Shoud1, Στα Φτερά της Ελπίδας
5- 10 – 2024
( Ελπίδα και Απελπισία, Μελλοντικές Πιθανότητες, Πιθανότητες και Δυνατότητες, Η Μεγάλη Αλλαγή, Το ΚΑΙ, Η Μεράμπ του ΚΑΙ )
Είμαι Αυτό που Είμαι, ο Αντάμους και ο Σαιν-Ζερμαίν.
Αα, αγαπητοί Σώμπρα, αα, τόσο ωραίο να είμαι πάλι μαζί σας γι’ αυτή τη νέα σειρά Shoud. Τόσο ωραίο να ξαναβρισκόμαστε με τους Σώμπρα απ’ όλο τον κόσμο. Πρέπει να το παραδεχτώ, έκανα ένα μικρό διάλειμμα κι εγώ μετά την όμορφη συνάθροιση του Μέρλιν. Είχα χρόνο πραγματικά να ρίξω μια καλή ματιά, να συλλογιστώ τί συμβαίνει στους Σώμπρα, τί συμβαίνει στον κόσμο. Έτσι, αυτόν τον τελευταίο μήνα χαλάρωσα πολύ και προσπάθησα να ενθαρρύνω και τον Κώλντρε και την Λίντα και το προσωπικό του Βυσσινί Κύκλου να κάνουν το ίδιο. Δεν τα πήγαν και τόσο καλά σ’ αυτό, πάντως είχαν λίγη επιπλέον χαλάρωση.
Ξέρετε, ένας από τους συλλογισμούς μου είχε σχέση με το γεγονός, ότι οι Αναληφθέντες Δάσκαλοι – πολύ πάνω από 13000 από μας τώρα – δεν χρειάστηκε να περάσουν αυτά που περνάτε εσείς. Περάσαμε τα δικά μας, φυσικά, αλλά το εξέταζα σκεπτόμενος πώς ήταν στη ζωή μου ή στου Κουτχούμι ή ακόμα και στη ζωή του Γέσουα, που πέρασε πολλά. Όμως δεν χρειάστηκε να περάσουμε αυτά που περνάτε εσείς τώρα. Η ταχύτητα των πραγμάτων, η ταχύτητα της αλλαγής που συμβαίνει, να προσπαθείτε να μείνετε ισορροπημένοι με όλα όσα συμβαίνουν κι επιπλέον, να είστε Μάστερ, να είστε στην Πραγμάτωσή σας. Δεν είχαμε τον θόρυβο της μαζικής συνείδησης, ούτε κατά προσέγγιση όσο έχετε τώρα. Δεν είχαμε τα δράματα που συμβαίνουν στον πλανήτη τώρα.
Κατά κάποιον τρόπο, ο τρόπος ζωής ήταν πιο σκληρός τότε για τόσους πολλούς από τους Αναληφθέντες Δασκάλους. Επίσης δεν είχαμε πολλές από τις σύγχρονες ανέσεις. Ήταν πιο σκληρός, αλλά κατά κάποιον τρόπο, πραγματικά ήταν ευκολότερος. Τα πράγματα ήταν πιο απλά, όχι τόση πολυπλοκότητα, όχι τόση αναταραχή και θόρυβος και σύγχυση. Αν ήθελες χρόνο για τον εαυτό σου τότε στις ζωές μας, ήταν πολύ πιο εύκολο να τον βρεις. Τώρα, συμβαίνουν τόσα πολλά. Ακόμα κι αν πιστεύεις ότι ζεις μόνος σου κάπου στο δάσος, πάλι υπάρχει ο ενεργειακός θόρυβος του πλανήτη.
Έτσι, πριν αρχίσω, πριν ξεκινήσω, θέλω αληθινά να αναγνωρίσω καθέναν από σας για όσα κάνετε, μένοντας εδώ στον πλανήτη. Είναι αυτό που συμφωνήσατε να κάνετε. Είναι ο λόγος ακριβώς που είστε εδώ σ’ αυτή τη ζωή. Έτσι, πραγματικά εκπληρώνετε το πάθος σας, τη δέσμευση σας, αλλά είναι αρκετά δύσκολο, όπως ξέρετε. Η ομορφιά είναι ότι έχουμε ο ένας τον άλλο. Έχετε τους Σώμπρα απ’ όλο τον πλανήτη, έχετε τους Αναληφθέντες Δασκάλους, κι έχετε, λοιπόν, τον Εαυτό σας στο Και. Πρόκειται να μιλήσουμε γι’ αυτό αργότερα.
Ελπίδα & Απελπισία
Τώρα όμως, ξεκινάμε τη νέα μας σειρά, ξεκινάμε αυτή την ομορφιά του Στα Φτερά της Ελπίδας, κι αγαπητή Λίντα, βλέπω ότι ήρθες ντυμένη ταιριαστά μ’ αυτά Τα Φτερά της Ελπίδας (φοράει μια όμορφη εσάρπα με τα φτερά της πεταλούδας). Και η Μπελλ, φυσικά, αν μπορείτε να δείξετε ένα πλάνο. Η αγαπητή Μπελλ ντύθηκε επίσης. Όχι και τόσο ο Κώλντρε, πάντως τα φτερά της ελπίδας (η κάμερα κινείται προς την Μπελλ).
ΛΙΝΤΑ: Νάτην! (η Μπελλ φοράει φτερά πεταλούδας επίσης)
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι η ώρα γι’ αυτό τώρα στον πλανήτη. Δεν είναι απλά ένας τίτλος μιας καινούριας σειράς Shoud, αλλά ο τρόπος ζωής, κι αληθινά είναι αυτό που κάνετε εδώ – Στα Φτερά της Ελπίδας.
Ξέρετε, πάντα γελάω. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι Σώμπρα, οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι λέξεις όπως «ελπίδα» ή «αγάπη» υπήρχαν εδώ και πολύ καιρό, αλλά πραγματικά δεν είναι έτσι. Είναι σχετικά σύγχρονες. Όπως σας έχω μιλήσει κι έχω πει, η αγάπη υπάρχει στον πλανήτη περίπου 5000 χρόνια. Και η λέξη «hope» (ελπίδα) – η λέξη «ελπίδα» – είναι σχετικά καινούρια. Ανάγεται πίσω στον 14ο αιώνα ίσως, δεν υπάρχει τόσο πολύ χρόνο στον πλανήτη. Υπήρχαν άλλες λέξεις κάπως παρόμοιες. Υπάρχει μια Εβραϊκή λέξη «Tikvah», που περίπου σημαίνει ελπίδα, ή «Hatikvah». Αλλά η πραγματική ουσία της λέξης «ελπίδα», όπως είναι στα Αγγλικά, δεν υπήρχε τόσο πολύ χρόνο. Είναι σχετικά καινούρια. Στην πραγματικότητα, μια ενδιαφέρουσα ενημερωτική σημείωση εδώ, η πρώτη φορά που το επίθετο του hope (ελπίδα) χρησιμοποιήθηκε ποτέ – «hopeful» – ήταν το 1597 από – μαντεύεις, αγαπητή Λίντα;
ΛΙΝΤΑ: Τον Σαιν-Ζερμαίν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κοντά έπεσες. Ήταν ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ ο πρώτος που χρησιμοποίησε ποτέ τη λέξη «hopeful».
ΛΙΝΤΑ: Νόμιζα ότι ο Αντάμους ήταν ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μα εκείνη την εποχή, ήταν γνωστός ως Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Οπότε, έχεις δίκιο κατά το ήμισυ. Παίρνεις τα μισά εύσημα.
ΛΙΝΤΑ: Ω, μόνο τα μισά. Οκέι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τα μισά εύσημα. Λοιπόν, πραγματικά δεν υπήρχε τόσο πολύ χρόνο αυτός ο όρος «ελπίδα».
Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στην ελπίδα και στο όνειρο; Ένα όνειρο είναι κάτι, υποθέτω, μεγαλόπνοο . Ένα όνειρο είναι κάτι που κάνετε τη νύχτα, αλλά τα όνειρα σας είναι εκεί έξω κατά κάποιον τρόπο. Η ελπίδα, για μένα, είναι πιο στέρεα. Πιο ατόφια. Και πραγματικά, αν κοιτάξετε πίσω στην ετυμολογία της λέξης «hope», προέρχεται από κάποιους παλαιότερους όρους, όπως έναν όρο «hopa», Αγγλικό όρο – όχι Hoppe, hopa.
ΛΙΝΤΑ: Χα, χα, χα!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έπρεπε να το πετάξω αυτό για τον Κώλντρε. Και βασικά, εκείνη η λέξη σήμαινε «βράχος».
ΛΙΝΤΑ: Ωω.
|ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Βράχος. Και η ελπίδα είναι κάτι πιο στέρεο από ένα όνειρο, πιο χειροπιαστό, πιο επιθυμητό στο ανθρώπινο επίπεδο, και τώρα, αυτή η ελπίδα είναι αληθινά αναγκαία στον πλανήτη. Είναι κάτι που – λοιπόν, πραγματικά, αν πάτε πίσω στην προέλευση ξανά, η λέξη «Σώμπρα», η αρχική λέξη, χαλαρά μεταφρασμένη σημαίνει «οικογένεια του βράχου». Έτσι, δεν είναι ενδιαφέρον τώρα που μιλάμε για «τα φτερά της ελπίδας» και για τον βράχο ή την σταθερότητα του;
Η ελπίδα δεν είναι απλά ένα όνειρο. Δεν είναι απλά μια ιδιόρρυθμη επιθυμία. Η ελπίδα είναι ένα πάθος. Η ελπίδα είναι κάτι που όχι μόνο ονειρεύεσαι να γίνεις, αλλά θέλεις να γίνεις αυτό. Ξέρετε, συχνά, οι άνθρωποι ονειρεύονται πράγματα. Τις προσδοκίες τους στη ζωή, τις ονειρεύονται. Όμως πραγματικά, τον περισσότερο καιρό κρατούν τα όνειρα εκεί έξω. Δεν θέλουν απαραίτητα αυτά να πραγματοποιηθούν, γιατί τότε πρέπει να ασχοληθούν μ’ αυτά. Όμως η ελπίδα είναι, «Όχι, το θέλουμε χειροπιαστό. Το θέλουμε εδώ τώρα.»
ΛΙΝΤΑ: Αυτό είναι σαν την επιθυμία;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι πιο χειροπιαστό, πιο στέρεο από την επιθυμία, πάντως ναι, παρόμοιο. Ξέρεις, μπαίνεις στις λεπτές διαφορές των λέξεων, και μπορεί να σημαίνουν διαφορετικά πράγματα. Αλλά η λέξη «ελπίδα» είναι πολύ παρούσα.
ΛΙΝΤΑ: Οκέι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πολύ παρούσα, ενώ η λέξη «όνειρο», όχι απαραίτητα, ή η «επιθυμία». Είναι πιο πολύ εκεί έξω.
ΛΙΝΤΑ: Οκέι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πάντως στα φτερά της ελπίδας.
Όπως έχω πει, στον πλανήτη, ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα στον πλανήτη τώρα είναι ότι υπάρχει απελπισία.
ΛΙΝΤΑ: Ω, σωστά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Περισσότερη απ’ όση μπορώ να θυμηθώ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτή η απελπισία οδηγεί σε κατάθλιψη και η κατάθλιψη σίγουρα επικρατεί στον πλανήτη. Περίπου, ω, 6-8% του πλανήτη είναι κλινικά καταθλιπτικοί.
ΛΙΝΤΑ: Ουάου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πρόκειται για πολλούς ανθρώπους, αν κάνετε τους μαθηματικούς υπολογισμούς σ’ αυτό. Πολλοί άνθρωποι είναι κλινικά καταθλιπτικοί. Αλλά εκείνοι που δεν έχουν διαγνωστεί, εκείνοι που έχουν, αλλά δεν τους έχει εμποδίσει εντελώς να ζουν, φτάνουν ως το 80 τοις εκατό ή παραπάνω, πιθανόν πιο κοντά στο 90 τοις εκατό των ανθρώπων έχουν ένα ποσοστό απελπισίας κι αυτό οδηγεί σε κατάθλιψη.
