολλοί από σας πονάτε τώρα. Υπάρχει κάποια ανησυχία, “Θα έπρεπε να συμβαίνουν πιο πολλά. Πρέπει να κάνω κάτι λάθος. Τίποτα απ’ αυτά δεν λειτουργεί.”
(αρχίζει η μουσική)
“Οι άλλοι το καταφέρνουν, αλλά αυτό δεν είναι για μένα.” Όχι. Χαλαρώστε. Χαλαρώστε τώρα.”
(παύση)
Θυμηθείτε – έχουμε κάνει πολλές συναντήσεις στις άλλες σφαίρες, μερικές απ’ αυτές νυχτερινές – θυμηθείτε όταν συζητήσαμε ολόκληρο το πλάνο γι’ αυτή τη ζωή, για την Εποχή των Μηχανών. Και εγώ και μερικοί από τους άλλους Αναληφθέντες Δασκάλους είπαν, “ Ξέρεις, εχμ, θα έχει ενδιαφέρον εκείνη η περίοδος εκεί κάτω, όταν πας πίσω στη Γη σ’ αυτή τη ζωή και θα υπάρξουν φορές που πραγματικά θα παγιδευτείς σε όλα τα παλιά πράγματα, και τότε είναι που θα πρέπει απλά να χαλαρώσετε. Θα υπάρξουν φορές, που θα αναρωτιέστε τί κάνετε λάθος ή θα σκέφτεστε ότι όλα είναι ένα σωρό βλακείες, κι αυτό είναι εντάξει. Είναι απολύτως εντάξει να αναρωτιέστε γι’ αυτό. Όμως μετά απλά πάρτε μια βαθιά αναπνοή και χαλαρώστε. Νιώστε, και πάλι, γιατί είστε εδώ.
(παύση)
Δεν ήταν λάθος. Επιλέξατε να είστε εδώ.
(παύση)
Θυμηθείτε όταν κάναμε εκείνες τις συζητήσεις και είπαμε, “Ξέρεις, δεν πρόκειται να είσαι μόνος. Θα είμαι μαζί σου. Ο Τοβίας θα είναι μαζί σου. Πολλοί από τους  Αναληφθέντες Δασκάλους, θα είμαστε εκεί, είτε σου αρέσει είτε όχι. Μερικές φορές μπορεί να μην σου αρέσει. Πάντως θα είσαι εκεί με μια ομάδα άλλων ανθρώπων απ’ όλο τον πλανήτη. Που δεν θα περιορίζονται σε έναν πολιτισμό ή μια γλώσσα.

Θα είσαι εκεί με πάρα πολλούς άλλους και, ξέρεις, αυτό είναι ένα από τα πιο καθησυχαστικά πράγματα, ότι δεν θα είσαι μόνος. Θα μπορείς να τους συναντάς από κοντά και με άλλους τρόπους.

Τώρα κοιτάξτε να δείτε, μιλούσαμε πριν να έρθετε εδώ στον πλανήτη και για πολλούς από σας, το Ίντερνετ δεν ήταν καν πραγματικότητα.

Θα μπορείτε να μιλάτε ο ένας με τον άλλον και να μοιράζεστε και να συμπαραστέκεστε ο ένας στον άλλο. Αυτό είναι κάτι, που εμείς δεν είχαμε. Οι άλλοι Αναληφθέντες Δάσκαλοι, εμείς δεν το είχαμε αυτό. Αυτό θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που έχετε δώσει στον εαυτό σας, να είστε εδώ μαζί με τους άλλους.”

Θα υπάρξουν φορές, που ίσως τα πράγματα δεν προχωράνε αρκετά γρήγορα στον πλανήτη. Αναρωτιέστε μήπως δεν εκπέμψατε αρκετό φως. Θα υπάρξουν φορές που πάνε πολύ γρήγορα, και δυσκολεύεστε να συμβαδίσετε με αυτό.

Μην ανησυχείτε γι’ αυτό. Μην ανησυχείτε για το πέρασμα του χρόνου ή το πότε θα συμβούν τα πράγματα. Δεν είναι σημαντικό. Όλα θα πάνε καλά. Όλα θα επιλυθούν με τον σωστό τρόπο. Πάντως εμείς εδώ δεν βιαζόμαστε.

Θα υπάρξουν φορές που θα ζοριστείτε. Περνάτε τόσα πολλά στη ζωή σας σε βιολογικό επίπεδο, φέρνοντας το φωτεινό σας σώμα, βγαίνοντας από το μυαλό σας, περνάτε τόσα πολλά και πρόκειται απλά να ζοριστείτε.

Θυμάμαι όταν το είπα αυτό σε πολλούς από σας, κάνατε, “Ω, όχι. Όχι εγώ. Εκείνος εκεί μπορεί, αλλά όχι εγώ.” Ναι, λοιπόν, έγινε και είναι εντάξει, γιατί μερικές φορές αυτό το συναισθηματικό χτύπημα και ζόρισμα σας κάνει να επαναπροσανατολιστείτε, σαν να σας ξυπνάει.

Δεν θα χαμογελούσα γι’ αυτό, αν δεν ήξερα ότι πρόκειται να ηρεμήσετε. Θα σηκωθείτε στα πόδια σας. Θα πάρετε βαθιά αναπνοή και θα αφήσετε την ενέργειά σας να επαναπροσανατολιστεί.

