Shoud 2, Wings

7-10- 2017

( Το όνειρο της Ατλαντίδας, Το όνειρο των Σώμπρα, ένα πολύ ιδιαίτερο μήνυμα από τον Τζών Κιουντέρκα, Σε τι κρατιέστε? Δεν είναι δικά σας. Η καλωσύνη σας Μεράμπ, η Αhmyo Ζωή, Κύκλος με Αντάμους να περνάει από τον καθένα και να του δίνει ένα ιδιαίτερο μήνυμα.)

Εγώ Είμαι Αυτό που Είμαι, ο Αντάμους του Σαιν Ζερμαίν.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή μαζί, αγαπητοί Σώμπρα, καθώς συναντιόμαστε  για άλλη μια φορά. Συναντήσεις που γίνονται εδώ και εκατοντάδες, χιλιάδες χρόνια με διαφορετικούς τρόπους, με διαφορετικά σχήματα και σε διαφορετικά μέρη. Αυτές τις συναντήσεις δεν τις κάνουμε μόνο σε αυτή την ενσάρκωση για τις καρδιές και τις ψυχές μας αλλά γίνονται εδώ και χρόνια. Και νάμαστε τώρα εδώ, στην πιο σημαντική εποχή από όλες.

Όταν κάνουμε αυτές τις συναντήσεις σε όλο τον κόσμο- όταν κάνουμε αυτό που λέμε εργαστήρια ή σεμινάρια, ταξιδεύουμε σε ολόκληρο τον κόσμο-  συμβαίνει κάτι μοναδικό. Αν έχετε παρευρεθεί σε μια από τις συναντήσει, ίσως να γνωρίζετε, αυτό που τόσο συχνά λέω στην ομάδα, «Ποια είναι η κοινή  ενέργεια; τι είναι αυτό που ένωσε αυτή την συγκεκριμένη ομάδα των 50 ή των 100 ή των 200 ατόμων; Ποια είναι η κοινή ενέργεια στον χώρο;» Και μετά από πολλές λανθασμένες απαντήσεις δίνω εγώ την σωστή απάντηση, και αποδεικνύεται ότι όλοι έχουν συναντηθεί στο παρελθόν σε κάποια Σχολή Μυστηρίου. Έχουν έναν κοινό δεσμό, βρίσκονταν στην ίδια Σχολή Μυστηρίου  για πολλά χρόνια, και αποφάσισαν να βρεθούν ξανά. Πιστεύουν ότι παρακολουθούν ένα εργαστήριο- είναι ένα καλό προσωπείο. Ω, συζητάμε, δίνουμε διαλέξεις, διασκεδάζουμε, κινούμε αρκετά την ενέργεια, αλλά στην πραγματικότητα έχει να κάνει με την επανένωση των ψυχών που βρίσκονταν στις Σχολές Μυστηρίου.

Άλλες φορές υπάρχει στην ομάδα  μια συνολική ενέργεια αυτό-αμφισβήτησης. Ξέρετε, ανακοινώνουν το εργαστήριο- το ανακοινώνουν εδώ , στο Shoud, το ανακοινώνουν στο περιοδικό, το ανακοινώνουν στο κατάστημα και γίνεται γνωστό- και προσελκύει τους κατάλληλους  ανθρώπους, την κατάλληλη ομάδα. Είχαμε ομάδες με υψηλή αίσθηση αυτo-αμφισβήτησης. Είναι τόσο κοντά, κι όμως έχουν τόσο χαμηλή πίστη εαυτού.

Είχαμε ομάδες που συναντήθηκαν επειδή είχαν τραύματα , βαθιά τραύματα, τραύματα  που δυσκολεύονταν να απελευθερώσουν, κι αυτή ήταν η συνολική ενέργεια σε εκείνο το συγκεκριμένο εργαστήριο. Κι έτσι, συζητάμε λίγο γύρω από τα τραύματα. Σε αυτό το σημείο κάνω απόσπαση με διάφορους τρόπους, αλλά αυτό που αληθινά κάνουμε σε εκείνη την συνάντηση είναι ότι απελευθερώνουμε την παλιά ενέργεια ή τουλάχιστον αναγνωρίζουμε ότι βρίσκεται εδώ- εκείνη η παλιά πληγωμένη ενέργεια ή μια παλιά ενέργεια θύματος-  με σκοπό να την απελευθερώσουν οι παρευρισκόμενοι.

Αλλά ποτέ και κανείς δεν είπε: «Ποια είναι η κοινή ενέργεια  για όλους μας;» Για όλους μας, γι αυτούς που παρακολουθούν από το ίντερνετ σήμερα, ή για κάποιους στο μέλλον, γι αυτούς που παρευρίσκονται εδώ. Ποια είναι η κοινή ενέργεια των Σώμπρα; Μήπως συνδέθηκαν τυχαία οι άνθρωποι από όλο τον κόσμο με τον Βυσσινί Κύκλο; Α, δεν νομίζω!

Το Όνειρο της Ατλαντίδας

Η κοινή ενέργεια εδώ είναι αυτό που αποκαλώ το Όνειρο της Ατλαντίδας.
Πάει πίσω, πολύ πίσω στους Ναούς της Τιέν στην Ατλαντίδα. Ήταν το όνειρο της ενσωματωμένης φώτισης, εκεί που ο Μάστερ συναντάει τον άνθρωπο στην ενσωματωμένη φώτιση. Ήταν το όνειρο εκείνης της εποχής της θεϊκής έλευσης σε αυτή την σφαίρα και μετά να το ζήσουμε. Να το ζήσουμε, να το ζήσουμε  πλήρως, να το ζήσουμε  με τον τρόπο που τώρα ονομάζουμε Ζωή Ahmyo.

Αυτό ήταν τον Όνειρο της Ατλαντίδας, και, είτε ήσασταν πραγματικά στους Ναούς της Τιέν στην Ατλαντίδα, είτε μπήκατε σε αυτό το όνειρο, το όνειρο της ενσωματωμένης φώτιση, την εποχή του Τζέσουα, τότε που είχατε συναντηθεί πολλοί από εσάς, είτε την εποχή που συναντηθήκατε στην Σχολή Μυστηρίου, δεν έχει σημασία, επειδή το κοινό στοιχείο εξακολουθεί να είναι αυτό το όνειρο που πάει πίσω στην εποχή της Ατλαντίδας.

Ω, η Ατλαντίδα. Δεν είναι πολύ ενδιαφέροντα όλα όσα παρακολουθείτε τώρα στις ειδήσεις; Τόσοι τυφώνες, τόσες καταστροφές στην περιοχή εκείνη; Όταν νοιώσετε βαθιά τι συμβαίνει εδώ, θα δείτε ότι είναι μια κάθαρση, μια κάθαρση των παλαιών Ατλάντειων ενεργειών, που εμφανίζονται  τον κατάλληλο χρόνο για να καθαριστούν.

Τώρα, μερικές φορές η κάθαρση είναι τραγική με βάση τις  ανθρώπινες ανέσεις και πολύ συχνά με βάση την ανθρώπινη ζωή. Δεν θεωρείται λανθασμένο το γεγονός ότι κάποιοι έχασαν την ζωή τους σε μια από αυτές τις περιστάσεις. Αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι μια πολύ βαθιά κάθαρση της παλαιάς Ατλάντειας ενέργειας, της ενέργειας του τραύματος και του πολέμου, της ενέργειας  που πλήγωσε την Ίσιδα. Γι αυτό βλέπετε ένα συνεχές μοτίβο κάθαρσης σε εκείνη την περιοχή. Θα σταματήσει σε λίγο καιρό και θα επιστρέψει ξανά μέχρι να καθαριστούν όλα.

Έτσι λειτουργεί, ακόμα και μέσα σας, μέχρι να καθαριστεί εντελώς. Ω, και μερικές φορές υπάρχουν πράγματα που δεν γνωρίζετε καν πόσο βαθιά ριζωμένα είναι στην ζωή σας και στην συμπεριφορά σας. Κι έτσι, οι καταιγίδες επιστρέφουν, κατά καιρούς, ξανά και ξανά, επιφέροντας κάθε φορά την κάθαρση- μερικές φορές γίνεται με μεγάλη δυσκολία, μερικές φορές με πολύ συναίσθημα ακόμα και με σωματικό πόνο- αλλά καθαρίζουν όλα όσα δεν είναι δικά σας.

Η κοινή ενέργεια για όποιον αποκαλεί τον εαυτό του Σώμπρα-  φυσικά δεν χρειάζεται να ανήκετε κάπου ή να πάρετε κάποιον όρκο- αλλά η κοινή ενέργεια  που σας ενώνει όλους εσάς είναι το Όνειρο της Ατλαντίδας, η ένωση της Γης και του Ουρανού, αλλά όχι σε κάποιες άλλες σφαίρες. Εδώ. Ακριβώς εδώ. Αυτό είναι που σας ενώνει.

Σε σας, ίσως να είναι αυτονόητο- « Εντάξει, φυσικά, γι αυτό είμαστε εδώ. Είμαστε εδώ για την Πραγμάτωση, για την φώτισή μας. Είμαστε εδώ για να ζήσουμε τώρα στο φυσικό μας σώμα»- αλλά πάρτε μια βαθιά αναπνοή και νοιώστε τους άλλους που βρίσκονται στο πνευματικό τους ταξίδι και στο μονοπάτι τους, τους άλλους που σπουδάζουν τις μυστικιστικές τέχνες. Δεν είναι το ίδιο για αυτούς. Για κάποιους, ναι, αλλά δεν είναι  υποχρεωτικά για όλους το ίδιο.

Δεν υπάρχει αυτή η βαθιά επιθυμία για την ενσωματωμένη φώτιση. Είναι φώτιση και μετά δεν ξέρουν τι συμβαίνει στην συνέχεια ή δεν τους νοιάζει και ιδιαίτερα. Αλλά για εσάς έχει να κάνει με την παραμονή σας εδώ, με το να είστε εδώ. Και, ω, ανακαλύψατε κι εξακολουθείτε να ανακαλύπτετε , πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αυτό κατά καιρούς.

Η κοινή ενέργεια που μας ενώνει όλους εμάς, όλους εσάς, είναι το Όνειρο της Ατλαντίδας. Είναι και το δικό μου όνειρο, επίσης. Είναι ένας από τους λόγους που επέστρεψα για να εργαστώ με όλους εσάς.

