Shoud 4, Passion 2020

7- 12- 2019

( Οι σημερινοί καλεσμένοι, Η παραμονή της Πραγμάτωσής σας, χωρίς κανόνες, Μεράμπ των Χριστουέννων, Η Σοφία των Σώμπρα, Μήνυμα στους νέους αφυπνισμένους )

Εγώ Είμαι αυτό που Είμαι, ο Αντάμους του Σεν-Ζερμαίν.
Α! Είμαι τόσο χαρούμενος που  βρίσκομαι πάλι εδώ στο Κέντρο Επικοινωνίας με κάθε έναν από εσάς, με όλους εσάς που παρακολουθείτε σήμερα.

Ας πάρουμε άλλη μια καλή βαθιά αναπνοή καθώς ξεκινάμε αυτή τη μέρα κι όλα όσα θα προσφέρει.

Το ‘πρόγραμμα’ για σήμερα, θα μιλήσω για λίγο -ως συνήθως, να κάνω την εισαγωγική μου παρουσίαση – μετά θα κάνουμε μια σύντομη μεράμπ, στη συνέχεια μια πολύ ιδιαίτερη συνεδρία και μετά μια μεγάλη μεράμπ. Αν δεν έχετε κοιμηθεί μέχρι τότε (ο Αντάμους γελάει), δεν θα λειτουργήσει τίποτα.

Οι Σημερινοί Καλεσμένοι

Έτσι, αγαπητοί Σώμπρα, έχουμε αρκετούς καλεσμένους εδώ σήμερα, όχι μόνον εσάς που είστε εδώ ζωντανά, αλλά κι αρκετούς από την άλλη πλευρά. Έχουμε την DocCe που έφυγε πρόσφατα. Έχει ενεργό ενδιαφέρον για τους Σώμπρα. Μπορεί να την δείτε να εμφανίζεται στα όνειρα σας, να έρχεται στη ζωή σας πότε πότε. Ξέρετε, ήταν σχετικά ήσυχη στην τελευταία της ζωή στον πλανήτη. Ο Κώλντρε ανακάλυψε ότι τώρα είναι λίγο σαν αυστηρή δασκάλα. Θα έρχεται σε σας -ίσως λίγο αυστηρά, λίγο στα ίσια – όχι για να σας ταλαιπωρήσει, αλλά για να σας κάνει να ξαναβρείτε το ρυθμό σας.

Στην τελευταία της ζωή σπούδασε ψυχολογία. Πραγματικά καταλάβαινε τόσα πολλά για το μυαλό, για τον τρόπο που λειτουργεί το ανθρώπινο μυαλό κι όταν πήγε στην άλλη πλευρά, ανακουφίστηκε που δεν είχε το υλικό σώμα, το οποίο της έδωσε πολύ πόνο, καθώςεπίσης που δεν είχε το μυαλό της, που δεν χρειαζόταν να σκέφτεται πια και συνειδητοποίησε πόσο το μυαλό επεξεργάζεται τα πάντα. Το μυαλό μπορεί να πάρει κάτι πολύ μικρό κι ασήμαντο που θα μπορούσε να απελευθερωθεί γρήγορα και να το κοπανάει και να το επεξεργάζεται και να επιστρέφει σ’ αυτό και να το παραφουσκώνει κάνοντας το πολύ μεγαλύτερο απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα.

Έτσι, θα δουλέψει μαζί σας πάνω σ’ αυτό. Όταν θα γίνεστε επιπόλαιοι, όταν θα πιάνεστε από τα ασήμαντα ζητήματα που πραγματικά δεν αξίζουν, όταν το μυαλό σας μετατρέπει κάτι σε υπέρμετρο συναίσθημα, θα είναι εκεί για να σας πει, “Απελευθέρωσε το. Απελευθέρωσε το. Δεν είναι κατάλληλη στιγμή γι’ αυτό τώρα. Όλα τα μικροπράγματα, απελευθέρωσε τα, γιατί συμβαίνει κάτι άλλο, υπάρχει κάτι άλλο πολύ πιο σημαντικό.”

Ο FM, που τον ξέρετε ως Τζον Κιουντέρκα, είναι εδώ επίσης. Το τελευταίο διάστημα  εργάζεται πολύ εντατικά πάνω στις συνδέσεις, τις συνδέσεις ώστε εσείς να συνδεθείτε πραγματικά με τη θεϊκότητα σας με τρόπο που να μπορεί να διατηρηθεί. Να μπορεί να διατηρηθεί.

Λοιπόν, συνέβη  όλοι να συνδεθείτε, το νιώθετε πότε πότε και καθώς φτάνετε στις τελικές φάσεις της Πραγμάτωσης, οι συνδέσεις θα παραμένουν για πολύ περισσότερο. Όμως μερικές φορές είναι δύσκολο να κρατήσουν και ξέρετε πώς είναι αυτό. Νιώθετε αυτό τοαπίθανο συναίσθημα κι έπειτα την επόμενη μέρα είστε στις μαύρες σας. Την επόμενη μέρα μπλέκεστε μέσα στη μαζική συνείδηση. Ο FM δεν έχει τελειώσει ακόμα την έρευνα του πάνω σ’ αυτό. Θα το λανσάρουμε σε λίγο καιρό, αλλά είναι σχετικό με τη διατήρηση αυτής της σύνδεσης με τον άνθρωπο, το Μάστερ, το θεϊκό κομμάτι, ώστε να μη μπαίνει και βγαίνει, ώστε να το γειώσετε πραγματικά.

Πολλή από την έρευνα που κάνει βασίζεται επίσης σε ότι διδάχθηκε παλιά την εποχή της Λεμουρίας, όταν πρωτομπήκατε στην ανθρώπινη βιολογία, αφού γεννηθήκατε μέσα σ’ αυτή για πρώτη φορά, παγιδευτήκατε μέσα της. Όμως πριν από αυτό ήταν δύσκολο να διατηρηθεί η συνειδητότητα μέσα στην βιολογία. Λειτουργούσε για λίγο και μετά βγαίνατε˙ δούλευε πάλι για λίγο, μπορούσατε να περνάτε -ποιος ξέρει – μήνες ή χρόνια σ’ αυτό το ανθρώπινο σώμα κι έπειτα ξαφνικά βγαίνατε. Έτσι, έγινε πολλή δουλειά για να μπείτε σ’ αυτό το σώμα, για να γειωθείτε. Ο FM χρησιμοποιεί μερικές από τις ίδιες έννοιες, τα δυναμικά μεταξύ συνειδητότητας κι ενέργειας, για να καταλάβει πραγματικά τώρα πώς είναι να γειώνεσαι και να μένεις σ’ αυτή την Πραγμάτωση χωρίς να πετάγεσαι μέσα κι έξω.

Πολλές δυνάμεις εργάζονται για να σας βγάλουν από αυτή την επίγνωση, από την Πραγμάτωση σας. Η μαζική συνείδηση είναι μια τεράστια δύναμη. Πολλές δυνάμεις που σας τραβάνε πίσω. Φυσικά το παρελθόν σας, άλλοι άνθρωποι, απλά το είδος της συμπίεσης για τη ζωή σ’ αυτή την πραγματικότητα˙ η ζωή μέσα στη βιολογία σας τραβάει έξω. Έτσι, αυτός δουλεύει πάνω στον τρόπο που θα παραμένετε σ’  αυτή τη σύνδεση.

Μαζί με τους άλλους καλεσμένους μας σήμερα, έχουμε πάνω από χίλιους Αναληφθέντες Δασκάλους εδώ. Χωράνε. Δεν πιάνουν πολύ χώρο (λίγα γέλια). Δεν τρώνε πολύ φαγητό. Λοιπόν, μου λένε ότι θα το ήθελαν, αλλά δεν τρώνε πολύ φαγητό, δεν πιάνουν πολύ χώρο, έτσι περίπου χίλιοι ήρθαν επίσκεψη σήμερα, γιατί αυτή εδώ είναι κάπως σημαντική στιγμή. Και λέτε “Λοιπόν, πού είναι οι υπόλοιποι;” Πλησιάζουμε τους 9.900 Αναληφθέντες Δασκάλους, είμαστε πολύ κοντά. “Τι κάνουν οι υπόλοιποι;” Βρε χαζά, παρακολουθούν διαδικτυακά (γέλια) στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων, όπως τόσοι πολλοί Σώμπρα όπως ακόμα και μερικοί από σας που ζουν εδώ στο Κολοράντο, “Γιατί να οδηγήσω τόσο δρόμο” -ξέρετε, 15 λεπτά – “για να παρακολουθήσω ένα Shoud με τον Αντάμους ζωντανά. Απλά θα κάτσω εδώ και θα το παρακολουθήσω στο Ιντερνετ.” Και λέτε “Λοιπόν, δεν είναι πραγματικά εύκολο για έναν Αναληφθέντα Δάσκαλο απλά να βρίσκεται κάπου; Δεν μπορούσαν απλά να είναι εδώ;” Επειδή, ξέρετε, αυτό μόνο χρειάζεται. Δεν χρειάζεται να κινηθεί ένα σώμα. Δεν χρειάζεται να περάσετε μέσα από το χρόνο και το χώρο. Όμως τώρα προσπαθούν να μάθουν πώς είναι να είσαι άνθρωπος, σύγχρονος άνθρωπος.

Έτσι, πολλοί απ’ αυτούς είπαν “Όχι, θα μείνουμε εδώ στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων και θα παριστάνουμε ότι είμαστε άνθρωποι. Θα το παρακολουθήσουμε σ’ αυτή τη μεγάλη οθόνη και θα δούμε πώς είναι. Θα δούμε πώς είναι για όλους εσάς που το παρακολουθείτε σήμερα στις οθόνες σας”, οπότε ας χαιρετήσουμε τους Αναληφθέντες Δασκάλους στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων (κι άλλα γέλια, καθώς το κοινό χαιρετάει προς τις κάμερες). Ναι, κι άλλος χαιρετισμός εδώ. Για να το πάρει η κάμερα. Ορίστε, οκέι, ώστε να δουν. Και φυσικά όλοι ξεκαρδίζονται, γιατί ξέρουν ότι θα μπορούσαν να είναι εδώ. Αλλά πραγματικά ενδιαφέρονται για το τι κάνουν οι άνθρωποι.

Σχεδόν χίλιοι απ’ αυτούς διδάσκουν μέσω ανθρώπων στον πλανήτη. Έχουν τις δικές τους ομάδες και μιλάμε πολύ γι’ αυτό “Πώς τα πάει η ομάδα σου; Πώς είναι η ομάδα μου;” Έχουν τις ομάδες με τις οποίες δουλεύουν, μερικές μέσω ανώτερων επικοινωνιών, μερικές απλά -πώς το λέτε – με ενεργητική καθοδήγηση. Και είναι ενδιαφέρον γιατί θα νόμιζε κανείς ότι οι Αναληφθέντες Δασκάλοι δεν θα είχαν ανταγωνισμό. Λοιπόν, φυσικά και έχουμε! Ήμασταν άνθρωποι. Ξέραμε πώς ήταν αυτό. Καλαμπουρίζουμε μεταξύ μας. Υπάρχει αυτό το είδος ήπιου ανταγωνισμού και φυσικά ξέρετε τι συμβαίνει όταν κάποιος είναι το νούμερο ένα -ξέρετε, ας πούμε, η καλύτερη ποδοσφαιρική ομάδα, ο καλύτερος κολυμβητής στον κόσμο, ο καλύτερος σε οτιδήποτε – όλοι ανταγωνίζονται με αυτή την ύπαρξη και στην περίπτωση αυτή, λοιπόν …

ΛΙΝΤΑ: Ποιος είναι το νούμερο ένα; (γέλια)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σ’ αυτή την περίπτωση, εγώ είμαι ο μεγάλος στόχος …

ΛΙΝΤΑ: Ωω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … ανάμεσα στους Αναληφθέντες Δασκάλους. Το κάνουμε για πλάκα. Κατά κάποιο τρόπο γυρίζουμε πίσω στον ανθρώπινο ρόλο μας -ξέρετε, το δούλεμα, το πείραγμα, όλο το στήσιμο, ο ανταγωνισμός -αλλά, ναι, τώρα αυτό έχει φτάσει σε σημείο που όλοι ενώνουν τις δυνάμεις τους (κι άλλα γέλια), σχεδόν χίλιοι  Αναληφθέντες Δασκάλοι να προσπαθούν να με εκθρονίσουν.

ΛΙΝΤΑ: Ουοα!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όμως αυτό που δεν καταλαβαίνουν -ίσως όμως να μπαίνουν στο νόημα, παρακολουθώντας αυτό στο θεϊκό Ιντερνετ – αυτό που δεν καταλαβαίνουν είναι ότι δεν πρόκειται για μένα, αγαπητοί Αναληφθέντες Δασκάλοι. Δεν ανταγωνίζεστε με μένα, αλλά με τους Σώμπρα.

ΛΙΝΤΑ: Ωω (μερικά γέλια και χειροκροτήματα).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν πρόκειται για μένα, αλλά για τις ομάδες σας. Λοιπόν, δεν λέω τίποτα αρνητικό για τις μεθόδους διδασκαλίας σας ή για τις ομάδες των ανθρώπων. Φυσικά, είναι όλοι υπέροχοι. Αλλά αν ο στόχος σας είναι ο ανταγωνισμός, μην παρενοχλείτε τον προπονητή. Μην τα βάζετε με τον προπονητή, αλλά με τους παίκτες στο γήπεδο.

Ξέρετε, εγώ έχω τους καλύτερους παίκτες. Σας στρατολόγησα στη δική μου φουρνιά. Πήρα τους καλύτερους απ’ όλους τους παίκτες. Εννοώ, τους … (κι άλλες ζητωκραυγές και χειροκροτήματα)

ΛΙΝΤΑ: Αυτό είναι κόλπο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό είναι κόλπο (η Λίντα γελάει). Θα φτάσω στο σημείο να πω ότι, τον πρώτο καιρό που ανέλαβα στη θέση του Τοβία, χρειάστηκε να ρίξω μια ματιά στην ομάδα μας, ξέρετε, ποιος παίζει, ποιος ήταν σ’ αυτή και υπήρχαν μερικοί που ήξερα ότι απλά δεν θα τα κατάφερναν. Δηλαδή, αυτοί ήθελαν, αλλά εγώ ήξερα ότι όταν θα φτάναμε στα ζόρικα σημεία, τα πραγματικά ζόρικα σημεία, αυτοί δεν θα άντεχαν. Ήξερα ότι όταν θα αρχίζαμε να μιλάμε για το τι είναι η ενέργεια, που είναι το πιο σημαντικό πράγμα που συμβαίνει στον πλανήτη – τι είναι ενέργεια και τι είναι συνειδητότητα – αυτοί δεν επρόκειτο να είναι εκεί. Δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα.