Θα συνειδητοποιήσετε ότι απλά προσπαθούσατε να το σκεφτείτε υπερβολικά και θα σηκωθείτε και θα πείτε, “Έι, δεν χρειάζεται να δουλεύω τόσο σκληρά. Χρειάζεται απλά να αφήσω την ενέργειά μου να με υπηρετεί και να με καθοδηγεί. Πρέπει απλά να επιτρέψω την ροή της ψυχής μου. Ω! Τι σκεφτόμουν; Ξαναγύρισα στις παλιές ανθρώπινες συνήθειές μου, του ελέγχου και της χειραγώγησης και της επίτευξης πραγμάτων. Το μόνο που πρέπει να κάνω είναι να είμαι παρών. Αυτό είναι.”

Συμβαίνουν πολλά τώρα στον πλανήτη και μιλάμε γι’ αυτά σχεδόν κάθε μέρα στη Λέσχη των Αναληφθέντων Δασκάλων. Υπάρχουν μερικοί που έχουν εκπλαγεί εντελώς με το πόσο γρήγορα προχωρούν τα πράγματα. Άλλοι από μας ξέραμε, ότι θα προχωρούσαν πολύ γρήγορα, αλλά όχι τόσο πολύ.

Ξέραμε ότι θα υπήρχαν φορές που θα καλούσατε, θα φωνάζατε, θα κραυγάζατε και θα αναρωτιόσασταν αν κάνετε το σωστό, θα αναρωτιόσασταν για τον εαυτό σας.

Ξέρουμε ότι, και πάλι, με όλα όσα συμβαίνουν στον πλανήτη και όπως είστε εσείς, θα θέλετε να τα πάρετε όλα πάνω σας. Θέλετε να τα ενεργοποιήσετε μέσα σας, παρόλο που δεν είναι δικά σας απαραίτητα, για να δείτε μήπως μπορείτε να τα αντιμετωπίσετε, αν μπορείτε να αφήσετε τις ενέργειες να τα επιλύσουν και μετά να τα αφήσουν να ξεπεραστούν και να ανοίξουν.

Θέλετε να τα πάρετε όλα μέσα σας , σαν προσωπικό σας ζήτημα, σαν να φτιάχνατε ένα μεγάλο παζλ εκ μέρους της ανθρωπότητας. Και πραγματικά δεν χρειάζεται να το κάνετε, αλλά το κάνετε. Μπορείτε να το κάνετε; Κι έπειτα νιώθετε αν μπορείτε να το κάνετε – “Πήρα μέσα μου όλα αυτά τα σκουπίδια” – αν μπορείτε να το κάνετε, να βαρύνετε τον εαυτό σας, να υπερφορτώσετε τον εαυτό σας, αλλά και πάλι το κάνετε, γιατί νομίζετε ότι θα είστε πιο αποτελεσματικοί στο να φέρετε την συνειδητότητα και το φως – φσουου! – σαν Μάστερ.

“Τα πήρα όλα αυτά. Ανέλαβα ένα υπερβολικό φορτίο, περισσότερο απ’ όσο θα μπορούσε να φανταστεί κανείς και μπόρεσα να δουλέψω για να το ξεπεράσω. Μπόρεσα να – χμμ! – να τα μεταμορφώσω όλα αυτά μέσα μου. Οπότε τώρα που τα έκανα όλα εντός μου, τα βγάζω έξω στον πλανήτη.”

Ναι, αυτό είναι καλό, αλλά δεν χρειάζεται να το κάνετε αυτό. Κατά κάποιον τρόπο, νιώθω ότι,  δοκιμάζετε τον εαυτό σας. Σαν να λέτε, “Πόσο κακός μπορώ να είμαι; Πόσο πολύ μπορώ να αναλάβω όλα αυτά τα ζητήματα;”

Γιατί; Αυτό είπα στην αγαπητή μου φίλη εκείνο το βράδυ. Είπα, “Γιατί; Προσπαθείς να αποδείξεις κάτι σε μένα; Προσπαθείς να το αποδείξεις στον εαυτό σου; Γιατί; Δεν χρειάζεται να το κάνεις αυτό. Αν το θέλεις, ορίστε, και ναι, θα το συζητήσουμε ίσως στη Λέσχη των Αναληφθέντων Δασκάλων, πάντως είναι περιττό. Εντελώς περιττό.”

Της είπα τότε, “Απλά χαλάρωσε μέσα στην συνειδητότητά σου, μέσα στο φως σου.”

Αυτό μόνο χρειάζεται να κάνετε. Μην παίρνετε αυτά τα άλλα πράγματα. Σας ρίχνουν χαμηλά. Ναι, τελικά θα το ξεπεράσετε, αλλά θα νιώσετε κάπως καλύτερα; Ένα ανώτερο επίπεδο ικανοποίησης; Πιο πετυχημένοι;

Αν νομίζετε ότι θα το κάνετε, αν νομίζετε ότι κάνοντάς το δύσκολο, πρόκειται να έχετε μια καλύτερη εμπειρία και ότι το φως σας θα είναι πιο λαμπερό, εμπρός κάντε το.
Ή όχι.
Συνειδητοποιείστε, ότι έχετε κάνει ήδη όλα όσα χρειαζόταν να κάνετε. Έχετε ήδη αναλάβει όλα όσα χρειαζόταν να αναλάβετε. Και συνειδητοποιείστε, ότι τώρα δεν χρειάζεται να περάσετε όλα αυτά. Τώρα το θέμα είναι απλά, να πάρετε μια βαθιά αναπνοή, χαλαρώνοντας κι αφήνοντας την αγνότητα του φωτός σας να λάμψει χωρίς πρόγραμμα. Αυτό είναι.

