Tί πραγματικότητα επιλέγετε για τον εαυτό σας

της  Jean Tinder
μετάφραση : Μαρία Γρηγοράκη                                   

Πώς αλλάζουμε την ταινία ?

Βασικά η ερώτηση είναι, αν συνειδητοποιήσετε την ταινία που παίζετε, αλλά δεν σας αρέσει πια, πώς την αλλάζετε ?

Υποθέτω ότι η απάντηση θα είναι λίγο διαφορετική κάθε φορά , για κάθε ταινία, για τον καθένα. Αλλά θα μοιραστώ κάποιες από αυτές που λειτούργησαν για μένα.

Μην το παίρνετε προσωπικά
Αυτό κάνει τη διαφορά. Εάν συμβαίνει κάτι που δεν σας αρέσει, ( κάποιος σας κόβει στην κυκλοφορία, ή ξεσπάει την αγανάκτησή του σε σας ), άν το παίρνετε προσωπικά , είναι σαν να σας ανήκει αυτή η ταινία και λέτε: “Έτσι παίζω τώρα το θέατρό μου. ” Αλλά αν θυμάστε , ότι δεν αφορά εσάς, και το αφήσετε να φύγει, ή απλά το αγνοήσετε, δεν υπάρχει κάτι που θα μείνει στην πραγματικότητά σας.

Στο παρελθόν μου, υπήρξαν άνθρωποι που μου το ξεκαθάρισαν, ότι δεν ήμουν ευπρόσδεκτη στη ζωή τους.

Λοιπόν, δεν ήθελα αυτή την ταινία να παίζει στη ζωή μου, έτσι δεν το χρεώθηκα αυτό.

Με άλλα λόγια, δεν εκνευρίστηκα, δεν πολέμησα, δεν προσβλήθηκα, ούτε πληγώθηκα, αλλά απλά αγνόησα τις προσβολές και έδρασα σαν να μήν ήταν τίποτα λάθος.

Αυτός ήταν ο τρόπος μου να αλλάξω την ταινία. Αντί να αισθανθώ θύμα, σε αυτά που επέλεγαν οι άλλοι, απλά αρνήθηκα να δώσω αξία σε αυτά που δεν ήθελα στη ζωή μου.

Μου πήρε λίγο για να το ξεκαθαρίσω, και πολές φορές ξέχναγα ότι δεν αφορούσε εμένα, αλλά ήταν μιά ουσιαστική πρακτική, όταν μάθαινα πώς να δημιουργώ την πραγματικότητα που ήθελα. Και τώρα τί ? Αυτό το είδος πραγμάτων απλά δεν υπάρχει στη ζωή μου , γιατί άλλαξα την ταινία.

Να είστε συνειδητοί για το σενάριο που ήδη επιλέγετε.
Εάν θέλω να παίξω την ταινία που περιέχει αφθονία στη ζωή μου, δεν βοηθά να παραπονιέμαι για τους περιορισμούς, σε σχέση με την έλλειψη χρημάτων, γιατί αυτό απλά παίζει στην παλιά ταινία. Ακόμη κι αν έπρεπε να αδειάσω τον κουμπαρά με τα νομίσματα , για να αγοράσω φαγητό για μένα και την οικογένειά μου, αρνιόμουν να πώ τον ευτό μου “φτωχό”, ακόμη κι αν με τα δεδομένα , αυτό ήταν αλήθεια, γιατί είχα βγάλει αυτή την ταινία ΕΞΩ από τον προτζέκτορά μου. Την είχα παίξει αρκετά , γιατί να την συνεχίζω?

Έτσι ,όποτε συνέβαινε κάποιο μικρό γεγονός, που θα μπορούσε να ερμηνευτεί σαν αφθονία, συγκεντρωνόμουν σε αυτό, το καλωσόριζα, το θυμόμουν, και μιλούσα γι’αυτό, ξέροντας ότι θα δημιουργούσε ακόμη περισσότερη. Και ΕΧΩ.

Να λέτε μόνο τις ιστορίες που πραγματικά σας αρέσουν.
Αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό από όλα. Όπως έχω πεί πριν, τα πιο μικρά παιδιά μου δεν ζούν μαζί μου. Τα βλέπω μόνο μερικές φορές το χρόνο, αλλά δεν τα μεγαλώνω, και με τα χρόνια, έχω πει στον εαυτό μου διάφορες ιστορίες γι’αυτή την κατάσταση. Μερικές φορές ήταν η ιστορία ότι “Είμαι κακή μάνα ” ή ότι “Τα παιδιά μου είναι πληγωμένα μακριά από εμένα”.