Έτσι, ξέρετε τι έκανα; Τους ξαπόστειλα στις άλλες ομάδες (ο Αντάμους γελάει). Αληθινά “Πηγαίνετε κάπου αλλού”, γιατί είμαστε κάπως μικρή ομάδα τελικά, αλλά με τους καλύτερους παίκτες, την περισσότερη αφοσίωση, τη μεγαλύτερη δέσμευση και δεν είναι καν για τη νίκη. Δεν αφορά τη νίκη. Αφορά το να επιτρέψετε την Πραγμάτωση σας.

Αυτό το Shoud σήμερα είναι κάπως ιδιαίτερο γιατί είναι όλοι τους εδώ, όμως απλά νιώστε το μια στιγμή. Είμαστε εδώ στο τέλος της χρονιάς. Το τέλος του χρόνου είναι πάντα κάπως ωραίο για τους ανθρώπους, γιατί “Ωω, τα έβγαλα πέρα!” Τόσοι πολλοί άνθρωποι, εργάζονται πραγματικά σκληρά όλο το χρόνο και μετά έρχεται αυτή η περίοδος της χρονιάς, όλοι κάπως κόβουν ταχύτητα λίγο, κάνουν μερικά πράγματα για τον εαυτό τους, χαλαρώνουν λίγο. “Τα έβγαλα πέρα με τις δοκιμασίες και τα βάσανα τον Μάρτιο και τον Απρίλιο.” Ο Μάρτιος κι ο Απρίλιος κάθε χρόνο είναι ζόρικοι. Ξέρετε, υπάρχει πίεση, ιδιαίτερα αν είσαι στον κόσμο των επιχειρήσεων. Υπάρχει πίεση και προχωράς στη χρονιά όλο και πιο βαθιά κι αναρωτιέσαι αν πετυχαίνεις τους στόχους σου κι αν κάνεις το σωστό. Κι έχεις όλη την πίεση.

 Οπότε είμαστε εδώ στο τέλος του χρόνου. Αυτό είναι σημαντικό. Απλά πάρτε μια βαθιά αναπνοή και νιώστε το. Τα πράγματα είναι πιο ήσυχα τώρα.

Είμαστε στο τέλος του αιώνα – εννοώ, όχι του αιώνα, της δεκαετίας. Χα! Απλά εγώ το νιώθω σαν αιώνα. Είμαστε στο τέλος της δεκαετίας κι αυτό επίσης είναι σπουδαίο. Αυτό είναι πάντα ένα μεγάλο σημάδι “Τα κατάφερα να επιβιώσω δέκα χρόνια.” Τα έβγαλα πέρα δέκα χρόνια με σας ,άρα είναι σημαντικό για μένα (λίγα χειροκροτήματα). Ναι, ναι. Και φυσικά, ξέρετε τι λέω στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων τώρα που μονιμοποιήθηκα (ο Αντάμους γελάει).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πού είναι ο τυμπανισμός όταν τον χρειάζομαι; (κι άλλα γέλια) Ηχητικά εφέ. Οκέι. Το αφήνουμε αυτό. Ναι.

Έχω πει σε μερικές από τις ομάδες αν γύριζα πίσω στον πλανήτη -πράγμα που δεν πρόκειται να κάνω – αν ερχόμουν με βιολογία, τι θα ήθελα να κάνω; Ποια θα ήταν η αγαπημένη μου δουλειά; Θα ήθελα να γίνω παρουσιαστής σε τηλεπαιχνίδι και θα είχα μια εκπομπή στο Ίντερνετ που θα λεγόταν ‘Ποιο είναι το δικό σου Makyo;’ (κι άλλα γέλια) Ναι. Και μαντέψτε ποιοι θα ήταν οι διαγωνιζόμενοι (κάποιος λέει ‘Εμείς’) Ναι, εσείς! (ο Αντάμους γελάει) Ναι. Τι διασκεδαστικό παιχνίδι με κάθε είδους βραβεία και καταπακτές και ειδικούς έξτρα γύρους και ποιος έχει το καλύτερο makyo απ’ όλους, να το απελευθερώσει. Ναι, ω, θα είχε πλάκα.

Η Παραμονή της Πραγμάτωσης

Πάντως είμαστε εδώ, εγώ θα μονιμοποιηθώ στο τέλος των δέκα χρόνων. Είμαστε εδώ στο τελευταίο μέρος ενός μακρόχρονου ταξιδιού, όχι μόνο των δέκα ετών αλλά του ταξιδιού σας στον πλανήτη. Φτάνουμε στο 2020. Πραγματικά δεν μου λένε κάτι αυτές οι χρονολογίες που έχουν προβληθεί σε όλη τη διάρκεια της περιόδου. Θα θυμάστε κάποιες απ’ αυτές. Το ‘Αρμονικό Χάος’ κι όλες τις υπόλοιπες χρονολογίες, αλλά το 2020 είναι ιδιαίτερο, είναι πολύ ιδιαίτερο.
Από την πλευρά της αριθμολογίας είναι κάπως ιδιαίτερο γιατί είναι το πιο ισορροπημένο. Είναι το 2-0, 2-0, το πιο ισορροπημένο έτος που θα έχετε ποτέ στη ζωή σας, η αριθμολογία είναι η πιο ισορροπημένη. 2-0, 2-0. Είναι το τέσσερα, που είναι επίσης απόλυτος αριθμός ισορροπίας. Δεν πρόκειται να πω ότι επιλέξατε να φτάσετε στην Πραγμάτωση σας το 2020 εξ αιτίας του έτους 2020. Με τον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα, έγινε το 2020, με ένα παράξενο τρόπο, όταν επιλέξατε ότι αυτός επρόκειτο να είναι ο χρόνος.
Καθώς φτάνουμε φέτος στο 2020, ξέρω τις χρονολογίες της Πραγμάτωσης σας, που θα γίνει όταν συνειδητοποιήσετε την Πραγμάτωση σας. Εννοώ ότι στην πραγματικότητα είστε ήδη στην Πραγμάτωση, αλλά δεν το συνειδητοποιείτε. Όμως όταν το συνειδητοποιήσετε θα είναι μια από εκείνες τις στιγμές (σφαλιάρα στο κεφάλι). Θα υπάρξουν εκατοντάδες, ίσως κάπου πάνω από 1200, μέχρι 1200 Σώμπρα που θα συνειδητοποιήσουν την Πραγμάτωση τους το 2020 (ένας δυο Σώμπρα λένε ‘Ουαου’ και λίγα χειροκροτήματα). Ναι.

Όταν πρωτοάρχισα να δουλεύω με σας, θα ήμουν ευτυχής με πέντε κι έχουμε πολλούς περισσότερους χάρη στην αληθινή σας επιθυμία, την επίγνωση σας που επιτρέψατε να σας οδηγήσει σ’ αυτό το μέρος. Το 2020 θα είναι σημαντική χρονιά με πολλούς και διάφορους τρόπους.

Λοιπόν, ήδη ακούω τους ανθρώπους “Λοιπόν, είμαι ένας απ΄ αυτούς;” Δεν έχει σημασία. Δεν έχει σημασία αν είσαι ή δεν είσαι γιατί τελικά η Πραγμάτωση είναι φυσιολογική. Θα φτάσετε σ’ αυτήν. Δεν μιλάω γι’ αυτήν πολλή ώρα, γιατί ξέρω ότι υπάρχει. Χρησιμοποιώ την Πραγμάτωση σας για να βοηθήσω να κρατηθεί ένας ρυθμός σε αυτά που συζητάμε σχετικά με την παραμονή σας στον πλανήτη. Πώς επιτρέπετε στην ενέργεια να σας υπηρετήσει; Αυτό είναι το κρίσιμο αυτή τη στιγμή. Πώς θα μείνετε; Πάνω σ’ αυτό δουλεύουν η DocCe κι ο FM και πολλοί, πολλοί άλλοι, στηρίζοντας σας καθώς παραμένετε στον πλανήτη. Πώς θα αντέχετε κάποια από τα δύσκολα πράγματα που συμβαίνουν; Αυτό θα είναι το σημαντικό ζήτημα. Καθώς ο κόσμος γίνεται όλο και πιο τρελός, καθώς η τεχνολογία θα γίνεται όλο και πιο προηγμένη, πώς θα το αντέξετε;

Είμαστε τώρα περίπου στα πρόθυρα της Πραγμάτωσης και πραγματικά θέλω να νιώσετε σήμερα, όλοι σας, ασχέτως αν παρακολουθείτε διαδικτυακά με τους Αναληφθέντες Δασκάλους ή είστε εδώ. Όμως τις επόμενες δυο εβδομάδες τα πράγματα θα ησυχάσουν εξαιτίας των γιορτών αλλά κι εξαιτίας ενός φυσικού κύκλου που λαμβάνει χώρα. Χρησιμοποιήστε αυτή την περίοδο για να νιώσετε πραγματικά πώς φτάσατε εδώ και τι ακολουθεί. Αυτό που ακολουθεί θα είναι πολύ, πολύ διαφορετικό. Θα διώξει πολλά πράγματα όπως το φόβο. Θα διώξει την ανησυχία και την αμφιβολία.

Είμαστε εδώ σ’ αυτή … ξέρετε, έχει σχέση με το βιβλίο μου που δεν έχει γραφτεί ακόμα και καταλαβαίνω ότι τα βιβλία δεν είναι και τόσο δημοφιλή την εποχή αυτή. Εγώ είμαι Αναληφθείς Δάσκαλος του βιβλίου. Μου αρέσουν τα βιβλία. Μου αρέσει η ενστικτώδης αίσθηση του χαρτιού και η μυρωδιά του μελανιού και μου αρέσει να σημειώνω σελίδες για να επιστρέψω σ’ αυτές. Καταλαβαίνω ότι τώρα τα πράγματα γίνονται με το βίντεο. Κάνετε βίντεο γιατί γίνεται γρήγορα, αλλά εξακολουθώ να θέλω να γραφτεί αυτό το βιβλίο κάποια στιγμή, Κώλντρε (λίγα γέλια).

Έτσι, στην Εποχή των Μηχανών, το 2020 ήταν η κρίσιμη χρονιά. Είχα επιστρέψει στην τελευταία μου ζωή στους τελευταίους λίγους μήνες μου στον πλανήτη και ξαφνικά βρέθηκα, χωρίς την πρόθεση να το κάνω, βρέθηκα στο μέλλον, που στην πραγματικότητα είναι εδώ ακριβώς. Όμως βρέθηκα σε ένα μελλοντικό σενάριο και ξαφνικά ήταν πολύ παράξενο, πολύ παράξενο. Αλλά ξαφνικά είμαι εδώ και μιλάω σε σας, όμως μέσω αυτού -έε, παράξενο – μέσω αυτού του διαφορετικού χαρακτήρα που ήξερα ότι δεν ήταν δικός μου. Κι όμως όταν άκουσα τη φωνή αυτού που τώρα γνωρίζω ότι είναι ο Κώλντρε είναι κάπως “Λοιπόν, αυτός που μιλάει είμαι εγώ. Αυτή που βγαίνει είναι η δική μου ενέργεια. Τι συμβαίνει εδώ; Γιατί ξαφνικά με προσέλκυσε αυτό το μέρος στο μέλλον;” Συνειδητοποίησα ότι ήταν το έτος 2020.
Καθώς άκουγα τον εαυτό μου μέσω του Κώλντρε -θα πρέπει να το φανταστείτε, ήταν λίγο περίεργο – καθώς άκουγα τον εαυτό μου μέσω του Κώλντρε, ξαφνικά συνειδητοποίησα τι συνέβαινε. Τόσοι πολλοί σ’ αυτή την οικογένεια, σ’ αυτή την ομάδα –εσείς– φτάνατε στην Πραγμάτωση αυτή τη χρονιά. Αυτό επίσης άνοιξε το δρόμο για πολλούς, πολλούς άλλους Σώμπρα που τελικά συνειδητοποίησαν ότι δεν είναι τόσο δύσκολο, που τελικά άκουσαν από αυτούς τους άλλους που είχαν την Πραγμάτωση τους, που άκουσαν από αυτούς κι έπειτα οι άλλοι Σώμπρα στον κόσμο ο ένας μετά τον άλλο, μετά πολλοί, πολλοί, μετά πολλοί, πολλοί, ξαφνικά το επέτρεψαν. Και σάρωσε την κοινότητα αυτή. Αυτή θα είναι η χρονιά που έρχεται.
Λοιπόν, πρέπει όντως να προειδοποιήσω και να πω ότι η Πραγμάτωση δεν είναι αυτό που νομίζατε ότι είναι και πιστεύω ότι το μαθαίνετε αυτό τώρα. Είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Δεν θέλω να προσπαθήσω να την ορίσω γιατί τελικά θέλω εσείς να την ορίσετε, είτε είναι με ένα βίντεο, είτε με βιβλίο, είτε αθόρυβα σε κάποιον, αλλά θέλω να είναι τα δικά σας λόγια, το τι είναι πραγματικά. Όμως νάμαστε την παραμονή, σε ένα σημαντικό σημείο διασταύρωσης, σε μια μεγάλη αλλαγή κύκλου και δεν αναφέρομαι απαραίτητα στον πλανήτη. Αναφέρομαι σε σας.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτό. Τα καταφέραμε. Δηλαδή, πραγματικά τα καταφέραμε (κάποιος λέει ‘Γιού χου’ κι ο Αντάμους γελάει). Ναι. Ένα γιού χου εδώ (λίγα χειροκροτήματα). Δεν ήταν πάντα εύκολο, δεν ήταν ποτέ χαριτωμένο (ο Αντάμους γελάει), αλλά τα καταφέραμε. Φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο.

