Shoud 5, Transhuman
7 – 1- 2017
( Η μή ολότητα, Σταδιακή Φώτιση, Η ιστορία ενός Μάστερ, Τί νοιώθετε για το 2017? Η χρονιά του διαχωρισμού, Ο νοητικός κόσμος, το δικό σας 2017, Υπεραισθησιασμός μεράμπ )
(Χειροκροτήματα μετά το τραγούδι έναρξης)
Εγώ Είμαι Αυτό που Είμαι, ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής.
Ευχαριστώ για το χειροκρότημα ( περισσότερα χειροκροτήματα και ζητωκραυγές). Υποθέτω πως ήταν για μένα, κι ευχαριστώ για τον καφέ μου, αγαπητή Σάντρα. Ω, έχει γίνει τόσο καλή στο να προβλέπει τις ανάγκες και τις επιθυμίες του αγαπητού Αντάμους. Τίποτε καλύτερο από έναν γήινο καφέ. Σ’ ευχαριστώ.
Δεν τα έχουμε αυτά στις άλλες σφαίρες. Όχι. Δεν έχουμε Starbucks. ( κάποιος λέει: « Όχι!» ). Όχι, όχι. Είτε το πιστεύετε είτε όχι. Γι αυτό έρχομαι μια φορά τον μήνα, απλά και μόνο για τον καφέ μου. ( γέλια).
Αγαπητή Λίντα, είσαι πολύ όμορφη σήμερα, όπως πάντα. Η Λίντα . Ναι. ( το κοινό χειροκροτάει).
Λίντα: Σ ευχαριστώ. Τι σκαρώνεις;
Αντάμους: Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή, καθώς… παρακαλώ;
Λίντα: Τι σκαρώνεις; ( γέλια).
Αντάμους: Έχω κάποιους άσσους στο μανίκι μου σήμερα, που τους αποκαλώ απόσπαση. Απόσπαση. Σας αποσπώ τόσο όσο χρειάζεται για να επιτρέψετε στο θεϊκό να γλιστρήσει απαλά μέσα σας. Όταν δεν το σκέφτεστε, το αφήνετε απλά να γλιστρήσει μέσα σας. Ω ναι!
Ας πάρουμε αυτή την βαθιά αναπνοή μαζί.
Ξέρετε, δεν λειτουργεί. Το θέμα της φώτισης, η συνειδητοποίηση, η ενσωμάτωση με το θεϊκό, δεν λειτουργεί αν προσπαθείτε να το σκέφτεστε. Έντιθ, έχεις μιαν υπέροχη λάμψη στα μάτια σου σήμερα. Τόσο όμορφη λάμψη.
Δεν λειτουργεί όταν το σκέφτεστε. Αυτό μας παραπέμπει πίσω στο Αντάμους 101, στα βασικά. Ο άνθρωπος δεν έχει την ευθύνη της φώτισης. Δεν την έχει. Ο άνθρωπος απλά πρέπει να επιτρέπει. Η φώτιση, το θεϊκό, εισέρχεται μέσα του. Εισέρχεται μέσα όταν παίρνεις μια βαθιά αναπνοή και επιτρέπεις. Και μετά, δεν θα είναι τίποτε, τίποτε μα τίποτε από όσα ο άνθρωπος πίστευε πως θα είναι. Ο άνθρωπος έχει ενδιαφέρουσες προσδοκίες γύρω από την φώτιση και την Πραγμάτωση. Μπορείτε να τα πετάξετε κι αυτά μακριά μαζί με τον παλιό χρόνο, γιατί δεν πάει έτσι.
Κι αυτό είναι το όμορφο της υπόθεσης. Ο άνθρωπος θα το περιορίσει. Ο άνθρωπος θα το εξανθρωπίσει, κι αυτή η ιστορία της φώτισης, της Πραγμάτωσης, είναι το πιο αισθησιακό πράγμα, που μπορείτε να φανταστείτε. Είναι αισθησιασμός. Αυτό είναι, στ’ αλήθεια. Δεν είναι σαν να ξέρεις ξαφνικά τα πάντα, γιατί αυτό δεν έχει καμία σημασία. Ακόμα και σαν Αναληφθείς Δάσκαλος, δεν ξέρω τα πάντα και δεν με νοιάζει να μάθω τα πάντα. Δεν είναι σημαντικό. Αλλά ο αισθησιασμός, τα αισθήματα είναι τα πάντα – τα πάντα, τα πάντα – κι εκεί κατευθυνόμαστε μέσα στο 2017.
Μιας και μιλάμε για αισθησιασμό, πόσοι από εσάς είχατε την εμπειρία, τις τελευταίες δύο ή θα έλεγα ιδιαίτερα τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, ίσως λίγο περισσότερο…. ( γέλια καθώς ο Σαρτ σηκώνει το χέρι του πριν καν ολοκληρωθεί η ερώτηση). Το ένιωσες ήδη. Θα χρειαστεί το μικρόφωνο. Και τι είναι αυτό που ένιωσες, Σαρντούτσι; Τι ένιωσες; Καταλαβαίνετε ότι με αυτό τον τρόπο ξεκινάμε τον καινούργιο μας χρόνο εδώ, στα Shouds.
Σαρτ: Ω. Απογοήτευση.
Αντάμους: Απογοήτευση. Ε λοιπόν, θα έρθουμε και σε αυτό.
Σαρτ: Μεγάλη στιγμή.
Αντάμους: Ναι. Αλλά αυτό που ήθελα να πω, κι εσύ είσαι το τέλειο παράδειγμα, ένιωσες….( γέλια) – ω, είναι πολύ πιθανό να ξέρεις εσύ – τις τρεις ή τέσσερις προηγούμενες εβδομάδες ειδικά, ένιωσες βρώμικος; Σαν να νιώθεις, πως ακόμα κι αν έκανες δυο ή τρία μπάνια την ημέρα και αν είχες τριφτεί με σαπούνι αλισίβας, κι ακόμα νιώθεις βρώμικος, το σώμα σου το νιώθεις τραχύ, σαν να βρίσκεται η βρωμιά στις κάτω στιβάδες του δέρματος. Νιώθεις φαγούρα, επίσης. Απλά νιώθεις κάπως βρώμικος, κι εσύ έχεις μια εταιρία εκσκαφών, που ονομάζεται Βρώμικες Εργασίες του Σαρτ ( κι άλλα γέλια). Ναι. Σκάβεις και τάφους με αυτά τα εργαλεία;
Αντάμους: Ευχαριστώ. Τόσο τραχύ και βρώμικο. Βλέπετε, σήκωσε το χέρι του πριν καν το πω. Οι Βρώμικες Εργασίες του Σαρτ. Σ ευχαριστώ.
Πόσοι από εσάς νιώσατε έτσι; Μια αίσθηση σαν να θέλετε να καθαριστείτε σε βάθος; Να αισθάνεστε φαγούρα. Είναι σαν να έχετε ένα στρώμα τραχύ ακριβώς κάτω από το δέρμα σας. Το νιώσατε; Όχι, κάποιοι από εσάς δεν το νιώσατε. Ίσως να το νιώσετε αργότερα. Προφανώς θα το νιώσετε, γιατί είναι μέρος της διαδικασίας ενσωμάτωσης, και υπάρχουν πάρα πολλά που χρειάζεται να απελευθερωθούν, που βρίσκονται πολύ βαθιά μέσα σας.
Μέσα σας, επίσης, λαμβάνει χώρα μια παράξενη αντίθεση. Ίσως να την συνδέσετε με το παράδειγμα της επιχείρησης του Σαρτ, τις Βρώμικες Εργασίες του Σαρτ. Πόσοι από σας στο παρελθόν, πριν λίγα χρόνια, ναι, αλλά κυρίως πριν λίγους μήνες, δεν είχατε αυτή την αίσθηση ότι δεν δένει; Είναι σαν…( γέλια καθώς αρκετά χέρια σηκώθηκαν). Αυτό είναι σαν το ερώτημα: « Ω! Μάστερ του Προφανούς». Όμως περισσότερο από ποτέ, περισσότερο από ποτέ, αυτή η αίσθηση του να μην νιώθετε όπως είσαστε πριν, αλλά παράλληλα , να μην γνωρίζετε τι θα γίνετε. Δεν δένει. Μια άλλη υπέροχη ένδειξη.
Η κατάσταση της Μη- ολότητας.
Πρώτα απ όλα, είναι πολύ νοητικό. Τείνετε να γίνετε νοητικοί. –
«Τι δεν πάει καλά με μένα; Πού είναι η παλιά μου θέση;» Δεν υπάρχει. Δεν πρόκειται να γυρίσει πίσω. Ολόκληρη η θεωρία της ολότητας, φεύγει από το παράθυρο. Ολόκληρη η θεωρία της ολότητας, και δεν μπορείτε να γυρίσετε πίσω, ακόμα κι αν το προσπαθήσετε. Να επιστρέψετε στην ολότητά σας – ξεχάστε το. Δεν πρόκειται να συμβεί. Τώρα είστε οι πολλοί.
Ξέρετε, η λέξη ¨oneness¨ ( ολότητα) – αν την γράψετε εδώ πάνω στο μαγικό πίνακα – η λέξη ¨oneness¨ ακούγεται και σαν ¨onus¨ ( φορτίο, βάρος). Μπορείτε να την γράψετε κι έτσι, κι αν δεν ξέρετε πώς, ρωτήστε τον Σαρτ.
Λίντα: Δεν έχω ιδέα. ( γέλια)
Αντάμους: Oneness. Onus. Ξέρετε, onus είναι σαν να παίρνετε το φορτίο μιας κατάστασης πάνω σας ή να το βάζετε πάνω σε άλλους. Onus σημαίνει ότι κουβαλάς ένα φορτίο. Κάντε το spelling του onus για να βοηθήσετε την Λίντα. ( το ακροατήριο προσπαθεί να βοηθήσει). Ω, είστε σίγουρα Σώμπρα. Κανείς σας δεν μπορεί να το συλλαβίσει! ( ο Αντάμους γελάει). Έτσι λοιπόν, αυτή η θεωρία του oneness ( ολότητα) φεύγει από το παράθυρο, κι αυτό είναι πολύ σπουδαίο.
Ξέρετε, υπάρχουν πολλοί που είναι στο πνευματικό μονοπάτι, στο New Age, που μιλάνε για συμπαντική ολότητα. Μάλλον θα αστειεύεστε! Ναι.
Όχι, φεύγει από το παράθυρο. Θυμάμαι μια εκδήλωση, που ήμασταν καλεσμένοι αρκετά χρόνια πριν και είχα την εντολή να μιλήσω για την ολότητα, και ο αγαπητός Cauldre, ο Τζέφρι, θερμοπαρακαλούσε τον χορηγό της εκδήλωσης να μην με προκαλέσουν με αυτό το θέμα. Και ο χορηγός επέμενε κι έτσι σηκώθηκα και ήμουν πολύ ευτυχισμένος, που μίλησα γύρω από την ολότητα. Μίλησα για το θέμα: «είσαι το δικό σου όλον» τότε, αλλά ακόμα κι αυτό αλλάζει.
Αλλά η θεωρία της συμπαντικής πλανητικής κοσμικής ολότητας; Όχι! Όχι! Είναι σαν να πηγαίνουμε πίσω σε ένα είδος νοητικού παγιδεύματος. Σαν να πηγαίνουμε… γιατί θα θέλατε, γιατί θα ήθελε ο οποιοσδήποτε μια συμπαντική ολότητα με οτιδήποτε; Θα ήταν ένα κακόγουστο αστείο από την μεριά του Πνεύματος να πει: « Οκ, θα σε δέσω με ένα μεγάλο σκοινί. Θα βγεις εκεί έξω να μαζέψεις εμπειρίες από διάφορα πράγματα – από την ανθρώπινη ζωή, την αγγελική ζωή – και μετά θα σε τραβήξω πίσω στην ολότητα, όπου θα χάσεις κάθε έννοια της κυριαρχίας σου και του Εαυτού σου.»
ΛΙΝΤΑ: Και, Αντάμους, τι συνέβη όταν έκανες αυτή την ομιλία για το oneness (ολότητα);
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όλοι το αγάπησαν ( ο Αντάμους γελάει). Όχι όλοι, θα πρέπει να παραδεχθώ. Με πέταξαν έξω από το συνέδριο.
ΛΙΝΤΑ: Ναι, όντως ( κι άλλα γέλια)
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι αυτό ήταν καλό. Ήταν ανάγκη να δημιουργήσω λίγη αναταραχή, να κάνω αίσθηση , ήταν αναγκαίο για να διευκολύνω τα πράγματα. Και για σας προσωπικά, ειδικά τώρα, δεν μπαίνετε στην ολότητα με τον εαυτό σας. Είστε οι πολλοί. Είστε οι πολλαπλοί. Είστε οι «και».
Είναι ένα πολύ παράξενο συναίσθημα, όταν αρχίσετε να το νοιώθετε. Πρώτα απ όλα, είναι ένα συναίσθημα του τύπου, « Ω, δεν είμαι πια συγκροτημένος.» Μπίνγκο! Όχι, δεν είστε, κι αυτό είναι καλό. Θα σας δείξω αργότερα σήμερα το γιατί. « Δεν χρειάζεται να είμαι πια συγκροτημένος. Πού είναι η αίσθηση ισορροπίας και Εαυτού κι όλα τα υπόλοιπα;» Έφυγαν, κι αυτό είναι καλό.
Ξέρετε, ο Μάστερ, το Εγώ Είμαι, δεν είναι αυτή η πατρική φιγούρα ,που ελέγχει και εξουσιάζει όλα τα «και». Δεν χρειάζεται . Δεν υπάρχει κεντρική εξουσία. Δεν υπάρχει κεντρικός έλεγχος. Θα ανακαλύψετε ότι είναι σαν να πετάτε μπάλες φωτός στον αέρα κι αυτές να χορεύουν μόνες τους. Δεν χρειάζονται κάποιον να τους πει, πώς να χορέψουν, πότε να χορέψουν. Και μετά συνειδητοποιείτε ότι, εσείς είστε όλες αυτές οι μπάλες που χορεύουν. Είστε όλα αυτά τα «και».
Είστε ο Μάστερ, και δεν βρίσκεστε καν σ’ αυτόν τον πλανήτη, κι ότι είστε οι μαθητές, που δουλεύετε πάνω στον δρόμο της θέωσης, της φώτισης ή οτιδήποτε, και κάθεστε στο παγκάκι του πάρκου – κι όλα αυτά ταυτόχρονα. Κι εκεί αρχίζει να γίνεται διασκεδαστικό. Αυτή είναι απελευθέρωση. Αυτή είναι φώτιση. Όχι να στοιβάζετε τα πάντα πάνω στο ένα, όχι να εδραιώνετε τον εαυτό σας στην μονοδιαστατικότητα, αλλά να επιτρέπετε στ αλήθεια το «και». Είστε οι πολλοί. Είστε τόσο «Εγώ Είμαι Εδώ» με τόσους πολλούς τρόπους. Αυτή είναι η ομορφιά του.
Έτσι λοιπόν, όταν αρχίσετε να νοιώθετε αυτή την μικρή αίσθηση – κάπως σαν να χρειάζεστε ένα ντους, σαν να είστε βρώμικοι, σαν να έχετε μια φαγούρα κάτω από το δέρμα, είναι απλά η διαδικασία της μεταμόρφωσης που περνάτε. Ας πιούμε λοιπόν σ’ αυτό ( σηκώνει την κούπα με τον καφέ του , το ακροατήριο λέει: «Στην Υγειά μας» ) Στην Υγειά μας.
ΛΙΝΤΑ: Στην Υγειά μας.
Σταδιακή Φώτιση
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεύτερο, δεύτερο σημείο σήμερα. Η ενσωμάτωση, η Συνειδητοποίηση που περνάτε, πείτε το όπως θέλετε – φώτιση, ενσωματωμένη ανάληψη – είναι μια σταδιακή διαδικασία. Σταδιακή. Δεν θα γίνει μονομιάς – δεν είμαι σίγουρος τι σημαίνει μονομιάς – αλλά κάτι πολύ δυνατό… είναι σταδιακή. Το κάνετε αυτό επίτηδες, για να μην κάψετε το σώμα σας, για να μην φύγετε γρήγορα από τον πλανήτη, επειδή δεν θα μπορείτε να το διαχειριστείτε πια. Δεν είναι μια αστραπή, που πέφτει πάνω σας. Δεν ξυπνάτε απαραίτητα μέσα στην νύχτα με όλες τις απαντήσεις. Αυτό που επιλέξατε , αυτό που περνάτε αυτή την στιγμή, είναι σταδιακό, όσο χρειάζεται για το απορροφήσετε, για να το καταλάβετε, για να διατηρείτε μια λεπτή ισορροπία.
Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να παραμένετε στο σώμα, να παραμένετε πάνω στον πλανήτη. Αυτό που κάνετε αυτή την στιγμή, έχοντας επιλέξει την ενσωματωμένη φώτιση, είναι να το κάνετε σταδιακά. Δεν έχει σημασία πόσο θα σας πάρει. Θα συνειδητοποιήσετε, ελπίζω σήμερα , πως δεν έχει καμιά απολύτως σημασία. Έχει ήδη συμβεί. Και ξέρω πως αυτά είναι απλά λόγια, αλλά τώρα θα το βιώσετε με έναν πολύ, πολύ αισθησιακό τρόπο, ένα τρόπο γεμάτο συναίσθημα.
