Shoud 2, Transhuman
1-10-2016
( Εκλογές, Δράκουλας, Ανθρώπινες Σχέσεις, ο Μάστερ, Μεταπτώσεις )
Είμαι Αυτό Που Είμαι, ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής !
Μυρίζω κι ακούω τον καφέ μου που φτιάχνεται αυτή τη στιγμή για μένα ( γέλια), σαν συνθηματικό. Δεν χρειάζεται καν να το ζητήσω πλέον. Η αγαπητή Σάντρα είναι εκεί πίσω μέσα σε μια αναταραχή με θορύβους, με αφρούς, με αλέσματα (καφέ), και με βρασίματα κι όλα αυτά για τον θείο της τον Αντάμους (περισσότερα γέλια).
Καλώς ορίσατε , αγαπητοί Shaumbra, καλώς ορίσατε. Όλοι εσείς που ακούτε online, όλοι εσείς που είστε σήμερα εδώ, καλώς ορίσατε. Το σημερινό Shoud θα είναι λίγο διαφορετικό.
Λίντα: Χμ.
Αντάμους: Λίγο διαφορετικό. Θα σας εξηγήσω αργότερα όταν φτάσουμε εκεί. Αλλά πάρτε μια βαθιά αναπνοή και αφήστε τον τρόπο που συμμετείχατε στα Shouds μέχρι τώρα. Θα είναι κάπως διαφορετικά.
Το ένα είναι ότι σήμερα έχουμε κοντά μας κάποιους καλεσμένους, σίγουρα, και δεν είναι άλλη από την Μαλού ( αναφέρεται στην Malu Gaxiola, που απεβίωσε πρόσφατα). Της κρατήσαμε ένα κάθισμα στην μπροστινή σειρά. Δεν σας πειράζει να καθίσει η Μαλού δίπλα σας; Ναι ( το ακροατήριο χειροκροτάει). Ναι.
Ένα πολύ σύντομο μήνυμα από την Μαλού: Είπε ότι το να ενσωματώσετε το φυσικό μέσα στο Εγώ Είμαι και να αποχωρίσετε από τα φυσικά επίπεδα, είναι πολύ εύκολο. Δεν έχετε να φοβάστε τίποτα, τίποτα, τίποτα. Παρόλα αυτά σας ενθαρρύνει τον καθέναν από εσάς ν συνεχίσετε εδώ στην Γη μέσα σε αυτό το σώμα, να κάνετε την εργασία της ενσωμάτωσης, μετά να χαρείτε την ζωή σας, για όσα χρόνια εσείς επιλέξετε να παραμείνετε, σε μια εντελώς….( ακούγεται ο θόρυβος μιας μηχανής καφέ στο βάθος/ το ακροατήριο γελάει). Γι αυτούς που δεν μπορούν να το ακούσουν online, ένας αηδιαστικός θόρυβος έρχεται από την τουαλέτα
Λίντα: Την τουαλέτα; Ή μήπως είναι ο καφές σου;
Αντάμους: Μπορεί να είναι η προετοιμασία του καφέ μου.
Λίντα: Νομίζω πως είναι ο καφές σου! ( Περισσότερα γέλια). Το ελέγξατε; Μπορούν να ελέγξουν το Master’s Club?
Αντάμους: Σάντρα, που είναι ο καφές μου;
Λίντα: Ας πάμε στο Master’s Club. Ας πάμε καλύτερα στο Master’s Club. Εκεί είναι η πραγματική απόδειξη.
Αντάμους: Έλα μαζί μου Λίντα.
Λίντα: Ω, ναι, στον έφτιαξε!
Αντάμους: Ναι. Σε ευχαριστώ. Άλλη μία ξενάγηση στο Master’s Club. Σε αυτό το υπέροχο, υπέροχο μέρος των ανθρώπινων Masters. Πόσο κατάλληλο για την σημερινή ημέρα.
Κι έτσι, με αυτό, ας επιστρέψουμε στην δουλειά μας.
Λίντα: Οκ.
Αντάμους: Α. έτσι λοιπόν, το σημερινό Shoud θα είναι λίγο διαφορετικό….
Λίντα: Αλήθεια;
Αντάμους: … Με την Μαλού να κάθεται εδώ, να γελάει και να γελάει, να χαίρεται την κάθε στιγμή με όλους εσάς και με κάποιους ακόμα σπέσιαλ καλεσμένους στο Master’s Club στο Connection Center του Βυσσινί Κύκλου.
Εκλογές
Υπάρχει κάτι στον αέρα, πέρα από όλα αυτά, για όλους εσάς που ζείτε στην Αμερική, ένα μέρος που βοήθησα να θεμελιωθεί μαζί με αρκετούς από εσάς. Ξέρετε πώς είναι προεκλογική περίοδος ( κάποιοι λένε « Ναι» και κάποιοι από το ακροατήριο γελούν). Ακούσατε τα νέα, πως είναι προεκλογική περίοδος, και οι περισσότεροι από εσάς από όλο τον κόσμο γνωρίζετε πως είναι προεκλογική περίοδος στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Αρκετά διασκεδαστικό κατά έναν τρόπο.
Λίντα: Είναι μια καλή λέξη αυτή για το γεγονός.
Αντάμους: Απόλυτα διασκεδαστική, με όλη αυτή την αναταραχή, όλο το θόρυβο και ειδικά όλη την δύναμη.
Λίντα: Α!
Αντάμους: Οι εκλογές, όπου κι αν γίνονται, είναι γενικά ένα ζήτημα που αφορά την δύναμη. Δύναμη.Και θέλω όλοι σας να είστε ιδιαίτερα ενήμεροι για αυτές τις εκλογές φέτος.
Τώρα, πριν πολλά χρόνια, ο Τοβίας είπε: «Μην ψηφίζετε. Μείνετε πίσω από τον χαμηλό τοίχο. Παρατηρείτε τι συμβαίνει». Δεν θα πάω τόσο μακριά, αλλά δεν θα σας πω ότι είναι και τόσο απαραίτητο να ψηφίσετε. Ψηφίστε αν θέλετε. Ψηφίστε αυτούς που θα αποκαλούσατε τους μικρότερους υποψηφίους, απλά για να πετάξετε έξω τους μεγάλους ( γέλια).
Ακόμα κι αν δεν γνωρίζετε τα ονόματά τους, ακόμα και αν δεν γνωρίζουν τα ονόματα σπουδαίων αρχηγών κρατών, δεν πειράζει ! Ακόμα κι αν δεν θυμούνται τα δικά τους ονόματα, αλλά απλώς ψηφίστε κάποιους από τους λιγότερο γνωστούς , απλά για να αποδείξετε ότι η δύναμη είναι μια ψευδαίσθηση, επειδή τα κύρια πολιτικά κόμματα, οπουδήποτε στον κόσμο, είναι τόσο αγκιστρωμένα στην δύναμη.
Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, επειδή είναι επηρεασμένοι από αυτά που θα λέγατε ειδικές ομάδες, ειδικές ομάδες επιρροής. Επηρεάζονται από τα χρήματα. Επηρεάζονται από την θρησκεία. Επηρεάζονται από τόσα άλλα πράγματα, που όταν έρθει η ώρα να μπούνε στην θέση που είναι, να διοικούν ένα γραφείο, είναι τόσο επηρεασμένοι από την δύναμη- συμπεριλαμβανομένης και της δικής τους- που δεν βλέπουν και δεν νιώθουν τίποτε άλλο παρά μόνο την δύναμη. Είναι ένας εθισμός γι’ αυτούς, όταν φτάσουν σ’ αυτό το σημείο και για όλους όσους είναι γύρω τους. Είναι ένα παιχνίδι δύναμης. Μιλούν για υπηρεσία στην κοινωνία, αλλά πολύ λίγοι τοκάνουν πραγματικά. Έχουν περάσει δεκαετίες από τότε που υπήρξε στ’ αλήθεια κάποιος εθνικός υποψήφιος, που πραγματικά είχε επικεντρωθεί στην υπηρεσία των ανθρώπων, επειδή αυτό δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες της δύναμης.
Νιώστε μέσα σας τις εκλογές φέτος σαν μια , όπως θα λέγατε, σαν μία μελέτη πνευματική ή μεταφυσική. Μπείτε μέσα σε αυτό το συναίσθημα με κάτι περισσότερο από τις κανονικές σας αισθήσεις. Νιώστε το με τις Αισθήσεις σας του Μάστερ , χωρίς να κρίνετε κάποιον υποψήφιο αν είναι σωστός ή λάθος, χωρίς να εμπλακείτε στην διαχωριστικότητα των εκλογών, εκεί που σας επηρεάζει προσωπικά. Μπείτε μέσα στο συναίσθημα. Τι πραγματικά συμβαίνει; Τα πλήθη, τι κάνουν; Γιατί ακολουθούν συγκεκριμένους υποψηφίους; Γιατί φανατίζονται; Γιατί υπάρχει τόση διαχωριστικότητα και βρισιές; Όλα βασίζονται στην δύναμη. Είναι στ’ αλήθεια συναρπαστικό να το παρατηρεί κανείς. Απόλυτα συναρπαστικό. Είναι μια συναρπαστική μελέτη της ανθρωπότητας της ίδιας, όταν έρχονται οι εκλογές..
Δεν έχω πρόβλημα με τις εκλογές αυτές καθαυτές . Την Δημοκρατία – όπου, δεν υπάρχουν στ αλήθεια πραγματικές δημοκρατίες στον κόσμο αυτή την εποχή, αλλά οι ψεύτικες δημοκρατίες στην πράξη – την δημοκρατία είναι συναρπαστικό να την παρατηρείς. Και κάτω από όλα αυτά, καθώς είστε παρατηρητές, δείτε πώς πολλοί από αυτούς μιλούν για την ελευθερία. Την λέξη ελευθερία, μάλλον, παρά την εφαρμογή της. Μιλούν για ελευθερία την οποία κανείς τους δεν παρέχει πραγματικά .
Κατά μία έννοια, την απομακρύνουν όλο και περισσότερο, αλλά όλα τα δυναμικά της ελευθερίας και της δύναμης συνεργάζονται μεταξύ τους ή πολεμούν μεταξύ τους. Ακούστε πώς αυτοί που υποστηρίζουν συγκεκριμένους υποψηφίους μιλούν για την ελευθερία, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει πολύ. Θα το πήγαινα τόσο μακριά όσο να σας πω, ότι δεν καταλαβαίνουν αληθινά τι είναι ελευθερία.
Η ελευθερία δεν είναι το τί σας επιτρέπουν οι άλλοι να κάνετε.
Η ελευθερία αφορά το τί εσείς επιτρέπετε στον εαυτό σας να κάνει, και υπάρχει πολύ, πολύ μεγάλη διαφορά. Οι άνθρωποι ουρλιάζουν για την ελευθερία τους, για τα δικαιώματά τους ,σαν κάποιος να πρέπει να τους τα δώσει, όταν η πραγματικότητα είναι, ότι η ελευθερία αφορά τον εαυτό σας, τι εσείς επιτρέπετε και τι δίνετε σε σας. Κανείς δεν μπορεί να σας δώσει την ελευθερία. Απολύτως κανείς. Θα μπορούσατε να είστε στην φυλακή και να έχετε περισσότερη ελευθερία από έναν άνθρωπο που περπατάει στους δρόμους. Η ελευθερία είναι εσωτερική υπόθεση.
Καθώς ακούτε όλες τις πολιτικές ρητορίες, αυτή την προεκλογική περίοδο, και θα ακούσετε πολλές – καθώς θα τις ακούτε, θα ήθελα επίσης να μπείτε μέσα στο συναίσθημά σας και να νιώσετε το εκλογικό σύστημα που έχετε εντός σας. Χμμ. Ποιος θα εκλεγεί; Ποιος θα είναι το αφεντικό; Ποιος θα κάνει κουμάντο; Θέλω να ακούσετε, επειδή υπάρχει μια τόσο όμορφη αναλογία μεταξύ των εξωτερικών εκλογών και των εσωτερικών εκλογών. Ποιος θα είναι το αφεντικό σήμερα;
Ποιος θα κάνει κουμάντο- ο θυματοποιημένος ανθρώπινος εαυτός ή ο ενδυναμωμένος άνθρωπος; Θα είναι μια πτυχή, μια πληγωμένη και κατεστραμμένη πτυχή, ή θα είναι μια υγιής ενσωματωμένη πτυχή;
Ακούστε τα debates που γίνονται μέσα στο μυαλό σας, κάθε μέρα, γύρω από το ποιος θα κάνει κουμάντο. Ακούστε ποιός σας υπόσχεται περισσότερη ελευθερία, ποιός σας υπόσχεται περισσότερη υγεία, ποιος σας υπόσχεται περισσότερη ευτυχία, ποιος σας υπόσχεται λιγότερους νόμους μα ποτέ δεν το κάνει, επειδή , κατά κάποιον τρόπο αυτός ο ανθρώπινος εαυτός μέχρι σήμερα, ζει σε μια διαρκή συνεχιζόμενη προεκλογική εκστρατεία. Ακούστε ποιος νοθεύει το αποτέλεσμα. Ακούστε ποιος λέει ψέματα στις άλλες πτυχές του εαυτού. Ακούστε ποιος δίνει τις μεγάλες υποσχέσεις, αλλά στην πραγματικότητα ποτέ δεν τις πραγματοποιεί.
Με τις εκλογές φέτος στις Ηνωμένες Πολιτείες, μπορώ να σας εγγυηθώ ένα πράγμα- ότι δεν θα συμβούν αλλαγές, πραγματικές αλλαγές. Απλά δεν θα υπάρξουν. Υπάρχει πολύ ρητορεία. Υπάρχει πολύ συζήτηση. Δεν θα συμβούν πραγματικές αλλαγές. Γιατί; Επειδή οι άνθρωποι δεν θέλουν στα αλήθεια πραγματική αλλαγή. Κάποιοι άνθρωποι θέλουν λίγες αλλαγές. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να αλλάξουν πολλά. Ίσως λιγότερους φόρους, αλλά ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, μετά από λίγο καιρό θα το ξεχάσουν. Οι άνθρωποι δεν θέλουν στ αλήθεια μεγάλες αλλαγές.
