Shoud 9, The Art of Benching
4-6- 2022
(Αξιολόγηση των Σωμπρα, Αποτελέσματα του Φωτός σας, Ερωτήσεις Αντάμους στο κοινό, Φως, Σκοτάδι και κακό, Dreamwalk μέσα στο σκοτάδι σας)
Είμαι Αυτό που Είμαι, ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής.
Ααχ! Ζωντανό κοινό ! Ααχ! Το περίμενα αυτό (ζητωκραυγές και χειροκροτήματα από το κοινό), περίμενα να επιστρέψω με τους αγαπημένους μου Σώμπρα. Ααχ!
Λοιπόν, φυσικά, ήμασταν όλοι μαζί ενεργειακά, αλλά δεν υπάρχει τίποτα σαν την αίσθηση της σάρκας (παίρνοντας το χέρι κάποιου), το βλέμμα στα μάτια, την άμεση ενέργεια που παίρνουμε όταν μαζευόμαστε έτσι. Τα τελευταία δυο χρόνια ήταν ενδιαφέροντα. Χμ. Χρειάστηκε να μάθετε πολλούς νέους τρόπους για να κάνετε πράγματα. Χρειάστηκε να μάθετε πώς να πηγαίνετε πιο πέρα, με τόσους πολλούς και διάφορους τρόπους.
Αξιολόγηση των Σώμπρα
Ας πάμε πίσω για ένα λεπτό κι ας κάνουμε μια μικρή αξιολόγηση των χρόνων που περάσαμε μαζί σαν Σώμπρα. Λοιπόν, αρχικά έγινε η συνάθροιση με τον Τοβία όταν ήρθε το 1999, τον Αυγουστο του 1999. Κοντεύει η επέτειός μας πολύ σύντομα. Αυτός έστειλε το κάλεσμα στους Σώμπρα. Δούλευε με τον Αρχάγγελο Γαβριήλ και σήμανε η σάλπιγγα, αλλά, φυσικά, άκουσαν οι Σώμπρα; Όχι. Όχι (ο Αντάμους γελάει). Κι ο Γαβριήλ φύσαγε και φύσαγε και φύσαγε και φύσαγε μέχρι που του κόπηκε η ανάσα, και οι Σώμπρα, “Εε; Τι; Τι;”
Όμως τότε κάτι συνέβη. Απλά μια σπίθα άναψε από μόνη της. Τριαντάφυλλα -ξέρετε, όπως αυτή η μυρωδιά των τριαντάφυλλων, αυτό το “ξυπνήστε και μυρίστε τα τριαντάφυλλα, Σώμπρα”, αυτό το “Γυρίστε πίσω στην εστία”, και ήταν αυτό και το Ίντερνετ που έφεραν πίσω τους Σώμπρα το 1999, το 2000 και οι συναθροίσεις συνεχίστηκαν. Η ενέργεια που βγάλατε τόσα χρόνια πριν, έχει συνεχίσει με την ίδια συνήχηση και συχνότητα να προσελκύει ακριβώς τους σωστούς ανθρώπους. Δεν έχει να κάνει με το μέγεθος της ομάδας ή οτιδήποτε παρόμοιο. Έχει να κάνει με εκείνους που είναι αληθινά έτοιμοι να περάσουν την αφύπνισή τους κι όχι μόνο την αφύπνιση, αλλά και τα επόμενα βήματα, την απελευθέρωση.
Έτσι, μετά το κάλεσμα να συγκεντρωθείτε – και είναι ακόμα εκεί έξω, είναι σχεδόν σαν φάρος και είναι κάτι για το οποίο εργάζεται ο FM. Αυτό βγαίνει εκεί έξω λέγοντας, “Αν είσαι έτοιμος, αν είσαι αληθινά έτοιμος και δεν είσαι μέσα στο makyo, αν είσαι αληθινά έτοιμος να περάσεις κάποια ζόρικα εσωτερικά πράγματα, τότε αυτό είναι το μέρος για σένα.” Είναι μια ζώνη χωρίς makyo. **( πνευματικά σκουπίδια, πλάνη). Έρχεστε εδώ, εσείς οι καινούριοι, με makyo, πρόκειται να μάθετε πολύ γρήγορα, αυτή είναι μια ζώνη χωρίς makyo. Παλιά έπρεπε να σας προκαλώ γι’ αυτά, αλλά τώρα άλλοι Σώμπρα σας προκαλούν γι’ αυτά.
Έτσι μετά το κάλεσμα για την συνάθροιση, ήρθε εκείνη η πολύ μακριά πορεία με την απελευθέρωση. Το θυμάστε αυτό; Ω, είστε ακόμα σ’ αυτήν (ο Αντάμους γελάει). Απελευθέρωση. Ω, κι ο Τοβίας σας μίλησε γι’ αυτήν – απελευθερώστε κι επιτρέψτε – και μετά δούλεψε μαζί σας, και σας πληροφόρησε ότι πραγματικά δεν ήσασταν καθόλου τρελοί. Καθόλου. Ήταν απλά όσα περνούσατε. Ότι πραγματικά τρελό είναι να δέχεστε απλά τη ζωή στην τρισδιάστατη πραγματικότητα, να μην πηγαίνετε πιο πέρα. Δεν ήσασταν καθόλου τρελοί. Ήσασταν πρωτοπόροι, φυσικά, αλλά όχι τρελοί.
Χρειάστηκε χρόνος, αρκετός χρόνος, για να δουλέψετε πάνω στην απελευθέρωση και μερικοί από σας το κάνετε ακόμα. Σε αυτό λέω, “Ξεπεράστε το, διάολε.” (η Λίντα γελάει ειρωνικά) Όχι, πραγματικά είναι τόσο απλό. Μερικές φορές γίνεται υπερβολική ανάλυση κι αυτή η αγωνία και η οδύνη και, “Έχω όλα αυτά τα προβλήματα και είχα κακούς γονείς. Είχα άσχημη ζωή.” Απλά ξεπεράστε το.
Είναι τόσο απλό. Έκανα τη δήλωση – δεν είμαι κι ο πιο δημοφιλής που το είπα αυτό, όμως αν έχετε ακόμα τα ζητήματα στη ζωή σας, είτε είναι αφθονία ή ακόμα και υγεία ή οτιδήποτε άλλο, υπάρχει κάτι που συνεχίζετε να κερδίζετε απ’ αυτό. Ακόμα παίρνετε κάτι απ’ αυτό. Ωραία, δεχτείτε το. Αλλά όταν θα είστε έτοιμοι, απλά το ξεπερνάτε. Είναι τόσο απλό. Το κάνετε πιο δύσκολο και παίζετε ένα παιχνίδι με τον εαυτό σας. Απλά ξεπεράστε το. Δεν υπάρχουν συνωμοσίες. Κανένας δεν φτιάχνει μέτωπο εναντίον σας. Δεν έχετε κάποιο συντριπτικό φορτίο στους ώμους σας. Δεν χρειάζεται να έχετε καθόλου κάρμα, αν δεν το θέλετε. Έτσι, απλά ξεπεράστε το, διάολε, ώστε να συνεχίσουμε. Και ξέρω ότι αυτό ακούγεται σαν αδιαφορία ή απλά εγώ το σκέφτομαι;
Λοιπόν, περνάμε από αυτή την απελευθέρωση και το καθάρισμα όλων αυτών των πραγμάτων. Δεν τα χρειάζεστε. Δεν είναι δικά σας. Ξέρω ότι το έχω πει τόσες πολλές φορές, αλλά απλά ξεπεράστε το και μια μέρα θα συνειδητοποιήσετε, “Ω, απλά θα το ξεπεράσω.” Δεν λέω ότι τα πράγματα στη ζωή δεν πληγώνουν μερικές φορές, αλλά υπάρχει μια τάση οι άνθρωποι να συνεχίζουν να τα κουβαλούν μαζί τους.
Περνάτε την οδύνη, την θλίψη, τον πόνο, οτιδήποτε τυχαίνει να είναι, περνάτε από αυτή την εκπληκτική διαδικασία και μετά τα απελευθερώνετε κι επιτρέπετε να πάνε στην σοφία. Αυτό είναι το επόμενο βήμα. Τους επιτρέπετε να πάνε στην σοφία. Σταματάτε να κολλάτε σε αυτά. Σταματάτε να είστε θύμα και λέτε, “Ας πάει αυτό στην σοφία”, και η ψυχή σας το κάνει. Δεν το κάνετε εσείς. Η ψυχή σας το πηγαίνει στην σοφία. Η ψυχή απλά σας περιμένει να πείτε, “Οκέι, είμαι έτοιμος να το αφήσω αυτό και να το πάω στην σοφία”, και τότε το κάνει. Θα το πάρει από σας. Και τότε, φυσικά, θα προσπαθήσετε να το κρατήσετε και να βγάλετε νόημα απ’ αυτό και να το δικαιολογήσετε και δεν γίνεται. Απλά αφήστε κι επιτρέψτε να πάει στην σοφία.
Και πάλι, αυτό μπορεί να ακούγεται λίγο αναίσθητο, όπως, “Ω, απλά δεν ξέρεις τί έχω περάσει.” Κι άκουσα πρόσφατα κάποιον να λέει, ότι αφού δεν ήμουν στον πλανήτη για ένα χρονικό διάστημα, δεν καταλαβαίνω μερικά από τα πράγματα που περνάτε. Δεν είναι απαραίτητο. Όχι, πραγματικά δεν είμαι υποχρεωμένος. Το θέμα δεν είναι να προσπαθούμε να καταλάβουμε τα πάντα. Είναι όπως όταν είστε έτοιμοι να απελευθερώσετε το να είστε θύμα, ότι δεν έχετε αφθονία; Ω! Με τους Σώμπρα αυτό ήταν μια από τις μεγάλες προκλήσεις κι απλά το απελευθερώσατε. Λέτε – κάνετε αυτή τη δήλωση στον εαυτό σας – “Είμαι έτοιμος να το αφήσω. Τελεία και παύλα. Ούτε αν, ούτε και, ούτε αλλά. Ούτε ίσως ή κάπως ή τι πρόκειται να συμβεί μετά; Είμαι έτοιμος να το αφήσω.” Και τότε το κάνετε. Πουφ! Πάει στην σοφία. Ωω! Αυτή είναι η πραγματική ευλογία σ’ αυτό. Δεν το πάτε εσείς στην σοφία. Η ψυχή σας το κάνει. Η ψυχή σας το φιλτράρει. Βγάζει όλα τα σκ@@ απ’ αυτό. Βγάζει όλες τις μικρολεπτομέρειες, τις λεπτομέρειες, ακόμα και τα κολλημένα ανθρώπινα συναισθήματα από πίσω του, και το φέρνει στην σοφία. Και τότε θα μπορούσαμε να πούμε, κατά κάποιον τρόπο το δίνει στο Εγώ Είμαι, σαν δώρο της ζωής.
