Shoud 8, Alt

6 – 5- 2023
(Καλωσορίσατε πίσω, εργάτες των άλλων σφαιρών,  3 Χαρακτηριστικά των Σώμπρα, Υπηρεσία, Αφανείς και Αόρατοι, Επιγνωση, Η σκοτεινές ενέργειες, Η Μεράμπ της Πληρότητας του Εαυτού) 

Eίμαι Αυτό που Είμαι, ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής.

Καλωσορίσατε στο Shoud 8 της Σειράς ALT. Αφιερώνω απλά ένα λεπτό εδώ για να συνδεθώ με καθέναν από σας. Όλους όσους παρακολουθούν τώρα αυτή την ώρα, όλους όσους θα παρακολουθούν αργότερα. Ω, θα μπορούσαν να περάσουν πολλά χρόνια από τώρα, αλλά είμαστε ακόμα όλοι στο ίδιο σημείο Παρουσίας, την ίδια στιγμή.

Θα αφιερώσω ένα λεπτό για να σας εισπνεύσω και σας ζητώ να κάνετε το ίδιο – να με εισπνεύσετε – καθώς συνδεόμαστε. Α, τόσα πολλά για να συζητήσουμε σήμερα, αλλά ας αφιερώσουμε αυτό το όμορφο ιερό λεπτό απλά για να συνδεθούμε.

Καλωσορίσατε Πίσω, Εργάτες των Σφαιρών

Θέλω να μιλήσω για ένα λεπτό για τους Εργάτες των Σφαιρών. Οι Εργάτες στις Σφαίρες, εκείνοι που εργάζονταν μακριά στις άλλες σφαίρες, δημιουργώντας την ισορροπία, για όσα χρειάζονταν για να συμβεί ο Ουράνιος Σταυρός, η Αποκάλυψη.

Τόσοι πολλοί από σας βυθίστηκαν βαθιά μέσα στην μαζική συνείδηση στις άλλες σφαίρες και υπήρχαν κι άλλα πράγματα επίσης, όμως η μαζική συνείδηση ήταν ένα από τα μέρη που πήγατε να ρίξετε φως. Το χρειαζόταν.

Ξέρετε, η μαζική συνείδηση δεν είναι πραγματικά εδώ σ’ αυτόν τον υλικό πλανήτη Γη. Στην πραγματικότητα, οποιεσδήποτε σκέψεις έχετε στο μυαλό σας, δεν βρίσκονται εδώ πραγματικά, στον εγκέφαλό σας. Ο εγκέφαλός σας, το μυαλό σας, δεν αποθηκεύει ένα μάτσο σκέψεις. Δεν θα ήταν δυνατόν να το κάνει. Αυτές είναι σε μια άλλη σφαίρα, αλλά έχετε πρόσβαση σ’ αυτές. Το μυαλό σας συνδέεται αδιάκοπα. Είναι φυσικά μια πολύ κοντινή σφαίρα, αλλά εκεί είναι που συμβαίνει η μαζική συνείδηση. Είναι σαν ένα σύννεφο που περιβάλλει τη Γη, αλλά όχι ακριβώς στη Γη. Κι έτσι, τόσοι πολλοί από σας πήγαν εκεί μέσα στην μαζική συνείδηση, βαθιά μέσα σ’ αυτήν, γιατί όπως εκείνοι που ήταν εδώ στη Γη έριχναν το φως τους γι’ αυτό τον πλανήτη, οι Εργάτες των Σφαιρών ήταν εκεί, ρίχνοντας το δικό τους φως .

Και αντιπροσωπευτικά για τους Σώμπρα – θέλοντας να το κάνουν απόλυτα, θέλοντας να το κάνουν με απόλυτο πάθος – όχι μόνο πήγατε μέσα στην μαζική συνείδηση, αλλά την αναλάβατε σαν να ήταν δικές σας σκέψεις. Αυτό ήταν ίσως ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα, επειδή μετά το αναλάβατε μέσα σας. Παρόλο που δεν ήταν δικό σας, το αναλάβατε μέσα σας. Πιστέψατε ότι αυτά τα πράγματα ήταν δικά σας. Τα ζήσατε, τα ονειρευτήκατε, κοιμηθήκατε μ’ αυτά, τα φάγατε σαν να ήταν δικά σας, όλα αυτά ,για να μπορέσετε να φωτίσετε με το φως σας σ’ αυτή την άλλη σφαίρα της μαζικής συνείδησης.

Ήταν ηρωικό, ήταν παθιασμένο και είχε αποτέλεσμα. Γι’ αυτό συνέβη η Αποκάλυψη – συνέβη η αρχή της – στις 22 Μαρτίου, μόλις πριν έξι εβδομάδες. Και τώρα είμαστε εδώ, οι Εργάτες των Σφαιρών επιστρέφουν, και επίσης για να αποδώσουμε τη δέουσα τιμή, σε εκείνους που έμειναν στη Γη, έμειναν απόλυτα συνειδητά κάνοντας τη δουλειά εδώ, γιατί υπήρχαν πολλά που έπρεπε να γίνουν εδώ. Σε όλους όσους εργάζονται, βοηθούν στον Βυσσινί Κύκλο, άλλους ανθρώπους  που φέρνουν την συνειδητότητα στον πλανήτη με έναν καθημερινό γειωμένο τρόπο. Υπάρχει τεράστιο ποσοστό δουλειάς και τώρα αυτή η δουλειά έχει φτάσει στο τέλος της. Οι Εργάτες των Σφαιρών επιστρέφουν πίσω. Ήρθε η ώρα να αναγνωριστεί αυτό που κάνατε.

Κι αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι τόσοι πολλοί από σας πραγματικά δεν ξέρουν ή δεν θυμούνται τί κάνατε. Ακούτε αυτό τον όρο «Εργάτης των Σφαιρών», ακούτε τα χαρακτηριστικά του Εργάτη των Σφαιρών εδώ στον πλανήτη, το γεγονός ότι ζήσατε σχετικά ήσυχες ζωές, πολύ εσωτερικές ζωές, το γεγονός ότι τόσο συχνά ήσασταν τόσο κουρασμένοι, και το γεγονός ότι όταν προσπαθούσατε να βγάλετε νόημα, τα πράγματα έμοιαζαν απλά να μην βγάζουν νόημα, παρόλο που έχετε καλά μυαλά. Οι Εργάτες των Σφαιρών και οι Σώμπρα, γενικά, συνήθως έχουν πολύ καλά μυαλά.
Έτσι, επιστρέψατε εδώ απορώντας τί στο καλό κάνατε. Αυτό έχει απήχηση σε σας. Μπορείτε να το νιώσετε, αλλά ακόμα αναρωτιέστε τί κάνατε, και πιθανόν επίσης ποια είναι η συνέπειά του; Ποιο είναι το αποτέλεσμα όλης αυτής της δουλειάς που κάνατε; Η Αποκάλυψη συνέβη, αλλά τί αλλάζει τώρα στον πλανήτη;

Αυτή είναι η ήσυχη περίοδος, η ήσυχη περίοδος, που επιστρέφετε, που κυριολεκτικά και μεταφορικά μπορείτε να κρεμάσετε τα φτερά σας. Που μπορούν τώρα να βγουν τα φτερά – που συμβολίζουν τη δουλειά που κάνατε στις σφαίρες – που μπορείτε να βγάλετε τα φτερά, να τα κρεμάσετε και να πάρετε μια καλή βαθιά αναπνοή και να χαλαρώσετε με όλα όσα έχετε κάνει.

