Shoud 10, Wings

2 -6 – 2018

( Τριάδα, Επιτρέπω, την Αφθονία, αλλάζοντας καρέκλα, το κάλεσμα, η Αφύπνιση, Η σκοτεινή νύχτα, Πνευματική ωριμότητα).

Εγώ Είμαι αυτό που Είμαι, ο Αντάμους του Σαιν Ζερμαίν.

Είναι πραγματικά μια καταγραφή του ταξιδιού σας. Αυτό είναι όλο, απλά μια καταγραφή του ταξιδιού σας, ενός ταξιδιού χιλιάδων και πλέον ενσαρκώσεων, ενός  ταξιδιού  χαράς, ενός ταξιδιού με πολλές δυσκολίες, με πολύ αναζήτηση, με πολλές απορίες, με πολλά σκοτεινά βράδια.

Αλλά όλο αυτό είναι πραγματικά μια καταγραφή του ιστορικού, και το τελειότερο κομμάτι της καταγραφής είναι αυτό που κάνουμε – αυτό το πολύ ιστορικό ταξίδι μιας ομάδας από ολόκληρο τον κόσμο που εισέρχεται στην ενσωματωμένη της φώτιση, στην καρδιά του ταξιδιού, όπου πραγματικά μπαίνουμε στα καλά κεφάλαια – είναι το Master’s Life. Το Master’s Life. Αν θέλει κάποιος να καταλάβει πραγματικά τί κάνουμε, όταν φτάνουμε σε αυτό το σημείο του ταξιδιού, τότε Master’s Life. Αυτό είναι το όλο θέμα.

Μέχρι τώρα έχουμε ηχογραφήσει επτά. Είναι η δική σας ιστορία. Είναι αυτά που μαθαίνετε. Είναι αυτά που βρίσκονται στην καρδιά σας. Θα έρθουν άλλοι, σε μερικά χρόνια. Όχι τώρα αμέσως, αλλά σε μερικά χρόνια, θα έρθουν άλλοι και θα δουν τί περάσατε. Θα ακούσουν τις ιστορίες πολλών, πολλών ανθρώπων που έχουν περάσει πραγματικά από τα βάθη, τους εκνευρισμούς, τις απογοητεύσεις, τις αγωνίες των ενσαρκώσεων στην Γη και πώς αναδυθήκατε. Είναι μια πανέμορφη ιστορία κι εμείς την απαθανατίζουμε, φυσικά, σε κάθε Shoud. Πόσα Shouds  έχουμε κάνει μαζί  από την εποχή του Τοβία, το 1999, εκατοντάδες; Πόσες συγκεντρώσεις κάναμε; Πόσα  σεμινάρια;

Νοιώθω σαν να πέρασε μόλις ένα λεπτό από την τελευταία μας συγκέντρωση, εκείνη στην Δανία και στην Νορβηγία. Ίσα που προλάβαινα να πάω πίσω στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων, να πιώ λίγο καφέ, να πάω τουαλέτα. Ξέρω ότι δεν χρειάζεται πραγματικά να χρησιμοποιώ την τουαλέτα, αλλά μου αρέσει ( γέλια). Ξέρετε,  κάνετε  πολλά πράγματα  εσείς οι άνθρωποι, που τα θεωρείτε δεδομένα. Η χρήση της τουαλέτας, είναι μια όμορφη, γαλήνια ώρα. Είναι ώρα ξεκούρασης και απελευθέρωσης ( γέλια). Κι έτσι, ναι, ακόμα πηγαίνω στην τουαλέτα. Δεν χρειάζεται, αλλά το θέλω.

Λίγο πριν ήμουν στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων, και τώρα είμαι εδώ. Ω, και τι  συγκεντρώσεις  ήταν αυτές  στην Σκανδιναβία. Υπέροχες. Υπέροχοι Σώμπρα, υπέροχες πληροφορίες. Και, θα το πω ξανά, οι πληροφορίες δεν προέρχονται από εμένα. Μαζί με τον Κώλντρε και την Λίντα τις βάζω σε λέξεις, αλλά είναι το δικό σας ταξίδι. Είναι η δική σας ιστορία. Είναι συναρπαστικό να βλέπεις πώς ξεδιπλώνεται.

Υπήρχαν κάποια σημεία πριν από κάνα δυο χρόνια ,που ήταν λίγο απογοητευτική. Πέσαμε σε αναποδιές, και δεν μπορούσαμε να τις ξεπεράσουμε. Ενοχλήθηκα λίγο με τους Σώμπρα, πρέπει να σας πω. Δεν το έδειξα ποτέ, είμαι σίγουρος, αλλά… ( γέλια) ενοχλήθηκα κάπως. Ήταν οι δικές μας makyo στιγμές. Είχατε βυθιστεί στα makyo κι εγώ προσπαθούσα να σας τραβήξω έξω. Το makyo είναι η πνευματική λέξη σας για τις μπούρδες, οι αποσπάσεις σας, ο πνευματικός σας θόρυβος. Συμβαίνει στον καθέναν. Στον καθένα  που βαδίζει αυτό τον δρόμο στο πνευματικό του ταξίδι , είναι τα σκουπίδια τους. Αλλά σε αυτές τις τελευταίες συγκεντρώσεις που είχαμε , ακόμα και στα τελευταία Shouds και ιδιαίτερα στο Keahak,  κάνουμε κάτι διαφορετικό. Πάμε σε ένα καινούργιο μέρος.
Αυτές οι συγκεντρώσεις, οι τελευταίες δύο που κάναμε, το Threshold- ήταν τόσο διαφορετικά από όλα τα άλλα Threshold. Και ο νέος Master’s Guide, (* Οδηγός για Μάστερς), νομίζω έτσι τον ονομάσαμε. Λοιπόν, ήταν μια συγκέντρωση με Μάστερ. Με αληθινούς Μάστερς από, πόσες διαφορετικές χώρες, αγαπητή Λίντα;
ΛΙΝΤΑ: Είκοσι τέσσερις.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εικοσιτέσσερις διαφορετικές χώρες συγκεντρώθηκαν σε ένα μέρος, και πραγματικά αλλάξαμε κάποια πράγματα. Πραγματικά ζητήσαμε από τον άνθρωπο να φύγει. Τον βγάλαμε έξω την πρώτη μέρα και μετά έμεινε μόνο ο Μάστερ. Φέραμε πίσω τον άνθρωπο την τρίτη μέρα, παρόλο που κάποιοι Μάστερς δεν το ήθελαν. Φέραμε πίσω τον άνθρωπο και  πραγματικά επιτρέψαμε να συμβεί μια διαδικασία ενσωμάτωσης.

Πήγε πολύ πιο πέρα από εκεί που περίμενα ότι θα έφτανε, όπως ανέφερα στο τελευταίο μας Shoud.  Φθάνουμε  εκεί μέσω του Επιτρέπω. Όχι μέσω της σκληρής δουλειάς, όχι μέσω της σκέψης, αλλά μέσω του Επιτρέπω.

Τριάδα

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Φτάνουμε στο σημείο αυτή την στιγμή όπου συνενώνουμε τον άνθρωπο – θέλεις να γράψεις «άνθρωπος,» , και να φτιάξεις μια σειρά- «άνθρωπος, Μάστερ, Εγώ Είμαι .» Ενσωματώνουμε, συνειδητά ενσωματώνουμε τον άνθρωπο…( σταματάει να μιλάει, λίγα γέλια) βλέπω την Λίντα να γράφει, και δεν βλέπω να εμφανίζεται τίποτα (η συσκευή αντιγραφής δεν λειτουργεί σωστά)  Α, η τεχνολογία. Δεν είναι πολύ μισητή? ( γέλια).

Τώρα φτάνουμε στο σημείο όπου ενώνουμε τον άνθρωπο, και ο άνθρωπος… ει, εδώ πάνω ( έρχεται ο Πίτερ για να φτιάξει το μηχάνημα). Όλοι σας βλέπετε την αναστάτωση!( γέλια). Αυτό είναι makyo. Αυτό είναι απόσπαση. Παρατηρείτε ότι όλοι μετακινούνται εδώ πέρα ( στην Λίντα και στον Πίτερ), σαν αυτό να είναι που συμβαίνει. Υποθέτω ότι θα πρέπει να στέκομαι εδώ μαζί σας ενώ μιλάμε ( κι άλλα γέλια).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ε, ναι, ναι, ναι. βγάλε κάτι από το μυαλό σου. Επινόησε κάτι ( κάποιος λέει, «Άνθρωπος, Μάστερ, Εγώ Είμαι»). Άνθρωπος, Μάστερ και Εγώ Είμαι. Αυτό που κάνουμε αυτή την στιγμή είναι μια πολύ βαθιά ενσωμάτωση του ανθρώπου,  που είναι… όχι, όχι, όχι, όχι, όχι. Άνθρωπος, Μάστερ…

Άνθρωπος, που είναι η εμπειρία. Αυτός είναι ο σκοπός του ανθρώπου. Αναρωτιέστε, «Γιατί είμαι εδώ; Ποιο είναι το νόημα της ζωής;» Το μήνυμα της ζωής-  να ζήσεις εμπειρίες. Αυτό είναι. Όπως είπα πρόσφατα, αν εξαρτιόταν από τον άνθρωπο, θα επιστρέφατε για μια ακόμα ενσάρκωση, δέκα ενσαρκώσεις, εκατό ενσαρκώσεις, επειδή  σας παρακινεί η εμπειρία. Ο άνθρωπος αγαπάει την εμπειρία. Ο άνθρωπος αγαπάει να βυθίζεται μέσα της και είτε το πιστεύετε είτε όχι, πραγματικά δεν τον νοιάζει αν είναι καλή ή κακή εμπειρία.
ΛΙΝΤΑ: Χμ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λέτε, «Τώρα θέλω μόνο ευτυχισμένες εμπειρίες. Θέλω μονόκερους και μαλλί της γριάς και όλα τα υπόλοιπα.» Όχι, δεν είναι έτσι. Όχι. Αλλιώς δεν θα κοιτούσατε εκεί ενώ εγώ μιλάω εδώ. Θέλετε λίγο δράμα, λίγη έξαψη- «Τι χάλασε;!»
ΛΙΝΤΑ: Δεν είμαι δράμα!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: ( γελάει) Δεν μου ακούστηκε πολύ δραματικό ( γέλια). Θέλετε το δράμα και ο άνθρωπος το αγαπάει και πραγματικά, επαινέστε  τον άνθρωπο γι αυτό. Επαινέστε  τον ανθρώπινο εαυτό. Πολύ συχνά είστε σκληροί με τον ανθρώπινο εαυτό . Αγαπάτε την εμπειρία  και λέτε ότι δεν σας αρέσουν οι δυσκολίες, αλλά σας αρέσουν. Είναι κάπως διασκεδαστικό. Είναι κάπως εμπειρικό και φτιάχνει ωραίες ιστορίες.

Ο άνθρωπος είναι το εμπειρικό μέρος του Εγώ Είμαι. Η Εγώ Είμαι Παρουσία, είναι συνείδηση, αλλά χωρίς κάποιες μεγάλες εμπειρίες- μεγάλες, με την έννοια πολύ καλές, πολύ κακές, οτιδήποτε άλλο παρά ανιαρές – τότε ο άνθρωπος κάνει αυτό για το οποίο ήρθε εδώ. Κι αυτό είναι το διασκεδαστικό του πράγματος,  έτσι λοιπόν ευχαριστείστε τον άνθρωπο για όλες τις εμπειρίες του.

Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν υπάρχει δοκιμασία  στην ανθρώπινη εμπειρία. Κανείς δεν την κρίνει. Κανείς δεν λέει, «Αυτό είναι καλό ή αυτό είναι κακό.» Μέχρι την στιγμή που οι άνθρωποι άρχισαν να την κρίνουν, και  τότε της έβαλαν πολύ ενέργεια, πολύ βαρύτητα μέσα της. Είπαν: «Ω, αυτό ήταν αμαρτία. Αυτό ήταν κακό κάρμα. Θα πρέπει να γυρίσω και να το κάνω ξανά.» Ξέρετε, και τους βλέπω να γελάνε, «Ω, έχω πραγματικά πολύ κακό κάρμα. Θα πρέπει να επιστρέψω αρκετές φορές ακόμα. Θα πρέπει να ζήσω μερικές ακόμα εμπειρίες, και να δημιουργήσω κι άλλο κάρμα, που θα με ξαναφέρει για περισσότερες εμπειρίες.» Είναι μια εμπειρική ζούγκλα, που διαιωνίζει τον εαυτό της. Αλλά  ο άνθρωπος είναι πολύ καλός σε αυτό.

Τώρα, ο άνθρωπος περνάει μέσα από εντελώς καινούργιες εμπειρίες, πώς είναι να είναι συνειδητοποιημένος, πώς είναι να έχει ενσωματώσει τον Μάστερ. Είναι λίγο τρομακτικό στην αρχή, επειδή  ο άνθρωπος λέει, «Για μισό λεπτό, ποιος είναι το αφεντικό εδώ; Εγώ είμαι ο άνθρωπος , αυτή είναι η δική μου εμπειρία. Είναι ανάμεσα σε μένα και το εγώ μου. Έχω ένα όνομα. Έχω ένα εγώ. Έχω μια ταυτότητα. Τι εννοείς ότι ο Μάστερ έρχεται να μείνει εδώ; Ω, ναι, ο Μάστερ. Ο άνθρωπος θα γίνει Μάστερ.» Όχι, όχι, όχι. Δεν θα γίνει Μάστερ ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος κάνει χώρο για τον Μάστερ και ο Μάστερ είναι το στοιχείο της σοφίας εδώ. Άνθρωπος= εμπειρία. Μάστερ= σοφία.

Και όσο για τον άνθρωπο… στον άνθρωπο αρέσει αυτό- «Ω, θα ζήσω την εμπειρία να είμαι Μάστερ» – όχι βέβαια. Οι εμπειρίες σας τώρα έχουν την σοφία του Μάστερ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μαστεροποιούμε  τον άνθρωπο.
ΛΙΝΤΑ: Μαστεροποιούμε;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μου επιτρέπεται να επινοώ λέξεις ( γέλια). Και ξέρεις γιατί;
ΛΙΝΤΑ: Επειδή μπορείς.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Επειδή κάθε λέξη που υπάρχει έχει επινοηθεί ( το κοινό λέει, «Ωωω»)
ΛΙΝΤΑ: Μμμ. Σωστή παρατήρηση.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό είναι ο Μάστερ του προφανούς ( ο Αντάμους γελάει).
ΛΙΝΤΑ: Σωστή παρατήρηση. Σωστή παρατήρηση.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τώρα θα αρχίσω να φτιάχνω λέξεις.

Έτσι λοιπόν,  το θέμα δεν είναι ο άνθρωπος να μαστεροποιηθεί.  Και στην πραγματικότητα, δεν θέλετε κάτι τέτοιο. Το θέμα είναι να ενωθεί η σοφία, κι αυτό σας δίνει μια εντελώς διαφορετική  εμπειρία. Εσείς που το έχετε πραγματικά επιτρέψει, αρχίζετε να συνειδητοποιείτε ότι οι εμπειρίες είναι διαφορετικές. Είναι πολύ διαφορετικές. Τώρα συνδυάζονται με την σοφία, και δεν είναι απαραίτητο ο άνθρωπος να προσπαθεί να έχει τον έλεγχο ή να αναλάβει την σοφία – έτσι κι αλλιώς δεν μπορείτε – μπορείτε να προσποιηθείτε, αλλά πραγματικά δεν μπορείτε να κυριαρχήσετε την σοφία – και ξαφνικά, οι εμπειρίες αλλάζουν.

Κατά κάποιον τρόπο, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να φανταστεί πώς θα ήταν. Δεν θα μπορούσατε. Είναι ένας από τους λόγους, που έπρεπε να κάνω πολλές αποσπάσεις όλα αυτά τα χρόνια. Πολλά, «Κοιτάτε εδώ πάνω, ενώ κάνουμε κάτι εδώ κάτω,» επειδή ο άνθρωπος έχει άποψη σχετικά με το περί τίνος πρόκειται. Και κάποιοι από εσάς έχετε αρχίσει να συνειδητοποιείτε ότι με τίποτα δεν είναι όπως θα μπορούσε να το φανταστεί ο άνθρωπος. Δεν θα μπορούσε. Δεν θα μπορούσε.