Ακούστε τις εκλογές μέσα σας- όλες τις υποσχέσεις, όλα τα λαμπρά πράγματα για ένα καλύτερο, υγιέστερο σώμα, λεπτότερο, πιο νεανικό, για περισσότερο πλούτο – και τους πολιτικούς μέσα σας, τις πτυχές μέσα σας, που δίνουν αυτές τις υποσχέσεις και δεν τις κρατούν. Αλλά την επόμενη μέρα επιστρέφουν και προσπαθούν να εκλεγούν ξανά. Ποιος θα κάνει κουμάντο; Και το γεγονός είναι, ότι πολύ λίγες αλλαγές πρόκειται να συμβούν.
Αλλά , ευτυχώς σήμερα θα είναι κάπως διαφορετικά. Ευτυχώς. Γι αυτό θα πετάξουμε έξω τους πολιτικούς, θα πετάξουμε έξω τους μεσίτες της εξουσίας, θα πετάξουμε έξω όλες εκείνες τις πτυχές, που έκαναν όλον αυτό τον θόρυβο και όλες αυτές τις υποσχέσεις και θα γίνουμε Μάστερς σήμερα. Θα κάνουμε μια μεγάλη, θαρραλέα κίνηση σήμερα. Θα πετάξουμε έξω από το γραφείο όλους αυτούς τους αλήτες. Θα τους διώξουμε από την πόλη και θα φτάσουμε στο σημείο της πραγματικής, αληθινής προσωπικής κυριαρχίας ( το ακροατήριο επευφημεί και χειροκροτάει).
Λίντα: Περίμενε λίγο ( του φτιάχνει το κοστούμι).
Αντάμους: Αλλά περιμένετε, είστε έτοιμοι για αλλαγή; Αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα. Και λέτε, «Ναι», και το καταλαβαίνω, αλλά θα σας ζητήσω να ακούσετε μέσα σας όλους τους άλλους υποψηφίους, που κατεβαίνουν στις εκλογές, αυτούς που λένε, «Φέρνουμε την αλλαγή», αλλά όχι, δεν θα το κάνουν. Απλά προσπαθούν να σας καθησυχάσουν.
Μιλώντας για εκλογές, πάντα πίστευα πως ο κλήρος θα έπρεπε να εκλέγεται.
Λίντα: Ωωωω! (χειροκροτάει)
Αντάμους: Ναι, οι παπάδες, οι τοπικοί κληρικοί και οι ιερείς της εκκλησίας θα έπρεπε να εκλέγονται. Με κάποιο τρόπο διορίζονται – δεν ξέρω πώς- διορίζονται, τοποθετούνται. Οι καρδινάλιοι και οι επίσκοποι, θα έπρεπε να βάζουν υποψηφιότητα και να επιτρέπουν σε όλους να ψηφίζουν, όχι μόνο οι Καθολικοί. Να επιτρέπουν σε όλους να ψηφίζουν και να βλέπουν τι συμβαίνει. Οι Εβραίοι, οι Μουσουλμάνοι και όλοι οι άλλοι να ψηφίζουν για….
Λίντα: Θα έπρεπε να έχουν προκαθορισμένη θητεία;
Αντάμους: Και προκαθορισμένη θητεία, ναι, όχι μέχρι τον θάνατο (η Λίντα γελάει , το ίδιο και κάποιοι από το ακροατήριο).
Φαντάζεστε κάποια πολιτικά debates ή τις πολιτικές διαφημίσεις που θα γίνουν αν κάποιος ιερέας κατέβαινε στις εκλογές; « Θα πολεμήσω τον διάβολο πιο δυνατά από τον αντίπαλό μου!
«Ο αντίπαλός μου έχει θεαθεί να κάθεται στο αυτοκίνητο με τον ίδιο τον διάβολο και να κοιμάται με τον ίδιο τον διάβολο. Εγώ θα πολεμήσω τον διάβολο!».
Ή να υπόσχεται λιγότερο tithing (προσφορά του ενός δέκατου του εισοδήματος υπέρ ευαγούς σκοπού, η λεγόμενη δεκάτη), ναι. «Προτείνω 25% μείωση του tithing για όποιον με ψηφίσει».
Λίντα: Το tithing είναι 10 τοις εκατό.
Αντάμους: Όμως θα έχουμε 25% μείωση στη δεκάτη. « Θα φτάσουμε στο 7.5 τοις εκατό, μόνο τόσα θα δίνετε. Ενώ ο αντίπαλός μου υποστηρίζει περισσότερο tithing για όλους». ( γέλια). Μπορείτε να φανταστείτε τι θα γινόταν στην εξομολόγηση; ( γέλια τρανταχτά).
Λίντα: Είναι όλο αυτό μια απόσπαση;
Αντάμους: Είναι η συνηθισμένη μου κωμωδία. Περίπου. Ένα είδος κωμωδίας.
Ξέρετε, οι Αναληφθέντες Διδάσκαλοι έχουν αρκετά διαφορετική αίσθηση του χιούμορ από τους ανθρώπους. Κι έτσι έπρεπε να δουλέψω ολόκληρη την εβδομάδα πάνω σ αυτή την παράσταση. Ολόκληρη την εβδομάδα, επειδή στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Διδασκάλων καθόμαστε και λέμε: « Ω! Είδατε τους ανθρώπους που είχαν αυτό το αυτοκινητιστικό ατύχημα σήμερα; Ω! Θεέ μου, ήταν τόσο αστείο!» Βλέπετε, οι άνθρωποι δεν γελάνε. Οι άνθρωποι λένε: « Ω, Θεέ μου! Αυτοί γελάνε». Ναι, επειδή εμείς γνωρίζουμε, ότι δεν έχει σημασία . Μπορούμε και γελάμε μ αυτό. Στην πραγματικότητα, κάθε Αναληφθείς Διδάσκαλος έχει μάθει να γελάει με όλα, επειδή αυτό απελευθερώνει την μπλοκαρισμένη ενέργεια. Με όλα, με τα πάντα. « Ακούσατε γι αυτό τον άνθρωπο που πήδηξε στον γκρεμό τις προάλλες; Ω, Θεέ! Ήταν τόσο αστείο!»
Λίντα: Ακούγεται σαν το Προσβλητικό Masters Club.
Αντάμους: Όχι, αυτά είναι αστεία πράγματα στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Διδασκάλων. Λέω συνέχεια στους Shaumbra , ετοιμάστε τις αστείες σας ιστορίες όταν θα πάτε εκεί. Ετοιμάστε τις ιστορίες σας.
Μπορείτε να συνειδητοποιήσετε, πως καθόμαστε εκεί στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Διδασκάλων χιλιάδες, ίσως δεκάδες χιλιάδες χρόνια – είμαστε μόνο λίγοι παραπάνω από 9000 – οι ιστορίες παλιώνουν. Χρειαζόμαστε τις δικές σας ιστορίες και θα σας αποκαλύψω ένα μυστικό, αυτή την στιγμή, εμπλουτίστε το. Μην πείτε: «Λοιπόν, όταν ήμουν παιδί έτρωγα πολύ ξύλο. Και μετά στο γυμνάσιο κανείς δε με συμπαθούσε και μετά είχα μια άσχημη δουλειά» ( με ένα ανιαρό ύφος).
Εμπλουτίστε το. Πείτε το: « Ήμουν μαχητικός όταν ήμουν παιδί! Έριχνα κάτω τα άλλα παιδιά και με έριχναν κάτω κι αυτά. Και στο γυμνάσιο, κανείς δεν με συμπαθούσε, μα δεν με ένοιαζε επειδή ήμουν στον κόσμο μου. Μετά έπιασα μια δουλειά που ήταν απαίσια και παραιτήθηκα και τριγυρνούσα στους δρόμους άστεγος για ένα διάστημα».
Λίντα: Ποιανού είναι αυτή η ιστορία;
Αντάμους: Εμπλουτίστε το. Όχι, όταν φτάσετε εκεί σας παρακαλώ, σχεδόν σας ικετεύω, εμπλουτίστε λίγο τις ιστορίες σας, επειδή έχουμε κάτι παλιές αφυδατωμένες ιστορίες. Η Μαλού ξέρει. Ξέρετε, δεν είναι κακό να παίζετε θέατρο, να το διακωμωδείτε.
Πάρτε το χειρότερο πράγμα που σας συνέβη στην ζωή σας, το χειρότερο πράγμα και διακωμωδήστε το. Προετοιμάστε την ιστορία σας, επειδή όταν θα πάτε στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Διδασκάλων, θα υπάρχει αρκετή πίεση. Ξαφνικά, θα βρίσκεστε μπροστά σε 9.693 Αναληφθέντες Διδασκάλους και, ξέρετε, έχουν βαρεθεί για ένα διάστημα, δεν είχαν αρκετή διασκέδαση. Θέλουν καινούργια πράγματα και θα νιώσετε πάρα πολύ μεγάλη πίεση για να τους μεταφέρετε μια πραγματικά καλή ιστορία. Ξεκινήστε να κάνετε πρόβες. Πάρτε το χειρότερο πράγμα που συνέβη στην ζωή σας και κάντε το ιστορία. Διακωμωδήστε το.
Ξέρετε, η ανθρώπινη κωμωδία βασίζετε πάνω στην σύγκρουση και μετά στην απελευθέρωση. Σύγκρουση, απελευθέρωση. Σύγκρουση, απελευθέρωση. Εσείς βρίσκεστε ακόμα στην μεριά της σύγκρουσης. Και γελάω με αυτό. Είστε ακόμα στην μεριά της σύγκρουσης, και πέφτετε στις λάσπες και λέτε: « Ω, εγώ ο καημένος και τα σπλάχνα μου πονούν. Και ω!, είχα μια τόσο σκληρή ζωή.»
Πάρτε μια ιστορία, πάρτε τα τρία κορυφαία χειρότερα πράγματα που σας συνέβησαν, που κάνατε, που κάνατε στους άλλους και ξεκινήστε να τις δουλεύετε. Κοιτάξτε στον καθρέφτη και εξασκηθείτε, κάντε πρόβες. Χρησιμοποιήστε τα χέρια σας. Τα χέρια είναι ένα πολύ σημαντικό μέρος στην συνειδητή δράση. Χρησιμοποιήστε τα χέρια , βηματίστε λίγο, προχωρήστε μπρος και πίσω.
Δεν θα το πιστέψετε. Είχαμε κάποιον νεοφερμένο πρόσφατα κι αυτός, ο νέος Αναληφθείς Διδάσκαλος, απλώς στεκόταν εκεί κι έλεγε: «Ναι, είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα ζωή στην Γη και, ναι, διαλογιζόμουν πολλές ώρες… ( τα είπε με ένα βαριεστημένο ύφος). Σαν να υποδύεστε για λίγο. Θέλω να πω, είστε στην μεγάλη σκηνή μπροστά από τους Αναληφθέντες Διδασκάλους.
Και σας τα λέω αυτά, για έναν πολύ σημαντικό λόγο, αφού πρώτα κάνουμε ένα διάλειμμα εδώ για τον καφέ μου ( ο Αντάμους πίνει λίγο). Μμ. Σας τα λέω για ένα λόγο, επειδή στην πραγματικότητα δεν το κάνετε για τους Αναληφθέντες Διδασκάλους. Χρειάζονται ένα καλό γέλιο. Χρειάζονται ένα πραγματικά καλό γέλιο. Το κάνετε για σας, επειδή αυτά τα τρία χειρότερα πράγματα που σας συνέβησαν στην ζωή σας και που είστε ακόμα κολλημένοι σε αυτά και ίσως λίγο πληγωμένοι και έχουν ενεργειακούς κόμπους, δεν είναι στ’ αλήθεια αυτό που συνέβη. Θα σας το πω τώρα αμέσως. Δεν είναι αυτό που συνέβη.
Η ανάμνηση. Οι αναμνήσεις δεν είναι παρά συναισθήματα. Δεν είναι λεπτομέρειες. Οι αναμνήσεις είναι- κουνήστε όλοι τα κεφάλια σας έτσι ( ο Αντάμους κουνάει το κεφάλι του από την μια μεριά στην άλλη), ναι, κι εσείς ( μιλώντας στην κάμερα), κουνήστε το κεφάλι σας έτσι- οι αναμνήσεις δεν είναι γεγονότα και εικόνες. Οι αναμνήσεις είναι ενεργειακοί κόμποι. Είναι μπλοκάρισμα.. Είναι σαν μια κουβέρτα πάνω σε ολόκληρη την ύπαρξή σας . Κι αυτό είναι που νομίζετε ότι θυμάστε- « Αυτό το απαίσιο πράγμα μου συνέβη.» Διασκεδάστε με αυτό. Θα απελευθερώσει την ενέργεια, που είναι τόσο μπλοκαρισμένη. Θα δείτε την χιουμοριστική του πλευρά και μετά θα αρχίσετε να βλέπετε, ότι αυτό δεν είναι πραγματικά , αυτό που συνέβη.
Το μυαλό θα επιμείνει. « Λοιπόν, συνέβη». Το μυαλό θα σας πει ακόμα: « Έχω και μια φωτογραφία που το αποδεικνύει. Βλέπεις, το χέρι μου έσπασε κι έχω δέκα ράμματα στο κεφάλι μου. Έχω μια φωτογραφία». Δεν είναι αυτό που πραγματικά συνέβη. Είναι μέρος αυτού που συνέβη, αλλά όχι ολόκληρο το γεγονός.
Μόλις αρχίσετε να παίζετε τις ιστορίες σας, να κάνετε πρόβες για την στιγμή που θα πάτε στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Διδασκάλων, επειδή χρειάζονται ένα καλό γέλιο- μόλις αρχίσετε να παίζετε θέατρο με αυτές , θα συνειδητοποιήσετε ότι όλες αυτές τις αναμνήσεις, όλα τα σκουπίδια που είναι αποθηκευμένα , δεν είναι τίποτε παρά συναισθήματα. Δεν είναι γεγονότα . Δεν είναι.