Περάσατε ένα μεγάλο μέρος αυτής της ζωής εν μέρει εδώ, σε ένα ανθρώπινο σώμα με τις ανθρώπινες σκέψεις σας και τις καθημερινές σας δραστηριότητες. Αλλά τόσο μεγάλο μέρος από σας ήταν στις άλλες σφαίρες και τώρα γυρίζετε πίσω εδώ. Κρεμάτε τα φτερά σας και είναι μια ήσυχη περίοδος. Είναι μια ήσυχη περίοδος γιατί γίνεται τόση πολλή βαθιά εσωτερική δουλειά. Είναι μια αναπροσαρμογή τόσων πολλών διαφορετικών πραγμάτων σε ένα βαθύ επίπεδο μέσα σας. Είναι μια ήσυχη περίοδος γιατί τώρα το φως, αυτό το φως που βοηθήσατε να γίνει πιο προσιτό, αρχίζει να έρχεται εδώ.
Αλλά δεν έρχεται χτυπώντας σας στο πρόσωπο. Όχι. Έρχεται κι αρχίζει να δουλεύει στο επίπεδο των ατόμων, στο υποατομικό επίπεδο. Αρχίζει να δουλεύει με το DNA σας. Αρχίζει να δουλεύει με αυτό που αποκαλείτε φωτεινό σώμα σε τόσο βαθιά επίπεδα τώρα. Πρέπει να το κάνει. Πρέπει να απορροφήσει. Δεν ήταν ότι στην Αποκάλυψη στις 22 Μαρτίου, ξαφνικά θα σας έδινε σφαλιάρα στο κεφάλι, παρόλο που μερικοί από σας πιθανόν να το ήθελαν. Όχι, είναι βαθιά δουλειά, ήσυχη δουλειά.

Τώρα, τώρα είναι η ώρα να τιμήσετε την ήσυχη περίοδο. Το σώμα και το μυαλό σας περνούν πολλές προσαρμογές. Έχετε πολλές ερωτήσεις για το τί κάνατε, τί θα έπρεπε να κάνετε τώρα και θέλω να το θίξω αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που θα έπρεπε να κάνετε τώρα. Η δουλειά έγινε, για όλους σας, είτε είστε Εργάτες των Σφαιρών, είτε είστε εργάτες της Γης, με εξαίρεση τον Κώλντρε και την Λίντα και το προσωπικό του  Βυσσινί Κύκλου, που έχετε ακόμα δουλειά να κάνετε. Αλλά για τους υπόλοιπους από σας, η δουλειά, η σκληρή δουλειά τελείωσε και δημιουργείται μια παράξενη αίσθηση, ένα κενό, «Τι πρέπει να κάνω τώρα;» Τίποτα, εκτός του να αφήνετε το φως σας να λάμπει. Τίποτα, εκτός του να φροντίζετε τον εαυτό σας και να απολαμβάνετε τη ζωή σας.

Αλλά όπως είπα, αυτό το φως που τώρα έρχεται με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο για σας, δουλεύει σε ένα βαθύ επίπεδο κι ο Κώλντρε με ρωτάει κάθε μέρα, πιθανόν κάθε ώρα της κάθε μέρας, πότε πρόκειται να δείτε τα αποτελέσματά του; Πότε πρόκειται να γίνει αισθητό;
Δεν θέλω να δώσω μια ακριβή ημερομηνία σ’ αυτό, επειδή ξέρετε πώς είναι οι άνθρωποι – μετά θα το σημειώσουν στο ημερολόγιο – αλλά θα σας δώσω μια μικρή ενημέρωση. Είναι περίπου μια τρίμηνη διαδικασία. Καθώς επιστρέφετε από τη δουλειά στις άλλες σφαίρες, καθώς επιστρέφετε στον πλανήτη, περίπου τρεις μήνες για να αρχίσει ένα πραγματικά βαθύ επίπεδο απορρόφησης στη δική σας ζωή. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, πρόκειται να νιώσετε νύστα μερικές φορές. Πρόκειται να νιώσετε μερικούς από τους σωματικούς πόνους, επειδή το σώμα σας περνάει τώρα μέσα από μια επιταχυνόμενη  διαδικασία στο φωτεινό σώμα.

Πρόκειται να νιώσετε, κυρίως, μια ανάγκη να θελήσετε να κάνετε κάτι, επειδή ήσασταν τόσο απασχολημένοι κάνοντας κάτι, κάνοντας κάποια δουλειά και τώρα κάνετε, «Τι ακολουθεί;» Δεν υπάρχει «ακολουθεί» σε ότι αφορά τη σκληρή δουλειά κι αυτό θα έπρεπε να είναι ανακουφιστικό. Θα  έπρεπε να σας κάνει να χαμογελάτε. Δεν υπάρχουν νέα καθήκοντα. Η δουλειά έχει γίνει. Ας μην δημιουργήσουμε καινούρια δουλειά ,ενώ πραγματικά δεν χρειάζεται καθόλου δουλειά. Εσείς και οι άλλοι, κάνατε αυτά που ήρθατε να κάνετε εδώ. Έτσι τώρα είναι ώρα απλά να χαλαρώσετε στην Πραγμάτωσή σας.

Τώρα δεν είναι ώρα, πάλι, να πάρετε μεγάλες αποφάσεις. Τώρα είναι εκείνη η ήσυχη περίοδος, η περίοδος του στοχασμού. Αν σκοπεύετε να κάνετε οτιδήποτε, νιώστε όλη αυτή τη δουλειά στις σφαίρες που κάνατε στην άλλη πλευρά.

Λοιπόν, πολλοί από σας πρόκειται να ψάξουν για μια διανοητική απάντηση. Θέλετε να δείτε μια εικόνα. Πώς ήταν να αιωρείστε στα σύννεφα με τους άλλους; Και, ξέρετε, κάνοντας τη δουλειά στις σφαίρες είχατε μια τσουγκράνα, μια τσάπα κι ένα φτυάρι; Όχι. Δεν ήταν έτσι. Ήσασταν εκεί για να φωτίσετε με το φως. Αυτό είναι.

Λοιπόν, χρησιμοποιούμε το σύμβολο των αγγελικών φτερών, τα οποία, και πάλι, βλέπετε ότι κρεμάστηκαν σκόπιμα – τα αγγελικά φτερά εδώ πέρα – για να σας υπενθυμίζουν, ότι είναι καιρός να τα κρεμάσετε, να τα βάλετε στην άκρη. Δεν υπάρχει άλλη δουλειά να κάνετε. Την έχετε κάνει. Τώρα είναι απλά ώρα, και πάλι, να φωτίσετε – του Κώλντρε του αρέσει αυτό, να φωτίσετε, να ρίξετε το φως σας – και να αφήσετε όλα αυτά τα πράγματα να αρχίσουν να δουλεύουν και πραγματικά να γειώνουν σε ένα πολύ βαθύ επίπεδο μέσα σας.

Τώρα είναι επίσης η ώρα που αυτό το μέρος του μυαλού σας που ήταν αδρανές για τόσο πολύ καιρό, το μέρος που μπορούσε να συνδεθεί με τις άλλες σφαίρες αρχίζει να ανοίγει. Καθώς ανοίγει, θα αρχίσετε να θυμάστε περισσότερα για τη δουλειά που κάνατε. Όμως, και πάλι, δεν πρόκειται απαραίτητα να δείτε μια εικόνα του εαυτού σας να αιωρείται με τα φτερά σας στα σύννεφα. Πρόκειται να νιώσετε την μαζική συνείδηση. Πρόκειται να νιώσετε την σκληρότητα. Πρόκειται να νιώσετε, πώς ήταν να βρίσκεστε μέσα στη μαζική συνείδηση ρίχνοντας το φως σας ,κι έπειτα να την παίρνετε για δική σας. Να επωμίζεστε τα ζητήματα των βασάνων, τα ζητήματα της φτώχειας, το θέμα ότι υπήρχατε σε ένα υλικό σώμα που ήταν δικό σας.