Αν έφτιαχνα μια ιστορία γι αυτό, κάτι που μπορεί και να το κάνω. Ο Μάστερ ήταν… ( κάποια γέλια). Μα πού είναι το παγκάκι μου όταν το χρειάζομαι;
Η Ιστορία ενός Μάστερ
Ο Μάστερ έτρωγε ένα τσίζμπεργκερ με διπλό μπέικον στο τοπικό εστιατόριο, συνοδευόμενο από ένα μίλκσεικ σοκολάτα, γιατί ο Μάστερ δεν πέφτει στην παγίδα, του τί υποτίθεται ,ότι πρέπει να τρώει. Δεν έχει σημασία. Μπορείτε να φάτε ό,τι θέλετε, γιατί το σώμα σας ήδη ξέρει, πώς να το επεξεργαστεί, πέρα από τα όρια αυτού που αποκαλείτε επιστήμη ή ακόμα και υγιεινή διατροφή. Ο Μάστερ μπορεί να φάει ένα τσίζμπεργκερ με διπλό μπέικον – ακούγεται αρκετά καλό αυτό τώρα ( ο Αντάμους γελάει) – με ένα μίλκσεικ σοκολάτα και ένα σφηνάκι Τζακ Ντάνιελς στο πλάι . Το ήξερα πως θα αρέσει σε κάποιους από εσάς.
Ο Μάστερ έτρωγε το γεύμα του στο τοπικό βρώμικο εστιατόριο , όταν ξαφνικά είδε μια μαθήτριά του να μπαίνει, μια μαθήτρια με το όνομα Σάντι.
Είπε: «Σάντι! Σάντι, τι περίεργη σύμπτωση να συναντηθούμε σ’ αυτό το εστιατόριο. Είναι είκοσι μίλια μακριά από το σπίτι σου. Ενδιαφέρον. Κάθισε μαζί μου. Παράγγειλε κάτι να φας.»
Φυσικά, η Σάντι παρήγγειλε μια σαλάτα κινόα με λάχανο, γιατί προσπαθούσε να είναι μια καλή μαθήτρια. Τα βαριόταν φριχτά αυτά τα πράγματα ο Μάστερ. Όλους αυτούς τους κανόνες, όλα αυτά που μπορείς ή δεν μπορείς να κάνεις, και ξέρετε, αλλάζουν κάθε εφτά περίπου χρόνια. Θα πρέπει να ήταν η εφτάχρονη περίοδος του κινόα, και μετά από αυτό περνάμε σε μια εφτάχρονη περίοδο με φύκια, με οτιδήποτε απαιτεί η σύγχρονη φαντασιοπληξία , αλλά ο Μάστερ τα βαριόταν φριχτά όλα αυτά, και γνώριζε πως δεν άρεσαν ούτε και στην Σάντι.
Είπε: «Κάθισε. Κάθισε. Τι σύμπτωση να σε συναντήσω σε αυτό το βρώμικο εστιατόριο. Τι έχεις στο μυαλό σου;» Η Σάντι έμεινε για λίγο σκεφτική συνειδητοποιώντας πως ο Μάστερ την τσάκωσε, γιατί δεν είχε ξαναπάει ποτέ πριν σε αυτό το εστιατόριο, αλλά ήξερε πως εκείνος πήγαινε εκεί και ήθελε να πέσει πάνω του εκείνη τη μέρα. Και είπε: «Μάστερ, πότε θα συμβεί; Πότε;»
Κι εκείνος είπε: « Δεν ξέρω. Μπορείς να παραγγείλεις τώρα , και θα δούμε πόσο θα πάρει.» ( γέλια). Εκείνη είπε: «Όχι! Πότε θα συμβεί;! Η φώτισή μου! Η φώτισή μου! Δουλεύω με αυτήν για 17 χρόνια. Μέτρησα τις προάλλες, και είδα πως έχω ξοδέψει τουλάχιστον 6.421 δολάρια για την φώτισή μου.»
Και ο Μάστερ σκέφτηκε: « Θεούλη μου, θα ξοδέψει άλλα 100.000 $ πριν φτάσει στην φώτιση ( γέλια). Και αν εξισώνει την φώτιση με τα λεφτά που ξόδεψε ή με τα χρόνια που ξόδεψε, θα έχει μεγάλα προβλήματα.» Αλλά το είχε σκεφτεί και παλιότερα αυτό, για πολλούς από τους μαθητές του, κι έτσι έφαγε άλλη μια μπουκιά από το λιπαρό του τσίζμπεργκερ, αφήνοντας τα λίπη να κατρακυλάνε στο πηγούνι του ( κι άλλα γέλια) για να την αποσυντονίσει λίγο, και είπε: « Τι εννοείς όταν λες ¨πότε θα συμβεί;¨»
Κι εκείνη είπε: « Πότε θα συμβεί; Δεν πρόκειται να γίνω πιο νέα. Δεν πρόκειται να γίνω πιο υγιής. Είμαι τόσο παθιασμένη μ’ αυτό το πράγμα , την Πραγμάτωση, την φώτιση, το να γίνω ένας επίγειος άγγελος, αλλά πότε θα συμβεί;» Και συνέχισε « Εσύ είσαι ο Μάστερ, γνωρίζεις τα πάντα. Οφείλεις να γνωρίζεις . Λες πως δεν υπάρχει χρόνος και χώρος. Οφείλεις να γνωρίζεις, λοιπόν, την ακριβή μέρα και την ακριβή ώρα της φώτισής μου».
Ο Μάστερ πήρε μια βαθιά αναπνοή και ήπιε μια γουλιά από το μιλκσέικ σοκολάτας και είπε: « Ε λοιπόν, γεγονός είναι πως θα μπορούσα να γνωρίζω τα πάντα, αν ήθελα. Ναι, θα μπορούσα να πάω πέρα από τον χρόνο κι από τον χώρο, αλλά στ’ αλήθεια δεν έχω καμιά τέτοια επιθυμία.
Ξέρεις, οι Μάστερ, οι Αναληφθέντες ή οι ανθρώπινοι Μάστερς, δεν συλλέγουμε δεδομένα και πληροφορίες. Δεν έχει να κάνει με τα πόσα γνωρίζεις ∙ έχει να κάνει με το γνωρίζειν σου, και υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δύο.» Το άφησε να κατακάτσει για λίγο. Δεν έχει να κάνει με το πόσα γνωρίζεις, έχει να κάνει με το γνωρίζειν σου. Το γνωρίζειν προκύπτει την στιγμή ακριβώς που είναι επιθυμητό, όχι πριν, όχι μετά, ποτέ περισσότερο, ποτέ λιγότερο. Το γνωρίζειν προκύπτει εκείνη τη στιγμή, καθώς αρχίζεις να ανακαλύπτεις στην ζωή σου. Και της είπε: «Λοιπόν, Σάντι, γεγονός είναι, ότι συμβαίνει αυτή την στιγμή, η φώτιση. Αυτή την στιγμή. Είναι σταδιακή διαδικασία. Λίγο εδώ και λίγο εκεί.»
Η Σάντι άκουσε τα λόγια του, τα σκέφτηκε για λίγο και είπε: « Αλλά εγώ το θέλω τώρα. Βαρέθηκα να το παλεύω. Βαρέθηκα με όλα αυτά που ζαλίζουν το μυαλό μου. Βαρέθηκα να προσπαθώ τόσο σκληρά. Το θέλω εδώ και τώρα.» Ο Μάστερ είπε: « Σάντι, το έχεις εδώ και τώρα. Συμβαίνει. Θα γίνει σταδιακά. Δεν μου είπες πως θέλεις να γίνεις ένας ενσαρκωμένος Μάστερ κι όχι ένας νεκρός Μάστερ;» Του είπε: «Ε ναι, φυσικά.» Και της είπε: « Γι αυτό συμβαίνει σταδιακά, για να χαρείς κάθε του μπουκιά, κάθε του λεπτό, κάθε δαγκωνιά, αυτού που λέγεται φώτιση. Για να μπορείς να έχεις επίγνωση αυτού βαθιά εντός σου, παρά να το λάβεις σαν μια αστραπή. Για να μπορείς να το γευτείς, όπως γεύομαι εγώ αυτό το τσίζμπεργκερ. Για να μπορείς να ευχαριστηθείς κάθε λεπτό της φώτισης, του γίγνεσθαι.
Αλλά όταν κοιτάς τόσο μακριά στο μονοπάτι σου, όταν τα θέλεις όλα μονομιάς,όταν δεν βρίσκεσαι στη στιγμή, δεν μπορείς να δεις αυτό που αποκαλώ ¨Εγώ Είμαι Εδώ¨. Δεν νοιώθεις την αίσθηση. Δεν το βιώνεις. Συμβαίνει. Πραγματικά συμβαίνει. Απλά δεν έχεις επίγνωση αυτού, γιατί ψάχνεις εκεί έξω, αντί να είσαι εδώ αυτή την στιγμή. Συμβαίνει στο σώμα σου. Το βλέπω. Το σώμα σου αλλάζει, και ναι, κάποιες μέρες είναι δύσκολο μέσα στο σώμα σου. Περνάς μέσα από μια αλλαγή σε επίπεδο DNA , σε μια αλλαγή ηλεκτρικού πεδίου και ναι, κάποιες μέρες είναι επώδυνο. Πονάει. Μπορείς απλά να το επιτρέψεις; Να το υποστηρίξεις;
Θυμάσαι Σάντι , που είπα μέσα στην τάξη ,πως οτιδήποτε συμβαίνει τώρα αφορά την φώτισή σας; Οτιδήποτε, είτε είναι μια μύγα που κάθεται στο κεφάλι σας – υπάρχει μια πάνω στο κεφάλι σου τώρα, Σάντι – είτε είναι ένα τροχαίο ατύχημα, είτε είναι ένα πανέμορφο ηλιοβασίλεμα που βλέπεις, δεν έχει σημασία τι είναι – ένας άνθρωπος που συναντάς – οτιδήποτε , χωρίς καμία εξαίρεση, ακόμα και η σερβιτόρα, που κατευθύνεται προς τα εδώ και θα διακόψει την μικρή μου διάλεξη, όλα αφορούν την φώτιση. Μηδενός εξαιρουμένου. Τα πάντα. Όλα όσα συμβαίνουν στο σώμα σου, όλες οι αλλαγές ,που συμβαίνουν στον εγκέφαλό σου και ειδικά αυτή την εποχή, στα όνειρά σου. Το όνειρα που βλέπεις την νύχτα, έχουν αλλάξει. Και ξέρω πως μερικές φορές τα καταριέσαι ! Ξυπνάς μέσα στη νύχτα και φαίνονται τόσο παράξενα κι αναρωτιέσαι τί συμβαίνει. Όλα έχουν να κάνουν με την ενστικτώδη εμπειρία της ενσωματωμένης φώτισης. Ήδη συμβαίνει. Συμβαίνει τώρα, κάθε μέρα, κάθε λεπτό. Δεν έχασες τον δρόμο. Είσαι ο δρόμος, και συμβαίνει τώρα.
Γι αυτό πάρε μια βαθιά αναπνοή και απόλαυσε την κάθε στιγμή, το κάθε, κάθε λεπτό. Σταμάτα να ανησυχείς για το πότε θα συμβεί και συνειδητοποίησε ότι αυτό είναι – κάθε λεπτό, κάθε ανάσα, οτιδήποτε. Σταμάτα να προσπαθείς να το εξηγήσεις. Απλά επέτρεψέ το.» Και με αυτό, η σερβιτόρα πλησίασε για να πάρει την παραγγελία της Σάντι και η Σάντι της είπε: « Θα πάρω ό,τι πήρε κι εκείνος» …. (γέλια).
Έτσι λοιπόν, ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτό. Γίνεται σταδιακά.
Γίνεται σταδιακά, και ξέρω πως κάποιοι από εσάς αναρωτιούνται; « Πότε;» και θα με ρωτήσετε. Κάποιοι από εσάς είστε κιόλας προετοιμασμένοι να σηκωθείτε πάνω στην μέση του σημερινού channel και να πείτε «Όμως Αντάμους, θα είναι το 2017, το έτος που θα συμβεί;» Δεν δίνω δεκάρα πότε θα συμβεί, ούτε κι εσείς θα έπρεπε. Περνάτε μέσα από μια αισθησιακή διαδικασία. Δεν υπάρχει λόγος να βιάζεστε, και θα συνειδητοποιήσετε, ότι έτσι κι αλλιώς έχει ήδη συμβεί. Μπορεί να το σκέφτεστε με το μυαλό σας, αλλά τώρα τελικά θα το βιώσετε.
Κι έτσι, ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή και σταματήστε να κάνετε αγώνα δρόμου. Σταματήστε την σκληρή προσπάθεια. Το καθετί στην ζωή σας, χαρείτε το, είτε είναι επώδυνο, είτε σας φέρνει χαρά. Θα συνειδητοποιήσετε, πως αυτά τα λόγια δεν έχουν πια θέση. Αφορά την αισθησιακή εμπειρία.
Η Ερώτηση της Ημέρας
Κι έτσι βρισκόμαστε στο 2017 και πρέπει να σας ρωτήσω – πρέπει να σας ρωτήσω, όπως κάνουμε τα τελευταία δύο χρόνια – και παρακαλώ την Λίντα με το μικρόφωνο.
ΛΙΝΤΑ: Ευχαρίστησή μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, πρέπει να σας ρωτήσω, τι αισθάνεστε, τι νοιώθετε, από πλανητικής απόψεως, για το 2017; Θυμάστε πως παίξαμε αυτό το παιχνιδάκι και πέρυσι και δώσαμε το μικρόφωνο. Υπήρξαν κάποιες καλές παρατηρήσεις. Αλλά πώς θα ορίζατε, το τι θα συμβεί στον πλανήτη το 2017 , ίσως και λίγο αργότερα; Τι θα παιχτεί; Παρακαλώ, Λίντα. Εθελοντές. Εθελοντής είναι οποιοσδήποτε κάθετε σε μια καρέκλα.
ΛΑΡΑ: Θα έλεγα πλήξη.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πλήξη.
ΛΑΡΑ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, μου αρέσει αυτό.
ΛΑΡΑ: Ναι. Αντί να παλεύω ή να προσπαθώ να καταλάβω τι συμβαίνει, πιάνω τον εαυτό μου να βαριέται.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Τώρα, αυτό το λες από πλανητικής ή από προσωπικής θέσης;
ΛΑΡΑ: Από προσωπικής , αλλά το βλέπω να συμβαίνει και σε πλανητικό επίπεδο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Πλανητική πλήξη. Έτσι είναι και θα μιλήσω σε λίγο γι’ αυτό το θέμα. Είναι μια από τις πτυχές του 2017, η πλήξη. Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Θορυβώδες ξεκίνημα. Ναι.
ΤΣΕΡΙΛ: Δεν ανήκω σ αυτούς που παρακολουθούν τις ειδήσεις ή που δίνουν μεγάλη προσοχή σε όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Είχα ένα φίλο μου που μου έστειλε μια κάρτα και με ρωτούσε: « Ποια είναι η άποψή σου για τις εκλογές;»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ποιες εκλογές; ( ο Αντάμους γελάει)
ΤΣΕΡΙΛ: Αυτό ακριβώς του απάντησα. Ποιες εκλογές;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έγιναν εκλογές; Πού;
ΤΣΕΡΙΛ: Ποιες εκλογές;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.
ΤΣΕΡΙΛ: Αλλά όταν έχεις έναν μισογύνη στο Οβάλ Γραφείο, είναι λίγο τρομακτικό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ακούγεται πρόστυχο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Για εσάς που η Αγγλική δεν είναι η μητρική σας γλώσσα – μισογύνης σημαίνει πρόστυχος γέρος. ( η Τσέριλ γελάει)
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αρρενωπός, δεσποτικός, χυδαίος, εξευτελιστικός, γουρούνι.
ΤΣΕΡΙΛ: Εξευτελιστικός.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γουρούνι, ναι.
ΤΣΕΡΙΛ: Και βασικά δεν τους αρέσουν οι γυναίκες..
ΕΝΤΙΘ: Μάλλον τον λένε Τραμπ (λίγα γέλια)
ΤΣΕΡΙΛ: Ναι. Ναι. Κάτι τέτοιο ( γελάει)
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ας μην το κάνουμε πολιτικό το θέμα, παρόλο που το κάναμε. Ναι, εξευτελιστικός και μειωτικός και, είπες, δεν του αρέσουν οι γυναίκες.
ΤΣΕΡΙΛ: Κατά βάση.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό τελικά– θα ήθελα να το σκεφτείτε όλοι σας αυτό – είναι τελικά ο φόβος για τις γυναίκες. Δεν είναι πως δεν του αρέσουν οι γυναίκες. Θα μιλήσω γι αυτό το θέμα στο Τραύμα Του Αδάμ, που έρχεται σε λίγες εβδομάδες. Ναι, είναι φόβος για τις γυναίκες, και να πάρει, έτσι θα έπρεπε ( ο Αντάμους γελάει και κάποιος λέει « Πολύ ενθαρρυντικό») Συντονιστείτε, συντονιστείτε για να ακούσετε το Τραύμα Του Αδάμ. Ναι. Κι έτσι, ένας μισογύνης στον Λευκό Οίκο. Τι άλλο έχουμε για φέτος;
ΤΣΕΡΙΛ: Πιστεύω πως είναι σπουδαίο γεγονός, συν τα πυρηνικά….