Λοιπόν, το φέρνετε στην σοφία και τότε κάτι αρχίζει να συμβαίνει κι αρχίζετε να συνειδητοποιείτε τί πράγματα κουβαλούσατε τόσο καιρό και συνειδητοποιείτε ότι πραγματικά κρατούσατε εκείνα τα σκουπίδια. Και κατά κάποιον τρόπο, ήταν κάπως διασκεδαστικό να περνάτε αυτή, ξέρετε, την καθαρτική διαδικασία κι όλη την επεξεργασία κι όλα τα άλλα. Όμως μετά τα υπερβαίνετε αυτά και λέτε, “Πω πω, αυτό ήταν πραγματικά κοπιαστικό. Ήταν σαν …” Σας συγκρατούσε από το να ζείτε αληθινά.
Έπειτα, μετά από την διαδικασία της σοφίας που περνούν οι Σώμπρα, είναι ώρα να καταλάβετε τη φυσική, για την οποία συζητάμε, την μεταφυσική της πραγματικότητας και τις ψευδαισθήσεις της πραγματικότητας. Μιλάμε για τον χρόνο και τον χώρο. Συζητάμε σχετικά με το να πάτε πιο πέρα. Μιλάμε για πολλαπλές πραγματικότητες ταυτόχρονα. Μιλάμε για το πώς είναι πραγματικά να διαλέγετε το πεπρωμένο σας, αντί αυτό απλά να σας συμβαίνει.
Έτσι τώρα πηγαίνουμε σε όλο αυτό το κομμάτι, όπου πραγματικά θα καταλάβετε τη φυσική και είναι φανταστική. Είναι πολύ απλή. Δεν χρειάζεται να είστε φυσικοί. Στην πραγματικότητα, η φυσική, η μεταφυσική για την οποία μιλάμε είναι πιο πολύ ποιητική παρά επιστημονική. Η επιστήμη είναι σπουδαία, αγαπώ την επιστήμη, αλλά η επιστήμη κοιτάζει τον εαυτό της. Παρατηρεί όσα πιστεύει ότι παρατηρεί. Θα γίνουμε ποιητικοί με την μεταφυσική μας, μιλώντας για το τί είναι το φως, τί είναι η ενέργεια, πώς τα πράγματα ενώνονται σε ύλη και μετά τελικά πώς, όχι το μυαλό σας κι ούτε καν οι πεποιθήσεις σας, αλλά η συνειδητότητά σας θα δημιουργήσει την πραγματικότητά σας για εσάς. Αυτό είναι που κάνουμε τώρα. Πολλή φυσική, μεταφυσική της ίδιας της ζωής.
Και μετά τελικά, σε σύνδεση με όλο αυτό, φτάνουμε στο σημείο τώρα, στο λόγο που είστε εδώ πραγματικά. Δεν ήταν μόνο για να απελευθερώσετε πράγματα. Έπρεπε να το κάνουμε αυτό, αλλά ο λόγος που είστε εδώ πραγματικά είναι για να φωτίσετε με το φως σας, για να κάνετε benching, για να είστε αυτή η παρουσία τώρα στον πλανήτη. Ξέρατε ότι ο πλανήτης θα το χρειαζόταν. Ξέρατε ότι αυτή ήταν η επική εποχή.
Τα Αποτελέσματα του Φωτός Σας
Λοιπόν, ο πλανήτης δεν γίνεται χειρότερος από ποτέ. Πραγματικά δεν γίνεται. Στην πραγματικότητα, στατιστικά, η ζωή για έναν συνηθισμένο άνθρωπο είναι καλύτερη από οποιαδήποτε περίοδο, θα έλεγα περίπου από την τελευταία περίοδο της Ατλαντίδας μέχρι σήμερα. Ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι φωνάζουν και λένε, “Ω! Ο πλανήτης οδηγείται στην κόλαση.” Όχι, ο πλανήτης ήταν στην κόλαση και τώρα βγαίνει από αυτήν, ακόμα όμως με πολλά απομεινάρια της κόλασης (λίγα γέλια).
Υπάρχει περισσότερη συνειδητότητα, φως στον πλανήτη τώρα απ’ όσο υπήρξε ποτέ. Τα πράγματα δεν καταρρέουν. Αλλά ένα πράγμα που πρέπει να λαμβάνετε υπόψιν είναι ότι ο ρυθμός είναι πιο γρήγορος από ποτέ.
Δεν είναι ότι ο πλανήτης πάει στην κόλαση. Πραγματικά, συνολικά η ζωή είναι καλύτερη. Όχι ότι ήταν τρομερά καλή πριν, αλλά είναι καλύτερη. Υπάρχουν λιγότεροι πόλεμοι. Υπάρχουν λιγότεροι πεινασμένοι άνθρωποι. Υπάρχουν λιγότερες αρρώστιες από ποτέ στον πλανήτη. Αλλά τα πράγματα προχωρούν πιο γρήγορα. Έχετε το υπόψη, ξέρετε, όταν περνάτε εκείνες τις μέρες που νιώθετε την μαζική συνείδηση ή αν ακούτε τις ειδήσεις, “Ω! Όλα καταρρέουν τώρα.” Όχι, πραγματικά δεν καταρρέουν. Απλά γίνονται γρηγορότερα. Αυτό δίνει την αίσθηση ότι χάνετε τον έλεγχο; Δίνει αυτή την αίσθηση ότι απλά δεν μπορείτε να συμβαδίσετε με αυτό, ότι τα πάντα πρόκειται να εκραγούν.
Όμως όλα συμβαίνουν για έναν λόγο και πραγματικά, αν το νιώσετε για μια στιγμή, το φως σας πραγματικά επιδεινώνει μερικά από τα προβλήματα στον πλανήτη. Το φως σας προκαλεί περισσότερη αναστάτωση. Το φως σας πραγματικά κάνει να νιώθετε ότι γίνονται γρηγορότερα, προκαλώντας περισσότερες αλλαγές. Όταν το φως σας βγαίνει έξω δεν είναι σαν να βάζετε αυτό, σαν όμορφο λαμπερό νερό ή λάδι στην επιφάνεια όλων και να τα κάνετε ωραία. Ταρακουνάτε τα πράγματα τώρα. Όχι σκόπιμα, φυσικά, αλλά το φως, η συνειδητότητα βγαίνει εκεί έξω και αγγίζει μέρη που δεν έχουν τόσο πολύ φως, δεν πρόκειται να τα πω σκοτεινά˙ μέρη που ίσως και να είναι κακά. Το φως σας πηγαίνει εκεί μέσα και ταρακουνάει τα πράγματα. Και μετά, με κάποια αντίστοιχη μεταφυσική, όλα συνεχίζουν να πηγαίνουν ακόμα πιο γρήγορα. Το φως σας κάνει τα γεγονότα να συμβαίνουν πιο γρήγορα.
Ο χρόνος δεν αλλάζει απαραίτητα, αλλά θα αλλάξει. Δεν είναι ο χρόνος που τρέχει γρηγορότερα. Είναι η διαδοχή των γεγονότων που τρέχει γρηγορότερα. Το φως σας το προκαλεί αυτό. Έτσι, και πάλι, διαβάζετε τις ειδήσεις, “Πω πω! Τι συμβαίνει εκεί στην Ουκρανία; Τι συμβαίνει με την ενέργεια; Τι συμβαίνει με την οικονομία;” Εμ, κοιτάξτε στον καθρέφτη. Εσείς τα προκαλείτε όλα αυτά, αλλά μόνο από την άποψη του φωτός. Δεν το κάνετε καθόλου για να προσπαθήσετε να βλάψετε. Το κάνετε, καθώς φωτίζει το φως σας, γιατί υπήρχαν τόσα πολλά πράγματα στη Γη που ήταν έτοιμα να αλλάξουν. Ήταν έτοιμα. Χρειάζονταν απλά κάτι για να τα βάλει σε κίνηση, να τα ωθήσει. Το Φως σας !!
Το ανθρώπινο είδος έχει αργήσει τόσο πολύ για μια αναμόρφωση. Είναι πρωτοφανές. Αυτή η παλιά βιολογία που έχετε ακόμα έχει αργήσει τόσο. Πού πηγαίνει; Πρόκειται να γίνει απλά μια υπερβιολογία; Ίσως. Ίσως όχι. Ίσως μια ψηφιακή βιολογία. Ίσως μια εντελώς επαυξημένη βιολογία. Όμως έχει σημασία; Έχει σημασία; Ξέρετε, έχετε αυτή την ενδιαφέρουσα σχέση αγάπης/μίσους με το σώμα. Κι αν πω, “Λοιπόν, για να δούμε, σε 30 χρόνια από τώρα το ανθρώπινο σώμα θα είναι απλά μια ψηφιακή μορφή.” Κάνετε, “Ω, πω πω! Αυτό είναι τρομερό. Ακούγεται σαν κακόβουλη πράξη.”
Λοιπόν, πιστεύω ότι η βιολογία ήταν ακόμα χειρότερη (ο Αντάμους γελάει), ποιος την επινόησε ? Είναι αυτό στο οποίο ενσωματώνετε τον εαυτό σας. Οι άνθρωποι ίσως να γίνουν ψηφιακοί. Ίσως να γίνουν ολοκληρωτικά επαυξημένοι. Μπορεί να είναι μια βιολογική παραλλαγή σε δοκιμαστικό σωλήνα της βιολογίας που έχετε τώρα. Μπορεί να είναι εντελώς ρομποτική. Δεν έχει σημασία. Είναι αυτό στο οποίο ενσωματώνετε την συνειδητότητά σας. Οπότε πραγματικά δεν έχει σημασία αν θα είναι αυτή η βιολογία ή όχι.
