Shoud 8, Transhuman

Απρίλιος 2017

( Περνώντας από αλλαγές, Τροφή, Ευαισθησία, Θόρυβος, Αρνητικές σκέψεις, Τα πλήθη, Μυρωδιές, Η Φύση, Μεράμπ σε κύκλο, μεράμπ let it go, Αφήστε το να φύγει )

Εγώ Είμαι αυτό που Είμαι, ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή στο ξεκίνημα αυτού του Shoud. Μια καλή βαθιά αναπνοή μαζί.

Νοιώσατε κάποια αλλαγή στον χώρο; Κάποια αλλαγή, όπου κι αν βρίσκεστε; Ξεκινάμε το Shoud με ένα πολύ όμορφο βίντεο και μια πολύ αισθησιακή μουσική, όπου αφήσατε όλες σας τις ανησυχίες και έγνοιες για λίγο, η προσοχή σας διασπάστηκε, και εστιάσατε στις εικόνες της σκηνής, που σας έφεραν πολλές αναμνήσεις. Την αγάπη σας γι αυτόν τον πλανήτη ( αναφέρετε στο βίντεο)- αυτό που οι Shaumbra λένε πως θα τους λείψει περισσότερο από όλα σε αυτή την τελευταία τους ενσάρκωση. Αυτό που θα σας λείψει περισσότερο, αγαπητοί Shaumbra, αυτό  που θα νομίζετε ότι θα σας λείψει περισσότερο,  πέρα από τις οικογένειές σας ή τους αγαπημένους σας ή τα κατοικίδιά σας ή οτιδήποτε άλλο, η φύση. Αυτή η φύση, η Γαία, υπάρχει πάντοτε μέσα σας. Όπου κι αν πάτε, ακόμα και στις μη φυσικές σφαίρες, θα την κουβαλάτε μαζί σας.

Αυτή είναι η ομορφιά του να είσαι Αναληφθείς Δάσκαλος. Από την στιγμή που βρέθηκες σ’ αυτό τον πλανήτη, από την στιγμή που ένοιωσες τις δονήσεις της φύσης- η φύση, δίνει ζωή στην ζωή, σας κάνει να εκφράζεστε, ακόμα και με έναν εστιασμένο μονοδιάστατο τρόπο, παρόλα αυτά σας κάνει να εκφράζεστε- η φύση, θα την κουβαλάτε μαζί σας όπου κι αν πάτε.

Όταν θα θέλετε να κάνετε έναν περίπατο στο δάσος, ακόμα κι αν βρίσκεστε σε κάποιον πολύ μακρινό γαλαξία, ακόμα κι αν βρίσκεστε στις άλλες διαστάσεις, θα μπορείτε πάντοτε να την ανακαλείτε. Αυτή είναι η ομορφιά αυτού που κάνατε εδώ, ιδιαίτερα στην τωρινή σας ενσάρκωση. Να την βάλετε μέσα σας, να την ενσωματώσετε.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό, για την αλλαγή που προέκυψε καθώς έπαιζε αυτό το υπέροχο βίντεο, για την αλλαγή και για το γεγονός ότι επιτρέψατε έστω για λίγο. Επιτρέψατε αρκετά πράγματα. Επιτρέψατε στον εαυτό σας να ηρεμήσει, να βγει από το μυαλό, να σταματήσει να σκέφτεται, αυτές οι σκέψεις που σφυροκοπούν το μυαλό σας τόσο συχνά. Επιτρέψατε στον εαυτό σας να είναι αισθησιακός. Όσο έπαιζε το βίντεο, δεν ήσασταν απλά εστιασμένοι- η αίσθηση της Εστίασης, η εστίαση στην Εστίαση. Για μια στιγμή αφήσατε να βγουν οι άλλες σας αισθήσεις.

Μιλάω πολύ τελευταίως για τις αισθήσεις, επειδή είναι το τελικό στάδιο ενός Μάστερ καθώς περνάει από την αφύπνιση στην ενσωματωμένη φώτιση. Συνειδητοποιείτε ότι δεν έχει να κάνει με την μελέτη αρχαίων χειρογράφων, ούτε με την πειθαρχία, που ίσως να μην σας αρέσει, να μην σας φέρνει χαρά, έχει να κάνει με απλά με το άνοιγμα που κάνετε στις άλλες σας αισθήσεις με φυσικό τρόπο, με άνεση.

Περνώντας μέσα από τις Αλλαγές

Ξέρω ότι αυτή την στιγμή βρίσκεστε σε μια ρευστή κατάσταση. «Ρευστή», είπα. Μια ρευστή κατάσταση, μια κατάσταση σύγχυσης, μια μεταβατική κατάσταση τώρα, και είναι απόλυτα φυσιολογικό, απόλυτα αναμενόμενο. Στην πραγματικότητα, το κάνετε με περισσότερη χάρη από ότι το έκαναν ποτέ πολλοί από τους Αναληφθέντες Δασκάλους. Το κάνετε με πολύ πιο ενσωματωμένο  τρόπο από ότι θα περίμεναν πολλοί από τους Αναληφθέντες Δασκάλους που κάθονται στο Κλαμπ.

Είναι δύσκολο. Είναι προκλητικό. Χωρίς αμφιβολία. Είναι σαν να σας ρουφάει η βαρύτητα- μια βαρύτητα που θέλει να σας κάνει να επιστρέψετε στο μυαλό, στην μία και  μοναδική αίσθηση της Εστίασης. Μια βαρύτητα που σας ρουφάει πίσω στους παλιούς τρόπους και σας βάζει να τους τελειοποιήσετε, σκεπτόμενοι ότι αυτό κατά κάποιο τρόπο θα σας οδηγήσει στην κατανόηση. Βρίσκεστε στο σημείο όπου επιστρέφετε στις αισθήσεις σας ενώ είστε ακόμα μέσα στο φυσικό σας σώμα, ενώ ενσωματώνετε τις εμπειρίες του φυσικού πεδίου στην ζωή σας.

Είναι πολύ βαθύ. Δεν υπάρχουν ανθρώπινες λέξεις για το περιγράψω, αλλά βρίσκεστε  σε ένα μεταβατικό στάδιο. Και το σπουδαιότερο πράγμα που ακούω στους νυχτερινούς  καυγάδες που κάνουμε, στα νυχτερινά σας επιχειρήματα, ακόμα και στις προσωπικές στιγμές όταν είστε μόνοι σας, αναρωτιέστε ξανά και ξανά, « Τι δεν πάει καλά με μένα;» Έχετε έναν ελαφρύ πονοκέφαλο. « Τι δεν πάει καλά με μένα;»

Τα δάχτυλα των ποδιών σας πονάνε, «Τι δεν πάει καλά με μένα;» Οι σκέψεις σας καλυτερεύουν. «Τι δεν πάει καλά με μένα;» Δεν έχετε φυσιολογική ροή των πραγμάτων και συγχρονισμό στην ζωή σας, στην ουσία δεν υπάρχει αυτή η παλιά πλήξη πια στην ζωή σας, « Τι δεν πάει καλά με μένα;» αναρωτιέστε. Και σας το λέω ξανά και ξανά, «Δεν υπάρχει απολύτως κανένα πρόβλημα».

Περνάτε μέσα από τόσο βαθιές αλλαγές με την μία, βαθιές αλλαγές στο σώμα και στο μυαλό. Δεν υπάρχει τίποτε λάθος. Απλά αναπνεύστε και επιτρέψτε την επόμενη φορά που θα αντιμετωπίσετε τέτοιες καταστάσεις– «Γιατί όλα καταρρέουν στην ζωή μου; Γιατί πονάει το σώμα μου; Γιατί είναι όλα τόσο μπερδεμένα;» – είναι επειδή περνάτε μέσα από τις μεγαλύτερες αλλαγές από οποιαδήποτε άλλη ενσάρκωσή σας, πάνω από χίλιες ενσαρκώσεις. Από όλα όσα έχετε περάσει, τώρα περνάτε την μεγαλύτερη αλλαγή ενόσω βρίσκεστε μέσα στο φυσικό σώμα, ενόσω κάνετε την μετάβαση από το μυαλό στις αισθήσεις.

Δεν υπάρχει κάποιο λάθος, αλλά είναι περίπου σαν μια προφητεία ολοκλήρωσης εαυτού. Είναι περίπου σαν να θέλετε να υπάρχει κάποιο λάθος. Ίσως. Λιγάκι. Ε, ναι. Είναι κάπως αρρωστημένο σαν να λέμε- «Χρειάζεσαι ψυχολόγο»-  ( γέλια). «Τι δεν πάει καλά με μένα;» Θέλετε στ’ αλήθεια απάντηση πάνω σ αυτό; Τι δεν πάει καλά με εσάς; « Γιατί διαλύετε το σώμα μου; Ω Θεέ μου! Θα πρέπει να έχω κάποια φρικτή αρρώστια. Γερνάω. Δεν μπορώ πια να σκεφτώ.» Δεν υπάρχει απολύτως κανένα πρόβλημα. Περνάτε μέσα από  μια μετάβαση. Αφήνει το σημάδι της στο σώμα σας. Αυτό κάνει. Αφήνει το σημάδι της στις σκέψεις σας και στο μυαλό σας και σε όλα τα άλλα, όλα όσα πιστεύατε ότι είστε, όλα όσα σας προσδιόριζαν. Αφήνει τα σημάδια της.

Αλλά αν απλά μπορούσατε να πάρετε μια βαθιά αναπνοή με τον πιο μάστερ τρόπο- πάρτε μια βαθιά αναπνοή σαν Μάστερ και πείτε- «Όλα είναι μέρος αυτού του πράγματος που έχω επιλέξει και ονομάζεται ενσωματωμένη φώτιση. Αυτό είναι όλο. Αυτό είναι όλο.»

Κι έτσι την επόμενη φορά που θα πάρετε κλήση για παράβαση του ορίου ταχύτητας, δεν θα ξέρετε καν ότι το υπερβαίνετε. Την επόμενη φορά που θα σας πέσει από το χέρι ένα πιάτο  και σπάσει. Την επόμενη φορά που θα γλιστρήσετε και θα χτυπήσετε τον ώμο σας ή οτιδήποτε μπορεί να σας συμβεί. Την επόμενη φορά που θα περάσετε μια άγρυπνη νύχτα. Την επόμενη φορά που θα κρυολογήσετε, την επόμενη φορά που θα σας αφήσει ο σύντροφός σας, οτιδήποτε κι αν σας συμβεί, πάρτε μια βαθιά αναπνοή. Δεν  υπάρχει   κάποιο λάθος. Απλά προχωράτε στην κυριαρχία σας, στο να γίνετε Μάστερ. Και όσο πιο νωρίς ο άνθρωπος το αναγνωρίσει αυτό, τόσο πιο νωρίς ο άνθρωπος θα επιτρέψει το «και»- «Ω, και δεν υπάρχει κανένα λάθος, όλα είναι μέρος αυτής της μεταμόρφωσης, της επέκτασης, της επίγνωσης της πολυδιαστατικότητας» . Οτιδήποτε και να σας συμβεί- την επόμενη φορά που θα συμβεί, αντιμετωπίστε το σαν Μάστερ. Αναπνεύστε σαν Μάστερ. Κάντε το με χάρη όπως ένας Μάστερ κι απλά επιτρέψτε το.

Ο άνθρωπος, ναι, πολύ πιθανών να ουρλιάζει και να λέει, «Ω! Αφού όλα τα κάνω λάθος.»  Όχι. Η ζωή σας έχει αλλάξει.

Σας έχω ξαναπεί, ποιο είναι το χειρότερο σενάριο; Να μην αλλάζει τίποτε. Το χειρότερο σενάριο είναι να συνεχίσετε να κάνετε αυτό που κάνατε επί χιλιάδες ενσαρκώσεων; Πόσα χρόνια ήταν οι χιλιάδες ενσαρκώσεις; Πολλά. Εκατό χιλιάδες χρόνια να ζείτε κάτι παρόμοιο, κάποιοι περισσότερα  και κάποιοι άλλοι λιγότερα.  Όμως, στ’ αλήθεια θέλετε να συνεχίσετε να κάνετε αυτό ξανά και ξανά; Είναι- ένα ακόμα μεγαλύτερο ερώτημα- είναι  αλήθεια ασφαλές; Είναι ασφαλές; Να συνεχίσετε να κάνετε τα ίδια πράγματα, να σηκώνεστε από το κρεβάτι κάθε μέρα, να τρώτε το ίδιο φαγητό, να κάνετε τις ίδιες συζητήσεις με τους ίδιους φίλους, να πηγαίνετε στην ίδια δουλειά με τις ίδιες ανθρώπινες ανησυχίες.

Υπάρχει μια νοοτροπία, « Ε, να, είναι ασφαλές. Ξέρω τον διάβολο. Γνωρίζει ήδη τι θα βγει από αυτό, κι έτσι θα μείνω σ’ αυτό.» Κι όμως δεν είναι ασφαλές. Στην πραγματικότητα είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα πράγματα που θα μπορούσατε ποτέ να κάνετε στον εαυτό σας- να τον βάλετε σε μια ρουτίνα, σε μια ακόμα πιο βαθιά ρουτίνα.

Το παράξενο είναι- για μένα παράξενο, όχι για εσάς- το παράξενο είναι ότι, όταν προσπαθείτε να μπείτε σε μια ρουτίνα, όταν προσπαθείτε να ακολουθήσετε τα πρότυπά σας επειδή σας προσφέρουν άνεση και γνωρίζετε τι να περιμένετε, υπάρχει ένα άλλο κομμάτι του εαυτού σας που ονομάζεται «Ο- Μάστερ- Κλωτσιά» – ΟΜΚ- που εμφανίζεται και σας βλέπει μέσα σ αυτή την βρωμερή ρουτίνα για την οποία ο άνθρωπος παραπονιέται, και θα κάνει πράγματα για να σας βγάλει έξω από αυτήν, επειδή ο Μάστερ δεν θέλει να βρίσκεστε μέσα στην ρουτίνα. Δεν θέλει να βρίσκεστε μέσα στην ρουτίνα. Κι έτσι ο Μάστερ- Κλωτσιά θα έρθει και θα σας βγάλει απ αυτήν.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό, καθώς ξεκινάμε με την ερώτηση της ημέρας, την ερώτηση του Shoud. Λίντα, ετοίμασε το μικρόφωνο. 

Η Ερώτηση της Ημέρας

Λίντα: Έτοιμο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έτοιμο. Ξεκινάμε. Ποιο είναι το πιο ενοχλητικό πράγμα στην ζωή σας αυτή την στιγμή; Ανάψτε τα φώτα, παρακαλώ.

ΛΙΝΤΑ: Ω, μπορώ να απαντήσω εγώ;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, για να λέμε την αλήθεια, είχα σκοπό μου να σε ρωτήσω. Είσαι η πρώτη. Ποιο είναι το πιο ενοχλητικό πράγμα στην ζωή σου αυτή την στιγμή και γιατί; Άντε. Αν θέλεις, όρθια.

SHAUMBRA 1 (γυναίκα): Οκ. Κοκκινίλες σε όλο μου το σώμα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κοκκινίλες. Μπορούμε να δούμε τις κοκκινίλες στο σώμα σου; ( γέλια)

SHAUMBRA 1 ( γελάει) Όχι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ:  Αϊ. Αϊ. Κοκκινίλες. Σου φέρνουν φαγούρα;

SHAUMBRA 1 Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι κόκκινες ή πράσινες;

SHAUMBRA 1: ( γελώντας) Έντονο  ροζ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έντονο ροζ. Δεν είναι και τόσο άσχημα τα πράγματα. Όταν γίνονται πράσινες, έχουμε πρόβλημα, αλλά… και αναρωτιέσαι: «Τι δεν πάει καλά με μένα;»

SHAUMBRA 1 : Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: « Έχω κοκκινίλες σε όλο μου το σώμα». Και γιατί έχεις αυτές τις κοκκινίλες στο σώμα σου;

SHAUMBRA 1 : ( γελώντας) Ωωωω!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Παραλίγο. Θέλω να πω, αν έλεγες κάτι όπως « δεν ξέρω…»

SHAUMBRA 1: Νοιώθω πως περνάω μέσα από μια μεταμόρφωση, ναι. Απολύτως.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τι κάνεις γι αυτές τις κοκκινίλες; Παίρνεις κάποια άλατα ή κάτι τέτοιο?