Υπάρχουν γεγονότα για διάφορα πράγματα στην ζωή, όπως ένα κι ένα κάνουν δύο, αλλά ακόμα κι αυτό δεν είναι στ’ αλήθεια γεγονός. Είναι μέρος του γεγονότος, αλλά όχι όλο. Όλα όσα θυμάστε για τον εαυτό σας ,από αυτή την στιγμή και μετά δεν είναι πραγματικό. Όλες αυτές οι αναμνήσεις που σας κατακλύζουν, οι επιρροές, κάθε απόφαση στην ζωή σας – δεν υπάρχει ούτε μία απόφαση, καμία από τις αποφάσεις που έχετε πάρει, που δεν βασίζεται στο συναίσθημα. Λέτε: « Ε λοιπόν, αποφάσισα να πάρω ένα καινούργιο αυτοκίνητο , επειδή το παλιό μου χάλασε.» Είναι μια συναισθηματική απόφαση.
Δεν θα ασχοληθώ άλλο μ’αυτό σήμερα, αλλά είναι συναισθηματικό, επειδή οτιδήποτε υπάρχει στις αναμνήσεις σας δεν είναι παρά συναισθηματικό – είναι κάπως σαν ενεργειακός κόμπος- μια συναισθηματική μπάλα που βρίσκεται εκεί μέσα. Κι έχετε αρχίσει να μαζεύετε αρκετές συναισθηματικές μπάλες , αρκετές συναισθηματικές πληγές εκεί μέσα, κι εκεί είναι που πάει το μυαλό. « Τι συνέβη όταν ήμουν 20 χρονών, τι συνέβη πριν πέντε χρόνια, τι συνέβη όταν χώρισα, τι συνέβη….». Πέφτουν σε μια συναισθηματική πισίνα, μια συναισθηματική αποθήκη. Δεν είναι το γεγονός. Δεν είναι ολόκληρη η ιστορία. Κι έτσι, όταν λέω εμπλουτίστε, δεν εννοώ να πείτε ψέματα, καθόλου. Εννοώ να βγείτε από το παλιό σας ψέμα, «Αυτό είναι που μου συνέβη». Δεν είναι.
Ξεκινήστε να παίζετε θέατρο με αυτά. Ξεκινήστε να λέτε την ιστορία, το χειρότερο πράγμα στην ζωή σας ,τόσο που ακόμα δυσκολεύεστε να αφήσετε τον εαυτό σας να το σκέφτεται – εμφανίζεται κάποιες φορές στα όνειρά σας κι εμφανίζεται κάποιες φορές σαν μια άσχημη σκέψη φάντασμα, που προσπαθείτε να το αποφύγετε- δεν είναι αυτό που συνέβη. Ξεκινήστε να παίζετε θέατρο με αυτό.
Διασκεδάστε με αυτό, με το χειρότερο πράγμα. « Ακούσατε για τον τύπο που έπεσε από τον γκρεμό;» Όλοι μέσα στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Διδασκάλων γελάνε. Στ’ αλήθεια γελάμε, επειδή γνωρίζουμε, ότι δεν είναι αυτό που εσείς απαραίτητα νομίζετε. Ο άνθρωπος σκέφτεται: «Ω, Θεέ μου! Πέθανε.» Ναι, ε λοιπόν, είναι αστείο, αλήθεια! Ξέρετε, επειδή ήταν έτοιμος να πεθάνει. Ήθελε να πεθάνει. Ή όχι, δεν πέθανε. Έπεσε σε μια λίμνη που ήταν από κάτω κι έπρεπε να μάθει να κολυμπάει, επειδή δεν είχε κολυμπήσει ποτέ ξανά και τότε όλα καλά .
Εμπλουτίστε. Προετοιμάστε τις ιστορίες σας. Εμπλουτίστε τις, με την έννοια, διασκεδάστε με αυτές.
Αλλά ας επιτρέψω πίσω στον πρόλογο πριν με διακόψουν. Διασκεδάστε! Αμάν! Κάνουμε κάποιες συγκεντρώσεις, και μου αρέσει να είμαι με τους Shaumbra , αλλά το να σας ανεβάσω, να είστε ελεύθεροι και να είστε αεράτοι, ρευστοί, εύκαμπτοι, πολλές φορές είναι δύσκολο. Σηκώνονται και είναι τόσο σφιγμένοι. Διασκεδάστε. Γίνετε λίγο ηθοποιοί. Δεν τα φαντάζεστε. Όλα τα υπόλοιπα – αυτά τα φαντάζεστε. Όταν παίζετε θέατρο, επιτρέπετε στον εαυτό σας. Αγαπώ την υποκριτική , επειδή έχει να κάνει με την συνείδηση. Δεν τα βγάζετε από το μυαλό σας. Εκφράζετε τον εαυτό σας μέσα από πολυδιάστατους τρόπους, κι όχι με τον περιορισμένο ανθρώπινο τρόπο. Δεν βαρεθήκατε τους περιορισμένους ανθρώπινους τρόπους; ( το ακροατήριο λέει: Ναι). Οκ, καλά. Έτσι λοιπόν, παίξτε θέατρο με αυτά.
Τέλος πάντων, πίσω στους κληρικούς και στις εκλογές.
Λίντα: Ωωωω!
Αντάμους: Ιερείς κι εκλογές και δωρεάν Βίβλος για όλους. Δωρεάν Βίβλος για όλους.
Λίντα: Δεν είμαστε ξενοδοχείο .
Αντάμους: Και λιγότερη εξομολόγηση. «Ω, αμάρτησες! Έντιθ, αμάρτησες ξανά. Είπες κακά λόγια. Fuck!» Πάντα λέει fuck, ξέρετε. Και είναι κάπως σαν να λέει: « Θεέ μου, Έντιθ! Εννοώ, πόσο αμαρτωλή!» Και σαν να λέει: « Αλλά αν με ψηφίσεις ,θα σου δώσω μισή ποινή.» Ναι!
Έντιθ: Με τίποτα!
Αντάμους: Μόνο δύο « Άβε Μαρία», δύο «Πάτερ Ημών» και ένα « Τι στο διάβολο συμβαίνει;» Ναι, αυτό είναι όλο. Μπορείς να λες ό,τι…
Έντιθ: Όχι, ευχαριστώ.
Αντάμους: Μπορείς να λες ό,τι θέλεις. Ω, τότε θα επιμείνεις με τα βρωμόλογα;
Έντιθ: Όχι, είναι δικό μου θέμα .
Αντάμους: Επίσης θα πρέπει να ψηφίσεις τον κλήρο, και πώς σου φαίνεται αυτό « Είμαι πιο κοντά στον Θεό από ό,τι ο αντίπαλός μου από εδώ».
Λίντα: Τι πράγμα;!
Αντάμους: « Θα σας δώσω καλύτερο δωμάτιο στον ουρανό. Όχι απλώς στον πρώτο όροφο, όχι απλώς στο δεύτερο, αλλά θα σας στείλω στον έβδομο όροφο αν με ψηφίσετε».
Λίντα: ώστε λοιπόν, είσαι Μορμόνος;
Αντάμους: Έχω κάνει ένα είδος μίξης. Λίγο Μορμόνος, λίγο Εβραίος….
Λίντα: Εδώ παραπάτησες.
Αντάμους: Ξέρεις, επειδή όλες οι θρησκείες είναι βασικά οι ίδιες. Είναι όπως η πολιτική. Γι αυτό λέω πως ο κλήρος θα έπρεπε να κάνει εκλογές. Υπάρχει πολύ μικρή διαφορά ανάμεσα στους πολιτικούς και στον κλήρο.
Λίντα: Ωχ!
Αντάμους: Και το λέω εδώ μπροστά σας και είμαι περήφανος για αυτό, ναι. Και γιατί;
Λίντα: Ωχ!
Αντάμους: Γιατί λέω κάτι τέτοιο; Και οι δυο έχουν κάποια αξία. Όχι πολύ, απλά ως έναν βαθμό, αλλά και οι δυο , πού βασίζονται; ( το ακροατήριο λέει: στην δύναμη) Στην δύναμη. Και οι δυο για ποιο πράγμα δεν μιλάνε; Για την ελευθερία!
Λίντα: Μμμμ.
Αντάμους: Όχι. Έτσι λοιπόν, μοιάζουν πάρα, πάρα πολύ. Θα γινόταν ο κόσμος πολύ πιο διασκεδαστικό μέρος, αν ο κλήρος κατέβαινε στις εκλογές. Αλλά αυτή είναι η δική μου άποψη.
Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή. Κι άλλον έναν καφέ. Ω! Τι απόλαυση να πίνεις ένα καλό φλιτζάνι καφέ μέσα στην κούπα του Master Club, ακριβώς εδώ μέσα στο στούντιο.
Λίντα: Ουάου! Ποιος να το έλεγε!
Αντάμους: Ναι. Πολύ όμορφη η ενδυμασία σου σήμερα ( είναι ντυμένη σαν οπαδός του Δράκουλα).
Λίντα: Σ ευχαριστώ.
Αντάμους: Μοιάζεις σαν να επισκέφτηκες την πατρίδα μου.
Λίντα: Είμαι η καλύτερη φίλη του Δράκουλα.
Αντάμους: Bloody Famous ( το μπλουζάκι της γράφει « Bloody Famous»).
Λίντα: Πήγα μέχρι την Τρανσυλβανία.
Δράκουλας
Αντάμους: Έκανες όλον αυτό το δρόμο μέχρι την Τρανσυλβανία για να το πάρεις αυτό, και φυσικά, οι περισσότεροι γνωρίζετε την ιστορία του Δράκουλα. Μιας και μιλάμε για εκκλησίες…., ήμουν τρομαχτικά δημοφιλής σε ολόκληρη την Ευρώπη στα 1800, περισσότερο δημοφιλής από όσο κανονικά θα έπρεπε. Ήμουν σαν ένα είδωλο της ποπ, φαντάζομαι ότι θα λέγατε στην σημερινή εποχή.
Λίντα: Ωωω!
Αντάμους: Όλος ο κόσμος μιλούσε για τον Άγιο Γερμανό.
Λίντα: Ωωω!
Αντάμους: Ήμουν το επίκαιρο θέμα στα μπαρ και στις συζητήσεις γύρω από τα τραπέζια και στα πορνεία. Όλοι μιλούσαν για τον « Άγιος Γερμανός! Άγιος Γερμανός! Ο Άγιος Γερμανός μπορεί να εμφανίσει χρυσάφι και πετράδια στα χέρια του. Ο Άγιος Γερμανός ποτέ δεν έφαγε κάτι. Ο Άγιος Γερμανός αγαπούσε τις γυναίκες.»
Ε, λοιπόν, υπάρχει μια δόση αλήθειας σε όλα αυτά, αλλά…. Έτσι κέρδιζα τρομακτική δημοτικότητα κι αυτό ενοχλούσε τις εκκλησίες, επειδή ο κόσμος πήγαινε και ρωτούσε τους παπάδες: «Τι συμβαίνει με τον Άγιο Γερμανό; Τι είδους άγιος ήταν;»
Και οι παπάδες τα έχαναν, « Άγιος; Άγιος; Ω…» Φυσικά, διάλεξα αυτό το όνομα επίτηδες , απλώς για τον παράγοντα της σύγχυσης, επειδή μ αρέσει να κάνω πλάκα. Δεν ήμουν άγιος. Ήταν το όνομά μου, αλλά σίγουρα δεν ήμουν άγιος. « Τι συμβαίνει με αυτόν τον Άγιο Γερμανό;» Έτσι λοιπόν, η γερουσία της εκκλησίας συγκεντρώθηκε και είπαν: « Πρέπει να κάνουμε κάτι για να αντιπαραθέσουμε όλους αυτούς τους μύθους και τις ιστορίες γύρω από τον Άγιο Γερμανό. Γίνεται πιο δημοφιλής κι από» – να τολμήσω να πω την λέξη;- « τον Ιησού».
( Η Λίντα βαριανασαίνει και ο Αντάμους γελάει).
Αντάμους: Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στον Ιησού και στον Τζέσουα, ξεκόλλα. Ο Τζέσουα ήταν αυτός που πραγματικά γνώρισα. Ο Ιησούς είναι αυτό το κατασκεύασμα, αυτή η ανθρώπινη επινόηση, ένα σούπερ εξωπραγματικό πλάσμα. Κι έτσι μπορώ να πω, ναι, γινόμουν πιο δημοφιλής ακόμα κι από τον Ιησού.
Λίντα: Σσσς! Προχώρα! Προχώρα!
Αντάμους: Θα έπρεπε να κάνουμε μια ψηφοφορία πάνω σε αυτό για να δούμε.
Λίντα: Σσσς!
Αντάμους: Όχι, έτσι ήμουν, και η εκκλησία είχε αρχίσει να ανησυχεί πολύ – για τον παράγοντα Άγιο Γερμανό. Κι έτσι προσέλαβαν έναν συγγραφέα άγνωστο από την Αγγλία με το όνομα Μπραμ Στόκερ, ο οποίος δεν είχε γράψει τίποτε σπουδαίο μέχρι τότε, αλλά ήξεραν ότι θα γράψει οτιδήποτε τον πλήρωναν, και του έδωσαν όλο το υλικό.
Όταν αυτός ο χαρακτήρας, ο Δράκουλας, κοιτάζει τον καθρέφτη, δεν βλέπει το είδωλό του, επειδή ένας αληθινός Μάστερ , κοιτάζοντας στον καθρέφτη, δεν βλέπει το είδωλο ενός παλιού ανθρώπινου εαυτού. Μπορεί να δει τον Μάστερ. Μπορεί να δει το φως του, αλλά δεν θα δει τον παλιό ανθρώπινο εαυτό , ούτε και οι άλλοι, ούτε κι εσείς που είστε Μάστερς. Ο κόσμος δεν θα δει αυτόν τον παλιό ανθρώπινο εαυτό. Θα δουν το φως σας. Γι αυτό δεν βλέπετε το είδωλό σας στον καθρέφτη.