Θα αρχίσετε να το νιώθετε αυτό. Θα αρχίσετε πραγματικά να το βλέπετε, πώς ήταν να το αναλαμβάνετε όλο αυτό. Έπειτα θα αρχίσει να σας περνάει απ’ το μυαλό ότι, πραγματικά, αυτό δεν ήταν δικό σας. Δεν ήρθατε εδώ σ’ αυτή τη ζωή με ένα σωρό σκατά. Καθαρίσατε τόσα πολλά απ’ αυτά πριν. Κι έπειτα στη διάρκεια της περιόδου με τον Τοβία, πολλοί από σας κάνατε εκείνο το σχεδόν τελειωτικό είδος καθαρισμού, κι όμως αναλάβατε όλο τον ρεαλισμό*, όλα τα χαρακτηριστικά της μαζικής συνείδησης. Γιατί; Για να πείτε αν είστε ακριβώς στο επίκεντρό της και αν πραγματικά πιστεύετε ότι είναι δική σας, αν μπορεί αυτό το φως σας να φωτίσει αρκετά, ώστε να την μεταμορφώσει. Να μετατρέψει όλες εκείνες τις ενέργειες, όλη εκείνη την βαρύτητα, να μετατρέψει όλες εκείνες τις προκλήσεις, να τις φέρει στο φως. Κι επίσης, ταυτόχρονα, να φέρει την σκοτεινή ενέργεια. Θα μιλήσουμε γι’ αυτήν για ένα λεπτό.

Για τους καινούριους, μην το αφήσετε αυτό να σας φοβίσει. Η σκοτεινή ενέργεια δεν έχει σχέση με το διάβολο ή τον Σατανά. Η σκοτεινή ενέργεια είναι απλά η αντίθεση, το αντίθετο των κανονικών ενεργειών της βαρύτητας, του χρόνου, του χώρου. Ονομάζεται «σκοτεινή ενέργεια» από τους φυσικούς επειδή απλά δεν την καταλαβαίνουν. Όμως εμείς την καταλαβαίνουμε, τί είναι και τί κάνει.

Έτσι τώρα φτάνετε στη στιγμή που είστε απλά σ’ αυτή την ησυχία. Μην προσπαθείτε να το καταλάβετε. Θα έρθει σε σας. Όσο περισσότερο προσπαθείτε να το καταλάβετε τόσο περισσότερο, κατά κάποιον τρόπο, το διώχνετε. Αλλά θα έρθει σε σας. Θα αρχίσετε να συνειδητοποιείτε τί κάνατε όλον εκείνο τον καιρό στην μαζική συνείδηση, στις άλλες σφαίρες. Μερικοί από σας εργάζονταν στενά με τον Κρύον, με τα ηλεκτρομαγνητικά πλέγματα. Μερικοί από σας εργάζονταν στενά με τις αντίστοιχες ενέργειες της Γαίας στις άλλες σφαίρες για να βοηθήσουν να γίνει όλη αυτή η μετατόπιση. Και δεν ήταν ότι ήσασταν εστιασμένοι μόνο σε ένα πράγμα. Πολλοί από σας κάνατε πολλά και διάφορα  πράγματα. Αλλά ήταν σημαντικό να έχετε την συνείδηση, που βασιζόταν στον άνθρωπο, τον ανθρώπινο παράγοντα σε όλη αυτή την εργασία που γινόταν για να συμβεί ο Ουράνιος Σταυρός. Και το κάνατε. Τώρα έχετε γυρίσει πίσω.

Υπάρχουν φορές που ίσως να νιώθετε πανευτυχείς, φορές που ίσως να νιώθετε ενθουσιασμένοι για όσα κάνατε. Άλλες φορές ίσως να νιώθετε στενοχώρια και κατάθλιψη και ένα κενό, κι όλο αυτό είναι μέρος αυτού. Και με την ευκαιρία, ο Κώλντρε ρωτάει πότε πότε, γιατί δεν σας τα είπαμε όλα αυτά εξαρχής; Για αρκετούς λόγους.

Ένας είναι, ότι ζητήσατε να μην το κάνουμε, να μην μιλήσουμε γι’ αυτό ώστε να μπορέσετε να κάνετε τη δουλειά ανεμπόδιστοι χωρίς την παρέμβαση, χωρίς την απόσπαση, χωρίς να σηκώνεστε το πρωί, ένα χρόνο πριν λέγοντας, «Ουουχ! Φεύγω για άλλη μια μέρα στις σφαίρες. Πρέπει να βάλω τα φτερά μου και να πάω εκεί και να κάτσω σ’ αυτή την άσχημη μαζική συνείδηση και να προσπαθήσω να φωτίσω με το φως μου.» Πιστεύω ότι αυτό θα είχε προκαλέσει παρεμβολές. Θέλατε να πάτε εκεί και να το νιώσετε τόσο βαθιά και τόσο πραγματικά. Το τονίζω αυτό πολύ, πόσο έμοιαζε σαν να βουτάγατε μέσα σε ένα λάκκο με πίσσα κι όχι μόνο να συνειδητοποιούσατε ότι είστε μέσα σε ένα λάκκο με πίσσα, αλλά ότι γινόσασταν ο λάκκος με την πίσσα. Και ταυτόχρονα, προσπαθούσατε να κρατήσετε εκείνο το φως μέσα της, όταν είστε βυθισμένοι σ’ αυτήν – εννοώ, βυθισμένοι με το κεφάλι μέσα, όταν νιώθετε σαν πίσσα, σκέφτεστε σαν πίσσα, ενεργείτε σαν πίσσα – κι έτσι ήταν το να είστε Εργάτες των Σφαιρών.

Αν ξέρατε ακριβώς τί κάνατε και είχατε καθημερινές αναμνήσεις απ’ αυτό, ίσως να μην το είχατε κάνει ή μπορεί να είχατε γίνει ανισόρροποι. Μεγάλη πιθανότητα να γινόσασταν ανισόρροποι, όταν το κάνατε. Έτσι, αυτό κάνατε. Επιπλέον, όχι μόνο πηγαίνατε μέσα στην μαζική συνείδηση, αλλά επίσης διαχειριζόσασταν την ενεργειακή δυναμική του πλανήτη, βοηθώντας να γίνουν οι προσαρμογές πριν συμβεί ο Ουράνιος Σταυρός, ώστε όταν συνέβη ο Ουράνιος Σταυρός, δεν υπήρχε ανισορροπία. Δεν δημιουργήθηκε ανισορροπία στην υλική Γη. Δεν δημιουργήθηκε ανισορροπία στο μυαλό των ανθρώπων.

Το ανθρώπινο μυαλό τώρα είναι γενικά πολύ ανισόρροπο. Βρίσκεται σε αστάθεια κι αν κάτι συγκλονιστικό συνέβαινε σαν αποτέλεσμα του Ουράνιου Σταυρού, θα έβαζε τον μισό κόσμο ή και  παραπάνω σε κατάσταση ανισορροπίας.