SHAUMBRA 1: Όχι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Απλά τις αφήνεις τις κοκκινίλες να υπάρχουν.

SHAUMBRA 1: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Που πιστεύεις ότι βρίσκεται η ρίζα του προβλήματος;

SHAUMBRA 1: Χμμ, η ρίζα του προβλήματος.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πόσο μεγάλες είναι οι κοκκινίλες;

ΛΙΝΤΑ: Χριστούλη μου!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ε, είναι κοκκινίλες. Είμαστε μια οικογένεια! Μπορούμε να συζητάμε γι αυτά τα θέματα. Μπορούμε να δείχνουμε και να συζητάμε εδώ πέρα.

ΛΙΝΤΑ: Μην το κάνεις! Μην το κάνεις!

SHAUMBRA 1: Oκ! ( γελάνε)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θέλεις να δεις τις δικές μου; ( κι άλλα γέλια)

SHAUMBRA 1: Σίγουρα!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η ρίζα του προβλήματος. Η ρίζα του προβλήματος.

SHAUMBRA 1: Κάποιες…. πιθανών…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ακάρεα στρώματος.

SHAUMBRA 1: … ενοχλήσεις.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ενοχλήσεις. Τι είδους ενοχλήσεις;

SHAUMBRA 1: Δεν μου αρέσουν κάποια πράγματα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Βλέπω μέσα από τα ρούχα σου. Βλέπω τις κοκκινίλες. Ω, φίλε. Δεν είναι και τόσο άσχημα τα πράγματα ( γελάει η γυναίκα)

SHAUMBRA 1: Πιστεύω….

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Με πίστεψε..

SHAUMBRA 1: Πιστεύω πραγματικά ότι είναι οι μικροενοχλήσεις της ζωής.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μεγάλες ενοχλήσεις της ζωής, ναι, ναι.

SHAUMBRA 1: Μικρές και μεγάλες.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα τις κατονόμαζες αυτές τις ενοχλήσεις;

SHAUMBRA 1: (γελάει) Ανησυχία για το τι θα επακολουθήσει.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Θέλω να πω, συνδέεται κάποιο όνομα με αυτές τις ενοχλήσεις, όπως Μπομπ ή Μαίρη ή κάποιος; ( η γυναίκα γελάει) Συμβαίνει κάτι τέτοιο;

SHAUMBRA 1: Λιγάκι- ίσως.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, μιας που το ανέφερες ( η γυναίκα γελάει). Ποτέ δεν το είχες σκεφτεί έτσι, κι όμως. Στην πραγματικότητα, η αληθινή αιτία-  είναι αλλεργίες σε φαγητά με τα οποία δεν έχετε συντονιστεί ακόμα. Αλλά κάτι συμβαίνει….

SHAUMBRA 1: Αλήθεια;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ:… με όλη αυτή την διατροφική διαδικασία. Οι άνθρωποι της ζωής σας απλά αποτελούν ένα επιπρόσθετο πρόβλημα σ αυτό. Αλλά όχι, είναι τροφική αλλεργία.

SHAUMBRA 1: Αλήθεια;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι.

SHAUMBRA 1: Ω!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Τι είδους φαγητά σου αρέσουν;

SHAUMBRA 1: Φρούτα και λαχανικά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σκατά ( η γυναίκα γελάει). Φρούτα και λαχανικά. Όχι, αυτά είναι πολύ καλά.

SHAUMBRA 1: Και λίγη ζάχαρη.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και λίγη ζάχαρη, α, πασπαλισμένα με λίγη ζάχαρη ( η γυναίκα γελάει). Τι θα έλεγες για τους φυσικούς κόκκους ή….

SHAUMBRA 1: Ναι, κι αυτά επίσης.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Παγωτό;

SHAUMBRA 1: Μμ, καμιά φορά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αραιά και πού. Οκ. Κρέας;

SHAUMBRA 1: Όχι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί;

SHAUMBRA 1: Δεν μου αρέσει, ποτέ δεν μου άρεσε.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ψάρι; Ψάρι;

SHAUMBRA 1: Κάποτε, αλλά δεν μου αρέσει πια.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αρνί;

SHAUMBRA 1: Όχι, καθόλου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν σου αρέσει το αρνί κεμπάπ;

ΛΙΝΤΑ: Εμένα μου αρέσει να φοράω προβιά προβάτου!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ουάου! Ουάου! ( γέλια). Τι λες για τα κοτόπουλα; Κοτόπουλα.

SHAUMBRA 1: Περιστασιακά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Περιστασιακά. Ναι, οκ. Έχεις λοιπόν κάποιες τροφικές αλλεργίες. Υπερβολικά πολλά οξέα που προκαλούν…. δεν είναι ακριβώς οξέα, αλλά τροφικές αλλεργίες. Άλλαξε την διατροφή σου.

SHAUMBRA 1: Να την αλλάξω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Να την αλλάξεις. Όχι να πας από την μπανάνα στα μήλα. Μιλάω για αλλαγή από μια διατροφή που βασίζεται στα φρούτα, στα βιολογικά , υγιεινά προϊόντα σε μια πραγματικά ελεεινή διατροφή- πίτσα και τηγανιτό  κοτόπουλο ( γέλια). Άλλαξε το φαγητό σου.

SHAUMBRA 1: Οκ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τώρα, τώρα που στα λέω αυτά, πρώτα το στομάχι σου θα επαναστατήσει επειδή  έχεις προγραμματίσει μέσα στο μυαλό σου, ότι συγκεκριμένες τροφές είναι καλές, και συγκεκριμένες τροφές είναι κακές. Προσπάθησε λίγο. Γαρίδες. Σου αρέσουν οι γαρίδες;

SHAUMBRA 1: Όχι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Να τις φας ( γέλια). Σου κάνουν καλό. Λίγες γαρίδες. Σάντρα, σημείωσέ το. Γαρίδες για την επόμενη έξοδό μας εδώ. Ναι, και θα σε βλέπουμε να τρως γαρίδες. Τζιν, σημείωσέ το, θα βάλουμε στο βίντεο ένα κομμάτι που θα τρώμε γαρίδες. Και λίγο κοτόπουλο. Λίγο στήθος κοτόπουλο….

SHAUMBRA 1: Μπορώ να το κάνω αυτό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ:… ή κάτι τέτοιο, ξέρεις. Έχεις λοιπόν τροφικές αλλεργίες που συνδέονται με τις πεποιθήσεις σου και είναι μέρος αυτών- δεν θα κάνω ακόμα τις αποκαλύψεις μου- αλλά είναι υπέροχο. Σ’ ευχαριστώ. Ναι, ναι.

SHAUMBRA 1: Ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και αυτούς τους λεκέδες.

SHAUMBRA 1: Λεκέδες.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Και μπάνια με άλατα.

SHAUMBRA 1: Οκ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Αλλά στα μπάνια με τα άλατα, να κάνεις ένα ωραίο- έχεις μια όμορφη μπανιέρα, έτσι δεν είναι;

SHAUMBRA 1: Ναι, θερμαινόμενη μπανιέρα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κάνε ένα ωραίο μπάνιο και βάλε λίγο θαλασσινό αλάτι μέσα στο νερό και μετά βάλε λίγες από αυτές εδώ τις γαρίδες ( γέλια) και παρατήρησέ τις καθώς θα επιπλέουν γύρω σου. Θα τσιμπολογάνε τους μικρούς σου λεκέδες και θα τους φάνε. Ναι, σπουδαία. Ωωω! Ένα μπάνιο με γαρίδες. Έχω καιρό να το κάνω. Υπάρχουν ακόμα πράγματα που μου λείπουν από την εποχή που ήμουν άνθρωπος. Μπάνιο με γαρίδες. Ναι. Προστάτεψε την ευαίσθητη περιοχή σου, αλλά ξέχωρα από αυτό ( γέλια), το μπάνιο με τις γαρίδες είναι απλά υπέροχο. Ωραία. Σ ευχαριστώ. Οι τροφικές αλλεργίες είναι η απάντηση.

SHAUMBRA 1: Εύκολο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Είναι εύκολο. Ναι. Τώρα, θα το κάνεις στ’ αλήθεια, ή μήπως είναι ένα πρωταπριλιάτικο ψέμα στον θείο Αντάμους, το ότι δηλαδή θα αλλάξεις την διατροφή σου; Θα αρχίσεις να κάνεις άλλους συνδυασμούς τροφών;

SHAUMBRA 1:  Σίγουρα, μπορώ να το κάνω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, λίγα λαζάνια, ίσως, με μια καλή σάλτσα από πάνω και …. ( η γυναίκα κάνει γκριμάτσες). Όχι, δοκίμασε… βλέπεις; Τι σου έλεγα; Ξεκινάω, δίνω αυτή την βαθυστόχαστη διάλεξη- θα μπορούσαμε να κλείσουμε το Shoud εδώ- και μιλάω για αλλαγές στην ζωή σου και εσύ λες, « Τι δεν πάει καλά με μένα;» Περνάς μια περίοδο αλλαγών. Θα σταματήσεις να είσαι μέσα στην ρουτίνα;
Θα προσπαθήσεις να αλλάξεις λιγάκι την διατροφή σου;

SHAUMBRA 1: Απολύτως. Θα το κάνω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λιγάκι. Οκ. Ναι, ναι. Οκ. Σ ευχαριστώ.

ΛΙΝΤΑ: Ω, δεν τελείωσε μαζί σου. Ποτέ δεν τελειώνει ( γέλια). Ποτέ δεν τελειώνει.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σκέφτομαι όλα αυτά που αγαπούσα! Σου αρέσει η πάπια;

SHAUMBRA 1: Όχι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αρέσεις εσύ στην πάπια! ( γέλια). Ναι, δοκίμασέ την. Δοκίμασέ την. Ωραία. Μια μικρή πάπια Πεκίνου.

SHAUMBRA 1: Κουάκ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μακάρι ο Κάλντρε και η Λίντα να. Να με έβγαζαν έξω πιο συχνά για να φάω ενδιαφέροντα φαγητά. ( γέλια).

ΛΙΝΤΑ: Δεν είμαι εγώ το πρόβλημα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το ξέρω ( γέλια και ο Αντάμους δείχνει τον Κάλντρε και λέει μέσα από τα δόντια του «Βαρετός!») Πίτσα και χάμπουργκερ, ναι. Μου κάνει εντύπωση που δεν έχει ένα μεγάλο λεκέ στο σώμα του. ( η Λίντα γελάει). Αλλά σ ευχαριστώ. Σ ευχαριστώ. Ωραία ξεκινήσαμε. Επόμενος.

ΛΙΝΤΑ: Λοιπόν, τα ερευνητικά μυαλά θέλουν να μάθουν.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ποιο είναι το πιο ενοχλητικό πράγμα στην ζωή σας και γιατί;

ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Να σηκώνομαι  στην μέση της νύχτας για να πάω τουαλέτα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό δεν είναι φυσιολογικό;

ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Μου συμβαίνει περισσότερο από το φυσιολογικό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Περισσότερο από το φυσιολογικό, τι συμβαίνει;

ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Εν να….

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωωωω! Μισό λεπτό. Παγώστε την εικόνα. Με πήγε στο νοητικό. Το είδατε; Άρχισε να σκέφτεται γιατί πιστεύει πως αποτελεί πρόβλημα το γεγονός ότι σηκώνεται στην μέση της νύχτας και πηγαίνει στην τουαλέτα. Πάρτε μια βαθιά αναπνοή. Τι συμβαίνει;

ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Ο σεξουαλικός ενεργειακός ιός, η προγονική απελευθέρωση.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Την έχεις βαμμένη.

ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Ενόχληση, ξέρεις, του τύπου… κάποιες φορές αμφιβάλλω….

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εεεεε! Πού είναι ο βομβητής μου; Είσαι λάθος σε όλα τα θέματα.

ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Οκ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σκέφτεσαι υπερβολικά. Κάνεις το « Τι δεν πάει καλά με μένα;» πολύ. «Τι δεν πάει καλά με μένα;» και «μάλλον φταίει αυτό». Ξέχασέ τα όλα αυτά. Έχουμε πάει πέρα από το SES. Οκ; Έχουμε πάει πέρα από το προγονικό θέμα. Υποθέτω ότι τα έχεις δει, τα έχεις παρακολουθήσει, τα έχεις κάνει.

ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τα έχεις διδαχθεί.

ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έχουμε πάει πέρα από αυτά λοιπόν. Τι συμβαίνει τώρα;

( ο Ντέιβιντ κάνει παύση και αναστενάζει)

ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι- περιμένετε μέχρι να κάνω την αποκάλυψή μου- αλλά αυτό που έχεις είναι μια διαταραχή του ύπνου που οφείλεται στην ευαισθησία. Στην ουσία δεν είναι διαταραχή- είναι ευαισθησία στον ύπνο. Γίνεσαι πολύ ευαίσθητος στην κατάσταση του ύπνου. Όπως και να χει είσαι, αλλά δεν το  βγάζεις πολύ, παρόλο που κάποιοι θεωρούν ότι το βγάζεις υπερβολικά. Δεν το αφήνεις ελεύθερο- την πραγματική σου ευαισθησία, την πραγματική σου επίγνωση. Μπαίνεις στην κατάσταση του ύπνου και γίνεσαι πολύ ευαίσθητος, έχεις μεγάλη επίγνωση των πραγμάτων. Τα κρατάς όλα για την ώρα του ύπνου σου, αλλά δεν τα πράττεις στην πραγματικότητα. Είναι λοιπόν τόσο αισθησιακά που σε κάνουν να ξυπνάς και εσύ πιστεύεις ότι ξυπνάς επειδή πρέπει να κατουρήσεις, κάτι που μπορεί και να το κάνεις, αλλά σε αυτό το σημείο δεν έχει καμία σημασία. Έχει περισσότερο να κάνει με την ευαισθησία στον ύπνο, και είναι κάτι καλό, Ντέιβιντ. Είναι κάτι πολύ καλό, ειδικά όταν δεν έχεις να σηκωθείς κάποια συγκεκριμένη ώρα το πρωί. Σωστά;

ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Όχι, δεν έχω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μπορείς να παίρνεις μικρούς υπνάκους όλη μέρα, αν το θες.

ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Και έτσι κάνω συνήθως.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Και θα μπορούσες να πάρεις μια πάπια για το κρεβάτι, ή κάτι παρόμοιο,  ( γέλια) έτσι ώστε να μην χρειάζεται καν να κουνηθείς από την άνεση του στρώματός σου. Είναι λίγο σιχαμερό, αλλά….

ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Ναι, είναι λίγο σιχαμερό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι λίγο σιχαμερό, ναι. Αλλά δεν είναι… και το λέω για όλους σας, όλους εσάς που πιστεύετε ότι τα πράγματα είναι έτσι, ενώ πιθανόν να μην είναι. Θα έλεγα περίπου το 87 τοις εκατό από εσάς το βλέπετε λάθος! Το βλέπετε λάθος! Και λέτε, « Ω, Χριστούλη μου! Πρέπει να σηκωθώ εξαιτίας του προστάτη μου και, ω, αυτός ο καταραμένος προστάτης! Γιατί πρέπει να τον έχω;» Όχι, δεν είναι αυτό Ντέιβιντ. Έχεις ευαισθησία στον ύπνο. Αυτό είναι. Και έχεις μεγάλη επίγνωση και επέκταση στον ύπνο σου και τότε ξυπνάς, επειδή έχεις μεγάλη επίγνωση. Και μετά λες, « Ω! Πρέπει να συρθώ μέχρι την τουαλέτα.»

