Shoud 9, Προχωράμε
7 – 5 – 2016
( H Λέσχη των Μάστερς, Έρχεται σε σάς, Φυσική ισορροπία, 60 sec Work out, Για τον Σατανά και την αυτοκριτική, Επιλογές, Προχωρώντας, Πέρα από το ψέμα του σκοταδιού , Μεράμπ)
Είμαι αυτό που Είμαι, ο Adamus της Κυρίαρχης Περιοχής.
Τί μέρα κι αυτή που είχαμε στα μαγαζιά! Κατ’ αρχάς εδώ στο Colorado, αν ρίξουμε μια ματιά στις βιτρίνες, μπορούμε να δούμε πολλά – όμως την ονομάζω ημέρα της Τρανσυλβανίας. Κάπως ομιχλώδης, κάπως μυστηριακή. Στην Τρανσυλβανία, είχαμε πολλές όμορφες μέρες, όμως παρεμβάλλονταν οι μέρες που έπεφτε ομίχλη. Όλα πάγωναν στην θέση τους. Ξέρετε, υπάρχει μια βαρύτητα όταν πέφτει η ομίχλη, που σε κάνει να μπαίνεις μέσα. Θυμηθείτε, πολλοί από σας που ήσαστε στις Μυστηριακές Σχολές στην Τρανσυλβανία, στην όμορφη Μυστηριακή μας Σχολή με την μεγάλη φωτιά στο τζάκι, με την όμορφη μουσική να αντηχεί στις αίθουσες, αλλά και με το μυστηριώδες, ομιχλώδες, συννεφιασμένο εξωτερικό, που κατά διαστήματα ακούγονταν η κραυγή του άγριου λύκου.
Αχ! Αχ! (η Sandra του φέρνει τον καφέ του). Έρχεται σε μένα. Σ’ ευχαριστώ. Βλέπετε, δεν χρειάζεται καν να το ζητήσετε. Απλά έρχεται σε σας. Έτσι δεν έπρεπε να είναι; Απλά έρχεται σε σας. Πριν καν σκεφτώ τον καφέ – θα τον σκεφτόμουν σε 2 λεπτά – το σύμπαν – μέσω της Sandra – έφερε αυτόν τον καφέ. Εκεί είναι που πηγαίνουμε. Αυτό είναι που θέλω να βιώσει στη ζωή του ο καθένας από σας. Δεν είναι απλά μια όμορφη σκέψη. Είναι η νέα πραγματικότητα. Απλά έρχεται σε σας. Και τότε συνειδητοποιείτε «Ω, σωστά. Θα ζητούσα ένα φλιτζάνι καφέ σε δυο λεπτά».
Σήμερα είναι μια μέρα αποδιοργάνωσης. Είναι μια μέρα με κολασμένη ενέργεια, και βρισκόμαστε στη μέση ούτε και ξέρω πόσων ανάδρομων πορειών. Πέντε ανάδρομοι πλανήτες. Και όταν ξεπερνάει τους 2 δεν έχει σημασία αν είναι 5 ή 50. Εννοώ πως απλά όλα αντιστρέφονται, και θα το δείτε σήμερα. Και αν νιώθατε κάπως χάλια πριν βγούμε στον αέρα, πριν έρθετε εδώ, πριν συνδεθείτε μαζί μας, αν νιώθατε να έχετε μια περίεργη αντίδραση στα πράγματα, είναι επειδή πρόκειται να αναποδογυρίσουν τα τραπέζια.
Θα ξεκινήσω λέγοντας πως ξέρω ότι είστε στο μη περαιτέρω. Έχετε κουραστεί από τους παλιούς τρόπους. Το πρόβλημα είναι πώς να βγείτε απ’ αυτό. Πώς να πάτε παραπέρα. Επειδή τόσο πολλές φορές όταν προσπαθήσατε, έμοιαζε σαν ένα μεγάλο λάστιχο να δένεται στη μέση σας και καθώς προχωρούσατε σας τραβούσε πίσω στην μαζική συνειδητότητα, στα παλιά πρότυπα. Σήμερα λοιπόν έχουμε να κάνουμε με πολύ αποδιοργανωτικές ενέργειες. Θα αναστατώσω μερικούς. Τίποτα το διαφορετικό. Τα ίδια όπως πάντα, όμως λίγο περισσότερο από το κανονικό. Θα προκαλέσω σε κάποιους μια ενεργειακή ναυτία. Τίποτα το διαφορετικό. Θα προκαλέσω μια πραγματική κουβέντα σήμερα.
Η Λέσχη των Masters
Επί τη ευκαιρία, συγχαρητήρια για την Λέσχη των Masters. Ξέρετε εδώ και πόσο καιρό έρχεται; Πόσο καιρό ο Tobias, o Kuthumi, εγώ, περιμέναμε για να δηλώσετε ότι είστε Masters, να δώσετε κάποιο σημάδι, να συμπεριφερθείτε σαν Masters; Όλα είναι ένας ρόλος, και το μόνο που χρειάζεται είναι κάποιος αρκετά τολμηρός να πει «Γαμώτο, είμαστε Masters», βάλτε μια ταμπέλα στον τοίχο, αφού είστε. Είναι τόσο απλό. Και η πρόταση «θα έρθει σε σας» είναι εξίσου απλή. Δεν απαιτεί πολλά και δύσκολα βήματα. Είναι το να δώσετε στον εαυτό σας την άδεια. Είναι η πράξη της συνειδητότητα, που είναι ρόλος.
Κάποιοι λένε «Μα τότε απλά παίζεις ότι είσαι Master». Παίζεις όπως όταν κάνεις τον μαλάκα.
Είναι καταπληκτικό όλο αυτό, το ότι έρχεται σε σας. Τα πάντα. Όχι αυτά που σκέφτεται ο νους σας, αλλά αυτά που επιθυμούν η καρδιά και η ψυχή σας από τη ζωή, έρχονται σε σας. Είναι εύκολο. Είναι φυσικό. Δεν απαιτεί δουλειά.
Μπορείτε να το φανταστείτε αυτό; Είναι κάποιο από τα πράγματα που θα διαλύσουμε. Να μην το δουλεύετε καθόλου. Δεν θέλω να το δουλεύεται πια. Θέλω να επιτρέπετε να έρχεται σε σας. Δεν θέλω να έχετε πια αυτό το λάστιχο γύρω από τη μέση σας και να μπαίνετε στην κυριότητα σας και να ξεγλιστράτε και ξαφνικά αυτή η λαστιχένια ζώνη σας τραβά πίσω στην παλιά σας θέση. Έχουμε τελειώσει μ’ αυτό.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους συμμετείχαν και όσους δεν συμμετείχαν σ’ αυτή την δέσμευση. Ήταν η ενέργεια των Shaumbra, είτε δεσμευτήκατε είτε πληρώσατε, είτε όχι κει είχατε μόνο ένα χαμόγελο στο πρόσωπο σας, συμμετείχατε ενεργειακά. Θέλω να σας ευχαριστήσω.
Και υπήρχαν δύο πολύ σημαντικά πράγματα σ’ αυτό. Το πρώτο ήταν, σαν ομάδα, σαν Shaumbra, είστε προσωπικά και ατομικά έτοιμοι να επεκταθείτε. Το φοβάστε πολύ, φοβάστε τι μπορεί να συμβεί, όμως είστε έτοιμοι. Βρίσκεστε σ’ ένα σημείο έντασης όπου φοβάστε, όμως δεν αντέχετε να βρίσκεστε πια στο παλιό. Βρίσκεστε ακριβώς μπροστά από τον φράχτη, και αυτό προκαλεί μια όμορφη ένταση που θα μοιάζει με την λαστιχένια ζώνη. Όμως τώρα αντί να δένεται γύρω από τη μέση σας, την βάζετε γύρω από τους γοφούς σας, κάνετε πίσω και σας εκτοξεύει. Έτσι θα έπρεπε να χρησιμοποιείται η λαστιχένια ζώνη. Να το θυμάστε αυτό. Μην την βάζετε γύρω από τη μέση σας. Βάλτε την γύρω από τους γοφούς σας και αφήστε την – σαν σφεντόνα, αφήστε την να σας βγάλει έξω. Εκεί βρισκόμαστε.
Αυτή η δέσμευση για επέκταση λοιπόν, ήταν συμβολική του ότι είστε όλοι έτοιμοι να επεκταθείτε. Και χρησιμοποιώντας σαν παράδειγμα αυτήν την καινούρια λέσχη των Masters, υπήρχε πολύ ένταση από το προσωπικό, από τον Cauldre και την Linda, από πολλούς από σας Shaumbra «Μπορούμε να το κάνουμε να συμβεί;» Υπήρχε η ένταση ή η νευρικότητα της νομιμότητας όλου αυτού. Θα ήταν ευκολότερο απλά να μείνετε εκεί.
Επιτρέψτε μου να το θέσω έτσι. Απλά ευκολότερο. «Ας ονειρευτούμε την Λέσχη των Masters στη Γη, όμως ας παραμείνουμε εκεί, επειδή αφορά τα χρήματα. Πολλά νομικά ζητήματα. Πολύς σχεδιασμός. Πολύς συντονισμός. Θα απαιτηθεί μεγάλη προσπάθεια», κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί. Είναι λοιπόν πολύ εύκολο.
Και δείτε το σε σχέση με την ίδια σας τη ζωή. Λέτε «Πραγματικά θέλω να γίνω αυτός ο ενσωματωμένος Master, όμως είναι ασφαλέστερο, με λιγότερο ρίσκο το να παραμείνω σ’ αυτά που κάνω». Μα βρίσκεστε σ’ αυτήν την όμορφη θέση. Μοιάζει με μια αγορά με σάπια ψάρια. Βρωμάει, όμως απλά δεν μπορείτε να σταματήσετε να πηγαίνετε. Κάτι πρέπει να κάνετε.
Παίρνετε λοιπόν αυτό που ονομάζετε ρίσκο, και που στην πραγματικότητα δεν είναι. Σας περιμένει ήδη, αυτό είναι το γαμώτο. Νομίζετε ότι πρόκειται για ρίσκο. «Τι θα γίνει αν; Τι θα γίνει αν έχει επιπτώσεις στην υγεία μου;» Πάτε πέρα από αυτό. Ήδη σας περιμένει.
Αυτή η επέκταση – αυτή η καινούρια Λέσχη των Masters – περίμενε για πάνω από δυόμισι χρόνια. Απλά σας περίμενε, εσάς τους επικεφαλείς του προσωπικού του Βυσσινί Κύκλου, τον Cauldre και την Linda, σας περίμενε. Πότε θα το κάνετε; Ο νους πάει εκεί. «Μα δεν ξέρω αν είμαστε έτοιμοι. Είναι πολλά τα χρήματα». Όχι δεν είναι πολλά τα χρήματα. Τίποτα δεν έχει πολλά χρήματα. Όχι, τίποτα στην ζωή δεν έχει πολλά χρήματα. Ακόμα δεν έχω δει κάτι με πολλά χρήματα. Όλα είναι θέμα προοπτικής.
Αν μαζεύετε κουπόνια των πέντε και δέκα σεντς, είναι πολλά τα χρήματα, επειδή η προοπτική σας είναι του συλλέκτη κουπονιών. Πρέπει να πω, σκασμός! Απλά πηγαίνετε παραπέρα! Δώστε το κουπόνι σε κάποιον άλλον που είναι παγιδευμένος σ’ αυτήν τη νοοτροπία και απλά πηγαίνετε για ψώνια. Δεν είναι πολλά τα χρήματα. Δεν μ’ ενδιαφέρει τι λέτε για τις αγορές, δεν είναι πολλά τα χρήματα.
Εμείς – εσείς – επιμένετε ότι πηγαίνουμε πέρα απ’ αυτό. Επιμένετε και αντιστέκεστε ταυτόχρονα. Ενδιαφέρον. Πολύ ενδιαφέρον. Τι να κάνουμε λοιπόν; Έτσι είναι όταν ανατρέπονται τα πράγματα. Πρέπει. Υπάρχει τρομακτική ποσότητα συγκρατημένης ενέργειας στη ζωή σας, στον κόσμο. Η ζωή σας στην πραγματικότητα δεν είναι άσχημη σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο. Υπάρχει αυτή η συγκρατημένη ενέργεια, όταν λέτε ας τα ανατινάξουμε όλα. Αλλά ας τα ανατινάξουμε και ας διασκεδάσουμε βλέποντας την ανατίναξη.
Το κάνατε αυτό όταν ήσαστε μικρά παιδιά, απλά ανατινάζατε κάτι, καίγατε κάτι. «Συγνώμη μαμά και μπαμπά για το σπίτι, όμως ήταν τόσο ωραία». Κάποιοι από σας έχετε ανατινάξει αυτοκίνητα στο παρελθόν, ένα παλιό αυτοκίνητο, «Θεέ μου! Πώς θα το ξεφορτωθώ αυτό το αυτοκίνητο;» Μπαμ! Είμαστε έτοιμοι για ανατίναξη, όμως θα το κάνουμε από την προοπτική ότι θα το διασκεδάσουμε αντί για «Ω, όχι! Όλα διαλύθηκαν!». Θα είναι «Ω, ναι! Συμβαίνει».