Η κατάθλιψη πραγματικά – σε εξαντλεί, φυσικά. Διώχνει το πάθος σου και διώχνει τη χαρά της ζωής. Η κατάθλιψη σε κρατάει χαμηλά, και τόσο μεγάλο μέρος του πλανήτη είναι τώρα απελπισμένο. Είναι θλιβερό, και ξέρω ότι αυτό που λέω είναι πολύ αποκαρδιωτικό, και σκέφτεστε, «Γιατί να δοκιμάσω καν, αν υπάρχει αυτό το επίπεδο κατάθλιψης κι απελπισίας στον πλανήτη; Γιατί να δοκιμάσω καν;» Αλλά θα πάω πίσω σε ένα παλιό ρητό, «Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πάντα πριν το ξημέρωμα», κι εκεί είναι που βρισκόμαστε τώρα.
Τόσες πολλές δυνάμεις συγκλίνουν τώρα στον πλανήτη. Τα πάντα από τις τεχνολογίες που έχετε, μέχρι την παλιά ιστορία, το κάρμα, τους παλιούς τρόπους που ενεργούσατε, συγκάλυψη που οφείλεται στην εξουσία, ο σεξουαλικός ενεργειακός ιός. Βάλτε μαζί όλα αυτά τα πράγματα που συγκλίνουν και δημιουργείται αυτός ο παράγοντας της απελπισίας. Και προσθέστε σ’ αυτόν ότι υπάρχει πραγματικά, κατά την ταπεινή μου γνώμη, υπάρχει …
ΛΙΝΤΑ: Ταπεινή;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, τη γνώμη μου ως Μεγάλου Δασκάλου, υπάρχουν πραγματικά πολύ ελάχιστοι δυναμικοί ηγέτες στον πλανήτη τώρα, είτε πρόκειται για την πολιτική είτε ακόμα και για τις επιχειρήσεις, τις θρησκείες. Υπάρχουν ελάχιστοι, αλλά ο πλανήτης ελπίζει σε κάποιο είδος σωτήρα, κάποιο είδος δυναμικής, χαρισματικής προσωπικότητας. Αλλά ταυτόχρονα, το φοβούνται, γιατί αυτή η χαρισματική προσωπικότητα ίσως να είναι ο Αντίχριστος. Έτσι, πριν καν αρχίσουν, έχουν ηττηθεί. Έτσι, υπάρχει αυτό το γενικό αίσθημα απελπισίας στον πλανήτη και είναι θλιβερό.
Όμως είμαστε εδώ σαν Σώμπρα λέγοντας, «Αυτή η σειρά Shoud λέγεται Στα Φτερά της Ελπίδας. Είναι, ‘Τι, κοροϊδευόμαστε; Τι, παίζουμε ένα παιχνίδι; Τι, προσπαθούμε να βάλουμε παρωπίδες και να παριστάνουμε ότι τα πράγματα δεν είναι άσχημα;» Καθόλου. Θα μπορούσατε πραγματικά να πείτε,, ότι όλα συγκλίνουν αυτή την περίοδο, όπως συμβαίνει, και δημιουργείται αυτό το γενικό αίσθημα απελπισίας. Και η απελπισία σκότωσε την μαγεία πριν από πολύ καιρό, η απελπισία στον πλανήτη. Η μαγεία ήταν πραγματικά μέρος της ζωής στον πλανήτη. Είτε 600, 1000 χρόνια πριν, 2000 χρόνια πριν, υπήρχε ακόμα ένα στοιχείο μαγείας. Κι αν μη τι άλλο, η πίστη στην μαγεία, ότι μπορούμε να κάνουμε μαγικά πράγματα, ότι υπάρχει μαγεία στα δάση. Υπάρχει μαγεία στις νυχτερινές σας συναντήσεις. Αλλά κι αυτές έχουν διωχτεί. Έτσι, δεν υπάρχει ούτε πολλή μαγεία στον πλανήτη. Έτσι, ποιοι είμαστε εμείς που ερχόμαστε και λέμε, «Στα φτερά της ελπίδας» για έναν πλανήτη, που είναι σε κατάθλιψη, μέσα στη θλίψη σε μεγάλο βαθμό.
Μα ακριβώς γι’ αυτό είμαστε εδώ, και θέλω να καταλάβετε ότι δεν είναι καθόλου ένας απελπισμένος πλανήτης. Σας έχω πει ήδη, ότι δεν υπάρχει επιστροφή. Υπάρχει πάρα πολλή καλοσύνη στις καρδιές των περισσότερων ανθρώπων. Και μπορεί να είναι περιορισμένη ή καλυμμένη, πάντως υπάρχει πάρα πολλή καλοσύνη. Κι αν περνάτε μια από εκείνες τις απελπισμένες μέρες για την ανθρωπότητα, νιώστε το για μια στιγμή, τους ανθρώπους που ξέρετε. Ω, ίσως να είναι κι εχθροί. Θα μπορούσαν να σας έχουν προκαλέσει θλίψη ή πόνο. Ίσως να έχετε κάποιου είδους ερωτικό καβγά μ’ αυτούς, οτιδήποτε κι αν είναι. Αλλά όταν τους νιώσετε, έχουν καλοσύνη στην καρδιά τους. Πραγματικά δεν θέλουν να συμβούν άσχημα πράγματα σε σας ή σε άλλους ή στους ίδιους. Είναι μπερδεμένοι. Είναι χαμένοι. Έχουν παγιδευτεί στην αναταραχή και στο χάος στον πλανήτη τώρα. Πάντως ένας από τους κύριους λόγους που μπορούμε να μιλήσουμε τώρα για την ελπίδα είναι η καλοσύνη στους ανθρώπους.
Λοιπόν, ξέρω ότι είναι δύσκολο να το δεχτείς, αν κάποιος σε πλησιάσει και σου ρίξει μπουνιά στο πρόσωπο ή συναντήσεις έναν αγενή οδηγό στον δρόμο ή οτιδήποτε άλλο, έναν κακό υπάλληλο σε ένα κατάστημα. Αλλά αν πάτε πέρα απ’ αυτό, αν πάτε στο Και, υπάρχει τόση πολλή καλοσύνη στην καρδιά τους. Κι αυτό είναι ένα από τα πράγματα που συνθέτουν τα φτερά, τα φτερά της ελπίδας, τώρα – η καλοσύνη – κι αυτό που είμαστε εδώ για να κάνουμε είναι, πρώτον, να νιώσετε τη δική σας καλοσύνη, και μετά να νιώσετε την καλοσύνη των ανθρώπων. Αυτά είναι τα φτερά. Αυτά πρόκειται να μας κάνουν να υψωθούμε.
Έτσι, ας αφιερώσουμε ένα λεπτό για να το κάνουμε τώρα. Νιώστε τη δική σας καλοσύνη – χωρίς όλη την αυτοκριτική και την αυτο- αμφισβήτηση – τη δική σας καλοσύνη. Κάντε το αυτό για ένα λεπτό.
Εε, μερικοί από σας ζορίζονται λίγο μ’ αυτό. Πώς μπορείτε να έχετε τόση πολλή καλοσύνη, όταν κάνετε τόσα πολλά άσχημα πράγματα; Αυτό δεν έχει καμιά σχέση με το αν κάνετε άσχημα πράγματα. Δεν έχει καμιά σχέση με μερικά από τα πράγματα που ίσως κάνατε πρόσφατα. Στον πυρήνα σας, στην καρδιά σας, στην ανθρώπινη καρδιά σας, ακόμα και σ’ αυτό που αποκαλώ ανθρώπινη ψυχή σας – όχι μια απομακρυσμένη ψυχή που είναι κάπου αλλού, αλλά σ’ αυτή την ανθρώπινη ψυχή – και ναι, οι άνθρωποι αρχίζουν να έχουν τη δική τους ψυχή. Δεν πρόκειται να το συζητήσω πολύ σήμερα, αλλά θα ήταν σπουδαία ύλη για το Keahak ή για μια από τις ερχόμενες συναθροίσεις μας. Οι άνθρωποι αρχίζουν να αναπτύσσουν μια ψυχή, κι αυτή η ψυχή αποτελείται από καλοσύνη. Και γι’ αυτό ήμουν τόσο ενθουσιασμένος που ονόμασα αυτή την σειρά Στα Φτερά της Ελπίδας.
Μελλοντικές Πιθανότητες
Λοιπόν, πρόσφατα κάναμε την εκδήλωση του Μέρλιν – μια εξαιρετική εκδήλωση (εδώ) – και παρακολουθώ μιλώντας με τις άλλες οντότητες, τους άλλους παρουσιαστές σχετικά με το ποιος ήταν ο πιο δημοφιλής, ποιος πήρε τις υψηλότερες αξιολογήσεις, ποιος συζητείται περισσότερο. Και δεν ήμουν εγώ (ο Αντάμους γελάει).
ΛΙΝΤΑ: Ωω, ωω!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν, όχι, είναι εντάξει. Είμαι εντάξει μ’ αυτό. Δεν ήμουν εγώ. Στην ουσία, είναι μάλλον ισοπαλία ανάμεσα στην επικοινωνία που θα έκανε ο Γέσουα, αλλά, ξέρετε, συνέβησαν πράγματα κι έτσι την έκανε ο Σανάντα, κι επίσης τον Jami από το 2044. Τεράστιο ενδιαφέρον για όσα είχε να μοιραστεί ο Jami.
Έτσι, προσκλήθηκε ο Jami, ένας ιδιαίτερος καλεσμένος που έρχεται από το μελλοντικό 2044, και καθώς το οργάνωνα όλο αυτό για να συμβεί – χρειάστηκε τεράστια δουλειά για την προετοιμασία όπως θα λέγαμε, ανάμεσα στις σφαίρες για να συμβεί αυτό, για να γίνει δυνατόν να είναι ο Jami εδώ στο έτος 2024 μαζί σας γι’ αυτή την εκδήλωση – αλλά καθώς το οργάνωνα, γελούσα μόνος μου, επειδή ήξερα την αντίδραση μερικών, περιλαμβανομένου και του Κώλντρε, θα ήταν – βλέπετε, καθώς οι λέξεις έβγαιναν από το στόμα του, ξέρω ότι ήθελε να φιλτράρει, αλλά βεβαιώθηκα ότι δεν θα το έκανε, γιατί είναι λίγο υπερβολικό.
Είναι λίγο υπερβολικό να φαντάζεσαι αυτό τον πλανήτη σε μόλις 20 χρόνια από τώρα σχεδόν σαν ουτοπία, σαν ένα μέρος όπου δεν υπάρχουν πόλεμοι, δεν υπάρχουν μεγάλες οικονομικές ανισότητες, έχουν φύγει οι παλιοί εξουσιομανείς⸱ όπου η τεχνολογία σας υπηρετεί με υγιή τρόπο, όπου όλοι έχουν τον δικό τους βοηθό ΤΝ που κάνει πράγματα γι’ αυτούς, όχι ώστε αυτοί να μπορούν απλά να κάθονται στον καναπέ και – πώς το λέτε, Κώλντρε – να είναι κολλημένοι στον καναπέ, αλλά ώστε να μπορούν να απολαμβάνουν τη ζωή πραγματικά.
