Shoud 3, Στα Φτερά της Ελπίδας

14 -12- 2024
( Είστε Πρωτοπόροι, 1η Ερώτηση, Πετάξτε την Αμφιβολία, Χρησιμοποιείστε το Φως τώρα, Η ριζοσπαστική φαντασία, Μεράμπ για την ριζοσπαστική Φαντασία)

Είμαι Αυτό που Είμαι, ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής.

Καλωσορίσατε όλοι. Καλωσορίσατε στο Shoud του Δεκεμβρίου. Καλωσορίσατε σ’ αυτή την περίφημη συνάθροιση των Σώμπρα. Ω! τί κοινό έχουμε εδώ.

Είστε όλοι ενθουσιασμένοι; Ε, (μερικές ζητωκραυγές και χειροκροτήματα). Αισθάνομαι λίγη νευρικότητα. Αισθάνομαι λίγη συγκράτηση όπως, «Τί πρόκειται να μας κάνει σήμερα ο Αντάμους, χμ;» (λίγα γέλια) Ποιος εγώ;! Αα! Θα είμαι καλός κι ευγενικός και …

ΛΙΝΤΑ: Ω, ναι, ναι, ναι!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … γλυκός. Ναι, λοιπόν. Όμως έχω κάποια άσχημα νέα. Λυπάμαι που ξεκινάω έτσι. Ξέρετε, κανονικά δεν μπαίνεις σε ένα μεγάλο μηνιαίο Shoud με άσχημα νέα, αλλά σήμερα τα έχω.

Είστε οι Πρωτοπόροι

Τα άσχημα νέα είναι, είτε το πιστεύετε είτε όχι, ότι εμείς, οι Αναληφθέντες Δάσκαλοι, δεν γνωρίζουμε τα πάντα .Δεν νομίζω ότι είναι αστείο. Κάποιος άλλος νομίζει ότι είναι αστείο; Γελάει κανείς άλλος; Δεν νομίζω ότι είναι τόσο αστείο. Όχι, δεν γνωρίζουμε τα πάντα. Όχι, και με εκπλήσσει μερικές φορές, ότι οι Σώμπρα πιστεύουν ότι ξέρουμε τα πάντα, όπως το τί θα συμβεί παρακάτω. Ξέρετε, τα πράγματα μπορεί να προχωρούν σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση και να κάνουν μια πολύ γρήγορη στροφή την τελευταία στιγμή. Συμβαίνει συνεχώς τώρα.

Δεν ξέρουμε πώς είναι να μπαίνεις στην Αγάπη 2.0. Δεν ξέρουμε. Έχουμε τις θεωρίες μας. Μπορούμε να το συζητάμε. Μπορούμε να κάνουμε ανώτερες επικοινωνίες γι’ αυτήν. Πάντως είτε το πιστεύετε είτε όχι, εμείς, σαν Αναληφθέντες Δάσκαλοι, δεν την έχουμε βιώσει. Εσείς είστε εκείνοι που την βιώνουν. Δεν ξέρουμε πώς είναι να πηγαίνεις από ένα βιολογικό σώμα σε ένα φωτεινό σώμα, ενώ το βιολογικό σώμα υπάρχει ακόμα.
ΛΙΝΤΑ: Αυτό συμβαίνει επειδή εσείς απλά φύγατε; Αυτό είναι που …
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οπωσδήποτε.
ΛΙΝΤΑ: Οκέι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν, αυτό ήταν έξυπνο ή κουτό; (η Λίντα γελάει) Θα μπούμε σ’ αυτό αργότερα. Δεν ξέρουμε πώς είναι να έχεις την εμπειρία να βρίσκεσαι και στο φωτεινό σώμα και στο βιολογικό. Όπως επισήμανε ευγενικά η Λίντα, εμείς φύγαμε. Βγήκαμε από το υλικό σώμα. Πραγματικά δεν είχαμε την ευκαιρία να βιώσουμε το φωτεινό σώμα ταυτόχρονα.  

Δεν ξέρουμε ακριβώς τις τελικές συνέπειες στο φως ,καθώς αυτό  σχετίζεται με ό,τι συμβαίνει στον πλανήτη. Μπορούμε να διατυπώνουμε θεωρίες. Μπορούμε να το συζητάμε στην Λέσχη. Πηγαινοερχόμαστε και συζητάμε. Όμως εσείς είστε που το βιώνετε, που μαθαίνετε. Και μετά αυτό που κάνουμε σαν Βυσσινί Συμβούλιο, συγκεντρώνουμε αυτές τις πληροφορίες. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι συγκεντρώνουμε τις εμπειρίες και την σοφία και μετά τα χρησιμοποιούμε αυτά για να διδάσκουμε στις άλλες σφαίρες, ή για να επιστρέφουμε και να διδάσκουμε άλλους ανθρώπους εδώ. Όμως εμείς δεν το έχουμε κάνει αυτό. Δεν γνωρίζουμε όλες τις απαντήσεις. Σκόπευα να πω, «Δεν ξέρω», πάντως δεν γνωρίζουμε όλες τις απαντήσεις. Γι’ αυτό είστε εδώ.

Θέλω να το νιώσετε αυτό για ένα λεπτό. Πιστεύω ότι μερικές φορές έχετε αυτή την ιδέα ότι ξέρουμε όλα αυτά τα πράγματα και μετά – χα, χα, χα – από σας εξαρτάται ότι πρέπει να τα μάθετε για τον εαυτό σας. Εσείς είστε εκείνοι, οι πρωτοπόροι, που τα μαθαίνετε αυτά, μαθαίνετε πώς είναι να βρίσκεστε στο αληθινό Και. Εμείς δεν το ξέρουμε πραγματικά. Ήμασταν άνθρωποι τη μια στιγμή – πουφ! – και την επόμενη είμαστε Αναληφθέντες Δάσκαλοι.

Δεν μειώνω τον ρόλο των Αναληφθέντων Δασκάλων. Είμαστε φοβεροί. Είμαστε τόσο απίστευτοι .Δεν θα μπορούσατε καν να φανταστείτε. Αλλά δεν περνάμε αυτό που περνάτε. Δεν περνάμε το επίπεδο των μεταβάσεων και των απελευθερώσεων του σώματος και ειδικά του μυαλού που περνάτε εσείς. Καθόλου. Μαθαίνετε, βιώνετε πώς είναι τώρα να πηγαίνετε πραγματικά πέρα από το μυαλό, κάτι που όλοι φοβόσασταν για πολύ καιρό. Να πάτε πέρα από το μυαλό.

Όλοι ανησυχούσατε σ’ αυτή τη ζωή και σε άλλες, ότι θα σας έβαζαν σε ένα ίδρυμα εξαιτίας όσων συνέβαιναν εκεί μέσα. Το έχετε πολεμήσει, το έχετε καταπιέσει, και τώρα σας ενθαρρύνω, σχεδόν σας αναγκάζω εγώ και οι άλλοι να πάτε πέρα απ’ αυτό το μυαλό, γιατί υπάρχουν τόσα περισσότερα πέρα απ’ αυτό. Εμείς ποτέ δεν το κάναμε αυτό.

Έτσι, είμαστε σπουδαίοι στη θεωρία με πολλούς τρόπους. Σπουδαίοι στο να λέμε, «Οκέι, ποια είναι η δυναμική της ενέργειας;» Μου αρέσει πολύ να δουλεύω με όλους τους Σώμπρα πάνω στη μεταφυσική, αυτό που συμβαίνει πραγματικά. Όμως τελικά, εσείς είστε εκείνοι που το κάνουν πραγματικά, κι αυτά είναι τα άσχημα νέα (ο Αντάμους γελάει).

Τα άσχημα νέα είναι, μερικές φορές πιστεύω ότι θέλετε να πιστεύετε ότι γνωρίζουμε τα πάντα κι ότι βλέπουμε το μέλλον. Όντως βλέπουμε το μέλλον, αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει σε μια στιγμή. Μπορεί να αλλάξει στο λεπτό.

Το είδατε να συμβαίνει με τις πρόσφατες εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα πράγματα πήγαιναν προς μια κατεύθυνση. Πάρα πολύ γρήγορα, μέσα σε λιγότερο από δυο εβδομάδες πριν τις εκλογές, τα πάντα άρχισαν να αλλάζουν.

Δεν έχουμε όλες τις απαντήσεις, ούτε και θα το ήθελα. Δεν θέλω να τις έχω. Δεν θέλω να τις έχω, σαν να είστε πειραματόζωα βασικά κι απλά πρέπει να πάτε να μάθετε όσα έχουμε μάθει. Είστε εξερευνητές. Είστε εκείνοι που δημιουργούν όλα αυτά τα καινούρια πράγματα. Δημιουργείτε αυτά ακριβώς που πρόκειται να μελετήσουν άλλοι. Πάντως εμείς δεν τα έχουμε περάσει. 

Έχουμε περάσει πολλά, και είμαστε εδώ για να σας καθοδηγούμε και να σας στηρίζουμε και να εξηγούμε πράγματα με βάση την γενική εικόνα, ώστε να έχετε μια κατανόηση του λόγου που περνάτε αυτά που περνάτε. Όμως εσείς είστε στην πρώτη γραμμή. Είστε εκείνοι εκεί έξω που το κάνετε. Οπότε σας παρακαλώ αφιερώστε ένα λεπτό κι αναγνωρίστε τον εαυτό σας κι αυτό που κάνετε. 

Και ξέρω ότι δεν αναγνωρίζετε τον εαυτό σας. Ξέρετε, οι μέρες μου είναι εύκολες. Έχω νυχτερινή δουλειά, γιατί ασχολούμαι μαζί σας. Όλες αυτές οι κλήσεις. Όλα αυτά τα «Ω, Αντάμους, είπες αυτό» και «Τί να κάνω γι’ αυτό;» Είμαστε πολύ, πάρα πολύ απασχολημένοι τη νύχτα, κι απλά θα μου άρεσε τόσο πολύ αν μπορούσατε να δείτε τον εαυτό σας όπως σας βλέπουμε εγώ και οι άλλοι Αναληφθέντες Δάσκαλοι.

 Ζητωκραυγάζουμε για σας. Σας υποστηρίζουμε. Δεν υπάρχει ποτέ αρνητικότητα όπως, «Ω, δεν ξέρουν τι κάνουν.» Λοιπόν, υπάρχει από μένα, αλλά … (ο Αντάμους γελάει) «Αυτοί συγκρατούνται.» Καθόλου. Υπάρχει αυτή η σπουδαία αίσθηση τιμής για σας, τους Μάστερ, γι’ αυτό που κάνετε, αυτό που περνάτε.

Αυτό που περνάτε είναι – δηλαδή, το ξέρετε ως ένα σημείο – πάντως είναι πρωτοφανές αυτό που κάνετε στο σώμα σας και στο μυαλό σας και στις περασμένες ζωές σας και λοιπά. Αυτό που κάνετε είναι αληθινά εκπληκτικό. Και γενικά, παραμένετε άθικτοι. Υποθέτω ότι αυτό είναι το πιο εκπληκτικό απ’ όλα. Κάνουν πολύ καλή δουλειά, έτσι δεν είναι;
ΛΙΝΤΑ: (κάνει μια μικρή παύση, μετά γουρλώνει τα μάτια της δραματικά) Ναι (αυτοί γελάνε).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εσύ τι κάνεις; Τα καταφέρνεις;
ΛΙΝΤΑ: Μερικές μέρες καλύτερα από άλλες.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Και ξέρεις, μερικές φορές σκέφτεστε, «Λοιπόν, τί μου συμβαίνει; Το χάνω κι απλά δεν μπορώ να αντιμετωπίσω τα πράγματα.» Με βάση όσα περνάτε, είναι εκπληκτικό ότι τα έχετε καταφέρει.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτά, προς τιμήν όσων κάνετε.

Δεν έχουμε όλες τις απαντήσεις. Μερικές φορές παριστάνουμε ότι τις έχουμε, αλλά πραγματικά δεν τις έχουμε. Μπορούμε να σας βοηθήσουμε από την άποψη της καθοδήγησης, να σας βοηθήσουμε να δείτε μερικά από τα πράγματα που βρίσκονται στα τυφλά σημεία σας, αλλά εσείς είστε εκείνοι που το κάνουν.

Εσείς είστε εκείνοι που επιφέρουν αυτή την τόσο μεγάλη αλλαγή στον πλανήτη. Είναι μια σαρωτική αλλαγή. Δεν μοιάζει με καμιά άλλη ζωή που ζήσατε ποτέ.  

Και να προσθέσω, ενώ περνάτε όλα αυτά, όλες οι περασμένες ζωές σας επίσης μπαίνουν στην Πραγμάτωσή τους. Δεν καταλαβαίνουν τί συμβαίνει. Δεν έχουν τις συζητήσεις που έχουμε εμείς, αλλά περνάνε την απελευθέρωσή τους, τις προκλήσεις τους, τον ερχομό τους στην Πραγμάτωση, κι εσείς είστε οι αρχηγοί της αγέλης γι’ αυτές. Είστε η έμπνευση. Εσείς από το τώρα πηγαίνετε πίσω να τις επισκεφθείτε στο παρελθόν σε μια προσπάθεια να τους πείτε, ότι θα είναι εντάξει. Όλα αυτά συμβαίνουν τώρα. Όλα αυτά συμβαίνουν στην καθημερινή σας ζωή κι αναρωτιέστε μερικές φορές γιατί νιώθετε την έντονη πίεση, γιατί νιώθετε ότι μπορεί να το χάνετε.  