Βρισκόμαστε στις παραμονές του. Δεν απέχουμε πολύ. Δεν πρόκειται να εξακολουθήσουμε να παλεύουμε γι αυτό μέσα από σειρές ενσαρκώσεων. Είμαστε στις παραμονές του, και μερικές φορές , η περίοδος της παραμονής οποιουδήποτε πράγματος είναι η πιο δύσκολη, η πιο συναρπαστική, όταν εμφανίζονται οι πιο βαθιοί μας φόβοι και οι αμφιβολίες, όταν κάτι είναι πολύ κοντά να συμβεί. Όπως ακριβώς πριν από τα γενέθλιά σας, πριν από τον γάμο σας, πριν από την ενσωματωμένη σας φώτιση, όλα αρχίζουν να τρέμουν και να κάνουν θόρυβο. « Όλα αρχίζουν να ταλαντεύονται,» όπως είπε και ο Κουτχούμι πριν μερικά χρόνια. Τίποτε δεν δουλεύει ρολόι. Τίποτε δεν πάει καλά. Όλα μοιάζουν εκτός ισορροπίας, και τότε υπάρχει η τάση να βγουν στην επιφάνεια παλιά θέματα. Και μετά αναρωτιέστε, «Γιατί παλεύω ακόμα; Γιατί εμφανίζονται αυτά τα παλιά θέματα; Γιατί μου λένε ότι είμαι τόσο κοντά στην φώτιση, αλλά παρόλα αυτά κάποιες φορές νιώθω σαν να είμαι  10.000 μίλια μακριά; Γιατί, ω, γιατί;»

Και, με την ευκαιρία, παραμένοντας μέσα στο σώμα ενώ περνάτε μέσα από την Πραγμάτωσή σας αντιμετωπίζετε πολλές δυσκολίες. Είναι υπέροχο. Είναι απολύτως υπέροχο, όταν  τελειώσει ( γέλια). Αλλά  το να παραμένετε  στο σώμα σας ενώ περνάτε μέσα από αυτή την διαδικασία είναι πολύ προκλητικό, και υπάρχουν κάποιοι που φτάνουν πολύ κοντά στην Πραγμάτωση και φεύγουν. Φεύγουν. Υπάρχουν 175 Σώμπρα που ήρθαν στην δική μου πλευρά, που ήταν υπό την δική μου επίβλεψη από το 2009, όταν ξεκίνησα να δουλεύω με τους Σώμπρα. Εκατόν εβδομήντα πέντε που έφτασαν πολύ κοντά ή που είχαν κουραστεί πάρα πολύ, και εγκατέλειψαν. Α! ήταν ό,τι πιο εύκολο γι αυτούς. Τόση χαρά! Τόση τιμή! Χωρίς μεταμέλεια. Χωρίς να εύχονται να είχαν κάτι  διαφορετικό, αλλά, καμιά φορά, είναι πολύ  σαγηνευτικό να φεύγεις όταν έχεις φτάσει τόσο κοντά.

Γιατί να μείνετε; Θέλω να πω, ειλικρινά, γιατί να μείνετε-  για να μαθαίνετε  τα νέα στις ειδήσεις; ( γέλια). Γιατί να μείνετε – για να φάτε ένα ακόμα γεύμα; Γιατί να μείνετε – για να κάνετε  σεξ; Ούτε αυτό δεν είχατε για αρκετό καιρό , γιατί λοιπόν να παραμείνετε; ( Η Λίντα αναστενάζει.) Συγνώμη.

ΛΙΝΤΑ: Να μιλάς για τον εαυτό σου ( γέλια)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί να μείνετε; Γιατί να μείνετε  την στιγμή που οι ενέργειες στην Γη είναι τόσο σκληρές; Είναι πάρα πολύ σκληρές. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που έχουν πάρα μα πάρα πολλές ενσαρκώσεις μπροστά τους. Γιατί να μείνετε; Ξέρετε ότι δεν πρόκειται να τους σώσετε, ξέρετε ότι δεν πρόκειται να σώσετε τον κόσμο, γιατί λοιπόν να παραμείνετε; Α! Ε λοιπόν, απλά και μόνο επειδή  φτάσατε τόσο μακριά. Απλά και μόνο για το Όνειρο της Ατλαντίδας που θέλετε να το δείτε να ολοκληρώνεται. Απλά και μόνο επειδή θέλετε να δείτε πώς είναι να ζεις την αισθησιακή ζωή, την πραγματικά αισθησιακή ζωή. Ποτέ πριν δεν την έχετε βιώσει μέσα στο ανθρώπινο σώμα σας. Θέλετε να δείτε πώς θα είναι. Και απλά και μόνο επειδή ήρθε ο καιρός για την Ahmyo Ζωή.

Η Amhyo Ζωή είναι εκείνη όπου είστε ο Μάστερ και ο άνθρωπος. Είναι το «και» όπου δεν υπάρχουν πια μάχες, δεν υπάρχουν πια δυσκολίες, δεν υπάρχουν πράγματα να δουλέψετε. Τώρα τα αφήνετε να έρθουν σε σας- η αφθονία, οι σχέσεις, οι ενέργειες, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό.

Το Όνειρο των Σώμπρα

Τώρα, αυτό είναι ένα όνειρο, και  θα το ονομάσω  το Όνειρο των Σώμπρα. Το όνειρο όπου δεν χρειάζεται να  δουλέψετε γι αυτό τόσο σκληρά, το όνειρο που απλά είναι εκεί. Απλά είναι εκεί στον κατάλληλο χρόνο. Όπου δεν χρειάζεται να το παλεύετε με το μυαλό σας πια. Όχι πια άλλες μάχες. Τελείωσαν.  Όταν δεν παλεύετε για τίποτε.  Όταν πραγματικά υπερβαίνετε τους άλλους ανθρώπους που βρίσκονται ανάμεσά σας. Με άλλα λόγια, μπορεί να είστε μαζί τους, αλλά λειτουργείτε σε ένα άλλο επίπεδο. Δεν είστε πια στο μυαλό.

Ω, το μυαλό, το μυαλό, το μυαλό. Θα μιλήσουμε για το μυαλό με πολλές λεπτομέρειες στο ερχόμενο ProGnost του  2018. Είναι το τέλος του μυαλού. Είναι η τελευταία εποχή του μυαλού, αλλά ο κόσμος δεν το έχει συνειδητοποιήσει. Τι θα συμβεί στο ανθρώπινο  μυαλό; Θα φέρει τους ανθρώπους σε σύγχυση, θα τους δημιουργήσει τραύματα. Το ανθρώπινο μυαλό έχει παραμείνει αυτό που ήταν την Μεσο- Ατλάντεια εποχή. Θεωρείτο δεδομένο ότι αυτό είναι το μυαλό και ότι θα είναι έτσι για πάντα. Δεν είναι καθόλου έτσι. Το μυαλό θα περάσει μέσα από μια τεράστια διαδικασία εξέλιξης και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι καθόλου προετοιμασμένοι για να διαχειριστούν  κάτι τέτοιο. Κι έτσι, αν θέλετε να δώσετε έναν τίτλο για το ProGnost του 2018, αυτός θα είναι, ProGnost 2018, η Τελευταία Εποχή του Μυαλού.
ΛΙΝΤΑ: Γιούπι!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω. Ουάου.
Έχετε πάει  πέρα από αυτό. Το έχετε υπερβεί. Έχετε ήδη βυθιστεί μέσα στο γνωρίζειν. Ακολουθείτε την διαίσθησή σας. Ανοίγετε την καρδιά σας. Το μυαλό το έχετε βάλει να ξεκουραστεί αρκετά, όλοι σας. Το μυαλό ξεκουράζεται αρκετά τώρα. Θα συνεχίσει να σας τραβολογάει  κατά καιρούς. Θα συνεχίσει να σας δελεάζει για να μείνει, αλλά το μυαλό θα προσαρμοστεί. Το μυαλό το κάνει ήδη. Γι αυτό κάποιες μέρες νοιώθετε πως λειτουργεί τρελά εδώ πάνω ( εννοεί στο μυαλό).

Αλλά είναι το Όνειρο των Σώμπρα, αυτή η Ahmyo, όχι απλά να βρίσκεστε στο φυσικό σας σώμα. Στην ουσία, θεωρώ ότι  μερικές φορές αυτό δεν είναι το όνειρό σας. Εύχεστε να μπορούσατε να βρίσκεστε εδώ χωρίς να χρειάζεται να σέρνετε το σώμα σας, αλλά το όνειρο σας είναι να είστε στην άνεση και στην χάρη της ενέργειας. Η ενέργεια να σας υπηρετεί. Όχι να υπηρετείτε εσείς την ενέργεια. χωρίς ενεργειακές κρίσεις, χωρίς χαμηλή ενέργεια οποιουδήποτε τύπου, αλλά πραγματικά μια για πάντα να επιτρέπετε στην ενέργεια να σας υπηρετεί. Αυτό είναι το Όνειρο των Σώμπρα, η Ahmyo Ζωή. Είναι συναρπαστική και προκαλεί έκπληξη όταν ξαφνικά  γίνεται αληθινό.

Τώρα, ο άνθρωπος , φυσικά αλληλεπιδρά με αυτό. Δεν σημαίνει ότι θα κάθεστε ολημερίς στο παγκάκι του πάρκου. Μπορεί να σημαίνει ότι χρειάζεται να στείλετε κάποια e-mails. Μπορεί να σημαίνει ότι χρειάζεται να κάνετε κάποιο ταξίδι, τέτοια πράγματα. Αλλά η παλιά δυσκολία, αυτό το γονάτισμα- και όταν πέφτετε στα γόνατα δουλεύοντας σκληρά και φθείρετε τον εαυτό σας- αυτά φεύγουν μακριά, κι έτσι πρέπει. Θα φύγουν, εδώ που τα λέμε, με το μυαλό, επειδή το μυαλό είναι αυτό που σας φέρνει όλα αυτά τα πράγματα. Αλλά θα φύγουν και ξαφνικά το Όνειρο των Σώμπρα θα γίνει αληθινό.

Είναι κατά κάποιον τρόπο, κάπως τρομαχτικό, επειδή έχετε συνηθίσει να σκέφτεστε γύρω από τις καταστάσεις και να δουλεύετε πάνω σε αυτές, και θα θέλετε ακόμα να επαναλαμβάνετε αυτά τα πρότυπα. Απλά θα θέλετε να γίνουν λίγο πιο εύκολα- λίγο πιο εύκολη διαδικασία και λίγο πιο εύκολα σε δυσκολία- αλλά θα φύγουν τελείως και θα νοιώθετε περίεργα , πολύ περίεργα. Θα νοιώθετε παράξενα. Έχει να κάνει με το να επιτρέψετε τελικά στην ενέργεια να σας υπηρετεί.

