Shoud 3, Ανάδυση

3 Νοεμβρίου 2018

(Η ενέργεια είναι επικοινωνία, τρεις επιγνώσεις, το πεπρωμένο της ψυχής, το ανθρώπινο μονοπάτι, ωριμότητα, το τραγούδι, από το πεπρωμένο στη σοφία- μεράμπ .)

Εγώ Είμαι αυτό που Είμαι, ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής.
Αισθησιακό. Πολύ αισθησιακό. Α! Έχει τόσο πολλά στρώματα μέσα του ( το βίντεο με το τραγούδι Fall On Me που μόλις ακούσαμε). Πολύ, πολύ αισθησιακό και με κάνει να αναρωτιέμαι – και ίσως κι εσείς να αναρωτιέστε – γιατί αντιστεκόσασταν στον αισθησιασμό τόσο καιρό; Πραγματικά συναισθήματα, ομορφιά, πλούτος. Πόσος καιρός πέρασε, από τότε που νοιώσατε αυτά τα βαθιά αισθησιακά συναισθήματα, και πόσος καιρός έχει περάσει από τότε που πραγματικά επιτρέψατε στον εαυτό σας να νοιώσει την μεγαλύτερη ιστορία αγάπη, που δεν έχει ακόμα ειπωθεί; Την ιστορία αγάπης ανάμεσα στον εαυτό σας – τον άνθρωπο, τον Μάστερ και το Εγώ Είμαι. Πόσο όμορφο, πανέμορφο μουσικό ξεκίνημα για την σημερινή μας συγκέντρωση. Α!

Νοιώστε το για μια στιγμή και ρίξτε μια ματιά σε αυτό που σας συμβαίνει. Θα μπορούσατε να δείτε το ίδιο αυτό βίντεο πριν  πέντε χρόνια, ακόμα και πριν από ένα χρόνο, και να μην νοιώθατε τα ίδια συναισθήματα. Ξυπνάτε. Ανοίγεστε σε κάτι που βρίσκεται  μέσα σας. Επιτρέπετε τον αισθησιασμό μετά από μια πολύ, πάρα πολύ  γκρίζα, ανούσια περίοδο της ζωής σας. Επιτέλους τον επιτρέπετε.

Σήμερα θα μπούμε σε αυτό – τί συμβαίνει και γιατί. Θα ήθελα να κοιτάξετε την σημερινή μέρα με μια οπτική για το πού βρίσκεστε. Όχι σαν μια διάλεξη, στην ουσία δεν μαθαίνετε κάτι καινούργιο , αλλά ανακαλύπτετε πραγματικά πού βρίσκεστε αυτή τη στιγμή, κι ένα από τα σπουδαία πράγματα είναι η επιστροφή στον αισθησιασμό. Αλλά προκύπτει το ερώτημα, γιατί σας πήρε τόσον καιρό; Πού ήταν; Γιατί αφήσατε τον εαυτό σας στο γκρίζο και στο ανούσιο για τόσο πολύ καιρό; Και μάλλον θα πρέπει να ρωτήσω, « Είστε έτοιμοι για βαθύ αισθησιασμό στη ζωή σας»;

Μου αρέσει αυτή η έναρξη επίσης, επειδή είναι ένα υπέροχο παράδειγμα επικοινωνίας.
Ο Σαμ μας μίλησε αρκετά γι αυτό το θέμα πρόσφατα στην Σλοβενία ( στο Magic of the Masters) , και η συγκέντρωση έγινε αρκετά κοντά από το μέρος που ήταν οι Σχολές Μυστηρίου στο παρελθόν, περίπου 30 χιλιόμετρα μακριά. Δεν υπάρχουν πια, αλλά ήταν όμορφο που γυρίσαμε πίσω, γι άλλη μια φορά, σε εκείνη την εποχή και σε εκείνη την περιοχή, και πόσο διαφορετικά ήταν! Αληθινά, πραγματικά, οι Σχολές Μυστηρίου είναι υπέροχες, αλλά πόσο διαφορετικές είναι τώρα οι ενέργειες των Σώμπρα.

Ο Σαμ μίλησε για το να επικοινωνούμε. Βλέπετε, εκείνος, σαν Αναληφθείς Δάσκαλος, συνειδητοποιεί ότι όλη η ενέργεια είναι επικοινωνία. Είναι η ψυχή που επικοινωνεί. Σας τραγουδάει. Όπως αυτό το τραγούδι που ακούσατε, σας τραγουδάει. Κάθε κομμάτι ενέργειας σε οτιδήποτε, ακόμα και αυτά που θεωρούσατε άσχημα ή αρνητικά, είναι απλά ενέργεια και όλα είναι επικοινωνίες.

Το τραγούδι που μόλις ακούσαμε ήταν μια επικοινωνία μαζί σας. Η μουσική, φυσικά, είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους επικοινωνίας.  Είναι μουσική, αλλά είναι και «επικοινωνώ» σε πολλά διαφορετικά επίπεδα. Δεν ακούγατε απλά τις νότες, το τραγούδι στα αυτιά σας. Πήγε πολύ πέρα από αυτό. Είναι σχεδόν, θα έλεγα, δεν θέλω να το πω τεστ, αλλά είναι ένα ερώτημα που σας τέθηκε, «Είστε έτοιμοι να νοιώσετε βαθιά κάθετί »; Ένα τραγούδι σαν αυτό. « Είστε έτοιμοι να νοιώσετε βαθιά μέσα στην δική σας ζωή, σε όλα όσα κάνετε»; Επειδή εκεί πηγαίνουμε, στον βαθύ αισθησιασμό.

Ο Σαμ μίλησε για την επικοινωνία. Βλέπετε, είναι ένας Αναληφθείς Δάσκαλος που επέστρεψε με ανθρώπινη μορφή, και όπως κι εσείς, εξακολουθεί να δέχεται τις ανθρώπινες προκλήσεις. Εξακολουθεί να ανέχεται την καθημερινή μαζική συνείδηση. Αυτό που κάνει είναι να επικοινωνεί. Ακούει και νοιώθει όλες τις ενέργειες. Δεν είναι πια ο θόρυβος μιας δυνατής μηχανής του γείτονα. Είναι μια επικοινωνία ενεργειών. Έτσι το αντιμετωπίζει.

Ο άνθρωπος σκέφτεται, «Ω, αυτή η μηχανή του γείτονα είναι τόσο δυνατή και θορυβώδης» ή το κυκλοφοριακό ή οτιδήποτε κι αν είναι αυτό. Ο άνθρωπος το βλέπει σαν ενόχληση,  και ξέρετε πώς είναι. Σας ενοχλούν πολύ οι ενέργειες των άλλων. Ο Σαμ δεν το βλέπει έτσι. Όλες οι ενέργειες επικοινωνούν και δεν είναι ούτε καλές ούτε κακές. Απλά τραγουδούν, μια διαρκής γιορτή που βρίσκονται σε υπηρεσία. Αυτό κάνει η ενέργεια.

Και μετά ο Σαμ επικοινωνεί κι εκείνος. Δεν μιλάει στα δέντρα. Ανοίγει τον εαυτό του και αφήνει την ενέργειά του και τη συνείδησή του να ανταποκριθούν . Δεν προσπαθεί να στείλει κάποιο μήνυμα νοητικά. Δεν προσπαθεί να πει με λέξεις, «Αυτό είναι υπέροχο» ή «Αυτό με εμπνέει». Απλά ανοίγεται. Υπάρχει μια φυσική επικοινωνία που γίνεται , όταν ανοίγεσαι, όταν αφήνεσαι, όταν επιτρέπεις. Και μετά έχετε μια ροή, που πηγαίνει από εσάς, τον άνθρωπο με τις εμπειρίες του, σε όλες τις ενέργειες γύρω σας, και αυτές επικοινωνούν. Σας επιστρέφουν το τραγούδι. Και, θα το πω ξανά, δεν χρειάζεται καν να το βάλετε σε λέξεις. Παρακαλώ, μην το κάνετε. Παρακαλώ, μην το ορίσετε. Επιτρέψτε αυτή την ανοιχτή επικοινωνία και θα ανακαλύψετε την ομορφιά της ενέργειας, που είναι εδώ για να σας υπηρετεί.

Τιμήστε αυτή την επικοινωνία. Αναγνωρίστε ότι όλες οι ενέργειες σας μιλούν – επικοινωνώντας, τραγουδώντας – και μετά ανοιχτείτε. Αυτό είναι το επόμενο βήμα. Πιστεύω ότι κάποιοι από εσάς, έχετε ήδη αρχίσει να νοιώθετε αυτή την επικοινωνία που συμβαίνει. Ίσως δεν είστε σίγουροι, για το πώς να την ορίσετε ή τί είναι, αλλά νοιώθετε κάτι. Το επόμενο βήμα είναι να ανοιχτείτε. Είναι ένα μεγάλο βήμα. Έχετε κλειστεί για πολύ καιρό.  Είναι ένα μεγάλο, ένα πολύ μεγάλο βήμα, το να εκθέσετε τον εαυτό σας. Καθώς μπαίνουμε στο σημερινό μας Shoud , θα σας εξηγήσω γιατί μπορείτε να το κάνετε αυτό τώρα, γιατί θα ήταν τόσο δύσκολο πριν από μερικά χρόνια.

Α, ναι, ο αγαπητός Σαμ, στην ομιλία του για την επικοινωνία, είπε ότι είναι μια καινούργια αναπνοή. Πάρτε μια βαθιά αναπνοή τώρα και επικοινωνήστε. Είχε τόσο δίκιο, πραγματικά με εντυπωσίασε. Μακάρι να το είχα σκεφτεί εγώ αυτό ( λίγα γέλια). Πάμε πέρα από το να παίρνουμε απλά μια βαθιά αναπνοή, με άλλα λόγια, απλά να επιζούμε και να είμαστε παρόντες, τώρα πάμε στην αλληλεπίδραση, και επιπλέον, στην δημιουργική αλληλεπίδραση με όλες τις ενέργειες.
Οπότε, ας πάρουμε μια βαθιά επικοινωνία με αυτό.

Α, ναι. Ο Σαμ με την ομιλία του για την επικοινωνία, που είναι η νέα αναπνοή, και ο αγαπητός μας φίλος, ο Κουτχούμι, ο Κουτχούμι. Μου άρεσαν επίσης αυτά που είπε στην συνάντηση που είχε με τον Α- Κιρ- Ρα, με την ψυχή του. Ω, ήταν τόσο έξαλλος  με την ψυχή του. Το φαντάζεστε αυτό να είναι κάποιος έξαλλος με την ψυχή του; Ναι!
Σας κάνει πολύ καλό! Ήταν έξαλλος με την ψυχή του. Το κανόνισε έτσι ώστε η ψυχή του να είναι ο εχθρός. Θέλω να πω, ήταν πραγματικά ο εχθρός. Και υπήρξαν φορές όπου συνειδητοποιούσε, ότι η ψυχή του ήταν ο εχθρός, αλλά κάποιες άλλες φορές πίστευε ότι ήταν ο διάβολος, ένας δαίμονας και κανόνισε η ψυχή του να είναι ο εχθρός. Αλλά τελικά, εντάξει, τελικά έκανε κάποια από αυτά που θα πούμε σήμερα. Τελικά έφτασε στο σημείο να μπορεί να ακούσει την επικοινωνία της ψυχής του, που του έλεγε, «Κουτχούμι, δεν είναι αυτό που πιστεύεις, είναι αυτό που επιτρέπεις», και υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σ’αυτά τα δύο.. Πολύ μεγάλη διαφορά.

Δεν είναι αυτό που πιστεύεις. Το μυαλό μπορεί να επινοήσει πολλές πεποιθήσεις. Δεν αφορούν εσάς. Οι πεποιθήσεις σας δεν πρόκειται να σας βγάλουν πουθενά, παρά μόνο μέσα σε ένα κουτί. Είναι μάλλον αυτά που επιτρέπετε, αυτά στα οποία είστε πρόθυμοι να ανοιχτείτε. Και επιτρέπω, φυσικά, είναι το άνοιγμα ανάμεσα σε εσάς και στο Εγώ Είμαι, σε εσάς και στον Μάστερ, επιτρέπω αυτή την ενσωμάτωση να συμβεί, τους επιτρέπετε να μπουν στην ζωή σας. Δεν είναι αυτά που πιστεύετε.

Οι πεποιθήσεις είναι εμπλοκές, ως επί το πλείστον , είναι αυταπάτες. Οι πεποιθήσεις είναι περιορισμένες,  οι πεποιθήσεις είναι πολύ προσωρινές. Δεν είναι αυτά που πιστεύετε, είναι αυτά που επιτρέπετε. Και αυτό που πραγματικά επιτρέπετε, είναι να ειπωθεί η μεγαλύτερη ιστορία αγάπης. Όχι η μεγαλύτερη ιστορία αγάπης που ειπώθηκε ποτέ, αλλά να ειπωθεί η μεγαλύτερη ιστορία αγάπης ανάμεσα σε εσάς και σε Εσάς, σε εσάς και στο Εγώ Είμαι.

Δεν είμαι πάντα οπαδός της μουσικής που επιλέγετε, αλλά αγαπώ αυτό το βίντεο, επειδή περιγράφει την ομορφιά, την απόλυτη ομορφιά. Και είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε εδώ – δεν είχε σχεδιαστεί έτσι, αλλά έγινε έτσι στην πορεία – ξέρετε, ο πατέρας είναι τυφλός. Ο πατέρας είναι τυφλός,  το ίδιο και ο Μάστερ. Ο Μάστερ είναι τυφλός στις ανθρώπινες αδυναμίες, στις ανθρώπινες προτιμήσεις. Ο Μάστερ είναι τυφλός σε οτιδήποτε έκανε ο άνθρωπος στο παρελθόν. Δεν τον νοιάζει. Δεν κρίνει. Δεν προσπαθεί καν να διδάξει. Δεν προσπαθεί να βελτιώσει τον άνθρωπο. Ο Μάστερ είναι τυφλός σε οτιδήποτε εκτός από την χαρά και την αγάπη που έχει για τον άνθρωπο. Μπορεί να το παίξουμε ξανά το βίντεο πριν το τέλος της συνεδρίας μας. Εξαρτάται από το πόσο πολύ θα προχωρήσουμε.