Καθόλου Κανόνες

Λοιπόν, μιλούσα τις προάλλες για όλα αυτά στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων, τι συμβαίνει και πού βρισκόμαστε και πραγματικά δεν προσπαθούσα να καυχηθώ, αλλά απλά δεν μπορούσα να αποφύγω να πω “Αυτό είναι. Αυτή είναι η χρονιά μας.” Και μερικοί άλλοι πετάχτηκαν και είπαν “Λοιπόν, ξέρεις, θα φτάσουμε εκεί σύντομα.” Όμως, ξέρετε, εμείς θα φτάσουμε εκεί τώρα. Αυτό είναι, και δεν είναι μόνο μερικοί, είναι πολλοί. Και δεν είναι γεμάτοι makyo. Έχουν φτάσει, έχετε φτάσει στην αλήθεια μέσα σας. Και δεν έχει καν σχέση με κάποια μεγάλη οργάνωση και ηγέτες που λένε σε όλους τι να κάνουν. Υπάρχουν ελάχιστοι ή  καθόλου κανόνες στα πλαίσια του Βυσσινί Κύκλου κι αυτό είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστο.

Όταν μιλάω με τους άλλους Αναληφθέντες Δασκάλους, αυτοί εξηγούν τους κανόνες τους και την ιεραρχία τους και τα επίπεδα μέσα από τα οποία πρέπει να περάσουν και τη διατροφή που πρέπει να ακολουθούν και τι πρέπει να φοράνε και λέω “Εμείς δεν κάνουμε τίποτα απ’ αυτά. Δεν κάνουμε τίποτα απ’ αυτά.” Εμείς ενθαρρύνουμε τις κακές συνήθειες (γέλια) -το ποτό, το κάπνισμα, οτιδήποτε τύχει. Όχι αληθινά, το θέμα είναι να είστε αυθεντικοί γιατί, βλέπετε, διαφορετικά βάζουμε ένα κανόνα, ας πούμε, ότι δεν πρέπει να τρώτε τίποτα που θα περιέχει κολοκύθα και είναι τόσο γελοίο όσο και μερικοί από τους κανόνες. Δεν κάνει να τρώτε κολοκύθα γιατί παλιά πολύ πριν σχηματιστεί η Γη, οι κολοκύθες κακοποιήθηκαν από εξωγήινους (λίγα γέλια) και τώρα συμβαίνει ένα είδος αντίδρασης από τις κολοκύθες.

Και ξαφνικά σταματάτε να τρώτε κολοκύθες, οτιδήποτε που θα περιέχει κολοκύθα -πίτες … τι άλλο τρώτε που έχει κολοκύθα; Δεν ξέρω (κάποιος λέει ‘λάττε με γεύση κολοκύθα’) Λάττε με γεύση κολοκύθα. Τέρμα αυτά. Έτσι τώρα νιώθετε πραγματικά περήφανοι για τον εαυτό σας. Πραγματικά έχετε περάσει αρκετή ταλαιπωρία αποφεύγοντας τον πειρασμό αυτής της πορτοκαλί κολοκύθας. Το έχετε περάσει όλο αυτό. Τέλος στη σούπα κολοκύθας. Τέλος στη σούπα κολοκύθας, και κάποιοι από σας περάσατε φάσεις στέρησης, αλλά τέρμα οι κολοκύθες. Και μετά είστε πραγματικά περήφανοι για τον εαυτό σας – “Δεν τρώω κολοκύθα πια.” (λίγα γέλια) “Ήμουν εξαρτημένος. Χρειάστηκε να πάω σ’ ένα απ’ αυτά …” όπου σε στέλνουν στο κέντρο επανένταξης. “Χρειάστηκε να πάω για θεραπεία, αλλά δεν το κάνω πια αυτό.” Ξαφνικά, είστε περήφανοι για τον εαυτό σας και πιστεύετε ότι έχετε πνευματικότητα επειδή δεν τρώτε πια κολοκύθα. Το πιστεύετε αυτό. Το έχω δει ξανά και ξανά σε ομάδες -κολοκύθες, βίγκανς, να μη φορούν ποτέ μαύρα, να μη ξυρίζονται ποτέ, να μη βάζουν αποσμητικό ποτέ – οτιδήποτε απ’ αυτά. Το έχω δει ξανά και ξανά και το πιστεύουν και νομίζουν ότι έχουν πνευματικότητα και νομίζουν ότι αυτό είναι το μονοπάτι προς την ανάληψη.

Το θλιβερό, αλλά στην πραγματικότητα κάπως αστείο, το θλιβερό είναι ότι αργά ή γρήγορα συνειδητοποιούν ότι το θέμα δεν ήταν οι κολοκύθες. “Θα μπορούσα να είχα φάει όση κολοκύθα ήθελα. Μπορούσα να πιω λάττε και να φάω σούπες και πίτες και θα μπορούσα να τη φάω ωμή μέσα από την κολοκύθα. Θα μπορούσα να τρώω κολοκυθόσπορους για σνακ. Δεν ήταν αυτό το θέμα. Ορίστε πέρασα όλη αυτή την ταλαιπωρία˙ ορίστε το πίστεψα και είπα ότι είχα πνευματικότητα κι αυτό δεν είχε σχέση. Θα μπορούσα να έτρωγα όσο ήθελα. Άλλο ήταν το θέμα.” Λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι, μετά εκνευρίζονται πραγματικά με τους δασκάλους τους που τους δίδασκαν αυτά τα σαχλά, με αυτή την εκστρατεία κατά της κολοκύθας να εξελίσσεται τώρα στο σύμπαν. Τώρα οι κολοκύθες έχουν απαγορευτεί παντού και μερικοί άνθρωποι τις καλλιεργούν παράνομα και τις καπνίζουν πότε πότε (γέλια), αλλά πρέπει να κρύβουν την εξάρτηση τους από την κολοκύθα. Έπειτα αυτοί οι ίδιοι πνευματικοί άνθρωποι ταράζονται με τους δασκάλους τους “Γιατί μας τάιζαν μ’ αυτό;” Δεν σκόπευα να κάνω λογοπαίγνιο. “Γιατί μας το έδιναν αυτό; Όλες αυτές τις αποσπάσεις, όλα αυτά που πραγματικά δεν είχαν καμία σχέση με την Πραγμάτωση.” Στην Πραγμάτωση μπορείτε να φάτε όσες κολοκύθες θέλετε, που να πάρει. Ναι. Χωρίς να κρατιέστε.

Εδώ δεν έχουμε κανόνες. Και οι άλλοι Αναληφθέντες Δασκάλοι που διδάσκουν στη Γη ή με ανθρώπους, πραγματικά δεν το καταλαβαίνουν όλο αυτό. Ξαφνικά πείνασα -έχετε καθόλου πίτα κολοκύθας εκεί πίσω; Κολοκυθόσπορο; Δεν με νοιάζει, οτιδήποτε.

Έτσι, κανένας από τους άλλους δεν έχει αυτό το είδος ελεύθερης, ελεύθερης από κανόνες οργάνωση κι απλά δεν καταλαβαίνουν πώς το κάνουμε. Και ξαναλέω, “Είναι οι παίκτες.” Είστε εσείς. Είναι η ικανότητα να θυμάστε για ποιο λόγο είστε εδώ, τι θέλετε, η επίγνωση σας που σας καθοδηγεί στην Πραγμάτωση, με εμένα να πρέπει να σας κλωτσάω πότε πότε για να σας ξαναβάλω στη σωστή κατεύθυνση, γιατί είναι εύκολο να αποσπαστεί η προσοχή σας, είτε πρόκειται να στραφείτε κατά της κολοκύθας, είτε νομίζοντας ότι πρέπει να κάνετε μια συγκεκριμένη δίαιτα ή να πίνετε 12 γαλόνια νερό τη μέρα.
Υπάρχει μια ομάδα, κι αυτό δεν είναι καλαμπούρι, δηλαδή το λέω σοβαρά κι ο Κώλντρε δεν θέλει να το πω, αλλά θα τον πετάξω έξω αν αντισταθεί. Δεν θα έπρεπε να πίνω όταν τα λέω αυτά. Ειλικρινά υπάρχει μια ομάδα και πιθανόν δεν θα έπρεπε να πω ονόματα, οπότε δεν θα πω, αυτοί … (ο Αντάμους γελάει και λίγα γέλια από το κοινό) Περιμένετε. Πρέπει να τον ξεφορτωθώ. Εντάξει, όσο λείπει ο Κώλντρε, λένε ότι ο δρόμος προς τη φώτιση είναι να πίνεις τα ούρα σου.

ΛΙΝΤΑ: Γιουγκ!!!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είμαι …

ΛΙΝΤΑ: Γιουγκ!!!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: …απόλυτα σοβαρός.

ΛΙΝΤΑ: Εου!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι, ο Κώλντρε μπορεί να επιστρέψει τώρα. Αυτές οι περίεργες αποσπάσεις, και είναι αποσπάσεις. Είναι παιχνίδια δύναμης. Είναι ψευδαισθήσεις και δεν έχουν καμία σχέση -ω, το δικαιολογούν λέγοντας κάτι σχετικά “Το φως της θεϊκότητας είναι μέσα σε όλα σου τα κύτταρα” και, ξέρετε, υπάρχουν και καλύτεροι τρόποι. Δάγκωσε το δάχτυλο σου ή κάτι άλλο. Δεν ξέρω, το πιστεύουν όμως. Ζουν ακολουθώντας αυτό τον κανόνα. Πληρώνουν -είναι τόσο άσχημο – χρήματα για να ανήκουν στην ομάδα αυτή.

ΛΙΝΤΑ: Μπφφ!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, πληρώνουν. Υπάρχει συνδρομή που πρέπει να πληρώσουν (κάποιος λέει ‘Ω!’). Και λαμβάνουν ενημερωτικά δελτία και ειδοποιήσεις τώρα “Πήρες την ποσότητα σου σήμερα? Λοιπόν, στην πραγματικότητα είναι πρώτα “Έκανες την ποσότητα … σήμερα;” και μετά “Πήρες την ποσότητα σου σήμερα;” Μιλάω σοβαρά. Μιλάω σοβαρά. Τώρα, αυτό είναι σε -λοιπόν, δεν πρόκειται να πω τίποτε άλλο.

Έτσι, οι Αναληφθέντες Δασκάλοι αναρωτιούνται “Λοιπόν, πώς το κάνεις; Πώς το κάνεις; Δεν υπάρχουν κανόνες. Δεν υπάρχει συνδρομή. Τώρα λες στους Σώμπρα να μην είναι ομάδα, να μην ανήκουν καν σε ομάδα.” Να συναντιέστε κάθε τόσο, να κάνετε πάρτι, να κάνετε ένα Shoud και μετά να συνεχίζετε την πορεία σας. “Πώς το κάνετε, να βγείτε από την ομάδα;” Είναι οι παίκτες. Είναι η δέσμευση που ένιωσα σε όλους σας πριν από πολύ καιρό, η δέσμευση ότι αυτή είναι η τελευταία ζωή. Στην αρχή το λέγατε “Αυτή είναι η τελευταία ζωή” σαν αηδιασμένα, τώρα λέτε “Αυτή είναι η τελευταία μου ζωή” συμφιλιωμένα, ενσωματώνοντας τις πτυχές, τις περασμένες ζωές, ξεπερνώντας τόσα πολλά σ’ αυτή τη ζωή.

Όμως φτάσαμε εδώ τώρα, αυτή είναι για μένα τόσο ιδιαίτερη εποχή, το τέλος του χρόνου, τα Χριστούγεννα, οι γιορτές και είναι το τέλος αυτού του μακρινού, μακρινού, όμορφου, αλλά κοπιαστικού μονοπατιού προς την Πραγμάτωση. Τι θα κάνουμε τώρα; Πάρτε μια βαθιά αναπνοή κι επιτρέψτε στον εαυτό σας αυτό. Επιτρέψτε στον εαυτό σας αυτό.

Ένας από τους Αναληφθέντες Δασκάλους, στη διάρκεια αυτής της συζήτησης, ένας απ’ αυτούς με πλησίασε και είπε “Λοιπόν, Αντάμους, η ομάδα σου δεν είναι λίγο τρελοί;”  Είπα “Πραγματικά δεν το νομίζω. Παράξενοι μερικές φορές, αλλά όχι τρελοί.” Ένας άλλος ήρθε και είπε “Ναι, έχουμε ακουστά την ομάδα σου κι άλλοι άνθρωποι μιλούν γι’ αυτήν. Λένε ότι είναι αίρεση. Είναι αίρεση.” Μπορούν να λένε ότι θέλουν, ξέρετε, γιατί στο κάτω-κάτω τι είναι αίρεση; Τι είναι αίρεση; Κάτι στο οποίο μπαίνεις και δεν μπορείς να βγεις. Εδώ εγώ σας διώχνω (λίγα γέλια), σας διώχνω ευχαρίστως, άρα δεν θα μπορούσε να είναι αίρεση.

Έτσι, ένας από τους Αναληφθέντες Δασκάλους τελικά μου είπε “Λοιπόν Αντάμους, πώς θα εξηγούσες τους Σώμπρα; Πώς θα εξηγούσες όλα αυτά τα φαινόμενα που συμβαίνουν; Πώς θα εξηγούσες τι είδους άνθρωποι είναι;” Κι εγώ είπα “Λοιπόν, οι Σώμπρα ζουν μερικά τετράγωνα πιο πέρα από τον κεντρικό δρόμο“ Ζουν μερικά τετράγωνα πιο πέρα από από τον Κεντρικό Δρόμο.” Υπήρξαν μερικά χαζά βλέμματα σαν του ελαφιού μπροστά στους προβολείς του αυτοκινήτου από Αναληφθέντες Δασκάλους και “Τι εννοείς με αυτό;” Κι εγώ είπα “Λοιπόν, δεν χρειάζεται να φορούν ειδικές στολές. Είναι αυτοί που είναι. Μπορούν να φοράνε οτιδήποτε. Μπορούν να έρθουν σε ένα Shoud με στολή σεφ, ή Άγιου Βασίλη, δεν με νοιάζει. Δεν έχει σημασία.