Ξέρετε, μιλάμε για μοναδικότητα. Η μοναδικότητα είναι ένας όρος, που υποθέτω ότι τον επινόησαν οι φιλόσοφοι και οι μελλοντολόγοι. Η μοναδικότητα είναι μια λέξη που σημαίνει  όταν η ανθρώπινη εμπειρία – η ανθρωπότητα – φτάνει σε ένα κρίσιμο  σημείο, που δεν μπορούσε ποτέ πριν να φανταστεί, και συμβαίνει με την τεχνολογία. Δεν θα μπορούσατε να προβλέψετε , δεν θα μπορούσατε να βγείτε – ο τυπικός άνθρωπος – και να κοιτάξετε 50 χρόνια από σήμερα και να πείτε, «Να πώς θα είναι ο πλανήτης.» Ξέρετε, υπάρχουν ομάδες και οργανισμοί που το κάνουν αυτό. Θα πέσουν πολύ έξω, επειδή από την προοπτική εδώ κάτω, απλά δεν μπορείτε. Δεν μπορείτε να το φανταστείτε. Δεν είναι μέσα στο qualia του μυαλού, στο υπόβαθρό του, στο σημείο αναφοράς του  μυαλού, κι έτσι δεν μπορεί καθόλου.

Περνάτε μέσα από αυτό, μόνοι σας. Δεν θα μπορούσατε να το είχατε φανταστεί όλο αυτό το πράγμα, να είστε ένας Μάστερ. Αν είχατε, ας πούμε, 10, 20 χρόνια πριν – «Εγώ είμαι ένας Μάστερ» – θα φτιάχνατε εικόνες όπου θα περπατούσατε πάνω στο νερό, θα εμφανίζατε  κάτι στα χέρια σας από το πουθενά, τέτοια πράγματα, κι όλα αυτά είναι makyo.  Δεν έχουν να κάνουν με την Πραγμάτωση.

Έτσι λοιπόν, υπάρχουν αρκετοί από εσάς τώρα που πραγματικά ξεκινάνε να επιτρέπουν την σοφία του Μάστερ, όλων των ενσαρκώσεων, να εισέλθει και να συνδυαστεί με την εμπειρία του ανθρώπου. Τώρα έχουμε μια σοφή εμπειρία, έχουμε μια εμπειρία με ένα νέας μορφής βάθος μέσα της.

Ο άνθρωπος το ήθελε αυτό το νέο βάθος, κατά κάποιον τρόπο. Είχε κουραστεί από την μουντή ζωή, είχε κουραστεί από τις μετενσαρκώσεις, που έμοιαζαν η μία με την άλλη. Ήθελε πολύ αυτή την νέα εμπειρία, αλλά δεν μπορούσε να την φανταστεί. Προσπάθησε. Ο άνθρωπος προσπάθησε να φανταστεί τον νέο κόσμο, την νέα ζωή, το νέο οτιδήποτε, αλλά ξέρετε κάτι, δεν ήταν πραγματικά έτσι. Ήταν απλά μια επανάληψη του παλιού. Ήταν, όπως τόσο συχνά σας λέω, κάπως πιο πλούσια, κάπως πιο νέα και κάπως πιο ευτυχισμένη, αλλά δεν ήταν πραγματικά καινούργια.

Τώρα, ο άνθρωπος έχει μια νέα εμπειρία με την σοφία του Μάστερ και με το Εγώ Είμαι – την συνείδηση Εγώ Είμαι, την Παρουσία του. Μου αρέσει η λέξη «Εγώ Είμαι» παρά η λέξη «θεϊκός». Η λέξη «θεϊκός» παραπέμπει σε θέματα του Ιησού και της Νέας Εποχής. Το  Εγώ Είμαι είναι Παρουσία, είναι επίγνωση. Αυτό είναι όλο. Και αυτό που κάνουμε εδώ είναι, ότι ενσωματώνουμε αυτά τα τρία μαζί, και συμβαίνει αυτή την στιγμή. Και, θα το πω ξανά, ο άνθρωπος δεν μπορεί να το φανταστεί. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να το επιτρέψει.

Στην πραγματικότητα είναι ο Μάστερ που επέφερε την όλη διαδικασία. Είναι ο Μάστερ που θέλει την Πραγμάτωση. Ο άνθρωπος θέλει μια νέα εμπειρία, εκτός από τον Μάστερ με την Πραγμάτωση. Έτσι λοιπόν διανύουμε  αυτή  την συναρπαστική εποχή αυτής της ενσωμάτωσης. Θα μιλήσουμε για αυτό περισσότερο σε λίγο, αλλά για τώρα,  απλά πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή και νοιώστε πού είσαστε.
Νοιώστε πού είσαστε, και νοιώστε το από την προοπτική του ανθρώπου και του Μάστερ. Τι αλλαγές, τι προκλήσεις υπάρχουν στην διαδρομή.

Η Πραγμάτωση είναι πράγματι ένα από τα πιο απλά πράγματα. Είναι τόσο απλή. Αλλά εξαιτίας της απλότητάς της, κατά καιρούς γίνεται πολύπλοκη και δύσκολη.  Είναι τόσο απλή αλλά είναι καλυμμένη με makyo  και κακουχίες και δυσκολίες και πολύ αυτοεξέταση σε συνδυασμό με αυτοαπομόνωση.
Είναι πραγματικά πολύ απλή, κι αυτό είναι που θα μάθει από την εμπειρίας σας η επόμενη ομάδα, που θα έρθει μετά από εσάς. Εδώ… εδώ πάνω. Ελάτε εδώ πάνω. Για εσάς που μας παρακολουθείτε από το ίντερνετ, να σας πω ότι υπάρχει μια μικρή αναστάτωση σε αυτή την πλευρά, τεχνικά προβλήματα. Νομίζω ότι σας έχω πει πολλές φορές ότι θα έχετε πολλά προβλήματα με την τεχνολογία.
ΛΙΝΤΑ: Εσύ φταις.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, εγώ φταίω, όπως πάντα. Αλλά… πολλά προβλήματα. Έτσι λοιπόν, έχουμε έναν εφεδρικό, έναν παλιό παραδοσιακό πίνακα, τον οποίο θα τοποθετήσουμε εδώ σε λίγο, πιστεύω ( γέλια).

Είπα και πριν, έκανα μια τολμηρή δήλωση,  ότι αυτή είναι η πρώτη ομάδα ανθρώπων που φτάνουν στην Πραγμάτωση. Με αμφισβήτησαν , όταν έδωσα παραδείγματα από άλλες ομάδες – ούτε κατά διάνοια. Οι άλλες ομάδες με τους γκουρού τους, με τα συστήματά τους, με τους πειθαρχικούς τους κανόνες και τα θέματά τους – ούτε κατά διάνοια. Ήταν στο μονοπάτι , αλλά πολύ πιο πίσω. Αυτή, ειλικρινά, είναι – και το τσέκαρα στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων – είναι πραγματικά η πρώτη των πρώτων ομάδα ανθρώπων  που φτάνουν στην Πραγμάτωση. Και δεν είναι κάτι πνευματικό ή θρησκευτικό. Δεν ξέρω ειλικρινά πώς θα το θέτατε, αλλά είναι ένα γίγνεσθαι. Αυτό είναι. Είναι η πρώτη ομάδα. Όλοι οι άλλοι Αναληφθέντες Δάσκαλοι το έκαναν ατομικά. Είναι η πρώτη φορά όλων των εποχών, εξαιτίας της συγχρονικότητας και πραγμάτων όπως  η τεχνολογία, που κάποιες φορές πετυχαίνει και κάποιες άλλες όχι, εξαιτίας αυτού που αποκαλώ το Όνειρο της Ατλαντίδας, είναι η πρώτη  ομάδα όλων των εποχών που έρχεται στην Πραγμάτωση.

Πολλές άλλες ομάδες έχουν μελετήσει τα πνευματικά και τα άγια και τα ιερά κείμενα. Πολλές άλλες ομάδες έχουν προχωρήσει μαζί σε έναν δρόμο, έχουν προχωρήσει μαζί στον ιερό τους δρόμο, αλλά δεν έχουν φτάσει τόσο μακριά για πολλούς λόγους, κι αυτό πραγματικά μου στρώνει τον δρόμο για την ερώτηση της ημέρας…
ΛΙΝΤΑ: Ωωω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … αυτό που τώρα ονομάζουμε Η Σοφία των Σώμπρα.

Η Σοφία των Σώμπρα

Ξέρετε, μόνο τελευταία αρχίσαμε να την αποκαλούμε σοφία, γιατί πριν δεν μπορούσα να την εντάξω στην κατηγορία της σοφίας. Ήταν απλά απαντήσεις σε ερωτήσεις. Αλλά τώρα την αποκαλούμε…
( παίζει το βίντεο)
Και τώρα είναι η ώρα για την Σοφία των Σώμπρα!

Ωραία. Σαν μια κακή παράσταση, κάτι που μερικές φορές είναι ( γέλια). Οκ, ανάψτε τα φώτα, παρακαλώ. Λίντα, στο μικρόφωνο.

Η ερώτηση είναι, λέω ότι αυτή είναι πραγματικά η πρώτη των πρώτων ομάδων που βαδίζει στην Πραγμάτωση και παραμένει μέσα στο σώμα, παραμένει στον πλανήτη. Γιατί τόσα πολλά συστήματα και προγράμματα αυτοβοήθειας,  γιατί δεν είναι αποτελεσματικά, υπό την έννοια της φώτισης και της Πραγμάτωσης;