Τώρα, μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τον καθέναν από εσάς είναι το γεγονός ότι έχει να κάνει με εσάς. Έχει να κάνει με εσάς. Από την στιγμή που θα βάλετε μέσα την φυλή σας, την οικογένειά σας, τους φίλους σας, την ανθρωπότητα, οτιδήποτε, όλα τα υπόλοιπα, ξαφνικά δεν έχει να κάνει με εσάς. Ξαφνικά, κουβαλάτε τα δικά τους. Ξαφνικά, θα πρέπει να ασχολείστε όχι με τα δικά σας πια, αλλά με τα δικά τους και ξαφνικά αρχίζουν να επιβραδύνουν οι ρυθμοί, ίσως ακόμα και να σταματάει ολόκληρη η διαδικασία της Ahmyo Ζωής, να μην της επιτρέπει να έρθει σε σας. Θα νοιώσετε περίεργα όταν έρθει μόνο σε σας αλλά όχι και στον σύντροφό σας, στα παιδιά σας, στους καλύτερούς σας φίλους, στους ανθρώπους γύρω σας. Και θα θέλετε να μοιραστείτε τα πάντα, και θα δείτε ότι δεν λειτουργεί έτσι, επειδή εκείνοι δεν θα το θέλουν. Δεν είναι έτοιμοι για αυτό. Δεν τους εξυπηρετεί καθόλου, κι αυτή θα είναι μια από τις προκλήσεις. Α, όταν μιλάω για το Όνειρο των Σώμπρα, για το Ahmyo, έχει ήδη συμβεί. Έχει ήδη συμβεί, και ακούγεται τόσο μεγαλειώδες, αλλά τώρα σας λέω, είναι για εσάς. Για εσάς, ούτε  για τα παιδιά σας, ούτε για τους συντρόφους σας, ούτε για κανέναν άλλον. Αν το θέλουν, μπορούν κι εκείνοι να το επιτρέψουν, αλλά θα πρέπει να το κάνουν μόνοι τους.

Αυτό θα είναι ένα από τα πιο περίεργα πράγματα στην Ahmyo Ζωή, θα νοιώσετε ίσως ακόμα και κάπως εγωιστές κάποιες φορές. Σε αυτό το σημείο, παίρνετε μια βαθιά αναπνοή και το απελευθερώνετε, κι εγώ θα βρίσκομαι εκεί, στο κεφαλόσκαλό σας επιμένοντας να το απελευθερώσετε. Υπάρχουν τόσα πολλά μέσα σας που…. Εντάξει, θα έρθω σε αυτό το θέμα σε λίγο. Χμ.

Κι έτσι βρισκόσαστε στην παραμονή, και δεν είναι κάτι παραπλανητικό. Είστε εκεί. Είστε μέσα στην ενέργεια, και, όπως είπα και πριν, υπάρχει μια ορμή που δεν πρόκειται να σας επιτρέψει να επιστρέψετε πίσω. Μπορεί να σας επιτρέψει να νοιώσετε δυστυχισμένοι για ένα διάστημα και να νοιώσετε ότι κάνετε κύκλους, αλλά δεν μπορείτε να πάτε πίσω. Υπάρχει μια ορμή που θα σας μεταφέρει στην φώτιση. Το Όνειρο της Ατλαντίδας, το Όνειρο των Σώμπρα, το γνωρίζειν που έχετε στην καρδιά σας, που θα σας μεταφέρει εκεί, μερικές φορές κλωτσώντας και φωνάζοντας.

Λέτε λοιπό, «Αλλά όμως Αντάμους, πότε; Πότε;! Δουλεύω γι αυτό! ( γέλια).Το επιτρέπω. Περιμένω υπομονετικά.» Τίποτε από αυτά τα τρία δεν είναι αλήθεια ( γέλια). Δεν περιμένετε υπομονετικά. Δεν Επιτρέπετε, επειδή υπάρχει ακόμα πολύ λανθασμένη αντίληψη γύρω από το Επιτρέπω. «Επιτρέπω: Οι άνθρωποι θα με ποδοπατήσουν.» Αυτό δεν είναι Επιτρέπω. Το Επιτρέπω έχει να κάνει μόνο με εσάς,με εσάς, με τον εαυτό σας, με το θεϊκό, με τον Μάστερ, όπως θέλετε πείτε το. Μόνο με αυτά τα δύο στοιχεία.Εσύ, άνθρωπε, να επιτρέψεις στον Μάστερ. Ενώνονται. Βλέπετε σε αυτό το μικρό διάγραμμα ότι δεν υπήρχαν τα αδέρφια σας και οι γονείς σας και οι συνάδελφοί σας ή οποιοσδήποτε άλλος. Αυτό ( σηκώνει το μεσαίο του δάχτυλο) για όλους τους υπόλοιπους ( γέλια). Αυτό σημαίνει ότι βαδίζετε τον δικό σας δρόμο ( κι άλλα γέλια καθώς κάνει ξανά την χειρονομία). Δεν έχει να κάνει με το επιτρέπετε οτιδήποτε άλλο εκτός από τον εαυτό σας και το θεϊκό, εσάς και τον Μάστερ, εσάς και το Εγώ Είμαι. Αυτό είναι όλο. Τίποτε άλλο.  Όχι να επιτρέπετε στον κόσμο να γίνει ένα καλύτερο μέρος. Όχι!

Σώμπρα, το έχουμε πει ξανά και ξανά. Μερικές φορές αναρωτιέμαι, Σώμπρα, ακούτε, νοιώθετε; Το Επιτρέπω έχει να κάνει με εσάς και το Εγώ Είμαι. Αυτό είναιόλο. Τίποτε άλλο. Ούτε πνευματικοί καθοδηγητές, ούτε Αντάμους, ούτε οτιδήποτε άλλο. Μην επιτρέψετε σε μένα, επειδή θα σας χαλάσω. Το Επιτρέπω έχει να κάνει με το να επιτρέψετε τον εαυτό σας, και δεν ασχολείστε με αυτό. Αλλά σας βλέπω να ασχολείστε. Όλη η δουλειά έχει γίνει εδώ πάνω ( δείχνει το κεφάλι του). Όχι εδώ κάτω  με τα χέρια, αλλά εδώ πάνω ( δείχνει το κεφάλι του). Και υπομονή. Ω,όχι. Καθόλου.

Αλλά λέτε, « Πότε λοιπόν, πότε θα συμβεί; Επιτρέπω. Δουλεύω πολύ σκληρά πάνω σε αυτό και κάνω υπομονή»- τίποτε από αυτά δεν αληθεύει.-  « Πότε θα συμβεί; Τι με κρατάει πίσω; Τι κάνω λάθος;»

Ένα Πολύ Ιδιαίτερο Μήνυμα

Για να μπορέσω να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα θέλω να σας διαβάσω κάτι. Θέλω να διαβάσω κάτι που ένας πολύ αγαπημένος μου  φίλος , ο Τζον Κουντέρκα έδωσε στον Κάλντρε για να σας το διαβάσω. Ακούγεται πολύ περίπλοκο, αλλά όταν ο Κάλντρε ρώτησε τον Κύριο Κουντέρκα, «Θέλεις λοιπόν να σε κάνω channeling  σε αυτό το Shoud;» ο Τζον του το ξεκαθάρισε, « Κανείς δεν πρόκειται να με κάνε channeling  εμένα.» ( γέλια). Κι έτσι ο Κάλντρε το έγραψε και μου ζήτησε να το διαβάσω στο Shoud.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή, καθώς νοιώθουμε την παρουσία του Τζον- ω, είναι παρόν- όλη του την ύπαρξη μέσα στον χώρο.

Πρέπει να σταματήσω λίγο για να σας εξηγήσω κάτι. Ο Τζον παρέτεινε το καθήκον του, παρέμεινε την παραμονή του εδώ στην Γη. Κανονικά είχε κανονιστεί να φύγει περίπου τριάμιση χρόνια πριν. Όταν κατάλαβε ότι ο Βυσσινί Κύκλος είχε σκοπό να φτιάξει ένα στούντιο, αποφάσισε να παρατείνει την διαμονή του για να βοηθήσει να χτιστεί όλο αυτό. Η υπηρεσία του ολοκληρώθηκε. Ήταν έτοιμος να περάσει στην άλλη πλευρά. Έιχε ένα μεγάλο σχέδιο να δουλέψει εδώ, και αποφάσισε να μείνει.

Έκανε πρόσφατα την μετάβαση. Θα είναι πάντα μέρος των Σώμπρα, πάντα μέρος αυτού του στούντιο. Δεν έφυγε. Είναι πιθανών πολύ πιο συνειδητός από όλους εσάς , τώρα περισσότερο από ποτέ. Και κυριολεκτικά εργάζεται  πάνω σε  – ξέρετε τον Τζον-  πάνω σε μια νέα τεχνολογία, αλλά είναι μια τεχνολογία που δεν συμπεριλαμβάνει κυκλώματα και καλώδια και ηλεκτρισμό. Μια τεχνολογία που επιτρέπει να  υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στις σφαίρες. Βλέπετε, έχετε σύντομες θεάσεις  κατά καιρούς από τις άλλες σφαίρες, αλλά μετά ξεθωριάζουν, κι έτσι, ο αγαπητός Τζον εργάζεται πάνω σε αυτή την νέα τεχνολογία, έτσι ώστε οι Σώμπρα να παραμένουν σε σύνδεση με αυτές τις σφαίρες. Χμ.

Από τον Τζων: «Η Μεγαλύτερη Ασθένεια. Η Μεγαλύτερη ασθένεια δεν είναι ο καρκίνος ή η συγκοπή. Αυτές είναι ανισορροπίες του σώματος. Η μεγαλύτερη ασθένεια δεν είναι η κατάθλιψη , το άγχος ή η σχιζοφρένεια. Αυτές είναι αντιδράσεις του μυαλού. Η μεγαλύτερη ασθένεια είναι να παραμένεις κοιμισμένος, παρόλο που γνωρίζεις ότι είναι ώρα να ξυπνήσεις.»
Θα το επαναλάβω.

«Η μεγαλύτερη ασθένεια είναι να παραμένεις κοιμισμένος, ακόμα κι όταν γνωρίζεις ότι είναι καιρός να ξυπνήσεις. Παραμένοντας κοιμισμένος, κλαίει η καρδιά σου και η ψυχή σου. Είναι ανειλικρίνεια  προς τον εαυτό σου στο μέσον της μεγαλύτερης από όλες  τις αλήθειες: Είσαι ελεύθερος. Παραμένοντας κοιμισμένος είναι σαν να ζεις σε μια περιορισμένη κατάσταση ύπαρξης , κι αυτό θα σε στοιχειώνει περισσότερο από οποιαδήποτε ασθένεια του σώματος ή του μυαλού.»
Θα επαναλάβω κι αυτό επίσης.