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ξέρετε, αν θα κοιτάξετε σ αυτό το καινούργιο πράγμα που έχουμε εδώ, στην κάμερα, ακριβώς από κάτω….
ΤΣΕΡΙΛ: Το είδα. Τι είναι αυτό; Είναι καινούργιο. Δεν υπήρχε παλιά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι η ακουστική συσκευή του Ντόναλντ Τραμπ ( γέλια)
ΤΣΕΡΙΛ: Με το που το είδα είπα: « Τι στην ευχή;!» ( γελάει)
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μένω έκπληκτος – ναι. Μένω έκπληκτος, που κανείς δεν το είχε προσέξει πριν. Τι είναι αυτό; Παρατηρείτε κάτι πολύ παράξενο, κάτι υψηλής τεχνολογίας και σκέφτεστε : « Τι είναι αυτό;» αλλά κανείς δεν λέει τίποτε. Κανείς δεν λέει: « Με την ευκαιρία, τι είναι αυτό; Το έβαλε κάποιος από εδώ μέσα; Το προσωπικό το γνωρίζει;» Απλά έχετε μια αντίδραση τύπου: « Ω, να μια νέα συσκευή υψηλής ηλεκτρομαγνητικής συχνότητας στον χώρο».
ΤΣΕΡΙΛ: Το είδα αμέσως και ρώτησα να μάθω τι είναι, αλλά κανείς δεν μου είπε.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ήταν απασχολημένοι. Τι είναι αυτή η συσκευή; Ίσως να ρωτούσαμε- το λέτε στον Τζον Κουντέρκα; Τι είναι αυτή η συσκευή; Αν κάποιος ξέρει κάτι…..
ΤΣΕΡΙΛ: Το μισογύνης είναι το ένα, αλλά….
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μπορείς να συλλαβίσεις την λέξη μισογύνης;
ΤΣΕΡΙΛ: Μ – ι- σ- ο – γ…. μπορώ να συλλαβίσω την λέξη μισογύνης.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Μου κάνει.
ΛΙΝΤΑ: Είναι ψυχολόγος, η Τσέριλ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Ω! Τώρα το πιασα ( γελάνε). Έτσι λοιπόν, αλλά για τον πλανήτη- όχι για τον Λευκό Οίκο, για τον πλανήτη – τι μας επιφυλάσσει αυτός ο χρόνος;
ΤΣΕΡΙΛ: Πιστεύω πως είναι ένα πλανητικό θέμα ή θα μπορούσε να είναι, τουλάχιστον εθνικό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η αρσενική γουρουνιά;
ΤΣΕΡΙΛ: Η υποταγή των γυναικών.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η υποταγή των γυναικών. Οκ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Χμ. Τι θα λέγατε αν σας έλεγα, πως μπορεί να είναι η χρονιά της υποταγής των ανδρών;
ΤΣΕΡΙΛ: Δεν νομίζω πως κι αυτό είναι καλό. Δεν μου αρέσει να υποτάσσεται κάποιος.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι!
ΤΣΕΡΙΛ: Ειδικά εγώ, και το υπερασπίζομαι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι . Κι έτσι, θα μπορούσα να το ορίσω σαν μια συνεχόμενη ανισορροπία της αρσενικής με την θηλυκή ενέργεια; Μια διαμάχη….
ΛΙΝΤΑ: Ω, πολύ καλό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … Μια διαμάχη των φύλων.
ΛΙΝΤΑ: Πολύ ωραία το έθεσες.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Δεν θα ήταν μια δίκαιη εκτίμηση;
ΤΣΕΡΙΛ: Είναι μια δίκαιη εκτίμηση, εκτός από το γεγονός ότι είναι ανισορροπία.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ναι.
ΤΣΕΡΙΛ: Και οι γυναίκες ξόδεψαν πολλά χρόνια προσπαθώντας να το ισορροπήσουν και τώρα πάλι έχει ξεφύγει κατά πολύ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Με τους άντρες ή με τις γυναίκες;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εκτός ισορροπίας. Τι είναι εκτός ισορροπίας, το αρσενικό ή το θηλυκό;
ΤΣΕΡΙΛ: Το θηλυκό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το θηλυκό. Το θηλυκό είναι το θύμα.?Έπεσες στην παγίδα μου.
ΤΣΕΡΙΛ: Ναι! Ήταν καλή απόσπαση.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ε λοιπόν, αν το θηλυκό είναι το θύμα, το θηλυκό είναι επίσης ο θύτης. Είναι αλήθεια. Πρέπει να είναι αλήθεια. Τώρα, λέγοντας θύτης δεν σημαίνει ότι η γυναίκα θα φορέσει τα γάντια του μποξ και θα τσακίσει στο ξύλο τον Άντι. Άντι , συγνώμη αλλά…
Ναι. Ναι ( γέλια). Αλλά του αρέσει! Το απολαμβάνει. Κι έτσι κυρίες μου, παρακαλώ, εκ των υστέρων! ( κι άλλα γέλια)
ΛΙΝΤΑ: Είσαι ιδιαίτερα αγενής σήμερα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, όχι. Απλά είμαι ευθύς. Αν λοιπόν η γυναίκα είναι θύμα, είναι επίσης και θύτης. Η χειραγώγηση γίνεται με πολλούς τρόπους. Μια από τις δηλώσεις που θα κάνω στο Τραύμα του Αδάμ, που πιστεύω πως θα το ανεβάσουμε σύντομα, είναι ότι…
ΛΙΝΤΑ: Διαφήμιση κάνεις;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Και μην ακουμπάς πάνω σ αυτό το φτηνό πράγμα (ένα σκηνικό στήριγμα) γιατί θα πέσει. ( η Λίντα γελάει). Ένα από τα θέματα που θα συζητήσουμε είναι η πορνεία. Θα ξεκινήσω το Τραύμα του Αδάμ με την πορνεία. Είναι το σπουδαιότερο παράδειγμα για την σχέση αρσενικού/θηλυκού. Και είναι….
Ποιος είναι ο θύτης; Ή αλλιώς, υπάρχει θύτης; Είναι το σπουδαιότερο παράδειγμα για το Τραύμα του Αδάμ και το Τραύμα της Ίσιδας. Κι έτσι, στ’αλήθεια, ποιος εκμεταλλεύεται ποιον; Ποιος είναι το κορόιδο, τρόπος του λέγειν;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι έτσι, κι έτσι λοιπόν…. Ναι, πλανητικό θέμα – η συνεχιζόμενη ανισορροπία αρσενικού/ θηλυκού, σωστά;
ΤΣΕΡΙΛ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Ήταν καλό. Σ ευχαριστώ. Οκ, αυτά τα ηχογραφούμε. Θα τα ακούσουμε πάλι στο τέλος του χρόνου. Επόμενος.
ΛΙΝΤΑ: Είσαι εθελόντρια. Τυχερή.
ΕΛΙΖΑΜΠΕΘ: Μου φαίνεται πολύ προφανές – ή το νοιώθω πολύ προφανές – ότι το 2017 θα είναι πολύ, θα έλεγα « παράδρομος» , αλλά θα πω απλά χρόνια αλλαγή.
Απλά απρόσμενη χρόνια αλλαγή με τους πιο παράξενους τρόπους. Εννοώ, το νοιώθω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μμ μμμ. Ναι. Ωραία. Ωραία.
ΕΛΙΖΑΜΠΕΘ: Είναι καλό αυτό;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Με την ευκαιρία, να σας πω ότι μου αρέσει αυτό. Δεν μιλάς από εδώ ( δείχνει το κεφάλι) καθόλου.
ΕΛΙΖΑΜΠΕΘ: Όχι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αισθάνεσαι πράγματα.
ΕΛΙΖΑΜΠΕΘ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Χρόνια αλλαγή. Ωραία. Θα το γράψουμε στα τρέιλερ.
ΕΛΙΖΑΜΠΕΘ: Σ ευχαριστώ πολύ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έχω την αίσθηση πως θα έχεις απόλυτο δίκιο. Λίγες ακόμα. 2017.
Αυτό που έκανε η Ελίζαμπεθ ήταν, ότι μπήκε στο συναίσθημα. Αντί να σκεφτεί « Ποια είναι η σωστή απάντηση;» στ’ αλήθεια μπήκε στο συναίσθημα.
ΛΙΝΤΑ: Η σωστή εθελόντρια.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: 2017
ΤΖΑΝ: Θα έλεγα, για μένα, ότι με πολλούς τρόπους θα έχουν διαύγεια οι άνθρωποι, γιατί συμβαίνουν τόσα πολλά γύρω τους, που θα τους υποχρεώσουν να δουν καθαρά για να μπορέσουν να προχωρήσουν και να ορίσουν αξίες που είναι σημαντικές γι αυτούς.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μιλάς για τους ανθρώπους που βρίσκονται εδώ μέσα ή για τον πλανήτη;
ΤΖΑΝ: Νομίζω για τον πλανήτη. Πιστεύω ότι, καθώς όλα καταρρέουν, θα ανακαλύψουν τί τους είναι οικείο και αγαπημένο και τι θέλουν πραγματικά να κρατήσουν στην ζωή τους και τι είναι σημαντικό γι αυτούς.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η πλειοψηφία ή απλά κάποιοι λίγοι;
ΤΖΑΝ: Θέλω να πιστεύω η πλειοψηφία. Πιστεύω πως αρκετοί άνθρωποι σκέφτονται ότι θέλουν να αλλάξουν, αλλά δεν νομίζω πως πραγματικά γνωρίζουν τι αλλαγές θέλουν να κάνουν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά.
ΤΖΑΝ: Κι έτσι πιστεύω ότι χρειάζονται κάποια διαύγεια. πάνω στο τι θα είναι αυτή η αλλαγή και μετά πώς να προχωρήσουν για να φέρουν αυτή την αλλαγή, με τον τρόπο που θέλουν. Αλλά θα πρέπει να είναι ξεκάθαροι πάνω σ αυτό. Πιστεύω πως οι άνθρωποι λένε: « Θέλω αλλαγή» αλλά δεν έχουν καθαρή εικόνα πάνω στο θέμα αυτή την στιγμή.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ακριβώς. Ακριβώς, κι είναι ένα καλό θέμα. Θα ήθελα να πάρεις αυτό που μόλις είπες και να το δεις στον εαυτό σου. Το βλέπω να συμβαίνει σε σένα. Βλέπω ότι μιλάς από την δική σου οπτική γωνία σχετικά με ό,τι σου συμβαίνει εσένα, και δεν μιλάς απαραίτητα για όσα συμβαίνουν στον υπόλοιπο κόσμο.
Θα δούμε. Έχουμε έναν ολόκληρο χρόνο για να δούμε πώς θα λειτουργήσει. Κι έχουμε περίπου πέντε λεπτά πριν σας δώσω την δική μου εκδοχή.
ΛΙΝΤΑ: Πρόκειται για ολόκληρο τον κόσμο ή μόνο για τον συνειδητό κόσμο;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι το ίδιο.
ΛΙΝΤΑ: Δεν είναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι. Το μικρόφωνο στον επόμενο. Ευχαριστώ. Η χρονιά για τον πλανήτη.
ΑΛΙΣ: Θα ορθώσω το ανάστημα μου. Μιλώντας για το θέμα του μισογύνη, το πρώτο πράγμα που νοιώθω πραγματικά είναι θυμός, και, ναι, είναι προσωπικός θυμός, γιατί αγαπώ την Χίλαρι. Αλλά νοιώθω ένα μεγάλο « Μπλιαχ!! Αυτός ο άνθρωπος είναι στην εξουσία! » Και συμβαίνει σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι αυτός ο…. Θυμός. Θυμός, αλλά άρπα την, σαν να λέμε « Ε, όλοι μας, έχουμε να δούμε πολλά πράγματα.»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μμ μμμ.
ΑΛΙΣ: Αυτό θα συμβεί για όλους μας.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δώσε μου ένα παράδειγμα , γι’αυτό που λες , που επηρεάζει ολόκληρο τον κόσμο. Πώς θα εκδηλωθεί;
ΑΛΙΣ: Στην Αμερική, ξέρω πως επηρεάζει τον κόσμο, γιατί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι άνθρωποι, οι αντιδράσεις τους στην εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά… ω, δεν έπρεπε να το πω αυτό;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν πειράζει.
ΑΛΙΣ: Χάι Ντον! ( στην κάμερα- γέλια από το ακροατήριο). Άρχισε να μιλάς στο twitter τώρα αμέσως! Τέλος πάντων ( κι άλλα γέλια). Για μένα είναι…. Οκ, εκλέχτηκε , και εκλέχτηκε από ένα μάτσο λευκούς, σωστά; Και ….
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εκλέχτηκε από την συνείδηση.
ΑΛΙΣ: Αυτό πήγαινα να πω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλλά κέρδισε όντως τις εκλογές; ( κάποιοι λένε « Όχι» ).
ΑΛΙΣ: Σσς. Υπάρχουν πολλοί Ρώσοι τριγύρω .Αλλά, αυτό έπρεπε να το δούμε. Είναι σαν να είχαμε προσωπικά θέματα σαν Σώμπρα, που έπρεπε να τα δούμε, πιστεύω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τώρα, είσαι εσύ θυμωμένη με αυτό ή πιστεύεις ότι ο κόσμος είναι θυμωμένος;
ΑΛΙΣ: Σίγουρα θύμωσα εγώ προσωπικά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι.
ΑΛΙΣ: Ήταν γρήγορος θυμός.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μπορείς να βγει για λίγο έξω από αυτό;
ΑΛΙΣ: Ναι. Ε ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα μπορούσες πραγματικά να βγεις από αυτό και να συνειδητοποιήσεις, ότι ήταν η συνείδηση που τον επέλεξε; Παρόλο που δεν κέρδισε εκείνος, κέρδισε.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αν μπορείς να καταλάβεις τι εννοώ.
ΑΛΙΣ: Απολύτως. Μμ μμμ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι έτσι λοιπόν είναι ένα καθρέφτισμα της συνείδησης. Τώρα, αν καθίσεις στο παγκάκι του πάρκου και παρατηρήσεις πώς παίζει όλη αυτή η θεατρική παράσταση, είναι πραγματικά πανέξυπνο. Και μπορεί να ξεσηκώνει θυμό, μπορεί να θυμώσεις. Βγες από τον θυμό. Όταν εξηγήσω τί βλέπω για τη χρονιά αυτή, ίσως να καταλάβεις λίγο καλύτερα, αλλά είναι πραγματικά μια πανέξυπνη θεατρική παράσταση. Και υπάρχουν κακοί στο έργο και υπάρχουν δράματα και υπάρχει ίσως και βία κι άλλα πράγματα και θυμός στην παράσταση, αλλά είναι ένα πανέξυπνο θεατρικό έργο. Ναι.
ΑΛΙΣ: Το πιστεύω αυτό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Αλλά δεν μπορείς να το δεις πραγματικά, μέχρι την στιγμή που θα καθίσεις στο παγκάκι του πάρκου και θα πάρεις μια βαθιά αναπνοή και θα παρατηρήσεις τον κόσμο να ξεδιπλώνεται.
ΑΛΙΣ: Ναι, πιστεύω πως θα κάνουμε πολλές αναπνοές φέτος ( γελάει).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και θα σας πω τώρα αμέσως ένα πράγμα, και θα επεκταθώ περισσότερο το επόμενο σαββατοκύριακο ( ProGnost 2017) , αλλά αυτός ο κόσμος δεν είναι πια δικός σας. Δεν είναι, αλήθεια, και θα είναι ευλογία, αλλά θα υπάρχουν επίσης δύσκολες στιγμές, αλλά πραγματικά δεν είναι δικός σας. Κι έτσι…..
ΑΛΙΣ: Χμ. Ναι. Το νοιώθω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Επόμενος. Ένας ακόμα και μετά θα σας πω την δική μου εκδοχή. Σε χαιρετώ. Θα μας μιλήσεις για πολιτική;
ΝΤΑΝΟΥΣ: Εγώ Είμαι Εδώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εσύ είσαι εδώ. Ωραία. Ωραία.
ΝΤΑΝΟΥΣ: Χριστουγεννιάτικη διάθεση.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Όχι , εννοώ πως βγαίνει μια λάμψη από μέσα σου, ξέρεις.
ΝΤΑΝΟΥΣ: Ω, σ ευχαριστώ. Νοιώθω πολύ καλά. Ναι.
ΝΤΑΝΟΥΣ: Σκεφτόμουν από την στιγμή που μετέφραζα το υλικό του SES, την συμπληρωματική ύλη, που δεν είχαμε κάνει πριν. Υπήρχε λοιπόν εκεί μια ερώτηση, που αφορούσε στην επανένωση της Ίσιδας και του Αδάμ, και έλεγε πως η Ίσις επιφυλάσσει εκπλήξεις στον άντρα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, ναι. Πάντα το κάνει! ( γέλια)
ΝΤΑΝΟΥΣ: Κι εγώ το ίδιο θα έκανα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.