Έτσι, όταν βλέπετε μόνο 20 χρόνια από τώρα όσα ανέφερε ο Jami, όπως έγραψε ο Κώλντρε στο άρθρο του (εδώ), μοιάζει λίγο γελοίο, λίγο μη ρεαλιστικό. Ω, όχι, πραγματικά είναι πολύ εξωπραγματικό. Κοιτάτε πίσω στην ιστορία, τί έχει αλλάξει τόσο ραγδαία σε 20 χρόνια; Κοιτάτε γύρω σας τώρα σ’ αυτό τον πλανήτη και βλέπετε τους πολέμους που συμβαίνουν. Βλέπετε αυτή την οξυμένη κατάσταση στην Μέση Ανατολή τώρα. Ρίχνετε μια ματιά στην κατάσταση με την Ουκρανία και την Ρωσία κι άλλα πράγματα σε ολόκληρο τον κόσμο. Αναρωτιέστε, «20 χρόνια, αυτό είναι ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα.»
Ξέρω ότι πολλοί από σας νιώθετε κατάθλιψη, νιώθετε πνιγμένοι και μόνο από τα καθημερινά πράγματα στον πλανήτη και με τα παιχνίδια που παίζουν οι άνθρωποι και τους περιορισμούς των κυβερνήσεων και τους φόρους και τις ασθένειες και την ψυχική ασθένεια κι όλα τα άλλα. «Πώς πρόκειται όλα αυτά να αλλάξουν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα; Μήπως ο Jami είναι απλά ένα άπιαστο όνειρο; Μήπως ο Jami είναι μια πολύ, πολύ περιορισμένη δυνατότητα από το μέλλον;»
Έτσι, ήταν λίγο τραβηγμένο, θα έλεγα, με όλη την παρουσίαση του Jami, κι έγινε έτσι σκόπιμα, πρώτον, για να σας βάλω να σκεφτείτε. Για να σας βάλω να σκεφτείτε. Λοιπόν, το αρχικό αίσθημα ήταν, «Ω, αυτή η κοινωνία ακούγεται υπέροχη. Αλλά πώς θα πάμε από έναν πλανήτη απελπισίας, πώς θα πάμε από έναν πλανήτη με τόσες ανισορροπίες, έναν πλανήτη όπου υπάρχει τεράστιο ποσοστό παλιού κάρμα και θυμού και λοιπά, πώς θα πάμε απ’ αυτό στην εποχή του Jami, μόνο 20 χρόνια από τώρα;»
Έτσι, ξέρω ότι πολλοί από σας το έχετε σκεφτεί, ή σκεφτήκατε, «Λοιπόν, αυτή ήταν μια ευχάριστη παρουσίαση από τον Jami, αλλά δεν ήταν πραγματική.» Και είμαι εδώ για να πω ότι, με την ελπίδα και μερικά άλλα πράγματα που πρόκειται να συζητήσουμε, είναι πολύ, πολύ δυνατόν. Δεν ήταν απλά μια δυνατότητα που βγήκε με μια πολύ μικρή πιθανότητα να πραγματοποιηθεί κάποτε. Είναι μια πολύ, πάρα πολύ ισχυρή δυνατότητα, για το τί θα μπορούσε να συμβεί, όχι μόνο στον πλανήτη, αλλά σε σας προσωπικά.
Έτσι σκόπιμα το ονόμασα Στα Φτερά της Ελπίδας, σκόπιμα έφερα τον Jami αυτή την χρονική στιγμή, και σκόπιμα λέω, «Αγαπητοί Σώμπρα, αγαπητοί Σώμπρα, είναι η ώρα να πάμε στο επόμενο σημείο διαχωρισμού», κάτι που διατύπωσε πριν από πολύ καιρό ο Τοβίας. Είναι όταν πηγαίνετε σε μια ορισμένη κατεύθυνση και μετά φτάσετε σε ένα ορισμένο σημείο, σε μια συγκεκριμένη ενεργειακή δυναμική, κι αντί απλά να συνεχίσετε στο ίδιο παλιό μονοπάτι, γίνεται ένα άλμα ή στρίβετε απότομα με 90 μίλια την ώρα ή όπως θέλετε να το πείτε. Πάντως ένα σημείο διαχωρισμού, ένα σημείο μετάβασης, κι εκεί βρισκόμαστε τώρα. Γι’ αυτό είστε εδώ στον πλανήτη, κι αυτό είμαστε εδώ να κάνουμε.
Έτσι, ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με την ελπίδα, με το μέλλον του Jami, που θα μπορούσε να είναι το δικό σας μέλλον, σε έναν πλανήτη που έχει ξεφορτωθεί τις ανισορροπίες, τις ανισότητες.
Ξέρετε, αυτός είναι ο πλανήτης της αγάπης. Πουθενά αλλού δεν είναι έτσι. Και ίσως μ’ αυτή την καλοσύνη της ανθρώπινης ψυχής και με τον παράγοντα της αγάπης, ειδικά της Αγάπης 2.0, η ύπαρξη του Jami σε 20 χρόνια από τώρα δεν είναι απλά ένα όνειρο, αλλά είναι πραγματική, σαν αποτέλεσμα της ελπίδας. Ξέρω ότι φαίνεται τόσο παρατραβηγμένο. Φαίνεται τόσο μακρινό. Αλλά ξέρετε κάτι, Σώμπρα; Είστε καλοί στο να πηγαίνετε πιο πέρα. Είστε καλοί στα διαφορετικά σενάρια. Είστε καλοί στο να φέρνετε τα καινούρια πράγματα. Έτσι, τουλάχιστον δώστε του μια καλή ευκαιρία.
Πιθανότητες & Δυνατότητες
Λοιπόν, στο παρελθόν έχω μιλήσει για δυνατότητες και πιθανότητες. Δυνατότητες και πιθανότητες. Πιστεύω ότι είναι ηχογραφημένο ή είναι ένα προϊόν στο κατάστημα σας (εδώ). Δυνατότητες και πιθανότητες. Ας μιλήσουμε πρώτα για τις πιθανότητες για τον πλανήτη.
Πιθανότητες είναι τί είναι πιθανό να συμβεί με βάση την παρούσα πορεία του πλανήτη. Αν ήσασταν στατιστικολόγοι, αν ήσασταν κάποιοι που ακολουθούσατε τα κοινωνικά πρότυπα και κάνατε συγκεκριμένες προβολές για το μέλλον, θα λέγατε ότι με βάση τί συμβαίνει τώρα στον πλανήτη, η πιθανότητα είναι ότι θα γίνουν περισσότεροι πόλεμοι, πολύ περισσότεροι πόλεμοι. Η πιθανότητα είναι ότι θα υπάρξουν νέες ασθένειες, όπως ο κορωνοϊός, που τώρα λέγεται COVID. Η πιθανότητα είναι ότι οι πλούσιοι πρόκειται να γίνουν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, φυσικά. Η πιθανότητα είναι ότι το περιβάλλον πρόκειται να είναι σε τέτοια κατάσταση χάους, αυτό που ονομάζετε κλιματική αλλαγή, ώστε αυτές οι καταιγίδες που συμβαίνουν όλο και πιο συχνά με αυξανόμενη καταστροφικότητα, πρόκειται να αυξηθούν.
Η πιθανότητα είναι ότι ο πλανήτης θα είναι ένα πολύ εχθρικό μέρος για να ζήσετε. Οι πηγές των τροφίμων πρόκειται να στερέψουν εξαιτίας των καιρικών συνθηκών, θα είναι όλο και πιο δύσκολο να καλλιεργηθούν και να διανεμηθούν τα τρόφιμα. Κι όταν οι άνθρωποι πεινάνε, κάνουν πάρα πολύ διαφορετικά πράγματα απ’ αυτά που θα έκαναν κανονικά.
Η πιθανότητα αν ήταν πραγματικά να το χαρτογραφήσετε με τη σκέψη, είναι ότι οι ανισορροπίες ή οι διαφορές ανάμεσα στις κύριες φυλές του πλανήτη πρόκειται να συνεχιστούν και να κλιμακωθούν. Η πιθανότητα είναι ότι η πόλωση στον πλανήτη, που βρίσκεται σε επίπεδο ρεκόρ, η πόλωση πρόκειται να γίνει περισσότερη. Πρόκειται να έχετε τις δυο πλευρές, που είναι τόσο χωρισμένες κι όμως με ίση δύναμη ή ισορροπία.
Γενικά, όταν έχετε το μαύρο έναντι του άσπρου, όταν έχετε το αρσενικό έναντι του θηλυκού ή το καλό έναντι του κακού, είναι γενικά στην κλίμακα του ενός τρίτου μέχρι τα δυο τρίτα και πηγαίνει πίσω μπρος συνέχεια. Αυτός δεν είναι ένας ακριβής αριθμός, αλλά υπάρχει μια ανισορροπία. Ξέρετε, όπως αν βάλετε δυο παιδιά σε – πώς το λέτε – μια τραμπάλα, ένα ζυγίζει 100 λίβρες, το άλλο ζυγίζει 50 ή 66 ή οτιδήποτε τυχαίνει να είναι. Έτσι είναι συνήθως και μετά πάει πίσω μπρος συνέχεια. Όμως τώρα, στον πλανήτη, δεν το έχουμε αυτό. Είναι σχεδόν 50-50 σε τόσες πολλές καταστάσεις, κι αυτό το κάνει πραγματικά δύσκολο να προχωρήσετε προς τα μπρος. Το κάνει δύσκολο να αλλάξετε πλευρά προς τα εκεί, που τώρα η μια πλευρά έχει περισσότερη εξουσία έναντι της άλλης, και μετά γυρίζει πίσω μπρος μέσα στον χρόνο. Αλλά όταν είναι εξίσου πολωμένο, είναι πολύ δύσκολο να γίνει τούμπα, γιατί δεν υπάρχει τίποτα προς το οποίο να γυρίσετε. Και οι δύο πλευρές είναι, κατά κάποιον τρόπο, ίσες κι αντίθετες ταυτόχρονα.
Η πιθανότητα είναι ότι ο πλανήτης πρόκειται να πέσει σε σοβαρά, τεράστια προβλήματα με τις επερχόμενες τεχνολογίες, με την τεχνητή νοημοσύνη. Τώρα είναι στο πιο αρχικό της στάδιο, αυτή η ΤΝ, και πολλοί από σας αρχίζουν να το βιώνουν. Και συνεχώς ζητάω από τους Σώμπρα να εμβαθύνουν σ’ αυτήν, παρακαλώ. Να την νιώσετε. Μην την φοβάστε. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε, γιατί είναι ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες αλλαγής στον πλανήτη τώρα.
Μπορείτε σχεδόν να το συνοψίσετε σε δυο πράγματα που προκαλούν τεράστια αλλαγή. Ένα απ’ αυτά είναι η τεχνολογία με την τεχνητή νοημοσύνη. Το άλλο είναι η αγάπη. Δεν μοιάζουν να ταιριάζουν καλά, πάντως αυτές είναι οι δυο μεγάλοι παράγοντες αλλαγής στον πλανήτη τώρα. Η μια είναι ακριβώς μπροστά σας, η τεχνητή νοημοσύνη. Η άλλη συμβαίνει πολύ πιο διακριτικά στο παρασκήνιο. Πάντως αυτά είναι τα δυο μεγάλα πράγματα που αλλάζουν τον πλανήτη.
Η πιθανότητα είναι ότι η ΤΝ θα χρησιμοποιηθεί για δόλιους σκοπούς.
ΛΙΝΤΑ: Ουου!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η ΤΝ θα χρησιμοποιηθεί για να παραβιάσουν τους υπολογιστές σας, τα αυτοκίνητα σας, τα σπίτια σας, τα οικονομικά σας συστήματα που θα παραβιαστούν. Αυτή είναι η πιθανότητα. Συμβαίνει ήδη στον πλανήτη. Αλλά πάλι, στα αρχικά στάδια της ΤΝ, όπου δεν έχει ακόμα φτάσει αυτό που ονομάζουμε Γενική ΤΝ με ικανότητες σαν του ανθρώπου, αλλά αυτό θα έρθει περίπου του χρόνου.