Σήμερα λοιπόν είναι η μέρα της ενέργειας της αποδιοργάνωσης. Αυτή η χρονιά, στην πραγματικότητα αυτή η ζωή, αλλά κυρίως αυτή η χρονιά έχει αποδιοργανωτική ενέργεια. Απλά ας ανατινάξουμε, και αυτό είναι που θα κάνουμε σήμερα. Όμως σας προειδοποιώ… Είστε κουρασμένοι ή ανήσυχοι;
Θα μπούμε σε κάποια ιερά εδάφη σήμερα, επειδή τα ιερά εδάφη είναι τα μέρη όπου βρίσκονται κάποια από τα μεγαλύτερα, βρωμερότερα, χειρότερα τέρατα. Και γι αυτό ίσως νιώθατε λίγο κακόκεφοι πριν ξεκινήσουμε σήμερα. Γι αυτό είναι που είπα πως κάποιοι θα αναστατωθούν. Δεν θα τους αρέσει. Θα θελήσουν να αναβάλλουν, να διαχωρίσουν αυτά τα ιερά εδάφη μέσα τους και μέσα στην μαζική συνειδητότητα. «Μα, δεν μπορούμε να πάμε εκεί». Πρέπει να πάμε εκεί.
Ας πάρουμε λοιπόν μια υπέροχη βαθιά αναπνοή επειδή το άλλο μέρος όλης αυτής της επέκτασης ήταν η Λέσχη των Masters – αμφιβάλλετε ακόμα γι αυτό; Όταν είδατε το σλάιντ που ετοίμασε ο Cauldre, είδατε τον πέτρινο τοίχο με την μπρούτζινη πλακέτα «Η Λέσχη των Masters», κάτι που δεν ήταν και τόσο σπουδαίο. Κάπως σαν «Ω, ναι. Είναι φυσικό. Έπρεπε να βρίσκεται εκεί». Όμως μερικές φορές υπάρχει τόσο μεγάλη αντίσταση.
Το δεύτερο μέρος αφορούσε ότι θα έρθουν σε σας, τα πάντα. Δεν είναι απλά μια ωραία φράση. Αυτός είναι ο τρόπος που δουλεύει η ενέργεια και η συνειδητότητα και αυτό που κάποιοι θα ονόμαζαν σύμπαν. Δεν πρέπει να δουλεύετε για κάτι. Μπορείτε να θέτετε τον εαυτό σας όταν το επιλέγετε. Μπορείτε να θέτετε την δημιουργικότητα σας. Μπορείτε κατά περιόδους να θέτετε το φυσικό σας σώμα, όταν το επιλέγετε. Όμως δεν χρειάζεται να δουλεύετε για τα πράγματα. Υπάρχει μεγάλη διαφορά.
Η δουλειά είναι ένας όρος του νου. Προέρχεται από το νου – δουλειά – και όταν κάποιος σας λέει «Πήγαινε να δουλέψεις»…. Τι θα γίνονταν αν κάποιος σας έλεγε «Γίνε δημιουργικός»; «Ω! Αυτό είναι εύκολο». Απλά το αφήνετε να έρθει σε σας. Αφήνετε στις ενέργειες να ευθυγραμμιστούν με τον τρόπο του Master, σε μια όμορφη συμφωνία ενεργειών που δουλεύουν για να σας υπηρετήσουν. Η Λέσχη των Masters είναι ένα παράδειγμα του να αφήνετε να έρθει σε σας.
Η ομάδα του Βυσσινί Κύκλου είπε «Εντάξει, είναι η στιγμή». Ο χώρος έγινε διαθέσιμος ακριβώς δίπλα, τι περίμεναν; Όλα μπήκαν στην θέση τους – «Μα, απαιτεί πολύ δουλειά και πολλά χρήματα» Σκάστε! Είναι εκεί. Σκάστε. Είναι έτοιμο για σας.
Οπότε η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν όταν τελικά είπαν «Ας το κάνουμε». Γιατί όχι; Γιατί να μην έχετε έναν μεγαλύτερο χώρο, είτε τον χρειάζεστε είτε όχι; Δεν είναι αυτό το σημαντικό. Οι άνθρωποι δικαιολογούνται «Το χρειάζομαι πραγματικά αυτό;» Ένα όμορφο αυτοκίνητο, ένα γρήγορο αυτοκίνητο, είτε το χρειάζεστε είτε όχι. Γιατί όχι; Δεν καταλαβαίνω αυτή τη νοοτροπία, «Δεν έχω τα χρήματα». Έρχονται σε σας. Δεν έχετε τα χρήματα. Αρχίστε να φέρεστε σαν Master, και θα είναι απλά εκεί.
Οπότε τελικά είπα «Ας το κάνουμε». Με νευρικότητα, αγωνία. Γιατί; Τότε εσείς Shaumbra, από όλον τον κόσμο, ξαφνικά μπήκατε μπροστά με τη δέσμευση σας, με τα χρήματα σας, και απλά ήταν εκεί. Δεν υπάρχει κανένα μυστήριο σ’ αυτό. Δεν χρειάζεται να είστε καλός στην συγκέντρωση κεφαλαίων. Δεν είναι και πολύ καλοί στα οικονομικά! Δεν χρειάζεται εμπόριο. Απλά «Shaumbra, συμμετέχετε», και αυτό είναι όλο, και έρχεται σε σας.
Έρχεται σε σας
Για όλους όσους συμμετείχαν οικονομικά ή ενεργειακά είναι το ίδιο. Απλά έρχεται σε σας. Και όσοι εντελώς πραγματικά συμμετείχαν ενεργειακά, οικονομικά – εννοώ όσοι το ένιωσαν πραγματικά – τώρα θέλω να νιώσετε τη ζωή σας και να αφήσετε να έρθει σε σας με την ίδια ευκολία και χάρη μείον την ανησυχία για το αν σας αξίζει ή αν το χρειάζεστε. Αφήστε την να φύγει. Επιτρέψτε στα πάντα να έρθουν σε σας.
Αγάπη. Αγάπη και χρήματα. Γιατί όχι; Και υγεία. Και απλή ενέργεια, δημιουργικότητα, οτιδήποτε κι αν είναι. Δεν χρειάζεται καν να το ορίσετε. Δεν χρειάζεται να πείτε «Σύμπαν, αυτό είναι που θέλω». Δεν χρειάζεται επειδή είναι ήδη εδώ πριν καν το σκεφτείτε.
Και αν βρεθείτε μια φορά σ’ αυτήν την κατάσταση συνειδητότητας, δεν υπάρχει τίποτα για να ανησυχείτε πια. Ποτέ. Εκτός και αν θέλετε να παίξετε σ’ αυτήν την αρένα για λίγο. Κάποιοι θέλετε. Θα πείτε «Υπήρχε κάτι στην ανησυχία και στο στρες και με έκανε να νιώθω ήρωας, όταν ξεπερνούσα τις πιθανότητες». Παίξτε, αλλά να μην ξεχνάτε ότι υπάρχει και η άλλη αρένα στο βασίλειο του «και». Έχει ήδη τακτοποιηθεί πριν καν το γνωρίσετε. Αυτός είναι ο τρόπος να ζείτε.
Αν βρείτε τον εαυτό σας να είναι στο μυαλό, να παλεύει μ’ αυτό, να ανησυχεί γι αυτό «Το κάνω σωστά; Τώρα θα πρέπει να στρίψω δυτικά και μετά βόρεια», το χάσατε. Απλά κάντε το και νιώστε τη χάρη της ζωής και όλες της τις ενέργειες που έρχονται να σας υπηρετήσουν. Είναι τόσο απλό. Όλα τα υπόλοιπα είναι makyo.
Και ξέρω τι πρόκειται να συμβεί. Θα βγείτε έξω και θα παίξετε μ’ αυτό και θα πάτε ως τη μέση. «Θα το προσπαθήσω κάπως, να δω αν έρχεται σε μένα». Όχι. Απλά να βγείτε έξω και να το κάνετε πλήρως χωρίς να το σκέφτεστε, χωρίς να εκτιμάτε τα ρίσκα και τις πιθανότητες και αν το κάνετε σωστά ή λάθος, αν προσβάλλετε τους άλλους, την ηθική και τις αξίες σας. Όλα αυτά είναι ανοησίες. Απλά κάντε το. Δεν σας φαίνονται πια ούτε καν σωστές – η ηθική και οι αξίες σας. Είναι πολύ παλιές και πολύ ανθρώπινες. Αφήστε τες λοιπόν να φύγουν.
Φυσική Ισορροπία
Κάτι ενδιαφέρον συνέβη στην όμορφη BON περιπέτεια που είχαμε στο Μεγάλο Νησί. Κάναμε κάποιες υπέροχες συζητήσεις, με καλή ενέργεια και συνέβησαν δύο σημαντικά πράγματα. Το πρώτο ήταν κάτι που συζητούσαμε μια μέρα, νομίζω ότι αφορούσε μια άσκηση, φυσική άσκηση και υπήρξε μια συζήτηση σχετικά με τα γεράματα, με την διατήρηση της φόρμας του σώματος, την εξάσκηση. Πόσοι από σας εξασκείστε τουλάχιστον περιστασιακά, αν όχι τακτικά; Πολλοί από σας, και υπάρχει μια νοοτροπία που συμβαδίζει μ’ αυτό. Δεν αντιτίθεμαι στην εξάσκηση. Μου άρεσε όταν βρισκόμουν σε φυσικό σώμα να εξασκούμαι. Όμως συχνά η εξάσκηση γίνεται για κάποιο λόγο «αν δώσω πόνο, θα κερδίσω αυτό ως αντάλλαγμα». Γιατί; Είναι γελοίο. Εκτός και αν σας αρέσει ο πόνος εκτός και αν πραγματικά πιστεύετε ότι πρέπει να το περάσετε αυτό.
Κάποια μέρα λοιπόν στις συζητήσεις μας άρχισα λέγοντας «θα κάνουμε μια εξάσκηση 60 δευτερολέπτων» και όλοι γέλασαν. Και εγώ είπα, σε ακριβώς 60 δευτερόλεπτα, με την επίγνωση του σώματος σας, μπορείτε να έχετε τα ίδια αποτελέσματα ή και καλύτερα από μια ώρα φυσικής αγχώδους, ακόμα και επίπονης προσπάθειας.
Σε κάποιους από σας αρέσει να εξασκείστε, επειδή οι ενδορφίνες χτυπούν στον εγκέφαλο. Μετά την εξάσκηση λέτε «Νιώθω τόσο όμορφα». Απλά εκχύσατε κάποια χημικά στον εγκέφαλο, κάτι που είναι εντάξει, όμως μετά θα πέσουν.
Για όλους όσους από σας θέλετε μια σωματική φροντίδα, αυτό που θα έλεγα τόνωση, σε κάθε κομμάτι – στους μύες, στα κόκκαλα, στα όργανα, σε κάθε μέρος σας – θα χρειαστούν μόνο 60 δευτερόλεπτα. Είναι 60 δευτερόλεπτα επίγνωσης της φυσικής σας ύπαρξης. Επίγνωσης, ότι είστε μια φυσική ύπαρξη. Δεν είστε το σώμα σας, αλλά είστε σε ένα σώμα. Μόνο αυτό χρειάζεται χωρίς καθόλου άγχος. Χωρίς σκέψη. Χωρίς να πρέπει να σκεφτείτε τα διάφορα μέρη του σώματος σας. Είναι απλά «Υπάρχω μέσα σε ένα σώμα». Και μετά να νιώσετε ως παρατηρητής όλο σας το σώμα. Όχι με «Τι πάει στραβά με το σώμα μου; Γιατί γερνάει το σώμα μου; Ποια ασθένεια…» Όχι. Απλά 60 δευτερόλεπτα επίγνωσης του Είμαι σε φυσικό σώμα. Αυτό είναι. Μόνο αυτό χρειάζεται.
Το ωραίο είναι ότι σας λέω κάτ,ι που θα έπρεπε να βρίσκεται πρωτοσέλιδο παντού σαν την τελευταία διαιτητική τρέλα. Ισορροπεί το βάρος σας. Ισορροπεί την λάμψη στο πρόσωπο σας, στα μάτια σας, παντού. Αλλά να το κάνετε χωρίς την προσμονή κάπου συγκεκριμένου αποτελέσματος. Απλά να επιτρέπετε. Να το κάνετε χωρίς να ανησυχείτε για το φυσικό σας σώμα. Απλά να συνειδητοποιείτε το φυσικό σας σώμα. Αυτό είναι. Το μόνο που χρειάζεται είναι 60 δευτερόλεπτα. Ετοίμασα λοιπόν μια μουσική για 60 δευτερόλεπτα εξάσκηση.
Κατά τη διάρκεια της εξάσκησης μείνετε καθιστοί. Γλιστρήστε στην καρέκλα σας αν θέλετε. Δεν υπάρχει φυσική προσπάθεια που πρέπει να γίνει. Είναι 60 δευτερόλεπτα επίγνωσης του Είμαι στο σώμα σας.
Αρχίστε να το κάνετε μερικές φορές και ξαφνικά θα συνειδητοποιήσετε πως υπάρχει μια καινούρια επικοινωνία, μια μαγεία συμβαίνει στο σώμα σας. Ξαφνικά θα αρχίσει να ξυπνά. Υπάρχει αυτή η σύνδεση μεταξύ σας και αρχίζει να συνειδητοποιεί «Ω! Ο φίλος μου επέστρεψε». Και εσείς «Ω, το σώμα μου επέστρεψε». Και είναι τόσο όμορφο.
Ας κάνουμε λοιπόν εδώ την εξάσκηση των 60 δευτερολέπτων. Απλά βολευτείτε καλά, δεν υπάρχουν δυναμικές ενέργειες. Πρόκειται απλά για 60 δευτερόλεπτα επίγνωσης του σώματος σας. Αυτό είναι.