Το θέμα είναι ότι απλά προχωράει πιο γρήγορα. Πραγματικά δεν γίνεται χειρότερη. Οπότε, σας παρακαλώ, μπορείτε να το απελευθερώσετε αυτό; Δεν γίνεται χειρότερη. Θα παρουσιάσω μερικές στατιστικές, θα μιλήσω σχετικά ίσως στο ProGnost, ίσως σε ένα Shoud, αλλά, όχι, πραγματικά υπάρχει περισσότερο φως και συνειδητότητα στον πλανήτη από ποτέ. Αλλά, ξέρετε, αυτό είναι πραγματικά ενοχλητικό για μερικούς ανθρώπους. Όχι, δεν το θέλουν αυτό. Για μερικές οργανώσεις, για να μην αναφέρω κάποια εκκλησία (λίγα γέλια), αλλά υπάρχουν μερικές, δεν θέλουν να το αφήσουν και πρέπει να το κάνουν.
Τα πάντα εξελίσσονται. Όλα έχουν τον θάνατό τους, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια μεταμόρφωση από μια κατάσταση σε μια άλλη. Η βιολογία έχει καθυστερήσει πολύ. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για μερικές από τις ασθένειες που συμβαίνουν τώρα. Αυτό αναγκάζει την επιστήμη να κοιτάξει νέες λύσεις. Όχι μόνο έναν εμβολιασμό, όχι μόνο φαρμακευτική αγωγή, αλλά μια νέα λύση για το σώμα. Το βρίσκω εκπληκτικό, αυτό που γίνεται στα εργαστήρια τώρα, σε σχέση με το υλικό σώμα. Την διαδικασία της σκέψης, που πάει πέρα από πράγματα όπως το DNA απλά και τα άτομα και λοιπά, αλλά μια ολόκληρη αναμόρφωση του υλικού σώματος. Συναρπαστικό.
Ας κάνουμε πρόποση για το «ο πλανήτης δεν γίνεται χειρότερος, απλά προχωράει γρηγορότερα». Και πώς το αντιμετωπίζετε; Επιτρέπετε (κάποιος λέει “Ποτό”). Επιτρέπετε. Πίνετε! Πίνετε! Πίνετε καφέ, τρώτε σοκολάτα, λίγο κρασί, πολύ κρασί. Απλά προχωράει γρηγορότερα. Κι όταν είστε πελαγωμένοι, που ξέρω ότι πολλοί από σας ήσασταν πρόσφατα πραγματικά αγχωμένοι. Ξέρετε, θα ήθελα να κάνω κι αυτό επίσης, να έχω ένα πίνακα που θα δείχνει το επίπεδο άγχους των Σώμπρα από μέρα σε μέρα (λίγα γέλια και κάποιος λέει “Ωω!”). Ναι, ωω! Δεν έχουμε αρκετό χαρτί.
Ξέρετε, μερικές φορές υπήρχε μια περίοδος που οι ενέργειες των Σώμπρα ήταν πολύ χαλαρές και πολύ πιο ανοιχτές και μετά πρόσφατα έχει κορυφωθεί – ειδικά τα τελευταία δυο χρόνια – το επίπεδο άγχους. Ποιος εδώ έχει βιώσει άγχος τον περασμένο μήνα; Τον περασμένο μήνα (πολλοί άνθρωποι σηκώνουν το χέρι τους). Ναι. Οκέι. Αυτό είναι φυσικό, παρεμπιπτόντως. Εννοώ, είναι εντάξει. Μην πολεμάτε καθόλου το άγχος. Κάντε πίσω και πείτε, “Τι προκαλεί αυτό το άγχος;” Με άλλα λόγια, είναι δικό σας; Μάλλον όχι. Απλά το νιώθετε από ολόκληρο τον πλανήτη, καθώς συμβαίνουν όλες αυτές οι αλλαγές, τόσες πολλές απ’ αυτές βασισμένες στο φως σας, στο benching σας, ότι κάνετε τόσα πολλά απ’ αυτά.
Μερικές φορές διασκεδάζω με τους Σώμπρα γιατί υπάρχουν ακόμα μερικοί που σκέφτονται, “Ω, πρόκειται να καθίσουμε στο παγκάκι και να στείλουμε το φως της αγάπης μας έξω στον κόσμο. Και πρόκειται να αντικαταστήσουμε τις διανομές της FedEx με τις διανομές Μονόκερος και θα είναι ένας όμορφος …” Ω, όχι.
Αν μπορούσατε να σταθείτε λίγο πίσω και να δείτε τί πραγματικά συμβαίνει, το φως σας πηγαίνει εκεί έξω και ξεριζώνει μερικά παλιά συστήματα στον πλανήτη. Όμως αυτό είναι που θέλατε. Δεν θέλατε να κάνετε απλά τους καλούς, και να ραντίζετε με νεραϊδόσκονη, γιατί ξέρατε ότι αυτό δεν λειτουργεί μακροπρόθεσμα. Έτσι το φως πηγαίνει εκεί και αναστατώνει τα συστήματα. Όχι σκόπιμα. Όχι επειδή απλά θέλετε να ανατινάξετε κτίρια ή να ανακατέψετε τα πράγματα. Αλλά αυτό είναι το αποτέλεσμα του φωτός που πηγαίνει εκεί έξω.
Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτά.
Όχι, ο πλανήτης δεν είναι χειρότερα. Απλά προχωράει πιο γρήγορα. Και πάλι, αν θυμάστε την γενικότερη εικόνα, ήρθατε εδώ. Απαντήσατε σ’ αυτό το κάλεσμα. Περάσατε πολλές απελευθερώσεις, και φτάσατε στο σημείο να τις φέρετε στην σοφία ή να τις παραδώσετε στην σοφία. Τώρα περνάμε από την φυσική της πραγματικότητας, την μεταφυσική – είναι αυτό που περίμενα – και τώρα ρίχνετε το φως στον πλανήτη. Το χρειάζεται. Χρειάζεται την συνειδητότητα. Όχι ότι χρειάζεται να σωθεί, απλά χρειάζεται και θέλει την συνειδητότητα.
Και πάλι, αν ήταν να δημιουργήσουμε ίσως ένα βίντεο κινουμένων σχεδίων γι’ αυτό. Έτσι, κάθεστε μια μέρα εκεί στο παγκάκι, κάθεστε σε ένα πάρκο κοντά σε μια λίμνη ή κάτι άλλο, benching – και χωρίς πρόγραμμα, αφήνοντας απλά το φως σας έξω – και τότε σ’ αυτό το βίντεο κινουμένων σχεδίων, ακολουθούμε το φως σας καθώς βγαίνει έξω, καθώς πηγαίνει στον κόσμο και αγγίζει κάποιον, έναν φυσικό που δουλεύει στο εργαστήριο.
Αγγίζει έναν αξιωματούχο της κυβέρνησης, που δουλεύει για κάποιο είδος επίλυσης διεθνών ζητημάτων. Αγγίζει έναν τραπεζίτη, που κοιτάζει ένα νέο σύστημα που είναι πραγματικά πολύ πιο δίκαιο. Αγγίζει το εκπαιδευτικό σύστημα της πόλης σας ή της χώρας σας. Ακολουθούμε αυτό το φως καθώς προχωράει. Και δεν προσπαθεί να σας κάνει να αλλάξετε, οποιονδήποτε αγγίζει. Δεν προσπαθεί να πιέσει για μια αλλαγή. Όμως απλά τους περιβάλλει το φως και μέσα σ’ αυτό το φως, ξαφνικά βλέπουν μια δυνατότητα, που μπορεί να μην έχουν δει πριν. Ένας γιατρός που αναζητά απαντήσεις για τον καρκίνο. Ο καρκίνος του σώματος είναι απλά κακή επικοινωνία του δικτύου επικοινωνιών του σώματος, που συχνά προκαλείται από πράγματα όπως το μίσος κι ο θυμός. Αυτό είναι όλο.
Έτσι, αυτό το φως βγαίνει έξω και το ακολουθούμε και μετά πηγαίνει σε μια ομάδα πραγματικά τρελών, ιδιόρρυθμων φυσικών. Έναν φυσικό, σαν τον Άλμπερτ Αϊνστάιν. Πραγματικά τον θεωρούσαν απλά παλαβό. Κι αυτό πηγαίνει σ’ αυτή την ομάδα που κάθεται εκεί, και ξαφνικά το φως πέφτει πάνω σε όλη αυτή την ομάδα κι ένας απ’ αυτούς λέει, “Δεν ξέρω πώς μου ήρθε αυτό, αλλά μόλις μου πέρασε απ’ το μυαλό – μετά από όλη αυτή την έρευνα, όλη αυτή την δουλειά – ότι η ενέργεια είναι απλά ένα τραγούδι. Αυτό είναι όλο. Ένα τραγούδι, μια επικοινωνία.” Και οι υπόλοιποι τον κοιτάζουν λες και είναι τρελός, σαν να είναι τρελός. Αλλά μετά κάνει κάτι απροσδόκητο ακόμα και για τον ίδιο. Αρχίζει να τραγουδάει. “Η ενέργεια είναι απλά επικοινωνία.” Θα την δουλέψουμε αυτή την τραγουδιστική ικανότητα .
“Η ενέργεια …” Λοιπόν, θα την δουλέψουμε (λίγα ακόμα γέλια).
Και ξαφνικά, αυτοί είναι τόσο σαστισμένοι. Δεν έχουν δει ποτέ τον Δρα Λίπσιτζ να τραγουδάει σε μια σύσκεψη. Έχουν σαστίσει και τον ακούνε να τραγουδάει για την ενέργεια και τις επικοινωνίες σε ένα τραγούδι. Και επειδή δεν μιλούν διανοητικά, είναι κάπως εμβρόντητοι με αυτό το ξέσπασμα τραγουδιού, ξαφνικά το καταλαβαίνουν. Και το δωμάτιο γεμίζει με φως, το φως σας, και λένε, “Ήταν εκεί ευθύς εξαρχής. Ασχολούμασταν τόσο με τα μαθηματικά, με την επιστήμη και την ορθότητα και τις επιστημονικές συμβάσεις, που δεν το είδαμε ποτέ, ότι η ενέργεια είναι απλά επικοινωνία.” Μπουμ!