Έχουν πάει κι έχουν κάνει τα πάντα. Έζησαν στο επίκεντρο για πολύ καιρό. Στην πραγματικότητα προσπάθησαν πολύ σκληρά να βρίσκονται στον Κεντρικό Δρόμο μαζί με όλους τους άλλους. Προσπάθησαν να συμμορφωθούν. Συνειδητοποίησαν ότι δεν λειτουργούσε. Απλά δεν ήταν άνετα στον Κεντρικό Δρόμο. Τώρα ζουν μερικά τετράγωνα πιο μακριά, δηλαδή καταλαβαίνουν πραγματικά. Έχουν ενσυναίσθηση.
Ω, γνωρίζουν πώς είναι να είσαι άνθρωπος. Γνωρίζουν πώς είναι να είσαι μέσα στη μαζική συνείδηση. Έχουν τεράστια ενσυναίσθηση. Δεν ζουν μακριά στην κορυφή ενός βουνού σε ένα κοινόβιο στη μέση της ερήμου μακριά από όλους τους άλλους. Είναι μερικά τετράγωνα πιο πέρα από από το Κέντρο. Ζουν στο δικό τους χώρο. Είναι κυρίαρχες υπάρξεις. Έχουν επιλέξει να μείνουν στον πλανήτη, να μείνουν κοντά στο Κέντρο. Έχουν επιλέξει να εξακολουθήσουν να είναι τριγύρω, γιατί καταλαβαίνουν ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στον κεντρικό δρόμο, που είναι κάπως χαμένοι και περιπλανιούνται και ίσως να ξεμακρύνουν σε κάποια πραγματικά σκοτεινά μέρη στο Κέντρο ή μέσα στους εαυτούς τους. Καταλαβαίνουν ότι έχουν μια δέσμευση προς τους εαυτούς τους, προς την ανθρωπότητα, να παραμείνουν στον πλανήτη για λίγο, πρώτα πρώτα για να απολαύσουν πώς είναι να είναι απλά εδώ σαν ελεύθεροι άνθρωποι. 

“Επίσης επέλεξαν να παραμείνουν γιατί ξέρουν, ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στο Κέντρο που κυριολεκτικά τρελαίνονται, που δεν ξέρουν πού να στραφούν στη ζωή τους, που έχουν τάσεις αυτοκτονίας, που είναι απελπισμένοι, που έχουν χάσει την ελπίδα. Έτσι ζουν μερικά τετράγωνα πιο πέρα από το Κέντρο ώστε να μπορούν να πηγαίνουν εκεί πότε πότε. Όχι για να προσπαθήσουν να αλλάξουν κανέναν, σίγουρα όχι για να κάνουν κήρυγμα, αλλά απλά να περπατήσουν στον κεντρικό δρόμο και να μπουν στο καφέ ή το φούρνο, να κάνουν μια στάση στο μπακάλικο, να πάνε στο γυμναστήριο του Κέντρου κι απλά να είναι με το φως τους. Οι περισσότεροι δεν θα τους δουν ποτέ, όμως μερικοί θα το κάνουν, εκείνοι που είναι πραγματικά, πραγματικά έτοιμοι για κάτι διαφορετικό, που είναι έτοιμοι να αλλάξουν τις ανθρώπινες ζωές τους, να φτάσουν στην Πραγμάτωση τους αλλά που επίσης έχουν χαθεί.”

Και είπα “Ξέρετε, οι Σώμπρα, ζουν μερικά τετράγωνα πιο πέρα από το Κέντρο. Είναι μόνοι τους. Μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους. Δεν χρειάζονται άλλους να το κάνουν γι’ αυτούς. Δεν χρειάζονται τη βαβούρα. Έχουν βρεθεί εκεί. Τα άφησαν αυτά σκόπιμα, αλλά είναι ακόμα τριγύρω, γιατί δεσμεύτηκαν να μείνουν στον πλανήτη αυτό για λίγο μετά την Πραγμάτωση, να μείνουν εδώ για τους άλλους.” Γι’ αυτό είμαστε εδώ. Γι’ αυτό είστε εδώ.
Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτά.

Είναι πραγματικά βαθύ όταν το σκεφτείτε. Οι Σώμπρα, εσείς, μερικά τετράγωνα μακριά από το Κέντρο. Το κάνετε με το δικό σας τρόπο, χωρίς να συμμορφώνεστε με όλους τους άλλους, αλλά είστε αρκετά κοντά ώστε να κρατάτε επαφή. Έχετε αυτή την τεράστια ενσυναίσθηση, που ούτε κι ένας Αναληφθείς Δάσκαλος δεν θα μπορούσε να ακτινοβολήσει φως όπως εσείς, επειδή χρειάζεται κάποιος να είναι ακόμα σε ανθρώπινη μορφή για να εξακολουθεί να κάνει αυτό που κάνετε. Άρα, ναι, καλός τρόπος να το θέσουμε. Περίεργοι, τρελοί, εκκεντρικοί; Δεν ξέρω. Θα έλεγα απλά μερικά τετράγωνα πέρα από το Κέντρο.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτά.
παύση)
Οκέι. Τώρα, θα ήθελα να κάνω μια μικρή μεράμπ εδώ στο αρχικό μέρος. Θα επιστρέψουμε σε άλλη μια αργότερα. Αλλά, ξαναλέω, αυτή είναι μια ιδιαίτερη περίοδος του χρόνου.

Ξέρετε, καθώς φτάνετε στην Πραγμάτωση σας, είτε είναι το 2020 είτε το 2021, πραγματικά δεν έχει σημασία, αλλά καθώς φτάνετε στην Πραγμάτωση σας, το ξέρετε κατάκάποιον τρόπο, γιατί όλα απλά ησυχάζουν. Πραγματικά ησυχάζουν. Τα πάντα γαληνεύουν, ακόμα και το μυαλό. Ακόμα και το μυαλό πραγματικά γαληνεύει . Όλα γίνονται ωραία και ήρεμα. Είναι κάπως, ξέρετε, αυτή η ησυχία, σαν την ησυχία στο τέλος του χρόνου, ένα αίσθημα ικανοποίησης, να νιώθεις πολύ ευχαριστημένος, γνωρίζοντας ότι υπάρχουν πολλά που ακολουθούν, αλλά αυτή είναι απλά μια όμορφη περίοδος ησυχίας μέσα σου. Δεν χρειάζεστε κανέναν άλλον, τίποτα άλλο. Όλες οι μάχες έχουν τελειώσει. Δεν υπάρχει σύγκρουση. Δεν υπάρχει τίποτα να πολεμήσεις. Και συνειδητοποιείτε ότι οι μάχες, κάπως σας άρεσαν με έναν περίεργο τρόπο, αλλά τώρα έχετε τελειώσει με όλες τις μάχες.

Έτσι, καθώς φτάνετε στην Πραγμάτωση, όλα κάπως ησυχάζουν. Δεν ξέρω, μια μέρα, μια εβδομάδα, ένας μήνας, δεν έχει σημασία πραγματικά, αλλά είναι μέρος αυτού του κύκλου. Ξέρετε αυτό το αληθινά ωραίο “Εγώ είμαι με τον εαυτό μου και τα πάντα είναι απλά υψηλού επιπέδου. Όλα είναι μεγαλειώδη.” Αυτό το είδος της ησυχίας.

Μεράμπ των Περασμένων Χριστουγέννων

Τέλος πάντων, ας βάλουμε λίγη μουσική και να πάμε στην πρώτη μας μεράμπ.
(αρχίζει η μουσική)
Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή μαζί.

Δεν θα δουλέψουμε πολύ σκληρά σήμερα. Θα το πάμε το Shoud σαν μεράμπ.

Υπάρχει επίσης κάτι πολύ ιδιαίτερο αυτή την περίοδο του χρόνου. Έκανα μια μικρή προεργασία, αξιοποιώντας όλους εσάς, όλους εσάς εδώ, όλους εσάς που παρακολουθείτε. Μια τόσο ιδιαίτερη περίοδος του χρόνου. Δεν αφορούσε τα Χριστουγεννιάτικα δώρα, αλλά ίσως υπήρχε λίγη περισσότερη αγάπη στο σπίτι, ακόμα κι αν το σπίτι ήταν χάος, ίσως λίγη περισσότερη αγάπη. Ίσως είναι απλά επειδή τα πάντα γαληνεύουν, δεν ξέρω, αλλά αν το νιώσετε, υπήρχε μια εποχή, ακριβώς αυτή την περίοδο του χρόνου, όταν ήσασταν πολύ μικροί -τεσσάρων, πέντε, έξι ετών, κάπου τόσο – όταν ήσασταν ακόμα πολύ, πολύ ανοιχτοί. Ας πάμε πίσω να επισκεφτούμε το τότε.
Εσείς, πολύ νέοι, αυτή την εποχή του χρόνου.
(παύση)
Εδώ είστε, ίσως ντυμένοι με τα καλά σας για τις γιορτές.

Υπάρχει ζεστασιά στο σπίτι, ειδικά αν έκανε κρύο έξω. Κάπως ιδιαίτερο είδος ζεστασιάς.

Αν θυμάστε, τα πάντα αυτή την εποχή του χρόνου είναι λίγο πιο χρυσαφένια στη λάμψη τους κι όχι μόνο το φως του ήλιου, αλλά όλα πραγματικά γίνονται λίγο πιο χρυσαφένια, ιδιαίτερα όταν είσαι παιδί.

Εδώ είστε λοιπόν, ενθουσιασμένοι για τα Χριστούγεννα. Ω ναι, συμβαίνουν πολλά άλλα πράγματα στην οικογένεια σας, αλλά εσείς είστε εκεί.

Είστε τώρα πραγματικά στο ανθρώπινο σώμα. Είστε σ’ αυτό το σώμα τέσσερα, πέντε, έξι χρονών τώρα. Ξέρετε ότι θα μείνετε. Κάποιες φορές υπήρξε αμφιβολία παλιότερα, κάποιες φορές που σχεδόν φύγατε.

Πολλοί από σας αρρωστήσατε πολύ, πολύ σοβαρά όταν ήσασταν μικροί. Πολλοί από σας φτάσατε πολύ κοντά στο θάνατο, γιατί δεν ήσασταν τόσο σίγουροι ότι θέλατε πραγματικά να μείνετε. Όμως μείνατε και είστε εδώ τώρα, ένα μικρό παιδί στις γιορτές.
(παύση)

Αυτό το παιδί κάπου βαθιά μέσα σας, αυτό το παιδί ήξερε ότι αυτή επρόκειτο να είναι μια πολύ σημαντική ζωή. Το παιδί επίσης ένιωθε πράγματα που θα εμφανίζονταν αργότερα – προκλήσεις, φόβους, αβεβαιότητες. Θα φτάνατε εκεί; Θα μπορούσατε να διακρίνετε τη διαδρομή σας; Θα μπορούσατε να βρείτε το δρόμο μέσα από το χάος της ανθρώπινης ζωής;

Θα μπορούσατε να απελευθερώσετε την οικογένεια, δηλαδή όλο το προγονικό κάρμα που αρχίζατε ήδη να νιώθετε στο σώμα σας. Ξέρετε, πραγματικά όταν μπήκατε στο σώμα σας σαν μικρά παιδιά, μπορούσατε επίσης να το νιώσετε όλο αυτό.

Μπορούσατε να νιώσετε ότι ήταν μακρύς ο δρόμος σε έναν αβέβαιο κόσμο. Ο φόβος “Θα φτάσω ποτέ εκεί;”

 Εδώ είστε αυτό το μικρό, ενθουσιασμένο, αθώο παιδάκι, αλλά επίσης αρχίζατε να νιώθετε το βάρος του κόσμου, το βάρος απ’ ότι συνέβαινε. Τόσοι πολλοί από σας μεγαλώνατε σε εποχές πραγματικού φόβου στον πλανήτη – πολέμους, πυρηνικές βόμβες.

Μερικοί από σας μεγαλώνατε σε χώρες όπου δεν ξέρατε καν αν θα είχατε φαγητό στο τραπέζι την επόμενη μέρα.

 Μεγαλώνατε σε δυσλειτουργικές οικογένειες που ξέρατε ότι θα είχαν επιπτώσεις στο μυαλό και το σώμα σας.

Έτσι έχουμε εδώ αυτό το παιδάκι τόσο ενθουσιασμένο, κι όμως να νιώθει τι μπορεί να έρχεται.
Και εδώ είστε τώρα, στα πρόθυρα της Πραγμάτωσής σας.
Τα καταφέρατε. Ήταν δύσκολο, αλλά τα καταφέρατε.

Τώρα, παρακαλώ, απλά μείνετε εκεί με το παιδάκι του παρελθόντος, αυτό το παιδί της γιορτής που ήσασταν και πείτε στο παιδί ότι όλα θα λειτουργήσουν. Όλα θα λυθούν.

Πραγματικά, πραγματικά αφήστε τον εαυτό σας να είναι εκεί, με εκείνο τον νεαρό εαυτό σας. Χρειάζεται να το ακούσει αυτό τώρα.
(παύση)
Είναι σαν τα Μελλοντικά Χριστούγεννα να επισκέφτηκαν τα Περασμένα  Χριστούγεννα “Τα κατάφερα. Τα καταφέραμε.”
Το λέτε αυτό στο παιδάκι “Θα σου πω τις ιστορίες αργότερα. Είναι εκπληκτικές ιστορίες, αλλά εμείς τα καταφέραμε.”

Λέτε στο παιδάκι “Δεν ξέρω αν μπορείς να το φανταστείς αυτό, το έτος 2020. Είναι μετά από 50, 30, ίσως 20 χρόνια, αλλά είναι σε κάποια μελλοντική στιγμή. Δεν ξέρω αν μπορείς να το φανταστείς αυτό τώρα, αλλά από εκεί έρχομαι. Είμαι εδώ να σου πω ότι τα καταφέραμε. Μην εγκαταλείψεις. Μην φοβάσαι. Μη νιώσεις ποτέ μόνος, είτε είσαι πέντε ετών όπως τώρα, είτε είσαι δέκα, φτάσεις 20 ετών, απλά να θυμάσαι ότι τα καταφέραμε.”
Πείτε το αυτό, στο παιδί που ήσασταν. Δώσε του μια μεγάλη αγκαλιά.
(παύση)
Αυτό το παιδί την επόμενη μέρα ή σε δυο μέρες, θα πάει ίσως σε έναν γονέα ή αδελφό κι αδελφή ή ίσως σε έναν φίλο και θα πει “Είδα έναν άγγελο τις προάλλες. Ένας άγγελος ήρθε και μου μίλησε.” Πιθανόν το παιδί να το κοροϊδέψουν και να το πειράξουν λίγο οι φίλοι ή τα αδέλφια. Θα κάνουν πλάκα λέγοντας “Σίγουρα, ο άγγελος κατέβηκε από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και σου μίλησε.”

Και το παιδάκι που ήσαστε θα πει “Όχι, ήταν απλά εκεί. Ήμουν στο κρεβάτι ή έπαιζα με τα παιχνίδια μου και ξαφνικά ένας άγγελος με πλησίασε.” Οι φίλοι ή τα αδέλφια θα πουν “Λοιπόν, τι είπε ο άγγελος, ότι ήσουν κουτός;”

Εσείς λέτε “Όχι. Ο άγγελος, δεν θυμάμαι τι είπε ο άγγελος. Απλά ήξερα ότι όλα θα είναι εντάξει. Δεν θυμάμαι τα λόγια που είπε ο άγγελος, αλλά απλά ξέρω ότι δεν χρειάζεται να ανησυχώ πια.”