Ας πάρουμε λοιπόν μια καλή βαθιά αναπνοή και ας ετοιμαστεί η μουσική υπόκρουση. Με το τρία ξεκινάμε. Ένα, δύο, τρία….
Αυτό είναι. Εύκολο. Επί τη ευκαιρία, θα είναι διαθέσιμο δωρεάν για κατέβασμα. Θα κάνω μια καλή εισαγωγή. Εξήντα δευτερόλεπτα. Βάλτε το στο iYammer σας και κάντε το κατά διαστήματα.
Τώρα, Edith, πρέπει να σου πω αυτό. Όταν ταιριάζαμε το υλικό, όλες τις ηχογραφήσεις ο John Kuderka είπε «Θα παίξω τόσο δυνατά που η Edith θα κλείσει τ’ αυτιά της». Οπότε θα πρέπει να κουβεντιάσεις μαζί του.
Γι αυτό ετοίμασα και κάτι άλλο, λίγο πιο ήσυχο, λίγο πιο απαλό, αν δεν θέλετε την ενθουσιώδη μουσική. Ας το κάνουμε τώρα. 60 δευτερόλεπτα επίγνωσης του σώματος σας. Το μόνο που χρειάζεστε. Αν ακόμα τρέχετε, κάνετε jogging, σηκώνετε βάρη, ή οτιδήποτε άλλο, είναι καλά. Όμως το μόνο που χρειάζεστε για το φυσικό σας σώμα είναι αυτό – την επίγνωση της βιολογίας σας χωρίς κριτική. Απλή επίγνωση – «Είμαι σε ένα φυσικό σώμα».
Ας παίξουμε το δεύτερο κομμάτι. Μια καλή βαθιά αναπνοή στην εξάσκηση των 60 δευτερολέπτων.
Εύκολο. Και ούτε καν χρειάζεστε τη μουσική. Μερικές φορές η μουσική είναι κάπως καλή. Όμως στην πραγματικότητα, θα πάω ένα βήμα παραπέρα, και δεν το έχω πει ούτε στον Cauldre και την Linda ούτε σε κανέναν άλλο, αλλά θα ζητήσω εθελοντές. 21 μέρες, 60 δευτερόλεπτα την ημέρα. Ποια διαφορά υπάρχει στη βιολογία σας; Θα βάλουν κάτι στο site, σαν δημοσκόπηση. Θα το σκεφτούν. Δεν χρειάζεται να ανησυχώ γι αυτά τα πράγματα. Απλά τα ανακοινώνω.
21 μέρες. Τι διαφορά κάνει το να περνάτε 60 δευτερόλεπτα κάθε μέρα με την επίγνωση του σώματος σας; Και τι διαφορές θα νιώσετε στο σώμα σας; Τι διαφορές θα νιώσετε στην ισορροπία του σώματος σας; Θα αναλάβουν τις λεπτομέρειες. Θα το ανακοινώσουν οπωσδήποτε. Πάρτε μέρος και δείτε τι διαφορές κάνει στην φυσική σας ζωή.
Και τα δύο κομμάτια θα είναι διαθέσιμα για να τα κατεβάσετε. Θα κάνουμε μόνο μια μικρή εισαγωγή και μετά τα 60 δευτερόλεπτα. Σύμφωνοι; Είναι τόσο εύκολο. Και το ωραίο είναι ότι υπάρχουν σκεπτικοί, αμφισβητίες. Λένε «Ναι, μα όμως…» Γιατί όχι; Γιατί όχι;
Ας το δούμε κι έτσι. Ας πούμε, σύμφωνα με τη συμβατική επιστήμη και ιατρική, δεν δουλεύει. Αν το βάζαμε σε ένα διάγραμμα θα έλεγαν «Ναι, μα δεν είναι δυνατόν να έχει κανένα αποτέλεσμα». Μα είμαστε πειρατές. Εσείς είστε πειρατές. ξεπερνάμε τα όρια. Εντάξει, με καθαρούς επιστημονικούς όρους δεν λειτουργεί. Όμως μαντέψτε! Θα πάμε κβαντικά και θα το κάνουμε να λειτουργήσει. Θα περάσουμε αυτή τη γραμμή. Θα χρησιμοποιήσουμε συνειδητότητα αντί για δύναμη. Θα το κάνουμε να γίνει. Γι αυτό είναι που θέλω να κάνω την έρευνα, επειδή θα δείξετε στον εαυτό σας ότι μπορείτε να το κάνετε, να είστε οτιδήποτε θέλετε όταν εφαρμόζετε την συνειδητότητα σας. Δεν με ενδιαφέρει τι λέει η επιστήμη. Η επιστήμη έχει ιστορία στο να είναι λάθος. Δεν μ’ ενδιαφέρει τι λέει η συμβατική σοφία, επειδή εμείς δεν είμαστε συμβατικοί. Θα πάμε πέρα από όλα αυτά.
Οπότε γιατί όχι; Ας πούμε για παράδειγμα ότι σήμερα είναι εντελώς απαίσια. Όμως αν πούμε «Όχι. Έτσι είναι που θέλουμε να είναι η πραγματικότητα. Ας την κάνουμε λοιπόν έτσι». Και τότε γίνεται. Ξαφνικά τη δημιουργήσατε. Ξαφνικά γίνεται η διαφορά, και όχι εξαιτίας της διανοητικής σκέψης. Αυτή δεν λειτουργεί. Αλλά επειδή επιτρέπουμε, εξαιτίας της πράξης της συνειδητότητας. Για 60 δευτερόλεπτα, δείτε τι θα συμβεί. Και λειτουργεί.
Θέλω να αρχίσετε να κατανοείτε πως όλες οι συμβατικές σκέψεις, η επιστήμη, τα συστήματα πεποιθήσεων δεν είναι πια έγκυρα. Δεν περιοριζόμαστε πια σ’ αυτά. Είστε ελεύθεροι να σηκωθείτε και να πάτε πέρα από τη μαζική συνειδητότητα.
Πρώτη Ερώτηση της Ημέρας
Η ερώτηση της ημέρας. Τι ποσοστό του χρόνου σας και της ενέργειας σας ξοδεύετε στην αυτοκριτική, στην αυτοαξιολόγιση; Στην καθημερινότητα σας.
KATARINA: Ήταν μεγάλο το ποσοστό, όμως τον τελευταίο μισό χρόνο είναι περίπου 5 με 10/%
ADAMUS: 5 με 10% ξοδεύεται στην αυτοκριτική… στις σκέψεις που περνάνε από το μυαλό σου. Πόσο ήταν πριν;
KATARINA: 120%.
ADAMUS: Ωραία. Τι έκανε τη διαφορά;
KATARINA: Δεν μπορώ να πω. Συνέβη φυσικά αυτή η αλλαγή. Κάποια στιγμή κάτι άλλαξε και η καινούρια εγώ απλά βρίσκονταν εδώ και δεν μ’ ενδιαφέρει καθόλου πια.
ADAMUS: Ωραία. Υπέροχα. Σ’ ευχαριστώ. Ο επόμενος.
MARTY: Δεν μπορώ να δώσω ένα νούμερο, όμως υπάρχει πολύ ακόμα.
ADAMUS: Απλά σκέψου ένα νούμερο. Περισσότερο από 50%;
MARTY: Όχι, μάλλον όχι. Κάπου μεταξύ 30 και 50. Όμως με καθοδική τάση.
ADAMUS: Υπάρχουν μέρες που χτυπάς 100;
MARTY: Ε, ναι. Και είναι παράλογο. Είναι κάπως… ευκολότερο να το δω, ιδιαίτερα αυτές τις μέρες του 100. Κάπως σαν «Ω, γίνομαι ηλίθιος εδώ».
ADAMUS: Αυτό είναι σαν αυτοκριτική «Γίνομαι ηλίθιος με την ηλιθιότητα μου».
MARTY: Ουπς, ναι!
ADAMUS: Έχεις ποτέ μια πραγματικά άσχημη μέρα; Όχι κάτι απλά χαζό που να μπορείς να γελάς μ’ αυτό, αλλά άσχημη;
MARTY: Ναι.
ADAMUS: Τι κάνεις για να την χειριστείς;
MARTY: Το θετικό είναι πως πιθανότατα είναι μια πτυχή, είναι απόλυτα μια πτυχή. Δεν είμαι ο αληθινός εγώ και θα περάσει. Οπότε απλά το προσπερνάω. Και έκλεψα ένα μικρό ρητό από την εκκλησία, μην το πείτε στον πατέρα του Ιησού γιατί μπορεί να νευριάσει. Όμως σ’ αυτές τις περιπτώσεις απλά λέω «άστο να φύγει, άσε τον Θεό». Και βοηθάει.
ADAMUS: Τι θα έλεγες για «Άστο να φύγει, Είμαι». Γιατί να εμπλέκεις το Θεό και οποιονδήποτε άλλο; Ποια είναι η θρησκεία σου;
MARTY: Μεγάλωσα Καθολικός.
ADAMUS: Ω! Λυπάμαι γι αυτό. Λοιπόν γενικά τι είναι αυτό που λες; Τριάντα τοις εκατό; Το ένα τρίτο από τον χρόνο σου για αυτοκριτική;
MARTY: Ναι.
ADAMUS: Ωραία. Ευχαριστώ.
Πόσο από τον χρόνο σας περνάτε καθημερινά με σκέψεις αυτοκριτικής;
OLGA: Θα ήθελα να είναι λιγότερος, όμως νομίζω ότι είναι παρόμοιος, 30, 40%.
ADAMUS: Εντάξει. Πώς το χειρίζεσαι αυτό, όταν εμφανίζεται η κριτική;
OLGA: Νιώθοντας «και» πολύ καλά.
ADAMUS: Α! Μου αρέσει αυτό.
OLGA: Και αυτό το «και» με βοηθά πολύ. Μερικές φορές η αυτοκριτική γίνεται αυτόματα. Όπως όταν χρησιμοποιείς καθημερινά την ίδια διαδρομή. Μερικές φορές πρέπει να πας από άλλον δρόμο, όμως μπαίνει ο αυτόματος και πας από τον ίδιο και λες «Ω, όχι, σήμερα πρέπει να πάω εκεί». Στον δρόμο είναι εύκολο. Παίρνεις απλά μια στροφή και πας αλλιώς. Όταν λοιπόν μπαίνω στην κριτική και δεν το παρατηρώ συνεχίζω. Όμως τότε λέω «Ω, πού είμαι; Ω, αυτός είναι ο λάθος δρόμος». Πηγαίνω σε διαφορετική διεύθυνση τώρα. Έτσι το «και» βοηθάει πολύ.
ADAMUS: Το «και» είναι τόσο όμορφο επειδή μοιάζει με το «Εντάξει, έχω μια από αυτές τις άσχημες μέρες, επιτίθεμαι στον εαυτό μου, κανιβαλίζω τον εαυτό μου, και τελείωσα μ’ αυτό. Δεν είμαι μονοδιάστατος. Μια άσχημη μέρα από εδώ, και από την άλλη το «και». Τι ανακούφιση».
OLGA: Είναι όμορφο.
ADAMUS: Είναι πολύ βοηθητικό, επειδή κανένας από σας δεν είναι μονοδιάστατος. Είστε τόσο πολυδιάστατοι. Μπορείτε να έχετε μια κακή μέρα από δω και μια υπέροχη μέρα από κει. Γιατί να γίνεται τόσο βαρετό; Σαν να έχετε μια τηλεόραση με ένα μόνο κανάλι. Όχι, αλλάξτε το κανάλι. Δείτε τι άλλο παίζει. Και το ωραίο είναι ότι δεν είναι γραμμικό. Δεν είναι σαν να κινείστε από το ένα σόου στο άλλο.
Σταματήσατε ποτέ να σκεφτείτε ότι έχετε 300, 500 κανάλια να παίζουν ταυτόχρονα; Όλα προκύπτουν ταυτόχρονα. Δεν είναι υπέροχο; Σαν να είναι η ζωή και εσείς και οι πτυχές σας. Όλες προκύπτουν ταυτόχρονα. Σε ποια πρόκειται να συντονιστείτε; Και πολύ σύντομα συνειδητοποιείτε πως δεν χρειάζεστε ούτε καν να συντονιστείτε στο ένα ή στο άλλο. Πολύ σύντομα ανοίγεστε σε οχτώ, δέκα ταυτόχρονα και δεν έχετε πραγματικά κανένα πρόβλημα να κατανοήσετε και να τα συνειδητοποιήσετε όλα πλήρως. Δεν πρέπει να πάτε από το ένα κανάλι στο άλλο. Τα ανοίγετε όλα και είστε απόλυτα ικανοί να τα καταλάβετε όλα.
Ωραία. Δύο ακόμη.
EMI: Νομίζω περίπου 60%, όμως ήταν 90%. Οπότε είναι κάπως λιγότερο και…
ADAMUS: Τι το έκανε κάπως λιγότερο;
EMI: Το τσακώνω. Κριτικάρω τον εαυτό μου μόνη μου.
ADAMUS: Και αυτό πώς σε εξυπηρέτησε;
EMI: Άσχημα. Πολύ άσχημα. Οπότε τώρα σταματάω και αναπνέω βαθιά.
ADAMUS: Μήπως κάποια αυτοκριτική σε έκανε καλύτερο άνθρωπο;
EMI: Ποτέ. Όμως το κάνω. Αλλά τώρα μπορώ να το σταματήσω. Και να αναπνεύσω. Και να πάρω άλλη κατεύθυνση.