“Εξαρτάται από σένα”, της είπα. Εμείς θα παρακολουθούμε, ή εγώ θα παρακολουθώ για να δω τί θα κάνει, τί θα κάνετε όλοι σας.

Πραγματικά πρόκειται απλά να επιτρέψετε ή θα συνεχίσετε να αναλαμβάνετε τις  εμπειρίες; Για μένα πραγματικά δεν έχει σημασία. Εγώ είμαι εκεί έτσι κι αλλιώς.

Αλλά τώρα, απλά γι’ αυτή την στιγμή τώρα, απλά χαλαρώστε.

Χαλαρώστε μέσα στην Πραγμάτωσή σας.

Χαλαρώστε μέσα στον Εαυτό σας τον Μάστερ.

Χαλαρώστε μέσα σ’ αυτή την χάρη, αυτή την χάρη της ζωής.
(μεγαλύτερη παύση)

Δεν θέλω να μειώσω αυτό που κάνατε, όποιοι από σας το κάνατε, ούτε στο ελάχιστο.

Είναι δύσκολο, και δεν με βλέπετε εκεί, εκτός από εκείνες τις περιστάσεις που έρχομαι μέσω του Κώλντρε. Δεν βλέπετε πολλούς από τους άλλους Αναληφθέντες Δασκάλους.

Είναι δύσκολο και σίγουρα δεν θέλω να το κοροϊδέψω, καθόλου. Όμως θέλω να το ελαφρύνω.
Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή μαζί. Βαθιά αναπνοή μαζί.
Απλά χαλαρώστε, εντάξει; Απλά χαλαρώστε.

(παύση)
(τελειώνει η μουσική)

21 Συνειδητοποιήσεις των Σώμπρα

Λοιπόν, αλλάζουμε ταχύτητα. Είμαι ιδιαίτερα ευχαριστημένος, χαρούμενος, περήφανος γι’ αυτή τη νέα δημιουργία των Σώμπρα που ονομάζεται 21 Συνειδητοποιήσεις των Σώμπρα.

Όπως ανέφερε ο Κώλντρε στο πρόσφατο άρθρο του στο περιοδικό, στην αρχή του χρόνου όντως πήγα και του είπα, “Κώλντρε, είναι ανάγκη να δουλέψεις με τους άλλους και να πάρετε την σοφία, απλά να την περιορίσετε σε 20 σημεία και να την εκδώσετε για τους Σώμπρα.” Ακούστηκε σαν κάτι εύκολο. Εγώ ήξερα ότι δεν ήταν έτσι. Ήξερα ότι θα ήταν πολύ δύσκολο. Δύσκολο, όχι σαν βάσανο, αλλά “Πώς να  πάρεις όλα αυτά, πώς να πάρεις όλα όσα έχουν συζητηθεί και έχεις βιώσει και να τα φιλτράρεις;”

Ήταν ένα καλό μάθημα στο φιλτράρισμα, αλλά ήταν επίσης όμορφο να παρακολουθώ πώς προέκυψε όλο αυτό. Και δεν ήταν μόνο το προσωπικό. Καθένας από σας ήταν συνδεδεμένος μ’ αυτό με διάφορους τρόπους. Πώς να το πάρετε όλο αυτό και να δημιουργήσετε αυτό που έγινε 21 σημεία, όχι 20, αλλά 21 σημεία. Κι έπειτα να πάρετε όχι μόνο τις λέξεις, όχι μόνο κάθε ξεχωριστό σημείο, αλλά μια σύντομη εξήγηση κι έπειτα να το κάνετε κάτι όμορφο, ενεργειακά όμορφο. Δηλαδή, αισθητικά όμορφο, ναι, αλλά ενεργειακά όμορφο. Κι αυτό ακριβώς συνέβη. Πήρε σχεδόν ένα χρόνο για να γίνει, αλλά και πάλι, ήταν στην ώρα του. Στην ώρα του.

Το παρουσιάζουμε αυτό, ο Βυσσινί Κύκλος το παρουσιάζει, κι αυτό που θα ήθελα να κάνετε όλοι σας τώρα, είναι να πάρετε μια βαθιά αναπνοή και να αφήσετε τον εαυτό σας να νιώσει εσάς μέσα του. Είστε κομμάτι του. Αφήστε τον εαυτό σας να νιώσει την δική σας σοφία μέσα σ’ αυτό, καθώς και την σοφία των άλλων. Το δικό σας φως μέσα σ’ αυτό.

Ας τα συγκεντρώσουμε όλα αυτά τώρα. Θα ζητήσω από την παραγωγή να παίξει το βίντεο του 21 Συνειδητοποιήσεις των Σώμπρα, και ζητώ από καθέναν από σας να προσθέσει την ενέργειά του σ’ αυτό τώρα. Να φέρετε την ενέργεια σας σ’ αυτό, ώστε όταν βγει έξω πέρα από τους Σώμπρα, σε άλλους, να είναι εμποτισμένο με την ομορφιά της ψυχής σας, της σοφίας σας.