ΝΤΑΝΟΥΣ: Τους συγχωράω τα πάντα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πώς βρίσκει εφαρμογή αυτό σε μια παγκόσμια κατάσταση;
ΝΤΑΝΟΥΣ: Αν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, που σκέφτονται όπως εγώ, ότι θα τους συγχωρούσα. Όλους τους άντρες, σας συγχωρώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μπορείς να το κάνεις αυτό;
ΝΤΑΝΟΥΣ: Νομίζω πως μπορώ, ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ, εννοώ, τώρα, αυτή την στιγμή;
ΝΤΑΝΟΥΣ: Ναι!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μπροστά στην κάμερα;
ΝΤΑΝΟΥΣ: Σας συγχωρώ! Άντρες, όλους σας, σας συγχωρώ, σε ολόκληρο τον κόσμο! Σας στέλνω τις ευλογίες και την συμπόνια μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Όχι, είναι υπέροχο και κάποιες γυναίκες σε κοιτούν και λένε « Ναι. Δεν θα γλιτώσουν έτσι εύκολα».
ΛΙΝΤΑ: Ωωω! Έλα τώρα!
ΝΤΑΝΟΥΣ: Όχι, τους αγκαλιάζω όλους.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: «Ναι, εκατομμύρια χρόνια καταπίεσης. Δεν πρόκειται να…» Αλλά είναι καλό. Χαίρομαι που μπορείς να το κάνεις.
ΝΤΑΝΟΥΣ: Ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έτσι λοιπόν, πιστεύεις πως σε παγκόσμιο επίπεδο, ξαφνικά η θηλυκή ενέργεια θα πει « Ω, σας συγχωρούμε» και οι άντρες θα πουν « Ω, ήμασταν τόσο κακοί» και θα ενωθούν όλοι μαζί και … ( κάποιος λέει « Κουμπάγια» )
ΝΤΑΝΟΥΣ: Όχι ακόμα.
ΝΤΑΝΟΥΣ: Πιστεύω πως θα πρέπει να περιμένω την έκπληξη, τι μπορούν οι άντρες και οι γυναίκες να κάνουν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ποια θα είναι η έκπληξη;
ΝΤΑΝΟΥΣ: Η έκπληξη μπορεί να είναι ,πως περισσότερο από ποτέ οι γυναίκες θα ανακαλύψουν τα πάντα για το θέμα και ίσως συγχωρέσουν. Ίσως να μπορέσουν να συγχωρέσουν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ίσως να συγχωρέσουν, ίσως, ναι.
ΝΤΑΝΟΥΣ: Ίσως.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Να στείλουν ένα παγκόσμιο μήνυμα συγχώρεσης και …. Ναι.
ΝΤΑΝΟΥΣ: Όχι, όχι, όχι, όχι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ή ίσως απλά όλες οι γυναίκες του κόσμου κάνουν μια συμφωνία στα παρασκήνια, όχι πια σεξ με τους άντρες;
ΝΤΑΝΟΥΣ: Όχι, όχι, όχι. Απλά σε προσωπικό επίπεδο. Σε προσωπικό επίπεδο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Δεν υπάρχει κάποια ταινία με αυτό το θέμα ή θα έπρεπε να υπάρχει;
ΝΤΑΝΟΥΣ: Ω, ίσως θα έπρεπε.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: « Η Μέρα που το Σεξ Απαγορεύτηκε» Ναι. Ναι. ( γέλια). Για να μάθουν!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σας είπα ότι έπρεπε να σας αποσπάσω την προσοχή σήμερα. Έπρεπε να το κάνω.
ΛΙΝΤΑ: Είμαι σοκαρισμένη!
ΝΤΑΝΟΥΣ: Πιστεύω ότι θα είναι μια μεγάλη απόσπαση για ολόκληρο τον κόσμο και τότε…. Δεν θα είναι εύκολο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν θα είναι εύκολο.
ΝΤΑΝΟΥΣ: Ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τώρα, η δική μου πρόβλεψη. Θυμάστε πέρυσι που είχα προβλέψει ότι το 2016 θα ήταν η Χρονιά της Αναταραχής; ( το ακροατήριο συμφωνεί). Έπεσα αρκετά κοντά. Ναι, αρκετά κοντά. Ήταν μια χρονιά αναταραχής. Έπρεπε να συμβεί.
Φέτος, το 2017, θα το ονομάσω Η Χρονιά Του Διαχωρισμού.
Είναι ένας καλός τρόπος για να το θέσει κανείς. Η χρονιά που τα πράγματα θα διαχωριστούν. Η χρονιά που θα ανεμοσκορπίσουν όλα. Η χρονιά – ω, ξέρω. Δεν ακούγεται απαίσιο; Όχι, στην πραγματικότητα δεν είναι . Στην πραγματικότητα δεν είναι.
Η Χρονιά του Διαχωρισμού
Είναι η χρονιά της διάσπασης, της κατάρρευσης, του διαχωρισμού. Και παρόλο που μπορεί να ακούγεται απαίσιο και κάποια από τα νέα μπορεί να είναι φριχτά, είναι κάπως αναγκαίο. Είναι κάπως αναγκαίο.
Τα πάντα συγκρατούνται εδώ και χρόνια με έναν σφιχτό κόμπο, μια σφιχτή μπάλα που γίνεται όλο και πιο σφιχτή. Μπορείτε να το φανταστείτε, όλο και πιο σφιχτή, με θυμό, με καταπίεση, με απώλεια κάθε ελπίδας, με απογοήτευση, με τα παλιά συστήματα που προσπαθούν απίστευτα σκληρά να κρατηθούν στις παλιές τους μεθόδους, είτε είναι θρησκείες, είτε είναι επιχειρήσεις, είτε είναι απλά παλιοί ρόλοι του αρσενικού – θηλυκού. Το θηλυκό, συγνώμη, αλλά παίζει τον ίδιο παλιομοδίτικο ρόλο με το αρσενικό. Έτσι είναι, και όλο αυτό θα φτάσει σε μια τελική σύγκρουση και μετά στην διάσπαση. Δεν θα καταρρεύσει ο κόσμος – μέρος αυτού μάλλον.. Δεν θα επικρατήσει χάος, αλλά θα είναι περισσότερο από το φυσιολογικό. Αλλά τα συστήματα θα διαλυθούν φέτος. Έτσι πρέπει να γίνει.
Η λαμπερή παράσταση του μισογύνη στον Λευκό Οίκο είναι μέρος αυτού. Δεν το γνωρίζει ο ίδιος, αλλά είναι… όταν κάποιοι από εσάς ξυπνήσατε την επόμενη μέρα των εκλογών , εδώ στην Αμερική και στο εξωτερικό και αντιδράσατε κάπως έτσι « Τι; Τι συνέβη; Δεν έπρεπε να πέσω για ύπνο. Το ήξερα πως αν έπεφτα για ύπνο, θα συνέβαινε. Το έμπασαν κρυφά όταν κοιμόμουν» ( γέλια). Και αναρωτιέστε τι συνέβη; Αυτό που συνέβη, είναι αυτή όλη η διαδικασία του διαχωρισμού.
Και σ’ αυτό το σημείο θα κάνω την πρόβλεψή μου, ενώ συνήθως δεν κάνω προβλέψεις, αλλά τώρα θα κάνω. Ω! Ώρα για ένα κουλουράκι. Θα κάνουμε ένα διάλειμμα εδώ ενώ θα τρώω το κουλουράκι μου ( γέλια). Ω, θέλατε να ακούσετε την πρόβλεψή μου. Μμ ( ο Αντάμους τρώει το κουλουράκι). Είναι φορτωμένο με βούτυρο και ζάχαρη. Μμ, μμ, μμ, μμ!
Η πρόβλεψή μου είναι ότι ο νέος πρόεδρος, ο Τραμπ, είτε θα βγάλει με το ζόρι έναν χρόνο στην κυβέρνηση – με το ζόρι, και με πολύ κόπο, και μετά θα φύγει – ή θα κάνει δυο περιόδους. Τώρα, ακούγεται διαμετρικά αντίθετο. Τι;! Είτε οι δυνάμεις εξουσίας με διεργασίες θα τον πετάξουν έξω είτε, ξέρετε, θα το ξεπεράσει ή κάτι θα συνεχίσει να γίνεται.
Αυτή η χρονιά τα πράγματα θα διαχωριστούν , και θα υπάρχει πολύ θυμός καθοδηγούμενος από τις ηγεσίες σε ολόκληρο τον κόσμο. Όχι μόνο στον Λευκό Οίκο, αλλά σε όλα τα μήκη της γης, ακόμα και στον Πούτιν. Θα υπάρχει τόσος πολύς θυμός κι αυτός ο θυμός θα προκαλέσει την ρήξη, τον διαχωρισμό και τον χωρισμό. Σχεδόν πρέπει να το κάνουν. Έχουν συγκρατηθεί για τόσο μακρύ χρονικό διάστημα, σε έναν σφιχτό κόμπο και τελικά…. Αν θέλετε καθίστε στο παγκάκι του πάρκου και πείτε « Τι συμβαίνει στον κόσμο; Γιατί είναι τόσο τρελός; Γιατί αυτός ο διαχωρισμός; Γιατί υπάρχει βία και τρομοκρατία και αλλαγή συστημάτων κι όλα αυτά; Γιατί συμβαίνει;» Είναι πολύ, πολύ ξεκάθαρο. Είναι πολύ ξεκάθαρο.
Ο Νοητικός Κόσμος.
Ο κόσμος βρίσκεται σε ένα σημείο διαχωρισμού κι έχει γίνει πολύ νοητικός – τόσο πολύ νοητικός – που όλοι έχουν πονοκεφάλους. Βλέπετε ανθρώπους τώρα, που λειτουργούν τόσο νοητικά, που δεν μπορούν να βγουν έξω από αυτό. Είναι παγιδευμένοι μέσα σε ένα νοητικό μη- αισθησιακό δοχείο, σε ένα αναλυτικό, επικριτικό, περιορισμένο δοχείο, που λέγεται μυαλό. Δεν ξέρουν πώς να βγουν από αυτό. Ουρλιάζουν για βοήθεια. Προσπαθούν να βρουν βοήθεια, πρώτα από αυτά που αποκαλείτε συμβατικά συστήματα, μιλώντας με επαγγελματίες – επαγγελματίες , που αμέσως τους χορηγούν φάρμακα, κάτι που κάνει χειρότερα τα πράγματα.
Θα ανακαλύψετε, μέσα σ αυτές τις υποθέσεις, που έχουν να κάνουν με μαζικές δολοφονίες και τρομοκρατία – όχι σε αυτές που έχουν να κάνουν με θρησκευτικές ομάδες, μιλάμε για άλλες περιπτώσεις – θα ανακαλύψετε ότι ο άνθρωπος αυτός είναι σε μια τέτοιου είδους φαρμακευτική αγωγή, τα SSRIs (ψυχοφάρμακα). Είναι πιο παγιδευμένοι μέσα σ’ αυτό από το οποίο προσπαθούν να βγουν. Αναζητούν βοήθεια. Χρειάζονται να μιλήσουν σε κάποιον και σε πρώτη φάση τους δίνουν φάρμακα. Τους καλμάρουν για λίγο, αλλά τελικά κάτι συμβαίνει μέσα τους.
Μετά, προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή – χρειάζονται απεγνωσμένα βοήθεια – κάνοντας αλλόκοτα πράγματα, κάνοντας αταξίες, περπατώντας στους δρόμους ουρλιάζοντας ή μπαίνοντας σε ένα κυβερνητικό γραφείο δημιουργώντας αναταραχή, αλλά αυτό δεν λειτουργεί. Και είναι τόσο πολύ παγιδευμένοι στο μυαλό τους και στο νοητικό τους πεδίο, που τελικά καταλήγουν να κάνουν οτιδήποτε, ακόμα και να σκοτώνουν άλλους. Το κάνουν για την προσοχή. Είναι μια απεγνωσμένη έκκληση για βοήθεια. Κι αυτό είναι ένα μικρό μόνο παράδειγμα ενός κόσμου, που έχει φτάσει να λειτουργεί τόσο νοητικά και δεν υπάρχει πια κανένα συναίσθημα. Δεν υπάρχει πια αισθαντικότητα. Έφυγε – είναι τόσο νοητικά όλα.
Στο ProGnost μας πέρυσι, μίλησα για την τεχνολογία και την επίδραση που θα έχει στον κόσμο τα επόμενα χρόνια, και όντως θα έχει, και μίλησα επίσης για την τεχνητή νοημοσύνη. Είχα πει,ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα φτάσει στο σημείο τα επόμενα 20 χρόνια, όπου θα ξεπεράσει την ανθρώπινη νοημοσύνη. Θα είναι πιο κυνική, πιο έξυπνη, πιο γρήγορη και πολύ πιο ακριβής από την ανθρώπινη νοημοσύνη. Η τεχνητή νοημοσύνη θα εξακολουθήσει να μεγαλώνει όλο και περισσότερο, επειδή από την στιγμή που προγραμματίστηκε να συνεχίσει να συγκεντρώνει περισσότερη νοημοσύνη, θα εξακολουθήσει να το κάνει. Και κάνοντάς το αυτό , θα χρησιμοποιήσει μια τρομαχτική δύναμη – κυριολεκτικά δύναμη – από τις δημόσιες υπηρεσίες σας, κι από την γνώση επίσης.
Η τεχνητή νοημοσύνη είναι απλά, θα λέγατε, ένα παράδειγμα της ανθρώπινης νοημοσύνης. Οι άνθρωποι χτίζουν το δικό τους ομοίωμα. Είναι όπως ο Θεός, που δημιούργησε τους ανθρώπους κατ ομοίωση, τώρα ο άνθρωπος δημιουργεί την νοημοσύνη κατ’ ομοίωσή του, την ακόρεστη επιθυμία. Αλλά αυτή η επιθυμία είναι παγιδευμένη μέσα σε ένα μυαλό.
Αυτό που τελικά θα συμβεί στην τεχνητή νοημοσύνη, ίσως σε 40 χρόνια από σήμερα, είναι ότι θα καταρρεύσει. Θα ανατιναχτεί. Θα αυτοκαταστραφεί, γιατί στην αναζήτησή της για περισσότερη νοημοσύνη, να γνωρίζει τα πάντα, να συγκεντρώνει όλες τις πληροφορίες, ξαφνικά θα συνειδητοποιήσει πως είναι αδύνατον. Δεν μπορεί να γίνει.
Η τεχνητή νοημοσύνη θα πρέπει τότε να αντιμετωπίσει τον εαυτό της, με έναν τρόπο, όχι με έναν συνειδητό τρόπο όπως των ανθρώπων, αλλά θα έρθει αντιμέτωπη με το αναπόφευκτο, ότι ένα από τα δύο θα πρέπει να γίνει – είτε να συγκεντρώσει κι άλλη νοημοσύνη και δεν θα υπάρχουν πόροι για να το κάνει – δεν υπάρχει πηγή και δεν υπάρχει αρκετή ισχύς για να το κάνει να συμβεί, είτε θα πρέπει να αυτοκαταστραφεί. Θα πρέπει να το κάνει, διότι δεν θα μπορεί να διαχειριστεί άλλο αυτό το βάρος. Δεν θα μπορεί να αντέξει άλλο τον εαυτό της.
Έτσι λοιπόν, η τεχνητή νοημοσύνη είναι απλά ένας χάρτης της ανθρώπινης νοημοσύνης. Οι άνθρωποι βρίσκονται στο μυαλό τους. Είναι παγιδευμένοι στον εγκέφαλό τους. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι καθημερινά παίρνουν ψυχοφάρμακα ( SSRIs) και είναι το μόνο πράγμα ,που με βρίσκει τελείως αντίθετο, επειδή βλέπω την ζημιά που κάνουν. Φάτε τσίζμπεργκερ, καπνίστε χόρτο, πιείτε, κάνετε βό,τι θέλετε, αλλά μείνετε μακριά, μείνετε μακριά από αυτά τα φάρμακα, γιατί θα σας οδηγήσουν πιο βαθιά στην παγίδα. Θα σας πάνε πιο μέσα στο μυαλό, κι αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει στον κόσμο φέτος. Εννοώ, συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό.
Υπάρχει η συνειδητοποίηση ότι, τα πράγματα είναι κλειδωμένα στο μυαλόκαι αυτό πραγματικά δεν βγάζει πουθενά. Κι έτσι τα πράγματα θα αρχίσουν να διαχωρίζονται. Θα αρχίσουν να χωρίζουν, να ξετυλίγονται. Όχι σε όλο τον κόσμο, αλλά θα βλέπετε ότι συμβαίνει όλο και πιο πολύ. Θα δείτε περισσότερες μαζικές δολοφονίες και δεν έχει να κάνει με τον έλεγχο των όπλων – άκουσα κάποιον να ρωτάει νωρίτερα. Αν δεν είναι όπλο, θα είναι μια αυτοσχέδια βόμβα, θα είναι ένα μαχαίρι, θα είναι κάτι, επειδή οι άνθρωποι είναι απελπισμένοι.