Η Ερώτηση της Ημέρας
Λίντα, στο μικρόφωνο, παρακαλώ.
ΛΙΝΤΑ: Ω, μάνα μου. Ω, μάνα μου.
AΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι η ώρα για την πρώτη μας αλληλεπίδραση.
ΛΙΝΤΑ: Να φοβάστε ( γέλια).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι κάπως ενδιαφέρον, και θα το πω ξανά, δεν είναι τεστ. Είναι περισσότερο μια οριοθέτηση, να δούμε πού βρισκόμαστε. Τρεις επιγνώσεις που έχετε αυτή την στιγμή. Τρεις επιγνώσεις.
Οπότε, Λίντα, ας ξεκινήσουμε. Όλοι είστε σαν να λέτε, «Τι εννοεί»; Ααα! Πάρτε μια βαθιά αναπνοή. Τρεις επιγνώσεις ( γέλια) που υπάρχουν αυτή την στιγμή στην ζωή σας. Στην ζωή σας τώρα. Τρεις επιγνώσεις. Σκέφτεστε πάρα μα πάρα πολύ, αγαπητή.
ΑΛΑΓΙΑ: Ααα!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σ αγαπάω, αλλά σκέφτεσαι πάρα πολύ ( η Αλάγια αναστενάζει βαθιά). Βλέπω τις σκέψεις σου.
ΑΛΑΓΙΑ: Είμαι τόσο ζωντανή!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.
ΑΛΑΓΙΑ: ( με συναίσθημα) Και νοιώθω τόσο αισθησιακή και ευτυχισμένη και στα όρια. Ορίστε. Σου είπα τρία.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Μου αρέσει αυτό. Ωραία. Και τα έβγαλες από μέσα σου. Ωραία, ωραία. Σε ευχαριστώ.
Τρεις επιγνώσεις που έχετε στην ζωή σας. Μην τις πολυσκέφτεστε.
ΜΙΣΕΛ ( νεαρή γυναίκα):Ότι όλα σύντομα  θα αλλάξουν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Πώς το νοιώθεις;
ΜΙΣΕΛ: ( γελάει) Μου δίνει την αίσθηση ότι όλα διαλύονται.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λέω καλά. Θα το εξηγήσω σε λίγο.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Οκ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι καλό αυτό. Είναι θαυμάσιο. Φοβάσαι;
ΜΙΣΕΛ : Όχι και πολύ… ( γελάνε). Η ανησυχία…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, η ανησυχία.
ΜΙΣΕΛ: …. Πάει κι έρχεται. Μερικές φορές νοιώθω ανοιχτή σε αυτό και μέσα στην χάρη. Άλλες φορές νοιώθω ανησυχία.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Ω,  τέλεια. Μου αρέσει αυτό ( η Μισέλ γελάει). Ναι. Οπότε, αυτή είναι η μία επίγνωση.
ΜΙΣΕΛ: Οπότε, αναπνέω στην αλλαγή.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τα πράγματα θα αλλάξουν, και θεωρώ ότι κανείς δεν μπορεί να το πει αυτό, αλλά εσύ γνωρίζεις ότι πραγματικά θα αλλάξουν.
ΜΙΣΕΛ: Μεγάλες στιγμές. Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μεγάλες στιγμές. Ναι. Ωραία. Επόμενος. Τρεις επιγνώσεις.
ΜΙΣΕΛ: ( μένει για λίγο σιωπηλή). Ότι σίγουρα νοιώθω περισσότερο τώρα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σε τρομάζει αυτό;
ΜΙΣΕΛ: Με ηρεμεί.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πολλοί από τους Σώμπρα που επισκέπτομαι τελευταία, νοιώθουν να τους τρομάζει. Νοιώθουν πάρα πολύ. Δεν ξέρουν πώς να το διαχειριστούν όλο αυτό, ενώ είναι πολύ απλό. Όταν νοιώθετε  πάρα πολύ και το σκέφτεστε,  το μυαλό σας κολλάει. Μην το σκέφτεστε.
ΜΙΣΕΛ: Το απολαμβάνω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία.
ΜΙΣΕΛ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οι τελευταίες διάσημες λέξεις ( γέλια).
ΜΙΣΕΛ: Ωχ- ωχ!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τι άλλο; Τρεις επιγνώσεις.
ΜΙΣΕΛ: Ενσωματώνω αρκετά πράγματα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Οπότε, έχουμε  πολλή κινητικότητα. Κίνηση, κινητικότητα.
ΜΙΣΕΛ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Θα τα πας μια χαρά.
ΜΙΣΕΛ: Σε ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, θα εξηγήσω το γιατί.
Ναι. Ωραία. Πάει πολύ καλύτερα από όσο πίστευα.
ΛΙΝΤΑ: Κι άλλους;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τρεις επιγνώσεις.
ΛΙΝΤΑ: Κι άλλους;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, βέβαια, βέβαια.
Αυτό το ύφος. Αυτό το ύφος που λέει, «Σε αγαπάω Λίντα» ( γέλια). Τρεις επιγνώσεις.
ΓΚΑΡΥ: Η υγεία μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τι συμβαίνει με την υγεία σου;
ΓΚΑΡΥ: Ε να, είχα θέματα τον περασμένο χρόνο που δεν τα είχα πριν… που δημιούργησαν ερωτηματικά γύρω από την θνητότητά μου και την επιλογή μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η θνητότητά σου είναι περιορισμένη.
ΓΚΑΡΥ: Ναι, το καταλαβαίνω αυτό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.
ΓΚΑΡΥ: Αλλά αυτό το Εγώ Είμαι, ξέρεις, επιλέγω να ζήσω και…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ποιο ήταν το πρόβλημα υγείας; Αν δεν σε πειράζει.
ΓΚΑΡΥ: Να, είχα κάνα δυό επεισόδεια, αλλά πριν από δύο μήνες έβαλα βηματοδότη.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ουάου.
ΓΚΑΡΥ: Επειδή η καρδιά μου ήταν αδύναμη.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά.
ΓΚΑΡΥ: Και μετά έβγαλα έναν όζο στον θυρεοειδή και θα πάω σε έναν χειρούργο της Τρίτη. Και κάνα δυο μικρότερα θέματα που έφεραν την υγεία μου στο…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ ΚΑΙ ΓΚΑΡΥ: Focus ( * εστίαση, επίκεντρο).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ωραία. Αυτή είναι η μία επίγνωση. Ποια είναι η άλλη;
ΓΚΑΡΥ: Το γεγονός ότι είμαι σε μια ομάδα όπου νοιώθω εντελώς άνετα και αποδεκτός.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Εδώ; Ή …
ΓΚΑΡΥ: Εδώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, εδώ. Ωραία. Και η Τρίτη επίγνωση;
ΓΚΑΡΥ: Το γεγονός ότι έχω μεγαλύτερη ικανότητα να βιώνω την αγάπη από όση είχα πριν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Α! Ωραία.
ΛΙΝΤΑ: Ωωω!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οπότε, τώρα, προφανώς δεν υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στο πρόβλημα της καρδιάς σου με την αγάπη ( μερικά γέλια και η Λίντα γελάει δυνατά).
ΓΚΑΡΥ: Είναι πιθανόν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι . Είμαι σίγουρος ότι δεν έχει, αλλά  σκέψου ότι ίσως να ξεφορτώνεσαι κάποια πολύ παλιά σου ζητήματα σχετικά με την αγάπη, και έζησες μερικές εμπειρίες, ενδιαφέρουσες εμπειρίες, και ορισμένες από αυτές ήταν τόσο  δύσκολες, που πραγματικά μπλόκαραν και συσσωρεύτηκαν μέσα σου. Οπότε ξαφνικά έχεις μια κρίση στην υγεία σου, που σε βάζει να σκεφτείς ότι σε περιβάλλει η αγάπη, και να αρχίσεις να νοιώθεις αγάπη. Και – υπάρχουν κι άλλα, δεν είναι μόνο η αγάπη που αρχίζεις να νοιώθεις – αλλά είναι πολύ συνδεδεμένα μεταξύ τους, κι εδώ είσαι ασφαλής. Οπότε, θα πρέπει να πω, και ο άνθρωπος μπορεί να με βρίσει, αλλά αυτά τα ζητήματα υγείας είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να σου συμβεί.
ΓΚΑΡΥ: Συμφωνώ.
ΛΙΝΤΑ: Σπφφ!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Ω, βρίζει εκείνη για σένα ( γέλια).
ΓΚΑΡΥ: Όχι, όντως συμφωνώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Ωραία. Και περνάς μια κόλαση κατά καιρούς, ειδικά όταν σκέφτεσαι «Τι πρόβλημα έχω»; Αλλά αν πεις, «Αα! Καταλαβαίνω τί μου συμβαίνει», αυτό είναι το θέμα για το οποίο θα μιλήσουμε σήμερα.
ΓΚΑΡΥ: Σε ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τέλεια. Τέλεια. Πάει καλύτερα από όσο πίστευα.
ΛΙΝΤΑ: Κι άλλοι, κι άλλοι;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Βέβαια. Θα ακούσουμε κάνα δυο ακόμα.
ΕΡΙΕΤΑ ( γυναίκα): Ε λοιπόν, είμαι ζωντανή.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, καλό αυτό. Θέλω να πω….
ΕΡΙΕΤΑ: Αναπνέω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: ..αλλά το νοιώθεις πραγματικά ή απλά το λες; Θέλω να πω, νοιώθεις πραγματικά αυτό το «Είμαι ζωντανή»! ( η Εριέτα γελάει)
ΕΡΙΕΤΑ: Αυτό που μου συμβαίνει τώρα είναι, ότι βγαίνει στην επιφάνεια κάτι  και είναι απαίσιο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Τι βγαίνει στην επιφάνεια;
ΕΡΙΕΤΑ: Μια κατάσταση τριών ετών σχετικά με ένα σενάριο στην δουλειά μου, που με  κυνηγούσε αδιάκοπα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ, ποια είναι η επίγνωση που βγαίνει από αυτό; Είσαι ζωντανή, κάτι βγαίνει στην επιφάνεια.
ΕΡΙΕΤΑ: Ίσως το γεγονός ότι βγαίνω από τους παλιούς κύκλους.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.
ΕΡΙΕΤΑ: Και δημιουργώ νέα…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ή είναι ή δεν είναι. Δεν έχει ίσως. Οκ.
ΕΡΙΕΤΑ: Δημιουργώ το καινούργιο. Δεν βλέπω την ώρα για ένα ολοκαίνουργιο σενάριο, που μάλλον υπάρχει πιθανότητα να προκύψει αυτή την εβδομάδα και είναι 180 μοίρες μακριά από αυτό που ζω τώρα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά. Ξέρεις κάτι; Πρέπει να σε διακόψω εδώ. Σχεδιάζεις υπερβολικά πολύ . Απλά  σκέφτεσαι και σχεδιάζεις, και σου έχω μια έκπληξη σήμερα
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ποια είναι η  τρίτη σου επίγνωση;
ΕΡΙΕΤΑ: Η αγάπη.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και πώς;
ΕΡΙΕΤΑ: Βγαίνοντας από το γκρίζο και όντας σε θέση να θεραπεύσω και…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θέλω να πω, δέχεσαι αγάπη ή ζητάς;
ΕΡΙΕΤΑ: Και τα δυο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δίνεις αγάπη. Με ποιο τρόπο;
ΕΡΙΕΤΑ: Ξέρει αυτός ( γελάει).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, θέλω να πω, έχει καινούργιο σύντροφο ή τι συμβαίνει με την αγάπη;
ΕΡΙΕΤΑ: Αγαπώ αληθινά τον εαυτό μου και ξέρω τι είναι αυτό. Τι είναι αυτό τέλος πάντων; Απλά ανακάλυψη. Είναι ένα νέο πεδίο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Συνειδητοποιείς ότι είμαι πολύ καλός στην ανίχνευση των makyo.
( makyo : πνευματικά σκουπίδια, πλατειασμοί για απόσπαση, πολυλογία, απόκρυψη αλήθειας, )

Ω, μου αρέσει πολύ! Έπεσες μέσα στην παγίδα μου σήμερα. Κι αυτό είναι καλό. Άφησε τον εαυτό σου να πέσει μέσα στην παγίδα. Άφησε τον εαυτό σου να βγει προς τα έξω ή οτιδήποτε τέτοιο. Άφησε τον εαυτό σου να προσγειωθεί μαλακά και δεν θα έχεις πρόβλημα . Ναι. Ναι.

Ξέρεις,  νοιώθω την επιθυμία σου, κι αυτό είναι καλό. Μπορώ πραγματικά να νοιώσω την ανθρώπινη επιθυμία. Αλλά μπορώ επίσης να νοιώσω την ανθρώπινη εξάντληση και απογοήτευση και αυτό το «Πότε θα τελειώσει όλο αυτό»; Σήμερα μπορείς να πεις ότι ( το Shoud) έγινε για σένα. Ναι.
ΕΡΙΕΤΑ: Σε ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Αλλά ας κόψουμε τις βλακείες .Όχι, το εννοώ. Ξέρεις, στην πρόσφατη συγκέντρωση που είχαμε  στην Σλοβενία , έκανα μια δήλωση στους Σώμπρα. Είμαστε περίπου 97 τοις εκατό ελεύθεροι από makyo. Ενενήντα επτά τοις εκατό. Διανύσαμε μεγάλη απόσταση ( το κοινό επευφημεί και χειροκροτεί). Αλλά πριν πανηγυρίσετε πολύ, και μόνο το τρία τοις εκατό είναι αρκετό για να δημιουργήσει σύγχυση ( η Λίντα αναστενάζει), τρόπος του λέγειν.
ΛΙΝΤΑ: Ουάου!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, δεν χρειάζεται πολύ makyo. Το makyo είναι τόσο σαγηνευτικό και τόσο διεισδυτικό , που και μόνο λίγο από αυτό είναι αρκετό για να καταστρέψει πολλά. Έτσι λοιπόν, φτάνουμε εκεί, αλλά τρία τοις εκατό κατά την γνώμη μου εξακολουθεί να είναι 2.9999 τοις εκατό υπερβολικά μεγάλο νούμερο. Πρέπει να φτάσουμε στο 0  σχεδόν makyo. Οπότε, ας κόψουμε τα makyo. Ξέρεις, ας τα κόψουμε επειδή ξέρουμε γιατί είμαστε εδώ….
ΛΙΝΤΑ: Πες μας ξανά τι σημαίνει makyo( γέλια).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι μια πνευματική απόσπαση. Είναι κάπως παραπλανητική. Είναι μια κουβέρτα που σκεπάζει την αλήθεια, αλλά δεν ξέρω γιατί να μην θέλει κάποιος να τραβήξει την κουβέρτα και να δει την αλήθεια. Αλλά ξέρουμε γιατί είμαστε εδώ. Ξέρουμε τι κάνουμε σε αυτή την ενσάρκωση. Δεν είναι δύσκολο. Τα συζητάμε όλη την ώρα. Ξέρουμε τι θα συμβεί στην συνέχεια.