 Προσπαθείτε να πείτε σε ένα γονέα ότι “Ένας άγγελος με επισκέφτηκε”, σε χαϊδεύουν στο κεφάλι “Βέβαια. Οκέι.” Ίσως σας κάνουν κήρυγμα, σας πουν ότι οι άγγελοι δεν είναι αληθινοί, τίποτα απ’ αυτά. Όμως εσείς ξέρατε. Ξέρατε γιατί ο Εαυτός από το μέλλον σας επισκέφτηκε.
Αυτό συμβαίνει αυτή τη στιγμή.

Αυτό δεν είναι απλά ένα παιχνίδι, δηλαδή, συμβαίνει πραγματικά τώρα. Κι όταν συμβεί – εδώ είναι το σημαντικό –  αλλάζει την ενέργεια αυτού που εσείς, εκείνο το παιδί θα βιώσει. Αλλάζει την ενέργεια, με την επίγνωση ότι ακόμα και σε μερικές από τις πιο δύσκολες στιγμές υπήρχε πάντα εκείνος ο άγγελος στο πλευρό σας.

Αλλάζει την ενέργεια, επειδή το παιδάκι νιώθοντας τώρα ότι είναι μέσα στο σώμα, νιώθοντας το προγονικό του κομμάτι, νιώθοντας τη μαζική συνείδηση, νιώθοντας πράγματα που θα μπορούσαν να έρθουν, ξαφνικά νιώθει ότι μπορεί να το κάνει, ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι μπορεί να το κάνει. Και μετά οι ενέργειες αλλάζουν και η ίδια η εμπειρία αλλάζει.

Η εμπειρία αλλάζει. Ακόμα κι αν πεις “Λοιπόν, όχι, όχι. Κάποια πράγματα συνέβησαν στο παρελθόν”, ξεπέρασε το. Μια εμπειρία κι αυτό που το μυαλό θεωρεί ότι συνέβη στο παρελθόν δεν είναι ποτέ παγιωμένο σε τσιμέντο. Δεν είναι ποτέ καθορισμένο. Αλλάζει.

Το μέλλον είναι το παρελθόν θεραπευμένο. Το μέλλον είναι το παρελθόν με έναν άγγελο δίπλα του.
(παύση)
Δεν χρησιμοποιώ τον όρο “θεραπεία” πολύ συχνά. Δεν μου αρέσει ο τρόπος που χρησιμοποιείται τώρα στην κοινωνία. Δεν μου αρέσει το makyo γύρω από τη θεραπεία. Δεν μου αρέσει όποιος μιλάει για τα θεραπευτικά του φίλτρα ή τα θεραπευτικά του χέρια ή οτιδήποτε άλλο, κι έτσι σπάνια μιλάω για θεραπεία. Όμως αυτό είναι θεραπεία.

 Όταν πάτε συνειδητά στον εαυτό σας όταν ήταν παιδί και πείτε “Θα λυθούν όλα. Τα καταφέραμε. Φτάσαμε στην Πραγμάτωση”, αυτό αλλάζει την ιστορία σας. Αλλάζει αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα. Αλλάζει την αντίληψη σας για τις πληγές σας, για τα ελαττώματα σας, τα πάντα. Τα αλλάζει. Μπορείτε κυριολεκτικά να πάτε στο παρελθόν και χωρίς να προσπαθήσετε να αλλάξετε την εμπειρία, αλλάζετε αντίληψη. Αυτό είναι θεραπεία, γιατί τότε συνειδητοποιείτε, ότι δεν υπήρξε ποτέ τίποτα να αντιμετωπίσετε. Δεν υπήρξαν ποτέ πραγματικά μεγάλα τραύματα.
(παύση)
Έτσι, το να επισκεφτείτε τον εαυτό σας τα Χριστούγεννα, όταν ήσασταν περίπου πέντε ετών, έχει βαθιά επίδραση στην ενέργεια, έχει ουσιαστική επίδραση ακόμα και τώρα στο σώμα και το μυαλό σας. Αυτό είναι θεραπεία.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτά.

Έτσι τώρα, εσείς εδώ τώρα, στα τέλη Δεκεμβρίου 2019, λέτε “Τώρα κάθομαι εδώ. Εξακολουθώ να είμαι λίγο αβέβαιος. Έχω ακόμα μερικά θέματα στη ζωή μου. Θα έρθει ο μελλοντικός Εαυτός σε πραγμάτωση να με επισκεφτεί τώρα;”
Οπωσδήποτε. Είναι ήδη εδώ.

Τη στιγμή που αρχίσαμε αυτή τη μεράμπ, ο αληθινός λόγος ήταν να τον φέρουμε -τον Εαυτό σας σε πραγμάτωση – λέγοντας “Όλα θα λυθούν. Σε έξι μήνες από τώρα, δώδεκα μήνες από τώρα, τρία χρόνια από τώρα, όλα θα λυθούν. Δεν είστε μόνοι. Όλα θα επιλυθούν.”

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή κι ας επιτρέψουμε τη μαγεία. Οκέι, καλή βαθιά αναπνοή.
(παύση)
Με την ευκαιρία, αυτό είναι Πρακτική Μαγεία για τον Σύγχρονο Μέρλιν. Όχι, πραγματικά, όταν συνειδητοποιήσετε ότι δεν υπάρχουν περιορισμοί στο χρόνο και τον χώρο, όταν συνειδητοποιήσετε ότι επισκέπτεστε τον εαυτό σας στο παρελθόν κι αυτό αλλάζει τα πάντα.

 Και το ότι σας επισκέπτεται ο Εαυτός σας σε πραγμάτωση τώρα, κι αυτό αλλάζει τα πάντα. Αυτό είναι η πρακτική μαγεία. Όχι πολλά γουο-γουο, όχι κουνήματα ραβδιών ή τραγούδια μάγων ή οτιδήποτε άλλο. Είναι το επιτρέπω.

 Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή. Ευχαριστώ.

Μμ. Οκέι. Λοιπόν τώρα ας περάσουμε στην επόμενη φάση. Είστε έτοιμοι να προχωρήσετε; Ή θέλετε απλά να μείνετε έτσι για λίγο, ξέρετε, να σταματήσουμε, να πιείτε κάτι.

Ας πάρουμε μια πραγματικά καλή βαθιά αναπνοή. Να πάμε στο Και εδώ. Ναι, θα μπορούσατε ακόμα να είστε -δεν ήταν θαυμάσια η ενέργεια; Ω! Ω! Σκοπεύω να την εμφιαλώσω και να την πουλάω ,θα το ονομάσω ‘Makyo Κάτι … Μια όμορφη ενέργεια και μπορείτε ακόμα να τη νιώσετε, να την κρατήσετε. Δεν χρειάζεται να την αφήσετε, γιατί είστε Μάστερς, αληθινοί Μάστερς.

Μόνο ένας Μάστερ μπορεί να πάει πίσω και να επισκεφτεί τον εαυτό του παιδί. Μόνο ένας Μάστερ. Συνειδητοποιείτε ότι εσείς εδώ στο 2019 μόλις πήγατε πίσω  και κάνατε αυτό που κάνει ο Μάστερ. Θυμάστε να λέω ότι ο Μάστερ μπαίνει και φέρνει τη σοφία σε όλα. Αυτό κάνατε μόλις τώρα. Μόλις εκτελέσατε την πρώτη σας συνειδητή πράξη του Μάστερ, φέρνοντας τη σοφία σε όλα όσα έχουν οδηγήσει στο τώρα, πηγαίνοντας πίσω στην εποχή που ήσασταν λίγων ετών. Αυτό είναι. Είναι τόσο απλό. Πάτε πίσω “Χέι, σ’ αγαπώ. Τα πράγματα θα λυθούν τέλεια. Καταπληκτικά.” Οκέι, ας προχωρήσουμε.

Η Σοφία των Σώμπρα

Πίσω από σας έρχονται πολλοί άνθρωποι που αρχίζουν να αφυπνίζονται στον πλανήτη. Πολλοί, περισσότεροι από ποτέ. Υπάρχει λιγότερη θρησκεία από ποτέ, πράγμα που είναι καλό, γιατί έτσι δεν θα απορροφηθούν μέσα της. Και πραγματικά δεν είμαι εναντίον της εκκλησίας. Έ, ναι, στην πραγματικότητα είμαι (λίγα γέλια). Εντάξει. Όχι, μπορεί να είναι παγίδα. Είναι σαν την παγίδα της κολοκύθας, ξέρετε, απλά επειδή δεν είστε πια εξαρτημένοι από τις κολοκύθες. Είναι το ίδιο με τη θρησκεία. Πας στην εκκλησία και νομίζεις “Οκέι, είμαι πνευματική ύπαρξη.” Όχι δεν είσαι. Είσαι αρκετά ανόητος για να πηγαίνεις στην εκκλησία, αλλά δεν είσαι  πνευματική ύπαρξη (λίγα γέλια). Είσαι τόσο αδαής ώστε πιστεύεις τις σαχλαμάρες που βγάζουν προς τα έξω. Όχι, πραγματικά, είσαι χαζός. Τέλος πάντων, απλά εκφράζω τα αισθήματα μου.

Λοιπόν, υπάρχει μια ολόκληρη ομάδα που έρχεται μετά από σας και φαίνεται, γιατί ο πλανήτης γίνεται πιο αβέβαιος κι αυτό στην πραγματικότητα οδηγεί περισσότερους ανθρώπους σε σημείο που σχεδόν ωθούνται στην αφύπνιση. Τα πράγματα είναι τόσο μπερδεμένα και χαοτικά ώστε αυτό κάπως δίνει το έναυσμα μέσα τους για τον Καρπό του Ρόδου. Θυμάστε τον Καρπό του Ρόδου από τον Τοβία; Είναι η έξοδος. Είναι η καταπακτή. Είναι το “Ω, ναι, σωστά. Εμφύτευσα κάτι στο τοπίο της πραγματικότητας μου. Όταν θα ήταν καιρός, τότε θα εμφανιζόταν και θα με οδηγούσε έξω από αυτή την τρέλα, που έρχεται στην τελευταία μου Έτσι, πολλοί άνθρωποι που αφυπνίζονται τώρα, μόλις αρχίζουν, και πραγματικά μερικοί από τους άλλους Αναληφθέντες Δασκάλους έχουν βγει να στρατολογήσουν κατά κάποιον τρόπο για τις ομάδες τους. Ξέρετε, “Είμαστε ιδανικοί για την αφύπνιση κι έχουμε όλες τις απαντήσεις και τα πάντα.” Τέλος πάντων.

Όμως αυτό που θέλω να κάνω, θέλω να δημιουργήσω ένα μήνυμα για εκείνους που  φτάνουν στην αφύπνιση. Ξέρετε, έχουν ένα ταξίδι μπροστά τους. Είναι κάπως σαν αυτό το παιδάκι από τη μεράμπ που μόλις κάναμε. Είναι όλοι ενθουσιασμένοι “Αφύπνιση, ω, δεν είναι εκπληκτικό; Και είμαι πραγματικά ιδιαίτερος τώρα γιατί αφυπνίζομαι” όμως από κάτω, κάπως σαν κι εσάς, αισθάνεστε ότι “Ωω, αφυπνίζομαι, αλλά υπάρχει αυτό το μεγάλο τέρας εκεί έξω, που θα κάνω ότι αγνοώ. Απλά θα παραμείνω ενθουσιασμένος.” Έτσι περίπου θα είναι κι αυτοί, προχωρώντας στην αφύπνιση, όμως γνωρίζοντας “Ωω! Υπάρχει κι εδώ κάτι που απλά είναι λίγο ανησυχητικό. Δεν είμαι και τόσο σίγουρος γι’ αυτό.”

Αυτό που πρόκειται να κάνω είναι – αρχίζοντας εδώ σήμερα, αυτό είναι το σημείο εκκίνησης- θέλω να αφήσετε κάποια μηνύματα γι’ αυτούς και θα κάνουμε μερικά σήμερα. Θα συνεχίσουμε, θα κάνουμε μερικά στη Χαβάη, μερικά σε άλλα μέρη. Θα έρχεστε πάνω μπροστά και θα δίνετε ένα μήνυμα. Θα γίνει εθελοντικά. Αλλά αν δεν υπάρξουν εθελοντές, η Λίντα ευχαρίστως θα βρει αυτή την πτυχή του εθελοντή μέσα σας (λίγα γέλια).

ΛΙΝΤΑ: Έχω εθελοντές εδώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ορίστε μερικές οδηγίες γι’ αυτό. Ορίστε μερικές οδηγίες γι’ αυτό. Όχι, μη διαλέξεις κανέναν ακόμα. Πρώτα πρώτα, πρόκειται αληθινά να το μετατρέψουμε σε μηνύματα από τους Μάστερς, για αφυπνιζόμενους ανθρώπους. Οκέι; Κάντε το περιεκτικό. Ένας Μάστερ δεν μιλάει ασταμάτητα για όλα του τα βάσανα και τις συμφορές. Ένας Μάστερ ξέρει πώς να διανθίσει μια ιστορία για να την κάνει ενδιαφέρουσα. Και μερικοί άνθρωποι λένε “Λοιπόν, όχι, αυτό δεν είναι η αλήθεια.” Ναι, είναι! Είναι ένας τρόπος να κοιτάμε την αλήθεια. Την θέλετε ανιαρή και βαρετή ή τη θέλετε με λίγη διακόσμηση, λίγη ζωντάνια; Αν σκοπεύετε να πείτε μια ιστορία.