To ενδιαφέρον είναι ότι, όταν έλεγα αυτές τις ιστορίες στον εαυτό μου, τα παιδιά μου έτειναν να το στηρίζουν αυτό στις αντιδράσεις και τις εμπειρίες τους. Επίσης , έχω πει την ιστορία ότι “Αυτά δημιουργούν την τέλεια κατάλληλη πραγματικότητα για τους εαυτούς τους, και όλα είναι καλά”.
Και μαντέψτε, στηρίζουν επίσης και αυτό .

Έτσι, τί είναι τελικά αληθινό στη ζωή μου, ακόμη και με τα παιδιά μου?  Όποια ιστορία πώ εγώ. Και το ωραίο είναι, ότι τώρα μπορώ επίσης να τα διδάξω,να επιλέγουν τις ιστορίες ,που αυτά θέλουν να βιώσουν στη ζωή τους. Το πώς τελικά θα επηρρεαστούν από τις επιλογές μου, θα είναι δική τους υπόθεση, γιατί όλοι είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε οποιαδήποτε προοπτική ( ιστορία) θέλουμε να γειώσουμε στην πραγματικότητά μας.

Ένα πολύ γνωστό παράδειγμα είναι το “πλασέμπο”, όπου ουδέτερες ουσίες έχουν πιο πολύ αποτέλεσμα, από το πραγματικό φάρμακο. Τα πλασέμπο λειτουργούν, γιατί πιστεύουμε στην ιστορία τους (την θεραπευτική δράση ).Δεν έχει σημασία άν είναι τελικά αλήθεια ή όχι. Ότι λέμε για τον εαυτό μας, γίνεται η αλήθεια μας.

Έτσι , αφορά μάλλον το να επιλέγετε την πραγματικότητά σας, παρά να δράτε σαν να είναι ήδη επιλεγμένη για σας.

Αλλά μην περιμένετε να πιστέψετε την ιστορία σας, αν δεν δείτε αποτελέσματα. Αυτό είναι σαν να παρακολουθείτε μια παλιά ταινία, να θέλετε μια άλλη, αλλά να μην σηκώνεστε να την αλλάξετε ! Πρέπει να αλλάξετε την ταινία για να δείτε τη διαφορά.

Τελευταία αποφάσισα, ότι ήθελα να παίξω μία ταινία ” Η Jean αγοράζει το τέλειο σπίτι της”. Δεν ξέρω σίγουρα, πώς θα ξεδιπλωθούν τα οικόπεδα, και υπάρχουν πολλά τετράγωνα γής στην πορεία ( Α, ένα μυστήριο). Αλλά από την βεβαιότητα που προέρχεται από τόσων χρόνων επιλογές, εμπιστοσύνη και δημιουργία, ΞΕΡΩ, ότι θα συμβεί – την τέλεια στιγμή, με τον τέλειο τρόπο.

Έτσι, κάθε τί ,που δεν ταιριάζει με αυτή την ταινία ( έλλειψη χρημάτων, πιστωτικής ικανότητας , τοποθεσίας κ.λ.π.),δεν έχουν χρόνο από μένα. Αντιθέτως , άρχισα να λέω την ιστορία που εγώ θέλω και περιμένω να σας ενημερώσω πώς δουλεύει!

Δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που δεν μπορείτε να δημιουργήσετε, εκτός αν συνεχίζετε να λέτε το παραμύθι ότι δεν μπορείτε. Δεν υπάρχει τίποτε που δεν μπορείτε να βιώσετε, εκτός κι αν παίζετε την ταινία που δείχνει ότι δεν συμβαίνει. Δεν έχω κάποια ιδιαίτερη ικανότητα σε σχέση με εσάς, μόνο την αποφασιστικότητα να δώ αυτό που θέλω και επιλέγω να δώ, σε σχέση με αυτό που ίσως “τελικά” συμβαίνει, ή αυτό που όλοι γύρω μου ίσως βλέπουν.

Και πραγματικά δουλεύει.