Έτσι, ήθελα να ξεκινήσω με τα άσχημα νέα (η Λίντα γελάει). Η υπόλοιπη συζήτηση είναι όλη καλή. Όλη καλή.

Θα ήθελα να απευθύνω χαιρετισμό σε κάνα δυο υπέροχους – λοιπόν, δεν είναι καν καλεσμένοι σήμερα – είναι υπέροχοι φίλοι. Δεν θα έχαναν μια γιορτή σαν αυτή για κανένα λόγο. Έχουμε τον FM.
ΛΙΝΤΑ: Ωω! (λίγο χειροκρότημα)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και – ναι – και τον Σαρτ (μερικά παλαμάκια). Ναι, τον Σαρτ; Τον Σαρτ.
ΛΙΝΤΑ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ξεχνάτε γρήγορα. Σαρτ, συγγνώμη, ξέχασαν (δυνατότερο χειροκρότημα). Σε ξέχασαν κιόλας!
ΛΙΝΤΑ: Θυμάσαι εκείνο το μπλουζάκι;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Και η Ήντιθ (κι άλλο χειροκρότημα).
Δεν θα το έχαναν για τίποτα. Κι επίσης, η Κάρολυν είναι μαζί μας σήμερα (λίγο ακόμα χειροκρότημα). Έτσι, ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή. Ας τους καλωσορίσουμε όλους. Θέλουν το πάρτι. Θέλουν το πάρτι.

Θέλω επίσης να καλωσορίσω όλους τους καινούριους που συντονίζονται με τον Βυσσινί Κύκλο εδώ και, ας πούμε, έξι μήνες ως έναν χρόνο. Έρχονται πολλοί καινούριοι.
ΛΙΝΤΑ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έχω τον καημένο τον Κώλντρε έξω στο διαδίκτυο να κάνει αυτές τις συνεντεύξεις και να δέχεται την οργή για πράγματα που λέω. Αλλά είναι εντάξει. Εκείνος συμφώνησε γι’ αυτό. Πάντως αυτό φέρνει πολλούς καινούριους. Ω, πολλοί από τους ακροατές, δεν τους αρέσει καθόλου. Όμως υπάρχουν μερικοί και κάπως βρίσκει τον στόχο. Ακούνε κάτι. Ακούνε, λοιπόν, ακούνε τον εαυτό τους, αυτό ακούνε. Και μετά έρχονται στον Βυσσινί Κύκλο, μαθαίνουν πιο πολλά, δοκιμάζουν πιο πολλά. Πόσοι από σας εδώ σήμερα στο κοινό βρίσκονται εδώ μόνο από το 2024; Ένας δυο – ωραία. Μπορείτε να σηκώσετε το χέρι σας, είναι εντάξει (ο Αντάμους γελάει).

Η Πρώτη Ερώτηση του Αντάμους

Λοιπόν, πολύ γρήγορα, θέλω η Λίντα να πάρει το μικρόφωνο και να πάει τριγύρω στην αίθουσα. Τι θα λέγατε στους νεοφερμένους του Βυσσινί Κύκλου για τον Βυσσινί Κύκλο; Τι θα τους λέγατε?
ΧΕΝΡΙΕΤ: Αυτά που λέγονται είναι μια πραγματική αντανάκλαση του εαυτού σας
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό θα έλεγες στους καινούριους;
ΧΕΝΡΙΕΤ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι. Κι αυτοί λένε, «Τι διάολο σημαίνει αυτό;» Η Χενριέτ γελάει Όχι, μιλάω σοβαρά. Πρέπει να τους το εξηγήσεις πραγματικά.
ΧΕΝΡΙΕΤ: «Πραγματικά, ακούτε τον εαυτό σας και θυμάστε τον εαυτό σας με όσα λέγονται.»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οπότε, ναι, «Αυτό που ακούτε είναι η ενέργειά σας. Έτσι, παρόλο που είναι ένας μεγάλος οργανισμός και πολλοί άλλοι άνθρωποι, τελικά, πρόκειται να ακούσετε τον εαυτό σας.»
ΧΕΝΡΙΕΤ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Τί θα λέγατε στους ανθρώπους για τον Βυσσινί Κύκλο; Είναι καινούριοι. Άκουσαν κάτι σε μια απ’ αυτές τις διαδικτυακές εκπομπές, πάνε στον όμορφο ιστότοπο του Βυσσινί Κύκλου – ευχαριστούμε, Χόρχε – και τώρα νιώθουν έλξη. Αλλά τι θα τους λέγατε;
ΡΑ (Ταμάρα): Είναι στο σωστό μέρος.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι στο σωστό μέρος.
ΡΑ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και τί σημαίνει αυτό;
ΡΑ: «Όλα όσα έψαχνες θα μπορούσες να τα βρεις εδώ.»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι.
ΡΑ: «Μπορεί να βρεις και τον εαυτό σου.»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν πώς θα λέγατε στους καινούριους για τον Βυσσινί Κύκλο;
ΒΙΝΣ: Θα ήταν – επειδή η εμπειρία μου είναι δική μου – πάντως «Απλά να είστε ανοιχτοί.»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: «Να είστε ανοιχτοί.» Οκέι. Ναι.
ΒΙΝΣ: «Να διαλέξετε συνετά.»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά.
ΒΙΝΣ: «Και δείτε που θα πάει.»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Όμως τι θα τους έλεγες για τον Βυσσινί Κύκλο σαν ομάδα; Πώς θα περιέγραφες αυτή την ομάδα;
ΒΙΝΣ: «Μερικοί από τους πιο ενδιαφέροντες ανθρώπους με τους οποίους θα θέλεις να είσαι.»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Οκέι. Ποια συμβουλή θα τους έδινες πριν έρθουν σε μια εκδήλωση σαν αυτή, προτού βουτήξουν μέσα; Ποια σοφά λόγια;
ΒΙΝΣ:  «Απλά βιώστε το.»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: (γελάει) Οκέι.
ΒΙΝΣ: «Προσπαθήστε να μην το κρίνετε»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: «Προσπαθήστε να μην το κρίνετε». Οκέι. Ωραία. Σ’ ευχαριστώ.

Λοιπόν, ποιο είναι το ένα πράγμα που θα πρέπει να πετάξουν; Πρόκειται να πεις σε κάποιον, ειδικά σε κάποιον που έρχεται στον Βυσσινί Κύκλο, «Πρέπει να πετάξεις αυτό το ένα πράγμα.»
ΤΖΕΦ: Λοιπόν, θα έλεγα «Πέταξε το makyo», αλλά …
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, αυτό είναι καλό.
ΤΖΕΦ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ξέρετε, έχω εντυπωσιαστεί πάρα πολύ με τους Σώμπρα, ιδιαίτερα όταν κάνουμε τα ζωντανά εργαστήρια. Παλιά έπινα μερικά ποτά πριν … (λίγα γέλια) … πριν κάνω ένα εργαστήριο, γιατί υπήρχε τόσο πολύ makyo.

Τώρα, με όλους τους Σώμπρα σε όλο τον κόσμο, πάρα πολύ λίγο. Ελάχιστο. Πρώτον, πιστεύω, ξέρετε, ότι κρύβεστε από μένα αν είχατε. Όμως δεύτερον, πιστεύω ότι το έχετε αφήσει. Εννοώ, αυτό είναι ένα πραγματικό ταξίδι. Και το makyo, οι αποσπάσεις της προσοχής. Οι  αποσπάσεις είναι σαν την αλχημεία. Όλο εκείνο με την αλχημεία ήταν απλά μια τεράστια απόσπαση για φύγουν από τη μέση πολλοί άνθρωποι, για την πραγματική δουλειά που κάναμε. Όλη η απόσπαση με – δεν πρόκειται να ξεσπάσω εδώ, ο Κώλντρε προσπαθεί να με σταματήσει, δεν πρόκειται να ξεσπάσω – όμως όλη η απόσπαση με τους εξωγήινους και τα ΑΤΙΑ και τις συνωμοσίες. Οι συνωμοσίες. Πόσο τις αγαπούν οι άνθρωποι – τί είναι αυτό που ακόμα και οι Σώμπρα αγαπούν τόσο πολύ – τις συνωμοσίες. Θέλει κανείς; Κάντε μια προσπάθεια. Τί είναι όλα αυτά με τις συνωμοσίες; Ναι.
ΝΤΕΝΙΖ: Το δράμα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πολύ δράμα. Ναι. Ναι. Μπαίνεις στις συνωμοσίες; Μπήκες σ’ αυτές;
ΝΤΕΝΙΖ: Ίσως σε προηγούμενες ζωές.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι σ’ αυτή τη ζωή;
ΝΤΕΝΙΖ: Την ακούω και μετά σκέφτομαι να μπω, και μετά κάνω, «Όχι, δεν νομίζω.»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Ναι. Ωραία. Κανένας άλλος; Γιατί μπαίνουν οι άνθρωποι στις συνωμοσίες; Είναι πολύ makyo, και το ακούτε συνεχώς. Και μετά έχουν αυτή την αυτάρεσκη συνωμοτική στάση, «Λοιπόν, απλά δεν ξέρεις. Δεν ξέρεις τους ανθρώπους που ξέρω.»
ΒΙΝΣ: Ο ειδικός που είναι από αλλού.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά. Ναι.
ΒΙΝΣ: Κι επίσης, η αποφυγή της ευθύνης.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά. Κατηγορούν κάτι άλλο. Το φορτώνουν κάπου αλλού.
ΒΙΝΣ: Ότι κάποιος πρόκειται να έρθει και να σε σώσει.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, πολύ δράμα, ξέρετε; Και πραγματικά βάζεις τους ανθρώπους στη διαδικασία. Πολύς φόβος και πολύ δράμα, και μεγάλο ποσοστό από makyo, απόσπαση της προσοχής. Το βλέπετε ακόμα στους Σώμπρα πότε πότε, όχι τόσο συχνά, πάντως οι συνωμοσίες. Και είναι η Κέημπλ, Καμπάλ, όπως το λένε σήμερα.

Είναι οι πέντε πλούσιες οικογένειες στον κόσμο. Και, ξέρετε, και λοιπόν; Ακόμα κι αν ήταν. Εγώ θα έλεγα ότι η μεγαλύτερη συνωμοσία είναι η εκκλησία, αλλά είναι ακριβώς μπροστά σας. Ξέρετε, οδηγείτε στο δρόμο, βλέπετε έξι απ’ αυτές. Ξέρετε, πόση συνωμοσία είναι αυτό; Ή θα μπορούσαμε να πούμε ότι συνωμοσία είναι οι φόροι. Αλλά ακόμα κι αν υπήρχαν, ακόμα κι αν υπήρχαν αυτές οι συνωμοσίες για τους εξωγήινους, ότι αυτοί πετούσαν αυτά τα αιωρούμενα σκάφη παντού, πετούσαν ντρόουν παντού, και λοιπόν;! Δεν είναι δική σας συνωμοσία. Δεν είναι δικό σας πρόβλημα. Αφήστε όλους τους μαγκλ, όλους αυτούς που τρέφονται με την ενέργεια να τρέχουν σ’ αυτό και να συζητούν «Είναι εξωγήινοι;» ή «Είναι μια ξένη κυβέρνηση;» Ή είναι απλά ένα δυο 13χρονα παιδιά που διασκεδάζουν τρομάζοντας τους πάντες, ξέρετε; (λίγα γέλια) Πράγμα που είναι πιο πιθανό.

Όμως χαίρομαι που ανέφερες το όλο θέμα makyo, γιατί είναι τεράστια απόσπαση κι όλοι το κάνουν. Οι πάντες. Το έχετε κάνει όλοι στο παρελθόν. Οι καινούριοι που έρχονται πρόκειται να το κάνουν ως ένα βαθμό. Αλλά μετά το ξεπερνάτε και ξαναγυρίζετε στο ταξίδι σας. Ξαναγυρίζετε στον Δρόμο και συνειδητοποιείτε ότι ήταν απλά μια απόσπαση. Δεν υπάρχουν καθόλου απαντήσεις εκεί.