Θα σας ζητήσω απλά να αφήσετε ένα πράγμα, ένα μήνυμα που έχετε για εκείνους που φτάνουν στην αφύπνιση. Τι θα τους λέγατε; Τι θα τους λέγατε; Κάντε το σαν μάστερ. Μην κοιτάζετε εμένα στη διάρκεια αυτής της συζήτησης. Θα έρθετε εδώ πάνω σ’ αυτή την καρέκλα και η Λίντα θέλει να σας πω οπωσδήποτε, να μην κρατάτε το μικρόφωνο εδώ κάτω .Θα καταγράψει το γουργουρητό στο στομάχι σας κι όλη σας τη νευρικότητα στην ενέργεια της ηχογράφησης. Μην το  κρατάτε εκεί κάτω. Να το κρατήσετε έτσι, σαν Μάστερ. Σαν Μάστερ. Να μιλάτε στο μικρόφωνο. Ένας Μάστερ δεν χρειάζεται να φωνάζει και να κραυγάζει, αλλά εκφράζει αρκετά ώστε να ακουστούν από τους άλλους. Μην μουρμουρίζετε μέσα στο μικρόφωνο έτσι, γιατί … (ο Αντάμους μουρμουρίζει)

Και η Λίντα λέει “Προσέχουμε το σκαλί όταν ανεβαίνουμε. Μην το κάνετε αυτό στο σπίτι. Είναι επικίνδυνο” κι όλα τα σχετικά. Αυτοί που τα κάνουν είναι επαγγελματίες Όταν ανεβείτε εδώ πάνω καθίστε στην καρέκλα. Μην μιλήσετε σε μένα. Μιλήστε στο κοινό εδώ. Έτσι, θα ζητήσω να αυξηθεί λίγο ο φωτισμός, ώστε να μπορούν να βλέπουν, πράγμα που δεν μπορεί να κάνει ο Κώλντρε. Μιλήστε στο κοινό. Να είστε σύντομοι και περιεκτικοί. Είναι το μήνυμα σας. Αυτό θα καταγραφεί στην ιστορία και πρόκειται να το παρακολουθήσουμε στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων ένα από τα επόμενα βράδια.

Άρα, να είστε σύντομοι και περιεκτικοί. Τι θέλετε να μοιραστείτε; Τι θέλετε να μοιραστείτε μαζί τους; Και πραγματικά, για να προσθέσω κάτι στο όλο σκηνικό, ότι δίνουμε παίρνουμε, γι’ αυτό θα ζητήσω από την Ταντ να είναι κάτι σαν  χρονομετρητής. Αν κάποιος αρχίσει να μακρηγορεί, απλά κάνε “Χμ-χμ-χμ! Χμ-χμ-χμ!” Ότι δίνεις παίρνεις. Σου το έχουν κάνει αυτό.
ΤΑΝΤ: Το ξέρεις, ναι!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι! Άρα τώρα έχεις την ευκαιρία να το κάνεις (λίγα γέλια). Σου το έχουν κάνει, τώρα μπορείς να το κάνεις εσύ. Έτσι, σιγουρέψου ότι είναι σύντομοι, διαφορετικά θα ακούσετε αυτό “Χμ-χμ-χμ! Χμ-χμ-χμ!”

ΛΙΝΤΑ: Τι θα είναι σύντομο;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ε, ξέρεις, μερικά λεπτά. Ένα δυο λεπτά ή λιγότερο. Θα μπορούσε απλά  να είναι μια πραγματικά σύντομη δήλωση και τέλος. Θα προχωρήσουμε στον επόμενο.

Έτσι, πριν το κάνουμε ας πάρουμε όλοι μια βαθιά αναπνοή και μπορείτε να κλείσετε τα μάτια σας ή ότι θέλετε. Ποιο μήνυμα έχετε; Και για όλους εσάς που παρακολουθείτε το ίδιο, γιατί μπορεί να βρεθείτε εδώ πάνω σύντομα.

Πρόκειται να φτιάξουμε ένα βίντεο. Υποθέτω ότι τα βιβλία δεν είναι της μόδας αυτή την εποχή. Κανονικά θα έλεγα ας γράψουμε ένα βιβλίο, αλλά αυτό παίρνει πολύ χρόνο, χμ, έτσι πρόκειται να κάνουμε ένα βίντεο, “Μηνύματα από τους Μάστερ” με υπότιτλο “Στους πρόσφατα αφυπνισμένους ανθρώπους.”

 Μηνύματα από τους Μάστερς.

Έτσι, τι θα μοιραζόσαστε μαζί τους για το ταξίδι; Ποιες συμβουλές θα είχατε να τους δώσετε για την πορεία προς την Πραγμάτωση; Πώς το φιλτράρετε αυτό, κρατώντας το σαφές και σύντομο;

Ποιο μήνυμα θα θέλατε να μοιραστείτε; Κι αυτό είναι ένα αληθινό δώρο σ’ αυτούς. Δεν ξέρω πόσους θα καταλήξουμε να βάλουμε σ’ αυτό το βίντεο και μετά μπορούμε να το κάνουμε βιβλίο. Ε, καλή ιδέα αυτή. Θα το κάνουμε βιβλίο μετά. Δεν ξέρω πόσους θα καταλήξουμε να βάλουμε, αλλά πιθανόν θα το κάνουμε περιστασιακά για ένα χρόνο και τη σωστή στιγμή θα το κυκλοφορήσουμε, θα το προβάλουμε.

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή. Ποιο μήνυμα έχετε για εκείνους που φτάνουν μόλις  τώρα στην αφύπνιση τους;
Οκέι, λοιπόν, αγαπητή Λίντα, εθελοντές να σηκώσουν χέρια.

ΛΙΝΤΑ: Έχει σηκώσει χέρι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, έχουμε ήδη.

ΛΙΝΤΑ: Το χέρι του είναι ήδη σηκωμένο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι, σήκωμα του χεριού κι αν δεν υπάρξουν χέρια τότε θα βρούμε μερικά. Καλά.

ΣΑΡΤ: Γειά σας, Σώμπρα!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κάθισε σε παρακαλώ.

ΣΑΡΤ: Πώς είμαστε σήμερα; Χαίρομαι που σας βλέπω. Χαίρομαι που είμαι εδώ μαζί σας. Το δικό μου σπουδαιότερο πράγμα που έχω να πω στους καινούριους ανθρώπους που έρχονται είναι, να μην πιστεύετε τις βλακείες που προσπαθούν να σας πουν άλλοι άνθρωποι. Μείνετε πιστοί στον εαυτό σας. Θα είστε πολύ καλύτερα και η ζωή θα είναι λίγο πιο εύκολη για σας. Μου αρέσει να συναντιέμαι μ’ αυτή την ομάδα. Αν επιλέξετε να έρθετε στην παρέα μας, θα έχετε πολύ καλύτερη ζωή (γέλια). Ίσως. Κάντε παρέα μαζί μας, αγαπάτε ο ένας τον άλλο κι απολαύστε τις τελευταίες φάσεις της ζωής σας εδώ. Απολαύστε οτιδήποτε μπορείτε εδώ. Ευχαριστώ. Και πάρτε όλα τα δώρα που μπορείτε να πάρετε (κι άλλα γέλια).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ (χειροκροτήματα). Παρακαλώ. Κάποιος έπρεπε να σπάσει τον πάγο σ’ αυτό. Τώρα, μπορεί να αναρωτιέστε “Τι θα σκεφτούν αυτοί οι άνθρωποι με τον Άη-Βασίλη καθισμένο εκεί με αυτό το μήνυμα;” (γέλια για τη στολή του Σαρτ) Όμως έχω ένα τρόπο να το χειριστώ αυτό.

ΑΛΑΓΙΑ: Ήθελα να το πω αυτό πολύ καιρό. Είμαι η Αλάγια, Heili nahe, Rolena, Μάστερ της ενεργειακής συνείδησης, με άνεση και χάρη κι έζησα μια φοβερή ζωή. Θα σύστηνα στους καινούριους να έχουν απόθεμα από χαρτομάντιλα, γιατί πέφτει πολύ κλάμα. Κάνω πολλά μπάνια κι απλά κλαίω. Νιώθω ότι γεμίζω τη μπανιέρα με τα δάκρυα μου μερικές φορές, εξαιτίας αυτών που νιώθω. Θα σύστηνα να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας. Εγώ έζησα πολλά κεφάλαια σε μια ζωή.
(παύση)
Έζησα πολλά και πολλά θα έρθουν κι απλά να επιτρέψω να ξεδιπλωθούν. Να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας. Heili nahe στα Χαβανέζικα σημαίνει αλήθεια, σημαίνει εμπιστοσύνη. Εμπιστεύσου τον Εαυτό. Εμπιστεύσου τον Εαυτό. Το καλύτερο, το πιο σημαντικό άτομο, ο καλύτερος φίλος που μπορείς να έχεις είναι ο Εαυτός. Εμπιστεύσου τον εαυτό σου. Ευχαριστώ. Mahalo (χειροκρότημα).

ΤΖΟΥΛΙ: Ότι κι αν γίνει, συνεχίστε την πορεία. Συνεχίστε να περπατάτε κι αυτό είναι. Θα φτάσετε. Και θα φτάσετε εκεί για σας! (χειροκρότημα).

ΛΟΥΚΡΕΣΙΑ: Χαίρετε. Λοιπόν, μια μέρα απλά ξυπνάς και σκέφτεσαι “Υπάρχει κάτι περισσότερο; Τι συμβαίνει;” Και μετά συνειδητοποιείς ότι αυτό είναι κάτι  περισσότερο. Κι έπειτα βάζεις τον εαυτό σου στο δράμα που συμβαίνει, σαν να υποφέρεις κι απλά νιώθεις ότι δεν σε καταλαβαίνουν οι άλλοι και μετά αρχίζεις να ψάχνεις και να αναζητάς περισσότερες πληροφορίες. Και μετά ξαφνικά συνειδητοποιείς ,ότι όλη σου τη ζωή ήσουν αυτό που έψαχνες και βρίσκεις λίγο χιούμορ σ’ αυτά που συνέβησαν, γιατί πας πίσω κι έπειτα συνειδητοποιείς ότι αυτό το μεγάλο δράμα από το οποίο ξεκίνησες, δεν ήταν τόσο μεγάλη υπόθεση, ότι πέθαινες για το τίποτα. Έτσι μετά βάζεις τον εαυτό σου σε τέτοια θέση ώστε να πεις “Πρέπει να βρω το χιούμορ σε ότι μου συμβαίνει αυτή τη στιγμή” και να το απολαύσεις και να γελάσεις με αυτό. Κι έτσι ζω τη ζωή μου, χορεύοντας και γελώντας. Έτσι, απολαύστε το δρόμο, γιατί δεν είναι εύκολος (αυτή γελάει). Ευχαριστώ (χειροκρότημα).

ΒΑΝΕΣΣΑ: Τώρα μου κόπηκε η μιλιά. Αυτό που μου ήρθε ήταν, ότι ο πρωταρχικός σας ρόλος σ’ αυτή τη ζωή σαν νεοαφυπνισμένοι άνθρωποι είναι, να αποκαλύψετε την αγάπη του Εαυτού που βρίσκεται μέσα σας, που ήταν πάντα εκεί και θα συνεχίσει να είναι εκεί, κι αυτή η αγάπη θα σας συντηρεί στις καλές εποχές -ναι, υπάρχουν μερικές – και στις δύσκολες εποχές. Αλλά θα το κάνει. Απλά αγαπάτε τον εαυτό σας. Ευχαριστώ (χειροκρότημα).

ΜΕΡΙ ΣΟΥ: Υπάρχει η παροιμία ότι το ποτήρι είναι είτε μισογεμάτο είτε μισοάδειο και προσπαθούμε να κάνουμε το ποτήρι μισογεμάτο συνέχεια, με άλλα λόγια, [αυτή είναι] η θετική προοπτική. Εγώ, αντίθετα, δεν ήμουν ευχαριστημένη που το  ποτήρι ήτανμισογεμάτο. Πρέπει να το κάνω εντελώς γεμάτο. Έτσι βρίσκω ότι έχω περάσει την περισσότερη ζωή μου κρίνοντας κάθε γεγονός που μου συνέβη είτε καλό είτε κακό. Κάπου στην πορεία, ανέπτυξα τη φιλοσοφία, ότι αν κάτι κακό μου συνέβαινε, κάτι καλό θα ήταν αποτέλεσμα του κακού που συνέβη κι εγώ το αναζητούσα. Θα έλεγα ότι έχασα τη μισή μου ζωή εξαιτίας αυτού. Τις προάλλες ξύπνησα φοβισμένη. Δεν γνωρίζω το γιατί κι απλά έμεινα ξαπλωμένη και είπα “Θα απολαύσω αυτό το αίσθημα φόβου.” Δηλαδή, δεν ήταν εκπληκτικό αυτό; Δεν έχω ιδέα γιατί ήμουν φοβισμένη. Θυμός. Αυτό πραγματικά σε βάζει σε κίνηση και είναι σαν να απολαμβάνω αυτή την ενέργεια του θυμού. Έτσι, “Νιώστε ότι νιώθετε χωρίς να κρίνετε” θα ήταν η οπτική μου. Ευχαριστώ (χειροκρότημα).

ΤΖΟΕΠ: Υπάρχουν κι άντρες εκεί έξω (λίγα γέλια). Δεν πρόκειται να συναντήσετε πολλούς απ’ αυτούς, κυρίως γυναίκες σ’ αυτό το ταξίδι, όμως υπάρχουν μερικοί από μας. Και το ταξίδι δεν είναι τόσο διαφορετικό. Απλά να ξέρετε ότι ήδη χαράξατε το μονοπάτι και φυτέψατε τους κρυστάλλους κατά μήκος της διαδρομής. Θα συναντήσετε τα σωστά άτομα. Θα χρειαστεί να βρεθείτε σε καταστάσεις που χρειάζεται να βρεθείτε. Απλά συνεχίστε να αναπνέετε. Κάποιες φορές θα νιώσετε χαμένοι, δεν ξέρετε πού να στραφείτε. Απλά συνεχίστε να αναπνέετε … (παύση) και να ξέρετε ότι θα είστε οκέι. Ευχαριστώ (χειροκρότημα).

ΣΩΜΠΡΑ 1 (άνδρας): Είμαι στους Σώμπρα, σ’ αυτή την οργάνωση πέντε χρόνια. Απλά μένω εδώ, δεν έχει κανόνες, συμφωνίες, συμβόλαιο. Είμαι ελεύθερος. Είμαι ελεύθερος. Θα μιλήσω στη γλώσσα μου.
(συνεχίζει στα Ισπανικά)

ΛΕΣΛΙ: Έχω μια πολύ απλή ιδέα να μοιραστώ, όμως αν μπορείτε να την κρατήσετε στην καρδιά σας, θα αλλάξει τη ζωή σας και είναι ότι δεν έχετε κάνει ποτέ κανένα λάθος, ποτέ. Άσχετα από το τι νομίζετε, άσχετα από το τι πιστεύετε, άσχετα από το τι νιώθετε. Δεν έχετε κάνει ποτέ κανένα λάθος (χειροκρότημα).