Ξέρουμε τι θα συμβεί στην συνέχεια. Με κοίταξες με εκείνο το ύφος, «Τι στην ευχή είναι αυτά που λες»; Θα μιλήσω γι αυτά σήμερα. Θα σου δείξω σήμερα. Ξέρουμε τί θα συμβεί στη συνέχεια και δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Δεν εμπίπτει  καν στην διττότητα. Απλά συμβαίνει στην συνέχεια. Είναι, εντάξει, θα εξηγήσω. Και, αν θες, απλά επικοινώνησε. Κάνε μια καλή βαθιά επικοινωνία. Μην σχεδιάζεις τόσο πολύ. Μην ανησυχείς τόσο πολύ. Θα ανακαλύψεις ότι θα τα πας απίστευτα καλά, αν βγεις από την μέση ( η Εριέτα γελάει). Όχι, όντως. Όντως. Ωραία. Σε ευχαριστώ.
ΕΡΙΕΤΑ: Σε ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σε ευχαριστώ που με άφησες να είμαι ο κλασσικός χειριστικός εαυτός μου. Δεν μπόρεσα να το κάνω αυτό στην Σλοβενία ( γέλια). Έχω μέσα μου αποθηκευμένα απωθημένα δυο μηνών ( κι άλλα γέλια). Τρεις επιγνώσεις.
ΣΩΜΠΡΑ 1 ( γυναίκα) : Χαρά, ενθουσιασμό και φόβο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, ωραία. Χαρά για ποιο πράγμα;
ΣΩΜΠΡΑ 1: Χαρά που είμαι εδώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Χαρά που είσαι εδώ. Ναι. Τι θα γίνει όταν θα φύγεις από εδώ; Θα φύγει η χαρά;
ΣΩΜΠΡΑ 1: Όχι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, ωραία. Και τι φοβάσαι; Να είσαι εδώ ( γελάνε). Ναι.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Το άγνωστο που πιστεύω ότι έχω ανάγκη να το ξέρω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποια πράγματα στην ζωή σου αυτή την στιγμή, όπως είναι οι επιγνώσεις. Υπάρχει μια επίγνωση που την βλέπω πεντακάθαρα.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Πολλές αλλαγές τελευταίως.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ωραία. Ναι. Και έχεις ποτέ αναρωτηθεί αν αυτές οι αλλαγές θα τελειώσουν ποτέ;
ΣΩΜΠΡΑ 1: Οι αλλαγές εξακολουθούν συμβαίνουν  πάντα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, όντως . Ναι. Αναρωτιέσαι καμιά φορά,  «Πότε θα σταματήσουν αυτές οι αλλαγές; Πότε θα τακτοποιηθώ στον νέο μου υψηλότερο εαυτό, στον εαυτό του ενσωματωμένου Μάστερ»;
ΣΩΜΠΡΑ 1: Πιστεύω ότι πάντα  θα υπάρχουν κομμάτια μου που θα κινούνται. Αυτή την αίσθηση έχω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, καλή αίσθηση. Καλή επίγνωση. Πολλά κομμάτια που θα κινούνται. Ναι, αλλά τα κομμάτια μπορούν να κινούνται αρμονικά,  μπορούν να κινούνται ενώ επικοινωνούν ή κάποια κομμάτια μπορούν να συγκρούονται μεταξύ τους. Ναι.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Ισχύει.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και πιστεύω ότι αυτό που επιθυμούμε είναι, αυτά το κομμάτια να κινούνται αρμονικά. Δεν θέλεις την μη- κίνηση ή την μη- αλλαγή. Κίνηση, όπως συμβαίνει σε μια ορχήστρα, δεν τα θέλεις ακίνητα. Αλλά θέλεις με κάποιο τρόπο όλα να ενώνονται και να κινούνται σε μια υπέροχη απρογραμμάτιστη δημιουργία.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Ναι. Το καταλαβαίνω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Οκ. Σε ευχαριστώ.
Ωραία. Άλλος ένας. Άλλος ένας και καλός. Ω, η Λίντα κρατάει το μικρόφωνο. Τρέχει. Τρέχει.
ΣΩΜΠΡΑ 2 ( άντρας): Νοιώθω τηλεπαθητικά ότι θα έρθει σε μένα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γεια χαρά.
ΣΩΜΠΡΑ 2: Πιστεύω ότι η πρώτη επίγνωση είναι, να είσαι απλά αυθεντικός και προσπαθώντας να ακολουθήσω κάποιες αντιλήψεις, που έχετε εσείς εδώ παιδιά, και άλλοι, μου πρόσφεραν εξαιρετική εσωτερική ηρεμία. Είμαι καλά και πραγματικά ευτυχισμένος.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.
ΣΩΜΠΡΑ 2: Το άλλο είναι ότι, όσοι επιλέχθηκαν εδώ νοιώθουν αγάπη, και είναι πολύ δύσκολο να το εξηγήσω ή να πω τι είναι αυτό. Απλά νοιώθω χαρούμενος μέσα μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κάθε μέρα συνέχεια;
ΣΩΜΠΡΑ 2: Συνέχεια.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ουάου.
ΣΩΜΠΡΑ 2: Συνέχεια. Και το τρίτο που θα έλεγα είναι, ότι νοιώθω κάπως υπεύθυνος και έχω επίγνωση ότι υπάρχει φως και ενέργεια και αγάπη, πράγματα  που μπορεί επίσης  να αποκλειστούν. Και νοιώθω αυτή την ευθύνη, θα έλεγα, και προσπαθώ να το διαχειριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Παρόλα αυτά θέλω να σε ρωτήσω. Γιατί πιάνω μια αίσθηση απογοήτευσης;
ΣΩΜΠΡΑ 2: Όχι, είμαι απλά λίγο νευρικός που στέκομαι εδώ με το μικρόφωνο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, όχι, δεν μιλάω για τώρα με το μικρόφωνο. Στην ζωή σου, ας πούμε, ξέρεις, γενικά τον τελευταίο μήνα, μου δίνεις μια αίσθηση απογοήτευσης.
ΣΩΜΠΡΑ 2: Όχι, καθόλου. Δεν είμαι απογοητευμένος. Είμαι ευτυχισμένος.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μπορεί να κάνω λάθος ( γέλια καθώς κάνει μια γκριμάτσα).
ΣΩΜΠΡΑ 2: Ευτυχισμένος μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Λοιπόν, εντάξει, από την στιγμή που το έπιασες, πιστεύω ότι η απογοήτευση έχει να κάνει με…. ( ο Αντάμους σηκώνει τους ώμους του και γελάνε κι άλλο). Όχι, πιστεύω ότι είναι αυτό που έχουμε όλοι μας- προσπαθούμε σκληρά να συνδεθούμε με τον Μάστερ – πιστεύω ότι είναι η μόνη απογοήτευση που έχω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ανυπομονησία, ίσως. Θα έπρεπε να πω…
ΣΩΜΠΡΑ 2: Ανυπομονησία, πιθανόν, ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν  έπρεπε να πω απογοήτευση. Είναι ανυπομονησία.
Απογοήτευση και ανυπομονησία.
ΣΩΜΠΡΑ 2:…ότι οι άνθρωποι πρέπει να δουλεύουν κατά την διάρκεια της διαδικασίας και υποθέτω ότι όλοι νοιώθουμε, ότι θα έπρεπε να έρθει λίγο πιο γρήγορα από την ώρα που πιθανόν θα έρθει. Κι αυτό είναι το μόνο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Α! Θέλετε να συμβεί πιο γρήγορα; ( λίγα γέλια).
ΣΩΜΠΡΑ 2: ( βαθύς αναστεναγμός) Δεν έχει σημασία στην πραγματικότητα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν έχει σημασία αλλά…
ΣΩΜΠΡΑ 2: Πραγματικά δεν έχει σημασία.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Όπως…
ΣΩΜΠΡΑ 2: Απλά ο άνθρωπος λέει, «Ναι, ας το επισπεύσουμε».
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ας πούμε ότι κανείς δεν μας βλέπει, κανείς δεν μας ακούει, πόσοι από εσάς θέλατε κρυφά να γίνει πιο γρήγορα; Άντε πείτε το…( κάποια χέρια σηκώνονται), ναι. Πόσοι θέλουν να παραμείνει έτσι, ξέρετε, στο στάδιο ανάμεσα στην αφύπνιση και στην κυριαρχία, για, ας πούμε, για ακόμα 20, 30 χρόνια; ( το κοινό λέει ¨Όχι¨) Νομίζω ότι όλοι θέλετε να πάει πιο γρήγορα. Ναι.
ΣΩΜΠΡΑ 2: Δεν είμαι ο μόνος. Οπότε , ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ωραία.
ΣΩΜΠΡΑ 2: Αυτές είναι οι τρεις επιγνώσεις μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εντάξει, σε ευχαριστώ.
Ευχαριστώ. Οπότε, ζήτησα να ξεκινήσουμε με τις τρεις επιγνώσεις. Ήθελα να δω πόσο συνειδητοί είστε. Ήθελα να δω πόσο επιφανειακοί είστε ή πόσο συνειδητοί, και πρέπει να πω ότι έχετε πολλή μεγάλη επίγνωση.

Άλλος ένας λόγος που ξεκίνησα με αυτή την ερώτηση – τις τρεις επιγνώσεις – είναι για να σταματήσετε να σκέφτεστε μονοδιάστατα. Να σταματήσετε να σκέφτεστε μόνο σε ένα  επίπεδο. Κάποιος λέει, «Πώς είσαι»; «Ω, είμαι καλά», ενώ δεν είστε. Αλλά δώστε τους τρεις απαντήσει. Θα τους μπερδέψετε πολύ, επειδή… ( γέλια). «Για να δω, νοιώθω χαρά, αγάπη και φόβο. Πώς είναι δυνατόν»;

Αρχίζετε να νοιώθετε τα πράγματα σε πολλαπλά επίπεδα συνέχεια. Συνέχεια. Και ο άνθρωπος θα αντισταθεί. Δεν θα του αρέσει. Του αρέσει το μονοδιάστατο, το επίπεδο, ξέρετε, «Τι γνωρίζεις»; «Γνωρίζω ότι, ξέρεις, ότι είμαι κουρασμένος και βαριέμαι κάπως». Αρχίστε να νοιώθετε, επειδή θα είστε σε αυτά τα επίπεδα – αυτό είναι το Και- θα είστε στο επίπεδο της απογοήτευσης ή της ενόχλησης, αλλά επίσης θα είστε σε επίπεδα, όπου θα συνειδητοποιείτε ότι συντελείται μια τρομακτική αλλαγή αυτή την στιγμή.

Το μεγαλύτερο πράγμα που ξέρω για όλους εσάς είναι, ότι νοιώθετε να διαλύονται όλα ή να κινούνται, να καταρρέουν ή να φεύγουν όλα. Νοιώθετε ότι όλα επιδεινώνονται με γρήγορους ρυθμούς, και δεν μοιάζει με το συναίσθημα που είχατε πριν , όταν κάνατε τις απελευθερώσεις σας. Αυτό εδώ είναι λίγο διαφορετικό. Αυτό εδώ σας κάνει να νοιώθετε ότι διαλύονται κάποια κομμάτια σας ή ότι όλα αποσυνδέονται, και είναι πολύ φυσιολογικό συναίσθημα αυτή την στιγμή. Νοιώθετε έτσι ενώ παράλληλα προσπαθείτε να ανακαλύψετε, «Πού είμαι; Πού είναι ο πυρήνας μου; Τι είναι όλα αυτά»;

Υπάρχει τρομακτική κίνηση αυτή την στιγμή, ειδικά καθώς ο Μάστερ και ο άνθρωπος ενσωματώνονται. Πολλά παλιά θέματα αποχωρούν. Πολλές από τις μάσκες που φορούσατε, η ταυτότητα του εαυτού σας, αλλάζουν με ραγδαίους ρυθμούς, καταρρέουν. Στο παρελθόν κάτι τέτοιο θα σας τρόμαζε και θα λέγατε, «Τι συμβαίνει; Γιατί καταρρέει όλη μου η ζωή»; Αυτή την στιγμή, έχετε περισσότερη σοφία, κι έτσι συνειδητοποιείτε, ότι αυτά που συμβαίνουν αυτή την στιγμή, αυτή η κατεδάφιση του εαυτού σας , στην πραγματικότητα είναι πολύ, πολύ κατάλληλη, στην πραγματικότητα  έτσι ήταν να γίνει. Είναι πραγματικά μια ένδειξη, ότι είστε ακριβώς εκεί που θα έπρεπε να είστε αυτή την στιγμή.

Οπότε, όλοι σας νοιώθετε τις αλλαγές σε κάποιο επίπεδο. Δεν το είπατε όλοι σας, αλλά αρκετοί από εσάς το κάνατε. Νοιώθετε αλλαγές, επειδή όλα κινούνται. Όλα ρέουν. Συντελείται μια απίστευτη μεταμόρφωση, σχεδόν αδύνατη θα λέγατε, μια μετάβαση, μια ενσωμάτωση και όλα αυτά ταυτόχρονα, και ο άνθρωπος θα νοιώθει ότι δεν είναι στα καλά του . Ο άνθρωπος θα αναρωτιέται κατά καιρούς  τί συμβαίνει και άλλες φορές θα το χαίρεται. Ο άνθρωπος , θα έλεγα, θα έχει ανάγκη να κάνει ένα καυτό μπάνιο, να φάει τα αγαπημένα του φαγητά, να κάθεται μπροστά στην τηλεόραση τυλιγμένος μέσα στην κουβέρτα του μια στο τόσο, ενόσω όλα αυτά θα συμβαίνουν.

Είναι μια εντυπωσιακή μεταμόρφωση, αλλά αυτό που θέλω να τονίσω ,και  είμαι ιδιαίτερα ευχαριστημένος γι’αυτό είναι , ότι αν όλο αυτό συνέβαινε στο παρελθόν, θα είχατε φρικάρει και θα αναρωτιόσασταν τί δεν πάει καλά και θα μπλοκάρατε. Τώρα συνειδητοποιείτε , έχετε μια επίγνωση σε ένα επίπεδο, ότι κάτι αλλάζει. Και δεν αφορά μόνο το πού θα ζήσετε ή ποια είναι η επόμενη σας δουλειά, αλλά εννοώ ότι  κάτι αλλάζει σε κοσμοϊστορικό επίπεδο, και εσείς είστε αρκετά εντάξει με όλο αυτό. Έχετε κάποιες στιγμές πανικού και ανησυχίας, αλλά τα πάτε αρκετά καλά σε γενικές γραμμές.

Είναι υπέροχο. Σημαίνει ότι έχουμε κάνει μια πολύ μεγάλη διαδρομή. Και, λοιπόν, ας μεταφερθούμε στο επόμενο μέρος της συζήτησής μας. Μείνετε με αυτό για λίγο. Επικοινωνήστε με όλες τις αλλαγές, που είναι σε εξέλιξη.

Πεπρωμένο
Επόμενο μέρος της συζήτησης. Ο άνθρωπος μπορεί να εκνευρίζεται κάπως με αυτά ( λίγα γέλια και κάποιος λέει, «Ω, όχι»!). Ναι, πρώτη φορά του συμβαίνει, σωστά;

Έχω πει παλιότερα, ότι πράγματι, δεν έχετε πεπρωμένο, ξέρετε, και μου άρεσε η αστρολογία. Την μελέτησα σε πάρα πολλές ενσαρκώσεις. Την αγάπησα, αλλά ξέρετε – είναι η πρώτη φορά που το ομολογώ δημόσια – τελικά πέταξα όλα τα βιβλία. Τα πέταξα μακριά, ξεφορτώθηκα τα πάντα γύρω από την αστρολογία, επειδή απογοητεύτηκα πολύ. Μετά από τόση βαθιά μελέτη σε τόσες ενσαρκώσεις, απογοητεύτηκα  επειδή δεν εξηγούσε τα πάντα. Δεν ήταν μια όμορφη, τακτοποιημένη, εύκολη, καθαρή μαθηματική εξίσωση. Και έβρισκα συνέχεια πράγματα που ήταν λανθασμένα. «Γιατί δεν λειτουργεί; Αν είσαι Ιχθείς ή αν είσαι Καρκίνος και έχεις γεννηθεί εκείνες τις ημερομηνίες», κι έκανα όλους εκείνους τους χάρτες, και όλα τα υπόλοιπα.
Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν οι κομψοί  σας υπολογιστές, έπρεπε να τα κάνω όλα με το χέρι. Έκανα τους χάρτες αλλά και πάλι δεν έβγαζε νόημα. Τελικά αναγκάστηκα να τα πετάξω όλα. Βαρέθηκα και μπούχτισα. Αν ίσως κάποιοι από εσάς παίζετε γκολφ, ξέρετε, παίζετε  όλη σας την ζωή και μια μέρα απλά απογοητεύεστε, και παίρνετε τον σάκο με τα μπαστούνια και τον πετάτε στην λίμνη και λέτε, «Ποτέ ξανά! Βαρέθηκα να κυνηγάω μια χαζή μπάλα». Μια τέτοια στιγμή ήταν όταν τελείωσα με την αστρολογία.

Αργότερα συνειδητοποίησα, για πολλούς λόγους, ότι , πρώτα από όλα, η αστρολογία δεν υπολογίζει πολλά πράγματα, όπως οι προηγούμενες ζωές. Η αστρολογία δεν υπολογίζει τα Σημεία Διαχωρισμού, την αφύπνιση, για παράδειγμα. Πραγματικά πρέπει κανείς να λάβει υπόψη του αυτό τον παράγοντα, γιατί αλλάζει τα πάντα. Και η αστρολογία δεν υπολογίζει τις κρυμμένες δυνατότητες – δυνατότητες  που βρίσκονται πίσω από τα άστρα, σαν να λέμε – που θα μπορούσαν να βγουν στην επιφάνεια με μια μόνο μικρή κίνηση, με ένα μικρό ταρακούνημα.

Αλλά επίσης με ενοχλούσε η αστρολογία ,επειδή πολλοί άνθρωποι, όπως κι εγώ πριν λίγο καιρό, πίστευαν ότι υπάρχει ένα αστρικό πεπρωμένο, σύμφωνα με το οποίο την πορεία σας την καθόριζαν τα αστέρια και βασίζονταν στην ημερομηνία γέννησής σας και στα υπόλοιπα. Πραγματικά συνειδητοποίησα αρκετά γρήγορα, ότι όλο αυτό δεν ήταν ένα αμετάκλητο  πεπρωμένο, αλλά παραήταν αμετάκλητο για τα δικά μου γούστα. Γιατί θα έπρεπε κάποιος να γεννηθεί κάτω από την επιρροή των άστρων;  Και ξέρω ότι κάποιοι από τους αστρολόγους σας εκεί έξω αυτή τη στιγμή ουρλιάζουν, αλλά ξεπεράστε την αστρολογία. Εγώ το έκανα. Παρατήστε την.