Λοιπόν, ο Κώλντρε μου λέει ότι διαρκεί περίπου 18 λεπτά. Σας ζητώ να το πάρετε σαν μεράμπ, που σημαίνει να φέρετε την συνειδητότητα μέσα του. Θα επιστρέψω αφού παίξει αυτό. Αλλά τώρα, ρίξτε μια ματιά στην πιο πρόσφατη δημιουργία σας – 21 Συνειδητοποιήσεις των Σώμπρα.

(παίζει αυτό το βίντεο, με αφηγητή τον Τζέφρυ Χόππι)

21 Συνειδητοποιήσεις των Σώμπρα – Φιλτραρισμένη σοφία για το ταξίδι σας στην εστία

Νo  Ένα – Εγώ Υπάρχω. Εγώ Είμαι Αυτό που Είμαι. Τα πάντα πηγάζουν απ’ αυτό.
Αυτό είναι το πάθος της συνειδητότητάς σας: “Εγώ Υπάρχω. Εγώ Είμαι Αυτό που Είμαι. Υπήρχα πάντα. Δεν έχω αρχή. Δεν έχω τέλος. Είμαι αιώνιος. Μπορώ να υπάρχω σε διαφορετικές μορφές. Μπορεί να υπάρχω σ’ αυτή τη ζωή με την ανθρώπινη ταυτότητά μου, αλλά ακόμα κι όταν αυτό το κομμάτι μου πηγαίνει πιο πέρα, εξακολουθώ να υπάρχω.” Τα πάντα ρέουν απ’ αυτό, την αγνή κατάσταση της συνειδητότητας.

Νo  Δύο – Η συνειδητότητα πρέπει να είναι παρούσα για να συμβεί οτιδήποτε.|Για να υπάρξει οποιαδήποτε δημιουργία ή εμπειρία, πρώτα πρέπει να είναι εκεί η συνειδητότητα, για να αντιληφθεί και να την καλέσει να εκφραστεί. Χωρίς την παρουσία της συνειδητότητας, που θα παρατηρεί και θα βιώνει την δημιουργία της, η δημιουργία δεν υπάρχει, παρά μόνο σαν δυνατότητα. Η συνειδητότητα δεν προκύπτει από την ύλη, είναι η πηγή. Η συνειδητότητα είναι το κλειδί για όλα, δεν συμβαίνει τίποτα μέχρι κάτι να γίνει αντιληπτό.

Νο Τρία – Όλα είναι μια πράξη της συνειδητότητας.
Όλα είναι μια πράξη της συνειδητότητας. Από το πρόσωπο που βλέπετε στον καθρέφτη, μέχρι την πιο φευγαλέα παρόρμηση, από την ανώτερη φώτιση μέχρι την πιο σκοτεινή βαρβαρότητα,  από την πιο βαθιά αγάπη μέχρι την πιο ψυχρή αδιαφορία, από το θύμα στον θύτη, από την γέννηση στον θάνατο – όλα όσα κάνετε, είναι απλά ένας ρόλος, που παίζεται από την  συνειδητότητά σας με σκοπό την εμπειρία. Μπορείτε να αλλάξετε την παράσταση, όποτε επιλέξετε να προχωρήσετε, από την τωρινή παράσταση ή επιθυμία, για να έχετε μια νέα εμπειρία. Είναι η ελεύθερη βούλησή σας.

Νο Τέσσερα – Το ανθρώπινο ταξίδι αφορά, το να βιώσετε την συνειδητότητα και την ενέργειά σας.
Η Γη δημιουργήθηκε ειδικά, για να ενσωματωθούν οι αγγελικές υπάρξεις σε μια επιβραδυμένη πραγματικότητα, ώστε να μπορέσουμε να ανακαλύψουμε και να καταλάβουμε τη σχέση ανάμεσα στην συνειδητότητα και στην ενέργεια.
Η συνειδητότητά σας είναι αγνή και η ενέργειά σας είναι ουδέτερη, μέχρι να κληθεί να εκφραστεί από την αντίληψή σας και την επιθυμία για εμπειρία. Η κατανόηση της σχέσης ανάμεσα στην συνειδητότητα και στην ενέργεια είναι ο σκοπός της ζωής στη Γη..

Νο Πέντε – Η ενέργεια είναι επικοινωνία. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Η ενέργεια είναι επικοινωνία, όχι μόρια, ούτε δύναμη, ούτε εξουσία. Είναι αυτό που δημιούργησε η συνειδητότητά σας, από την επιθυμία να γνωρίσει τον εαυτό της. Η ενέργεια είναι σε ουδέτερη κατάσταση μέχρι να πυροδοτηθεί από την επιθυμία της συνειδητότητας, να ζήσει μια εμπειρία. Αυτό βάζει σε κίνηση την ενέργεια και η δυναμική της και το σχέδιό της θα είναι πάντα σε απόλυτη αρμονία με τον τρόπο που η συνειδητότητα αντιλαμβάνεται τον εαυτό της. Η ενέργεια είναι μια αδιάκοπη επικοινωνία,  που έχει η συνειδητότητα σχετικά με την φύση και την κατάσταήη της.