ΤΖΟΑΝΝ: Γειά σε όλους. Η καρδιά μου είναι γεμάτη αγάπη αυτή τη στιγμή. Το μήνυμα μου σε σας είναι μην στενοχωριέστε για τα μικροπράγματα. Μην το κάνετε. Όλα θα λυθούν μόνα τους. Δεν αστειεύομαι. Και ξέρω ότι πιστεύετε ότι ο πλανήτης πάει στα σκουπίδια, αλλά έχει πολλή πλάκα εκεί έξω. Απλά διασκεδάστε. Ξεφαντώστε κάθε μέρα όταν σηκώνεστε από το κρεβάτι, ασχέτως ποιος είναι εκεί κοντά. Ποιος νοιάζεται τι σκέφτονται οι άνθρωποι; Διασκεδάστε. Εντάξει; Σας αγαπώ όλους (χειροκρότημα).

ΣΑΝΓΚ: Λοιπόν, θα σας έλεγα, πρώτα πρώτα, σταματήστε, γυρίστε, τρέξτε (λίγα γέλια), αλλά πιθανόν δεν θα με ακούσετε. Λοιπόν, είναι οκέι. Προσπαθήστε να απολαύσετε τη ζωή όσο γίνεται περισσότερο, γιατί αν πραγματικά επιλέξετε αυτό το μονοπάτι, θα σας συμβούν πράγματα με την έννοια, ότι ίσως από την δική σας  προοπτική του τώρα δεν θα τα καταλαβαίνατε ή θα βρίσκατε ότι αν πραγματικά ξέρατε αυτό που θα σας συνέβαινε, σίγουρα θα λέγατε όχι. Όμως απλά επιτρέψτε στον εαυτό σας κι εμπιστευθείτε να ανοιχτείτε σε διαφορετικές πιθανότητες. Ακόμα κι όταν συμβαίνουν άσχημα πράγματα, υπάρχει σοφία μέσα τους που μπορεί να βρεθεί. Ακόμα κι αν χρειαζόταν να παλέψετε με μια αρκούδα που σας έσπασε το πόδι, για να σώσετε δυο παιδιά, πάλι θα ήσασταν οκέι στο τέλος, πράγμα που συνέβη σε μένα, με την ευκαιρία (λίγα γέλια και χειροκρότημα).

ΣΕΣΙΛΙΑ: Γειά σε όλους. Πρώτα πρώτα, είναι πραγματικά καταπληκτικό που είμαι με καθέναν από σας. Αυτό που έχω να πω είναι να εμπιστεύεστε τους εαυτούς σας και να το κάνετε να αξίζει. Επίσης, στην πορεία γίνεται πιο ενδιαφέρον. Γι’ αυτό κρατηθείτε και είναι καταπληκτικό που συμμετέχω σ’ αυτό και σας ευχαριστώ. Ευχαριστώ (χειροκρότημα).

ΣΙΛΒΙΑ: Γειά σε όλους. Θα ήθελα να πω ότι δεν είναι εύκολο μονοπάτι αλλά δεν είναικαι δύσκολο, γιατί επίσης μπορείτε να συνειδητοποιήσετε ότι υπάρχουν πολλές στιγμές ευγνωμοσύνης με τον εαυτό σας. Ακόμα κι αν οι άνθρωποι νομίζουν ότι είστε τρελοί, ακόμα κι αν ίσως δεν το ξέρετε τώρα, θα το πιστέψετε επίσης, αλλά δεν είστε. Γι’ αυτό μείνετε εκεί. Συνεχίστε την πορεία γιατί στο τέλος υπάρχει εκπλήρωση. Πρόκειται να νιώσετε πλήρεις, σαν να ψάχνατε για κάποιον έξω από σας, ίσως κάποιον σαν άγγελο. Αλλά θα ανακαλύψετε ότι εσείς είστε ο άγγελος και είστε εκείνος που ψάχνατε. Έτσι οι άνθρωποι πρόκειται να σας πουν πολλά πράγματα. Απλά να χαμογελάτε -είναι δύσκολο, πιστέψτε με, είναι δύσκολο – και να είστε με την αλήθεια σας. Αυτά (χειροκρότημα).

ΚΡΙΣΤΙΝΑ: Γειά σε όλους. Εγώ Είμαι αυτό που Είμαι η Κριστίνα και θέλω καθένας από σας τους Μάστερς να πάρει μια βαθιά αναπνοή στο άπειρο που είσαστε, γιατί αυτό είναι το πιο απίστευτο ταξίδι που κάνετε τώρα. Έχετε αφυπνιστεί και τι κάνετε; Στην πραγματικότητα μαθαίνετε. Κατανοείτε ποιοι είστε και με αυτό κατανοείτε πώς εσείς σαν άπειρο βρίσκεστε στην υλική πραγματικότητα και να πηγαίνετε πιο πέρα, να έχετε απίστευτα όνειρα και να εκδηλώνετε αυτό το απίστευτο βασίλειο του πάθους σας για να ζείτε στον υλικό κόσμο και πραγματικά να το κάνετε αυτό. Κι αυτό είναι το μονοπάτι προς την Πραγμάτωση και ποτέ μη πείτε “Δεν ξέρω” (λίγα γέλια). Έτσι είναι. Σας ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ (χειροκρότημα).

ΕΜΠΙΑ: Χαίρετε. Λοιπόν, το 1979 παρακολούθησα μια διδασκαλία από την Ινδική παράδοση που έλεγε “Ο Θεός ζει μέσα σου, είναι εσύ. Πήγαινε να το βιώσεις. Πήγαινε να βρεις τι σημαίνει αυτό.” Κι αυτή η εμπειρία με τον Αντάμους ήταν σαν οδηγός για μένα για να μπορέσω πραγματικά να το βιώσω κι αυτές οι τελευταίες συζητήσεις για την ενέργεια το έχουν μόλις ξεσκεπάσει όλο αυτό. Σας ευχαριστώ πολύ (χειροκρότημα).

ΛΙΝΤΑ: Το ήξερα.

ΣΩΜΠΡΑ 1(γυναίκα): Είμαι η πιο ντροπαλή

ΛΙΝΤΑ: Ω, τότε θα τα πας καλά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Α, σ’ αυτούς πάντα πρέπει να έχουμε το νου μας όταν παίρνετε το μικρόφωνο.

ΣΩΜΠΡΑ 1: Χαίρετε. Υποθέτω ότι αυτό που σκεφτόμουν να πω είναι απλά να έχετε επίγνωση. Η επίγνωση έρχεται με την καλοσύνη και με το να μπορείς απλά να ζεις τη στιγμή, να αποδέχεσαι όλα, όλους τους ανθρώπους. Ήμουν στο Μεξικό για πολλούς μήνες, κι ένιωθα ότι απλά ήθελα να έχω επίγνωση, να είμαι ανοιχτή και παρούσα. Απλά παρουσία. Και νομίζω ότι αυτό είναι μέρος του –στην πραγματικότητα το καλύτερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να είστε παρόντες για τους ανθρώπους. Σας ευχαριστώ. Τρέμω (χειροκρότημα).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: (στην Ταντ) Ξεκίνα (ο Αντάμους ψιθυρίζει κάτι στο αυτί της Λίντα). Της είπα ότι την αγαπάω.

ΤΑΝΤ: Γειά (κάποιος λέει ‘Αυτή το σκάει’ και γέλια του κοινού).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: (γελώντας) Άρχισε πάλι.

ΤΑΝΤ: Γειά σε όλους. Έχω να πω ένα δυο πράγματα. Το ένα είναι ότι όταν ξέρεις ότι είσαι σ’ αυτό το μονοπάτι, πράγμα που οι περισσότεροι από μας δεν ήξεραν τότε, έτσι έχεις ένα σπουδαίο προβάδισμα, πιστεύω, μπορώντας όταν σε χτυπούν, όταν πέφτεις κάτω, όταν σε πατάνε, απλά να επιτρέπεις. Είναι οκέι. Είσαι στον πάτο και στα κατακάθια των σκουπιδιών κι απλά τραβάς έξω τον εαυτό σου και είναι οκέι. “Επιτρέπω.” Και συνεχίζεις την πορεία. Απλά να ξέρεις ότι είναι μέρος αυτού του υπέροχου, φρικιαστικού, διασκεδαστικού, θλιβερού, αστείου ταξιδιού της Πραγμάτωσης (χειροκρότημα).

ΜΑΡΚ: Μπορείτε να παλεύετε, μπορείτε να σκέφτεστε, λες και δεν το πιστεύετε. Το μυαλό σας τρέχει με απίστευτες ταχύτητες, αλλά χαλαρώστε. Επιτρέψτε (χειροκρότημα)

 ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τελευταία ειδοποίηση. Κανένας άλλος; Τελευταία ειδοποίηση.

ΛΙΝΤΑ: Μπορείς να ανέβεις πάνω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, παρακαλώ. Αυτή είναι η σόου μπίζνες

ΣΩΜΠΡΑ 2(γυναίκα): Σταματήστε να τα παίρνετε όλα τόσο σοβαρά (αυτή γελάει και χειροκρότημα).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Κανένας άλλος προτού κλείσουμε αυτό το κομμάτι; Κανένας άλλος; Ωραία. Ωραία.

ΣΑΡΤ: Ο Κρας!

ΛΙΝΤΑ: Περίμενε, περίμενε. Έχω έναν εδώ επίσης.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκέι. Ναι.

ΝΤΕΙΒ (Κρας): Αυτή είναι η εκδοχή των ‘Σημειώσεων του Κλιφ’. Περί τίνος πρόκειται; Εμπειρία κι επέκταση χωρίς κρίση. Αυτό είναι. Ευχαριστώ (χειροκρότημα).

ΧΕΝΡΙΕΤ: Θα πω, αφού μίλησα στον πεντάχρονο εαυτό μου, σας αγαπούν και δεν είστε μόνοι. Σας αγκαλιάζει ο άχρονος, άπειρος Εαυτός σας. Σας αγαπά και ποτέ, ποτέ δεν θα είστε μόνοι (χειροκρότημα).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία, και ευχαριστώ όλους που συμμετείχαν κι όλους τους υπόλοιπους που δώσατε την ενέργεια σας σ’ αυτό. Πρόκειται να κάνουμε κι άλλο. Θα συγκεντρώσουμε κάτι που θα είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον και που θα κυκλοφορήσουμε την κατάλληλη στιγμή για εκείνους που φτάνουν στην αφύπνιση. Και το κάνουν. Υπάρχουν πολλοί. Πολλοί, πολλοί απ’ αυτούς κι αυτό είναι μεγάλο μέρος του σημαντικού λόγου που βρίσκεστε εδώ.

Ανησυχούσα λίγο όταν σκεφτόμουν να κάνω αυτό το κομμάτι σήμερα. Είναι λίγο διαφορετικό απ’ ότι κάνουμε κανονικά. Ανησυχούσα ότι θα είχαμε την ομιλία των Όσκαρ “Πρώτα θα ήθελα να ευχαριστήσω τη μητέρα μου και τον πατέρα μου και …” και μετά να περάσουμε στον κατάλογο “Και, φυσικά, τον Αντάμους …” και ξέρετε, αλλά δεν το είχαμε αυτό. Έπειτα ανησυχούσα ότι θα είχαμε πολλή παπαγαλία, δηλαδή ότι απλά θα πετάγατε κλισέ που έχετε ακούσει. Όμως στην πραγματικότητα, δεν είχαμε πολλά απ’ αυτά. Αυτό που ένιωσα εδώ να βγαίνει από σας ήταν πολύ εγκάρδιο, αληθινό, αληθινά πράγματα που νιώθατε εδώ μέσα. Κι όσοι από σας ήρθατε μπροστά, πάνω, πρώτα πρώτα, θα εκπλαγείτε πόσο καλοί δείχνετε στο βίντεο (λίγα γέλια). Όχι, πραγματικά. Θα κοιτάξετε και θα κάνετε “Αυτή/ός ήμουν εγώ” (κι άλλα γέλια). Όχι, πραγματικά δείχνετε καλοί στο βίντεο. Ναι, ναι (ο Αντάμους γελάει). Έτσι.

Δεύτερον, ξέρω ότι σχεδόν όλοι σας σκεφτήκατε “Ω! Αυτό που είπα ήταν τόσο ανόητο”, ή “Δεν θυμάμαι τι είπα”. Θα συνειδητοποιήσετε αργότερα, ότι δεν ακούστηκε ανόητο και δεν ήταν μόνο τα λόγια, αλλά πραγματικά βάλατε την ενέργεια σας σ’ αυτό, την καρδιά σας σ’ αυτό κι αυτό είναι που κάνει τη μεγαλύτερη διαφορά απ’ οτιδήποτε.

Έτσι, με αυτά θα συνεχίσουμε – καθώς θα γυρίζουμε τον κόσμο την επόμενη χρονιά θα συνεχίσουμε με περισσότερα απ’ αυτά – αλλά το γειώνουμε εδώ. Το ξεκινάμε εδώ.

Μεράμπ
Ωραία. Βαθιά αναπνοή κι ας προχωρήσουμε στην τελευταία μας μεράμπ. Ξέρω ότι μερικοί από σας απλά θέλουν να πάνε στα ποτά και στο φαγητό τώρα, αλλά ας τελειώσουμε αυτή τη χρονιά των Shoud μαζί, ας την τελειώσουμε με αυτή την μεράμπ. Ας βάλουμε λίγη μουσική, παρακαλώ.
(αρχίζει η μουσική

Θέλω να σκεφτείτε επίσης κάνοντας αυτό, εκείνοι από σας που ήρθαν μπροστά ή αν το σκεφτόσασταν – πολλοί από σας σκέφτηκαν “Τι θα έλεγα αν πήγαινα εκεί πάνω;” -πραγματικά, είναι δευτερεύον να το πείτε για εκείνους που αφυπνίζονται. Το είπατε στον εαυτό σας. Πραγματικά το είπατε στον εαυτό σας. Θυμηθείτε τα λόγια σας. Ακολουθείστε τις συμβουλές σας.Απλά επιτρέψτε. Είναι ένα σπουδαίο -ξέρετε, αν το φιλτράρετε όλο αυτό, είναι το επιτρέπω. Χαλαρώστε στην Πραγμάτωση σας. Πρόκειται να συμβεί. Μόλις πετύχετε την αφύπνιση, χαλαρώνετε στην Πραγμάτωση σας. Δεν το κάνει ο άνθρωπος, δεν χρειάζεται να το κάνει. Ούτε καν ο άνθρωπος που απαραίτητα πραγματικά θέλει να το κάνει, αλλά τώρα μπορείτε να χαλαρώσετε με αυτό.