Συνειδητοποίησα ότι περιόριζε ένα άτομο, ειδικά αν πίστευε πραγματικά σε αυτήν και σκεφτόταν, «Αυτά είναι τα εργαλεία που έχω. Αυτό θα μου συμβεί στην ζωή μου. Αυτό είμαι προορισμένος να κάνω».

Πριν από κάνα δυο χρόνια σας είπα, «Δεν υπάρχει πεπρωμένο». Δεν υπάρχει πεπρωμένο. Δεν υπάρχουν άστρα που… είστε όλα τα ζώδια και πολλά ακόμα. Ξέρετε, μιλάνε για 12 ζώδια στην αστρολογία; Εγώ ανακάλυψα – δεν εκδόθηκε ποτέ, αλλά ανακάλυψα ότι στην πραγματικότητα υπήρχαν 144 και πιθανόν πολλά περισσότερα.

Οπότε, δεν μου άρεσε η ιδέα ότι κάποιος είχε  ένα πεπρωμένο, και ξέρω ότι κάποιοι από εσάς σκέφτεστε, « Λοιπόν, όχι, είναι μόνο επιρροές». Ναι, αλλά οι άνθρωποι που πραγματικά μελετάνε αστρολογία ή που κοιτάνε το προσωπικό τους ωροσκόπιο το εκλαμβάνουν σαν πεπρωμένο. Είπα, «Δεν υπάρχει πεπρωμένο. Είστε ελεύθεροι». Είστε ελεύθερες υπάρξεις να διαλέξετε ό,τι θέλετε.

Αλλά παρέλειψα να σας πω κάτι. Υπάρχει μια εξαίρεση, εντάξει, στην ουσία μιάμιση εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα, και είναι ένα από τα πράγματα που θέλω να σας πω σήμερα – ένα πεπρωμένο ψυχής. Και δεν είναι τόσο κακό. Κάποιοι από εσάς νοιώθετε κάπως ανήσυχοι.

Ένα πεπρωμένο ψυχής. Ας ξεκινήσουμε με τις προϋποθέσεις που ήρθατε στον πλανήτη, αναλάβατε να έχετε πολλές ενσαρκώσεις. Ο άνθρωπος ανέλαβε να κάνει πολλές ενσαρκώσεις εμπειρίας. Τελικά φτάσατε στο σημείο, ίσως στην προηγούμενή σας ενσάρκωση , κάποιοι σε αυτή την ενσάρκωση, φτάσατε στο σημείο όπου είπατε, «Όχι άλλο πια. Αυτό είναι. Έζησα ό,τι  εμπειρία είχα να ζήσω. Πέρασα από την αγάπη  και πέρασα από το μίσος. Υπήρξα άπορος, υπήρξα προφήτης. Υπήρξα…» Δεν υπάρχει κάποιο τραγούδι με αυτά τα λόγια; «Υπήρξα όλα αυτά και φτάνει». Τις περισσότερες φορές που το είπατε αυτό, ήταν σαν να το λέγατε με απέχθεια. Δεν ήταν ένα συναίσθημα ευχαρίστησης και εκπλήρωσης. Ήταν κάπως σαν, « Αυτό είναι. Αυτός ο πλανήτης είναι χάλια. Δεν θέλω να βρίσκομαι πια εδώ».

Αυτό δημιούργησε αυτήν την ενσάρκωση, άλλαξε τα δυναμικά του πότε θα ερχόσασταν, την οικογένεια, τον δρόμο που θα ακολουθούσατε και όλα τα άλλα. Κάποιοι από εσάς δεν φτάσατε σε αυτό το σημείο της απέχθειας πριν από αυτή την ενσάρκωση, ίσως στο τέλος της εφηβείας σας, στα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσης ή οποτεδήποτε. Και είπατε, «Αυτό είναι. Τελείωσα. Τελείωσα». Ήταν το κάλεσα του ανθρώπου προς τον Μάστερ και προς το Πνεύμα, παρόλο που δεν το είχε συνειδητοποιήσει εκείνη την εποχή, τους καλούσε λέγοντας, « Finé! Τελείωσα με αυτά». Και είχατε κάθε δικαίωμα να το κάνετε. Ο άνθρωπος έχει κάθε δικαίωμα να πει, «Τελείωσα με αυτά», γιατί ο Μάστερ και το Εγώ Είμαι ποτέ δεν θα έλεγαν, «Όχι, πρέπει να επιστρέψεις για περισσότερα». Αφορά τον άνθρωπο να πει, «Τελείωσα».

Αυτό ξεκίνησε την αφύπνιση. Αυτό ξεκίνησε την αφύπνιση, και ήταν, κατά κάποιον τρόπο, για πολλούς από εσάς στην δική σας αφύπνιση, ένα συναίσθημα απελευθέρωσης και ανακούφισης, επειδή τελειώσατε. Αυτό είναι. Τώρα το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να μαζέψετε τα υπάρχοντά σας και να φύγετε…. Κάπως.

Μετά ξεκινήσατε όλο αυτό το μονοπάτι,  που εγώ αποκαλώ κυριαρχία. Είναι το ότι επιτρέπετε την σοφία. Τελειώσατε, , αλλά πριν φύγετε,  έπρεπε να επιτρέψετε την σοφία, τον Μάστερ. Ένα κομμάτι σας – βρίσκεστε σε σύγκρουση – επειδή ένα κομμάτι σας είναι σαν, «Εγώ απλά θέλω να φύγω από εδώ και να επιστρέψω στην Κυρίαρχη Περιοχή μου». Και ένα άλλο κομμάτι σας είναι σαν, «Ωωω, ναι! Μπορώ να είμαι άνθρωπος και Μάστερ. Μπορώ να ξέρω τα πάντα. Μπορώ να δημιουργήσω ό,τι θέλω. Ίσως μείνω λίγο ακόμα και δω περί τίνος πρόκειται». Αλλά ας επιστρέψουμε στο θέμα μου.

Ποτέ πριν δεν είχατε πεπρωμένο, παρόλα αυτά, όλον αυτό τον καιρό από την αφύπνιση μέχρι την κυριαρχία, υπάρχει πεπρωμένο. Υπάρχει ένα πεπρωμένο. Το πεπρωμένο έρχεται με πολλούς τρόπους, αλλά πρώτα, από την στιγμή που θα πείτε, «Τελείωσα. Άνθρωπε, άκου με!  Μάστερ, Εγώ Είμαι,  ο άνθρωπος τελείωσε με όλα αυτά». Την στιγμή που θα τα πείτε αυτά, έχετε πραγματωθεί. Λέγοντας πραγματωθεί, εννοώ ότι έχει συμβεί – όλη η ενσωμάτωση , όλη η φώτιση, όλη η Πραγμάτωση. Έχετε πραγματωθεί, με την έννοια ότι εκείνη την στιγμή που τα είπατε αυτά, δημιουργείται αυτό που αποκαλώ η δυνατότητα – μπορείτε να το πείτε και μέλλον – αλλά έχει ήδη συμβεί. Είναι εκεί. Οπότε, όντως τελειώσατε με όλες σας τις ενσαρκώσεις. Σε αυτό το σημείο έχετε πραγματωθεί. Έχετε πραγματικά  φωτιστεί.

Ο Τοβίας πριν από καιρό, νομίζω ότι ήταν στην δεύτερη ή στην τρίτη σειρά που κάνατε μαζί του. Είχε πει, «Έχετε ήδη αναληφθεί. Τώρα απλά ανακαλύπτετε πώς είναι η διαδρομή για να φτάσεις μέχρι εκεί». Για πολλούς εξακολουθεί να είναι ένα διανοητικό θέμα, αλλά είναι πολύ, πολύ αληθινό. Έχετε ήδη αναληφθεί.

Οπότε αυτό έχει γίνει. Δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτε άλλο. Αλλά το αστείο είναι, ότι ο άνθρωπος εξακολουθεί να πιστεύει, ότι υπάρχει κάτι ακόμα να κάνει, ότι δεν έχετε μάθει κάτι, ότι υπάρχει ένα μάθημα, ότι υπάρχει ένα μυστικό κλειδί που πρέπει να το βρείτε. Τίποτα απολύτως. Τίποτα απολύτως.

Οπότε, τώρα, έχετε πραγματωθεί αλλά δεν το έχετε συνειδητοποιήσει ακόμα. Με άλλα λόγια, είστε ακόμα ο άνθρωπος, που προσπαθεί να φτάσει στην φώτιση, που προσπαθεί ακόμα να την σχεδιάσει και να την δημιουργήσει και να την καθοδηγήσει και να την διευθύνει και όλα τα άλλα. Μια μέρα θα γελάτε με τον εαυτό σας, αν όχι σήμερα, και θα λέτε, «Εεε! Το μόνο που χρειαζόμουν ήταν να φύγω από την μέση και να το επιτρέψω».
Αλλά ο άνθρωπος δεν μπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό, οπότε εξακολουθεί να ασχολείται. Και κάνετε – βλέπω αυτό το νέο φαινόμενο – να κάνετε αυτό που λέτε «Επιτρέπω μάντρας». Βλέπω Σώμπρα που πάνε για ύπνο το βράδυ, «Εγώ επιτρέπω. Εγώ επιτρέπω. Εγώ επιτρέπω». ( γέλια). Τους βλέπω όμως να κάνουν «Δεν επιτρέπεις. Ο σφιγκτήρας σου είναι σφιχτός». ( γέλια και η Λίντα φωνάζει ¨Ωω¨! ). Επιστρέφετε στις προσευχές. Επιστρέφετε σε όλα τα υπόλοιπα. Απλά επιτρέψτε. Ξέρετε πόσο εύκολο είναι το Επιτρέπω; Απλά επιτρέψτε! Αυτό είναι. Έλεος!

Παρόλα αυτά λαμβάνει χώρα ένα συγκεκριμένο πεπρωμένο – και ειλικρινά δεν ήθελα να μιλήσω γι αυτό μέχρι σήμερα, επειδή θα νευριάζατε πολύ μαζί μου ή θα το παρεξηγούσατε – αλλά αυτό το υπέροχο πεπρωμένο λαμβάνει χώρα την στιγμή θα πείτε, «Τελείωσα, αυτή είναι η τελευταία μου ενσάρκωση», και περνάτε από την αφύπνιση στην κυριαρχία.
Το πεπρωμένο τώρα είναι ότι ο Μάστερ αρχίζει να εισέρχεται, και φυσικά ο Μάστερ – καλώ τον Μάστερ να έρθει μέσα – είναι στην πραγματικότητα σοφία. Αυτό είναι όλο. Η σοφία όλων των ενσαρκώσεων και αυτής εδώ. Ο Μάστερ εισέρχεται και, κατά μία έννοια, καθοδηγεί την ζωή σας, κατά κάποιον τρόπο. Ο Μάστερ εισέρχεται και δεν θα επιτρέψει να συμβούν πράγματα στην ζωή σας , όπως θα έκανε  ίσως ο άνθρωπος. Βλέπετε , ο άνθρωπος, πολύ συχνά βασίζει την ζωή του σε ανάγκες και επιθυμίες. Η ανθρώπινη ζωή βασίζεται στο εγώ και στην ταυτότητα. Η ανθρώπινη ζωή βασίζεται σε πράγματα όπως, «Πρέπει να βρω μια καλύτερη δουλειά. Πρέπει να δείχνω νεότερος. Πρέπει, λοιπόν, να κάνω ανθρώπινα πράγματα», και τον Μάστερ δεν τον νοιάζει αυτή την στιγμή. Ο Μάστερ είναι τυφλός. Τον Μάστερ δεν τον νοιάζει.

Αλλά τώρα εισέρχεται ο Μάστερ, κατά κάποιον τρόπο, για να διαμορφώσει το πεπρωμένο σας. Θα καταφέρετε να φτάσετε στην Πραγμάτωση, επειδή ανοιχτήκατε. Είπατε, «Έχω τελειώσει με τις ανθρώπινες ζωές», επιτρέποντας , ως έναν βαθμό, τον Μάστερ, και ο Μάστερ εισέρχεται.

Είναι απογοητευτικό για τον άνθρωπο κατά καιρούς, επειδή σχεδιάζετε διάφορα και πιστεύετε ότι θα γίνουν. Υπάρχουν πράγματα, που ο άνθρωπος λέει ότι τα χρειάζεται, χρήματα, σύντροφο – πφφ!-  περισσότερη ενέργεια. Όχι. Δεν χρειάζεστε περισσότερη ενέργεια. Καθόλου. Απλά πρέπει να είστε πιο αποτελεσματικοί με αυτά που έχετε.

Οπότε, ο άνθρωπος σχεδιάζει την ζωή του, και ο Μάστερ απλά – δεν θέλω να πω ότι δεν πρόκειται να το επιτρέψει – ο Μάστερ επεμβαίνει και εμποδίζει τον άνθρωπο από την απόσπαση,  κατά την διάρκεια της πορείας του προς την κυριαρχία. Αυτός είναι ο λόγος που μερικές φορές οι ανθρώπινες επιθυμίες δεν πραγματοποιούνται. Αυτός είναι ο λόγος που ο άνθρωπος απογοητεύεται, «Γιατί δεν έχει αποτέλεσμα; Πίστευα ότι ήμουν δημιουργός»; Όχι αυτή την στιγμή. Θέλω να πω, είστε, αλλά όχι αυτή την στιγμή. Εσείς το βάλατε εκεί . Κάνατε την  επιλογή να φτάσετε στην Πραγμάτωση και κατά κάποιον τρόπο, θα λέγατε, υπογράψατε μια συμφωνία με τον Μάστερ, με την σοφία σας σύμφωνα με την οποία θα αφήνατε τον Μάστερ να σας προφυλάξει, από το να είστε  μόνο ολοκληρωτικά άνθρωποι αυτή την στιγμή.

Είναι μια πολύ ευαίσθητη εποχή, πολύ, πολύ ευαίσθητη. Είναι μια εποχή όπου τα makyo, έστω και ένα ελάχιστο ποσοστό makyo, μπορεί να σας πετάξει από τον δρόμο. Είναι μια εποχή όπου ο άνθρωπος αρχίζει να ουρλιάζει, « Τι συμβαίνει με αυτό; Τι συμβαίνει με εκείνο; Νοιώθω απαίσια. Δεν ξέρω τι να κάνω». Ο Μάστερ δεν θα σας αφήσει να αποσπαστείτε αυτή την στιγμή, μέσα σε μια κακή σχέση ή σε μια κακή δουλειά ή οτιδήποτε παρόμοιο. Οπότε, όντως υπάρχει ένα πεπρωμένο.

Είναι ένα από τα επίπεδα, που αναρωτιόμουν αν κάποιος ήταν ενήμερος αυτή την στιγμή. «Νοιώθω σχεδόν σαν να με τραβάει ένας μαγνήτης. Νοιώθω σαν να υπάρχει κάτι άλλο που το ελέγχει όλο αυτό, που φέρνει όλα αυτά τα γεγονότα. Δεν ξέρω τί είναι ή από πού έρχεται, αλλά το νοιώθω, και, κατά κάποιον τρόπο, μου αρέσει πολύ, αλλά από την άλλη, γαμώτο, επεμβαίνει στην ελευθερία μου. Παραβιάζει την ελευθερία μου». Απόλυτα, έτσι είναι, επειδή εσείς του δώσατε την άδεια. Και με την ευκαιρία, να σας πω ότι ήταν άδεια – μονόδρομος. Δεν μπορείτε να την πάρετε πίσω . Όχι, δεν μπορείτε. Δεν μπορείτε  να πείτε την μια μέρα ότι δίνετε αυτή την άδεια, στην τελευταία σας ενσάρκωση, ότι δίνετε την άδεια στον Μάστερ να σας καθοδηγήσει αυτή την στιγμή. Θέλω να πω, ο Μάστερ δεν πρόκειται να έρθει και να σας δώσει χρήματα ή οτιδήποτε τέτοιο, αλλά ο Μάστερ θα διασφαλίσει ώστε να μην ξεφύγετε από τα όρια. Να μην πέσετε σε κάποια τεράστια απόσπαση. Είναι πραγματικά αρκετά όμορφο, αν το σκεφτείτε, αν το νοιώσετε.

