Shoud 3, Wings

Sponsored links

Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε τις μεταφράσεις κάνοντας ένα paypal donation

Νοέμβριος 2017

(Προσελκύοντας ενέργεια, Σοφία και καρδιά, Η καλωσύνη σας, Τι έχετε στην καρδιά σας ? Απάντηση Αντάμους, Συμπόνοια, Εστίαση και Αlt Πραγματικότητα, Μεράμπ ).

Εγώ Είμαι Αυτό που Είμαι, ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής.
Α! Πόσο μου αρέσει η καλή ενέργεια του χώρου! Πόσο μου αρέσει που μαζευόμαστε εδώ κάθε μήνα για τα Shoud μας! Αλλά πριν προχωρήσω, να σας πω ότι, « Ένας Αντάμους χωρίς καφέ είναι σαν ένας Shaumbra χωρίς αμφιβολίες και ανησυχίες.»
Πού να βρίσκεται άραγε ο καφές μου;

ΛΙΝΤΑ:. Εντάξει. Περίμενε.

ΣΑΝΤΡΑ: Ο καφές είναι δικός σου.

ΛΙΝΤΑ: Οκ. Ας το κάνουμε σωστά. ( γέλια καθώς αλλάζει τις κούπες)
Ε να, θεώρησα ότι  η άλλη κούπα θα σου ταίριαζε περισσότερο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μμμ. Και τι είναι αυτά τα καλούδια σήμερα; Νομίζω ότι σας έχω μιλήσει για…

ΛΙΝΤΑ: Μοιάζουν με μπαλάκια.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … για το αγαπημένο μου φαγητό στην προηγούμενη ενσάρκωσή μου. Νιφάδες βρώμης, μέλι και καρύδια, καμιά φορά με διάφορα καρυκεύματα, και κάποιος είχε την καλοσύνη να μου στείλει μερικά.

ΛΙΝΤΑ: Στην πραγματικότητα, τα έφεραν πολλοί Shaumbra.
Άκουσαν την λαχτάρα σου γι αυτά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι αυτό που μου αρέσει να αποκαλώ τα Μπαλάκια  των Μάστερ.( γέλια καθώς τρώει ένα). Μμμ! Μμμ
Για εσάς που προτιμάτε το κρέας και κάποιες αμυλούχες τροφές, θα σας πρότεινα να δοκιμάστε αυτά εδώ. Νιφάδες βρώμης, μέλι και… θα θέλατε να δοκιμάσετε ένα από αυτά, τα Μπαλάκια των Μάστερ; ( γέλια καθώς τα προσφέρει σε κάποιους από το ακροατήριο) Μμμ; Μμμ. Μπαλάκια των Μάστερ; Ναι; Μπαλάκια των Μάστερ.

ΛΙΝΤΑ: Μας αντιπροσωπεύουν αρκετά, έτσι δεν είναι;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Γκουρμέ φαγητό για τον Μάστερ. Μμ. Οι νιφάδες βρώμης απορροφούν πολλές από τις τοξίνες του σώματος. Το μέλι κάνει καλό σε όλα μέσα σας, κι αν έχετε κάποιες αλλεργίες, το μέλι σας βοηθάει. Και τα καρύδια, είναι ό,τι πρέπει για σας .Σας ευχαριστώ λοιπόν. Σας ευχαριστώ. Μπορείτε κι εσείς να φάτε μια μπουκιά από τα Μπαλάκια των Μάστερ.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν το σημερινό μας Shoud από το τέλος. Από το τέλος. Όχι από το πάρτι με τις πίτσες, δεν εννοώ αυτό το τέλος ( γέλια).

ΛΙΝΤΑ: Και το πάρτι ρεφενέ. Αντάμους, σήμερα μας έφεραν εξαιρετικά φαγητά. Για όσους από εσάς που δεν έχετε έρθει σε ένα ζωντανό Shoud…
Φρούτα- για να λέμε την αλήθεια το αγαπημένο μου είναι μια μελιτζανοσαλάτα από την Τρανσυλβανία.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ας ξεκινήσουμε από το τέλος. Ας ξεκινήσουμε από το τέλος, κάτι που μου αρέσει, επειδή σας δίνει να καταλάβετε, μεταξύ άλλων, ότι δεν υπάρχει  γραμμικό χρονικό πλαίσιο. Σας μιλάω γι αυτό εδώ και καιρό, αλλά είστε ήδη Μάστερ. Τώρα ανακαλύπτετε πώς φτάσατε εκεί. Είστε ήδη εκεί. Δεν ήμουν εγώ που σας το είπα. Σας το είπε ο Τοβίας εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην Σειρά της Ανάληψης   (Ascension Series),
«Έχετε ήδη αναληφθεί. Τώρα απλά ανακαλύπτετε πώς ήταν το ταξίδι μέχρι εκεί.» Και ξέρετε κάτι; Πρέπει να επιλέξετε. Θέλετε τον εύκολο δρόμο; Τον δύσκολο δρόμο; Θέλετε να νοιώθετε ότι δουλέψατε σκληρά για να το κερδίσετε; Θέλετε να το κάνετε με πόνο, έτσι ώστε να έχετε να λέτε  ιστορίες όταν θα πάτε στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Διδασκάλων;  Ή θέλετε απλά να γλιστρήσετε  μέσα του; Ναι. Και είναι ολοκληρωτικά δικό σας ζήτημα.

Προσελκύοντας Ενέργεια

Κι έτσι λοιπόν, θα ξεκινήσουμε από το τέλος του σημερινού μας Shoud, και το τέλος του λέει ότι είστε ένας πόλος έλξης. Ένας πόλος έλξης, ή ένας μαγνήτης. Προσελκύετε ενέργειες. Είστε σαν ένας μαγνήτης. Στην πραγματικότητα, η συνείδηση είναι  σαν ένας δημιουργικός μαγνήτης. Προσελκύετε συνεχώς διάφορα μέσα στην ζωή σας. Την ώρα που κάθεστε εδώ, την ώρα που παρακολουθείτε από το ίντερνετ, υπάρχει μια συνεχής ροή ενέργειας που την προσελκύετε εσείς. Το ερώτημα είναι, τι θέλετε να προσελκύετε και με ποιόν τρόπο;

Έχετε συνηθίσει να προσελκύετε ενέργεια, χωρίς καν να το κάνετε συνειδητά, αλλά να την προσελκύετε με έναν θα έλεγα κάπως επίγειο, πολύ περιορισμένο τρόπο. Και δεν χρειάζεται  να είναι έτσι. Είστε πόλος έλξης.
Τώρα, ταυτόχρονα, όπως θα συζητήσουμε σε ένα επόμενο Shoud , είστε επίσης πομποί. Προβάλλετε ενέργειες. Σαν δημιουργοί, κάνετε συνεχώς προβολές για να δημιουργήσετε την πραγματικότητά σας. Αλλά σήμερα θα μιλήσουμε για την ικανότητά σας να προσελκύετε.

Ενώ  κάθεστε εδώ, ενώ παρακολουθείτε από το ίντερνετ, είστε μαγνήτης, και είτε πιστεύετε ότι δεν κάνετε τίποτε είτε όχι, υπάρχει μια τεράστια ποσότητα ροής ενεργειών μέσα σας, σας διαπερνάει. Προσελκύετε το κατάλληλο πράγμα την κατάλληλη ώρα, είτε το αντιλαμβάνεται  ο ανθρώπινος εαυτός σας είτε όχι. Συνεχής προσέλκυση.

Κι έτσι λοιπόν, καθώς καθόμαστε εδώ σε αυτό το Shoud όλοι μαζί, τι είναι αυτό που προσελκύετε; Τι είναι αυτό που πραγματικά θέλετε να προσελκύσετε στην ζωή σας; Τι ενέργειες, τι εμπειρίες, τι πραγματικότητες θέλετε να προσελκύσετε στην ζωή σας;
Είναι κάπως ερώτηση- παγίδα, επειδή ο άνθρωπος αληθινά  δεν ξέρει. Στ αλήθεια δεν ξέρει. Όταν κάνω την ερώτηση, «Τι θέλετε να προσελκύσετε στην ζωή σας;» αυτόματα  πηγαίνετε σε έναν πολύ προγραμματισμένο και πολύ αυστηρό περιορισμό.

Το κάναμε παλιά εδώ στο ακροατήριο- «Τι πραγματικά θέλετε να κάνετε στην ζωή σας; Ποια είναι η μεγαλύτερη επιθυμία σας;» – και ήταν τόσο περιορισμένο, αν σκεφτεί κανείς τα δυναμικά και τις δυνατότητες. Κι έτσι λοιπόν, καθώς καθόσαστε εδώ αυτή την στιγμή, τι θέλετε να προσελκύσετε; Επειδή είστε ένας μαγνήτης.

Από την στιγμή που θα το καταλάβετε αυτό, πώς δουλεύει, πόσο εύκολα και απλά δουλεύει, μπορείτε πραγματικά να ξεκινήσετε να δημιουργείτε την πραγματικότητά σας, διάφορες πραγματικότητες  με όποιον τρόπο θέλετε. Αλλά και πάλι, είναι μια ερώτηση παγίδα, επειδή ο άνθρωπος δεν ξέρει αληθινά τι θέλει. Μπορεί ο άνθρωπος να δεί πίσω από τους τοίχους, πίσω από τα όρια που έχει φτιάξει; Όχι επειδή ήσασταν χαζοί ή τεμπέληδες. Ήταν ένα αποτέλεσμα της αίσθησης της Εστίασης.

Μπήκατε πολύ βαθιά μέσα στην αίσθηση της Εστίασης. Ξεχάσατε ότι υπάρχουν όλα αυτά τα άλλα πράγματα εκεί έξω, για τα οποία θα μιλήσουμε σήμερα, και έχετε ξεχάσει ότι είστε ένας φυσικός πόλος έλξης ενεργειών και εμπειριών. Αυτό ισχύει για τον κόσμο, για τις ευκαιρίες, για την αφθονία, για οτιδήποτε θέλετε στην ζωή σας.

Οι άνθρωποι, στο μεγαλύτερο μέρος τους, έχουν μπει σε μία υποθέτω τεμπέλικη συνήθεια αποδοχής του πεπρωμένου τους, ενώ δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει πεπρωμένο, έτσι κι αλλιώς. Αλλά είναι πολύ πιο εύκολο να πεις, «Είναι απλά το πεπρωμένο μου. Είχαν άλλα σχέδια για μένα,»  ένας ανώτερος  Εαυτός, οι άγγελοι, ο Θεός ή οτιδήποτε,  κι όλα αυτά  σας παρέσυραν στον μαρασμό της μετριότητας, ξεχνώντας ότι είστε πόλος έλξης καθώς επίσης και δημιουργός.

Κι έτσι λοιπόν, αυτό είναι το τέλος της ιστορίας για σήμερα. Ας δούμε τώρα πώς φτάσαμε μέχρι εδώ. Αλλά θέλω να έχετε υπόψη σας ότι είναι το ίδιο πράγμα. Είστε Μάστερ, μια φωτισμένη ύπαρξη. Έχετε αναληφθεί, κι όλα τα υπόλοιπα. Είναι ήδη μια τελειωμένη συμφωνία. Πώς φτάσατε μέχρι εκεί; Τι εμπειρίες ζήσατε;

Δεν είναι αγώνας επιβράβευσης εδώ, όπως  σας  έχω πει πολλές φορές. Δεν χρειάζεται να δουλέψετε σκληρά για να φτάσετε εκεί. Έχει να κάνει σχετικά με το ποιες εμπειρίες θέλατε προκειμένου να φτάσετε εκεί. Τόσο απλά.

Ας πάρουμε λοιπόν μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό.

Νιώστε πραγματικά όλοι σας, αυτό το κομμάτι του εαυτού σας που προσελκύει συνεχώς ενέργειες. Σαν ένα φως που συνέχεια προσελκύει, φέρνει στην ζωή σας ενέργειες που κανένας άλλος δεν μπορεί να ελέγξει, κανένας άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί.  Μόνον εσείς. Εκτός, φυσικά, αν πιστεύετε ότι οι άλλοι σας ελέγχουν, ότι υπάρχουν συνωμοσίες, ή ότι η κυβέρνηση ή οι εξωγήινοι ή οι γονείς σας ή οποιοσδήποτε άλλος έχει επιρροή στην ζωή σας. Εντάξει, αν πιστεύετε κάτι τέτοιο, με αυτό τον τρόπο θα προσελκύσετε τις ενέργειες. Αν ξεφύγετε όμως από αυτό, θα  συνειδητοποιήσετε ότι, « Α! είμαι μια συνειδητή ύπαρξη. Είμαι ένας μαγνήτης συνείδησης. Φέρνω στην ζωή μου όλα όσα επιλέγω, ακόμα και πράγματα που ο ανθρώπινος εαυτός δεν γνωρίζει καν την ύπαρξή τους.»

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό. Θα επιστρέψουμε σε αυτό στο τέλος, και θα δούμε πώς φτάσαμε εκεί ( ο Αντάμους πίνει μια γουλιά καφέ). Έχει πολύ αφρό ( σκουπίζει το μουστάκι του).

Στην τελευταία μας… ( γέλια) Στην τελευταία μας συγκέντρωση….

ΛΙΝΤΑ: Θέλεις μια χαρτοπετσέτα;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, θέλω. Σ ευχαριστώ. ( η Λίντα γελάει). Είμαι ένας τζέντλεμαν. Όχι και στο μούσι μου ( σκουπίζει το μούσι του).

Σοφία και Καρδιά

Στην τελευταία μας συγκέντρωση, μιλήσαμε γύρω από αυτά που δεν είναι δικά σας. Ποια δεν είναι δικά σας; Όλα όσα δεν θέλετε. Τόσο απλά. Ξέρω ότι κάποιοι από εσάς νοιώσατε κάπως περίεργα, κάπως παράξενα, σκεπτόμενοι ότι, «Δεν θα μπορούσα απλά να τα ξεφορτωθώ όλα αυτά; Να τα αφήσω απλά να φύγουν;» Απολύτως. Δεν υπάρχει νόμος που να σας δεσμεύει με το βάρος του κάρμα ή του οτιδήποτε κι αν έχει συμβεί μέχρι τώρα στην ζωή σας. Δεν υπάρχει συμπαντικός νόμος που να λέει ότι είστε υποχρεωμένοι να κάνετε κτήμα σας πράγματα που δεν σας ευχαριστούν. Δεν χρειάζεται να μαστιγώνετε τον εαυτό σας για πράγματα που έχετε κάνει στο παρελθόν. Μπορείτε απλά να τα αφήσετε να φύγουν μέσα  σε μια στιγμή. Δεν είναι ανευθυνότητα. Στην πραγματικότητα είναι μεγάλη υπευθυνότητα. Είναι ανάληψη της ευθύνης του εαυτού σας αυτή την στιγμή, τώρα. Όχι του εαυτού σας από το παρελθόν, ούτε του εαυτού σας μιας περασμένη ζωής. Αφήστε τα όλα να φύγουν.

Δεν είναι δικά σας, είτε πρόκειται για θέματα υγείας, είτε για θέματα αφθονίας, σχέσεων ή οτιδήποτε άλλο, είτε είναι συναισθήματα ενοχής και μετάνοιας για πράγματα που κάνατε στο παρελθόν. Δεν είναι δικά σας. Ειλικρινά. Μπορούμε να μπούμε σε ψευτοψυχολογικές αναλύσεις πάνω σε αυτά και να πούμε ότι όλα δημιουργήθηκαν από τη μαζική συνείδηση και τους κακούς γονείς σας και όλα τα άλλα, αλλά απλά αφήστε τα να φύγουν. Φύγετε μακριά τους. Δεν είναι δικά σας.

Κάποιοι από εσάς είχατε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο τον τελευταίο μήνα. Αφήσατε κάτι  λίγα να φύγουν και μετά αναρωτιόσασταν γιατί νοιώθατε ακόμα κουρασμένοι ή γιατί ήσασταν κάπως αγχωμένοι και πιεσμένοι.  Απλά αφήστε τα όλα να φύγουν. Δεν είναι δικά σας. Τα μόνα που είναι δικά σας είναι αυτά που εσείς επιλέγετε. Αυτό είναι όλο. Τελεία και παύλα. Τόσο εύκολα.

