Shoud 10, Passion 2020

6- 6 – 2020

( O Sart, H τωρινή κατάσταση, Εσείς, η Αφθονία, Μια υπενθύμιση, το καλοκαίρι του Πάθους, Η ανάσα του Εγώ Είμαι ( Μεράμπ)

Είμαι Αυτό που Είμαι, ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής.

Καλωσήρθατε, αγαπητοί μου φίλοι, στο Shoud 10 της Σειράς Passion 2020. Είμαστε απόλυτα στο σωστό μέρος, το σωστό χρόνο. Δηλαδή, όχι απλά εδώ στη Villa Ahmyo, αλλά εμείς, σαν Σώμπρα, σαν ομάδα, είμαστε απόλυτα στο σωστό μέρος, το σωστό χρόνο.
Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτό.

Δεν υπάρχουν λάθη στη διαδρομή, και όσοι από σας το παρακολουθείτε αργότερα, εκείνοι από σας που ονομάζουμε καινούριους εδώ, θα βρείτε ότι αυτό το Shoud είναι τόσο σημαντικό – και τα επόμενα δυο Shoud – τόσο σημαντικό, ένα σημείο καμπής, ένα ορόσημο, η περίοδος της αληθινής Πραγμάτωσης.

Στη διάρκεια των ετών είχαμε πολλά Shoud, πολλές συζητήσεις για πολλά διαφορετικά θέματα, κι όπως ξέρετε, κάποια απ’ αυτά ήταν απλά απόσπαση της προσοχής. Αυτό είναι όλο – ψυχαγωγία, απόσπαση – πότε πότε λίγη σοφία και καλές πληροφορίες ελπίζουμε, αλλά τώρα ιδιαίτερα σ’ αυτά τα επόμενα τρία Shoud,  φτάνουμε σε ένα τόσο σημαντικό σημείο.

Στην πραγματικότητα, θα ζητήσω, γι’ αυτή τη Σειρά Passion 2020, να κάνουμε 12 Shoud συνολικά. Έτσι, θα είναι αυτό το μήνα, τον Ιούνιο, μετά τον Ιούλιο και μετά τον Αύγουστο. Έπειτα θα ξεκινήσουμε τη νέα σειρά, όμως η περίοδος των επόμενων τριών μηνών είναι τόσο σημαντική, τόσο όμορφα σημαντική.

Ξέρω ότι πρόκειται να έρθουν οι καινούριοι σε ένα, πέντε, δέκα χρόνια από τώρα και θα θέλουν να πηδήξουν κατευθείαν σε αυτό, γιατί θα έχουν ακούσει γι’ αυτό. Θα έχουν ακούσει ότι τα Shoud 10, 11 και 12 ήταν το αποκορύφωμα. Θα θελήσουν να βρεθούν στο μέσον όλου αυτού. Θα θελήσουν να το νιώσουν και ίσως να το βιώσουν οι ίδιοι. Δεν υπάρχει πρόβλημα. Ακόμα κι έτσι θα ανακαλύψουν ότι θα θέλουν να επιστρέψουν σε μερικά από τα προηγούμενα Shoud, γιατί αυτό το φτιάξαμε μαζί.

Εννοώ, αυτό ήταν μια διαδικασία κατασκευής. Ήταν μια διαδικασία επέκτασης κι ανάπτυξης. Το κάναμε μαζί και τώρα φτάνουμε εδώ.

Κι έπειτα έρχεται αυτό το σημαντικό ερώτημα, “Λοιπόν, τί έρχεται μετά το Shoud 12;” Λοιπόν, όπως έχουμε συζητήσει στο Keahak, πραγματικά δεν υπάρχει ‘τι ακολουθεί’.

Ξέρετε, στον άνθρωπο αρέσει να κάνει αυτή την ερώτηση συνέχεια, “Τι ακολουθεί;” Θέλει να ξέρει τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον κι αν είστε στο Keahak γνωρίζετε ότι έχουμε μιλήσει για το γεγονός, ότι δεν υπάρχει μέλλον. Δεν υπάρχει ‘τι  ακολουθεί’. Τα πάντα είναι στο Τώρα. Συμβαίνουν όλα μαζί. Δεν υπάρχει πια ανησυχία για το ‘τι ακολουθεί’. Δεν υπάρχει πια ανησυχία για το μέλλον, είτε πρόκειται για το δικό σας μέλλον, είτε για το μέλλον του πλανήτη. Αυτά τα πράγματα απλά φεύγουν. Όλα είναι στην Τώρα στιγμή. Συμβαίνουν όλα μαζί και το αποτέλεσμα είναι κάτι για το οποίο δεν ανησυχείτε, γιατί ξέρετε ότι βρίσκεται στην τελειότητα, επειδή η ενέργειά σας σάς υπηρετεί. Δεν υπάρχει πια ανησυχία για το “Πώς θα πάει αυτό; Πώς θα πάει εκείνο;” Ξέρετε ότι θα πάει, γιατί είναι η ενέργειά σας που σας υπηρετεί. Έτσι, ναι, θα κάνουμε δυο ακόμα.

Αυτό είναι, θα το ονομάσω, το Καλοκαίρι του Πάθους. Το Καλοκαίρι του Πάθους. Μερικοί από σας που είναι λίγο προχωρημένοι στα χρόνια, ίσως θυμάστε το Καλοκαίρι του Έρωτα παλιά στη δεκαετία του 60. Αλλά, όμως θα το θυμάστε αυτό σαν το Καλοκαίρι του Πάθους, που επιτέλους επιτρέψατε την Πραγμάτωση, που επιτέλους φτάσατε στην Πραγμάτωση, πράγμα που με φέρνει στο επόμενο θέμα μου, μετά από ένα φλιτζάνι απολαυστικά καλού καφέ Κόνα. Τον έχω συνηθίσει από τότε που ο Κώλντρε και η Λίντα περνούν τόσο καιρό εδώ. Έχω συνηθίσει αυτόν απολαυστικό καφέ Κόνα. Μπορείς να νιώσεις τη Γη στον καφέ. Μπορείς να νιώσεις το ντόπιο πνεύμα. Μπορείς να νιώσεις το νησί και τον ωκεανό. Έτσι πραγματικά ελπίζω να πάρουν πολύ μαζί τους πίσω, ώστε να συνεχίσω να τον απολαμβάνω όταν επιστρέψουν στο σπίτι τους στο Κολοράντο. Όμως βγαίνω εκτός θέματος

Ο Σαρτ
Αυτό που ακολουθεί είναι, ότι θέλω να μιλήσω σύντομα για τον αγαπημένο μας φίλο Σαρτ. Τον Σαρτ. Πολλοί από σας τον γνωρίσατε μέσα από τα Shoud. Μερικοί από εσάς είχαν την ευχαρίστηση να τον συναντήσουν. Είναι δίπλα μου τώρα. Είναι εδώ σ’ αυτό το Shoud. Είναι πάρα πολύ ευτυχισμένος. Λάμπει από χαρά. Είναι πανευτυχής. Είναι πανευτυχής από την έκρηξη όλης αυτής της αγάπης και του συναισθήματος γι’ αυτόν από τους Σώμπρα, στα κοινωνικά σας δίκτυα κι απλά τις συζητήσεις ανάμεσα στους Σώμπρα. Ποτέ δεν είχε μάθει πόσο αληθινά ενδιαφέρονταν οι άλλοι γι’ αυτόν. Δεν είχε ποτέ συνειδητοποιήσει πόσοι πολλοί Σώμπρα σε όλο τον κόσμο τον ήξεραν και γελούσαν μαζί του κι ένιωθαν την ενέργειά του. Έτσι αυτό του έδωσε τεράστια χαρά.

Ξέρετε, θέλω όντως να πω ότι είχε πραγματωθεί και η σύντομη εκδοχή της ιστορίας -ο Κώλντρε μιλάει γι’ αυτήν στο άρθρο του στο περιοδικό αυτό το μήνα, αλλά η  σύντομη εκδοχή της ιστορίας – είναι ότι πήγαινε στα Shoud πάρα πολλά χρόνια και ήταν ο τύπος του Σώμπρα, που ένιωθε ότι πολλοί άλλοι επρόκειτο να κάνουν την Πραγμάτωσή τους πρώτοι. Απλά δεν ένιωθε τόσο πνευματικός ή ότι ήταν στην πρώτη γραμμή όσων κάνουμε. Αγαπούσε να το κάνει, αγαπούσε τους Σώμπρα, αλλά ποτέ δεν ένιωσε ότι αυτός θα ήταν ο πρώτος.

Λίγες εβδομάδες πριν το θάνατό του, πριν το πέρασμα του στην άλλη πλευρά, το οποίο με την ευκαιρία – και προσθέτει εδώ μερικά σχόλια, τα οποία θα σας μεταφέρω – αλλά υπενθυμίζει σε όλους σας ότι ο θάνατος είναι πάρα πολύ εύκολος. Το λέει τώρα “Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα να φοβηθείτε.” Το γεγονός είναι ότι είναι πάρα πολύ πιο εύκολος από τη γέννηση, οπότε αν εξακολουθείτε να έχετε φόβους ή αναστολές σχετικά με το θάνατο, ακούστε τον Σαρτ, τον άνθρωπο που μόλις το έκανε, είναι πολύ εύκολο. Κατά κάποιο τρόπο είναι πολύ απελευθερωτικό.