Και το σκόρδο . « Σκόρδο», λέτε. Ποτέ δεν μου άρεσε το σκόρδο. Γιατί να καταστρέψεις την φρέσκια βρώμη και το μέλι και τα καρύδια με το σκόρδο;. Αυτή ήταν κυρίως η διατροφή μου εκείνη την εποχή. Δεν μου άρεσαν τα σκόρδα ή τα κρεμμύδια, ούτε και του Cauldre, επειδή κάποιοι υποστηρίζουν ότι το σκόρδο κάνει καλό στο σύστημα. Εντάξει, αν το σύστημά σας είναι σαν υπόνομος, ναι, αλλά στ’ αλήθεια, δεν είναι και τόσο καλά για σας. Δεν πλησίαζα το σκόρδο. Η μυρωδιά ήταν αποκρουστική και η γεύση απαίσια. Συγνώμη αν κάποιοι από εσάς είστε λάτρεις του σκόρδου , αλλά αυτή είναι η αλήθεια… κι έτσι, όχι, δεν έτρωγα σκόρδα.
Κι έτσι έδωσαν στον Μπράχαμ Στόκερ όλα αυτά τα μικρά κομμάτια, όλα αληθινά γύρω από μένα. Το γεγονός ότι μπορούσα να μεταμορφωθώ, όπως ο Μέρλιν, ειδικά, από τον ανθρώπινο εαυτό στο δικό μου Πεκάουα ( κάτι σαν προσωπικό τοτέμ). Μπορούσα να γίνω κουκουβάγια ή γεράκι και να πετάξω μακριά.
Κι έτσι ο Στόκερ έγραψε αυτό το βιβλίο, σκοπίμως πληρωμένος γι’ αυτό και εμπνευσμένος από την εκκλησία, για να αντικρούσει τους μύθους. Φυσικά, δεν είχαν σκοπό να χρησιμοποιήσουν το όνομα « Άγιος Γερμανός», αλλά θα χρησιμοποιούσαν όλα αυτά που μπορούσα να κάνω. Χρησιμοποίησαν το όνομα Δράκουλα. Το βάσισαν κατά ένα μέρος , πάνω σε αυτά που ήμουν ικανός να κάνω και κατά ένα άλλο μέρος πάνω σε έναν ενδιαφέροντα χαρακτήρα της Ιστορίας, τον Βλαντ τον Ανασκολοπιστή, με τον οποίο δεν είχα καμία σχέση.
Πήραν αυτά τα δύο θέματα και τα ένωσαν, το σκηνικό στην Τρανσυλβανία, που είναι το μόνο που με πλήγωσε, επειδή αγαπώ την Τρανσυλβανία. Πέρασα πολλές ενσαρκώσεις και μεγάλωσα στην Τρανσυλβανία στην τελευταία μου ενσάρκωση, μια από τις πιο ρομαντικές, μυστηριακές, πανέμορφες τοποθεσίες στον κόσμο, και κοιτάζω τι έκαναν « αυτοί» – η εκκλησία και οι συγγραφείς- σε όλη αυτή την εικόνα…. Έλα εδώ ( στην Λίντα). Αυτή την εικόνα του αίματος και της ενεργειακής τροφής….
Λίντα: Τι; Δεν έχω αίμα, δεν έχω αίμα!
Αντάμους: … κι όλα τα υπόλοιπα. Έτσι λοιπόν, ναι, αυτό ήταν το μόνο σημείο που με ενόχλησε αληθινά εκείνη την εποχή. Αυτό είναι ένα μικρό απόσπασμα από την ιστορία του Δράκουλα.
Ανθρώπινες Σχέσεις
Ξέρετε, δεν υπάρχει τίποτε πιο σπουδαίο από τις ανθρώπινες σχέσεις σε αυτό τον πλανήτη. Τίποτε σαν αυτές. Ούτε στις άλλες σφαίρες, ούτε σε άλλους κατοικημένους πλανήτες, τίποτε σαν τις ανθρώπινες σχέσεις. Υπάρχουν τόσα πολλά επίπεδα μέσα τους. Υπάρχουν τα συναισθήματα. Υπάρχει το σεξ. Υπάρχει το μοίρασμα και η πτυχή της στοργής. Υπάρχει… κάπου στην μέση της μοναξιάς, η σχέση- η κοντινή σχέση με κάποιον- που θα σας κάνει να νιώσετε πως δεν είστε μόνοι, τουλάχιστον για λίγο. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι οι καλύτερες και οι πιο δύσκολες.
Οι ανθρώπινες σχέσεις, η καθεμιά από αυτές – είτε είναι με την μητέρα σας, είτε με τον πατέρα σας, με όλους αυτούς – είναι επίσης τριβή, ένταση, σύγκρουση. Κάθε κοντινή σχέση τελικά θα οδηγήσει το άλλο άτομο να σας αποκαλύψει κάτι για σας, εσείς να αποκαλύψετε κάτι σε εκείνο. Ο ορισμός της σχέσης, ακόμα και μιας καλής σχέσης, δεν είναι απλώς διασκέδαση και παιχνίδια. Προχωράτε βαθιά με τους άλλους, ακόμα κι αν έρθουν σκοτεινές κι απαίσιες στιγμές.
Τώρα, αυτά που είπατε οι περισσότεροι , ήταν συνολικά απλά για μια καλή σχέση, όμως κάποιες σχέσεις είναι δύσκολες. Είναι σκληρές. Ίσως να είχατε μια πολύ, πολύ δύσκολη μητέρα ή πατέρα ή φίλο που σας πρόδωσαν άσχημα. Θεωρείται ακόμα κοντινή σχέση. Ακόμα κι αυτή σας πρόσφερε μια από τις καλύτερες εμπειρίες – όχι μαθήματα, αλλά εμπειρίες – στην ζωή σας. Δεν υπάρχει τίποτε παρόμοιο σε ολόκληρη την δημιουργία ,από μια σχέση ανθρώπου με άνθρωπο.
Τόσο συχνά οι άνθρωποι, έρχονται τόσο κοντά, συνδέονται τόσο πολύ ενεργειακά, φυσικά, ψυχολογικά, με όλους τους τρόπους. Συνδέονται τόσο πολύ. Παθαίνουν εξάρτηση, υπερβολική εξάρτηση ο ένας με τον άλλον. Ακολουθούν ο ένας τον άλλον από ενσάρκωση σε ενσάρκωση. Όμως ξέρετε κάτι, στην πραγματικότητα, τα περισσότερα εγκλήματα γίνονται ανάμεσα σε φίλους και μέσα στην οικογένεια από οποιαδήποτε άλλη αιτία, εκτός μόνο στην περίπτωση ενός μεγάλου πολέμου. Αλλά υπάρχουν φόνοι. Πώς γίνεται λοιπόν οι άνθρωποι να έρχονται τόσο κοντά, μέσα από τις σχέσεις, να μοιράζονται τόσα πολλά και να αγαπιούνται τόσο βαθιά, αλλά επίσης να μάχονται μεταξύ τους και τελικά να φτάνουν κάποιες φορές να δολοφονούν ο ένας τον άλλο;
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι απόλυτα συναρπαστικές. Η πιο κοντινή σχέση που είχατε ποτέ, ίσως να μην το έχετε ακόμα συνειδητοποιήσει, είναι με τον εαυτό σας. Τώρα, είχατε αρκετές υπέροχες και κάποιες απαίσιες σχέσεις, αλλά η κοντινότερη σχέση που θα έχετε πάντα είναι με τον εαυτό σας. Ισως να μην το έχετε συνειδητοποιήσει, επειδή έχετε κλείσει τον εαυτό σας τόσο πολύ. Αυτό που πρόκειται να κάνουμε σήμερα εδώ είναι να γίνουμε Μάστερς. Πρόκειται να ενσωματώσουμε τον Μάστερ και θα ανακαλύψετε, θα συνειδητοποιήσετε, ότι αυτός είναι ο κοντινότερος καλύτερος φίλος σας , που έχετε και θα έχετε για πάντα.
Οι άνθρωποι κάνετε πολλές σχέσεις στην ζωή σας- πολλές σχέσεις, πολλούς φίλους, πολλούς συγγενείς. Δεν είναι όλες τόσο βαθιές. Έχετε γνωριμίες, γνωρίζετε πολύ κόσμο, αλλά με πόσους ανθρώπους μπορείτε πραγματικά να μοιραστείτε τα πιο οικεία κι ευαίσθητα κομμάτια της ζωής σας. Ακόμα κι αν είστε παντρεμένοι για 20, 30 χρόνια, υπάρχουν πάντα κομμάτια σας που δεν τα μοιράζεστε, τα κρατάτε ακόμα κρυμμένα , καταχωνιασμένα, και καλά κάνετε.
Θα φτάσετε στο τέλος να ανακαλύψετε , να συνειδητοποιήσετε ότι η πιο οικεία σχέση είναι με εσάς, ανάμεσα στον άνθρωπο κι εσάς, τον Μάστερ. Όλα είναι εσείς, είναι το ίδιο. Είναι απλώς διαφορετική έκφραση, διαφορετική οπτική του ίδιου πράγματος.
Σαν ανθρώπινη ύπαρξη, περνάτε πολλά, πολλά χρόνια μοναξιάς, ή τουλάχιστον την εκδοχή της μοναξιάς. Ακόμα κι αν εργάζεστε με κόσμο κάθε μέρα, ακόμα κι αν έχετε παιδιά και πολυμελή οικογένεια κι όλα τα άλλα – υπάρχει πολύ μοναξιά, πολύς χρόνος με τον εαυτό σας. Μέσα στις σκέψεις σας, μέσα στον δικό σας κόσμο, συχνά να αναρωτιέστε αν έχετε τρελαθεί.
Ήταν πολύ δύσκολο να βρίσκεστε σε αυτό τον μοναχικό κόσμο. Και, πριν πολλά χρόνια, όταν ήρθε ο Τοβίας κι άρχισε να μιλάει και να εργάζεται μαζί σας , είπε: «Ποτέ δεν είστε μόνοι,», πολλοί από εσάς το εξέλαβαν σαν ένα μήνυμα, ότι θα ήταν εκείνος κοντά σας ή άλλα αγγελικά όντα. Αλλά αυτό που εννοούσε από τότε, ακόμα και τόσα χρόνια πριν, ότι δεν είστε μόνοι – είστε με τον εαυτό σας. Όχι απλά τον ανθρώπινο εαυτό σας. Είμαστε στο « Και» τώρα. Στο «Και». Δεν είναι μόνο ο ανθρώπινος εαυτός σας.
Ο Μάστερ
Αυτό που θα κάνουμε εδώ σήμερα, είναι να μιλήσω ακόμα λίγο εγώ και μετά θα κάνουμε μια merabh και απλά θα το κάνουμε. Αυτός ο Μάστερ θα είναι εδώ. Ο Μάστερ πάντα ήταν εδώ. Και χρησιμοποιώ την λέξη ¨Μάστερ¨. Είμαι λίγο προσεκτικός στην χρήση του όρου ¨ο θεϊκός εαυτός¨, επειδή ξαφνικά θα αρχίσετε να έχετε παραισθήσεις με τεράστιους χρυσούς αγγέλους, που θα μπαίνουν στον χώρο. Χρησιμοποιώ την λέξη ¨Μάστερ¨ εννοώντας αυτόν που είναι άχρονος, που βρίσκεται στο παρελθόν, όσο και στο παρόν, όσο και στο μέλλον. Πάντα, πάντα ήταν εκεί, ποτέ δεν ήταν κάπου αλλού. Και πάλι, όταν χρησιμοποιώ την λέξη ¨θεϊκός¨, βλέπω που το πάτε- « Ω, η θεϊκότητα είναι πολύ μακριά από εδώ». Ο Μάστερ ήταν πάντα εδώ, πάντα.
Ο Μάστερ είναι αυτός, που δεν εμπλέκεται σε όλα αυτά τα δράματα και τα τραύματα. Ο Μάστερ είναι αυτός, που επιτρέπει ολοκληρωτικά. Ο Μάστερ γνωρίζει πως δεν υπάρχει θάνατος. Ο Μάστερ γνωρίζει ότι η μπλοκαρισμένη ενέργεια μένει μέσα στον άνθρωπο, αλλά όχι στον Μάστερ.
Ο Μάστερ δεν έχει απομνημονεύσει την Wikipedia ή όλες τις άλλες εγκυκλοπαίδειες. Ο Μάστερ δεν γνωρίζει όλες τις λεπτομέρειες. Έτσι λοιπόν άνθρωπε, ξεπέρασέ το. Μην περιμένεις να πας και να ρωτήσεις τον Μάστερ: « Μάστερ, πόσο ζυγίζει η Γη;». Τον Μάστερ δεν τον νοιάζει, δεν χρειάζεται να γνωρίζει, δεν κυκλοφορεί με όλες τις λεπτομέρειες ,κοιτάζοντας το μέλλον, κοιτάζοντας το παρελθόν. Ο Μάστερ βρίσκεται στο παρόν, αυτό είναι όλο. Ο Μάστερ δεν τα χρειάζεται όλα αυτά.
Μην περιμένετε από τον Μάστερ να αρχίζει να κάνει θαύματα στην ζωή σας. Μην περιμένετε από τον Μάστερ να σας λύσει τα προβλήματα. Αλλά ο Μάστερ θα είναι ο καλύτερος φίλος που είχατε ποτέ. Ο Μάστερ θα ακούσει τα προβλήματά σας. Ο Μάστερ θα ρίξει φως σε αυτά τα θέματα που αντιμετωπίζετε. Δεν θα σας πει τι να κάνετε, απλά θα ρίξει φως.
Ο Μάστερ θα ακούσει προσεκτικά. Ο Μάστερ δεν θα σας πει τι να κάνετε , δεν θα προσπαθήσει να σας ελέγξει ή κάτι τέτοιο. Αλλά αν ακούσετε προσεκτικά αυτόν τον Μάστερ που είσαστε, θα νιώσετε κάτι να έρχεται από τον Μάστερ, μια αντίληψη, που ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε αλλιώς να έχει.