Στην προηγούμενη συγκέντρωσή μας μιλήσαμε για την σοφία του Μάστερ. Ο Μάστερ έχει τεράστια σοφία και είναι  μια σοφία που την αποκόμισε από όλες τις ενσαρκώσεις, όχι μόνον από αυτή. Είναι μια σοφία από όλες τις ενσαρκώσεις τις πριν και τις μετά, αυτού που αποκαλείτε μέλλον. Δεν έχει μέσα της τους πόνους  και τις θλιβερές ιστορίες και τις μεγάλες παχιές ιστορίες και όλα τα υπόλοιπα. Δεν έχει λεπτομέρειες. Είναι απλά η σοφία, η ουσία, η αληθινή ομορφιά της ζωής.

Ο Μάστερ, το Εγώ Είμαι, την φιλτράρει μέσα από το Εγώ Είμαι και την φέρνει σε αυτή την ενσάρκωση. Ας πούμε  ότι όλοι όσοι βρίσκεστε σε αυτή την πλευρά του δωματίου αντιπροσωπεύετε όλες σας τις ενσαρκώσεις και έχετε μέσα σας όλες τις εμπειρίες με όλα τους τα πρόσωπα και όλες τις ταυτότητες. Ο Μάστερ έρχεται και σας λέει, «Πάμε να χορέψουμε ένα  χορό σε αυτή την ενσάρκωση. Θα σου φέρω την σοφία  ( απευθύνεται σε ένα άτομο). Όχι σε σένα, ούτε σε σένα, ούτε σε σένα  (δείχνει διάφορους). Θα την λάβετε στο τέλος μέσα από εκείνην, αλλά τώρα μιλάμε για εκείνην ( εννοεί την γυναίκα που επέλεξε από το ακροατήριο).
Εσύ κι εγώ. Ο Άνθρωπος και ο Μάστερ. Κάλεσέ με στο σπίτι σου, στο σπίτι του ανθρώπου. Άσε με να συνυπάρξω μαζί σου. Δεν θα πιάσω πολύ χώρο. Δεν θα κλέψω το φαγητό σου. Δεν θα σε κοιτάζω όταν κάνεις ντους ή οτιδήποτε τέτοιο. Επέτρεψέ μου να μπω στο σπίτι σου. Πάμε να συνυπάρξουμε μαζί, ο Μάστερ και ο Άνθρωπος.  Θα μπορείς να έχεις τους ανθρώπινους τρόπους σου και τις υπέροχες ανθρώπινες εμπειρίες, αλλά τώρα υπάρχει το Και  του Μάστερ.» Ο Μάστερ- «Εγώ θα βάλω την σοφία . Άνθρωπε, εσύ θα βάλεις την καρδιά. Ω, έχεις καρδιά. Έχεις μια τεράστια καρδιά. Εγώ θα βάλω την σοφία. Εσύ θα βάλεις την καρδιά και θα χορέψουμε μαζί αυτό τον χορό.»

Αυτή είναι η ενσωματωμένη φώτιση. Όταν μια ανθρώπινη ταυτότητα, μια ανθρώπινη πτυχή αυτού που εσείς αποκαλείτε ψυχή, επιλέγεται από τον Μάστερ, από την σοφία, αλλά στην ουσία είναι το γεγονός ότι ο άνθρωπος επιτρέπει.  Επιτρέπετε και όλες τις υπόλοιπες, τις προηγούμενες ενσαρκώσεις σας.
Είναι τόσο απασχολημένες με αυτά που κάνουν, που ξεχνάνε να επιτρέψουν. Προσεύχονται. Κλαίνε. Κλέβουν. Ικετεύουν. Ασχολούνται με θέματα εξουσίας. Ασχολούνται με θέματα ταυτότητας. Ασχολούνται με  το «εγώ ο καημένος» και «εγώ ο μεγαλοπρεπής», αλλά εσείς είστε αυτός που επέτρεψε.

Εσείς είστε αυτός που είπε, «Ει, πρέπει να υπάρχει κάτι περισσότερο από αυτό.» Είπατε, « Επιτρέπω κάτι. Δεν ξέρω τι είναι αυτό, ούτε καν τολμώ να το προσδιορίσω. Αλλά ξέρω ότι υπάρχει κάτι. Είναι το γνωρίζειν μου. Θα επιτρέψω. Θα είμαι πολύ θαρραλέος και γενναίος,» λέει αυτή η ανθρώπινη πτυχή, «Θα είμαι πολύ θαρραλέος και γενναίος, θα είμαι ανοιχτός. Δεν θα φιλτράρω τίποτε. Δεν θα κρίνω αν είναι σκοτεινό ή φωτεινό, καλό ή κακό, αν το αξίζω ή όχι, επειδή  βαρέθηκα με όλες αυτές τις πτυχές από τις προηγούμενες ζωές. Είναι πολύ ενοχλητικές. Βαρέθηκα τον ίδιο μου τον εαυτό. Βαρέθηκα αυτό το παλαιό γραμμικό  ανθρώπινο μονοπάτι. Απλά θα επιτρέψω, χωρίς όρια.»
Και γι αυτό ο Μάστερ, η σοφία, εμφανίζεται και λέει, « Ωραία, επειδή καμία από τις προηγούμενες ζωές μου δεν ακούει. Είναι πολύ απασχολημένες με αυτά που κάνουν. Ε, είναι τόσο γεμάτες με αυτά, και προσεύχονται σε κάτι αλλόκοτους θεούς και κάνουν όλα αυτά τα περίεργα πράγματα. Αλλά εσύ, εσύ, σε αυτή την τόσο ξεχωριστή από τις άλλες ενσάρκωσή σου, εσύ επέτρεψες. Συνεπώς, πάμε να χορέψουμε τον χορό της συνύπαρξης μαζί ενόσω παραμένεις στο σώμα σου.»

Αυτός είναι ο ρόλος των Μάστερ σε όλες σας τις ενσαρκώσεις. Έχουν θερίσει, έχουν συλλέξει , έχουν αποστάξει την σοφία όλων των άλλων ενσαρκώσεων, είτε το γνωρίζουν αυτές είτε όχι. Έχουν αποστάξει την ίδια την ομορφιά της ζωής, και τώρα σας την προσφέρουν και την μοιράζονται με την ανθρώπινη καρδιά. Η ανθρώπινη καρδιά και  η σοφία του Μάστερ- αυτή είναι η ενσωματωμένη φώτιση και αυτός είναι ο λόγος που είστε εδώ.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό.

Ο Μάστερ εισέρχεται, όχι για να κυβερνάει τη ζωή σας, αλλά με την σοφία και με όλα όσα θα συζητήσουμε εδώ σήμερα.

Έτσι λοιπόν, στην τελευταία μας συγκέντρωση είχα πει, « Ο άνθρωπος έχει τόσο καλή καρδιά!» Ω! Μπορούμε να πούμε πολλά για τους ανθρώπους. Μερικές φορές  μπορεί να γίνουν σκληροί. Μερικές φορές, μπορεί να γίνουν ασυνείδητοι. Κλέβουν ενέργεια. Στον πυρήνα τους, είναι κλέφτες ενέργειας, οι μεγαλύτεροι κλέφτες που έχω δει ποτέ, αλλά έχουν καρδιά.

Η Καλοσύνη σας

Κι έτσι λοιπόν, στην προηγούμενη συγκέντρωση σας ρώτησα, «Ποια είναι η καλοσύνη σας; Τι υπάρχει στην καρδιά σας; Και σας ζήτησα να μπείτε βαθύτερα μέσα σας και να το νοιώσετε, και κάνα δυο από εσάς το κάνατε.

Τώρα θα ζητήσω από την αγαπητή Λίντα να πάρει το μικρόφωνο. Σας είχα προειδοποιήσει. Στην τελευταία μας συγκέντρωση σας είχα πει ότι θα το συζητούσαμε, μην κάνετε λοιπόν τους έκπληκτους, «Ποιος εγώ; Δεν το είχα σκεφτεί.» Ποια είναι η καλοσύνη σας; Ποια είναι η καλοσύνη σας; Θα ήθελα επίσης κάποιος να τα γράφει στο notepad. Θέλεις να το κάνεις εσύ; ( απευθύνεται στην Ένριετ). Θα μπορούσε κάποιος να της δείξει πώς να χειριστεί αυτό το καθρεφτένιο πράγμα, κι επειδή πιθανώς θα έχουμε πολλές απαντήσεις, γράφε με μικρά γράμματα.

Ποια είναι η καλοσύνη σας; Η ανθρώπινη καρδιά, η σοφία του Μάστερ. Ποια είναι η καλοσύνη σας; Και σε καλό σας, ελπίζω να το έχετε βρει.

Μπορείτε να κάνετε δοκιμές. Γράψτε «Αγαπώ τον Αντάμους» (γέλια)

Οκ. Ανάψτε τα φώτα  στο ακροατήριο. Ποια είναι η καλοσύνη σας; Ω!! δείχνετε σαν να λέτε- «Ω! Πολύ δυνατά είναι τα φώτα.» Οκ. Λίντα, παρακαλώ. Ποια είναι η καλοσύνη σας;

ΑΛΑΓΙΑ: Η καλοσύνη μου…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ:  « Ω, η καλοσύνη μου.»

ΑΛΑΓΙΑ: ( γελώντας) Η καλοσύνη μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: «Δεν το περίμενα να μου δώσουν το μικρόφωνο!»

ΑΛΑΓΙΑ: Ω, η καλοσύνη μου είναι ότι πιστεύω ότι είμαι ένα Πρότυπο…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ένα Πρότυπο.

ΑΛΑΓΙΑ:… που επιτρέπω την  φώτισή μου  σε αυτή την ενσάρκωση στην Γη και…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πρότυπο για  ποιους;

ΑΛΑΓΙΑ: Για τον εαυτό μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ.

ΑΛΑΓΙΑ: Ένα Πρότυπο, ένα παράδειγμα προς μίμηση.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό είναι στην καρδιά σου. Οκ.

ΑΛΑΓΙΑ: Να γίνω ένα παράδειγμα ενός που επέτρεψε την ενσωματωμένη φώτιση.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ένα Πρότυπο λοιπόν. Έχεις σκοπό σου να το μοιραστείς και με άλλους αυτό το θέμα του Προτύπου, γύρω από την ενσωματωμένη φώτιση;

ΑΛΑΓΙΑ: Έτσι πιστεύω, ναι, κατά μια έννοια. Κι αν με ρωτήσουν «Πώς το προσέγγισες αυτό; Πώς το κατάφερες; Πώς σου ήρθε;» Τότε σίγουρα θα το μοιραζόμουν, οπωσδήποτε.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τι θα έλεγες σε κάποιον που θα σε ρωτούσε, «Πώς τα κατάφερες;- η δική μου ζωή είναι ένα χάος, πώς τα κατάφερες εσύ;» Τι θα του έλεγες; Και να θυμάσαι ότι ο Μάστερ είναι πολύ περιεκτικός. Δεν έχει πολλά λόγια. Τι θα του έλεγες λοιπόν;

ΑΛΑΓΙΑ: Ότι η ζωή σίγουρα μπορεί να γίνει πολύ δύσκολη. Τα έχω περάσει..

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: «Οκ, αλλά δεν με βοηθάει αυτό τώρα» ( γέλια)

ΑΛΑΓΙΑ: Μα δεν τελείωσα! ( γελάει)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: «Ξέρεις κάτι, η βάρκα μου βυθίζεται ακόμα πιο γρήγορα!» Σαν να λέει, « Διάολε, ήρθα σε σένα για βοήθεια κι εσύ τι έκανες;! Μήπως συνάντησες κανένα ούφο; Τι έκανες; Πώς έγινες αυτός ο Μάστερ που είσαι;»

ΑΛΑΓΙΑ: Απλά τα άφησα να φύγουν. Απλά είπα, «Αυτό είναι.» Τα άφησα όλα να φύγουν και…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ποια;

ΑΛΑΓΙΑ: Άφησα να φύγουν όλες οι βλακείες. Άφησα να φύγουν…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: « Άφησες να φύγουν τα χρήματά σου;»

ΑΛΑΓΙΑ: Όλα τα άφησα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: « Άφησες να φύγουν οι σχέσεις σου;»

ΑΛΑΓΙΑ: Τις σχέσεις, απόλυτα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: « Ω, δεν τα ήθελα καθόλου όλα αυτά. Απλά ήθελα…»

ΑΛΑΓΙΑ: Απόλυτα! ( γελάνε) Αυτά που δεν με εξυπηρετούν πια. Αυτά που δεν…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Εδώ είμαστε. « Αυτά που δεν με εξυπηρετούν πια.»

ΑΛΑΓΙΑ: Δεν με εξυπηρετούν πια. Απόλυτα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία.

ΑΛΑΓΙΑ: Και μετά χρειάστηκε να ρίξω μια ματιά βαθιά μέσα μου και να πω, « Τι είναι αυτό που όντως με εξυπηρετεί; Τι με υποστηρίζει για να είμαι αυτό που είμαι τώρα;»

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Αλλά αυτός είναι ο τρόπος του Μάστερ. Το ερώτημα τέθηκε, εσύ προσποιείσαι ότι είσαι ο άνθρωπος που περνάει αυτές τις καταστάσεις….

ΑΛΑΓΙΑ: ( με δραματικό ύφος) «Μα πώς τα κατάφερες; Ω, Αντάμους, είμαι τόσο απεγνωσμένη από την ζωή μου ( γέλια). Όλα πάνε κατά διαόλου!»

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αρκετά. Αρκετά. ( γέλια)

ΑΛΑΓΙΑ: «Πώς τα κατάφερες; Ω, σε παρακαλώ , πες μου.»

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αρκετά. Έχω ξανακούσει την ιστορία σου, χιλιάδες ιστορίες σαν την δικιά σου. Άφησα να φύγουν όλα όσα δεν ήταν δικά μου. Βλέπετε; Έχει ήδη φωτιστεί ( γέλια)

ΑΛΑΓΙΑ: Α!!!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Α!!! Και φεύγουν χωρίς να έχουν καταλάβει λέξη από όσα είπες ( γέλια). «Α!! Σοφέ Μάστερ, δεν έχω ιδέα τι είπε αυτή ή αυτός, αλλά σοφέ Μάστερ,» το ξέρω γιατί συμβαίνει κάθε φορά μετά από κάθε Shoud .Έχει πλάκα.

ΑΛΑΓΙΑ: « Τότε λοιπόν, τι είναι δικό σου; Τότε τι είναι δικό σου;»

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τι είναι δικό σου; Αυτό, είναι κάτι που θα το βρεις εσύ. Ω, αλήθεια, το εννοώ.

ΑΛΑΓΙΑ: Ναι, καλά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό είναι κάτι που θα το βρεις εσύ. Και μετά άφησέ τους σε αυτό το σημείο. Άφησέ τους και θα γυρίσουν σε σένα σε καμιά εβδομάδα ή σε κανένα μήνα και θα σου πουν, « Μπερδεύτηκα πολύ με αυτό το θέμα, τι είναι δικό μου και τι όχι. Μα δεν είναι όλα δικά μου;» Και τότε τους λες για μια ακόμη φορά, « Άσε να φύγει οτιδήποτε δεν είναι δικό σου.»

ΑΛΑΓΙΑ: Ήμουν πολύ κοντά. Ήμουν πολύ κοντά. Άσε να φύγουν όλα όσα…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όλα όσα δεν είναι δικά σου.

ΑΛΑΓΙΑ:… όσα δεν είναι δικά σου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Για ένα διάστημα θα είναι πολύ μπερδεμένοι σχετικά με το τι είναι δικό τους, αλλά αυτό είναι καλό. Θα είναι σε αναβρασμό, θα βάλουν σε λειτουργία εκείνον τον παλιό λάκκο του μυαλού και θα αρχίσουν να τον ανακατεύουν για λίγο. Και μετά θα θε γυρνάνε πίσω και θα λένε, «Τι είναι δικό μου και τι όχι;»

ΑΛΑΓΙΑ: Μμμ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι εσύ θα τους υπενθυμίζεις διαρκώς, « Είναι δική σου απόφαση». Και τότε θα γυρίσουν και θα πουν, « Θέλεις να πεις ότι έτσι απλά μπορώ να αφήσω όλα τα άσχημα που έχω κάνει; Μπορώ να αφήσω την ταυτότητά μου; Μπορώ να αφήσω την οικογένειά μου; Θέλεις να πεις ότι μπορώ στ αλήθεια να το κάνω αυτό;» Κι εσύ θα πεις, «Ναι, όταν θα είσαι έτοιμος.»

ΑΛΑΓΙΑ: Σωστά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: «Όταν θα είσαι έτοιμος». Αλλά, ε ναι, θα χρησιμοποιήσεις λίγα λόγια και θα κουνάς  αρκετές φορές το κεφάλι σου  σαν Μάστερ ( γέλια). Μμ.