Υπάρχουν πολλά συστήματα αυτοβοήθειας, κι όλοι σας έχετε ξοδέψει πολλά χρήματα σε αυτές. Υπάρχουν πολλά  πνευματικά, θα έλεγα,  γκουρού μαθήματα εκεί έξω και κάποιοι από εσάς τα έχετε παρακολουθήσει. Κάποιοι από εσάς ήσασταν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε άσραμ. Κάποιοι από εσάς πληρώσατε πάρα πολλά χρήματα για να έχετε πειθαρχία ,για να υποφέρετε και για να σας λένε πόσο χαζοί είστε. Όχι εδώ, φυσικά, αλλά σε άλλα μέρη. Γιατί δεν είναι αποτελεσματικά υπό την έννοια της Πραγμάτωσης; Λίντα, παρακαλώ.
ΛΙΝΤΑ: Εσύ, με θερμοπαρακαλούσε ( στην Μαίρη Σου).
ΜΑΙΡΗ ΣΟΥ: ( γελώντας) Όντως.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, καλή μου.
ΜΑΙΡΗ ΣΟΥ: Πιστεύω ότι προσεγγίζουν το θέμα από έξω αντί από μέσα, κάτι που είναι καινούργιο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Το προσεγγίζουν από έξω. Οκ, ωραία. Ωραία. Καλή απάντηση. Βλέπετε; Βλέπετε την σοφία; Ω! Ακτινοβολεί. Οκ. Γιατί κάποια από τα μαθήματα αυτοβοήθειας και κάποια πνευματικά μαθήματα δεν είναι τόσο αποτελεσματικά υπό την έννοια της Πραγμάτωσης; Μάλιστα, κύριε;.
ΒΙΝΣ: Έχουν το δικό τους πρόγραμμα για σένα, αντί να έχεις το δικό σου ,για τον εαυτό σου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Τέλεια. Τέλεια. Ωραία. Κάνα δυο ακόμα. Αυτά τα προγράμματα αυτοβοήθειας και τα μαθήματα, πώς και τελικά δεν φέρνουν αποτέλεσμα;
ΤΖΟΕ: Δεν βγάζουν χρήματα έτσι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν βγάζουν  χρήματα έτσι.
ΤΖΟΕ: Δεν βγάζουν χρήματα αν αποκτήσεις επίγνωση.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω! Οκ. Σαν να λέμε, έχουν επενδύσει σε αυτό.
ΤΖΟΕ: Λοιπόν, ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οπότε, δεν φτάνεις ποτέ εκεί.
ΤΖΟΕ: Ε, ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ενδιαφέρον. Οπότε, μια επένδυση. Με άλλα λόγια, ο θεραπευτής ποτέ δεν θεραπεύει πλήρως τον κόσμο. τους λέει συνέχεια, «Ω, έχεις ένα καινούργιο πρόβλημα.»
ΤΖΟΕ: Ε, ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία, ωραία. Οκ. Ήσουν σε κάποιο τέτοιο μέρος;
ΤΖΟΕ: Ε, ναι! ( γέλια) Όλοι μας ήμασταν, έτσι δεν είναι;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τι σε έκανε να φύγεις; Γιατί έφυγες;
ΤΖΟΕ: Η επίγνωση.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Ω! Εσείς παιδιά είστε πολύ καλοί. Δεν μπορώ πια να σας παίξω( γέλια). Είναι πολύ ενοχλητικό αυτό. Ξέρετε, δεν έχω κάτι να σας αντικρούσω.
ΛΙΝΤΑ: Θέλεις να σου βρω εγώ κάποιον; Θέλεις να σου βρω κάποιον με  μια διαφορετικού τύπου ενέργεια;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ε, αυτό θα ήταν πολύ προφανές τώρα! ( γελάνε) «Οκ, όχι άλλη σοφία. Τι θα λέγατε για Σώμπρα βλακεία!» Μπουμ! ( γέλια) Δεν θα ήθελα να δώσεις το μικρόφωνο σε κάποιον τέτοιο.  Όχι, ας παραμείνουμε στην σοφία. Είναι πραγματικά πολύ καλές και δείχνουν κάτι, ότι επιτρέπετε την σοφία. Και προσέξτε όταν δίνονται οι απαντήσεις. Παλιότερα, όταν δίνατε απαντήσεις υπήρχε μια διανοητική ανταπόκριση με πολύ τραύλισμα και πολύ – βλέπατε το άτομο  να πηγαίνει εδώ πάνω (στο κεφάλι) για να δώσει μια διανοητική απάντηση. Εσύ, αγαπητέ κύριε, μιλάς κατευθείαν από την καρδιά, όχι  makyo, καθαρή απάντηση. Αυτή είναι η σοφία.
ΤΖΟΕ: Ε, ναι! ( κι άλλα γέλια).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και δεν του πήρε  15 λεπτά για να πει την ιστορία του. Θέλω να πω, είναι ακριβώς εδώ. Αυτό είναι σοφία. Θυμάστε τότε παλιά, που μαζευόμασταν , έκανα  μια ερώτηση, και κάποιος μιλούσε και μιλούσε και μιλούσε και μιλούσε, και μετά εγώ τον διέκοπτα με αγένεια λέγοντάς του, «Πίσω στην ερώτηση, στην περίληψη. Ποια είναι η απάντηση;» Εσείς παιδιά, δεν έχετε πια πλάκα ( γέλια), επειδή δεν το κάνετε αυτό. Οπότε, ας συνεχίσουμε. Θα δούμε.
ΛΙΝΤΑ: Οκ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Παρακαλώ συνεχίστε. Προγράμματα αυτοβοήθειας, αυτά τα φερόμενα ως πνευματικά μαθήματα. Και, με την ευκαιρία να σας πω, θα κάνω μια στάση εδώ πριν απαντήσετε. Ο Κάλντρε  μου κάνει παράπονα κάθε τρεις και λίγο – καθημερινά – ότι εκείνος και η Λίντα λαμβάνουν άσχημα emails – το ίδιο και η Μπόνι-  ότι κάνω αγενείς δηλώσεις λέγοντας ότι  πολλά από αυτά τα μαθήματα είναι εντελώς…
ΛΙΝΤΑ: Θεέ μου!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … αντιγραφές ( ο Αντάμους γελάει). Χελόου! Ή makyo. Είναι. Είναι. Αλλά μην κατηγορείτε αυτούς που τα κάνουν. Να κατηγορείτε τους ανθρώπους που τα παρακολουθούν. Ναι, τα παρακολουθούν. Γιατί; Λοιπόν, ας συνεχίσουμε. Ναι.
ΑΛΑΓΙΑ: Από την εμπειρία μου ,που μόλις αποφοίτησα από το κολλέγιο, παρακολουθούσα μαθήματα όπου καθόμουν κι έλεγα, «Λοιπόν, αυτό το ξέρω, λοιπόν αυτό το ξέρω»  την ώρα της παράδοσης. Αλλά πάλι, υπήρχαν πράγματα που δεν τα ήξερα καλά. Οπότε ήθελα να εξασκηθώ λίγο περισσότερο. Αλλά πραγματικά ήξερα. Πραγματικά ήξερα, ακριβώς όπως ξέρω την σοφία μου, και δεν θέλω πια να επιστρατεύσω κανέναν άλλον ή να συνεχίσω. Αποφοίτησα. Αποφοίτησα ( το κοινό χειροκροτάει).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Καταπληκτικό.
ΑΛΑΓΙΑ: Τελείωσα. Τελείωσα, τελείωσα, τελείωσα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Καταπληκτικό. Από τι;
ΑΛΑΓΙΑ: Εγώ Είμαι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εγώ Είμαι. Ωραία. Οπότε αποφοίτ-…
ΑΛΑΓΙΑ: Αποφοίτησα  σαν Εγώ Είμαι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Και πήρες το πτυχίο σου;
ΑΛΑΓΙΑ: Το πήρα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το δίπλωμά σου και όλα τα υπόλοιπα;
ΑΛΑΓΙΑ: Πτυχία.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σε τι πράγμα πήρες πτυχίο;
ΑΛΑΓΙΑ: Ένα πτυχίο στις επιχειρήσεις, ένα πτυχίο στα πληροφοριακά συστήματα υπολογιστών.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, νόμιζα ότι εννοούσες ότι αποφοίτησες από το να είσαι απλά ένας άνθρωπος, ένας μουντός άνθρωπος και τώρα είσαι… α! Νόμιζα…
ΑΛΑΓΙΑ: Εγώ Είμαι!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Νόμιζα ότι το «W» ( στο πουκάμισό της) σημαίνει «Wise» (* σοφία) «Wise Master».
ΛΙΝΤΑ: Ουάου!
ΑΛΑΓΙΑ: Ναι, «Wise Master». Μερικές φορές ήταν, «I wonder why?» (γέλια)   ( * Αναρωτιέμαι γιατί). Γιατί;!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί, γιατί, γιατί, γιατί;
ΑΛΑΓΙΑ: Αναρωτιέμαι, αναρωτιέμαι, αναρωτιέμαι, γιατί. Αλλά ναι, ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, πήρες ένα ανθρώπινο πτυχίο.
ΑΛΑΓΙΑ: Ανθρώπινο πτυχίο. Ικανοποίησα μια επιθυμία του ανθρώπου και το δημιούργησα χωρίς χρέος. Τι λες γι αυτό;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ουάου. Ουάου.
ΑΛΑΓΙΑ: Κι έτσι ένοιωσα πραγματικά…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Συγχαρητήρια.
ΑΛΑΓΙΑ: Σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλλά πρέπει να σου κάνω μια ερώτηση.
ΑΛΑΓΙΑ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πότε θα αποφοιτήσεις στην Πραγμάτωση;
ΑΛΑΓΙΑ: Αυτή την στιγμή.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν νομίζω.
ΑΛΑΓΙΑ: Οκ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν νομίζω. Κι αυτό είναι πραγματικά το σημερινό μας θέμα συζήτησης – εσείς και η αποφοίτησή σας ( ο Αντάμους γελάει). Θα μιλήσουμε όλοι γι αυτό.
ΑΛΑΓΙΑ: Γι αυτό το ανέφερα. Είπες…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, σήμερα θα μιλήσουμε γύρω από το «γιατί», «γιατί όχι». Ναι. Σας ακούω  όλους σας να λέτε, «Είμαι έτοιμος,» αλλά…
ΑΛΑΓΙΑ: Το λέω ψεύτικα  μέχρι να το καταφέρω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … Δεν είμαι και τόσο σίγουρος. Το λες ψεύτικα…
ΑΛΑΓΙΑ: Το λέω ψεύτικα μέχρι να το καταφέρω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: …. Μου αρέσει αυτό. Το λες ψεύτικα μέχρι να το καταφέρεις.
ΑΛΑΓΙΑ: Το λέω μέχρι να συμβεί.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό είναι οκ, επειδή έτσι απομακρυνόμαστε κάπως  για λίγο και φτάνουμε εκεί. Γι αυτό είμαι ενθουσιασμένος και γι αυτό είμαι τόσο περήφανος μπαμπάκας στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων αυτές τις μέρες, σαν παγώνι. Ω! Πραγματικά ενοχλώ πολύ κάποιους από τους άλλους. Ναι.
ΛΙΝΤΑ: Αυτό είναι πιστευτό ( γέλια).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι όλους. Υπάρχουν μερικοί που με συμπαθούν ( ο Αντάμους γελάει).
ΑΛΑΓΙΑ: Εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτά που κάνουμε έτσι ώστε εσύ…
Ξέρεις, έτσι ώστε να μπορείς να νοιώθεις περήφανος για εμάς.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είμαι!
ΑΛΑΓΙΑ: Και σας έφερα μια τούρτα αποφοίτησης – με πίτσα .Υπάρχει  μια τούρτα αποφοίτησης για να την ευχαριστηθείτε όλοι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι μια τούρτα αποφοίτησης που είναι πίτσα; ( γέλια)
ΑΛΑΓΙΑ: Όχι. Υποθέτω θα έχουμε πίτσα αργότερα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Έχω λίγο καιρό εδώ στον πλανήτη, αλλά οι άνθρωπο πραγματικά συνδυάζουν την πίτσα και την τούρτα μέσα σε ένα γεύμα;
ΑΛΑΓΙΑ: Ναι. Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ουφ! Τι θα λέγατε να προσθέτατε λίγο φρέσκο ψάρι και να το κάνετε πραγματικά αλλόκοτο; ( γέλια) Εγώ, εγώ… ντιαξ! Ξέρετε, στην τελευταία μου ενσάρκωση , η αίσθηση ενός γεύματος ήταν νιφάδες βρώμης, μέλι και καρύδια.
ΑΛΑΓΙΑ: Μου αρέσει αυτό. Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι έτσι, όταν ακούω τους ανθρώπους να λένε, ότι θα φάνε πίτσα και πιθανών όχι καμιά σπουδαία πίτσα – συγνώμη Σάντρα. Όχι πραγματικά σπουδαία πίτσα. Την μύρισα. Ντιάξ!
Δεν την τρώω, αλλά την έχω μυρίσει. Και μετά την συνδυάζετε με τι είδους τούρτα;
ΑΛΑΓΙΑ: Λοιπόν, στην πραγματικότητα η σοκολάτα αρέσει σε όλους εδώ πέρα.  Οπότε η μισή τούρτα είναι σοκολάτα, η άλλη μισή είναι λεμόνι με γέμιση βατόμουρο  και λευκή ζαχαρόπαστα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα συνδυάσετε σοκολάτα και λεμόνι; ( γέλια).
ΑΛΑΓΙΑ: Σοκολάτα και λεμόνι και βατόμουρο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τι συνέβη στον πλανήτη από την τελευταία μου ενσάρκωση;
ΑΛΑΓΙΑ: Και βατόμουρο και ζάχαρη!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν, το βατόμουρο ταιριάζει με την σοκολάτα.
ΑΛΑΓΙΑ: Το βατόμουρο ταιριάζει και με το λεμόνι.ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Στην πραγματικότητα, όχι. Ενεργειακά, δεν ταιριάζουν.
ΑΛΑΓΙΑ: Στην πραγματικότητα, ταιριάζουν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν ταιριάζουν.
ΑΛΑΓΙΑ: Λοιπόν, θα πρέπει να το δοκιμάσεις.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν το έχω δοκιμάσει και, θα το πω ξανά, είμαι ο Κύριος Νιφάδες Βρώμης. Οπότε, ναι.Θα πρέπει να φάμε μαζί κάποια στιγμή. Νιφάδες βρώμης.
ΑΛΑΓΙΑ: Και θα βάλω και  ξερά δαμάσκηνα μέσα, απλά για να το κάνω…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν νομίζω ότι θα έτρωγα  ξερά δαμάσκηνα, αλλά ( η Αλάγια γελάει).
ΑΛΑΓΙΑ: Μεγάλωσα σε μια χώρα με ξερά δαμάσκηνα. Τι να πω;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Στα αλήθεια ομολογείς ότι μεγάλωσες σε μια χώρα με ξερά δαμάσκηνα;
ΑΛΑΓΙΑ: Στο Σαιν Χοσέ, στην Καλιφόρνια, με εκείνους τους τρεις στο βάθος, είχαμε μια συζήτηση για το Σαιν Χοσέ. Γεννήθηκα και μεγάλωσα τρεις γενιές στο Σαιν Χοσέ, στην Καλιφόρνια, και καλλιεργούσαμε δαμάσκηνα, που τα αποξηραίναμε.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πώς μπορεί κάποιος να αναληφθεί από δαμάσκηνο σε ξερό δαμάσκηνο;
ΑΛΑΓΙΑ: Με την αποξήρανση ( γέλια). Αποξηραίνεις αυτές τις βεντούζες…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είσαι πολύ γρήγορη για μένα!
ΑΛΑΓΙΑ: Εσύ με δίδαξες!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα μπορούσε να γίνει όπως σε έναν άνθρωπο;
ΑΛΑΓΙΑ: Να τον ξεζουμίσεις!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν, μάλλον θα το ορίσω αλλιώς. Έτσι λοιπόν, έχουμε εδώ ένα δαμάσκηνο.
ΑΛΑΓΙΑ: Ένα δαμάσκηνο, ένα υπέροχο δαμάσκηνο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ένα υπέροχο δαμάσκηνο, αλλά κάποια μέρα πέφτει από το δέντρο στο έδαφος, χτυπάει το κεφάλι του και μένει εκεί ξαπλωμένο, και τι μπορεί να κάνει; Σαν να λέει, «Ει, θέλω να ξαναγίνω δαμάσκηνο.» Και πάει κάπως έτσι, «Με τίποτα. Ποτέ πια δεν θα ξαναγίνεις δαμάσκηνο.» Τι να κάνει; Τι να κάνει το δαμάσκηνο; Να πάρει μια βαθιά αναπνοή και να επιτρέψει- «Θα επιτρέψω στον εαυτό μου να γίνω αποξηραμένο δαμάσκηνο.»
ΑΛΑΓΙΑ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μέσω του Επιτρέπω.
ΑΛΑΓΙΑ: Στην πραγματικότητα, τα συλλέγουν και τα βάζουν σε σχάρες αποξήρανσης στον ήλιο μέχρι να ξεραθούν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οπότε δεν είναι ελεύθερη ποικιλία.
ΑΛΑΓΙΑ: Ναι ( γέλια). Δεν είναι ελεύθερη ποικιλία ( γελάνε). Δεν είναι ελεύθερη ποικιλία. Όχι ( γελάει). Τα φτιάχνουν οι άνθρωποι, οπότε δεν είναι ελεύθερη ποικιλία.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Να υποφέρουν στον ήλιο. Πόσο τυπικό για τους ανθρώπους! ( η Αλάγια γελάει)
ΛΙΝΤΑ: Πού το πας;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κατευθείαν  στο μικρόφωνο πίσω σε σένα.
ΑΛΑΓΙΑ: Αυτές οι συζητήσεις μας!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σίγουρα αυτό θα μπει στις κομμένες σκηνές ( γέλια). Με άλλα λόγια, βγάλτε το έξω.
ΑΛΑΓΙΑ: Μην το βγάλετε. Είναι πάρα πολύ καλό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μμ. Όπως και να χει, συγχαρητήρια για την αποφοίτησή σου. Αλλά τώρα που έκανες την ανθρώπινη αποφοίτησή σου, τώρα θα πάμε πραγματικά να κάνουμε την αποφοίτηση. Ωραία. Ωραία.
ΑΛΑΓΙΑ: Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Αλλά η ενέργειά σου έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία τέσσερα  με πέντε χρόνια. Απίστευτο. Ναι, ναι. Ωραία. Θα μπορούσα να πάρω μια φωτογραφία σου να την δείξω απόψε στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων;
ΑΛΑΓΙΑ: Βεβαίως.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ, έχει κάποιος – Ω, Ντέιβ! Ναι! Τράβηξέ την! Τι σκεφτόμουν; Έλα εδώ πάνω. Όχι, πρέπει να την πάρω μαζί μου.
ΑΛΑΓΙΑ: Σε ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πρέπει να την πάρω μαζί μου στο κλαμπ ( το κοινό λέει, «Ωωω» καθώς είναι μια υπέροχη φωτογραφία). Και, θα μπορούσα να φορέσω το καπέλο σου;
ΑΛΑΓΙΑ: Βεβαίως ( γέλια).
ΛΙΝΤΑ: Το κεφάλι σου είναι πολύ μεγάλο.
ΑΛΑΓΙΑ: Αποφοίτησα με επαίνους.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω! Ουάου. Ωραία. Σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ για την απόσπαση.
ΑΛΑΓΙΑ: Παρακαλώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πίσω στην ερώτηση. Γιατί όλα αυτά δεν λειτουργούν; Αυτά τα προγράμματα αυτοβοήθειας, αυτά τα πνευματικά μαθήματα, οι πειθαρχίες, είναι αποτελεσματικά μέχρις ενός σημείου. Αλλά γιατί δεν βοηθάνε στην Πραγμάτωση, στο να φτάσει κανείς στην Πραγμάτωση; Μάλιστα, κύριε.
ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Μπιπ, μπιπ, μπιπ! Μισό λεπτό. Μπιπ, μπιπ, μπιπ! Ω, συγνώμη. Ναι. Ήταν…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το σκουπιδιάρικο που πάρκαρε.
ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Ήταν ένα σκουπιδιάρικο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το σκουπιδιάρικο. Ο Κουτχούμι, τον περασμένο μήνα. Οκ, περίφημα. Πώς ήταν ο προηγούμενος μήνας για σένα; Ξεφορτώθηκες αρκετά σκουπίδια;
ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Ναι!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Ωραία. Απλά τσεκάρω την ενέργειά σου. Ναι. Ε, υπάρχει κάτι που πρέπει να το ξεφορτωθούμε σήμερα.
Αλλά είναι εντάξει. Δεν είναι και τόσο μεγάλο. Έτσι λοιπόν γιατί- Ντέιβιντ, εσύ πέρασες από πολλά τέτοια… ξόδεψες αρκετά δολάρια σε  όλα αυτά.
ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Βέβαια.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ξόδεψες αρκετό χρόνο.
ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί δεν είναι ικανά να σε φέρουν στην Πραγμάτωση;
ΝΤΕΪΒΙΝΤ: Είναι  κυρίως διανοητικά.  Σκληρή προσπάθεια, κόπoς.. πειθαρχία…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.
ΝΤΕΪΒΙΝΤ: … και δεν συμπεριλαμβάνουν το πιο ουσιαστικό συστατικό – Επιτρέπω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν θα μπορούσες να τα πεις καλύτερα. Ο Ντέιβιντ μόλις τα συνόψισε. Είχα σκοπό να το τραβήξω λίγο ακόμα, αλλά δεν μπορώ. Ο Ντέιβιντ συνόψισε αυτά που είπατε όλοι σας.

Πρώτα από όλα, δεν είναι δικά σας. Δεν είναι δικά σας, και είναι μια καλή επισήμανση  για όλους σας, αν είστε θεραπευτές οποιουδήποτε είδους. Πρώτα από όλα, αν θεωρείτε τον εαυτό σας ενεργειακό εργάτη, θεραπευτή, καλό είναι να καταλάβετε τί είναι η ενέργεια  πριν συνεχίσετε την δουλειά σας. Πρέπει να είστε σε θέση να καταλάβετε, να προσδιορίσετε για σας τους ίδιους τί είναι η ενέργεια. Διαφορετικά, παίζετε με κάτι πολύ ισχυρό, που στο τέλος θα σας οδηγήσει στην σαγήνη της εξουσίας.Οπότε, αν είστε ενεργειακός εργάτης, αν έτσι θεωρείτε τον εαυτό σας – δεν έχει κάτι κακό αυτό – αλλά πρέπει να καταλάβετε τι είναι η ενέργεια.

Ο λόγος για τον οποίο δεν είναι αποτελεσματικά αυτά τα μαθήματα είναι ότι δεν είναι δικά σας. Είναι κάποιου άλλου. Είναι το Ρέικι κάποιου άλλου, η εξισορρόπηση της ενέργειας κάποιου άλλου, κάποιου άλλου η φυσική ή ψυχική εξισορρόπηση. ,

Αυτά που μάθατε στα μαθήματα που κάνατε σας έφεραν σε αυτό το σημείο, αλλά δεν θα σας πάνε στην Πραγμάτωση. Πρέπει να είναι δικά σας, κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Είναι ένα από τα σημεία κλειδιά  σήμερα. Όταν φτάνετε σε αυτό το σημείο, δεν μπορείτε να βασίζεστε πια σε κάποιον άλλον- σε κάποιου άλλου τα συστήματα, στους πειθαρχικούς κανόνες κάποιου άλλου, στα ωμ και στους ψαλμούς κάποιου άλλου, σε καταλύματα ιδρώτα ή οτιδήποτε κι αν είναι αυτό- επειδή αυτό το άτομο δεν έχει φτάσει στο σημείο που είστε εσείς. Δεν σας έφερε σε αυτό το σημείο το άτομο που έχει αναπτύξει αυτά τα μαθήματα. Οπότε, γιατί να σπουδάζετε  στο κολλέγιο και να σας κάνει μάθημα  κάποιος που είναι στην Τρίτη λυκείου; Η ενέργεια, η συνείδηση δεν είναι δική σας και δεν θα λειτουργεί πια.