Πάρε μια βαθιά αναπνοή. Δεν έχεις κανένα πρόβλημα. Σταμάτα να ασχολείσαι όπως πριν. Σταμάτα να το σκέφτεσαι όπως πριν. Κοντεύει να σου γίνει εμμονή. Ναι. Κάπως βαρετό.

ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Βαρετό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Βαρετό ( ο Ντέιβιντ γελάει). Ναι.

ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Είναι πραγματική κατουροκατάσταση ( γέλια)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Καλό! Ναι, ναι ( ο Ντέιβιντ γελάει δυνατά). Πολύ καλό, Ντέιβιντ. Βλέπεις; Σου βγαίνει. Εννοώ το χιούμορ. Ωραία. Σ ευχαριστώ.

ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Σ ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ο επόμενος. Ποιο είναι το πιο ενοχλητικό πράγμα στην ζωή σας αυτή την στιγμή; Κι αν κάποιος πει ο Αντάμους, ε… ( γέλια). Ε. Αυτό πήγε να πει.

ΛΙΝΤΑ: Όχι ακριβώς. Δεν θα το έλεγα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω. Ναι, το πιο ενοχλητικό πράγμα.

ΝΤΕΝΙΖ: Προσπαθούσα να βρω κάτι πιο σοφιστικέ, αλλά για να είμαι ειλικρινής μαζί σου, όταν μπαίνω στο αυτοκίνητο και νοιώθω απογοητευμένη με την ζωή μου, αρχίζω να ουρλιάζω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Είσαι απογοητευμένη επειδή οδηγάς ή απλά χρησιμοποιείς το αυτοκίνητό σου σαν όχημα; Με το συμπάθιο.

ΝΤΕΝΙΖ: Για να φύγουν από μπροστά μου οι άνθρωποι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Θέλω να πω, η οδήγηση σε ενοχλεί ή είσαι απογοητευμένη με άλλα πράγματα στην ζωή, αλλά μόνο όταν μπαίνεις μέσα στο αυτοκίνητό σου, ένα θανατηφόρο όπλο, αρχίζεις να νοιώθεις ότι μπορείς να εκφράσεις τον θυμό σου;

ΝΤΕΝΙΖ: Όχι. Εκεί εκφράζω τον θυμό μου. Δεν μπορεί να με  ακούσει κανείς επειδή είμαι πολύ- μπορώ να γίνω πολύ βίαιη.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι, ναι. Κι έτσι περιμένεις να μπεις στο αυτοκίνητό σου, σαν να πρόκειται για ένα μέρος όπου δεν θα βλέψεις κανέναν….

ΝΤΕΝΙΖ: Δεν θα χτυπήσω κανέναν. Ω, όχι ( γελάει)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά, σωστά.  Όχι. Ένα καλό μέρος για να βγάλεις τον θυμό σου είναι όταν οδηγάς στην εθνική ( γέλια). Κι έτσι αφήνεις….

ΝΤΕΝΙΖ: Προσεκτικά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ:… να βγει ο θυμός σου και δεν φταίει η κίνηση. Προς τι ο θυμός;

ΝΤΕΝΙΖ: Μου κάνεις δύσκολη ερώτηση.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, δεν είναι δύσκολη η ερώτηση. Είναι πολύ εύκολη.

ΝΤΕΝΙΖ: Πιστεύω ότι οφείλεται σε κάτι που δεν θέλω στην ζωή μου. Δεν θέλω να το εκφράσω και να το νοιώσω, αλλά πάλι το νοιώθω να έρχεται καταπάνω μου συχνά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι.

ΝΤΕΝΙΖ: Κι έτσι προσπαθώ να βρω έναν τρόπο να το εκφράσω χωρίς…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ποια είναι η μεγαλύτερη απογοήτευση της ζωής σου, εκτός από τον εαυτό σου; Αυτό είναι αυτονόητο. Ποια είναι η μεγαλύτερη απογοήτευσή σου;

ΝΤΕΝΙΖ: Να έχω την ικανότητα να επικοινωνώ….

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Βλακείες.

ΝΤΕΝΙΖ: …. καθαρά. Όπως….

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οι άνθρωποι !

ΝΤΕΝΙΖ: Οι άνθρωποι ….

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γι αυτό δεν επικοινωνείς.

ΝΤΕΝΙΖ: …η οικογένειά μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η οικογένειά σου και οι άνθρωποι και οι σύζυγοι κι άλλη οικογένεια και οι φίλοι και όλοι οι άλλοι. Ο κόσμος. Μεγάλη απογοήτευση. Κλείνει την επικοινωνία η οποία είναι μία από τις πιο σημαντικές αισθήσεις.

ΝΤΕΝΙΖ: Η οικογένεια είναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και τότε τι κάνεις;

ΝΤΕΝΙΖ: Κλείνομαι στον εαυτό μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Πώς κλείνεσαι στον εαυτό σου;

ΝΤΕΝΙΖ: Απλά ησυχάζω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και τι άλλο; Ησυχάζεις….

ΝΤΕΝΙΖ: Τα παίρνω μέσα μου και αρχίζουν να θρηνούν και να βγάζουν αναθυμιάσεις.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τι άλλο συμβαίνει σαν αποτέλεσμα της απομόνωσής σου από τους ανθρώπους που σε έχουν κακοποιήσει στην ζωή σου;

ΝΤΕΝΙΖ: Ξεσπάω σε μένα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.

ΝΤΕΝΙΖ: Τα παίρνω μέσα μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σταματάς να ακούς. Σταματάς να δίνεις προσοχή σε αυτά που σου λένε. Σταματάς να επικοινωνείς. Σταματάς την αίσθηση της Επικοινωνίας που είναι τόσο όμορφη. Είναι μια αίσθηση. Δεν είναι απλά η πράξη μιλάω ή  ακούω. Είναι μία αίσθηση, και τα κατάφερες θαυμάσια να την κλείσεις, μέχρι την στιγμή που μπαίνεις μέσα στο αυτοκίνητό σου. Ακούς τον εαυτό σου μέσα στο αυτοκίνητο;

ΝΤΕΝΙΖ: Ω, ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, ναι. Δεν είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι μπορείς να σε ακούς ακόμα και μέσα στο αυτοκίνητο; Ας δώσουμε λοιπόν ένα τέλος σ’ αυτό. Θα κάνουμε κάτι για να το τελειώσουμε.

ΝΤΕΝΙΖ: Σ ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Όχι άλλα παιχνίδια. Ναι, οι άνθρωποι θα σας πληγώσουν. Θα το κάνουν. Οι άνθρωποι θα σας γελοιοποιήσουν. Θα σας κοροϊδέψουν. Θα σας τα πάρουν όλα. Θα προσπαθήσουν να πάρουν την ψυχή σας, αν μπορούν. Αλλά δεν μπορούν.

ΝΤΕΝΙΖ: Ω, όχι. Δεν πρόκειται να μου  πάρουν την ψυχή μου  (γελάει)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα προσπαθήσουν.

ΝΤΕΝΙΖ: Θα προσπαθήσουν αλλά…..

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα προσπαθήσουν, αλλά δεν μπορούν.

ΝΤΕΝΙΖ: Πιστεύω ότι γι αυτό την προστατεύω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Θέλω να πω, ακόμα κι αν τους την πρόσφερες, δεν θα μπορούσαν. Αλλά υπάρχει αυτό το τεράστιο θέμα, κι εσύ αναρωτιέσαι συνεχώς, « Τι δεν πάει καλά με μένα; Τι δεν πάει καλά με μένα;» Είναι απλά οι άνθρωποι. Δεν φταις εσύ, οκ; Σε ευχαριστώ.

ΝΤΕΝΙΖ: Σ ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κάνα δυο ακόμα. Είναι το αγαπημένο μου μέρος από όλο το σόου.( ο Αντάμους γελάει). Ναι, αγαπητή.

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Θα σε πείραζε να καθίσω;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όμορφη όπως πάντα. Μείνε καθιστή, παρακαλώ. Ναι(η Καρολάιν ψηλαφίζει  το μικρόφωνο).

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Σε πειράζει να καθίσω;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν με πειράζει.Ναι. Μπορώ να έρθω να καθίσω δίπλα σου; ( η γυναίκα γελάει)

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Ναι, μπορείς.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Ωραία. Οκ ( έρχεται και κάθεται δίπλα της)

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Σε ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν κάμερες παντού εδώ μέσα ( γελάνε).

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Ω, μας βλέπουν! ( γελάει)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όσο κι αν προσπαθούμε δεν μπορούμε να μείνουμε οι δυο μας. Ποιο είναι λοιπόν το πιο ενοχλητικό πράγμα στην ζωή σου.

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Η πλάτη μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τι έχει;

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Ε να, έσπασα έναν σπόνδυλο , χωρίς καν να προσπαθήσω ( γελάει) Γιατρεύτηκε, αλλά με άφησε ανάπηρη.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πονάει;

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πονάει πολύ;

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Τώρα όχι πολύ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ναι. Η πλάτη λοιπόν. Τί πιστεύεις ότι αντιπροσωπεύει η πλάτη στην ζωή σου;

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Την αντοχή.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και- την αντοχή, ισχύει- και τι άλλο;

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Την σταθερότητα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και τι άλλο;

( Η Καρολάιν δεν μιλάει)  Την αυστηρότητα;

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Σωστά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θέλω να πω, είναι όντως η δύναμη. Η πλάτη είναι η αντοχή.

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλλά είναι επίσης και η αυστηρότητα. Με άλλα λόγια, να γίνονται τα πράγματα με έναν συγκεκριμένο τρόπο.

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και η πλάτη βγαίνει όταν  κουβαλάς πολλά βάρη, όταν προσπαθείς να κρατήσεις ενωμένο τον κόσμο- όχι απλά αυτούς που αγαπάς, αλλά όλο τον κόσμο- και όταν…. Είσαι τόσο αυστηρή μερικές φορές- θέλω να πω, χαριτωμένη, όμορφη, αλλά μερικές φορές τόσο αυστηρή, θέτεις τους δικούς σου όρους. Θα έλεγες ότι είσαι λίγο πεισματάρα  πού και πού;

ΒΙΝΣ ( ο σύζυγός της): Πεισματάρα, ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, πεισματάρα, ναι. Τώρα, φεύγω, γιατί τα πράγματα αρχίζουν να  θερμαίνονται εδώ πέρα ( γέλια). αλλά το πείσμα, η αυστηρότητα. Και είναι περίπου όπως είπα, ο Μάστερ Εαυτός σας, ο Μάστερ- κλωτσιά, έρχεται και λέει, « Όχι άλλη αυστηρότητα. Όχι άλλο πείσμα. Είναι καιρός να ανοίξεις.» Έχεις μια φυσική αίσθηση δημιουργικότητας, αλλά ακόμα κι αυτήν προσπάθησες να την βάλεις σε καλούπι. Και το σώμα σου λέει, «Όχι. Όχι. Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό πια.»

Είσαι εντάξει στην πραγματικότητα. Το σώμα σου απλά σου λέει, «Πρέπει να την αφήσεις να φύγει , όλη αυτή την αυστηρότητα.» Άνοιξε διάπλατα. Κάνε κάτι τρελό κατά καιρούς. Παραήσουν καθωσπρέπει  στην ζωή σου ( η Καρολάιν γελάει μαλακά). Ναι. Ναι, και άσε την να φύγει. Υπάρχουν αρκετοί από εσάς μέσα στο χώρο, αλλά δεν θα ψάξω να σας βρω. Αφήστε το να φύγει. Και γνωρίζω πως υπάρχει μια τάση να σκέφτεστε, «Ω, πάει η πλάτη μου. Δεν πρόκειται να γιατρευτεί. Και οι γιατροί μου μίλησαν γι αυτές τις καταστάσεις προ πολλού.» Δεν είναι καθόλου έτσι. Υπάρχει αυτό το πράγμα που λέγεται φωτεινό σώμα, και δημιουργήθηκε μέσω του επιτρέπω. Αλλά εσείς κι εγώ πρέπει  να μιλήσουμε κάποια στιγμή γύρω από τι επιτρέπω. Ελάτε στο Simple Master αυτό το καλοκαίρι, εδώ. Προσπαθείτε να ελέγξετε ακόμα και το επιτρέπω, και δεν λειτουργεί έτσι. Επιτρέπω σημαίνει απλά επιτρέπω.

Πάρε  λοιπόν μια καλή βαθιά αναπνοή. Θα πάρουμε μαζί πίσω την πλάτη σου, για να μην πονάς, για να μην δυσκολεύεσαι να περπατάς, επειδή αγαπάς το περπάτημα. Αγαπάς την ελευθερία σου, κι αυτό σίγουρα στην περιόρισε.

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Σ ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι στοίχημα.

ΚΑΡΟΛΑΪΝ: Μμ ( την φίλησε).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σ ευχαριστώ. Ωραία.

ΛΙΝΤΑ: Κι άλλους;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Ναι, ας ακούσουμε δυο ακόμα.

ΑΛΕΝ: Το έβλεπα να έρχεται! ( η Λίντα γελάει)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ποιο είναι το πιο ενοχλητικό πράγμα στην ζωή σας….

ΛΙΝΤΑ: Τόσο προβλέψιμη, ε;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ:…. εκτός από το να…..

ΑΛΕΝ: Τόοοοσο προβλέψιμη! ( η Λίντα γελάει)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ:…. εκτός από το να σας δίνει κάποιος το μικρόφωνο;

ΑΛΕΝ: Η ιστορία μου είναι τόσο παρόμοια με την δική της, ξέρεις. Πρόβλημα με την πλάτη μου. Και λοιπόν.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το πιο ενοχλητικό πράγμα στην ζωή σου;

ΑΛΕΝ: ( γελώντας) Αυτή την στιγμή είναι ένα περιοδικό πρόβλημα υγείας με τους πνεύμονες που προκλήθηκε όταν χτύπησα στην πλάτη.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά. Ουάου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: ( τραγουδιστά) Ο πόνος στην πλάτης συνδέεται με … οκ ( γέλια)

ΑΛΕΝ: Είναι μια αίσθηση- σαν κάποιος να με χτυπάει στον ώμο και να με ξυπνάει.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Με τι έχει να κάνει όλο αυτό;

ΑΛΕΝ: Έχει να κάνει με το γεγονός, ότι δεν ζω την ζωή μου, πιστεύω. Με το γεγονός ότι η αναπνοή σημαίνει να βρίσκεσαι πραγματικά στο παρόν, να είσαι εκεί.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι έτσι λοιπόν τι συμβαίνει όταν είσαι ένας πολύ ευαίσθητος άντρας και έχεις μια δυνατή επιθυμία για την ζωή, έναν ζήλο για την ζωή, αλλά ήσουν πολύ καλουπωμένος, εξαιτίας των προσδοκιών κι όλων αυτών των πραγμάτων. Τι συμβαίνει όταν κάποια κομμάτια σου θέλουν τόσο πολύ αυτή την ελευθερία- την ελευθερία και την έκφραση- αλλά κάποια άλλα κομμάτια σου σε εμποδίζουν και σε συγκρατούν μέσα στο καλούπι, μέσα στο πρότυπο; Θα δημιουργηθούν  κάποια θέματα.

ΑΛΕΝ: Πράγματα που δεν θέλω να βγουν προς τα έξω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Και με ποιο τρόπο προσπαθείς να τα βγάλεις;

ΑΛΕΝ: Από ό,τι φαίνεται βήχοντας.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Βήχοντας. Βήχοντας, βήχοντας. Προσπαθείς να τα βγάλεις προς τα έξω. Αυτό αρχικά σου βγάζει την πλάτη επειδή ασκείς τεράστια πίεση κάθε φορά που βήχεις. Αλλά είναι απλά θέμα να επιτρέψεις  σε αυτή την αισθησιακή δημιουργική πλευρά σου να ξεφύγει λίγο από τον καθωσπρεπισμό. Κάνε κάτι μισότρελο ή ολοκληρωτικά τρελό. Πάρε λίγα σπρέι και βάψε το σπίτι γύρω- γύρω  (γέλια, η γυναίκα του η Πατρίτσια είναι σοκαρισμένη). Ή το σπίτι κάποιου άλλου.