Ήταν περίπου δυο εβδομάδες πριν την Πραγμάτωσή του κι όπως συνήθιζε, ο Σαρτ καταπιανόταν με τη δουλειά του. Αγαπούσε τη Γη κι αυτό το εννοώ κυριολεκτικά. Αγαπούσε το χώμα. Αυτό ήταν το επάγγελμά του – χωματουργικές εργασίες. Του άρεσε να δουλεύει στο χώμα κι αγαπούσε τα μεγάλα μηχανήματα που χρησιμοποιούσε για να μεταφέρει το χώμα, αλλά επίσης του άρεσε απλά να βάζει τα χέρια του στο χώμα.

Λοιπόν, είχε ακούσει πολλά, φυσικά, όπως είχατε όλοι, για το Επιτρέπω. Γνώριζε τη λέξη ‘επιτρέπω’. Καταλάβαινε όλο αυτό το πράγμα για τη χαλάρωση μέσα στην   Πραγμάτωση από ιδεολογική ή διανοητική άποψη, αλλά, όπως τόσοι πολλοί, αυτό δεν είχε αφομοιωθεί εσωτερικά. Ήταν μια σκέψη. Ήταν μια ωραία λέξη, ένα ωραίο κλισέ, αλλά αυτός δεν είχε αφομοιώσει πραγματικά τί σήμαινε αυτό.

Λοιπόν, δυο εβδομάδες πριν περάσει στην άλλη πλευρά, επιτέλους το κατάλαβε, ήταν ένα μεγάλο ‘αχάα’. Είχε δει αρκετά περίεργα όνειρα τις προηγούμενες εβδομάδες, ακόμα και πιο πριν, – μερικοί από σας μπορεί να τα λέγατε – ανησυχητικά όνειρα και προσπαθούσε να καταλάβει περί τίνος επρόκειτο. Αλλά πραγματικά ήταν μια τελική απελευθέρωση. Πολλές φορές πρόκειται να το βιώσετε αυτό στην ονειρική σας κατάσταση. Πρόκειται να βιώσετε κάπως αυτή την τελική απελευθέρωση των πραγμάτων, που ο δράκος προσπαθεί να σας κάνει να απελευθερώσετε.

Έτσι, τελικά πέτυχε το Επιτρέπω – όχι εδώ πάνω, αλλά εδώ μέσα – και του ήρθε σαν χτύπημα. Του ήρθε σαν χτύπημα – “Επιτρέπω! Απλά σημαίνει απελευθερώνω! Εμπιστεύομαι τον Εαυτό μου, το Εγώ Είμαι, τον Μάστερ, τον άνθρωπο γενικά, επιτρέποντας μια φυσική διαδικασία.” Χωρίς να το σκέφτεσαι ή να προσπαθείς να κάνεις το Επιτρέπω, αλλά αυτό είναι ακριβώς, απλά Επιτρέπεις, κάπως σαν να ανοίγεις όλα τα παράθυρα και τις πόρτες του σπιτιού σου και να αφήνεις να μπουν όλα μέσα. Το κατάλαβε με τεράστιο, ουσιαστικό τρόπο.

Και μετά, τις επόμενες δυο εβδομάδες, λοιπόν, απλά επέτρεπε. Επέτρεπε τα πάντα στη ζωή  του. Χωρίς να συγκρατείται, χωρίς να προσπαθεί να το καταλάβει, χωρίς να επεξεργάζεται ή κάτι τέτοιο, απλά επέτρεπε.

Επέτρεπε τόσο πολύ, που μια μέρα, λίγο μετά τη δουλειά έξω στο χώμα, μπήκε μέσα και ξαφνικά ένιωσε αυτό το στροβίλισμα, αυτό το ζεστό, όμορφο στροβίλισμα, σχεδόν σαν να ήταν βυθισμένος σε ένα είδος ζεστού, όμορφου νερού, όμως νερού μέσα στο οποίο δεν μπορούσε να πνιγεί, νερού που ήταν αναζωογονητικό κι απελευθέρωνε οποιουσδήποτε πόνους κι ενοχλήσεις στο σώμα, οποιεσδήποτε παλιές ‘άχρηστες σκέψεις’ στο μυαλό, όπως θα έλεγε ο Σαρτ.
Βρισκόταν σ’ αυτό το όμορφο στροβίλισμα, κάτι που φάνηκε να διαρκεί τουλάχιστον πάνω από μια ώρα ή τόσο περίπου. Δεν θυμάται τί έκανε σ’ αυτό το διάστημα. Μάλλον απλά καθόταν σε μια καρέκλα ή, λέει, πιστεύει ότι στην πραγματικότητα ήταν έξω στο μπαλκόνι του, αλλά ήταν σ’ αυτό το στροβίλισμα με δέος γι’ αυτό που ένιωθε. Ποτέ πριν δεν είχε νιώσει κάτι σαν αυτό και τότε ξαφνικά, λοιπόν σαν Σαρτ, έκανε το μεγάλο “Ω, να πάρει! Ω, να πάρει! Νομίζω ότι μόλις πέθανα. Νομίζω ότι μόλις πέρασα στην άλλη πλευρά, γιατί δεν νιώθω το σώμα μου, τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που το ένιωθα πριν. Δεν έχω σκέψεις σύγκρουσης στον εγκέφαλο μου. Τα πάντα είναι απλά μαζί. Τα πάντα έχουν μια αίσθηση ολότητας, αλλά όχι ολότητας εξωτερικά, ολότητας εσωτερικά.”

Τα πάντα ήταν σε μια κατάσταση τελειότητας και ύπαρξης, όχι όμως τελειότητας που θα μπορούσε ποτέ να επινοήσει το μυαλό, απλά ήταν όλα εκεί. Ξαφνικά ένιωσε απόλυτα, ολοκληρωτικά ελεύθερος, παρόλο που έλεγε “Ω, να πάρει! Νομίζω ότι μόλις πέρασα στην άλλη πλευρά”, γιατί κυριολεκτικά άρχισε να βλέπει το σώμα του να κείτεται στο πάτωμα.
Το σώμα του είχε υποστεί καρδιακή προσβολή κι αυτός  απελευθερώθηκε από το σώμα του, βρέθηκε τώρα σ’ αυτή την όμορφη αλλά τροποποιημένη κατάσταση και στην πραγματικότητα βρέθηκε να αναρωτιέται τί συνέβαινε ακριβώς, χωρίς να ξέρει πραγματικά. Να αναρωτιέται αν ήταν πεθαμένος και σύντομα έγινε φανερό ότι ήταν. Ήταν, γιατί ξαφνικά ήμουν εγώ εκεί. Ο Τοβίας ήταν εκεί. Ο Κουτχούμι και τόσοι πολλοί από τους άλλους ήταν εκεί κι όταν είδε τον FM, που πριν ήταν γνωστός με το όνομα John Kuderka, ήξερε ότι μάλλον είχε περάσει στην άλλη πλευρά. Και μετά πραγματικά ήταν η DocCe – η γιατρός που επίσης πέρασε στην άλλη πλευρά πρόσφατα – που του το επιβεβαίωσε “Λοιπόν είσαι μαζί μας τώρα. Δεν είσαι πια στη Γη. Είσαι μαζί μας.”

Λοιπόν, όπως θα έκανε ο Σαρτ, έκανε δυο “Ω, να πάρει! Ω, να πάρει!” ξέρετε, σκεπτόμενος όλα τα πράγματα που είχε αφήσει πίσω – δουλειές που δεν είχαν τελειώσει – “Ω, να πάρει, τί θα κάνω;” Όμως μετά ξέσπασε σε γέλια και είπε “Δεν έχει σημασία. Θα γίνουν μόνα τους. Δεν έχει σημασία.”

Έτσι, σε μερικές από τις αρχικές συζητήσεις μου με τον Σαρτ πριν ακόμα πάει στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων, ένα από τα πράγματα που επισήμανε – και θέλει να το υπενθυμίσω σε όλους σας τώρα – είναι κάτι που ίσως θα έπρεπε να είχα σκεφτεί, όμως είπε “Να έχετε κάποιο είδος αντικειμένου επανασύνδεσης.” Βλέπετε, επειδή όταν κάνετε την Πραγμάτωσή σας, όταν φτάσετε σ’ αυτή τη στιγμή, είναι πέρα από τα λόγια όσον αφορά την ομορφιά του εαυτού σας, την αγάπη του εαυτού σας και είναι τόσο εύκολο απλά να κάνετε την μετάβαση εκείνη την ώρα. Δηλαδή να κάνετε την μετάβαση μέσω του θανάτου.