Αυτό που συνέβη με τον Ουράνιο Σταυρό είχε χάρη. Ήταν ομαλό, ήταν εύκολο. Υπήρχαν όμορφα φώτα στον ουρανό τη νύχτα, αλλά πέρα απ’ αυτό όχι και τόσα πολλά. Αυτό συμβαίνει, γιατί τώρα εδραιώνεται και το κάνει σ’ αυτά τα βαθιά επίπεδα. Θα έλεγα ότι είναι περίπου μια τρίμηνη διαδικασία. Έτσι θα το τοποθετούσαμε, ω, περίπου στην τρίτη εβδομάδα του Ιουνίου. Αλλά μην το σημειώσετε στο ημερολόγιο σας. Είναι διαφορετικό για τον καθένα. Όμως γενικά, θα αρχίσετε να το παρατηρείτε.

Τόσα πολλά από τα πράγματα για τα οποία μιλάμε τώρα, είναι πράγματα που προετοιμάζονταν εδώ και πάρα πολύ καιρό. Δεν συνέβησαν απλά πρόσφατα. Η δουλειά στις σφαίρες δεν άρχισε απλά πριν από έναν χρόνο. Άρχισε πριν από 50, 60 χρόνια, η αληθινή, η πραγματική, σοβαρή δουλειά στις σφαίρες. Κι έπειτα έγινε πιο έντονη, φυσικά, στα τελευταία πέντε, δέκα χρόνια. Ήταν τόσο σημαντική για τον πλανήτη, και πάλι, ο Κώλντρε θα με κατηγορήσει ότι μερικές φορές γίνομαι πομπώδης, αλλά απλά σας λέω τί είναι.

Πρώτον, εκείνοι από μας στο Βυσσινί Συμβούλιο, εκείνοι από μας στην πρώην Τάξη του Τόξου, δεν ξέραμε τί επρόκειτο να συμβεί. Κάναμε τις μετρήσεις μας ή τους υπολογισμούς μας, αλλά δεν ήταν ότι ξέραμε όλα όσα επρόκειτο να συμβούν, γιατί οι άνθρωποι μπορούν να το αλλάξουν οποιαδήποτε στιγμή. Δεν είχε γίνει ποτέ πριν. Συνεπώς, μπορούσαμε να κοιτάξουμε πώς ήταν η πορεία των πραγμάτων, αλλά δεν μπορούσαμε να πούμε σίγουρα ότι «Συμβαίνουν ακριβώς αυτά τα πράγματα.»
Τώρα ξέρουμε ότι έγινε με μεγάλη χάρη. Ξέρουμε τώρα, καθώς επιστρέφουν οι Εργάτες των Σφαιρών, γυρίζουν πίσω σπίτι, υπάρχουν πολλά και διάφορα αισθήματα: ανακούφιση και λύπη, ένα αίσθημα ανυπομονησίας και ενόχλησης, όμως κι ένα αίσθημα μεγάλης επιτυχίας, «Έκανα κάτι.» Έπειτα όμως τόσοι πολλοί από σας νιώθετε – το νιώθετε, «Έκανα κάτι» – όμως μετά προσπαθείτε να το καταλάβετε με το μυαλό σας, «Τί ήταν;» κι έπειτα εκνευρίζεστε με τον εαυτό σας επειδή δεν έχετε καθαρή ανάμνηση του τί ήταν.

Απλά πάρτε μια βαθιά αναπνοή και να είστε ήρεμοι με αυτά για λίγο. Δεν πρόκειται απαραίτητα να σας έρθουν εκείνες τις εικόνες, αλλά θα αρχίσετε να νιώθετε πώς ήταν και να θυμάστε πώς ήταν να κάθεστε στο κέντρο της μαζικής συνείδησης. Όσο περισσότερο είστε μακριά απ’ αυτήν τώρα στις άλλες σφαίρες, όσο περισσότερο είστε μακριά από το να κάθεστε στο κέντρο της, θα το νιώθετε αυτό και θα νιώθετε πώς είναι να αρχίζετε να το απελευθερώνετε. Δεν χρειάζεται να πάτε πίσω εκεί μέσα πια. Το φως έχει πέσει. Οι δυνατότητες φωτίζονται για τους ανθρώπους. Υπάρχουν άλλοι τώρα που θα συνεχίσουν ένα μέρος της δουλειάς, αλλά όχι ακριβώς σαν αυτή που κάνατε πριν, αλλά κι άλλοι περισσότεροι που κρατούν την ενέργεια. Δεν είστε εσείς πια. Δεν θέλετε να είστε εσείς. Έχετε άλλα πράγματα να κάνετε στη ζωή τώρα, τα οποία θα συζητήσουμε σύντομα.

Τώρα όμως είναι εκείνη η ήσυχη περίοδος. Δεν πρόκειται να δείτε πολλά να συμβαίνουν στον πλανήτη. Θα προχωράει σε μεγάλο βαθμό, όπως κάθε μέρα για ένα χρονικό διάστημα. Στη δική σας ζωή, δεν πρόκειται να έχετε τεράστιες εσωτερικές ενοράσεις κάθε μέρα. Θα έχετε μικρές φωτίσεις, που θα κυλούν η μια μετά την άλλη. Κι έπειτα σε κάποιο χρονικό σημείο, αυτό το φως που αληθινά γειώνεται μέσα σας ,πρόκειται να αρχίσει να παρουσιάζεται στη δική σας ζωή, στο δικό σας σώμα, στο μυαλό σας. Κι έπειτα θα φτάσετε σε εκείνο το σημείο, όπου θα συνειδητοποιήσετε ότι τα πράγματα είναι σίγουρα διαφορετικά.

Πραγματικά γελάω με τον Κώλντρε μερικές φορ, γιατί πιθανόν είναι ένας από τους πιο ανυπόμονους απ’ όλους σας. Αυτός λέει, «Τί θα συμβεί τώρα, Αντάμους; Τί θα συμβεί τώρα;» Και γελά, γιατί κοιτάζοντας την πορεία, κοιτάζοντας πού πηγαίνουν τα πράγματα, είναι σαν να πρόκειται να κοιτάξετε πίσω και να νιώσετε λίγο αμήχανοι που αμφιβάλατε αν πρόκειται να συμβεί τίποτα, γιατί θα συμβεί αφού γειωθεί, μετά απ’ αυτή την ήσυχη περίοδο.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή μαζί με αυτά. Καλή, βαθιά αναπνοή μαζί.

Καλωσορίσατε πίσω, Εργάτες των Σφαιρών. Η προσαρμογή δεν είναι πάντα εύκολη. Και πάλι, υπάρχει ένα αίσθημα, ότι θα έπρεπε να κάνετε κάτι, ένα αίσθημα ότι θα έπρεπε να νιώθετε πανευτυχείς και χαρούμενοι. Τώρα, είστε σ’ αυτή την μετάβαση μετά απ’ όλη εκείνη την σκληρή δουλειά, οπότε κρεμάστε τα φτερά σας. Κρεμάστε τα. Σήμερα παρουσιάζουμε ένα μικρό θέμα με τα φτερά. Κρεμάστε τα φτερά και πάρτε μια βαθιά αναπνοή και αρχίστε πραγματικά να επιτρέπετε στον εαυτό σας να απολαύσει τη ζωή.

Τρία Χαρακτηριστικά των Σώμπρα

Θα ήθελα τώρα να μιλήσω για μερικά κοινά χαρακτηριστικά των Σώμπρα που έχουν τόση πολλή σχέση με όσα συμβαίνουν τώρα. Συγκεκριμένα τρία χαρακτηριστικά. Το πρώτο είναι το χαρακτηριστικό της υπηρεσίας.