ΑΛΑΓΙΑ: Το έπιασα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και θα κάνεις το κόλπο με το γύρισμα των ματιών .
Και μετά θα σηκώνεις το κεφάλι, σαν να είσαι σε συνεχή ανοιχτή επικοινωνία με τις ανώτερες δυνάμεις. « Μμ χμμ (γέλια). Μμ χμμμ..

ΑΛΑΓΙΑ: Σε ευχαριστώ, Μάστερ Αντάμους.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Ποια είναι η καλο- το σημειώσατε αυτό; Ένα Πρότυπο. Ένα Πρότυπο.

ΛΙΝΤΑ: Είναι γραμμένο, είναι εκεί πάνω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, « Πρότυπο. Αφήστε τα όλα να φύγουν.» Ωραία.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ποια είναι η καλοσύνη της καρδιάς σας;

ΛΙΝΤΑ: Ας πάμε στον σεφ της μελιτζάνας από την Τρανσυλβανία.

ΟΡΑΤΙΟΣ: Γαμώτο ( γέλια)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Α, ωραία, ωραία. Ποια είναι η καλοσύνη σου;

ΟΡΑΤΙΟΣ: Συνειδητοποιώ ότι εμπνέω τους ανθρώπους, ειδικά αυτούς που είναι στην ηλικία μου. Δουλεύω σε μια σχολή αναρρίχησης.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Α χα.

ΟΡΑΤΙΟΣ: Τον τελευταίο καιρό, έκανα έπιπλα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί άραγε θα ήθελε κάποιος να έχει μια σχολή αναρρίχησης; Έτσι δεν το είπες, σχολή αναρρίχησης;

ΟΡΑΤΙΟΣ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ:  Γιατί κάνετε αναρρίχηση;

ΟΡΑΤΙΟΣ: Έτσι, χωρίς λόγο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι όπως το πνευματικό μονοπάτι. Σκαρφαλώνεις συνεχώς και ποτέ δεν φτάνεις πουθενά. Απλά…( ο Αντάμους γελάει)

ΟΡΑΤΙΟΣ: Πιστεύω ότι προσπαθούν να αναληφθούν, αλλά το πιέζουν πολύ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Τι κερδίζεις όταν φτάσεις…. όπως σας έχω δει να σκαρφαλώνετε πάνω σε έναν μεγάλο τοίχο…

ΟΡΑΤΙΟΣ: Ω, όχι. Υπάρχουν πολλά παιχνίδια  του τύπου « Θέλω να αποδείξω ότι αξίζω».
« Θέλω να δοκιμάσω τον εαυτό μου. Θέλω να προκαλέσω τον εαυτό μου.» Υπάρχουν πολλά τέτοια.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Αλήθεια,  ακούγεται πολύ διασκεδαστικό ( γέλια). Τι κερδίζεις όταν φτάνεις στην κορυφή ή στο τέρμα; Κάτι σαν βραβείο; Κερδίζεις….μια πίτσα;

ΟΡΑΤΙΟΣ: Όχι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ένα μπουκάλι καλό κρασί; Κάτι;

ΟΡΑΤΙΟΣ: Αν η διαδρομή είναι δύσκολη και φτάνεις στην κορυφή με πολύ κόπο, νοιώθεις ότι, «Τα κατάφερα! Νίκησα τον φόβο μου». Αυτό είναι το κέρδος σου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ε λοιπόν, μοιάζει σαν να χάνει κάποιος ολοκληρωτικά τον χρόνο και την ενέργειά του ( γέλια). Όχι, μιλάω σοβαρά. Δεν είναι τόσο ανθρώπινο; Ξέρετε, «Η ζωή είναι πολύ  δύσκολη. Έι ! Ας στήσουμε τίποτε ψεύτικους τοίχους και να τους σκαρφαλώσουμε κι έτσι , όταν θα φτάσουμε στην κορυφή θα πούμε όλοι μαζί, «Αρρρ! Αρρρρ! Αρρρ!» ( κάνει σαν να μαρσάρει).

ΟΡΑΤΙΟΣ: Εντάξει, περνάμε καλά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: «Δεν είμαι πολύ σπουδαίος; Αρρ! Αρρρ!» Δεν σας θυμίζει το πνευματικό ταξίδι; Ξέρετε ότι είναι πολύ απλό. Δεν χρειάζεται να σκαρφαλώνετε σε τοίχους. Δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτε για την Φώτισή  σας, παρά μόνο να το  επιτρέψετε, να είναι αυτή η ξεχωριστή ενσάρκωση που θα πείτε, « Οκ, ανοίγω. Επιτρέπω.»

ΚΕΡΡΙ: Ορίστε η μελιτζανοσαλάτα από την Τρανσυλβανία.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, μελιτζάνα. Σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ. ( την μυρίζει). Για να βεβαιωθώ ότι δεν έχει σκόρδο.

ΟΡΑΤΙΟΣ: Όχι, δεν έχει σκόρδο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν έχει κρυμμένο σκόρδο.

ΟΡΑΤΙΟΣ: Όχι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα την δοκιμάσω εντός ολίγου. Θέλω να ακολουθήσω αυτή την σκέψη. Δεν είναι τόσο ανθρώπινο; « Πάμε να φτιάξουμε έναν τοίχο για να το κάνουμε ακόμα πιο δύσκολο.» Ξέρετε, λες και κερδίζετε πόντους. Ουάου. Και κάνουμε το ακριβώς αντίθετο. Όλα αυτά τα αφήνουμε να φύγουν. Δεν υπάρχουν τοίχοι για να σκαρφαλώσουμε. Δεν υπάρχουν εμπόδια να υπερβούμε. Δεν υπάρχουν ήρωες εδώ μέσα, σε αυτό τον χώρο, με την ανθρώπινη έννοια  του όρου. Δεν υπάρχουν ήρωες. Ο μόνος ήρωας είναι εκείνος που θα απελευθερώσει όλα όσα δεν είναι δικά του. Αλλά ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, δεν υπάρχει λόγος να βαράτε το στήθος σας.

ΟΡΑΤΙΟΣ: Θέλω να πω, δεν θέλουν όλοι να αποδείξουν ότι αξίζουν.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι όλοι.

ΟΡΑΤΙΟΣ: Κάποιοι απλά το διασκεδάζουν.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το διασκεδάζουν. Ακούγεται διασκεδαστικό. Οκ (η Λίντα δυσανασχετεί με την συμπεριφορά του). Εντάξει… ήμουν καλός τον περασμένο μήνα ( γέλια). Αυτός  ο μήνας  είναι λίγο διαφορετικός. Τον περασμένο μήνα δεν υπήρχε διάλογος με το ακροατήριο, κι έτσι καλύπτω τον χαμένο χρόνο. Έτσι λοιπόν, για πες μας, ποια είναι η καλοσύνη σου;

ΟΡΑΤΙΟΣ: Να ολοκληρώσω την ιστορία μου ή απλά να…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ε, πήγαινε κατευθείαν στο θέμα της καλοσύνης.

ΟΡΑΤΙΟΣ: Είμαι πολύ ευγενικός άνθρωπος και εμπνέω τους άλλους.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είσαι ευγενικός και εμπνέεις τους άλλους.

ΟΡΑΤΙΟΣ: Εμπνέω τους ανθρώπους.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πώς τους εμπνέεις;

ΟΡΑΤΙΟΣ: Ε να, τις προάλλες ένας τύπος στην δουλειά με πλησίασε και μου είπε: «Ξέρεις , θα ήθελες να σε κεράσω έναν καφέ; Βλέπω  στα μάτια σου  μεγάλη συμπόνοια.»  Και αποδείχθηκε ότι ήταν ένας νεαρός Μάστερ.

ΟΡΑΤΙΟΣ: Τον είχαν εμπνεύσει τα λόγια μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Θα σου συμβούν πολλά τέτοια ακόμα στην ζωή σου, σε όλους σας.

ΟΡΑΤΙΟΣ: Ναι, ένοιωσα ότι…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ποιος κέρασε τον καφέ;

ΟΡΑΤΙΟΣ: Εδώ που τα λέμε, με κάλεσε στο σπίτι του και είναι μπαρίστας.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, οκ. Ωραία. Σε ευχαριστώ. Έτσι λοιπόν, ευγένεια. Και  έμπνευση.

ΟΡΑΤΙΟΣ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Ο επόμενος. Ποια είναι η καλοσύνη σας;

ΛΙΝΤΑ: Η Μις Τέξας ( κάποιος ρωτάει, « Ποια είναι;»). Είχες σηκώσει το χέρι σου πριν.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μπορείς να σηκωθείς επάνω για να σε βλέπουν όλοι;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ογδόντα επτά εκατομμύρια άτομα  μας βλέπουν αυτή την στιγμή ( η Καραολάιν γελάει), στις άλλες σφαίρες.

ΚΑΡΟΛΑΪΝ : Η δικιά μου, νομίζω  είναι η γαλήνη ( εννοεί την καλοσύνη της).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γαλήνη στην καρδιά σου.

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Γαλήνη στην καρδιά μου. Αυτό πάει πιο βαθιά. Αλλά όταν μιλάς για Επιτρέπω, για μένα, το Επιτρέπω είναι η αρχή και ο τελικός σκοπός είναι η παράδοση, να αφήνεσαι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Και η γαλήνη που έχεις στην καρδιά σου, είναι καθημερινή κατάσταση στην ζωή σου;

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Όχι τελείως. Αλλά με διαποτίζει, έτσι δεν είναι; Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πες μας τι εννοείς λέγοντας  γαλήνη, αν θέλεις.

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Είναι να λαμβάνεις την στιγμή και να αποδέχεσαι την στιγμή χωρίς να μπαίνεις σε αναλύσεις και να αντιδράς με εμπιστοσύνη.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εγώ αυτό θα το έλεγα χάρη.  Πείτε το όπως θέλετε, αλλά εγώ θα το πω χάρη.

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Χάρη είναι να επιτρέπετε στις ενέργειες να σας υπηρετούν, κι αυτό δημιουργεί γαλήνη μέσα σας, επειδή δεν χρειάζεται πια να παλεύετε για τίποτε.

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλλά είναι χάρη. Είναι Ahmyo. Αυτό είναι τελικά το Ahmyo. Επιτρέπετε και εμπιστεύεστε σε τέτοιο βαθμό το Εγώ Είμαι, τον εαυτό σας τον ίδιο, που δεν χρειάζεται να παλεύετε πια για τίποτε. Όλες οι μάχες έχουν φύγει κι εσείς απλά το επιτρέπετε. Ναι, και τότε έρχεται η γαλήνη.
 Μερικές φορές είναι λίγο βαρετό.

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Ευγνωμοσύνη.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ευγνωμοσύνη. Ναι. Ωραία. Έτσι νοιώθεις; Γαλήνη. Ναι,  υπέροχα.

ΛΙΝΤΑ: Οκ, μπορούμε να σταματήσουμε εδώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κάνα δυο ακόμα. Ποια είναι η καλοσύνη στην ζωή σας; Ωωω! Το πρόσωπο που είδα εδώ μέσα. ( αναφέρετε σε μια γυναίκα που πήρε το μικρόφωνο).  Ω, η ενέργεια! Ξέρετε, (γέλια), σας διαβεβαιώνω για ένα πράγμα, όλους σας, ότι θα μπορείτε να αντιλαμβάνεστε την ενέργεια σε πολύ μεγάλο βαθμό. Γίνεστε όλο και πιο ευαίσθητοι σε αυτό, και είναι κάτι που δεν προέρχεται από τις αναλύσεις  του μυαλού. Είναι μια τάχιστη επίγνωση ( γνωρίζειν). Θα μπορείτε να διαβάζετε ή να νοιώθετε την ενέργεια, χωρίς να χρειάζεται να είστε σε έκσταση. Η προβολή σου ήταν εκπληκτική. Πολύ δυνατή.

ΤΙΦΑΝΙ: Τι ένοιωσες;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, θα  αφήσω  εσένα  πρώτα να δώσεις αυτή  την απάντηση ( γέλια). Ποια είναι η καλοσύνη σου;

ΤΙΦΑΝΙ: Ε να….

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι,  θα σου πω. Ένοιωσα πολύ άγχος στην ζωή σου, έναν μεγάλο κόμπο, και θέλεις να ξεμπερδεύεις με αυτό. Και ακούς τα λόγια, αλλά ακόμα δεν το αφήνεις να φύγει. Και είναι λες και….

ΤΙΦΑΝΙ: Αυτή την στιγμή είμαι κάπως τσατισμένη με την ευγένειά μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Και καλά κάνεις. Οκ.

ΤΙΦΑΝΙ: Όντως έτσι νοιώθω. Δεν μου βγαίνει…. Απλά  αυτή την στιγμή νοιώθω ότι δεν θέλω να είμαι ευγενική με όλους.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν είσαι υποχρεωμένη να κάνεις κάτι τέτοιο. Ναι, ναι.
Τι θα έλεγες να το μοιραστείς μαζί μας; ( η Τίφανι γελάει). « Ει, άει παράτα μας κι εσύ.» Θέλω να πω, είναι σαν…. Είναι σαν… Όχι, ακριβώς αυτό είπε! Απλά διαβάζω αυτό που είπε. Είπε, «Ε όχι. Θα το μοιραστώ μόνο με τον εαυτό μου.»

ΤΙΦΑΝΙ: Τον τελευταίο μήνα κοίταξα λίγο μέσα μου. Το έκανα, και σήμερα είμαι κάπως γκρινιάρα, επειδή συνειδητοποίησα αυτόν τον τελευταίο μήνα πόσα πολλά δίνω στους άλλους συνέχεια γαμώτο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί;

ΤΙΦΑΝΙ: Απλά έτσι κάνω. Έτσι κάνω και….

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θέλω να πω, ας δούμε ένα… «Απλά το κάνω», που δεν ταιριάζει πλέον με αυτό τον χώρο.

ΤΙΦΑΝΙ: Νομίζω ότι είναι μέρος της ευγένειάς μου. Είμαι καλλιτέχνης και δημιουργώ πολύ ομορφιά παντού.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πού καλλιέργησες αυτή σου την ευγένεια; Από πού προήλθε;

ΤΙΦΑΝΙ: ( αναστενάζοντας) Νομίζω ότι…. Αυτό που βλέπω είναι ότι έχει να κάνει με έναν μηχανισμό να ευχαριστείς τους άλλους, ειλικρινά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Ποιους προσπαθείς να ευχαριστείς;

ΤΙΦΑΝΙ: Όλους για να είμαι αρεστή.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, πήγαινε πίσω στο χρόνο. Ποιους προσπαθούσες να ευχαριστήσεις στην παιδική σου ηλικία;

ΤΙΦΑΝΙ: Δεν ξέρω. Και τότε, όλους.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θέλω να πω, ας πούμε, όταν ήσουν δύο, τριών ετών. Ποιους προσπαθούσες να ευχαριστήσεις;

ΤΙΦΑΝΙ: Την μαμά μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.

ΤΙΦΑΝΙ: Ναι. Κι έτσι δεν έχω ολοκληρώσει την διαδικασία αυτό τον μήνα. Αυτό το Shoud  ήρθε λίγο νωρίς. Δώστε βρε παιδιά κάνα δυο εβδομάδες ακόμα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ξέρεις, θα το καθυστερήσουμε….

ΤΙΦΑΝΙ: Δυο ακόμα εβδομάδες και θα είμαι τζάμι. Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, χρειαζόσουν δυο εβδομάδες ακόμα. Ναι, εντάξει….…αυτό το τρένο τρέχει πολύ . Ποια είναι λοιπόν η καλοσύνη σου;

ΤΙΦΑΝΙ: Είμαι καλλιτέχνης. Δημιουργώ ομορφιά με πολλούς τρόπους. Παντού. Την βλέπω και την δημιουργώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Καλλιτεχνικά.

ΤΙΦΑΝΙ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Υπέροχα. Ποια είναι η πιο πρόσφατη δημιουργία σου;

ΤΙΦΑΝΙ: Τώρα τελευταία ασχολούμαι πολύ με τον Ενετικό γύψο  (ειδική τεχνοτροπία)..

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σου αρέσει να ασχολείσαι με αυτό;

ΤΙΦΑΝΙ: Ναι, το λατρεύω. Να σας πω και για το θέμα με την αναρριχητική γυμναστική;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.

ΤΙΦΑΝΙ: Μου αρέσει τρελά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλήθεια;

ΤΙΦΑΝΙ: Ξέρεις όμως γιατί; Επειδή μου αρέσει η καλή φυσική κατάσταση του σώματός μου, επειδή είμαι πάρα πολύ δυνατή.