Οπότε υπάρχει ένα πεπρωμένο, που συμβαίνει αυτή την στιγμή με έναν πολύ όμορφο τρόπο. Υπάρχει αυτός ο μαγνητισμός, σαν κάτι να σας τραβάει, που σας περνάει μέσα από διάφορα. Κάποιοι από εσάς είχατε την εμπειρία πρόσφατα, κατά κάποιον τρόπο, να προσπαθείτε να σχεδιάσετε όλα αυτά τα πράγματα και να διαλύονται συνέχεια και να μην λειτουργούν και όταν απλά αφεθήκατε, να σας καθοδηγεί κάτι και μερικές φορές θέλετε να πείτε, ότι σας οδηγεί το πνεύμα ή ένα ΟΥΦΟ ή οτιδήποτε παρόμοιο ( γέλια). Στην πραγματικότητα είναι το πεπρωμένο της ψυχής , είναι ο Μάστερ που σας καθοδηγεί, διασφαλίζοντας ότι δεν θα αποσπαστείτε και επίσης δεν θα σκοτωθείτε αυτή την στιγμή, ότι δεν θα κάνετε κάτι τόσο παράτολμο,  που να θέτει σε κίνδυνο αυτή την υπέροχη νέα ζωή που γεννιέται.

Οπότε, θα πρέπει να σας ρωτήσω σ’ αυτό το σημείο, κάνα δυο ερωτήσεις, υπάρχει μια ..- την προηγούμενη φορά που είχατε ένα τέτοιο πεπρωμένο, σε όλες σας τις ενσαρκώσεις στην Γη, ήταν όταν ήρθατε εδώ για πρώτη φορά. Τις πρώτες δυο ζωές, υπήρχε ένα πεπρωμένο σύμφωνα με το οποίο θα ενσωματωνόσασταν με την ύλη. Ήταν επειδή το συμφωνήσατε, οπότε υπήρχαν κάποια πράγματα που αναιρούσαν τις ανθρώπινες επιλογές σας. Αυτή είναι η μοναδική άλλη φορά, που υπήρχε αυτό το πεπρωμένο ψυχής. Και το λέω επειδή τώρα είστε απογοητευμένοι σε κάποιο βαθμό, «Γιατί να μην λειτουργεί διαφορετικά; Γιατί δεν φέρνει αποτέλεσμα όταν το δοκιμάζω εγώ»; Σταματήστε για ένα λεπτό. Επικοινωνήστε με το Εγώ Είμαι, με τον Μάστερ. Βοηθούν  στην καθοδήγησή σας προς την Πραγμάτωση αυτού που έχει ήδη πραγματωθεί, σε αυτό που αποκαλείτε μέλλον, στην Πραγμάτωσή σας.

Είναι κάτι πραγματικά πανέμορφο, κατά κάποιον τρόπο. Συνειδητοποιείτε ότι, «Δεν χρειάζεται να δουλέψω με αυτό. Απλά θα ζήσω την εμπειρία. Δεν χρειάζεται να το γεμίσω με ένα σωρό φιλοσοφίες και makyo, και δεν χρειάζεται να ανησυχώ για το αύριο. Δεν χρειάζεται να ανησυχώ για το τί θα συμβεί στην συνέχεια. Δεν χρειάζεται να ανησυχώ καθόλου. Καθόλου.» Καθοδηγείστε.

Το Ανθρώπινο Μονοπάτι
Οπότε, πρέπει να σας κάνω την ερώτηση, έτσι για πλάκα. Πού θα ήσασταν αυτή την στιγμή αν δεν είχατε αυτό το πεπρωμένο; Αν όλα εξαρτιόταν από τον άνθρωπο στην Πραγμάτωση, πού θα ήσασταν αυτή την στιγμή; Λίντα, με το μικρόφωνο παρακαλώ.
ΛΙΝΤΑ: Εκλιπαρούσε για το μικρόφωνο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Πού θα ήσουν αν ήταν στο χέρι του ανθρώπου;
ΤΖΙΝ: Μάλλον θα οδηγούσα μια Φερράρι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω! Ω, θα οδηγούσες μια Φερράρι. Ωραία, ωραία.
ΤΖΙΝ: Αλλά κυρίως θα ήμουν – πώς να το πω- σαν καθοδηγητής ή σαν αρχηγός ή σε κάποιο κίνημα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κάτι σαν γκουρού;
ΤΖΙΝ: Ναι, κάτι τέτοιο. Ή διευθύνων σύμβουλος.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ω, διευθύνων σύμβουλος. Ναι. Υψηλός στόχος.
ΤΖΙΝ: Ναι, υψηλός στόχος που θα έκανε κάτι από την ανθρώπινη οπτική, θα ήταν – πώς να το πω – θα βοηθούσε πολύ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, σωστά. Ναι, οκ. Οπότε, θα ήσουν πάνω στο πνευματικό σου μονοπάτι;
ΤΖΙΝ: Σαν να μην μπορώ να ξεφύγω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Οπότε θα ήσουν διευθύνων σύμβουλος, που θα οδηγούσες μια Φερράρι, αλλά θα ήσουν στο πνευματικό σου μονοπάτι.
ΤΖΙΝ: Ή έτσι νομίζω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ή έτσι νομίζεις. Καλή απάντηση, επειδή υπάρχει ένα παράλληλο μονοπάτι, το μονοπάτι που θα έπαιρνε ο άνθρωπος, που δεν το έχει ζήσει, αλλά υπάρχει. Είναι το παράλληλο μονοπάτι, όπου ο άνθρωπος προσπαθεί να σχεδιάσει την δική του φώτιση, και είναι διασκεδαστικό για ένα διάστημα. Οδηγεί  Φερράρι.  Και ξέρεις πού είναι η πραγματική διασκέδαση σε όλο αυτό; Η εξουσία.
ΤΖΙΝ: Ακριβώς.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έχεις όλη αυτή την εξουσία!
ΤΖΙΝ: Ακριβώς.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, Θεέ μου, είναι τόσο εθιστική, και ο άνθρωπος την αγαπάει. Και μετά πιστεύει ότι πράγματι κάνει κάτι.
ΤΖΙΝ: Ναι, χρησιμοποιώντας την εξουσία για να καλυτερεύσει τον κόσμο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, αλλά να καλυτερεύσει τον κόσμο, θέλω να πω, έχω ξανακούσει αυτά τα λόγια ( ο Τζιν γελάει). Δεν έχω γνωρίσει πολλούς, συμπεριλαμβανομένης και της Μητέρας Τερέζας, που να προσπαθούν να καλυτερεύσουν τον κόσμο. Στην πραγματικότητα προσπαθούν να….
ΤΖΙΝ: Ενισχύσουν τον εγώ τους.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ:… να καλυτερεύσουν τον εαυτό τους. Ξέρεις, δεν έχω γνωρίσει πολλούς που να προσπαθούν να καλυτερεύσουν πραγματικά τον κόσμο. Είναι μια μεγάλη μαλ…κία, ξέρεις, να προσπαθείς να σώσεις τον κόσμο. «Θα σε  πείραζε να μου δώσεις λίγα χρήματα; Προσπαθώ να καλυτερεύσω τον κόσμο». Είναι πολύ εγωιστικό. Και ποιος μη γαμ… προσπαθεί να καλυτερεύσει…
ΛΙΝΤΑ: Ωωω!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν το είπα! ( ο Τζιν γελάει, το ίδιο και το κοινό). Ποιος προσπαθεί να καλυτερεύσει τον κόσμο;; Τι έχουν πάθει αυτοί οι άνθρωποι που προσπαθούν να καλυτερεύσουν τον κόσμο;!
ΤΖΙΝ: Θέλουν απλά να κερδίσουν την αποδοχή του κόσμου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Είναι μέσα στο παιχνίδι της εξουσίας. « Θα κάνω τον κόσμο καλύτερο».
ΤΖΙΝ: «Λατρέψτε με».
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Αλλά, ξέρεις τι πραγματικά συμβαίνει; Την στιγμή που προσπαθείς να καλυτερεύσεις τον κόσμο, ο κόσμος θα προσπαθήσει να καλυτερεύσει εσένα.
ΛΙΝΤΑ: Ουπς!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ουπς. Αυτό είναι το αξίωμα της συμπόνοιας. Η πραγματική συμπόνοια είναι να επιτρέπεις να είναι όλα όπως είναι, να επιτρέπεις στον κόσμο να είναι αυτό που είναι. Θέλω να πω, εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες, ξέρω ότι είστε στο μέσον των εκλογών, επειδή ο Κόλντρε και η Λίντα έχουν αναμμένη την τηλεόραση και όλα αυτά ακούω! Και υπάρχει μεγάλη έλλειψη συμπόνοιας. Ξέρεις,  την στιγμή που προσπαθείς να αλλάξεις τους άλλους ή τον κόσμο, αυτό θα αλλάξει εσένα. Είναι ένα  παράξενο είδος καθρεφτίσματος, οπότε θα επιστρέψει σε σένα. Ο αληθινός Μάστερ έχει ολοκληρωτική συμπόνοια,  που σημαίνει αποδοχή – από τον ζητιάνο στην γωνία του δρόμου μέχρι τον οποιοδήποτε – ολοκληρωτική συμπόνοια.  «Έι, είναι το ταξίδι σου φίλε. Αν θες να το αλλάξεις, κάνε ό,τι έκανα κι εγώ. Είπα, ¨Τελευταία ενσάρκωση¨ και μετά όλα άρχισαν να αλλάζουν πραγματικά».
Οπότε, πού ήμασταν;
ΤΖΙΝ: Στην Φερράρι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Στην Φερράρι!  Οκ, στην Φερράρι. Οκ, είναι μεγάλο πράγμα. Οκ. Σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ. Οπότε, θα ήσουν στο πνευματικό σου μονοπάτι, αλλά θα ήταν διαφορετικό από αυτό.
ΤΖΙΝ: Ναι ,θα ήταν πολύ περισσότερο γύρω από τον άνθρωπο, από το εγώ και κυρίως από την εξουσία.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κυρίως γύρω από την εξουσία μεταμφιεσμένη σε….
ΤΖΙΝ: Εξ ολοκλήρου ζήτημα εξουσίας, εννοώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μεταμφιεσμένη σε «Είμαι πάνω στο πνευματικό μου μονοπάτι».
ΤΖΙΝ: Ακριβώς.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, οκ. Δεν είναι και τόσο κακό. Είναι μια ενδιαφέρουσα εμπειρία.
ΛΙΝΤΑ: Για να δούμε. Ω, οκ. Ψάχνω για κάποιον που να εκλιπαρεί να πάρει το μικρόφωνο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έτσι λοιπόν, αν ήταν στο χέρι του ανθρώπου, πού θα ήσασταν αυτή την στιγμή;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η Λίντα ψάχνει για καινούργιο θύμα. Πού θα ήσασταν αυτή την στιγμή, αν το θέμα ήταν στο χέρι του ανθρώπου;
ΤΖΟΥΛΙ: Οπωσδήποτε Νομίζω ότι θα ήταν πολύ διανοητικό θα δούλευα πολύ, θα ήμουν πολύ σοβαρή, τόνοι χρήματα, στον κόσμο των επιχειρήσεων.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Και τι θα γινόταν με το πνευματικό σου μονοπάτι;
ΤΖΟΥΛΙ:. Το ξέρω ότι θα ήταν πολύ διανοητικό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά. Ναι. Ναι. Ωραία. Και θα ήταν καλύτερα από το μονοπάτι που είσαι τώρα;
ΤΖΟΥΛΙ: Θα ήταν διαφορετικά!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα ήταν διαφορετικά . Ναι. Τι θα έκανες με τόσα χρήματα;
ΤΖΟΥΛΙ: Μάλλον θα ξόδευα περισσότερα, θα είχα περισσότερο στρες και θα ήθελα περισσότερα…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα ήσουν πιο ευτυχισμένη;
ΤΖΟΥΛΙ: …και εγωισμό…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα ήσουν πιο ευτυχισμένη;
ΤΖΟΥΛΙ: Είναι διαφορετικό, ξέρεις. Μπορεί να ήταν μια άλλη οπτική ευτυχίας.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα μπορούσε. Ναι. Και δεν κάνω κριτική. Έχω δει πολλούς που έχουν ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι, αυτό τον δρόμο, που, ξέρετε, για λίγο καιρό είναι πολύ διασκεδαστικό, και έχει να κάνει με την εξουσία και είναι ένα σπουδαίο παιχνίδι. Αλλά μια μέρα καταρρέει. Ανατινάζεται  , επειδή δεν είναι αυθεντικό και θα εξηγήσω σε λίγο γιατί καταρρέει. Αλλά έτσι γίνεται, μεγάλη στιγμή. Ωραία. Ένας ακόμα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω,  το ήξερες ότι θα σου φέρει το μικρόφωνο. Οπότε, τι θα γινόταν αν ο άνθρωπος σκηνοθετούσε όλο αυτό το πράγμα;
ΤΖΟΥΛ: Λοιπόν, μάλλον θα ήμουν μέσα σε αυτό τον κύκλο, να επιχειρώ σχέσεις έξω από τον εαυτό μου για να αποδείξω, ότι δεν ήμουν αρκετά καλή για να τις κρατήσω και ότι ποτέ δεν θα με αγαπούσαν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ω, ουάου, ουάου! Και πώς θα είναι το πνευματικό σου μονοπάτι όλον αυτό τον καιρό;
ΤΖΟΥΛ: Θα εξακολουθούσα να είμαι πάνω στο πνευματικό μου μονοπάτι, προσπαθώντας να αποδείξω στους άλλους ότι αξίζει τον κόπο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα ήσουν στο πνευματικό και θα πήγαινες στους άλλους για απαντήσεις.
ΤΖΟΥΛ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και εδώ δεν τα επιτρέπουμε αυτά. Δεν σου δίνω, σε κανέναν από εσάς, δεν δίνω απαντήσεις. Σας προκαλώ και σας ενοχλώ διαβολεμένα, αλλά κάθε απάντηση, οτιδήποτε εμφανίζεται βγαίνει από μέσα σας. Και επίσης, αυτό που έχω δει να συμβαίνει, σε αυτή την ψεύτικη υλοποίηση, είναι  ότι υπάρχει μια ροπή, μια εξάρτηση από τις ομάδες, και ιδιαίτερα ομάδες που σας λένε τί να κάνετε και πώς να σκέφτεστε, και πώς να ντύνεστε και πόσες δωρεές να κάνετε. Είναι κάτι που σας αποσπά από το να κοιτάτε μέσα σας αληθινά, επειδή τώρα είναι αν, « Μπορώ να ακολουθήσω όλους τους κανόνες; Μπορώ να φοράω τα κατάλληλα ρούχα; Μπορώ να ψέλνω σωστά τα μάντρα; Μπορώ ν διαλογίζομαι σωστά; Μπορώ να αναπνέω σωστά»; Είναι μια πολύ μεγάλη απόσπαση, επειδή ο άνθρωπος πιστεύει, «Βλέπεις; Είμαι πνευματικός. Υποφέρω, οπότε πρέπει να είμαι πνευματικός». Και είναι εντελώς διαφορετικά.
Τι άλλο θα σου συνέβαινε αν δεν είχες αυτό το πνευματικό πεπρωμένο, το πεπρωμένο της ψυχής;
ΤΖΟΥΛ: Θα πίστευα ότι υπάρχει κάτι ακόμα εκεί έξω, που χρειάζομαι για να αποδείξω τον εαυτό μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τώρα το πιστεύεις;
ΤΖΟΥΛ: Όχι, δεν το πιστεύω τώρα.
Θέλω να πω, το έκανα για πολλή καιρό. Εννοώ ότι, ένα σχέδιο- «Ω, Θεέ μου. Δεν είμαι αρκετά καλή. Δεν το έχω τελειώσει. Δεν ολοκληρώνω τίποτα» – ξέρεις.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, «Τι δεν πάει καλά με μένα»;
ΤΖΟΥΛ: Και όταν κάθισα εδώ, σκεφτόμουν ότι, «Είναι η πρώτη φορά που επέστρεψα σε μια ομάδα εδώ και πολύ καιρό», επειδή έφυγα. Επειδή ήμουν σε αυτές τις ομάδες και πάντα πίστευα ότι υπήρχε κάτι περισσότερο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οπότε, πρέπει να σε ρωτήσω, θα μείνει μεταξύ μας , τι πιστεύεις γι αυτή την ομάδα;
ΤΖΟΥΛ: Είναι ευτυχισμένοι. Αυτή η ομάδα είναι ευτυχισμένη. Χαμογελάνε. Υπάρχει αγάπη στα μάτια τους. Είναι φιλόξενοι. Είναι υπέροχοι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τι πιστεύει – δεν… δεν ξέρω αν είναι ευτυχισμένοι ( γέλια).
ΤΖΟΥΛ: Ίσως λίγο ενοχλημένοι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό που ήθελα να πω – αυτό που έχω προσέξει στους Σώμπρα είναι ότι έχουν επίγνωση. Υπάρχει μια επίγνωση, που δεν την βλέπεις στους άλλους ανθρώπους, και μου αρέσει αυτό, ξέρεις, επειδή είναι πιο συνειδητοποιημένοι. Ναι.
ΤΖΟΥΛ: Απόλυτα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ωραία.
ΤΖΟΥΛ: Υπήρξα Σώμπρα…
ΛΙΝΤΑ: ( φωνάζει) Σε ευχαριστούμε Αντάμους! Σε ευχαριστούμε! Έλεος!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σας ευχαριστώ πολύ.