~ 1^ο Χαρακτηριστικό: Η Υπηρεσία

Ένα από τα κοινά πράγματα στους Σώμπρα είναι, ότι έχετε την τάση να είστε σε υπηρεσία προς τους άλλους. Αν κοιτούσατε πραγματικά τις ενέργειες των Σώμπρα σε όλο τον κόσμο, είναι πάρα πολύ συνηθισμένο να φροντίζετε τους άλλους – μέλη της οικογένειας, φίλους. Έχετε ένα είδος απασχόλησης, την θεραπεία, την θεραπευτική εργασία όπου φροντίζετε τους άλλους. Ακόμα κι αν δεν εμπλέκεστε άμεσα σε ένα τέτοιο τομέα, με κάποιο τρόπο, πάντα φροντίζετε τους άλλους. Είναι ένα πάρα πολύ συνηθισμένο χαρακτηριστικό.

Σαν Εργάτες των Σφαιρών φροντίζατε τους άλλους και ήταν ο τρόπος λειτουργίας σας για τόσο μεγάλο μέρος αυτής της ζωής. Και υπάρχει ένα παράξενο αίσθημα. Μιλούσα με μια Σώμπρα πρόσφατα, πριν τρεις μήνες περίπου και η μητέρα της είχε πεθάνει. Φρόντιζε την μητέρα της τόσο πολύ καιρό και η μητέρα έφυγε. Ήταν μια όμορφη απελευθέρωση και δεν υπήρχε τόση πολλή θλίψη που έφυγε η μητέρα, γιατί είχε έρθει η ώρα. Το σώμα και το μυαλό γερνούσαν, η Σώμπρα όμως ένιωθε μια θλίψη και στενοχώρια μετά. Όχι για την απώλεια της μητέρας, γιατί αυτή η Σώμπρα συνέχιζε να μιλάει στην μητέρα, ακόμα και μετά το DreamWalk, αλλά απλά ένα αίσθημα όπως, «Τί πρέπει να κάνω; Τί πρέπει να κάνω τώρα; Πέρασα τόσα χρόνια φροντίζοντας την μαμά.»
Έπειτα ένα αίσθημα πικρίας μετά απ’ αυτό. «Σπατάλησα όλη τη ζωή μου φροντίζοντας τους άλλους. Σπατάλησα τα τελευταία 10, 20 χρόνια της ζωής μου φροντίζοντας την άρρωστη μητέρα μου.» Έρχεται μια πικρία και είναι, «Κι εγώ; Έχω σπαταλήσει όλη μου τη ζωή φροντίζοντας τους άλλους;» Και το κάνουν τόσοι πολλοί από σας. Φροντίζετε τα παιδιά σας. Φροντίζετε την κοινότητα. Φροντίζετε τον πλανήτη. Φροντίζετε και τις άλλες σφαίρες επίσης.

Έτσι, υπάρχει αυτό το πολύ βαθιά ριζωμένο αίσθημα υπηρεσίας. Είναι επίσης ένα από τα πράγματα που σας δίνει τη μεγαλύτερη χαρά, παρόλο που φέρνει απογοήτευση μερικές φορές. Σας δίνει τη μεγαλύτερη χαρά, γιατί όπως ξέρετε, ένα από τα ρητά που έχω είναι, «Μόνο ένας Μάστερ μπορεί να είναι σε υπηρεσία. Όλοι οι άλλοι δεν είναι παρά υπηρέτες.»

Αυτό σημαίνει ότι σαν Μάστερ, ξέρετε ότι υπηρετείτε τους άλλους, όμως δεν τους αφήνετε να κλέψουν την ενέργεια σας. Δεν τους αφήνετε να σας πάρουν πράγματα. Είστε σε υπηρεσία γιατί έχετε κάτι να προσφέρετε. Έχετε να προσφέρετε φως. Έχετε να προσφέρετε σοφία.

Υπάρχουν φορές που τόσοι πολλοί Σώμπρα πιστεύετε ότι έχετε περισσότερα από άλλους. Δεν είναι κάτι εγωιστικό. Απλά ξέρετε ότι έχετε περισσότερη ισορροπία⸱ έχετε περισσότερο φως, έχετε περισσότερη βαθιά ενόραση και σοφία. Έτσι, επιθυμείτε να είστε σε υπηρεσία προς τους άλλους. Λοιπόν, είναι εύκολο να μπείτε σ’ αυτή την παγίδα, όπου αφήνετε τους άλλους να σας εκμεταλλευτούν και υπάρχουν φορές που χρειάστηκε να κάνουμε συζητήσεις ή που ο Τοβίας έπρεπε να σας μιλήσει λέγοντας, «Μην το κάνεις αυτό. Μπορείς να είσαι σε υπηρεσία, αλλά δεν χρειάζεται να τους αφήνεις να παίρνουν από σένα.» Είναι η παλιά ιστορία, το «διδάξτε τους πώς να ψαρεύουν. Μην τους δίνετε απλά τα ψάρια, αλλά διδάξτε τους πώς να ψαρεύουν».

Έτσι, είναι αυτό το πολύ συνηθισμένο χαρακτηριστικό, ότι είστε σε υπηρεσία και τώρα είναι λίγο πρόκληση γιατί φτάνει στο τέλος, το να εργάζεστε πάντα για τους άλλους.
Έχετε κάνει τη δουλειά σας. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει σπουδαιότερο λειτούργημα απ’ αυτό που έχετε κάνει όλοι σας. Μπαίνοντας μέσα σ’ αυτή την πυκνή, θολή μαζική συνείδηση στις άλλες σφαίρες και βυθίζοντας τον εαυτό σας σ’ αυτήν, πόσο περισσότερη, πόσο σπουδαιότερη υπηρεσία;
Ακόμα κι όταν εγώ και μερικοί από τους άλλους Αναληφθέντες Δασκάλους προειδοποίησαν σχετικά με αυτό και είπαν, «Πηγαίνετε να ρίξετε το φως σας από έξω προς την μαζική συνείδηση. Μην πάτε μέσα της, γιατί θα μπορούσατε να χαθείτε, τουλάχιστον για λίγο. Θα μπορούσατε να βυθιστείτε τόσο μέσα της, και θα μπορούσε να είναι τόσο επώδυνο για σας με τόσο πολλούς τρόπους, γιατί θα έχετε την τάση να πιστέψετε ότι είναι δικό σας, είναι δικό σας ζήτημα ενώ δεν είναι.»

Θέλω για ένα λεπτό να σας ζητήσω να το νιώσετε. Αυτά δεν είναι δικά σας ζητήματα. Υπήρξατε στις Μυστηριακές Σχολές. Υπήρξατε, τόσοι πολλοί από σας, την περίοδο του Γέσουα. Έχετε μελετήσει τους μυστικιστές. Τόσοι πολλοί από σας, ήσασταν εδώ, για την Ατλαντίδα. Έχετε υψωθεί πάνω από εκείνα τα πράγματα. Θα μπορούσατε να έχετε φτάσει στη φώτιση πριν από μια ή δυο ζωές, κι όμως είπατε, «Σκοπεύω να είμαι εδώ σε αληθινή υπηρεσία προς αυτό τον πλανήτη. Σε αληθινή υπηρεσία, πρόκειται να βυθιστώ σ’ αυτόν.»

Μπορείτε να σταματήσετε για μια στιγμή, να το νιώσετε και να συνειδητοποιήσετε ότι αυτά τα πράγματα δεν ήταν δικά σας; Παρόλο που τα επωμιστήκατε σαν δικά σας, αυτά τα πράγματα δεν είναι δικά σας.