Θα νιώσετε ένα επίπεδο συμπονετικής αγάπης, ανιδιοτελούς αγάπης ,που δεν είχατε νιώσει ποτέ πριν. Και θέλω να καταλάβετε τώρα αμέσως, ότι δεν προέρχεται από τον Θεό. Εννοώ, είναι το ίδιο πράγμα, αλλά μην το τοποθετείτε κάπου έξω και μακριά από εσάς. Μην το πιστώσετε σε μένα, στον Ιησού, στον Τζέσουα. Αυτές οι φευγαλέες ματιές και μετά αυτά τα μακροχρόνια αισθήματα, απόλυτης ανιδιοτελούς αγάπης προέρχονται από εσάς, από τον Μάστερ που πάντα μα πάντα ήταν εκεί.
Οι άνθρωποι απωθούσαν τον Μάστερ για αρκετό καιρό, για έναν απλό λόγο: δεν ένιωθαν πως το αξίζουν. Περίμεναν λύτρωση, σωτηρία, τελειότητα ή κάτι άλλο. Οι άνθρωποι το ανέβαλαν αλλά όχι πια. Σήμερα είναι η μέρα που θα κάνουμε το Mastering up. ( θα αναγνωρίσουμε τον Μάστερ). Είναι η στιγμή που αρχίζετε να συνειδητοποιείτε, ότι δεν είστε πια, μόνο ένα. Δεν είστε μόνο ένα. Είστε…, Λίντα, μπορείς να κάνεις τα μαθηματικά στον πίνακα εδώ;
Λίντα: Ω, όχι.
Αντάμους: Είναι τα μαθηματικά του Αντάμους.
Λίντα: ( αναστενάζοντας) Οκ.
Αντάμους: Ένα : δύο = ένα. ( 1: 2= 1 )
Λίντα: Πόσο μεγάλο το θες αυτό;
Αντάμους: Να πιάνει ολόκληρο τον πίνακα. Ελεύθερα.
Λίντα: Οκ.
Αντάμους: Ένα δια δύο ίσον ένα. Αργότερα θα προχωρήσουμε στο ένα δια τρία, ένα δια τέσσερα. Αλλά σήμερα, αυτό είναι σημαντικό. Ένα, που είναι το Εγώ Είμαι. Θα αρχίσετε να συνειδητοποιείτε, ότι το δύο είναι ο άνθρωπος και ο Μάστερ, αλλά ακόμα κάνουν ένα. Είναι ακόμα ένα.
Παρότρυνα τον Cauldre να μιλήσει σε όλους σας για την Ασπεκτολογία.
Η Ασπεκτολογία είναι η κατανόηση του τρόπου, που η ψυχή ή ο άνθρωπος ή άλλα μέρη του εαυτού μπορούν να δημιουργήσουν πτυχές μόνα τους. Λειτουργικές πτυχές που μπορούν να κάνουν πράγματα, όπως να οδηγήσουν ένα αυτοκίνητο ή να μαγειρέψουν ένα φαγητό, ή αποσυνδεδεμένες σκοτεινές πτυχές που αντιπροσωπεύουν τα πληγωμένα , αυτά που δεν έχουν πάρει αγάπη, φροντίδα , μέρη του εαυτού.
Η μελέτη της Ασπεκτολογίας είναι συναρπαστική. Είναι ο πυρήνας της πνευματικής ψυχολογίας– θα έπρεπε να είναι ο πυρήνας κάθε ψυχολογίας- πώς μπορεί κάποιος να κομματιάσει τον εαυτό του , σε αυτό που λέμε, αυτό που ο Τοβίας αποκαλεί πτυχές. Η κατανόηση του τρόπου, πώς μπορείτε να δημιουργείτε, πώς μπορείτε πραγματικά να συνειδητοποιείτε διαφορετικά μέρη του εαυτού σας, έχει μια τεράστια επίδραση στην κατανόηση του επόμενου βήματος, το οποίο είναι το ¨Και¨. Εγώ ο άνθρωπος και Εγώ ο Μάστερ. Είναι όλα μέρη του Εγώ Είμαι. Δεν είναι δύο ή τρία ξεχωριστά κομμάτια, αλλά είναι όψεις. Είναι εκφράσεις μέσα στο ένα.
Μένετε σε ενότητα. Δεν κομματιάζετε τον εαυτό σας. Δεν διαχωρίζετε τον εαυτό σας. Στην πραγματικότητα, με έναν πολύ ενδιαφέροντα τρόπο, ενοποιείτε τον εαυτό σας.
Κι έτσι έχετε τον άνθρωπο, αυτόν που γνωρίζετε τόσο καλά , ή αυτόν που εμπειράσθε και εκφράζετε. Έχετε τον άνθρωπο, που προσπαθεί και προσπαθεί και προσπαθεί να καλυτερεύσει τον εαυτό του, να φτάσει στην νιρβάνα, να πάρει ένα είδος φώτισης. Ο άνθρωπος δεν πρόκειται να φωτιστεί.
Ο άνθρωπος θα είναι άνθρωπος. Ο άνθρωπος θα έχει αυτά που ο άνθρωπος θεωρεί σαν ατέλειες, αλλά ο Μάστερ όχι. Ο άνθρωπος θα έχει τις συγκρούσεις του, τουλάχιστον αυτά που υπολογίζει σαν συγκρούσεις . Ταυτόχρονα , θα έχετε τον Μάστερ που δεν τα θεωρεί ατέλειες. Δεν υπάρχουν συγκρούσεις. Δεν υπάρχουν άλυτες υποθέσεις. Ο Μάστερ δεν φορτώνει το μυαλό του Μάστερ με λεπτομέρειες και πληροφορίες και δεν προσπαθεί να υπερβεί το ανθρώπινο σύστημα. Ο άνθρωπος περνάει σχεδόν ολόκληρη την ζωή του ,προσπαθώντας να ξεφύγει από το ανθρώπινο σύστημα. Ο Μάστερ δεν ενδιαφέρεται. Ο Μάστερ βρίσκεται απλά σε μια κατάσταση του επιτρέπω.
Ο Μάστερ θέλει να μπει μέσα. Με οποιαδήποτε ορολογία- ακούω κάποιους ανθρώπους να λένε ότι δεν τους αρέσει ο όρος ¨Μάστερ¨. Τυχαίνει να μου αρέσει, επειδή είναι κυριαρχία ( mastering) . Είναι επιτρέπω. Δεν σημαίνει ότι είστε τελειομανείς, δεν σημαίνει ότι έχετε κάνει τα πάντα τέλεια. Απλά έχετε γίνει μάστερ ( αυθεντίες) στην τέχνη της ύπαρξης. Έχετε γίνει μάστερ ( αυθεντίες) του Εαυτού. Δεν είστε πλέον απομονωμένοι μέσα στην ανθρώπινη μεταμφίεσή σας, στην ανθρώπινη έκφρασή σας. Είστε κύριος όλων αυτών. Και γι αυτό λέω ότι ο Μάστερ είναι άχρονος. Δεν βρίσκεται στο παρελθόν ούτε στο μέλλον. Θέλω να πω, βρίσκεται παντού, αλλά είναι πολύ παρών.
Αγαπητέ άνθρωπε, ο Μάστερ είναι εδώ και θέλει να μπει μέσα, κι εσείς τον εμποδίζετε. « Δεν είμαι έτοιμος. Αν ήμουν Μάστερ, θα μπορούσα να πετάξω». Ο Μάστερ δεν δίνει δεκάρα για αυτό. Είναι ένα ανθρώπινο εγωικό θέμα. Αν θέλετε να πετάξετε στον αέρα, μπείτε σε ένα αεροπλάνο και πηγαίνετε .Είναι τόσο απλό.
Θέλετε να κάνετε θαύματα, και δεν λέω πως δεν είναι εφικτό, αλλά ο άνθρωπος θέλει χρήματα, ο άνθρωπος θέλει αγάπη, ο άνθρωπος θέλει να είναι τέλειος και νέος και αθάνατος. Ο Μάστερ δεν νοιάζεται για τίποτε από όλα αυτά. Ο Μάστερ είναι ολοκληρωτική συμπόνοια.
Ο Μάστερ συνέχεια γελάει. Ο Μάστερ συνέχεια γελάει. Θα φέρουμε μέσα τον Μάστερ και θα έχετε κάποιες ενδιαφέρουσες , αστείες εμπειρίες. Θα προχωράτε μέσα στο σπίτι σας, ξυπόλητοι, και ξαφνικά θα χτυπήσετε το δάχτυλο του ποδιού πάνω σε ένα μεγάλο ξύλινο αντικείμενο στο πάτωμα ή κάτι τέτοιο. Και ξέρετε ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε – θα μαζευτείτε, θα σκύψετε, « Γαμ….», ξέρετε, κρατώντας το πόδι σας. Και τότε θα ακούσετε γέλια, κι αυτός θα είναι ο Μάστερ. Ο Μάστερ θα ξεσπάσει στα γέλια , κι εσείς θα θυμώσετε με τον Μάστερ και θα πείτε κάτι όπως ¨Τστστσς¨, αλλά μετά θα αρχίσετε κι εσείς να γελάτε. Θα συνειδητοποιήσετε, ότι στην τελικά είναι αρκετά αστείο πράγμα. Είναι αρκετά αστείο.
Ο Μάστερ θα γίνει ο καλύτερος φίλος που είχατε ποτέ, ποτέ , ποτέ και για πάντα. Ο Μάστερ είναι εσείς. Είναι μία πλευρά σας ,που εμποδίζατε να βγει για αρκετό καιρό.
Ο Μάστερ είναι βαθειά σοφός, εντελώς σοφός. Ο Μάστερ δεν θα σας κάνει να αλλάξετε πράγματα, δεν θα αρχίσει να διευθύνει την ζωή σας, και σίγουρα δεν πρόκειται να σας ελέγχει ή να σας κατευθύνει. Αλλά αν σταθείς για λίγο, αγαπητέ άνθρωπε, αν σταθείς για μια στιγμή και μπεις στο συναίσθημα, νιώσεις τον Μάστερ που είσαι, ξαφνικά θα αποκτήσεις μια οπτική ,γύρω από την ανθρώπινη ζωή και την ζωή του Μάστερ, ταυτόχρονα, τέτοια που δεν είχες ποτέ ξανά.
Βρισκόσασταν, κατά μία έννοια, μιλάμε για την ανισορροπία αρσενικού- θηλυκού.. Αυτό δεν θα υπάρχει για σας.. Δεν έχει πιά καμία σημασία για σας. Στην πραγματικότητα ,είστε πολύ πέρα από αυτό. Ουσιαστικά , θα χρησιμοποιήσουμε το Τραύμα του Αντάμους, για να το υπερβούμε. Τώρα, το πραγματικό θέμα δεν αφορά την έλλειψη ισορροπίας ανάμεσα στην αρσενική και την θηλυκή ενέργεια. Αφορά τον άνθρωπο και τον Μάστερ, τον άνθρωπο και το Εγώ Είμαι. Αυτό είναι που θα εξισορροπήσουμε.
Στην merabh μας , θα σας ζητήσω, άνθρωποι, να κάνετε ένα και μόνον ένα πράγμα – να επιτρέψετε στον Μάστερ να μπει στην ζωή σας. Δεν θα το κάνετε με πίεση ή παρακαλώντας. Δεν θα το κάνετε με προσευχές και ύμνους. Δεν υπάρχει μάντρα. Δεν έχουμε Μάστερ έλαια εδώ πέρα, για να φέρουμε μέσα μας τον Μάστερ. Απλά λέμε: ¨Εγώ Είμαι Εδώ. Εγώ Είμαι Εδώ¨. Αυτό είναι όλο. Είναι επιτρέπω. Είναι επιτρέπω , και μετά έτσι γίνεται. Έτσι είναι.
Τώρα, θα σας το πω και ο άνθρωπος θα φύγει από εδώ σήμερα και θα λέει: « Ω, έγινα Μάστερ, τελικά» . Και αύριο το πρωί θα πείτε…
Σαρτ: Ναι.
Αντάμους: …. «Ναι, ναι, ναι, ναι». Και μετά αυτό που μόλις συνέβη εδώ, θα συμβεί. Ο άνθρωπος θα πει: «Δεν ξέρω. Μήπως ήταν απλώς ένα ακόμα….»… Και τότε θα ακούσετε γέλια.
Θα αναγνωρίσετε αρχικά τον Μάστερ μέσα από εκείνο το γέλιο. Δεν είμαι εγώ. Δεν θα γελούσα μαζί σας. Δεν είναι οι πνευματικοί οδηγοί σας. Δεν είναι τίποτε άλλο. Είναι ο Μάστερ μέσα σας, και είναι τόσο έτοιμος. Δεν μένει πίσω. Εσείς μένετε. Είναι τόσο έτοιμος να μπει στην ζωή σας. Δεν είναι απλά ένας στόχος, ούτε ένα δημιούργημα της φαντασίας σας. Είναι εδώ για να είναι αληθινός. Είναι εδώ για να πάρει υπόσταση. Θα μιλήσω περισσότερο στα επόμενα μαθήματα γύρω από το τι είναι και τι δεν είναι ο Μάστερ. Αλλά για τώρα, να ξέρετε ότι είναι ο καλύτερος φίλος που θα μπορούσατε ποτέ να φανταστείτε. Ο πιο συμπονετικός, με κατανόηση, ο πιο κοντινός φίλος, και ο Μάστερ ήταν πάντα εδώ.