ΤΙΦΑΝΙ: Και o Ενετικός γύψος είναι το ίδιο πράγμα. Ήθελα να υπερασπιστώ την αναρριχητική γυμναστική, επειδή είναι κάτι το διασκεδαστικό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μπορείς να το υπερασπίζεσαι όλη μέρα.

ΤΙΦΑΝΙ: Ναι, επειδή έχει πλάκα να…. Ξέρεις, αντί να κάθεσαι όλη μέρα στο παγκάκι του πάρκου και να μην είσαι μέσα στο σώμα σου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όμως θα σταματήσω…

ΤΙΦΑΝΙ: Έχει να κάνει με το να είσαι στο σώμα σου σαν…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, θα σταματήσω αυτή την γελοία συζήτηση αμέσως. Είναι τόσο ανθρώπινο. Τόσο γραμμικό. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να απολαύσεις μια μεγάλη αισθησιακή ηδονή  στο σώμα σου, αλλά εσύ δεν το βλέπεις. Λες, « Ε λοιπόν, αυτή είναι η πραγματικότητα. Είμαι μέσα σε ένα φυσικό σώμα. Θα σκαρφαλώσω πάνω σε τοίχους ή θα φτιάξω Ενετική γυψοτεχνία.» Δεν βλέπεις τι υπάρχει εκεί έξω, κι αυτό είναι το θέμα της σημερινής μας συζήτησης. Είσαι ένας πόλος έλξης, αλλά αν έχεις μόνο αυτή την στενή οπτική, θα προσελκύσεις την ανάλογη ενέργεια. Υπάρχουν υπέροχα βουνά εκεί έξω που μπορείς να πετάξεις πάνω τους. Γιατί να σκαρφαλώσεις;

ΟΡΑΤΙΟΣ: Αυτό κάνω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Αλλά δεν μας το είπες. Ναι.

ΟΡΑΤΙΟΣ: Εμ, δεν με άφησες να ολοκληρώσω την ιστορία.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Α, α, α! ( γέλια). Ναι, ναι! Ναι ( χειροκροτήματα). Έχεις δίκηο, αλλά ο χρόνος μας είναι περιορισμένος, και οι Σώμπρα μερικές φορές έχουν την τάση να λένε μεγάλες ιστορίες. Αυτό όμως που θέλω να τονίσω εδώ είναι ότι υπάρχουν τόσες πολλές εναλλακτικές. Θα πάμε σε λίγο σε αυτό το θέμα.

ΤΙΦΑΝΙ: Θα είμαι ανοιχτή σε αυτό, απολύτως.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ποια είναι λοιπόν η καλοσύνη σου; Είσαι δημιουργική. Η δημιουργική ομορφιά σου. Δημιουργική ομορφιά..

ΤΙΦΑΝΙ : Ναι. Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Και, με την ευκαιρία, ο Κάλντρε μου λέει να σας υπενθυμίσω  σε όλους σας, ότι έφτιαξες την Ενετική γυψοτεχνία στον τοίχο του Κλαμπ των Μάστερ. Ωραία. Πόσο υπέροχη δημιουργία! Ωραία. ( χειροκροτήματα)

Ποια είναι η καλοσύνη σας; Ποια είναι η καλοσύνη σας;

ΛΙΝΤΑ: Μη φοβάστε. ( η Λίντα γελάει και κάποιος λέει: « Να φοβάστε και πολύ μάλιστα» κι ακολουθούν κι άλλα γέλια.)

ΣΩΜΠΡΑ 1: Νομίζω ότι η δικιά μου καλοσύνη είναι ότι βοηθάω τον κόσμο. Εργάζομαι σε υποβοηθούμενη διαβίωση.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αχα. Ωραία.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Κι έτσι ξοδεύω τον χρόνο μου υπηρετώντας τους ανθρώπους. Έχω ένα παιδί που είναι τρισήμιση ετών.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Υπέροχα.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Και μέρος της δουλειάς μου είναι να βοηθάω ανθρώπους έτοιμους να αναχωρήσουν για τον άλλο κόσμο. Κι έτσι…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πώς τους βοηθάς;

ΣΩΜΠΡΑ 1: Ω, με όλα αυτά τα καθημερινά τους πράγματα, που οι περισσότεροι άνθρωποι  δεν θέλουν να βοηθούν τους άλλους ( γελάει). Τα παιδιά και τους ηλικιωμένους.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τους βοηθάς ενεργειακά, σαν να λέμε, «Δεν τρέχει τίποτε που φεύγεις. Δεν πειράζει.»

ΣΩΜΠΡΑ 1: Ναι, κάπως έτσι αλλά κρατάω μια απόσταση, ενεργειακά.
Κι έτσι μαθαίνω πώς να είμαι παρούσα, να κρατάω τις αποστάσεις μου, να κρατάω την ενέργεια του Επιτρέπω έτσι ώστε αυτοί οι άνθρωποι να μπορούν να ζήσουν την εμπειρία τους και να είναι οκ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οπότε, υπηρετείς τους ανθρώπους.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτή είναι η καλοσύνη της καρδιάς σου.

ΣΩΜΠΡΑ1 : Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία.

ΣΩΜΠΡΑ 1:  Προσπαθώ επίσης να είμαι πιο δημιουργική. Κι έτσι νομίζω ότι…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: « Προσπαθείς να είσαι»- μην προσπαθείς να είσαι δημιουργική.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Επιτρέπω στον εαυτό μου να ξοδεύει περισσότερο χρόνο στο δημιουργικό κομμάτι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι σαν να λέτε, ξέρετε, «Θα σκεφτώ με ποιον τρόπο θα γίνω ευτυχισμένος.» Δεν ισχύει. « Θα προσπαθήσω να είμαι πιο δημιουργικός.» Δεν μπορείτε. Γιατί; Επειδή είστε ήδη από την φύση σας.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Σωστά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι έτσι λοιπόν, έχει να κάνει με το να επιτρέψετε αυτό που υπάρχει να βγει στην επιφάνεια.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Σωστά. Ναι. Να φτιάξουμε χρόνο για την δημιουργικότητα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Έτσι λοιπόν, αυτό που βρίσκεται στην καρδιά σου είναι η υπηρεσία προς τους άλλους. Σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ. Κάνα δυο ακόμα.
Νομίζω ότι έχετε αρχίσει να μπαίνετε στο νόημα.

ΛΙΝΤΑ: Ο Έστεμπαν από την Αργεντινή νομίζω ότι έχει μιαν απάντηση ( ο Έστεμπαν γελάει).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Καλωσόρισες..

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Εμμμ, δεν ξέρω.

ΛΙΝΤΑ: Ωωω! ( το ακροατήριο λέεει, « Ωωω!») Ω Θεούλη μου!

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Όλοι οι φίλοι μου θα γελάνε τώρα…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, γελάνε.

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Μας βλέπουν.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Επειδή ξέρουν ότι  ήταν η σειρά σου.

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Ναι, όλοι μου οι φίλοι παρακολουθούν ζωντανά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά, σωστά, και θα ρίξουν πολύ γέλιο με αυτά που θα ακολουθήσουν. Λίντα, έλα εδώ πάνω, δώσε του  το μικρόφωνο για να πάει έξω από τις γυναικείες τουαλέτες για 60 δευτερόλεπτα ( πολλά γέλια).

ΛΙΝΤΑ: Ωωω!!!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πρέπει να σταθείς εκεί έξω.

ΛΙΝΤΑ: Πες όχι! Πες όχι!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, πρέπει να πας. Πρέπει να πας ( κάποιος λέει, «Θέλει να ζήσει την εμπειρία.»)

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Κι αν δεν το κάνω;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ε τότε θα το μάθεις με τον δύσκολο τρόπο ( κι άλλα γέλια)

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Ποιος είναι ο δύσκολος τρόπος;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν θα σου πω. Έχεις να επιλέξεις- 60 δευτερόλεπτα στις γυναικείες τουαλέτες για αυτά που δεν λέγονται εδώ μέσα, ή κάτσε να δεις τι θα συμβεί αν δεν πας. Έχεις να πας κάπου με το αυτοκίνητο σήμερα;

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Όχι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν οδηγάς. Θέλω να πω, έχεις κάποιο όχημα,  ή μήπως κάποιος θα σε πάρει με τα δικό του;

ΛΙΝΤΑ: Ωχ – ωχ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Απλά ρωτάω. Ή 60 δευτερόλεπτα στην τουαλέτα.

ΛΙΝΤΑ: Πήγαινε. Πήγαινε. Θα σου φέρω το μικρόφωνο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πήγαινε. Ναι, θέλω κάτι να τονίσω με αυτό. Δεν μπορούμε πλέον να ανεχτούμε  το δεν ξέρω.

ΛΙΝΤΑ: Στις γυναικείες! ( Τσεκάρει να δει αν μπαίνει στην σωστή πόρτα). Οκ, μια χαρά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γι αυτό κάνω τόσο θέμα. Δεν μπορούμε πλέον να ανεχτούμε το δεν ξέρω, επειδή ξέρετε. Αυτό είναι το θέμα γαμώτο. Ξέρετε. Όντως ξέρετε και για αυτό το κάνω τόσο μεγάλο θέμα. Δεν ήθελα να φερθώ άσχημα- λίγο- αλλά το έκανα. Το υπενθυμίζω συνέχεια. Όταν ακούτε τον εαυτό σας να σας  λέει αυτά τα λόγια, « Ε να, δεν ξέρω,» ξέρετε. Ας ξεφορτωθούμε πια τους παλιούς τρόπους και σήμερα θα καταλήξουμε στο ότι είστε ενεργειακοί μαγνήτες.
Κάθεστε εδώ και λέτε, «Δεν ξέρω,» τι νομίζετε ότι θα συμβεί;
Προσελκύετε αυτήν την ενέργεια – αναποφασιστικότητα, μετριότητα, αδράνεια, περιμένετε το τρένο να εμφανιστεί.

Μπορείς να επιστρέψεις τώρα. Του αρέσει εκεί μέσα. Κοιτάζει γύρω του να δει τα πάντα ( κι άλλα γέλια). Νοιώθει την ενέργεια. εντάξει. Αρκετά. Δεν θέλουμε να αποκτήσουμε καινούργιους εθισμούς. Έλα, βγες έξω. Βγες έξω. Σε ευχαριστώ. ( το κοινό χειροκροτάει)

ΛΙΝΤΑ: Επέζησες! Επέζησες! Επέζησες!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και οι φίλοι σου θα έχουν ξεκαρδιστεί στα γέλια τώρα ( κι άλλα γέλια). Ναι, ναι, ναι! Κοιτάζει συνέχεια στην τηλεόραση λες και θα τους δει όλους εκεί μέσα ( γέλια). Ποια είναι λοιπόν η καλοσύνη σου;

ΛΙΝΤΑ: Θέλεις ένα χαρτομάντηλο;

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Μην λες εκείνες τις μαγικές λέξεις που θα σε στείλουν ξανά πίσω στην τουαλέτα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι ( ο Έστεμπαν γελάει). Ποια είναι η καλοσύνη σου;

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Είμαι πηγή χαράς.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Είσαι ένας πομπός χαράς, ένας αναμεταδότης χαράς.

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Ναι, ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν είναι makyo. Το νοιώθω.

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εκπέμπεις διαρκώς χαρά.

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Ωραία.

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Είμαι φωτογράφος.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Φωτογράφος. Ω, ωραία. Ωραία. Και σου αρέσει;

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Ναι. στην πραγματικότητα, σε αυτό το ταξίδι μου στις ΗΠΑ, συνειδητοποιώ ότι το να είμαι φωτογράφος είναι απλά ένα μικρό μέρος αυτού που πραγματικά αγαπώ να κάνω, που είναι να συζητάω με τον κόσμο και να τους λέω διάφορα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Να αλληλεπιδράς με τους ανθρώπους.

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Ναι, ναι. Έχω αρχίσει να γράφω και με κάνει να νοιώθω πάρα πολύ καλά. Σαν να λέμε, «Τι γράφεις;» Δεν ξέρω, ό,τι μου ρθει. Απλά το αφήνω στην ροή…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έτσι λοιπόν, εκπέμπεις  διαρκώς χαρά. Καλό αυτό.

ΕΣΤΕΜΠΑΝ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Τέλεια. Και, σε ευχαριστώ. Αυτά για την ώρα.

ΛΙΝΤΑ: Ω, δεν θέλεις έναν ακόμα;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ : Εντάξει, άλλον ένα.

ΛΙΝΤΑ: Άντε λοιπόν. Χρειαζόμαστε έναν από τους παλαιούς  Σώμπρα, που να είναι κοντά μας εδώ και πάρα πολύ καιρό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έναν παλαιό Σώμπρα; Αν ήμουν στην θέση του, δεν νομίζω ότι θα το εκτιμούσα και πολύ αυτό. Έναν σοφό Μάστερ Σώμπρα.

ΣΕΑ: Η πρώτη φορά στα 18 χρόνια που μου δίνει το μικρόφωνο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ουάου. Ουάου.

ΣΕΑ: Ναι.

ΛΙΝΤΑ: Τα  θαύματα δεν έχουν τελειωμό.

ΣΕΑ: Ένα θα σας πω, αν πεις στους ανθρώπους, « Άσε τα όλα να φύγουν,» φρικάρουν.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όντως. Μπορείς να τα αφήσεις όλα να φύγουν μακριά.

ΣΕΑ: Μπορείς επίσης να πεις, «Άσε τα να φύγουν. Αν είναι να γυρίσουν πίσω, θα γυρίσουν.» Και νοιώθουν καλύτερα έτσι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, αλλά μετά θα σε κολλήσουν στον τοίχο. Θα σου πουν, «Γιατί να τα αφήσω αν φύγουν; Απλά θα το κρατήσω γιατί……( ο Αντάμους γελάει).

ΣΕΑ: Θα το αφήσουν.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.

ΣΕΑ: Όσο υπάρχει… δεν ξέρω. Απλά πετυχαίνει.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ποια είναι λοιπόν η καλοσύνη της καρδιάς σου;

ΣΕΑ: Η άνευ όρων κατανόηση, μπορώ να ακούω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Να ακούς. Ωραία. Ωραία.  Ποιον ακούς;

ΣΕΑ: Τον εαυτό μου περισσότερο, αλλά έρχονται κοντά μου άνθρωποι, κυρίως ξένοι και μου μιλάνε και μου λένε την ιστορία της ζωής τους, αλλά δεν με πειράζει.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Νοιώθεις καμιά φορά ότι είναι ενεργειακά βαμπίρ; Τους βαριέσαι κάποιες φορές και νοιώθεις να σε ζαλίζουν με τις ιστορίες τους;

ΣΕΑ: Με κάποιους ίσως, αλλά όχι με όλους.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν θέλω να σε διακόψω αλλά….

ΣΕΑ: Μπορώ να το καταλάβω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: …αλλά οι άνθρωποι στην πραγματικότητα δεν διηγούνται ωραία. Μιλάνε και μιλάνε και μιλάνε. Και πάνε γραμμικά. «Όταν ήμουν δύο χρονών…» και αναρωτιέσαι πού το πάνε; ( γέλια).

ΣΕΑ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αν θέλετε  να πείτε  μια ιστορία, μάθετε  να ξεκινάτε από το τέλος και να πηγαίνετε προς τα πίσω και μετά να ολοκληρώνετε γρήγορα. Ναι. Να φτάνετε στην ουσία.

ΣΕΑ: Μα δεν τα παίρνω μέσα μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. έτσι από περιέργεια, γιατί κάθεσαι και τα  ακούς όλα αυτά;

ΣΕΑ: Είναι κάτι που μου συμβαίνει σε όλη μου την ζωή.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ε! Θα σταματήσουμε σε αυτό το σημείο. Παγώστε τον χρόνο. Παγώστε τα όλα. Οκ, γράψτε εκεί πάνω μαζί με την φράση, «Δεν ξέρω» -και δεν το ξέρατε πριν, γράψτε την φράση, « Έτσι το έκανα πάντα» . Θα το τινάξουμε στον αέρα.

ΣΕΑ: Ωραία.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θέλω να πω, όπως έγινε στο bing bang, θα το ανατινάξουμε, γιατί είναι χαζό. «Έτσι το έκανα πάντα», αυτή η φράση δεν λειτουργεί πλέον σε αυτήν την αίθουσα διδασκαλίας ή οπουδήποτε κι αν είστε.

Ωραία, ωραία. Σε ευχαριστώ που έθιξες αυτό το θέμα.