Μετά ακολουθούμε, το βίντεο ακολουθεί αυτό το φως να επιστρέφει σε σας που κάθεστε εκεί στο παγκάκι με ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο λέγοντας, “Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος τί κάνει αυτό το φως, αλλά νιώθω ότι κάνει κάτι.” Και μετά έξι μήνες αργότερα διαβάζετε στην εφημερίδα – λοιπόν, εντάξει, στην ηλεκτρονική σας συσκευή καθώς κοιτάτε τις ειδήσεις κι όχι στα συνωμοσιολογικά σάιτ, αλλά σε πραγματικές ειδήσεις – και ξαφνικά βλέπετε αυτό το πράγμα, “Ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τον Δρα Άλμπερτ Λίπσιτζ, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ενέργεια είναι επικοινωνία.” Ο κόσμος αλλάζει, όπως άλλαξε όταν ο Αϊνστάιν παρουσίασε την Θεωρία της Σχετικότητας.
Παρεμπιπτόντως, δεν ήταν μια θεωρία του απόλυτου. Δεν ήταν μια θεωρία του απόλυτου. Ο Αϊνστάιν είπε απλά ότι είναι σχετικό. Όλα είναι σχετικά με τι;
Η Θεωρία της Σχετικότητας, αναρωτιέστε ποτέ γιατί ονομάστηκε έτσι; Νομίζατε ότι ήταν για τους συγγενείς σας; Όχι, όχι, όχι, όχι. Η Θεωρία της Σχετικότητας, γιατί ονομάστηκε έτσι; Ήταν σχετικό. Ο Αϊνστάιν είπε, και πραγματικά δεν έχει δημοσιευτεί ούτε έχουν επικεντρωθεί πολύ σ’ αυτό, ότι όλα εξαρτώνται από τον παρατηρητή. Γι’ αυτό είναι σχετικά και μπορούν να αλλάξουν. Μπορούν να αλλάξουν. Αυτό και λίγο καλό φως, και θα αλλάξουν. Ω! Λοιπόν, ξεφεύγω λίγο από την πορεία μου εδώ.
Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή.
Ερωτήσεις Αντάμους στο κοινό
1η ερώτηση : Ο κορονοιός προκάλεσε την αλλαγή ή η αλλαγή προκάλεσε τον κορονοιό ? Ποιο ήρθε πρώτο, η κότα ή το αυγό ?
Τζάρεντ: Θα έλεγα ότι ήταν η αλλαγή και μετά με κάποιο τρόπο εκδηλώθηκε μέσω οτιδήποτε, του κορονοιού.
Αντάμους : Καλή απάντηση. Άλλος.
Πωλ : Θα μπορούσε να είναι και τα δύο.
Αντάμους : Ποιο από τα δύο επιλέγεις ?
Πωλ : Μάλλον δεν έχει σημασία.
Άλις : Το αισθάνομαι σαν ένα κύκλο βασικά, λίγη αλλαγή, και μετά κάτι, και αυτό το κάτι φέρνει περισσότερη αλλαγή. Άρα και τα δύο. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, θα έλεγα ότι η αλλαγή προκάλεσε τον κορονοιό.
Αντάμους : Περισσότερη συνείδηση στον πλανήτη προκάλεσε κάτι. Θα μπορούσε να είναι πολλά πράγματα. Έτσι, πραγματικά η αλλαγή δημιούργησε τον κορονοιό και μετά αυτός έφερε τεράστιες αλλαγές και πρόσθεσε στην συνολική αλλαγή. Θα μπορούσε όμως να μην είναι ο κορόνα, να είναι σεισμοί, εκρήξεις ηφαιστείων, ή οτιδήποτε σαν κι αυτά. Όχι ότι θα γίνουν στο μέλλον, απλά τα αναφέρω.
2η Ερώτηση :Πώς άλλαξε ο κόσμος τα δύο τελευταία χρόνια?
Σκοτ : Λίγο πιο τρελός, λίγο πιο εσωστρεφής! Όλο και πιο πολλοί ρωτάνε «Τί διάολο συμβαίνει εκεί έξω, τί διάολο συμβαίνει μέσα μου, στη ζωή μου?
Πότε θα τελειώσει όλο αυτό» ?
Αντάμους : Πώς είναι η ζωή σου τώρα ?
Σκοτ: Ποτέ δεν πίστευα ότι θα ήμουν τόσο δοτικός, όπως τώρα.
Και επίσης όσο πιο πολύ δούλευα, τόσο λιγότερα είχα.
Αντάμους: Επανέλαβέ το για όλους !!
Λοιπόν, για όλους τους Σώμπρα , που ακόμα σκέφτονται , ότι πρέπει να δουλεύουν σκληρά, για να έχουν περισσότερα, υπάρχουν Σώμπρα, που τώρα είναι οικονομικά ανεξάρτητοι, αλλά χωρίς να υποφέρουν. Και λένε «Όσο περισσότερο δούλευα, τόσο λιγότερα είχα».
Αυτό βέβαια προκαλεί την λογική, αλλά είναι μεταφυσική, γιατί επιτρέπετε σε σας να έρθουν, παρά να δουλεύετε γι’αυτά. Η δουλειά είναι μια ιδέα βασάνου, έτσι λοιπόν, βγείτε και απολαύστε τη ζωή !
Πάτρικ: Οι άνθρωποι πιέστηκαν να μείνουν μέσα, να πάνε εσωτερικά ! Και να συνειδητοποιήσουν, τί είναι σημαντικό γι αυτούς !
Αντάμους : Και τα ναρκωτικά αυξήθηκαν, γιατί στους ανθρώπους δεν αρέσει να στρέφονται προς τα μέσα τους ! Είναι πιο εύκολο να στρέφεσαι προς τα έξω και να κατηγορείς τους άλλους, από το να κοιτάζεις τον εαυτό σου.
Αλλά η ομορφιά του κορονοιού ήταν να καθίσετε, να δείτε και να αισθανθείτε τον εαυτό σας, πολύ καλό για πολλούς !
Ολίβια : Η Πραγματικότητα δεν ήταν ικανοποιητική ! Κανείς δεν ήταν ικανοποιημένος με τη ζωή του και έπρεπε να σταματήσουν να κοιτάξουν τί γίνεται.
Με πίεσε να σταματήσω. Να κοιτάξω πράγματα που είχα ξεχάσει. Τα όνειρά μου, τα θέλω μου. Άρχισα να γράφω τον Οκτώβριο , άνοιξα ένα μπλογκ, για να γράφουν οι άνθρωποι τα όνειρά τους.
3η ερώτηση : Τί μάθατε για τον εαυτό σας τα τελευταία δύο χρόνια?
Μαίρη : Δύσκολα πράγματα. Είχα ένα περίεργο ατύχημα τον χειμώνα και πολλές εμπειρίες. Ήταν πολλά πράγματα μαζί. Δεν είχα ξανακάνει όλα αυτά τα ιατρικά πράγματα, όπως ασθενοφόρα και χειρουργεία.
Αντάμους : Αλλά τί έγινε πραγματικά ενεργειακά ?
Μαίρη : Ω ! Πλημμύρισα από ένα υπερβολικό ποσό ενέργειας από ποτέ !
Αντάμους : Γιατί διάλεξες ένα ατύχημα με το ποδήλατό σου, αντί να κάτσεις και να κάνεις Ωμμμμμ ?
Μαίρη : Ήταν πιο δυναμικό για μένα !
Αντάμους : Για περίμενε ! Είπες « Είμαι ποδηλάτισσα και δεν έχω πάθει ατύχημα ακόμα ! Ουάου ! Τί ωραία ευκαιρία να κάνω ένα συνολικό ξεκαθάρισμα και να φέρω μέσα μου ένα μεγάλο ποσό της θεϊκής μου ενέργειας την ίδια στιγμή, και μετά να έχω τα τραύματα να το αποδείξω και να λέω ιστορίες ,όπως ποτέ πριν.
Το λέω λίγο θεατρικά, αλλά αυτό ακριβώς συνέβη !
Το σημαντικό είναι ότι χρησιμοποίησες έναν δραματικό, πολύχρωμο και κάπως ποιητικό τρόπο για να αφήσεις ένα σωρό πράγματα και να φέρεις ένα σωρό άλλα.
Ήταν μια τέλεια ενεργειακή ανταλλαγή !
Τί έμαθες στην διάρκεια της ανάνηψης ?
Μαίρη : Να είμαι σε επαφή με το σώμα μου, όπως ποτέ πριν, και να παρακολουθώ την διαδικασία της θεραπείας. Ήταν σαν θαύμα.
Αντάμους : Βλέπεις ? Τί όμορφιά ! Αρα τί θα έλεγες στους άλλους για την θεραπευτική διαδικασία ?
Μαίρη : Να μην επεμβαίνουν, να μην την ελέγχουν, απλά να την παρακολουθούν !
Να της επιτρέπουν να συμβαίνει.
Αντάμους : Αυτό συμβαίνει , Το φυσικό σώμα θεραπεύεται από μόνο του ! Είναι προγραμματισμένο από την αρχή να το κάνει.
Επίσης μπορεί να μετασχηματιστεί και να περάσει από όλη αυτή την αλλαγή και να πάει στο φωτεινό σώμα , στο νέο είδος ανθρώπου ! Αλλά, βγείτε από τη μέση , και αφήστε το να κάνει τη δουλειά του !
Βέβαια υπήρχε λίγος πόνος, αλλά ο άνθρωπος εστιάζεται εκεί. Λοιπόν μόλις παρέλαβες το νέο σου φωτεινό σώμα, και περπατάς στον πλανήτη σαν Αναληφθείς Δάσκαλος. Και λες : « Το ξέρω, αλλά είχα έναν πονοκέφαλο για 3 μέρες».