Δεν υπάρχει πια συμβατότητα με το πρόγραμμά τους. Και, όπως ανέφερε ο Ντέιβιντ αλλά και πολλοί από εσάς, είναι πολύ διανοητικό. Είναι πολύ, πολύ διανοητικό. Είναι πειθαρχία. Θα σας εγκλωβίσει μέσα του. Αρχικά, είναι πολύ, πολύ καλό, και θα βάλει σε κίνηση κάποια πράγμα τα. Αλλά μετά θα σας αποπλανήσει, θα σας κάνει να μείνετε εκεί- και όχι πάντα για τα χρήματα, αλλά κάποιες φορές- θα σας κάνει να βασίζεστε πάνω του. Φτάνετε σε αυτό το σημείο του ταξιδιού σας και τα παρατάτε όλα αυτά. Τα τιμάτε, τα ευλογείτε που ήρθαν στην ζωή σας, αλλά συνειδητοποιείτε ότι δεν πρόκειται να σας  πάνε στην Πραγμάτωση.

Επιτρέπω

Υπάρχει κάτι σε αυτό το σημείο, απλά ένα πράγμα κι αυτό είναι το Επιτρέπω. Αυτό είναι. Το Επιτρέπω μπορεί να γίνει  πολύ τρομακτικό, επειδή δεν βασίζεστε σε κάποιον ή σε κάτι άλλο.

Όταν έρχομαι εδώ πάνω στα Shouds ή στα σεμινάρια και στις συγκεντρώσεις, σας λέω μια ιστορία. Δεν σας λέω τι να κάνετε. Δεν αναπτύσσουμε νέα συστήματα. Μερικές φορές σας δείχνω πώς είναι η δομή των πραγμάτων, σας βοηθάω να προσδιορίσετε πράγματα που ήδη ξέρετε, αλλά δεν ήσασταν σίγουροι πώς να τα βάλετε μέσα σε λέξεις. Δεν υπάρχει τίποτε στην δουλειά που κάνουμε μαζί- στον Βυσσινί Κύκλο, στην δουλειά των Σώμπρα, σε τίποτε από αυτά – που να είναι ένα σύστημα το οποίο πρέπει να ακολουθήσετε. Δεν χρειάζεται να ξεκινήσετε από κάπου και να καταλήξετε κάπου, να πάτε σε διαφορετικά επίπεδα ή οτιδήποτε άλλο. Απλά, σε αυτό το σημείο δεν λειτουργούν και μπορεί πραγματικά να στραφούν εναντίον σας.

Το Επιτρέπω είναι – και ξέρω ότι κάποιοι γυρίζετε τα μάτια σας, σας είδα,  και λέτε, «Ω, πάλι θα μιλήσουμε για το Επιτρέπω.» Ναι, επειδή είναι το μοναδικό και πλέον σημαντικό πράγμα που μπορείτε να κάνετε τώρα για τον εαυτό σας. Παλιά, ακολουθούσατε  άλλους. Παρακολουθούσατε τα μαθήματά τους. Παίρνατε τα προγράμματα αυτοβοήθειας τα δικά τους. Όχι, αφορά μόνο εσάς . Εσείς, ο Μάστερ, και το Εγώ Είμαι, και επιτρέπετε αυτή την ενσωμάτωση. Δεν είναι τα λόγια που λέω. Δεν σας δίνω συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Απλά επαναλαμβάνω, επανέρχομαι στα Shoud μας και σας λέω αυτά που ήδη ξέρετε, σε ποιο σημείο του δρόμου σας βρίσκεστε.

Τελικά, από εδώ και στο εξής, όλα έχουν να κάνουν με το Επιτρέπω. Και είναι πραγματικά αρκετά εντυπωσιακό, επειδή, θα μπορούσατε να πείτε,  το Επιτρέπω είναι τώρα το εύκολο μοντέλο, το φυσικό, το μοντέλο του αυτόματου πιλότου. Με το Επιτρέπω, δεν χρειάζεται να είστε στην καθημερινή πειθαρχία. Με το Επιτρέπω, δεν χρειάζεται να κάνετε κάποια παράξενη δίαιτα. Δεν χρειάζεται να ακολουθείτε κάποιον γκουρού, τίποτε από όλα αυτά. Είστε απλά και μόνο εσείς και Εσείς και Εσείς- ο εαυτός σας, η ανθρώπινη εμπειρία, ο Μάστερ της σοφίας, η Εγώ Είμαι Παρουσία- φιου!- απλά τα επιτρέπετε όλα. Όχι πια μελέτη, όχι πια δουλειά, όχι πια άγχος, όχι πια makyo. Όλα έχουν να κάνουν με το Επιτρέπω.

Ας αφιερώσουμε ένα λεπτό για να το κάνουμε. Υπήρξαν  πολλές παρεξηγήσεις  γύρω από το Επιτρέπω. Είναι σαν να επιτρέπουμε τα πάντα εκεί έξω. Όχι, όχι. Επιτρέπουμε τον Μάστερ, τον άνθρωπο, το Εγώ Είμαι. Και όσο απλό κι αν ακούγεται, ξέρετε, πολλοί άνθρωποι το φοβούνται, επειδή φοβούνται τον εαυτό τους. Φοβούνται ότι, αν ανοιχτούν, ξαφνικά θα εισβάλλει μέσα τους ο Σατανάς ή κάποια σκοτεινή δύναμη ή εξωγήινοι ή κάτι. Είναι ένας παλιός φόβος. Είναι ένας θρησκευτικός φόβος. Είναι  φόβος για τον εαυτό.

Όταν ανησυχούν για το Επιτρέπω, όταν ανησυχούν μήπως ανοιχτούν, μήπως γκρεμίσουν τους τοίχους, τις άμυνες, όταν ανησυχούν μήπως εισβάλλει κάποια σκοτεινή δύναμη, στην ουσία ανησυχούν για τον εαυτό τους. Θέλω να πω, τελικά, ρίχνουν το φταίξιμο προς τα έξω, σε μια εξωτερική σατανική οντότητα.

Υπάρχουν ακόμα Σώμπρα – όχι πολλοί, αλλά ακόμα υπάρχουν – που επιμένουν ότι υπάρχουν εξωγήινοι που τους κάνουν πρωκτικές εξετάσεις, εξωγήινοι που κολλάνε στο σώμα τους και ότι υπάρχουν εξωτερικές σατανικές σκοτεινές δυνάμεις  που είναι γύρω τους. Όχι. Όχι, όχι, όχι. Αυτό δεν συμβαίνει ποτέ. Ξέρετε, όλο αυτό – ξεχνάω πώς το λέτε, Λίντα, εσύ ξέρεις την λέξη. Κάτι σαν poltergeist…

ΛΙΝΤΑ: Εξορκισμός, δαιμονική κατάληψη – 99.999 τοις εκατό των περιπτώσεων δεν έχουν να κάνουν με εξωτερικές δυνάμεις. Είναι από μέσα. Είναι το εσωτερικό σκοτάδι. Είναι πολύ πιο εύκολο να ασχοληθεί κανείς με αυτά όταν τα τοποθετεί εξωτερικά, όταν λέει, «Μου επιτέθηκαν σκοτεινές εξωγήινες ενέργειες.» Πολύ πιο εύκολο, επειδή τότε είναι θύμα, και συνεχίζει να παίζει με αυτή την ανθρώπινη εμπειρία και τι εμπειρία! Αλλά τελικά αναγνωρίζετε  ότι είναι το δικό σας σκοτάδι.  Αυτοί οι δαίμονες, αυτά τα σκοτεινά όντα, είναι ο δικός σας εαυτός.

Έτσι λοιπόν, όταν κανείς μπαίνει στο Επιτρέπω, είναι μια  τρομακτική αίσθηση εμπιστοσύνης στο Εγώ Είμαι. Μια τρομακτική εμπιστοσύνη. Αλλά επίσης, τώρα είναι εύκολο, σαν να παίρνετε μια βαθιά αναπνοή. Κάνατε όλη την σκληρή δουλειά, είμαστε εδώ, και τώρα απλά Επιτρέπω.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό. Απλά Επιτρέπω.

Είδα και πάλι το μάτι σας να γυρνάει. Ξέρω ότι μιλάμε πολύ για το Επιτρέπω, αλλά είναι το πιο πολύτιμο δώρο που μπορείτε να κάνετε τώρα στον εαυτό σας. Επιτρέπω τον Εαυτό, Επιτρέπω την ενσωμάτωση του Μάστερ με την Εγώ Είμαι Παρουσία. Επιτρέπω σε αυτή την κάμπια που ήταν μέσα στο κουκούλι της να αναδυθεί τώρα. Αυτό είναι.  Δεν έρχεται μέσω σκληρής δουλειάς, διανοητικών ασκήσεων, μάντρας ή οτιδήποτε άλλο σε αυτό το σημείο. Όλα γίνονται μέσω του Επιτρέπω μια πολύ φυσιολογική διαδικασία. Αυτό είναι.

Πολλοί από εσάς θα διδάξετε, όχι απαραίτητα μπροστά σε μια ομάδα, αλλά θα μοιραστείτε την σοφία σας με άλλους. Ίσως ένας προς έναν, ίσως μέσα από ένα βιβλίο ή σε μια τάξη ή κάτι τέτοιο. Μην διδάξετε πειθαρχία, συστήματα. Μην διδάξετε αυστηρούς ιεραρχικούς τύπους του στυλ Επίπεδο Ένα, Επίπεδο Δύο, Επίπεδο Τρία . Στο τέλος, κάτι τέτοιο δεν θα εξυπηρετήσει τον άνθρωπο και μια από τις προκλήσεις που κρύβει μέσα του , ενέχει  μια τρομακτική αποπλάνηση εξουσίας.

Τώρα ξέρουμε, ξέρετε ότι η εξουσία είναι μια ψευδαίσθηση, αλλά η εξουσία είναι μια τεράστια αποπλάνηση, περισσότερο κι από το σεξ, τα χρήματα, όλα αυτά. Η εξουσία. Και η εξουσία τελικά, είναι μια ψευδαίσθηση επειδή  βασικά λέει, «Η ενέργεια βρίσκεται έξω από μένα. Πρέπει να την πάρω από αλλού.» Αυτό είναι στην πραγματικότητα η εξουσία, είτε με την μορφή χρήματος, είτε με τον έλεγχο πάνω στους άλλους, αλλά λέει, «Όλα είναι έξω από μένα, συνεπώς, χρειάζομαι εξουσία.»

Δεν είναι καθόλου αναγκαία, επειδή όλα είναι μέσα σας. Όλα είναι εκεί. Δεν χρειάζεστε καθόλου την εξουσία  και μαθαίνετε να είστε πραγματικοί Μάστερς της ενέργειας. Δεν χρειάζεται αν την πάρετε από κάπου αλλού, και αυτό, θα το πω ξανά, έρχεται από το Επιτρέπω και είναι μεγάλη ανακούφιση.  Είναι πολύ μεγάλη ανακούφιση να μην χρειάζεται να την πάρετε από κάποιον άλλον, να μην χρειάζεται να την πάρετε από τα υπάρχοντά σας, τον έλεγχο ή την σκληρή δουλειά. Απλά υπάρχει. Αλλά επίσης είναι μια τεράστια πρόκληση.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή.
( παύση)

Επιτρέποντας την Αφθονία

Α! Πριν προχωρήσω παρακάτω. Μόλις θυμήθηκα κάτι, κάτι παλιό από την τελευταία μας συγκέντρωση ( ο Αντάμους γελάει, κάποιος λέει, «Ωχ, ωχ»).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωχ- ωχ, σωστά. Η Μις Ωχ-ωχ, εδώ πέρα. Έντιθ! Έντιθ! Σου ζήτησα να μου φέρεις κάτι, ένα μικρό δωράκι για μένα.
ΕΝΤΙΘ: Ναι, όντως, μου το ζήτησες.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και αν μπορούμε , το μικρόφωνο εδώ πέρα παρακαλώ. Έντιθ, θα προτιμούσες να παραμείνεις για  σε αυτή την καρέκλα που κάθεσαι πάντα; Θα μου έκανες μια χάρη; Θα μου έκανες μια χάρη;
ΕΝΤΙΘ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τον επόμενο μήνα μια διαφορετική καρέκλα κι όχι αυτή που βρίσκεται δίπλα σου. Μια διαφορετική καρέκλα.
ΕΝΤΙΘ: Όχι ( γέλια).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Θα αποδείξω κάτι εδώ με αυτό τον διάλογο, γιατί τα πράγματα δεν πρόκειται να αλλάξουν για σένα. Οκ. Έτσι λοιπόν, πού είναι…. ( του δίνει κάποια χρήματα) Οκ. Τώρα, πριν τα πάρω αυτά…
ΕΝΤΙΘ: Ορίστε τα εκατό σου δολάρια.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πριν τα πάρω, είναι δικά σου;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έλα εδώ πάνω. Φέρε το εκατοδόλλαρο μαζί σου. Μπορεί να το χρειαστώ. Ετοίμασα μια θέση εδώ για σένα.
ΕΝΤΙΘ: Χριστός κι Απόστολος.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Χριστός κι Απόστολος ( γέλια). Ω, Έντιθ, εσύ το ζήτησες.
ΕΝΤΙΘ: Δεν νομίζω να μπορώ να σηκωθώ από αυτή την καρέκλα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έντιθ, πάρε μια βαθιά αναπνοή και πέτα ( κι άλλα γέλια). Α) νούμερο ένα, την έβαλα να καθίσει σε μια διαφορετική καρέκλα ( το κοινό ζητωκραυγάζει και χειροκροτάει). Θεούλη μου!
Έτσι λοιπόν, σου ζήτησα να μου φέρεις εκατό δολάρια.: Και το έκανες..
ΕΝΤΙΘ: Ναι, είναι δικό μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν στο έδωσε κανείς.
ΕΝΤΙΘ: Όχι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ήταν στον τραπεζικό σου λογαριασμό.
ΕΝΤΙΘ: Ακριβώς.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Και στην πραγματικότητα, χρειάζομαι 102 δολάρια. Έχεις δυο ακόμα;
ΕΝΤΙΘ: ( κάνει μια μικρή παύση, και μετά απαντάει στραβωμένα) Ναι  (γέλια).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι εκεί κάτω ( στην θέση της). Θα σε εμπιστευτώ ότι θα μου τα δώσεις μέσα  σε πέντε λεπτά. Οπότε, τα εκατό δολάρια είναι δικά σου;
ΕΝΤΙΘ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι ( κάποιος ρωτάει, «Γιατί;») Λοιπόν, ήμουν ο ατζέντης της, και  χρεώνω προμήθεια, με την ευκαιρία. Δέκα τοις εκατό. Γι αυτό μου οφείλεις  102 δολάρια.
ΕΝΤΙΘ: Σίγουρα έχεις ζωηρή φαντασία ( ο Αντάμους γελάει).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ζω σύμφωνα με την πραγματικότητα, καλή μου. Οπότε, πόσα χρήματα συγκέντρωσες από το   Πρόγραμμα  του Κόμματος  Ελεήστε  τους Φτωχούς;  ( * Η Έντιθ, μπήκε στο Face book και  ζητούσε απεγνωσμένα  ελεημοσύνη από φίλους και γνωστούς… κάτι που το συνηθίζει…)
ΕΝΤΙΘ: Χίλια  είκοσι δολάρια.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τότε μου οφείλεις δυο επιπλέον δολάρια. Παίρνω δέκα τοις εκατό. Τώρα, ήμουν τόσο κοντά. Το ήξερα ότι θα το έκανε αυτό, και έπεσα τόσο κοντά. Έπεσα έξω δυο δολάρια. Της είπα να μου φέρει εκατό δολάρια, επειδή ήξερα ότι θα  μάζευε – πόσα μάζεψες, χίλια είκοσι;