« Παραμένοντας κοιμισμένος είναι σαν να ζεις σε μια περιορισμένη κατάσταση ύπαρξης , κι αυτό θα σε στοιχειώνει περισσότερο από οποιαδήποτε ασθένεια του σώματος ή του μυαλού. Αντί να παλεύεις τον καρκίνο ή την κατάθλιψη, μπες βαθιά μέσα στην καρδιά σου. Νοιώσε τί είναι δικό σου και άσε πίσω σου όλα τα άλλα.»
Παρακαλώ, επιτρέψτε μου να επαναλάβω αυτό.

« Νοιώστε τι είναι δικό σας, καθώς μπαίνετε βαθιά μέσα στην καρδιά σας, και αφήστε πίσω σας όλα τα άλλα. Μην ζείτε μέσα στις παλιές αναμνήσεις ή στις ανησυχίες για το μέλλον. Αυτές είναι ασθένειες που θα σας κάνουν να αρνηθείτε την ζωή. Η μεγαλύτερη από όλες τις ασθένειες, για τους  Σώμπρα, αυτή που θα σας εμποδίσει να μπείτε στην καρδιά σας, είναι να παραμένετε κοιμισμένοι.»

Ο Τζον είχε μερικές  συναρπαστικές εμπειρίες, έδωσε τις μάχες του με τον καρκίνο, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπήρχε μάχη. Ήταν το γεγονός ότι επέτρεψε , θα μπορούσατε να πείτε, αυτό που ήταν στο βάθος της καρδιάς του. Ένα επιτρέπω αυτού που πραγματικά υπήρχε εκεί.

Τώρα, κανένας άνθρωπος δεν θέλει να έρθει αντιμέτωπος με ασθένειες του σώματος ή του μυαλού. Αλλά δεν πάλευε με τον καρκίνο. Επέτρεπε τον Εαυτό. Και τις τελευταίες του μέρες, ειδικά τους τελευταίους του μήνες, συνειδητοποίησε ότι είχε υπομείνει υπερβολικά πολλά πράγματα. Πολλά παλιά θέματα που δεν τον εξυπηρετούσαν πια, αλλά που ακόμα τα κρατούσε. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη ασθένεια, όχι ο καρκίνος. Δεν κούναγε το σπαθί του μπροστά στον καρκίνο. Το κούναγε μπροστά στο Επιτρέπω. Όλα τα εργαλεία είναι εδώ. Όλα όσα χρειάζεστε, όλα όσα ο Τζον χρειάζονταν, όλα είναι εδώ.

Όταν έκανε την μετάβασή του, επικρατούσε χαρά. Τον υποδέχτηκαν χιλιάδες χιλιάδων, κυριολεκτικά, που μπήκαν στην σειρά στο Hall of Honor ( Σαλόνι των Τιμών) γι αυτόν- άγγελοι, Σώμπρα, Αναληφθέντες Δάσκαλοι. Πόσο χαρμόσυνες στιγμές! Πόσο χαρμόσυνες στιγμές! Λίγο μετά από αυτό μου μετέδωσε αυτό το μήνυμα να σας πω ότι η ασθένεια δεν ήταν ο καρκίνος. Η ασθένεια ουσιαστικά είχε να κάνει με το να παραμένετε κοιμισμένοι ενώ γνωρίζετε καλύτερα. Ενώ γνωρίζετε καλύτερα.

Είναι αλλιώς γι αυτούς που δεν έχουν ιδέα γι αυτό που λέγεται φώτιση, που ποτέ δεν τους άγγιξε  το Πνεύμα, ο Θέος, που ποτέ δεν ένοιωσαν το Εγώ Είμαι μέσα τους, που ποτέ δεν βίωσαν το « Εγώ Υπάρχω». Γι αυτούς είναι αλλιώς. Αλλά για εσάς που είχατε αυτές τις συναντήσεις, που νοιώσατε την παρουσία μέσα σας, για εσάς που έχετε υπερβεί το μυαλό και είχατε την εμπειρία του Πνεύματος στην καθημερινότητά σας, για εσάς η μεγαλύτερη ασθένεια είναι να μην ξυπνάτε όταν ξέρετε καλύτερα.

Όταν υπάρχει ο φόβος, όταν κρατιόσαστε πίσω, περιμένοντας ίσως κάποιον άλλον να το κάνει για σας, όταν υπάρχουν πράγματα που δεν απελευθερώνετε, πράγματα που δεν είναι πλέον για σας, πράγματα που κρατάτε επειδή, κατά κάποιον τρόπο, σας δημιουργούν μια ταυτότητα, σας προσφέρουν μια αποσκευή στην ζωή, σας προσφέρουν κάτι να του φορτώνετε το φταίξιμο. Σας προσφέρουν επαναλαμβανόμενους κύκλους να παλεύετε με κάτι που δεν σας βγάζει πουθενά.

Υπάρχει ένα συγκεκριμένο επίπεδο άνεσης όταν το κάνετε αυτό, και έχω ενοχλήσει πολλούς Σώμπρα και θα συνεχίσω να ενοχλώ λέγοντας ότι αν υπάρχει κάτι στην ζωή σας, με κάποιον τρόπο σας υπηρετεί ακόμα, διαφορετικά δεν θα υπήρχε. Κάτι, είτε αφορά τον αλκοολισμό, είτε  αφορά την κατάθλιψη, είτε είναι μια αίσθηση πλήρους ανισορροπίας, είτε αφορά την αφθονία, είτε μια σχέση. Δεν έχει να κάνει με μάθημα. Δεν είναι μάθημα, επειδή δεν υπάρχουν μαθήματα. Αλλά πρέπει  να λαμβάνετε την άνεση που νιώθετε ή την ταυτότητα ή κάποιο είδος αυτοπροβαλλόμενου φόβου που βγαίνει από αυτό.

Κι έτσι, αγαπημένοι μου φίλοι, η μεγαλύτερη ασθένεια στην πραγματικότητα είναι να εξακολουθείτε να προσποιείστε  ότι δεν έχετε αφυπνιστεί, ότι δεν είστε Μάστερ, όταν όντως έχετε όλα όσα χρειάζονται γι αυτό.

Δεν Είναι Δικό σας

Τι είναι λοιπόν αυτό; Τι είναι αυτό; Τι είναι αυτό που κρατιόσαστε πάνω του;

Έντιθ. Έντιθ, κρατιέσαι από τον πολεμιστή εαυτό σου ( ο Αντάμους παίρνει το χέρι της). Κρατιέσαι από παλιές μάχες από άλλες ενσαρκώσεις. Κρατιέσαι από την ορθότητα. Κρατιέσαι από το « αυτός είναι ο σωστός τρόπος». Αυτά δεν είναι δικά σου. Δεν είναι δικά σου. Ακόμα κι αν προέρχονται από προηγούμενες ζωές, δεν είναι πλέον δικά σου. Δεν είναι δικά σου Έντιθ. Άφησέ τα να φύγουν. Αυτές οι παλιές μάχες, δεν είναι δικές σου.
ΕΝΤΙΘ: ( ψιθυριστά) Σε ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Άφησε τα να φύγουν. Άφησέ τα, καλή μου.

Υπάρχουν πράγματα που είναι βαθιά μέσα σας. Μερικές φορές δεν τα προσέχετε καν, αλλά δεν είναι πια δικά σας. Φτάνετε σε αυτό το σημείο, την παραμονή της φώτισής σας και το μόνο που έχετε να κάνετε είναι απλά να τα αφήσετε να φύγουν. Δεν είναι δικά σας.

Ντέιβιντ, η συμπόνοια που έχεις για τους άλλους, η φροντίδα σου για τους άλλους, α, είναι μια πραγματική ευλογία ( ο Αντάμους παίρνει το χέρι του), αλλά όλα αυτά δεν είναι πια δικά σου. Δεν σημαίνει ότι θα βλάψεις τους άλλους. Δεν σημαίνει ότι αδιαφορείς για τους άλλους. Απλά σημαίνει ότι δεν μπορείς πια να τους κουβαλάς πάνω σου. Δεν είναι δικά σου αυτά τα πράγματα, Ντέιβιντ. Πάρε μια βαθιά αναπνοή και άφησέ τα να φύγουν.

Σκληρό, δύσκολο. Δύσκολο να αφήσετε αυτά τα πράγματα. Βοήθησαν στην δημιουργία σας. Βοήθησαν έτσι ώστε να γίνετε αυτοί που είστε, αλλά δεν είναι δικά σας. Δεν είναι δικά σας. Θα με ακούτε να το λέω ξανά και ξανά και θα αντιστέκεστε. Θα μου αντιστέκεστε.

Βινς και Καρολάιν, αυτά που άγγιξαν το βιολογικό σας σώμα ( ο Αντάμους βάζει τα χέρια του στους ώμους τους), δεν είναι δικά σας. Τα φορτωθήκατε σαν να ήταν δικά σας. Οι γιατροί σας είπαν ότι είναι δικά σας. Μπορεί να βλέπετε τις ακτινογραφίες, μπορεί να νιώθετε πόνους στο σώμα σας, αλλά δεν είναι δικά σας. Δεν είναι. Φορτωθήκατε πάρα πολλά που ανήκαν σε άλλους ανθρώπους και, στην ουσία, πολλά μεταξύ σας. Είναι  όμορφο όταν δυο που αγαπιούνται κουβαλούν ο ένας τα βάρη του άλλου, αλλά η σωματική αρρώστια δεν είναι δική σας.

Δεν μπορώ να σας τα απομακρύνω. Δεν θα σας θεράπευα ακόμα κι αν μπορούσα, αλλά μπορώ να σας πω να τα αφήσετε να φύγουν. Αυτά που είναι στο σώμα σας, προέρχονται από άλλες ζωές όπου κουβαλούσατε πάρα πολλά, όπου παλεύατε πάρα πολύ για έναν σκοπό. Δεν είναι δικά σας. Αφήστε τα να φύγουν. Πάρτε μια βαθιά αναπνοή. Δεν είναι δικά σας, Βινς, Καρολάιν. Δεν είναι δικά σας.

Μερικές φορές είναι δύσκολο, επειδή νοιώθετε τόσο κοντά ο ένας στον άλλο, είστε τόσο δεμένοι με τα πράγματα της ζωής σας. Νοιώθετε κομμάτι τους. «Είναι αυτονόητο» , σκέφτεστε, « ότι θα έπρεπε να είναι δικά μου,» και συνεχίζετε την μάχη. Συνεχίζετε να παλεύετε με αυτά που δεν είναι δικά σας.