Και μπορείτε να φανταστείτε πόσο θα συνεχίζει να αναπτύσσεται και πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πολύ κακούς σκοπούς, και φτάνει μόνο ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων να το κάνει αυτό. Θα οδηγείτε στον δρόμο μια μέρα στο ηλεκτρικό σας αυτοκίνητο με λειτουργία ΤΝ και ξαφνικά θα σταματήσει απλά, και θα πάρετε ένα μήνυμα στην οθόνη που θα λέει, «Αν θέλεις να συνεχίσεις να οδηγείς, πλήρωσε.» Κι αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Στα πάντα από παραβίαση οικονομικών οργανισμών, όπου ξαφνικά τα χρήματα που θα έχετε θα εξαφανιστούν, εξαιτίας της ΤΝ. Και προσπαθήστε να πάτε στην τράπεζά σας και να το εξηγήσετε και να τους ζητήσετε να πάρουν την ευθύνη. Όχι όταν θα συμβεί σε αμέτρητα εκατομμύρια ανθρώπων σε μια νύχτα.
Η πιθανότητα είναι ότι η ΤΝ πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς – γίνεται ήδη, αλλά θα είναι σε πολύ μεγαλύτερη έκταση – όπου θα έχετε μη επανδρωμένα σκάφη και ρομπότ και στρατιωτικές συσκευές, όλα ελεγχόμενα από την ΤΝ. Και είναι τόσο ισχυρά και τόσο αποτελεσματικά που θα κάνουν τις τωρινές πολεμικές επιχειρήσεις να μοιάζουν με παιδικό παιχνίδι (η Λίντα αναστενάζει βαθιά). Απλά κάνε υπομονή, ξέρεις. Κάνε υπομονή.
ΛΙΝΤΑ: Αυτό είναι πολύ θλιβερό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι απελπιστικό! (η Λίντα γελάει) Ναι, είναι απελπιστικό. Αλλά να φτάσω στο θέμα μου.
Λοιπόν, έχετε όλη τη δυνατή κατάχρηση της ΤΝ και της τεχνολογίας στην πορεία. Αυτή είναι η πιθανότητα. Αν κάνετε πάλι τη χαρτογράφηση, πού πηγαίνει ο πλανήτης, υπάρχει πιο πολλή σύγκρουση στις θρησκευτικές ομάδες από ποτέ, κι αυτή μετατρέπεται σε πιο βίαιη σύγκρουση. Και δεν μιλάω απλά για μερικές από τις ομάδες για τις οποίες ακούτε στις ειδήσεις σας τώρα, αλλά ξαφνικά θα έχετε μια ομάδα ακραίων – θα πω Καθολικών⸱ δεν πειράζω τους Καθολικούς, αλλά απλά τους χρησιμοποιώ σαν – εε, τους Λουθηρανούς. Όχι, οι Λουθηρανοί ποτέ δεν είναι ακραίοι. Μια ομάδα πολύ συντηρητικών Καθολικών, ξέρετε, και ξαφνικά αυτοί παρεκτρέπονται, γιατί νιώθουν ότι, λοιπόν, το τέλος του κόσμου πλησιάζει.
Έχετε όλες αυτές τις δυναμικές που συμβαίνουν. Και πάλι, έχετε τη δυνατότητα για επιδημίες σε όλο τον πλανήτη, και συνδέστε το όλο αυτό με την απελπισία και την κατάθλιψη κι όλο και περισσότερους ανθρώπους κυριολεκτικά να αρχίζουν κάθε μέρα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, που είναι απλά σαν να βάζετε ένα καπάκι σε μια κατσαρόλα με λάδι που βράζει. Βάζετε το καπάκι, και σκέφτεστε, «Ω, ωραία. Δεν βράζει πια. Έχουμε πάρει τα φάρμακα μας κι όλα είναι υπό έλεγχο.» Η κατσαρόλα βράζει ακόμα, μόλις βάλατε το καπάκι πάνω της. Κι αργά ή γρήγορα πρόκειται να εκραγεί κι αυτό είναι που κάνουν τελικά αυτά τα φάρμακα. Είναι κατασταλτικά. Όμως αυτό δεν λύνει το πρόβλημα του λαδιού που βράζει μέσα στην κατσαρόλα, και θα εκραγεί.
Μπορείτε να φανταστείτε τώρα που έχετε μια καλή ατόφια γενιά ή ίσως μιάμιση γενιά ανθρώπων τώρα, που είναι εθισμένοι σ’ αυτά τα φάρμακα, τα αντικαταθλιπτικά, και βασίζονται σ’ αυτά. Πρέπει να τα έχουν. Μπορείτε να φανταστείτε τώρα με αυτά τα αμέτρητα εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο να παίρνουν το ένα ή το άλλο είδος, και ξαφνικά τα καπάκια αρχίζουν να πετάγονται το ένα μετά το άλλο, το ένα εκατομμύριο μετά το άλλο, κι έχετε ένα χάος. Θα έχετε ένα πραγματικό χάος στον πλανήτη. Λυπάμαι, ξέρω ότι αυτά υποτίθεται θα ήταν στα φτερά της ελπίδας, αλλά …
ΛΙΝΤΑ: Ναι, αυτό δεν πηγαίνει εκεί τώρα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Α, ναι. Λοιπόν, αυτές είναι οι πιθανότητες. Αυτά θα κοιτούσε ένας στατιστικολόγος και θα τα επεξεργαζόταν και θα έλεγε, «Σίγουρα, μερικά καλά πράγματα θα συμβούν στην πορεία και μπορούμε να παρέχουμε καλύτερη περίθαλψη», αν έχετε χρήματα. «Μπορούμε να παρέχουμε καλύτερη περίθαλψη». Και πολλοί από σας ξέρετε, υπάρχουν εξαιρετικές εξελίξεις στην ιατρική τώρα, αν έχετε χρήματα. Αυτό προκαλεί περισσότερο διαχωρισμό. Αυτό προκαλεί περισσότερη διάσταση. Αυτό προκαλεί κάθε είδους πράγματα. Κι ο στατιστικολόγος θα κοιτούσε και θα έλεγε, «Το μέλλον δεν δείχνει πραγματικά σπουδαίο. Υπάρχουν μερικά φωτεινά σημεία εδώ κι εκεί αλλά συνολικά, αυτό είναι το μονοπάτι στο οποίο βρίσκεται ο πλανήτης. Οι φόροι πρόκειται να αυξηθούν.» Φυσικά, ένα «ουχ!» είναι φανερό παντού. Έχετε πράγματα τώρα σε όλο τον κόσμο – τη στέγαση, την έλλειψη στέγης – το εκπαιδευτικό σύστημα. Δεν θέλω να προχωρήσω άλλο γιατί τώρα μερικοί από σας απλά κλαίνε. Όμως …
ΛΙΝΤΑ: Ευχαριστούμε.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Αυτές είναι οι πιθανότητες.
Αλλά εμείς, σαν Σώμπρα, κι Εγώ, σαν Αναληφθείς Δάσκαλος, δεν πιστεύω στις πιθανότητες, γιατί οι πιθανότητες δεν δείχνουν τί υπάρχει από κάτω – την καλοσύνη των ανθρώπων. Δεν δείχνουν το φως που έρχεται στον πλανήτη. Ο στατιστικολόγος δεν ξέρει τίποτα για το φως που έρχεται στον πλανήτη ή την συνειδητότητα ή οτιδήποτε απ’ αυτά. Απλά χρησιμοποιούν δεδομένα και τα προβάλλουν στο μέλλον, και δεν σκέφτεται πράγματα, όπως η ελπίδα ή τα όνειρα ή οι προσδοκίες ή οτιδήποτε απ’ αυτά. Απλά κοιτάζουν τα δεδομένα. Έτσι, γι’ αυτούς, ναι, ο κόσμος δεν ακολουθεί ένα πραγματικά καλό μονοπάτι.
Αλλά εμείς κοιτάζουμε τις δυνατότητες. Αυτό κάνουμε σαν Σώμπρα. Κοιτάζουμε τις λανθάνουσες ενέργειες. Κοιτάζουμε τις κρυμμένες αιτίες. Κοιτάζουμε όχι μόνο τα δεδομένα μπροστά μας, αλλά τί είναι πραγματικά από κάτω κι από πάνω. Και ξέρω ότι καθένας από σας μπορεί να νιώσει τις δυνατότητες.
Γι’ αυτό έφερα τον Jami για την εκδήλωση του Μέρλιν. Ναι, είναι μια δυνατότητα, και ίσως τώρα να μοιάζει με πολύ αμυδρή δυνατότητα, αλλά ξέρω ότι δεν είναι, και ξέρω ότι ξέρετε ότι δεν είναι. Για μένα, είναι τόσο πραγματική ή πιο πραγματική απ’ οτιδήποτε άλλο. Και πάλι, το βασίζω στην καλοσύνη των ανθρώπων που ήταν κρυμμένη για πολύ καιρό, αλλά είναι έτοιμη να βγει, και σε αρκετούς ανθρώπους στον πλανήτη τώρα που φέρνουν το φως, την συνειδητότητα. Και η ΤΝ θα βοηθήσει επίσης να προχωρήσει μπροστά η συνειδητότητα. Είναι ένα εκπληκτικό παράπλευρο κέρδος της τεχνολογίας, που προκαλεί την όλη συζήτηση για την συνειδητότητα. Πράγμα που σημαίνει ότι όταν παρουσιαστεί έτσι, όταν συζητηθεί, μπαίνει μέσα στην συνειδητότητα και την επηρεάζει.
Κοιτάζω τις δυνατότητες αυτού του πλανήτη. Κοιτάζω καθέναν από σας, την πολύ σκληρή δουλειά που κάνατε εδώ, την εργασία στις σφαίρες που κάνατε η οποία άνοιξε τις πύλες για να έρθει εδώ περισσότερη συνειδητότητα. Κοιτάζω αυτούς που αστειευόμενοι αναφέραμε ως Γεφυροποιούς τώρα, οι οποίοι γεφυρώνουν τις σφαίρες, γεφυρώνουν τις πολλές δυνατότητες που μπορούν να έρθουν εδώ τώρα.
Οι δυνατότητες είναι παντού. Είναι απεριόριστες. Είναι εντυπωσιακό, υπάρχουν τόσες πολλές δυνατότητες, κι όμως οι άνθρωποι εστιάζουν πολύ διανοητικά, κι απλά ακολουθούν το δρόμο της πιθανότητας.
Οι οραματιστές σαν εσάς, εκείνοι που καταλαβαίνουν την αγάπη όπως εσείς, καταλαβαίνουν ότι οι δυνατότητες μπορεί να είναι πολύ, πολύ πραγματικές. Αυτό δεν είναι ένα όνειρο θερινής νυκτός. Δεν είναι ένα φιλόδοξο εγχείρημα. Κι όταν αρχίσετε να ζείτε σ’ αυτή την δυνατότητα, όταν αρχίσετε να φαντάζεστε αυτή την δυνατότητα, αρχίζει να συμβαίνει. Συνεπώς, συμβαίνουν αλλαγές. Συμβαίνουν αλλαγές. Και πάλι, μοιάζει σχεδόν απίθανο ότι θα μπορούσαμε να έχουμε το μέλλον του Jami σε 20 χρόνια από τώρα. Αλλά ξέρω ότι είναι πολύ, πολύ πραγματικό.
Η Μεγάλη Αλλαγή
Υπάρχει μια άλλη δυναμική που αρχίζει να ισχύει, και ανάγεται πίσω στην μαγεία σχεδόν, αλλά πραγματικά δεν είναι έτσι. Ο Jami μίλησε για κάτι που θα συμβεί το έτος 2032-33. Αυτό είναι, πόσο, λιγότερο από 10 χρόνια μακριά, κι εκπλήσσομαι που δεν έχει γίνει περισσότερη συζήτηση γι’ αυτό. Αλλά ακόμα και με τα μάτια του Jami από το έτος 2044, αυτός κοιτούσε πίσω σ’ εκείνο το χρονικό πλαίσιο λέγοντας, «Κάτι συνέβη». Κάτι συνέβη, και κανείς δεν ήξερε πραγματικά, ούτε μπορούσε να καθορίσει τι ήταν ακριβώς. Απλά ξέρουν ότι κάτι συνέβη.