Το περάσατε πραγματικά δύσκολα. Πραγματικά, το περάσατε δύσκολα. Εκείνοι που θα έρθουν μετά από σας δεν θα το περάσουν τόσο δύσκολα.

Πήγατε στα άκρα των άκρων του εαυτού σας, στα όρια του μυαλού και στα όρια αυτού που πιστεύατε ότι μπορούσατε πιθανόν να αντέξετε.

 Τόσες πολλές πλευρές της ζωής σας διαλύθηκαν εντελώς. Σχέσεις, δουλειές. Σε πολλούς από σας επηρεάστηκε η υγεία σας.

Αλλά μετά ο εσωτερικός σας κόσμος, πώς αναποδογύρισε το μέσα έξω, τα πάνω κάτω κι όπως είπε ο Μαρκ, το αδιάκοπο μυαλό. Το μυαλό απλά να αναταράζεται με σκουπίδια όλο και περισσότερα σκουπίδια κι έπειτα κι άλλα σκουπίδια. Το μυαλό  να αναταράζεται διαρκώς και σχεδόν να μην μπορείτε να το κλείσετε. Μοιάζει να έχει αποκτήσει δική του ζωή και να μην σταματά ποτέ. Όμως μετά το κάνει. Μετά απλά ησυχάζει.

 Μετά απλά ησυχάζει. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει εξαντληθεί.

Ίσως έχει νιώσει κάτι. Ίσως έχει νιώσει τον Εαυτό σε πραγμάτωση από το μέλλον, ο οποίος στην πραγματικότητα είναι εδώ. Ίσως ένιωσε ότι η Πραγμάτωση έρχεται. Και μετά απλά ησυχάζει.

Ω, υπάρχουν φορές, ω, που απλά εύχεστε να μπορούσατε να διαλύσετε το μυαλό. Να σταματήσετε όλες αυτές τις σκέψεις, τις ανησυχίες. Είναι σχεδόν παθολογικό, εθιστικό. Όλο αυτό το κουβεντολόι, ξεθάβοντας αναμνήσεις από το παρελθόν, όλα τα φαντάσματα. Και το μυαλό συνεχίζει να πολεμάει όλα αυτά τα πράγματα και  προσπαθώντας να καταλάβει, γίνεται όλο και πιο εμμονικό.

 Και μετά όλα ησυχάζουν. Όχι επειδή εσείς προσπαθείτε να το κάνετε να ησυχάσει, όχι επειδή το μυαλό σας προσπαθεί να ησυχάσει. Το μυαλό δεν θα ήξερε πώς να το κάνει αυτό. Απλά ησυχάζει.
Είναι κάπως σαν θαύμα, μαγεία στην ατμόσφαιρα.

 Τόσοι πολλοί από σας πρόκειται να φτάσουν εκεί το έτος 2020.

 Το 2020, η χρονιά της όρασης, της τέλειας όρασης, της τέλειας ισορροπίας, της  αρμονίας, της συμμετρίας. Κι επαναλαμβάνω, όχι επειδή είναι το έτος 2020. Εγώ πραγματικά το βλέπω αντίστροφα. Εσείς κάνατε το έτος 2020. Δεν σας έκανε αυτό.

 Εκείνοι που θα έρθουν μετά από εσάς, θα τα βρουν πολύ πιο εύκολα. Θα έχουν τα λόγια σας. Θα έχουν τη συνειδητότητα σας. Θα το περάσουν πολύ γρηγορότερα και πολύ ευκολότερα.

 Ναι, θα έχουν κι αυτοί ταλαιπωρίες. Θα είναι απότομο με διάφορους τρόπους, αλλά δεν υπάρχει άλλη ομάδα -πραγματικά θέλω να το νιώσετε αυτό τώρα – δεν υπάρχει άλλη ομάδα, άλλα άτομα που θα το περάσον τόσο δύσκολα κι απότομα όσο το περάσατε εσείς. Κανείς.
(παύση)
Είναι όταν είσαι μπροστά και προπορεύεσαι, όταν είστε οι πρώτοι που μπαίνετε στη συνειδητότητα και στις ενέργειες και στις εμπειρίες, είναι πάντα το πιο  δύσκολο, αλλά επίσης αυτό που δίνει την μεγαλύτερη επιβράβευση. Καμία άλλη ομάδα ανθρώπων πρόκειται ποτέ να το περάσει τόσο δύσκολα όσο εσείς. Θέλω να το αναγνωρίσετε αυτό. Θέλω να αναγνωρίσετε τι έχετε κάνει, πραγματικά να δώσετε στον εαυτό σας μια αγκαλιά.
παύση)

 Μην ανησυχείτε -μερικοί από σας σκέφτονται – “Λοιπόν, αυτό δεν είναι κάπως εγωιστικό;”  Όχι, δεν είναι. Πιστεύω ότι είναι αληθινά σημαντικό τώρα στο τέλος αυτής της χρονιάς, πλησιάζοντας στο 2020, να το παραδεχτείτε αυτό. Καμία άλλη ομάδα δεν θα το περάσει τόσο δύσκολα.

 Έχετε ανοίξει το δρόμο. Έχετε καταρρίψει πρότυπα που έμοιαζαν σχεδόν αδύνατον να πέσουν.

 Έχετε διαπεράσει γυάλινες οροφές και πνευματικές οροφές που ήταν σχεδόν αδιαπέραστες.

Έχετε ξεπεράσει τρομερούς φόβους.

 Αφού έχει γίνει αυτό, οι άλλοι που θα έρθουν μετά από σας παρόλο που η διαδρομή είναι δική τους, υπάρχει ένα υπόδειγμα. Έχει ήδη ανοιχτεί μια διαδρομή προς την έξοδο.

 Πιστεύω ότι είναι αληθινά σημαντικό τώρα καθώς τελειώνει αυτή η χρονιά, αυτή η δεκαετία, καθώς φτάνουμε στην Πραγμάτωση, να αναγνωρίσετε στον εαυτό σας το ρόλο που παίξατε, ό,τι έχετε κάνει.

 Δεν υπάρχει μεγάλο βραβείο γι’ αυτό που κάνατε. Δεν υπάρχει οικονομική αποζημίωση. Δεν παίρνετε μια ιδιαίτερη θέση στο Κλαμπ των Αναληφθέντων  Δασκάλων όταν θα πάτε εκεί τελικά. Αλλά υπάρχει η αναγνώριση μέσα σας, υπάρχει η αναγνώριση ότι ακούσατε αυτό το κάλεσμα από τον Τοβία πριν χρόνια, ίσως όταν ήρθα εγώ και συναντηθήκαμε κάπως χωρίς ομάδες και χαλαρά, θα λέγανε κάποιοι, μια ετερόκλητη ομάδα από μελλοντικούς Μάστερ και περάσατε κάποια από τα πιο δύσκολα πράγματα. Και τόσα πολλά απ’ αυτά δεν ήταν δικά σας, αλλά τα αναλάβατε.

 Στην πορεία ήθελα να σας μαλώνω πιο συχνά, που αναλαμβάνατε αυτά που δεν ήτανδικά σας, περνώντας μέσα από τοίχους που πραγματικά δεν ήταν δικοί σας εξαρχής. Πραγματικά ήθελα να σας μαλώνω περισσότερο. Έπειτα μερικά χρόνια πριν συνειδητοποίησα ότι, όχι, πραγματικά εσείς το επιλέγατε αυτό. Το θέλατε. Δηλαδή, όχι να δυσκολέψετε τα πράγματα, αλλά θέλατε να ξεπεράσετε τα εμπόδια που δεν ήταν καν δικά σας ,ώστε να κάνετε το ταξίδι όλων των άλλων λίγο πιο εύκολο.

 Έτσι, σας άφησα στην ησυχία σας ως προς αυτό. Σας το επισήμανα, είπα “Τα περισσότερα απ’ αυτά δεν είναι δικά σας”, 92 τοις εκατό δεν είναι δικά σας, αλλά σταμάτησα να σας κατσαδιάζω γι’ αυτό, γιατί κατάλαβα ότι, όχι, αυτός είναι ο λόγος που είστε εδώ. Υπάρχουν φραγμοί, υπάρχουν τοίχοι, υπάρχουν λαβύρινθοι και υπάρχουν αδιέξοδα. Υπάρχουν πολλά εμπόδια στην πορεία προς την Πραγμάτωση. Ναι, είναι φυσικό, αλλά υπάρχουν πολλά εμπόδια.
Βρήκατε τρόπο να τα ξεπεράσετε, να τα περάσετε.

 Θέλω να το αναγνωρίσετε στον εαυτό σας κι αυτό επίσης.

 Φυσικά, εξακολουθώ να κάνω διάλογο με τον εαυτό μου, και πάντα κερδίζω, όμως ακόμα κάνω διάλογο με τον εαυτό μου “Θα έπρεπε να σας είχα μαλώσει πιο πολύ, που αναλαμβάνατε πράγματα που πραγματικά δεν ήταν δικά σας; Έπρεπε να είχα πει ‘Ιδού το μυστικό. Αυτά τα πράγματα δεν είναι δικά σας. Μην τα αναλαμβάνετε.’ Ή θα έπρεπε να είχα πει ‘Κοιτάτε τι κάνουν. Αναλαμβάνουν τη μαζική συνείδηση.  Αναλαμβάνουν το προγονικό κάρμα. Αναλαμβάνουν κολλημένες ενέργειες.  Αναλαμβάνουν τραύματα από έθνη και θρησκείες κι ομάδες.’” Άρα, αναγνωρίστε στον εαυτό σας ότι αναλάβατε ό,τι δεν ήταν δικό σας.

 Υποθέτω ότι χαίρομαι που δεν σας μάλωσα, που σας άφησα να το αναλάβετε, γιατί ξέρω ότι θα είναι ένα από τα πιο ουσιαστικά πράγματα που θα πάρετε αφού φύγετε απ’ αυτόν τον πλανήτη.

 Δώσατε στον εαυτό σας ένα αληθινό δώρο.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή μαζί κι απλά να το νιώσουμε για μια στιγμή. Καμία άλλη ομάδα δεν θα το περάσει τόσο δύσκολα.

 Παρακαλώ αναγνωρίστε στον εαυτό σας ό,τι έχετε κάνει, συμπεριλαμβάνοντας ότι αναλάβατε πράγματα που δεν ήταν δικά σας. Είστε όλοι ένοχοι γι’ αυτό, καθένας από σας. Παρόλο που πιστεύετε ότι ήταν δικά σας, παρόλο που ακόμα θα επιμένετε ότι ήταν δικά σας, δεν ήταν. Καθένας από σας.
(παύση)
Ας απολαύσουμε αυτή την ησυχία, την ηρεμία για ένα λεπτό.
(παύση)
Το 2020 είναι κοντά και συμβαίνει πολλή Πραγμάτωση εδώ στη Χώρα των Σώμπρα.

Φυσικά, τα πράγματα πρόκειται να αλλάξουν. Ξέρετε, τα πράγματα, ο Βυσσινί Κύκλος, το πώς κάνουμε πράγματα, πού επικεντρώνουμε την προσοχή μας. Θα συνεχίσω να μιλάω πολύ για την νέα σας σχέση με την ενέργεια, πολύ για τη φυσική, δηλαδή, την αληθινή φυσική σχετικά με το πώς λειτουργεί η ενέργεια. Και με την ευκαιρία, να παρακολουθείτε τον πλανήτη σας. Πρόκειται να γίνουν μια δυο σπουδαίες εξελίξεις αυτή τη χρονιά σχετικά με την ενέργεια. Θεωρίες, φυσικά, αλλά ουσιαστικές νέες θεωρίες. Θα χρειαστούν μερικά χρόνια για να περάσουν σε πραγματικές διαδικασίες.

 Όμως παρακολουθήστε πώς αυτό που κάνετε, κατά κάποιον τρόπο, γίνεται παράλληλα με άλλα πράγματα που συμβαίνουν στη Γη. Λοιπόν, θα σκέφτονται την ενέργεια σε σχέση με τη δύναμη, την προώθηση, τα καύσιμα, αυτού του είδους τα πράγματα και με αυτές τις εξελίξεις θα μιλάνε για το πώς πρόκειται να αλλάξει ριζικά ο πλανήτης στις επόμενες δεκαετίες.
 Παρακολουθήστε πώς θα μιλάνε γι’ αυτό κι εσείς θα περνάτε τις δικές σας ενεργειακές αλλαγές. Ριζικές ανακαλύψεις για σας και την ενέργεια και τη συνειδητότητα και πώς λειτουργεί. Παρακολουθήστε πώς αυτό που θα περνάτε θα έχει το αντίστοιχο του ή τη συμβολική του εκδήλωση στον πλανήτη. Δεν είναι σύμπτωση.

 Όταν αυτές οι νέες θεωρίες, εξελίξεις θα συζητιούνται και θα διαβάζετε γι’ αυτές, θα γελάτε μόνοι σας και θα λέτε “Λοιπόν, μόλις αρχίζουν να καταλαβαίνουν πραγματικά την ενέργεια.” Όταν συμβεί αυτό, θέλω να συνειδητοποιήσετε ότι μια ανακάλυψη σε ανθρώπινο επίπεδο, του επιστήμονα ή του φυσικού, για παράδειγμα, δεν θα είχε συμβεί, αν δεν κάνατε αυτό που κάνετε. Τελεία και παύλα. Αυτό θα πρέπει να σας κάνει να ανατριχιάσετε. Αυτό θα πρέπει να σας κάνει να φωνάξετε “Ω, ουαου!”

 Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή μαζί.

 Η ομορφιά αυτής της μέρας, η ομορφιά της συνάθροισης μας, όλων των  Αναληφθέντων Δασκάλων που ήρθαν εδώ, εκείνων που παρακολουθούν στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων. Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή για τους Σώμπρα. Ζουν μερικά τετράγωνα πέρα από το Κέντρο (ο Αντάμους γελάει).

 Με αυτά, να θυμάστε ότι όλα είναι καλά σε όλη την πλάση. Σας ευχαριστώ. Σας  ευχαριστώ !!! (χειροκρότημα κοινού).

Μετάφραση: Μαίρη Πολυχρόνη
Review:  Μαρία Γρηγοράκη
Σπόνσορες:  Ευγενία Σγούρα,  Ζωή Μπουζούκα