Έτσι, ο αγαπητός μας Σαρτ είπε “Να έχετε μια λέξη ή μια φράση, όπως ‘Ω, να πάρει!’ ξέρετε, για να σας φέρει πίσω στο σώμα, αν επιλέγετε να μείνετε, αν  επιλέγετε να μείνετε στον πλανήτη ή ένα αντικείμενο επανασύνδεσης.” Ξέρετε, το έχουμε κάνει αυτό στο Dream Walker Death, να έχετε κάτι που θα σας φέρει πίσω από τους άλλους κόσμους, κάτι με το οποίο θα μπορείτε να συνδεθείτε, ίσως ένα αγαπημένο παιχνίδι ή ένα αγαπημένο μουσικό όργανο ή κάτι τέτοιο. Αλλά είναι μάλλον μια καλή υπενθύμιση, γιατί τόσοι πολλοί από σας πρόκειται να το  αντιμετωπίσετε τους επόμενους τρεις μήνες – τον ερχομό σας στην Πραγμάτωση, την αποβολή των τελευταίων εσωτερικών συγκρούσεων και των ανισορροπιών και την είσοδο μεγάλου μέρους του φωτεινού σας σώματος. Και φτάνετε σ’ αυτό το σημείο, είναι τόσο αισθησιακό και ελκυστικό, τόσο όμορφο, κι όντως αναρωτιέστε “Γιατί να μείνω; Γιατί;”

Όταν έχεις ανθρώπινη μορφή, η Γη είναι κάπως δύσκολη, έτσι κι αλλιώς ήταν δύσκολη. Οι δονήσεις της Γης είναι τόσο μα τόσο δύσκολες. Ένα από τα πράγματα που πέρασε ο Σαρτ όταν αποχώρησε ήταν ένα αίσθημα ότι βρισκόταν σε θάλαμο αποσυμπίεσης. Ένιωθε εκεί τον εαυτό του για αρκετό χρόνο να αποσυμπιέζεται, γιατί, βλέπετε, είστε τόσο συμπιεσμένοι και συμπυκνωμένοι όταν είστε σ’ αυτό τον πλανήτη με ανθρώπινη μορφή.

Έτσι, αυτός είπε “Να έχετε αυτή τη λέξη, αυτή τη φράση, κάτι που θα σας καλέσει πίσω στον ανθρώπινο εαυτό σας.” Βλέπετε, πραγματικά ποτέ δεν το είχε σκεφτεί, τί θα συνέβαινε με το θάνατο. Πραγματικά ποτέ δεν είχε σκεφτεί, “Θέλω να μείνω ή να φύγω;” Δεν πίστευε ότι θα πέθαινε. Ούτε πίστευε ότι επρόκειτο να πραγματωθεί κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό θέμα για όλους σας. Ίσως δεν πιστεύετε ότι πρόκειται να συμβεί άμεσα, ότι ίσως να είναι κάποιος άλλος, αυτός όμως λέει “Να είστε προετοιμασμένοι τώρα. Επιλέξτε τώρα, επιλέξτε αν πρόκειται να μείνετε με ανθρώπινη μορφή, γιατί είναι τόσο ελκυστικό όταν φτάσετε σ’ αυτό το σημείο της  Πραγμάτωσης απλά να πείτε “Τελείωσα. Και νιώθω τόσο απέραντη ομορφιά και δημιουργικότητα αυτή τη στιγμή, γιατί να γυρίσω πίσω;”

Γιατί να γυρίσετε πίσω; Επειδή ξέρω ότι και ο άνθρωπος και ο Μαστερ σας θα ήθελαν πολύ να το κάνουν.

Γιατί να γυρίσετε πίσω; Επειδή θέλετε να είστε εδώ στον πλανήτη τώρα αυτή την Εποχή των Μηχανών. Επίσης είναι η περίοδος του ιού.

Γιατί να γυρίσετε πίσω; Επειδή το σχεδιάζατε τόσο πολύ καιρό. Δεν είναι ότι πρέπει να μείνετε για μια πολύ μεγάλη περίοδο, εκτός κι αν το επιλέξετε, όμως αναρωτηθείτε τώρα, όπως σας προειδοποιεί να κάνετε ο Σαρτ, ρωτήστε τον εαυτό σας , σαν άνθρωπο “Επιλέγεις να γυρίσεις πίσω;”

Κι επίσης προσθέτει τώρα – έχουν πάρει την καρέκλα που ήταν εδώ. Σκόπευα να βάλω τον Σαρτ να καθίσει σ’ αυτήν, αλλά εντάξει. Ας ξαναβάλουμε την καρέκλα του Σαρτ, αν δεν σε πειράζει αγαπητή Λίντα. Ξέρω ότι κανονικά εσύ κάθεσαι σ’ αυτή, αλλά αυτό το μήνα έχουμε επισκέπτη, αν δεν σε πειράζει να καθίσει εδώ ο Σαρτ.

ΛΙΝΤΑ: Ευχαρίστησή μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ο Σαρτ λέει “Σκεφτείτε το τώρα”, όπως δεν το έκανε εκείνος. Και ίσως το μεγαλύτερο νόημα της μετάβασης του Σαρτ να είναι, ότι μπορεί να μοιραστεί κάποια απ’ αυτά τα πράγματα μαζί σας. Εκείνος τα πέρασε και τώρα μπορεί να πει “Τώρα που κάθεστε εδώ σαν άνθρωποι, θέλετε να μείνετε;” Κι αν πείτε “Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος”, θα βρεθείτε κάπως σαν αυτό που του συνέβη, κυριολεκτικά – με όλες τις όμορφες αισθησιακές ενέργειες – κυριολεκτικά να βγαίνετε από το σώμα σας, ακόμα κι αν προσπαθήσετε να μην το κάνετε

Λοιπόν, θέλετε να μείνετε;

Επίσης, λέει σε όλους σας, “Δεν πίστευα ότι επρόκειτο να πραγματωθώ πριν από τόσους πολλούς από σας.” Και ξαναλέω, αυτό δεν είναι αναμέτρηση, όμως απλά πίστευε ότι ίσως να ήταν πίσω από πολλούς Σώμπρα. Όχι ότι είχε κακή γνώμη για τον εαυτό του, αλλά απλά θαύμαζε τόσους πολλούς από σας κι ένιωθε ότι ήσασταν ήδη Μάστερς πάνω στη γη κι ότι εκείνος ακόμα μάθαινε από σας. Όμως λέει, “Αυτό απλά συμβαίνει. Απλά συμβαίνει” και ξαφνικά έχεις πραγματωθεί. Ξαφνικά επιτρέπεις. Ξαφνικά είσαι εκεί. Και να είστε προετοιμασμένοι γι’ αυτό τώρα, γιατί πρόκειται να συμβεί

Πιστεύω ότι ένα από τα μεγαλύτερα σοκ για τον Σαρτ ήταν, ότι ξαφνικά πραγματώθηκε. Δεν πρόκειται να το βιώσετε όλοι με τον τρόπο που το βίωσε εκείνος – δεν αναφέρομαι στο κομμάτι του θανάτου – αλλά στο ‘ξαφνικά φτάνω να επιτρέψω’. Θα το βιώσετε όλοι με διαφορετικούς τρόπους, αλλά να είστε έτοιμοι γι’ αυτό τώρα. Να είστε προετοιμασμένοι. Δεν είναι αλήθεια αυτό;
Είπε “Ω, να πάρει! Ναι.” Και μετά να έχετε αυτό το αντικεμενο ή τη φράση επανασύνδεσης, που θα σας φέρει εδώ πίσω κι αυτός λέει ότι, “Και πάλι θα είναι αγώνας. Θα υπάρχει ακόμα αυτή η πολύ αισθησιακή δύναμη, που θα μοιάζει να σας απομακρύνει από τον πλανήτη. Όμως τελικά, αν είστε ξεκάθαροι τώρα στο τί θέλετε να κάνετε, τότε θα καταλήξετε να μείνετε.”

Αυτός λέει, λοιπόν, πραγματικά ζητάει απ’ όλους σας να μείνετε, αν είναι δυνατόν. Δεν υπάρχει λάθος – αν εμφανιστείτε στην άλλη πλευρά, δεν τρέχει τίποτα – αλλά σας ζητάει να μείνετε, γιατί τώρα είναι τόσο σημαντική περίοδος στον πλανήτη.

Έτσι, ευχαριστούμε Σαρτ για τις εμπειρίες σου και το ότι τις μοιράστηκες και θέλουμε να μοιραστούμε μια μικρή ιστορία – αφού πέρασε στην άλλη πλευρά, αφού μπήκε λίγο στο κλίμα, συνειδητοποιώντας ότι είχε αληθινά περάσει στην άλλη πλευρά – όταν τον φέραμε στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων. Λοιπόν, κάναμε μεγάλη γιορτή, μια μεγάλη γιορτή, μια από τις μεγαλύτερες μέχρι τώρα γιατί ξέραμε, με τον ερχομό του Σαρτ στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων, ξέραμε ότι θα έχουμε ιστορίες, ότι θα γελάμε μέρα νύχτα, ότι θα πονέσει η κοιλιά μας και τα πρόσωπα μας από τα χαμόγελα και τα γέλια που θα μας προκαλούσε. Και πραγματικά, αυτό αποδείχτηκε αληθινό, αλλά – αλλά εμείς του το κάναμε πρώτοι.