ADAMUS: Σήμερα, ενώ ετοιμαζόσουν να έρθεις εδώ, έκανες καθόλου σκέψεις αυτοκριτικής;
EMI: Όχι όμως είχαμε πολλά ατυχήματα κατά το ταξίδι. Δεν είχαμε βίζα. Όμως θα μπορούσαμε να την πάρουμε στο αεροδρόμιο. Στην αρχή δεν είχαμε αυτοκίνητο. Όμως θα μπορούσαμε να αγοράσουμε μέσω internet στο αεροδρόμιο.
ADAMUS: Ξαφνικά «Πουλάμε βίζες εδώ πέρα». Έπρεπε να τους πεις ότι γνωρίζεις τον Adamus St. Germain. Γιατί όταν επικαλείστε το όνομα μου, ξαφνικά βρίσκομαι μαζί σας. Είναι τόσο εύκολο.
EMI: Δεν είπαμε το όνομα σου, όμως σε σκεφτόμαστε στα ταξίδια.
ADAMUS: Κι εγώ σας σκέφτομαι, όμως να λέτε το όνομα μου. Να επικαλείστε το όνομα μου. Επειδή θα ξεφορτωθώ αυτόν τον φρουρό «Τι μας λέει; Ξέρω τον Adamus St. Germain; Και θα έπρεπε να τον γνωρίζω αυτόν τον Adamus; Είναι το όνομα του αφεντικού μου; Έχω ξεχάσει κάτι από το σχολείο; Πρόκειται για κάποιον μυστικό κώδικα μεταξύ τρομοκρατών; Τι σημαίνει αυτό;» Και μετά θα κάνουν όλη αυτή την αυτοκριτική «Τι κάνω λάθος; Τον ξέρω αυτόν τον St. Germain; Και σαστίζουν και μπερδεύονται τόσο πολύ που εσύ απλά περνάς. «Δεν μου χρειάζεται καμία βίζα». Βλέπεις πώς λειτουργεί; Και αν επικαλεστείς το όνομα μου θα βρίσκομαι εκεί να δουλέψω μαζί σου.
EMI: Μα ήταν αρκετό να σε σκεφτούμε και να πούμε «Ω, Adamus, δώσε μας κάτι ευχάριστο».
ADA MUS: Ναι. Αυτός δεν ήταν ο Adamus, δεν φέρνω δυσκολίες.
Ας δώσουμε όλοι μια μεγάλη αγκαλιά. Απλά σηκωθείτε και αγκαλιάστε τον διπλανό σας. Όχι τρεις – τρεις. Μόνο δύο. Ας μην παρασυρόμαστε. Δεν κάνουμε μάθημα τάντρα. Μια απλή μεγάλη αγκαλιά.
Βλέπετε πώς αλλάζει η ενέργεια; Απλά αλλάζει. Σας ευχαριστώ που ήρθατε από την Ιαπωνία για μια αγκαλιά. Και τώρα όλη την υπόλοιπη μέρα όλοι θα σας αγκαλιάζουν και θα σας δίνουν μια καλή παθιασμένη Shaumbra αγκαλιά.
Λοιπόν αυτή είναι η θέση μου. Σας ρώτησα τι ποσοστό του χρόνου σας, της ενέργειας σας στην καθημερινότητα σας έχει αυτές τις σκέψεις αυτοκριτικής και ελέγχου. Για τον καθένα από σας 100%, επειδή η κάθε σκέψη που κάνετε έχει προσδεθεί με κάποιον βαθμό κριτικής, είτε βγαίνει προς τα έξω είτε όχι, δεν ξέρω, όμως είναι προσδεμένη. Η κάθε μια.
Σκεφτείτε μια αγκαλιά. Τι κακό έχει; Όμως υπάρχει το «Ω, κι αν δεν το κάνω σωστά; Αν είναι λίγο υπερβολική; Αν αγκαλιάσω πάρα πολύ τον Adamus και σκεφτεί ότι είμαι διεστραμμένος; Θα συγκρατηθώ. Κι αν το δουν και άλλοι;» Θα το δουν. Είστε online. Ακόμα κι αν ήταν λοιπόν μια καλή σκέψη προσδένεται με , έχει την προοπτική να γίνει σκοτεινή. Η κάθε σκέψη.
Δεν μπορείτε να το πολεμήσετε. Δεν μπορείτε να νικήσετε τις σκέψεις σας. Μπορείτε το «και». Μπορείτε να πάτε παραπέρα λέγοντας «Εντάξει, αυτό το καθίκι ο Adamus είπε ότι όλες μου οι σκέψεις είναι σκουπίδια και θα πάω πέρα από εκεί στο σημείο που δεν είναι. Δεν μου χρειάζεται η αυτοκριτική». Δεν σας πάει πουθενά. Δεν σας κάνει καλύτερο άνθρωπο. Δεν σας κάνει πιο σωστό κοινωνικά. Δεν σας κάνει πιο πειθαρχημένο. Δεν σας κάνει να νιώθετε καλύτερα. Δεν σας κάνει πιο υγιή. Δεν σας προστατεύει από το να είστε εθισμένος ή ηλίθιος. Δεν το κάνει.
Θέλω λοιπόν να έχετε επίγνωση ότι αυτή η ροή των σκέψεων έχει αυτά τα σκουπίδια, και δεν χρειάζεται να την νικήσουμε, επειδή αυτό είναι ένα ακόμα επίπεδο αυτοκριτικής. «Ω, ο Adamus είπε ότι όλες μου οι σκέψεις είναι ένα μάτσο χάλια από διανοητικά σκουπίδια». Όχι, δεν το είπα αυτό. Είπα ότι είναι εκεί. Είναι μια δυνατότητα και μερικές μέρες βγαίνει περισσότερο από άλλες. Κάποιες μέρες έχουν περισσότερα «Είμαι χοντρός. Είμαι ηλίθιος. Δεν είμαι επιτυχημένος. Δεν είμαι ψυχικά προικισμένος. Δεν είμαι….»
Πάρτε μια βαθιά αναπνοή και «και». «Ω! Τώρα είμαι εδώ πέρα. Έσπασα αυτά τα εμπόδια».
Ξέρετε ο νους είναι κατά κάποιο τρόπο προγραμματισμένος σ’ αυτό, και θα συνεχίσει να το κάνει για λίγο ακόμα. Αναπόφευκτα, θα απελευθερώσει όταν εσείς φτάσετε στο «και» και συνειδητοποιήσετε ότι υπάρχει πολύς βαρύς προγραμματισμός εκεί, πραγματικά βαρύς. Και δεν θα του επιτεθείτε από μέσα. Δεν θα νικήσετε αυτά τα σκουπίδια από μέσα. Όχι. Στην πραγματικότητα μοιάζει σαν να χρησιμοποιείτε την κριτική για να σβήσετε την κριτική. Είστε ακόμα στα δίχτυα της κριτικής. Χρησιμοποιώντας την κριτική για τον εαυτό σας ή για να επιτεθείτε στην αυτοκριτική με περισσότερη αυτοκριτική, συνεχίζετε να τελειώνετε τη μέρα με πολύ αυτοκριτική. Οπότε πάτε στο «και». Λέτε «Ναι, είναι δικό μου κομμάτι. Υπέροχο. Ενδιαφέρον. Και τελείωσα μ’ αυτό. Δεν το χρειάζομαι. Δεν με βγάζει πουθενά. Είναι απλά ένα κομμάτι μου, μια έκφραση μου, αλλά δεν είναι το σύνολο μου».
Δεύτερη Ερώτηση της Ημέρας
Εντάξει, δεύτερη ερώτηση. Καλή βαθιά αναπνοή μ’ αυτό. Ποιο είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Σατανά; Α! Δεν πρέπει να μιλάμε για τον Σατανά;
ANTJE: Συγνώμη, αλλά δεν καταλαβαίνω την ερώτηση.
ADAMUS: Γνωρίζεις τον Σατανά;
ANTJE: Όχι.
ADAMUS: Τον διάβολο! Γνωρίζεις τον διάβολο; Τον Lucifer; Ποιο είναι το μεγαλύτερο του κατόρθωμα;
ANTJE: Ότι θα πάω σ’ αυτόν όταν πεθάνω.
ADAMUS: Ωραία. Θα πας στην κόλαση όταν πεθάνεις. Σ’ αυτόν. Στο σπίτι του Lucifer. Ανησυχείς γι αυτό;
ANTJE: Όχι.
ADAMUS: Εντάξει. Ο επόμενος. Ποιο είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Σατανά;
SART: Με πέταξε κάτω από το κρεβάτι.
ADAMUS: Αυτή ήταν η πρώην γυναίκα σου. Σε πέταξε από το κρεβάτι. Τι εννοείς μ’ αυτό; Σε ξύπνησε;
SART: Δεν θα με αφήσει να τον κάνω άλλο παρέα.
ADAMUS: Δεν θα σε αφήσει να τον κάνεις παρέα. Φοβήθηκε ε;
SART: Ναι. Τώρα που Είμαι.
ADAMUS: Και αν εμφανίζονταν εδώ ο Σατανάς, μπροστά μας; Απλά θα τον αφήσω να γλιστρήσει απ’ τον Cauldra, όμως αυτός το μπλοκάρει. Αν ο Cauldre επικοινωνούσε με τον Σατανά, θα συζητούσατε μαζί του;
SART: Νομίζω ναι.
ADAMUS: Για τι πράγμα θα μιλάγατε;
SART: Πόσο διασκεδάζαμε τον παλιό καιρό.
ADAMUS: Ωραία. Ο επόμενος. Σ’ ευχαριστώ Sart.
BARBARA: Βασικά νομίζω πως ο Σατανάς είναι εδώ για όλους μας.
ADAMUS: Με ποια θρησκεία μεγάλωσες;
BARBARA: Καθολική. Πάντα λέω ότι είμαι μια καθολική που έχει αναρρώσει.
ADAMUS: Εντάξει. Πώς αισθάνεσαι τώρα για τον Σατανά;
BARBARA: Δεν δίνω δεκάρα.
ADAMUS: Αλήθεια;
BARBARA: Όχι. Νομίζω όμως ότι ήμαστε φίλοι σε προηγούμενες ζωές.
ADAMUS: Σωστά. Ήσαστε όλοι φίλοι με τον Σατανά… Εγώ δεν ήμουν. Λοιπόν και…
BARBARA: Και είχα μια σχέση με την πτυχή του Σατανά νωρίτερα στη ζωή μου, σε ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου.
ADAMUS: Που σημαίνει τι;
BARBARA: Απλά το πώς μεγάλωσα και με ποιες πεποιθήσεις.
ADAMUS: Σωστά. Που σημαίνει ότι υπήρχε ο φόβος του Σατανά;
BARBARA: Σίγουρα. Ένας φόβος ότι θα πάω στην κόλαση επειδή ήμουν αυτή που ήμουν.
ADAMUS: Εντάξει. Σ’ ευχαριστώ. Είναι εντάξει να μιλάμε για τον Lucifer, τον διάβολο εδώ; Όμως σταθείτε ένα λεπτό, επειδή μίλησα στον Cauldre εκ των προτέρων γι αυτή τη συνεδρία. Κανονικά δεν το κάνω, όμως ήξερα ότι δεν θα του ήταν εύκολο να μιλήσουμε γι αυτά. Σας το είπα πως σήμερα θα ήταν αποδιοργανωτικά. Θέλετε να είμαι καλός; Πρέπει να μιλήσουμε γι αυτό και πρέπει να πω, αγαπητέ Cauldre, Geoffrey, θα μπούμε σε κάποια αιχμηρά σημεία – γεννημένος και μεγαλωμένος καθολικός – και πρέπει να καταλάβεις γιατί το κάνουμε αυτό.
Όμως ανησυχούσε και για σας επίσης. Θα σοκαριστούν κάποιοι από σας; Τι θα σκεφτούν και θα πουν οι άλλοι «Τι ήταν αυτό που κάνατε σήμερα στη συγκέντρωση σας;» Ω, επικαλεστήκαμε τον Σατανά. Έπιασα ένα νευρικό γέλιο και κάποιοι άλλοι λέτε «Ω, θεέ μου, αυτό είναι που κάνουμε;» Ναι, ακριβώς αυτό είναι που κάνουμε. Τον φέρνουμε. Είναι ο μεγάλος κόκκινος διάβολος στην μέση του δωματίου, και πρέπει να εμφανιστεί. Πρέπει να συζητηθεί. Ποιος είναι ο επόμενος;
Ποιο είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Σατανά
SHAWNA: Έχω λίγο μπερδευτεί με το θέμα του Σατανά.
ADAMUS: Το κάνει αυτό ο Σατανάς, σε μπερδεύει.
SHAWNA: Τι είναι στ’ αλήθεια ο Σατανάς, επειδή μου αρέσει το σήριαλ Lucifer στην τηλεόραση.
ADAMUS: Δεν το γνωρίζω.
SHAWNA: Υπάρχει ένα σήριαλ που λέγεται Lucifer και αφορά το διάβολο που επιστρέφει. Αλλά αφορά το πάθος, την εκπλήρωση του πάθους του καθενός. Να εκπληρώσεις όποια παθιασμένη επιθυμία έχεις. Ή μπορείς να το ανταλλάξεις και να πας στην κόλαση. Οπότε δεν βασανίζομαι από τον διάβολο. Βασανίζομαι περισσότερο από το νου μου και την αναποφασιστικότητα μου να κάνω την σωστή επιλογή.