ΣΕΑ: Προφανώς αυτό έπρεπε να κάνω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ : Απόλυτα  ( γέλια). Ναι, απόλυτα. Σε ευχαριστώ. Ωραία. ( κάποιος λέει, «Είναι το πεπρωμένο σου») Είναι το πεπρ… α, ναι. Ήταν γραφτό σου να το βγάλεις στην επιφάνεια. Οκ ( γέλια)

Η Απάντηση του Αντάμους

Σας έκανα την ερώτηση, «Τι έχετε στην καρδιά σας;» και είχαμε αρκετές καλές απαντήσεις, μεγάλη ποικιλία απαντήσεων, αλλά θα τις συγκεντρώσω όλες μαζί. Θα τις αποστάξω. Είναι ένα καλό παράδειγμα απόσταξης. Έχουμε αρκετό υλικό, ακούσαμε πολλά. Ας δούμε το περιεχόμενο, αποστάζοντας την ουσία όλων αυτών. Έχουμε γαλήνη και χάρη. Έχουμε το να ακούμε τους άλλους. Έχουμε την υπηρεσία προς τους συνανθρώπους, την έμπνευση και το να είναι κάποιος αναμεταδότης χαράς, όλα τα καλά. Αλλά εγώ θα κάνω μια απόσταξη και το απόσταγμα που θα βγει θα είναι μια λέξη: Συμπόνοια.

Όλοι σας έχετε μια τεράστια συμπόνοια για τους ανθρώπους, για πολλούς και διάφορους λόγους. Κάποιοι από εσάς επειδή ήσασταν εδώ από την αρχή των χρόνων, θα έλεγα ότι κάνατε  την εκκόλαψη όλου του εγχειρήματος. Κάποιοι άλλοι επειδή είχατε πάρα πολλές ενσαρκώσεις- κατανοείτε τις χαρές, τις ομορφιές, τις πτώσεις και τις στεναχώριες, τα δράματα της ανθρώπινης ζωής, αλλά παρόλα αυτά ακόμα τα αγαπάτε. Η ανθρώπινη ζωή είναι εντυπωσιακή όταν αναδυθείτε πάνω από αυτήν. Όταν είστε κολλημένοι μέσα της, δεν είναι και τόσο εντυπωσιακή. Αλλά όταν αναδυθείτε πάνω από αυτήν είναι υπέροχη.

Όλοι σας έχετε υπηρετήσει τους άλλους σε πολλές ενσαρκώσεις, είτε μέσα από νοσοκομειακές  και ιατρικές φροντίδες , είτε σαν ιερείς ή καλόγριες που ακούγατε, που ήσασταν στ αλήθεια πολύ καλοί στο να ακούτε τους άλλους- στην πραγματικότητα, όλους τους παίρνει ο ύπνος αλλά δεν το ξέρουν αυτό ( γέλια), – αλλά έτσι αναπτύξατε την ικανότητα του να ακούτε, είτε μέσα από μεγάλες αγάπες της ζωής σας- αγάπη για τα παιδιά, για τους γονείς και τους συντρόφους και για άλλους- όλοι εσείς, Σώμπρα, έχετε τεράστια  συμπόνοια. Αυτό βρίσκεται στην καρδιά σας.
Όπως κι αν το πείτε, όσοι κι αν πιάσετε το μικρόφωνο, θα πείτε περίπου τα ίδια. Είναι η συμπόνοια. Είναι η εκτίμηση, η αναγνώριση για τους άλλους, να τους υπηρετείτε, να είστε κοντά τους, να τους φροντίζετε. Κανείς από εσάς δεν θέλει να βλάψει κάποιον άλλον. Εδώ που τα λέμε, μάλλον το αντίθετο. Ακόμα προσπαθείτε να τους σώσετε όλους, και μαθαίνετε με αργούς ρυθμούς, ότι απλά δεν γίνεται ή δεν πρέπει να γίνει.

Αλλά μέσα στην καρδιά σας υπάρχει μια συμπόνοια. Η ανθρώπινη πλευρά σας έχει μια συμπόνοια που όμοιά της δεν θα βρείτε πουθενά σε ολόκληρη την δημιουργία. Πουθενά. Και ξέρω  ότι κάποιοι από εσάς σκέφτεστε ότι, « Ε θα πρέπει να υπάρχουν κάπου εκεί έξω κι άλλες υπάρξεις που απολαμβάνουν ουράνια τόξα κι έρωτα κι όλα τα άλλα.» Όχι  βέβαια. Όχι βέβαια, επειδή καμία από αυτές τις υπάρξεις δεν έχει κάνει το ταξίδι της καρδιάς ή μάλλον, το ταξίδι της ανθρώπινης καρδιάς έτσι όπως το έχετε κάνει εσείς.

Η δική σας  συμπόνοια  είναι πολύ ανώτερη βάση των ανθρώπινων προτύπων, χωρίς να θέλω να σας κολακέψω, αλλά έχετε τόσο μεγάλη αγάπη για την ανθρωπότητα και τόση συμπόνοια , που κατά καιρούς, εδώ που τα λέμε τον περισσότερο καιρό, αρνείστε στον εαυτό σας να λάβει τις ίδιες υπηρεσίες, την ίδια χαρά, την ίδια γαλήνη ή οτιδήποτε κι αν είναι αυτό.
Απαρνιέστε τον εαυτό σας για  ένα λάθος. Και λέω ένα λάθος επειδή  ουσιαστικά,  αυτό που κάνετε αυτή την στιγμή, με το να τον κρατάτε πίσω, με το να του στερείτε αυτή την ίδια συμπόνοια, δεν πρόκειται να γίνετε Πρότυπο– για να αναφερθώ και στο πρώτο μας σχόλιο. Φανταστείτε λοιπόν για μια στιγμή να είστε ένας ενσωματωμένος Μάστερ , ένα Πρότυπο. Βάλτε τώρα και την ανθρώπινη καρδιά και φανταστείτε για μια στιγμή τι μπορείτε να κάνετε γι αυτόν τον πλανήτη ή για την Νέα Γη. Αυτή η συμπόνοια, αν την δώσετε  στον εαυτό σας και μετά την εκπέμψετε στους άλλους, την μοιραστείτε μαζί τους, πολύ συχνά χωρίς καν να πείτε μια λέξη ή χωρίς να τους παρέχετε κανενός είδους υπηρεσία , απλά να την μοιραστείτε μαζί τους, φανταστείτε τι θα κάνει στην ανθρωπότητα την ίδια εκείνη στιγμή. Και όχι με το να μοχθείτε μέρα με την ημέρα προσπαθώντας να ακούσετε τα προβλήματά τους ή να τους βοηθήσετε στις φυσικές τους ανάγκες, αλλά απλά με το να είστε ένα Πρότυπο. Αυτό που βρίσκεται στην καρδιά σας είναι η συμπόνοια.

Συμπόνοια

Τώρα, μείνετε εδώ μαζί μου- ή το ξαναβλέπετε αργότερα στο βίντεο- αλλά τελικά, τι είναι η συμπόνοια;  Τι είναι η συμπόνοια; Έχουμε μιλήσει γι αυτήν ειδικά όταν προχωράμε σε μεγάλα βάθη όπως στο Keahak ή στο Threshold.
Η συμπόνοια έρχεται μέσα από την ψυχή, μέσα από το Εγώ Είμαι. Η συμπόνοια είναι η χαρά της ύπαρξης. Όχι η χαρά που παίρνει κάποιος από τα κατορθώματά του, ούτε από την πρόοδό του, αλλά έτσι  απλά είναι η χαρά της ύπαρξης. Είναι η συγκίνηση της ψυχής, του Εγώ Είμαι. Δεν χρειάζεται να ανέβει βουνά. Δεν χρειάζεται να πετύχει υψηλούς στόχους ή να κάνει τεράστια κατορθώματα. Η συμπόνοια- νοιώστε το για μια στιγμή- της ψυχής είναι απλά και μόνο η ύπαρξη. «Εγώ Υπάρχω. Εγώ Είμαι αυτό που Είμαι.» Ουάου! Αυτό έχει μέσα του τόση συμπόνοια και τόση συγκίνηση και τόση χαρά και τόσα άλλα. «Εγώ Είμαι αυτό που Είμαι!» Αυτή είναι η συμπόνοια ή το πάθος της ψυχής.

Μείνετε μαζί μου τώρα. Αυτό το πάθος, η συμπόνοια της ψυχής, είναι αυτό το ίδιο πράγμα που δημιουργεί ή που βγάζει στην επιφάνεια την ενέργεια. Η  ενέργεια είναι συμπυκνωμένη συμπόνοια. Αυτό που βρίσκεται στην καρδιά σας είναι η συμπόνοια. Αγάπη, συμπόνοια, όπως θέλετε πείτε το, θαυμασμός για τους άλλους- αυτό είναι ενέργεια. Είστε πόλος έλξης. Προσελκύετε ενέργεια.

Αλλά όταν η καρδιά καλύπτεται από αμφιβολίες, φόβους, τύψεις , όταν δεν μπορεί να  λάμψει , εξ αιτίας ενοχής και ντροπής,  μεγάλα θέματα που τα έχετε όλοι σας. Όταν η καρδιά καλύπτεται από όλα αυτά, η ενέργεια, ο μαγνήτης δεν λειτουργεί και πολύ καλά. Υπάρχει ένα μεγάλο φίλτρο μέσα του. Όταν ανοίγεστε, όταν επιτρέπετε  στον εαυτό σας την ίδια συμπόνοια που έχετε για τους άλλους, την ίδια αγάπη που έχετε για την ανθρωπότητα και την δίνετε τώρα στον εαυτό σας, ξαφνικά όλα αλλάζουν. Όλα αλλάζουν.

Είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο, μοιάζει με ένα είδος φυσικής, αλλά η συμπόνοια είναι αυτό που έχετε μέσα σας. Όταν μιλάω για την ανθρώπινη καρδιά, μιλάω για αυτή την συμπόνοια που φέρνει την ενέργεια και δημιουργεί την πραγματικότητά σας. Έτσι λοιπόν, θα κάνουμε τώρα εδώ  ένα θαρραλέο βήμα λέγοντας ότι θα ανοίξουμε την καρδιά. Θα φέρουμε αυτή την συμπόνοια που κατοικεί βαθιά μέσα στην καρδιά όλων σας, στην πραγματικότητά σας, στην ανθρώπινη πραγματικότητα και θα παρακολουθήσουμε τον τρόπο που οι  ενέργειες  δίνουν  σχήμα και μορφή στην αληθινή αλλαγή αυτής της πραγματικότητας. Χωρίς κόπο. Χωρίς να σκαρφαλώνετε πάνω στα βουνά, εκτός κι αν το θέλετε. Δεν είναι κάτι που θα το επέλεγα εγώ. Απλά δεν μπορώ να το καταλάβω από την στιγμή, που υπάρχουν τόσοι άλλοι τρόποι για να  βιώσει κανείς τον αισθησιασμό της ζωής. Αλλά είναι δικό μου θέμα.

Κι έτσι λοιπόν, τώρα, ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτό. Να θυμάστε ότι είστε μαγνήτες ενέργειας. Αυτή την ροή της ενέργειας την εφαρμόζετε συνέχεια. Είστε συμπονετικά πλάσματα. Βρίσκεται στην καρδιά σας, πολύ περισσότερο από ό,τι στους άλλους ανθρώπους. Μιλάω ειλικρινά, αλλιώς δεν θα ήσασταν εδώ.

Νοιώστε τώρα μέσα σας τα δυναμικά σας καθώς ανοίγετε την καρδιά σας – αν μη τι άλλο, απλά μοιραστείτε το με τον Μάστερ που φέρει την σοφία, ανοίξτε την καρδιά σας στον Μάστερ-  και δείτε πώς αρχίζουν να αλλάζουν τα ενεργειακά δυναμικά. Δεν είναι εγκεφαλική διεργασία, επειδή δεν χρειάζεται να  σκεφτείτε. Δεν εμπεριέχει προσπάθεια.

Εστίαση

Τώρα πάμε να αλλάξουμε λίγο ακόμα ταχύτητα. Στην συνέχεια, θα ήθελα να σας δείξω κάποια γραφικά πάνω στην σκηνή, σε όλους όσοι είστε εδώ αλλά και σε εκείνους που παρακολουθούν από το ίντερνετ. Χαμηλώστε τα φώτα παρακαλώ.

Θέλω να κοιτάξετε τα γραφικά. Και, όχι, δεν προσπαθώ να σας υπνωτίσω ( γέλια).

(pause, as graphic appears on screen)

Το να υπνωτίζεις τους άλλους δημιουργεί κακό κάρμα, όπως θα λέγατε κι εσείς, ειδικά για ζητήματα εξουσίας. Απλά κοιτάξτε το για μια στιγμή.

( μεγάλη παύση)

Οκ. Ανάψτε παρακαλώ τα φώτα. Σβήστε την εικόνα από την οθόνη. Τι βιώσατε; Τι νοιώσατε, τι αισθανθήκατε; Ποια ήταν η εμπειρία σας από αυτό;

ΣΩΜΠΡΑ 2 ( γυναίκα): Κύκλοι και τριγωνικά πρίσματα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μμ μμμ. Ναι. Αλλά τι νοιώσατε; Ξέρω τι είναι , αλλά…

ΣΩΜΠΡΑ 2: Γαλήνη.Ένοιωσα γαλήνια.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Οκ, γαλήνη. Ο επόμενος. Τι εμπειρίες βιώσατε με την εικόνα της οθόνης;
ΣΤΕΦΑΝΙ: Ήταν μια εμπειρία σαν να ράγισε κάτι…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Να ράγισε.

ΣΤΕΦΑΝΙ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ένοιωσες απλά ότι κάτι έσπασε. Οκ. Ενδιαφέρον. Εσύ  τι εμπειρία βίωσες;

ΑΝΤΙ: Μου φάνηκε πολύ δυσνόητο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Κάνα δυο ακόμα.

ΣΩΜΠΡΑ 3 ( γυναίκα): Εγώ το είδα με δυο διαφορετικούς τρόπους και σαν να είχα επιλογή. Ο ένας ήταν κάτι  σαν σχέδιο κι ο άλλος ήταν κίνηση.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κίνηση.

ΑΣΩΜΠΡΑ 3: Κάτι που ο εγκέφαλός μου το κατέγραψε σαν κίνηση.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ακριβώς. Ωραία. Ένας ακόμα. Ποια ήταν η εμπειρία που βίωσες;

ΕΝΤΙΘ: Βίωσα περίπου ό,τι και η Στέφανι. Ήταν πολλά τετράγωνα σχήματα και έδειχναν να κινούνται και μακριούς χέρια και τα λοιπά και τα λοιπά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Οκ. Τώρα, ας χαμηλώσουμε ξανά τα φώτα, κι ας δείξουμε ξανά την εικόνα. Είναι ένα κλασσικά υπνωτιστικό σχέδιο ,που το χρησιμοποιούμε για να υπνωτίσουμε οποιονδήποτε. Χαμηλώστε παρακαλώ τα φώτα και δείξτε την εικόνα στο ίντερνετ.

Οκ. Το κοιτάτε κι αν επικεντρωθείτε σ’αυτό, αρχίζετε να βλέπετε κίνηση. Είναι φυσικό. Ο εγκέφαλος δεν ξέρει πώς να διαβάσει όλα αυτά τα ειδικά σχεδιασμένα  σχήματα, δεν ξέρει πώς να το κάνει, κι έτσι αρχίζει να βλέπει κίνηση και πολλές φορές μια κίνηση μπορεί να σας τραβήξει μέσα της. Μερικές φορές μοιάζει να έρχεται προς το μέρος σας.

(pause)
Καθώς το κοιτάτε προσεκτικά, ορισμένες φορές δημιουργεί την αίσθηση του αποπροσανατολισμού. Αποπροσανατολίζεστε από όλα όσα σας περιβάλλουν αυτή τη στιγμή, καθώς το κοιτάτε. Έχει μεγάλη υπνωτιστική επίδραση. Και καθώς εξακολουθείτε να το κοιτάτε για ένα χρονικό διάστημα , αρχίζει να σας κλείνει μέσα του. Σας τραβάει μέσα του.
( παύση)

Το μυαλό έχει πολύ συγκεκριμένο τρόπο σκέψης, ο τρόπος που ερμηνεύει το φως, τον ήχο, τα αισθητικά ερεθίσματα. Είναι πολύ προγραμματισμένο σε αυτό. Και τώρα το μυαλό ουσιαστικά δημιουργεί σχέδια , δημιουργεί εικόνες που μπορεί και να μην υπάρχουν αλλά ταυτόχρονα, το μυαλό, υπνωτισμένο καθώς είναι από αυτό, έλκεται μέσα του.