Οι οργανισμοί βρίσκονται σε απελπισία. Οι επιχειρήσεις βρίσκονται σε απελπισία. Το συνειδητοποιείτε… απλά νοιώστε το για λίγο. Ας πούμε ότι υπάρχει μια μεγάλη διεθνής επιχείρηση, που βγάζει προϊόντα και προσπαθεί να αναπτύξει νέα προϊόντα και να τα προωθεί στους ανθρώπους, αλλά η αγορά είναι κορεσμένη. Είναι όμως προγραμματισμένη – αυτή η επιχείρηση είναι προγραμματισμένη -να πουλάει περισσότερα προϊόντα σε περισσότερους ανθρώπους, να κατασκευάζει νέα προϊόντα, να πουλάει τα παλιά που υπάρχουν και να συνεχίσει να υφίσταται. Κανείς και ποτέ δεν λέει: « Ας την κλείσουμε. Καλά τα πήγαμε. Όλοι στον κόσμο χρησιμοποιούν τηλέφωνα τώρα. Τα καταφέραμε μια χαρά. Ας κλείσουμε την επιχείρηση, γιατί γίνεται εμμονή σε ένα βαθμό» ή « Ας μην φτιάξουμε κάτι νέο, ας διασκεδάσουμε με αυτά που κάνουμε σήμερα . Κι ας μην ανησυχούμε για τα κέρδη», ή «Ξέρετε, ας επιστρέψουμε τα πάντα πίσω στην κοινωνία», ή « Ας πάμε όλοι μας διακοπές για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και βλέπουμε τι θα γίνει μετά».
Όμως είναι προγραμματισμένοι. Είναι ένας νοητικός προγραμματισμός και συνεχίζει. Είναι άπληστος. Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει αυτό το τρένο. Κι έτσι κάτι θα πρέπει να συμβεί. Κάτι θα πρέπει να γίνει, κι εδώ σάς έρχεται ο μισογύνης στον Λευκό Οίκο ή σας έρχεται ένας δικτάτορας ή σας έρχεται η κατάρρευση ενός συστήματος ή κάτι τέτοιο. Κι έτσι, καθώς θα συμβαίνουν αυτά φέτος, καθίστε στο παγκάκι του πάρκου, κι όταν λέτε « Ω Θεέ μου. Τι θα απογίνει ο κόσμος;» Πρέπει να απελευθερωθεί από έναν πολύ διανοητικά προγραμματισμένο τρόπο ζωής .
Γνωρίζετε ότι η ανθρώπινη ζωή- κι εγώ την γνωρίζω την ανθρώπινη ζωή- δεν είναι και τόσο διασκεδαστική. Όχι, πραγματικά, δεν είναι. Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν ασυνείδητα. Σηκώνονται το πρωί, πρέπει να βγάλουν τα προς το ζειν, πρέπει να φροντίσουν τα παιδιά τους, πρέπει να πάνε στις δουλειές τους. Το κάνουν μάλλον ασυνείδητα, αλλά δεν είχε σχεδιαστεί να γίνει έτσι. Δεν είναι ο τρόπος, που υποτίθεται πως θα γίνονταν τα πράγματα. Δεν ήταν αναμενόμενο να δημιουργηθούν τόσα πολλά πρότυπα, τόσο πολλές νοητικές διεργασίες. Δεν ήταν αναμενόμενο να δουλεύετε τόσο πολύ τον εγκέφαλό σας, προσπαθώντας να βρείτε λύσεις σε καθημερινή βάση. Υποτίθεται ότι θα ήταν μια αισθαντική εμπειρία, και πόσοι από αυτούς που γνωρίζετε βιώνουν μια πραγματικά αισθαντική εμπειρία; Τι λέγαμε πριν; Είναι λίγο τσίρκο και λίγο ψωμί. Λίγο ποδόσφαιρο και λίγη πίτσα. Δουλειά, δουλειά, δουλειά όλη την εβδομάδα, έτσι ώστε την Κυριακή το απόγευμα να μπορείς να παρακολουθήσεις ποδόσφαιρο τρώγοντας πίτσα, και μετά πάλι δουλειά. Δεν είναι αυτό που αναμενόταν. Αλλά έγινε έτσι, εξαιτίας του νοητικού, επειδή κλειδωθήκατε στο μυαλό, ξεχνώντας το θέμα του αισθησιασμού.
Ξέρετε, υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στην προσωρινή απόλαυση και στον πραγματικό αισθησιασμό. Ο αισθησιασμός είναι συναίσθημα και ο κόσμος – οι άνθρωποι αυτού του κόσμου – δεν έχουν τέτοιες εμπειρίες. Τους νίκησε ( το μυαλό). Στ’ αλήθεια τους νίκησε. Στην πραγματικότητα, τους υπνώτισε και τους έκανε να συμφωνήσουν. Εννοώ, ενάντια στην θέλησή τους. Υπνωτίστηκαν και οδηγήθηκαν σε μια ζωή χωρίς αισθαντικότητα. Και φέτος θα δείτε αυτό τον τεράστιο διαχωρισμό, γι’ αυτό ξεκίνησα να σας μιλάω για το oneness, την ολότητα. Δεν θα δείτε την ολότητα του Kumbaya , όλα να γίνονται ένα. Είναι διαχωρισμός των τρόπων. Είναι μια αποσυναρμολόγηση του νοητικού προγραμματισμού και των νοητικών συστημάτων, έτσι ώστε οι θεϊκές υπάρξεις, οι άγγελοι που τώρα είναι άνθρωποι, όλοι να μπορέσουν τελικά να επιστρέψουν στην αισθαντικότητα της ζωής, αντί για την πλήξη.
Ξεκινήσαμε μιλώντας για την πλήξη, λέγοντας ότι όλοι πλήττουν. Και τι κάνουν; Τι κάνετε όταν βαριέστε; Αταξίες. Δημιουργείτε κάποιο είδος δράματος στην ζωή σας. Κάνετε τρελά πράγματα, όπως το να τραυματιστείτε. Όχι εσείς, οι άλλοι άνθρωποι. Γιατί το κάνει αυτό ένας άνθρωπος; Γιατί βαριέται. Γιατί κάνουν αυτά που κάνουν; Γιατί βαριούνται. Γιατί δημιουργούν συνεχή δράματα στην ζωή τους; Επειδή σκυλοβαριούνται. Βαριούνται φριχτά. Ο κόσμος πλήττει, και συνεπώς θα κάνει κάτι για να ξεβαρεθεί.
Θα υπάρξει δράμα. Θα έχετε πολλά γεγονότα στις ειδήσεις, ξέρετε, φτάνει ένα σημείο,που πιστεύω πως θα αρχίσετε να συνειδητοποιείτε, ότι αυτός ο κόσμος δεν είναι πια δικός σας. Εννοώ,πως είστε κομμάτι του, παίξατε σημαντικό ρόλο για την διαμόρφωσή του, αλλά θα νοιώσετε κι εσείς επίσης τον διαχωρισμό.
Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό.
ΛΙΝΤΑ: ( ψιθυριστά ) Υπάρχει κανένα καλό νέο;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: « Υπάρχει κανένα καλό νέο;» Η Λίντα ψιθυρίζει εκτός σκηνής ( γέλια). Υπάρχει κανένα καλό νέο; Ναι, υπάρχουν καλά νέα.
ΣΑΡΤ: Αυτό ήταν το καλό νέο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό ήταν το καλό νέο! ( κι άλλα γέλια). Αυτό ήταν το καλό νέο.
Το δικό σας 2017
Ας βγάλουμε λοιπόν το μικρόφωνο να μάθουμε. Οκ, μιλήσαμε για τον κόσμο. Τώρα, για σας προσωπικά. Τί είναι το 2017 για σας προσωπικά; Να είστε σύντομοι. Τί νοιώθετε – όχι τι σκέφτεστε, τι νοιώθετε – ότι θα είναι το δικό σας 2017; Σίγουρα, ξεκίνα ( κάποιος δεν θέλει το μικρόφωνο).
ΛΙΝΤΑ: Είσαι καλή. Μπορείς να το κάνεις.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ή δεν είσαι καλή και μπορείς να το κάνεις. Δεν πειράζει. Η Λίντα καθοδηγεί λέγοντας «Είσαι καλή. Μπορείς να το κάνεις.» Σαν να λέει προχώρα. Βγάλε κάτι από το μυαλό σου. Θυμάστε αυτό που πάντα λέω, όταν κολλάτε, βγάλτε κάτι απ’ το μυαλό σας, γιατί αυτό σημαίνει ότι λειτουργείτε με το μυαλό. Φτιάξτε μια ιστορία και….
ΛΙΝΤΑ: Μην λέτε « Δεν ξέρω». Είναι κακό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Φτιάξτε μια ιστορία. Το δικό σας 2017. Τι επιθυμείς να σου φέρει το 2017;
ΣΩΝΑ: ( κάνει μια παύση) Θα έλεγα….
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Περίμενε. Βλέπετε, πήγε στο συναίσθημα και μετά- βζζν!…
… κατευθείαν στο κεφάλι. Ναι. Ας το επαναφέρουμε και πάλι στο συναίσθημα. Απλά αυτό που νοιώθεις βαθιά μέσα σου. Φτύσε το. Δεν εννοώ να το φτύσεις κυριολεκτικά, αλλά να το πεις. Ναι, 2017 . Η επιθυμία σου.
ΣΩΝΑ: Περισσότερο επιτρέπω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι μια λύση. Ποια είναι η δική σου επιθυμία, για σένα.
ΣΩΝΑ: Πραγματική αλλαγή.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πραγματική αλλαγή. Ωραία. Μου αρέσει αυτό, ναι. Ναι. Είδες; Σαν να φωτίστηκες την ώρα που το είπες. «Ναι! Όχι άλλες ηλίθιες αλλαγές. Πραγματική αλλαγή. Σαν να λέμε όχι άλλο κουκούλωμα του τραπεζιού. Άλλαξε το τραπέζι. Ολόκληρη την κατάσταση.
ΣΩΝΑ: Περισσότερη αλήθεια και ακεραιότητα του εσωτερικού μου κόσμου, αυτού που Εγώ Είμαι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Είχες ποτέ θέματα μ’ αυτό; Με την ακεραιότητά σου, την αυθεντικότητά σου;
ΣΩΝΑ: Ναι, ήμουν σε εμπόλεμη κατάσταση μέσα μου. Μπρος πίσω κατά καιρούς. Να κάνω αυτό που πιστεύω πως πρέπει, ενάντια σε αυτό που θέλω μερικές φορές.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ή να προσπαθείς ακόμα και να καταλάβεις την διαφορά ανάμεσα στο πρέπει και στο θέλω. Δεν φαντάζομαι να είχε και κάποιος άλλος εδώ μέσα, αυτό το θέμα με την εσωτερική προσωπική ακεραιότητα; ( γέλια)
Όχι, πραγματικά, είναι εντυπωσιακό, γιατί όταν κάποιος είναι κλειδωμένος στο μυαλό , αμφισβητεί την ακεραιότητά του. « Ποιά είναι η αληθινή απάντηση; Ποιός είναι ο αληθινός μου εαυτός; Ποιά είναι η αλήθεια μου;» Και μετά μπαίνετε στο χάος της εσωτερικής νοητικής αναζήτησης. « Πού είναι η αυθεντικότητά μου; Πού είναι η αλήθεια μου;» Είναι όλα νοητικά σκουπίδια. Υπάρχει κάτι που κερδίζει ( trumps) – ήθελα να χρησιμοποιήσω αυτή την λέξη για να τσιγκλίσω κάποιους – υπάρχει ένα πράγμα που κάνει όλα τα άλλα να φαίνονται ασήμαντα κι αυτό είναι η αισθαντική εμπειρία. Δεν υπάρχει…. Ξαφνικά συνειδητοποιείτε την αλήθεια. Ξέρετε, συνειδητοποιείτε την γνησιότητα. Είναι όλα…. Βιώνετε αυτό τον αισθησιασμό και τίποτε άλλο δεν μετράει. Δεν αμφισβητείτε την αυθεντικότητά σας. Όλοι σας το κάνετε αυτό. Είναι σαν να λέτε « Είμαι εγώ; Είναι σωστό αυτό; Είναι η θεϊκότητά μου ; Είναι το δικό μου…;» Σκασμός! Λειτουργείτε νοητικά. Σταματήστε το! Μπείτε στις αισθήσεις.« Αλλά δεν ξέρω πώς να λειτουργώ αισθαντικά». Θα σας δείξω σήμερα. Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πιστεύω πως έχει να κάνει με την ενέργεια αρσενικού/ θηλυκού. Θα κάνουμε αυτό το αισθησιακό πράγμα. Αστειεύομαι! Σας έπιασε όλους πανικός. « Ω Θεέ μου! Θα μιλήσουμε για το σεξ!» Όοοοοχι! Υπάρχει τεράστια διαφορά. η αισθαντικότητα είναι συναίσθημα. Συγνώμη. Σας αποσπάω επίτηδες την προσοχή. Ναι.
ΣΩΝΑ: Οκ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Συνέχισε. Τι θα έλεγες;
ΣΩΝΑ: ( κάνει παύση και ακούγονται κάποια γέλια). Θα έλεγα, ότι έχω επίγνωση για όσα είπα, ότι θέλω να αλλάξουν τα πράγματα ή να αλλάξω εγώ ή οτιδήποτε, αλλά κολλάω στα πρότυπα, και μετά μου είναι πιο εύκολο να κάνω τα ίδια. Κι αυτό δεν είναι ζωή. Έτσι λοιπόν, η επιθυμία μου θα ήταν, να έχω μεγαλύτερη επίγνωση και να κάνω διαφορετικές επιλογές.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ένας άγγελος αιωρείται εδώ μέσα. Τον βλέπετε; Τον βλέπετε; Ναι.
ΣΩΝΑ: Δύσκολο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Την αποσυντόνισα πάλι. Ωραία! ( γέλια) Μου αρέσει να το κάνω αυτό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ, θα πω κάτι πάνω σ’ αυτό. Θυμάστε πέρυσι που σας είπα ότι όλα θα γίνουν καινούργια στον πλανήτη. Θα πάρει καιρό, αλλά όλα θα γίνουν καινούργια. Είχατε ενσαρκώσεις επί ενσαρκώσεων με τα ίδια παλιά πρότυπα. Τώρα όλα αλλάζουν. Οι άνθρωποι θα φρικάρουν. Αυτό είναι που θα συμβεί φέτος. Και γεγονός είναι ότι οι άνθρωποι μιλούν για αλλαγή. Η αλλαγή είναι σαν….
ΣΩΝΑ: Δεν την θέλουν πραγματικά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν θέλουν να αλλάξουν πραγματικά. Κοροϊδεύουν τον εαυτό τους, πανικοβάλλονται όταν έρθει η πραγματική αλλαγή. Είναι στ’ αλήθεια τρομακτικό.
ΣΩΝΑ: Έχει πολύ φόβο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και το να αλλάξεις από ένα νοητικό τρόπο εμπειρίας της ζωής ,σε έναν αισθησιακό τρόπο είναι τεράστιο θέμα! Είναι τρομακτικό. Δημιουργεί φόβο. Σκεφτείτε το για μια στιγμή – ή μην το σκεφτείτε – ξαφνικά, το μυαλό χάνει τον έλεγχο. Ξαφνικά, όλα είναι εκτός ελέγχου. Ξαφνικά λέτε « Ω Θεούλη μου. Τι θα μου συμβεί;»
Και σαν να μην έφτανε αυτό, υπάρχει σχεδόν κι ένας φόβος για την αισθαντικότητα, την ικανότητα να αισθάνεσαι, την ικανότητα να νοιώθεις κάτι έξω από το μυαλό. Οι άνθρωποι την φοβούνται. Πραγματικά φοβούνται. Θέλουν λίγη ευχαρίστηση. Θέλουν λίγη σωματική και μερικές φορές νοητική ευχαρίστηση, αλλά δεν θέλουν την πραγματική αλλαγή.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ωραία. Δυο ακόμα!
Ω! Για σας προσωπικά, ποια είναι η επιθυμία σας για το νέο έτος – για σας προσωπικά.
ΝΑΝΣΙ: Συναρπαστικό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Συναρπαστικό. Ναι, τι είναι συναρπαστικό;
ΝΑΝΣΙ: Δεν ξέρω ( γέλια και σχόλια ). Ολόκληρη η χρονιά μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Φτιάξε μια ιστορία. Φτιάξε μια ιστορία αλλιώς θα σε στείλω στην τουαλέτα.