Όταν πέρασε από τις πόρτες του Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων ένιωσε δέος. Δεν ήξερε καν αν πραγματικά του άξιζε αυτό, αλλά του είπαμε ότι του άξιζε. Ένιωσε δέος που βρισκόταν εκεί, για το μεγαλοπρεπές μέρος με σχεδόν 10.000 Αναληφθέντες Δασκάλους συγκεντρωμένους για να τον καλωσορίσουν, όπως θα κάνουν για να καλωσορίσουν κι εσάς.

Και καθώς περνούσε την πόρτα, ένιωθε τις ενέργειες από όλους τους Αναληφθέντες Δασκάλους από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν. Και μετά κάποιους από τους πιο σύγχρονους, εκείνους που γνώριζε, όπως τη DocCe και τον John Kuderka και μερικούς από τους άλλους δίπλα του.Κι αυτοί άνοιξαν χώρο ώστε να μπορέσει να δει αυτή την πελώρια συγκέντρωση όλων των Αναληφθέντων Δασκάλων στη Μεγάλη Αίθουσα και δεν θα το πιστέψετε, όλοι φορούσαν το μπλουζάκι για το οποίο ήταν διάσημος. Ίσως θα μπορούσαμε να βάλουμε μια φωτογραφία του στην οθόνη. Όλοι φορούσαν το μπλουζάκι του – με γράμματα που έμοιαζαν Ρώσικα κι όταν δίπλωνε το μπλουζάκι έλεγε, ‘Άι γαμήσου.’
(Fuck You). Κι αυτή ήταν η δεξίωση για το καλωσόρισμα στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων. Αυτός γέλασε και ξαναγέλασε με την καρδιά του και ήξερε πλέον ότι ήταν σπίτι.

Μας διασκεδάζει αυτές τις τελευταίες μέρες. Χρειάστηκε κυριολεκτικά να τον σύρω έξω από το Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων για να είναι εδώ σήμερα, για να του υπενθυμίσω ότι είναι μέρα για Shoud πίσω στον πλανήτη, αλλά είναι κάπου καλά. Θα βρίσκεται τριγύρω. Διασκέδασε που επανασυνδέθηκε με μερικούς από εκείνους που ήξερε εδώ με ανθρώπινη μορφή, κάποιους Σώμπρα που είναι τώρα στην άλλη πλευρά κι επίσης αναπτύσσεται μέσα στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων ένα είδος μικρού τμήματος Σώμπρα, μια μικρή κλίκα εκείνων που ήταν πραγματικά Σώμπρα. Δεν είναι πολλοί, ευτυχώς, όμως είναι μερικοί. Έτσι πάει να γίνει μια οργάνωση ελίτ των Αναληφθέντων Δασκάλων, εκείνων που μπορούσαν να ονομάζουν τους εαυτούς τους Σώμπρα.

Λοιπόν, ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτά. Σε ευχαριστούμε αγαπητέ Σαρτ, σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες τις ιστορίες σου και τα μαθήματα σου εδώ, καθώς και με τον Κώλντρε στο περιοδικό.

Η Τωρινή Κατάσταση

Ας προχωρήσουμε με το θέμα μας. Πρώτα ας κάνουμε μια μικρή επανάληψη αυτής της εποχής που ζείτε. Είναι η Εποχή των Μηχανών, που η τεχνολογία διαμορφώνει τον κόσμο. Είναι η εποχή του ιού. Ο ιός είναι αυτός ακριβώς, που προκαλεί να συμβεί η  αλλαγή. Δεν χρειάζεται να συμβεί εξαιτίας εξεγέρσεων και πολέμων και της βίας ακόμα και από τεράστιες αλλαγές της Γης. Συμβαίνει με αρκετά ανεπαίσθητους τρόπους, αρκετά όμορφους τρόπους σε κάποιες περιπτώσεις. Πέθαναν πολλοί, αλλά ήταν αληθινά έτοιμοι να φύγουν.

Αυτό που έχουμε είναι μια σύγκλιση, που έχει συμβεί αυτούς τους τελευταίους λίγους μήνες, φέρνοντας αλλαγές πιο γρήγορα από οποιαδήποτε άλλη εποχή που γνωρίζω. Είχαμε το κλείσιμο της Τάξης του Τόξου. Είχαμε το κάλεσμα στην Εστία όλων των αγγελικών όντων, εκτός των ανθρώπων, στις αγγελικές τους οικογένειες. Είχαμε τη διάλυση των αγγελικών οικογενειών. Είχαμε τον περιορισμό στις εξωγήινες παρεμβάσεις στον πλανήτη, ώστε οι άνθρωποι να μην έχουν όλες αυτές τις εξωτερικές ενέργειες και ακόμα κι αυτό είχε ένα ουσιαστικό αποτέλεσμα σε ένα πάρα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Όλα αυτά λοιπόν συμβαίνουν στον πλανήτη και οι περισσότεροι δεν αντιλαμβάνονται ακόμα το μέγεθος των αλλαγών που συμβαίνουν, γιατί πολλές από τις ρυθμίσεις είναι πολύ ανεπαίσθητες, πολύ ήπιες. Πολλοί άνθρωποι έχουν μπει στο σπίτι τους και στον εαυτό τους και πραγματικά δεν έχουν αξιοποιήσει αυτό που συμβαίνει στον πλανήτη. Σκοπεύω να μιλήσω γι’ αυτό πολύ περισσότερο στο ProGnost Update 2020 που πρόκειται να κάνουμε σύντομα, γιατί θα ήθελα να μιλήσω, για παράδειγμα, για την οικονομία.

Λοιπόν, αν παρακολουθείτε την οικονομία, βλέπετε τις αγορές να είναι σε πτώση. Βλέπετε κάποια έλλειψη σε ορισμένα αντικείμενα, πολλή ανεργία, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι, ότι καθώς ο πλανήτης βγαίνει από αυτή την περίοδο του ιού, πρόκειται να υπάρξει αρκετή έμπνευση και επιθυμία να αλλάξει η οικονομική βάση στον πλανήτη.

Η τωρινή οικονομία, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν οι οικονομίες στον πλανήτη, είναι περίπου 500 ετών και είναι εντελώς προσανατολισμένος στην ανάπτυξη. Αφορά την ανάπτυξη – να υπάρχει ευημερία, αναπτυσσόμενες αγορές, περισσότερη παραγωγή, περισσότερες πωλήσεις. Αυτό πρόκειται να αλλάξει προς το καλύτερο -προς το καλύτερο – και να πάει από μια οικονομία προσηλωμένη στην ανάπτυξη, σε μια οικονομία προσανατολισμένη στη συνείδηση.

Θα εξακολουθήσει να υπάρχει ο παράγοντας των καθαρών κερδών, γιατί οι άνθρωποι θα πρέπει να  συνεχίσουν να κάνουν ισολογισμούς. Όμως θα ανακαλύψουν ότι η ενέργεια θα έρχεται με διαφορετικούς τρόπους απ’ αυτούς που είχαν συνηθίσει, πολύ πιο συνειδητούς από ποτέ. Όχι όλες οι εταιρίες άμεσα, αλλά θα αρχίσουν μερικές και μετά πιο πολλές κι έπειτα περισσότερες. Και μετά μερικές χώρες, μικρότερες χώρες με σχετική ισορροπία και ευημερία, πρόκειται να δημιουργήσουν κάποια από τα πρότυπα για τις νέες συνειδητές οικονομίες των εθνών του πλανήτη. Και κάποιες θα τις υιοθετήσουν αργά, φυσικά, αλλά θα υπάρχουν αρκετές, που θα αρχίσουν τη μετάβαση σε μια συνειδητή οικονομία, αντί για μια αναπτυξιακή οικονομία.

Και η αναπτυξιακή οικονομία δεν ήταν κάτι καλό ή κακό. Απλά υπήρχε. Αφορούσε την ανάπτυξη του πλανήτη και βέβαια αυτό έγινε. Αλλά τώρα το θέμα είναι να γίνει ο πλανήτης πιο συνειδητός κι ενήμερος κι ευαίσθητος στις ανάγκες των ανθρώπων, αντί για την ανάπτυξη του πλανήτη μόνο.

Έγιναν τεράστιες αλλαγές όσο εσείς κοιμόσαστε ή όσο ήσασταν σπίτι αυτούς τους τελευταίους μήνες μόνο στους κύκλους της τεχνολογίας, νέες ανακαλύψεις που δεν έχουν ακόμα δημοσιοποιηθεί, οι οποίες πρόκειται να προχωρήσουν στον πλανήτη. Μερικές που θα υπηρετήσουν τους ανθρώπους τόσο καλά κι άλλες που θα είναι αμφισβητήσιμες. Ξέρω ότι πολλοί από σας αναρωτιέστε ήδη για τα τσιπ, ξέρετε, την εμφύτευση τσιπ στους ανθρώπους. Μην πανικοβάλλεστε. Μην σκέφτεστε τις συνωμοσίες. Πρόκειται να μιλήσουμε για όλα αυτά καθώς θα συνεχίζουμε τη σειρά μας και πράγματα όπως το Keahak. Οπότε μην αγχώνεστε γι’ αυτά. Κατά κάποιο τρόπο, θα έλεγα ότι πρόκειται να είστε απρόσβλητοι σε πολλά απ’ αυτά τα πράγματα.