Δεν παίρνετε απαραίτητα επιπλέον βαθμούς που τα επωμιστήκατε, πάντως αυτό είχε τεράστια επίπτωση. Υποθέτω ότι οι επιπλέον βαθμοί βρίσκονται στο δικό σας αίσθημα ικανοποίησης γνωρίζοντας ότι το κάνατε αυτό, γνωρίζοντας ότι ήταν – δεν θέλω να πω ότι ήταν μια θυσία – ήταν μια σπουδαία υπηρεσία. Και, ναι, υπήρξαν θυσίες. Υπήρχαν τελικά βάσανα για τον εαυτό σας με το να νιώθετε πάντα ότι έπρεπε να δουλεύετε για κάτι.

Το έχετε ποτέ σκεφτεί αυτό; Οι πιο πολλοί άνθρωποι δεν σκέφτονται πάντα ότι πρέπει να δουλεύουν με τον εαυτό τους πάνω σε κάτι. Απλά περνούν την μέρα κι αντεπεξέρχονται σ’ αυτήν, αλλά δεν έχουν αυτό που θα ονόμαζα εμμονή, σχεδόν πάντα να δουλεύουν για πράγματα. Εσείς είχατε, γιατί πάντα υπήρχε κάτι να δουλέψετε, πάντα κάτι στην μαζική συνείδηση, πάντα ζητήματα που τότε θα επωμιζόσασταν σαν δικά σας. Κι έπειτα, όσο δύσκολο κι αν ήταν μερικές φορές, να προσπαθείτε να βάλετε το δικό σας φως σ’ αυτά, ενώ υποκρινόσασταν ότι είναι δικά σας, αλλά τελικά να είστε σε υπηρεσία προς τους άλλους.

Ο χρόνος σας σε αυτή την υπηρεσία, ο χρόνος σας σαν Εργάτες των Σφαιρών, ακόμα και σαν Εργάτες της Γης, μπορεί τώρα να τελειώσει. Σας παρακαλώ κρεμάστε τα φτερά σας. Κρεμάστε τα φτερά σας. Αυτό που κάνατε ήταν πολύ επιτυχημένο. Θα δείτε τα αποτελέσματα του. Αλλά τώρα, βγάλτε τα φτερά σας και σταματήστε να αναρωτιέστε αν κάνατε κάτι λάθος. Σταματήστε να αναρωτιέστε αν η δουλειά σας είχε κάποιο αποτέλεσμα. Αυτό είναι κάτι για το οποίο εργαζόμασταν επί αιώνες κι επιτέλους είναι εδώ.

Απολαύστε αυτή την ήσυχη περίοδο. Όταν τα πράγματα εντείνονται, δεν υπάρχει άλλη δουλειά να κάνετε.  Το θέμα είναι απλά, αν η ανθρωπότητα ή τα άτομα θα αντιληφθούν ή όχι εκείνο το φως που ρίξατε, τις προσαρμογές που κάνατε από τις άλλες σφαίρες, τη δουλειά που κάνατε εδώ στον πλανήτη. Τώρα όλα εξαρτώνται απ’ αυτούς.

Εξαρτάται από εκείνους που εργάζονται με την τεχνολογία τώρα, είτε είναι τεχνητή νοημοσύνη, είτε είναι η ιατρική κοινότητα. Θα επιτρέψουν στον εαυτό τους να αντιληφθεί εκείνο το φως που έχει φυτευτεί εδώ; Εκείνο το Χριστικό φως, που τώρα είναι διαθέσιμο μέσα στην μαζική συνείδηση, θα το χρησιμοποιήσουν για τις εφευρέσεις τους, για τις σημαντικές ανακαλύψεις τους, για νέους τρόπους στον πλανήτη, που θα φέρουν πιο πολλή ισότητα, πιο πολλή δικαιοσύνη; Εξαρτάται απ’ αυτούς. Πραγματικά δεν μπορείτε να κάνετε περισσότερα.
Εε, ίσως μπορείτε να γράψετε κάποια βιβλία. Θα μπορούσατε να μιλήσετε για τις αληθινές εξομολογήσεις ενός Εργάτη των Σφαιρών, τί κάνατε στις άλλες σφαίρες. Αλλά όσον αφορά τώρα την πραγματική εργασία, δηλαδή να πρέπει αδιάκοπα να είστε σε επαγρύπνηση για να φέρνετε την συνειδητότητά σας, το φως σας σε εκείνες τις σφαίρες και σ’ αυτή, έχει τελειώσει. Κι αυτό είναι καλό, και σας τιμούν για την υπηρεσία σας.

Έτσι, αυτό είναι το πρώτο χαρακτηριστικό για τους Σώμπρα, ένα από εκείνα τα πολύ συνηθισμένα χαρακτηριστικά: συνέχεια σε υπηρεσία προς τους άλλους. Τώρα είναι η ώρα να το απελευθερώσετε. Πραγματικά δεν πρόκειται να σας πάει πιο πέρα, δεν πρόκειται να πάει τον πλανήτη πιο πέρα ή την ανθρωπότητα πιο πέρα αν συνεχίσετε να προσπαθείτε να δουλεύετε γι’ αυτό. Τώρα – φυσικά συνεχίστε να αφήνετε το φως σας να λάμπει – αλλά τώρα απολαύστε τη ζωή σας.

~ 2^ο Χαρακτηριστικό: Αφανείς & Αόρατοι

Το δεύτερο χαρακτηριστικό που είναι τώρα σχετικό. Τόσοι πολλοί από σας ήθελαν να είναι ορατοί και να ακούγονται κατά κάποιον τρόπο, αλλά δεν ήσασταν. Νιώθατε τόσο αφανείς και αόρατοι. Έχω ακόμα και πρακτικά παραδείγματα, μπαίνετε σε ένα εστιατόριο και ο – πώς τους λέτε τώρα, σερβιτόρους, εγώ τους λέω γκαρσόν, τους σερβιτόρους, τους υπαλλήλους, όπως κι αν τους ονομάζετε – «σερβιτόρους», μου λέει ο Κώλντρε – δεν προλαβαίνω όλες αυτές τις αλλαγές – οι σερβιτόροι δεν σας βλέπουν καν. Βλέπουν όλους τους άλλους. Όλοι οι άλλοι δίνουν τις παραγγελίες τους, το φαγητό τους σερβίρεται, τους δίνεται ο λογαριασμός τους κι εσάς δεν σας έχει δει κανένας.

Πέρασε πολύς καιρός, που δεν σας έβλεπαν και δεν σας άκουγαν και γίνεται πολύ δύσκολο αφού έχετε τόση έμφυτη σοφία, έχετε τόσα πολλά να μοιραστείτε – έχετε ιστορίες να μοιραστείτε, αν μη τι άλλο, όμως έχετε μεγάλη σοφία, έχετε μεγάλη άνεση να μοιραστείτε με άλλους – όμως ήταν σχεδόν σαν να μην σας έβλεπαν ή να μην σας άκουγαν. Είναι λίγο διαφορετικό σε συναθροίσεις των Σώμπρα όταν συναντιόσασταν, γιατί ήσασταν με ομοϊδεάτες οπότε μπορούσατε να μιλάτε ανοιχτά. Αλλά έξω ανάμεσα στους άλλους, τόσο αίσθημα απογοήτευσης, «Δεν με βλέπουν, δεν με ακούνε;»

Κι έπειτα επίση, το αίσθημα που είχατε, ακόμα κι όταν σκεφτόσασταν πραγματικά να πάρετε το λόγο, πραγματικά να προσπαθήσετε να  τραβήξετε την προσοχή τους, «Κράτα χαμηλό προφίλ. Μη δίνεις στόχο.» Εν μέρει ήταν εξαιτίας περασμένων ζωών όπου σας καταδίωκαν επειδή ξεχωρίσατε – οτιδήποτε κι αν ήταν, θρησκευτικές ή πνευματικές απόψεις, απόψεις για την επιστήμη, απόψεις για την μαγεία και σας καταδίωκαν – έτσι μάθατε να κρατάτε χαμηλό προφίλ.
Όμως εν μέρει είναι, ότι ξέρατε ενεργειακά, ότι αν ξαφνικά αρχίζατε να εκφράζεστε ελεύθερα, να μοιράζεστε τις βαθιές εσωτερικές αλήθειες σας, ότι θα χρειαζόταν τόση πολλή ενέργεια – είτε ήταν το να γράψετε ένα βιβλίο ή να κάνετε μια ιστοσελίδα ή να μιλάτε δημόσια ή οτιδήποτε κι αν ήταν, ανώτερη επικοινωνία, οτιδήποτε, ότι θα χρειαζόταν υπερβολικό ποσοστό ενέργειας – και η πρώτη σας κλήση για υπηρεσία ήταν στις άλλες σφαίρες σαν Εργάτες των Σφαιρών.