Οκέι, ένας δυο ακόμα. Τι θα λέγατε στους καινούριους για τον Βυσσινί Κύκλο; Πώς θα τους μιλούσατε γι’ αυτό τον οργανισμό;
ΜΑΡΙΕΤΤΑ: Θα τους ρωτούσα αν φροντίζουν τον εαυτό τους.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά.
ΜΑΡΙΕΤΤΑ: Και «Σταμάτα να φροντίζεις όλους τους άλλους και τον κόσμο. Είναι καιρός να φροντίσεις τον εαυτό σου.»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πολύ αληθινή δήλωση. Αλλά τι θα τους έλεγες για τον Βυσσινί Κύκλο, ότι σας φροντίζουμε;
ΜΑΡΙΕΤΤΑ: Όχι! Με τίποτα!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Με τίποτα! (ο Αντάμους γελάει) Τί θα τους έλεγες; Είναι ένα σωρό – δεν ξέρω – τρελοί άνθρωποι; Είναι ένα σωρό – τί θα τους έλεγες γι’ αυτή την ομάδα;
ΜΑΡΙΕΤΤΑ: «Θέλεις να βγεις έξω απ’ αυτό που ζεις; Θέλεις να πας πιο πέρα;»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι αν σου πουν «Ναι», θα τους πιστέψεις;
ΜΑΡΙΕΤΤΑ: Όχι
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα πουν, «Ναι». Αλλά αν πουν ότι απλά θέλουν μια λίγο καλύτερη ζωή, σε γενικές γραμμές; Και δεν θέλω να είμαι απαξιωτικός, αλλά έτσι είναι.
ΜΑΡΙΕΤΤΑ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Τι άλλο θα τους έλεγες για τους Σώμπρα; Τι θα έλεγες γι’ αυτή την ομάδα που λέγεται Σώμπρα;
ΜΑΡΙΕΤΤΑ: Μοναδικοί.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μοναδικοί.
ΜΑΡΙΕΤΤΑ: Ναι! (γελάει)
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λέξεις όπως «ενδιαφέροντες», «μοναδικοί». Ναι. Ναι (αυτή συνεχίζει να γελάει). Όμως εννοώ, ξέρεις, θα τους έλεγες ότι είναι παρορμητικοί; Είναι αφοσιωμένοι; Είναι δεσμευμένοι;
ΜΑΡΙΕΤΤΑ: Δεσμευμένοι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα πρέπει να είναι δεσμευμένοι;
ΜΑΡΙΕΤΤΑ: Είναι δεσμευμένοι στον εαυτό τους.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι δεσμευμένοι στον εαυτό τους.
ΜΑΡΙΕΤΤΑ: Ναι.  Αν το θέλουν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εντάξει. Ωραία. Επόμενο. Σ’ ευχαριστώ. Ποια προειδοποίηση θα τους δίνατε; Ταντ; (ο Αντάμους γελάει) Ποια προειδοποίηση θα τους έδινες πριν …
ΤΑΝΤ: Λοιπόν, ήθελα να πω στην αρχή …

Βρήκα τον Βυσσινί Κύκλο τυχαία παλιά την εποχή του Τοβία, κι απλά – σε κάθε βήμα, θα πω, της διαδρομής, σε κάθε Shoud, σε κάθε Keahak, κάθε τί, μου έδινε πιο πολλά, «Ω, ναι! Αυτό κάνω εδώ. Ωω!» Και μετά η Πραγμάτωση και μετά ο Ουράνιος Σταυρός και μετά ο Γέσουα. Αυτό ήταν το – ξέρεις; Γιατί …; Πραγματικά δίνει – θα πω – ζωή, στη ζωή μου, στη ζωή σου νόημα και * και σημασία. Κι απλά …
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλλά δεν ήταν πάντα εύκολο.
ΤΑΝΤ: Ω, με τίποτα!
….
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αν κάποιος είναι καινούριος στον Βυσσινί Κύκλο, τι θα του πεις; Δηλαδή, υπάρχουν τόσο πολλοί διαφορετικοί τρόποι να πεις μια ιστορία. Θα μπορούσες να τους πεις, ότι είναι ένα σωρό τρελοί που συναντήθηκαν την εποχή του Γέσουα – ή πιστεύουν ότι συναντήθηκαν την εποχή του Γέσουα – και κάνουν αυτό το ταξίδι, και ξανασυναντήθηκαν την εποχή του Τοβία. Και τώρα όχι μόνο έφτασαν στην Πραγμάτωσή τους, αλλά παραμένουν στον πλανήτη για να φέρουν φως σ’ αυτή την πολύ σημαντική περίοδο. Ναι.
ΤΑΝΤ: Αυτό ακριβώς επρόκειτο να πω. Ευχαριστώ. Τέλειο!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, όχι! (ο Αντάμους γελάει) Εγώ απλά – κάνουμε ανώτερη επικοινωνία ο ένας στον άλλον. Αλλά η λέξη που χρησιμοποίησες, η λέξη που θα χρησιμοποιούσα σε κάποιον που είναι καινούριος κι αναρωτιέται, «Λοιπόν, τι είναι αυτή η ομάδα; Ποια είναι η πραγματική δυναμική;» θα χρησιμοποιούσα τη λέξη «αυθεντικός».
ΤΑΝΤ: Ναι!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πραγματικά αυθεντικοί και συνδέεται με αυτά που είπες για το makyo. Δεν υπάρχει πολύ makyo. Είναι τόσο αυθεντικοί. Θα έλεγα, για την πολύ, πολύ μεγάλη πλειοψηφία των Σώμπρα, είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή τους⸱ όχι ο Βυσσινί Κύκλος, αλλά το ταξίδι τους, η Πραγμάτωσή τους, το να τα συγκεντρώσουν όλα σ’ αυτή τη ζωή. Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό. Είναι κάπως δύσκολο να το πεις στον σύντροφό σου, εκτός κι αν καταλαβαίνει πραγματικά, ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα για σένα.
ΤΑΝΤ: Ακριβώς.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και να είσαι αυθεντική, να είσαι αληθινή στο ταξίδι σου. Αλλά θα μπορούσες να το πεις αυτό στον σύντροφο σου; (ο Αντάμους γελάει, λίγα γέλια)
ΤΑΝΤ: Λοιπόν … Γκάρι;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ή θα μπορούσες να του πεις, ναι, ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα για σένα;
ΤΑΝΤ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι αυτός πιθανόν να σε χειροκροτούσε γι’ αυτό (ο Γκάρι χειροκροτεί). Ωραία. Ευχαριστώ . Ακριβώς στην ώρα σου (ο Αντάμους γελάει). Λοιπόν, ξέρεις, όταν το κοιτάξεις, υπάρχουν πολλές φορές σε μια σχέση, που κάνουν, «Τί, δεν είμαι» – είστε σύντροφοι – «Δεν είμαι το πιο σημαντικό πράγμα;» Έτσι, όχι, πραγματικά, όχι, γιατί τότε είσαι σε παγίδα. Τότε εξαρτάται από σένα, εσύ απ’ αυτόν. Τότε δεν είσαι πια πραγματικά στο ταξίδι σου. Το ταξίδι είναι το πιο σημαντικό πράγμα, κι αυτό δεν είναι εγωιστικό. Καθόλου. Οπότε, ωραία. Η λέξη που θα είχα χρησιμοποιήσει είναι «αυθεντικός».
ΤΑΝΤ: Σ’ ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυθεντικός.

Απαντώντας στην ερώτηση που έκανα, ποιο είναι το ένα πράγμα που θα συστήνατε στους καινούριους; Κι έρχονται αρκετοί τώρα. Νιώθω ότι πολλοί έχουν έρθει στον Βυσσινί Κύκλο ενεργά, όμως πολλοί απ’ αυτούς είναι ακόμα στην περιφέρεια, παρακολουθώντας λίγο εδώ κι εκεί. Δεν είναι ακόμα απόλυτα σίγουροι. Αναρωτιούνται, «Τί είναι αυτή ομάδα;» και «Πόσο είναι η συνδρομή των μελών; Ποια είναι η συνεισφορά; Ποια είναι τα …;» Κυριολεκτικά – και ίσως Χόρχε θα μπορούσες να το ανακαλύψεις αυτό – πάντως αισθάνομαι οι άνθρωποι μπαίνουν και ψάχνουν«Ποιοι είναι οι κανόνες;» Ψάχνουν τον κατάλογο των κανόνων τους οποίους πρέπει να τηρείτε.

Στο Ίντερνετ, ψάχνουν να βρουν «Ποιοι είναι οι κανόνες του Βυσσινί Κύκλου;» Ίσως θα μπορούσες να κάνεις μια αναζήτηση γι’ αυτό, πολλοί άνθρωποι λένε, «Τι είναι αυτή ομάδα; Υπάρχει κάτι που μου αρέσει σ’ αυτήν. Κάτι που πραγματικά με τρομάζει. Τι είναι αυτή ομάδα;»

Αυτό που θα σύστηνα στον καθένα, καθώς και σε σας σήμερα, καθώς αρχίζουν το ταξίδι τους, το οποίο ξέρετε πώς είναι. Είναι μακρύ. Έχει προκλήσεις. Είναι δύσκολο. Ένα πράγμα πάνω απ’ όλα που θα πρέπει να πετάξετε – ή εκείνοι θα πρέπει να πετάξουν, αλλά δεν πρόκειται να το κάνουν, μέχρι να πονέσει πραγματικά – είναι η αμφιβολία.  

Πετάξτε την Αμφιβολία

Θα μπορούσατε να φανταστείτε για μια στιγμή το ταξίδι σας χωρίς τον παράγοντα της αμφιβολίας; Όπου θα ακολουθούσατε την αληθινή σας διαίσθηση. Το μυαλό κι ο εγκέφαλος δεν θα γεννούν την αμφιβολία, πράγμα που έχουν εκπαιδευτεί να κάνουν. Δεν θα την επιτρέπατε, ακόμα κι αν έρθει, πράγμα που φοβάστε να κάνετε. Κι έτσι τώρα μπορείτε να φανταστείτε απλά όλη αυτή την αμφιβολία; Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχετε αναλυτική ματιά. Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα σ’ αυτή την αμφιβολία και στην αναλυτική ματιά. Η αμφιβολία είναι αυτό – ξέρετε ποια είναι η αίσθηση. Υπάρχει μια ενέργεια στην αμφιβολία, σωστά; Δηλαδή, που μπορείτε να νιώσετε. Μπορείτε να τη νιώσετε στο σώμα σας. Είναι πραγματικά άσχημη.

Η αναλυτική ματιά δεν είναι έτσι. Η αναλυτική ματιά είναι λίγο πιο διανοητική, βαθυστόχαστη. Αλλά η αμφιβολία σε χτυπάει εκεί ακριβώς (στην περιοχή του στομαχιού) και είναι τρομερό να την σέρνεις μαζί σου στο ταξίδι. Υπήρξε πιθανόν ο χειρότερος εχθρός σας στην πορεία, το να αμφιβάλλετε για τον εαυτό σας. Και ξέρετε, έχουμε πολύ έξυπνους Σώμπρα σε όλο τον κόσμο, που ακόμα αμφιβάλλουν για τον εαυτό τους.