Ο Τοβίας το είπε πριν πολύ καιρό: Το μόνο πράγμα που είναι δικό σας είναι αυτό που εσείς επιλέγετε. Αυτό είναι όλο. Δεν με νοιάζει αν πρόκειται για αφθονία. Δεν με νοιάζει αν είναι θέματα από προηγούμενες ζωές. Ό,τι κι αν είναι, δεν είναι δικό σας.

Σας κοιτάζω και βλέπω τόση καλοσύνη μέσα σας, μέσα σε όλους εσάς, μια καλοσύνη που μακάρι να μπορούσατε να την δείτε στον εαυτό σας. Αλλά κουβαλάτε πάρα πολλά. Η καρδιά σας είναι καλυμμένη με λάσπη και σκόνη και πίσσα, επειδή κουβαλάτε πράγματα που δεν είναι πια δικά σας. Και δεν μπορείτε να τα πάρετε μαζί σας στην ενσωματωμένη φώτιση. Θα εξακολουθήσετε να προσπαθείτε για την φώτισή σας, θα δουλεύετε γι αυτή, αλλά η βρωμιά θα σας εμποδίζει να την βιώσετε.

Δεν είναι δικά σας. Θα σας το λέω ξανά και ξανά μέχρι να βαρεθείτε να το ακούτε, μέχρι να τα αφήσετε να φύγουν.

Αυτός ο βαθύς πόνος στην καρδιά σου , καλή μου, αυτός ο βαθύς πόνος στην καρδιά σου δεν είναι δικός σου ( ο Αντάμους παίρνει το χέρι της Λάρα). Τον κουβαλάς πολύ καιρό. Το Τραύμα της Ίσιδας, η προσωπική σου εμπειρία που πάει πολύ πίσω στο χρόνο, φτάνει μέχρι την εποχή της Ατλαντίδας, αυτός ο βαθύς πόνος  που ένοιωθες σε όλη σου την ζωή, δεν είναι δικός σου. Δημιούργησες μια ταυτότητα πάνω του. Δημιούργησες καταστροφή και τραύμα πάνω του. Δεν είναι πια δικός σου. Δεν είναι. Ήταν μια εμπειρία, αλλά δεν είναι δικός σου. Σε παρακαλώ, πάρε μια βαθιά αναπνοή και άφησέ τον να φύγει. Δεν είναι δικός σου.

Αυτά είναι τα πράγματα όταν λέτε, «Μα πότε Αντάμους; Πότε θα συμβεί;». Αυτά είναι που σας κρατάνε πίσω. Και σας λέω ότι η φώτιση είναι κάτι το φυσικό, πρόκειται να συμβεί, και θα συμβεί. Θα συμβεί σε αυτή την ενσάρκωση- σε αυτή την ενσάρκωση- και αναρωτιέστε  γιατί αργεί τόσο πολύ, γιατί υπάρχουν τόσες δυσκολίες, επειδή κρατιόσαστε από πράγματα που δεν είναι δικά σας.

Κάθε μέρα, κάθε στιγμή από εδώ και στο εξής, ρίξτε μια ματιά: Είναι δικό σας αυτό; Μπορεί να προσπαθήσετε να το αιτιολογήσετε και να πείτε, « Ε ναι λοιπόν, πλήγωσα κάποιον. Έκανα κάτι άδικο» ή οτιδήποτε κι αν είναι αυτό. Θα πείτε, «Ε ναι, φυσικά, είναι δικό μου.» Και σταματάω για λίγο για να σας πω, «Δεν είναι δικό σας. Μην το κουβαλάτε  πια. Μην το κρατάτε πια. Μην έλκεστε από την πλάνη του πια. Δεν είναι δικό σας.»

Κατά καιρούς θα νιώθετε γυμνοί, πάρα πολύ γυμνοί, επειδή αποβάλλετε το δέρμα,  ένα χαρακτηριστικό του ποιοι ήσασταν, κάτι που σας έδινε ταυτότητα, που σας  έδινε ένα κίνητρο, που σας έκανε να παίρνετε αποφάσεις. Και ξαφνικά θα νιώσετε πολύ γυμνοί, πολύ ευάλωτοι- «Ποιος είμαι; Τι κάνω εδώ; Ποιος θέλω να μείνει;» – και τότε είναι η στιγμή να επιστρέψετε στο «Εγώ Υπάρχω. Εγώ Είμαι Αυτό που Είμαι.»

Δεν είναι δικά σας αυτά τα πράγματα. Οι τρελές σκέψεις που περνάνε από το μυαλό σας, τα θέματα με το σώμα σας, προβλήματα με την αφθονία, πόνοι διάφοροι, δεν είναι δικά σας.

Μπορείτε να σβήσετε τα μητρώα αμέσως; ( ο Αντάμους ακουμπάει τα χέρια του στους ώμους της Άλις). Μπορείτε απλά να πείτε ,  «Δεν είναι πια δικά μου.»; Μπορείτε  να το κάνετε  αυτό; Φυσικά και μπορείτε! Ένα κομμάτι σας  θα θέλει να σας  κρατήσει και θα πει ( ακουμπάει τα χέρια του στους ώμους της Τζούλι), «Μα πρέπει να κρατηθώ για λίγο και να θυμάμαι να μην είμαι κακός άνθρωπος,»  και σε αυτό το σημείο εγώ σας λέω ( βάζει τα χέρια του στους ώμους του Στηβ), «Δεν είναι δικά σας αυτά τα πράγματα.»  Ποια  είναι δικά σας; Μόνο αυτά που εσείς  θα επιλέξετε.

Δεν είστε καθόλου οι προηγούμενες ζωές σας. Δεν είστε οι προηγούμενες ζωές σας ( ακουμπάει τα χέρια του στους ώμους της Κάθυ). Αναφερόμαστε σε αυτές, είναι σαν ξαδέρφια της ψυχής. Μπορείτε να τις νιώθετε, αλλά δεν είστε αυτές. Δεν χρειάζεται να υποφέρετε για πράγματα που έκαναν αυτές ( ακουμπάει τα χέρια του στους ώμους της Τίφανι). Δεν είναι δικές σας. Η κακοποίηση που έχετε υποστεί και που  την  πήρατε τόσο βαθιά μέσα σας τόσο που νιώθετε ότι κάνατε κάτι κακό και το αξίζατε, δεν είναι δικά σας, όχι πια. Τίποτε. Δεν είναι δικά σας.

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή και αφήστε τα να φύγουν.

Δεν χρειάζεται να τα ζορίσετε να φύγουν. Δεν χρειάζεται να τα παλέψετε. Απλά αφήστε να φύγουν. Αυτό είναι. Αυτό είναι. Δεν είναι δικά σας αυτά τα πράγματα ( ο Αντάμους  προχωράει πίσω από την κονσόλα παραγωγής). Πρέπει να ρίξω μια καλή ματιά εδώ πίσω για να δω αυτή την καταπληκτική δουλειά που έχει γίνει ( αναφέρεται στο καινούργιο στήσιμο).

Η κόρη σου, ω, η κόρη σου ( ακουμπάει τα χέρια του στους ώμους του Πίτερ). Πονάει η καρδιά σου. Αναρωτιέσαι τι να συμβαίνει. Όσο κι αν την αγαπάς, δεν είναι δικό σου. Όσο κι αν αναρωτιέσαι αν έκανες το σωστό, αν ήσουν καλός πατέρας, δεν είναι δικό σου. Αυτό που συνέβη ήταν μια εμπειρία που της άλλαξε την ζωή και ήταν γραμμένη στην ψυχή της. Θα συνέβαινε, κάτι που θα την έφερνε στην εσωτερική της ενόραση, στην ανθρώπινη φύση της, κάτι που θα την πήγαινε στα  βαθύτερα ψυχικά επίπεδα της ύπαρξής της. Ήταν ήδη γνωστό, ήταν ήδη κάτι που το είχε επιλέξει. Να έχεις συμπόνια, να έχεις αγάπη, να νοιάζεσαι γι αυτήν και να της δείξεις ανθρωπιά, την ανθρωπιά που κουβαλάς μέσα σου, αλλά δεν είναι δικό σου.

Είναι δύσκολο να το πεις σε έναν πατέρα που η κόρη του τραυματίστηκε. Δεν εννοώ να είσαι αδιάφορος. Απλά λέω να μην το πάρεις μέσα σου. Να είσαι κοντά της με δύναμη, με σοφία, αλλά δεν είναι δικό σου. Θα είναι μια δύσκολη χρονιά γι αυτήν, και τότε θα συνειδητοποιήσει γιατί βρίσκεται πραγματικά εδώ.

Δεν είναι δικά σας αυτά τα πράγματα. Η οικογένειά σας. Έχουμε μιλήσει αρκετά για την Προγονική Απελευθέρωση. Δεν είστε εδώ για να εξιλεώσετε την οικογένειά σας! ( ακουμπάει τα χέρια του στους ώμους της Τζιν). Από γενιά σε γενιά, οι οικογένειες έχουν έλλειψη αυτοεκτίμησης, έχουν  έλλειψη οικογενειακής  εκτίμησης, έχουν οικογενειακή φτώχια, έχουν κάνει παραβάσεις στο Πνεύμα, στον Θεό, γενιές αμαρτωλών, ή έτσι λέει η οικογένεια. Δεν είναι δικά σας αυτά, αλλά ακόμα τα κρατάτε πάνω σας. Ακόμα δίνετε αυτές τις μάχες. Αφήστε τα να φύγουν.

Αυτό σημαίνει να μην ξαναδείτε την οικογένειά σας; Να απαρνηθείτε την οικογένειά σας; Όχι απαραίτητα. Σημαίνει να αφήσετε όλα αυτά να φύγουν από μέσα σας. Απελευθερώστε τον εαυτό σας, γιατί το σπουδαιότερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε για τους προγόνους σας, για την τωρινή σας οικογένεια, είναι να τα απελευθερώσετε. Δεν είναι πια δικά σας. Αλλά εσείς εξακολουθείτε να τα κρατάτε. Εξακολουθείτε να τα παλεύετε. Εξακολουθείτε να τα ονειρεύεστε. Δεν είναι πια δικά σας.

Τα θέματα που έχετε με τις αρχές ( ακουμπάει τα χέρια του στους ώμους του Τζο), πάει πολλές ζωές πίσω, είχατε καταδικαστεί αδίκως, από αυτούς που ασκούσαν εξουσία, από αυτούς που σας κρατούσαν όμηρους, που έλεγχαν την ζωή σας. Συνέβησαν σε μια προηγούμενη ζωή σας. Δεν είναι πια δικά σας. Δεν είναι δικά σας. Αν εξακολουθήσετε να τα κρατάτε, θα σας δυσκολέψουν να φτάσετε στην φώτιση. Θα σας δημιουργήσουν πόνο και θα σας φέρουν καταστάσεις όπως ο καρκίνος ή κάποια μορφή ψύχωσης. Συνέβησαν σε μια προηγούμενη ζωή. Σε αυτή την ζωή είστε το Εγώ Είμαι. Αφήστε τα να φύγουν.