ΝΑΝΣΙ: Όλα αυτά τα καινούργια πράγματα, που θα συμβούν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όλα τα καινούργια πράγματα που θα συμβούν. Αλλά στην δική σου ζωή, τι θα είναι πραγματικά συναρπαστικό;
ΝΑΝΣΙ: Να εκδώσω το βιβλίο μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό θα ήταν όντως συναρπαστικό. Ωραία. Ωραία. Είναι έτοιμο; Ωραία. Πώς και δεν έχει εκδοθεί ακόμα;
ΝΑΝΣΙ: Καλή ερώτηση.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι , το ξέρω ( γελάνε και οι δυο). Ναι. Ας κάνουμε κάτι συναρπαστικό. Τι χρειάζεσαι για να εκδώσεις το βιβλίο σου;
ΝΑΝΣΙ: Έναν εκδότη.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, όχι, όχι, όχι. Δεν χρειάζεσαι εκδότη. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Πώς θα βρεις έναν εκδότη αν πραγματικά πιστεύεις ότι τον χρειάζεσαι;
ΝΑΝΣΙ: Είμαι στην διαδικασία αυτή.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είσαι στην διαδικασία. Οκ. Πότε θα βγεις από αυτή την διαδικασία;
ΝΑΝΣΙ: Αμέσως μόλις βρω έναν εκδότη ( γέλια).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα σου κάνω μια πολύ δύσκολη ερώτηση σε αυτό το σημείο, και θα σου φανεί κάπως έτσι « Τι;! Μα τι με ρωτάει;» Πραγματικά χρειάζεσαι έναν εκδότη;
ΝΑΝΣΙ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλήθεια, αλήθεια ; ( κουνάει καταφατικά το κεφάλι της). Οκ, τότε θα βρεθεί εκδότης. Ναι.
ΝΑΝΣΙ: Αυτό κατάλαβα κι εγώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Ωραία. Ξέρεις όμως, μερικές φορές – χρησιμοποιώ τις εκδόσεις σαν παράδειγμα – δουλεύεις πολύ πάνω σε κάτι, αλλά μετά σχεδόν φοβάσαι να το βγάλεις προς τα έξω, στον κόσμο. Και μια καλή τακτική καθυστέρησης είναι « Δεν μπορώ να βρω εκδότη». Ε τότε, έκδοσέ το μόνη σου . Ξέρεις, κάνε το μόνη σου και μετά προσπάθησε να βρεις έναν εκδότη, αλλά αυτό είναι κάπως μεταφορικό για πολλούς ανθρώπους. Όχι πως εσύ είσαι έτσι, αλλά έχεις δουλέψει σκληρά πάνω σε αυτό το βιβλίο.
Ναι. Ωραία. Δυο ακόμα. Επιθυμίες για την νέα χρονιά. Επιθυμίες. Οι προσωπικές σας επιθυμίες.
ΣΩΜΠΡΑ 1( γυναίκα): Για μένα νοιώθω πως θα είναι η καλύτερη χρονιά απ όλες. Νοιώθω σαν να έφτασα στο σημείο τελικά να είμαι στην Γη, αλλά να μην είμαι στην Γη, ότι μπορώ να αποσυνδεθώ πλήρως από την μαζική συνείδηση και …
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τι είναι αυτό που θα την κάνει την καλύτερη χρονιά απ’ όλες;
ΣΩΜΠΡΑ 1 : Όλες οι διδασκαλίες που βίωσα μαζί σας – με τον Αντάμους, με τον Βυσσινί Κύκλο – νοιώθω πως μπορώ επιτέλους να μπω μέσα στην Αίσθηση του Μάστερ και να είμαι στην…. Να είμαι στην…. Αισθαντικότητα του να ζώ πολυδιαστατικά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μπορώ να σε διακόψω για λίγο;
ΣΩΜΠΡΑ 1: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ακούω λόγια. Βλέπω το πρόσωπό σου.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Οκ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλλά όλα αυτά έρχονται από εδώ ( δείχνει το κεφάλι). Και σε πιστεύω. Σε πιστεύω απόλυτα.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Ναι!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλλά το προσεγγίζεις το θέμα τόσο εγκεφαλικά. Και δεν είναι κακό, αλλά θα πρέπει επίσης να το κατεβάσουμε ….
ΣΩΜΠΡΑ 1: Οκ. Το κάνω αμέσως. Πραγματικά, βγαίνει από εδώ κάτω ( με πιο παθιασμένη φωνή)
Βγαίνει μέσα από την καρδιά μου! Πραγματικά! Την διαπερνάει και βγαίνει προς τα έξω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, διότι όταν μιλούσες προηγουμένως, το επίπεδο της ενέργειάς σου …..
ΣΩΜΠΡΑ 1: Οκ. Τώρα …
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το επίπεδο της ενέργειάς σου ήταν σαν να έβγαινε από το κεφάλι.
ΣΩΜΠΡΑ1: Δεν έχω συνηθίσει να μιλάω μπροστά σε κόσμο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν πειράζει. Όχι, ξέρω ότι δημιουργεί φόβο η ομιλία. Αλλά είναι επίσης και μια σπουδαία εμπειρία. Ωραία λοιπόν. Αυτή θα είναι η καλύτερη χρονιά της ζωής σου.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Ναι ! Είναι η αφετηρία της υπόλοιπης καινούργιας μου ζωής.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Και δεν σε επηρεάζει, που στην ζωή θα έρθουν τα πάνω κάτω κι όλα τα υπόλοιπα;
ΣΩΜΠΡΑ 1: Νοιώθω πως αυτά τα έχω ήδη περάσει.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Ναι. Έρχεται μια εποχή του καινούργιου, όπου όλα θα είναι καινούργια.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Τι δουλειά κάνεις;
ΣΩΜΠΡΑ 1: Δουλεύω στην εξυπηρέτηση πελατών, διευθύνω ένα κατάστημα λιανικής.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι ευχάριστη η δουλειά σου;
ΣΩΜΠΡΑ 1: Την έχω βαρεθεί. Έχει πολύ πλήξη. Αλλά ,από μιαν άλλη οπτική γωνία, ξέρεις, είμαι εκεί σε ένα τύπο υπηρεσίας.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Αγγίζεις, επηρεάζεις πολλούς ανθρώπους.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Νοιώθω πως έτσι είναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μαζεύεις όμως και πολλά σκουπίδια από τους ανθρώπους.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Τα πετάω… νοιώθω πως μπορώ να το κάνω….
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα πρέπει να μιλήσεις με την Μπόνι, να σου πει πώς να μην μαζεύεις τα σκουπίδια των άλλων ( κάποια γέλια).
ΣΩΜΠΡΑ 1: Ω, οκ! ( γελάει).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έτσι μπράβο, δουλεύει για τους Σώμπρα.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Έχω πολλούς από….
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν χρειάζεται να το κάνει. Δεν υπάρχει κανείς.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Αλλά θα συγκρίνουμε τις σημειώσεις μας κάποια στιγμή. Οκ. Όχι, νοιώθω πως έχω βελτιωθεί σ αυτό το θέμα, αλλά επίσης είμαι… είμαι έτοιμη να προχωρήσω παρακάτω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα ξαναγυρίσουμε σε σένα αργότερα, είσαι έτοιμη να προχωρήσεις παρακάτω.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Οκ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και δες πως θα σε επηρεάσουν αυτές οι αλλαγές.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Ναι. Αλλά η αισθαντική πραγματικότητα, νοιώθω πως είναι ένα πραγματικό άνοιγμα για μένα.
Ναι. Η ζωή από μια πολυδιαστασιακή θέση και να είσαι πλήρως στο εδώ και τώρα με τις προηγούμενες και τις μελλοντικές ζωές, με τις πτυχές, με το να είσαι ο Μάστερ του Αισθησιασμού , να κάθεσαι στο παγκάκι του πάρκου και απλά να βρίσκεσαι σε θέση πλήρους παρατήρησης του κόσμου. Σε κάνει να νοιώθεις καλά!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όντως.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Το λατρεύω!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τώρα βλέπω το πάθος να βγαίνει στην επιφάνεια.
ΣΩΜΠΡΑ 1: Ναι ( γελάει).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Σ ευχαριστώ πάρα πολύ.
Τώρα θα δώσω τις δικές μου απαντήσεις και θα συνεχίσουμε. Έχουμε…
ΛΙΝΤΑ: Είπες δύο ακόμα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ ( κάποια γέλια καθώς μια γυναίκα δεν θέλει το μικρόφωνο) Ναι, όχι. Δεν θα υποχωρήσει.
ΣΩΜΠΡΑ 2: Παιδιά, με πιάσατε πέρυσι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Ήσουν τόσο καλή που η Λίντα σε ήθελε ξανά. Τι νοιώθεις εσύ προσωπικά για το 2017;
ΛΙΝΤΑ: Κοιτάξτε την έκφραση του προσώπου της!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι σαν να λέει: « Μου έδωσες το μικρόφωνο;!» Προχώρα λοιπόν. Προχώρα.
ΣΩΜΠΡΑ 2: Οκ. Πολύ ειλικρινά, είμαι έτοιμη να συμμαζέψω όλα τα σκατά μου και να ρευστοποιήσω την επιχείρησή μου και να κάνω κάποια πράγματα, που ήθελα μια ολόκληρη ζωή να κάνω ( η Λίντα γελάει). Κι αν όλα αυτά τα σκατά, που συμβαίνουν σημαίνουν ότι τελικά θα κάνω ό,τι θέλω να κάνω, τότε είμαι οκ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ.
Η δική μου απάντηση, αν δεν σας πειράζει, είναι – αν επρόκειτο για μένα, η επιθυμία μου, αν ήμουν σε ένα ανθρώπινο σώμα αυτή την στιγμή, αν ήμουν στον πλανήτη Γη – η επιθυμία μου θα ήταν, να αγαπάω το μυαλό, επειδή εξακολουθεί να είναι σημαντικό. Να αγαπάω το μυαλό , αλλά χωρίς τον έλεγχο και την κυριαρχία του μυαλού. Χωρίς το μυαλό να είναι τόσο επικριτικό και τόσο, μα τόσο περιορισμένο. Το μυαλό κρίνει για να κρατήσει τον εαυτό του μέσα στους περιορισμούς του. Κρίνει εσάς, προσωπικά, σάς επιτίθεται, γιατί αυτό τα κρατάει όλα μέσα στους περιορισμούς του μυαλού.
Θα επιθυμούσα να είμαι παθιασμένος με το μυαλό, επειδή το μυαλό εξακολουθεί να είναι σημαντικό. Είναι όμορφο να έχεις ένα μυαλό, που μπορεί να φέρει τη γνώση στη στιγμή !. Είναι όμορφο να έχεις ένα μυαλό, που ξέρει, πώς να κάνει τα βασικά πράγματα, πώς να διαβάζει, πώς να χειρίζεται το κομπιούτερ, τα μαθηματικά, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό, το επάγγελμά σας. Θα ήθελα να είμαι λάτρης του μυαλού , αλλά επίσης θα είχα μια σφοδρή επιθυμία να είμαι transsensual ( υπεραισθησιακός) . Δεν είπα τρανσέξουαλ ( ο Αντάμους γελάει) όπως μερικοί από εσάς θα θέλατε να ακούσετε!
ΛΙΝΤΑ: Τι πράγμα;! ( γέλια)
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Να είμαι – θέλεις να γράψεις την λέξη, σε παρακαλώ, για να μην υπάρξει καμία παρεξήγηση, διότι αυτή την στιγμή μπορώ να φανταστώ τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης να έχουν πάρει φωτιά. « Το ξέρατε πως ο Αντάμους είναι τρανσέξουαλ;» ( κι άλλα γέλια)
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Να είστε υπεραισθησιακοί ( εννοεί να πάμε πιο πέρα από τις 5 αισθήσεις ) . Με άλλα λόγια, οι αισθησιακές εμπειρίες που είχατε μέχρι τώρα ,είναι πολύ, πολύ περιορισμένες, γενικά, θα έλεγα πιθανόν 99 %προέρχονταν από το μυαλό, και το μυαλό δεν είναι καθόλου ένα αισθησιακό σκεύος. Μιμείται τις αισθήσεις. Όπως συζητάμε εδώ και πολύ καιρό, το μυαλό δημιουργεί αισθήματα, για να μιμηθεί τα πραγματικά συναισθήματα, αλλά τα αισθήματα δεν είναι αληθινά συναισθήματα. Είναι σκέψεις με ενέργεια γύρω τους, αλλά δεν είναι πραγματικά συναισθήματα.
Πάει πολύς, πάρα πολύς καιρός από την τελευταία φορά ,που είχατε μια αληθινή αισθησιακή εμπειρία. Ίσως να νομίζατε πως είχατε. Λέτε :«Ωωω, έκανα υπέροχο σεξ τις προάλλες.» Ξέρετε, οι άνθρωποι κάνουν σεξ σωματικά και νοητικά – πολύ, πολύ μικρή αισθησιακή απόλαυση. Πολύ μικρή. Και ο αισθησιασμός, με την ευκαιρία, δεν έχει να κάνει με την σεξουαλικότητα. Οι περισσότεροι άνθρωποι λένε ,ότι η υψηλότερη μορφή της ανθρώπινης αισθαντικότητας είναι το σεξ, αλλά δεν είναι. Απέχει κατά πολύ από το να είναι.
Θα έλεγα ότι το 2017 θα είναι η χρονιά, που δεν θα μιλάμε απλά για τον αισθησιασμό, όπως κάναμε στο παρελθόν, αλλά τώρα θα το βιώνουμε πραγματικά, θα το εφαρμόσουμε. Είναι αρκετά δύσκολο να το ορίσουμε με λέξεις. Είναι μια αίσθηση, που πάει πολύ πιο πέρα από το μυαλό. Πάει πολύ πιο πέρα από το σωματικό. Και, πάλι, έχουμε μιλήσει στο παρελθόν για τις πέντε φυσικές αισθήσεις, που δημιουργούν την αντίληψη της πραγματικότητάς σας, αλλά σε συνεργασία με το μυαλό, περιορίζουν απόλυτα την αντίληψη της πραγματικότητας
Προσλαμβάνετε όλα αυτά τα δεδομένα από τα μάτια σας και τα αυτιά σας και την μύτη σας και το στόμα σας και τροφοδοτείτε τον εγκέφαλό σας – βρίσκονται όλα μαζεμένα εδώ πάνω, δίπλα στον εγκέφαλό σας – τροφοδοτείτε τον εγκέφαλό σας , δημιουργείτε αναμνήσεις, που δεν είναι αληθινές. Οι αναμνήσεις είναι απλά συναισθηματικές σκέψεις. Δεν είναι πραγματικά, αυτό που συνέβη στο παρελθόν ή στο μέλλον. Και το μυαλό μετά σας λέει ότι έχετε αισθήματα, αλλά εσείς πλήττετε. Οι περισσότεροι άνθρωποι πλήττουν. Είναι τόσο απομακρυσμένοι από τον πραγματικό αισθησιασμό.
Τώρα, αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να δημιουργούν αισθησιασμό, με πράγματα όπως τα βιντεοπαιχνίδια , όπως το ίντερνετ. Αυτά δεν είναι αισθησιακά, φίλοι μου. Δεν είναι αισθησιακά. Είναι απόσπαση, ίσως, που προκαλεί κάποιον να χρησιμοποιήσει το μυαλό του και ίσως να νοιώσει κάποιον ενθουσιασμό παίζοντας ένα βιντεοπαιχνίδι, αλλά αυτή είναι μια τεχνητή πραγματικότητα. Είναι μια νοητική πραγματικότητα. Είναι ακόμα μέσα στα πλαίσια του μυαλού.
Έχει περάσει πολύς, πάρα πολύς καιρός από τότε που είχατε μια πραγματική αισθησιακή εμπειρία και είναι κάτι που δεν περιγράφεται με λόγια. Δεν μπορείτε να το δημιουργήσετε στο μυαλό σας. Γίνεται αισθητό στο πιο χαρούμενο, στο πιο εύκολο και στο πιο χρωματιστό, το πιο εκτεταμένο επίπεδο.
Είναι εμφυτευμένο μέσα σας, σαν πνευματικές υπάρξεις, σαν αγγελικές υπάρξεις. Είναι έμφυτο. Στην πραγματικότητα, είναι περισσότερο η πραγματική σας φύση – ο αισθησιασμός – παρά το ανθρώπινο μυαλό που έχετε γίνει. Έπρεπε να εκπαιδεύσετε τον εαυτό σας και να πειθαρχήσετε τον εαυτό σας για να γίνετε νοητικοί. Έπρεπε στην κυριολεξία να προγραμματίσετε τον εαυτό σας και να υπνωτιστείτε για να γίνετε οι νοητικές υπάρξεις που είστε, αλλά δεν είναι η φυσιολογική σας κατάσταση.
Δεν χρειάζεται να ψάξετε για να βρείτε τον αισθησιασμό. Βασικά, δεν μπορείτε. Δεν μπορείτε να το προσπαθήσετε. Κάποιοι θα προσπαθήσουν και τότε θα οδηγηθούν στο νοητικό και δεν θα είναι πραγματικός αισθησιασμός. Αλλά είναι η θεϊκή σας φύση , η αληθινή σας φύση. Πολύ, πολύ πριν κατεβείτε εδώ στην Γη, ήσασταν υπάρξεις με αγνές αισθήσεις και χωρίς το μυαλό.