Ας πάρουμε μια βαθειά αναπνοή κι ας συνεχίσουμε .
Φως, Σκοτάδι και Κακό
Μιλήσαμε για το φως. Στην τελευταία μας συνάθροιση, τον περασμένο μήνα κάναμε το DreamWalk του φωτός και πάλι, πραγματικά, θα ήθελα πολύ να δω αυτή την ταινία κινουμένων σχεδίων για κάθε Σώμπρα εκεί έξω, εδώ μέσα, που θέλει να την κάνει. Ακολουθείτε αυτό το φως που βγαίνει από τους Σώμπρα στο παγκάκι, που το κάνουν χωρίς πρόγραμμα και το ακολουθείτε καθώς προχωράει σε όλο τον κόσμο σε μικρά παιδιά που νιώθουν χαμένα κι απελπισμένα, πεντάχρονα που σκέφτονται, “Γιατί ήρθα πίσω για μια ακόμα ζωή;” Και ξαφνικά –ουους! – το φως έρχεται σ’ αυτά και ξαφνικά κάνουν, “Ω, τώρα θυμάμαι. Φτου! Γύρισα πίσω εδώ για να αφήσω όλα μου τα θέματα, να αφομοιώσω όλες τις περασμένες ζωές μου και να γίνω Μάστερ όπως αυτοί οι άλλοι άνθρωποι, αυτοί οι Σώμπρα.” Καταπληκτικό βίντεο.
Έτσι, μιλήσαμε πολύ για το φως και όταν βγαίνει έξω και τονίζω ξανά ότι το φως δεν έχει πρόγραμμα. Λοιπόν, ξέρω ότι ο άνθρωπος λέει, “Ναι, αλλά θέλουμε να το στείλουμε εκεί έξω για να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο.” Αυτό πώς είναι; Είναι το μέρος που φαντάζεστε στο μυαλό σας; Αυτό είναι; Γεμάτο με μονόκερους; Γεμάτο με όλους να περπατούν χαρούμενοι και να δίνουν σοκολάτα ο ένας στον άλλο; Δεν νομίζω ότι το θέλουν αυτό πολλοί άνθρωποι. Έτσι, με άλλα λόγια, το φως σας βγαίνει έξω χωρίς πρόγραμμα.
Αφήστε τον κόσμο, αφήστε τις δυνατότητες του κάθε ατόμου να αποφασίσουν πώς θέλουν να το κάνουν. Πέσιμο απ’ το ποδήλατο, ίσως. Εξαρτάται από αυτούς. Όμως το γεγονός είναι ότι το φως βγαίνει έξω. Έτσι κάναμε αυτό το όμορφο, όμορφο DreamWalk.
Λοιπόν, σήμερα θέλω να μιλήσω για το σκοτάδι. Το σκοτάδι. Χμ! Ναι, γιατί όχι; Μιλήσαμε για το φως. Μπορείτε να μιλήσετε για το σκοτάδι.
Πρώτον, πρώτον και κύριον, το σκοτάδι δεν είναι μια αντίθετη δύναμη. Το σκοτάδι δεν είναι μια αντίθετη δύναμη. Δεν πολεμάτε το σκοτάδι μέσα σας. Το σκοτάδι είναι απλά εκεί, όπου το φως δεν έχει πάει ακόμα, και χρειάζεται το σκοτάδι για να είναι φως το φως.
Υπάρχει τώρα στον πλανήτη αυτή η ιδέα, είναι το παλιό πρότυπο της διττότητας, ότι έχετε το φως σας κι όλα είναι καλά κι έχετε το σκοτάδι σας κι όλα είναι κακά. Και το φως και το σκοτάδι πρόκειται να πολεμήσουν. Και μερικές φορές το σκοτάδι έχει πλεονέκτημα κι άλλες φορές έχει το φως. Αλλά αν καθίσουμε όλοι σε κύκλο, κρατηθούμε από το χέρι και τραγουδήσουμε kumbaya, το φως θα νικήσει το σκοτάδι μια για πάντα. Αυτό που συμβαίνει σ’ αυτό το σενάριο είναι ότι, βασικά όλα παύουν να υπάρχουν. Χρειάζεστε το σκοτάδι, επειδή είναι εκεί όπου το φως δεν έχει πάει ακόμα. Αυτό δεν πάει αντίθετα στο φως.
Το σκοτάδι ακόμα και μέσα σας δεν αντιτίθεται στο φως. Είναι απλά εκεί που η συνειδητότητα δεν έχει πάει ποτέ. Δεν είναι ένα μέρος. Δεν έχει μέγεθος ή όγκο. Είναι απλά εκεί όπου δεν έχετε πάει ακόμα. Μερικοί από σας τολμάτε να πάτε στο σκοτάδι στα όνειρα σας τη νύχτα, “Πώς θα ήταν να πάω -να φέρω το φως μου, την συνειδητότητα μου – σε ένα μέρος όπου δεν έχει πάει ποτέ;” Τι εμπειρία.
Όμως δυστυχώς, σ’ αυτό τον πλανήτη που βασίζεται στην διττότητα, στην πόλωση, στις μάχες, το θέμα κατέληξε να είναι η καταστροφή του σκοταδιού. Νιώστε το αυτό για μια στιγμή. Είναι εντελώς λάθος! Είναι γα@@ εντελώς λάθος βασικά (η Λίντα παίρνει μια απότομη ανάσα). Συγγνώμη. Είναι αυτή η φορά που πρέπει να χρησιμοποιήσω αυτή την λέξη σήμερα, γιατί είμαι τόσο κατηγορηματικός σ’ αυτό. Είναι εντελώς λάθος. Ακόμα και στη Νέα Σκέψη, στο New Age, μερικοί από τους πνευματιστές λένε, “Πρόκειται να πολεμήσουμε το σκοτάδι.” Μόνο τον εαυτό σας πολεμάτε. Μόνο τον εαυτό σας πολεμάτε, κι ούτε πολεμάτε πραγματικά το σκοτάδι. Απλά πολεμάτε το δικό σας φως. Διαστρεβλώνετε το φως σας, όταν πολεμάτε το σκοτάδι.
Λοιπόν, αυτό είναι τόσο αποφασιστικής σημασίας για όσα κάνουμε τώρα. Δεν προσπαθούμε να νικήσουμε το σκοτάδι. Χρειάζεστε το σκοτάδι. Αυτό πρέπει να υπάρχει.
Λοιπόν, το σκοτάδι δεν είναι μια αντίθετη δύναμη, οπότε παρακαλώ σταματήστε να το πιστεύετε αυτό. Παρακαλώ σταματήστε να μιλάτε για το δικό σας σκοτάδι. Ξέρετε, πριν από πολλά χρόνια ο Τοβίας μίλησε γι’ αυτό κι ο Κώλντρε παραλίγο να σταματήσει τις ανώτερες επικοινωνίες σε εκείνο το σημείο όταν ο Τοβίας είπε (εδώ), “Το σκοτάδι σας είναι η θεϊκότητά σας”, εννοώντας ότι πραγματικά είναι ένα μέρος, που απλά κρατάει όλα τα σκουπίδια, που δεν σας αρέσουν στον εαυτό σας. Είναι ένα μέρος όπου δεν θέλετε να πάτε.
Έτσι, στη δουλειά μας σαν μεταφυσικοί, εκείνοι που ακτινοβολούν το φως, το θέμα δεν είναι να αντιπαρατεθούμε με το σκοτάδι. Κι αυτό είναι απλή φυσική, αλλά είναι επίσης πραγματικά καλό συναισθηματικά. Πρόκειται να μπούμε σε αυτό σε ένα λεπτό. Είναι πραγματικά καλό από συναισθηματική άποψη να καταλάβετε ότι δεν υπάρχει καθόλου κακό στο σκοτάδι σας. Καθόλου. Με άλλα λόγια, μην φοβάστε να πάτε εκεί που το φως σας δεν έχει πάει ακόμα. Δεν υπάρχουν μπαμπούλες. Δεν υπάρχουν τέρατα. Ο Σατανάς δεν είναι εκεί. Στο σκοτάδι σας, απλά είναι εκεί που το φως σας δεν έχει φωτίσει ακόμα.
Έτσι προκύπτει η ερώτηση, “Μα, Αντάμους, δεν υπάρχει κακό στον πλανήτη; Το κακό δεν είναι σκοτάδι;” Τι είναι το κακό; Τι είναι το κακό; Φυσικά, όλοι θα μπορούσατε να προσδιορίσετε το κακό. Πολλοί από σας έχετε υποστεί το κακό στη ζωή σας. Διαβάζετε για το κακό στις ειδήσεις, αλλά τι είναι το κακό;
Το κακό είναι μια ενδιαφέρουσα λέξη – e–v–i–l – η αντίθεση του live – l–i–v–e . Αναρωτιέμαι αν αυτό ήταν απλά τυχαίο. Όχι. Η λέξη evil περιέχει την λέξη “lie”. Ψέμα. Και τι άλλο; Veil. Πέπλο. Έτσι το κακό τελικά είναι πραγματικά απλά το μεγάλο ψέμα. Όχι ένα ψέμα που διαιωνίζεται από κάποια συνωμοσία. Δεν έχει να κάνει με αυτό. Είναι το ψέμα στον εαυτό και ίσως εξαιτίας του πέπλου, σαν αποτέλεσμα της πυκνότητας εδώ σ’ αυτή την τρισδιάστατη διάσταση που βρίσκεστε. Όμως τελικά το κακό είναι πραγματικά μόνο μια διαστρέβλωση του φωτός. Διαστρέβλωση του φωτός. Δεν είναι σκοτάδι. Είναι απλά η διαστρέβλωση που συμβαίνει, όταν κάποιος είναι συγκαλυμμένος από τον εαυτό του, όταν κάποιος λέει ψέματα στον εαυτό του για το ποιος είναι πραγματικά. Λένε ψέματα στον εαυτό τους, “Είμαι απλά ένας άνθρωπος στον πλανήτη. Υπάγομαι σε κυβερνήσεις, υπάγομαι σε θεούς, άρα είμαι απλά ένας άνθρωπος στον πλανήτη.” Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα. Όταν ο άνθρωπος λέει, “Δεν ξέρω”, αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα και βασικά αυτό είναι η προέλευση του κακού, που μπορεί να γίνει ακόμα πιο διαστρεβλωμένο και πιο μοχθηρό καθώς προχωράτε.