Το  μικρόφωνο κοντά στο στόμα σου, παρακαλώ ( βγάζει δυο δολάρια από την τσάντα της) Δώσε μου ολόκληρο το πορτοφόλι ( ο Αντάμους γελάει).
ΕΝΤΙΘ: Ναι  (ο Αντάμους γελάει).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: ( του δίνει τα δυο δολάρια). Σε ευχαριστώ. Είναι η προμήθειά μου. Παίρνω προμήθεια σαν ατζέντης της, και ήξερα ότι θα μάζευες γύρω στα χίλια δολάρια πριν καν ξεκινήσεις. Είσαι ευτυχισμένη με αυτά τα χίλια δολάρια;
ΕΝΤΙΘ: Όχι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί όχι;
ΕΝΤΙΘ: Επειδή ήθελα περισσότερα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τώρα, Έντιθ, ξέρεις, θα μπορούσε πολύ εύκολα να είχε μαζέψει δέκα χιλιάδες δολάρια, εύκολα, κι αυτό είναι το θέμα για όλους σας. Έρχεται σε σας. Αλλά εσείς τί επιτρέπετε; Θέλεις να πεις σε όλους για την εκστρατεία που έκανες τον περασμένο μήνα, κάτι για το οποίο ήξερες ότι δεν θα μου άρεσε. Αλλά εγώ έβγαλα 102 δολάρια. Για ποιο πράγμα έκανες εκστρατεία; Εξήγησέ το.
ΕΝΤΙΘ: Ήταν κάτι, εγώ απλά προσπαθούσα να συγκεντρώσω χρήματα για – την τελευταία φορά μάζεψα ένα σωρό, σχεδόν επτά χιλιάδες δολάρια. Ήταν μεγάλο ποσόν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, αλλά είχες βασιστεί σε… στον θάνατο ενός από τα παιδιά σου.
ΕΝΤΙΘ: Ναι. Έχασα δυο παιδιά, στην πραγματικότητα, από διαβήτη.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Και σε αυτό το τελευταίο πρόγραμμα που τρόλαρες στα κοινωνικά δίκτυα.
ΕΝΤΙΘ: Δεν ξέρω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Βέβαια, βέβαια, βέβαια. Έκανες αναρτήσεις.
ΕΝΤΙΘ: Θέλω να πω, δεν μπορώ να το πω αυτό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τι έλεγε η ανάρτηση; «Γηραιά…»
ΕΝΤΙΘ: Να μην σε νοιάζει.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν, όχι, όχι. Είναι εκεί έξω. Είναι δημόσια. Είναι, «Γηραιά κυρία χρειάζεται χρήματα» για να πληρώσει τι; Να πληρώσει για το σπίτι;
( παύση)
Το ήξερες πως θα γινόταν έτσι. Όταν πόσταρες, το ήξερες. Προσπάθησες να κρυφτείς από μένα, σαν να λέμε, Έντιθ μην το κάνεις αυτό.
ΕΝΤΙΘ: Προσπάθησα να σου κρυφτώ;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Μην το κάνεις αυτό. Αναρτήσεις παντού στα κοινωνικά δίκτυα, «Απελπισμένη…» περίπου αυτά ήταν τα λόγια σου ,αλλά «Απελπισμένο θύμα χρειάζεται την ενέργειά σας». Πρώτα από όλα, βγήκες έξω από σένα. Δεύτερον, το απογοητευτικό ήταν ότι θα μπορούσες να είχες μαζέψει πολλά περισσότερα. Πολλά περισσότερα αν είχες ακούσει τον ατζέντη σου, εμένα, Το έκανες βασισμένη στην ηλικία σου. Γηραιά. Θέλεις να είσαι ώριμη ή γηραιά;
ΕΝΤΙΘ: Λοιπόν, προτιμώ την λέξη «ώριμη».
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ, τότε θα αρχίσουμε να την χρησιμοποιούμε. Και μετά έλεγες ότι χρειαζόσουν χρήματα, επειδή…. Γιατί;
ΕΝΤΙΘ: Γιατί;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Επειδή το έβγαλες στον αέρα.
ΕΝΤΙΘ: Λοιπόν…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και επειδή ήξερα ότι θα το έκανες ( η Έντιθ αναστενάζει).
Έντιθ, εδώ πέρα μιλάμε για το πώς αφήνουμε την ενέργεια να έρθει σε εμάς, κι εσύ το έκανες, αλλά με τον τρόπο του θύματος, με έναν τρόπο που δεν είναι ωραίος, με έναν τρόπο που με κάνει να θέλω να σου δώσω πίσω αυτά τα χρήματα, επειδή ξέρω ότι τα παίρνεις από τους άλλους μέσω αυτού του προγράμματος «Είμαι θύμα» , ενώ δεν είσαι.

Δεν πρόκειται να αλλάξεις. Θα κάθεσαι στην ίδια καρέκλα και θα παίζεις αυτό τον ίδιο ρόλο του θύματος μέχρι που είτε να πεθάνεις ή μέχρι να σε τσαντίσω πολύ ή μέχρι να τσαντίσω κάποιους από εσάς εκεί έξω επίσης που είστε όλο, «Καημένη Έντιθ. Σταμάτα να πειράζεις την Έντιθ.» Το ξέρει η Έντιθ αυτό. Ξέρει τι κάνουμε εδώ. Ξέρω τι κάνουμε εδώ. Δεν σας αρέσει, εγώ το διασκεδάζω, αλλά δεν δουλεύει έτσι η ενέργεια. Δεν προκύπτει έτσι η δημιουργία. Θα μπορούσες να είχες βγάλει δέκα χιλιάδες, είκοσι χιλιάδες.

Έντιθ, είσαι  διάσημη σε ολόκληρο τον κόσμο. Είσαι ένα σύμβολο. Ναι, είσαι. Πόσους φίλους έχεις στο Facebook; Πάνω από δυο χιλιάδες, σωστά; ( κουνάει το κεφάλι της). Οκ. Είναι πολλοί. Ή Έντιθ είναι γνωστή σαν Βυσσινί Κύκλος,  το σύμβολο  του Shoud. Θα μπορούσες να είχες γράψει, «Θα υπογράψω  αυτόγραφα, εκατό δολάρια το ένα,» και θα είχες πάρει –  μιλάω σοβαρά- θα μπορούσες να είχες βγάλει τουλάχιστον εκατό, μπορεί διακόσια με τριακόσια. Θα μπορούσες να είχες κάνει «Πέντε Λεπτά  στο Skype με την Έντιθ» και οι άνθρωποι θα πλήρωναν πολλά λεφτά. Θα μπορούσες  να είχες φτιάξει ένα πολύ, πολύ μικρό κι απλό βιβλίο, κάτι που δεν είναι δύσκολο στις μέρες μας- «Εντιθισμός» ( γέλια)-  υπέροχα μικρά ρητά από την Έντιθ, και υπάρχουν άνθρωποι εδώ που θα προσφέρονταν – όχι  για χάρη της ελεημοσύνης, αλλά για χάρη της δημιουργίας – θα προσφέρονταν να φτιάξουν μικρές εικόνες και να σε βοηθήσουν. Θα μπορούσες να είχες βγάλει πολλά λεφτά και δεν θα καθόμασταν τώρα έτσι εδώ πάνω. Δεν θα είχες πειραχτεί τόσο μαζί μου. Αλλά μου ζήτησες να το κάνω,  οπότε….

Οπότε  Έντιθ, ξέρεις, αυτό σημαίνει ότι δεν αφήνεις την ενέργεια να σε υπηρετήσει. Αυτό σημαίνει ότι επιστρέφεις στην συνείδηση του θύματος, κι εγώ δεν θέλω να σε βλέπω να το περνάς αυτό.
ΕΝΤΙΘ: Ούτε εγώ θέλω να το περνάω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί το κάνεις;
ΕΝΤΙΘ: Καλή ερώτηση.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τι έμαθες από το Master’s Life 7,Εγώ Είμαι Δημιουργία; Τι έμαθες από αυτό;
ΕΝΤΙΘ: Αφού δεν το έχω αγοράσει ακόμα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το ήξερα ( γέλια). Οκ. Εντάξει. Λοιπόν, τότε πες μας τι έμαθες από το Master’s Life 6, Όχι Πια;
ΕΝΤΙΘ: ( αναστενάζει) ούτε αυτό το έχω πάρει.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί όχι, Έντιθ; Γιατί όχι;
ΕΝΤΙΘ: Δεν βλέπω κανένα νόημα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλλά θα προτιμούσες να τρολάρεις στα κοινωνικά δίκτυα για να μαζέψεις πόρους συμπάθειας, την στιγμή που θα μπορούσες – Έντιθ, θα μπορούσες να κολυμπάς στο χρήμα, αλλά εσύ δεν κουνάς από την καρέκλα σου. Δεν θα αλλάξεις, και θα συνεχίσεις να κάνεις τέτοια πράγματα. Και κάποιοι Σώμπρα θα ενοχληθούν πολύ με όλο αυτό, επειδή θα συνειδητοποιήσουν ότι η δημιουργία έχει ανοίξει. Ρέει.  Η ενέργεια δουλεύει για σας. Δεν χρειάζεται να την ελεείτε ή να της δίνετε πέντε δολάρια, ή δέκα δολάρια  και να μπαίνετε στα κοινωνικά δίκτυα και να λέτε, «Ω, καημένη Έντιθ.» Αυτό θέλεις Έντιθ;
ΕΝΤΙΘ: Όχι, όχι ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ή μήπως θέλεις να είσαι διευθύντρια στις Διεθνείς Επιχειρήσεις της Έντιθ ( κάποιος λέει, «Ουάου!» και κάποιοι χειροκροτάνε).
ΕΝΤΙΘ: Ναι, προτιμώ να είμαι διευθύντρια στις Διεθνείς Επιχειρήσεις της Έντιθ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έτσι λοιπόν, είσαι το τέλειο παράδειγμα – και σε ευχαριστώ που το κάνεις αυτό για όλους μας – είσαι το τέλειο παράδειγμα κάποιου που δεν αφήνει την ενέργεια να τον υπηρετήσει, βγαίνει προς τα έξω, είτε  βγαίνει προς τα έξω για την σοφία είτε για οτιδήποτε άλλο, για τα λεφτά. Βασίζεσαι στους άλλους ανθρώπους, και παίρνεις  πενταροδεκάρες.
ΕΝΤΙΘ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι πενταροδεκάρες, και πήρες εφτά χιλιάδες δολάρια  από την συμπάθεια που σου έδειξαν για τα παιδιά σου που πέθαναν.
ΕΝΤΙΘ: Για το ένα, μόνο για τον Λον.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μόνο για το ένα. Οκ. Και μετά έβγαλες χίλια είκοσι δολάρια. Είχα υπολογίσει χίλια δολάρια, αλλά έβγαλες τελικά χίλια είκοσι δολάρια απλά για το «Γηραιά  κυρία απελπισμένη. Χρειάζεται λεφτά για το νοικοκυριό της, χρειάζεται να φάει.» Και, Έντιθ, αυτό θέλεις; Και – κοίτα στην κάμερα εδώ πάνω – υπάρχουν Σώμπρα σε ολόκληρο τον κόσμο που σε χειροκροτάνε, που ελπίζουν για σένα- «Έντιθ!  Έντιθ! Έντιθ!»- περιμένοντας να πετύχει αυτό που κάνεις. Αλλά δεν πρόκειται να πετύχει με το να παίρνεις πέντε δολάρια από δω και δέκα από εκεί. Με τι τρόπο θα πετύχει;
ΕΝΤΙΘ: Επιτρέποντας.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ, και με το να καθίσεις σε μια διαφορετική ριμάδα καρέκλα ( γέλια). Αλλάζοντας τα πρότυπα, βγαίνοντας από τα παλιά πρότυπα, επιτρέποντας στην ενέργεια να σε υπηρετεί. Αλλά δεν ξέρω αν είσαι έτοιμη.
ΕΝΤΙΘ: Λοιπόν, σε τι καρέκλα πιστεύεις ότι θα έπρεπε να κάθομαι;  (γέλια).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σε οποιαδήποτε άλλη καρέκλα! Υπάρχουν 59 καρέκλες. Διάλεξε μία τον επόμενο μήνα, εκτός από αυτή της Τζοάνας, επειδή είναι πολύ κοντά σε αυτή που ήδη έχεις. Οποιαδήποτε άλλη καρέκλα.

Μιλάω σε όλους σας, βγείτε από τους παλιούς τρόπους. Αν δεν φέρνουν αποτελέσματα, αν έχετε κολλήσει, αν πρέπει να ζητήσετε χρήματα επειδή είστε ηλικιωμένοι- δεν είσαι ηλικιωμένη! ( η Έντιθ γελάει).

Έντιθ, καθόμαστε εδώ πέρα και βλέπω δυο σενάρια, δυο δυναμικά. Είτε θα πεθάνεις σε περίπου δύο χρόνια και επτά μήνες αν δεν αλλάξεις καρέκλα και το λέω μεταφορικά. Ή, Έντιθ, θα μπορούσες να παραμείνεις στον πλανήτη για άλλα 30, 35 χρόνια ( κάνει μια γκριμάτσα αποστροφής) μέσα στην χαρά .Μέσα στην χαρά και την αφθ…. ( ο Αντάμους γελάει). Εντάξει, μόλις κατέβηκε στα δύο χρόνια και τέσσερις μήνες .Κατεβαίνουμε  πολύ γρήγορα! Μέσα στην χαρά Έντιθ, στην χαρά και στον αισθησιασμό και  (η Έντιθ κάνει άλλη μια γκριμάτσα και το κοινό γελάει). Εντάξει, εντάξει, και λεφτά, πολλά λεφτά. Πολλά λεφτά . Οκ, είναι εντάξει με αυτό.

Και ξέρω ότι το θέμα είναι, δεν θέλεις οπωσδήποτε να ζεις με αυτό τον τρόπο, αλλά δεν ξέρεις πώς να ξεφύγεις από την παγίδα. Δεν ξέρεις πώς να ξεφύγεις από… δεν ξέρεις πώς να εξερευνάς τα δυναμικά. Δεν έχεις πάρει το «Εγώ Είμαι Δημιουργία.» Δεν έχεις το Master’s Life,Όχι Πια, επειδή δεν έχεις λεφτά. Δεν θέλεις να πληρώσεις γι αυτά, και χρησιμοποιείς την δικαιολογία των χρημάτων, ενώ, θα μπορούσες απλά να το ζητήσεις. Θα μπορούσες να πεις, «Αγαπητέ Βυσσινί Κύκλε, θα μπορούσα μήπως να πάρω ένα δάνειο και να σας πληρώσω μετά , όταν θα γίνω μεγάλος δημιουργός;» Αλλά δεν είσαι πρόθυμη να βγεις από το κουτάκι ή από την καρέκλα σου.

Θα μπορούσες να ζεις μέσα στην αφθονία και την ευημερία, και όταν λέω, «Έντιθ», μιλάω σε πολλούς από εσάς. Και όταν μιλάμε εδώ πέρα και λέμε να αφήσετε την ενέργεια να σας υπηρετήσει και για την φώτιση και για την Πραγμάτωση, αλλά μερικές φορές αναρωτιέμαι, είναι ένα χόμπι ή ένα παιχνίδι;
ΕΝΤΙΘ: Τίποτε από τα δύο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τίποτε από τα δύο. Τότε τι είναι;
ΕΝΤΙΘ: Είναι μόνο η αληθινή επιθυμία της καρδιάς μου να γίνω δημιουργός – αγαπώ τον Βυσσινί Κύκλο. Έρχομαι εδώ από…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σίγουρα.
ΕΝΤΙΘ: … το 1999 και ….
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σου αρέσει η πίτσα.
ΕΝΤΙΘ: Καλή είναι ( γέλια).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ξέρεις,  ας πειράξουμε την λέξη – Λίντα, μπορείς να γράψεις στον μαγικό σου πίνακα εδώ – ας πειράξουμε λίγο την λέξη «create» και ας την κάνουμε «eat».   ( create= δημιουργώ, eat= τρώω.)
ΕΝΤΙΘ: Eat?
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λίντα,  μπορείς να γράψεις την λέξη. Παρακολουθήστε το μόνιτορ καθώς  το γράφει.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έτσι λοιπόν, σκεφτείτε το. Η λέξη «create» , πολλοί άνθρωποι λένε, «Δεν μπορώ  να το κάνω επειδή πρέπει να ξοδεύω όλο μου τον χρόνο δουλεύοντας για να έχω αν φάω.» Αλλά, ξέρετε, από την στιγμή που είστε δημιουργοί, τρώτε. Συμπεριλαμβάνεται μέσα στην λέξη «create». C-r-e-a-t -eat ( η Έντιθ γελάει)- Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για το φαγητό, είναι μέσα στην δημιουργία. Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για τα βασικά. Ξέρω ότι αγαπάς τον Βυσσινί Κύκλο και ξέρω ότι αυτή την στιγμή είσαι πολύ θυμωμένη μαζί μου και είμαι πολύ χαρούμενος γι αυτό.