Ωριμότητα

Οπότε, ας το νοιώσουμε για λίγο, και σε ευχαριστώ Λίντα. Ας το νοιώσουμε για λίγο, όλο αυτό το θέμα με το πεπρωμένο της ψυχής, από την στιγμή που θα πείτε, «Όχι πια. Τελευταία ενσάρκωση. Τελείωσα με τις εμπειρίες», έχετε τον Μάστερ, όχι για να σας λέει τι να κάνετε – δεν είναι πνευματικός οδηγός ή οτιδήποτε τέτοιο – αλλά ο Μάστερ σας κρατάει στο μονοπάτι, σας προφυλάσσει από τις αποσπάσεις, από το να βγείτε από το δρόμο σας. Μερικές φορές είναι πολύ, πολύ απογοητευτικό επειδή θέλετε την ελευθερία σας. Θέλετε να πιστεύετε ότι εσείς κάνετε όλες τις επιλογές. Θέλετε να πιστεύετε ότι μπορείτε να κάνετε ό,τι στο διάβολο θέλετε.

Αλλά νοιώστε το για μια στιγμή, παρόλη την πιθανή σας απογοήτευση.  Όταν είπατε, «Τελείωσα, αυτό είναι. Καιρός για Πραγμάτωση», και ο Μάστερ, η σοφία μπήκε μέσα σας και σας έχει προφυλάξει από τρομακτικά πολλούς πόνους, τελικά, δεν είναι υπέροχο πράγμα; Δεν είναι πραγματικά υπέροχο; Θα επιστρέψω στο βίντεο που παρακολουθήσαμε πριν. Δεν είναι πραγματικά υπέροχο που έχετε αυτό το επίπεδο καθοδήγησης και προστασίας; Θεωρώ ότι θα ήταν καλύτερη αυτή η λέξη, το επίπεδο προστασίας που θα σας διασφαλίσει ότι θα φτάσετε στην Πραγμάτωση, να σας διασφαλίσει ότι θα ενσωματωθεί με ο Μάστερ με τον άνθρωπο. Τι υπέροχο πράγμα!

Μας οδηγεί σε μια συζήτηση γύρω από το πνευματικό – όχι το πνευματικό – λάθος λέξη, Κώλντρε. Μας οδηγεί σε μια συζήτηση γύρω από την ωριμότητα. Ωριμότητα. Μέχρι τώρα, ή έστω μέχρι σχετικά πρόσφατα, δεν είχατε την ωριμότητα να κάνετε πολλά πράγματα. Την ωριμότητα, και αυτό που συμβαίνει στην διαδρομή από την αφύπνιση προς την κυριαρχία είναι, ότι η ανωριμότητα μέσα σας εκτίθεται πολύ. Πολύ και πονάει κατά καιρούς. Αυτό ήταν ένα άλλο θέμα, που πίστευα ότι πιθανόν θα αντιμετωπίζαμε, όταν συζητούσαμε γύρω από τα επίπεδα της επίγνωσης. Τελευταία είναι πολύ υψηλά στα επίπεδα της πραγμάτωσης. Εμφανίζεται στα όνειρά σας. Η ανωριμότητα ξεσκεπάζεται.

Η ανωριμότητα είναι βασικά έλλειψη σοφίας. Δεν είναι κακό πράγμα, είναι απλά ανώριμο. Η ανωριμότητα είναι μια έλλειψη ή ένας περιορισμός της αντίληψης και της οπτικής, το να είστε τόσο στενοί – να βλέπετε με τόση στενότητα τα πράγματα – που δεν αισθάνεστε όλα τα διαφορετικά επίπεδα. Δεν έχετε επίγνωση όλων όσων πραγματικά συμβαίνουν. Αυτός είναι ο δικός μου ορισμός για την ανωριμότητα.

Πάει πίσω στο αξίωμα ότι δεν υπάρχει πραγματικότητα, δεν υπάρχει ζωή παρά μόνο όταν είναι παρούσα η αντίληψη. Τίποτα δεν υπάρχει παρά μόνο όταν υπάρχει συνείδηση. Αλλά η συνείδηση ή η αντίληψη μπορεί να εμφανιστούν σε διάφορα επίπεδα. Δεν είναι όλα ή τίποτα. Μπορεί να υπάρχουν πολύ περιορισμένα επίπεδα αντίληψης – αυτοεπιβαλλόμενα, περιορισμένα επίπεδα αντίληψης – τα οποία θα τα ονόμαζα  ανωριμότητα. Τόσο εστιασμένα μόνο στην επιβίωση , τόσο εστιασμένα στο εγώ, τόσο εστιασμένα στους πόνους σας, στα τραύματά σας και σε όλα τα υπόλοιπα που σας κάνουν πολύ ανώριμους, σας περιορίζουν πολύ την αντίληψη.

Αυτό που συμβαίνει αυτή την στιγμή, στην κίνηση για την οποία μιλήσαμε νωρίτερα, νοιώθετε όλες αυτές τις αλλαγές να έρχονται, και είναι για να κάνουν χώρο για τον Μάστερ, αλλά επίσης βγάζουν στην επιφάνεια την ανωριμότητα. Βγάζουν στην επιφάνεια τα μέρη εκείνα,  όπου είχατε αυτό- περιορίσει την συνείδησή σας.
Τώρα ανοίγουν, και αν το καταλαβαίνετε αυτό, τότε δεν είναι και τόσο τρομακτικό.
Αν το επιτρέψετε, θα αρχίσετε να συνειδητοποιείτε γιατί υπάρχει εκεί και τι συμβαίνει. Αλλά χωρίς αυτό, χωρίς το γνωρίζειν, μπορεί να σας αναστατώσει πολύ αυτή την στιγμή. Γι αυτό, ειδικά , τα όνειρα αυτή την στιγμή έρχονται από παντού και νοιώθετε ότι όλα αλλάζουν και τι συμβαίνει. Η ανωριμότητά σας βγαίνει στην επιφάνεια.

Στον άνθρωπο δεν αρέσει ιδιαίτερα να του λένε ότι έχει πεπρωμένο – όχι εσείς, όχι ο δικός σας τύπος. Στους άλλους  ανθρώπους,  ναι, τους αρέσει, αλλά όχι σε εσάς. Επαναστατείτε. «Δεν πρόκειται να αφήσω κανέναν να μου λέει τι να κάνω» , μια τέτοια νοοτροπία έχετε.

Αλλά δώσατε στον εαυτό σας αυτή την ευκαιρία για καθοδήγηση, επειδή μέσα από αυτή την προστασία – δεν είναι αρκετά κατάλληλη λέξη – αλλά είναι μια διαβεβαίωση. Έχετε μια πολιτική διασφάλισης για την δική σας Πραγμάτωση. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι αρχίζετε να αναπτύσσεστε, αρχίζετε να επιτρέπετε στην σοφία να μπεί. Την αποκαλώ Μάστερ, αλλά είναι απλά η σοφία και εσείς την επιτρέπετε στην ζωή σας, και καθώς το κάνετε αυτό, αναπτύσσετε την ωριμότητα, την ικανότητα να ανοίγεστε για να αντιλαμβάνεστε μια πολλαπλή ποικιλία επιπέδων και επιγνώσεων στην ζωή σας.

Καθώς φέρνετε την σοφία μέσα σας, φέρνετε επίσης και την ωριμότητα, και με την ωριμότητα, αρχίζετε να απελευθερώνετε το πεπρωμένο της ψυχής σας. Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται να σας προφυλάσσει από τα λάθη, να μην ξεφύγετε από τον δρόμο ή όπως θέλετε πείτε το. Ξαφνικά, αυτό το πεπρωμένο αντικαθίσταται από την αγνή σοφία, την αγνή υπέροχη σοφία. Και τότε απελευθερώνεστε από το πεπρωμένο της ψυχής ή το αφήνετε να φύγει. Δεν χρειάζεται πια. Και ξαφνικά, φέρνετε στην ζωή σας την ωριμότητα – η σοφία σε συνδυασμό με την ανθρώπινη εμπειρία, φτιάχνουν μια ολοκαίνουργια ωριμότητα – και αυτό συμβαίνει αυτή την στιγμή.

Και θα είναι τέλεια ισορροπημένο, τέλεια ισορροπημένο στο επίπεδο του πεπρωμένου της ψυχής, αυτού που είναι η διασφάλισή σας ότι δεν πρόκειται να σας συμβεί κάποια φρικτή απόσπαση. Καθώς φέρνετε την σοφία μέσα σας, αυτό το επίπεδο αυτού του πεπρωμένου απελευθερώνεται. Αφαιρείται. Εξαφανίζεται. Αυτό είναι  άλλο ένα πράγμα που νοιώθετε αυτή την στιγμή, σε αυτή την απομάκρυνση  και τις αλλαγές, και αντικαθίσταται από την σοφία σας. Θέλω να πω «το δικό σας» νόημα « ο Μάστερ μέσα σας». Αντικαθίσταται από την σοφία, και με αυτό, θα το πω ξανά, δεν μπορείτε να κάνετε λάθη. Δεν μπορεί να σας πάει κάτι στραβά. Είναι ένας παλιός ανθρώπινος φόβος , «Θα κάνω λάθος». Αυτή την στιγμή, δεν μπορείτε. Εε, έχετε ένα ιστορικό με τα λάθη, αλλά αυτή την στιγμή δεν μπορείτε. Είστε στην λειτουργία  προστασίας, στην λειτουργία διασφάλισης.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό και ας επικοινωνήσουμε με αυτή την σοφία που εισέρχεται.

Και μια από τις πρώτες σοφίες ,που αρχίζετε να νοιώθετε πραγματικά, είναι το «απλά Επιτρέπω». Επιτρέπω. Αυτό είναι που επιτρέπει περισσότερη σοφία να μπει. Αυτό είναι. Είναι πραγματικά αρκετά απλό.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό και ας το νοιώσουμε πραγματικά.

Tο τραγούδι
Πριν προχωρήσουμε , ας ξαναπαίξουμε το βίντεο, που είδατε στην αρχή εδώ. Ας το ξαναπαίξουμε. Αλλά πριν το κάνουμε, αισθανθείτε το πραγματικά σε διάφορα επίπεδα. Νιώστε το αυτό τώρα, ειδικά σ’ αυτό το επίπεδο του ανθρώπου και του Μάστερ, και αφήστε τον εαυτό σας να είναι πολύ, πολύ αισθησιακός. Αφήστε τον εαυτό σας να αισθάνεται σε πολύ βαθιά επίπεδα και αυτό σημαίνει ότι είναι ανοιχτός και επιτρέπει.
Ας το παίξουμε ξανά.
( παύση, καθώς το βίντεο δείχνει σιωπηλά , μια πόρτα που ανοίγει)

Λοιπόν, εντάξει ακριβώς εδώ. Εδώ. Το είδατε. Τι συμβαίνει?  ( το ακροατήριο λέει:  «Ανοίγει την πόρτα» ). Ανοίγει την πόρτα. Επιτρέπει. Τόσο απλό. Ανοίγει την πόρτα. Και όταν η πόρτα ανοίγει, σ’αυτή την περίπτωση, επιτρέπει στον Μάστερ και στον άνθρωπο να ενωθούν, επιτρέπει την σοφία. Δεν χρειάζεται να μάχεστε τη ζωή άλλο πια. Αυτό που σημαίνει είναι, ότι τώρα έχετε την ωριμότητα. Ο άνθρωπος δεν πρόκειται να κάνει λάθος. Βασικά, ο άνθρωπος μπαίνει τώρα σε μια νέα αισθησιακή εμπειρία.
Παρακολουθείστε τι συμβαίνει.
(το βίντεο συνεχίζεται)

I thought sooner or later the lights up above
Will come down in circles and guide me to love

Νόμιζα ότι αργά ή γρήγορα τα φώτα από ψηλά
Θα κατέβουν σε κύκλους και θα με οδηγήσουν στην αγάπη

Μπουμ ! Σταμάτα εδώ ! Θα σας τρελάνω εκεί πίσω. Μπορείτε να πάτε πίσω στον αρχικό στίχο? Μου αρέσει αυτό. Είναι καλό !!  (Γέλια)

Ο.Κ. «Νόμιζα ότι αργά ή γρήγορα τα φώτα από ψηλά
Θα κατέβουν σε κύκλους και θα με οδηγήσουν στην αγάπη».
Εδώ είναι ο Μάστερ που μπαίνει. Είναι η σοφία που μπαίνει. Είναι η γνώση που πάντα ήταν εκεί, αλλά με αυτήν ήρθε το πεπρωμένο. Επιτρέπετε στον Μάστερ να μπει ή προχωράτε μαζί με τον Μάστερ και λέτε, « Τελευταία ζωή», και επιτρέπετε σε αυτό το πεπρωμένο να συμβεί.

Ο άνθρωπος , κατά καιρούς, θύμωνε πολύ, ήταν πολύ αναστατωμένος. « Τί στο διάολο μου συμβαίνει?» και «Πώς γίνεται να μη μπορώ να το κάνω?» και « Γιατί δεν γίνεται πιο γρήγορα?» Ας ευχαριστήσουμε το θεό για αυτό το πεπρωμένο του Μάστερ.
«Δεν ξέρω τι είναι σωστό για μένα. Δεν μπορώ να δω καθαρά.» Σας χτυπάει κουδούνι αυτό ? Τώρα , δεν έγραψα εγώ τους στίχους, αλλά κατά κάποιον τρόπο βοήθησα. Ας συνεχίσουμε. Συγγνώμη σε εσάς εκεί πίσω στην παραγωγή .

(Το βίντεο συνεχίζει)

I cannot see straight
I’ve been here too long and I don’t want to wait for it

Δεν μπορώ να δω καθαρά
Βρίσκομαι εδώ τόσον πολύ καιρό και δεν θέλω να περιμένω γι’αυτό

Ο,κ.  Ο Αντάμους το σταματάει εδώ ). Σταματείστε εδώ, εντάξει. Λίγο πιο πίσω. Ο.κ.
Αυτό τα λέει όλα ή τί ακριβώς?  Ναι. «Είμαι εδώ τόσο πολύ καιρό. Δεν θέλω να περιμένω γι’αυτό.» Σας ακούγεται… ναι, ναι . Έβαλα λίγο το χεράκι μου για τους στίχους, αλλά ας συνεχίσουμε . ( πολλά γέλια).