Η αμφιβολία είναι σαν ένα νοσηρό, απαίσιο αίσθημα. Σε συμπιέζει σε κάνει πραγματικά μικρό’  Απλά δεν είναι καλό. Γιατί την αφήνετε να ξαναγυρίζει; Τι θα λέγατε στους καινούριους αν πουν, «Λοιπόν, ναι, αμφιβάλλω για τον εαυτό μου. Αμφιβάλλω για το αν κάνω το σωστό ή όχι.» Γιατί την προσκαλείτε πάλι πίσω; Υπάρχει κανείς; Η Λίντα έχει το μικρόφωνο. Γιατί αφήνετε την αμφιβολία να μπει; Και μη μου πείτε ότι δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα γι’ αυτό. Είναι ένα παιχνίδι, για οποιονδήποτε σκοπό. Γιατί την αφήνετε να μπει;
ΑΛΑΓΙΑ: Για μένα, πραγματικά δυνάμωσε την πίστη μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δυνάμωσε την πίστη σου. Άρα, χρησιμοποίησες την αμφιβολία.
ΑΛΑΓΙΑ: Ήρθαν άνθρωποι σε μένα, «Είσαι σε αίρεση; Είσαι αυτό, εκείνο;» Κι εγώ κάθομαι εκεί και ψάχνω και πάω – και πραγματικά αυτό με έριξε. Όπως λες, αυτό το ανατριχιαστικό αίσθημα εντός.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.
ΑΛΑΓΙΑ: Και μετά καθώς συνέχιζα να το νιώθω, ήταν «Ουοου! Αυτό είναι πραγματικά, πραγματικά βαρύ.» Δεν νιώθω έτσι όταν νιώθω τον εαυτό μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.
ΑΛΑΓΙΑ: Όταν νιώθω ελαφριά, όταν νιώθω το φως μου. Και πραγματικά έχει – για μένα, μόλις πρόσφατα συνέβη – κι έχει δυναμώσει την πίστη μου στον εαυτό μου, την εμπιστοσύνη μου στον εαυτό μου και στην επίγνωση μου. Άρα αυτό έχει κάνει για μένα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οπότε υπηρέτησε έναν σκοπό;
Θα μπορούσες να τα καταφέρεις χωρίς αυτήν;
ΑΛΑΓΙΑ: Οπωσδήποτε, θα μπορούσα χωρίς αυτήν. Θα μπορούσα να πετάξω πολύ πιο ψηλά έτσι χωρίς αυτήν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά. Σωστά.
ΑΛΑΓΙΑ: Ξέρεις, όμως σ’ αυτήν ειδικά την περίπτωση, ήταν σχεδόν σαν – ήταν σαν το τελευταίο κομμάτι του αγκαθιού που ήταν στο πλευρό μου ή στην καρδιά μου.
Ήταν κάπως, «Ωω! Όχι, δεν αμφιβάλλω πια.»Πάντως με χτύπησε γερά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πραγματικά δεν σε παίρνει να αμφιβάλλεις πια.
Όμως υπάρχει. Είναι σαν μόνιμος δαίμονας που υπάρχει.
ΑΛΑΓΙΑ: Ήταν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και θα σε συντρίψει.
ΑΛΑΓΙΑ: Ναι. Ήταν πραγματικά δύσκολο μερικές μέρες.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οπότε πώς αφήνεις την αμφιβολία;
ΑΛΑΓΙΑ: Έκανα πολλές αναπνοές, έκλαψα λίγο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έκλαψες. Οκέι.
ΑΛΑΓΙΑ: Έγραψα γι’ αυτήν.
Πήγα κι αγκάλιασα δέντρα (ο Αντάμους γελάει). Ήμουν στα βουνά εκείνη την χρονική περίοδο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μήπως φίλησες και κρυστάλλους μιας κι έκανες αυτά; (γέλια)
ΑΛΑΓΙΑ: Νομίζω ότι όντως είχα μαζί μου έναν κρύσταλλο (αυτή γελάει).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λιβάνι ή τίποτα παρόμοιο; «Ω, να φύγει η αμφιβολία με το λιβάνι.»
ΑΛΑΓΙΑ: Μου αρέσουν οι κρύσταλλοι. Οκέι, είναι πολύ όμορφοι, ειδικά τα διαμάντια.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Σωστά (ο Αντάμους γελάει).
ΑΛΑΓΙΑ: Πάντως ναι. Όχι, υπηρέτησε έναν σκοπό σε εκείνη την χρονική περίοδο. Δυνάμωσε την πίστη μου στον εαυτό μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα το σύστηνες σε άλλους;
ΑΛΑΓΙΑ: Μόνο αν το διαλέξουν, ξέρεις. Ήταν σαν να ήρθε ο δράκος μου και με δάγκωσε στον πισινό δυνατά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.
Ωραία. Έναν δυο ακόμα για την αμφιβολία. Πώς σας υπηρέτησε;
ΣΟΧΑΛ (άνδρας): Λοιπόν, για μένα, νιώθω ότι η αμφιβολία είναι – είναι σαν υπενθύμιση αυτών των μη αφομοιωμένων πτυχών που εμφανίζονται. Είναι σαν, «Ω, οκέι, άρα έχω ακόμα δουλειά να κάνω εκεί.»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι.
ΣΟΧΑΛ: Γιατί νιώθω ότι ήταν κάτι το αποπνικτικό. Όπως είπες, είναι στο σώμα, ξέρεις; Έτσι, είναι σαν να θέλεις να κάνεις ένα βήμα μπροστά, αλλά υπάρχει αυτή η αμφιβολία. Είναι, «Λοιπόν, τι είναι αυτό;» Είναι εδώ μέσα (δείχνει το κεφάλι) κάνω, «Οκέι, είμαι σίγουρος. Είμαι σίγουρος.» Αλλά υπάρχει κάτι στο σώμα σαν «Ουγκγκ!» Είναι αυτή η αντίσταση.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.
ΣΟΧΑΛ: Κι έτσι είναι σαν υπενθύμιση για μένα. «Ω, οκέι. Έχω ακόμα δουλειά να κάνω εκεί. Ακόμα πρέπει, ξέρεις, να το θεραπεύσω αυτό. Ακόμα πρέπει να το κοιτάξω αυτό. Απλά πρέπει να το αφομοιώσω.»

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πρέπει να πω, αν χρησιμοποιείς αυτή την προσέγγιση – «Ω, έχω ακόμα δουλειά να κάνω» – επειδή υπάρχει η αμφιβολία και οι πτυχές κι όλα τα άλλα, τότε θα έχεις πιο πολλή δουλειά να κάνεις, σωστά;
ΣΟΧΑΛ: (κάνει μικρή παύση) Και δεν το θέλω αυτό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εκτός κι αν θέλεις να κάνεις πιο πολλή δουλειά.
ΣΟΧΑΛ: Όχι, δεν θέλω. Όχι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Και καταλαβαίνω ότι αυτό που λες είναι, ότι δεν πρόκειται να αφήσεις την αμφιβολία να σε κυριεύσει, αλλά θα πεις, «Λοιπόν, απλά μου λέει ότι έχω πολλή δουλειά να κάνω.» Δεν είναι αυτό ένα είδος παιχνιδιού;
ΣΟΧΑΛ: Μμ. Ναι. Πιστεύω ότι αυτό είναι μια καλή παρατήρηση. Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Αυτό ήταν καλό … Ναι. Η αμφιβολία είναι ένας από τους πιο ζόρικους δαίμονες. Και διαισθητικά – όπως κι αν θέλετε να το πείτε, σε σαφή βάση – καθένας από σας ξέρει τί θέλει να κάνει και πού θέλει να πάει. Αυτό είναι δεδομένο. Πάντως μπαίνει αυτή η αμφιβολία, και είναι η αμφιβολία της κοινωνίας, της οικογένειας σας, οι φωνές που ακούτε στο κεφάλι σας, οι πτυχές σας, όλα τα κακά πράγματα που έχετε κάνει ποτέ.

Και η  αμφιβολία είναι ο φόβος του «Τι πρόκειται να συμβεί, αν το κάνω αυτό;» Και είναι πιο εύκολο να μείνετε κρυμμένοι. Είναι πιο εύκολο να κάθεστε πάνω στον φράχτη, παρά να κάνετε κάτι. Εκεί είναι που μπαίνει η αμφιβολία και σας σακατεύει. Πραγματικά. Κυριολεκτικά σακατεύει το σώμα σας. Είναι πραγματικά ζόρικο για το σώμα σας όσον αφορά την κολλημένη ενέργεια και τα κατοπινά σωματικά προβλήματα. Όμως, οι Σώμπρα ακόμα παλεύουν μ’ αυτό το πρόβλημα, με την αμφιβολία. Ναι. Κι αντί να λέτε, «Ω, η αμφιβολία είναι εκεί, άρα έχω πιο πολλή δουλειά», όπως συζητήσαμε τον περασμένο μήνα, «Ποτέ πια.»
Και υπάρχουν άλλοι τρόποι να το πεις, αλλά – αχμ – αμφιβολία, ξέρεις..
ΣΟΧΑΛ: Να φύγει.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ναι. Και μπορείς να το πεις όσο άξεστα θέλεις. Πάντως είναι μια περίεργη επιλογή, είναι ένας παράξενος σύντροφος, όπου καταλήγουν όλοι. Έχετε αυτές τις αμφιβολίες. Και φανταστείτε να απελευθερώνατε κάθε αμφιβολία. Φανταστείτε πώς θα ήταν αυτό. Να απελευθερώσετε όλες τις αμφιβολίες για οτιδήποτε σχετικό με τον εαυτό σας. Και έχει ωραία αίσθηση για μια στιγμή, και μετά, «Ω, σκατά! Κι αν κάνω άσχημα πράγματα; Κι αν κάνω ανοησίες; Κι αν ξαφνικά …»

Η αμφιβολία είναι σαν ρυθμιστής ή περιοριστής στον εαυτό σας. Σας συγκρατεί, ώστε να μην κάνετε ή να μην πείτε ανόητα πράγματα. Όμως τελικά ανόητη είναι η αμφιβολία. Δηλαδή, το έχω πει αυτό πολλές φορές, πάντως δεν πρόκειται να κάνετε ανόητα πράγματα σ’ αυτό το χρονικό σημείο. Όχι. Έχετε προχωρήσει πολύ μακριά. Δεν πρόκειται να κάνετε μη συνειδητά πράγματα, εκτός κι αν αμφιβάλλετε για τον εαυτό σας. Ωραία. Ευχαριστώ.  

Αυτό που θέλω να πω σχετικά – σ’ ευχαριστώ, Λίντα, τελειώσαμε για λίγο. Το όλο θέμα είναι να μιλήσω γι’ αυτά τα πράγματα, όπως η αμφιβολία, γιατί όλοι την έχετε βιώσει. Όλοι ξέρετε πώς είναι. Θα έλεγα ότι έχει ξεπεράσει την χρησιμότητά της στη ζωή σας. Πραγματικά την έχει ξεπεράσει. Και η χρησιμότητα είναι ότι ίσως την χρησιμοποιούσατε για να ταιριάζετε με τους άλλους. Ξέρετε, «Ίσως δεν θα έπρεπε να κάνω κάτι, γιατί τότε θα είμαι πραγματικά παράξενος.» Έχετε προχωρήσει πολύ μακριά. Είστε πολύ παράξενοι, οπότε είναι πολύ αργά γι’ αυτό.

Η αμφιβολία είναι μια πάρα πολύ παλιά ενεργειακή δυναμική, κι εκεί που πηγαίνουν τώρα τα πράγματα, δεν υπάρχει θέση γι’ αυτήν. Πραγματικά δεν υπάρχει. Σ’ αυτό που είναι μπροστά μας, ειδικά αυτή την επόμενη χρονιά, δεν υπάρχει θέση γι’ αυτήν. Πραγματικά θα σας πονέσει αν αφήσετε αυτή την αμφιβολία να υπαγορεύει την ζωή σας. Θα έλεγα, ότι μια από τις σπουδαιότερες, τολμηρότερες κινήσεις που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος είναι να πάει πέρα από την αμφιβολία του. Να την αναγνωρίσει και μετά να πει βασικά, «Ποτέ πια», γιατί τώρα όλα τα όρια, όλοι οι αναστολείς, όλα τα πράγματα που θα πιστεύατε ότι σας συγκρατούν και σας διατηρούν λογικούς και λειτουργικούς, ξαφνικά έχουν φύγει. Δεν υπάρχουν πια εμπόδια. Δεν υπάρχουν φράχτες ή τοίχοι ή οτιδήποτε άλλο. Είναι ορθάνοιχτα. 

Από την άλλη όμως, πρέπει να το κάνετε. Εκεί που πηγαίνουμε με όλη αυτή τη δουλειά, με τους καινούριους – με την ευκαιρία, σας ευχαριστώ που είστε εδώ – δεν υπάρχει θέση για την αμφιβολία. Είναι σαν, λοιπόν, είναι σαν να πατάτε το φρένο ενώ προσπαθείτε να επιταχύνετε γρήγορα και θα κάψετε τα φρένα σας. Σαν να βγαίνετε σε έναν μαραθώνιο και να βάζετε πάνω σας 50 κιλά επιπλέον βάρος στην πλάτη σας. Απλά δεν υπάρχει θέση γι’ αυτό.  

Τα πάντα κινούνται πάρα πολύ γρήγορα τώρα. Πάρα πολύ γρήγορα. Οι αλλαγές που έχετε δει φέτος, για παράδειγμα, ή ας πούμε τα τελευταία δυο χρόνια, δεν θα είναι τίποτα σε σύγκριση με όσα θα έρθουν στα επόμενα χρόνια, ιδιαίτερα τον επόμενο χρόνο, το 2025. Θα μιλήσω περισσότερο γι’ αυτό στο ProGnost, αλλά θέλω να κλείσω αυτή τη χρονιά με τους Σώμπρα λέγοντας, «Πρέπει να την ξεφορτωθείτε.» Δεν ζητάω ευγενικά. Δεν είναι μια πρόταση. Δεν το βγάζω σαν ένα ήπιο μήνυμα. Πρέπει να την ξεφορτωθείτε ώστε να μπορέσετε να καταλάβετε πραγματικά, να αντιμετωπίσετε αυτό που έρχεται μετά.

Υπάρχει τεράστιο ποσοστό φωτός στον πλανήτη τώρα, κι έχει έρθει μετά τον Ουράνιο Σταυρό. Υπάρχει τεράστιο ποσοστό φωτός, θα μπορούσαμε να πούμε, παντού τριγύρω σας. Κι αναρωτιέστε μερικές φορές, «Λοιπόν, πού είναι; Λοιπόν, πού είναι;» Θα έλεγα να σταματήσετε να αμφιβάλετε γι’ αυτό κι απλά να το επιτρέψετε και μετά θα γίνει πολύ, πολύ φανερό.

Αλλά έτσι γρήγορα που πηγαίνουν τα πράγματα, η αμφιβολία είναι σαν να τρέχετε με μια μοτοσυκλέτα, σε έναν όμορφο ανοιχτό δρόμο κάπου, κανένας τριγύρω, να πηγαίνετε όσο γρήγορα θέλετε, αλλά να κατεβάζετε τα πόδια σας, να ακουμπάτε τα πόδια σας στο έδαφος για να κόψετε ταχύτητα. Γιατί; Λέτε, «Λοιπόν, φοβάμαι να τρέξω πολύ γρήγορα.» Ξέρω, μα τρέχετε γρήγορα. Δηλαδή, γιατί να σέρνετε τα πόδια σας; Γιατί αφήνετε αυτή την αμφιβολία να μπαίνει στη μέση; Είναι ένα απαίσιο, απαίσιο αίσθημα, και μια από τις μεγαλύτερες ανησυχίες μου είναι ότι επηρεάζει το υλικό σώμα. Προέρχεται από το μυαλό, αλλά πραγματικά επηρεάζει το σώμα. Επηρεάζει το επίπεδο της ενέργειας σας. Επηρεάζει την φυσική ροή των ενεργειών στο σώμα. Δημιουργεί κολλημένη ενέργεια.  