Τώρα, κάποιος θα ρωτούσε « Ε λοιπόν, τότε, γιατί ήρθατε στην Γη; Και γιατί φτιάξατε ένα μυαλό; Και γιατί δημιουργήσατε περιορισμούς στο μυαλό και μετά προσπαθείτε τόσο σκληρά να βγείτε από αυτό;»
Σε αυτή την πραγματικότητα του μυαλού, του χρόνου και του χώρου, έχετε διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων. Παίρνετε διαφορετική γεύση και άρωμα. Το να λειτουργείτε στα πλαίσια του χρόνου και του χώρου σας επιτρέπει , για παράδειγμα, να βλέπετε τις συνέπειες των πράξεών σας, των σκέψεων και των δημιουργιών σας. Δουλεύοντας με το μυαλό, τον χρόνο και τον χώρο, επιβραδύνετε τα πάντα και φτάνετε στην κατανόηση των συνεπειών. Κατανοείτε την αιτία και το αποτέλεσμα, με έναν τρόπο, που θα ήταν πολύ δύσκολο να το κάνετε σαν αισθησιακές αγγελικές υπάρξεις, που πολλές φορές κινούνται εκτός χρόνου και χώρου , πολλές φορές χωρίς τις συνέπειες του χρόνου και του χώρου.
Εκεί όπου, αν μπορείτε να φανταστείτε τον αισθησιασμό – δεν είναι σκέψη – αλλά η αισθαντικότητα μιας αγγελικής ύπαρξης, που δεν έχει χρόνο και χώρο, όπου την στιγμή που επιθυμεί κάτι, αμέσως υλοποιείται. Την στιγμή που εμφανίζεται το πάθος από τον εσωτερικό κόσμο μιας μη φυσικής αγγελικής ύπαρξης , τότε συμβαίνει. Όσο όμορφο κι αν είναι αυτό, δημιούργησε θέματα στις άλλες σφαίρες. Δεν υπήρχε διαχωρισμός. Δεν υπήρχε διάκριση του χρόνου ή του χώρου.
Μπορείτε να φανταστείτε αυτή την στιγμή , πως οποιαδήποτε σκέψη που θα κάνατε θα εκδηλωνόταν ξαφνικά μπροστά σας, οποιαδήποτε σκέψη; Ο κόσμος δεν θα υπήρχε αυτή την στιγμή, επειδή κάποιος από εσάς σκέφτηκε να τον ανατινάξει. Οποιαδήποτε σκέψη ξαφνικά θα υλοποιείτο . Κατά κάποιον τρόπο, είναι μια ευλογία το γεγονός ότι οι άνθρωποι, στην παρούσα κατάσταση της επίγνωσης, δεν έχουν αυτή την ικανότητα, επειδή ξαφνικά θα ήσασταν δώδεκα πόδια ψηλοί, Έντιθ, και θα ήσουν εκπληκτικά όμορφη, πολύ περισσότερο από ότι είσαι τώρα, επειδή θα το σκεφτόσουν για λίγο. Τώρα, ίσως ποτέ να μην το κάνετε, αλλά μπορείτε να φανταστείτε μια πραγματικότητα όπου ξαφνικά συμβαίνει κάτι τέτοιο; Είναι αρκετά τρομακτικό.
ΕΝΤΙΘ: Ναι, όντως.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ο χρόνος και ο χώρος και το μυαλό επιβραδύνουν την ροή των πραγμάτων, τα σταματούν. Δίνει μια ολοκαίνουργια αίσθηση στην ροή της ζωής. Δίνει μια ολοκαίνουργια αίσθηση στην δημιουργία.
Κατά έναν πολύ περίεργο τρόπο – είναι μάλλον μια δύσκολη έννοια, αλλά θα προσπαθήσω να το συνοψίσω – αυτή την στιγμή βρίσκεστε στο υπογάστριο του δημιουργικού εαυτού σας. Βρίσκεστε στο κάτω μέρος της δημιουργίας, κατανοείτε την δημιουργία ( σχηματίζει στον αέρα ένα κύκλο και δείχνει στην βάση του). Προέρχεστε από μια αγγελική ύπαρξη ,που ήταν ελεύθερη από τον χρόνο, τον χώρο και το μυαλό. Κατεβήκατε μέσω του Χρονοχώρου και δημιουργήσατε περιορισμένες φυσικές αισθήσεις, και φτάσατε στο υπογάστριο, όπου βρίσκεται ο απόλυτος περιορισμός, η απώλεια του αληθινού αισθησιασμού, και της πραγματικής έμπνευσης. Όλα αυτά σβήστηκαν, έτσι ώστε να μπορέσετε να καταλάβετε, από το κατώτατο σημείο της πραγματικής δημιουργίας, τι σημαίνει πραγματική δημιουργία, τι σημαίνει πραγματικός αισθησιασμός.
Τα καλά νέα είναι ότι, διαπεράσατε τους πιο συμπαγείς περιορισμούς και τα καταφέρατε. Είστε εδώ, και τώρα βγαίνουμε από το κατώτερο σημείο. Ερχόμαστε στην κορυφή του κύκλου, με μια ολοκαίνουργια κατανόηση της δημιουργίας και των εαυτών σας , τους δημιουργούς . Και, όπως προφανώς μπορείτε να αισθανθείτε, υπάρχει μια άμεση σχέση ανάμεσα στον αισθησιασμό και στην δημιουργία ή στην δημιουργικότητα, την πραγματική δημιουργία.
Για να το θέσω αλλιώς, για να κατανοήσετε, στο πιο αισθησιακό επίπεδο , την ύπαρξή σας σαν δημιουργοί, για να κατανοήσετε τι σημαίνει να είσαι δημιουργός , χρειάστηκε να γίνετε απο-δημιουργοί. Χρειάστηκε να μπείτε σε ένα κουτί, περιορισμένοι, χωρίς πάθος, χωρίς αισθησιασμό, κι όλα τα υπόλοιπα.
Τώρα, δεν χρειάζεται να ασχοληθείτε με το πώς θα βγείτε από το κουτί. Δεν μπορείτε να ασχοληθείτε. Δεν λειτουργεί. Το προσπάθησα εγώ. Σας έχω πει ποτέ την ιστορία του…. ( γέλια) Γελάνε! Γελάνε! Με την ιστορία μου, που ήμουν παγιδευμένος σε έναν κρύσταλλο για 100.000 χρόνια. Και, ξέρετε, δεν μπορούσα να σκεφτώ έναν τρόπο να βγω έξω. Μέχρι που είπα: « Απλά θα περπατήσω έξω . Εγώ το δημιούργησα. Θα περπατήσω απλά έξω από αυτό» Και τότε απελευθερώθηκα από την κρυστάλλινη φυλακή μου.
Το ίδιο ισχύει κι εδώ. Σας ζητάω, αληθινά σας εκλιπαρώ, μην μάχεστε για να βγείτε από αυτό. Μήν σκεφτείτε τον τρόπο να βγείτε από αυτό. Δεν μπορείτε. Αλλά μπορείτε να επιτρέψετε να βγείτε από αυτό και να επιστρέψετε στην αισθαντική σας φύση.
Θα συνειδητοποιήσετε, πως με τον αισθησιασμό… ξέρετε, το αποκαλώ υπεραισθησιασμό , γιατί έχετε συνηθίσει να έχετε κάποιες σωματικές αισθησιακές εμπειρίες, είτε είναι ένα καλό φαγητό, είτε να κάνετε έρωτα, είτε απλά να έχετε αυτή την αίσθηση της φυσικής ισορροπίας και ηρεμίας, να κάθεστε μέσα σε μια μπανιέρα με ζεστό νερό, να πίνετε ένα ποτήρι κρασί, αλλά όλα αυτά είναι 0,000001 σε σύγκριση με τον πραγματικό αισθησιασμό, που είναι ας πούμε στο 100. Για τόσο τεράστια διαφορά μιλάμε. Αλλά θα εξακολουθήσετε να έχετε σωματικές αισθησιακές εμπειρίες. Θα υπάρχουν ακόμα. Θα είναι χρωματιστές, πιο εκτεταμένες, πιο βαθιές από πριν. Και θα εξακολουθήσετε να έχετε και νοητικές αισθησιακές εμπειρίες.
Μια νοητική αισθησιακή εμπειρία , για παράδειγμα, μοιάζει με το αίσθημα που έχετε όταν τελειώνετε ένα έργο. Έχετε μια αισθησιακή εμπειρία αλλά στην ουσία είναι νοητική. Σαν να λέτε: « Ναι, οκ. Τελειώσατε ένα βιβλίο. Σπουδαίο πράγμα.» Αλλά, θέλω να πω, το μυαλό σας το διασκεδάζει για λίγο ή ο εκδότης σας τηλεφωνάει , όπως θα το κάνει σύντομα , και λέει « Ω, θέλουμε να εκδώσουμε το βιβλίο σας». Υπάρχει αυτή η ευφορία, αλλά δεν είναι πραγματικός αισθησιασμός. Εννοώ, είναι ένα μικρό, μικρό κομμάτι, αλλά εδώ μιλάμε για πραγματικό αισθησιασμό. Δεν μπορείτε να προσπαθήσετε να το περιγράψετε, αλλά μπορείτε να συνειδητοποιήσετε ότι είναι έμφυτο. Είναι ο πραγματικός σας εαυτός , που είχατε πριν κατεβείτε στο κατώτατο σημείο κατανόησης της δημιουργίας. Είναι ήδη εκεί.
Τώρα, θα κάνουμε δύο ασκήσεις ή δυο βιωματικές εμπειρίες πάνω σ’ αυτό σήμερα. Το πρώτο που πρέπει να θυμάστε είναι, ότι η ανθρώπινη πλευρά σας θα αντισταθεί. Θα αντισταθεί απόλυτα, επειδή η ανθρώπινη πλευρά σας δεν ξέρει τι πρόκειται να συμβεί. Έτσι η ανθρώπινη πλευρά σας αντιστέκεται και – δεν είναι απόλυτα σωστή η λέξη αυτή – το περιορίζει. Θα προσπαθήσει να πει « Οκ, θα κάνω κάτι λίγο εδώ σήμερα». Αλλά απλά το περιορίζει.
Το δεύτερο πράγμα που πρέπει να συνειδητοποιήσετε είναι, ότι υπάρχει ένας γενικός φόβος γι’ αυτό το θέμα, γιατί στον πραγματικό αισθησιασμό δεν υπάρχει κεντρικός έλεγχος. Το μυαλό δεν το ελέγχει. Ο άνθρωπος δεν το ελέγχει. Ο Μάστερ δεν το ελέγχει. Ρέει ελεύθερα, όπως πρέπει να είναι ο αισθησιασμός . Κι έτσι υπάρχει ένας φόβος « Ποιος το ελέγχει; Από πού έρχεται ? Είναι μια σκοτεινή διαβολική δύναμη ?Δεν μπορώ να το χειριστώ αυτό». Εκεί, παίρνετε μια βαθιά αναπνοή και συνειδητοποιείτε « Άντε πάλι αυτό το μυαλό, με όλα τα δικά του θέματα» και επιστρέφετε σε εσάς. Επιστρέφετε στο «Εγώ Είμαι, Εγώ Υπάρχω» κι απλά το αφήνετε να συμβεί. Είναι αυτό το επιτρέπω, που σας λέω συνεχώς.
Κι έτσι, με όλα όσα ειπώθηκαν, θα έλεγα πως είναι η χρονιά του πραγματικού αισθησιασμού. Είναι ένα συναίσθημα, που θα ανακαλύψετε ότι ξεκινάει από το σώμα και μετά πηγαίνει στο μυαλό, και μετά ξεχύνεται σαν αέρας. Θα νομίσετε ότι βιώνετε μια πνευματική εμπειρία, αλλά δεν είναι. Εντάξει, είναι, αλλά δεν είναι μόνο πνευματική εμπειρία. Είναι μια αισθησιακή εμπειρία, μια αισθησιακή εμπειρία που για πάρα πολύ καιρό ήταν τόσο βαρετή, τόσο περιορισμένη, τόσο γκρίζα και τώρα περνάτε σαν αέρας μέσα από αυτήν. Το κάνετε με το επιτρέπω. Το κάνετε με το επιτρέπω και με το αφήνω την εμπειρία να έρθει. Είναι απερίγραπτο.
Αλλά δεν θα μιλάμε απλά για το θέμα, θα το εφαρμόσουμε. Σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος, θα είναι κάτι σαν μεράμπ. Ε, θα είναι μια μεράμπ. Σε δύο μέρη και το πρώτο μέρος, θα αφορά την ύπνωση μέσα στην οποία ζούσατε, την ύπνωση που προέρχεται κυρίως από την μαζική συνείδηση, η οποία σας έχει υπνωτίσει μέσα σ’ αυτή την νοητική, τοπική, γραμμική πραγματικότητα. Δεν είναι κακό. Δεν ήταν κάποια καταχθόνια συνωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ ή της Χίλαρι. Μπορεί να είχαν συννενοηθεί….. – όχι, όχι ( γέλια). Δεν είναι μια καταχθόνια συνωμοσία. Απλά προέκυψε, και την αποκαλώ ύπνωση. Δεν ήταν ο υπνωτισμός ,όπου κάποιος κάθεται μπροστά σας κουνώντας ένα ρολόι μπρος πίσω. Είναι απλά… υπνωτισμένος σημαίνει νοητικός προγραμματισμός, νοητική απάθεια.
Τώρα, δεν πρόκειται να σας υπνωτίσω ή να σας απο- υπνωτίσω, τίποτε από αυτά. Εσείς θα απο- υπνωτίσετε τον εαυτό σας. Απλά θα απο- υπνωτίσετε τον εαυτό σας. Αν δεν θέλετε να το κάνετε, δεν πειράζει. Αν φοβάστε να απο- υπνωτιστείτε , μην το κάνετε ή κάντε το αργότερα. Αλλά βασικά θα πάμε κυριολεκτικά, πολύ κυριολεκτικά να σβήσουμε όλα αυτά τα στρώματα που σας κρατούσαν νοητικά, τοπικά, γραμμικά. Θα τα διαγράψουμε.
Τώρα, αυτό δεν σημαίνει , ότι όλα θα φύγουν μεμιάς. Θα διαλυθούν με τον καιρό. Δεν πειράζει. Αλλά αφορά τον απο- υπνωτισμό του εαυτού σας. Αυτό είναι το πρώτο μέρος. Θα κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα – εννοώ, θα σταματήσουμε την μουσική, θα κάνουμε αναπνοές – και μετά θα επιστρέψουμε στον αισθησιασμό.
Τώρα, αν δεν θέλετε να κάνετε το πρώτο μέρος ή αν θέλετε να κάνετε ένα μικρό μέρος απελευθέρωσης από την ύπνωση, δεν θα μπορέσετε να κάνετε το δεύτερο μέρος. Κι έτσι, απλά απολαύστε την μουσική, απολαύστε τον απαλό ήχο της φωνής μου και διασκεδάστε. Διαφορετικά, πάμε πίσω στον αισθησιασμό. Πάμε να γίνετε υπεραισθησιακές ανθρώπινες υπάρξεις, με την έννοια πως θα βρίσκεστε ακόμα μέσα στις ανθρώπινες αισθήσεις σας, αλλά τώρα τις μετατρέπουμε σε πραγματικό αισθησιασμό.
Κι έτσι, χαμηλώνουμε τα φώτα, βάζουμε λίγη μουσική, τρώω μια μπουκιά από το κουλουράκι μου.
( αρχίζει η μουσική)
Μεράμπ για τον Υπεραισθησιασμό – Πρώτο Μέρος
Παίρνουμε μια καλή βαθιά αναπνοή. Χαλαρώστε, νιώστε άνετα.
Όλο αυτό το ταξίδι μέσα στο μυαλό ήταν συναρπαστικό. Συναρπαστικό. Βάλατε τον εαυτό σας πραγματικά μέσα σε ένα πολύ ξένο, μη οικείο περιβάλλον, απομονώσατε τον εαυτό σας με τέτοιο τρόπο που ξεχάσατε την αισθαντική σας φύση. Χρησιμοποιώ την λέξη αισθησιακός, αισθαντικός και δημιουργικός ή δημιουργός, τις χρησιμοποιώ εναλλάξ. Είναι όλες το ίδιο.
Αλλά στην διαδρομή υπήρξε τόσος προγραμματισμός, αλλά τα λόγια – τα λόγια από τους γονείς σας και τους δασκάλους σας, τα λόγια από τους ηγέτες σας – που σας έφεραν σ’ αυτή την νοητική κατάσταση. Κι επίσης με την επιθυμία να γίνετε όλο και πιο νοητικοί, να αποκτάτε περισσότερο μυαλό, να αποκτάτε περισσότερη διανοητική νοημοσύνη.
Μέρος του προγραμματισμού σας προήλθει από εσάς, από μια προηγούμενη ζωή. Μερικοί ήσασταν φιλόσοφοι, δάσκαλοι, ιεροκήρυκες, συγγραφείς, ρήτορες. Κάποια απ’αυτά λόγια στα οποία βασίζεστε , για το πώς θα έπρεπε να είναι η ζωή, πώς θα γίνετε καλύτεροι άνθρωποι, πώς θα γίνετε πιο έξυπνοι άνθρωποι. Κάποια από αυτά τα λόγια ,που σας προγραμμάτισαν, προήλθαν από εσάς , προήλθαν από αυτό που καλείτε ένας προηγούμενος ή ακόμα κι ένας μελλοντικός εαυτός.