Νο Έξι – Τα πάντα στην πραγματικότητά σας είναι η ενέργειά σας.
Όλη η ενέργεια είναι δική σας, το τραγούδι της ψυχής σας. Η συνειδητότητα αντιλαμβάνεται τα πάντα μόνο μέσα από τη δική της ενέργεια, με τον ίδιο τρόπο που μπορείτε να δείτε μόνο μέσα από τα δικά σας υλικά μάτια, ποτέ μέσα από τα μάτια κάποιου άλλου. Συνεπώς, τα πάντα στην πραγματικότητα σας είναι δική σας ενέργεια, που παίρνει μορφή, από την αντίληψή σας για τον εαυτό σας.
Ακόμα κι όταν υπάρχει ένα ενεργειακό σχέδιο “έξω” από σας, όπως αυτό της φύσης ή των άλλων ανθρώπων, και πάλι γεμίζετε αυτό το σχέδιο με την δική σας ενέργεια, ώστε να μπορείτε να το αντιληφθείτε. Δεν αντιλαμβάνεστε τους άλλους άμεσα όπως είναι, αλλά μόνο μέσω της δικής σας ενέργειας. Η ενέργεια δεν μπορεί να δοθεί ή να αφαιρεθεί, παρόλο που μπορείτε να δημιουργήσετε την ψευδαίσθηση μιας τέτοιας ανταλλαγής. Εξαρτάται απόλυτα από σα,ς πώς θα αντιλαμβάνεστε και πώς θα δέχεστε την ενέργειά σας.

Νο Εφτά – Ο Μάστερ επιτρέπει στην ενέργεια να τον υπηρετεί.
Επειδή όλα στην πραγματικότηάα σας είναι δική σας ενέργεια, δεν είναι πια απαραίτητο να επιλέγετε, να προστατεύετε ή να απορρίπτετε οτιδήποτε στη ζωή σας. Σαν Μάστερ, καταλαβαίνετε, ότι κάθε στιγμή της ζωής είναι δική σας δημιουργία, ένα δώρο από τον Ελεύθερο Εαυτό σας στον Ανθρώπινο Εαυτό σας. Επομένως, μπορείτε να λάβετε ολοκληρωτικά την ενέργειά σας με απόλυτη εμπιστοσύνη και ροή, γνωρίζοντας ότι σας υπηρετεί με τελειότητα. Οι άλλοι δεν μπορούν να κλέψουν την ενέργειά σας, ούτε μπορείτε να πάρετε ενέργεια από οτιδήποτε έξω από τον εαυτό σας. Αντί να περιορίζει, να χειραγωγεί και να αντιστέκεται στην ενέργεια, ένας Μάστερ της επιτρέπει να τον υπηρετεί.

Νο Οκτώ – Όλη η ενέργεια αναζητά την επίλυση.
Η ενέργεια σας είναι ουδέτερη μέχρι να αποκτήσει πολικότητα για να σχηματίσει και να εκφράσει μια πραγματικότητα. Προορίζεται να ρέει ελεύθερα μέσα από την εμπειρία, αλλά συχνά κολλάει εξαιτίας τραύματος, ενοχής, ντροπής, κι άλλων ζητημάτων. Αυτή η κολλημένη ενέργεια μπορεί τότε να εκδηλωθεί στο σώμα σαν πόνος, δυσφορία, και αρρώστια και στη ζωή σαν επαναλαμβανόμενα μοτίβα, προβλήματα και προκλήσεις. Όταν απελευθερώσετε τα ζητήματα και επιτρέψετε την σοφία, η ενέργειά σας θα επιστρέψει στη φυσική της ροή, φέρνοντας θεραπεία, επίλυση και ανανέωση.

Νο Εννέα – Είστε η Ολότητά σας.
Μέσα από την άχρονη σπείρα της ύπαρξής της, η ψυχή σας έχει δημιουργήσει  αμέτρητες εκφράσεις του εαυτού της. Κι επειδή η ενέργεια πάντα βρίσκει την λύση της, όλες οι ζωές, οι πτυχές και οι εμπειρίες επιστρέφουν αναπόφευκτα σ’ αυτή την βαθιά εσωτερική ολότητα. Τα πάντα – το παρελθόν, το παρόν, και το μέλλον, κάθε δυνατότητα – υπάρχουν ήδη εντός. Η Ολότητά σας είναι κυρίαρχη, όχι εξαρτημένη από άλλες υπάρξεις ή δυνάμεις, ούτε και συγχωνεύεται σε κάτι έξω από τον εαυτό της. Είστε σε ένα ταξίδι, που κορυφώνεται με την επιστροφή στη δική σας Ολότητα.

Νο Δέκα – Η Πραγμάτωση είναι ένα φυσικό γεγονός.
Η φώτιση είναι η πλήρης ενσωμάτωση του κάθε κομματιού σας. Η ενέργεια πάντα κινείται προς την επίλυση, πράγμα που σημαίνει ότι η Πραγμάτωσή σας είναι προδιαγεγραμμένη κατάληξη. Άσχετα από το πόσο βαθιά βουτάει κάποιος στην εμπειρία, το τραγούδι της ψυχής πάντα θα σας τραγουδάει την επιστροφή στην εστία. Ο άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να σχεδιάσει και να κατασκευάσει την Πραγμάτωήη του. Στην πραγματικότητα, είστε ήδη Πραγματωμένοι και τώρα απλά περνάτε μέσα από την εμπειρία,  του πώς φτάσατε εκεί, σαν να ταξιδεύατε πίσω στον χρόνο.