ΑΛΕΝ: Ναι! Ναι! Θα βάψω το γκαράζ ίσως.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το λέω σαν αστείο, αλλά δεν είναι. Τι είναι πιο σημαντικό; Να το αφήσεις… έχεις τόσο φυσική αίσθηση δημιουργικότητας, ενσαρκώσεις μεγάλης δημιουργικής καθοδήγησης και  προσωπικής δημιουργίας, και μετά το κλειδώνεις και αυτός ο βήχας προσπαθεί να το βγάλει προς τα έξω, να του ανοίξει δρόμο να βγει. Επηρεάζει την πλάτη σου, πολύ σύντομα θα επηρεάσει τους ώμους σου, μετά από αυτό θα….

ΑΛΕΝ: Το έχει κάνει ήδη.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και μετά θα έχεις πονοκεφάλους και όλα τα άλλα. Δεν αξίζει τον κόπο. Και επιστρέφω στο σημείο από το οποίο ξεκίνησα. Αναρωτιέστε, όλοι σας, τι δεν πάει καλά; Δεν υπάρχει κάτι. Υπάρχουν κάποια επιφανειακά συμπτώματα, και αν σταματήσετε να λειτουργείτε τόσο νοητικά, να σκέφτεστε… σταματήστε να κάνετε αυτοδιάγνωση, σαν γιατροί ή ψυχολόγοι και απλά μπείτε μέσα στο συναίσθημα που σας βγάζει. Και θα προχωρήσω στην αποκάλυψή μου πολύ σύντομα, αλλά η πλάτη, ο βήχας κι όλα τα άλλα. Γίνετε δημιουργικοί. Διάολε, είστε σαν τους Γάλλους. Θέλω να πω, ότι θα ήσασταν…

ΑΛΕΝ: Έχω ακόμα το διαβατήριό μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έχεις ακόμα το διαβατήριο. Κι έτσι λοιπόν, μπήκες στις συνήθεις της Αμερικής, στις συνήθειες των Ηνωμένων Πολιτειών- και καταπίεσες κάποιες από αυτές. Αλλά γίνε ξανά δημιουργικός. Στ’ αλήθεια. Ωραία. Ο Κώλντρε μου λέει να το βουλώσω, αλλά το διασκεδάζω ( ο Αλέν γελάει). Ωραία. Ωραία. Σ ευχαριστώ. Ένας ακόμα.

Ένας ακόμα. Ποιο είναι το πιο ενοχλητικό πράγμα στην ζωή σας αυτή την στιγμή; Λίντα; Το πιο ενοχλητικό πράγμα.

ΒΙΚΥ: Οκ, θα το πω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Παρακαλώ.

ΒΙΚΥ: Στεγνός κόλπος. ( Κάποιος ρωτάει « Τι είπε;») Στεγνός κόλπος.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωωω!

ΛΙΝΤΑ: Ωωω! ( η Λίντα γελάει)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Νόμιζα ότι είπες….

ΛΙΝΤΑ: Νόμιζα ότι είπες, «Οδικώς στην Κίνα!» ( γέλια)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Νόμιζα ότι είπες, « Οδικώς  στην Κίνα» και θα σου έλεγα, οκ.

ΛΙΝΤΑ: Μοιάζει, ναι.

ΒΙΚΥ: Ω, ναι!

ΛΙΝΤΑ: Δεν μπορείς να πας οδικώς στην Κίνα!

ΒΙΚΥ: Ω, όχι! Θέλω να πω….

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Παρόλα αυτά ας ασχοληθούμε με το « οδικώς στην Κίνα»  ( γέλια)

ΩΙΚΥ: Ξέρεις, μετά την εμμηνόπαυση. Ξέρεις, τα κοριτσίστικα μέρη….

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί; Γιατί, γιατί, γιατί;  Ναι. Γιατί είσαι σε αυτή την κατάσταση;

ΒΙΚΥ: Όλες οι γυναίκες της ηλικίας μου είναι σε αυτή την κατάσταση.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Βλακείες.

ΒΙΚΥ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι.

ΒΙΚΥ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το θέλεις;

ΒΙΚΥ: Όχι!! ( ο Αντάμους γελάει)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί πιστεύεις… εκτός του ότι όλες οι γυναίκες αντιμετωπίζουν τα ίδια, τι  πιστεύεις ότι συμβαίνει;

ΒΙΚΥ: Νομίζω ότι υπάρχει ένα ελάττωμα στον σχεδιασμό της εμμηνόπαυσης.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, δεν υπάρχει, και για να είμαι ειλικρινής- ω, θα πρέπει να περιμένω μέχρι την στιγμή που θα κάνω την αποκάλυψή μου, δεν θα μπω τώρα σε λεπτομέρειες- αλλά… οκ. Υπάρχει σεξουαλική κακοποίηση. Σχεδόν σε όλους συνέβη σε έναν βαθμό, σε κάποιους περισσότερο από άλλους. Είναι το κλείσιμο του αισθησιασμού του σεξ. Υπάρχει το «Είμαι πολύ μεγάλος σε ηλικία για να κάνω σεξ. Έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν το χαιρόμουν, ποτέ δεν είχα τον σωστό σύντροφο, πιο πολύ το διασκέδαζα μόνος μου, αλλά το να το κάνω μόνος μου, δεν αρέσει στον Θεό,» και όλα τα υπόλοιπα. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί; Θέλω να πω, πιστεύετε πως θα έχετε νεροποντή εδώ κάτω; Όχι! ( γέλια).Θα στεγνώσει, και θα είναι σαν να μην το έχετε πια ανάγκη. Δεν είναι χρήσιμο πια, κι έτσι, ¨Οκ, φεύγω.» Είναι καιρός να επιστρέψετε στην σεξουαλικότητα, αλλά θα δυσκολευτείτε αρκετά. Σεξουαλικότητα, επιστροφή στην σεξουαλικότητα. Να είστε…. ( κάποιος λέει, « ακούγεται σαν σεμινάριο») Είναι επιστροφή… ναι, ναι. Ένα σεμινάριο που δεν θα διδάξει ποτέ ο Κώλντρε, αλλά θα ήθελε πολύ ο Άλεν να το διδάξει(γέλια) , με την νέα δημιουργική Γαλλική του προσέγγιση. Ναι, «Η Επιστροφή στην Σεξουαλικότητα.» Κι έτσι λοιπόν, είναι το κλείσιμο της αισθησιακής κατάστασης. Γιατί; Γιατί;

ΒΙΚΥ: Επειδή οι γυναίκες της ηλικίας μου δεν είναι επιθυμητές.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Βλακείες!! Δεν είναι καθόλου έτσι. Κάποιες από τις σπουδαιότερες αισθηματικές μου εμπειρίες, και ο Κώλντρε ντρέπεται τόσο πολύ όταν μιλάω έτσι ( γέλια). Οι μεγαλύτερες αγάπες μου ήταν με αυτές που λέω ώριμες γυναίκες. Οι νεαρές γυναίκες, δεν ξέρουν τι κάνουν. Ουρλιάζουν πολύ. Μιλάνε πάρα πολύ, και μετά… Δεν ήταν καθόλου διασκεδαστικό και τελείωνε αμέσως. Και είναι σαν, «Ω, Αντάμους! Ω! Με ξεθέωσες.» Οι πιο ώριμες γυναίκες είναι σαν, « Μωρό μου, μωρό μου, ας μείνουμε μαζί όλη την νύχτα.»

Όχι, ο αισθησιασμός στους άντρες και στις γυναίκες αυξάνεται με τα χρόνια. Θα έπρεπε να αυξάνεται με τα χρόνια. Γίνεστε πιο αισθησιακοί, πιο έμπειροι, πιο ελεύθεροι με το σώμα σας, δεν σας ενδιαφέρει και τόσο η γνώμη των άλλων. Από ένα σημείο και μετά, δεν δίνετε δεκάρα πλέον, και απλά το κάνετε, είτε μόνοι σας, είτε με κάποιον σύντροφο, με πολλούς συντρόφους, δεν έχει σημασία. Αλλά δεν υπάρχει λόγος να… ο αισθησιασμός αυξάνεται με την σοφία. Παρακολουθήστε τι θα συμβεί αργότερα σήμερα. Ο αισθησιασμός….

( ο Αντάμους γελάει).

ΣΑΡΤ: Ναι, μωρό μου!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ο αισθησιασμός αυξάνεται με την σοφία. Τώρα πάρε μια βαθιά αναπνοή, πιες λίγο νερό και φέρε τον πίσω, μωρό μου ( κι άλλα γέλια). Είναι το καινούργιο μπλουζάκι του Σαρτ. « Φέρε τον πίσω, μωρό μου.»

ΒΙΚΥ: Φέρε τον πίσω, μωρό μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εμείς θα ξέρουμε τι σημαίνει το μπλουζάκι. Οκ. Σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ για την ειλικρίνειά σου.

Ευαισθησία

Ξεκίνησα με την ερώτηση- « Ποιο είναι το πιο ενοχλητικό πράγμα αυτή την στιγμή στην ζωή σας;»- και δόθηκαν μερικές πολύ καλές απαντήσεις. Σας ευχαριστώ. Βασικά, είναι όλα! ( ο Αντάμους γελάει). Αυτό που συμβαίνει τώρα στην ζωή σας είναι ότι γίνεστε μια αισθησιακή ύπαρξη, πολυαισθησιακή, δεν είστε πια στην Εστίαση. Ήταν το θέμα μου για αρκετό καιρό τώρα. Ας βγούμε από την μονοδιάστατη Εστίαση.

Η Εστίαση είναι μια αίσθηση. Είναι μια αγγελική αίσθηση. Στην πραγματικότητα, στις άλλες σφαίρες, οι άλλοι που δεν έχουν έρθει εδώ στην Γη, δεν είναι καλοί στο να εστιάζουν. Στις αγγελικές σφαίρες, μοιάζουν να κουτουλάνε στους τοίχους. Θα σας ενοχλούσε πολύ αν είχατε γύρω σας ένα τσούρμο αέρινες νεραϊδοϋπάρξεις που δεν είχαν έρθει ποτέ στην Γη. Σαν να λέτε, « Τι πράγμα;! Προσπάθησε να προσγειωθείς. Έλα τώρα! Μπορείς να συγκεντρωθείς σε ένα θέμα την φορά;» Και είναι λίγο χύμα, μια στο καρφί και μια στο πέταλο, ξέρετε. Έχετε συναντήσει τέτοιους ανθρώπους, αλλά αυτό είναι χειρότερο. Είναι χειρότερα στις άλλες σφαίρες. Εσείς έχετε καλή Εστίαση. Αλλά πάμε πέρα από αυτό τώρα, το υπερβαίνουμε.

Έτσι λοιπόν, αυτό που συμβαίνει είναι ότι γίνεστε πιο ευαίσθητοι. Είναι κάπως αλλόκοτα αυτές τις μέρες, επειδή ανοίγετε στις άλλες αισθήσεις. Μίλησα πρόσφατα στο Keahak ή στο Masters Life 4 για την αίσθηση του U, για παράδειγμα. Είναι μια αίσθηση, που σημαίνει ότι μπορείτε να παραλαμβάνετε κομμάτια της ενέργειας, που δεν ανήκουν στο φυσικό πεδίο, αλλά μπορείτε να παραλαμβάνετε κομμάτια της ενέργειας ενωμένα. Αντί για όλες αυτές τις μικρές- νομίζω τις λέτε- κουκίδες, θα παραλαμβάνετε ολόκληρη την καρέκλα. Είναι εντυπωσιακό. Είναι μια αίσθηση. Αντί να βλέπετε εκατομμύρια κουκίδες ενέργειας, έχετε αναπτύξει την ικανότητα μέσω της Unity (ενότητας) να τις ενώνετε.

Είναι πολύ παιχνιδιάρα αίσθηση. Δεν θα χρειάζεται  πια να βλέπετε την καρέκλα. Η αίσθηση της Ενότητας θα σας επιτρέπει να βλέπετε το δέντρο από το οποίο προήλθε και να νοιώθετε το δέντρο από το οποίο προήλθε. Να βλέπετε και να νοιώθετε μια οντότητα που κάθεται πάνω της αυτή την στιγμή- δεν φεύγεις από την καρέκλα μου τώρα;- θα σας τον συστήσω σε λίγο. Αυτή είναι η αίσθηση της Ενότητας.

Ανοίγετε πολλές αισθήσεις, και είναι πολύ αλλόκοτη εποχή. Είναι σαν να περνάτε από την εφηβεία στην κυριαρχία σας. Είναι σαν μια πνευματική εφηβεία. Ταυτόχρονα, γίνεστε πολύ ευαισθητοποιημένοι, ευαίσθητοι σε τόσα διαφορετικά πράγματα στην Γη, και είναι μια εποχή με πολλές ενοχλήσεις. Θα ήθελα να σας επισημάνω ότι θα σας συμβαίνουν πράγματα όπως εξανθήματα και στειρότητα, και θα περάσετε μέσα από θέματα όπως ο βήχας και οι πόνοι κι όλα τα άλλα προβλήματα, επειδή έχετε γίνει πολύ ευαίσθητοι.

Ας μιλήσουμε για κάποια από αυτά, και θα σας μιλήσω για την ενοχλητική πλευρά , αλλά επίσης και για την πλευρά με τις ευλογίες που έρχονται. Νομίζω πως πρέπει να στήσουμε έναν πίνακα ή κάπου να γράφουμε εδώ πάνω.

ΛΙΝΤΑ: Να, εδώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Α! Ζητήστε και δοθήσεσται. Έρχονται σε σας, σωστά; Είναι ακριβώς εδώ. Δεν έχουμε τον μαγικό μας πίνακα σήμερα, αλλά έχουμε τον αγαπημένο μου- τον παλιό καλό τύπου Μωυσή πλάκα. Ναι.

~ Τροφή

Οκ, λοιπόν, η τροφή. Τροφή. Το αναφέρατε και πριν. Γίνεστε ευαίσθητοι στις τροφές. Θα επηρεάσει το σώμα σας. Ορισμένες τροφές  που τις θεωρείτε  καλές, ξεχάστε τις, επειδή το σώμα σας έχει αλλάξει. Η χημεία σας , το PH σας, οι εσωτερικές ισορροπίες που αποκαλείτε φωτεινές και σκοτεινές ενέργειες, αλλάζουν  όλα.

Υπάρχουν ορισμένες τροφές που θα σας βάλουν σε σκέψεις τώρα, ακόμα κι αν πιστεύετε ότι είναι υγιεινές. Όλες οι τροφές είναι υγιεινές. Όλες οι τροφές. Τα σκουλήκια είναι υγιεινά ( ειρωνικά γέλια). μου αρέσουν τα σκουλήκια.

ΕΝΤΙΘ: Μπράβο σου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, τα μικρά γλοιώδη σκουληκάκια. Είναι πολύ… ( γέλια). Δεν έχει σημασία. Όλες οι τροφές είναι υγιεινές για σας, αλλά είναι δική σας ευθύνη να το αισθανθείτε. Κάποιες θα σας επηρεάσουν. Ακόμα κι αν λέτε, « Ω, τρώω καλά σήμερα. Τρώω γιαούρτι και μπανάνες,» ίσως όχι. Ίσως όχι. Μπορεί να πυροδοτεί κάποιες παλιές πεποιθήσεις που πρέπει να φύγουν τώρα. Οκ, οι τροφές λοιπόν. Γράψε το στον πίνακα.