Από εδώ και στο εξής θα βαδίζετε με τον Μάστερ. Γι αυτό είστε εδώ κι αυτό είναι το θέμα των Σειρών- Μετανθρωπισμός, μεταμόρφωση πέρα από τον άνθρωπο- και θα νιώθετε πολύ περίεργα. Σαν άνθρωποι, θα νιώθετε πολύ περίεργα. Θα νιώθετε, δεν ξέρω, πώς το λένε; Δίπολοι. Θα νιώθετε διπλοί. Μερικές φορές θα νιώθετε- προσπαθώ να το περιγράψω- θα υπάρχουν στιγμές όταν θα ξεκινήσετε να βαδίζετε με τον Μάστερ και σαν Μάστερ, όπου τα πάντα θα μοιάζουν- ο Κουτχούμι το είπε- θα μοιάζουν ασταθή.
Στην αρχή, δεν θα βγάζετε νόημα, επειδή έχετε τόσο πολύ συνηθίσει να είστε σε μια συνείδηση, μια περιορισμένη συνείδηση σαν άνθρωποι – ανθρώπινες σκέψεις, ανθρώπινα συναισθήματα, ανθρώπινες βλακείες – που ξαφνικά, έχοντας αυτή την άλλη παρουσία δίπλα σας, που είναι εσείς, θα σας κάνει να νιώθετε περίεργα. Κάποιες φορές θα νιώθετε πως είστε εσείς, και κάποιες άλλες θα νιώθετε πως δεν είστε εσείς. Και κάποιες φορές θα νιώθετε ότι είστε και δεν είστε εσείς ταυτόχρονα.
Ο άνθρωπος δυσκολεύεται να είναι πολυαισθησιακός, πολυδιαστασιακός. Γι αυτό λέω, όταν μιλούσαμε για τις εκλογές, ότι ο άνθρωπος δεν θέλει πραγματικά να αλλάξει. Θέλουν λίγο πιο πολύ τσίρκο και λίγο πιο πολύ ψωμί, γι αυτό θα υπάρξουν αντιστάσεις. Έτσι λοιπόν, άνθρωποι, καταλάβετε ότι θα υπάρξουν κάποιες αντιστάσεις. Θα νιώθετε παράξενα μέσα στο σώμα σας, επειδή τώρα, μέσα στο σώμα σας δεν βρίσκεται μόνο ο άνθρωπος. Θα έχετε και τον Μάστερ μέσα στο σώμα σας.
Ο Μάστερ δεν θα προχωράει δίπλα σας ή λίγα μέτρα πίσω σας- σίγουρα όχι πίσω σας. Ο Μάστερ θα βρίσκεται μέσα στο σώμα σας, μέσα στα μάτια σας, κι αυτό θα σας κάνει να νιώθετε λίγο περίεργα– «Πώς και δεν δείχνουν όλα το ίδιο; Πώς κι έχω θολή και διπλή όραση;» . Επειδή έχετε τον Μάστερ τώρα μαζί σας. « Και». Έτσι λοιπόν, θα είναι λίγο θολά.
Και ο Μάστερ δεν έχει συνηθίσει να κοιμάται πολύ τα βράδια. Στον άνθρωπο αρέσει ο ύπνος. Ο άνθρωπος στ’ αλήθεια αγαπάει τον ύπνο. Δεν είναι αστείο; Δίνετε όλο σας τον εαυτό για να κατεβείτε σε αυτό τον πλανήτη, περνάτε μέσα από την γέννηση, και μετά τι κάνετε; Κοιμάστε ! «Είμαι πολύ κουρασμένος. Δεν μπορώ να αντέξω άλλο. Πάω για ύπνο.» Είναι σαν να αγοράζετε ένα εισιτήριο να πάτε να δείτε μια ταινία και μετά κοιμάστε κατά την διάρκεια της προβολής! Ε λοιπόν, χάνετε την ταινία.
Ο Μάστερ λοιπόν δεν αγαπάει απαραίτητα τον ύπνο. Αλλά όταν ο άνθρωπος ξυπνάει στην μέση της νύχτας, βρίζοντας και γκρινιάζοντας που δεν μπορεί να κοιμηθεί, τότε είναι η στιγμή ,να κάνετε έναν όμορφο διάλογο με τον Μάστερ. Σ ευχαριστώ αγαπητή Λίντα ( του δίνει ένα χαρτομάντιλο). Όλο αυτό με κάνει να κλαίω και να φτερνίζομαι.
Λίντα: Χρειάζεσαι δύο.
Αντάμους: Για την φιλία μας.
Λίντα: Το ένα δεν φτάνει.
Αντάμους: Τελείωσα. ( ρουφάει την μύτη του κι αρπάζει άλλο ένα χαρτομάντιλο).
Έτσι λοιπόν, θα είναι λίγο περίεργα για τον άνθρωπο. Λίγο περίεργα, πραγματικά, επειδή ξαφνικά δεν είστε απλά ο μονοδιάστατος άνθρωπος. Ξαφνικά, έχετε τον Μάστερ. Και ο Μάστερ είναι εσείς, κι αυτό θα είναι πράγματι περίεργο για ντον άνθρωπο να το καταλάβει. Θα προσπαθήσετε να τοποθετήσετε τον Μάστερ σαν μια διαφορετική ύπαρξη, σαν κάτι άλλο έξω από εσάς, αλλά είναι εσείς. Και τότε θα μπερδευτείτε και τότε θα έχετε μια από αυτές τις μέρες, μια από αυτές τις άσχημες μέρες φιλίας με τον εαυτό σας. Εκείνη η άσχημη μέρα φιλίας, ήταν τότε που ο Μάστερ άρχισε να έρχεται μέσα σας κι ο άνθρωπος αναρωτιόταν, « Τι στην ευχή συμβαίνει;» κι ο άνθρωπος έψαχνε απαντήσεις αντί να επιτρέπει. Αυτό ήταν όλο που σας συνέβαινε- «Τι δεν πάει καλά με μένα;» Ο Μάστερ είναι στην πόρτα και θα την σπάσει με κλωτσιές αρκετά σύντομα, αν δεν αφήσετε τον Μάστερ να μπει στην ζωή σας.
Τίφανι: Θα με αφήσει τώρα ο Μάστερ να κοιμηθώ;
Αντάμους: Όχι, δεν θα σε αφήσει ο Μάστερ να κοιμηθείς. Αλλά εδώ έχουμε μια ενδιαφέρουσα προοπτική. Ο άνθρωπος, «Ω, θέλω να κοιμηθώ. Θέλω να κοιμηθώ 10 ώρες». Ο Μάστερ δεν χρειάζεται ύπνο, και στην πραγματικότητα, ούτε ο άνθρωπος.
Μεταπτώσεις ( flipping)
Κι έτσι ξαφνικά έχετε μεταπτώσεις (flip), κι αυτή η λέξη θα εμφανίζεται συχνά στο λεξιλόγιό σας- αλλάζοντας. Όχι πέφτοντας, αλλάζοντας. ( flipping off, flipping). Ο λόγος που κάνει τόσο σημαντικό να μάθετε πράγματα ,όπως η Ασπεκτολογία εδώ και χρόνια κι ο λόγος που χρειάστηκε να ζητήσουμε από αρκετούς ανθρώπους να εγκαταλείψουν τον Βυσσινί Κύκλο είναι ,επειδή η γραμμή ανάμεσα στην νεύρωση και στην ψύχωση και σε άλλες νοητικές ασθένειες, η γραμμή ανάμεσα σε αυτά και στο mastery είναι λεπτή.
Λίντα: Ωω!
Αντάμους: Ναι, είναι πολύ λεπτή στ αλήθεια. Την μια στιγμή κάποιος είναι ισορροπημένος, προσγειωμένος, αλλά επίσης, θα λέγατε, με το κεφάλι στα σύννεφα. Προσγειωμένος και με το κεφάλι στα σύννεφα, ενώ στην νεύρωση, στην ψύχωση και στην κατάθλιψη και σε κάποια τέτοια πράγματα ακόμα, αυτό είναι η κατάρρευση ενός παλιού συστήματος.
Οι περισσότεροι από εσάς περάσατε από εκεί. Τα παλιά σας συστήματα αποχώρησαν . Ήταν δύσκολο. Ήταν πραγματικά δύσκολο. Αλλά αποχώρησαν , στο μεγαλύτερο μέρος τους. Υπάρχουν ακόμα κάποια κατάλοιπα, αλλά θα ζητήσουμε από τον Μάστερ να μας βοηθήσει να τα καθαρίσουμε.
Θα έχει λοιπόν πολύ ενδιαφέρον. Θα έχετε μεταπτώσεις και την μια στιγμή θα βρίζετε, επειδή δεν θα κοιμάστε αρκετά, και την άλλη στιγμή ο Μάστερ θα πέφτει στο ίδιο κρεβάτι κι ο Μάστερ θα είναι τόσο ενθουσιασμένος να βρίσκεται ξαπλωμένος σε αυτό το κρεβάτι ξύπνιος. Ο Μάστερ δεν θέλει να κοιμηθεί. Ο Μάστερ θέλει να ζήσει. Ο άνθρωπος θέλει να κοιμηθεί και να τα ξεχάσει όλα.
Έτσι , θα νιώθετε μια τεράστια αντίφαση για ένα διάστημα. Θα σηκώνεστε το πρωί και ένα μέρος σας θα είναι κουρασμένο κι ένα μέρος σας θα είναι εντελώς ξύπνιο, έτοιμο για ζωή. Θα υπάρχουν στιγμές όπου ο άνθρωπος θα πεινάει και θα θέλει να φάει ένα βόδι – ξεπεράστε το! Κι από την άλλη , ο Μάστερ δεν θα έχει καμία όρεξη. Και θα αναρωτιέστε, « Πεινάω ή δεν πεινάω;». και η απάντηση είναι ναι. Ναι.
Θα αποκτήσετε μια νέα σχέση με τον εαυτό σας. Θα παντρευτείτε τον εαυτό σας και τον Μάστερ ταυτόχρονα, κι αυτά είναι πολύ καλά νέα. Πολύ καλά νέα. Είναι πολύ καλό που βρισκόμαστε εδώ στην Σειρά του Μετανθρωπισμού. Αλλά για τον άνθρωπο, θα σας πω αμέσως τώρα, ότι θα είναι κάπως αλλόκοτο. Θα έχετε μεταπτώσεις- την μια στιγμή θα γελάτε και την άλλη στιγμή θα κλαίτε. Δεν τρελαίνεστε. Απλώς αναβαθμίζεστε σε Μάστερ.
Έχετε τον άνθρωπο από εδώ που κλαίει πάνω από το χυμένο γάλα, κι έχετε τον Μάστερ από εδώ να ξεκαρδίζεται στα γέλια, επειδή το χυμένο γάλα είναι αστείο πράγμα! Στ αλήθεια είναι. Δεν μπορούν να χύσουν γάλα στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Διδασκάλων. Απλά δεν χύνεται. Το προσπαθήσαμε. Προσπαθήσαμε να το ξεχειλίσουμε. Δεν χύθηκε. Δεν αξίζει να κλαις.
Ο άνθρωπος θα χάσει την δουλειά του κι ο Μάστερ θα χειροκροτάει, θα γιορτάζει, θα χορεύει στους δρόμους. Κι ο άνθρωπος θα πει: « Ω, και τι θα γίνει με τα λεφτά μου και με το ενοίκιο;». κι ο Μάστερ θα πει: « Δεν χρειαζόμαστε χρήματα. Δεν χρειαζόμαστε καν σπίτι.» Κι ο άνθρωπος θα αναρωτηθεί: « Τι στο διάβολο δεν πάει καλά με μένα;»
Ο άνθρωπος που έχει τόσο πολύ συνηθίσει να ελέγχει και το πιο μικρό πράγμα στην ζωή του και να ελέγχεται από πράγματα όπως ο χρόνος κι ο χώρος και η μαζική συνείδηση, θα περάσει δύσκολες στιγμές με τον Μάστερ Εγώ Είμαι,που δεν νοιάζεται καθόλου για τέτοια πράγματα. Πραγματικά δεν τον νοιάζει. Δεν σημαίνει ότι ο Μάστερ είναι αδιάφορος ή τεμπέλης, αλλά αυτά τα πράγματα δεν είναι τόσο απαραίτητα. Κι ο Μάστερ θα γελάει, όταν ο άνθρωπος θα βρίζει.
Με την ευκαιρία, θα είναι ένα θαυμάσιο υλικό για βιβλία και για ταινίες και για οτιδήποτε άλλο- « Ο Μάστερ κι Εγώ».
Θα κάνουμε μια merabh σε λίγο, αλλά μιλάω στον άνθρωπο εδώ. Ζητήσατε αλλαγή, τώρα είναι εδώ, και θα σας ζητήσω να την επιτρέψετε. Μην την μπλοκάρετε. Και μην την πάρετε με δόσεις. Μην πείτε: «Οκ, σήμερα θα κάνω Master up 14 ½ τοις εκατό κι αύριο θα δω πώς ήταν» . Είναι Μάστερ ή όχι Μάστερ.
Λίντα: Χμμμ.
Αντάμους: Είναι επιτρέπω ή δεν επιτρέπω. Και το λέω αυτό επειδή κάποιοι από εσάς θα το προσπαθήσετε- « Λοιπόν, θα δω πώς είναι σήμερα και θα έρθω πάλι αύριο». Εκεί πονάει. Εκεί είναι το δύσκολο. Εκεί είναι που κάνετε στον ανθρώπινο εαυτό σας μεγάλη ζημιά με το να σκέφτεστε: «Λοιπόν, θα το προσπαθήσω.» Ξέρετε, είναι όπως – ο Cauldre μου λέει πως είχαν τέτοιες περιπτώσεις- δεν μπορώ να το πιστέψω ότι το κάνουν στην Γη- μου λέει γι αυτούς τους ανθρώπους στα μανάβικα, που χαρίζουν φαγητό για να δουν αν θα το αγοράσετε. Δεν παίρνουμε απλά κάποιο δείγμα εδώ από το τοπικό μανάβικο ,για να δούμε αν σας αρέσει. Θα σκάψετε βαθιά μέσα του. Θα επιτρέψετε στον Μάστερ να μπει μέσα σας.