Νο Έντεκα – Δεν είστε υπεύθυνοι για την Πραγμάτωσή σας.
Η Πραγμάτωση συμβαίνει από την επιθυμία και την παρακίνηση της ψυχής και του εσωτερικού Μάστερ, που είναι το αποκορύφωμα όλων των ζωών σας. Σαν ανθρώπινη έκφραση της ψυχής, η μόνη σας ευθύνη είναι να βιώνετε αισθησιακά το ταξίδι. Ο προορισμός είναι επιβεβαιωμένος, το πώς θα φτάσετε εκεί εξαρτάται από σας.

Νο Δώδεκα – Το μέλλον είναι το παρελθόν θεραπευμένο.
Σαν άνθρωποι, τείνουμε να χτίζουμε το μέλλον πάνω στο παρελθόν. Το αύριο πιθανόν να μοιάζει με το χθες, τα παιδικά τραύματα δημιουργούν ταραγμένες ζωές, οι μη τελειωμένες υποθέσεις. οδηγούν σε καρμικές επανασυνδέσεις. Όμως, όταν κανείς απελευθερώνει τα προβλήματα, απομακρύνεται από τα βάσανα κι επιλέγει την αγάπη για τον εαυτό, το μέλλον γίνεται πολύ διαφορετικό. Συνειδητοποιείς ότι τίποτα ποτέ δεν ήταν λάθος, όλα ήταν απλά μια εμπειρία, που τώρα μπορεί να παραδοθεί στην ψυχή και να γίνει σοφία.

Νο Δεκατρία – Τα βάσανα είναι για τους ανόητους και για τον κλήρο.
Τα βάσανα δεν προορίζονταν ποτέ να είναι μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας. Όμως, ίσως εξαιτίας της αρχικής ενοχής, γιατί ήρθατε στη Γη και ξεχάσατε τον Εαυτό, πήραν τον έλεγχο στην ανθρώπινη συνειδητότητα. Δεν υπάρχει απολύτως καμιά ανάγκη να υποφέρετε, είτε για να δυναμώσετε τον χαρακτήρα σας, για να πληρώσετε για τις αμαρτίες σας, είτε για να γίνετε φωτισμένοι. Μπορείτε να μετατρέψετε την συνείδηση των βασάνων σε συνείδηση της χαράς, όποτε το επιλέξετε.

Νο Δεκατέσσερα – Δεν είστε θύμα κανενός ατόμου ή καμιάς κατάστασης.
Κάθε ρόλος που παίζεται από τους ανθρώπους είναι μια πράξη της συνειδητότητας, και όλα στην πραγματικότητα σας είναι η ενέργειά σας. Συνεπώς, καμία ύπαρξη ή οργάνωση δεν μπορεί να σας βλάψει ή να κλέψει την ενέργειά σας, εκτός κι αν διαλέξετε να παίξετε αυτό τον ρόλο. Αν πιστεύετε ότι είστε θύμα, θα δημιουργήσετε ένα πρότυπο στη ζωή σας. Και κάθε θύμα είναι πάντα και κακοποιητής. Όταν αφήσετε τον ρόλο του θύματος στη συνειδητότητα κι αναλάβετε την πλήρη ευθύνη για την εμπειρία σας, ελευθερώνετε τον εαυτό σας.

Νο Δεκαπέντε – Η αφθονία και η υγεία είναι φυσικές καταστάσεις της ύπαρξης.
Η ψυχή σας υπάρχει φυσικά μέσα στην αφθονία, την ευημερία, την ειρήνη και την χαρά. Είναι αφύσικο να ζείτε με έλλειψη, περιορισμό και πόνο. Επιτρέψτε στον εαυτό σας να νιώσει την φυσική σας κατάσταση ύπαρξης και θα αποκαταστήσετε την φυσική σας κατάσταση ευκολίας και ισορροπίας.

Νο Δεκαέξι – Αν έχετε ζητήματα στη ζωή σας, αυτό συμβαίνει επειδή εξακολουθείτε να κερδίζετε κάτι απ’ αυτά.
Οτιδήποτε υπάρχει στην εμπειρία της ζωής σας, είναι εκεί, γιατί ακόμα παίρνετε κάτι απ’ αυτό. Ακόμα και τα ανεπιθύμητα πράγματα υπάρχουν, επειδή εξακολουθούν να σας υπηρετούν με κάποιον τρόπο. Είστε ο δημιουργός. Ρωτήστε τον εαυτό σας, τί κερδίζετε από το ζήτημα κι αν είστε έτοιμοι να προχωρήσετε, απελευθερώστε το από τη ζωή σας κι επιτρέψτε να κατασταλάξει σε σοφία.