ADAMUS: Θέλω να το επαναλάβεις αυτό. Έχει τόσο βάθος.
SHAWNA: Αναρωτιέμαι, αυτό είναι ο διάβολος; Εννοώ κάτι που κρίνεις… η ενέργεια, οι σκέψεις που χρησιμοποιείς για να κρίνεις τον εαυτό σου;
ADAMUS: Δεν θα σκεφτόσουν ότι η πρώτη και η δεύτερη ερώτηση μου έχουν κάποια συσχέτιση.
SHAWNA: Ναι. Οπότε αναρωτιέμαι, αυτό είναι ο διάβολος; Βασανιζόμουν από το την προηγούμενη Κυριακή επειδή πήγα το αυτοκίνητο μου για σέρβις και βγήκα με ένα καινούριο αυτοκίνητο. Δεν είχα καμία πρόθεση να πάρω καινούριο αυτοκίνητο, ακόμα δεν έχω υπογράψει την επιταγή. Και πρέπει να αποφασίσω, και αυτό με βασανίζει μια βδομάδα.
ADAMUS: Γιατί;
SHAWNA: Αναρωτιέμαι να κάνω λίζινγκ για δυο ή τρία χρόνια ή απλά να το πληρώσω όλο τώρα και να ξεμπερδεύω; Δεν ξέρω.
ADAMUS: Και βασανίζεσαι απ’ αυτό;
SHAWNA: Βασανίζομαι απόλυτα από το γεγονός ότι μπορεί να πάρω τη λάθος απόφαση. Ίσως μετανιώσω.
ADAMUS: Ας σταματήσουμε ακριβώς εδώ. «Ίσως πάρω τη λάθος απόφαση». Τι καταλήγεις να κάνεις; Τι καταλήγουν να κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι; «Δεν ξέρω τι να κάνω. Ξεκίνησα να πάω το αυτοκίνητο μου για επισκευή» – σταμάτα ένα λεπτό. Τι συμβαίνει εδώ; Το αυτοκίνητο σου λέει «Ήρθε η ώρα. Δεν είμαστε πλέον συμβατοί. Όχι άλλο. Σε πήγα όσο μακριά μπορούσα». Χρειάζεσαι ένα όμορφο αυτοκίνητο. Καλύτερο από αυτό που επέλεξες.
SHAWNA: Δεν νομίζω. Είναι πολύ όμορφο. Είναι ένα Lexus RX 350 ολοκαίνουριο σχέδιο. Είναι όμορφο. Όμως μετά υπάρχει αυτή η ενοχή που ξόδεψα όλα αυτά τα χρήματα για ένα αυτοκίνητο.
ADAMUS: Είναι εντάξει.
SHAWNA: Όμως έχω μια επιχείρηση διαχείρισης ακινήτων και βάζω μέσα στο αυτοκίνητο μου μηχανές του γκαζόν και μηχανές ξεριζώματος και μπάλες σανού, κάτι που έκανα στο προηγούμενο αυτοκίνητο μου και το μετέτρεψα σε φορτηγό και ίσως θα έπρεπε να αγοράσω φορτηγό. Και εγώ αγόρασα αυτό το όμορφο, άνετο… δεν έχω υπογράψει ακόμα την επιταγή, όμως…
ADAMUS: Επί τη ευκαιρία ο Cauldre λέει «Να θυμηθώ να αγοράσω ένα trailer». Δεν είναι κάτι δύσκολο!
SHAWNA: Μα ο Sart δεν θα αποθηκεύσει το trailer για το χειμώνα!
ADAMUS: Ο Sart είναι ο διάβολος!
Συνειδητοποιείς πόσο αστεία είναι η ζωή όταν δεν πιάνεσαι σ’ αυτήν;
SHAWNA: Έτσι βασανίζω τον εαυτό μου όλη τη βδομάδα.
ADAMUS: Τι θα κάνεις λοιπόν; Θα το αγοράσεις ή θα το νοικιάσεις; Πάρε μια απόφαση τώρα. Είτε είναι λάθος είτε σωστή, απλά πάρε μια απόφαση, οποιαδήποτε απόφαση. Απλά επέλεξε ένα από τα παραπάνω.
SHAWNA: Αν νοικιάσω μπορώ να αλλάξω γνώμη. Θα μπορούσα να αλλάξω γνώμη, αλλά να μην χάσω τόσο πολλά..
ADAMUS: Δείτε τι της κάνει ο Σατανάς. Την μπερδεύει!
SHAWNA: Είναι τρομερό!!
ADAMUS: Ο Σατανάς το κάνει. Απλά αγόρασε το, εντάξει! Υπόγραψε την επιταγή. Αγόρασε το και αν δεν σου αρέσει πούλησε το. Δεν έχει σημασία. Δεν μπορεί να κάνεις λάθος επιλογή. Παίρνεις απλά μια βαθιά αναπνοή; Ήδη λειτουργεί. Και τώρα αρχίζει για σένα… να του επιτρέψεις να σου έρθει. Όμως όταν υπάρχει τέτοια αναταραχή στο νου «Ω, τι να κάνω; Θα μπορούσα να πάρω λάθος απόφαση». Θα το διαλύσουμε όλο αυτό σήμερα. Θα προκαλέσουμε μαζικό πονοκέφαλο, και αυτό είναι καλό.
SHAWNA: Εύχομαι να μπορέσετε να το ξεφορτωθείτε αυτό – εύχομαι να μπορούσα να το ξεφορτωθώ αυτό από μέσα μου πραγματικά.
ADAMUS: Θα το κάνεις, όμως θα προσπαθήσεις να το διατηρήσεις επίσης. Θα πω «Απλά αγόρασε το». Υπόγραψε μια επιταγή. Δεν μ’ ενδιαφέρει αν θα ξοδέψεις όλες σου τις οικονομίες, επειδή δεν μπορείς πια να πάρεις κάποια λάθος απόφαση.
SHAWNA: Δεν είναι λάθος, όμως μπορεί να μετανιώσεις. Δεν θέλω να μετανιώνω.
ADAMUS: Ποτέ δεν θα μετανιώσεις για κάτι εκτός και αν το επιλέξεις. Είναι τόσο απλό. Είναι τόσο εύκολο. Προσπαθείς να δουλέψεις για τις ενέργειες και αυτές θέλουν να δουλέψουν για σένα. Ένας Master επιτρέπει στις ενέργειες να τον υπηρετούν. Αυτός είναι ο ορισμός της χάρης.
Πάρε μια βαθιά αναπνοή. Δεν μ’ ενδιαφέρει ποια επιλογή θα κάνεις. Η κάθε μια είναι απολύτως κατάλληλη. Καμία από αυτές δεν είναι καλύτερη ή χειρότερη. Δεν μπορείς να κάνεις λάθος.
SHAWNA: Μα θέλω να είμαι τέλεια, οπότε θέλω να κάνω τη σωστή…
ADAMUS: Η κάθε επιλογή είναι τέλεια.
SHAWNA: Είναι βασανιστήριο για μένα.
ADAMUS: Δεν υπάρχει κάποια που να είναι περισσότερο ή λιγότερο τέλεια. Και εκεί είναι που ζορίζεστε όλοι γιατί λέτε «Τι να κάνω; Ποιον δρόμο πρέπει να πάρω; Φοβάμαι μήπως πάρω λάθος απόφαση». Τι συμβαίνει τότε; Δεν παίρνετε καμία απολύτως απόφαση.
SHAWNA: Σωστά. Κολλάμε.
ADAMUS: Ή τουλάχιστον πάρτε την απόφαση που έχει το λιγότερο ρίσκο. Θα σου πω τι να κάνεις και θα το εννοώ πραγματικά. Όμως δεν πρόκειται να το κάνεις. Εγώ θα αγόραζα δύο αυτοκίνητα.
SHAWNA: Σχεδόν… το σκεφτόμουν αυτό….
ADAMUS: Ή βάλε αυτόν να το αγοράσει. Γιατί όχι; Εδώ υπάρχει ένα σημείο του σημερινού μας θέματος. Ο νους πηδά και λέει «Ω, θεέ μου. Λειτούργησες πολύ ακραία. Δεν μπορείς να το υποστηρίξεις αυτό. Θα είναι λάθος. Θα πάει άσχημα». Όχι. Απλά είσαι στο «και». Υπάρχει ένα «και», υπάρχει μια πραγματικότητα όπου έχεις δύο οχήματα. Έχεις το ωραίο σου όχημα για τον όμορφο σέξυ εαυτό σου και έχεις και το φορτηγό σου «Δείτε με. Οδηγώ το φορτηγό μου». Ποιος είπε ότι μπορείς να έχεις μόνο ένα όχημα; Πάλεψε το.
SHAWNA: … Είναι ένα μέσο για το χιόνι, μετά όμως πρέπει να έχεις κι άλλο χώρο για παρκάρισμα, άλλο ένα όχημα και μετά πρέπει…
ADAMUS: Μετά πήγαινε να ζήσεις σ’ ένα διαφορετικό μέρος.
SHAWNA:… να έχεις διπλά έξοδα και ήδη έχω…
ADAMUS: Ακούς αυτό που λέω; Πηγαίνεις σε ένα άλλο μέρος να ζήσει που να έχεις πάρκινγκ για δέκα οχήματα. Και ο νους ξεπηδά με όλες αυτές τις σκέψεις σκουπίδια, με όλους τους περιορισμούς του, όλες τις αυτό-κριτικές του και τις ιστορίες του και λέει «Ναι, μα δεν μπορείς να μην το φοβάσαι αυτό. Και αυτό… Και εκεί είναι που λες «Όχι άλλο. Δεν θα ζήσω άλλο έτσι. Δεν θα πρέπει να ανησυχώ σχετικά με το αν έχω χώρο για να παρκάρω το δεύτερο αυτοκίνητο μου». Φυσικά όχι. Και μετά ο νους ξεπηδά και λέει «Όμως όλο αυτό δεν είναι μια ωραία φαντασίωση και δεν το φτιάχνουμε όλο αυτό και δεν ακούγεται πολύ καλό;»
Έτσι πρέπει να δουλεύει, όμως πολύ λίγοι άνθρωποι το κάνουν αυτό. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο οι ενέργειες πρέπει να δουλεύουν για σας. Θα υπάρξουν κάποια στάδια από το 90% σκουπίδια στις σκέψεις σας στο 80%. Και ξέρετε είτε έχετε 90% σκουπίδια, είτε 1% είναι το ίδιο. Εξακολουθούν να είναι σκουπίδια. Θα τα πάμε πέρα απ’ αυτά. Οπότε ευχαριστώ και ναι. Αποδείξαμε λοιπόν κάτι σήμερα. Δείτε τους περιορισμούς, τα σκουπίδια στις σκέψεις, εκτός και αν διασκεδάζετε με όλα αυτά.
SHAWNA: Όχι είναι βασανιστήριο!
ADAMUS: Εντάξει. Πάρε λοιπόν μια βαθιά αναπνοή και κάνε το. Πάρε δύο. Γιατί όχι; Όμως βλέπεις ο Σατανάς λέει «Ω!» Θέλω να προχωρήσουμε γιατί έχουμε αρκετά πράγματα να κάνουμε. Δύο ακόμα λοιπόν.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Σατανά;
VINCE: Που μας φέρνει σ’ αυτό το σημείο που γινόμαστε δύσπιστοι, δεν εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.
ADAMUS: Αυτή είναι μια πολύ καλή απάντηση. Ωραία. Ακόμα ένας.
HENRIETTE: Μας παρέχει το σενάριο του φόβου, του τρόμου, του πανικού και προκαλεί στους ανθρώπους στασιμότητα «στην πεπατημένη».
ADAMUS: Ναι, όλοι είναι έτσι, κάποιοι σε μεγαλύτερο βαθμό από άλλους, όμως αυτό υπάρχει. Υπάρχει όλο αυτό το «Τι πρέπει να κάνω; Τι κάνω λάθος; Φοβάμαι να πάρω μια απόφαση, επειδή ίσως είναι λάθος, και θα προστεθεί στα λάθη της ζωής μου». Δεν μπορείτε να συνεχίσετε να υπάρχετε έτσι. Δεν θέλετε να συνεχίσετε ούτε και μπορείτε να συνεχίσετε να υπάρχετε έτσι. Πρέπει να πάμε πέρα απ’ αυτό. Όλα αυτά τα σκουπίδια, τον περιορισμό, που έχει κάτσει τόσο βαθιά μέσα σας.
Το Μεγαλύτερο Κατόρθωμα του Σατανά
Και, επί τη ευκαιρία, η απάντηση στο μεγαλύτερο κατόρθωμα του Σατανά είναι ότι , έχει κάνει τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι υπάρχει.
Δεν υπάρχει Σατανάς, άλλος από αυτόν που έχουν δημιουργήσει οι άνθρωποι στις πεποιθήσεις τους, και γι αυτό υπάρχει.
Για κάποιον, κάτι, το να πείσει τους ανθρώπους πως υπάρχει το κακό στον κόσμο ήταν ένα μεγάλο κατόρθωμα. Αυτό είναι κάτι για το οποίο κάποιος, ή κάποια ομάδα ανθρώπων, είναι πολύ περήφανη – ότι υπάρχει το κακό στον κόσμο – που δεν υπάρχει. Και το πιστεύετε ακόμα, αγαπητοί μου φίλοι, είτε το αποκαλείτε Σατανά, είτε όπως αλλιώς λέτε το κακό, κακή ενέργεια, σκοτεινή ενέργεια ή κάτι παρόμοιο, το γεγονός είναι πως το μεγαλύτερο κατόρθωμα ήταν η πίστη πως υπάρχει. Και δεν θα πάμε παρακάτω αν συνεχίζετε να το πιστεύετε αυτό.