(Το βίντεο συνεχίζεται)

Fly like a cannonball straight to my soul
Tear me to pieces and make me feel whole

Πέσε σαν βολίδα στην ψυχή μου
Κόψε με κομμάτια και κάνε με να αισθάνομαι ολόκληρος

Ο.κ. σταματάμε εδώ. Λοιπόν , τώρα, δεν είπατε πραγματικά, «Κόψε με κομμάτια», αλλά …  Κάτι για το κόψε με κομμάτια. Κάπως συμφωνήσατε σε αυτό και συνέβη. Και ξέρετε, αυτό ήταν μέρος του πεπρωμένου σας, του πεπρωμένου της ψυχής σας.

Ξέρετε, ο άνθρωπος θα συνέχιζε μόνος του να φτιάχνεται όλο και πιο πάνω και πιο πάνω. Θα αγόραζε Μαζεράτι και θα γινόταν πλούσιος και θα προσπαθούσε να γίνει γκουρού τελικά.  Είναι όλα ένα γαμημένο παιχνίδι εξουσίας, και δεν υπάρχει εξουσία, πουθενά τελικά , αλλά κυρίως δεν υπάρχει δύναμη στην Πραγμάτωση.

Ωραία . Λέτε λοιπόν, « Είμαι πρόθυμος να πολεμήσω γι’αυτήν και να μεταφέρω τα φορτία της.» Δεν το νομίζω. Αλλά προσπαθήσατε.
(το βίντεο συνεχίζεται)

But with every step I keep questioning what is true

Αλλά με κάθε βήμα συνεχίζω να αμφισβητώ τί είναι αλήθεια

Ο.κ.  Αυτό είναι τόσο αληθινό. Εννοώ είναι αληθινό, να αμφισβητείτε  κάθε βήμα του δρόμου. Εννοώ, να τι θα έπρεπε να μπει σε εκείνον τον στίχο εκεί «Και συνεχίσαμε να ενοχλούμε τον Adamus κάθε νύχτα (περισσότερο γέλιο), θέλοντας να απαντήσει στις ερωτήσεις μας και να τα πάρουμε στο κρανίο με τον Adamus». Έπρεπε να βγάλω αυτούς τους στίχους , γιατί θα ήταν πολύ μακρύ το τραγούδι.

Αλλά, εντάξει. Και όχι «Έλα σε μένα , ας είμαστε μαζί, ας πιούμε έναν καφέ.»
Fall on me.  Έλα σε μένα. Εννοώ, «Αγαπητέ Μάστερ , απλά έλα σε μένα , γιατί δεν ξέρω άλλον τρόπο να το κάνω , εκτός από αυτόν. Ας μην είμαστε τόσο μαλακοί με αυτό, απλά  -μπουμ – πέσε πάνω μου.» Και έγινε, και πραγματικά πονάει πολλές φορές, και ο άνθρωπος θυμώνει και λέει «Τι στο διάολο συμβαίνει ? Ασφυκτιώ με αυτό το πελώριο πράγμα πάνω από μένα!». Ήταν ο Μάστερ.

«Πέσε πάνω μου .» Με άλλα λόγια, «Έλα με όλη τη φόρα, διαφορετικά, θα μείνω στην ανθρώπινη κατάσταση που βρίσκομαι. Τελείωσα με αυτήν . Είμαι έτοιμος.» ο.κ. ας συνεχίσουμε.
( το βίντεο συνεχίζεται)

Fall on me with open arms
Fall on me

Πέσε πάνω μου, με ανοιχτή αγκαλιά
Πέσε πάνω μου

Και ξανά…, ο Μάστερ είναι τυφλός, όπως εδώ, ο πατέρας είναι τυφλός. Ο Μάστερ είναι τυφλός. Είναι μια τόσο όμορφη μεταφορική έννοια, που λέει ότι δεν υπάρχει επίκριση. Δεν χρειάζεται να κρύβεστε από τίποτα.

Τελικά, αν ο άνθρωπος επρόκειτο να κάνει οτιδήποτε, αν αισθανθήκατε ότι έπρεπε να κυριαρχείτε  στον εαυτό σας και να τον κάνετε να αξίζει, αυτό είναι να δώστε συγχώρεση, γιατί ο άνθρωπος αισθάνεται ενοχή για όλα. Ο άνθρωπος νομίζει ότι ακόμη και ο Μάστερ θα τον κρίνει λέγοντας: «Ω ! έκανες κακό σε αυτή τη ζωή. Σε παρακολουθούσα.» Ο Μάστερ είναι τυφλός σε όλα αυτά. Αν κάτι πρέπει να κάνετε , αυτό είναι να δεχθείτε συγχώρεση, που είσαστε άνθρωπος. Απλά να την λάβετε από το Εγώ Είμαι. Να την λάβετε , επειδή βρίσκεστε στην ανθρώπινη κατάσταση, γιατί το Εγώ Είμαι δεν το νοιάζει και τον Μάστερ δεν τον νοιάζει. Πραγματικά δεν ενδιαφέρονται, μόνο ο άνθρωπος. Ας συνεχίσουμε.

(το βίντεο συνεχίζεται )

from where you are
Fall on me

Boom! Like that.

With all your light
With all your light
With all your light

Presto una luce ti illuminerà
(A light will soon shine on you)

Seguila sempre, guidarti saprà
(Follow it, always and it will guide you)

.. από εκεί που είσαι
Πέσε πάνω μου

Μπουμ !!  κάπως έτσι.

Με όλο το φως σου
Με όλο το φως σου
Με όλο το φώς σου

Ένα φως σύντομα θα λάμψει πάνω σου

Ακολούθησέ το, πάντα και θα σε οδηγήσει

Έτσι τώρα ο Μάστερ του τραγουδάει  «Ένα φως σύντομα θα λάμψει πάνω σου», αλλά ο Μάστερ αναρωτιέται αν πραγματικά θα τον αφήσεις να μπει. Αισθάνεσαι ότι το αξίζεις  αρκετά ? Και ο Μάστερ λέει « Θα φέρω εκτυφλωτικό φως». Φως, σε αυτή την περίπτωση, είναι η σοφία.» Θα το φέρω σε σένα. Θα το παραδώσω σε σένα. Είσαι έτοιμος γι’αυτό ?»

«Ακολούθησέ το, πάντα και θα σε οδηγήσει». Και γι’αυτό σας μίλησα, το πνευματικό , -όχι η λέξη πνευματικό , Κώλντρε – το πεπρωμένο σας, το πεπρωμένο της ψυχής σας. Ακολουθήστε το και επιτρέψτε το. Θα σας οδηγήσει. Και είναι σίγουρο ότι θα συμβεί σε αυτή τη ζωή, η Πραγμάτωση.  Πραγμάτωση είναι κάτι που ήδη έχει ενεργοποιηθεί, έχει ήδη γίνει.  Ας συνεχίσουμε .

Tu non arrenderti, attento a non perdertiην παρα
(Don’t give up, be careful, don’t get lost)

Mην παραιτείσαι, πρόσεχε , μην χαθείς

Ο.κ. σταματείστε εδώ. Για αναλύστε το. Κάποιος που να σχετίζεται με αυτό ?
«Μην χαθείς», και δεν πρόκειται να χαθείτε. Με αυτό το όμορφο πεπρωμένο της ψυχής , δεν πρόκειται. Συνεχίζουμε.

E il tuo passato avrà senso per te
(and your past will make sense to you)

Και το παρελθόν σου θα έχει νόημα για σένα

Σταματάμε εδώ ! «Και το παρελθόν σου θα έχει νόημα για σένα.»
Δεν ξέρω πώς θα το επεξεργαστείτε εδώ, αλλά αυτή τη στιγμή, πραγματικά δεν έχει νόημα, το παρελθόν σας. Ξέρετε, είναι μια σειρά ηλίθιων γεγονότων που συνέβησαν.
Είναι εμπειρίες και δεν έχουν νόημα, αλλά ο Μάστερ λέει, « Είμαι η σοφία. Θα την φέρω μέσα. Και θα έχει νόημα όλο αυτό.» Εννοώ, θα αποκτήσει νόημα. Δεν θα το διανοητικοποιήσουμε, αλλά ξαφνικά, θα ξυπνήσετε  ένα πρωί, και θα είναι έτσι , « Ω ! θεέ μου! Ήταν τόσο απλό. Αυτό ήταν όλο.
Ας συνεχίσουμε

Vorrei che credessi in te stesso, ma sì
(I’d like you to believe in yourself, yes indeed)

In ogni passo che muoverai qui
(In every step you’ll take here)

È un viaggio infinito, sorriderò se
(It’s an endless journey – I’ll smile if)

Nel tempo che fugge mi porti con te
In the fleeting time you take me with you

Θα ήθελα να πιστεύεις στον εαυτό σου, ναι οπωσδήποτε

Σε κάθε βήμα που κάνεις εδώ

Είναι ένα ατελείωτο ταξίδι- Θα χαμογελάω αν

Στον φευγαλέο χρόνο με παίρνεις μαζί σου

Ο.κ. Ο Μάστερ λέει ξανά, «Πάρε με μαζί σου. Πάρε με μαζί σου σε αυτό το όμορφο ταξίδι. Επέτρεψέ μου να μπω. Ας βαδίσουμε μαζί σε αυτό. Ας φέρουμε μαζί σοφία και ανθρώπινη εμπειρία.»
( το βίντεο συνεχίζει μέχρι το τέλος)

Fall on me
Ascoltami
(Listen to me)

Fall on me
Abbracciami
(Embrace me)

Fall on me
Finché vorrai
(As long as you want)

Finché vorrai
(As long as you want)

Finché vorrai
(As long as you want)

Finché vorrai
(As long as you want)

I close my eyes and I’m seeing you everywhere
I step outside, it’s like I’m breathing you in the air

I can feel you’re there

Fall on me
Ascoltami
(Listen to me)

Fall on me
Abbracciami
(Embrace me)

Fall on me with all your light
With all your light
With all your light

Πέσε πάνω μου
(Άκουσέ με)

Πέσε πάνω μου
( Αγκάλιασέ με)

Πέσε πάνω μου
(Για όσο θέλεις)

Για όσο θέλεις

Για όσο θέλεις

Κλείνω τα μάτια μου και σε βλέπω παντού
βγαίνω έξω, και είναι σαν να σε αναπνέω στον αέρα

Μπορώ να σε αισθανθώ εκεί

Πέσε πάνω μου
(Άκουσέ με)

Πέσε πάνω μου
( Αγκάλιασέ με)

Πέσε πάνω μου με όλο το φως σου
με όλο το φως σου
με όλο το φως σου

Μμμμ. Και ο Μάστερ και ο άνθρωπος ακόμη μαζί μέχρι το τέλος. Η πόρτα έχει κλείσει αλλά ο Μάστερ και ο άνθρωπος είναι μαζί, όπως εσείς, ο άνθρωπος και εσείς, η σοφία του Μάστερ ενώνονται.

Σε όλο αυτό είχατε ένα πεπρωμένο, που τώρα απελευθερώνεται, ίσως μια από τις μεγαλύτερες μετατοπίσεις , που αισθάνεστε μέσα στην ύπαρξή σας. Όλον αυτόν τον καιρό, από τότε που είπατε , «Τελευταία ζωή, όχι άλλες εμπειρίες σε άλλες ενσαρκώσεις σ’ αυτόν τον πλανήτη», είχατε αυτό το πράγμα που σας καθοδηγούσε.( το πεπρωμένο)

Η ανωριμότητα, οι περιορισμοί, θα σας εμπόδιζαν από αυτό που πραγματικά επιθυμούσατε πάνω απ’ όλα, πάνω από αυτοκίνητα και χρήματα και φήμη και ότι άλλο, η ανωριμότητα θα σας εμπόδιζε από αυτό. Έτσι , το πεπρωμένο της ψυχής,  σας οδήγησε σε αυτό το σημείο. Και σε αυτό το σημείο τώρα, ο Μάστερ και ο άνθρωπος, έρχονται μαζί, εμπειρία και σοφία, απελευθέρωση της ανάγκης, ναι, φυσικά, της ανάγκης να έχετε αυτό το πεπρωμένο.

Τώρα θα γυρίσετε πίσω στο σημείο , του να κάνετε πραγματικά ώριμες επιλογές για τον εαυτό σας.

Θα γυρίσετε πίσω , στο να κάνετε ώριμες επιλογές και εκεί πηγαίνουμε, αυτό θα συζητήσουμε τώρα, να κάνετε πραγματικές επιλογές στη ζωή σας, με έναν νέο τύπο ελευθερίας, αλλά και με σοφία επίσης. Είναι μαζί, ο Μάστερ και ο άνθρωπος, όχι πια να έρχεται ο άνθρωπος από ένα χώρο περιορισμών, από ανασφάλεια , ανάγκες και θέλω, τώρα βρίσκεστε σε αυτό το σημείο , που έχετε ξεπεράσει το ενεργειακό κλέψιμο.
Έπρεπε να εγκαταλείψουμε αυτούς που επέμεναν στο ενεργειακό θρέψιμο, έπρεπε να τους αφήσουμε απέξω.

Τώρα πηγαίνετε πέρα από το σημείο του makyo (  makyo ** πνευματικά σκουπίδια, υποκρισία, πνευματική πολυλογία, πλατειασμοί για εντυπώσεις, απόσπαση από την ουσία).  Δεν έχει μείνει πολύ makyo, και δεν υπάρχει χώρος για αυτή την ανωριμότητα, που οδηγεί στον περιορισμό της συνείδησης. Απλά , καθόλου χώρος γι’αυτό.

Μεράμπ – Από το πεπρωμένο στη Σοφία

Σ’αυτό το σημείο, ας βάλουμε λίγη μουσική και ας κάνουμε μια μεράμπ, ενώνοντας όλα αυτά μαζί.
(η μουσική αρχίζει )

Βρισκόμαστε στο σημείο τώρα – ω! είναι ένα τόσο όμορφο σημείο – που  τελικά να κάνετε αληθινές επιλογές , αληθινές αποφάσεις στη ζωή σας.

Ήταν σαν να ήσασταν περιορισμένοι τελευταία, από την ομορφιά του πεπρωμένου, και ξέρω πολλές φορές είναι λίγο απογοητευτικό για σας. Αλλά τώρα, καθώς ο Μάστερ μπαίνει στην ζωή σας φέρνοντας όλη τη σοφία , τώρα αληθινές επιλογές θα γίνουν διαθέσιμες για σας, ξανά.

Καθώς κάνετε επιλογές στη ζωή σας, θα υπάρχει διαύγεια σε αυτές, και πολλή σοφία.

Ένα μεγάλο θέμα που συμβαίνει με την ανωριμότητα, που εκτίθεται τώρα, είναι ότι αναρωτιέστε , αν μπορείτε να την χειριστείτε. Αναρωτιέστε αν θα τα ξανακάνετε χάλια, αν θα ξανακάνετε λάθη.  Αυτή είναι μια τόσο διαβρωτική σκέψη, ένα διάχυτο συναίσθημα , για τόσον καιρό σε αυτό το πνευματικό ταξίδι, « Θα τα κάνω χάλια, θα αποτύχω ?» Δεν μπορείτε. Όχι με την σοφία. Δεν μπορούσατε και πριν, εξ’ αιτίας αυτού του πεπρωμένου, επίσης.

Ναι , αυτού του πεπρωμένου, από τη στιγμή που είπατε, « Τέλειωσα με τον παλιό τρόπο των ανθρώπινων εμπειριών», το πεπρωμένο είχε κάπως περιορίσει τις επιλογές , ώστε να φέρει στην επιφάνεια την αληθινή σας επιθυμία την ολοκλήρωση και την Πραγμάτωση.