Νιώστε την ίδια τη λέξη «αμφιβολία». Νιώστε τη λέξη. Όποια γλώσσα κι αν χρησιμοποιείτε, χρησιμοποιείτε αυτή τη λέξη.

(παύση)

Αμφιβολία, κολλημένη ενέργεια. Αργή ή συγκρατημένη ενέργεια. Κι απλά δεν έχει θέση εκεί που πρόκειται να πάμε αυτή την επόμενη χρονιά. Έτσι, πρόκειται να πάμε σε μια μεράμπ σε λίγο, πάντως όσο φως είναι στον πλανήτη – και τι είναι φως; Φαντασία. Όσο φως είναι εδώ διαθέσιμο τώρα, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι παρακαλάει να χρησιμοποιηθεί. Θέλει να χρησιμοποιηθεί. Είναι εδώ, είναι διαθέσιμο. Είναι σαν ένα γεμάτο ντεπόζιτο βενζίνης και τώρα θέλει να βγει έξω, να κάνει κάτι μαζί σας και μέσα από σας.

Χρησιμοποιείστε το Φως Τώρα

Θα μπω στην μεταφυσική λίγο εδώ. Έτσι, έχετε ένα τεράστιο ποσοστό φωτός που εισέρχεται. Οι Σώμπρα ενθουσιάζονται και κάνουν, «Ω, ναι! Θα φέρουμε όλο αυτό το φως.» Αλλά μετά κάνω, «Θα το χρησιμοποιήσετε σας παρακαλώ; Θα το χρησιμοποιήσετε σας παρακαλώ;»

«Λοιπόν, κι αν ανατινάξω κάτι; Ή αν κάνω κάτι λάθος;» Λέω, «Οϊ! Απλά χρησιμοποιείστε το.» Σήμερα στο Keahak, νωρίτερα σήμερα, μίλησα όχι μόνο για το επιτρέπω, που είναι πολύ σημαντικό – το επιτρέπω είναι άνοιγμα – αλλά και την αποδοχή μετά. Να το δεχτείτε, να το εμπεδώσετε, να το φέρετε, να κάνετε κάτι μ’ αυτό. Αλλά νιώθω ένα τεράστιο ποσοστό αντίστασης, αμφιβολίας από τους Σώμπρα – αμφιβολία ίσως ακόμα και για την φύση του φωτός, αμφιβάλλοντας αν μπορείτε να κάνετε κάτι μ’ αυτό, αν θα έχει ένα αποτέλεσμα.

Υπάρχει ένα περίεργο φαινόμενο. Θέλετε να το κάνει κάποιος άλλος για σας. Ίσως θέλετε εγώ να πω, «Οκέι, ιδού πώς θα χρησιμοποιήσετε το φως.» Όχι, εσείς πρέπει. Πρέπει να είστε εκείνοι, που το δέχεστε τώρα στη ζωή σας. Αυτό που πρόκειται να σας συγκρατήσει είναι να αμφιβάλλετε γι’ αυτό. Να αμφιβάλλετε αν πραγματικά δουλεύετε με το φως. Να αμφιβάλλετε για το τι μπορείτε να κάνετε μ’ αυτό. Να αμφιβάλλετε για τον εαυτό σας. Είστε ικανοί να το διαχειριστείτε; 

Τόσο συχνά σκέφτεστε το φως σε σχέση με την δύναμη – δύναμη – ενώ δεν είναι. Έτσι, κατά κάποιον τρόπο, φοβάστε το φως επειδή κάνετε, «Ουοου! Πολλή δύναμη έρχεται.» Δεν είναι δύναμη. Δεν χρειάζεται να το φοβάστε. Είναι πολλά πράγματα – είναι διαύγεια, είναι φαντασία, είναι τεράστιες δυνατότητες – πάντως δεν είναι μια δύναμη. Δεν είναι καθόλου δύναμη. Πιστεύω ότι μερικοί από σας το έχουν πάρει στραβά. Κοιτάτε «Πού είναι το φως;» και ψάχνετε για μια δύναμη. Δεν είναι. Θα μπούμε και θα το βιώσουμε σε πολύ λίγο, πάντως υπάρχει. Υπάρχει ώστε εσείς να λαμβάνετε χωρίς να αμφιβάλλετε.

Αμφιβολία είναι αυτό το πράγμα που κάνει ο εγκέφαλος, το μυαλό όπου αρχίζετε να κάνετε όλες αυτές τις ερωτήσεις, «Κι αν;» και «Γιατί όχι;» και «Αξίζω; Το έχω επινοήσει αυτό; Μήπως τρελαίνομαι;» Ξέρετε, οι συνηθισμένες ερωτήσεις. Και πηγαίνοντας πέρα απ’ αυτό να πείτε, «Όχι άλλο. Πρόκειται να παίξω μ’ αυτό. Πρόκειται να είμαι τόσο ελαφρύς. Πρόκειται να το ενσωματώσω και να κάνω κάτι γι’ αυτό.»

Πάντως ένα από τα σημαντικά πράγματα που πρόκειται πραγματικά να τονίσω τώρα, πρώτον, πρέπει να αφήσετε την αμφιβολία. Κι αυτό θα κάνετε μόνο. Μην παλεύετε μ’ αυτήν. Μην την πολεμάτε. «Αμφιβολία – (χτύπημα των δαχτύλων!) – φεύγα.» Αυτό είναι. «Έχω τελειώσει μ’ αυτήν.» Να είστε σαφείς με τον εαυτό σας, «Έχω τελειώσει με την αμφιβολία.» Αλλά μετά μην αρχίσετε να αμφιβάλλετε για όσα μόλις είπατε για την αμφιβολία (λίγα γέλια). Μην αρχίσετε όλο αυτό το μπρος πίσω. Έχετε τελειώσει! Ποτέ πια! Γι’ αυτό τον περασμένο μήνα ήθελα να φέρω το Κοράκι και το «ποτέ πια» ή το «όχι άλλο». Τελειώσατε με την αμφιβολία.

Πρόκειται να νιώσετε την αμφιβολία να προκύπτει σχεδόν σαν τεστ για όσα συζητάμε εδώ σήμερα, σχεδόν σαν τεστ. Και πρέπει να είστε – επιμένω να είστε – αρκετά τολμηροί και να έρθετε στον γνήσιο εαυτό σας, και να πείτε, «Όχι άλλο.»

Η αμφιβολία τα βάφει όλα γκρίζα και παίρνει την ενέργεια. Η αμφιβολία παίρνει την δημιουργικότητα. Όχι άλλο. Θα έχετε προκλήσεις απ’ αυτήν και θα επιμείνω να πείτε, «Όχι άλλο» ή «Ποτέ πια». Αυτό είναι. Τα πράγματα πρόκειται να κυλήσουν πάρα πολύ γρήγορα την ερχόμενη χρονιά, ιδιαίτερα στη δουλειά που κάνουμε.

Υπάρχει τεράστιο ποσοστό φωτός στον πλανήτη. Τροφοδοτείται από την ενέργεια σας. Η ενέργεια είναι επικοινωνία, όχι μια δύναμη. Έχετε αυτό το τεράστιο ποσοστό φαντασίας και φωτός που έρχονται στον πλανήτη. Αυτό το φως, το οποίο μπορείτε να δείτε από πολλές διαφορετικές απόψεις⸱ από την οπτική γωνία της επιστήμης ή της φυσικής, το φως είναι μια κυματομορφή κι ένα σωματίδιο. Πώς γίνεται αυτό; Πώς είναι δυνατό αυτό; Λοιπόν, είναι η φύση του φωτός και της φαντασίας. Δεν χρειάζεται να είναι το ένα ή το άλλο.

Αλλάζει από – αυτό συμβαίνει στο υλικό επίπεδο – αλλάζει από σωματίδιο σε κύμα φωτός με βάση τι; Την συνειδητότητα. Με βάση αυτό που ονομάζουν παρατηρητή, αλλά εγώ το ονομάζω ύπαρξη – εσάς. Αλλάζει έτσι (χτύπημα των δαχτύλων!). Από ροή σωματιδίων, φωτονίων, ξαφνικά θα γίνει κυματομορφή. Αυτό είναι το εκπληκτικό με το φως. Πραγματικά δεν υπάρχει άλλη ουσία σαν αυτό πουθενά. Και συμβαίνει μόνο όταν το φως έρχεται σ’ αυτή την σφαίρα, στις 3 διαστάσεις. Στις άυλες διαστάσεις, το φως είναι διαφορετικό. Αλλά όταν φτάνει σ’ αυτή την σφαίρα, έχει ένα στοιχείο δυαδικότητας, μη διττότητας. Είναι μια αντίφαση με πολλούς τρόπους.

Το σημαντικό είναι ότι το φως που τώρα είναι εδώ θα σας υπηρετήσει σαν κυματομορφή ή σαν μόριο. Αυτό ακριβώς το φως είναι επίσης αυτό, που μπορεί να μεταμορφώσει την πραγματικότητα ,πολύ, πάρα πολύ γρηγορότερα από την ίδια την εξέλιξη. Η εξέλιξη είναι πολύ αργή, πάρα πολύ αργή. Το φως μπορεί να την αλλάξει – (χτύπημα των δαχτύλων!) – έτσι, πέρα από την δυναμική της εξέλιξης.

Το φως μπορεί να αλλάξει κάτι – πράγματα, οτιδήποτε υλικό, συναισθηματικό, οτιδήποτε – το φως μπορεί να το αλλάξει, ακόμα κι αν υπάρχει φυσική για κάτι, φυσική για την δράση, την αντίδραση, φυσική για την βαρύτητα, για παράδειγμα. Η φυσική λέει ότι η βαρύτητα έλκει τα πάντα. Καθόλου αλήθεια. Όταν εισέρχεται το φως, το φως μπορεί αμέσως να την αλλάξει, χωρίς πολλή σκέψη, χωρίς την φυσική, χωρίς άμπρα κατάμπρα, χωρίς καμία άλλη εισροή ενέργειας. Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεστε μετασχηματιστές και ηλεκτρισμό υψηλής τάσης για να κάνετε κάποιου είδους αλχημεία. Το φως είναι η αλχημεία. Όλα τα υπόλοιπα με τα ξόρκια και τις φωτιές και το θειάφι και λοιπά ήταν ένα αστείο.

Το φως είναι η αλχημεία, και μπορεί να αλλάξει οτιδήποτε, είτε πρόκειται για σκέψη, είτε ύλη, είτε κενό, το αληθινό κενό. Το φως μπορεί να το αλλάξει. 

Το φως δεν είναι κάτι που μπορείτε απαραίτητα να κατευθύνετε από το μυαλό σας, το ανθρώπινο μυαλό σας. Το φως κατευθύνεται, το φως παίρνει εντολές από την φαντασία σας, γιατί είναι φαντασία. 

Έτσι, έχοντας πει όλα αυτά, πρέπει να ξεπεράσετε τις αμφιβολίες. Διαφορετικά, πρόκειται να πονέσει πραγματικά, ειδικά αυτή την επόμενη χρονιά. Πρέπει να ξεπεράσετε την αμφιβολία. Αυτό που σας ζητάω, σας παρακαλώ, σας ικετεύω και σας φωνάζω να κάνετε, ξεκινώντας την 1^η Ιανουαρίου – δεν χρειάζεται να το κάνετε τώρα – είναι η ριζοσπαστική φαντασία.

Η Ριζοσπαστική Φαντασία

Σαν άνθρωποι, σαν Σώμπρα, σε κλίμακα από το ένα ως το δέκα στην φαντασία, μερικές φορές είστε πολύ ψηλά. Μερικές φορές φτάνετε ένα πραγματικά καλό πέντε και μισό (λίγα γέλια). Τις περισσότερες φορές, δυο ή τρία. Και φταίει η αμφιβολία. Είναι η αμφιβολία κι άλλα πράγματα, πάντως κυρίως η αμφιβολία είναι που σας εμποδίζει από την ριζοσπαστική φαντασία. Να θυμάστε, η φαντασία είναι φως. Το φως είναι φαντασία. 