Αν δεν θέλετε, αν νιώθετε εκνευρισμό, καλύτερα να φύγετε. Θα είναι καλύτερα για σας, εννοώ, να επιστρέψετε σε αυτό το Shoud μιαν άλλη μέρα, έναν άλλο χρόνο, μιαν άλλη ζωή. Καλύτερα να το κάνετε έτσι. Αλλά αν πρόκειται να το κάνετε, επιτρέψτε τον Μάστερ.
Τώρα, ερχόμαστε σε αυτή την παλιά ανθρώπινη σύγκρουση. Το θέλατε. Το επιθυμούσατε. Είναι ο λόγος που βρίσκεστε εδώ , σ αυτόν τον πλανήτη, και τώρα είναι εδώ. Και ξαφνικά λέτε: « Ουάου! Ω, δεν ξέρω. Αλίμονο, έχω αυτή τη δουλειά. Δεν έχω τελειώσει με τις φθινοπωρινές εργασίες στον κήπο μου ακόμα.» Προσκαλέστε τον Μάστερ να κάνετε μαζί την φθινοπωρινή σας κηπουρική! Τι πειράζει;
Ο Μάστερ που είσαστε δεν ήταν ευπρόσδεκτος ή επιτρεπτός στην ανθρώπινη ζωή σας. Κι έτσι ο Μάστερ, κατά μία έννοια, παρόλο που είναι εσείς, δεν έχει κάνει πολλά πράγματα. Θα είναι τόσο πολύ ενθουσιασμένος με την κηπουρική, με το μαγείρεμα, και θα νιώσετε πραγματικά παράξενα– « Γιατί- ενώ κάθομαι και μαγειρεύω τηγανητά αυγά- γιατί είμαι τόσο τρελά ενθουσιασμένος μ αυτό; Το έχω κάνει χιλιάδες φορές.» Αλλά ο Μάστερ δεν το έχει κάνει. Ο Μάστερ δεν έχει κάνει μεγάλους περιπάτους και ξαφνικά λέτε: « Δεν μου αρέσει το περπάτημα, αλλά ξαφνικά περπατάω. Τι συμβαίνει;» Κάνετε Mastering up. ( αναβαθμίζεστε σε Μάστερ)
Δεν θα το κάνετε ανεβαίνοντας σκαλί το σκαλί μέχρι να γίνετε Μάστερ. Είστε ο άνθρωπος και ο Μάστερ. Ένα δια του δύο μας κάνει ακόμα ένα. Τώρα ανακαλύπτετε ότι είστε πολυεκφραστικοί. Έχετε βιώσει τις εκφράσεις του ανθρώπου μέσα από ανθρώπινες μάχες, ανθρώπινα τραύματα, ανθρώπινους περιορισμούς. Θαυμάσια. Κάποια από αυτά θα εξακολουθήσουν να συμβαίνουν, αλλά τώρα έχετε εδώ τον Μάστερ. Αλλάζει ολόκληρη την οπτική. Τότε είναι που θα μάθετε να γελάτε με τον εαυτό σας, γιατί ο Μάστερ θα γελάει με τις ανθρώπινες αδυναμίες. Τότε θα αρχίσετε να συγκεντρώνετε τις ιστορίες για το Κλαμπ των Αναληφθέντων Διδασκάλων. Τότε είναι που θα γελάτε ,όταν θα σας πέφτει το σφυρί στο δάχτυλο του ποδιού και θα λέτε: «Ειιι!» Και θα ακούτε το γέλιο του.
Ο Μάστερ θα γίνει θα γίνει ο καλύτερος φίλος σας και η μεγαλύτερη ενόχλησή σας. Και το ενδιαφέρον είναι, όταν λέω ότι πέφτετε σε μεταπτώσεις – εννοώ πως την μια στιγμή έχετε ανθρώπινη αντίληψη, και την άλλη στιγμή ,την αντίληψη του Μάστερ – αλλά αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι βρίσκεστε ταυτόχρονα σε δύο συνειδητοποιήσεις. Και στις δυο την ίδια στιγμή. Όχι πρώτα σαν άνθρωπος και μετά σας Μάστερ.Αρχίζετε να περπατάτε, να ζείτε, να αναπνέετε- θα το προσέξετε- θα ζητήσω από όλους σας να κάνετε κάποιες αναπνοές, όχι σαν πειθαρχία, αλλά σαν εμπειρία τις μέρες που έρχεστε εδώ. Τότε θα προσέξετε στ’ αλήθεια τον Μάστερ. Ξαφνικά, θα συνειδητοποιήσετε, « Υπάρχει κάποιος δίπλα μου που αναπνέει; Γιατί είναι διαφορετική η αναπνοή μου; Γιατί μυρίζω μια διαφορετική αναπνοή όταν εκπνέω;». Είναι ο Μάστερ που είστε εσείς, και είναι εδώ. Θέλει να μπει μέσα σας, μέσα στην ζωή σας, μέσα στις εμπειρίες σας. Θέλει να είναι μέρος του μεγαλείου σας τώρα. Είναι καιρός να σταματήσετε να τον κρατάτε μακριά σας.
Μην ζητήσετε από τον Μάστερ Εαυτό σας να αρχίσει να κάνει πράγματα για σας. Μην του ζητήσετε να σας λύσει τα προβλήματά σας. Μην πείτε: «Αλήθεια , Μάστερ Εαυτέ, μιας και είσαι εδώ, έχω αυτή την ασθένεια στο σώμα μου…». Δεν είναι αυτός ο ρόλος του. Αλλά αυτό που συμβαίνει όταν αρχίσετε να επιτρέπετε στον εαυτό σας να είναι και τα δυο, και άνθρωπος και Μάστερ ενσωματωμένα, ξαφνικά η ανθρώπινη οπτική πάνω σε αυτό που πίστευε ,ότι ήταν μια φυσική αρρώστια , στην πραγματικότητα δεν είναι. Ακόμα κι αν οι γιατροί είπαν ότι έχετε αυτή την ασθένεια ,που δεν μπορείτε καν να προφέρετε, οι γιατροί σας το είπαν, και ξαφνικά με το φως του Μάστερ και με το Εγώ Είμαι, ξαφνικά συνειδητοποιείτε « Ουάου! Έχω αυτή την αρρώστια αλλά στην πραγματικότητα δεν την έχω. Και τελικά…» Ο Cauldre θέλει να αποποιηθώ τις ευθύνες αλλά μπορεί να το κάνει αργότερα αυτό η Λίντα.
Τώρα, αυτό είναι κάπως παράξενο, ξαφνικά ο άνθρωπος μπορεί να έχει…
Λίντα: Εννοείς πως αυτό έχει μόνο ψυχαγωγική αξία; Παρακαλώ συμβουλευτείτε τον γιατρό σας πριν προχωρήσετε σε σημαντικές αποφάσεις;
Αντάμους: Ναι, έχει ψυχαγωγική αξία, επειδή ο Μάστερ έχει ξεκαρδιστεί στα γέλια τώρα.
Και ξαφνικά, θα χρησιμοποιήσω το παράδειγμα της Μαλού, ξαφνικά ανακαλύπτετε ότι έχετε καρκίνο και οι γιατροί σας λένε – σας δείχνουν τα φιλμ και τα αρνητικά ή τις ακτινογραφίες, όπως κι αν τα λένε- και λένε: « Τώρα κοίτα τι πρέπει να κάνεις για την αγωγή σου». Είναι πολύ ενδιαφέρον επειδή ο άνθρωπος μπορεί να έχει καρκίνο- ίσως να είναι ένα συναισθηματικό γεγονός, ο άνθρωπος μπορεί να διαγνωστεί με καρκίνο – αλλά ο Μάστερ όχι. Ο Μάστερ όχι. Αναλογιστείτε τις επιπλοκές. Ξαφνικά, είναι ο άνθρωπος και ο Μάστερ. Ξαφνικά, είστε και δεν είστε. Ξαφνικά, δεν προσπαθείτε να θεραπεύσετε τον άνθρωπο, αλλά είστε στο ¨Και¨ του Μάστερ. Αυτός ο άνθρωπος, εξαιτίας της νέας οπτικής του Μάστερ, αυτός ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει 30, 40, 50 χρόνια με αυτό τον καρκίνο και να μην τον επηρεάσει βιολογικά.
Η ώρα της αποποίησης.
Αποποιητή, ξεκίνα.
Λίντα: ( πολύ δυνατά). Αυτό έχει ψυχαγωγική αξία. Παρακαλώ αναζητήστε αγωγή από τον γιατρό σας πριν προβείτε σε οποιαδήποτε αλλαγή ή σε οποιαδήποτε αλλαγή φαρμάκων. Αυτό έχει αυστηρά ψυχαγωγική αξία και μόνο.
Αντάμους: Από έναν Αναληφθέντα Διδάσκαλο, αλλά πέρα από αυτό…. Πέρα από αυτό…
Έχετε μια ανθρώπινη έκφραση που την αποκαλείτε: game changer ( αυτός που αλλάζει το παιχνίδι). Είναι, αλλά και πάλι δεν είναι ο Μάστερ που έρχεται μέσα σας και προσπαθεί να θεραπεύσει τον άνθρωπο. Ο Μάστερ δεν θα το κάνει αυτό, δεν έχει τέτοια πρόθεση ούτε και το θέλει. Αλλά ξαφνικά, όταν καθόσαστε δίπλα- δίπλα με τον Εγώ Είμαι Εαυτό που τώρα εισέρχεται μέσα στο σώμα σας, στο μυαλό σας, στην πραγματικότητά σας, ξαφνικά αυτό αλλάζει η οπτική σας γωνία. Αλλάζει την ιστορία, κι ο άνθρωπος μπορεί να έχει καρκίνο, αλλά ο Μάστερ δεν έχει. Θέλω να σκεφτείτε πραγματικά και να αισθανθείτε αυτές τις επιπλοκές και πώς όλο αυτό αλλάζει την οπτική των πάντων και πώς τελικά αυτό είναι που θεραπεύει τον άνθρωπο, η συνειδητοποίηση : « Εγώ είμαι επίσης Μάστερ και ο Μάστερ δεν έχει καρκίνο».
Έχουμε πολλές εμπειρίες εδώ μαζί στις Σειρές που μας κάνουν να συνειδητοποιούμε ότι ο Μάστερ είναι εδώ, τέλος οι συζητήσεις ή οι σκέψεις ή οι προετοιμασίες γι’ αυτό. Είναι εδώ. Ήρθε η ώρα. Αλλά θέλω πολύ να πω στον άνθρωπο ότι θα φέρει σύγχυση. Θα έχετε διπλά αισθητήρια, διπλό αισθησιασμό, ίσως και διπλό φύλο, δεν πειράζει. Θα έχετε διπλά αισθητήρια τώρα. Έτσι λοιπόν, εκεί που ζούσατε πολύ μέσα στην ατομικότητα, πολύ μέσα στο μυαλό σας, μέσα σ’ αυτό που θεωρούσατε ταυτότητά σας, ξαφνικά κάποιος παρεισφρύει. Θα έχετε έναν επισκέπτη που δεν θα φύγει ποτέ. Θα έχετε ξαφνικά, δύο απόψεις για το καθετί. Θα επεκταθεί σε περισσότερες αργότερα, αλλά προς το παρόν ας ασχοληθούμε με τις δύο. Θα έχετε δύο απόψεις και θα πέφτετε από την μία στην άλλη και μετά και στις δυο μαζί ταυτόχρονα. Θα έχετε μεταπτώσεις. Θα είστε ένας Μάστερ των μεταπτώσεων.
Λίντα: Ωωω!
Αντάμους: Ή, όπως θα έλεγε ο Μάστερ, « Είστε ένα άνθρωπος των μεταπτώσεων».
Και πάλι, αυτό θα σας φαίνεται λίγο παράξενο, λίγο ανησυχητικό. Θα πηγαίνετε στο ψυγείο να πάρετε το γάλα, κι εσείς, ο άνθρωπος, θα λέτε: «Θέλω ένα ποτήρι γάλα» , και ξαφνικά το χέρι σας θα πιάνει τον χυμό πορτοκάλι. «Δεν θέλω χυμό πορτοκάλι».
«Θα πιούμε χυμό πορτοκάλι». Και μετά, το πιο αλλόκοτο απ’ όλα, θα βάλετε ένα ποτήρι γάλα κι ένα ποτήρι χυμό πορτοκάλι και θα τα πιείτε ταυτόχρονα!
Λίντα: Μπλιαχ!
Αντάμους: Όχι, θα είναι τόσο νόστιμα!
Λίντα: Ουου!
Αντάμους: Αναβαθμίζεστε σε Μάστερ. Τι θα πει όχι; Σταμάτα να κλαψουρίζεις άνθρωπε. Σταμάτα να κλαψουρίζεις.
Θα είναι πολύ παράξενο, αλλά πάλι, θα το δείτε περισσότερο καθώς θα κάνετε τις καθημερινές επιλογές σας και θα συνειδητοποιήσετε, επειδή ο Μάστερ είναι εδώ, πόσο απλές ήταν οι επιλογές σας. Απλώς σκεφτήκατε ότι θέλετε ένα ποτήρι γάλα επειδή έχετε προγραμματιστεί να πίνετε γάλα, επειδή είναι το πρώτο πράγμα που κάνετε το πρωί και η μαμά σας σάς έβαζε να πίνετε γάλα κάθε πρωί. Αλλά εσείς στην πραγματικότητα θέλατε χυμό πορτοκάλι, ή τουλάχιστον, ο Μάστερ ήθελε. Έτσι λοιπόν θα είναι μάλλον περίεργα , ενδιαφέροντα. Μοιραστείτε τις εμπειρίες σας στα κοινωνικά δίκτυα. Μοιραστείτε τις με mails, με οτιδήποτε. Θα μιλήσουμε περισσότερο γι αυτό τον επόμενο μήνα, αλλά τώρα είναι ώρα να αναβαθμιστούμε σε Μάστερ.
Λίντα: Ουπς
Merabh
Αντάμους: Κι έτσι, με την φωτεινή επιγραφή της merabh στην θέση της, με όλους όσους παρακολουθούν online, καθίστε άνετα. Κι αν νιώθετε εκνευρισμό με όλο αυτό, ε λοιπόν, Master up!