Ανάψτε τα φώτα, παρακαλώ.

Αυτό είναι ένα παράδειγμα της αίσθησης της Εστίασης. Χρησιμοποίησα αυτό το συγκεκριμένο γραφικό σήμερα, προκειμένου να σας εξηγήσω με έναν συμβολικό τρόπο, τι συμβαίνει όταν μπαίνετε  σε αυτή την πραγματικότητα. Όταν έρχεστε στον πλανήτη Γη, όταν μπαίνετε σε ένα φυσικό σώμα,  όταν είστε στον χρόνο και στον χώρο, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα σχέδιο σαν αυτό που είδαμε. Πιάνεστε σ’αυτό. Σας ρουφάει. Είναι υπνωτιστικό. Έχει τον τρόπο του να σας υπνωτίζει, να σας τραβάει μέσα του.

Το σώμα σας, για κάποιους από εσάς, και το μυαλό σας, αρχίζει να νοιώθει κάπως αποπροσανατολισμένο, επειδή βγαίνετε από μιαν άλλη κατάσταση της πραγματικότητας. Βγαίνετε από έναν άλλο τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας. Εστιάζετε σε αυτόν τον τρόπο και το μυαλό και το σώμα χρειάζονται λίγο χρόνο για να προσαρμοστούν. Γι αυτό νοιώσατε κάπως αποπροσανατολισμένοι. Και μετά, όταν διακόπτεται η προβολή της εικόνας, προσπαθείτε να επιστρέψετε στο οικείο σας περιβάλλον. Αλλά το οικείο σας περιβάλλον εδώ, δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα υπνωτιστικό σχήμα στο οποίο έχετε πιαστεί. Έχετε πιαστεί μέσα ή έχετε παίξει μέσα του  ή όπως θέλετε πείτε το, όταν ήρθατε για πρώτη φορά στον πλανήτη, και μετά το συνηθίσατε.

Και μετά αρχίζετε να λέτε, «Ναι αλλά έτσι έχουν τα πράγματα. Δεν τα αμφισβητούμε. Πάντοτε έτσι γινότανε. Πρέπει να αναπνέω γιατί, εεε, είναι γελοίο, πρέπει να αναπνέω.» Στην ουσία, δεν είναι ανάγκη να αναπνέετε. Αλλά αν το πιστεύετε, αν πιστεύετε ότι πρέπει να τρώτε φαγητό, ότι πρέπει να πίνετε νερό, τότε αυτό ακριβώς θα προσελκύσετε στην ζωή σας και με αυτό τον τρόπο θα χτίσετε την πραγματικότητά σας.

Όταν είστε βαθιά μέσα στην αίσθηση της Εστίασης, θα κάνετε τα πάντα για να την επικυρώσετε. Το μόνο που αλλάζει την εικόνα εδώ, είναι όταν κάποιος αποκτήσει γνωρίζειν, αυτό που ο Τοβίας αποκαλεί το Φρούτο του Ρόδου, την διέξοδο, όταν κανείς αποκτήσει την επίγνωση ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα.
Όταν κάποιος πει, , «Το ξέρω ότι έχω πιαστεί εδώ μέσα και το μυαλό μου τα αναλύει και λέει, «Ε λοιπόν, είναι μαύρο και άσπρο και κυκλικό και έχει και γραμμές.»   Μπορεί να προσπαθείτε επ άπειρον να περιγράψετε τα φυσικά σχήματα των γραφικών και να μην τρέχει τίποτε. Είστε ακόμα μέσα στα γραφικά. Είστε ακόμα σε εκείνη την εστίαση. Είστε ακόμα σε εκείνη την πραγματικότητα, γι αυτό είναι πολύ δύσκολο να δείτε οτιδήποτε έξω από αυτήν την πραγματικότητα.

Έτσι λοιπόν, όταν το μυαλό ζυγιάζει τα πάντα, από την δημιουργικότητα μέχρι τις λύσεις σε παλιά προβλήματα , μέχρι αυτά που είναι να ακολουθήσουν στην ζωή σας, πώς πρόκειται να ζήσετε, όλα συμβαίνουν από εδώ μέσα ( δείχνει τα γραφικά), ξεχνώντας ότι υπάρχουν τόσα πολλά περισσότερα. Όλα είναι εστιασμένα εδώ μέσα, χωρίς να συνειδητοποιείτε ότι υπάρχουν ένα σωρό άλλα ακόμα εκεί έξω.

Το μυαλό έχει την τάση να αναλύει και να αιτιολογεί την ύπαρξη μέσα σε αυτό το υπνωτιστικό μοτίβο ή, σε αυτή την περίπτωση, στην ανθρώπινη πραγματικότητα. Δεν έχει τίποτε το κακό η ανθρώπινη πραγματικότητα, αλλά είναι πολύ, πολύ περιορισμένη. Γι αυτό είστε εδώ. Βασικά είπατε, « Υπάρχει ένα γνωρίζειν που υπερβαίνει  αυτή την πραγματικότητα  που έχω κολλήσει. Υπάρχει ένα γνωρίζειν, ότι πρέπει να υπάρχει κάτι περισσότερο από το άσπρο και το μαύρο, που δημιουργεί έναν συγκεκριμένο τύπο πραγματικότητας. Πρέπει να υπάρχει κάτι περισσότερο.»
Έχουμε μιλήσει γι αυτό παλιότερα. Να τι σας έφερε εδώ. Να γιατί τρελαίνεστε με την καθημερινότητα της ανθρώπινης ζωής. Όμως ακόμα το μυαλό προσπαθεί να εκλογικεύσει αυτή την εστίαση, αυτή την πραγματικότητα. Θα προσπαθήσει να βρει τη διέξοδό του, και αν κοιτάξετε προσεκτικά εκεί μέσα, όλο αυτό συνεχίζεται ξανά και ξανά και ξανά. Φανταστείτε για μια στιγμή τώρα, ότι αυτή είναι η πραγματικότητα και ότι το πνευματικό σας μονοπάτι βρίσκεται στο βάθος του τούνελ εκεί πέρα. Συνεχίζει. Είναι μια από τα ίδια. Κάτι πρέπει να αλλάξει.

Σας μίλησα απέξω,  απέξω γι αυτό το θέμα στην Χώρα του Μπλε (The Land of Blue)  στα Memoirs of the Master.  Στην ιστορία της Χώρας του Μπλε, σάς είπα ότι αρχικά υπήρχε αυτή η κοινότητα, αυτό το χωριό, και είχαν όλα τα χρώματα. Είχαν κόκκινα και κίτρινα και ροζ και βιολετί και περίπου όλα τα χρώματα που μπορείτε να φανταστείτε , ακόμα και χρώματα που δεν υπάρχουν στην ανθρώπινη ποικιλία. Είχαν όλα τα χρώματα, αλλά αγαπούσαν το μπλε. Αγαπούσαν το μπλε, ήταν το πιο θαυμαστό και το πιο λατρεμένο τους χρώμα.

Το μπλε έφερνε περισσότερα χρήματα στην αγορά. Αν κάτι ήταν μπλε, έδινε χρήματα στους ανθρώπους. Ω, υπήρχε τόση λατρεία για το μπλε! Δεν ξέρω γιατί, απλά έτσι ήταν. Ίσως να έφταιγε η μπλε τους εστίαση. Αλλά  πολύ σύντομα, ολόκληρη η πραγματικότητά τους άρχισε να γίνεται μπλε. Το χρώμα του δέρματος άρχισε να γίνεται μπλε. Τα ρούχα τους ήταν μπλε. Τα σπίτια τους ήταν μπλε. Ο ουρανός, φυσικά, ήταν μπλε. Το έδαφος ήταν μπλε. Όλες οι αποχρώσεις του μπλε, για να μπορούν να ξεχωρίζουν τα αντικείμενα μεταξύ τους. Τα χρήματά τους ήταν μπλε, τα τραγούδια τους ήταν μπλε ( κάνει λογοπαίγνιο με το μπλουζ, το μελαγχολικό), όλα ήταν μπλε, επειδή είχαν μπει σε μια υπνωτιστική εστίαση, που ίσως να βασίζονταν στην αγάπη τους ή στα αισθήματα που είχαν για το μπλε, ποιος ξέρει, αλλά πολύ σύντομα όλα έγιναν μπλε. Όλα τα άλλα χρώματα ξεχάστηκαν. Κανείς δεν έγραφε γι αυτά. Κανείς δεν έγραψε, «Κάποτε ήταν κίτρινο. Κάποτε ήταν κόκκινο.» Όλα ήταν μπλε.

Αλλά υπήρχαν και κάποια  άτομα  που γνώριζαν  ότι υπήρχε κάτι περισσότερο. Απλά το γνώριζαν, και προσπάθησαν να το περιγράψουν στους άλλους. Προσπάθησαν να τους πουν, « Μα υπάρχουν κι άλλα εκτός από το μπλε.» Αλλά δεν μπορούσαν. Δεν μπορούσαν να βρουν τις λέξεις, επειδή στο λεξιλόγιό τους υπήρχε μόνο το μπλε. Δεν υπήρχαν λέξεις για το κίτρινο. Δεν υπήρχαν αυτιά για να ακούσουν  για το κίτρινο ή το κόκκινο ή για άλλο χρώμα, κι έτσι απογοητεύτηκαν.  Γέμισαν άγχος. Ήξεραν ότι υπήρχε κάτι περισσότερο, αλλά μετά, άρχισαν να πιστεύουν ότι τρελάθηκαν. Ίσως να τα έβγαζαν από το μυαλό τους.  Ίσως θα ήταν καλύτερα να ήταν ευτυχισμένοι με το μπλε ψωμί και την μπλε πίτσα και με το μπλε ποδόσφαιρο και με όλα τα μπλε. Προσπάθησαν να γυρίσουν στο μπλε, αλλά κάτι κλώτσαγε μέσα τους. Κάτι τους έλεγε, « Προτιμώ να πεθάνω παρά να συνεχίσω αυτή την μπλε ζωή.»

Και με το που το είπαν όλα άρχισαν να ανοίγουν. Αυτή είναι η δική σας ιστορία, φίλοι μου. Είστε εσείς. Εσείς είστε που λέτε,  «Είμαστε τόσο εστιασμένοι,» , και το μπλε εδώ θα μπορούσε να είναι ο χρόνος ή ο χώρος. Το μπλε θα μπορούσε να είναι η διττότητα. Το μπλε θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε, αλλά είναι περιορισμένο. Δεν είναι όλα όσα υπάρχουν εκεί έξω.  Υπάρχουν τόσα πολλά περισσότερα από αυτό, εντάξει, καλό είναι κι αυτό, αλλά υπάρχουν πολλά περισσότερα.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτό.

Εστίαση, μια αίσθηση, ένας τρόπος αντίληψης της πραγματικότητας, μια υπέροχη αίσθηση, καταπληκτική. Η εστίαση ουσιαστικά είναι μια από τις πιο μαγικές αισθήσεις. Σε τσακώνει, και μπαίνεις τόσο πολύ μέσα της, γίνεσαι τόσο μπλε, που είναι δύσκολο να βρεις διέξοδο. Η κλασσική παρανόηση- παραλίγο να πω το κλασσικό λάθος- είναι ότι προσπαθείτε να βγείτε από το μπλε χρησιμοποιώντας το μπλε κι αυτό δεν λειτουργεί. Πρέπει να αλλάξετε την πραγματικότητά σας.

Η Alt Πραγματικότητα

Alt.  Όλοι έχετε αυτό το πλήκτρο στον υπολογιστή σας. Alt- σημαίνει διαφορετικό. Σημαίνει αλλαγή. Σημαίνει όχι άλλο μπλε. Κι έτσι λοιπόν, αυτό που θα κάνουμε εδώ σήμερα είναι να ενεργοποιήσουμε – δεν μου αρέσουν οι ενεργοποιήσεις. Ας πούμε ότι θα  θυμηθούμε αυτό το Alt πλήκτρο. Ο Κάλντρε σίγουρα κατάλαβε λάθος αυτή την λέξη . Θα θυμηθούμε το πλήκτρο Alt  που υπάρχει μέσα σας.

Όταν κοιτάτε την ζωή, τι είναι μπροστά σας, όταν ο άνθρωπος λέει, «Οκ, τι θα μου φέρει το αύριο; Τι συμβαίνει με την ενσωματωμένη φώτιση;» κι όλα τα υπόλοιπα, ακόμα σκέφτεστε με την αίσθησης της εστίασης, με περιορισμό.
Να γιατί δεν μου αρέσουν οι λέξεις, «Δεν ξέρω» ή «Έτσι γινόταν πάντα». Ας το τινάξουμε στον αέρα αυτό το «Έτσι γινόταν πάντα», επειδή ανήκει στις μεθόδους του υπνωτιστικού μοτίβου που σας έχει αιχμαλωτίσει. « Ε να, είμαι υπνωτισμένος. Είμαι στην εστίαση. Και, φυσικά, η μέρα έχει 24 ώρες.» Όχι, δεν έχει. Υπάρχει μια Alt Πραγματικότητα, που δεν έχει 24 ώρες η ημέρα, που δεν υπάρχουν καθόλου ώρες μέσα στην ημέρα, που δεν υπάρχει χρόνος. Κι αυτή δεν είναι κάπου εκεί έξω, είναι ακριβώς εδώ, αλλά δεν την είδατε, επειδή ήσασταν τόσο εστιασμένοι στην οθόνη.

Δεν είναι ένα παιχνίδι του μυαλού. Το μυαλό δεν μπορεί να παίξει εκεί που πάμε, τουλάχιστον όχι τώρα. Το μυαλό δεν μπορεί να το ελέγξει. Το μυαλό δεν έχει κυριαρχία ή εξουσία πάνω του. Το μυαλό ουσιαστικά θα δουλέψει εναντίον του, για ένα μικρό χρονικό διάστημα μέχρι να μπορέσει να προσαρμοστεί με την Alt Πραγματικότητα.

Αυτή εδώ είναι μια πραγματικότητα βαθιάς εστίασης, αλλά ήδη γνωρίζετε ότι υπάρχουν τόσα πολλά περισσότερα. Νοιώθατε ντροπή σχεδόν να συζητάτε γι αυτά τα θέματα, επειδή δεν ξέρατε πώς να τα εξηγήσετε στους άλλους. Αναρωτιόσασταν μήπως τα βγάζατε από το μυαλό σας ή μήπως ήμασταν όλοι μας λίγο τρελαμένοι εδώ πέρα. Εγώ σας το λέω, αγαπημένοι μου φίλοι, υπάρχουν Alt  πραγματικότητες , και είναι εδώ. Δεν είναι κάπου εκεί έξω, είναι ακριβώς εδώ. Απλά πρέπει να πατήσουμε το Alt πλήκτρο. Όσο απλό  κι αν ακούγεται, είναι αρκετά προκλητικό.

Είστε στ αλήθεια έτοιμοι να βγείτε από την παλιά Εστίαση; Είστε πραγματικά έτοιμοι να νιώσετε κάτι, που θα σας προκαλέσει ναυτία στο σώμα σας, επειδή δεν είναι εξοικειωμένο με τις Alt  πραγματικότητες?  Είναι συνηθισμένο στην Εστίαση. Και όσον αφορά το μυαλό σας, θα έρθουν στιγμές που θα αναρωτιέστε μήπως χάνετε το μυαλό σας. Είστε στ’ αλήθεια έτοιμοι να πατήσετε το πλήκτρο της Alt  πραγματικότητας, της διαφορετικής πραγματικότητας; Και ξέρω η απάντηση είναι ναι, αλλά αυτά που θα βρείτε μπροστά σας θα χρειαστούν μια τεράστια δόση του Επιτρέπω, επειδή πατήσατε το πλήκτρο Alt  και ξαφνικά τίποτε δεν βγάζει νόημα. Από την άλλη πάλι εσείς θα βγάζετε περισσότερο «νόημα», με τον τρόπο που θα αντιλαμβάνεστε την πραγματικότητα, πολύ περισσότερο από ποτέ άλλοτε.