Βιώνετε ένα πλανήτη στη σπουδαιότερη περίοδο αλλαγής, θα την ονόμαζα την πιο ήσυχη ίσως αλλαγή που έγινε ποτέ. Όμως οι αλλαγές είναι αληθινές και σημαντικές και συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Υπάρχει μια συγχρονικότητα σ΄ αυτό. Αλλά προτού φτάσω σ’ αυτό, ας μιλήσουμε για σας.

Εσείς

Εσείς καθυστερήσατε την Πραγμάτωσή σας μέχρι αυτή την Εποχή των Μηχανών, μέχρι τώρα. Την καθυστερήσατε. Μπορούσε να είχε συμβεί πριν από μια ή δυο ζωές. Την καθυστερήσατε μέχρι τώρα, δηλαδή, μέχρι αυτή τη στιγμή και κοιτάξτε τη συγχρονικότητα με όλα αυτά που συμβαίνουν στον πλανήτη: ο πλανήτης ησύχασε. Αυτή η ομάδα των Σώμπρα άρχισε να φτάνει στην αληθινή Πραγμάτωση τώρα
Ο χρόνος που είχατε με τον εαυτό σας στο σπίτι με ησυχία. Η ησυχία στον πλανήτη ήταν τόσο ωφέλιμη για σας, που έρχεστε στην Πραγμάτωςή σας. Άρα είναι η απόλυτα τέλεια περίοδος τώρα. Είναι η ώρα που περιμένατε πάρα πολύ καιρό και τώρα τελειώνει η αναμονή. Η αναμονή τελειώνει.

Όμως θέλω να μιλήσω για λίγο, σχετικά με τη διαφορά της προετοιμασίας για την Πραγμάτωση όταν σχεδιάζετε να αποχωρήσετε, όταν σχεδιάζετε να φύγετε – κάπως σαν, λοιπόν ο Σαρτ δεν το σχεδίασε, αλλά συνέβη – σε αντίθεση με την  προετοιμασία για να μείνετε. Είναι πάρα πολύ διαφορετικές. Ο ερχομός στην Πραγμάτωση είναι κάτι που συμβαίνει, αλλά αυτό που συμβαίνει μετά είναι πολύ διαφορετικό.
Αν σχεδιάζετε να αποχωρήσετε από τον πλανήτη, όπως έκαναν οι περισσότεροι Αναληφθέντες Δάσκαλοι, δεν θα υπάρχει σκέψη για πράγματα όπως το Ελεύθερο Ενεργειακό σας Σώμα, το φωτεινό σας σώμα. Δεν θα υπάρχει σκέψη για πράγματα όπως η δημιουργική σας έκφραση, που πρόκειται να γίνει όλο και πιο σημαντική καθώς μένετε εδώ στον πλανήτη σαν ενσωματωμένοι Μάστερ. Κάποιος που σχεδιάζει να φύγει ή απλά να μείνει εδώ για ένα δυο μήνες ίσως, πραγματικά δεν σκέφτεται τη σημασία της δημιουργικής του έκφρασης. Όμως αυτό θα είναι πάρα πολύ σημαντικό και πρόκειται να μιλήσουμε πολύ περισσότερο γι’ αυτό στις προσεχείς συνεδρίες μας.

Αν σχεδιάζετε μόνο το σενάριο του θανάτου, δεν σκέφτεστε πράγματα όπως το να είστε πραγματικά αληθινοί με τον εαυτό σας. Μιλήσαμε λίγο γι’ αυτό στο πρόσφατο Master’s Pause (I Am True), σχετικά με το να είστε αληθινοί με τον εαυτό σας. Ένας άλλος τρόπος να το πούμε είναι το να μην ανέχεστε πια μ@@ες, να μην ανέχεστε τα πράγματα που έχετε ανεχτεί για πάρα πολύ καιρό. Να μην  συμβιβάζεστε με τους άλλους.

Υπάρχει μια στερεότυπη εικόνα ενός Αναληφθέντα Δασκάλου, που διευκολύνει τους πάντες και τα πάντα και πραγματικά αυτό δεν είναι καθόλου αλήθεια. Ο Αναληφθείς Δάσκαλος και τώρα ο Μάστερ που περπατά με ανθρώπινη μορφή, απλά δεν ανέχεται να του τρώνε οι άνθρωποι την ενέργεια, δεν ανέχεται τις ανισορροπίες στον έξω κόσμο, που δεν θα έπρεπε να επηρεάζουν τον Μάστερ στον εσωτερικό του κόσμο. Ο Μάστερ δεν ανέχεται να προσπαθούν οι άνθρωποι να τον εκμεταλλευτούν ή να προσπαθούν πραγματικά να ρουφήξουν την Πραγμάτωση από αυτόν και θα το κάνουν αυτό οι άνθρωποι. Πραγματικά δεν μπορεί να γίνει, αλλά θα το προσπαθήσουν.

Έτσι τώρα είναι ώρα να προετοιμαστείτε, ώστε βασικά να γίνετε ένα μη ανεκτικό κάθαρμα. Δεν σημαίνει να είστε αγενείς, σημαίνει απλά να μάθετε να βάζετε πολύ σαφή και καθορισμένα όρια στις συμπεριφορές, που θα να δέχεστε ή δεν θα δέχεστε από τους άλλους.

Ξέρετε, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για ανοχή όσον αφορά τη φύση. Αυτή είναι αυτό που είναι. Δεν προσπαθεί να πάρει τίποτα από σας. Στην πραγματικότητα, η φύση είναι γενναιόδωρη. Γενικά δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για το επίπεδο της ανοχής σας ή το να ανέχεστε μ@@ες από τα κατοικίδια σας. Όχι, αυτά δίνουν απλόχερα. Δίνουν. Αγαπούν.
Αλλά οι άνθρωποι; Οι άνθρωποι, λοιπόν, το ξέρετε από την εμπειρία σας, θα προσπαθήσουν να σας διαστρεβλώσουν. Θα προσπαθήσουν να σας πάρουν. Θα προσπαθήσουν να σας βγάλουν από το κέντρο σας κι ο Μάστερ δεν το ανέχεται αυτό, αλλά πραγματικά δεν χρειάζεται να το σκέφτεστε αν σχεδιάζετε να φύγετε. Όμως ας ελπίσουμε ότι εσείς σχεδιάζετε να μείνετε – και ιδιαίτερα αν χρησιμοποιήσουμε τον Σαρτ σαν παράδειγμα, λοιπόν, εκτός κι αν είστε πολύ αμετακίνητοι γι’ αυτό, απλά ξεγλιστράτε – και πρόκειται να μιλήσουμε γι’ αυτά τα πράγματα.

Όμως υπάρχει ένα πράγμα ειδικά για το οποίο θέλω να μιλήσω σήμερα. Θα καλύψουμε μερικά από τα υπόλοιπα στις επόμενες συνεδρίες μας. Και δεν είμαι πολύ ανεκτικός σχετικά με αυτό το θέμα, όπως πιθανόν ξέρετε, όταν αρχίσω να μιλάω γι’ αυτό. Όμως είναι τόσο σημαντικό, είναι τόσο καθοριστικά σημαντικό, καθώς πολλοί Σώμπρα τους επόμενους λίγους μήνες πρόκειται να φτάσουν στην Πραγμάτωση κι αυτό είναι το θέμα της αφθονίας.

Η Αφθονία

Δεν έχω ανοχή για την έλλειψη και δεν έχω ανοχή για την γκρίνια σχετικά με την έλλειψή σας. Δεν έχω ανοχή για εσάς όταν κατηγορείτε άλλους γι’ αυτήν. Δεν έχω ανοχή για εσάς, όταν κατηγορείτε κάποιον που έχει επιστρέψει σε ένα φυσικό τρόπο αφθονίας, ενώ εσείς απλά αρνείστε να το κάνετε.

Θα έλεγα ότι είναι αδύνατον να είστε πραγματωμένοι Μάστερ που παραμένετε στον πλανήτη, αν ακόμα κουβαλάτε μαζί σας θέματα έλλειψης αφθονίας. Και περί αυτού πρόκειται – είναι θέματα. Είναι κάτι που επιλέγετε να κουβαλάτε μαζί σας. Συχνά επιμένετε σ’ αυτό. Συχνά μαλώνετε γι’ αυτό. Προσπαθείτε να μειώσετε άλλους επειδή δεν έχουν έλλειψη αφθονίας. Προσπαθείτε να τους κατηγορήσετε ότι είναι κάποιο είδος επιτιθέμενου ή θύτη. Όμως θέλω να το κοιτάξετε τώρα. Ξέρω ότι αρκετοί από σας είναι κυριολεκτικά στα πρόθυρα της Πραγμάτωσης, αλλά έχετε αυτό το θέμα με την αφθονία. Θυμώνετε με αυτούς που έχουν αφθονία.