Το ίδιο ισχύει και για σένα ( ο Αντάμους ακουμπάει τους ώμους του Γκάλεον)  για την οικογένεια, τα ίδια που είπα και στην μητέρα σου ( αναφέρεται στην Τζιν, την μητέρα του). Ισχύει ( γέλια).

Δεν είναι πια δικά σας αυτά τα πράγματα. Μοιάζει αυτονόητο. Μοιάζει τόσο ξεκάθαρο. Δεν είναι δικά σας, αλλά τα κρατάτε. Μερικές φορές ούτε καν συνειδητοποιείτε τι συμβαίνει. Μερικές φορές αυτές οι παλιές συμπεριφορές είναι τόσο βαθιά ριζωμένες μέσα σας από παλιότερες ενσαρκώσεις σας, από παλιές οικογένειες. Μερικές φορές , μερικές φορές δεν ξέρετε καν ότι υπάρχουν.

Όλες οι ανησυχίες που έχεις, καλή μου ( ακουμπάει τα χέρια του στους ώμους της Τζέιν)- το ήξερες ότι ερχόμουν προς τα εδώ ( γέλια), ω, το ένοιωθε- όλες οι ανησυχίες που έχεις, όλες μα όλες, δεν είναι δικές σου. Αλλά κρέμεσαι πάνω τους. Είναι σαν ένα παλιό πουλόβερ που το πλέκεις συνεχώς και  κρέμεσαι πάνω του. Δεν είναι δικό σου. Γιατί κρέμεσαι από πάνω του; Είναι ο φόβος της απελευθέρωσης. Ο φόβος να αφήσεις να φύγουν οι βελόνες και το μαλλί, όλα όσα κάνεις, όλα όσα δημιούργησαν την ταυτότητά σου, όλες οι ανησυχίες, χωρίς λόγο. Ο Τζον θα σε μάλωνε τώρα. Η μόνη ασθένεια είναι να μην ξυπνάς από την στιγμή που έχεις όλα τα εργαλεία, όλα όσα χρειάζεσαι, και απλά να επιτρέπεις. Αλλά εσύ εξακολουθείς να πλέκεις αυτό το πουλόβερ της ανησυχίας.
Δεν είναι δικά σου. Ω. Ω. ( ο Αντάμους ακουμπάει το χέρι του στον ώμο του Σαρτ).

ΣΑΡΤ: Σκατά! ( γέλια)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η αδυναμία. Η αδυναμία του ανθρώπινου εαυτού, η  ανθρώπινη ευαισθησία, δεν είναι δικά σου. Ω, μπορεί να χρησιμοποίησες κάποιο από αυτά για την εμπειρία, αλλά δεν είναι πια δικά σου. Η εσωτερική αδυναμία, η ευαισθησία που σε έκανε να κάνεις το αντίθετο- σκληρός άντρας , αστείος άντρας , ενοχλητικός τύπος, αλλά ένας άντρας που ένιωσε πραγματικά ότι υπήρχε μια αδυναμία, κάτι λανθασμένο μέσα του- δεν είναι δικά σου πια. Αυτή η αδυναμία ποτέ δεν ήταν ουσιαστικά δικιά σου. Ποτέ δεν υπήρχε αδυναμία, αλλά εσύ κρατήθηκες πάνω της. Ω, την έθαψες για να μην την δει κανείς, αλλά εγώ ξέρω ότι υπάρχει. Δεν είναι δικιά σου.

Δεν είναι δικά σου αυτά τα  πράγματα. Οι δυσκολίες, τα θέματα, τα παιδιά ( κοιτώντας την Κέρρι), οι σύντροφοι, να παλεύεις τόσο σκληρά για να είσαι ο πολεμιστής. Πλάκα δεν έχει, δυο πολεμιστές, ο ένας πίσω από τον άλλον ( αναφέρεται στην Κέρρι και στην Έντιθ).

 Δεν υπάρχουν πια μάχες. Δεν υπάρχει τίποτε. Δεν είναι δικά σας. Όποια σκέψη περνάει από το μυαλό σας και σας μειώνει, κάθε σκέψη που έχει να κάνει με σκληρή δουλειά και δυσκολίες, που σας λέει ότι κάτι είναι λάθος, δεν είναι δικιά σας! Σας το λέω εδώ και χρόνια, το ενενήντα τρία τοις εκατό από αυτά που περνάνε από το μυαλό σας δεν είναι δικά σας, και θα έλεγα ότι άλλα πέντε ή έξι τοις εκατό είναι βλακείες που αποφασίζετε να τις κρατήσετε. Ένας Θεός ξέρει από πού σας ήρθαν. Δεν είναι δικές σας.

Τώρα, πάλι, όσο απλά κι αν ακούγεται, ακόμα παλεύετε με αυτά. Θέλω να παρατηρήσετε καλά τον εαυτό σας τώρα- τις σκέψεις σας, τα συναισθήματά σας, όσα συμβαίνουν στην ζωή σας, όσα προσελκύετε στην ζωή σας, αν  τα πράγματα είναι δύσκολα ή εύκολα, αν υπάρχουν πολλές αντιπαραθέσεις και διαμάχες- και κάθε φορά που θα συμβαίνουν αυτά, θέλω να παίρνετε μια βαθιά αναπνοή και να ρωτάτε, «Είναι δικό μου ή όχι;». Κάθε φορά που θα προκύπτει κάτι τέτοιο θέλω να το κοιτάτε. Είστε ακόμα στην παλιά νοοτροπία του, «Άραγε τι να θέλει να μου πει το Πνεύμα; Τι μάθημα πρέπει να μάθω; Μήπως πρέπει να σώσω τον κόσμο, την οικογένειά μου, ή κάτι άλλο;» Δεν είναι δικά σας.

Θα φτάσω μέχρι να σας πω ότι είστε οι μεγαλύτεροι εγωιστές του χειρίστου είδους στον κόσμο. είστε εγωιστές που κρατάτε όλα αυτά τα πράγματα, που κρατάτε αυτά τα παλιά ψυχολογικά – έλλειψη αφθονίας, ασθένειες του σώματος, σκέψεις ότι είστε αδύναμοι ή κατώτεροι. Αυτό είναι πραγματικά εγωιστικό. Και σας λέω να φροντίζετε τον εαυτό σας, φυσικά, αλλά όταν φτάνετε σε αυτό το σημείο, όταν καταπιάνεστε επανειλημμένα με σκέψεις παλαιού τύπου, όταν καταπιάνεστε με πράγματα που δεν είναι δικά σας, τότε σας λέω ότι είστε εγωιστές. Αρνείστε να μπει στο σπίτι σας ο Μάστερ. Αρνείστε επίσης, την εξέλιξη όλων των προηγούμενων και των μελλοντικών ενσαρκώσεων. Αυτό είναι εγωιστικό.

Η μεγαλύτερη από όλες τις ασθένειες είναι να μην επιτρέπετε στον εαυτό σας να ξυπνήσει, από την στιγμή που το  έχετε δει ,από την στιγμή που έχετε όλα τα εργαλεία, τα πάντα.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτό.

«Δεν είναι δικό μου.» Θέλω να το νοιώσετε βαθιά  μέσα στην ύπαρξή σας  όταν  σας παρουσιάζονται αυτά τα πράγματα,  όταν βασανίζετε τον εαυτό σας,  όταν εμποδίζετε τον εαυτό σας από την φώτιση. «Δεν είναι δικό μου», και όταν το κάνετε αυτό, θα σας βοηθήσει να συνειδητοποιήσετε τι είναι δικό σας.

Ας κάνουμε μια μεράμπ πάνω σε αυτό, αγαπημένοι μου φίλοι.

Η Καλοσύνη σας- Μια Μεράμπ

Κουβαλάτε τόσα πράγματα, που δεν είναι δικά σας και σας έχουν σκεπάσει με όλων των ειδών τα σκουπίδια. Προσπαθείτε να τα πάρετε μαζί σας στην ενσωματωμένη σας φώτιση. Δεν υπάρχει χώρος γι αυτά.
( ξεκινάει η μουσική)

Δεν υπάρχει χώρος για οικογενειακά θέματα, για θέματα αφθονίας, για την σωτηρία της ανθρωπότητας, για αισθήματα ενοχής που δεν καταφέρατε να σώσετε την ανθρωπότητα.
Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή.
Αυτά δεν είναι δικά σας, τι είναι λοιπόν; Τι είναι  δικό σας;

Για να μπορέσετε να το καταλάβετε αυτό, πάμε μέσα στην καρδιά σας. Όχι στο μυαλό, αλλά στην καρδιά.

Βλέπετε, έχετε τόσο πολύ συνηθίσει να αξιολογείτε τον εαυτό σας από την άποψη του μυαλού- καλό ή κακό, σωστό  ή λάθος. Ας πάμε μέσα στην καρδιά να ρίξουμε μια ματιά σε αυτά που υπάρχουν εκεί.

Σε μια από τις πρόσφατε συναντήσεις μας, σε  μια υπέροχη συγκέντρωσή μας, σας είπα, « Ποια είναι η καλοσύνη σας; Ποια είναι η καλοσύνη σας;» Και νοιώσατε  ότι σταμάτησα τον χρόνο και τον χώρο, ότι σταμάτησα τα πάντα. «Καλοσύνη;»
«Ποια είναι η καλοσύνη σας;» ρώτησα, και δυσκολεύτηκαν πολύ να το βρουν.
Ας ρίξουμε τώρα μια ματιά στην καλοσύνη σας. Ελάτε στην καρδιά σας.
( παύση)

Κάτι που δεν αφήνετε τον εαυτό σας να κάνει- να πάει στην καρδιά του. Αυτό που εγώ βλέπω στην καρδιά σας είναι έναν καλό άνθρωπο, έναν πολύ καλό άνθρωπο. Έναν  άνθρωπο που νοιάζεται για τους άλλους τόσο βαθιά για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Έναν άνθρωπο που έχει προσπαθήσει να ανακουφίσει και να θεραπεύσει τους άλλους, να φροντίσει τους άλλους.
( παύση)
Έναν άνθρωπο που έχει δώσει τον εαυτό του, την ενέργειά του για τους άλλους. Ναι, αυτή είναι η καλοσύνη, πραγματικά. Αλλά  κάνοντάς το αυτό, πήρατε επίσης πάνω σας τα δικά τους θέματα. Πήρατε πάνω σας αυτά που δεν σας ανήκουν. Πήρατε πάνω σας τις δυσκολίες τους, τα προβλήματά τους, τα σωματικά τους θέματα.
( παύση)
Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή και νιώστε την καλοσύνη σας.