Το έτος 2044, υπήρχαν πολλές θεωρίες γι’ αυτό. Υπήρχαν θεωρίες ότι απλά προκλήθηκε από την ανθρώπινη επιθυμία να προχωρήσει σε κάτι άλλο. Προκλήθηκε από κάποιο γεγονός που συνέβη στον πλανήτη. Προκλήθηκε απλά από, λοιπόν, ήταν καιρός η ανθρωπότητα να κάνει μια αλλαγή. Έτσι, μίλησε γι’ αυτή την αλλαγή που συνέβη.
Στην συνεδρία ερωτήσεων κι απαντήσεων που ακολούθησε, την οποία κάνατε με τον Κώλντρε και είναι διαθέσιμη σ’ εκείνους που παρακολούθησαν, μια από τις ερωτήσεις ήταν, «Πόσος είναι ο πληθυσμός στον κόσμο, σ’ εκείνη την χρονική στιγμή, το 2044;» Και η απάντηση που έδωσε ο Jami ήταν «Περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια.» Τέσσερα δισεκατομμύρια. Αυτό είναι το μισό περίπου του πληθυσμού που έχει τώρα ο πλανήτης. Είναι πολλοί άνθρωποι που λείπουν. Τι τους συνέβη;
Ο Jami δεν μίλησε για μια ασθένεια ή πυρηνικό πόλεμο που αφάνισε τον μισό πλανήτη. Είπε ότι συνέβη μια αλλαγή, και ήταν, πάλι, δύσκολο να καθοριστεί, γιατί η αλλαγή δεν ήταν απαραίτητα υλική. Όμως κάτι συνέβη, κι απ’ αυτό προήλθαν πάρα πολλές άλλες πραγματικότητες. Ξέχασα τον ακριβή αριθμό που έβαλε – πέντε ή δώδεκα ή οτιδήποτε – διαφορετικές πραγματικότητες. Κατά κάποιον τρόπο, η συνειδητότητα του πλανήτη χωρίστηκε.
Χωρίς να συμβούν καταστροφικά πράγματα, απλά χωρίστηκε, κι εκείνοι που ήταν έτοιμοι να προχωρήσουν σε έναν καινούριο κόσμο, έναν κόσμο με αγάπη και χωρίς όλες τις ανισορροπίες και τις κακουχίες, προχώρησαν προς μια κατεύθυνση. Εκείνοι που ακόμα αγαπούσαν την εξουσία και τις μάχες, εκείνοι που ακόμα κρατούσαν το κάρμα τους και την κακοποίηση, πήγαν προς μια άλλη κατεύθυνση. Μπροστά κατά τη γνώμη τους – ίσως όχι σύμφωνα με τον δικό σας ορισμό – πάντως προχώρησαν και μερικές άλλες ομάδες που απλά άλλαξαν συνειδητότητα. Δεν ξύπνησαν ένα πρωί και βρήκαν ότι ο πλανήτης είχε ανατιναχτεί, ούτε ότι τους έσωσαν οι ΕΤ ή οτιδήποτε άλλο. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αντιλήφθηκαν ποτέ μια συγκεκριμένη ημερομηνία ή χρονική στιγμή της μετατόπισης. Απλά συνέβη.
Είναι δύσκολο να το φανταστείτε με το ανθρώπινο μυαλό, ειδικά αν κοιτάτε τις πιθανότητες. Η πιθανότητα να συμβεί αυτού του είδους το πράγμα είναι περίπου μηδενική. Αλλά εξαιτίας της υπάρχουσας μαγείας της συνειδητότητας και της καλοσύνης των ανθρώπων, όντως συνέβη. Τα πράγματα απλά τράβηξαν το δρόμο τους και περίπου ο μισός πληθυσμός συνέχισε προς αυτήν, που θα μπορούσε να είναι μια ουτοπική κοινωνία για την οποία μιλάει ο Jami. Και το μισό είναι ένας πολύ καλός αριθμός.
Ξαφνικά, δεν υπήρχε η επιθυμία για πόλεμο. Δεν υπήρχε η επιθυμία για απληστία. Σ’ αυτό τον αλλαγμένο κόσμο, δεν υπήρχε ανοχή πια για την κακοποίηση από τους ηγέτες και την εξουσία και την εκμετάλλευση των ανθρώπων από τις επιχειρήσεις. Απλά δεν υπήρχε πια. Ήταν λες κι ο πλανήτης ξαφνικά έκανε αυτή την τεράστια μετατόπιση προς την καλοσύνη του, προς τη δική του ανθρώπινη ψυχή.
Δεν ήταν λες και κείτονταν τέσσερα δισεκατομμύρια νεκροί τριγύρω. Απλά ήταν ένας καινούριος κόσμος, και κατά κάποιον τρόπο, ναι, ήταν μπερδεμένο. Όμως σ’ αυτή την μετατόπιση που συνέβη, όλοι είχαν μια λανθάνουσα κατανόηση ότι αυτός ήταν ο καινούριος κόσμος. Δεν κατάλαβαν πώς πραγματοποιήθηκε το όνειρο, πώς συνέβη αυτή η δυνατότητα, αλλά συνειδητοποίησαν ότι συνέβη και χάρηκαν. Καταχάρηκαν. Μερικοί ισχυρίστηκαν ότι ήταν θεϊκή παρέμβαση ή εξωγήινη παρέμβαση, όμως τελικά, πραγματικά δεν ενδιέφερε κανέναν. Κι αυτό μπορεί να φανεί παράξενο γιατί θα σκεφτόσασταν, «Λοιπόν, όχι, χρειάζεται να ξέρω ακριβώς τί συνέβη.» Είναι γεγονός ότι υπήρξε, θα μπορούσαμε να πούμε, μια αφύπνιση στον πλανήτη, και ξαφνικά, τα πράγματα έγιναν, όπως είχαν αληθινά ονειρευτεί οι άνθρωποι ότι θα μπορούσαν να είναι, και αληθινά έλπιζαν ότι θα μπορούσαν να είναι. Και σε τί χρησίμευε να πάνε πίσω και να προσπαθήσουν να τα καταλάβουν όλα; Το όλο θέμα ήταν ότι εκείνοι, εσείς, εμείς το κάναμε.
Και δεν υπήρχε πραγματικά η γνώση ή η κατανόηση ότι υπήρχαν αυτές οι άλλες πραγματικότητες που δημιουργήθηκαν με την μετατόπιση. Έκαναν υποθέσεις, αλλά κανένας δεν ήξερε πραγματικά. Μερικοί που είχαν υπόβαθρο Σώμπρα και ανέτρεξαν στις πληροφορίες μας είπαν, «Λοιπόν, να τι συνέβη.» Όμως τελικά, πραγματικά δεν είχε σημασία. Το γεγονός είναι ότι συνέβη μια αλλαγή. Ήταν μια αλλαγή στην συνειδητότητα και στο φως. Ήταν μια αλλαγή στους ανθρώπους που είπαν, «Όχι άλλο. Κουραστήκαμε να μας οδηγούν σ’ αυτά τα μονοπάτια της καταστροφής και του πολέμου και των ανισορροπιών. Μας κούρασε αυτό τώρα. Διεκδικούμε την κυριαρχία μας. Διεκδικούμε την αγάπη μας και προχωράμε.»
Έτσι, κατά κάποιον τρόπο, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι πραγματικά συνέβη και δεν συνέβη. Δεν συνέβη γιατί υπήρχαν αρκετοί άνθρωποι, επίσης, που δεν προχώρησαν σ’ αυτή την κατεύθυνση της νέας Γης, αρκετοί άνθρωποι που συνέχισαν στα παλιά τους μονοπάτια, τα μονοπάτια της απληστίας και της καταστροφής και λοιπά. Έτσι, με άλλα λόγια, επέλεξαν την πραγματικότητά τους. Δεν επιλέχθηκε γι’ αυτούς. Δεν ήταν ότι ο Γέσουα παρουσιάστηκε και έκρινε τους πάντες και είπε, «Οκέι, εσείς μπείτε στην πόρτα Α, κι εσείς μπείτε στην πόρτα Φ εδώ πέρα.» Δεν ήταν καθόλου έτσι. Πάντως η αλλαγή όντως συνέβη.
Λοιπόν, αυτό θα έλεγε κάποιος που κοιτάει τις πιθανότητες, ένας στατιστικολόγος, «Αυτό είναι ένα τεράστιο άλμα. Εννοώ, είναι ένα τεράστιο άλμα», κι αυτό ακριβώς εννοώ. Καθώς είμαστε εδώ τώρα, σ’ αυτή τη νέα σειρά, Στα Φτερά της Ελπίδας, ναι, είναι δυνατόν. Απολύτως. Και δεν προέρχεται απλά από ευσεβείς πόθους. Δεν προέρχεται από τη σκέψη ότι πρέπει να είσαι καλύτερος άνθρωπος, να κάνεις κάτι καλύτερα⸱ ότι πρέπει να καθαρίσεις τον παλιό, κακό τρόπο σου. Τίποτα τέτοιο. Δεν συμβαίνει. Δεν συμβαίνει επειδή ξαφνικά κάνουμε κήρυγμα σε όλο τον κόσμο για τα όσα κάνουμε. Τίποτα τέτοιο. Δεν συμβαίνει επειδή κάποια αγγελική ύπαρξη κατεβαίνει και σας σώζει. Τίποτα τέτοιο. Συμβαίνει επειδή, πρώτον, το επιτρέπουμε. Και μπορεί να φαίνεται σαν μια μακρινή δυνατότητα, αλλά είναι μια πιθανότητα, μια πολύ, πολύ δυνατή δυνατότητα. Γι’ αυτό θα συμβεί.
Όμως υπάρχει ένας άλλος λόγος, ένας σημαντικός λόγος και είναι κάτι στο οποίο πρόκειται να μπούμε τώρα.
Το ΚΑΙ
Θα ζητήσω από την Λίντα να σχεδιάσει ένα μεγάλο σύμβολο «&» στον πίνακα σας εκεί. Ένα μεγάλο σύμβολο «&», «Και».
ΛΙΝΤΑ: Οκέι, οκέι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έτσι, σ’ αυτή τη νέα σειρά, θα πάμε βαθιά μέσα στο Και. Θυμάστε που έλεγα πριν από πολύ καιρό, «Θέλω να με θυμούνται για δυο πράγματα στη δουλειά μου. Θέλω να με θυμούνται για το Επιτρέπω και για το Και.» Ξέρω ότι δεν είναι καινούριο. Το έχω πει ήδη, αλλά τώρα είμαστε εκεί. Αυτό είναι το Σημείο Διαχωρισμού. Δεν πρόκειται να μιλήσω πια τόσο πολύ για το επιτρέπω. Πιστεύω ότι το έχετε βαρεθεί κι έχετε επιτρέψει όσο περισσότερο μπορείτε. Και τώρα είναι το Και. Είναι το Και.
Το Και είναι να αναγνωρίσετε ότι υπάρχουν πολλαπλές δυνατότητες, πολλαπλές πραγματικότητες. Δεν είστε πια κολλημένοι σ’ αυτή τη μια μορφή πραγματικότητας. Το Και λέει ότι τώρα, σήμερα, ίσως έχετε ένα θέμα υγείας, για παράδειγμα, και απασχολεί πολύ από τον χρόνο σας, την ενέργεια, την προσοχή, την συνειδητότητα, όλα τα άλλα. Αλλά πρόκειται να αρχίσουμε να μπαίνουμε στο Και με τα πάντα. Πρόκειται να γίνει το υποκείμενο και το υπερκείμενο θέμα αυτής της νέας σειράς. Ενώ μπορεί να έχετε ένα θέμα υγείας τώρα, υπάρχει το Και. Και δεν βρίσκεται κάπου αλλού μακριά. Είναι εδώ ακριβώς, τώρα. Και το Και είναι ότι δεν έχετε ένα θέμα υγείας.