Δεν υπάρχει κακό. Δεν υπάρχουν κακές επιλογές. Δεν υπάρχουν λάθη. Δεν υπάρχει κάρμα.
Σε κάποιους από σας αυτό ακούγεται στοιχειώδες. Κάποιοι λέτε «Ναι, ήδη το ξέρω αυτό». Όμως σας παρακαλώ να ρίξετε μια ματιά στη ζωή σας, στις σκέψεις σας, στους περιορισμούς σας, σε όλο αυτό το σκεπτικό του κακού, το σκοτεινό ή κακό είναι συνυφασμένο με ότι κάνετε, και κυριολεκτικά δίνει σχήμα στη ζωή σας και φοβάστε να βγείτε έξω από κει. Φοβάστε αυτό που θα συμβεί όταν δεν θα έχετε αυτό-κριτική, όταν δεν θα έχετε τον έλεγχο, όταν δεν θα αξιολογείτε μήπως κάνετε άσχημα πράγματα. Γι αυτό κρατιέστε, επειδή αναρωτιέστε «Θα κάνω πάλι κακά πράγματα;»
Σέρνετε ολόγυρα πράγματα από προηγούμενες ζωές που στην πραγματικότητα δεν είναι καν αληθινά. Πηγαίνετε σε κάποιον ψυχικό που σας λέει «Ω, σε κάποια προηγούμενη ζωή ήσαστε δολοφόνος» και δεν είναι αλήθεια. Πιθανότατα όχι. Όμως υπάρχει πολύ δράμα, μαζεύουν τα χρήματα σας, και εσείς σέρνετε όλα αυτά τα πράγματα «Πρέπει να ήμουν πραγματικά κακός σε κάποια προηγούμενη ζωή, γιατί κοιτάξτε τη ζωή μου τώρα. Είναι το κάρμα μου». Καθόλου.
Δεν υπάρχει άλλος Σατανάς, εκτός από αυτόν γι όσους τον πιστεύουν. Δεν υπάρχει κανένα κακό σε ολόκληρη τη δημιουργία, εκτός από το κακό που οι άνθρωποι επιλέγουν να πιστεύουν.
Ο Master πάει πέρα από το κακό για να ζήσει. Είναι τόσο απλό.
Είναι κάτι δύσκολο επειδή, είτε το ονομάζετε αμαρτία, κακό, σκοτεινό, Σατανά, οτιδήποτε – διττότητα ή οτιδήποτε άλλο – έχει πολύ βαθύ αντίκτυπο στη ζωή σας, ανεξάρτητα από το πόσο φωτισμένοι νομίζετε ότι είστε. Έχετε πολλές κριτικές για τον εαυτό σας, για το τι κάνατε λάθος, για ότι νομίζετε ότι θα κάνετε λάθος. Έχετε κριτική για τον κόσμο. Κοιτάζετε τον κόσμο και συχνά λέτε «Είναι ένας κακός κόσμος εκεί έξω. Υπάρχουν κακοί άνθρωποι που κάνουν κακά πράγματα». Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν, όμως όσο οι άνθρωποι το υπογράφουν αυτό, υπάρχει. Όμως αν προσπαθήσετε να πάτε πίσω να βρείτε την πηγή του σκοταδιού, την πηγή του κακού, δεν υπάρχει καμία. Πραγματικά δεν υπάρχει μέχρι να το πιστέψουν οι άνθρωποι.
Και τότε τι συμβαίνει με τους ανθρώπους που είναι τόσο βαθιά ριζωμένο από τη γέννηση τους. Το προπατορικό αμάρτημα «Είστε κακοί πριν καν σκεφτείτε τη λέξη καλός». Από τις θρησκείες που το χώνουν αυτό μέσα στο μυαλό των ανθρώπων. Προγραμματίζουν το μυαλό «Υπάρχει μια αντίθετη δύναμη». Το κακό (evil) και μετά το αντιστρέφετε και τι γίνεται; Ζω (live). Είναι αντίθετα, όμως στα αγγλικά αποτελούνται από τα ίδια ακριβώς γράμματα. Ζω και κακό. Το ένα πάντα φεύγει μακριά από το άλλο. Οπότε όταν λέτε φιλοσοφικά «Ω, δεν πιστεύω στον διάβολο. Δεν πιστεύω στο σκοτάδι». Πιστεύετε, και είναι μέρος της κατασκευής μιας όψης του εαυτού σας.
Φανταστείτε για μια στιγμή ότι, το σκοτάδι, την αμαρτία, τον Σατανά, το κακό, ποτέ μα ποτέ δεν το ψιθύρισε κανείς σε κανένα ανθρώπινο πλάσμα. Φανταστείτε μια κοινωνία όπου από τη γέννηση κανείς δεν μίλησε ποτέ για την ύπαρξη του κακού, κανείς δεν είπε ποτέ ότι υπήρξε ο Σατανάς να παραμονεύει στις σκιές βλέποντας τα πάντα, προσπαθώντας να αρπάξει τις ψυχές. Φανταστείτε να μην υπήρχαν όλα αυτά τα σχετικά με το σκοτάδι και το κακό. Πόσο βαθιά θα άλλαζε η συνειδητότητα των ανθρώπων. Ποτέ δεν τέθηκε. Ποτέ δεν υπήρξε καν στην μαζική συνειδητότητα.
Αν οι εκκλησίες όλου του κόσμου δεν τοποθετούσαν τις ταμπέλες τους στην πρόσοψη των κτιρίων τους «Σωθείτε τώρα, αλλιώς ο Σατανάς θα πάρει την ψυχή σας». Φανταστείτε να μην υπήρχε καν ως σύστημα πίστης. Να υπήρχε μόνο η ζωή, και αυτό δεν σημαίνει πως η ζωή θα ήταν τέλεια. Σημαίνει πως η ζωή θα ήταν απλά άσκηση, πως δεν υπάρχει το σωστό και το λάθος. Σε κανένα παιδί να μην ειπώθηκε ποτέ ότι έκανε λάθος ή κάτι κακό ή ότι ήταν στη δυσμένεια του Θεού.
Φανταστείτε το αυτό μόνο για μια στιγμή, ότι ποτέ δεν σας ειπώθηκε, πως ήσαστε σκοτεινός ή απαίσιος, ποτέ δεν σας ειπώθηκε πως ο διάβολος θα έρθει να σας πάρει ή ότι κάποια μέρα θα πάτε στην κόλαση, ότι αυτό δεν ήταν καν στο σύστημα πεποιθήσεων, ποτέ δεν σας ειπώθηκε ότι κάνατε κάτι κακό.
Είναι ίσως λίγο δύσκολο να το φανταστείτε, και στην πραγματικότητα οι περισσότεροι άνθρωποι έφθασαν να το χρειάζονται αυτό στη ζωή τους – αυτή την κριτική, την αποτίμηση, την διττότητα και την αντίθετη δύναμη. Όμως δεν μπορείτε να προχωρήσετε αν κρατάτε αυτά τα συναισθήματα.
Ελευθερία είναι η απελευθέρωση του σκεπτικού, ότι κάνατε κάποια στιγμή κάτι λάθος. Οι άνθρωποι παλεύουν γι αυτήν. Εσείς παλεύετε ως ένα βαθμό. Και είναι τόσο κατάλληλο που κάναμε αυτή τη συνεδρία τώρα με τις ανάδρομες πορείες, με όλα όσα συμβαίνουν. Είναι η ιδανική στιγμή για να χρησιμοποιήσετε αυτή την ενέργεια που είναι διαθέσιμη, ακόμα και αν την ονομάζετε ανάδρομη πορεία. Θα βοηθήσει στο να αλλάξει.
Η ελευθερία λοιπόν είναι η απελευθέρωση από τη σκέψη ότι κάνατε ποτέ κάτι κακό. Και ξέρετε κάτι; Θα πείτε «Μπορώ να το απελευθερώσω αυτό 50%, 60%, ίσως 90%». Δεν έχει σημασία. Υπάρχει ακόμα ένα 10% ή 20% και είναι πάντα 100%. Είναι η απελευθέρωση όλων των συναισθημάτων που σας κάνουν να νιώθετε λιγότεροι από αυτό που είστε.
Δεν μπορείτε να είστε ελεύθεροι αν νιώθετε ότι έχετε κάνει κάτι λάθος ή κακό. Δεν είστε ελεύθεροι αν παραμένει ακόμα σκιά ή Σατανάς ή σκοτάδι ή κακό στη ζωή σας.
Εδώ βρίσκεται ένα από τα Σημεία του Διαχωρισμού, που εισήγαγα σε πολλούς στις διδασκαλίες μου στις Μυστικιστικές Σχολές. Υπάρχει ένα σημείο Διαχωρισμού με το οποίο πολλοί θα συμφωνήσουν «Είναι ένας κακός κόσμος εκεί έξω. Κοίτα πώς είναι τα πράγματα. Οι άνθρωποι σκοτώνονται μεταξύ τους. Οι άνθρωποι κλέβουν ο ένας τον άλλον. Οι άνθρωποι σκλαβώνουν ο ένας τον άλλο». Ναι, επειδή υπάρχει η κύρια πεποίθηση που διαιωνίζεται ότι οι άνθρωποι είναι κακοί και πως υπάρχει ο Σατανάς και πως υπάρχει το σκοτάδι.
Τι κάνουν λοιπόν οι άνθρωποι; Ακολουθούν την πράξη της συνειδητότητας. Είναι προγραμματισμένοι σ’ αυτό – «Είσαι κακός. Έχεις κάνει κακά πράγματα. Είσαι λάθος» – οπότε παγώνετε. Φοβάστε να πάρετε μια απόφαση. «Ίσως πάρω μια λάθος απόφαση». Δεν μπορείτε. Πραγματικά δεν μπορείτε. Απλά να πάρετε μια βαθιά αναπνοή και βαδίστε μ’ αυτό, όμως οι περισσότεροι άνθρωποι θα παλέψουν γι αυτούς τους περιορισμούς.
Φοβάστε να ανοίξετε τα φτερά σας επειδή σας έχουν πει ότι είστε κακοί και αν ανοίξετε πολύ τα φτερά σας ίσως να κάνετε πολύ κακά πράγματα αντί για λίγο κακά πράγματα. Φοβάστε να ανοιχτείτε, να αποκαλύψετε τον εαυτό σας, επειδή πιστεύετε ότι έχετε καταχραστεί την δύναμη κατά το παρελθόν. Κάποιος σας το είπε ή το διαβάσατε σε κάποιο βιβλίο. Είναι κάτι που αφορά κάποια προηγούμενη ζωή που ήσαστε βασιλιάς ή βασίλισσα κάποιας αρχαίας γης και κάνατε κακά πράγματα. Είναι γεγονός πως πιθανόν δεν τα κάνατε και είναι γεγονός πως δεν έχει σημασία, και είναι γεγονός πως φοβάστε τη δύναμη. Δεν υπάρχει δύναμη.
Ο καθένας από σας φοβάται πολύ τη δύναμη και δεν υπάρχει δύναμη. Δεν την χρειάζεστε. Δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει ανάγκη γι αυτήν. Όλα έρχονται σε σας. Δεν αφορά τη δύναμη. Δεν αφορά τη συσσώρευση της ενέργειας. Αφορά τη γνώση πως όλη η ενέργεια καταφθάνει, είναι εκεί για σας την κατάλληλη στιγμή. Δεν χρειάζεται να την αποθηκεύσετε. Δεν χρειάζεται να την παρακρατήσετε, φοβούμενοι ότι κάποιος θα σας την πάρει μακριά σας. Είναι όλη εκεί.
Αυτό είναι ένα μεγάλο άλμα. Ένα τεράστιο άλμα. Δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό με μικρά βήματα. Δεν λειτουργεί. Ή πάτε χωρίς δύναμη, ή απελευθερώνετε πλήρως όλες αυτές τις πεποιθήσεις του ή είστε μέσα τους 100%. Γι αυτό είπα, ακόμα κι αν λέτε «καλυτερεύω – μειώνω τον εθισμό μου στις κακές σκέψεις και στον φόβο και στην σκέψη ότι είμαι κακός», ακόμα και αν είστε στο 30%, είστε στο 100%.
Είναι λοιπόν ένα μεγάλο άλμα. Όπως είπα σήμερα είναι μια μέρα αποδιοργάνωσης και αλλαγής, για να πάμε στο σημείο που εσείς κατανοείτε, ότι ελευθερία σημαίνει απελευθέρωση της σκέψης ότι κάνατε ποτέ κάτι κακό. Δεν το κάνατε.
Μην συζητάτε φιλοσοφικά γι αυτό μέσα στο νου σας «εντάξει, όταν ήμουν παιδί και έκαψα το σπίτι, υπηρέτησα το σύμπαν». Απλά σκάστε. Απλά πηγαίνετε παραπέρα. Μην προσπαθείτε να το δικαιολογήσετε. Τότε εμπλέκεστε με όλα τα σκουπίδια. Απλά προχωρήστε….