Τώρα , αυτό το πεπρωμένο ανοίγει τον δρόμο στην αληθινή σοφία. Ο πατέρας μπορεί να μείνει στο πλάι, για να αφήσει τον γιο ή την κόρη να έχουν την δική τους ζωή.
(παύση)

Θα σας δώσω ένα πολύ περίεργο παράδειγμα ωριμότητας, τουλάχιστον ο Κώλντρε έτσι νομίζει. Με διπλοτσεκάρει τώρα. ( εννοεί για αυτά που θα πει ).

Ωριμότητα. Θα χρησιμοποιήσω τη μαριχουάνα σαν παράδειγμα, αρκετά παράξενο.
Ίσως 10,20,30 χρόνια πριν, χρησιμοποιήσατε μαριχουάνα.  Την καπνίσατε για να φτιαχτείτε, για να ενθουσιαστείτε , για εμπειρία. Και ήταν παράνομο. Ήταν αυτοί , που έλεγαν, ότι αν καπνίσεις μαριχουάνα θα γίνεις εξαρτώμενος από τα ναρκωτικά και την πορνογραφία και οτιδήποτε άλλο στον κόσμο, και ότι ήταν διαβολικό κατασκεύασμα.
Μην την αγγίζετε. Αλλά το κάνατε , έτσι κι αλλιώς.

Πολλοί φτιαχτήκατε , κατά διαστήματα. Πολλοί συνεχίσατε να φτιαχνόσαστε συνέχεια.
Θα μπορούσατε να πείτε , ότι ήταν , καλά, προσπαθούσατε να πάτε σε άλλες πραγματικότητες, κάπου πιο πέρα. Αλλά με την ανωριμότητα, απλά φτιαχνόσασταν, απλά φεύγατε . Ανακαλύψατε ότι ήταν μια ωραία μικρή απόδραση από την καθημερινή ζωή, έτσι απλά φεύγατε. Αυτό είναι πραγματικά ανώριμο.  Διασκεδαστικό, αλλά ανώριμο, και τελικά , πιθανόν να μην σας έδινε αληθινά κάποιες σημαντικές ανακαλύψεις ή ενοράσεις ή ότι άλλο.

Τώρα προχωράμε στην δική μας εποχή σήμερα. Συνειδητοποιείτε, τελικά , όλα τα πλεονεκτήματα της μαριχουάνας?  Απελευθερώνει πόνους, σταθεροποιεί παιδιά με επιληψία.  Θα δείξει τελικά, ότι στις μη παραισθησιογόνες μορφές της, μειώνει πολύ τα συμπτώματα του Αλτσχάιμερ. Και δεν μιλάω για το ότι σας ανεβάζει απαραίτητα, αλλά, βλέπετε , αυτά ήταν πάντα εκεί. Ήταν πάντα εκεί , μέσα στην μαριχουάνα.
Αλλά το ανώριμο άτομο ή κοινωνία την έβλεπαν απλά σαν εργαλείο για να φτιάχνονται.

Ενώ η ώριμη ύπαρξη , αυτός που έχει την σοφία του Μάστερ και την εμπειρία του ανθρώπου  αναγνωρίζει ότι δεν είναι διαβολικό κατασκεύασμα. Δεν είναι μόνο για να φτιάχνεσαι και να αποφεύγεις τη ζωή. Υπάρχουν τόσα πολλά περισσότερα σε αυτήν.
Έχει θαυμάσια ιατρικά οφέλη για το σώμα και το μυαλό. Δεν χρειάζεται να παίρνετε τα ισχυρά συστατικά, που απλά σας πάνε σε άλλη κατάσταση. Μπορείτε να το κάνετε αυτό , χωρίς τη μαριχουάνα. Αυτό είναι ωριμότητα. Αυτό είναι συναίσθηση. Αλλά 30, 20 χρόνια πριν , δεν είχατε τη συνείδηση, την αντίληψη, την ωριμότητα να το καταλάβετε, έτσι ήταν απλά μια ψυχαγωγική ουσία.

Χρησιμοποιώ αυτό το περίεργο παράδειγμα, για τη διαφορά ανάμεσα στην ανώριμη και την ώριμη ύπαρξη. Θα αρχίστε να βλέπετε πράγματα , που δεν βλέπατε πριν, γιατί είχατε μια περιορισμένη αντίληψη. Και όχι, δεν διαφημίζω τη μαριχουάνα εδώ. Απλά λέω ότι είναι ένα παράδειγμα. Υπάρχουν τόσο πολύ περισσότερα, που μόνο μια ύπαρξη με σοφία μπορεί να αισθανθεί και να βιώσει. Υπάρχουν τόσο πολύ περισσότερα σε κάθε τι στη ζωή, που ίσως δεν γίνονταν αντιληπτά από μια ανώριμη ύπαρξη.

Επιτρέποντας την σοφία του Μάστερ – αληθινά, ένα πιo τα πιο βαθιά πράγματα , που κάνατε ποτέ – φέρνοντας σοφία, ενσυναίσθηση, ωριμότητα. Αυτό φέρνει πολλά, πολλά επίπεδα συνείδησης και φέρνει αισθησιασμό, απίστευτο αισθησιασμό.

Χωρίς αυτή τη σοφία, που επιτρέψατε αυτά τα τελευταία χρόνια, χωρίς αυτήν, δεν θα είχατε την ισορροπία να διαχειριστείτε μια αισθησιακή ζωή, Θα αισθανόσασταν απλά έναν μεγάλο αισθησιασμό, απλά προσωρινά μεγάλο, και δεν θα κατανοούσατε όλη την ομορφιά σε αυτόν.

Όταν επιτρέψατε στον Μάστερ να μπεί στη ζωή σας, όταν επιτρέψατε στη σοφία να αρχίσει να μπαίνει, ο άνθρωπος θέλησε να προσπαθήσει να κρατήσει την σοφία γι’αυτόν, να απαιτήσει την σοφία, να απαιτήσει την εξυπνάδα.

Όταν επιτρέψατε στον Μάστερ να μπει, όπως το φως έχει μπει, καθώς επιτρέψατε σε αυτόν να πέσει πάνω σας, κατανοήσατε  ότι δεν χρειάζεται ο άνθρωπος να απαιτήσει την σοφία ή την ευφυία ή υπερδυνάμεις. Ο άνθρωπος μόνο χρειάζεται να βαδίζει χέρι-χέρι , να τραγουδά καρδιά σε καρδιά με τον Μάστερ.

Με αυτή την σοφία που έρχεται, συνειδητοποιείτε ότι δεν χρειάζεται ο άνθρωπος να προσπαθεί να τακτοποιήσει και να ελέγξει τα πάντα. Λειτουργεί. Λειτουργεί , όταν ο άνθρωπος συνεχίζει με την εμπειρία, αλλά αφήνει το κομμάτι του Μάστερ μέσα του να φέρει την σοφία, την συγχρονικότητα, την ευθυγράμμιση, την αντήχηση.

Κάνατε δύο πράγματα που είναι θεμελιώδη.

Το ένα, όταν είπατε, « Έχω τελειώσει με την επαναλαμβανόμενη διαδικασία  των ενσαρκώσεων στον πλανήτη. Τέλειωσα μ’ αυτό .» Δεν είπατε ούτε , «Θέλω περισσότερα». Απλά είπατε , « Θέλω να βγω.»

Και μετά το πιο σημαντικό πράγμα ήταν ότι ανοίξατε τον εαυτό σας, επιτρέψατε τον Μάστερ, την σοφία.

Λίγοι άνθρωποι το έχουν κάνει αυτό . Φοβούνται να αφήσουν κάτι τόσο μεγάλο, το οποίο είναι ο εαυτός τους , να μπει στη ζωή τους.

Ω ! Είναι πρόθυμοι να αφήσουν κάποιες άλλες οντότητες ή αγγέλους να μπουν , αλλά λίγοι είναι πρόθυμοι να αφήσουν κάτι τόσο μεγάλο- που είναι επίσης κομμάτι του εαυτού τους-  να μπει στη ζωή τους . Δεν εμπιστεύονται τον εαυτό τους.
Επιτρέψατε τον Εαυτό σας στη ζωή σας, και αυτό έφερε την σοφία.

Είναι ακόμα δύσκολο για σας να το καθορίσετε, τί σημαίνει, τί ακριβώς είναι – αλλά έχετε μια αίσθηση γι’αυτό.

(παύση)
Και κάνοντάς το, αυτό απελευθερώνει – τώρα αμέσως , καθώς μιλάμε – απελευθερώνει αυτό το πεπρωμένο της ψυχής.

Ω! Δεν ήταν καθόλου κακό . Όχι. Ήταν πολύ καλό. Ήταν σαν σωσίβιο. Αλλά το έκανε έτσι, ώστε μερικές από τις ανθρώπινες επιλογές δεν επρόκειτο να γίνουν, δεν επρόκειτο να εκπληρωθούν.

Με αυτό το πεπρωμένο της ψυχής,  σήμαινε  ότι ορισμένες ανθρώπινες ανάγκες και θέλω, ανώριμες ανάγκες και θέλω, απλά δεν θα εκπληρώνονταν.

Αλλά τώρα αυτό αλλάζει.

Αυτή η μετατόπιση που αισθάνεστε, αυτά τα πράγματα που σαν να διαχωρίζονται, να απομακρύνονται, αυτή η κίνηση που αισθάνεστε σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο αντίληψης, είναι απλά το πεπρωμένο της ψυχής, που δεν χρειάζεται πια να υπάρχει.
Αντικαθίσταται από σοφία , από ωριμότητα.

(παύση)
Δεν είμαι σίγουρoς ,αν ο άνθρωπος είναι ευτυχισμένος ή λυπημένος με όλο αυτό. Δεν είμαι σίγουρος αν ο άνθρωπος δυσανασχετεί κάπως με αυτό το πεπρωμένο. Ξέρω ότι οι άνθρωποι θέλουν να αισθάνονται, ότι είναι ελεύθεροι, αλλά πολύ λίγοι τελικά είναι.
Στους ανθρώπους αρέσει να θεωρούν ότι έχουν επιλογές , αλλά πολύ λίγοι πραγματικά κάνουν επιλογές στη ζωή τους .

Είχατε αυτό το πεπρωμένο, που σας εμπόδισε από το να περιπλανιόσαστε , να χαθείτε.
Τώρα αποκτήσατε σοφία.

(παύση )
Δεν χρειάζεστε αυτό το σωσίβιο προστασίας πια. Αυτό σιγά , σιγά ξεθωριάζει. Δεν το χρειάζεστε. Έχετε αποκτήσει την ωριμότητα τώρα.

Επικοινωνείστε με αυτήν για λίγο. Αισθανθείτε την.
( παύση)

Και δεν μπορώ να το τονίσω αρκετά : Δεν μπορείτε να το κάνετε λάθος. Δεν μπορείτε να κάνετε λάθη. Κάθε τι , που συμβαίνει στη ζωή σας αυτή τη στιγμή, είναι όλα ένα κομμάτι της Πραγμάτωσής σας. Είτε είναι ένα πρόβλημα υγείας, ή οικονομικό ή απλά να μάχεστε τον εαυτό σας, είναι όλα κομμάτι της Πραγμάτωσης , η οποία τελικά έχει ήδη γίνει.

Έτσι, αγαπητέ άνθρωπε, σταμάτα. Σταμάτα να δουλεύεις γι’αυτήν. Σταμάτα να την σχεδιάζεις. Σταμάτα να την φοβάσαι.  Αυτό είναι που θέλω πραγματικά να πω, σταμάτα να την φοβάσαι.
(παύση)
Τώρα , φαντάσου – φαντάσου κάτι που είναι εδώ – να κάνεις αληθινές επιλογές στη ζωή σου.

Όχι επιλογές για το τί καφέ θα παραγγείλεις ή τί χρώμα παπούτσια θα φορέσεις. Εννοώ , αληθινές επιλογές στη  ζωή σου.

Όχι επιλογές με φόβο. Όχι επιλογές ανάμεσα σε μαύρο και άσπρο, αλλά επιλογές δυνατοτήτων – τί θα εμπειραθείς μετά,  σε τί ανοίγεσαι μετά.

Αληθινές επιλογές , πως θα μπεις βαθειά στο Εγώ Είμαι και πώς θα το αφήσεις να μπει βαθειά μέσα σου. Αληθινές επιλογές.

Επιλογές που φοβόσουν να κάνεις πριν . Ναι, μερικές επιλογές – μεγάλες, όπως καριέρα και που θα ζήσεις και σύντροφοι, ναι, μερικές από αυτές – αλλά ακόμα μεγαλύτερες επιλογές στη ζωή σου .

Επιλογές που, κατά κάποιον τρόπο, δεν ήταν πραγματικά διαθέσιμες σε σένα πριν, εξ’ αιτίας αυτού του παράγοντα του πεπρωμένου. Αλλά τώρα είναι, με ωριμότητα, με σοφία.

Αισθανθείτε το για μια στιγμή – την ωριμότητα, την σοφή ύπαρξη που είστε, πραγματικά ικανοί τώρα να επιλέγετε συνειδητά χωρίς φόβο, χωρίς πολλή εσωτερική ανησυχία – να επιλέγετε τι θέλετε να εμπειραθείτε μετά .

Ας πάρουμε μια βαθειά αναπνοή με αυτό.

Θα έχετε την ευκαιρία στη ζωή σας, ανάμεσα στο τώρα και στο επόμενο shoud μας, βέβαια, για αυτού του τύπου τις επιλογές. Όχι πού θα πάτε για δείπνο ή τι θα παρακολουθήσετε στην t.v., αλλά αληθινές επιλογές ξανά.  Θα είναι λίγο άβολο.
Αυτές ήταν κάπως έξω από το «ντουλάπι των δυνατοτήτων» σας για λίγο, μη διαθέσιμες. Τώρα επιστρέφουν ξανά.

(παύση)
Αν αισθάνεστε ανησυχία, όταν συνειδητοποιείτε ότι η επιλογή είναι εκεί, αν υπάρχει ανησυχία, πάρτε μια βαθιά αναπνοή και επικοινωνείστε μετά με την σοφία, την δική σας σοφία.

Βαθειά αναπνοή.
(Η μουσική τελειώνει)

Τι όμορφη μέρα που περάσαμε μαζί. Ξεκίνησε με τα τρία επίπεδα συνειδητοποίησης.
Πρώτα , η συνειδητοποίηση για το πεπρωμένο της ψυχής. Δεύτερον, η συνειδητοποίηση , ότι αυτό έχει αντικατασταθεί τώρα από μια βαθιά υπάρχουσα και ενσωματωμένη σοφία, ανάμεσα σε σας και τον Μάστερ, όπως ακριβώς στο βίντεο.
Και τελικά, η συνειδητοποίηση ότι ένα νέο επίπεδο να κάνετε επιλογές θα είναι διαθέσιμο σε σας. Και θα μπορούσε να είναι λίγο καταιγιστικό στην αρχή, αλλά μετά το εισπνέετε και αναγνωρίζετε ότι η σοφία είναι ακριβώς εδώ.
Η ωριμότητα που δεν είχατε ,ακόμη και μερικά χρόνια πριν, είναι εδώ.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή μαζί, αγαπητοί φίλοι, μια καλή βαθιά αναπνοή μαζί.

Τι μέρα κι αυτή ! Τι μέρα ! Πολύ αισθησιακή με πολλούς τρόπους.

Με αυτό, είμαι ο Αντάμους, σε υπηρεσία προς εσάς. Ευχαριστώ.

Και θυμηθείτε….

Το ακροατήριο : Όλα είναι καλά σε όλη τη δημιουργία.

Αντάμους :Ευχαριστώ. Όλα είναι καλά σε όλες τις δημιουργίες σας.

Μετάφραση : Καλλιόπη Παγούδη,  Μαρία Γρηγοράκη

Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Γρηγοράκη

Σπόνσορας της μετάφρασης: Μαρία Κωδωνάκη