Μπορεί να περνάτε κάποιους αγώνες στη ζωή σας τώρα. Μπορεί να έχετε, ας πούμε, μια ερωτική σχέση που δεν είναι καλή και προκαλεί πολύ άγχος κι ένταση και επηρεάζει την υγεία σας, την ενέργεια σας, όλα τα άλλα, και είναι εξουθενωτικό να το περνάτε. Σας κάνει να – προκαλεί τα πάντα – θυμό, απογοήτευση, να είστε πολύ σκληροί με τον εαυτό σας, αυτοκριτική και επίκριση. Και δεν έχετε αυτή την ερωτική συμφορά. Καθόλου. Αυτό δεν είναι κάτι διανοητικό που λέτε, «Οκέι, θα πω στον εαυτό μου διανοητικά, όχι, δεν έχω ερωτικά προβλήματα.» Όχι, έχετε και τα δυο. Έχετε το Και. Έχετε την πραγματικότητα αυτού που ζείτε τώρα σ’ αυτή την ερωτική κατάσταση και δεν την έχετε.
Θα αρχίσετε να ζείτε και στους δυο κόσμους. Θα αρχίσετε να καταλαβαίνετε ότι δεν είστε παγιδευμένοι σ’ αυτή εδώ την βάση της πραγματικότητας. Θα αρχίσετε να καταλαβαίνετε ότι το Και είναι πάντα παρόν, και μπορείτε να το νιώσετε. Μπορείτε να το επιτρέψετε. Μπορείτε να είστε αυτό όποτε θέλετε.
Λοιπόν, μπαίνουμε στο Και τώρα, και πρόκειται να μιλήσω γι’ αυτό, να το προωθήσω, να σας υπενθυμίζω συνεχώς. Λέτε, «Απλά έχω οικονομικά προβλήματα» και υπάρχει η πραγματικότητα, όπου δεν έχετε. Κι αυτή η πραγματικότητα είναι τόσο πραγματική όσο το οικονομικό σας πρόβλημα, αλλά ο συναισθηματικός σας εαυτός έχει αγγιστρωθεί στο κομμάτι της οικονομικής δυσκολίας παρά στο κομμάτι της αφθονίας. Ή αυτό που κάνατε σε όλη την πορεία ήταν να προσπαθείτε να βγείτε από την οικονομική δυσκολία και να πάτε στην οικονομική επιτυχία ή αφθονία, και προσπαθούσατε να πάτε από το ένα στο άλλο κι αυτό είναι ζόρικο. Έτσι, μπαίνετε στο Και κι όταν το κάνετε αυτό, θα βρείτε ότι τώρα είστε σε θέση να βρίσκεστε και στα δυο, να λέτε, «Οκέι, εδώ είναι η κατάσταση έλλειψης αφθονίας που είχα» – και είτε το πιστεύετε είτε όχι, σας εξυπηρετούσε για τους οποιουσδήποτε παράξενους λόγους – «και εδώ πέρα, μια φυσική, αφθονία που ρέει ελεύθερα.» Και τώρα έχετε την ευκαιρία να τις νιώσετε και τις δυο. Κατά κανόνα, θα λέγατε, «Λοιπόν, ναι, σίγουρα θέλω την αφθονία.» Όμως όχι, υπήρξαν λόγοι που είχατε την έλλειψη.
Νιώστε και τις δυο. Ποια νιώθετε ότι σας ταιριάζει πιο πολύ τώρα; Ποια έχει καλύτερη αίσθηση; Και μπορείτε να έχετε και τις δυο αν θέλετε. Μπορείτε να έχετε και τις δυο. Αλλά έχω ένα αίσθημα, μετά από πολύ καιρό με έλλειψη αφθονίας, θα θέλετε να προτιμήσετε την αφθονία που ρέει ελεύθερα.
Έτσι, θα αρχίσετε να κάνετε Και σε όλα στη ζωή σας. Μερικοί από σας, Σώμπρα, ανησυχούν γιατί, λοιπόν, μεγαλώνετε τώρα και κοιτάτε στον καθρέφτη, «Ω, μεγαλώνω κι αυτό είναι τρομερό.» Όχι. Είναι το Και. Πραγματικά, σε μια πραγματικότητα, γίνεστε νεότεροι, ή ίσως δεν γερνάτε, ή ίσως συμβαίνουν όλα τα προηγούμενα. Και δεν χρειάζεται να είναι απλά το ένα ή το άλλο. Και μπορεί να είναι πολλά. Και θα αρχίσετε να νιώθετε εκείνες τις πραγματικότητες, και θα συνειδητοποιήσετε, ότι δεν είστε παγιδευμένοι. Δεν είστε κολλημένοι. Θα συνειδητοποιήσετε ότι τώρα μπορείτε να φέρετε και να ζήσετε τις άλλες δυνατότητες. Δεν είστε πια κλειδωμένοι σε μια φυλακή.
Λέτε ότι έχετε ζητήματα με εξαρτήσεις – πίνετε, καπνίζετε, οτιδήποτε μπορεί να είναι, τρώτε – και δεν έχετε. Κι αυτή δεν είναι μια επινοημένη, ανύπαρκτη πραγματικότητα, ούτε παίζετε ψυχολογικά παιχνίδια. Αυτή είναι η αληθινή φύση της πραγματικότητας, η αληθινή φύση της ενέργειας και της συνειδητότητας.
Είναι πολλές. Είστε τόσο συνηθισμένοι να βρίσκεστε μέσα σ’ αυτή τη μια μορφή πραγματικότητας μέσω της βαρύτητας, μέσω πραγμάτων όπως το κάρμα κι απλά προτύπων ρουτίνας, αν μη τι άλλο. Όμως το γεγονός είναι ότι είστε αληθινά πάντα στο Και. Και ξαναλέω, το θέμα δεν είναι να πείτε, «Πρόκειται να μετακινηθώ από τα γεράματα στη νεότητα.» Ίσως να υπάρχει αξία ή σοφία στα γεράματα. Και ίσως το θέμα είναι να έχετε και τα δυο ταυτόχρονα, ώστε κυριολεκτικά να είστε μπροστά σ’ ένα καθρέφτη και τη μια στιγμή να νιώθετε ή να κοιτάτε και να βλέπετε τη γήρανση, και την ίδια στιγμή να βλέπετε επίσης τη νεανικότητα που υπάρχει εκεί.
Μερικοί από σας λέτε ότι δεν νιώθετε σαν να είστε Μάστερ. Δεν νιώθετε σαν να είστε Μάστερ. Πρέπει να συνεχίσετε να το δουλεύετε, και ξέρετε, είναι ένα παιχνίδι που παίζετε, αλλά έτσι νιώθετε, σαν να μην είστε Μάστερ.
Λοιπόν, πρόκειται να σας προκαλέσω να μπείτε στο Και, που είναι πολύ πραγματικό. Πρόκειται να μπω πολύ πιο βαθιά στη φυσική και στην μεταφυσική αυτού καθώς προχωράμε, ιδιαίτερα καθώς μπαίνουμε στο Keahak, αλλά κι εδώ στα Shoud. Υπάρχει φυσική σ’ αυτό, που λέει ότι τίποτα σε όλη τη δημιουργία δεν είναι μοναδικό, δεν είναι μόνο ένα πράγμα, εκτός από το Εγώ Είμαι σας. Όλα τα άλλα είναι το Και, είναι πολλαπλά, είναι δυνατότητες για να επιλέξετε εσείς να κάνετε ό,τι θέλετε να κάνετε. Μπορείτε να είστε Μάστερ και να μην είστε Μάστερ την ίδια στιγμή. Και μπορείτε επίσης να μην είστε ούτε το ένα ούτε το άλλο την ίδια στιγμή.
Λέτε, «Λοιπόν, γιατί να επέλεγα να μην είμαι Μάστερ;» Δεν ξέρω, για να μπορείτε να βιώνετε το να είστε άνθρωποι; Κάποιες μέρες να μπορείτε να είστε πιο πολύ σαν τους άλλους ανθρώπους, ώστε να έχετε συμπόνια γι’ αυτούς; Γιατί ίσως δεν πιστεύετε ότι αξίζετε; Επειδή σας αρέσει να ψάχνετε; Υπάρχουν πολλές δικαιολογίες. Αλλά δοκιμάστε το Και, το μεγάλο & στον πίνακα εδώ πέρα. Δοκιμάστε το Και.
Κάθε λεπτό της ζωής σας τώρα καθώς προχωράτε, όλα όσα κάνετε, είτε είναι κάτι ευχάριστο – είστε σ’ ένα εστιατόριο και τρώτε ένα ωραίο γεύμα – νιώστε το Και. Δεν είστε στο εστιατόριο και δεν τρώτε ένα ωραίο γεύμα. Δηλαδή, δοκιμάστε και τους δυο τρόπους. Δεν έχει να κάνει μόνο, ξέρετε, με τα ωραία. Αρχίστε να νιώθετε συνολικά τα πράγματα, στο Και.
Όλη η ζωή κι όλη η πραγματικότητα είναι τόσο πολλαπλή. Δεν είναι κλειδωμένη σε ένα πράγμα, μέχρι να γίνετε άνθρωποι κι αυτό είναι προσωρινό μόνο. Είναι πολλά, πολλά πράγματα. Κι όπως έχω αναφέρει στο παρελθόν, ακόμα κι αν πάρετε αυτή την κούπα του καφέ που κρατάει ο Κώλντρε. Υπάρχει εδώ. Την βλέπετε. Νομίζετε ότι την βλέπετε, αλλά την βλέπετε πραγματικά; Λοιπόν, ο Κώλντρε πιθανόν πιστεύει, την βλέπει γιατί την κρατάει κιόλας. Αλλά εσείς την βλέπετε πραγματικά μέσα από την κάμερα και μέσα από τον υπολογιστή σας; Είναι πραγματική κατά κάποιον τρόπο. Επίσης έχει το αντίστοιχο της σε μια άλλη σφαίρα, σε μια άλλη διάσταση, θα μπορούσαμε να πούμε. Αλλά εκείνη η σφαίρα τώρα είναι εδώ. Είναι μαζί μας κι έχει το ‘αντίθετο’ της. Δεν είναι υλική, κι όμως υπάρχει. Τα πάντα πρέπει να είναι έτσι ώστε να διατηρείται μια ισορροπία, κι έτσι είναι με το Και.
Για κάθε δυνατότητα που βιώνετε, για όλα όσα περνάτε, υπάρχουν πολλά Και. Παλιά ήταν εκεί έξω μακριά. Ακόμα και το ‘αντίθετο’ αυτής της κούπας καφέ έμοιαζε να βρίσκεται έτη φωτός μακριά. Ακόμα και οι άλλες δυνατότητες και πιθανότητες πάντα έμοιαζαν να είναι σε κάποιο είδος ονειρικού κόσμου εκεί έξω, σαν να μην ήταν εδώ. Όμως αυτό έχει αλλάξει μετά τον Ουράνιο Σταυρό. Είναι όλα εδώ. Είναι μια από τις αληθινές δράσεις του Ουράνιου Σταυρού, να φέρει τις δυνατότητες από τις άλλες σφαίρες εδώ, μπροστά σας. Όμως δεν τις αντιλαμβάνεστε εντελώς ακόμα, γιατί είστε συνηθισμένοι να κοιτάτε εστιάζοντας με προσανατολισμό τις πιθανότητες.