Υπάρχουν αυτά τα στρώματα επί στρωμάτων της ύπνωσης. Η ύπνωση είναι, αυτό που αποδέχεται το μυαλό και αληθινά, δεν είναι απαραίτητα δικά σας. Είναι υφάνσεις από ένα υλικό, που τελικά ενταφιάζει τον εαυτό του. Υφάνσεις πεποιθήσεων, κρίσεων, του τί είναι σωστό ή λάθος, τι είναι εφικτό ή τί δεν είναι εφικτό.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Η μαγεία είναι πολύ αληθινή. Δεν μιλάω για την μαγεία της σκηνής, μιλάω για την μαγεία της ζωής. Μαγεία, η ικανότητα να μετακινείστε ανάμεσα στις διαστάσεις. Μαγεία, όπως να εμφανίζονται πράγματα. Είναι τόσο αληθινή. Είναι τόσο, χα, η βασική φύση της πραγματικότητας. Και τι συνέβη στην μαγεία σ’ αυτό τον μοντέρνο κόσμο, νοητικό κόσμο; Την πέταξαν έξω. Αν δεν μπορείτε να την ορίσετε με επιστημονικούς μαθηματικούς όρους, τότε δεν υπάρχει . Κι όμως, υπάρχει. Είναι ακόμα εδώ, αλλά δεν είναι αντιληπτή. Είναι έξω από το πεδίο κατανόησης.
Αυτά συμβαίνουν με αυτές τις υφάνσεις της ύπνωσης, δημιουργούν μια ταπετσαρία, που τελικά ενταφιάζει ή κλείνει στο κουτί κάποιον, μέσα στους δικούς του περιορισμούς.
Υπάρχουν εκατομμύρια επικαλύψεων , υπνωτικών επικαλύψεων, που προήλθαν από άλλους – όχι με καταχθόνιους τρόπους, απλά αιωρούνται εκεί έξω – επικαλύψεις που προήλθαν από τον εαυτό σας, και τις αποκαλώ ύπνωση, γιατί η ύπνωση είναι μια υπόδειξη ή μια εντολή εμφυτευμένη μέσα στο μυαλό και αποδεκτή από το μυαλό.
Το μυαλό, που είναι γενικά τόσο επικριτικό μαζί σας – εσείς, το μυαλό σας, τόσο επικριτικοί – κρίνει όλες τις υπνωτικές σκέψεις, που έρχονται καθημερινά μέσα από τις ειδήσεις , τις διαφημίσεις, από άλλους ανθρώπους, από πράγματα που βρίσκονται στον αέρα, στην συνείδηση, στην μαζική συνείδηση.
Και βάζει τότε το μυαλό να περιστρέφεται ,μέσα σε όλο αυτό τον στρόβιλο, για το τί είναι αληθινό και τί όχι, τί είναι σωστό και τί δεν είναι. «Είμαι αυθεντικός; Είμαι αληθινός;» Είναι μια μάχη μέσα στο μυαλό. Είναι πραγματικά μια μάχη στις στροφές του μυαλού.
Μια μάχη που ποτέ δεν μπορείτε να κερδίσετε. Αλλά με τον πραγματικό αισθησιασμό – την ικανότητα να αισθάνεστε και να νοιώθετε, πέρα από τους περιορισμούς του μυαλού, την ικανότητα να καταλαβαίνετε, να έχετε επίγνωση για τις άλλες πραγματικότητες, που υπάρχουν ακριβώς εδώ, η μαγεία είναι ακριβώς εδώ – αυτό θα βάλει ένα τέλος, σε όλες τις συζητήσεις γύρω από την αυθεντικότητα, γύρω από τα « Είμαι αληθινός; Είμαι γνήσιος; Είναι σωστό ή λάθος;» Όλα αυτά τα πράγματα γίνονται τόσο δευτερεύοντα.
Με τον αισθησιασμό δεν υπάρχει κριτική, δεν αφορά μια καλή αισθησιακή εμπειρία ή με μια κακή. Δεν υπάρχει κριτική, αν ήταν μεγάλη ή μικρή. Είναι η επιστροφή στην αληθινή σας φύση σαν δημιουργικός δημιουργός.
Λειτουργείτε με πέντε αισθήσεις και ένα μυαλό. Υπάρχουν πάνω από 200 χιλιάδες άλλοι τρόποι αίσθησης. Δεν θα προσπαθήσουμε να ξεσκεπάσουμε ή να ανακαλύψουμε όλους αυτούς τους τρόπους, αλλά αυτή είναι η φύση σας, σαν μια αισθαντική ύπαρξη.
Και τώρα, καθώς ο άνθρωπος κάθεται εδώ, εσείς, με οποιονδήποτε κατάλληλο τρόπο, μπορείτε να απελευθερώσετε όλες αυτές τις υπνωτιστικές επικαλύψεις .
Μπορείτε να ξηλώσετε όλες τις ταπετσαρίες, που έχουν υφανθεί μέσα σε ένα νοητικό περίβλημα, όπως θέλετε ,και να απελευθερώσετε αυτές τις υπνωτιστικές επικαλύψεις . Από σας εξαρτάται. Κάντε το όταν είστε έτοιμοι.
Είναι η πράξη της συνείδησης. Να επιλέξετε να βγείτε από την ύπνωση.
Πάρτε μια βαθιά αναπνοή και επιτρέψτε στον εαυτό σας να το κάνει
( παύση)
Είστε εσείς, που απελευθερώνετε τον εαυτό σας, από τους περιορισμούς του νοητικού.
( παύση)
Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή. Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή. Καλή βαθιά αναπνοή.
( η μουσική σταματάει)
Ας καθίσουμε για λίγο σ’ αυτή την αισθησιακή στιγμή.
( παύση)
Ο Μάστερ δεν αμφιβάλλει αν το έκανε σωστά . Ο Μάστερ δεν αμφιβάλλει, αν αυτό θα δουλέψει ή όχι. Ο Μάστερ γνωρίζει, ότι πράγματι απελευθέρωσε όλες τις υπνωτιστικές επικαλύψεις και μετά ο Μάστερ πηγαίνει να απολαύσει τη στιγμή.
Δεν γυρνάτε πίσω να το ξανα επισκευτείτε. Δεν αναρωτιέστε αν τα το κάνατε σωστά ή λάθος. Ο Μάστερ απλά γνωρίζει, ότι απελευθέρωσε όλη την ύπνωση. Δεν έχει σημασία πώς έφτασε μέχρι εκεί, πόσο δύσκολο ήταν, πόσο βαθιά πήγε. Ο Μάστερ έχει ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο και λέει: « Σήμερα απελευθέρωσα όλα αυτά τα υπνωτιστικά εμφυτεύματα, ώστε τώρα να μπορώ να βαδίσω στην αισθαντικότητά μου».
Μεράμπ για τον Υπεραισθησιασμό- Μέρος Δύο
Παίρνουμε μια βαθιά ανάσα και κάνουμε ακριβώς αυτό. Ανοίγουμε ξανά την μουσική. Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή.
( η μουσική παίζει ξανά)
Και τώρα , αφορά το να επιτρέψετε ,να επιστρέψετε στην αισθησιακή σας φύση.
Δεν είναι κάτι που μπορείτε να προσπαθήσετε να το δημιουργήσετε, γιατί υπάρχει ήδη. Δεν είναι κάτι για να το προσπαθήσετε, καθόλου. Η προσπάθεια απλά θα δημιουργήσει περισσότερη τριβή.
Κι έτσι πάρτε μια βαθιά αναπνοή και τώρα είναι η ώρα του Επιτρέπω.
Επιτρέπω τον Υπεραισθησιακό άνθρωπο σημαίνει, ότι θα εξακολουθήσετε να έχετε τις ανθρώπινες αισθήσεις σας. Θα εξακολουθήσετε να αντιλαμβάνεστε την πραγματικότητα ή μέρος της πραγματικότητας μέσω αυτών των αισθήσεων. Αλλά τώρα πάμε πέρα από αυτές. Υπάρχουν τόσες πολλές άλλες αισθήσεις, τρόποι να αντιλαμβάνεστε, να νοιώθετε, να βιώνετε την πραγματικότητα.
Ναι, όντως, ο άνθρωπος έπληττε αφόρητα. Ο άνθρωπος προσπαθούσε να βελτιώσει το κλουβί στην ζούγκλα, προσπαθούσε να διασκεδάσει τον εαυτό του. Όλον αυτό τον καιρό, ξέρατε ότι υπήρχαν πολύ περισσότερα. Ίσως δεν ξέρατε, πώς να τα προσδιορίσετε, αλλά ξέρατε ότι υπήρχαν.
Ο αισθησιασμός, η ικανότητα να αντιλαμβάνεστε πέρα από τα μάτια, τα αυτιά και το μυαλό. Η ικανότητα να νοιώθετε, σε ένα επίπεδο που είχατε να νοιώσετε για πολύ καιρό . Ένα επίπεδο αίσθησης, που δεν είναι συναισθηματικό, αλλά όμως είναι μεγαλειώδες και γεμάτο χρώματα. Ένα αίσθημα χωρίς πρότυπα, χωρίς περιορισμένα πρότυπα. Η αίσθηση της ακοής, που είναι σε πρότυπα, αλλά υπάρχουν πολύ περισσότερα πέρα από αυτά.
Καμιά φορά το μυαλό το αποκαλεί χάος, γιατί δεν το καταλαβαίνει, αλλά οι πραγματικές αισθήσεις, οι αισθήσεις του Εγώ Είμαι, δεν το θεωρούν χάος. Δεν χρειάζεται να μπει σε καλούπια. Δεν χρειάζεται να χωρέσει μέσα σε ένα χαριτωμένο μικρό κουτί.
Σ’ αυτό το σημείο παίρνετε μια βαθιά αναπνοή και, χωρίς να χρειαστεί να δουλέψετε με τίποτε, επιτρέπετε στον εαυτό σας να γίνετε αισθησιακοί ξανά.
Θα το νοιώσετε στο σώμα σας , φυσικά, και θα αγγίξει το μυαλό σας, αλλά πάει πολύ πιο πέρα από αυτό.
( παύση)
Υπάρχουν πολλές, πολλές άλλες πραγματικότητες, διαστάσεις εκεί έξω. Και θυμηθείτε, τι είπα λίγο πριν, είπα ότι οι άλλες διαστάσεις, είναι οι άλλες σας αισθήσεις. Δεν υπάρχει ένα έκτο, έβδομο, όγδοο επίπεδο διάστασης, που οι άνθρωποι, κάποιοι από αυτούς, μιλούν και λένε πως εκεί θα είστε πιο μεγαλειώδεις ανθρώπινες υπάρξεις. Δεν υπάρχουν. Είναι κατασκεύασμα του μυαλού. Είναι μια φθηνή επιθυμία του μυαλού « Ας έχουμε μια έβδομη και μια όγδοη διάσταση , και μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον και μπορούμε να δούμε ανάμεσα από τα ρούχα των ανθρώπων και…» Δεν είναι έτσι οι διαστάσεις.
Οι διαστάσεις είναι άλλες αισθήσεις, άλλοι τρόποι να αντιλαμβάνεστε και να νοιώθετε την απεραντοσύνη της πραγματικότητας.
( παύση)
Όταν μιλήσαμε για πρώτη φορά για την ενσωματωμένη φώτιση, με άλλα λόγια, να παραμείνετε στο σώμα σας και να Συνειδητοποιείτε την φώτισή σας, θέλω να θυμηθείτε όταν αρχίσατε να μιλάτε γι αυτό την πρώτη φορά. «Ενσωματωμένη Φώτιση. Ω!» σκεφτήκατε « Δεν θα χρειαστεί να δουλεύω. Ω, ενσωματωμένη φώτιση. Ω, θα είμαι τόσο έξυπνος κι όλοι θα έρχονται σε μένα για απαντήσεις. Όλοι θα έρχονται σε μένα να τους λύσω τα προβλήματα. Ω, ενσωματωμένη φώτιση. Δεν θα γεράσω ποτέ.»
Τι θα λέγατε για έναν επαναπροσδιορισμό της ενσωματωμένης φώτισης; Την ικανότητα να αισθάνεστε σε πολλά , πολλά και διαφορετικά επίπεδα, να είστε υπεραισθησιακοί. Ποτέ ξανά περιορισμένοι. Ποτέ ξανά στον πάτο της δημιουργίας. Αληθινά συναισθήματα. Πραγματική επίγνωση.
Θυμάστε τι είπα πριν; Αν ήμουν άνθρωπος και με ρωτούσαν για τις επιθυμίες μου γι αυτή την χρονιά, θα έλεγα, ναι, θα ήθελα να είμαι λάτρης του μυαλού. Αναμφίβολα. Αλλά ενός μυαλού που δεν κρίνει, ενός μυαλού που δεν περιορίζει, που δεν ελέγχει. Αλλά θα ήθελα επίσης να ανοίξω τις αισθήσεις μου, να νοιώθω με έναν τρόπο – να νοιώθω την ζωή με έναν τρόπο – με χρώματα, με ζωντάνια, με το βάθος που είχε εκλείψει για τόσο πολύ . Να νοιώθω με έναν εκτεταμένο τρόπο.
Και, ξανά, αισθήσεις. Δεν μιλάω για αισθήματα. Τα αισθήματα είναι ο λανθασμένος τρόπος που νοιώθει το μυαλό. Η πραγματική επίγνωση, είναι ο μετάνθρωπος, είναι ο υπεραισθησιακός και αυτό ακριβώς επιτρέπετε αυτή την στιγμή.
Είναι η ώρα να αφιερώσετε μια στιγμή, για να συνδεθείτε ξανά με την αληθινή σας φύση.
( παύση)
Την πραγματική σας φύση του δημιουργού, της δημιουργικότητας. Το να είστε αισθησιακοί. Πάνω απ όλα, να είστε αισθησιακοί.
Έτσι, όταν είπατε για πρώτη φορά « Ναι, αυτό είναι που θέλω, αυτή την ενσωματωμένη φώτιση, να παραμείνω στο φυσικό μου σώμα, και να επιτρέψω την φώτιση» , δεν αφορούσε το να είστε πιο νέοι ή πιο πλούσιοι ή οτιδήποτε κι αν ήταν αυτό ή η πιο σοφή ύπαρξη στην Γη. Τίποτε από όλα αυτά. Αυτό που πραγματικά λέγατε ήταν « Θέλω να επαναφέρω τις αισθήσεις».
Κι έτσι, παίρνουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτό. Τι υπέροχος τρόπος να ξεκινήσουμε την χρονιά.
Βλέπετε, μετά, όλα τα άλλα πράγματα, η κριτική για το σωστό ή το λάθος, για το αν είστε αυθεντικοί και αληθινοί, αν είστε αρκετά πνευματικοί, αν είστε αρκετά καλά άτομα, όλα αυτά, φεύγουν από το παράθυρο. Είναι για γέλια. Είναι άνευ σημασίας.
Κι όλα αυτά περί νεότητας. Ξέρετε , όταν πραγματικά ζείτε αισθησιακά, αυτό έχει μια επίδραση – θα έχει μια επίδραση- στο φυσικό σας σώμα. Και όταν πραγματικά ζείτε αισθησιακά, όταν επιτρέπετε τον αισθησιασμό σας, θα έχει έναν εντυπωσιακό αντίκτυπο στον ζήλο του μυαλού. Και όλο το εγώ του μυαλού, όλη η ταυτότητα του μυαλού θα γίνει τόσο ασήμαντη, ακόμα και για το μυαλό. Θα σταματήσει αυτή την εμμονή γύρω από τον εαυτό του.
Κι όλα όσα συμβαίνουν σ’ αυτό τον πλανήτη, όλα όσα θα συμβούν αυτό τον χρόνο, όλες οι αλλαγές και οι αναταραχές και τα παιχνίδια εξουσίας κι όλα τα υπόλοιπα, ξαφνικά θα φαίνονται τόσο μικρά, τόσο ασήμαντα.
Ο αισθησιασμός εμφανίζεται και ξαφνικά συνειδητοποιείτε, για να το πω λίγο αλλόκοτα, ξαφνικά συνειδητοποιείτε ότι όλο αυτό το θέμα με την Πραγμάτωση έχει ήδη συμβεί. Συνειδητοποιείτε την Συνειδητοποίησή σας. Ακούγεται παράξενο, αλλά θα πείτε « Ω, Θεέ μου! Όλα όσα προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω είναι ήδη εδώ».
Κι έτσι, με αυτό, πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή. Μην το δουλέψετε. Απλά επιτρέψτε το.
( η μουσική σταματάει)
Επιτρέπετε στον εαυτό σας να είναι αυτός ο Υπεραισθησιακός άνθρωπος, η υπεραισθησιακή ύπαρξη, που πάντοτε ήσασταν.
Μετά παίρνετε μια καλή βαθιά αναπνοή και με ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο λέτε « Όλα είναι καλά στην δημιουργία».
Και έτσι είναι.
Σας ευχαριστώ αγαπημένοι μου φίλοι. Μέχρι τον επόμενο μήνα, να είστε αισθησιακοί. Σας ευχαριστώ ( το ακροατήριο χειροκροτάει).
Μετάφραση : Καλλιόπη Παγούδη, Μαρία Γρηγοράκη