Δεν υπάρχει κακό. Δεν υπάρχει δύναμη. Και επί τη ευκαιρία, αυτά τα δύο πράγματα είναι τόσο συνώνυμα στην μαζική συνειδητότητα – το κακό και η δύναμη – και τα φοβάστε. «Και αν πραγματικά ανοιχτώ; Και αν πραγματικά απλά αφήσω τον εαυτό μου να υπάρξει; Ω, θεέ μου, η δύναμη και το ενδεχόμενο σκοτάδι». Δεν υπάρχει. Είναι το μεγαλύτερο ψέμα που ειπώθηκε ποτέ στους ανθρώπους, και συνεχίζει να πουλιέται ξανά και ξανά. Εξαγορά, σωτηρία, όπως κι αν λέγεται. Είναι όλα ψέμα. Η δύναμη, το σκοτάδι, ο Σατανάς όλα αυτά είναι απλά ψέματα.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Σατανά; Που έπεισε τον κόσμο ότι υπάρχει, και δεν υπάρχει, εκτός και αν πιστεύετε σ’ αυτόν. Το ίδιο με τη δύναμη. Ποια είναι η μεγαλύτερη απάτη της δύναμης; Δεν υπάρχει δύναμη. Δεν την χρειάζεστε. Θα ήθελα λοιπόν να κάνουμε μια merabh.
Προχωρώντας
Αυτή η merabh είναι ιδιαίτερη επειδή βρίσκεστε εδώ, και επειδή πρόκειται για το σημείο που δεν λέτε «Θα το κάνω αυτό και μετά θα το σκεφτώ». Αυτό είναι που θα έρθει κατευθείαν σε σας. Με άλλα λόγια, αυτή η merabh αφορά πραγματικά την στροφή της συνειδητότητας έξω από το κακό, έξω από τα κακά πράγματα που σκέφτεστε για τον εαυτό σας, επειδή σας έχουν πει ότι είστε κακοί. Σας έχουν πει ότι το κακό υπάρχει. Δεν υπάρχει. Και μπορώ να ακούσω όλους τους ορθόδοξους ευαγγελιστές Χριστιανούς και Μουσουλμάνους και όλους τους άλλους στον κόσμο – «Ω! Ναι, αυτός είναι ο Σατανάς».
Όμως ας πούμε, πως ο ηγέτης τους κάθεται εδώ ακριβώς, ο θρησκευτικός ηγέτης κάθεται ακριβώς εδώ και εσείς έχετε δύο επιλογές, και θα πιστέψετε το γεγονός ότι υπάρχει σκοτάδι και κακό και ο διάβολος και πως πρέπει να δουλέψετε τον δρόμο της επιστροφής σας είτε στον Ιησού είτε στον Μοχάμεντ ή σε κάποιον άλλο κλόουν που έχουν! Είναι! Είναι. Δεν είναι αυτοί που λένε ότι είναι. Ο Yeshua που γνώριζα δεν μοιάζει καθόλου με τον Ιησού που προωθούν. Οπότε μπορώ να φτύσω τον Ιησού. Μπορώ να φτύσω τον Ιησού επειδή γνώριζα τον Yeshua. Ήταν υπέροχος, όμως δεν είναι αυτό που παριστάνουν ότι είναι.
Έχετε λοιπόν την επιλογή σας τώρα. Διαλέγετε μεταξύ το τρόπου τους – σκοτάδι, κακό, κακοί άνθρωποι, παράδεισος, κόλαση, πρέπει να πάτε για την σωτηρία μέσω του δικού τους – διαλέγετε αυτό τον δρόμο ή τον δρόμο από δω. Δεν υπάρχει δύναμη. Δεν υπάρχει καν κανένα σκοτάδι. Δεν υπάρχει Lucifer. Δεν υπάρχει τίποτα απ’ αυτά. Είναι απλά ένα παιχνίδι στο οποίο οι άνθρωποι έχουν προγραμματιστεί.
Τι θα επιλέγατε; Ποια επιλογή θα κάνατε; Και ενώ η επιλογή ίσως φαίνεται προφανής, ξαφνικά αρχίζετε να σκέφτεστε «Και αν ο Adamus είναι ο Σατανάς;» Το άκουσα πριν. Το άκουσα «Και αν ο Adamus είναι ο Σατανάς και προσπαθεί απλά να μας πουλήσει ελευθερία;» «Ναι δεν θέλω καμιά τέτοια ελευθερία. Αυτό είναι έργο του Lucifer». Όμως ο νους κοιτάζει εδώ, όπως ακριβώς κι εσείς «Πρέπει να αγοράσω το αυτοκίνητο ή να το νοικιάσω για 5 χρόνια;» Το ωραίο είναι πως στην πραγματικότητα δεν μπορεί να κάνετε λάθος. Ποιο ταξίδι θέλετε να κάνετε;
Ας κάνουμε λοιπόν μαζί μια merabh. Αυτή, όπως είπα, θα επηρεάσει τη ζωή σας, επειδή θα την αφήσετε να το κάνει.
LINDA: Τι σημαίνει αυτό;
ADAMUS: Σημαίνει ότι όλη αυτή η ψευδαίσθηση που είχατε για το σκοτάδι… ακόμα και η new age απωθεί το σκοτάδι. Το απωθούν. Όλοι το απωθούν, και πρόκειται για μια ψευδαίσθηση. Το ίδιο με τη δύναμη. Το ίδιο με τον Σατανά, είναι μια παραίσθηση. Όλα είναι – απλά νιώστε το για ένα λεπτό. Ο Θεός και ο Σατανάς. Και οι δύο είναι παιχνίδια δύναμης. Και οι δύο. Και εσείς σκέφτεστε τη δύναμη. Η δύναμη. Ω, οι άνθρωποι μιλούν για τη δύναμη. Είναι ένα τεράστιο ψέμα. Δεν υπάρχει καθόλου και δεν υπάρχει καμία ανάγκη γι αυτήν. Υπάρχει η ενέργεια, και σας υπηρετεί.
Νομίζω πως θα μεταμορφωθώ σε Δράκουλα, εδώ στην Τρανσυλβανία. Πάρτε λοιπόν μια βαθιά αναπνοή και ας κάνουμε αυτή την merabh. Όμως, επί τη ευκαιρία, και τον εννοώ πολύ, πολύ σοβαρά – αν δεν είστε έτοιμοι για μια αλλαγή αυτή τη στιγμή, τότε φύγετε.
LINDA: Αλλαγή σε ποιο πράγμα;
ADAMUS: Αν δεν είστε έτοιμοι για αλλαγή αυτή τη στιγμή, αποσυνδεθείτε και φύγετε, επειδή δεν θα είναι μια merabh σαν αυτές που λέγατε «Απλά θα σταθώ στην ενέργεια και μετά θα αποφασίσω αργότερα πόσο πολύ μου αρέσει. Μου αρέσει 10% ή 20 ή 30;» Είναι η στιγμή του όλα ή τίποτα.
Δεν μπορούμε πια να το κάνουμε αυτό απαλά και διστακτικά. Δεν μπορούμε να κάνουμε αυτό το «θα γίνω Master κάνοντας το εν μέρει». Είμαστε στο όλα ή τίποτα τώρα. Δεν μπορούμε να το κάνουμε απλά προσπαθώντας να σας κάνουμε ένα μασάζ και να σας κάνουμε να νιώσετε ωραία και εσείς να το κάνετε και μετά να επιστρέφετε στην βρώμικη ζωή, στις βρώμικες σκέψεις. Πρέπει να αλλάξει αυτό. Οπότε αυτή η ιδιαίτερη merabh εμφυσείται ακριβώς με αυτό. Θα αλλάξει τα πράγματα.
Ας τακτοποιήσουμε λοιπόν κατάλληλα τον φωτισμό. Ας ανοίξουμε τη μουσική.
Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή.
Merabh: Πέρα από το Ψέμα του Σκοταδιού
Λοιπόν, αγαπητοί Shaumbra, από όλον τον κόσμο, επίσης από εδώ από το Masters Club, ήρθε η στιγμή αυτής της μετάβασης, αυτής της αλλαγής προς την έξοδο από την συνειδητότητα του κακού, που είναι μια τόσο επιτακτική δύναμη στην ζωή του καθενός. Σας έχει κατηχηθεί μέσα σας. Δεν με ενδιαφέρει αν προέρχεστε από θρησκευτικό ή μη θρησκευτικό υπόβαθρο, όμως το απορροφήσατε από την μαζική συνειδητότητα. Κρίνετε πολύ τον εαυτό σας. Και είτε χρησιμοποιείτε την λέξη κακό είτε σκοτάδι είτε Σατανά είτε απλά κακό, είναι η στιγμή να προχωρήσετε εντελώς. Όχι 10% καλύτερα ή 50% καλύτερα, αλλά εντελώς.
Υπάρχουν πάρα πολλά ψέματα, και ναι, φιλοσόφησα πάρα πολύ και έκανα πολλές συζητήσεις με τους φιλόσοφους ανά τους αιώνες, και τα περισσότερα είναι makyo. Προσπαθούσαν να μου εξηγήσουν γιατί το κακό είναι αληθινό, και εγώ έλεγα ότι είναι αληθινό μόνο επειδή το πιστεύετε.
Ο Σατανάς, το κακό, το σκοτάδι, το μεγαλύτερο του κατόρθωμα ήταν που έκανε τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι υπάρχει. Δεν υπάρχει. Όχι. Αν όλοι πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη το απελευθέρωναν αυτό, περνούσαν πέρα απ’ αυτό, αυτός ο πλανήτης θα ήταν εντελώς διαφορετικός. Αλλά δεν θα το κάνουν. Έχουν επενδύσει στο σκοτάδι. Πραγματικά το έχουν κάνει.
Ο μεγαλύτερος υπερασπιστής του είναι οι θρησκείες. Έχουν επενδύσει στο σκοτάδι. Το προωθούν. Το χρησιμοποιούν στο μάρκετινγκ τους. Δεν μιλούν για την ελευθερία. Δεν μιλούν για τη χάρη στη ζωή σας. Δεν μιλούν για την ομορφιά της ψυχής σας.
Όμως, καθώς κάθεστε εδώ αυτή τη στιγμή μαζί με μια πολύ μικρή ομάδα στη Λέσχη των Masters, στο Internet, μπορείτε να το απελευθερώσετε χωρίς προσπάθεια. Αυτή είναι η ομορφιά του. Αυτή είναι η ειρωνεία του. Δεν ξεφορτώνεστε το σκοτάδι πολεμώντας το. Προχωράτε. Αυτό είναι. Δεν σκέφτεστε πώς να το αφήσετε να φύγει και πόσο καιρό χρειάζεται και πόσο πολύ προσπάθεια. Απλά το κάνετε. Βρίσκεστε ακριβώς εδώ.
Δεν σκέφτεστε, «Πρέπει να κρατήσω ένα μικρό κομμάτι από αυτόν τον φόβο του σκοταδιού, από αυτή την πίστη στο σκοτάδι, στην πίσω τσέπη μου σε περίπτωση που χρειαστεί». Απλά το αφήνετε όλο να φύγει, 100%. Και μετά για σας δεν υπάρχει. Για τον υπόλοιπο κόσμο ναι, όμως για σας δεν υπάρχει. Δεν είναι πλέον μέρος της πραγματικότητας σας και του συστήματος δημιουργίας. Τελεία και παύλα.
Ο Master συνειδητοποιεί πως ποτέ δεν έκανε κάτι κακό, επειδή δεν υπάρχει κακό.
Ο Master συνειδητοποιεί πως δεν προσπαθεί να ξεπεράσει τίποτα, επειδή δεν υπάρχει κάτι για να το ξεπεράσει. Η ζωή είναι απλά μια εμπειρία. Μια όμορφη, αισθησιακή, παθιασμένη και εκφραστική εμπειρία. Και ενώ άλλοι ίσως προτιμούν να ζουν στη σκιά του σκοταδιού στη ζωή τους, ενώ άλλοι ίσως επιλέγουν να κρίνουν τον εαυτό τους, να αποτιμούν τον εαυτό τους και να πιστεύουν ότι μέρος του εαυτού τους είναι κακό ή σκοτεινό, εμείς πηγαίνουμε πέρα από αυτό.
Δεν διαλύουμε ή σβήνουμε απλά λίγο από αυτό. Δεν το απελευθερώνουμε απλά σταδιακά. Έφυγε. Έφυγε. Δεν υπάρχει βαρύτητα στο ψέμα του σκοταδιού. Δεν υπάρχει έλξη από το σκεπτικό ότι είστε κακοί ή από το ότι θα μπορούσατε να γίνετε κακοί αν δεν είστε προσεκτικοί.
Προχωράμε πέρα από αυτό. Δεν υπάρχει κατάλοιπο ανησυχίας, αν είστε εθισμένοι στα ναρκωτικά, αν κάποτε θα ξαναγυρίσετε στα ναρκωτικά. Όχι. Δεν θα το κάνετε. Μην συγκρατείτε τον εαυτό σας ανησυχώντας, αν ήπιατε κάποια στιγμή πάρα πολύ, ότι θα επιστρέψετε σ’ αυτό. Δεν θα το κάνετε. Δεν είναι πλέον μέρος του ψέματος που ψωνίζατε. Απλά προχωράτε.
Δεν το πολεμάτε. Δεν παλεύετε μ’ αυτό. Δεν κάνετε τελετουργίες γι αυτό. Απλά προχωράτε πέρα από τη δύναμη , που είναι ψέμα. Πέρα από το σκοτάδι, που είναι ψέμα. Πέρα από το ότι κάνατε ποτέ κάτι λάθος. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα, που είπατε ποτέ στον εαυτό σας. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα που πιστέψατε ποτέ – ότι κάνατε κάτι λάθος.