Έτσι, αποφύγατε να σας δουν και να σας ακούσουν κι αυτό είναι θλιβερό. Αυτό είναι ζόρικό. Ειδικά όταν ξέρετε μέσα σας, ότι υπάρχει τόση πολλή καλοσύνη σε σας, όταν η απόλυτη αγάπη σας για τον εαυτό σας και τους άλλους, η τόση πολλή καλοσύνη μπορεί να μοιραστεί. Συχνά, ακόμα και οι σύντροφοί σας, οι αγαπημένοι σας, σας έβλεπαν σαν ανθρώπους, αλλά δεν έβλεπαν ποιοι είστε πραγματικά – αυτές οι  αγγελικές υπάρξεις με φτερά – κι αυτό ήταν θλιβερό.
Αυτό ήταν δύσκολο. Ή τα παιδιά σας. Και συχνά όταν προσπαθούσατε να μιλήσετε σε φίλους ακόμα και για όσα ξέρετε κι όσα νιώθετε, αυτοί δεν σας έβλεπαν. Δεν ήθελαν να σας δουν με αυτό το πρίσμα. Δεν ήθελαν να σας δουν έτσι. Το κορόιδευαν, έφευγαν, αποδεσμεύονταν από σας, πάντως δεν ήθελαν να το δουν. Απλά ήθελαν να δουν τον άνθρωπο κι ακόμα όχι και τόσο αυτόν. Έτσι όλο αυτό που οι Σώμπρα έχουν περάσει για τόσο μεγάλο διάστημα – να μην τους βλέπουν και να μην τους ακούνε – είναι καλό νέο, είναι ζόρικο νέο ταυτόχρονα.

Τώρα έρχεται η ώρα που μπορείτε να ακουστείτε, αν το επιλέξετε. Πολλοί από σας δεν θα το διαλέξουν. Θα διαλέξετε να ζήσετε σχετικά ήσυχες ζωές. Τόσοι πολλοί από σας έχουν βρει μεγάλη ανακούφιση να βρίσκονται στη φύση. Τόσοι πολλοί από σας μετακομίζουν στη φύση τώρα ή κοντά της, όπου έχετε ανοιχτή πρόσβαση, έχοντας βρει ότι αυτές οι πόλεις όπου έχετε ζήσει είναι απλά συνεχείς υπενθυμίσεις της πυκνότητας της μαζικής συνείδησης, που ανεχθήκατε στις άλλες σφαίρες για τόσο πολύ καιρό.
Η μαζική συνείδηση είναι κυριολεκτικά στις άλλες σφαίρες, όμως εκδηλώνεται εδώ – κτίρια, ατέλειωτα χιλιόμετρα με κτίρια και δρόμους και νέφος και θόρυβο κι άλλους ανθρώπους – και βρίσκετε τώρα την ανάγκη να ξεφύγετε από όλα αυτά, μακριά από εκείνο το συνεχές βάρος της μαζικής συνείδησης, που βρίσκετε στις πόλεις.

Τώρα είναι μια καλή περίοδος. Τώρα είναι μια καλή περίοδος, αν σκεφτόσασταν να μετακομίσετε εκεί που θα έχετε λίγο παραπάνω ελεύθερο χώρο, πιο καθαρό αέρα, λιγότερους ανθρώπους – θα έλεγα ότι οι λιγότεροι άνθρωποι είναι πιθανόν ο σπουδαιότερος παράγοντας απ’ όλους – τώρα είναι μια καλή περίοδος να το κάνετε αυτό, απλά να ελευθερώσετε τον εαυτό σας από εκείνους τους παλιούς συνδέσμους, με το επίκεντρο της μαζικής συνείδησης.

Είναι δύσκολο όταν σε κάποιο επίπεδο μέσα σας αναγνωρίζετε τα ταλέντα σας και τις ικανότητες σας. Ξέρετε ότι ζήσατε τόσες πολλές ζωές όπου πραγματικά αναπτύξατε την μεταφυσική για τον πλανήτη κι έπειτα έρχεστε σ’ αυτή τη ζωή και δεν σας βλέπουν και δεν σας ακούνε. Όμως αυτό οφειλόταν μόνο στο ότι ο υπόλοιπος πλανήτης δεν ήταν έτοιμος.
Και δεν προσπαθώ να χαϊδέψω το εγώ κανενός, εκτός από το δικό μου (γέλια). Πάντως δεν προσπαθώ να σας κάνω να νιώσετε καλά. Σας δίνω αυτά που γνωρίζω ότι είναι αληθινά. Ο υπόλοιπος πλανήτης δεν ήταν έτοιμος για όσα είχετε να προσφέρετε. Πραγματικά δεν ήταν. Ακόμα και τώρα είναι πολύ – είναι έτοιμος ή πιο έτοιμος, αλλά υπάρχουν ακόμα πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν είναι έτοιμοι γι’ αυτό κι αυτό είναι εντάξει. Δεν προσπαθούμε να πιέσουμε τίποτα. Δεν προσπαθούμε να πουλήσουμε τίποτα. Δεν υπάρχει τίποτα για να δηλώσετε συμμετοχή.

Όμως υπάρχουν πολλοί που είναι έτοιμοι. Αυτοί πονάνε. Ψάχνουν για αληθινές απαντήσεις. Δεν θέλουν απαντήσεις από ακόμα μια εκκλησιαστική οργάνωση ή κάποιες ψυχιατρικές ή ψυχολογικές μεθόδους. Θέλουν πραγματικές απαντήσεις και τις θέλουν από πραγματικούς ανθρώπους. Ούτε τις θέλουν απαραίτητα από Αναληφθέντες Δασκάλους, ακόμα κι από τον Πρόεδρο της Λέσχης των Αναληφθέντων Δασκάλων. Θέλουν να τα ακούσουν από σας, από πραγματικούς ανθρώπους που τα έχουν περάσει, που δεν μιλούν με κοινοτοπίες, που μιλούν από και με την καρδιά.

Υπάρχουν τώρα άνθρωποι που είναι έτοιμοι να σας δουν. Το ερώτημα είναι είστε έτοιμοι να σας δουν; Δεν είστε υποχρεωμένοι. Κάνατε τη δουλειά σας. Δεν είστε υποχρεωμένοι. Αλλά ίσως, ίσως τώρα να έχετε τη διάθεση να βγάλετε μερικά απ’ αυτά, είτε είναι σε βιβλίο, είτε είναι – εδώ πρέπει να απευθυνθώ στον Κώλντρε – διαδικτυακά μπλογκ ή ταινίες ή τραγούδια ή γραπτά ή οτιδήποτε. Ίσως να είναι απλά να κάθεστε και να μιλάτε με ανθρώπους, που συναντάτε σε εστιατόρια ή καφέ, στην παραλία ή στα πεζοπορικά μονοπάτια. Πάντως τώρα μπορείτε να βγείτε.