Καθώς θα αρχίζετε να μπαίνετε στο Και των πάντων, θα παρακολουθείτε μια ταινία και δεν θα παρακολουθείτε μια ταινία, γιατί αυτό είναι αληθινό ακριβώς. Και μετά θα συνειδητοποιήσετε πόση πλάκα έχει, γιατί τώρα μπορείτε να παρακολουθείτε την ταινία και να μην παρακολουθείτε την ταινία ταυτόχρονα. Μπορείτε να την απολαμβάνετε, αλλά δεν είστε παγιδευμένοι σ’ αυτήν. Μπορείτε να κάνετε οτιδήποτε κι αυτή είναι η ομορφιά του Και, κι εκεί είναι που πηγαίνουμε.
Ο Jami μίλησε για το 2044, μόνο 20 χρόνια από τώρα. Αυτό απέχει μια γενεά. Κι ενώ μοιάζει με άλμα, δεν είναι. Είναι το Και. Είναι μια δυνατότητα που μπορεί να εκδηλωθεί. Πρόκειται να υπάρξει έτσι κι αλλιώς. Εννοώ, πρόκειται να υπάρξει εκατό τοις εκατό, αλλά μπορεί να μην είναι η πραγματικότητα κάποιων ανθρώπων. Και μπορεί να μην είναι τέσσερα εκατομμύρια, μπορεί να είναι 400.000. Αυτό δεν είναι το σημαντικό. Το σημαντικό είναι ότι αυτή η δυνατότητα υπάρχει, και το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να πάτε στο Και. Και μετά νιώστε για να πείτε, «Θα προτιμούσα να μπω σ’ εκείνο το σενάριο της Γης; Ή θα προτιμούσα να μείνω σ’ εκείνο όπου υπάρχει μόλυνση και πόλεμος κι εγκλήματα κι αδικία;» κι εξαρτάται εντελώς από σας. Λέτε, «Λοιπόν, είναι ανόητο και μόνο να συζητάμε την παραμονή στον παλιό γκρίζο κόσμο», αλλά υπάρχουν λόγοι που το κάνατε, και το κάνετε. Υπάρχουν λόγοι που μερικοί άνθρωποι είναι διαρκώς σε άσχημες σχέσεις και λόγοι που περνούν τη μια ζωή μετά την άλλη με έλλειψη αφθονίας. Εξακολουθούν να παίρνουν κάτι απ’ αυτό.
Καθώς μπαίνετε στο Και θα έχετε πολύ καλύτερη ιδέα του λόγου που ορισμένα πράγματα έχουν συμβεί στη ζωή σας, τί παίρνατε από μια κατάσταση. Αλλά καθώς μπαίνετε στο Και, θα συνειδητοποιήσετε ότι δεν είστε πια παγιδευμένοι. Δεν είστε πια φυλακισμένοι. Θα αρχίσετε να ζείτε στο αληθινό Και των πραγμάτων.
Έτσι, αρχίζοντας μ’ αυτή την σειρά, Στα Φτερά της Ελπίδας, πρόκειται να εστιάσουμε, πρόκειται να επιτρέψουμε να μπούμε στο Και. Σκοπεύω να σας υπενθυμίζω αδιάκοπα, «Και;» Ξέρετε, όταν μου παραπονιέστε τα βράδια ότι απλά είστε – πού είναι το φωτεινό σας σώμα; Αυτό είναι ένα σημαντικό που ακούω συνεχώς. «Ω, το φωτεινό μου σώμα δεν είναι εδώ, και βρίσκομαι μέσα σ’ αυτό το υλικό σώμα.» Κι εγώ πρόκειται να πω, «Μπες στο Και.» Όχι να τελειώσεις, να μπεις στο Και. Κι απαιτείται, σε ένα βαθμό, η φαντασία. Πάντως πραγματικά απλά λέγοντας, «Μπες στο Και.» Σταματήστε να κολλάτε τόσο. «Δεν έχω φωτεινό σώμα.» Μπείτε στο Και.
Εκεί είναι που μπαίνει η αληθινή φαντασία, μπαίνει το αληθινό φως, γιατί ξαφνικά θα συνειδητοποιήσετε ότι μπορείτε να παίξετε με οτιδήποτε. Ναι, ακόμα και με μια ασθένεια. Αυτό είναι ζόρικο γιατί κάνετε, ξέρετε, έχετε καρκίνο σταδίου 4 και «Τι εννοείς, Μπες στο Και; Πρόκειται να τελειώσω. Δεν πρόκειται να Μπω στο Και» Όχι! Διασκέδασε τώρα, όσο περισσότερο μπορείς, στο Και. Δεν τον έχεις, γιατί υπάρχει ένα σενάριο, μια πραγματικότητα και μια πολύ δυνατή δυνατότητα όπου δεν τον έχεις.
Αν έχετε μια τέτοια κατάσταση, μην προσπαθείτε να βγείτε από την ασθένεια σας με την σκέψη. Μπαίνετε σε ένα διανοητικό παιχνίδι και παγιώνετε το πρόβλημα. Μην προσπαθείτε να κάνετε, ξέρετε, θετικές σκέψεις για να βγείτε απ’ αυτό. Δεν είναι καθόλου αυτό. Είναι το να συνειδητοποιήσετε ότι όλα είναι απλά δυνατότητες. Οι δυνατότητες ήταν εκεί μακριά για πολύ, πολύ καιρό. Αλλά τώρα είναι εδώ, και μπορείτε να Μπείτε στο Και για οτιδήποτε. Οτιδήποτε δικό σας. Μην το κάνετε για άλλους ανθρώπους. Μην κάνετε το Και στον κόσμο. Αυτό είναι δικό σας.
Είπα πριν ότι υπάρχει τόση πολλή απελπισία στον πλανήτη τώρα. Υπάρχει απελπισία στους Σώμπρα, σε μικρότερο βαθμό, πάντως πολλοί Σώμπρα βιώνουν ακόμα την κατάθλιψη. Και τελικά, η κατάθλιψη προκαλείται επειδή έχετε χάσει την ελπίδα. Έχετε χάσει την ελπίδα ότι υπάρχει κάτι περισσότερο απ’ αυτό. Κι έτσι, έχετε κατάθλιψη κι απελπισία γιατί λέτε, «Όχι, αυτό είναι. Αυτή είναι η πραγματικότητα με την κίνηση και τους αγενείς ανθρώπους, και κανείς δεν θα μου κάνει τη χάρη κι ‘εγώ ο καημένος’ και λοιπά.» Έτσι, χάνετε την ελπίδα. Χάνετε το πάθος. Χάνετε τη σύνδεση με την ανθρώπινη ψυχή σας, και γι’ αυτό νιώθετε κατάθλιψη. Και μετά, ξέρετε, σας λένε ότι είναι μια ασθένεια. Δεν είναι μια ασθένεια, είναι μια κατάσταση. Είναι μια κατάσταση ύπαρξης.
Και τι κάνετε; Περνάτε μια από εκείνες τις δυστυχισμένες, καταθλιπτικές μέρες. Έχετε μια ημικρανία. Δεν θέλετε να μιλήσετε με κανέναν. Απλά απεχθάνεστε να είστε εδώ σ’ αυτό τον πλανήτη. Περνάτε μια από εκείνες τις πραγματικά άσχημες μέρες των Σώμπρα. Τι κάνετε; Την πάτε στο Και. Αυτό δεν σημαίνει να προσπαθείτε να ρίξετε μέσα κάθε είδους θετικές σκέψεις και δηλώσεις. Αυτές δεν αποδίδουν επειδή κοροϊδεύετε τον εαυτό σας. Αλλά ξαφνικά θα συνειδητοποιήσετε ότι υπάρχει το Και. Είναι αληθινή φυσική. Δεν είναι απλά ένα ωραίο συναίσθημα. Είναι ο δρόμος προς τις πραγματικότητες.
Έτσι, μπείτε στο Και. Πείτε, «Ναι, έχω κατάθλιψη. Έχω ημικρανία. Είμαι άρρωστος. Έχω όλα αυτά τα πράγματα που είναι λάθος.» Αναγνωρίστε το. Μείνετε σ’ αυτό. Εννοώ, είστε μέσα του, αλλά αναγνωρίστε, «Έι, εδώ βρίσκομαι. Και εδώ, μόνο μισή ανάσα μακριά, δεν είμαι. Δεν έχω κατάθλιψη. Δεν είμαι δυστυχισμένος. Δεν προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου. Είμαι Μάστερ.» Και πάλι, αυτό δεν είναι μια διανοητική άσκηση. Είναι μια αναγνώριση ότι υπάρχουν περισσότερα σε όλα. Είναι μια αναγνώριση ότι υπάρχουν δυνατότητες που είναι εδώ ακριβώς, τώρα.
Έτσι, αγαπητοί Σώμπρα, μπαίνουμε στο Και τώρα. Μπαίνουμε σ’ αυτό για το οποίο θέλω να είμαι γνωστός: «Ο Αντάμους με δίδαξε πώς να επιτρέπω, και μετά μου έδειξε πώς να μπαίνω στο Και, κι αυτά με ελευθέρωσαν.»
Η Μεράμπ του ΚΑΙ
Ας το πάμε τώρα σε μια μεράμπ, μια μεράμπ του Και. Θα παίξει λίγη μουσική, κι εγώ απλά σας ζητάω τώρα να πάρετε μια βαθιά αναπνοή και να μπείτε στο Και μαζί μου.
(αρχίζει η μουσική)
Ας αρχίσουμε.
Μιλάω για την ελπίδα, τα φτερά της ελπίδας. Αρκετά ποιητικό. Εκείνα τα φτερά είναι πραγματικά το Και. Αυτό σας επιτρέπει να ανοίξετε. Αυτό σας επιτρέπει να υψωθείτε.
Ας αφήσουμε εκείνα τα φτερά στο Και να ανεβάσουν την ελπίδα. Όχι για τον πλανήτη τώρα – θα φτάσουμε σ’ αυτό αργότερα – αλλά για σας.
Κατά κάποιον τρόπο, είναι τόσο απλό. Είναι απλά να αναγνωρίσετε ότι δεν υπάρχει μόνο ένα εσείς. Υπάρχουν πολλά «εσείς». Δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος να νιώθετε. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να νιώθετε, και μπορείτε να το κάνετε όλο μαζί ταυτόχρονα.
Μπορείτε να έχετε πολλαπλά – μπορείτε να νιώθετε καλά και άσχημα ταυτόχρονα. Τί λέτε γι’ αυτό; Μπορείτε να είστε πλούσιοι και φτωχοί ταυτόχρονα. Και μπορείτε να πείτε, «Όχι, πραγματικά προτιμώ να είμαι πλούσιος και να τελειώσω με τη φτώχια.» Αυτό δεν σημαίνει ότι το «φτωχός» φεύγει. Το φτωχός μένει εκεί σαν δυνατότητα, αλλά δεν χρειάζεται να περάσετε πια αυτή την πόρτα.
Το φωτεινό σας σώμα. Μερικοί από σας έκαναν περίεργα πράγματα στην προσπάθεια τους να φέρουν μέσα αυτό το φωτεινό σώμα. Δηλαδή, έχω δει μερικά πραγματικά παράξενα πράγματα. Εννοώ, τα κοκόρια υποτίθεται να κακαρίζουν με τον ήλιο το πρωί, όχι οι άνθρωποι. Κι έχω δει μερικούς από σας να κάνουν τέτοια πράγματα. Το φωτεινό σώμα είναι εδώ. Είναι το Και. Είναι μια πραγματικότητα που είναι παρούσα.
Το μακρύ μονοπάτι των βασάνων – από ζωές πριν, απ’ αυτή τη ζωή – των βασάνων, αναρωτιέστε πότε θα τα ξεπεράσετε, πότε θα πάτε πέρα απ’ αυτά. Ω, κι έχετε σύρει τόσα πολλά μαζί σας. Λοιπόν, τα βάζετε στο Και.