Να σας το εξηγήσω λίγο διαφορετικά. Η πραγματικότητα δεν είναι παρά μια εμπειρία μέσα σε ένα συγκεκριμένο φάσμα ενέργειας και συνείδησης. Και πολύ συχνά την υπαγόρευαν οι πεποιθήσεις σας. Για παράδειγμα, στον πλανήτη υπάρχουν δυο επικρατέστερες  πεποιθήσεις σχετικά με το πώς ήρθατε εδώ και πού πάτε. Δυο επικρατέστερες πεποιθήσεις σχετικά με την ανθρώπινη κατάσταση. Η μία είναι αυτή της εξέλιξης, αυτή του Δαρβίνου- ο οποίος ήταν τελείως τρελός κατά κάποιον τρόπο ( γέλια). Όντως, ήταν. Πανέξυπνος, αλλά θεότρελος. Ο Δαρβίνος, η εξελικτικότητα, η θεωρία ότι όλα εξελίχθηκαν από ένα σκουλήκι, ότι ήταν απλά ένα  ζήτημα εξέλιξης. Ήσασταν πίθηκοι. Εξελιχθήκατε προφανώς από κάποιο βιολογικό ατύχημα. Απλά  όλα ακολούθησαν την εξέλιξη.

Τώρα, ο Δαρβίνος και οι θεωρίες του δεν μας δίνουν μια σοβαρή εξήγηση σχετικό με το πώς  έγινε το σκουλήκι, πώς δημιουργήθηκαν τα αρχικά μικρόβια ή μικροοργανισμοί. Αυτό το θέμα το προσπερνάνε και πάνε κατευθείαν στην εξέλιξη.
Και η άλλη πεποίθηση είναι ο δημιουργισμός . Ο Θεός σας δημιούργησε. Ο Αδάμ και η Εύα, που τους έβαλε στον κήπο, τα δημιούργησαν όλα, και τώρα είστε αμαρτωλοί, και κατεβαίνετε στην Γη.

Αυτές είναι οι δυο επικρατέστερες απόψεις ,σχετικά με το πως βρεθήκατε εδώ και πού πάτε. Στη θρησκεία ή στον δημιουργισμό, για να κερδίσετε ξανά την χάρη του Θεού, περνάτε μέσα από την λύτρωση , πέφτετε στα τέσσερα και ικετεύετε για συγχώρεση ή βασανίζεστε μέσω του κάρμα. Δεν βγάζει καν νόημα, αλλά υπάρχουν 4,7 δισεκατομμύρια  ανθρώπων στον πλανήτη που , τα πιστεύουν όλα αυτά σε κάποιο βαθμό,. Δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα, αλλά είναι ένα διασκεδαστικό παιχνίδι. Αυτές είναι οι δυο επικρατέστερες σχολές σκέψης σχετικά με το πώς δημιουργηθήκατε.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή αυτή την στιγμή.

Δεν λέω ότι η μία ή άλλη είναι σωστή ή λάθος. Στην πραγματικότητα, και οι δυο είναι αληθινές , η καθεμιά με τον τρόπο της. Αλλά ας πατήσουμε το πλήκτρο Alt ευθύς αμέσως.

Πώς βρεθήκαμε εδώ και πού πάμε; Ας κάνουμε κάτι τελείως διαφορετικό ή ας νοιώσουμε κάτι τελείως διαφορετικό, από το δημιουργισμό ή την εξελικτικότητα. Ας κάνουμε κάτι διαφορετικό.

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή. Alt , διαφορετικά. Δεν έχει καν να κάνει με την σκέψη. Το Alt  πλήκτρο δεν συνδέετε με τον εγκέφαλο. Δεν συνδέετε με τον εγκέφαλο. Συνδέετε με την σοφία του Μάστερ και την ανθρώπινη καρδιά. Πατήστε το Alt  πλήκτρο.

Λίντα, το μικρόφωνο. Ανάψτε τα φώτα.

Πώς φτάσαμε εδώ; Και πού πάμε; Ποια είναι η νέα θεωρία για την δημιουργία; Και σας ικετεύω, μην πείτε, «Δεν ξέρω». Αν νομίζετε ότι δεν ξέρετε, βγάλτε κάτι από το μυαλό σας και θα συνειδητοποιήσετε πόσο αληθινό είναι. Παρακαλώ.

ΤΖΟΝ: Η συνείδηση είπε, «Θέλω να βιώσω εμπειρίες.»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Υπέροχα.

ΤΖΟΝ: Κι έτσι έγινε.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι έτσι έγινε. Δεν θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα. Η συνείδηση είπε, « Θέλω να δημιουργήσω. Θέλω να βιώσω εμπειρίες,» κι έτσι είναι. Δεν χρειάζεται να δώσεις το μικρόφωνο σε κανέναν άλλον. Σε ευχαριστώ ( το ακροατήριο χειροκροτάει).

Τώρα, η επιστήμη όντας στην Εστίαση, όντας σε αυτό το υπνωτιστικό γραφικό, λέει, «Ε λοιπόν, δεν είναι σωστό. Μπορώ να σας αποδείξω εδώ και τώρα, ότι όλα αυτά συνέβησαν κι εδώ είναι τα επιστημονικά στοιχεία και εσείς λέτε ένα μάτσο new age ανοησίες», και οι οπαδοί του δημιουργισμού θα σας πουν, « Ω, ω, θα αναστατώσετε τον Θεό και θα πάτε στην κόλαση και  πρέπει να μετανοήσετε ή είστε παγανιστές.» Κι έτσι λοιπόν θα διαφωνούν μαζί σας, αλλά εσείς έχετε δίκiο. Είναι δημιουργία.

Η δημιουργία δεν χρειάζεται να εξελιχθεί. Η δημιουργία μπορεί να συμβεί και μετά να κάνετε  ένα βήμα πίσω και να κοιτάξετε  και να πείτε, «Ε λοιπόν, πώς έγινε αυτό;»  Με ποιον από  τους πολλούς  τρόπους έγινε αυτό; Έτσι λοιπόν, η συνείδηση δημιουργεί έτσι απλά– τσακ!- και μετά δημιουργεί  μια μεγάλη ιστορία σχετικά με το πώς βρεθήκατε εδώ, κάτι που μπορεί να είναι ή να μην είναι αληθινό. Ήταν απλά μια εμπειρία. Η συνείδηση επέλεξε να δημιουργήσει, και κατά συνέπεια , βρεθήκαμε εδώ. Απολύτως έτσι.

Έτσι λοιπόν, φίλοι μου, σας έδωσα ένα παράδειγμα των σχολών σκέψης, των σχολών σκέψης της μαζικής συνείδηση, που ως ένα βαθμό είναι σωστές, επειδή μπορείτε να κοιτάξετε πίσω και να δείτε με επιστημονικό τρόπο πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα, ως έναν βαθμό. Μπορείτε επίσης να κοιτάξετε πίσω μέσα από την θεωρία του δημιουργισμού, όπου ο Θεός κούνησε ξαφνικά το χέρι του ή η Θεά κούνησε ξαφνικά το χέρι της και έφτιαξε τα πάντα. Μοιάζει με την συνείδηση,  όμως τα εύσημα πάνε σε κάποιον άλλον.

Οτιδήποτε κάνετε από εδώ και στο εξής, να σταματάτε και να πατάτε το πλήκτρο της  AltΠραγματικότητας. Υπάρχουν πάρα  πολλοί και διάφοροι τρόποι, να δείτε την πραγματικότητας, πάρα  πολλοί και διάφοροι τρόποι για να δημιουργείτε.

Τώρα, ας πάμε ένα βήμα παραπέρα. Στην καθημερινή ανθρώπινη ζωή σας, αντιμετωπίζετε θέματα, προβλήματα – ίσως οικονομικά προβλήματα, ίσως προβληματισμοί για μια επόμενη κίνησή σας , ίσως θέματα σχέσεων, οτιδήποτε, θέματα αυτοαξίας ή οτιδήποτε άλλο- και το μυαλό σας έχει έναν συγκεκριμένο τρόπο σκέψης πάνω σε αυτά.
Το μυαλό σας βρίσκεται μέσα σε αυτό το πρότυπο, που δείξαμε προηγουμένως, σε αυτό το υπνωτιστικό  πρότυπο, και το μυαλό σας θα κάνει κύκλους- ας το δείξουμε άλλη μια φορά για λίγο- θα κάνει κύκλους μέσα σε αυτό το πρότυπο αναζητώντας λύση, ας πούμε για ένα θέμα που έχετε με τις σχέσεις σας. «Να μείνω με αυτό τον σύντροφο ή όχι; Ποιες θα είναι οι συνέπειες; Ποιες θα είναι οι οικονομικές επιπλοκές; Θα θυμώσει ο σύντροφος; Θα αρχίσει τις απειλές ή μήπως θα κάνει απόπειρα αυτοκτονίας; Θα  σας κακολογήσει στους άλλους,  επειδή ξέρει κάποια μικρά βρώμικα μυστικά σας και κάποιες κακές σας συνήθειες;»

Βλέπετε λοιπόν , ξαφνικά μπαίνετε σε αυτό το ζήτημα, σε αυτή  την υπνωτιστική εστίαση, στην εστίαση του μυαλού, στην νοητική εστίαση, προσπαθώντας να βρείτε λύσεις για το θέμα που έχετε με την σχέση σας. Μια σας πάει μπροστά και μια πίσω. Μέρα με την ημέρα γίνεστε όλο και πιο δυστυχισμένοι. Δεν αντέχετε αυτό το άτομο που ζείτε μαζί, αλλά δεν τολμάτε του πείτε ότι δεν τον αγαπάτε πια. Αναρωτιέστε τι να κάνετε, τι να κάνετε. Σε αυτό το σημείο σταματάτε, παίρνετε μια βαθιά αναπνοή και πατάτε το πλήκτρο Alt, και μετά παραμερίζετε και το αφήνετε να δράσει.

Βλέπετε, το Alt  δεν είναι συνδεδεμένο με τον εγκέφαλο. Το Alt  δεν μπαίνει μέσα στο υπνωτιστικό σχέδιο της Εστίασης. Το Alt  ανοίγει ένα ολοκαίνουργιο επίπεδο λύσεων για σας, σε ό,τι κι αν σας απασχολεί. Μεγάλα ζητήματα, μικρά ζητήματα, οτιδήποτε. Οτιδήποτε κι αν έχετε στην ζωή σας.

Αν αντιμετωπίζετε αυτή τη στιγμή μια πρόκληση, ποιο θα είναι το επόμενο βήμα στην ζωή σας; Θέλετε αυτό το πράγμα που λέγεται ενσωματωμένη φώτιση, αλλά ξέρετε ότι η δουλειά σας δεν σας εξυπηρετεί πια. Δεν σας  βγάζει πουθενά, αλλά πρέπει να πληρώνετε τους λογαριασμούς και τότε μπαίνετε ξανά μέσα σε αυτό το πρότυπο που δείξαμε. Και προσπαθείτε να βρείτε μια λύση, «Πώς θα ξεφύγω από αυτή την δουλειά; Πώς θα ξεφύγω  από αυτή την κατάσταση, έχοντας αρκετά χρήματα ώστε να μπορώ να είμαι ενσωματωμένος Μάστερ, να πετάω πρώτη θέση, να έχω ένα ωραίο σπίτι;» πράγματα που τα αξίζετε και το ξέρετε ότι τα αξίζετε, αλλά το μυαλό σας βάζει ξανά μέσα σε αυτό εδώ το πρότυπο, μέσα στην Εστίαση, προσπαθώντας εκείνο να βρει μια λύση, κι έτσι, τι κάνετε; Λέτε, «Εντάξει, θα έρθει μια μέρα και σε μένα.» Τότε μπαίνετε ακόμα πιο βαθιά μέσα στο σχέδιο της Εστίασης, επειδή δεν θα έρθει έτσι απλά μια μέρα. Μπαίνετε πιο βαθιά μέσα του. Ίσως να ξεχάσετε για λίγο το πρόβλημά σας, αλλά δεν θα το λύσετε.

Και πάλι, προσπαθείτε να λύσετε ένα  πρόβλημα ή ένα ζήτημα της ζωής σας χρησιμοποιώντας παλιά εργαλεία, μέσα στην Εστίαση , με το μυαλό, που είναι πολύ περιορισμένα, που έχουν πολύ, πολύ περιορισμένη ικανότητα. Το μυαλό δεν μπορεί να σκεφτεί έξω από τον εαυτό του. Δεν μπορεί. Κι έτσι το μυαλό πάντα ψάχνει μέσα του για λύσεις και ξέρετε κάτι; Δεν υπάρχουν, κι αυτά είναι τα καλά νέα!

Πώς βγαίνετε από το μυαλό; Πατάτε το πλήκτρο της Alt Πραγματικότητας. Και μετά πραγματικά σταματάτε να σκέφτεστε. Πηγαίνετε μια βόλτα. Σκαρφαλώστε σε ένα βουνό, αν θέλετε. Ψήστε ένα κέικ, φάτε λίγα Μπαλάκια του Μάστερ, ό,τι κι αν είναι αυτά .Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να μπείτε στην εμπειρία να πατήσετε το πλήκτρο της Alt Πραγματικότητας και μετά να κάνετε στην άκρη.

Οι λύσεις θα έρθουν σε σας, ίσως όχι την ίδια στιγμή, αλλά θα έρθουν και δεν θα μοιάζουν σε τίποτε με αυτά, που το μυαλό σας θα μπορούσε να σκεφτεί, τόσο που στην αρχή θα νομίζετε ότι τρελαθήκατε.
Θα αμφιβάλλετε για τις απαντήσεις. Δεν θα είναι μια απάντηση, γραμμένη σε κείμενο ή οπουδήποτε αλλού. Θα είναι μια επίγνωση, ένα γνωρίζειν, ένα συναίσθημα,- «Ααα, εντάξει»- και θα έρθει σε σας, σαν ένα μεγάλο υπέροχο  κύμα από κάπου μακριά έτσι ξαφνικά. Αλλά  τότε το ανθρώπινο μυαλό, αυτό το σκουπίδι, θα αρχίσει τις προσπάθειες να το ρουφήξει μέσα του, να ρουφήξει την ομορφιά, την χάρη, την εκπληκτική επέκταση της καινούργιας λύσης. Θα προσπαθήσει να την ρουφήξει εκεί μέσα ( δείχνει το γραφικό της Εστίασης). Και τότε εσείς επιστρέφετε και πατάτε πάλι το πλήκτρο της Alt Πραγματικότητας. « Όχι, όχι. Δεν θα μπούμε εκεί μέσα. Θα μπούμε στην Alt Πραγματικότητα.»

Αρχικά, το μυαλό, το ανθρώπινο μυαλό σας, δεν θα καταλάβει τίποτε. Θα προσπαθήσετε να βάλετε λέξεις σε αυτή την απάντηση, αλλά θα είναι απροσδιόριστο. Θα προσπαθήσετε να βάλετε λογική σε αυτή την καινούργια λύση της ζωής σας, αλλά θα είναι ασύμφωνο με την λειτουργία του μυαλού. Βλέπετε, αυτό εδώ το διάγραμμα, λειτουργεί σε συμφωνία  με το μυαλό και πάντα θρέφεται από τον εαυτό του. Το μυαλό πάντοτε θρέφεται από τον εαυτό του, αλλά είναι ατελείωτο κι έτσι τρώει συνέχεια και συνέχεια. Πάντα μέσα στον εαυτό του. Εμείς θα πάμε στην Alt Πραγματικότητα, σε εντελώς διαφορετικές  λύσεις.

Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για οποιοδήποτε θέμα της ζωής σας. Δεν είναι μαγεία. Είναι συνείδηση. Είναι συνείδηση και αυτό είναι ο μαγνήτης. Η συνείδηση θα σας βγάλει από αυτό ( δείχνει το γραφικό της Εστίασης), επειδή έξω από αυτό, έξω από αυτό τον τοίχο, από αυτό τον χώρο, από αυτό το κτίριο, απλά όλα είναι συνείδηση. Η συνείδηση είναι το μοναδικό πράγμα, που θα σας επιτρέψει, θα σας φέρει σε εναλλακτικές  πραγματικότητες, και όχι σε ανθρώπινες πραγματικότητες. Βλέπετε αυτά τα σόου της επιστημονικής φαντασίας στην τηλεόραση , που δείχνουν μια διαφορετική μορφή της ανθρώπινης πραγματικότητας, αλλά έχουν ακόμα ανθρώπινα σώματα, ανθρώπινο μυαλό, ανθρώπινη δράση και όλα τα υπόλοιπα. απλά είναι λίγο πιο αλλόκοτα. Είναι πολύ διαφορετικά. Δεν είναι απλά Alt άνθρωποι, είναι αληθινά Alt Πραγματικότητα. Έχει μεγάλη διαφορά.