Ο νους θα σας πολεμήσει γι αυτό, απολύτως θα έρθει να σας πολεμήσει γι αυτό. Θα γίνει διανοητικός. Θα προσπαθήσει να δικαιολογήσει. Θα προσπαθήσει να κάνει αυτό το πράγμα που λέει «Εντάξει, θα είμαστε 10% καλύτεροι, θα παρατήσουμε 10% της πίστης στο ψέμα του σκοταδιού». Ο νους θα πει «Μα δεν είσαι έτοιμος. Δεν μπορείς να το παρατήσεις όλο». Ο νους θα φιλοσοφήσει γι αυτό. Θα διαφωνήσει γι αυτό. Όχι. Όχι. Όχι πια. Τελειώσαμε.
Επειδή υπάρχει ακόμα ψέμα αν πιστεύετε ότι έχετε κάνει κάτι λάθος. Είναι και πάλι ψέμα αν πιστεύετε στη δύναμη. Ακόμα και μόνο με 1% πίστη στο σκοτάδι και στη δύναμη, θα πιστεύετε πως αυτό το 1% μπορεί να ξεπεράσει το 99%. Θα πιστεύετε πως αυτό το 1% είναι ικανό να μολύνει κάθε μέρος σας. Θα πιστεύετε πως πρέπει να κουβαλάτε αυτό το 1%, και τότε αυτό το 1% ουσιαστικά γίνεται 100%. Υποσκιάζει τα πάντα.
Το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Σατανά ήταν που έκανε τους ανθρώπους να πιστεύουν πως υπήρξε.
Ποιος είναι ο Σατανάς; Οι άνθρωποι που δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να είναι το Είμαι. Οι άνθρωποι που εσκεμμένα χρησιμοποιούν την ιδέα του Σατανά και του σκοταδιού για να ελέγχουν τους άλλους. Οι άνθρωποι που δεν μπόρεσαν να αγαπήσουν τον εαυτό τους. Αυτός είναι ο Σατανάς. Οι άνθρωποι που δεν μπόρεσαν να πιστέψουν ότι είναι θεϊκοί, που στην πραγματικότητα δεν μπορούν να κάνουν τίποτα λάθος, μέχρι να αρχίσουν να πιστεύουν στο λάθος.
Είναι ένα μεγάλο βήμα. Είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα.
Κατά κάποιο τρόπο είναι τρομακτικό, επειδή υπάρχει ακόμα αυτό το κατάλοιπο, θα μπορούσαμε να πούμε, αυτό το μικρό κομμάτι σκοταδιού, αυτή η πίστη στο ψέμα, αυτή η πίστη ότι κάνατε κάτι κακό, ότι δεν ήσαστε επιτυχημένος σε κάποιο επιχειρηματικό εγχείρημα, ότι δεν ήσαστε επιτυχημένος σε κάποια σχέση, ότι δεν ήσαστε επιτυχημένος με τα παιδιά σας. Είναι ένα μεγάλο βήμα να το αφήσετε όλο αυτό. Μεγάλο βήμα.
Θα μπορούσα να πω ότι είναι ένα από τα τρία σπουδαιότερα πράγματα, από τα τρία μεγαλύτερα βήματα που θα κάνετε ποτέ. Ίσως το μεγαλύτερο.
Και θα προκαλέσει ένα τεράστιο παιχνίδι του μυαλού. Θέλω μόνο να σας κάνω να γνωρίζετε πως θα σας στρίψει. Όμως θέλω επίσης να σας κάνω να γνωρίσετε πως έχει ήδη γίνει. Έχετε ήδη περάσει πέρα απ’ αυτό. Ακόμα και αν στρίψει το μυαλό σας, οι σκέψεις σας, αν σας ρίξει στο έδαφος, αν σας κάνει να φωνάζετε με διανοητική αγωνία, ήδη έχετε προχωρήσει πέρα απ’ αυτό. Έχετε ήδη προχωρήσει πέρα από το ψέμα του σκοταδιού και από τη δύναμη και από όλα όσα νομίζετε πως κάνατε ποτέ. Ήδη έχετε προχωρήσει πέρα απ’ αυτά. Θα ανακαλύψετε τι πραγματικά σημαίνει να ζεις την ζωή χωρίς δύναμη. Την ελευθερία.
Ελευθερία είναι όταν επιτρέπετε, το ότι δεν κάνατε ποτέ κάτι κακό. Τελεία και παύλα.
Ελευθερία είναι όταν επιτρέπετε το ότι ποτέ δεν κάνατε κάτι κακό. Και παρατηρείστε πώς αντιδρά ο νους σ’ αυτό. Παρατηρήστε πώς θα προσπαθήσει να σας υποχρεώσει, να σας τραβήξει μέσα. «Σίγουρα έχεις κάνει λάθος πράγματα» θα πει. «Ίσως μπορούμε – ας παζαρέψουμε», λέει ο νους «Ας το κάνουμε λίγο λιγότερο λάθος», λέει ο νους «Ας ξυρίσουμε λίγο από το σφάλμα του. Όμως είναι ακόμα λάθος, όμως όχι τόσο πολύ λάθος». Παρατηρήστε πως ο νους θα προσπαθήσει να σας ρίξει σε διαπραγματεύσεις. Ο Master δεν παζαρεύει.
Δεν υπάρχει παζάρι σ’ αυτό, επειδή ακόμα και 1% πίστη ότι έχετε κάνει λάθος, ότι είστε σκοτεινοί, ότι υπάρχει δύναμη, ακόμα και αυτό το 1% είναι 100%. Επειδή είναι ριζωμένο μέσα σας, στην μαζική συνειδητότητα ότι ο Σατανάς είναι τόσο δυνατός, τόσο αποτελεσματικός που μια μόνο σκέψη του Σατανά μπορεί να κατεδαφίσει όλο το σπίτι, μπορεί καταρρίψει τον κάθε ενάρετο. Δεν είναι αλήθεια, όμως αυτό πιστεύουν οι άνθρωποι, και γι αυτό είναι.
Δεν μπορούμε να το δουλέψουμε αυτό σταδιακά. Δεν μπορούμε να περάσουμε τον επόμενο χρόνο ροκανίζοντας τα ψέματα του σκοταδιού, τα ψέματα ότι κάνατε κάτι λάθος. Επέλεξα λοιπόν σήμερα απλά να το καταρρίψουμε.
Και θα σας ζητήσω εκ των προτέρων συγγνώμη, πολύ αυθεντικά, θα σας ζητήσω συγνώμη επειδή κάποιοι από σας θα περάσετε μέσα από την διανοητική αγωνία, τις εσωτερικές αντιπαραθέσεις, τις ίδιες σας τις μάχες με τον δαίμονα σας. Όμως ξέρω ότι είναι καλύτερα απλά να το τακτοποιήσουμε αυτό μια και καλή, και να τελειώσετε καλά. Θα τελειώσετε απολύτως λαμπρά, όμορφα.
Είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο απλά να πάμε πέρα από τον παλιό προγραμματισμό της κόλασης και όλων των άλλων. Είναι πολύ δύσκολο. Ο προγραμματισμός του κακού και του κόσμου θα προσπαθήσει να σας δείξει « Όχι, το κακό είναι πραγματικό. Κοίτα. Κοίτα τι συμβαίνει κάθε μέρα». Δεν είναι η δική σας πραγματικότητα, είναι η δική τους πραγματικότητα. Δεν μιλώ για την εκρίζωση της ιδέας του κακού σε ολόκληρο τον πλανήτη. Μιλώ για σας – για την προσωπική σας ζωή. Αυτό είναι. Υπάρχει ακόμα κακό εκεί έξω; Ναι, επειδή πιστεύουν σ’ αυτό. Είναι εθισμένοι σ’ αυτό. Σε αυτό και στη δύναμη, είναι εθισμένοι σ’ αυτά.
Μπορείτε να συνυπάρξετε μ’ αυτό; Μερικές φορές ναι. Όχι πάντα. Θα πρέπει να φύγετε. Θα φέρει πάρα πολύ πόνο στην καρδιά σας να βλέπετε πώς συνεχίζουν να ζουν μέσα στο ψέμα. Συνεχίζουν να πιστεύουν στο κακό, στον Σατανά, στο σκοτάδι ενώ δεν το χρειάζονται.
Ο Αναληφθείς Master κλαίει κατά καιρούς; Απολύτως. Επειδή πονά να βλέπει πόσοι άνθρωποι συνεχίζουν να υποφέρουν ενώ δεν πρέπει. Όμως δεν θ’ ακούσουν. Δεν θα κάνουν κάτι τόσο εύκολο όσο το να περάσουν πέρα από το σκοτάδι, το κακό, τη δύναμη. Και τότε δεν υπάρχει τίποτα που να μπορούμε να κάνουμε.
Σήμερα λοιπόν θα προχωρήσουμε έξω από το ψέμα. Κατευθείαν έξω από το ψέμα. Όχι άλλο. Όχι παζάρια. Όχι μείωση 10%, 50%. Τίποτα.
Έξω από το ψέμα.
Συνειδητοποιείστε ότι αυτό που επίσης κάνουμε αυτή τη στιγμή είναι να εμφανίζουμε πολλά που ήταν καταπιεσμένα, παρακρατημένα. Θα εμφανιστούν τώρα. Θα παλέψουν για την επιβίωση τους. Θα παλέψουν για την ταυτότητα τους, αυτήν την πίστη στο ψέμα. Μην τα πολεμήσετε. Μην τα πολεμήσετε. Μην σχετιστείτε μαζί τους. Προχωρήστε.
Όταν λέω προχωρήστε, αφορά το πού θα τοποθετήσετε την συνειδητότητα σας. Θα κρατήσετε την συνειδητότητα σας σ’ αυτό το ψέμα; Ή θα πάτε στην ελευθερία;
Ελευθερία είναι η απελευθέρωση από το ψέμα. Αυτός είναι ίσως ο ευκολότερος τρόπος να το πούμε. Ελευθερία είναι να προχωρήσουμε πέρα από αυτό το ψέμα. Είναι ένα τεράστιο ψέμα.
Θα το περάσετε αυτό. Θα είναι δύσκολο για κάποιους από σας, όμως θα το περάσετε. Γιατί; Επειδή είστε πειρατές. Γιατί; Επειδή το έχετε ήδη επιλέξει. Επειδή είστε πραγματικοί Masters και ξέρω πως μπορώ να γίνω σκληρός μαζί σας κατά καιρούς, ίσως όχι τόσο σκληρός όσο θα έπρεπε, όμως μπορώ να γίνομαι σκληρός κατά καιρούς. Όμως δεν θα βρισκόμουν εδώ αν δεν ήξερα ήδη πως είστε Masters.
Ας καθίσουμε εδώ για μια στιγμή, συνειδητοποιώντας ότι δεν υπάρχει τίποτα που να πρέπει να κάνετε.
Δεν πρέπει να παλέψετε. Θυμάστε την άσκηση των 60 δευτερολέπτων; Το ίδιο πράγμα εφαρμόζεται κι εδώ. Δεν χρειάζεται να το δουλέψετε αυτό. Απλά αφήνετε τον εαυτό σας να πάει πέρα από το μεγάλο ψέμα.
Πόσος καιρός έχει περάσει που ζείτε με αυτό το φορτίο που δεν είναι δικό σας, ότι κάνατε κάτι κακό, ότι είστε κακοί ή ότι υπάρχει κακό; Μπορείτε να φανταστείτε, και πάλι, μια κοινωνία, έναν τόπο, μια Γη που τίποτα από αυτά να μην υπάρχει; Κανείς να μην είπε ποτέ αυτό το ψέμα.
Που δεν υπάρχει αυτό το φορτίο. Και, ξέρετε, όταν κάποιος πιστεύει σε κάτι, το κάνει πράξη. Όταν πιστεύει στο κακό, κάνει πράξη το κακό. Όταν πιστεύει ότι υπάρχει δύναμη, κάνει πράξη τη δύναμη.
Ας πάρουμε λοιπόν μια καλή βαθιά αναπνοή τώρα. Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή.
Και αυτή είναι μια ακόμα merabh που θέλω να γίνει διαθέσιμη για όλους να την κατεβάσουν, να την ακούσουν. Νομίζω πως έχει ένα σημαντικό σημείο αλλαγής για τον καθένα. Αυτό και τα 60 δευτερόλεπτα άσκηση. Και ξέρετε κάτι; Είναι οι βιβλιοστάτες μου σήμερα. Ξεκίνησα με την άσκηση των 60 δευτερολέπτων και τελειώνω με αυτή τη merabh. Και όλα όσα είπαμε εδώ – το πέρασμα πέρα από το ψέμα – το κάνετε σε 60 δευτερόλεπτα. Περνάτε πέρα από το ότι είστε κάτι άλλο εκτός από πολύ ιερά, ένδοξα, θεϊκά όντα. Προχωράμε πέρα από όλα τα ψέματα.
Ας πάρουμε λοιπόν μια καλή βαθιά αναπνοή μ’ αυτό.
Και τώρα ίσως, ίσως θα καταλάβετε τι εννοώ όταν λέω ότι όλα είναι καλά σε ολόκληρη την δημιουργία.
Μέχρι τον επόμενο μήνα, αγαπητοί Shaumbra, ζωντανά από το Μόναχο, Είμαι ο Adamus, σε υπηρεσία σας.
Σας ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ.
Μετάφραση : Ιωάννα Αποστολάτου
Review και επιμέλεια : Μαρία Γρηγοράκη