Όμως όταν πρόκειται να φανταστείτε πραγματικά κι όταν πρόκειται για την φαντασία, που τελικά πηγαίνει πέρα από το μυαλό, όπως έχω συζητήσει πολύ τελευταία για την μεταφυσική του μυαλού (εδώ), επειδή είναι σημαντικό να καταλάβετε πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος, πώς λειτουργεί το μυαλό, και πώς να πάτε πιο πέρα, μ’ αυτή την ριζοσπαστική – και επέλεξα προσεκτικά την λέξη – η ριζοσπαστική φαντασία πρόκειται να σας υπηρετήσει. Αλλά όταν συγκρατείστε, όταν σκέφτεστε μικρά πράγματα – ξέρετε, μερικές φορές νομίζετε ότι φαντάζεστε μεγάλα πράγματα, αλλά δεν είναι. Λυπάμαι που το λέω, δεν είναι. Έχω πολλά παράσιτα εδώ από τον διαμεσολαβητή μου (λίγα γέλια). Ξέρετε, δεν θα ήταν καλό – πληρώνεται για να κάνει μια δουλειά – να το κάνει, αντί να παραπονιέται γι’ αυτό;

Δεν έχετε καν αρχίσει να φαντάζεστε, αυτό προσπαθώ να πω. Δεν έχετε αρχίσει. Σκέφτεστε τα πράγματα πολύ. Σκέφτεστε τα πράγματα υπερβολικά, κι ανησυχείτε για τα πράγματα κι αμφιβάλλετε για τα πράγματα. Όμως εγώ μιλάω για ριζοσπαστική φαντασία. Να πάτε εκεί που δεν έχετε πάει ποτέ πριν. Δεν μιλάω για κάποιο τρυπάκι με LSD ή κάτι παρόμοιο. Εννοώ να φαντάζεστε σε τεράστια κλίμακα. Τεράστια.

Όταν το κάνετε – θέλω να το νιώσετε για μια στιγμή. Μπορείτε να φανταστείτε σε τεράστια κλίμακα, μπορείτε να φανταστείτε εκεί έξω μακριά, κι όχι τα αναθεματισμένα προβλήματά σας? Εκεί είναι που πολλοί από σας κάνουν λάθος, και γι’ αυτό μπορώ να πω, ότι σε μια καλή μέρα, φτάνετε περίπου ένα πέντε και μισό στην κλίμακα της φαντασίας. Τραβάτε τα προβλήματα σας μέσα σ’ αυτήν. Φαντάζεστε τον εαυτό σας να πηγαίνει πέρα από τα προβλήματα σας, και φαντάζεστε ότι όλα σας τα προβλήματα έχουν λυθεί. Τραβάτε τα προβλήματα σας μέσα στην φαντασία σας, συνεπώς, την περιορίζετε υπερβολικά. Το μόνο που θέλετε είναι να λυθούν τα προβλήματα σας. Θα σας πω πώς να λύσετε τα προβλήματα σας – για 100 δολάρια. Εμπρός, Ταντ (αυτή ψάχνει στο πορτοφόλι της). Νομίζω ότι μου χρωστάς έτσι κι αλλιώς (λίγα γέλια ακόμα).
Είναι πολύ εύκολο. Και θα πάρω – στον Κώλντρε δεν αρέσει όλο αυτό (λίγα γέλια).
ΤΑΝΤ: Είναι άδειο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Παίρνω Master Card! (γέλια) Visa (ο Αντάμους το λέει χλευαστικά και γελάει⸱ γέλια και λίγα χειροκροτήματα).
ΤΑΝΤ: Δεκτό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σ’ έφαγα! Γκιι! Καθόλου φαντασία.

Γίνομαι, τι, σαφής, υποθέτω ότι θα το λέγατε. Γίνομαι σαφής. Παρατήστε τα προβλήματα σας! Το εννοώ, πραγματικά. Πραγματικά. Το έχουμε συζητήσει ήδη, κι ακόμα δεν το πιστεύετε. Υπάρχουν επειδή σας αρέσουν, επειδή κάτι παίρνετε απ’ αυτά. Παρατήστε τα. Πρόκειται να περάσετε πραγματικά δύσκολα αν τα κουβαλήσετε μαζί σας. Δεν υπάρχει ανάγκη γι’ αυτά. Δεν υπάρχει ανάγκη για τον καημένο πληγωμένο εαυτό. Ξέρω ότι δεν είμαι καθόλου συμπονετικός. Σας αρέσουν ακόμα. Απλά ξεπεράστε τα. Εννοώ, να είστε τολμηροί και να φαντάζεστε σε μεγάλη κλίμακα.

Όμως ένας από τους λόγους που η φαντασία σας είναι περιορισμένη είναι, επειδή φέρνετε τα προβλήματα σας μέσα της. «Οκέι, πρόκειται να φανταστώ τον εαυτό μου σ’ αυτό το όμορφο περιβάλλον κι όλα είναι εντάξει, και δεν έχω οικονομικά προβλήματα ή προβλήματα με τον σύντροφο, και δεν έχω την βιολογική μου οικογένεια, και δεν έχω αυτή την απαίσια δουλειά, και δεν έχω αυτό το άθλιο διαμέρισμα.» Τί αίσθηση έχει αυτή η ενέργεια; Τραβάτε όλα αυτά τα σκουπίδια μέσα της, και η φαντασία σας θα είναι πολύ, πολύ περιορισμένη.

Όταν φαντάζεστε αληθινά, δεν σκέφτεστε. Δεν κάνετε μια διαδικασία σκέψης. Δεν προσπαθείτε να δημιουργήσετε εικόνα των πραγμάτων. Η αληθινή φαντασία – και θα μπούμε πιο πολύ σ’ αυτό, δεν σκοπεύω να σας αφήσω ξεκρέμαστους – πάντως η αληθινή φαντασία είναι, ελλείψει καλύτερων λέξεων, είναι τίποτα. Μερικοί από σας βιώσαν λίγο απ’ αυτό στην τελευταία συνάθροιση που κάναμε στην Κόνα. Είναι το τίποτα, γιατί τη στιγμή που αρχίζεις να παρεμβάλεις τις σκέψεις και το μυαλό σου σ’ αυτήν κι απλά προσπαθείς να οραματιστείς στον εγκέφαλό σου και με τα μάτια του μυαλού, δεν φαντάζεσαι πραγματικά. Πάντως όχι πολύ. Σαν να σκέφτεστε πολύ και να ονειροπολείτε, αλλά έτσι δεν φαντάζεστε.

Για να φανταστείτε, πάτε πέρα απ’ όλα αυτά στο κενό, κι αυτό είναι η ριζοσπαστική φαντασία. Ριζοσπαστική φαντασία δεν είναι απλά να φαντάζεστε τον τέλειο κόσμο kumbaya, ή εσάς σαν έναν αιωρούμενο άνθρωπο ή σαν αστρική προβολή, τηλε-μεταφορά. Αυτά είναι ανόητα. Πραγματικά ανόητα κι ανώριμα. Η αληθινή φαντασία είναι να πάτε στο τίποτα και μετά να βιώσετε το επόμενο, το τι θα συμβεί. Και δεν ήσασταν τόσο καλοί σ’ αυτό.

Φαντάζεστε πώς να βγείτε από την δύσκολη ζωή, που ίσως να έχετε δημιουργήσει για τον εαυτό σας. Ω ! ο Κώλντρε με μισεί σήμερα . Μα πρέπει να είμαι τολμηρός και ωμός. Πραγματικά πρέπει, γιατί αυτό είναι που βλέπω. Βλέπω ότι όλο αυτό το φως έχει έρθει σ’ αυτό τον πλανήτη, κι απλά βρίσκεται, περιμένοντας να χρησιμοποιηθεί με πρακτικό τρόπο. Έχουμε την, πώς το λέτε, την συχνότητα, τη δόνηση του πλανήτη ψηλότερα από ποτέ. Έχουμε πολλά πράγματα που συμβαίνουν εξαιτίας αυτού. Είναι σαν να έχουμε ενεργοποιήσει τα πάντα στον πλανήτη – τα καλά και τα κακά. Όλα ενεργοποιούνται τώρα.  

Όλα συμβαίνουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα – θα μιλήσω γι’ αυτό στο ProGnost – όχι εξαιτίας της ΤΝ, αλλά η ΤΝ το διευκολύνει. Έχουμε όλα να συμβαίνουν πάρα πολύ γρήγορα και δεν υπάρχει θέση πια για την αμφιβολία, για να κουβαλάτε παλιά πράγματα, για την αυτολύπηση, για τα «Ω, εγώ ο καημένος. Ζω τόσο τρομερή ζωή.» Έχετε δυο εβδομάδες για να ρωτήσετε τον εαυτό σας γιατί δημιουργήσατε αυτή την τρομερή ζωή; Και τί θέλετε να κάνετε για να την αλλάξετε; Τι σκοπεύετε να κάνετε για να παρατήσετε τα παιχνίδια; Έχουμε τόσα πολλά να κάνουμε, και θα μπορούσε να είναι απίστευτα όμορφο κι εύκολο. Όχι όμως αν κουβαλάτε τα παλιά πράγματα.

Λοιπόν, ριζοσπαστική φαντασία κι αυτή αρχίζει με το τίποτα. Αλλά μετά θα αρχίσετε να την εφαρμόζετε στην καθημερινή σας ζωή, αφού θα την έχετε βιώσει και θα αρχίσετε να σκέφτεστε διαφορετικά, συνεπώς, σε ένα ανθρώπινο επίπεδο, ακόμα και να φαντάζεστε διαφορετικά. Δεν θα φαντάζεστε, για παράδειγμα, μια καλύτερη δουλειά. Δεν είναι αυτό το θέμα. Θα φαντάζεστε τη χαρά σας. Ίσως να φαντάζεστε τώρα τη σχέση με το φωτεινό σας σώμα, αλλά δεν θα φαντάζεστε απλά τα στοιχειώδη ανθρώπινα πράγματα. 

Μεράμπ για την Ριζοσπαστική Φαντασία

Έτσι, ας κάνουμε τώρα λίγη ριζοσπαστική φαντασία, με λίγη μουσική.

(αρχίζει η μουσική)

Και πρόκειται να ξαναγυρίσουμε, να την επανεξετάσουμε, οπότε αυτό σήμερα δεν είναι απλά κάτι χωρίς συνέχεια.

Γνωρίζετε ήδη ότι υπάρχουν τόσα περισσότερα εκεί έξω. «Εκεί έξω» – στην πραγματικότητα, αυτή δεν είναι καν μια αληθινή δήλωση. Είναι εδώ ακριβώς. Υπάρχουν τόσα περισσότερα. Το ξέρετε αυτό.

Πιστεύω ότι γνωρίζετε διαισθητικά, ότι αυτό που ονομάζετε παρελθόν και μέλλον βρίσκονται εδώ ακριβώς. Είναι απλά θέμα οπτικής γωνίας. Κοιτάζετε αυτό που ονομάζετε Τώρα, αλλά επίσης το παρελθόν και το μέλλον βρίσκονται εδώ ακριβώς.

Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή. Το επόμενο βήμα είναι αυτή η ριζοσπαστική φαντασία.

Όταν συμβαίνει αυτό, αυτό που κάνετε είναι να καλείτε, να διατάζετε την ενέργεια και το φως σας. Αλλά όχι με βάση την αμφιβολία και τον φόβο, όχι με βάση ζητήματα στη ζωή σας. Την καλείτε σαν αληθινοί Μάστερς. 

Δεν την καλείτε μόνο για λίγο υλικό κέρδος, και φυσικά ούτε για εξουσία.Την καλείτε για την μεταμόρφωση που μπορεί να δημιουργήσει, για την εμπειρία, και τελικά, για να συνδεθούν μια για πάντα όλες οι κουκκίδες, όλα τα κομμάτια ολόκληρου του ταξιδιού σας σ’ αυτό τον πλανήτη και  τελικά να γίνετε οι αληθινοί Μάστερ του φωτός, της φαντασίας. Να γίνετε εκείνοι οι Μάγοι … 

(παύση)

… σε μια πολύ, πολύ προσωπική βάση. Όχι για να επιβάλετε σε άλλους. Όχι για να κάνετε παιχνίδια ή να έχετε τη δική σας τηλεοπτική εκπομπή, Ο Πανίσχυρος Μάγος, οτιδήποτε τέτοιο. Αλλά για τον εαυτό σας, για να βιώσετε επιτέλους.

Κι όπως επισήμανα στο Keahak νωρίτερα σήμερα, αυτό σημαίνει – η μεταμορφωτική φύση του φωτός – αυτό σημαίνει τελικά την ένωση της ενέργειας και της συνειδητότητας. 

Πρέπει να υπάρχει αυτή η κατανόηση του φωτός, πώς το διατάζετε. Πώς δουλεύετε μ’ αυτό. Είναι το φως σας, παρεμπιπτόντως. Πάντα να το θυμάστε αυτό. Είναι δικό σας. Και ναι, μπορείτε να το διατάζετε. 

Εγώ συστήνω να το διατάζετε. Να πάρετε την ευθύνη, να πάρετε τον έλεγχο. Όχι απλά να πιστεύετε ότι είναι κάποιου άλλου ή ότι κάποιος άλλος πρόκειται να το κάνει για σας.
Αλλά να επιστρέψω στην ριζοσπαστική φαντασία.

Υπάρχει αληθινή μεταφυσική σ’ αυτήν κι έχει σχέση με τη φύση του φωτός και την ικανότητα του να μεταμορφώνει μια πραγματικότητα. που θα αγνοούσε τους νόμους της ανθρώπινης φύσης που γνωρίζετε τώρα.