ΕΝΤΙΘ: Δεν είμαι θυμωμένη μαζί σου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τότε είναι εκείνοι εκεί έξω θυμωμένοι; Επειδή κάποιος τα έχει πάρει άγρια μαζί μου αυτή την στιγμή.
ΕΝΤΙΘ: Γιατί να τα πάρω άγρια μαζί σου;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Επειδή σου κάνω την ζωή δύσκολη.
ΕΝΤΙΘ: Δεν με νοιάζει ( γέλια).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έντιθ, είναι παιχνίδι, είναι χόμπι ή είναι αληθινό;
ΕΝΤΙΘ: Είναι αληθινό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κάθισε σε μια διαφορετική καρέκλα. Και όχι πια ζητιανιά στο ίντερνετ. Όχι πια ζητιανιά. Θέλω να δημιουργήσεις. Είσαι το παιδί της αφίσας μου εδώ πέρα. Θυμάστε, κάποτε είχαμε ένα άλλο – την Κάθλιν. Δεν έρχεται πια, οπότε έχασα αυτό το παιδί που είχα στην αφίσα! Σόρι, Κάθλιν. Ξέρω ότι είσαι εκεί έξω, αλλά….

ΕΝΤΙΘ: Είναι. Την είδα πριν λίγο καιρό, μια πανέμορφη εικόνα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι πολύ, πολύ αγαπημένη. Αλλά εσύ είσαι το καινούργιο μου παιδί της αφίσας και όλη η υπόθεση είναι να περάσεις από την ζητιανιά στην δημιουργία, να περάσεις από την προσπάθεια να παίρνεις συμπάθεια και ενέργεια από τους άλλους. Αυτά τα λεφτά που πήρες είναι σιχαμένα, ναι είναι. Λυπάμαι για εσάς που της τα δώσατε. Ήταν λάθος. Δεν κάνετε την Έντιθ δημιουργό έτσι, αλλά την ενθαρρύνατε να συνεχίσει στον παλιό της δρόμο, κι αυτό πρέπει να λάβει τέλος, Έντιθ. Ναι. Οκ. Οπότε, τον επόμενο μήνα να μην έρθεις εκτός και αν αλλάξεις καρέκλα. Οκ;
ΕΝΤΙΘ: Τι σε νοιάζει ρε γαμώτο σε τι καρέκλα κάθομαι;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι μεταφορικό. Είναι ένα δείγμα. Αν δεν είσαι πρόθυμη να κάνεις λίγες αλλαγές, δεν θα προκύψουν αλλαγές. Δεν θα προκύψουν. Γιατί επιμένεις στην ίδια καρέκλα;

ΕΝΤΙΘ: Επειδή μου αρέσει.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί; ( το κοινό λέει, «Ωωω!» καθώς η Λίντα αρπάζει την καρέκλα της και την τοποθετεί στο βάθος της αίθουσας) Γιατί σου αρέσει; Γιατί σου αρέσει;
ΕΝΤΙΘ: Μπορώ να βλέπω τα πάντα και να ακούω τα πάντα καθαρά και όμορφα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εκείνη εκεί μπροστά είναι μια ωραία καρέκλα.
ΕΝΤΙΘ: Λοιπόν, κάθονται άλλοι εκεί.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι αν κάτσεις εσύ ( γέλια καθώς κάποιος πετάγεται πάνω και της προσφέρει την καρέκλα του). Έντιθ, έρχεσαι εδώ δυο ώρες πριν ξεκινήσουμε για να σιγουρέψεις την καρέκλα σου.
ΕΝΤΙΘ: Όχι, δεν έρχομαι νωρίτερα γι αυτό τον λόγο. Η Τζόαν πρέπει να είναι εδώ για να φτιάξει τον καφέ σου, κι έτσι πάντοτε ερχόμαστε μαζί και περνάμε καλά στην διαδρομή και όλα αυτά επειδή πρέπει να είναι εδώ για να φτιάξει τον καφέ σου!
ΕΝΤΙΘ: Λοιπόν, αυτή είναι η αλήθεια.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το ξέρω. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα, Έντιθ. Έντιθ, το θέμα είναι να κάνουμε κάποιες αλλαγές. Θα σου άρεσε από ζητιάνα να γίνεις δημιουργός;
ΕΝΤΙΘ: Ναι, ειλικρινά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είσαι πρόθυμη  να ανεχτείς τις πιέσεις μου;
ΕΝΤΙΘ: Υποθέτω πως ναι ( ο Αντάμους γελάει).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είσαι πρόθυμη να μείνεις στον πλανήτη για ακόμα, ας πούμε, 20 χρόνια ( η Έντιθ αναστενάζει και δεν μιλάει)….με αφθονία. Θα πετάξουμε  το παλιό ανθρώπινο κοστούμι.

Ξέρεις, το πρόβλημά μου είναι ότι ο Μάστερ του Εαυτού  θέλει τόσο πολύ να έρθει, να μεταλαμπαδεύσει την σοφία του κι εσύ δεν είσαι πρόθυμη να κουνηθείς. Δεν είσαι πρόθυμη να αλλάξεις- «Θα είμαι η Έντιθ, και δεν πρόκειται να αλλάξω, αλλά θέλω να αλλάξουν όλα τα άλλα.» – και έτσι κολλήσαμε εδώ. Έχω τον Μάστερ σου να με βάζει να σε θυμώνω αρκετά για να κάνεις κάτι.
ΕΝΤΙΘ: Είμαι πρόθυμη να αλλάξω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν το βλέπω Έντιθ. Τότε άλλαξε καρέκλα. Ας ξεκινήσουμε με αυτό.
ΕΝΤΙΘ: Εντάξει!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Εντάξει. Καλή βαθιά αναπνοή, Έντιθ.
ΕΝΤΙΘ: Νομίζω ότι είσαι λίγο νταής ( γέλια).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είμαι ένας απαίσιος, απαίσιος νταής! Γι αυτό με προσέλαβες. Γι αυτό μόλις μου έδωσες 102 δολάρια, για να είμαι νταής.

Οπότε, Έντιθ, είσαι ένα είδωλο και πολλοί άνθρωποι βλέπουν στην Έντιθ τον εαυτό τους, που τόσο πολύ αγαπούν αυτά που κάνουν, αλλά παρόλα αυτά φοβούνται τις αλλαγές. Τόση συμπόνοια, να είσαι εδώ με τους Σώμπρα, αλλά παρόλα αυτά ήρθε ο καιρός της Πραγμάτωσης. Ήρθε ο καιρός για- όχι πια ζητιανιά, ήρθε ο καιρός για δημιουργία. Ήρθε ο καιρός για να επιτρέψεις. Δεν θέλω να σε βλέπω να τρολάρεις στα κοινωνικά δίκτυα. Δεν θέλω κανένας από εσάς να της δώσει ούτε δέκα σεντς πια, επειδή θα εκδηλώσει τα δικά της χρήματα. Οκ;
ΕΝΤΙΘ: Οκ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα μπορούσες να είχες βγάλει τόσα πολλά περισσότερα χρήματα. Την επόμενη φορά να συμβουλευτείς εμένα ή τον Μάστερ. Είναι πολύ εύκολο. Το κεφάλαιό σου  είναι η Έντιθ, το όνομα Έντιθ. Θα έπρεπε να το είχες κατοχυρώσει- Έντιθ- επειδή σημαίνει πολλά για τους Σώμπρα. Αν είχες κάνει πεντάλεπτες συνεδρίες στο skype , απλά και μόνο για την ευχαρίστηση κάποιου να μιλήσει με την Έντιθ που κάθεται εδώ πέρα με τον Αντάμους, θα είχαν πληρώσει, δεν ξέρω- πόσα θα πληρώνατε για… ( κάποιος φωνάζει «Πεντακόσια δολάρια») Πεντακόσια δολάρια για μια συνεδρία. Βλέπεις;  Κοίτα, Έντιθ! Βλέπεις; ( η Έντιθ γελάει).
ΕΝΤΙΘ: ( γελώντας) Ποιος το είπε αυτό;!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οπότε, Έντιθ, αν έχεις σκοπό να κάνεις κάτι, να λάβεις υπόψη σου  το κεφάλαιό σου. Να λάβεις υπόψη σου ότι, «Η ενέργεια δουλεύει για μένα.» Επέτρεψε σε ένα επίπεδο που πάει πέρα από το επίπεδο της καρέκλας της Έντιθ, έτσι το λέμε, σαν να λέμε τους περιορισμούς της Έντιθ. Ανοίξου, επέτρεψε. Όλα είναι εκεί. Πεντακόσια, θα μπορούσες να τα είχες πάρει, δεν ξέρω, απλά και μόνο από αυτή την αίθουσα, θα μπορούσες να είχες βγάλει πέντε χιλιάδες, και η προμήθειά μου, πεντακόσια δολάρια κάτω. Θα τα είχαμε πάει καλά και οι δυο. Σε ευχαριστώ , Έντιθ.
ΕΝΤΙΘ: Σε ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έχεις  κάτι τελευταίο να πεις στους  Σώμπρα που παρακολουθούν  από όλο τον κόσμο; Κάποιοι σε χειροκροτάνε, σε επευφημούν , κάποιοι λένε, «Ω, θεούλη μου.»
ΕΝΤΙΘ: Σας αγαπώ όλους και σας εύχομαι τα καλύτερα. Αγάπη και ευλογία σε όλους.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Σε ευχαριστώ, Έντιθ.
ΕΝΤΙΘ: Παρακαλώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σε ευχαριστώ. ( το κοινό χειροκροτάει). Και, Έντιθ, ένα βραβείο που ανέβηκες εδώ πάνω στην σκηνή, θα παραιτηθώ από την προμήθειά μου. Θα στα δώσω πίσω. Οπότε, πόσα ήταν, εκατόν δύο δολάρια;
ΕΝΤΙΘ: Ω, σε ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και μετά, πρόσεξε πώς δουλεύει η ενέργεια για σένα απλά και μόνο αν επιτρέπεις ( της δίνει περισσότερα χρήματα). Μόλις διπλασίασες  σχεδόν τα λεφτά σου!  Ο Κάλντρε σου οφείλει τέσσερα δολάρια, αλλά εσύ μόλις διπλασίασες τα λεφτά σου! Βλέπεις πόσο εύκολο είναι; Έρχεται σε σένα. Έβγαλες περισσότερα εδώ μέσα σε- πόσο κράτησε αυτό το ανιαρό πράγμα, δέκα λεπτά, δεκαπέντε; ( γέλια). Έβγαλες  περισσότερα από όλη αυτή την δουλειά που έκανες στα κοινωνικά δίκτυα. Πάρε μια βαθιά αναπνοή και επέτρεψε στην ενέργεια να σε υπηρετεί. Μην ασχολείσαι άλλο. Επέτρεψε να σε υπηρετεί.
ΕΝΤΙΘ: Οκ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και κάτσε σε μια γαμ…νη διαφορετική καρέκλα τον επόμενο μήνα ( γέλια και κάποια χειροκροτήματα).
ΕΝΤΙΘ: Μάλλον θα το κάνω τώρα επειδή κάποιος πήρε την καρέκλα μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν το έκανα εγώ αυτό. Δεν μετακίνησα την καρέκλα της Έντιθ. Το είδατε. Το έγραψε η κάμερα. Δεν το έκανα εγώ. Έτσι λοιπόν, σε ευχαριστώ, Έντιθ. Πού θα καθίσει; Ω! Τι τζέντλεμαν! ( κάποιος της δίνει την καρέκλα του) Όχι, θέλει να κάτσει εκεί πίσω. ( ο Αντάμους γελάει) Ωραία.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή. Έπρεπε να το κάνουμε αυτό. Και, Έντιθ, σε ευχαριστώ που  συμμετείχες στο παιχνίδι, έστω και αν ενοχλήθηκες από μένα.

Έχουμε κάποια πράγματα, και φτάνουμε σε ένα σημείο, που καλώς εχόντων των πραγμάτων θα σας δώσω να καταλάβετε σε λίγο τι εννοώ. Στον πίνακα, παρακαλώ. Θα  το πάω σε τέσσερα στάδια. Δεν είναι και πολύ καλοί οι ορισμοί, αλλά θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε.

Πρώτο, περνάτε από… ( γέλια, καθώς ένας νεαρός φέρνει μια καρέκλα και κάθεται εκεί που καθόταν πάντα η Έντιθ). Ω! Η νέα Έντιθ! Η Νέα Έντιθ! Ξέρεις, το πουκάμισο σου ταιριάζει κάπως  ( γέλια). Δεν ξέρω, τσεκαρισμένο πρότυπο. Δεν ξέρω. Κι έτσι, πρέπει να σε ρωτήσω κάτι. Πώς είναι η  αφθονία σου;
ΣΩΜΠΡΑ 1: Η αφθονία μου είναι μια χαρά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν είναι η Έντιθ. Ωραία ( κι άλλα γέλια).
ΣΩΜΠΡΑ 1: Όλα καλά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Δόξα τον Θεό. Απλά αναρωτιόμουν μήπως αυτή η καρέκλα είχε κάποια μαγνητική βαρυτική επίδραση και… οκ. Φιού! Είναι καλό να ξέρεις.

Το Κάλεσμα

Οπότε, έχουμε τέσσερα βήματα. Πρώτο βήμα, το κάλεσμα. Το κάλεσμα, αν θέλεις γράψε το στον πίνακα. Όλοι σας περάσατε από εκεί. Ξέρετε τι είναι το κάλεσμα. Απλά βαρεθήκατε την ζωή. Ξέρετε ότι κάτι πρέπει να αλλάξει. Είναι αυτή η φωνή που σας στοιχειώνει, μια εσωτερική γρίνια που προσπαθείτε να την αγνοήσετε, και η φωνή λέει, «Ήρθε η ώρα. Ήρθε η ώρα.» Και εσείς προσπαθείτε να το αποφύγετε. Προσπαθείτε να εστιάσετε στην ζωή σας ή καπνίζετε πολύ χασίσι και πίνετε πολύ κρασί, αλλά, το  « Ήρθε η ώρα» είναι ακόμα εκεί. Είναι η προ- αφύπνιση και μερικές φορές μπορεί να πάρει και αρκετές ζωές, αλλά συνήθως κρατάει περίπου τρία, τέσσερα, πέντε χρόνια, ανάλογα με το πού βρίσκεστε στην ζωή σας. Αλλά είναι το κάλεσμα.

Η Αφύπνιση

Από εκεί περνάτε στην αφύπνιση. Αφύπνιση, νούμερο δύο. Και η αφύπνιση, ω! Θα σε χρειαστώ στο μικρόφωνο αφού το γράψεις αυτό. Η αφύπνιση. Θυμάστε την αφύπνισή σας; Σε κάποιους από εσάς ήρθε- μπουμ!–  ακριβώς έτσι. Κάποιοι από εσάς μπήκατε ομαλά. Αλλά θυμάστε την ευφορία, την αθωότητα της αφύπνισης; Ξαφνικά συνειδητοποιήσατε ότι, «Υπάρχουν  περισσότερα πράγματα εκεί έξω. Υπάρχουν περισσότερα στην ζωή από αυτά.»