Από την άλλη όμως, οι τροφές θα έχουν μια πρωτόγνωρη γεύση. Θα γευτείτε τον βαθύ τους πλούτο όπως ποτέ πριν, ακόμα και στην βρώμη. Από τις αγαπημένες μου τροφές ( η Λίντα κάνει μορφασμούς) Η Λίντα πάντα στραβομουτσουνιάζει όταν το λέω αυτό. Ακόμα και στις νιφάδες βρώμης, υπάρχει τόσος πλούτος, τόσο άρωμα όταν ανοίγεσαι στις αισθήσεις. Έτσι λοιπόν, ευαισθησία στις τροφές. Ξεπεράστε όλα όσα πιστεύατε. Είναι σχεδόν εντολή για να προχωρήσετε. Ξεπεράστε τα  παλιά θέματα με την τροφή.

ΛΙΝΤΑ: Κύριε, υπάρχει κάποιος τίτλος γι αυτό;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τίτλος. Πιστεύετε ότι είμαστε στην Εστίαση; ( γέλια). Ευαισθησία. Ευαισθησία. Τι θα λέγατε για τους θορύβους;

ΛΙΝΤΑ: Ω, ναι!

~ Θόρυβος

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θεέ μου, ο θόρυβος! Θέλω να πω, ξαφνικά γίνεται ενοχλητικός και σκέφτεστε, «Ω, πρέπει να γίνομαι σαν αυτούς τους γέρους, ξέρετε, ¨Φύγετε γρήγορα από την αυλή μου, παλιόπαιδα!»

«Ω, τι θόρυβος! Δεν τον αντέχω. Χαμήλωσε την μουσική.» (γέλια)

Γίνεστε πολύ ευαίσθητοι σε όλους τους θορύβους, κι αυτό μπορεί να είναι ενοχλητικό. Κάποιοι από εσάς δεν θα μπορείτε να αντέξετε ορισμένες συχνότητες. Τους δυνατούς θορύβους. Τι λέτε γι αυτό- θα το εμφυτεύσω σε όλους σας- να στάζει  η βρύση την νύχτα και να μην μπορείτε να το διορθώσετε. Τακ! Τακ! Τακ! Σας πιάνει, « Ωω!» Και μετά χρησιμοποιείτε το μυαλό σας  για να το ξεπεράσετε, « Δεν θα το σκέφτομαι».  Μπήκατε μέσα σε αυτό και είναι πολύ χειρότερο.

Κι αυτοί οι ενοχλητικοί θόρυβοι…. Ο Κωλντρε έχει μια φοβία με τους ανθρώπους που κάνουν θόρυβο όταν τρώνε ( ο Αντάμους κάνει τον ήχο και η Λίντα γελάει). Και τώρα, ίσως να σκέφτεστε ότι είναι ένας ισορροπημένος άνθρωπος, αλλά όπως φαίνεται μετά τις αποκαλύψεις, είναι λίγο ιδιότροπος με τους ήχους του φαγητού. Σας παρακαλώ λοιπόν, όλους σας, όταν είστε με τον Κώλντρε και τρώτε μαζί του, μην τρώτε ( γέλια). μην τρώτε. Η καημένη η Λίντα το αντιμετωπίζει χρόνια αυτό. Μπορεί να την ακούσει όταν τρώει ένα ψωμάκι από χιλιόμετρα(κι άλλα γέλια). Και η καημενούλα, δεν μπορεί πια ούτε στο σπίτι να φάει. Γι αυτό είναι τόσο αδύνατη. Τον βλέπει να φεύγει με το αυτοκίνητο και λέει- «Ω, ωραία. Τώρα θα φάω τα δημητριακά μου.» Ερρρρρρρ! Κάνει στροφή επιτόπου, γυρίζει πίσω- «Σταμάτα να τρως τόσο δυνατά!» ( γέλια)

ΛΙΝΤΑ: Δεν είναι και πολύ υπερβολικός.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ο θόρυβος. Από την άλλη πλευρά όμως υπάρχει η ομορφιά του ήχου, έτσι όπως δεν τον ακούσατε ποτέ, στην μουσική, στην φύση. Ένα πουλί που τραγουδάει νωρίς το πρωί. Τόσο πλούσια και αισθησιακά. Περνάτε από τις πολύ γκρίζες και βαρετές αισθήσεις μέσα σε όλες τις αισθήσεις, αλλά θα έχετε  και κάποιες ενοχλητικές καταστάσεις με κάποιες από τις αισθήσεις.

~ Αρνητικές Σκέψεις

Τι άλλο να πούμε; Τι θα λέγατε για τις αρνητικές σκέψεις; Αρνητικές σκέψεις. Ευαισθησία στις  αρνητικές σκέψεις, κι ας αρχίσουμε από τις δικές σας. Γίνεστε πιο συνειδητοί, « Ω, Θεέ μου, το κεφάλι μου είναι γεμάτο αρνητικές σκέψεις. Πρέπει να είμαι κακός άνθρωπος.»  Όχι, είστε απλά συνειδητοί. Όλοι κάνουν  αρνητικές σκέψεις και οι περισσότερες δεν είναι δικές τους. Έχουμε μιλήσει γι αυτό. Δεν θέλω να μπω ξανά σε αυτό. Αλλά γίνεστε ευαίσθητοι στις αρνητικές σκέψεις, σε αυτά που έρχονται από τους άλλους. Είναι πολύ κουραστικές – και γίνεται χειρότερο όταν τις θεωρείτε δικές σας- είναι πολύ κουραστικές αυτές οι αρνητικές σκέψεις.

Θα ήθελα να κάνω μια ταινία κάποια στιγμή με τον Michael Conti  γύρω από το εσωτερικό μέρος του μυαλού σας. Τι συμβαίνει εκεί μέσα, και πώς έρχονται  αυτές οι σκέψεις. Δεν είναι καν δικές σας απαραίτητα, αλλά τις παλεύετε και τις πολεμάτε, και δεν πρόκειται να τις νικήσετε. Δεν υπάρχει νίκη. Απλά τις αφήνετε να φύγουν.

Αλλά κάθεστε και τρώγεστε με αυτές τις σκέψεις- « Πρέπει να ελέγχω τις σκέψεις μου. Πρέπει να διαχειριστώ τις σκέψεις μου. Πρέπει να κάνω καλές σκέψεις, επειδή είμαι πνευματικός άνθρωπος. Είμαι στον δρόμο για την φώτισή μου. Γιατί σκέφτομαι να βουτήξω ένα σκουπιδοτενεκέ και να τον πετάξω στην αυλή του γείτονά μου; Τι δεν πάει καλά με μένα; Κάτι δεν πάει καλά με μένα. Θα πρέπει να ακούσω ξανά την Προγονική Απελευθέρωση ( Ancestral Freedom), επειδή μάλλον δεν έπιασε.» Είναι οι σκέψεις του ελεεινού σας γείτονα για τα δικά του σκουπίδια! Δεν είναι δικές σας, καταρχήν. Αποκτάτε λοιπόν μεγάλη επίγνωση, ιδιαίτερα με αυτό που αποκαλείτε αρνητικές σκέψεις. Αγκαλιάστε το.

Θα ανακαλύψετε ότι στην πραγματικότητα, δεν ήταν αρνητική σκέψη. Ήταν κάτι πολύ περισσότερο από το να βουτήξετε έναν σκουπιδοτενεκέ και να τον αδειάσετε στην αυλή του γείτονα. Είναι αισθησιακό. Είναι κάτι που πρέπει να το δείτε και υπάρχουν πολλά περισσότερα κάτω από την επιφάνεια. Δεν ήταν αρνητικές σκέψεις. Γίνετε σέξι με τις αρνητικές σκέψεις. Αλήθεια. Επιτρέψτε στον εαυτό σας να μπει μέσα τους. Τις φοβάστε τόσο πολύ- « Πρέπει να τις κρατήσω μακριά μου. Ω,  περνούν από το μυαλό μου  αρνητικές σκέψεις. Θα σκοτώσω κανέναν.» Σταματήστε το. Δείτε το με τις αισθήσεις σας. Νοιώστε το. Αν εμφανιστούν και πείτε, « Ω, η σκοτεινή μου πλευρά! Ο Λούσιφερ! Θα με κυριεύσουν.» Όχι, δεν θα το κάνουν. Γίνεστε αισθησιακοί, και μέσα στον αισθησιασμό, αφαιρείτε την πρόσοψη αυτού που αποκαλείτε αρνητική ή κακή σκέψη. Την αφαιρείτε και ξαφνικά βλέπετε ότι όλα μα όλα είναι πλούσια και αισθησιακά.  Δεν υπάρχει θετικό και αρνητικό σ αυτό. Είναι απλά το πέρασμα της ευαισθησίας μέσα σας. Και μετά  δεν θα φοβάστε πια. Δεν θα προσπαθείτε να το παλέψετε. Δεν θα προσπαθείτε να ξεπεράσετε τον αρνητισμό. Γίνεστε πιο ευαίσθητοι.

~ Τα Πλήθη

Τι άλλο θέλετε να βάλουμε στην λίστα; Υπάρχει κάτι εμφανές. Οι άνθρωποι. Τα πλήθη. Τα πλήθη. Οι άνθρωποι- μπορείτε να το χωρίσετε σε δύο κατηγορίες.

ΛΙΝΤΑ: Ποιο από τα δύο θέλεις;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τα πλήθη. Γίνεστε πολύ ευαίσθητοι στα πλήθη και στους ανθρώπους και λέτε στον εαυτό σας, «Ω! Είμαι μοναχικός τύπος.»  Δεν είστε. Είστε απλά ευαίσθητοι, και τα πλήθη έχουν ένα τεράστιο συναίσθημα μέσα τους. Τι κάνετε λοιπόν; Θα μπορούσατε να κάνετε έναν περίπατο στην φύση ή να μπείτε μέσα σε αυτό. Τώρα, είναι κάπως τρομαχτικό στην αρχή, επειδή έχει πολύ ενέργεια. Μπείτε μέσα στην αίσθηση του πλήθους. Όσο απαίσιο κι αν είναι, όταν μπείτε μέσα στην αίσθηση , τόσο όμορφο μπορεί να  γίνει. Μπείτε μέσα στην αίσθηση της ενότητας αυτού του πλήθους. Μπείτε μέσα στην αίσθηση της ποιότητας του πλήθους που μοιάζει με τα πρόβατα, χωρίς κριτική, απλά νοιώστε αυτούς τους ανθρώπους.

Θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο, για λίγο καιρό, να είστε ανάμεσα στα πλήθη. Και πολλοί από εσάς θα έλεγα ότι ήσασταν κοινωνικοί άνθρωποι, και μετά κάπου στην πορεία προς την ευαισθητοποίησή σας γίνατε αντικοινωνικοί. Έτσι λοιπόν, απλά νοιώστε τους.

Η ομορφιά στα πλήθη ή ακόμα και σε μεμονωμένα άτομα, η ομορφιά βρίσκεται στο γεγονός ότι θα τους κοιτάτε, θα τους νοιώθετε, θα είστε με επίγνωση μέσα στην καρδιά τους. Δεν θα υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός, αυτός ο μεγάλος τοίχος ανάμεσά σας πια. Δεν θα χρειάζεται να αναρωτιέστε τι σκέφτονται ή  τι νοιώθουν. Δεν εννοώ ότι θα γίνετε μέντιουμ και θα διαβάζετε το μυαλό τους. Θα είστε σε θέση να νοιώθετε αυτό τον άνθρωπο, την ζωή του, το ταξίδι του, παρόλο που μπορεί ακόμα να κοιμάται. Την ομορφιά που έχουν μέσα τους. Ακόμα και οι πιο δύσκολοι άνθρωποι έχουν τόση ομορφιά μέσα τους.

Είναι σε ταξίδι. Είναι διαφορετικοί από εσάς. Ίσως να δυσκολευτείτε να είστε μαζί τους για πολύ καιρό, αλλά θα αρχίσετε να αναγνωρίζετε την σύνδεση ψυχής- με- ψυχή, θα κάνετε την συνειδητοποίηση. Όχι την κατάσταση του «Νάμαστε», κι όλα αυτά τα makyo, αλλά τον πραγματικό άνθρωπο και την ψυχή πίσω από το πρόσωπο και το σώμα. Γίνεστε πιο ευαίσθητοι. Ναι, αγαπητή.

ΛΙΝΤΑ: Μας λες δηλαδή ότι θα ανεχόμαστε, κατά κάποιον τρόπο, ανθρώπους ελεεινούς και αναίσθητους;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Απολύτως.

ΛΙΝΤΑ: Ουάου!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ο λόγος είναι ότι έχετε υπάρξει ελεεινοί άνθρωποι.

ΛΙΝΤΑ: Μαγικά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, σωστά, μαγικά. Όχι, θα έχετε τόση  ευσπλαχνία και τόση  συμπόνια, χωρίς να νοιώθετε οίκτο γι αυτούς, χωρίς να νοιώθετε την ανάγκη να αρχίσετε να τους κάνετε κήρυγμα για να τους ξυπνήστε και όλα αυτά. Η καινούργια σας ευαισθησία θα σας επιτρέπει να βρίσκεστε απλά μαζί τους, να πιάνετε ολόκληρη την ιστορία τους, αλλά όχι την γραμμική τους ιστορία, την ιστορία ολόκληρης της ύπαρξής τους, στο λεπτό.  Όχι σαν κριτική, αλλά σαν επίγνωση. Θα καταλαβαίνετε σε τέτοιο επίπεδο που δεν θα  λυπάστε τους ανθρώπους που κοιμούνται στο δρόμο την νύχτα. Θα τους τιμάτε. Θα έχετε μεγάλη εκτίμηση για τα άτομα με αναπηρίες. Θα σταματήσετε να νοιώθετε πόνο γι αυτούς, αν μπορείτε να με καταλάβετε. Θα σταματήσετε να ντρέπεστε ή να νοιώθετε ενοχές γι αυτούς. Θα τους τιμάτε βαθιά. Αυτή είναι η ευαισθησία. Αλλά βρίσκεστε στο ενδιάμεσο, στο επίπεδο που λέτε, « Δεν αντέχω τα πλήθη. Είμαι μοναχικός,» και ξαφνικά γίνεστε και πάλι η σπουδαία συμπονετική ύπαρξη που είστε.

~ Μυρωδιές

Τι άλλο; Τι άλλο θα βάλουμε στην λίστα; Ναι. ( μια γυναίκα λέει» Μυρωδιές») Μυρωδιές! Ω, ναι! Μυρωδιές. Υπάρχει κάποιος εδώ που να έχει ευαισθησία στις οσμές; Ναι. Θα έπρεπε όλοι να σηκώσετε το χέρι σας. Κι αν δεν έχετε, ανοίγει πολύ γρήγορα και ξαφνικά, τα χαλασμένα πουλερικά, που μυρίζουν όπως η τουαλέτα, ένα είδος μυρωδιάς σαν από γιογιό. Ωωω, ναι, και ήταν απλά ο άνθρωπος που στεκόταν δίπλα σας ( γέλια). Αρχίζετε να μυρίζετε την ενέργεια, και είναι κάπως προσβλητικό στην αρχή. Είναι συντριπτικό. Δεν είναι ανάγκη να είναι μια σωματική οσμή που οφείλεται σε αναερόβια ή αερόβια δραστηριότητα. Είναι απλά ενεργειακή μυρωδιά, και είναι, ω, πολύ έντονη μερικές φορές.

Η ομορφιά σε αυτό είναι ότι μπορείτε να μυρίζετε την ενέργεια. Έχετε αυτή την εκτίμηση της ενέργειας στον αέρα, της ενέργειας των ανθρώπων γύρω σας. Δεν ανοίγεστε στην πραγματικότητα την αίσθηση της οσμής. Ανοίγεστε σε κάποιες άλλες αισθήσεις που τις αντιλαμβάνεστε σαν μυρωδιά, αλλά αυτή είναι η ομορφιά του. Αυτή είναι η ομορφιά.