Οι νόμοι της ανθρώπινης φύσης λειτουργούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Για παράδειγμα, η βαρύτητα, «Απλά έτσι είναι.» Το φως μπορεί να μεταμορφώσει οτιδήποτε.

Όταν ο Jami μιλάει για το έτος 2033, 2034, τόσο κοντά, μιλάει γι’ αυτή την τεράστια μεταμόρφωση στον πλανήτη. Είναι σχεδόν αδιανόητη γιατί, λέτε, αυτό δεν είναι δυνατόν να συμβεί σε, πόσα, οκτώ, εννιά χρόνια; Εφτά χρόνια; Δεν είναι δυνατόν, γιατί τα πράγματα κινούνται πολύ αργά. Υπάρχει μια πρόοδος. Υπάρχει μια φυσική εξέλιξη. Υπάρχουν συστήματα επί τόπου που δεν θα μπορούσαν να ανταποκριθούν τόσο γρήγορα.

Όμως, όταν καταλάβετε την αληθινή φύση της φαντασίας και του φωτός, ω, ναι, μπορούν. Οτιδήποτε μπορεί να συμβεί. Υπάρχει συγκεκριμένη μεταφυσική σ’ αυτό.

Αν το φως μπορεί να αλλάξει από σωματίδιο σε κυματομορφή σε μια στιγμή με βάση την συνειδητότητα της ύπαρξης, του παρατηρητή, το φως μπορεί να κάνει οτιδήποτε.

Ο Jami μίλησε για το πέρασμα μέσα από κάτι ,που το ονόμασε ζώνη φωτονίων, ζώνη φωτός, αυτό δεν είναι απαραίτητα κάτι το υλικό. Δεν βρίσκεται εκεί έξω στο μακρινό διάστημα στο σύμπαν. Συμβαίνει μια μετάβαση.

Ο Jami μίλησε για την μετάβαση, που θα συνέβαινε κι ο μισός πλανήτης θα ξυπνήσει ένα πρωί και θα είναι ένα διαφορετικό μέρος, αλλά δεν θα σοκαριστούν*. Δεν υπήρξε τραύμα. Δεν ήταν κάποιο καταστροφικό γεγονός που θα έπρεπε να συμβεί. Το φως έκανε την αλλαγή. Και την έκανε τόσο καλά που δεν δημιουργήθηκαν πολλές ερωτήσεις, «Τι διάολο συνέβη;» Ήταν, «Ω, οκέι. Εδώ βρισκόμαστε τώρα.» 

Είναι το ίδιο με εκείνους που τυχαίνει να ξυπνήσουν και είναι ακόμα στην παλιά Γη. Θα είναι ακόμα σε ένα μέρος γεμάτο πόλεμο και ανισότητες. Το φως έκανε την αλλαγή και γι’ αυτούς επίσης.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή στην ριζοσπαστική φαντασία, όπου αφήνετε τα πάντα.
(παύση)

Και μπαίνουμε στο τίποτα.
(παύση)

Αα, σας έπιασα. Αυτό δεν αρέσει στο μυαλό. Το μυαλό είναι – είναι το σύνθημα του, ξέρετε, για να αρχίσει να παίζει, να αρχίσει να μιλάει – «Ω! Τίποτα. Τί είναι το τίποτα; Πού είναι το τίποτα; Μπορεί να υπάρξει το τίποτα; Είναι δυνατόν να έχω το τίποτα στον εγκέφαλό μου;» Εκεί είναι που παίρνετε μια βαθιά αναπνοή και μπαίνετε στο Και. Αφήστε το μυαλό να κάνει τα δικά του, να κουβεντιάζει κι εμείς μπαίνουμε στο Και. 

Τίποτα. Και σ’ αυτό το τίποτα, σ’ αυτό το κανένα πράγμα – μιλάμε γι’ αυτό εδώ και χρόνια – σ’ αυτό το τίποτα είναι αυτό το επόμενο πράγμα.

Βλέπετε, τίποτα απλά σημαίνει ότι ο εγκέφαλος δεν μπορεί να το καταλάβει πια. Είναι έξω από τα νερά του κι αυτό είναι καλό. Ας μπούμε στο Και και στο κανένα πράγμα.
(παύση)

Και βλέπετε, είναι σαν αστείο, γιατί δεν υπάρχει κανένα πράγμα όπως το κανένα πράγμα (μερικά γέλια).

Πρώτον, από μεταφυσική άποψη, η συνειδητότητα είναι πάντα παρούσα. Αλλά η συνειδητότητα είναι ένα κανένα πράγμα. Δηλαδή, δεν έχει μέγεθος ή σχήμα, ή όνομα, ή ένα επίπεδο έντασης. Είναι απλά επίγνωση. Δεν έχει χρώμα. Δεν κατοικεί κάπου μακριά στους γαλαξίες. Κι όμως, σ’ αυτό το κανένα πράγμα της συνειδητότητας, είναι τα πάντα. 

Εκεί είναι που πάτε για να φανταστείτε. Αφήνοντας πίσω τα καθημερινά σας προβλήματα, αφήνοντας πίσω τους εθελούσιους περιορισμούς σας. Υπογράμμισέ το αυτό παρακαλώ, Γκέηλ. Εθελούσιοι περιορισμοί. Τους αφήνετε πίσω. Δεν πηγαίνετε εκεί για διορθώσετε τις ζημιές. Όχι. Μπαίνουμε στο κανένα πράγμα για το απόλυτο τίποτα. 

Και, ναι, υπάρχει ένα κομμάτι σας που – είναι το κομμάτι του Και – ίσως αμφιβάλλει, ίσως να αποκοιμιέται, να βήχει, ό,τι κι αν κάνει, περισπασμούς, όμως εμείς μπαίνουμε στο Και. Μπαίνουμε στο κανένα πράγμα.

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή.

Και πώς θα φτάσετε εκεί; Απλά το επιτρέπετε. Αυτό είναι. «Είμαι εκεί. Είμαι στο τίποτα.» Πρόκειται να ακούσετε φλυαρία στον εγκέφαλο σας, αλλά αυτό είναι το Και. Οπότε, σπρώξτε το στην άκρη για μια στιγμή. Κανένα πράγμα.
(παύση)

Και σ’ αυτό το κανένα πράγμα υπάρχει η ριζοσπαστική φαντασία. 

Αφήστε τον εαυτό σας να εισέλθει σ’ αυτήν. Είναι η συνειδητότητα και είναι οι δυνατότητες.
(παύση)

Κάποιοι θα έλεγαν ότι εισέρχεστε στην ψυχή σας.

Αλλά δεν έχει όλες τις ανθρώπινες οδηγίες και τις λέξεις και τους κανόνες. Δεν χρειάζεται να πληρώσετε συνδρομή. Δεν χρειάζεται να υπογράψετε όρκο. Τίποτα τέτοιο. Είναι κανένα πράγμα. Απλά εισέρχεστε σ’ αυτό. Αυτό είναι.

Θα φτάσετε στο σημείο να μην χρειάζεστε να σκεφτείτε πολύ και να αγωνιστείτε να φτάσετε εκεί. Απλά είστε στο κανένα πράγμα.
(παύση)

Κι όμως, υπάρχει ακόμα επίγνωση. Σ’ αυτό το κανένα πράγμα υπάρχει ακόμα το «Εγώ Υπάρχω.»
(παύση)

Και σ’ αυτό το κανένα πράγμα υπάρχουν τα πιο βαθιά επίπεδα της φαντασίας.

Λοιπόν, το ανθρώπινο κομμάτι θα δελεαζόταν να πει, «Ω, ωραία. Τι μπορώ να φανταστώ εδώ έξω; Όλα αυτά τα χρώματα. Αφάνταστο πλούτο. Να φανταστώ τον εαυτό μου σαν αιώνια όμορφη ύπαρξη.» Όμως όχι, δεν πρόκειται να το κάνουμε αυτό. Αυτό είναι παιχνιδάκι.

Εδώ στο κανένα πράγμα της αληθινής φαντασίας, δεν χρησιμοποιείτε το μυαλό ή τον εγκέφαλο σας για να προσπαθήσετε να δημιουργήσετε εικόνες. Αυτό το αφήνετε πίσω. Κι αυτό που κάνετε τώρα είναι απλά να πάρετε μια βαθιά αναπνοή. 

Κι αφήστε το να έρθει σε σας.
(παύση)

Δεν υπάρχει δύναμη ή προσπάθεια. Δεν χρειάζεται να φέρετε σκέψεις ή εικόνες στο μυαλό σας. Η ριζοσπαστική φαντασία εισέρχεται στο κανένα πράγμα.  

Και σ’ αυτό τον χώρο του τίποτα, θα συνειδητοποιήσετε ότι είναι τα πάντα.

Ίσως να μην καθορίζεται εύκολα από το ανθρώπινο μυαλό κι αυτό είναι εντάξει. Έχουμε πάει – πηγαίνουμε – πέρα απ’ αυτό.

Σ’ αυτό τον χώρο του τίποτα, νιώστε για μια στιγμή, είναι τα πάντα.
(παύση)

Κι εδώ, ξανά, το ανθρώπινο μυαλό ίσως να προσπαθήσει να παρεμβάλει σκέψεις, ιδέες, εικόνες. Είναι εντάξει. Βάλτε το από την άλλη πλευρά του Και κι επιτρέψτε στον εαυτό σας να βρίσκεται σ’ αυτό το κανένα πράγμα, που είναι όλα τα πράγματα, πέρα απ’ ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ το ανθρώπινο μυαλό.

Ακόμα και πέρα από λέξεις όπως «χαρά» ή «ομορφιά». Πέρα από το «χαρούμενος», «ικανοποιημένος», οποιεσδήποτε απ’ αυτές τις λέξεις. Εδώ έξω σ’ αυτό το κανένα πράγμα, είναι τόσο πέρα μακριά, ώστε να είναι τόσο ακραίο. Είναι σχεδόν απερίγραπτο κι αυτό είναι εντάξει, γιατί εδώ το θέμα είναι απλά να αισθάνεστε. 

Οπότε, πάρτε μια βαθιά αναπνοή.
(παύση)

Έχετε βρεθεί εδώ ήδη. Δεν είναι κάτι καινούριο. Έχετε βρεθεί σ’ αυτό το κανένα πράγμα πολλές φορές. Αλλά δεν το έχετε κάνει συνειδητά στην ανθρώπινη κατάσταση εγρήγορσης.
Αυτό το τίποτα είναι σαν το σπίτι.
(παύση)

Εδώ δεν υπάρχει δράση. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχουν πολλά χρώματα και φώτα που στριφογυρίζουν. Όμως το μυαλό σας μπορεί να το καταλαβαίνει μ’ αυτό τον τρόπο. Είναι εντάξει. Πάντως σ’ αυτό τον χώρο υπάρχει η συνειδητότητα και οι δυνατότητες.
(παύση)

Σ’ αυτό τον χώρο του τίποτα, αυτή είναι η ριζοσπαστική φαντασία. Ριζοσπαστική επειδή δεν προσπαθείτε να αναγκάσετε σκέψεις ή ιδέες ή εικόνες. Είστε απλά εκεί με επίγνωση, στον χώρο.
(παύση)

Εδώ δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθείτε. Εδώ δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να σας πονέσει ή να σας βλάψει με οποιοδήποτε τρόπο.  

Είναι ο χώρος της αληθινής φαντασίας. Είναι ο χώρος όλων των δυνατοτήτων που θα μπορούσαν να υπάρξουν ποτέ, που δεν έχουν πραγματοποιηθεί ακόμα, συνεπώς, δεν έχουν καθοριστεί. Δεν είναι σε βιβλία ή κάτι παρόμοιο εκεί έξω. Όλα είναι καθαρές δυνατότητες.

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή στο τίποτα.
(παύση)

Είναι η ριζοσπαστική φαντασία. Να πάτε εδώ χωρίς πρόγραμμα, και χωρίς να προσπαθείτε την θεραπεία ή να φανταστείτε μια καλύτερη ανθρώπινη ζωή. Στην ριζοσπαστική φαντασία, δεν είναι ανάγκη να κάνετε αυτά τα πράγματα.

Γι’ αυτό λέω ότι δεν ήσασταν πολύ καλοί στο να φαντάζεστε, επειδή βάζετε δεσμούς σ’ αυτό. Συναισθηματικούς δεσμούς. Βάζετε τους δεσμούς των ανθρώπινων επιθυμιών σας. Αλλά εδώ σ’ αυτό το κανένα πράγμα, δεν υπάρχουν δεσμοί.
(παύση)

Δεν υπάρχει θεραπεία ,που να γίνεται εδώ.
(παύση)

Είναι απλά ένας χώρος του τίποτα, όμως του Όλα Όσα Είναι.
(παύση)

Είναι ριζοσπαστική, γιατί ελάχιστοι θα περίμεναν ποτέ να πάνε σε ένα μέρος σαν αυτό στην φαντασία. Είναι ριζοσπαστική, γιατί δεν κουβαλάτε εδώ φόβους και αμφιβολίες, προγράμματα, επιθυμητά αποτελέσματα, τίποτα απ’ αυτά. Είναι τόσο ακραία. Χωρίς πρόγραμμα. Χωρίς επιθυμητό αποτέλεσμα.