Όμως το κακό δεν είναι σκοτάδι. Το κακό είναι απλά η διαστρέβλωση και η μεγαλύτερη διαστρέβλωση απ’ όλες σε όλο αυτό, η μεγαλύτερη διαστρέβλωση – θα μπορούσαμε να μιλάμε γι’ αυτό αιώνια, μπορούμε να κάνουμε δημόσια συζήτηση – όμως όλο καταλήγει σ’ αυτό: Η πραγματική αιτία του κακού είναι, όταν κάποιος πιστεύει και βιώνει ότι η ενέργεια είναι έξω από αυτόν. Αυτό είναι το κακό. Αυτό φερνει το κακό.
Είναι τόσο απλό. Γιατί οι άνθρωποι εισβάλουν σε άλλες χώρες; Επειδή δεν συνειδητοποιούν, ότι η ενέργεια είναι ήδη μέσα τους. Πιστεύουν στην εξουσία. Πιστεύουν στο να καταλαμβάνουν άλλα εδάφη και άλλους ανθρώπους και ναι, αυτό είναι κακό. Αλλά είναι εξαιτίας αυτής της διαστρέβλωσης που, “Πρέπει να πάρω κάτι εκεί πέρα. Πρέπει να το κλέψω από κάποιον. Πρέπει να σκοτώσω κάποιον για να το πάρω. Πρέπει να παίξω ψυχολογικά παιχνίδια με αυτούς. Πρέπει να παίξω παιχνίδια ψευδαισθήσεων με αυτούς. Πρέπει να διαστρεβλώσω τη ζωή τους, ώστε να πάρω κάτι.” Αυτό είναι κακό, ή η προέλευση του κακού είναι ότι η ενέργεια είναι έξω από εσάς.
Αν κάποιος αληθινά καταλαβαίνει ότι όλα είναι η ενέργειά σας, όλα είναι εδώ και είναι όλα έτοιμα να υπηρετήσουν, πώς είναι δυνατό να αλλοιωθεί η σκέψη σας και να πιστεύετε ότι πρέπει να κλέψετε από έναν άλλο, ότι πρέπει να βλάψετε έναν άλλο, ότι ίσως πρέπει να κανακέψετε κάποιον, ότι πρέπει να γλείψετε κάποιον;
Έτσι αληθινά η προέλευση του κακού είναι μια έλλειψη κατανόησης, ότι όλα είναι δικά σας κι όλα είναι εκεί. Δεν υπάρχει τίποτα που να χρειάζεστε από οπουδήποτε αλλού. Και ξέρετε, οι Σώμπρα είναι ακόμα στο θεωρητικό στάδιο αυτού. Ακούνε τα λόγια, αλλά μπαίνουν στις διανοητικές συζητήσεις σχετικά, “Λοιπόν, ναι, αν όλα είναι δικά μου, πώς και δεν είναι τέλεια η ζωή μου;” Λοιπόν, σας κάνω εγώ την ίδια ερώτηση. Πώς γίνεται; Πώς γίνεται να σέρνετε πράγματα τριγύρω; Πώς γίνεται να κλαίτε και να θρηνείτε που κάποιος σας έκανε κάτι;
Πώς γίνεται, μερικοί από σας Σώμπρα, πώς γίνεται να επισκέπτεστε όλες αυτές τις συνωμοσιολογικές ιστοσελίδες κάθε μέρα; Ξέρετε, εννοώ, ιστότοποι για συνωμοσίες, δείτε τους. Εμπρός, δείτε τους. Σας ενθαρρύνω όλους να το κάνετε. Ποιος είναι ο πιο κοινός παράγοντας σε όλους; “Κάποιος άλλος σας γαμάει” (λίγα γέλια). Το είπα ξανά. Εδώ χρειάζομαι λίγη σοκολάτα.
ΛΙΝΤΑ: Χρειάζεσαι. Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ταράζομαι τόσο (ο Αντάμους γελάει). Κάποιος άλλος ελέγχει …
ΛΙΝΤΑ: Να σου φέρω κάτι άλλο για να βοηθήσω; Υπάρχει κάτι άλλο;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είμαι καλά. “Κάποιος άλλος σας ελέγχει. Κάποιος άλλος έχει κυριαρχία πάνω σας. Κάποιος άλλος κάνει μυστικά πράγματα σε σας. Κάποιος άλλος -βάζουν μικρά ρομπότ στο σώμα σας μέσα από τα μπράτσα σας όταν
κάνετε εμβόλιο.” Αλλά αυτή είναι η μέθοδος -ο τρόπος δράσης – για οποιαδήποτε συνωμοσία. Πάντα ήταν. Κοιτάξτε πίσω στην ιστορία των συνωμοσιών, κάποιος παίρνει κάτι από εσάς και, “Δεν πρόκειται να σου πούμε ποιος είναι ή τί είναι. Όλο αυτό είναι ένα μεγάλο μυστικό, μέχρι να ενταχθείς στον συνωμοτικό αγώνα μας, που θα σου κοστίσει $500 για να γίνεις μέλος.”
Είναι ρούφηγμα ενέργειας και μου αρέσει να μιλάω γι’ αυτό, επειδή για μένα είναι ένα φωτεινό παράδειγμα αυτής της πεποίθησης, ότι είναι κάπου αλλού εκεί έξω ,οι απαντήσεις, η αφθονία, η ενέργεια κι όλα τα υπόλοιπα. Αυτή είναι η προέλευση του κακού.
ΛΙΝΤΑ: Γιατί υπάρχει τόσο πολύ αυτό με τις συνωμοσίες; Απλά μοιάζει τρελό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οι άνθρωποι γίνονται πολύ πολωμένοι. Και υπάρχουν πολλοί παράγοντες σ’ αυτό – καλή ερώτηση, αλλά πολλοί παράγοντες – γιατί επίσης στους ανθρώπους αρέσει το δράμα. Αν αφαιρέσετε τα θέματα συνωμοσίας από τους λάτρεις των συνομωσιών, τους φανατικούς, ω, δεν θα έχουν τίποτα να κάνουν. Δεν θα είναι πια ξεχωριστοί, γιατί, ξέρετε, όταν ασχολούνται με τις συνωμοσίες, είναι πολύ ξεχωριστοί γιατί, “Εγώ γνωρίζω κάτι που εσύ δεν γνωρίζεις.” Ξέρετε, “Είμαι ξεχωριστός γιατί έχω αυτές τις μυστικές πληροφορίες, που εσύ δεν έχεις, γιατί απλά διαβάζεις τις συμβατικές ειδήσεις. Εγώ διαβάζω τα πραγματικά νέα.” (λίγα γέλια) Οκέι.
Πάντως αγαπούν το δράμα. Φτιάχνονται ωραίες ιστορίες. Διαιωνίζει όλο αυτό το πράγμα ότι η ενέργεια είναι έξω από σας και κάποιος προσπαθεί να την πάρει, είτε είναι εξωγήινοι, είτε –ωω! – οι άνθρωποι που ζουν κάτω από τη Γη. Δεν τους το έχω πει ακόμα. Θα βγουν έξω την ερχόμενη εβδομάδα και πρόκειται να κλέψουν μωράκια και πρόβατα ταυτόχρονα (κι άλλα γέλια) και να τα πάνε κάτω από το έδαφος -ένας Θεός ξέρει τί πρόκειται να κάνουν με αυτά.
Έτσι, ξέρετε, το πιστεύουν. Τους αρέσει πολύ, γιατί επιμένουν ότι η ενέργεια είναι έξω απ’ αυτούς. Αυτό είναι το κακό. Το σκοτάδι δεν είναι. Το σκοτάδι δεν είναι. Το σκοτάδι είναι απλά εκεί που δεν έχετε πάει ακόμα. Το κακό είναι η διαστρέβλωση του φωτός κι ο καθένας μπορεί να το απελευθερώσει οποιαδήποτε στιγμή. Μπορεί να πει, “Ω, οκέι. Κανείς δεν προσπαθεί να με εκμεταλλευτεί. Δεν προσπαθούν να έχουν μυστικές κυβερνήσεις ή να μας σκοτώσουν όλους με τα αεροψεκαστικά αεροπλάνα, που ψεκάζουν αυτό το πράγμα πάνω μας ή οτιδήποτε άλλο.” Ξέρετε, φτιάχνονται ωραίες ιστορίες και Σώμπρα … Σώμπρα. Εκεί είσαστε (κοιτάζοντας σε διαφορετική κάμερα). Αα! Προσπαθείτε να μου ξεφύγετε, σωστά; Σώμπρα (ο Αντάμους γελάει), ξέρετε, φτιάχνονται ωραίες ιστορίες κι αυτό σας αποσπά από αυτό, που πραγματικά είμαστε εδώ για να κάνουμε τώρα. Ανέφερα νωρίτερα τα βασικά σημεία του λόγου που είμαστε εδώ.
Περάσαμε από το κάλεσμα να αφυπνιστείτε και φτάνετε να απελευθερώσετε, να στείλετε την σοφία, και στη φυσική και να ακτινοβολήσετε το φως. Πολύ απλό. Όμως σας αποσπούν αυτά τα πράγματα. Και γιατί; Λοιπόν, επειδή είναι δελεαστικά, είναι σαγηνευτικά. Σας κάνουν ξεχωριστούς. Υπάρχει πολύ δράμα σ’ αυτά. Και πανάθεμα το, ακόμα αποφεύγετε το γεγονός, ότι είναι η ενέργειά σας. Γιατί δεν το κοιτάτε αυτό; Γιατί δεν το αντιμετωπίζετε; Είναι η ενέργειά σας. Αλλά δεν το θέλετε γιατί, “Είναι μια μυστική κυβέρνηση κι επιπλέον όποιος έχει εμβολιαστεί τώρα είναι ένα ζόμπι που περπατάει” (ο Αντάμους παριστάνει πως περπατάει σαν ζόμπι). Τουλάχιστον αυτοί είναι ζωντανοί, ξέρετε. Μόνο αυτό μπορώ να πω. Μερικοί από σας γίνονται φανατικοί με αυτά. Ωω! Βράζετε, νιώθω τον θυμό τώρα να βγαίνει. Είναι κανείς που βράζει εδώ; Όχι, όχι. Βράσιμο.