Μια ύπαρξη που ήρθε εδώ στον πρώτο, πρώτο σχηματισμό του πλανήτη Γη, για να φέρει ζωή στον πλανήτη, για να κάνει αυτό τον πλανήτη τόπο σοφίας και αγάπης. Αυτό είναι καλοσύνη. Αυτή είναι η καλοσύνη σας- η μεγάλη σας έγνοια για αυτόν τον πλανήτη. Φαίνεται τώρα στην αγάπη σας για την φύση και τα ζώα. Αυτή είναι η καλοσύνη σας.

Τόσο μεγάλη καλοσύνη, πραγματικά, που πήρατε πάνω σας τα προβλήματα του κόσμου. Δεν αντέχετε να παρακολουθείτε τις ειδήσεις, επειδή σας πάνε πολύ βαθιά. Τα παίρνετε σε ένα πολύ βαθύ επίπεδο. Και μετά έχετε ενοχές και πόνο γιατί  δεν κάνατε τίποτε  για να αλλάξετε τον κόσμο.

Βλέπετε, όταν μπαίνετε στην καρδιά σας, συνειδητοποιείτε ότι ήρθατε εδώ για ένα πολύ σημαντικό σκοπό, που πραγματικά θα  αλλάξει τον κόσμο. Δεν ήρθατε εδώ για να αλλάξετε τον κόσμο, αλλά ο σκοπός για τον οποίο ήρθατε πραγματικά θα τον αλλάξει.

Έχετε τόσο μεγάλη καλοσύν,η που θέλετε όλοι οι άνθρωποι παντού να είναι ευτυχισμένοι, τόση καλοσύνη που θέλετε όλοι να έχουν αφθονία, τόση καλοσύνη που το μόνο που εύχεστε είναι να είναι καλά οι άλλοι. Αλλά με αυτό τον τρόπο, πήρατε πάνω σας πολλά δικά τους, κι αυτά δεν είναι δικά σας.

Ναι, ίσως να τιμήσατε τον εαυτό σας βιώνοντας  την εμπειρία να παίρνετε όλα αυτά που δεν είναι δικά σας πάνω σας. Αλλά όταν με ρωτάτε, «Γιατί; Πότε; Πότε θα συμβεί; Πότε θα έρθει η φώτιση;» σας λέω ότι θα γίνει όταν αφήσετε να φύγουν όλα όσα δεν είναι δικά σας.

Μπείτε βαθιά μέσα στην καρδιά σας, μέσα στην καλοσύνη σας, μέσα στην καταπληκτική   αίσθηση της ανθρώπινης φύσης.

Τι κοινό έχουν οι Σώμπρα; Γιατί ενωθήκαμε όλοι μαζί; Ε λοιπόν, είναι το Όνειρο της Ατλαντίδας, αλλά επίσης μετατράπηκε σε μια τεράστια συμπόνια για την ανθρωπότητα. Το ξέρω ότι σας ενοχλούν οι άνθρωποι- το ίδιο και μένα- αλλά στην καρδιά σας υπάρχει τόση αγάπη για τους άλλους.

Γι αυτό είναι δύσκολο, όταν φτάνεις σε αυτό το σημείο, όταν λέω ότι, «Δεν είναι δικό σας.» Η καρδιά σας έχει τόση ανθρωπιά, τόση αγάπη για τους ανθρώπους, που σχεδόν θεωρείτε ότι είναι δική σας δουλειά να πάρετε πάνω σας όλα τα θέματά τους, αλλά δεν είναι.

Δεν είναι δικά σας τα βάσανα του πλανήτη. Όχι, είτε πρόκειται για μικρά παιδιά , είτε για κουτάβια, είτε για  ηλικιωμένους, τα βάσανά τους  δεν είναι δικά σας.

Υπάρχει τόση καλοσύνη στην καρδιά όλων σας, στον καθέναν από σας. Το τελευταίο πράγμα που θα θέλατε να κάνετε είναι να βλάψετε κάποιον. Και όταν το κάνετε κατά λάθος, όταν πληγώσετε κάποιον, έχετε τρομερές τύψεις-  σταματάτε την πορεία σας, διπλώνετε τα φτερά σας και τα κρύβετε. Δεν είναι δικό σας.
( παύση)

Οι προηγούμενες ζωές  σας, α, πολλοί από εσάς θέλατε να έρθετε σε επαφή με τις προηγούμενες ζωές σας. Τι κάνατε; Πού ήσασταν; Ποιοι ήσασταν; Αλλά δεν είναι δικά σας αυτά. Περιμένουν εσάς.  Περιμένουν εκείνες εσάς κι όχι το αντίστροφο. Σας περιμένουν. Δεν έχει να κάνει με το ποιοι ήσασταν, αλλά με το τι είστε τώρα.

Δεν απαρνιέστε τις προηγούμενες ζωές σας. Δεν τις απορρίπτετε, αλλά δεν είναι εσείς. Οι εμπειρίες τους, τα τραύματά τους, ακόμα και τα επιτεύγματά τους και οι χαρές τους, δεν είναι δικά σας.

Κάθε σκέψη που περνάει από το μυαλό σας- σκέψεις που τις πολεμήσατε, σκέψεις που τις καταπιέσατε- σταματήστε για μια στιγμή. «Δεν είναι δικές μου.» Σκέψεις αμφισβήτησης- ναι, πιστεύετε ότι οι αμφιβολίες σας είναι δικές σας- αλλά δεν είναι. Είναι αμφιβολίες. Είτε προέρχονται από την μαζική συνείδηση, είτε  από τις προηγούμενες ζωές, από οπουδήποτε κι αν είναι, δεν είναι δικές σας.
( παύση)
Θα σας κάνει να νιώσετε κάπως άβολα, «Και τότε ποιος είμαι; Τι είναι δικό μου;» Σε αυτό το σημείο σας λέω, «Πάμε στην καρδιά. Πάμε πίσω στην καρδιά, στην  καλοσύνη, στην ανθρωπιά, στην αγάπη.»  Ω, βοηθήσατε στην δημιουργία αυτού που αποκαλείται αγάπη, και σίγουρα έχετε μια απίθανη καρδιά, μια απίθανη αγάπη. Είναι μέσα στην καρδιά σας. Είναι μέσα στην καλοσύνη σας.

Αυτό που βρίσκεται μέσα στην καρδιά σας είναι μια βαθιά, μια πολύ βαθιά έγνοια για την ζωή. Αυτή η καρδιά μελάνιασε, γρατζουνίστηκε, χαρακώθηκε. Σκούριασε. Καλύφθηκε με βρωμιά και ρύπους.

Αλλά αν τα πετάξετε όλα αυτά  από μέσα σας, θα δείτε την καλοσύνη σας, ένα βαθύ επίπεδο έγνοιας- ειλικρινής, γνήσια έγνοια- να τι  βρίσκεται στην καρδιά σας.
( παύση)
Όταν κοιτάζω την καρδιά σας δεν βλέπω σκοτεινά σημεία ούτε σκοτεινά σημάδια. Δεν βλέπω το κακό. Δεν βλέπω αδυναμίες. Βλέπω την καρδιά μιας συμπονετικής και τρυφερής ύπαρξης που σήκωσε πάνω της πράγματα που δεν ήταν δικά της- από τις οικογένειές σας, από τους άλλους ανθρώπους, από τις προηγούμενες ζωές σας- αλλά αυτά  δεν είναι δικά σας. Μπορείτε σας παρακαλώ απλά να τα απελευθερώσετε όλα αυτά; Μην τα παλεύετε. Μην τους δίνετε συμβουλές. Απλά αφήστε τα να φύγουν.
( παύση)
Εδώ μέσα βρισκόμαστε σε έναν ασφαλή χώρο, έναν υπέροχο και ασφαλή χώρο. Προχωράμε μαζί στην επόμενη εποχή, στην Ahmyo Ζωή. Είναι εκεί όπου το θεϊκό και το ανθρώπινο είναι το ίδιο πράγμα. Δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό όταν κρατάτε πράγματα που ανήκουν σε κάποιους άλλους. Και το μυστικό είναι ότι στην πραγματικότητα, ούτε αυτοί  το θέλουν.

Τόσα πολλά πράγματα- οι ανησυχίες σας  και οι  αμφιβολίες σας, οι πόνοι σας, οι ασθένειές σας και η έλλειψη αφθονίας, η αντιπάθεια που έχετε μερικές φορές για τον εαυτό σας, οι κύκλοι που κάνετε- αυτά δεν είναι δικά σας.

Σαν Μάστερ, έχετε κάθε δικαίωμα να το δηλώσετε και να το κάνετε. Σαν Μάστερ έχετε κάθε δικαίωμα να βγάλετε αυτά τα πράγματα από την συνείδησή σας, από το μυαλό σας, αλλά πάνω από όλα , από την καρδιά σας.

Οι πονοκέφαλοι που έχετε, η κατάθλιψη, οι εμμονές με τον εαυτό σας , εννοώ οι αμφιβολίες και οι ανησυχίες και τα σκοτάδια σας, δεν είναι δικά σας.
Δεν είναι δικά σας.
(παύση)
Αυτό που λέω για τον Μάστερ που σας περιμένει στα φτερά. Είναι ένα είδος λογοπαίγνιου. Ο Μάστερ σας περιμένει στα φτερά, σας περιμένει να απελευθερώσετε όλα όσα δεν είναι δικά σας, αλλά έχετε γίνει κάπως εγωιστές, κάπως εγωκεντρικοί. Επιτρέψατε στον εαυτό σας να παίζει με την μεγαλύτερη από όλες τις ασθένειες-  να κρατιέστε από πράγματα που δεν είναι δικά σας, να μην αφυπνίζεστε πραγματικά, ακόμα κι όταν έχετε όλα τα εργαλεία.

Ας το μετουσιώσουμε αμέσως τώρα, εδώ, απλά παίρνοντας μια βαθιά αναπνοή. Όχι να το δουλέψουμε, αλλά απλά με μια αναπνοή.

Θα με ακούτε να σας λέω ξανά και ξανά,- σαν  σκέψεις που περνάνε από το μυαλό σας, στα όνειρα που βλέπετε το βράδυ, στα Shouds μας, οπουδήποτε- «Δεν είναι δικά σας.»  Δεν είναι ερώτηση, είναι δήλωση. Δεν θα σας το ζητήσω. Θα σας πω « Δεν είναι δικό σου. Άφησέ το να φύγει απελευθέρωσε τον εαυτό σου.»