Λοιπόν, ναι, αυτό ανάγεται σε περασμένες ζωές και είναι από τότε που υπήρχαν εκείνοι που ήταν πλούσιοι – οι ευγενείς – που εκμεταλλεύονταν τους άλλους, εκμεταλλεύονταν εσάς. Και μεγάλο μέρος από το θρησκευτικό σας υπόβαθρο λέει ότι ο πλούτος είναι κάτι αρνητικό. Δεν πρόκειται να έχω ανοχή για σας και λέω ότι πρέπει να το ξεπεράσετε αυτή τη στιγμή. Είναι ένα από τα εμπόδια, μια τροχοπέδη στον ερχομό σας στην Πραγμάτωση και ιδού ο λόγος. Δεν έχει καμία σχέση αν είστε πλούσιοι ή φτωχοί. Απολύτως καμία. Ένα μέρος αυτού είναι, ότι εκείνοι που είναι σε έλλειψη αφθονίας το επιλέγουν, όπως κι εκείνοι που είναι σε αφθονία το επιλέγουν, αλλά υπάρχει ένα βασικό ζήτημα σε όλα αυτά.

Το βασικό ζήτημα είναι να επιτρέψετε στην ενέργεια να σας υπηρετήσει. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει έλλειψη αφθονίας αν επιτρέπετε στην ενέργεια να σας υπηρετήσει. Αν συνειδητοποιήσετε ότι η ενέργεια είναι δική σας εξαρχής – δεν είναι κανενός άλλου, ούτε στο ελάχιστο. Ούτε μια σταγόνα όλης της ενέργειας ανήκει σε άλλον εκτός από σας – συνεπώς, φυσιολογικά δεν υπάρχουν ζητήματα αφθονίας, εκτός από εκείνα που εσείς επιλέγετε να πιστεύετε και να συνεχίζετε να κουβαλάτε μαζί σας. Η ενέργεια είναι δική σας. Πώς θα μπορούσε να υπάρχει έλλειψη αφθονίας;

Λοιπόν, συγκρίνετε τον εαυτό σας με άλλους ανθρώπους. Λέτε, “Λοιπόν, αυτοί έχουν χρήματα κι εγώ δεν έχω. Τους έρχονται όλα εύκολα ενώ εμένα όχι.” Αυτές είναι όλες δικαιολογίες για να επιβραδύνετε την Πραγμάτωσή σας. Αυτό είναι.

Η αφθονία είναι φυσιολογική γιατί είναι η δική σας ενέργεια. Η αφθονία είναι φυσιολογική γιατί όλη η ενέργειά σας θέλει να σας υπηρετήσει. Δεν έχει καμία σχέση με το χρηματικό ποσό που έχετε στην τράπεζα, παρόλο που θα έλεγα ότι, αν επιτρέπετε στην ενέργεια να σας υπηρετήσει, έχετε περισσότερα απ’ όσα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε. Δεν έχει καμία σχέση με τους ‘έχοντες’ και τους ‘απόρους’. Αυτό είναι τόσο χθεσινό – τόσο χθεσινό όσον αφορά τον τρόπο που σκέφτεστε – και βάζετε τον εαυτό σας ίσως στην ομάδα των ‘απόρων’ και μετά είστε συνέχεια σε διαμάχη με εκείνους που την έχουν. Δεν υπάρχει καμία. Υπάρχει μόνο το “Εγώ την έχω. Εγώ Είμαι Αυτό που Είμαι και την έχω.”

Έχω δει μερικές από τις συζητήσεις ανάμεσα στους Σώμπρα και στα κοινωνικά δίκτυα για την αφθονία. Έχω δει κάποιες από τις κατηγορίες και κάποιες από τις βρισιές και τις καταγγελίες. Αυτά πρέπει να σταματήσουν τώρα αλλιώς, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ να φύγετε από τον Βυσσινί Κύκλο εντελώς. Γίνεστε βάρος  για τους υπόλοιπους.
Και υπάρχουν πολλοί που πρόκειται να προχωρήσουν στην Πραγμάτωση στους επόμενους λίγους μήνες και, κατά κάποιον τρόπο, αυτό γίνεται ένα είδος αγγαρείας γι’ αυτούς. Λοιπόν, ναι, είναι η δική τους ενέργεια και η δική τους επιλογή για την Πραγμάτωση, αλλά επειδή υπάρχει μια θαυμάσια σύνδεση στους Σώμπρα, τελικά αυτό κάπως ρίχνει το ηθικό. Δεν πάτε κάπου αλλού σας παρακαλώ; Αν επιμένετε στην έλλειψη αφθονίας, πηγαίνετε σε κάποια άλλη ομάδα κι ελάτε πίσω όταν ωριμάσετε, όταν θα μπορείτε να διαχειριστείτε το να σας υπηρετεί η δική σας ενέργεια με αφθονία στη ζωή σας.

Σκοπεύω να βάλω ένα όριο. Δεν πρόκειται να είμαι ανεκτικός. Πρόκειται ακόμα και να σταματήσω να έρχομαι για να σας μιλάω, αν συνεχίσετε αυτό το παιχνίδι της έλλειψης αφθονίας. Δεν υπάρχει καμία έλλειψη. Σταματήστε! Ξεπεράστε το ώστε όλοι να προχωρήσουμε κι ο πλανήτης να προχωρήσει επίσης. Το μόνο που κάνετε είναι να τροφοδοτείτε όλο αυτό το σύστημα πεποιθήσεων στον πλανήτη, ότι υπάρχει έλλειψη ενώ δεν υπάρχει. Το μόνο που κάνετε είναι να ενισχύετε όλη τη διττότητα ανάμεσα στους ‘έχοντες’ και στους ‘απόρους’ ενώ πραγματικά δεν υπάρχει.

Δεν έχουν θέση πια στον Βυσσινί Κύκλο εκείνοι που επιτρέπουν στον εαυτό τους να έχουν έλλειψη στην δική τους ενέργεια, γιατί επίσης επιτρέπετε στον εαυτό σας να έχει έλλειψη στην δημιουργικότητα σας, στην αγάπη, στον αισθησιασμό, στο αίσθημα ότι είσαι ζωντανός, στην ίδια σας την αξία. Δεν είναι μόνο η αφθονία το θέμα. Το χρησιμοποιείτε αυτό σαν κεντρικό θέμα, σαν θέμα συζήτησης. Δεν είναι αυτό που θέλουμε, ούτε αυτό στο οποίο πηγαίνουμε.  Άρα είτε θα επιτρέψετε στην ενέργεια να σας υπηρετεί με αφθονία και θα σταματήσετε την γκρίνια, είτε θα φύγετε ώστε οι υπόλοιποι από μας να προχωρήσουν. Σας ευχαριστώ.

Με την ευκαιρία, θα ανακαλύψετε ότι έχει πλάκα να είσαι ένας μη ανεκτικός Μάστερ. Ναι. Ξέρω ότι πολλοί από σας δειλιάζατε στο παρελθόν να είστε τόσο ξεκάθαροι. Εγώ διασκεδάζω να το κάνω και η Λίντα κάθεται εδώ στα παρασκήνια και το διασκεδάζει απόλυτα. Όχι, στην πραγματικότητα είναι κάπως απελευθερωτικό να είσαι τόσο σαφής, να μην ανακατεύεις, να μη – αυτή η λέξη ήταν του Κώλντρε, όχι δική μου – να μη συμβιβάζεσαι. Τόσες πολλές φορές είστε συμβιβαστικοί και μερικοί από σας ίσως θα ήθελαν να πω “Ω, ας είμαστε όλοι μαζί σε αφθονία κι ας μοιραστούμε τον πλούτο του κόσμου” και “Ξέρω ότι σας ήρθαν όλα δύσκολα όταν ήσασταν παιδιά και νιώθουμε τόσο άσχημα.” Βλακείες! Δηλαδή, Σαρτ, “Να πάρει!” έλεγε ο Σαρτ. “Να πάρει!”

Ξέρετε, με την ευκαιρία, ο Σαρτ είχε αφθονία. Ο Σαρτ είχε μεγάλη αφθονία. Ίσως δεν του φαινόταν ή δεν οδηγούσε – λοιπόν, στην πραγματικότητα οδηγούσε πολλά ακριβά οχήματα, δεν είχε απλά ένα μικρό παλιό Πεζώ ή κάτι τέτοιο. Ο Σαρτ είχε αφθονία. Ίσως δεν φορούσε ακριβά ρούχα, αλλά κανένας από σας δεν το κάνει. Όμως λέει “Να πάρει!” Έτσι, ας συνεχίσουμε. Για μένα είναι ίσως το πιο ενοχλητικό πράγμα στους Σώμπρα ή εκείνους που ισχυρίζονται ότι είναι Σώμπρα. Δεν μπορείτε να χρησιμοποιείτε πια αυτή τη λέξη για να χαρακτηρίζετε τον εαυτό σας, αν δεν είστε σε αφθονία. Συγγνώμη.