~ Η Φύση

Άλλα πράγματα. Η Φύση μπορεί να μπει στην λίστα. Αλλεργίες. Ξαφνικά, ενώ σε ολόκληρη την ζωή σας δεν είχατε αλλεργίες, αρχίζετε να φτερνίζεστε. Είναι τα δέντρα. Είναι η γύρη. Είναι το τρίχωμα του σκύλου. Είναι όλα αυτά, και λέτε, «Τι έχω πάθει; Ξαφνικά, δεν μπορώ να  διαχειριστώ  τίποτα. Μάλλον χάνω τις δυνάμεις μου.» Όχι! Γίνεστε  ευαίσθητοι.

Η Φύση έχει μια από τις πιο δυνατές ενέργειες. Και όταν η φύση περνάει μέσα από αλλαγές- τα λουλούδια ανθίζουν, τα δέντρα ρίχνουν τα φύλλα τους- είναι πολύ, πολύ δυνατή. Πολύ δυνατή. Κάνει τα μάτια μου να δακρύζουν μερικές φορές. Πολύ δυνατή. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι γίνεστε πολύ ευαίσθητοι, αλλά αγαπάτε την φύση, αλλά έχετε σκοπό να φύγετε, σαν να προδίδετε την φύση ή την Γαία ή οτιδήποτε- με την ευκαιρία, η Γαία φεύγει επίσης, δεν πειράζει λοιπόν- και αυτό πυροδοτεί μια ευαισθησία στην ύπαρξή σας και ξαφνικά αρχίζετε να φτερνίζεστε συνέχεια. Και μετά, «Τι είναι αυτό; Τι έχω; Δεν μπορώ να εκτιμήσω την φύση. Δεν μπορώ καν να βγω  έξω, γιατί  φτερνίζομαι συνέχεια.» Στην ουσία, ενσωματώνετε την φύση μέσα στην ύπαρξή σας για να την πάρετε μαζί σας, και είναι δυσβάσταχτο μερικές φορές.

Θα μπορούσαμε να μιλάμε με τις ώρες για τις ευαισθησίες σας, με όλες τις ποικίλες ευαισθησίες σας, είτε πρόκειται για την τροφή, είτε για τους ήχους, τις οσμές, για οτιδήποτε. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι απλά γίνεστε πολύ ευαίσθητοι. Αυτό είναι είστε ακριβώς σε αυτή την ενδιάμεση ζώνη, και είναι πολύ, πάρα πολύ μεγάλη πρόκληση για το παλιό σας σώμα και για το μυαλό σας.

Το σώμα και το μυαλό σας τώρα δεν καταλαβαίνουν πώς ενσωματώνουν την νέα σας ευαισθησία. Είναι δυσβάσταχτο για τα συστήματά τους. Είναι τόσο βαρύ ενεργειακά που θα τινάξει στον αέρα  πρίζες. Θα τινάξει στον αέρα  κομπιούτερ και ηλεκτρικές συσκευές, απλά επειδή, αναλογικά, τινάζει στον αέρα κάποια από τα παλιά συστήματα του σώματός σας.

Το σώμα και το μυαλό δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν μια πέρα-από-την-εστίαση αίσθηση, την αίσθηση της Ενότητας, την αίσθηση της Φαντασίας, κάποιες από τις άλλες αισθήσεις για τις οποίες μιλήσαμε πρόσφατα και θα πούμε και περισσότερα στο μέλλον. Το σώμα και το μυαλό έχουν ένα τεράστιο ερωτηματικό- «Τι μου συμβαίνει; Γατί είναι όλα τόσο διαφορετικά; Γιατί αλλάζουν όλα;» Δεν σας  συμβαίνει απολύτως τίποτε κακό. Δεν σας συμβαίνει απολύτως κανένα κακό, παρόλο που ακούω πολλούς από εσάς να λένε, «Ναι, εντάξει, Αντάμους, αλλά εσύ δεν καταλαβαίνεις.»

Θα σας πω μια ιστορία, επειδή όντως καταλαβαίνω, κι αν κάποιος από εσάς σκέφτεται ότι το πρόβλημά του είναι πιο ιδιαίτερο ή ότι δεν ξεπερνιέται ή οτιδήποτε, κάνετε λάθος. Απλά πηγαίνετε από την κατάσταση του μουντού, ανιαρού, ρουτινιάρικου, άχρωμου  ανθρώπου,  στην κατάσταση του πολύ ευαίσθητου και πολύ αισθησιακού.

Ο Λόρδος Βέντορ

Θα σας πω την ιστορία ενός από του φίλους μου Αναληφθέντες Δασκάλους. Καθόταν πριν εδώ ( στην καρέκλα του), του είπα να φύγει. Το όνομά του είναι Λόρδος Βέντορ.

ΛΙΝΤΑ: Πφφφ!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ήταν βρετανός στην τελευταία του ενσάρκωση. Ο Λόρδος Βέντορ. Καθόταν στην καρέκλα μου. Του είπα, «Λόρδε! Θεέ και Κύριε! Φύγε από την καρέκλα μου. Είναι για μένα. Πήγαινε να καθίσεις στην καρέκλα της Λίντα.» ( γέλια)

Ο Λόρδος Βέντορ είναι Αναληφθείς Δάσκαλος. Όπως σας είπα, στην προηγούμενη ζωή του ήταν Άγγλος. Τον αποκαλούμε Επτά Μπαστούνι  στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων. Επτά Μπαστούνι. Του πήρε επτά ζωές μεγάλης αγωνίας και ταλαιπωρίας πριν φωτιστεί. Και ήταν τόσο κοντά. Ήταν τόσο κοντά στην φώτισή του, αλλά κάθε φορά αποτύγχανε. Πέθαινε πριν να φωτιστεί.

Το αναφέρω αυτό γιατί κάποιοι από εσάς είστε τόσο κοντά και λίγοι μόνο κάνετε το πέρασμα και είναι…. Αλήθεια; Θα έρθετε πίσω ξανά και θα το κάνετε το 2042 και θα προσπαθήσετε ξανά; Όχι, όχι, όχι, όχι.

Ο Λόρδος Βέντορ λοιπόν, ήρθε πολύ κοντά επτά φορές, πολύ κοντά, σαν να μπορούσε να το γευτεί. Θα μπορούσε να το αγγίξει. Ήταν σαν να είναι αυτό ( δείχνει τον πίνακα) να ήταν η φώτιση, η πύλη προς την φώτιση, ήταν ααααακριβώς εδώ ( κάνει πως αγγίζει τον πίνακα), και μετά αποτύγχανε. Κάθε φορά , ανατιναζόταν το σύστημά του, το σώμα και το μυαλό του.
Γινόταν πολύ, πολύ ευαίσθητος. Έγινε ευαίσθητος στο Αγγλικό φαγητό ( γέλια)

ΛΙΝΤΑ: Αυτό είναι εύκολο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και σχεδόν σταμάτησε να τρώει (ο Αντάμους γελάει). Δεν μπόρεσα ποτέ να το καταλάβω. Είναι τόσο κοντά στην Γαλλία. Τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά.

Έγινε ευαίσθητος στην μόλυνση. Στις μέρες του υπήρχε πολύ μόλυνση από την καύση του άνθρακα που χρησιμοποιούσαν συνέχεια και  οι άνθρωποι αναρωτιόταν γιατί είχαν προβλήματα με τους  πνεύμονές τους. Έγινε πολύ ευαίσθητος στα ζώα, και είχε πολλά άλογα. Έγινε υπερευαίσθητος στα άλογα. Κάποτε ένα από αυτά τον σκότωσε. Η ευαισθησία του στα άλογα τον σκότωσε. Ναι. Ναι.

Εφτά φορές ήταν τόσο κοντά στην φώτιση, αλλά κάθε φορά τον κατέκλυζε η ευαισθησία και προσπαθούσε να βρει λύσεις κάνοντας πράγματα που κάνουν οι άνθρωποι, πράγματα που εσείς προσπαθείτε να κάνετε. Προσπάθησε να το ξεπεράσει με θεραπείες από βότανα. Προσπάθησε να το ξεπεράσει με την ύπνωση. Αυτό ήταν αστείο. Προσπάθησε να το περάσει καλώντας τα πνεύματα, με μαγεία και με όλα τα άλλα, αντί απλά να καταλάβει ότι περνούσε από την γραμμική- τοπική- βαρετή κατάσταση στην ευαισθησία.

Τελικά , το κατάλαβε. Τελικά, φαντάζομαι, έφτασε στο σημείο όπου δεν είχε άλλη επιλογή. Βρίσκεται στην έβδομη προσπάθεια για την φώτιση. Θέλω να πω ότι δούλεψε σκληρά. Ήταν στην έβδομη προσπάθεια και δεν είχε αφήσει πια τίποτε, και ήξερε ότι πέθαινε. Έβηχε. Φτερνιζόταν. Δεν μπορούσε να φάει αυτό το απαίσιο φαγητό πλέον. Δεν του άρεσαν οι άνθρωποι, γι αυτό δεν τους άφηνε να πάνε κοντά του. Νομίζω πως όλη νύχτα σηκωνόταν και πήγαινε στο μπάνιο, κι όλα τα άλλα  που είχε και τελικά απλά τα άφησε να φύγουν. Έπρεπε να σταματήσει να προσπαθεί τόσο σκληρά. Κι όταν το έκανε αυτό, κατακλύστηκε κατά κάποιον τρόπο  από την ευαισθησία.
Αλλά αντί για την δύσκολη πλευρά της ευαισθησίας, άνοιξε επίσης και στην την πλευρά του αισθησιασμού, την πλευρά που του επέτρεπε να νοιώσει τον αισθησιασμό ακόμα και στο Αγγλικό φαγητό. Το κομμάτι εκείνο  όπου μπορούσε να ακούσει την ομορφιά στον κάθε θόρυβο. Άνοιξε την άλλη πλευρά και χίμηξε μέσα του ο αληθινός αισθησιασμός, εξισορρόπησαν όλα, και αυτό άνοιξε κάποιες άλλες του αισθήσεις και σταμάτησε να προσπαθεί σκληρά. Και ξαφνικά είδε, ένοιωσε και βίωσε την ομορφιά σε όλα τα πράγματα. Ξαφνικά συνειδητοποίησε, «Ω! Είναι μέρος της φώτισης. Περνάς από την μουντή κατάσταση και την άγνοια και το κλείσιμο στην ευαισθησία και στον αισθησιασμό.»

Ναι, είναι ενοχλητικό όταν βγάζεις εξανθήματα στο σώμα σου. Είναι ενοχλητικό όταν βήχεις. Είναι ενοχλητικό το σύνδρομο της ξηροστομίας και όλα τα άλλα. Είναι ενοχλητικά όλα αυτά, και είναι μέρος της εισόδου σας στην κατάσταση του Μάστερ.

Δεν υπάρχουν λάθη σ αυτό. Δεν κάνετε κανένα λάθος. Δεν υπάρχουν λάθος στροφές. Αν υπήρχε κάτι να σας συστήσω ενάντια σ αυτό , αυτό θα ήταν να σταματήσετε να ανησυχείτε, και ότι θα είναι δύσκολα. Σε πολλούς από εσάς αρέσει να ανησυχείτε. Σταματήστε να ανησυχείτε γι αυτό και σταματήστε να προσπαθείτε να  ξεπεράσετε όλες αυτές τις καταστάσεις. Σταματήστε να πηγαίνετε σε μάγισσες και σε μάγους για όλες αυτές τις αλλόκοτες θεραπείες. Απλά να είστε ευαίσθητοι. Δεν λέω να μην πάρετε ποτέ- ο Κώλντρε και η Λίντα με ρωτάνε ταυτόχρονα, «Δεν μπορώ να πάρω μια ασπιρίνη ή ένα χάπι για την αλλεργία;» Μην το παρακάνετε. Μην από- ευαισθητοποιείτε τον εαυτό σας. Θα έχετε  πολλές άβολες μέρες, χρόνια, αλλά δεν έχει καμιά σημασία ( γέλια). Ανοίγεστε στον αισθησιασμό σας.

Ο Λόρδος Βέντορ το κατάλαβε. Τελικά επέτρεψε, και τότε, βίωσε εξαιρετικά συναισθήματα, εξαιρετική ενέργεια, εξαιρετικό αισθησιασμό, και συνειδητοποίησε, ω, Θεέ μου, πως ήταν ένας σταφιδιασμένος παλιόγερος για πολλές ζωές. Δούλευε τόσο σκληρά πάνω σε κάτι που λέγεται φώτιση, κάτι που δεν μπορείς να το δουλέψεις. Μπορείς μόνο να επιτρέψεις. Τελεία.

Κι έτσι, βλέπω πολλούς από εσάς, ακούω πολλούς από εσάς. Έχετε φαγούρα, βήχετε, ξύνεστε, ρεύεστε, κάνετε όλα αυτά τα σωματικά, και είναι εντάξει στην παρούσα φάση. Δεν αντέχετε να είστε με άλλους ανθρώπους, αλλά δεν αντέχετε να είστε και μόνοι. Ποιο είναι χειρότερο; Να είστε μόνοι; Να είστε με άλλους; Δεν μπορείτε να κοιμηθείτε την νύχτα.

Ντέιβιντ, αυτή η ευαισθησία στον ύπνο που έχεις είναι  ευλογία, όχι κατάρα. Ναι, σηκώνεσαι και πηγαίνεις στο μπάνιο ταυτόχρονα, αλλά όταν σπάσεις αυτές τις παλιές συνήθειες να κοιμάσαι οχτώ ώρες και μπορείς να κοιμάσαι λίγο και πάλι, λόγο και πάλι, σπας τους παλιούς ρυθμούς. Είναι ευλογία να σηκώνεσαι από το κρεβάτι- είναι όντως- στις δύο το πρωί ή στις τέσσερις το πρωί ή στις δύο και στις τέσσερις και στις έξι. Και λοιπόν; Τι σημασία έχει μπροστά στην φώτιση; Τι πειράζει λοιπόν;

Βρίζετε την ανθρώπινη φύση και την ανθρώπινη κατάσταση, φυσικά, και τώρα γίνετε πιο έντονο. Αλλά υπάρχει ευλογία μέσα του, επίσης. Και δεν είναι μόνο λόγια, επειδή ξέρω ότι πολλοί από εσάς  βιώνετε αισθησιακά συναισθήματα και εμπειρίες τον τελευταίο καιρό. Λίγο από εδώ και λίγο από εκεί, σαν να νοιώθετε ξανά, να ανοίγετε ξανά. Αλλά μετά κλείνεστε. Το φοβάστε. Είναι εντάξει. Θα ανοίξει, όπως και να χει.

Ακολουθώ λίγο διαφορετικό δρόμο σε αυτό το Shoud,  επειδή θέλω να καταλάβετε ότι γίνεστε πιο ευαίσθητοι και πιο αισθησιακοί. Δεν πειράζει. Λίγο άβολο, αλλά δεν πειράζει.

Στήσιμο της Merabh της Ημέρας

Τώρα, θα ήθελα να κάνω κάτι. Θα ήθελα να κάνω μια Merabh, αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο. Και θέλω να ακούσετε πολύ προσεκτικά και μετά να μην μιλάτε μέχρι να ετοιμαστούν όλα. ( ο Αντάμους μένει για λίγο σιωπηλός, και μετά γελάει). Θα πρέπει να μιλήσω λίγο με τον Κάλντρε. ( γέλια, καθώς πηγαίνει πίσω από την καρέκλα και παριστάνει ότι συζητάει). Οκ, τα είπαμε. Οκ.

Να τι θα κάνουμε. Νούμερο ένα, θα ανάψουμε τα φώτα του κοινού, και όλοι, κι εσείς που είστε στο σπίτι, να μπείτε μέσα στο συναίσθημα αυτού που κάνουμε. Τι συμβαίνει; Και της σκηνής τα φώτα. Ωραία. Ανάψτε όλα τα φώτα. Δεν είναι πολύ έντονα; «Ω! Σβήστε τα φώτα!» Όχι, τα χρειαζόμαστε.