Ο Μάστερ δεν μπορεί πια να περιμένει στα φτερά. Ο Μάστερ θέλει να είναι τα φτερά.
( παύση)
Δεν είναι δικό σας.
Τι είναι δικό σας; Η καλοσύνη σας. Η έγνοια και η συμπόνοια σας. Η βαθιά, πολύ βαθιά αίσθηση της αφοσίωσης. Αυτά είναι δικά σας. Η καρδιά σας, η καλοσύνη σας.
( παύση)
Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή.
Δεν είναι δικά σας, εννοώ όλα όσα έχουν μέσα τους βρωμιά και ρύπους και σκουπίδια. Δεν είναι δικά σας.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτή την υπέροχη μεράμπ που κάναμε σήμερα.
( η μουσική σταματάει)
Κάναμε μια πρόβα πάνω σε αυτό στην συγκέντρωσή μας στην Ιταλία. Χμ, ενδιαφέρον. Πολύ ενδιαφέρον. Δεν το κάναμε ακριβώς έτσι, ήταν λίγο διαφορετικά. Ήθελα να κάνω μια μικρή απόσπαση εδώ πέρα με αυτό- ανάψτε τα φώτα παρακαλώ. Αυτό που συνέβη ήταν εντυπωσιακό.

Ξαφνικά, όλοι άρχισαν να απελευθερώνουν όσα δεν ήταν δικά τους, οτιδήποτε δεν τους ανήκε, όσα κουβαλούσαν εδώ και πάρα πολύ καιρό. Άρχισαν να τα απελευθερώνουν και ένα γκρι σύννεφο αιωρούνταν πάνω από τον χώρο, προκαλώντας ναυτία στον καημένο τον Κώλντρε. Του ερχόταν να κάνει εμετό ή να λιποθυμήσει ή να πέσει λιπόθυμος μέσα στον εμετό του ( γέλια). Και, φυσικά, τι έκανε; Έκανε ακριβώς αυτό που όλες εσείς οι καλές υπάρξει κάνατε. Αναρωτήθηκε ποιο ήταν το  λάθος του; Τι λάθος έκανε εκείνος; Μήπως δεν ήταν κατάλληλα προετοιμασμένος; Μήπως δεν έφαγε τα κατάλληλα φαγητά; Το πήρε για δικό του, ενώ δεν ήταν καθόλου δικό του. Ήταν η απελευθέρωση όλων σας από πράγματα που δεν ήταν δικά σας.

Κι εσείς κάνετε το ίδιο, κάθε μέρα της ζωής σας, κάθε ώρα της ζωής σας, παίζετε ρόλους που δεν είναι δικοί σας. Είναι εγωιστικό. Πρέπει να τα αφήσετε να φύγουν. Μου δώσατε την άδεια να σας βοηθήσω να τα απελευθερώσετε.

Η Ahmyo Ζωή

Μπαίνουμε σε μια ολοκαίνουργια εποχή. Ονομάζεται ενσωματωμένη φώτιση. Είναι το Όνειρο της Ατλαντίδας. Είναι ο λόγος που είστε εδώ. Είναι ο λόγος που εγώ είμαι εδώ. Δεν είναι παιχνίδι. Είναι πάθος. Δεν είναι χόμπι. Είναι ο λόγος για τον οποίο βρίσκεστε εδώ, ο λόγος που κι εγώ βρίσκομαι εδώ. Μπορούμε να το διασκεδάσουμε. Μπορεί να γίνει μια εμπειρία που υπερβαίνει τις λέξεις. Αλλά είναι καιρός να αφήσετε όσα δεν είναι δικά σας να φύγουν.

Ακόμα κι όταν κοιτάζεστε στον καθρέφτη απόψε ή αύριο, θέλω να κοιτάτε τον καθρέφτη και να συνειδητοποιήσετε ότι πολλά πράγματα δεν είναι δικά σας. Αλλά εσείς πιστεύετε ότι είναι. Τους επιτρέψατε να είναι, αλλά δεν είναι.

Θα περάσουμε κάποιες έντονες και ίσως ενοχλητικές στιγμές μαζί, επειδή θα σας υπενθυμίζω ξανά και ξανά και ξανά- «Αυτό δεν είναι δικό σου»-  και δεν θα είναι ερώτηση. Θα σας λέω απλά ή θα σας το λέει ο Μάστερ σας, «Αυτό δεν είναι δικό σου.» Που σημαίνει, άφησέ το να φύγει. Βγες από αυτό. Άφησέ το να φύγει.

Μπαίνουμε σε μια νέα εποχή με την δουλειά που κάνουμε, που σημαίνει ότι θα το κάνουμε. Κάναμε πολλές συζητήσεις, διασκεδάσαμε πολύ, αλλά τώρα πάμε να το κάνουμε. Είναι αυτό που αποκαλώ Ahmyo Ζωή, και την  βλέπετε να ανθίζει γύρω σας- στον Βυσσινί Κύκλο, στους Σώμπρα, παντού στον κόσμο- η ευκολία και η χάρη και η καλή ζωή του Μάστερ. Δεν είναι ο άνθρωπος που απλά έχει μια καλύτερη ανθρώπινη ζωή. Είναι μια εντελώς  διαφορετική ζωή  , και έρχεται όταν η σοφία του Μάστερ… θυμάστε που σας μίλησα πριν για την σοφία. Είναι όλες σας οι εμπειρίες, ακόμα κι όλες σας οι ζωές, όλες σας οι εμπειρίες σε αυτή την ζωή- τα καλά, τα άσχημα, τα οδυνηρά, τα χαρούμενα-   όπου  όλα φιλτραρίστηκαν κι έγιναν σοφία, όπου  δεν υπάρχει πια ο χαρακτηρισμός ευτυχισμένος ή δυστυχισμένος. Υπάρχει απλά και μόνο σοφία.

Η σοφία είναι μια από τις δυσκολότερες λέξεις  ως προς την περιγραφή της. Αλλά, όπως σας είπα σε μια πρόσφατη συγκέντρωσή μας, ο Μαρκ Τουέν- για τον οποίο γνωρίζω λίγα πράγματα- είπε,
« Σοφία είναι, όταν δεν σου καίγεται καρφί πια,» με την έννοια ότι δεν υπάρχουν πια άλλες μάχες.Δεν παλεύετε  για τίποτε. Δεν προσπαθείτε να χειραγωγήσετε. Δεν σας καίγεται καρφί, είναι απλά σοφία. Είναι όλα όσα μάθατε, όλα όσα νιώσατε. Είναι η αγάπη και το μίσος και όλα τα άλλα που φιλτραρίστηκαν σε σοφία. Μέχρι τώρα, αυτή η σοφία δεν ήταν διαθέσιμη στον άνθρωπο. Έχουμε μιλήσει για αυτό το θέμα, αλλά δεν ήταν διαθέσιμη.

Εκεί που  πηγαίνουμε τώρα η  σοφία του Μάστερ και η καρδιά του ανθρώπου, ενώνονται. Ποτέ πριν η σοφία δεν ήταν εφικτή στον άνθρωπο. Θα λέγαμε ότι βρισκόταν σε  μια άλλη φάση. Ο άνθρωπος δεν ήταν έτοιμος για κάτι τέτοιο, επειδή η σοφία είναι τόσο γλυκιά και τόσο δυνατή, που ο άνθρωπος στην πραγματικότητα δεν πίστευε ότι ήταν έτοιμος γι αυτήν. Πίστευε  ότι ήταν υπερβολικά συντριπτική. Αλλά τώρα φτάνουμε σε αυτό το σημείο, η σοφία του Μάστερ και η καρδιά του ανθρώπου.

Κι έτσι λοιπόν σας ρωτάω, τι υπάρχει στην καρδιά σας; Ποια είναι η καλοσύνη σας; Ποια είναι η καλοσύνη που έχετε για τον  εαυτό σας; Και σας ζητάω να κοιτάξετε  βαθιά μέσα της, να δείτε την καλοσύνη που έχετε για τον εαυτό σας.

Έχω μιλήσει λίγο γι αυτό το θέμα, είναι κάτι που βλέπω σε όλους σας- την ανθρωπιά σας, την έγνοια σας για τους άλλους, την έγνοια σας για τον πλανήτη, σε σημείο που πήρατε πάνω σας πράγματα που δεν ήταν δικά σας- αλλά σας ζητάω , με αφετηρία αυτό το Shoud,  αυτή την συγκέντρωση, να μπείτε βαθιά μέσα στην καρδιά σας. Δεν θέλω τις επιφανειακές απαντήσεις που μου δίνετε κατά καιρούς. Ποια είναι η καλοσύνη σας; Επειδή  μπορείτε να επιτρέψετε στον εαυτό σας να μιλήσει και να νιώσει την καλοσύνη, την ίδια καλοσύνη που έχετε για τους άλλους, να την νιώσει τώρα για τον εαυτό σας. Ποια είναι η καλοσύνη σας; Δεν ρωτάω για τα ταλέντα σας ή σε τι υπερέχετε ή τι έχετε κατορθώσει. Αυτά δεν σημαίνουν τίποτε.

Ποια είναι η καλοσύνη σας; Επειδή, εκεί που πάμε τώρα, ενώνουμε την σοφία του Μάστερ με την καρδιά του ανθρώπου. Είναι η Ahmyo Ζωή.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή μαζί.

Από τώρα και μέχρι το επόμενο Shoud μας, σκεφτείτε, ποια είναι η καλοσύνη σας; Θα ξεκινήσουμε το επόμενο Shoud μας με εμένα να τριγυρίζω στον χώρο ή την Λίντα να τριγυρίζει με το μικρόφωνο για απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα. Ποια είναι η καλοσύνη σας; Και στο μεταξύ, να θυμάστε ότι δεν είναι δικό σας. Όλες οι βλακείες- ο σωματικός πόνος, τα οικογενειακά θέματα , τα οικονομικά θέματα,  τα θέματα σχέσεων- δεν είναι δικά σας. Και αν κρατιόσαστε πάνω τους, θα σας πωεγωιστές.

Και με αυτό, αγαπητοί μου φίλοι, ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή, καθώς ο Κάλντρε μαζεύει τα παπούτσια του. Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή και ας ακούσουμε την μουσική λήξης από τον εκπληκτικό Μάρτυ.

Να θυμάστε, όλα είναι καλά σε ολόκληρη την δημιουργία. Σας ευχαριστώ ( το κοινό χειροκροτάει).

Mετάφραση : Καλλιόπη Παγούδη
Review:  Μαρία Γρηγοράκη