Δεν θα προσπαθήσετε να ξεφορτωθείτε τις κακουχίες, απλά θα τις βάλετε στο Και, που σημαίνει ότι υπάρχουν κακουχίες και δεν υπάρχουν. Αλλά τότε θα βρεθείτε να έλκεστε προς εκείνο που σας υπηρετεί καλύτερα. Αυτό ήταν που κάνατε με το σενάριο των βασάνων, με την πραγματικότητα των βασάνων. Πιστεύατε ότι σας υπηρετούσε καλύτερα. Το πιστεύατε, ω, σας κρατούσε υπό έλεγχο ή σας έκανε καλύτερο άτομο, ή έπρεπε να κουβαλάτε τον σταυρό εκεί μαζί με τον Γέσουα, οτιδήποτε κι αν ήταν. Σας υπηρετούσε και τώρα ίσως να μην το χρειάζεστε.
Η ομορφιά είναι ότι εδώ δεν προσπαθούμε να ξεφορτωθούμε ένα σενάριο επιλέγοντας ένα άλλο. Το βάζουμε το Και. Και τότε θα υπάρξει μια φυσική έλξη προς το ένα ή το άλλο, όμως το άλλο δεν θα φύγει. Θα εξακολουθεί να υπάρχει. Η ζωή με τις κακουχίες, θα εξακολουθεί να υπάρχει. Ίσως να μοιάζει με ένα παλιό κοστούμι στο πίσω μέρος της ντουλάπας. Ποτέ δεν το βγάζετε έξω, ποτέ δεν το φοράτε, ούτε και μπαίνει πια, αλλά είναι ακόμα εκεί σε περίπτωση που θελήσετε ποτέ να γυρίσετε πίσω. Αυτό είναι το Και.
Δεν είναι να προσπαθείτε να απομακρύνετε πράγματα όπως η χαμηλή ενέργεια – προσπαθώντας να παίρνετε κάθε είδους συμπληρώματα και να κάνετε κάθε είδους παράξενα πράγματα, που έχω δει τους Σώμπρα να κάνουν για να έχουν πιο πολλή ενέργεια τώρα – γιατί είναι το Και. Έχετε χαμηλή ενέργεια κι έχετε πολύ ζωτική, γεμάτη ζωτικότητα, χαρούμενη ενέργεια. Είναι και τα δυο.
Δεν το εύχεστε. Δεν το ελπίζετε. Δεν αγωνίζεστε γι’ αυτό. Απλά κάνετε το Και. Με άλλα λόγια, το αναγνωρίζετε. Έχετε συνείδηση και επίγνωση αυτού. Πάντα υπήρχε, αλλά ξαφνικά ανοίγετε τα μάτια σας σ’ αυτό. Και.
Το αγαπώ γιατί δεν είναι απλά το να προσπαθείς να μετακινηθείς από το Α μέρος στο Β μέρος ή στο Δ ή στο Γ ή οτιδήποτε. Είναι το Α, το Β, το Γ και το Δ μαζί. Είναι το Και. Τώρα είναι σχεδόν σαν παιχνίδι, «Ποιο να διαλέξω; Να παίξω τον εαυτό μου στον ρόλο Γ σήμερα, ή να τον παίξω στον ρόλο Β; Ή να τους συνδυάσω και να τους παίξω όλους;» Αυτή είναι η αληθινή κυριαρχία.
Κι αυτό είναι τα φτερά της ελπίδας, κι αυτό που κάνει δυνατόν να μπείτε σ’ αυτό τον κόσμο που περιγράφει ο Jami μόλις 20 χρόνια από τώρα. Δεν είναι ευσεβής πόθος. Δεν είναι ότι θα βρείτε κάποιο τζίνι σε ένα μπουκάλι για να το κάνει έτσι. Είναι να το κάνετε Και. Να επιτρέψετε να γίνει. Να αφήσετε τον εαυτό σας να έχει επίγνωση, γιατί όταν έχετε επίγνωση ότι υπάρχει αυτή η δυνατότητα ,για την οποία μίλησε ο Jami, είναι μια δυνατότητα, είναι πολύ πραγματικό και μπορεί να πραγματοποιηθεί.
Έτσι, αγαπητοί Σώμπρα, ρίξτε μια ματιά στον τρόπο που πρόκειται να κάνετε Και στη ζωή σας – όχι να τελειώσετε τη ζωή σας, να είστε πολύ προσεκτικοί εδώ, μη γίνουν τυπογραφικά λάθη – να κάνετε Και στη ζωή σας, A–n–d. Ή μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον συνδυασμό του «Α» και του «Ε» μαζί, την τυπογραφική σύνδεση ώστε να είναι ᴁ-n-d. Δεν έχει σημασία. Είναι η όλη ιδέα του Και. Δεν είστε πια κολλημένοι σε έναν τρόπο ζωής όπου δεν έχετε ένα ωραίο σπίτι, ή δεν μπορείτε να οδηγείτε ένα ωραίο αμάξι. Μπορείτε να κάνετε Και.
Και να θυμάστε, να είστε πολύ προσεκτικοί. Δεν είναι ότι αντικαθιστάτε το ένα με το άλλο. Δεν προσπαθείτε να εξαφανίσετε την πραγματικότητα του χάλια σπιτιού και του άθλιου χαλασμένου αυτοκινήτου σας. Το κάνετε Και. Αυτό σας επιτρέπει να έχετε συνείδηση όλων των δυνατοτήτων σας. Σας επιτρέπει να έχετε συνείδηση ότι, ναι, υπήρχε εκείνη η πραγματικότητα με το χάλια σπίτι. Αλλά υπάρχει επίσης η πραγματικότητα του σπιτιού των ονείρων σας.
Οπότε μην προσπαθήσετε απλά να μεταφέρετε το ένα στη θέση του άλλου, να μετατοπιστείτε από το «μη υγιής» στο «υγιής». Συνειδητοποιείστε το Και. Και να το κάνετε συνειδητά κάθε μέρα – 10 φορές, 100 φορές, 1000 φορές την ημέρα – σε όλα. Ακόμα κι αν έχετε ένα ωραίο σπίτι. Κάντε το Και και συνειδητοποιείστε ότι υπάρχει επίσης η δυνατότητα για ένα άθλιο σπίτι. Και μετά νιώστε ποιο σας προσελκύει πραγματικά, ποιο θέλετε να εκδηλώσετε.
Στο σπίτι σας, στην ύπαρξή σας, υπάρχουν πολλά μέγαρα. Υπάρχουν πολλές διαστάσεις. Δεν είναι απλά το να διαλέξετε το ένα ή το άλλο. Είναι το να έχετε επίγνωση όλων. Όλων. Και μετά ποιο θέλετε να πραγματοποιήσετε, ή ποια θέλετε να πραγματοποιήσετε;
Δεν είστε απλά μια γυναίκα ή ένας άνδρας. Είστε Και, είστε και τα δυο, αλλά δεν είστε και τίποτα από τα δυο. Και μετά μπορείτε να είστε το ένα ή το άλλο κι όλα μπορεί να είναι ταυτόχρονα.
Αυτός είναι ο τρόπος της πραγματικότητας και της ενέργειας και της συνειδητότητας. Κι ενώ μερικοί ίσως να πουν, «Λοιπόν, αυτό ακούγεται πάρα πολύ μπερδεμένο, θέλω να διαλέξω το ένα ή το άλλο», όχι, δεν είναι. Αυτό δεν είναι φυσικό. Φυσικό είναι να συνειδητοποιήσετε, ότι υπάρχουν όλα. Και μπορείτε να διαλέξετε ένα, αλλά να συνεχίζετε να συνειδητοποιείτε ότι τα άλλα υπάρχουν ακόμα. Μπορείτε να διαλέξετε πολλά ή μερικά ή οτιδήποτε. Κι αυτή είναι η αληθινή δημιουργία και κυριαρχία.
Μπαίνουμε τώρα στο Και, ολοταχώς, με όλη μας τη δύναμη. Και δεν μπαίνουμε στο Και. Αυτό δεν είναι ένα παιχνίδι Ζεν του μυαλού. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Είστε άνδρας ή γυναίκα και είστε και τα δυο, ή δεν είστε τίποτα απ’ αυτά. Βλέπετε την ελευθερία που σας δίνει; Αν κάθεστε εδώ σαν γυναίκα, ότι συνειδητοποιείτε «Είμαι επίσης και άνδρας.» Δεν σημαίνει ότι χρειάζεται να σηκωθείτε το πρωί και να ξυριστείτε, αλλά σημαίνει ότι υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Και μπορεί να είστε και τα δυο ταυτόχρονα ή τίποτα. «Δεν είμαι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Δεν χρειάζομαι πια αυτό τον ορισμό. Είμαι γέρος και είμαι νέος.» Βλέπετε, αρχίζετε να καταλαβαίνετε τώρα.
Είστε όλα τα πράγματα. Λοιπόν, ποιο θέλετε να ζήσετε; Ποιο θέλετε να φέρετε στην πραγματικότητα; Ποια θέλετε να φέρετε στην πραγματικότητα;
Όλο αυτό έχει σχέση με την αναγνώριση των δυνατοτήτων. Έχει σχέση με το 2044. Πού θα βρίσκεστε; Θα είστε σε ένα ή σε περισσότερα από τα Και; Θα είστε στην πραγματικότητα στην οποία βρίσκεται ο Jami, με την ομορφιά και την ευκολία της ζωής; Ή θα μείνετε στην πραγματικότητα όπου υπάρχουν ακόμα κακουχίες και πόλεμοι, πείνα και ξηρασία; Ή και στις δυο, ή σε καμία;
Αυτό μπορεί να κάνει ένας Μάστερ. Αυτό είναι αληθινά που κάνει ο Μέρλιν. Σ’ αυτό είναι άριστος ένας Μάστερ.
Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή μαζί καθώς μπαίνουμε στο Και των πάντων. Είναι αυτό που ανοίγει τα μονοπάτια προς εκείνη την πραγματικότητα, που μπορεί να μοιάζει παρατραβηγμένη τώρα – την πραγματικότητα του Jami στο 2044 – πάντως ανοίγει τα μονοπάτια. Δεν είναι κάτι στατιστικά ακριβές. Δεν είναι κάτι που είναι μια μεγάλη πιθανότητα, αλλά αυτό δεν έχει σημασία όταν είστε στο Και. Απλά δεν έχει σημασία. Δεν υπάρχουν στατιστικές, και όλα είναι μια στατιστική.
Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή μαζί μέσα στο Και. Το Και είναι τα φτερά της ελπίδας. Μας επιτρέπει να υψωθούμε πέρα από τις πιθανότητες προς τις μεγαλύτερες δυνατότητες. Μερικοί θα το έλεγαν μαγεία. Για μένα, είναι καθαρά καλή φυσική.
Με αυτά, αγαπητοί Σώμπρα, φεύγω. Είναι ώρα να νιώσετε πραγματικά το Και των πραγμάτων, και πρόκειται να ξαναρθώ. Θα είμαι πιο δραστήριος από ποτέ, κι έχω επίσης παρακαλέσει τον Κουτχούμι να βοηθήσει υπενθυμίζοντας σας αδιάκοπα. Θα ακούτε «Και; Και;» που θα σας υπενθυμίζει ότι δεν είστε κολλημένοι.
Με αυτά, αγαπητοί Σώμπρα, Είμαι ο Αντάμους και ο Σαιν-Ζερμαίν και εσείς. Σας ευχαριστώ.
Ω, και να θυμάστε, όλα είναι καλά σε όλη τη δημιουργία.
Μετάφραση : Μαίρη Πολυχρόνη
Review και επιμέλεια : Μαρία Γρηγοράκη
Σπόνσορας : Μαρία Κωδονάκη
Υπότιτλοι βίντεο : Κατερίνα Θαλασσά