Ανάψτε τα φώτα. Λίντα στο μικρόφωνο. Πείτε μου στα γρήγορα για την αφύπνισή σας. Θέλω να πω, ήταν γεμάτη χαρά; Ήσασταν ευτυχισμένοι; Πώς ήταν; Ήρθε σαν αστραπή; Ή ….
ΜΟΣ: Ναι, θα έλεγα ότι συνέβη, άρχισε να συμβαίνει με αρκετά γρήγορους ρυθμούς, όταν ξεκίνησε. Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πώς ήταν στην αρχή;
ΜΟΣ: Συναρπαστικά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και ένοιωθες σαν να ήθελες να βγεις και μιλήσεις γι αυτό  σε όλους;
ΜΟΣ: Ναι. Βρήκα ένα καινούργιο πρόγραμμα. Βρήκα μια καινούργια μαθητεία, κάτι καινούργιο για να βελτιώσω τα πάντα – καλύτερο ύπνο, καλύτερα όλα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Καλύτερο σεξ, καλύτερο ύπνο, καλύτερο- ναι.  Και είχαν όλοι  εντυπωσιαστεί πολύ με όλα αυτά ( ο Μος κουνάει το κεφάλι του). Όχι ακριβώς Όχι. Σαν να έλεγαν όλοι «Άιντε, άιντε!»
ΜΟΣ: Κάτι τέτοιο. Δυο χρόνια.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σαν να περπατούσες στα σύννεφα για δυο χρόνια.
ΜΟΣ: Ναι, και εκείνη την εποχή επέτρεπα κάποιες αλλαγές στην ζωή μου.Ξέρεις,  δεν ήταν όλα προσποιητά. Αλλά, ναι, ήταν κάνα δυο χρόνια και μετά όλα άρχισαν να καταρρέουν.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία, ωραία. Ναι. Ω, κι αυτό είναι ένα τυπικό πρότυπ ο- όλα άρχισαν να καταρρέουν. Αλλά ωραία, σε ευχαριστώ. Καλή απάντηση. Επόμενος. Οπότε, πώς ήταν η αφύπνιση; Το θυμάστε; Ναι. Η δική σας αφύπνιση.
ΣΩΜΠΡΑ 2 ( γυναίκα): ( γελάει) Προσπαθούσα να θυμηθώ την αφύπνισή μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Συνέβη στιγμιαία ή…
ΣΩΜΠΡΑ 2: Νομίζω ότι, κατά κάποιο τρόπο, ναι. Είχα μια παλιά σχέση που έκλαιγε, επειδή δεν ήξερε ποιον δρόμο να πάρει.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω.
ΣΩΜΠΡΑ 2: Και του είπα, «Υπάρχουν πολλοί δρόμοι. Δεν υπάρχει μόνο ένας σωστός δρόμος.» Και νομίζω – δεν ήξερα πώς μου ήρθε αυτό- πίστευα ότι ήταν σοφό εκ μέρους μου ( γελάει). Θέλω να πω, ξέρεις, τώρα μου φαίνεται κάπως χαζό. Αλλά, ξέρεις, νομίζω ότι ήταν τότε που σκέφτηκα, «Ω, ξέρεις, ναι, μπορώ- ξέρω κάποια πράγματα που δεν ήξερα ότι τα ξέρω.»
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και πόσο κράτησε αυτή η αθωότητα της αφύπνισης; Ένα μήνα, ένα χρόνο, πόσο;
ΣΩΜΠΡΑ 2: Μμ ( αναστενάζει). Πιθανών … πιθανών να κρατάει ακόμα. Νομίζω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν πέρασες μέσα από απώλειες, να πηγαίνει κατά διαόλου η ζωή σου;
ΣΩΜΠΡΑ 2: Ναι, ω, ω! Λοιπόν, ναι. Όχι, θέλω να πω, έκανα…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Επειδή θα έπρεπε να το περιμένεις ( γέλια).
ΣΩΜΠΡΑ 2: Όχι- οκ. Έτσι λοιπόν, είχα πολλά σκαμπανεβάσματα. Θέλω να πω, όλοι μας…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σκαμπανεβάσματα και ,ξέρεις, ξαφνικά μια μέρα νοιώθεις, «Ω, φωτίστηκα,» και την επόμενη μέρα εμφανίζεται το σκουπιδιάρικο και…
ΣΩΜΠΡΑ 2: Ναι ή έξι μήνες αργότερα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί συμβαίνει αυτό;
ΣΩΜΠΡΑ 2: Νομίζω- μμ- θα έλεγα την λέξη «επίπεδο». Νομίζω ότι υπάρχει ένα άλλο επίπεδο, αλλά ίσως αυτό να είναι makyo,  οπότε… (γελάνε).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ποιος μιλάει εδώ; Ο Μάστερ; Ο άνθρωπος; Ο Μάστερ; Ο άνθρωπος; Διαμάχη. Ναι, θέλω να πω, απλά πάρε μια βαθιά αναπνοή, Μάστερ, και γιατί συμβαίνει αυτό;
ΣΩΜΠΡΑ 2: Γιατί είμαστε πότε πάνω και πότε κάτω;;  Επειδή έχουμε εθιστεί στα κάτω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό είναι καλό. Μου αρέσει.
ΣΩΜΠΡΑ 2: Επειδή αυτό ξέρω να κάνω. Είναι ένα πρότυπό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το δράμα, η εμπειρία, κι όλα τα υπόλοιπα.
ΣΩΜΠΡΑ 2: Ναι. Λοιπόν, και πρέπει να έχουμε τα κάτω μας, έτσι πιστεύουμε, για να μπορούμε να ανεβούμε ξανά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτοί που θα έρθουν μετά από εσάς, θα πρέπει κι αυτοί να περάσουν όλα αυτά τα σκαμπανεβάσματα;
ΣΩΜΠΡΑ 2: Όχι, ελπίζω πως όχι. Αλλά μπορεί, λιγάκι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μπορεί όλοι μας να ευχόμαστε μυστικά να περάσουν λίγο από εκεί ( γέλια). Όχι πολλά πράγματα, αλλά λιγάκι, επειδή διαφορετικά δεν θα έχουν κερδίσει τα φτερά τους.
ΣΩΜΠΡΑ 2: Σωστά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Σε ευχαριστώ. Ένας ακόμα. Αυτή η αφύπνιση, αυτή η εποχή της αθωότητας. Αυτή η εποχή της… ναι.
ΣΑΡΤ: Της  μαλακίας.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η εποχή της μαλακίας; ( γέλια). Έτσι λοιπόν, η δική σου αφύπνιση, αυτή η χαρούμενη, αθώα εποχή, πώς συνέβη;
ΣΑΡΤ: Μέσα σε έναν χώρο με πολύ κόσμο και σε μια στιγμή συνέβη στο μπροστινό μέρος του χώρου. Κι έτσι ήταν φοβερό. Κράτησε χρόνια. Τώρα το γαμ..νο το φορτηγό παρκάρει μέρα παρά μέρα ( κι άλλα γέλια). Εντάξει, μερικές φορές.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μερικές φορές. Ναι, ναι.
ΣΑΡΤ: Ναι. Μερικές φορές. Πότε πάνω πότε κάτω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ξέρεις, θέλω να πω, είναι η αληθινή ιστορία των Σώμπρα παντού στον κόσμο. Ξέρεις,  χτυπάς την αφύπνιση – σε ευχαριστώ – χτυπάς την αφύπνιση. Θα το ονομάσω η καινούργια μέρα. Η καινούργια μέρα. Αν θέλεις γράψε το κάτω από το «αφύπνιση.» Α! Ξαφνικά, συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα. Είναι μια καινούργια μέρα. Γεμίζεις ευφορία. Και διαρκεί για, δεν ξέρω, μερικές φορές τρεις ή τέσσερις μήνες, μερικές φορές κάνα δυο χρόνια μέχρι όλα να πέσουν στην σκοτεινή νύχτα.

Η Σκοτεινή Νύχτα

Αν θέλεις γράψε το σαν νούμερο τρία, η σκοτεινή νύχτα. Αρχίζεις να ζεις την εμπειρία της σκοτεινής νύχτας και αναρωτιέσαι, αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου, «Τι απέγινε η αφύπνιση; Τι απέγινε η αθωότητα, η αφέλεια, η χαρά;»

Τώρα είσαι στην σκοτεινή νύχτα. Τώρα έχεις να κάνεις με τους εσωτερικούς σου δαίμονες. Κι όπως είπα και πριν, δεν βρίσκονται εκεί έξω. Αυτοί οι δαίμονες έρχονται από μέσα, κι εσύ έχεις να κάνεις μαζί τους. «Γιατί, ω, γιατί, ω, γιατί, γιατί όλες αυτές οι σκοτεινές νύχτες;» καθώς βαδίζεις προς την Πραγμάτωση. Και αναρωτιέσαι, «Είναι αληθινό; Μήπως τα βγάζω από το μυαλό μου;» Αρχίζεις να σκέφτεσαι το παρελθόν, «Ω, αν μπορούσα να φέρω πίσω τις μέρες της αφύπνισης.» Με τίποτα. Έφυγαν. Τώρα είσαι στις σκοτεινές νύχτες.

Αυτοί οι δαίμονες ξεπετιούνται μπροστά σου και σε κάνουν να αναρωτιέσαι, «Είναι αληθινό;» Μήπως είσαι παλαβός, όπως όλοι σου λένε? Μια τρελή μάγισσα, ένας θεοπάλαβος, και μπορεί απλά να είσαι σε παραλήρημα. Μπορεί να τρελαίνεσαι και μπορεί να πρέπει να πας σε εκείνον τον γιατρό ,που σου σύστησαν για λίγο. Γιατί όλες αυτές οι σκοτεινές νύχτες?
Ω! Γιατί όλες αυτές οι σκοτεινές νύχτες; Όπως τα φώτα  του ακροατηρίου που σβήνουν  .Εγώ είμαι ακόμα στο φως. Λυπάμαι για εσάς, αλλά…

Λοιπόν, έχετε θάψει πολλά πράγματα πολύ βαθιά μέσα σας και βγαίνουν έξω. Δεν μπορείτε να τα πάρετε μαζί σας στην Πραγμάτωση. Γι αυτό ο Κουτχούμι  περνάει με το σκουπιδιάρικο και σας βοηθάει μαζεύοντας τα σκουπίδια σας. Απλά δεν γίνεται. Ένα ανάξιο πλάσμα δεν μπορεί να μπει στην Πραγμάτωση.

Υπάρχει ένας δράκος στην πόρτα που φροντίζει να μην περάσετε. Αυτό είναι το θέμα  του Threshold ( ένα σεμινάριο του Αντάμους). Υπάρχει ένας δράκος στην πόρτα, που φροντίζει ότι δεν θα φέρετε μαζί σας στην Πραγμάτωση τα θέματά σας. Είναι ευλογία. Δεν είναι κατάρα. Μερικές φορές θα το νοιώθετε σαν κατάρα, αλλά στην πραγματικότητα είναι ευλογία.

Θα οδηγηθείτε στην τρέλα αν προσπαθήσετε να  μπείτε με το ζόρι στην φώτιση, ενώ έχετε ακόμα θέματα αυτοαξίας. Θα τρελαθείτε. Κάποιοι είχαν προσπαθήσει στο παρελθόν. Προσπάθησαν να παλέψουν με τον δράκο στην πόρτα. Προσπάθησαν να μπουν με το ζόρι, και κάποιοι τα κατάφεραν με ανορθόδοξους τρόπους – με ναρκωτικά και με κάτι εξωφρενικές  τελετές. Προσπάθησαν να κοροϊδέψουν τον δράκο στην πόρτα και κατέληξαν πολύ, πολύ  διανοητικά ανισόρροποι , επειδή αν κάποιος δεν αξίζει- νοιώθει  ότι δεν αξίζει- και προσπαθήσει να φτάσει στην φώτιση- μπουμ!– όλα καταρρέουν.

Η σκοτεινή νύχτα έχει σκοπό να κάνει κάνα δύο πράγματα: Να μπείτε μέσα σας και να βρείτε όλα αυτά τα σκουπίδια, αυτά τα συναισθήματα έλλειψης αυτοεκτίμησης, που είναι απλωμένα σε πολλά στρώματα και επίπεδα.

Προέρχονται από προηγούμενες ζωές. Προέρχονται από αυτή την ζωή. Και μπορείτε να λέτε ολημερίς στον εαυτό σας, να κοιτάζεστε στον καθρέφτη και να λέτε, «Είμαι καλός άνθρωπος. Αγαπάω τον εαυτό μου,» αλλά δεν το πιστεύετε στ αλήθεια. Είναι κάπως makyo. Είναι κάπως σαν να προσπαθείτε να παγώσετε την τούρτα με σκουπίδια. Αυτό ήταν μια ωραία εικόνα. Ω, συγνώμη  γι αυτό. Ω! Συγνώμη για την τούρτα που έφερες ( γέλια). Δεν έπρεπε να το αναφέρω.

Υπάρχει άλλο ένα ενδιαφέρον συστατικό στην σκοτεινή νύχτα που ταιριάζει πολύ με όλα όσα κάνουμε εδώ αυτή την στιγμή. Μιλάμε πολύ σχετικά με το πώς σας υπηρετεί η ενέργεια. Η ενέργεια. Σε αυτό το σημείο είμαστε αυτή την στιγμή, επιτρέπουμε στην ενέργεια να σας υπηρετεί. Είναι η εύκολη ζωή. Έντιθ, εσύ είσαι εκεί στο βάθος; Ω, σε βλέπω! Ναι. Είναι η εύκολη ζωή, όταν επιτρέπετε στην ενέργεια να σας υπηρετεί.

Αλλά πολλοί από εσάς δεν πιστεύετε ότι το αξίζετε. Ακούω τις λέξεις. Λέτε, «Ναι, είμαι έτοιμος για την Πραγμάτωση. Ναι, είμαι έτοιμος να αφήσω την ενέργεια να με υπηρετεί.» Αλλά τον τελευταίο μήνα σας παρακολουθώ , επειδή εδώ πάνω  ενισχύουμε με το Επιτρέπω την ενέργεια να σας υπηρετεί, και βλέπω πολλά συναισθήματα αναξιότητας. Βάζετε ένα δάκτυλο στην δεξαμενή της ενέργειας, αλλά δεν αφήνετε τον εαυτό σας να πηδήξει μέσα.

Είναι ένα τέρας από μόνο του. Είναι ένα τεράστιο θέμα. Έτσι λοιπόν, λέω ότι οι πραγματικοί φυσική  είναι: Υπάρχει συνείδηση, το Εγώ Είμαι-  είναι  το πάθος που δημιουργεί ενέργεια – η ενέργεια είναι εδώ για να σας υπηρετεί. Όλα αυτά ακούγονται υπέροχα, αλλά όταν έρχεται η πραγματικότητα, είστε στ αλήθεια έτοιμοι να αφήσετε την ενέργεια να σας υπηρετήσει; Ή μήπως θα βασιστείτε σε εξωτερικούς παράγοντες ; Θα το ονομάσετε «Αφήνω την ενέργεια να με υπηρετεί» τρολάροντας στα κοινωνικά δίκτυα, Έντιθ; Συγνώμη, αλλά πλήρωσα για να τα λέω αυτά. Θα το ονομάσετε «αφήνοντας την ενέργεια να με υπηρετεί»; Δεν είναι έτσι. Αυτό σημαίνει ότι εξακολουθείτε να κοιτάζετε προς τα έξω.

Υπάρχει τόσο πολλή ενέργεια εδώ για να σας υπηρετεί, αλλά αν δεν νοιώθετε ότι αξίζετε, μόνοι σας θα την μπλοκάρετε. Θα την μπλοκάρετε. Θα την σταματήσετε. Αν νοιώθετε ότι θα σας αποπλανήσει η εξουσία, το χρήμα, ο έλεγχος πάνω στους άλλους. Έχετε αυτό τον πλούτο ενέργειας που είναι ακριβώς εδώ, ακριβώς τώρα. Αλλά αυτό που παρατηρώ , αυτό το φαινόμενο στην γη των  Σώμπρα, φυσικά με μερικές εξαιρέσεις,  σας παρατηρώ να του γυρνάτε την πλάτη, να το περιμένετε, να μην το ζητάτε, να λέτε λόγια, αλλά να τα λέτε σαν μάντρας, αλλά δεν πιστεύετε ότι είστε έτοιμοι. Κι αυτή ήταν η αιτία που είχα έναν δύσκολο μήνα, όταν είδα πώς ήταν εδώ, αλλά εσείς αναρωτιέστε, «Αξίζω άραγε; Μήπως κάνω κατάχρηση; Μήπως θα ξαναγυρίσω πίσω στους ανθρώπινους τρόπους;» Περιορίσατε τον εαυτό σας, σταματήσατε τον εαυτό σας από την ροή της ενέργειας, η οποία στην πραγματικότητα είναι μια φυσική διαδικασία.

Πνευματική Ωριμότητα

Είναι όλα εδώ, Έντιθ και είναι όλοι σας. Είναι όλα εδώ, αλλά τώρα πρέπει εσείς να καταλάβετε ότι έχετε πνευματική ωριμότητα.  Πνευματική ωριμότητα  είναι  όταν συνειδητοποιείτε  όλο αυτό το θέμα με την ανθρώπινη εμπειρία, χωρίς κριτική, και ότι ο  Μάστερ που είναι σοφία ενώνεται με το Εγώ Είμαι. Πνευματική ωριμότητα είναι, όταν συνειδητοποιείτε τί είναι πραγματικά η ενέργεια και από πού προέρχεται. Ακριβώς από εδώ μέσα ( δείχνει την καρδιά).

Πνευματική ωριμότητα είναι Επιτρέπω.