ΛΙΝΤΑ: Όχι δυνατά!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι (αυτοί γελάνε). Εσύ;
ΛΙΝΤΑ: Όχι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι.
Λοιπόν, δυο πράγματα τώρα. Σας παρακαλώ να καταλάβετε ότι το σκοτάδι είναι μόνο εκεί, που το φως σας δεν έχει πάει ακόμα. Κι επίσης καταλάβετε ότι το φως μπορεί να διαστρεβλωθεί από το κακό. Ο ορισμός του κακού είναι, το να πιστεύετε ότι η ενέργεια είναι έξω από σας κι ότι πρέπει να την πάρετε με κάποιο τρόπο, σαν να ήταν αυτό το σπουδαίο μεγάλο παιχνίδι που πρόκειται να παίξουμε. “Εντάξει, δεν έχεις καθόλου ενέργεια. Είναι όλη εκεί έξω ή είναι σε όλους τους άλλους εκτός από σένα, εσύ είσαι τόσο ξεχωριστός. Λοιπόν, αυτό είναι το παιχνίδι: Βγες έξω και πάρτην. Βγες έξω και πάρε την ενέργειά σου. Και μετά να το κάνεις αυτό τη μια ζωή μετά την άλλη.”
DreamWalk μέσα στο Σκοτάδι Σας
Τώρα, σαν συνέχεια από τον περασμένο μήνα, θα ήθελα να κάνω ένα DreamWalk μέσα στο σκοτάδι σας.
ΛΙΝΤΑ: Ωω!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ακούγεται συναρπαστικό, ε;
ΛΙΝΤΑ: Μμμ!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ποιον θα συναντήσουμε εκεί; Οκέι, ας βάλουμε λίγη μουσική κι ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή.
(αρχίζει η μουσική)
Οι άνθρωποι συχνά αναρωτιούνται, «Πώς γεννήθηκε το κακό; Πού ξεκίνησε; Γιατί επιτρέπει ο Θεός το κακό; Πόσο κακό είναι το κακό; Μπορείς να είσαι λίγο κακός ή απλά πολύ κακός, ή είναι απλά κακό το κακό;»
Το κακό είναι ένα ψέμα και το ψέμα είναι ότι η ενέργεια είναι έξω από σας, ότι οι απαντήσεις είναι έξω από σας, ότι ακόμα και το ίδιο σας το πνεύμα και η ίδια η ψυχή σας είναι έξω από σας. Αυτό είναι το κακό.
Αυτό συχνά οδηγεί σε αποτρόπαιες πράξεις, πραγματικά. Όμως συνήθως, το κακό είναι απλά ένα, λοιπόν είναι αστείο που το λέω, είναι ένα εσωτερικό πράγμα. Είναι απλά κάτι που οι άνθρωποι – είναι ένα εσωτερικό απόστημα. Πότε πότε, ναι, παρουσιάζεται σε μια πολύ δραματική σκηνή, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι κρύβουν το κακό εσωτερικά, σιωπηλά.
«Τι μου συμβαίνει; Πώς και δεν έχω περισσότερα; Πώς και οι άλλοι έχουν αυτά που εγώ δεν έχω; Πώς να αποκτήσω πιο πολλά; Μήπως δεν το αξίζω;» Αυτό είναι το κακό.
Το κακό συχνά φωλιάζει και αναγνωρίζεται εντός, πράγμα που είναι πολύ ενδιαφέρον, επειδή πρόκειται για την ίδια την διαστρέβλωση, την πεποίθηση ότι τα πράγματα είναι έξω, κι όμως επιτρέπουν στο κακό να είναι εντός και να γίνεται απόστημα, να μεγαλώνει, να συσσωρεύεται εσωτερικά.
Γιατί οι άνθρωποι αφήνονται να είναι αυτοί το κακό, κι όμως να μην είναι η δική τους ενέργεια, το δικό τους φως;
Αυτό το DreamWalk τώρα είναι μέσα στο δικό σας σκοτάδι και σας παρακαλώ μην μπερδεύετε το κακό με το σκοτάδι. Θέλω να μη φοβάστε πια το δικό σας σκοτάδι και θέλω να έχετε επίγνωση του τί μπορεί να κάνει αυτό το κακό, η πίστη στο ψέμα – ψέμα είναι ότι δεν το έχετε.
Τώρα όμως πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή.
Είχατε δυο χρόνια για να πάτε μέσα. Βουτιές στα βαθιά. Βαθιά όνειρα.
Τώρα ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσετε το σκοτάδι σας και μετά να μην το φοβηθείτε ποτέ ξανά. Να μην φοβηθείτε ποτέ αυτό που δεν ξέρετε ακόμα, αυτό που δεν έχετε βιώσει ακόμα.
Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή και νιώστε τώρα καθώς το φως σας, σαν Μάστερ τώρα, καθώς έρχεται σε επαφή με το σκοτάδι σας.
(παύση)
Μια συνηθισμένη σκέψη είναι ότι, θα βάζατε το φως σας να προσπαθήσει να νικήσει το σκοτάδι, να το συντρίψει. Όμως εδώ δεν προσπαθούμε να κάνουμε αυτό.
Το φως έχει χάρη. Δεν προσπαθεί να εισχωρήσει στο σκοτάδι. Απλά το νιώθει.
Το φως δεν προσπαθεί να συντρίψει το σκοτάδι. Αντίθετα συγχωνεύεται με αυτό, αφομοιώνεται με αυτό.
Το φως είναι συνειδητότητα, επίγνωση. Τελικά, είναι η ενέργειά σας και το σκοτάδι είναι απλά εκεί που δεν έχετε πάει ακόμα.
Τόσο συχνά με ρωτούν οι Σώμπρα, «Πώς θα βγω έξω; Πώς θα ξεφύγω; Πώς θα πάω πέρα από το μυαλό; Ξέρω ότι εκεί έξω υπάρχουν περισσότερα, αλλά δεν ξέρω πώς να πάω εκεί. Πώς να υπερβώ και να φτάσω αυτές τις άλλες διαστάσεις που εσύ, Αντάμους αναφέρεις; Πώς να πάω σ’ αυτά τα μέρη που είναι πέρα από το μυαλό;»
Απλά μπείτε μέσα στο σκοτάδι σας. Εκεί είναι, που το φως δεν έχει πάει ακόμα.
Αφήστε το φως σας, την συνειδητότητά σας, να νιώσει τώρα το σκοτάδι χωρίς φόβο. Γιατί να φοβάστε αυτό στο οποίο δεν έχετε πάει ακόμα, ενώ δεν ξέρετε ακόμα πού είναι αυτό; Γιατί να υπάρχει ο παραμικρός φόβος; Απλά είναι εκεί όπου δεν έχετε πάει ακόμα.
Το σκοτάδι δεν είναι γεμάτο με το κακό. Το κακό στην πραγματικότητα είναι μια διαστρέβλωση του φωτός. Δεν είναι σκοτάδι.
Αφήστε το σκοτάδι να έρθει σε σας τώρα, το σκοτάδι εντός σας. Αφήστε το να έρθει σε σας.
(παύση)
Οι άνθρωποι έχουν διδαχτεί, ότι στο σκοτάδι υπάρχουν δαίμονες, οπότε «Τρέξτε να του ξεφύγετε.» Διδάσκονται ότι το σκοτάδι είναι ο Σατανάς, «Μην πηγαίνετε εκεί. Μείνετε μακριά απ’ αυτό. Είναι το λημέρι του Σατανά.»
Έχουν δώσει αυτό το τόσο κακό όνομα στο σκοτάδι. Απλά είναι εκεί όπου δεν έχετε πάει ακόμα. Και για ατέλειωτους αιώνες στην ανθρώπινη ιστορία, υπήρξαν εκείνοι, που θέλουν να παραμείνουν μέσα στον εαυτό τους. Με άλλα λόγια, εκεί όπου βρίσκονται τώρα και μετά θέλουν κι όλοι οι άλλοι να κάνουν το ίδιο επίσης, «Μην πηγαίνετε σε τίποτα καινούριο, τίποτα πιο πέρα. Μείνετε εκεί που βρισκόμαστε.»
Ο αληθινός μεταφυσικός συνειδητοποιεί, ότι δεν υπάρχει κακό στο σκοτάδι του. Απλά υπάρχουν ακόμα πράγματα για να βιώσει.
Αφήστε τον εαυτό σας να νιώσει και να χορέψει με το σκοτάδι σας.
Το σκοτάδι δεν έχει απολύτως κανένα πρόγραμμα. Δεν θα προσπαθήσει να σας κάνει να βουτήξετε στις εμπειρίες του, που ακόμα δεν έχουν συμβεί. Δεν θα προσπαθήσει να σβήσει το φως σας. Δεν μπορεί.
Το σκοτάδι δεν είναι κακό μέρος. Απλά είναι εκεί όπου δεν έχετε πάει ακόμα.
Θα έφτανα στο σημείο να πω ότι εκεί που έχετε πάει ήδη με το φως σας, στην εμπειρία σας, εκεί που έχετε πάει βρίσκονται πολύ περισσότεροι δαίμονες, πολύ περισσότερες άσχημες αναμνήσεις. Αλλά το σκοτάδι, όχι. Δεν έχει πρόγραμμα.
Ο φόβος για το σκοτάδι είναι ένας από τους σπουδαιότερους λόγους που οι άνθρωποι συγκρατούνται. «Μείνετε σ’ αυτά που ήδη ξέρετε. Μείνετε στην συνειδητότητα της παρούσας εμπειρίας. Μην πηγαίνετε εκεί. Μην ανοίγετε εκείνη την πόρτα», λένε. Όμως ήρθε η ώρα, Σώμπρα, να φέρει ο καθένας σας το φως του στο σκοτάδι και το σκοτάδι του στο φως.