Νιώστε τώρα την διαφορά, επειδή ο Μάστερ θέλει να το κάνει.
Ο Μάστερ περίμενε πολύ, πολύ καιρό.
(αρχίζει η μουσική)
Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή, σ’ αυτό τον πανέμορφο ασφαλή χώρο που είναι γεμάτος από συντρόφους, με τους Shaumbra. Βρισκόμαστε στις Σειρές του Μετανθρωπισμού και ήρθε η ώρα.
Ήρθε η ώρα να αναβαθμιστείτε σε Μάστερ. Ήρθε η ώρα, αγαπητέ άνθρωπε, να επιτρέψεις τον Μάστερ στην ζωή σου, παίρνοντάς τον από μια διανοητική έννοια, παίρνοντάς τον από μια επιθυμία και έναν πόθο δυνατό και κάνοντάς τον αληθινό. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να επιτρέψεις, αυτό είναι. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να επιτρέψεις.
Πάρτε μια βαθιά ανάσα και αναβαθμιστείτε σε Μάστερ. Ο Μάστερ ήταν εδώ όλο αυτό τον καιρό περιμένοντας, αλλά μέσα σε τόσο βαθιά συμπόνοια ,που περίμενε μέχρι να είστε εσείς απόλυτα έτοιμοι.
Ο Μάστερ φέρνει μέσα σας τις απαρχές αυτού που θα λέγατε το φωτεινό σας σώμα, τις μη διανοητικές αισθήσεις. Αισθήσεις της φαντασίας, αισθήσεις των ονείρων. Ξέρετε, τα όνειρα είναι μια αίσθηση.
Αισθήσεις είναι όλα αυτά που σας επιτρέπουν μια οπτική πολλαπλών μορφών της πραγματικότητας, και τα όνειρα είναι αισθήσεις. Αυτό είναι.
Ο Μάστερ εισέρχεται τώρα, γλιστράει μέσα σας. Απλά γλιστράει μέσα, και τώρα αρχίζει να γίνεται μέρος της βιολογίας σας, της ανατομίας σας. Και παρόλο που είχατε κάποια θέματα με το σώμα σας, ο Μάστερ δεν έχει κανένα. Ίσως να είχατε κοιτάξει στον καθρέφτη και να σκεφτήκατε ότι είστε πολύ χοντροί, πολύ γερασμένοι, πολύ κυρτωμένοι, οτιδήποτε. Ο Μάστερ δεν είναι τίποτε από όλα αυτά. Και θα το ακούστε. Θα το νιώσετε. Ο άνθρωπος λέει: «Ω! Δες αυτό το σώμα» και ο Μάστερ λέει: «Ω , Θεέ μου! Το αγαπώ αυτό το σώμα».
Κατά καιρούς θα νιώθετε περίεργα. Θα υπάρχει μια διαφορετική φωνή. Έχετε συνηθίσει να ακούτε την φωνή του ανθρώπου και των πτυχών του. Έχετε συνηθίσει σε μια φωνή κρίσης και κατάκρισης, μια φωνή που λέει : «Εγώ Δεν Είμαι», παρά « Εγώ Είμαι».
Έχετε συνηθίσει να ακούτε τις υπόγειες φωνές του ανθρώπου, τις φωνές των πτυχών που σας μείωναν. Τον ανθρώπινο εαυτό σας να τσακώνεται με τον ανθρώπινο εαυτό σας , στον αγώνας τους να εκλεγούν και οι δύο σαν αφεντικά της μέρας, διαχειριστές της μέρας. Και τώρα υπάρχει μια διαφορετική φωνή και μπορεί να μην την ακούσετε καν να μιλάει με λόγια. Μπορεί να είναι μια φωνή χωρίς λόγια, χωρίς καθόλου λόγια. Παρόλα αυτά μοιάζει με φωνή. Είναι η νέα φωνή του Μάστερ.
Θα υπάρξουν στιγμές που ο άνθρωπος θα μπερδευτεί με αυτή την νέου επιπέδου παρουσία, μιας παρουσίας στις αισθήσεις σας, στις σκέψεις σας, στις φωνές σας, σε όλα όσα υπάρχουν στην ζωή σας. Μιας νέας παρουσίας όταν οδηγείτε αυτοκίνητο, όταν μαγειρεύετε ένα φαγητό, ακόμα και όταν παρακολουθείτε μια ταινία- μια ολοκαίνουργια παρουσία. Και κάποιες φορές, ο άνθρωπος θα προσπαθήσει, θα λέγαμε, να επωφεληθεί ή να προσπαθήσει να κάνει τον Μάστερ ανθρώπινο. Με άλλα λόγια, να προσπαθήσει το εγώ του να χειριστεί τον Μάστερ. Απλώς δεν λειτουργεί. Απλά δεν μπορείτε να το κάνετε.
Θα υπάρξουν στιγμές όπου ο άνθρωπος θα πει: «Δεν είμαι εγώ ο πιο σπουδαίος άνθρωπος επειδή η ανθρώπινη πλευρά μου έγινε Μάστερ!» Όχι. Δεν έγινε ο άνθρωπος Μάστερ. Ο άνθρωπος παραμένει άνθρωπος και υπάρχει και η παρουσία του Μάστερ. Αυτή είναι η ομορφιά σε όλο αυτό.
Δεν υπάρχει χειρισμός. Δεν υπάρχει ρούφηγμα ενέργειας. Είναι απλά το « Και». Και θα φτάσετε σε ένα τόσο όμορφο σημείο του « Εγώ είμαι ο άνθρωπος» και « Εγώ είμαι ο Μάστερ» μαζί , ταυτόχρονα. Αλλά , με τόσες διαφορές, με τόσο διαφορετικό χαρακτήρα, τόσο διαφορετικές όψεις.
Ο άνθρωπος δεν χρειάζεται να παλέψει καθόλου γι αυτό. Είναι απλά, επιτρέπω στον Μάστερ που περίμενε τόσο καιρό, που τόσο αδημονούσε. Απλά τον αφήνετε να γλιστρήσει μέσα σας.
Είναι εκεί.
Είναι μέσα σας, στο σώμα σας , στην συνείδησή σας.
Και ο Μάστερ φέρνει μαζί το, αυτό που θα έλεγα, ένα φως. Και πάλι, δεν αναφέρομαι στο φως που παίρνετε από τον ήλιο ή από άλλες πηγές φωτός, ο Μάστερ φέρνει μαζί του ένα φως , μια ακτινοβολία. Για μένα, τότε είναι που αυτό το μέρος της συνείδησης λάμπει αβίαστα , απεριόριστα. Απλά λάμπει . Αυτό φέρνει ο Μάστερ , σαν να σας κάνει να λάμπετε από μέσα.
Όσο όμορφο κι αν ακούγεται αυτό , κάποιοι από εσάς έχετε περάσει πολλές ζωές προσπαθώντας να μείνετε στις σκιές, προσπαθώντας να μειώσετε το φως. Κι έτσι θα νιώσετε λίγο άβολα, με τον Μάστερ να ακτινοβολεί. Αυτό το φως λάμπει, και θα συνεχίσει να λάμπει. Έτσι λοιπόν, αγαπητέ άνθρωπε, άρχισε να το συνηθίζεις. Δεν είναι ένα φως που μπορείς ή που έστω θα θελήσεις να προσπαθήσεις να το ελέγξεις.
Και, αγαπητέ άνθρωπε, την νύχτα, όταν θα μπορείς να κοιμηθείς, θα κοιμάσαι δύο ύπνους, θα βλέπεις δύο όνειρα, δυο διαφορετικές καταστάσεις ύπαρξης. Έχεις συνηθίσει να έχεις μια εμπειρία ονείρου, αλλά με τον Μάστερ θα έχεις δύο. Θα είναι κάπως μπερδεμένο για τον άνθρωπο, που κάποιες φορές δυσκολεύεται ακόμα και να θυμηθεί ένα όνειρο όταν ξυπνήσει, αλλά ξαφνικά, θα προκύψουν δύο όνειρα. Πώς γίνεται αυτό; Ε λοιπόν, είναι ο Μάστερ και ο άνθρωπος.
Να θυμάσαι- και να το θυμάσαι αυτό – δεν είναι ο άνθρωπος που γίνεται Μάστερ. Δεν είναι ο άνθρωπος που γίνεται τέλειος. Είναι το « και». Είναι ο Μάστερ και ο άνθρωπος. Δυο που είναι ένα. Ένα που γίνεται δύο.
Ήσουν κλειδωμένος σε αυτό το φέρετρο της ανθρώπινης πραγματικότητας για όσο μπορείς να θυμηθείς. Ήσουν σφραγισμένος στην μονοδιάστατη ανθρώπινη πραγματικότητα, αλλά τώρα έγινες και τα δύο. Άνθρωπος και Μάστερ.
Ο Μάστερ είναι εδώ και η διασκέδαση αρχίζει.
Το «και» αρχίζει, το πραγματικό « και». Μιλάμε γι αυτό εδώ και αρκετά χρόνια. Σήμερα είναι η μέρα του Mastering up.
Πάρε μια βαθιά αναπνοή, αγαπητέ άνθρωπε, και πάρε μια βαθιά αναπνοή, αγαπητέ Μάστερ.
Τώρα πάρτε μια βαθιά αναπνοή σαν άνθρωποι και σαν Μάστερς, και νιώστε την διαφορά. Και οι δυο αναπνέουν. Και οι δυο αναπνέουν ταυτόχρονα.
Είναι περίπου όπως στην γέννηση, όταν πήρατε εκείνη την πρώτη καλή βαθιά αναπνοή και ξέρατε ότι είχατε γυρίσει για άλλη μια ενσάρκωση. Κι εδώ σήμερα παίρνετε εκείνη την βαθιά αναπνοή. Ο Μάστερ και ο άνθρωπος, ξαφνικά συνειδητοποιείτε ότι δεν είναι μόνο μία αναπνοή. Είναι η αναπνοή του ανθρώπου και η αναπνοή του Μάστερ , ταυτόχρονα.
Το θέμα, ποτέ δεν ήταν να ξεπεράσετε τον άνθρωπο. Ήταν να γίνετε «και», ο άνθρωπος και ο Μάστερ.
Πόσο σπουδαία δώρα θα μοιραστούν, και θα δώσουν ο ένας στον άλλον, ο Μάστερ και ο άνθρωπος, όπως τα σπουδαία δώρα που σας έδωσαν οι κοντινοί σας άνθρωποι στην ζωή σας, όμως με τόσο πιο βαθύ, πιο προσωπικό και συμπονετικό τρόπο. Θα κάνετε δώρα ο ένας στον άλλον – δώρα ζωής από τον Μάστερ, δώρα σοφίας, δώρα του Εγώ Είμαι.
Και ο άνθρωπος , εσείς, επίσης θα κάνετε δώρα σε αυτόν τον Μάστερ, που απλά περίμενε να έρθει στην ζωή, να είναι μαζί σας – δώρα εμπειρίας, δώρα αγάπης, δώρα μοιράσματος, δώρα του απλά να είναι στην ζωή, δώρα να έχει φίλους. Ο Μάστερ θέλει να νιώσει ,πώς είναι να είσαι με αυτούς τους φίλους, τους φίλους σας, την οικογένεια την δική σας. Εσείς, οι άνθρωποι, κάνετε δώρα σ’ αυτό τον Μάστερ. Δεν είναι μονόδρομος.
Ο Μάστερ είναι τώρα εδώ.
Δεν υπάρχει άλλη αναμονή. Δεν υπάρχει άλλη λαχτάρα, να συναντήσετε τον καλύτερο φίλο που είχατε ποτέ. Ο Μάστερ είναι εδώ.
Ο Μάστερ δεν θα φύγει. Ο Μάστερ δεν είναι εδώ για δοκιμαστικό μιας μέρας. Ο Μάστερ είναι εδώ.
Θα εξακολουθήσω να μιλάω στον άνθρωπο γι αυτά, που ίσως να φαίνονται σαν αντιφάσεις στην ζωή σας κάποιες φορές, αυτά που φαίνονται σαν επίπεδα ανθρώπινης σύγχυσης, αυτά που φαίνονται σαν καταστάσεις πολλαπλής ύπαρξης. Θα συνεχίσω να μιλάω στον άνθρωπο για αυτά.
Θα συνεχίσω να μιλάω στον Μάστερ για την ανθρώπινη ζωή, για τα παράξενα πράγματα που οι άνθρωποι κάνουν.
Αλλά τώρα θα ήθελα να πάρετε αυτή την αναπνοή του Μάστερ και του ανθρώπου μαζί, και μακάρι όλες μας οι αναπνοές από εδώ και στο εξής να είναι ο Μάστερ και ο άνθρωπος.
Όχι πια μια μονή αναπνοή ενός μοναχικού ανθρώπου, αλλά η αναπνοή του ανθρώπου και του Μάστερ ενωμένες ξανά.
Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή. Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή.
(η μουσική σταματάει)
Τώρα έρχεται ο Μάστερ. Τώρα έρχεται ο Μάστερ.
Πάρτε αυτή την νέα αναπνοή του Μάστερ και του ανθρώπου, μαζί.
Κι έτσι αρχίζουμε ένα ολοκαίνουργιο κεφάλαιο.
Με αυτό, αγαπητοί μου φίλοι, πάντα είναι χαρά μου να είμαι εδώ μαζί σας, σε αυτές τις μεταμορφωτικές στιγμές, και σας ζητάω, όσο τρελές κι αν είναι οι σκέψεις σας, τα όνειρα σας, οι ανθρώπινες εμπειρίες σας, θέλω να θυμάστε ότι ο Μάστερ είναι εδώ, επομένως…
Αντάμους και Ακροατήριο: Όλα είναι καλά σε ολόκληρη την Δημιουργία.
Αντάμους: Με αυτό, έχετε την βαθύτερη αγάπη μου. Πραγματικά.
Μετάφραση : Καλλιόπη Παγούδη, Μαρία Γρηγοράκη