Νούμερο δύο, σε λίγο, θα σας βάλω να τοποθετήσετε όλες τις καρέκλες σας σε κύκλο, χωρίς να μιλάτε. Ούτε λέξη. Ούτε λέξη. Βάλτε και μερικές επιπλέον καρέκλες να ακουμπάνε στον τοίχο, φέρτε τις εδώ. Αρκετές γι αυτούς που θα είναι μέσα στον κύκλο. Όχι ακόμα. Όχι ακόμα. Και όλο αυτό χωρίς να μιλάτε, και  θέλω να  μπορώ να περπατάω στο πίσω  μέρος κάθε καρέκλας και στο άνοιγμα εδώ, για να περνάω μέσα στον κύκλο. Μόνο αυτές οι καρέκλες λοιπόν. Το προσωπικό της παραγωγής δεν θα συμμετέχει. Παρόλα αυτά να βρίσκεται σε ετοιμότητα με τις κάμερες. Θέλω να είστε όλοι σε εγρήγορση. Θα χρησιμοποιήσουμε αρχικά τις κάμερες δύο, τρία και τέσσερα γι αυτό να είστε σε εγρήγορση.
Τώρα λοιπόν, χωρίς ούτε μία λέξη, και θα το χρονομετρήσουμε. Ποιος θα κρατήσει χρόνο; Οκ, θα το χρονομετρήσουμε. Έχεις ρολόι;

ΛΙΝΤΑ: Ντα!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ! Ντα. Οκ. Έχεις ένα ολοκαίνουργιο ρολόι. Το κοιτάς, «Ντα!» ( γέλια). Είναι σαν Timex, «Ντα!» Οκ, με το τρία, δεν μιλάμε. Θα το χρονομετρήσουμε, καρέκλες σε κύκλο.

( παύση, καθώς όλοι μετακινούν τις καρέκλες τους)

Και Κρας, θα τραβάς φωτογραφίες μέσα κι έξω από τον κύκλο.

Ακούω φωνές και δεν είναι δικές μου. Ένα μέρος για να περνάω στο κέντρο, ακριβώς εδώ που έβαλες την καρέκλα σου. Χρειάζομαι ένα μέρος να μπορώ να περπατάω μέσα.
Πώς πάμε από χρόνο, Λίντα;

ΛΙΝΤΑ: Δεν είπες πότε να ξεκινήσω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το ξέρω, αλλά πού βρισκόμαστε; Έντιθ;

ΕΝΤΙΘ: Τέσσερις παρά δέκα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι κινητά. Όχι στόματα. Πόση ώρα πέρασε;

ΛΙΝΤΑ: Ένα λεπτό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι.

ΛΙΝΤΑ: Δύο λεπτά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, δεν κράτησες χρόνο.

ΛΙΝΤΑ: Δεν μου είπες πότε να αρχίσω!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κοντεύουμε.

(παύση)

Κοντεύουμε. Βάλτε μερικές από αυτές τις καρέκλες εδώ πέρα. Κάντε χώρο για πέρασμα.

( μεγαλύτερη παύση)

Ωραία. Εκατό σαρανταοχτώ δευτερόλεπτα. Καθόλου άσχημα. Ωραία. Τώρα μπορείτε να χαλαρώσετε. Ωραία.

Να επισημάνουμε κάνα δυο πράγματα. Πρώτα από όλα, κάνουμε κάτι διαφορετικό. Συνήθως καθόσασταν στις ίδιες καρέκλες με τον ίδιο τρόπο, συνέχεια. Κάναμε κάτι διαφορετικό. Δεν ήταν και τόσο άσχημα, έτσι; Τώρα μπορείτε να μιλάτε ( ο Αντάμους γελάει). Μπορείτε να γελάτε. Ναι, ναι. Καθόλου άσχημα. Οκ, αυτό ήταν το πρώτο- η ζωή αλλάζει όσο προχωράτε προς την φώτιση. Μην περιμένετε να έχετε τις ίδιες παλιές καρέκλες, την ίδια σειρά συνέχεια.

Δεύτερον, αν μιλούσατε θέλω πραγματικά να το νοιώσετε αυτό- αν μιλούσατε ενώ προσπαθούσατε να το κάνετε αυτό, θα μας έπαιρνε περίπου πέντε λεπτά παραπάνω. Όταν μιλάς πολύ, είσαι σε απόσπαση. Το στόμα σου φεύγει, το μυαλό σου φεύγει, και μετά κάποιοι από εσάς θα έλεγαν σε κάποιους άλλους πώς να το κάνουν και κάποιοι από εσάς θα καθόσασταν και θα κουτσομπολεύατε λιγάκι. Κάποιοι από εσάς θα πήγαιναν στην τουαλέτα. Είναι εκπληκτικό τι μπορεί να συμβεί, ειδικά με την δημιουργική διαδικασία, που μια τέτοια ήταν, όταν αυτό το ανθρώπινο στόμα μιλάει. Είναι πολύ σημαντικό σημείο.

Αν θέλετε να κάνετε κάτι στην ζωή σας- ένα σχέδιο, να μετακινηθείτε από ένα επίπεδο στο άλλο στην φώτισή σας- βουλώστε το και επιτρέψτε. Αυτό είναι. Αρχίζετε να μιλάτε- αρχίζετε να μιλάτε, αρχίζετε να σκέφτεστε και ξαφνικά τα θαλασσώνετε σε μια κατά τα άλλα πολύ ομαλή διαδικασία. Αυτό που κάναμε ήταν ομαλό, αν λάβετε υπόψη σας ότι δεν το έχουμε ξανακάνει. Το έκανα μια φορά στο καράβι για την Αίγυπτο. Ήταν δύσκολο, αλλά λειτούργησε.

Όταν σταματάτε τις ομιλίες και τις σκέψεις και απλά επιτρέπετε, λαμβάνει χώρα  μια ροή και ξαφνικά δείτε τι συμβαίνει. Δεν θα τον έλεγα τέλειο τον κύκλο, αλλά είναι αρκετά καλός. Είναι σαν αυγό. Στέκομαι στην μέση ενός αυγού εδώ πέρα, ενός μεγάλου αυγού. Είναι λοιπόν πολύ, πολύ σημαντικό.

Αλλάζει τις ενέργειες στον χώρο, έτσι δεν είναι; Αλλάζει πολλά, και φέρνει πραγματικά περισσότερο αισθησιασμό. Ανοίγουν περισσότερες αισθήσεις. Κάποιοι από εσάς σκέφτεστε ότι θα  υπάρχει ένα ξέσπασμα με τραγούδια Kumbaya σε λίγο. Δεν θα το κάνουμε. Απλά ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό σε αυτή την merabh.

Όλοι εσείς που παρακολουθείτε από το ίντερνετ- πού είστε; (ψάχνει την σωστή κάμερα). Ω, όλοι εσείς που παρακολουθείτε από το ίντερνετ, φέρτε τον εαυτό σας εδώ μέσα τώρα. Σσς! Σταματήστε να μιλάτε. Φέρτε τον εαυτό σας σε αυτό τον κύκλο, σε αυτό που κάνουμε και βιώνουμε εδώ.
Τώρα, απλά…. το σκέφτεστε. Απλά κάντε το. «Εγώ Είμαι Εδώ,», θυμάστε; «Εγώ Είμαι Εδώ,» και τότε είστε. Οκ, ωραία.

Τώρα, θα βάλουμε λίγη απαλή, merabh μουσική και θα πάρουμε μια βαθιά αναπνοή. Είναι διασκεδαστικό. Σαν να πηγαίνετε κάμπινγκ.(γέλια).

( η μουσική ξεκινάει)

Και δεν μου αρέσει- θέλω να πω, μου αρέσει αυτό ( ένα μικρό βάζο), επειδή γράφει Σαιν Ζερμαίν, μου αρέσει- αλλά δεν μου αρέσουν όλα αυτά τα πράγματα εδώ πέρα, γι αυτό θα τα βγάλουμε ( κάποιος μετακινεί το αναλόγιο). Ω, πάρτε απλά μια βαθιά αναπνοή και μπείτε μέσα στην ομορφιά της μουσικής και της σημερινής ημέρας.

Α! Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή και θα αφήσουμε τα φώτα αναμμένα. Εσείς παιδιά περνάτε καλά εκεί στο βάθος ( μιλάει στο προσωπικό παραγωγής). Δεν το έχετε ξανακάνει αυτό, έτσι; Ναι. Αλλά δεν είναι διασκεδαστικό; Είναι δημιουργικό. Αν σας είχαμε πει πριν γι αυτό, θα ανησυχούσατε- « Ε, πώς θα  κάνουμε αυτό και πώς θα κάνουμε εκείνο;» Αλλά είμαστε απλά στο παρόν. Έχει μια ροή μέσα του. Έχει ένα είδος αισθησιασμού μέσα του.

Πάρτε λοιπόν μια καλή βαθιά αναπνοή. Ας ξεκινήσουμε.

Merabh του Αφήνω να Φύγει

Είναι μια merabh όπου αφήνουμε να φύγουν πολλά τραύματα. Ξέρω ότι έχουμε κάνει τραύματα και τραύματα, και τραύματα, αλλά υπάρχουν ακόμα μερικά. Αλλά τώρα θα το κάνουμε λίγο διαφορετικά. Αντί να τα πολεμάμε και να προσπαθούμε να τα καταλάβουμε, απλά θα το κάνουμε αισθησιακά. Απλά θα τα αφήσουμε να φύγουν. Και το πιο σημαντικό βήμα σε αυτή την merabh  είναι ότι αφήνουμε τα τραύματα να φύγουν αλλά αγκαλιάζουμε  την σοφία.

Βλέπετε, σε κάθε εμπειρία που είχατε, όσο δύσκολη κι αν ήταν, όσο πόνο κι αν σας προκάλεσε και θάνατο, υπάρχει μια σοφία. Αυτό αγαπάει η ψυχή. Αγαπάει την σοφία. Δεν την ενδιαφέρει για τα υπόλοιπα. Πραγματικά, δεν την ενδιαφέρει. Δεν την ενδιαφέρουν οι ταλαιπωρίες, οι ιστορίες. Αγαπάει την σοφία.

Θα μπορούσατε σχεδόν να αντιμεταθέσετε τις λέξεις « σοφία» και «αισθησιασμός». Είναι τόσο κοντά. Σοφία. Είναι αυτή η ουσία που βγάζει η ψυχή από οτιδήποτε τής συνέβη, από οτιδήποτε έχει βιώσει μέσα από εσάς.

Σοφία. Δεν σημαίνει εξυπνάδα. Σημαίνει, ε λοιπόν είναι η ουσία, ο αισθησιασμός.

Αντί να πολεμάτε τις πληγές σας, αντί να προσπαθείτε να γιατρέψετε τις πληγές σας, τώρα απλά τις αφήνετε να φύγουν και μετά αγκαλιάζετε την σοφία, το συναίσθημα.

Και πριν  προχωρήσουμε, θέλω να υπενθυμίσω σε όλους σας ότι όλα αυτά για τα οποία μιλήσαμε- για τον αισθησιασμό, την σοφία, για όλα αυτά, για την φώτιση- δεν χρειάζονται δούλεμα. Αν τα δουλέψετε, δεν θα συμβεί τίποτε. . Αν προσπαθείτε, αν καταβάλλετε μεγάλη προσπάθεια, αν παλεύετε με τον εαυτό  σας, αν στήνετε παγίδες, αν είστε ύπουλοι με τον εαυτό σας, αν ανησυχείτε, αν έχετε φαγούρα και όλα τα υπόλοιπα, τότε το δουλεύετε.

Η συνειδητοποίηση, που σημαίνει ότι έρχεστε στις αισθήσεις σας, είναι να επιτρέψετε. Δεν υπάρχουν ύπουλα σχέδια  στον εγκέφαλό σας για το πώς να το κάνετε σωστά, πώς να καθίσετε σωστά, πώς να φάτε σωστά, πώς να κάνετε οτιδήποτε. Τίποτε δεν υπάρχει. Κι εκεί είναι που πολλοί που βρίσκονταν στο μονοπάτι έκαναν λάθος. Εντάξει, όχι λάθος, αλλά αποσπούνται τόσο πολύ από τα makyo, λες και πρέπει να το κάνουν.

Όποιο τραύμα κι αν υπάρχει, όποιος πόνος ή ταλαιπωρία, όποια αποστροφή προς τον εαυτό σας, απλά απελευθερώστε τα χωρίς προσπάθεια. Αν τα δουλέψετε, δεν επιτρέπετε. Αφήστε τα φύγουν- θέλουν να φύγουν- και μετά αγκαλιάστε την σοφία.

Ας δυναμώσουμε την μουσική λιγάκι και είστε όλοι τώρα εδώ- κι εσείς που παρακολουθείτε, είστε εδώ. Θέλω να νοιώσετε τι έρχεται μετά. Δυναμώστε την μουσική παρακαλώ.

( η μουσική δυναμώνει)

Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή. Μην το δουλεύεις πια, Έντιθ ( ο Αντάμους βάζει τα χέρια του στους ώμους της). Πάρε μια καλή βαθιά αναπνοή. Ωραία.

( ο Αντάμους μετά πηγαίνει στο επόμενο άτομο και βάζει απαλά τα χέρια του στους ώμους του, συνεχίζοντας από τον έναν στον άλλον)

( Τζόαν) Υπάρχει τόση σοφία… τόση σοφία να δεις.

( Σώνα) Ναι, νοιώθω τον πόνο. Θα μπορούσες να πεις ότι ήμουν εκεί. Ήμουν εκεί. Γι αυτό το καταλαβαίνω, αλλά τώρα απλά άσε το να φύγει. Μην το δουλεύεις. Μην το ζορίζεις. Ούτε να τρέχεις να του ξεφύγεις.

( Σαρτ) Μην τρέχεις να ξεφύγεις. Είσαι πράγματι έτοιμος να λάβεις την σοφία, εντάξει; Εισέπνευσέ την. Ωραία.

( Ντενίζ) Μην κλείνεσαι πια. Σταμάτα να δουλεύεις τόσο σκληρά, σε παρακαλώ. Απλά επέτρεψε. Σοφία- σοφία και αισθησιασμός- σχεδόν η ίδια λέξη.

( Μαίρη) Δεν υπάρχουν κρυμμένες απαντήσεις. Τίποτε που να σου διαφεύγει. Δεν χρειάζεται να είσαι τόσο σκληρή, σταμάτα να το δουλεύεις. Ουφ! Όλοι σας.

( γυναίκα) Πάρε μια καλή βαθιά αναπνοή. Απλά χαλάρωσε μέσα του. Όλα τα δύσκολα, όταν περάσεις στην άλλη τους πλευρά , όταν νοιώσεις τι πραγματικά συμβαίνει, θα συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχει τόση σοφία για να δεις. Τόση σοφία.

( Αλάγια) Εδώ είναι το σημείο όπου απελευθερώνεις όλα αυτά τα τραύματα. Δεν σε εξυπηρετούν πια. Στ’ αλήθεια. Χρειάζονταν απλά μια καλή ευκαιρία, μια καλή Shoud merabh όπως αυτή για να φύγουν. Μην τα δουλεύεις. Νοιώθω ότι τα δουλεύεις. Απλά άφησέ τα να φύγουν.

( Νάνσι) Και συνειδητοποιείς ότι δεν κάνω εγώ τίποτε από αυτά. Απλά στέκομαι εδώ. Όπως σου είπα και πριν, είμαι μαζί σου σε κάθε σου βήμα. Δεν κάνω τίποτε. Απλά σε ενημερώνω ότι όλα είναι καλά. Το ξέρεις αυτό ήδη, έτσι δεν είναι; Πήγαινε τώρα να θερίσεις αυτή την σοφία. Άφησε όλα τα άλλα κι απλά βάλε μέσα σου την σοφία.