Ας πάρουμε λοιπόν μια καλή βαθιά αναπνοή και, ξεκινώντας από τώρα, έχετε αυτή την Alt Πραγματικότητα – θα μπορούσατε να το πείτε εργαλείο που πάντα υπήρχε , και τώρα επιστρέφει στην επίγνωσή σας. Ας το πούμε πλήκτρο. Είναι μια μικρή σκανδάλη μέσα σας, που δεν είναι καλωδιωμένη με το μυαλό και σας παρέχει  σαρωτικά διαφορετικές απόψεις, που θα είναι έτσι όπως τις περιγράψαμε πριν. Είδαμε επιστήμονες και θρησκευτικούς ηγέτες να διαφωνούν για εκατοντάδες , για χιλιάδες χρόνια σχετικά με το πώς ήρθαμε εδώ. Και με μια καθαρή και απλή δήλωση, ο αδερφός Τζον είπε, «Χέι, απλά και μόνο η συνείδηση δημιουργεί και όταν το θέλει, όλοι είμαστε εδώ». Στην ουσία, αυτή είναι η αλήθεια. Θα πάρει λίγο καιρό στην επιστήμη για να το ανακαλύψει. Οι θρησκείες δεν πρόκειται ποτέ να το δεχτούν. Αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Χωρίς την συνείδηση δεν υπάρχει τίποτε. Με την συνείδηση μπορείτε να δημιουργήσετε πραγματικότητες σαν αυτήν εδώ. Με την συνείδηση μπορείτε να δημιουργήσετε την αίσθηση της Εστίασης που σας αιχμαλωτίζει σε μια τέτοια πραγματικότητα. Με την συνείδηση μπορείτε να δημιουργήσετε οποιαδήποτε πραγματικότητα θέλετε, αλλά όχι μέσω του μυαλού. Δεν είναι η δύναμη της θέλησης. Δεν έχει να κάνει με την δύναμη, έτσι κι αλλιώς. Ούτε καν χρησιμοποιεί ενέργεια.

Έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει ενέργεια στην δημιουργία. Οι περισσότεροι άνθρωποι εξισώνουν την δημιουργία με τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Η αληθινή δημιουργία, η αληθινή συνείδηση δεν έχει ούτε έναν κόκκο ενέργειας μέσα της. Πολύ αργότερα, γεννήθηκε η δημιουργία  μέσα στον δημιουργό, που είστε εσείς, και μόνο τότε εμφανίζονται η συμπόνοια και το πάθος , που φέρνουν την ενέργεια για να γίνει δημιουργία. Γι αυτό σας λέω να κοιτάξετε μέσα σας. Κοιτάξτε τί υπάρχει στην καρδιά σας. Χρησιμοποιείτε διαφορετικές λέξεις για να το περιγράψετε, αλλά ουσιαστικά μιλάμε για την συμπόνοια. Φέρτε το τώρα μέσα σας. Φέρτε το στην ζωή σας. Και ξαφνικά, όλα αλλάζουν- εύκολα, με χάρη, χωρίς προσπάθεια.

Η Μεράμπ της Alt Πραγματικότητας

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή. Ας ξεκινήσει η μουσική και ας ενσωματώσουμε όλα αυτά. Πολλή συζήτηση, πολλή απόσπαση σήμερα, αλλά ας ενσωματώσουμε όλα αυτά στην μεράμπ μας.

( η μουσική αρχίζει)

Τώρα λοιπόν ήρθε η ώρα, τώρα ήρθε η ώρα για την σοφία του Μάστερ. Ο Μάστερ εμφανίστηκε επειδή το επιτρέψατε.

( παύση)

Σε καμία προηγούμενη ενσάρκωση του Εγώ Είμαι δεν είχατε επιτρέψει, αλλά  το κάνατε , και τώρα η σοφία κάνει την εμφάνισή της.

( παύση)

Και τολμώ να πω, ότι ξεχάσατε την αληθινή καρδιά του ανθρώπου. Ήσασταν πολύ απασχολημένοι με το να ξεπερνάτε τραύματα και προκλήσεις. Πολύ απασχολημένοι να παλεύετε και να πολεμάτε αόρατους εχθρούς, να δίνετε μάχες χωρίς να υπάρχει πια λόγος. Κι όλον αυτό τον καιρό να ξεχνάτε την τεράστια συμπόνοια, που έχετε στην καρδιά σας.

( παύση)

Αν υπάρχει κάτι για το οποίο θα μείνετε γνωστοί στην αιωνιότητα, κάτι για το οποίο θα γιορτάσετε όταν τελικά αφήσετε το ανθρώπινο σώμα σας και έρθετε στην άλλη πλευρά, αυτό είναι η συμπόνοια σας για τους άλλους. Είναι σαν μια χρωματιστή κορδέλα, που θα φοράτε στο ενεργειακό σας πεδίο για πάντα. Δεν θα φύγει ποτέ.

Όταν συναντάτε άλλες υπάρξεις, αγγελικές υπάρξεις στις άλλες σφαίρες, θα την βλέπουν αμέσως.

Αυτή την χρωματιστή κορδέλα , την συμπόνοια που είχατε για τους άλλους, την θεωρούσατε δεδομένη.

Θέλω να αρχίσετε να παρατηρείτε τους άλλους ανθρώπους, και θα δείτε ότι έχουν  διάφορες βαθμίδες συμπόνοιας. Κάποιοι έχουν πολύ, πολύ λίγη.  Κάποιοι δεν έχουν περισσότερη  συμπόνοια από ένα ζώο που βρυχάται στο δάσος, κάποιοι άλλοι σε άλλες βαθμίδες, αλλά κανείς δεν έχει την δικιά σας συμπόνοια. Και η καρδιά σας σκλήρυνε ανάμεσα στις ζωές, ίσως εξαιτίας αυτής της τεράστιας συμπόνοιας, που έκανε τους άλλους να σας εκμεταλλεύονται. Αλλά, ξέρετε κάτι, αυτές οι μέρες πέρασαν. Προ πολλού. Κανείς δεν μπορεί να σας κάνει κακό ή να του κάνετε εσείς κακό, με κανέναν τρόπο.

( παύση)

Αναγνωρίζοντας ότι είστε μια ύπαρξη με συνείδηση, η συνείδηση είναι σαν…, ε, όντως είναι ο μεγάλος δημιουργός, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν χρειάζεται ενέργεια.
Η συνείδηση είναι σαν ένα όνειρο, σαν ένα πάθος… μια φαντασία αυτού που μπορεί να δημιουργηθεί, μπορεί να βιωθεί. Και μετά φέρνει την ενέργεια στην επιφάνεια  για να το εκδηλώσει, αλλά όχι μόνο με φυσικό τρόπο. Φέρνει την ενέργεια για να εκδηλώσει πραγματικότητες.

Βλέπετε , ακόμα και όταν σας μιλάω αυτή την στιγμή, τώρα, βρίσκεστε στην φυσική διάσταση στον χρόνο και στον χώρο, αλλά η συνείδησή σας φαντάζεται, ονειρεύεται και δημιουργεί ιστορίες, εμπειρίες, πολύ αισθησιακές εμπειρίες, που δεν βασίζονται καν στην φυσική πραγματικότητα. Τους ρίχνετε μια ματιά κάθε λίγο στον ύπνο σας.

Είμαστε στο σημείο όπου είναι καιρός να υπερβούμε αυτό το μάτριξ, αυτό το υπνωτιστικό μοτίβο του μυαλού και της καθημερινής ζωής. Κι έτσι, επιστρέφουμε σε αυτό το σημείο κι επιτρέπουμε το πλήκτρο της Alt Πραγματικότητας.  Εκεί ήταν πάντα. Δεν είναι καινούργιο. Ήταν απλά καλλυμένο, κρυμμένο.

Είναι πραγματικά μέσα σας, αυτό το  πλήκτρο της Alt  Πραγματικότητας. Δεν είναι κάτι που χρειάζεται να μοχθήσετε για να το κερδίσετε. Είναι, θα μπορούσατε να πείτε, γενετήσιο δικαίωμά σας, αλλά είναι δικό σας δικαίωμα σαν δημιουργοί να δημιουργήσετε την Alt Πραγματικότητα, να πάτε πέρα από την διττότητα, να πάτε πέρα από τις παλιές απαντήσεις στα ζητήματα της ζωής σας.

Είναι δωρεάν και δεν είναι συνδεδεμένο με τον εγκέφαλο και κανείς άλλος δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Είναι δικό σας. Αναγνωρίζοντάς το, επιτρέποντάς το, θα συνειδητοποιήσετε ότι,  όποτε κολλάτε μπορείτε απλά  να το πατάτε. Υπάρχουν διαφορετικές λύσεις. Υπάρχουν διαφορετικές οπτικές, διαφορετικές πραγματικότητες, και ναι, μπορούν να αναμειχθούν με αυτή την πραγματικότητα. Ναι, μπορούν. Δεν είναι ή το ένα ή το άλλο. Είναι ένα Και. Δεν είστε περιορισμένοι σε μία πραγματικότητα, ούτε καν σε  δύο.

Σας τινάζει το μυαλό στον αέρα; Μάλλον ναι. Αλλά είναι τόσο πολύ αληθινό και είναι αποτέλεσμα της συνείδησης. Το αστείο είναι ότι, δεν δημιουργούμε κάτι καινούργιο εδώ.  Απλά  φεύγουμε  από την πολύ περιορισμένη Εστίαση. Αυτό κάνουμε. βγαίνουμε από αυτό το μοτίβο που δείξαμε στην οθόνη.

Αυτή η Alt Πραγματικότητα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε οτιδήποτε στη ζωή σας. Και να θυμάστε ότι δεν υπάρχουν αγγελικά χέρια σε αυτή. Δεν το κάνει ο Ανώτερος Εαυτός σας. Εσείς το κάνετε. Εσείς και η σοφία του Μάστερ.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ένα μικρό θέμα, αν θέλετε να αγοράσετε καινούργιο αυτοκίνητο, καινούργιο σπίτι. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μεγαλύτερα ανθρώπινα θέματα- «Τι να κάνω με την δουλειά μου;» Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τα μεγάλα ζητήματα της ζωής- «Πώς θα ξεκολλήσω; Πώς θα επιτρέψω την ενσωματωμένη φώτιση; Πώς θα έχω υγεία και πλούτη;»

Αλλά υπάρχει ένα λεπτό σχέδιο πάνω στο πλήκτρο της Alt Πραγματικότητας. Δεν είναι πολύ μεγάλο, αλλά αρκετά για να το προσέξουμε.

Το ένα είναι ότι δεν πρόκειται να είναι αυτό που νομίζετε, αυτό που ο άνθρωπος νόμιζε ότι θα είναι. Αφήστε να φύγουν όλες οι προσδοκίες σας από αυτή την στιγμή. Δεν θα είναι μια από τις συνηθισμένες ανθρώπινες λύσεις. Θα είναι από άλλο κόσμο. Θα είναι λύσεις από άλλες σφαίρες , αλλά σφαίρες που υπήρχαν πάντα.

Δεύτερον, έχει ένα φωτάκι που αναβοσβήνει και λέει- «Μην το χρησιμοποιήσετε για άλλους. Μόνο για προσωπική χρήση.» Μην το χρησιμοποιήσετε για άλλους, επειδή έτσι ακυρώνετε την ίδια την συμπόνοια της καρδιάς σας. Βλέπετε, η αληθινή συμπόνοια επιτρέπει σε όλους να ζήσουν τις εμπειρίες τους, τιμάει όλα όσα αφορούν εκείνους και τους άλλους.  Δεν προσπαθεί να τους αλλάξει. Δεν προσπαθεί να αλλάξει τον κόσμο, αλλά τιμάει. Ίσως αυτό να είναι το δυσκολότερο μάθημα για οποιονδήποτε άγγελο και για οποιονδήποτε άνθρωπο όπως εσείς.

Μην προσπαθείτε να αλλάξετε τον κόσμο. Χρησιμοποιήστε  το πλήκτρο Alt Πραγματικότητα για σας, για την δική σας ζωή. Στο τέλος θα επηρεάσει και τους άλλους όταν θα γίνεται  Πρότυπο. Αυτά για τα οποία μιλήσαμε πριν, για την καλοσύνη της καρδιάς σας, το λαμπρό Πρότυπο, ω, αυτό θα αλλάξει. Αλλά θα γίνει χωρίς λόγια, χωρίς δύναμη, χωρίς ώθηση. Θα αλλάξει τους κοντινούς σας ανθρώπους- τα παιδιά σας, τους αγαπημένους σας. Θα αλλάξει την κοινωνία σας.

Αλλά μην χρησιμοποιήσετε το πλήκτρο της Alt Πραγματικότητας γι αυτούς. Είναι μόνο για σας- για να αλλάξει την δική σας πραγματικότητα, για να αλλάξει τον τρόπο που δημιουργείτε.

( παύση)

Η συνείδηση δημιουργεί, χωρίς  να χρησιμοποιεί καθόλου ενέργεια. Η ενέργεια εμφανίζεται μόνο όταν συμβεί η εκδήλωση, για να δημιουργήσει πανέμορφες  ψευδαισθήσεις της πραγματικότητας.

 Η συνείδηση, ο μεγάλος δημιουργός, δεν απαιτεί καθόλου ενέργεια.

( παύση)

Και να θυμάστε ότι είστε μαγνήτες, μαγνήτες ενέργειας. Η άλλη όψη της εξίσωσης, η άλλη πλευρά της εξίσωσης της συνείδησης. Είστε εκεί που ρέει η ενέργεια, ο δέκτης, αυτός  που του δώρισαν τις ενέργειες.

Είστε σαν ένας μαγνήτης, αλλά αν περιορίζεστε από το μυαλό, από τις πεποιθήσεις σας, αν περιορίζεστε από το υπνωτιστικό σχέδιο της πραγματικότητας, θα προσελκύσετε μόνο περιορισμένη ενέργεια ,μέσα σε ένα περιορισμένο φάσμα , με περιορισμένες λύσεις.

Φανταστείτε για μια στιγμή ότι δεν υπάρχουν όρια. Ότι υπάρχουν Alt πραγματικότητες. Ότι υπάρχουν πολλές, πολλές διαφορετικές πραγματικότητες, που όλες είναι εδώ. Πάρτε το παράδειγμά μου: Δεν υπάρχει μόνο ο εξελικτισμός. Δεν υπάρχει μόνο ο δημιουργισμός. Υπάρχει ο συνειδησιασμός. ( ο Αντάμους γελάει)

Υπάρχουν τόσο πολλές και διαφορετικές πραγματικότητες.

Φανταστείτε για μια στιγμή τώρα, τον εαυτός σας σαν μαγνήτη, σαν αυτόν που λαμβάνει τα δώρα της ενέργειας, πώς αυτό όλο αλλάζει με τις Εναλλακτικές Πραγματικότητες.

( παύση)

Έτσι λοιπόν, ας φέρουμε αυτό το πλήκτρο της Alt Πραγματικότητας σε πλήρη επίγνωση.

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή.

Είναι εκεί για να παίξετε μαζί του, μην το φοβάστε. Είναι εκεί για να βιώσετε εμπειρίες, απλά μην το χρησιμοποιήσετε για άλλους.
( παύση)

Να θυμάστε από σήμερα, ότι υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές λύσεις , και- θα το υπεραπλουστεύσω εδώ, αλλά θα σας πω ότι- τυπικά,  προσπαθείτε να χρησιμοποιείτε δυο διαφορετικές λύσεις, δυο διαφορετικές προσεγγίσεις όταν προκύπτει κάποιο πρόβλημα – προσέγγιση Α και προσέγγιση β- και όλες αυτές βασίζονται σε αυτό το υπνωτιστικό γραφικό, με άλλα λόγια, στους περιορισμούς του μυαλού.  Και, όπως είπαμε νωρίτερα σε αυτόν εδώ τον χώρο, αυτός είναι ο τρόπος που γινόταν πάντα. Αλλά είστε πραγματικοί πρωτοπόροι της συνείδησης. Ας το κάνουμε  διαφορετικά. Ας πάρουμε την Alt Πραγματικότητα και ας  ανοιχτούμε.

Καλή βαθιά αναπνοή, αγαπημένοι μου φίλοι. Καλή βαθιά αναπνοή.

Μέχρι να συναντηθούμε ξανά τον επόμενο μήνα, ή κάποια στιγμή στο ενδιάμεσο, απλά να θυμάστε, καθώς μένετε εδώ στην Γη σαν ενσωματωμένοι Μάστερς, ότι όλα είναι καλά σε ολόκληρη την δημιουργία.

Σας ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ ( το ακροατήριο χειροκροτάει).

 Μετάφραση : Καλλιόπη Παγούδη
Review και επιμέλεια : Μαρία Γρηγοράκη