Θυμηθείτε την ερώτηση του Adamus, ” Τί στέλνετε προς τα έξω? ” Σας λέω , ότι μπορείτε εύκολα να απαντήσετε στο τί στέλνετε προς τα έξω, κοιτάζοντας την ταινία, που ήδη παίζεται στη ζωή σας. Έτσι γιατί να δώσετε χρόνο παιξίματος , σε οτιδήποτε δεν σας αρέσει , όταν θα μπορούσατε πολύ εύκολα να παίξετε αυτό που σας αρέσει?

Σας προσκαλώ να πείτε μερικές καινούργιες ιστορίες – για τον εαυτό σας, για τους άλλους για τη ζωή σας – και να να δείτε τι θα συμβεί !

Jean Tinder, aπό το περιοδικό « Τα Νέα των Shaumbra » , Ιούλιος 2011.

Μετάφραση : Μαρία Γρηγοράκη

 

Σε αυτό το υπέροχο άρθρο θα προσθέσω και κάτι ακόμη από την δική μου

εμπειρία σαν Μαρία :

 

Δηλώστε την πρόθεσή σας , εμπιστευθείτε και αναμείνατε.

 

Και εννοώ, να δηλώσετε αυτό που πραγματικά θέλετε.

Να εμπιστευθείτε τον εαυτό σας, αλλά συνειδητά και βαθειά, μέχρι το DNA σας.

Και μετά να αναμένετε ότι η ενέργεια θα δουλέψει προς την κατεύθυνση της επίλυσης του θέματος ή της πραγματοποίησης αυτού που θέλετε.

 

Επειδή φέτος το καλοκαίρι , αυτό δούλεψε πολύ αποτελεσματικά για μένα, σας παραθέτω τρία γεγονότα.

α)  Ενώ ήμουν διακοπές μου ήρθε ένας ανεξόφλητος λογαριασμός, που με τις πρασαυξήσεις κ.λ.π ήταν αρκετά μεγάλος για εκείνη τη στιγμή, δεν μπορούσα να τον πληρώσω γιατί θα έμενα χωρίς λεφτά για τον μήνα. Αποφάσισα να περιμένω μέχρι την ημερομηνία εξόφλησης , να μην ανησυχώ και να έχω την βεβαιότητα ότι θα έχω τα χρήματα μέχρι τότε. Και συνέχισα  τις βουτιές μου!

Μετά από 2 μέρες, με ειδοποιούν από την τράπεζά μου , ότι είμαι η τυχερή της κλήρωσης του μήνα, που σημαίνει ότι, το ποσό που έχω στην τράπεζα διπλασιάζεται. Είχα ακριβώς το ποσό του ανεξόφλητου λογαριασμού, το οποίο και διπλασιάστηκε !

β) Είχα σχεδιάσει μια εκδρομή , βασιζόμενη στα χρήματα επιστροφής από την εφορία. Όσες φορές ρώτησα μου είπαν ότι θα αργήσουν 4-5 μήνες. Όμως εγώ ήξερα και πίστευα ότι θα έρθουν πολύ νωρίτερα από 2 μήνες και το περίμενα.

Δύο εβδομάδες πριν την εκδρομή η επιταγή εμφανίστηκε, δηλ. 2 μήνες  νωρίτερα όπως το περίμενα.

γ)  Επειδή το κομπιούτερ που χρησιμοποιώ είναι λίγο αργό , είχα εκφράσει την πρόθεση να το αλλάξω κάποια στιγμή . Χωρίς βιασύνη βέβαια, γιατί έκανα την δουλειά μου και με αυτό.

Στις διακοπές του Αυγούστου ήρθε στο εξοχικό μας ο γυιός μου με την κοπέλλα του και δύο φίλους του , για λίγες μέρες διακοπών.

Με το που ανοίγει η πόρτα και τους χαιρετάω, μου δίνουν μιά βαρειά τσάντα και μου λένε : « Το δώρο σου για τη γιορτή σου ». Μαντέψτε τι ήταν το δώρο : ένα ολοκαίνουργιο λάπτοπ !  Χαμογέλασα και έκλεισα το μάτι προς τα «πάνω» λέγοντας στον εαυτό μου : « Συγχαρητήρια δημιουργέ ! ».

 

Kαι όπως λέει και η Jean πιο πάνω, μόλις τα θυμήθηκα, μίλησα γι’αυτά και τα καλωσόρισα, με άλλα λόγια ενδυνάμωσα και συγκεντρώθηκα στους τρόπους που εμφανίστηκε η αφθονία στη ζωή μου ! Καλή επιτυχία σε όλους !

 

Μαρία Γρηγοράκη

mariagrigoraki3@hotmail.com