( Κάρολαιν) Απλά σου υπενθυμίζω αυτά που ήδη γνωρίζεις. Δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο από το να αγγίζεις απλά μια ανθρώπινη ύπαρξη, να είσαι τόσο κοντά σε έναν άνθρωπο, με πλήρη συμπόνια, τιμή, αγάπη. Απελευθέρωσε όλο τον πόνο. Εισέπνευσε την σοφία. Όχι άλλο πόνο.

( Βινς) Σαν να παίζω τον ρόλο του Μάστερ, του Μάστερ που βρίσκεται μέσα σου. Αγαπώ αυτό τον ρόλο, επειδή μπαίνω τόσο βαθιά μέσα στον καθένα σας. Είσαι κάπως σαν τον Λόρδο Βέντορ. Τόσο κοντά, φίλε μου. Έχεις κρεμαστεί τόσο σφιχτά. Απλά πάρε μια καλή βαθιά αναπνοή. Φέρε μέσα σου την σοφία. Απλά επιτρέποντας.

( Γελαστή Αρκούδα) Μοιάζει  κάπως σαν την νέα εποχή ( new age) , δεν μοιάζει; Ναι , αλλά είναι πολύ αισθησιακό. Καλή βαθιά αναπνοή. Προετοιμάσου για κάποια ταρακουνήματα στην ζωή σου  σύντομα. Απλά να τα επιτρέψεις, εντάξει; Απλά να τα επιτρέψεις. Μην τα βάψεις μαύρα. Απλά επέτρεψέ τα. Ο Μάστερ μέσα σου ρωτάει: «Μπορείς απλά να εμπιστευτείς;».

( γυναίκα) Πιστεύω ότι διασκεδάζω περισσότερο τώρα από την προηγούμενη φορά που ήμουν μαζί σας. Και για όλους εσάς που παρακολουθείτε από το ίντερνετ, καθώς θα κάνω τον γύρω, αγγίζω επίσης και όλους εσάς. Α, δεν χρειάζεται να φοβάστε. Απλά επιτρέψτε. Ωραία.

( Μάρκους) Είναι ώρα να απελευθερώσεις τις πληγές. Παρόλα αυτά, μην τις δουλεύεις. Αν τις δουλεύεις, θα μείνουν. Απλά τις απελευθερώνεις και εισπνέεις γρήγορα την σοφία. Εισέπνευσέ την. Έτσι. Βλέπετε, δεν σφίγγεται. Αυτός ο φίλος επιτρέπει στην σοφία να εισέλθει μέσα του. Χμ. Ωραία.

( Τομ) Απλά βγάλε μπροστά την σοφία. Δεν χρειάζεται να την συγκρατείς. Βγάλε την μπροστά. Για κάποιους από εσάς, είναι τόσο ξεκάθαρη η σοφία, σαν αυτόν εδώ τον σπουδαίο άντρα. Τόση σοφία αλλά σχεδόν φοβάστε να την εμφανίσετε. Πιστεύετε ότι δεν είναι σωστό. Όχι, εμφανίστε την. Βγάλτε την μπροστά με την αναπνοή σας.

( Αλέν) Όλα τα τραύματα. Μπλοκαρισμένη ενέργεια είναι. Πάρε μια βαθιά αναπνοή και πήγαινε πέρα από αυτά. Και μετά άφησε την σοφία να βγει στην επιφάνεια. Σταμάτα να προσπαθείς να γιατρευτείς ή να διορθώσεις πράγματα πάνω σου. Η λέξη σοφία και αισθησιασμός, δημιουργικότητα- σχεδόν το ίδιο πράγμα.

( Πατρίτσια) Μια από αυτές τις μέρες θα το ξανακάνουμε, όχι σε ένα Shoud, αλλά όποιος θέλει μπορεί να έρθει. Και θα ήθελα όλοι σας να έχετε την ευκαιρία απλά να αγγίξετε και να νοιώσετε και να κρατήσετε το σπουδαιότερο από όλα τα πλάσματα. Πάρε μια καλή βαθιά αναπνοή. Όχι άλλη δουλειά γι αυτό. Απλά επέτρεψέ το. Οκ.

( γυναίκα) Μμ. Έχεις τόσο αισθησιασμό, που γεμίζει εξανθήματα  το σώμα σου. Άφησέ τα να σε διαπεράσουν- μην τα δουλεύεις, απλά τα αφήνουμε να περάσουν- κι αυτό που θα έρθει στην θέση τους είναι η σοφία…. Και πολλή χάρη.

( Ντέιβιντ) Να εμπιστεύεσαι πολύ τον εαυτό σου- είναι υπέροχο, αλλά και δύσκολο. Μπορεί να ρωτάς τι είναι αυτό που πρέπει να εμπιστευτείς μερικές φορές, αλλά, όπως ο Λόρδος Βέντορ, αργά ή γρήγορα δεν θα έχεις άλλη επιλογή, και απλά θα εμπιστευτείς. Σταμάτα να το δουλεύεις. Σταμάτα να προσπαθείς να το καταλάβεις. Απλά επέτρεψε. Ωραία.

( Στηβ) Ε λοιπόν, αυτό είναι ένα διαφορετικό Shoud, δεν είναι; ( ο Αντάμους γελάει). Καλή βαθιά αναπνοή. Καλή βαθιά αναπνοή. Α! Είσαι τόσο έτοιμος να περάσεις, καλέ μου άνθρωπε. Τόσο έτοιμος! Κάτι παλιά πράγματα είναι θαμμένα εδώ πέρα, απλά πάρε μια βαθιά αναπνοή. Δεν χρειάζεται να ξέρεις τι είναι, απλά συνειδητοποίησε ότι τώρα είναι η ώρα. Η ώρα να πας παραπέρα. Σπουδαία.

( Τίφανι) Ωραία. Εδώ έχουμε κάποια που είναι πολύ έτοιμη.. Τόσο έτοιμη να αφήσει τα παλιά να φύγουν. Αλλά νόμιζε ότι δεν ήξερε πώς να τα ξεφορτωθεί. Πίστευε ότι ήταν μόνιμα δεμένα μαζί της, σαν ένας σκουπιδοτενεκές γεμάτος σκουπίδια κολλημένος με μονωτική ταινία γύρω της. Ε απλά, βγάλε την μονωτική ταινία και άσε πίσω σου τα σκουπίδια, οκ; Αυτό είναι όλο. Πολύ απλό. Θα γράψω μια Μάστερ ιστορία γι αυτό μια μέρα. Οκ.

( Λάρρυ) Θέλει να με βαρέσει. Όχι, το εννοώ, στ’ αλήθεια το θέλει. (κάποιος γελάει) Ναι. Ναι. Αλλά ξέρει ότι ξέρω Κουνγκ Φου, και ότι είμαι πίσω του ( ο Αντάμους γελάει). Είναι πολύ αστείος. Δεν προσπαθεί, δεν το δουλεύει πολύ. Απλά δεν πιστεύει ότι είναι εφικτό. Ποιο είναι χειρότερο; Να δουλεύεις σκληρά ή να μην το πιστεύεις; Ποιο από τα δύο θα θέλατε να έχετε; Κανένα, έτσι; Οτιδήποτε πιστεύετε είναι η πραγματικότητά σας. Οτιδήποτε επιτρέπετε στην ζωή σας , χωρίς ασπίδες και φράγματα   και όλα τα άλλα που έχετε στήσει, για να μην πληγωθείτε. Οτιδήποτε επιτρέπετε  αυτό γίνεται. Τόσο απλό, όχι για τους άλλους ανθρώπους, μόνο για εσάς.  Σταματήστε τα makyo. Άρχισε να νοιώθεις ξανά, φίλε μου. Ω! άρχισε να νοιώθεις ξανά.

Αυτό είναι η σοφία, εντάξει; Φίλοι; ( κουνάει το κεφάλι του και σμίγουν τις γροθιές τους) Ωραία. Ωραία;

( Αστράγια) Α! Ένας άγγελος. Μμ. Θα είναι βαρετό για την ανασκόπηση του επόμενου Shoud, αλλά μπορεί και όχι. πάρε μια καλή βαθιά αναπνοή. Είσαι πολύ κοντά. Και ο Λόρδος Βέντορ ενδιαφέρεται πολύ για σένα. Έχε το νου σου. Είναι- αχα- Άγγλος ( γέλια). Απλά άφησέ τα να φύγουν, εντάξει; Μην τα δουλεύεις. Άφησέ τα απλά να φύγουν, εντάξει; Ωραία.

( Βίκυ) Και θέλω να σε ρωτήσω, νοιώθεις το άγγιγμά μου; ( κουνάει το κεφάλι της) Θέλω να πω, όχι απλά το σωματικό άγγιγμα, αλλά…

ΒΙΚΥ: Ω, ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Οκ. Τώρα, μετέφερέ το μέσα στο σώμα σου. Είναι αισθησιακό. Δεν είναι απλά τα χέρια ή οι ώμοι, αλλά είσαι εσύ κι εγώ, να σμίγουμε, να χορεύουμε, να νοιώθουμε. Οκ, βαθιά αναπνοή. Πολύ αντίσταση, εντάξει; Απλά επέτρεψε. Πρόσεξε ότι δεν υπάρχει πρόγραμμα στο άγγιγμα, εντάξει; Ευχαριστώ.

( Ολίβια) Καλή βαθιά αναπνοή. Α, τόση ομορφιά μέσα στα  μάτια, αλλά και λίγος πόνος επίσης. Οκ. Απλά άφησέ το να φύγει. Οκ, τώρα όλα έχουν να κάνουν με την σοφία. Όλα έχουν να κάνουν με τον αισθησιασμό. Εντάξει. Όχι άλλη σκληρή δουλειά. Όχι άλλη προσπάθεια.

( Τες) Για εσάς που παρακολουθείτε, όλοι εσείς, είστε εδώ. Είστε μέρος αυτού. Και δεν είμαι εγώ που το κάνω. Εγώ απλά λέω, χμ, αγαπητή, δεν βλέπω πολύ πόνο εδώ. Δεν υπάρχουν πολλά προβλήματα. Πώς θα ήταν αν ήσουν από τους πρώτους που θα προχωρούσαν στην Πραγμάτωση, μέσα στις αισθήσεις; Λίγο τρομακτικό ίσως, αλλά νοιώθω ότι είσαι έτοιμη. Εισέπνευσέ το.

( Έρικ) Χμ. Οκ… ( μεγάλη παύση) Παρατήρησες ότι δεν είπα λέξη. ( ο Έρικ κουνάει το κεφάλι). Δεν ήταν ανάγκη. Σε ευχαριστώ. Δεν το χρειαζόμασταν. Όλα ήταν μια χαρά εδώ.

( Όλγα) Οκ. Πάρε μια αναπνοή. Απλά, ωω. Νοιώθω σαν να κρατάς πολλά πράγματα στο πάνω μέρος του λαιμού σου. Φτύσε τα.( ο Αντάμους κάνει το θόρυβο του φτυσίματος και η Όλγα γελάει). Και μετά, όταν γέλασες, έφερες μέσα  σου τόση σοφία!

( Ελίζαμπεθ) Α! Όχι άλλο δούλεμα σ αυτό. Όχι άλλη σκληρή προσπάθεια. Μπαίνει μέσα σου τόσο πολύς αισθησιασμός, ρέει μέσα σου. Μπορείς σχεδόν να τον δεις όταν την κοιτάς. Δεν  το φοβάται. Απλά αναρωτιέται πού ήταν. Ωραία.

( Κάρολ) Κοίτα όλα αυτά τα Μετάλλια του Αντάμους στην κονκάρδα με το όνομά της. Ω, Θεούλη μου. Είτε ξόδεψε πολλά χρήματα ή είναι πολύ καλή. Όχι δούλεμα. Όχι δούλεμα, εντάξει; Πάρε μια βαθιά αναπνοή. Φέρε την  στην σοφία. Αγκάλιασε αυτή την σοφία που πήρες από όλες τις εμπειρίες που έζησες. ( ο Αντάμους χτυπάει πάνω σε κάτι στην πλάτη της) Ει! Κρατούσε κάποια πράγματα. Έπρεπε να τα βγάλω έξω. Ήταν σαν ένα έντομο στην πλάτη σου.

( Σίλβια) Βαθιά αναπνοή. Να και κάποια που δεν κρατάει πολλά πράγματα. Δεν κρατάει παλιά θέματα, ευτυχώς, αλλά απλά περιμένει την άδεια για να γίνει αισθησιακή, για να φωτιστεί. Παρόλα αυτά, δεν θα έρθει από μένα. Θα πρέπει να το κάνεις μόνη σου, εντάξει;

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή μαζί.

Να αναφέρουμε κάνα δυο σημεία για σήμερα. Να περιμένετε ότι  όλα θα είναι διαφορετικά. Μην περιμένετε να κάθεστε στις ίδιες καρέκλες στην ίδια σειρά με τον ίδιο τρόπο. Όταν ένας κύκλος έρχεται σε σας, αγκαλιάστε τον.

Κάντε το ήσυχα χωρίς πολύ σκέψη, χωρίς πλάνα και ανησυχίες. Απλά κάντε το. Αυτό εδώ το δημιουργήσαμε σήμερα μέσα σε τρία λεπτά. Ήταν εύκολο. Αφήστε το να έρθει σε σας. Κλείστε το στόμα σας όταν  το κάνετε. Σταματήστε την ανθρώπινη παρέμβαση στην διαδικασία της φώτισης. Ναι, θα είναι διαφορετικά. Παρόλα αυτά δεν ήταν άσχημα. Ναι, λίγο αλλόκοτο ίσως. Να καθόμαστε σε κύκλο, εγώ να κάνω τον γύρο και να σας αγγίζω όλους.

Το πνεύμα, η φώτιση, σας έρχονται με τρόπους που πιθανόν δεν περιμένετε. Έχετε προσπαθήσει να το κάνετε ξανά και ξανά με τον ίδιο τρόπο εδώ και αρκετό καιρό και περιμένετε το αποτέλεσμα της φώτισης, αλλά  εκείνο θα έρθει με  έναν διαφορετικό τρόπο.

Και τρίτο,  και προφανώς το μεγαλύτερο σημείο για σήμερα, δεν μπορείτε να δουλέψετε πάνω στην φώτισή σας. Δεν μπορείτε να πολεμάτε τις παλιές σας μάχες και τους παλιούς σας δαίμονες και να δουλεύετε σκληρά και να υποφέρετε και να κάνετε μηχανορραφίες και σχέδια, όπως κάνετε. Απλά επιτρέψτε το. Απλά επιτρέψτε το.

Κάθε λίγο, θα εμφανίζεται  κάποια απόσπαση, είτε είμαι εγώ που θα στέκομαι πίσω σας- υπέροχη απόσπαση. Δεν έκανα τίποτε. Δεν έκανα θεραπεία. Δεν θέλω. Δεν σας μετέδιδα την ενέργειά μου. Δεν έκανα τίποτα. Σας αποσπούσα τόσο όσο χρειαζότανε για να νοιώσετε τον εαυτό σας. Οτιδήποτε κι αν νοιώσατε, είτε είστε εδώ είτε παρακολουθείτε από το ίντερνετ, οτιδήποτε κι αν νοιώσατε, δεν ήμουν εγώ. Ήσασταν εσείς.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή μαζί.

Σας ευχαριστώ, αγαπημένοι μου φίλοι, που μου επιτρέψατε να είμαι εδώ μαζί σας σε αυτό το υπέροχο, αισθησιακό και σοφό παρόν.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή και να θυμάστε ότι όλα είναι καλά σε ολόκληρη την δημιουργία, ιδιαίτερα στην δική σας. Σας ευχαριστώ.

Εγώ Είμαι ο Αντάμους, μέσα στον κύκλο. Σας ευχαριστώ. ( το κοινό χειροκροτάει).

Μετάφραση : Καλλιόπη Παγούδη
Review : Μαρία Γρηγοράκη