Η αφθονία είναι μια στάση ζωής. Η αφθονία είναι αποδοχή κι επιτρέπω. Οπότε ξεπεράστε το και χρησιμοποιείστε το αυτό και σαν παράδειγμα για τον εαυτό σας στη ζωή σας, για να μη συμβιβάζεστε, να είστε ξεκάθαροι. Ο Μάστερ μπορεί να κάθεται και να το κάνει και οι άνθρωποι, αντί να προσβληθούν, πραγματικά τους εξάπτεται η περιέργεια και μαγεύονται από τα λόγια, από τη διαύγεια, γιατί μοιράζεστε την ενέργειά σας και πραγματικά μοιράζεστε την ευσπλαχνία σας , όταν είστε τόσο ξεκάθαροι με τους ανθρώπους. Δεν τους χτυπάτε προσωπικά, αλλά είστε σαφείς. Αυτό πραγματικά ανοίγει δρόμο μέσα τους και πετάει στην άκρη πολύ από το makyo τους.

Λοιπόν Σώμπρα, ας προχωρήσουμε. Ας πάμε στην αφθονία, στην αφθονία σας. Κάθεται εκεί και σας περιμένει. Η μηχανή δουλεύει. Απλά σας περιμένει να επιτρέψετε στον εαυτό σας να την χρησιμοποιήσετε. Τόσο ξεκάθαρα. Τόσο ξεκάθαρα

Έτσι, ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή, καθώς κάνουμε μια αλλαγή εδώ.

Μια Υπενθύμiση

Στους επόμενους δυο μήνες πρόκειται να μιλήσουμε για μερικά από τα πράγματα για τα οποία θα είστε πολύ ξεκάθαροι αν σχεδιάζετε να μείνετε. Και πάλι, ο Σαρτ θέλει να προσθέσει λίγα λόγια κι ούτε πρόκειται να προσπαθήσω να βάλω τον Κώλντρε να μιμηθεί τη φωνή του ή να του κάνει επικοινωνία άμεσα γιατί – όχι, όχι. Ο Σαρτ είναι ο Σαρτ. Κανείς δεν μπορεί να το μιμηθεί αυτό . Όμως βασικά ο Σαρτ λέει να επιλέξετε τώρα, σαν άνθρωποι, σοφοί άνθρωποι, αν πρόκειται να μείνετε ή να φύγετε με την Πραγμάτωση σας.

Και είπε ότι, αν επιλέγετε να μείνετε, ακόμα κι αν βρεθείτε να γλιστράτε στην άλλη πλευρά, πραγματικά να έλκεστε από την αισθησιακή φύση του ερχομού στην Πραγμάτωση˙ αν βρεθείτε να γλιστράτε στους άλλους κόσμους, με άλλα λόγια να πεθάνετε, αυτός θα είναι εκεί, σαν ένα μεγάλο οδόφραγμα λέγοντας “Να πάρει! Πήγαινε πίσω! Πήγαινε πίσω στη Γη”, όπως θα έκανε ο Σαρτ. Έτσι, μια από τις πρώτες σας συναντήσεις, αν νιώσετε τον εαυτό σας να γλιστράει στην άλλη πλευρά, μια από τις πρώτες σας συναντήσεις μπορεί να είναι ο Σαρτ με αυτό το βλέμμα και το μπλουζάκι, “Πήγαινε πίσω” (ο Αντάμους γελάει).

Οκέι, ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή. Τώρα έχουμε να κάνουμε μερικά σημαντικά πράγματα.

Το Καλοκαίρι του Πάθους

Οι επόμενοι τρεις μήνες, το Καλοκαίρι του Πάθους και το Καλοκαίρι της Πραγμάτωσης για τους Σώμπρα σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται να συμβεί. Δεν είναι αγώνας ταχύτητας.. Ο Σαρτ προσπάθησε να τρέξει – ή δεν προσπάθησε να τρέξει, ένιωσε τον εαυτό του να κατρακυλάει μέσα σ’ αυτό – αυτός λέει “Όχι, όχι. Κάντε υπομονή. Απλά κάντε υπομονή.” Πολλοί Σώμπρα πρόκειται να συνειδητοποιήσουν και να επιτρέψουν την Πραγμάτωσή τους μέσα σ’ αυτούς τους επόμενους μήνες. Μερικοί πρόκειται να περιμένουν λιγάκι. Δεν υπάρχει φούρια, γιατί πρόκειται να συμβεί. Μην έχετε ανησυχία. Είτε συμβεί άμεσα, είτε λίγο αργότερα, μην έχετε ανησυχία γι’ αυτό. Θα συμβεί. Γι’ αυτό είστε εδώ. Γι’ αυτό έπρεπε να απομακρύνω τους άλλους με την ασθένεια της αφθονίας, γιατί θέλω να μιλάω σε σας τώρα. Είστε εδώ και η Πραγμάτωση πρόκειται να συμβεί. Μάλλον όχι με τον τρόπο που πιστεύατε ότι θα γινόταν, αλλά πρόκειται να συμβεί.

Η Πραγμάτωση συμβαίνει τόσο ήπια, κατά κάποιον τρόπο. Δηλαδή, δεν χρειάζεται να το δουλεύετε πια. Σας έχω πει εδώ και καιρό, μην το δουλεύετε. Η Πραγμάτωση απλά συμβαίνει. Είναι σαν την ανάσα του Εγώ Είμαι με όλη της την ηπιότητα, με όλη της την ευσπλαχνία. Δεν είναι σαν αστραπή. Δεν είναι σαν χτύπημα στο πρόσωπο. Είσαι εκεί ακριβώς κι αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται, πραγματικά την ανάσα του Εγώ Είμαι.

Θυμάστε πριν ένα δυο χρόνια κάναμε μια διασκεδαστική συζήτηση σχετικά με κάτι που ο Κώλντρε και η Λίντα ανέφεραν από τα παιδικά τους χρόνια – να κάνεις την αγελάδα να πέσει. Ξέρετε, βασικά είναι αστικός μύθος, αλλά υπάρχει λίγη αλήθεια σ’ αυτό. Λοιπόν, η αγελάδα στέκεται. Ξέρετε, οι αγελάδες είναι μεγάλα ζώα και λαγοκοιμούνται, γιατί στην πραγματικότητα όταν μια αγελάδα κοιμάται κυριολεκτικά, ξαπλώνει κάτω. Όμως η αγελάδα είναι μισοκοιμισμένη, όπως πολλοί άνθρωποι είναι σε μόνιμη βάση˙ τα μάτια μάλλον κλειστά, πιθανόν ξαναμασάει την τροφή λιγάκι, όμως φαίνεται σαν να κοιμάται. Κι έρχεσαι κοντά και μόνο απαλά με το δάχτυλο σου – απαλά, χωρίς πραγματικά να ασκηθεί δύναμη – σπρώχνεις απαλά και η αγελάδα γέρνει και πέφτει. Αυτό είναι να κάνεις την αγελάδα να πέσει.

Ήθελα να παρεμβάλλω αυτή την εικόνα, γιατί είναι κάπως παρόμοιο τώρα με τον ερχομό στην Πραγμάτωση. Όχι ότι είστε αγελάδες, αλλά το γεγονός ότι το μόνο που χρειάζεται είναι ένα απαλό άγγιγμα – η ανάσα του Εγώ Είμαι – και μετά ξαφνικά είστε εκεί. Δεν χρειάζονται μπαστούνια του μπέιζμπολ. Δεν χρειάζεται δύναμη. Δεν χρειάζονται ακραία πράγματα τώρα. Μόνο αυτή η απαλή ανάσα του Πνεύματος.

Λοιπόν, ας το κάνουμε αυτή τη στιγμή. Θα βάλουμε λίγη μουσική και θα κάνουμε αυτή τη μεράμπ, απλά τη μεράμπ του Εγώ Είμαι. Και να θυμάστε ότι δεν υπάρχει τίποτα να κάνετε. Δεν υπάρχει τίποτα να σπρώξετε. Είναι αυτή η απαλή ανάσα που σας προετοιμάζει τώρα για τον ερχομό σας στην Πραγμάτωση.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή κι ας αρχίσουμε.

Η Ανάσα του Εγώ Είμαι – Μεράμπ

(αρχίζει η μουσική)

Δεν σκοπεύω να πω πολλά εδώ στη διάρκεια αυτής της συνεδρίας. Δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά. Αυτό δεν είναι καθοδηγούμενος διαλογισμός. Είναι απλά το “Εγώ Είμαι η Ανάσα”, η ανάσα του Εγώ Είμαι κι απλά σας ζητάω να το νιώσετε. Αυτό είναι, ας πούμε, που κάνει την αγελάδα να πέσει.

Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή
(παύση)

Είσαστε σ’ αυτό το ταξίδι τόσο πολύ καιρό τώρα. Έχετε απίστευτες ιστορίες.

Είχατε πολλά δάκρυα, πολλή θλίψη στη διαδρομή και τώρα όλο αυτό φτάνει στην ολοκλήρωση.

Τώρα είναι απλά θέμα του Επιτρέπω, όπως έκανε ο Σαρτ.

Τώρα είναι απλά θέμα της ανάσας του Εγώ Είμαι, να το νιώσετε.