Χωρίς επιθυμητό αποτέλεσμα. Χμ.

Δεν έρχεστε εδώ για απαντήσεις. Δεν έρχεστε εδώ για λύσεις.  

Έρχεστε εδώ γιατί αυτό είναι το φως σας. Το φως που τελικά θα γυρίσει πίσω σε σας τους ανθρώπους σ’ αυτό τον πλανήτη, ένα φως που τότε θα μάθετε να χρησιμοποιείτε σαν το δικό σας φωτόσπαθο. Όχι για να πετσοκόβετε τους άλλους ανθρώπους, αλλά για να αγγίζετε αυτό που επιθυμείτε αληθινά.

Αυτό που κάνουμε εδώ τώρα είναι ότι συνδέουμε εκείνες τις κουκκίδες από τα επίπεδα του τίποτα ,στα επίπεδα του ανθρώπου σας σ’ αυτό τον πλανήτη.
(παύση)

Κι όσο είστε εδώ στο τίποτα κι επίσης κάθεστε σαν άνθρωποι, πάρτε μια βαθιά αναπνοή. Και να θυμάστε, ξανά, είστε στο τίποτα, στην ακραία φαντασία, όπου δεν περιορίζετε τον εαυτό σας σε κάτι που θα ήταν ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Είστε εντελώς ανοιχτοί.

Είστε σ’ αυτή τη σφαίρα και είστε εδώ σαν άνθρωποι και τώρα και στα δυο επίπεδα, ταυτόχρονα, πάρτε μια βαθιά αναπνοή κι αφήστε την να έρθει σε σας. Και στα δυο επίπεδα – στο ανθρώπινο και στο τίποτα, στην ριζοσπαστική φαντασία – αφήστε να έρθει σε σας.

Λέτε, «Λοιπόν, τι να αφήσω να έρθει σε μένα;» Αα! Αυτό είναι. Δεν χρειάζεται να το καθορίσετε. Αυτό είναι. Αφήστε να έρθει σε σας.

Λέτε, «Λοιπόν, τι; Τι; Εννοώ, την ενέργεια, τους ανθρώπους, την ευφυία;» Όχι. Σσς! Αφήστε την να έρθει σε σας.
(παύση)

Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για το τι είναι. Είναι απόλυτα κατάλληλη, συμβατή, προσαρμοσμένη σε σας. 

Αυτή είναι η ριζοσπαστική φαντασία και η πρακτική Πραγμάτωση. 

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή και στα δυο επίπεδα – σ’ αυτή την κατάσταση του τίποτα, της φαντασίας σας, του φωτός σας – και στην τωρινή κατάσταση, όπου είστε οι υπάρξεις που κάθονται εδώ και παρακολουθούν αυτό, συμμετέχουν σ’ αυτό. Αφήστε να έρθει σε σας. Δεχτείτε την.
(παύση)

Με μια τέτοια ριζοσπαστική φαντασία, δεν χρειάζεται να την καθορίσετε. Αφήστε να έρθει σε σας.
(μεγαλύτερη παύση)

Αυτή είναι η μεταφυσική του φωτός, ο τρόπος που λειτουργεί.

Ξεκινώντας με την σπουδαία, σπουδαία φαντασία στην οποία αναφέρομαι ως το τίποτα, γιατί θα ήταν ακατανόητη για το ανθρώπινο μυαλό. Έτσι, γίνεται ένα τίποτα, κι όμως υπάρχει. Και μετά την γεφυρώνετε σαν άνθρωποι εδώ.
(παύση)
Αφήστε να έρθει σε σας.
(παύση)

Κι εκεί είναι. που μπαίνει εκείνο το στοιχείο της εμπιστοσύνης, ή από την αρνητική πλευρά, το στοιχείο της αμφιβολίας. Λέτε, «Λοιπόν, τι έρχεται; Τι προσκαλώ;» Σσς!

Μην αμφιβάλλετε γι’ αυτό που φέρνετε, γι’ αυτό που καλείτε, γι’ αυτό που λαμβάνετε.
(παύση)

Ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει φανταστεί πραγματικά. Ο άνθρωπος θα την είχε περιορίσει.

Ο άνθρωπος θα είχε παραμείνει εντός – μιλάω πολύ για την ιστορία της Χώρας του Μπλε (εδώ) – ο άνθρωπος θα είχε παραμείνει στο μπλε. Όμως αυτό που έρχεται μπορεί να είναι τόσα περισσότερα.

Η ριζοσπαστική φαντασία πραγματικά δεν είναι καθόλου διανοητική προσπάθεια. Δεν προσπαθείτε να φέρετε εικόνες στον εγκέφαλό σας. Είναι να μπείτε σε αυτά τα επίπεδα φαντασίας και φωτός που τώρα είναι ακατανόητα, κι απλά να αφήσετε να έρθει σε σας. Αυτό είναι ριζοσπαστική φαντασία.

Αυτό που θα συμβεί τώρα είναι ότι το φως, που είναι φαντασία, αυτό το φως δεν έχει τα όρια πάνω του όταν εισέρχεται σ’ αυτή την σφαίρα. Εξακολουθεί να αντιδρά σαν σωματίδιο ή σαν κυματομορφή ανάλογα με το τι είναι αναγκαίο εκείνη την στιγμή.

Αλλά τώρα υπάρχει μια άλλη συνιστώσα στο φως.

Υπάρχει ένα στοιχείο κυματομορφής. Υπάρχει το στοιχείο του σωματιδίου. Και τώρα [υπάρχει] αυτό που θα ονόμαζα στοιχείο του δημιουργού. Δεν είναι ούτε σωματίδιο ούτε κυματομορφή. Είναι η δυναμική του φωτός, που συνδέεται με την ενέργειά σας τώρα, πράγμα που επιτρέπει την αληθινή δημιουργία. Αδιανόητο πριν, γιατί η φαντασία περιοριζόταν στο μυαλό. Περιοριζόταν στην ιστορία σας.

Έτσι, αν εφαρμόσουμε τώρα όλη αυτή την ιδέα της ριζοσπαστικής φαντασίας σε σας, στην ιστορία σας, στο φως που προκαλεί την ιστορία σας σ’ αυτό τον πλανήτη, κι εφαρμόσουμε όλη αυτή τη φυσική τώρα με την φαντασία, την ακραία φαντασία, θέλω να νιώσετε την ιστορία σας για μια στιγμή.

Στο περιορισμένο φάσμα φωτός που χρησιμοποιούσατε για να δημιουργείτε και να δικαιολογείτε την ιστορία σας⸱ τις μέρες που σκεφτόσασταν, «Λοιπόν, μπορώ να επηρεάσω την ιστορία μου, ως έναν βαθμό, λίγο εδώ, λίγο εκεί, μπορώ να κάνω κάποια πρόοδο, αλλάζοντας λίγο εδώ κι εκεί», ξαφνικά, τώρα αυτό το φως επιτρέπει την ολική αλλαγή της ιστορίας, με τρόπο που το ανθρώπινο μυαλό δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει φανταστεί.

Θα μπορούσατε να πείτε, μια μεταμόρφωση πέρα από οτιδήποτε θα μπορούσατε να σκεφτείτε, μια μεταμόρφωση που συνδέεται ξανά με το αποκορύφωμα της φαντασίας σας, με το αποκορύφωμα του φωτός σας.

Αφήστε να έρθει σε σας, χωρίς φόβο. Πώς θα μπορούσατε να έχετε φόβο για κάτι που είναι δικό σας – δική σας ενέργεια, δικό σας φως;
(παύση)

Αφήστε να έρθει σε σας. Χωρίς όρια.
(παύση)

Αυτή η επόμενη χρονιά πρόκειται να είναι σημαντική για τον πλανήτη. Πρόκειται να έχει προκλήσεις σε τόσα πολλά διαφορετικά επίπεδα, θα έχει προκλήσεις για τους ανθρώπους. Και πρόκειται να δείτε ένα μεγάλο παράδοξο στα πράγματα, μια μεγάλη διττότητα σχεδόν, όπως ποτέ πριν – εκείνους που την διαχειρίζονται, που δουλεύουν μ’ αυτήν, εκείνους που συνθλίβονται απ’ αυτήν.

Πρόκειται να λειτουργείτε σε ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο, σε κανένα από εκείνα τα παλιά επίπεδα. Δεν πρόκειται να ακολουθείτε το ανθρώπινο μονοπάτι. Δεν πρόκειται να ακολουθείτε το κομμάτι που θα συνθλίβει. Θα είναι μια χρονιά ανύψωσης. Δεν μπορείτε να φέρετε μαζί τα σκατά. Δεν μπορείτε, και θα επιστρέφουμε σ’ αυτό σε όλες τις συνεδρίες, σε όλο τον χρόνο.

Ριζοσπαστική φαντασία, όπως δεν έχετε φανταστεί ποτέ, που αλλάζει, λοιπόν, αλλάζει τον τρόπο που χρησιμοποιείτε το φως και την ενέργεια σ’ αυτό τον πλανήτη.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή μαζί.

Αφήστε να έρθει – αφήστε την να έρθει σε σας τώρα, και σε σας στο τίποτα, στην σπουδαία, σπουδαία φαντασία και σε σας σαν ανθρώπους. Αφήστε την να έρθει σε σας ταυτόχρονα.
(παύση)

Και καθώς θα το κάνει, νιώστε – υπάρχει μια έμφυτη ισορροπία σ’ αυτήν – νιώστε αυτή την ισορροπία.

Ξέρετε, όταν ένας άνθρωπος προσπαθεί να σπρώξει την φαντασία μόνος του με το μυαλό, γίνεται ανισόρροπος σε πολλές περιπτώσεις. Αυτή είναι η περίπτωση πολλών μεγάλων καλλιτεχνών, δημιουργικών υπάρξεων.

Αλλά όταν την προσεγγίζετε τώρα εδώ από το τίποτα, την σπουδαία φαντασία του Εγώ Είμαι, και ταυτόχρονα σαν άνθρωποι, η ισορροπία, η ακεραιότητα, η αυθεντικότητα παραμένουν. Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε μην χάσετε το μυαλό σας.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή μαζί.
(παύση)

Καλή βαθιά αναπνοή μαζί.

Θα επιστρέψουμε και θα το συζητήσουμε περισσότερο, ώστε να αρχίσετε να νιώθετε πολύ, πολύ άνετα μ’ αυτήν. |
(η μουσική σταματά)

Αλλά απλά νιώστε την μέσα σας τώρα – την ριζοσπαστική φαντασία.
(παύση)

Όχι κι άλλα από τα ίδια. Όχι απλά να προσπαθείτε να δημιουργήσετε εικόνες πραγμάτων σε ένα διαφορετικό επίπεδο. Θα χτυπήσετε ταβάνι αν προσπαθήσετε να το κάνετε αυτό, περνώντας μέσα από το μυαλό σας. Όμως αυτό είναι το να αφήσετε τον εαυτό σας να πάει στο τίποτα, και θα ανακαλύψετε ότι δεν είναι τίποτα. Είναι τα πάντα.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή, καθώς κλείνουμε αυτή την χρονιά.

Πραγματικά γρήγορα, ήταν καλή χρονιά; Κακή χρονιά; Δύσκολη χρονιά; Υπάρχει κάποιος; Τζέρι;

ΤΖΕΡΙ: Καλή χρονιά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Καλή χρονιά. Κάποιος άλλος; Καλή χρονιά; Κανείς, πραγματικά σκατένια χρόνια; (κάποιος λέει «Με προκλήσεις») Με προκλήσεις. Οκέι. Διασκεδαστική; (κάποιος λέει «Ναι») Ναι. Ναι (κάποιος λέει «Πολλές αλλαγές»). Πολλές αλλαγές. Οκέι.

Εισπνεύστε το αυτό καθώς μπαίνουμε στην καινούρια χρονιά. Βεβαιωθείτε ότι φροντίζετε τον εαυτό σας καθώς φτάνουμε στο τέλος αυτής της χρονιάς. Φροντίστε τον εαυτό σας. Να παίρνετε πολλές αναπνοές. Μείνετε μακριά από ενοχλητικούς ανθρώπους (λίγα γέλια). Εντάξει, μείνετε μόνοι συνεχώς, αν πρέπει (ο Αντάμους γελάει).

Με αυτά, πάρτε μια βαθιά αναπνοή και νιώστε, χρησιμοποιώντας αυτή την ριζοσπαστική φαντασία, νιώστε το όταν λέω, «Όλα είναι καλά σε όλη την δημιουργία.» Σας ευχαριστώ.

Ευλογίες και χαρούμενες γιορτές.

Μετάφραση : Μαίρη Πολυχρόνη
Review και επιμέλεια : Μαρία Γρηγοράκη

Σπόνσορας : Μαρία Κοδωνάκη

Υπότιτλοι βίντεο : Κατερίνα Θαλασσά