Δεν έχετε τίποτα να φοβηθείτε μέσα στο δικό σας σκοτάδι, απολύτως τίποτα. Πολύ λογικό, γιατί εκεί δεν έχει συμβεί τίποτα ακόμα. Δεν έχει βιωθεί τίποτα, αφού υπάρχει ακόμα σκοτάδι.
Όταν κάποιος δεν φοβάται πια το σκοτάδι του, έχει ελευθερία και απελευθέρωση. Δεν φοβάται πια ότι υπάρχουν δαίμονες εκεί μέσα, τα φαντάσματά του από το παρελθόν, πράγματα που θα τον παραπλανήσου, ότι μπαίνοντας μέσα στο σκοτάδι θα γίνει εξαρτημένος ή ηλίθιος ή θα υποφέρει στην κόλαση. Όχι.
Αφήστε τον εαυτό σας να νιώσει το σκοτάδι σας.
(παύση)
Αυτό προκαλεί λίγη ανησυχία, λίγο δισταγμό. «Ουφ! Είναι εντάξει αυτό; Τί πρόκειται να συμβεί;» Αφήστε τον εαυτό σας να μπει εντελώς.
Το κακό που σκέφτεστε, το κακό που συχνά εξισώνετε με το σκοτάδι, είναι δυο πολύ διαφορετικά πράγματα. Το κακό, μια διαστρέβλωση, ένα ψέμα ότι υπάρχει οτιδήποτε έξω από εσάς. Όμως αυτό δεν είναι σκοτάδι. Όμως, στην συνείδηση των ανθρώπων, τα βάζουν μαζί, σα να ήταν το ίδιο πράγμα. Δεν είναι.
Αφήστε τον εαυτό σας να νιώσει βαθιά το σκοτάδι. Αφήστε το σκοτάδι να νιώσει το φως σας.
Δεν υπάρχει τίποτα σ’ αυτό για να φοβηθείτε, ειδικά όταν συνειδητοποιήσετε ότι όλα προέρχονται από την ενέργειά σας, από την ψυχή σας, από το Εγώ Είμαι σας. Είναι όλα εκεί. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως διαχωρισμός.
Πραγματικά δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι. Πραγματικά, αληθινά είναι μια ανθρώπινη ιδέα. Δεν είναι διαφορετικά.
Το σκοτάδι δεν είναι μια αντίθετη δύναμη. Αφήστε τον εαυτό σας να το νιώσει σαν μια υποστηρικτική ενέργεια.
(παύση)
Λένε ότι οι άνθρωποι φοβούνται την σκιά τους, το σκοτάδι τους. Αυτό που φοβούνται πραγματικά είναι το παρελθόν τους.
(παύση)
Υπάρχει ένα τόσο μεγάλο σύστημα πεποιθήσεων για το σκοτάδι, η πεποίθηση ότι υπάρχουν αντίθετες δυνάμεις. Δεν υπάρχουν. Συνεργάζονται.
Αν δεν υπήρχε σκοτάδι, το φως δεν θα είχε πού να πάει. Αν δεν υπήρχε φως, το σκοτάδι δεν θα υπήρχε. Δεν θα είχε λόγο ύπαρξης. Αυτά δουλεύουν μαζί – το φως σας και το σκοτάδι σας.
Νιώστε το. Αγγίξτε το. Νιώστε το σκοτάδι σας.
Νιώστε το με τα χέρια σας, με το δέρμα σας. Νιώστε το στο κύκλωμα του μυαλού σας. Νιώστε το στην ανάσα σας. Δεν είναι αντίθετη δύναμη και δεν υπάρχει απολύτως τίποτα σ’ αυτό για να φοβάστε.
Πόσες φορές έχετε συγκρατηθεί, πόσες φορές έχετε κάνει πίσω γιατί αυτό είναι το άγνωστο; Φοβάστε τί θα μπορούσε να συμβεί. Φοβάστε τελικά αυτό που ονομάζεται σκοτάδι, αυτό που έχει κληροδοτηθεί από τη μια γενιά στην άλλη μέσω της φιλοσοφίας, μέσω της θρησκείας, από τις ειδήσεις, που λέγεται σκοτάδι. Έχει κάνει τόσους πολλούς ανθρώπους να φοβούνται τον εαυτό τους.
Ήρθε η ώρα σαν μεταφυσικοί να πάμε πέρα από αυτό το εμπόδιο και να επιτρέψουμε στο φως και στο σκοτάδι να είναι μαζί – να δουλεύουν μαζί – όχι το φως να πηγαίνει κόντρα στο σκοτάδι.
Υπάρχουν έξυπνοι κατά τα άλλα άνθρωποι στον πλανήτη, που ακόμα επιμένουν ότι πρόκειται να βγούμε και να πολεμήσουμε το σκοτάδι, να το υπερνικήσουμε. Αυτοί απλά δεν καταλαβαίνουν. Διαιωνίζουν την πολύ παλιά μάχη.
Ααχ, τα αγάλματα του Αρχάγγελου Μιχαήλ που κρατάει το ξίφος, λες και πρόκειται όλοι μας να πάμε να πολεμήσουμε το σκοτάδι. Αυτό το ξίφος είναι απλά τα βάσανα του Εαυτού, απλά ο φόβος του σκοταδιού.
Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή.
Σας ζητώ να αποδεχτείτε το σκοτάδι σας, γιατί είναι εσείς. Είναι εκεί. Είναι η ψυχή σας. Είναι η ενέργειά σας. Και δεν υπάρχει τίποτα για να φοβάστε.
Του βγήκε ένα τόσο κακό όνομα ενώ δεν είναι κακό. Είναι απλά όσα δεν έχουν βιωθεί ακόμα. Είναι εκεί όπου δεν έχει έρθει ακόμα το φως, είτε από φόβο είτε απλά επειδή κάποιος δεν ήταν έτοιμος. Κι όταν κάποιος είναι έτοιμος, μπαίνει μέσα σ’ αυτό το σκοτάδι. Κι αν αληθινά καταλαβαίνει, ότι όλα είναι η ενέργειά του, τότε αυτό που ξεδιπλώνεται όταν το φως μπαίνει στο σκοτάδι, είναι θαυμαστά όμορφα πράγματα χωρίς το στοιχείο των βασάνων, χωρίς τον φόβο, χωρίς την παράνοια.
Το κακό – που δεν είναι το σκοτάδι- το κακό είναι απλά το να μη ζείτε, δεν ζείτε επειδή δεν καταλαβαίνετε ότι ούτως ή άλλως πρόκειται για την δική σας ενέργεια.
Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτά, αγαπητοί Σώμπρα.
Νιώστε το , το σκοτάδι σας, το φως σας να συναντιούνται, να μην πολεμούν.
Το φως σας να βγαίνει όταν κάνετε benching, χωρίς να προσπαθεί να νικήσει το σκοτάδι του κόσμου.
Όχι, το σκοτάδι του κόσμου είναι απαραίτητο. Το κακό; Αυτό είναι μια άλλη ιστορία, ίσως όμως το φως σας να φωτίσει και να βοηθήσει τους ανθρώπους να καταλάβουν, ότι όλα είναι η δική τους ενέργεια. Δεν είναι ανάγκη να την παίρνουν, να την αναζητούν, να την εποφθαλμιούν από κάποιον άλλο, οποιονδήποτε άλλο, οτιδήποτε άλλο. Δεν είναι σε κάποιο ενοποιημένο πεδίο μακριά στους γαλαξίες. Δεν υπάρχει λόγος να καταλαμβάνουν την περιοχή κάποιου άλλου. Δεν υπάρχει λόγος για την εξουσία σ’ αυτό τον πλανήτη. Αυτό είναι το κακό, όχι όμως το σκοτάδι σας.
Ως μεταφυσικοί, υπερβείτε την παλιά έννοια του σκοταδιού και μάθετε να χορεύετε με αυτήν. Απλά είναι εκεί όπου δεν έχετε πάει ακόμα.
Και δεν είναι ανάγκη να φοβάστε τί θα συμβεί όταν πάτε εκεί, παρόλο που δεν έχετε ιδέα τί πρόκειται να συμβεί, γιατί υπάρχει μια έμφυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό σας, στην ψυχή σας, ότι όταν μπείτε στο σκοτάδι, οι εμπειρίες που θα έρθουν θα είναι τέλειες γιατί είναι δικές σας. Θα είναι η δική σας ενέργεια. Θα είναι η χάρη σας.
Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή στο DreamWalk μας, στο DreamWalk σας μέσα στο σκοτάδι σας. Δεν υπάρχει τίποτα για να φοβηθείτε.
(η μουσική τελειώνει)
Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτά.
Έτσι, καθώς θα κάνετε benching, καθώς θα μοιράζεστε το φως σας, καθώς θα φωτίζει τον εαυτό σας, δεν θα είναι για πόλεμο με το σκοτάδι. Αυτό είναι οικτρά αφελές, για εκείνους που το πιστεύουν ακόμα. Τόσο χτεσινό σε σχέση με την αληθινή μεταφυσική.
Μείνετε με το σκοτάδι σας. Μείνετε με το φως σας. Και καταλάβετε τί είναι πραγματικά το κακό. Είναι το ψέμα ότι κάτι βρίσκεται έξω από τον εαυτό σας.
Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή για την ομορφιά αυτής της μέρας, την επιστροφή του ζωντανού κοινού των Σώμπρα. Παρακαλώ, εκείνοι στους οποίους χρωστάμε, παρακαλώ να δείτε την Μπόννι στο πίσω μέρος της αίθουσας για τα χρήματά σας.
Με αυτά, αγαπητοί φίλοι, ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή κι ας θυμόμαστε, τι;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟ: Όλα είναι καλά σε όλη την δημιουργία.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σας ευχαριστώ, Σώμπρα (χειροκρότημα κοινού).
Μετάφραση : Μαίρη Πολυχρόνη και
Μαρία Γρηγοράκη (Ερωτήσεις και απαντήσεις)
Review και Επιμέλεια : Μαρία Γρηγοράκη
Σπόνσορες : Ζωή Μπουζούκα, Φωτεινή Καμπά
Yπότιτλοι βίντεο : Κατερίνα Θαλασσά