Πνευματική ωριμότητα είναι να είστε για πρώτη φορά δημιουργοί, και ξέρετε, αν παρακολουθήσατε το Εγώ Είμαι Δημιουργία θα σκεφτήκατε ότι ήδη γνωρίζατε το θέμα. Αν το παρακολουθήσατε και  καταλάβατε ότι είναι τόσο απλό. Αν δεν μπορείτε να το αγοράσετε για οικονομικούς λόγους, βρείτε έναν τρόπο να το κάνετε. Η πραγματική δημιουργία είναι χαρά και είναι τώρα  η χαρά του ανθρώπου, του Μάστερ, του Εγώ Είμαι , όλα μαζί παρόντα ακριβώς εδώ. Είναι η ακτινοβολία αυτής της χαράς χωρίς ατζέντα, χωρίς προσδιορισμούς, χωρίς περιορισμούς. Απλά η ανοιχτή ακτινοβολία της  έκφρασης αυτής της χαράς. Αυτό είναι. Αυτό είναι δημιουργία. Αυτό είναι.

Η ανωριμότητα λέει, « Λοιπόν, τι δημιούργησα; Πόσο σπουδαίο είναι; Πού είναι; Πόσα θα κερδίσω;» Αυτή είναι η ανωριμότητα. Η πραγματική πνευματική ωριμότητα είναι, « Εγώ δημιουργώ. Και μετά μπαίνω μέσα στην δημιουργία μου. Μπαίνω μέσα σε αυτή την δημιουργία και επιτρέπω να είναι οτιδήποτε, επειδή είναι η δική μου δημιουργία. Κανενός άλλου. Είναι η δική μου ενέργεια που τώρα έρχεται να με υπηρετήσει μέσα στην δημιουργία μου.» Αυτό είναι πνευματική ωριμότητα. Χωρίς προσδιορισμούς. Χωρίς να λέει ποια μέρα θα έρθει ή πόσο σπουδαία θα είναι ή πόσα χρήματα ή οτιδήποτε παρόμοιο, τι αυτοκίνητο θα φέρει. Αυτή είναι πνευματική ωριμότητα. Αυτό είναι αφέλεια. Αυτός είναι ο  λόγος που πολλοί από εσάς εμποδίσατε την ενέργεια να σας υπηρετήσει πραγματικά τον προηγούμενο μήνα.

Αναρωτιόσασταν αν θα μπαίνατε σε αυτό το παιχνίδι. Αναρωτιόσασταν αν θα ήσασταν πνευματικά ανώριμοι και θα κάνατε πράγματα που ίσως να έκανε ο άνθρωπος παλιά, όπως, «Οκ, είμαι δημιουργός. Θα δημιουργήσω καινούργια χρήματα, καινούργιο αυτοκίνητο, καινούργια δουλειά, καλύτερο φυσικό σώμα, καλύτερο μυαλό.» Αφήστε τα να φύγουν όλα αυτά. Πάρτε μια βαθιά αναπνοή μέσα στην πνευματική σας ωριμότητα. Δεν πρόκειται να επιστρέψετε σε αυτά τα παλιά πράγματα.

Μην φοβάστε τον εαυτό σας τώρα, κανένας από εσάς. Έχετε την σοφία του Μάστερ, την παρουσία του Εγώ Είμαι και την ομορφιά της εμπειρίας του ανθρώπου. Μην φοβάστε να αφήσετε την ενέργεια να σας υπηρετεί.

Ξέρω ότι πολλοί από εσάς το εμποδίσατε, σχεδόν αντισταθήκατε. Το αφήσατε να γίνει κάτι διανοητικό , όχι ζωντανό, επειδή δεν ξέρατε αν το αξίζετε. Δεν ξέρατε αν θα σας εμπόδιζε ή θα σας διέφθειρε. Ας κάνουμε την αλλαγή αυτή την στιγμή. Αυτή την στιγμή.

Το αξίζετε. Δεν θα ήσασταν εδώ αν δεν είχατε πνευματική ωριμότητα, και δεν έμεινε τίποτε άλλο πια να μάθετε. Τώρα  όλα έχουν να κάνουν με το να είστε μέσα στην δημιουργία σας. Πραγματικά δεν έχει μείνει τίποτε άλλο να μάθετε.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή και ας τα  βάλουμε όλα αυτά στην συνειδησιακή μετατροπή μιας μεράμπ.

Αληθινό  Επιτρέπω – Μεράμπ

Μας πήρε λίγο χρόνο σήμερα μέχρι να φτάσουμε ως εδώ, και να θυμάστε επίσης,  να το νοιώσετε, αυτά που κάνουμε εδώ σχηματίζουν μια ιστορία, το ιστορικό της Πραγμάτωσης. Να θυμάστε, πολλά από αυτά που μαθαίνετε και κάνετε, θα τα μάθουν και οι άλλοι. Θα το κάνουν με τον δικό τους τρόπο, αλλά θα αποκτήσουν μια συγκεκριμένη σοφία που πηγάζει από αυτό ακριβώς το σημείο, από εδώ , από όλους εσάς.

( η μουσική ξεκινάει)

Αυτό τον μήνα, αυτό τον μήνα που πέρασε, είδα σπουδαίες συγκεντρώσεις των Σώμπρα, αλλά επίσης είδα πολύ καθαρά ότι πολλοί από εσάς εμποδίζατε τις δημιουργίες σας, δεν επιτρέπατε στην ενέργεια να σας υπηρετεί. Και πρέπει να ρωτήσω, γιατί, γιατί;

Έχει τόση ομορφιά, φίλοι μου, τόση μεταμόρφωση  όταν  η ενέργεια σας υπηρετεί, όταν συνειδητοποιείτε ότι δεν χρειάζεται να χειριστείτε τίποτα. Τόση ομορφιά όταν συνειδητοποιείτε ότι – βλέπετε, περπατάτε στην φύση – και συνειδητοποιείτε ότι η ενέργεια σας υπηρετεί. Μην το σκέφτεστε από την άποψη του τι κάνει για την βιολογία σας ή τι κάνει για τα πορτοφόλια σας. Κάντε έναν περίπατο στην φύση στο διάστημα που μεσολαβεί από τώρα μέχρι την επόμενη συνάντησή μας, και συνειδητοποιήστε πώς σας υπηρετεί η ενέργεια, πώς περπατάτε μέσα στην δική σας δημιουργία, πόσο συνειδητοί και σε επίγνωση είστε.
(  παύση)
Κατά κάποιο τρόπο χτυπήσαμε ένα μεγάλο εμπόδιο τον περασμένο μήνα. Όλοι μας είμαστε ενθουσιασμένοι και ευτυχισμένοι  και , «Η ενέργεια θα με υπηρετεί» και μετά – μπουμ!

Ήθελα να σας ρωτήσω γιατί. Στην πραγματικότητα είχα αρκετές υπέροχες συναντήσεις με τον Κουτχούμι, τον Μέτατρον. Ναι, έφερα για λίγο τον Μέτατρον αυτό τον μήνα. Τον  Κουτχούμι, τον  Μέτατρον, τον Τοβία, κάποιους άλλους Αναληφθέντες Δασκάλους. Πώς γίνεται κι ενώ ακούνε τις λέξεις, «Επιτρέψτε στην ενέργεια να σας υπηρετεί,»  δεν το κάνουν; Γιατί;

Αξία Εαυτού. «Είμαι στ αλήθεια έτοιμος;»

Όλη αυτή η ιστορία με τις σκοτεινές νύχτες. Ξέρετε, οι σκοτεινές νύχτες που είναι στην λίστα του πίνακα εδώ πάνω, η σκοτεινή νύχτα, τι πραγματικά είναι; Είναι που ρωτάτε τον εαυτό σας, «Είμαι στ αλήθεια έτοιμος;» Αυτό είναι.

Γι αυτό εμφανίζονται όλες αυτές οι βασανιστικές ώρες, αυτές οι απαίσιες ώρες που νοιώθετε ότι σας ξεσκίζουν. Είστε εσείς που δοκιμάζετε τον εαυτό σας, «Είμαι στ αλήθεια έτοιμος; Είμαι στ’ αλήθεια πνευματικά ώριμος; Άραγε  χρειάζεται να συνεχίσω να περπατάω κι άλλο σε αυτό τον δρόμο και να παλεύω, ή είμαι στ αλήθεια; Είμαι πνευματικά ώριμος;»

Είστε εσείς, που προσπαθείτε  να ανακαλύψετε αν είστε στ αλήθεια έτοιμοι, και επιτίθεστε στον εαυτό σας ξανά και ξανά και ξανά με τις σκοτεινές νύχτες.

Αναρωτιέστε από πού προέρχονται. Αναρωτιέστε γιατί υπάρχουν. Αναρωτιέστε γιατί την μια στιγμή είστε στα πάνω σας και την επόμενη στιγμή  πέφτετε. Είστε εσείς που ρωτάτε τον εαυτό σας, «Είμαι έτοιμος; Αξίζω;» Εσείς, που  τσεκάρετε τον εαυτό σας μέχρι τον πυρήνα. Κι αυτό πρέπει να τελειώσει.

Οι σκοτεινές νύχτες μοιάζουν,  ε, σαν τα μηχανήματα. Εξακολουθούν  να λειτουργούν  συνέχεια και συνέχεια και συνέχεια. Και έρχεται μια στιγμή – κλειδώστε τα μηχανήματα στην ντουλάπα και βάλτε ένα τέλος στο θέμα.

Είναι αυτή εδώ η στιγμή, αγαπητοί μου φίλοι. Σταματήστε να τεστάρετε τον εαυτό σας. Αυτό κάνετε και αυτός είναι ο λόγος που τον προηγούμενο μήνα οι ενέργειες δεν σας δούλεψαν τόσο καλά.  Ω, ναι, το στόμα σας το είπε, αλλά δεν το κάνατε πράξη. Το σκεφτήκατε, αλλά δεν το ζήσατε.

Σταματήστε να τεστάρετε τον εαυτό σας ευθύς αμέσως. Είναι σαν να λέμε, «κάνε το ή πέθανε.»  Είναι σαν ένα πρόγραμμα « μένεις ή πας στο σπίτι σου». Δεν πρόκειται να συνεχίσουμε να παίζουμε με αυτό πια.

Τεστάρατε τον εαυτό σας σε σημείο να νιώσει μεγάλο πόνο και φτώχια, ρωτώντας αν αξίζετε πραγματικά, αν είστε πραγματικά έτοιμοι. Ας τελειώνουμε με αυτό το θέμα.

Ας τελειώνουμε έτσι ώστε να μπορούμε πραγματικά να πάμε στο Επιτρέπω χωρίς παράσιτα και παρεμβολές.

Ας τελειώνουμε με αυτό το θέμα έτσι ώστε η ενέργεια να μπορεί να δουλέψει  στις δημιουργίες σας.

Ας τελειώνουμε με αυτό επειδή υπάρχουν πολλοί άλλοι άνθρωποι στον πλανήτη που θα έρθουν στο δεύτερο κύμα, αλλά εσείς το εμποδίζετε.

Κι αν έχετε σκοπό να συνεχίσετε να τεστάρετε τον εαυτό σας, να συνεχίσετε να παίζετε παιχνίδια, να συνεχίσετε τα θέματα που έχετε με την ενέργεια, θέματα αφθονίας που έχετε κι όλα τα υπόλοιπα, δεν είναι εδώ το κατάλληλο μέρος.

Οι σκοτεινές νύχτες είναι απλά εσείς, που τεστάρετε τον εαυτό σας. θέλετε να ξεφορτωθείτε όλα αυτά τα σκαμπανεβάσματα. Χρειάζεστε κάποια από αυτά όταν μπαίνετε στην αφύπνιση κι από όλα τα υπόλοιπα, υπάρχει μια συγκεκριμένη αξιολόγηση, αλλά μετά σας γίνετε εμμονή.

Ας πάρουμε μια βαθιά ανάσα.

Είναι τόσο απλό, είναι θέμα απόφασης, αγαπητέ άνθρωπε. Αγαπητέ άνθρωπε, είσαι έτοιμος να σταματήσεις να τεστάρεις τον εαυτό σου; Επειδή αυτό είναι όλο, ένα παιχνίδι. «Άραγε αξίζω; Άραγε είμαι ηλίθιος;  Άραγε έχω ακόμα ανισορροπίες;»

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή και ας προχωρήσουμε στο αληθινό Επιτρέπω, το νούμερο τέσσερα στον πίνακα. Αυτή είναι η επόμενη φάση. Σας μιλάω γι αυτό εδώ και χρόνια, και κάνατε πραγματικά μια απίστευτα καλή δουλειά πάνω στο θέμα. Αλλά μετά τις σκοτεινές νύχτες, μετά τις καταιγίδες, γλιστράμε στο πραγματικό Επιτρέπω.  Δεν θα έχει πια ο άνθρωπος τον έλεγχο. Λυπάμαι, αλλά δεν θα έχει  πια ο άνθρωπος τον έλεγχο. Ο άνθρωπος στην εμπειρία, ναι, αλλά μπαίνουμε στο Επιτρέπω την ομορφιά του ανθρώπου, του Μάστερ και του Εγώ Είμαι.

Τον επόμενο μήνα θέλω να δω ότι πολλοί από εσάς σταματήσατε να τεστάρετε τον εαυτό σας και  πραγματικά, αληθινά ξεκινάτε να αφήνετε την ενέργεια να σας υπηρετεί.  Δεν μιλάω για ιστοριούλες, όπως να βρείτε εκατό δολάριο στο πεζοδρόμιο. Αυτά δεν είναι τίποτε. Δεν μιλάω για ιστοριούλες, όπου κάποιος  συμπτωματικά βγαίνει από το πάρκιν την στιγμή που ψάχνατε μια θέση. Αυτά είναι καθρεφτίσματα. Δεν είναι τίποτα. Σαν να ταΐζετε με σταφίδες ένα άλογο. Δεν είναι τίποτα ( γέλια).

Ας μπούμε στο Επιτρέπω κι ας αφήσουμε την ενέργεια να σας υπηρετεί, να δουλεύει για εσάς. Η ενέργειά σας, Έντιθ. Η δικιά σας ενέργεια. Κανενός άλλου.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή.

Και άνθρωπε, που σημαίνει εμπειρία, άνθρωπε, είσαι έτοιμος να σταματήσεις να τεστάρεις; Ο Μάστερ δεν σε τεστάρει. Το Εγώ Είμαι δεν σε τεστάρει. Είναι ανυπόμονοι μαζί σου.  Είσαι έτοιμος να παραδεχτείς ότι αξίζεις; Τελεία. Και μετά μπορούμε να πάμε παρακάτω.

Αυτό το  μήνα που μεσολαβεί , δεν θα έρχομαι κοντά σας. Θα είμαι στο Keehak, φυσικά, αλλά δεν θα έρχομαι κοντά σας για κουβεντούλα. Θέλω να βρείτε τις δικές σας απαντήσεις. Ναι, είμαι ακόμα κοντά σας στο κάθε σας βήμα, μπλα, μπλα, μπλα ( γέλια), αλλά αυτό τον μήνα που μεσολαβεί να σκέφτεστε ότι θα είμαι  διακοπές.

Θέλω να μπείτε μέσα σας και θέλω να συζητήσετε με τον Μάστερ και το Εγώ Είμαι. Θέλω να ακούσετε αυτά που έχουν να σας πουν για το  ότι τεστάρατε τον εαυτό σας.

Εσείς δημιουργείτε τις σκοτεινές νύχτες- «Άραγε αξίζω; Άραγε είμαι έτοιμος για πραγματική δημιουργία; Άραγε είμαι έτοιμος να ζήσω μέσα στις δημιουργίες μου;» Αυτό είναι.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή.

Και με μια πολύ εξαιρετική τιμή στην Έντιθ,που ήταν τόσο καλή παρτενέρ σήμερα, αλλά Έντιθ, ας πάμε παρακάτω, οκ; Καινούργια καρέκλα. Καινούργιος μήνας.

Καλή βαθιά αναπνοή όλοι.

Πάμε πέρα από το να τεστάρουμε τον εαυτό μας για να δούμε,  είστε στα αλήθεια σοβαροί με όλο αυτό;  Είστε πραγματικά έτοιμοι για την φώτιση; Έχετε τα κότσια για κάτι τέτοιο;  Είμαστε έτοιμοι να πάμε παρακάτω. Και θα φανεί με το να αφήσετε την ενέργεια να σας υπηρετεί. Αυτό είναι.

Με αυτό, και με όλο μου το σεβασμό για όλους σας, θα  βρεθούμε ξανά μετά από περίπου 30 μέρες.

Εγώ Είμαι αυτό που Είμαι, ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής. Σας ευχαριστώ.

( η μουσική τελειώνει)

Και όλα είναι καλά σε ολόκληρη  την δημιουργία. Σας ευχαριστώ ( το κοινό χειροκροτάει).

Μετάφραση : Καλλιόπη Παγούδη
Review και επιμέλεια : Μαρία Γρηγοράκη
Σπόνσορας της μετάφρασης: Μαρία Κωδωνάκη