Νο Δεκαεπτά – Πάνω από το 90% της βιολογίας και των σκέψεών σας δεν είναι δικά σας.
Το σώμα σας είναι κυρίως προϊόν των προγόνων σας. Το μυαλό σας έχει προγραμματιστεί να ακολουθεί πρότυπα, να αποκτά πεποιθήσεις, αντιλήψεις, και φόβους από την οικογένεια, τους δασκάλους, τους φίλους, τις ειδήσεις και την μαζική συνείδηση – είτε εκφράζονται με κάποια χειροπιαστή, είτε με άυλη μορφή, όπως οι σκέψεις – και τα εσωτερικεύει. Οι άνθρωποι έχουν την τάση να ιδιοποιούνται όλες τις αντιλήψεις και τις εμπειρίες που προέρχονται από μέσα, αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την επίγνωσή σας για να διακρίνετε τί είναι πραγματικά δικό σας. Είναι δικό σας αυτό που επιλέγετε. Κρατήστε μόνο αυτό που θέλετε, μετά πάρτε μια βαθιά αναπνοή κι αφήστε όλα τα άλλα να φύγουν.

Νο Δεκαοκτώ – Μόνο η ψυχή σας μπορεί να θεραπεύσει τις πληγές σας και μόνο όταν είστε έτοιμοι.
Σε όλη σας τη ζωή μπορεί να αποφεύγετε τις πληγές σας, μπορεί να αντιδράτε σ’ αυτές, να έχετε εμμονή μ’ αυτές, να τις αντιμετωπίζετε με συμβουλευτική, να τις επεξεργάζεστε και να προσπαθείτε να τις θεραπεύσετε με αμέτρητους τρόπους. Η αληθινή θεραπεία βρίσκεται μόνο απελευθερώνοντας τις πληγές στην ψυχή σας και λαμβάνοντας την συγχώρεσή της. Η ψυχή έχει άπειρη υπομονή και θα περιμένει μέχρι να τελειώσετε με τα ζητήματα και να είστε έτοιμοι να τα απελευθερώσετε. Μετά θα καλωσορίσει, θα θεραπεύσει και θα μεταμορφώσει τα πάντα σε καθαρή σοφία.

Νο Δεκαεννέα – Δεν είστε υπόχρεοι στην βαρύτητα, είτε είναι φυσική, συναισθηματική, είτε κοινωνική.
Στον υλικό κόσμο, η βαρύτητα είναι μια δύναμη που συγκρατεί τα πράγματα κι έχει την ίδια λειτουργία στις σφαίρες των σκέψεων, των συναισθημάτων, των πεποιθήσεων, της μαζικής συνείδησης κι άλλων. Στην κβαντική φυσική υπάρχει η επεκτεινόμενη βαρύτητα, που μερικές φορές αναφέρεται σαν σκοτεινή ενέργεια. Επιτρέπει τα πάντα, από την επέκταση του υλικού σύμπαντος, μέχρι το άνοιγμα των σκέψεων, των πεποιθήσεων και των συναισθημάτων. Με την περιορισμένη θεώρηση του ανθρώπου, βλέπουμε και βιώνουμε μόνο την “εσωτερική” βαρύτητα, αλλά στην πραγματικότητα έχουμε επίσης πρόσβαση στην “επεκτεινόμενη” βαρύτητα, ώστε να προχωρήσουμε πέρα από τους περιορισμούς της ύλης και του μυαλού.

Νο Είκοσι – Δεν υπάρχουν σπουδαιότερες Υπάρξεις από τις Ανθρώπινες Υπάρξεις.
Παρόλο που μπορεί να υπάρχουν άλλες υπάρξεις και πολιτισμοί και μπορεί ακόμα και να είναι τεχνολογικά και διανοητικά προηγμένοι, είναι οι αγγελικές υπάρξεις σε ανθρώπινη μορφ,ή οι οποίες έχουν βουτήξει στα πιο βαθιά, έχουν ξεχάσει με μεγαλύτερη δυσκολία, έχουν πληγωθεί περισσότερο κι ακόμα συνεχίζουν να μαθαίνουν, να αναπτύσσονται και τελικά να θυμούνται.
Σαν άγγελοι που ψάχναμε την Εστία, ανακαλύψαμε την αγάπη εδώ ακριβώς στη Γη. Μέσα στην πιο σκοτεινή νύχτα, εμείς κυνηγάμε το φως. Μέσα στον πιο βαθύ πόνο, επιλέγουμε την συμπόνια. Και τώρα η σοφία μας ακτινοβολεί σε όλη τη δημιουργία, επηρεάζοντας ολόκληρο το σύμπαν. Καμιά άλλη ύπαρξη δεν έχει αντέξει και μάθει τόσα πολλά όσο οι άνθρωποι, δεν έχει δημιουργήσει πράγματα τόσο βαθιά και τόσο αισθησιακά όπως η τέχνη, η ποίηση και η μουσική. Αυτό κάνει τους ανθρώπους τις πιο ιερές και προηγμένες υπάρξεις απ’ όλες.

Νο Εικοσιένα – Όλα είναι καλά σε όλη τη δημιουργία.
Μπήκατε στην ανθρώπινη κατάσταση για να βιώσετε με τους βαθύτερους τρόπους και να μάθετε για την συνειδητότητα, την ενέργεια και την αγάπη για τον εαυτό. Το να είστε άνθρωποι δεν ήταν ποτέ τιμωρία ή κατάρα, ήταν μια θαρραλέα επιλογή να εξερευνήσετε και να δημιουργήσετε. Όταν θα έχετε πραγματωθεί πλήρως και αναληφθεί από τον πλανήτη, οι ιστορίες σας θα εμπνέουν και θα διαπαιδαγωγούν αμέτρητες άλλες υπάρξεις, γιατί είστε ζωντανή απόδειξη ότι όλα επιλύονται. Με αυτή τη γνώση, μπορείτε να χαλαρώσετε μέσα στην Πραγμάτωσή σας και να βιώσετε αυτά τα τελευταία χρόνια στον πλανήτη, με οποιονδήποτε τρόπο επιλέξετε. Καμία έμψυχη ύπαρξη δεν χάνεται αληθινά, και κανένα ζήτημα δεν μένει ποτέ ανεπίλυτο.