Χωρίς αγώνα, χωρίς σκληρή δουλειά γι’ αυτό. Απλά επιτρέποντας τώρα.
(παύση)

Είναι η αγνότερη εσωτερική δύναμη, που δεν προέρχεται από έξω. Είναι το  αγνότερο εσωτερικό αίσθημα.
(παύση)

“Εγώ Είμαι η Ανάσα”
(παύση)

Δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος για να επηρεάσει και να προκαλέσει την Πραγμάτωσή του τώρα από το να επιτρέψει. Τίποτα.
(παύση)

Η ανάσα του Εγώ Είμαι έρχεται από μέσα και κυλάει έξω μέσα από όλα τα μέρη του Μάστερ και του ανθρώπου.

(πιο μεγάλη παύση)

Πολλοί από σας θα φτάσετε στην Πραγμάτωσή σας μέσα στους επόμενους μήνες.

Αν δεν συμβεί τότε, μην έχετε ανησυχία γιατί θα έρθει. Δεν πρόκειται για αγώνα.

Αν δεν έρθει, μην προσπαθήσετε να διορθώσετε ή να φτιάξετε τίποτα. Απλά γυρίστε κι ακούστε αυτό. Ακούστε την ανάσα του Εγώ Είμαι να έρχεται από τα βαθύτερα μέρη του εαυτού σας, ενώνοντάς σας ξανά με τον Εαυτό σας.
(παύση)

Δεν υπάρχει μέλλον. Δεν υπάρχει ‘τι ακολουθεί’. Όλα είναι στο Τώρα.
(πιο μεγάλη παύση)

Είναι αυτή η απαλή ανάσα – νιώθοντας τη κι επιτρέποντάς τη, την ανάσα του Εγώ Είμαι – που τώρα σας φέρνει στην Πραγμάτωσή σας.
(παύση)

Είναι ο δράκος που τώρα μπορεί να ανοίξει αυτή την πόρτα, αυτό το κατώφλι στην Πραγμάτωση, γιατί όλα έχουν συγχωρεθεί. Δεν υπάρχει πια ενοχή ή ντροπή.

Έχετε επιτρέψει στον εαυτό σας να δεχτεί τη συγχώρεση του Εγώ Είμαι. Με αυτό ο δράκος μπορεί να ανοίξει την πόρτα.
(παύση)

Δεν βυθίζεστε στην ασθένεια της έλλειψης αφθονίας. Έχετε επιτρέψει όλη η ενέργεια να είναι δική σας και είναι εδώ για να σας υπηρετήσει. Συνεπώς, ο δράκος μπορεί να ανοίξει την πόρτα τώρα που η αρρώστια αυτή έχει περάσει.
(παύση)

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή κι απελευθερώστε οποιοδήποτε άγχος, οποιαδήποτε ανησυχία, οτιδήποτε που ίσως σας συγκρατεί. Απλά απελευθερώστε.
(παύση)

Αυτή τη στιγμή, απλά νιώστε αυτή την ανάσα του Εγώ Είμαι να προχωράει μέσα σε κάθε μέρος του ανθρώπου σας.
(μεγάλη παύση)

Είστε έτοιμοι για την Πραγμάτωσή σας. Ο Σαρτ δεν πίστευε ότι ήταν απόλυτα έτοιμος, αλλά ήταν. Εσείς είστε έτοιμοι γι’ αυτήν.

Τώρα δεν χρειάζεται πολλή δύναμη. Δεν χρειάζεται πολλή προσπάθεια ή δουλειά ή οτιδήποτε άλλο. Τώρα είναι μόνο το να νιώσετε αυτή την ανάσα του Εγώ Είμαι.
(παύση)

Η ανάσα του Εγώ Είμαι είναι επίσης η δική σας ανάσα. Αυτά είναι το ίδιο πράγμα.

Αυτά είναι το ίδιο πράγμα.

Η ανάσα του Εγώ Είμαι με την ηπιότητα και την διαύγεια της.
(μεγάλη παύση)

Η ανάσα του Εγώ Είμαι με την ευσπλαχνία της, την αιώνια συγχώρεση της.

Αυτή η ανάσα του Εγώ Είμαι είναι γεμάτη με αφθονία.

Η ανάσα του Εγώ Είμαι είναι ενέργεια. Είναι το τραγούδι της ψυχής, με αιώνια αφθονία.

Η ανάσα του Εγώ Είμαι είναι δημιουργικότητα, γιατί το Εγώ Είμαι είναι ο δημιουργός κι απ’ αυτήν προέρχεται η δημιουργικότητα.

Δημιουργικότητα είναι η ικανότητα να βρίσκεσαι μέσα στη δημιουργία σου και να τη συνεχίζεις με τον πιο αισθησιακό τρόπο, να τη βιώνεις με απόλυτη αισθαντικότητα. Αυτό είναι η δημιουργικότητα κι αυτό προέρχεται από την ανάσα του Εγώ Είμαι.
(παύση)

Δημιουργικότητα είναι να βρίσκεσαι μέσα στη δημιουργία σου, διεκδικώντας την κυριότητα της, βιώνοντας την σαν δική σου.

Τώρα έρχεται η ανάσα του Εγώ ίμαι στη ζωή σας και γίνεται η ανάσα σας επίσης.

Αυτή την ώρα δεν υπάρχει τίποτα να κάνετε, τίποτα να δουλέψετε εκτός από το να επιτρέψετε.

(πολύ μεγάλη παύση)

Η ανάσα του Εγώ Είμαι είναι αληθινή. Είναι αληθινή.

Εκεί που περπατήσατε με πολλές εμπειρίες και συναντήσατε πολλά πράγματα στη ζωή σας, μέσα κι έξω από σας, που δεν ήταν αληθινά ή ίσως ήταν μεταμφιεσμένα σαν αληθινά χωρίς ποτέ να είναι˙ αυτή η ανάσα του Εγώ Είμαι είναι αληθινή.

Τώρα δεν υπάρχει τίποτα να σπρώξετε. Δεν υπάρχει τίποτα για να ανησυχείτε. Δεν υπάρχει τίποτα να πιέσετε.

Μέσα σ’ αυτούς τους επόμενους τρεις μήνες πάρα πολλοί Σώμπρα θα φτάσουν στην Πραγμάτωσή τους …

… και μετά πολλοί περισσότεροι. Πολλοί περισσότεροι μετά απ’ αυτό.

Και με αυτό, κατόπιν, ένα ολόκληρο κύμα από καινούριους, που θα τους προσελκύει αυτό που ονομάζεται Σώμπρα, ο Βυσσινί Κύκλος, η δουλειά που έχετε κάνει. Όμως τώρα, απλά ας επιστρέψουμε στην ανάσα του Εγώ Είμαι.

Είναι κάπως σαν το πέσιμο της αγελάδας, ξέρετε, μόνο αυτό το μικρό σπρώξιμο, αυτό είναι όλο, από το Εγώ Είμαι.

Έτσι, σε ένα λεπτό θα αρπάξω τον Σαρτ, θα φύγουμε από εδώ, θα επιστρέψουμε στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων για να δούμε τί φάρσες έχουν ετοιμάσει για τον Σαρτ.

Η μουσική που παίζαμε τώρα στη διάρκεια αυτής της μεράμπ, θα είναι διαθέσιμη για σας χωριστά, με πολύ λίγα λόγια στην αρχή κι αυτό είναι όλο. Θα μπορείτε να την ακούσετε οποτεδήποτε κι απλά να θυμάστε ότι είναι η ανάσα του Πνεύματος.

Τίποτα άλλο τώρα. Η ανάσα του Εγώ Είμαι.

Αυτούς τους επόμενους τρεις μήνες τόσοι πολλοί θα φτάσουν στην Πραγμάτωση κι αν προσπαθήσετε, ακόμα κι αν προσπαθήσετε να περάσετε στην άλλη πλευρά, θα πρέπει να αντιμετωπίσετε τον Σαρτ.

Μείνετε στον πλανήτη. Είστε απαραίτητοι τώρα, εδώ.

Με αυτά, αγαπητοί μου φίλοι, πρόκειται να περάσουμε πραγματικά ενδιαφέρουσες στιγμές μαζί. Περιμένω με ανυπομονησία το Καλοκαίρι του Πάθους.

Με αυτά, Εγώ Είμαι ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής.

Και να θυμάστε ότι όλα είναι καλά σε όλη τη δημιουργία. Σας ευχαριστώ.

Μετάφραση : Μαίρη Πολυχρόνη
Review : Μαρία Γρηγοράκη
Σπόνσορες:  Ζωή Ξακουστή,  Φωτεινή Καμπά

Eδώ θα βρείτε την Μεράμπ με μουσική και την φωνή του Αντάμους,
και με υπότιτλους από την Κατερίνα Θαλασσά

*** Αν θέλετε να κάνετε μια δωρεά, σαν ανταλλαγή ενέργειας, για την επικοινωνία του Αντάμους ,που μόλις διαβάσατε στα Ελληνικά, για να μπορούμε να συνεχίσουμε τις μεταφράσεις κάθε μήνα, και να ανταποκριθούμε στα έξοδα του site, για το όνομα, τον χώρο στο ίντερνετ, και την συντήρησή του, πατήστε το κάτωθι κουμπί “Donate”. Οποιοδήποτε ποσό είναι πολύτιμο για μάς και σας ευχαριστούμε πολύ! ”