ΛΙΝΤΑ: Ω, ελπίζω να μπορείτε να νιώσετε την ομορφιά και την χάρη. Τόσο κατασταλαγμένη.  Εννοώ, 24 χρόνια δουλειάς κι έχουμε αυτό το όμορφο δώρο των 21 Συνειδητοποιήσεων. Ουάου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πραγματικά, και ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή τώρα για μένα, γιατί είχα όλους τους Αναληφθέντες Δασκάλους συγκεντρωμένους στη Λέσχη των Αναληφθέντων Δασκάλων, φυσικά, να παρακολουθούν και να βλέπουν. Ρωτούν συνέχεια, “Τί κάνεις με τους Σώμπρα; Τί συμβαίνει εκεί μ’ αυτή την ομάδα σου;” Και ήταν σαν πρεμιέρα για μένα , να τους έχω όλους μαζί και να λέω, “Αυτοί είμαστε. Αυτό κάνουμε.”
ΛΙΝΤΑ: Είναι όμορφο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και για την αγαπητή μου φίλη, που επικοινώνησε μαζί μου αυτή την εβδομάδα, την κολασμένη εβδομάδα, με όλη της την ταραχή και τον εκνευρισμό και την απογοήτευση. Αφού την κατάφερα να ηρεμήσει λίγο, αφού την κατάφερα να μπει στο όνειρό της με όλα όσα έχουν γίνει σ’ αυτή τη ζωή – που προηγήθηκαν αυτής της ζωής, και μετά σ’ αυτή τη ζωή – κι εκεί που είμαστε τώρα, είπα, “Στο Shoud το Σάββατο, έχουμε ένα ιδιαίτερο δώρο για όλους. Παρακολούθησέ το και νιώσε το. Πρόσθεσε την ενέργειά σου σ’ αυτό.”

Και δείτε πόσο μακριά έχουμε φτάσει σ’ αυτά τα λίγα χρόνια ,που περάσαμε μαζί.  Δείτε πώς έχουμε δημιουργήσει και ζήσει τόση σοφία. Την έχετε ζήσει στη ζωή σας και τώρα την αφήνουμε ελεύθερη. Την αφήνουμε να ανυψωθεί. Την αφήνουμε να πετάξει σε όποιους άλλους μπορεί να είναι σ’ αυτό το μονοπάτι ψάχνοντας απαντήσεις. Αλλά κυρίως, ψάχνοντας το φως.

Παρόλο που οι 21 Συνειδητοποιήσεις των Σώμπρα είναι σ’ αυτή τη μορφή φυλλαδίου (εδώ) και σε μορφή βίντεο, αυτό που θα πάρουν πραγματικά οι θεατές, που θα πάρουν πραγματικά οι αναγνώστες, είναι το φως σας.

Λοιπόν, ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτά και εκείνοι που είναι στη Λέσχη των Αναληφθέντων Δασκάλων, τους σερβίρουμε τώρα το πολύ ιδιαίτερο ποτό μου, από το οποίο θα πιούμε ένα ποτήρι εδώ. Μια πρόποση με το λικέρ Σαιν-Ζερμαίν και σε όλους τους Σώμπρα που το έκαναν δυνατό. Ευχαριστούμε καθέναν από σας. Εις υγείαν (τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους).
ΛΙΝΤΑ: Εις υγείαν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και εις υγείαν, φίλοι μου (ο Αντάμους κοιτάζει ψηλά καθώς σηκώνει το ποτήρι του).
ΛΙΝΤΑ: Εις υγείαν.|
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό κάνουμε.
Με αυτά, θα επιστρέψουμε για περισσότερα.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή μαζί. Χαλαρώστε και συνειδητοποιείστε, ότι το άλλο μήνυμα από τη σημερινή μέρα είναι ότι τώρα τα πάντα, οι δυνάμεις, χαλαρώνουν. Όλες οι δυνάμεις – η βαρύτητα, ο μαγνητισμός, ο ηλεκτρομαγνητισμός, το ίδιο το φως, όλα όσα συγκρατούν την πραγματικότητα στη θέση της, όλα τα σωματίδια, όλη αυτή που ονομάζουν σκοτεινή ενέργεια, που είναι απλά η αντίστροφη βαρυτική δύναμη – όλα όσα συγκρατούν την ύλη στη θέση της, όλα χαλαρώνουν τώρα. Έτσι είναι καλό σημάδι αυτό, για το τί έχουμε κάνει όλοι και μια καλή υπενθύμιση σε σας να χαλαρώσετε επίσης.

Με αυτά, όλα είναι καλά σε όλη τη δημιουργία. Σας ευχαριστώ.

Μετάφραση : Μαίρη Πολυχρόνη
Review και επιμέλεια : Μαρία Γρηγοράκη

Σπόνσορες: Ζωή Μπουζούκα,  Φωτεινή Καμπά

Υπότιτλοι βίντεο : Κατερίνα Θαλασσά