Τώρα μπορείτε να βγείτε, γιατί δεν πρόκειται να εξαντλείτε την ενέργειά σας, γιατί η άλλη δουλειά έχει τελειώσει. Τώρα μπορείτε να βγείτε, γιατί ο πλανήτης είναι πολύ πιο έτοιμος να ακούσει όσα έχετε να πείτε. Και δεν χρειάζεται να το αποδίδετε στον Βυσσινί Κύκλο, σε μένα, σε κανέναν. Μιλήστε από την καρδιά σας, γιατί όσο κι αν όσα έχουμε συζητήσει στη διάρκεια των ετών, ίσως λέτε ότι προέρχονται από εμένα ή από τον Τοβία ή τον Κουτχούμι, όμως πραγματικά όλα είναι από σας, από όλους τους Σώμπρα. Εσείς είστε εκείνοι που τα συγκεντρώσατε όλα αυτά. Εμείς απλά βοηθάμε να ισορροπήσουν κι έπειτα τα παραδίδουμε πίσω σε σας. Μιλήστε τους από την καρδιά σας.

Το πραγματικό ερώτημα τώρα είναι, θέλετε να σας δουν; Έχετε τόσο περισσότερη σοφία από ποτέ και συνειδητοποιείτε τις παγίδες στο να είστε, ας πούμε, διασημότητες. Πολλοί από σας ήδη κουνάνε το κεφάλι τους, «Όχι. Αυτό δεν είναι για μένα. Θέλω να ζήσω μια ωραία ήσυχη ζωή. Θέλω να συλλογιστώ τη δουλειά που έκανα. Θέλω να συλλογιστώ πώς δημιουργήσαμε την αρχή της Αποκάλυψης. Θέλω να είμαι στη φύση, ίσως να έχω μερικά σκυλιά ή γάτες ή χελώνες.» Πάντως όχι, να βγείτε στο φως της δημοσιότητας, για πολλούς από σας, δεν θα είναι αυτό που θέλετε.

Το θέμα σ’ όλο αυτό, θέλω να το κάνω πάρα πολύ σαφές: σας βλέπουν και σας ακούνε κι αυτό ήταν πάντα έτσι, από εμάς στην άλλη πλευρά, εκείνους από μας στο Βυσσινί Συμβούλι,  από τους Αναληφθέντες Δασκάλους. Αστειεύομαι για τους Αναληφθέντες Δασκάλους ότι ζηλεύουν την ομάδα μου, τους Σώμπρα, ότι με ταλαιπωρούν γι’ αυτήν, κι εν μέρει αυτό είναι μια ιστορία. Εν μέρει αυτό είναι πολύ αληθινό, γιατί κοιτάζουν τη δουλειά που έχετε κάνει κι έχουν εντυπωσιαστεί. Επίσης έχουν εντυπωσιαστεί από τη δουλειά που κάνω εγώ, πάντως  έχουν εντυπωσιαστεί απ’ όσα έχετε κάνει.

Σας βλέπουν. Σας ακούνε. Μερικοί από τους πολύ σπουδαίους Αναληφθέντες Δασκάλους πραγματικά ξέρουν ποιοι είστε. Ξέρουν ποιοι είστε σαν άνθρωποι. Ξέρουν ποιοι είστε σαν πολυδιάστατες υπάρξεις. Ξέρουν τη δουλειά που κάνατε. Και τόσοι πολλοί απ’ αυτούς, όταν σας είδαν σ’ αυτή τη ζωή να γίνεστε Εργάτες στις Σφαίρες και να μπαίνετε στην πυκνότητα της μαζικής συνείδησης και να την αναλαμβάνετε σαν δική σας, μετά βίας μπόρεσαν να το πιστέψουν.

Έχουν μεγάλη τιμή για σας. Σας βλέπουν και κάποια μέρα, όταν φτάσει η μέρα να κάνετε την ανάληψή σας απ’ αυτό τον πλανήτη και φύγετε για τη δική σας κυρίαρχη περιοχή – κι όμως, μπορείτε να είστε φιλαράκια με τους άλλους Αναληφθέντες Δασκάλους – θα εκπλαγείτε όταν μπείτε στην αίθουσα, την αίθουσα, μεταφορικά, της Λέσχης των Αναληφθέντων Δασκάλων, κι όταν τώρα πολύ περισσότεροι από 11.000 Αναληφθέντες Δάσκαλοι σταθούν όρθιοι και σας τιμήσουν. Αυτοί θα γνωρίζουν το όνομα σας. Θα γνωρίζουν τί κάνατε. Θα σας τιμήσουν για τη δουλειά, επειδή σας έχουν δει και σας έχουν ακούσει. Δεν είστε αόρατοι, τουλάχιστον στις άλλες σφαίρες.

Έτσι αυτό είναι το δεύτερο χαρακτηριστικό των Σώμπρα, ότι αισθάνεστε σαν να μην σας βλέπουν και να μην σας ακούνε και είναι πολύ δύσκολο, όταν έχετε τόσα πολλά να προσφέρετε. Πάρα πολύ δύσκολο. Θέλετε να φωνάξετε μερικές φορές. Κι έπειτα σκέφτεστε το να σας βλέπουν και να σας ακούνε, και η άλλη σας πλευρά κάνει, όχι, δεν το θέλετε αυτό, τουλάχιστον όχι τώρα. Όμως θέλω να σας διαβεβαιώσω, σας βλέπουν και σας ακούνε. Και τώρα αν θέλετε, αν θέλετε να γράψετε εκείνο το βιβλίο, αν θέλετε να βγείτε εκεί έξω, είναι έτοιμοι.

~ 3^ο Χαρακτηριστικό: Η Επίγνωση

Το τρίτο χαρακτηριστικό που θέλω να συζητήσω σήμερα, το τρίτο χαρακτηριστικό. Αυτό είναι δύσκολο. Αυτό έχει οδηγήσει πολλούς έξυπνους και ταλαντούχους ανθρώπους στην τρέλα ή στο ποτό ή και στα δυο. Είναι η επίγνωση ότι ξέρετε, αλλά δεν ξέρετε πώς το ξέρετε. Η  επίγνωση που είχατε για τόσο πολύ καιρό ότι υπάρχουν πιο πολλά απ’ όσα αντιλαμβάνεστε με τις ανθρώπινες αισθήσεις σας και σκέφτεστε με το ανθρώπινο μυαλό σας. Η  επίγνωση ότι υπάρχουν περισσότερα, αλλά δεν ξέρετε πώς. Αυτό είναι ίσως το πιο δύσκολο απ’ όλα αυτά τα χαρακτηριστικά.

Ξέρατε από πολύ νεαρή ηλικία ότι υπήρχαν περισσότερα. Γνωρίζατε. Ήταν τόσο φανερό για σας, «Υπάρχουν περισσότερα στη ζωή απ’ αυτά.» Και δεν ήταν απλά σχετικό με μια μετά θάνατον ζωή, όπως δίδασκαν οι εκκλησίες, ότι πάτε στον ουρανό. Λέτε, «Όχι, αυτό δεν ακούγεται σωστό. ‘Φεύγεις από εδώ και είτε κρίνεσαι έτσι κι αλλιώς και πας στον παράδεισο είτε πας στην κόλαση όπου περνάς την υπόλοιπη αιωνιότητα;’ Όχι.» Το ξέρατε αυτό, αλλά πώς να το αποδείξετε; Ποια χειροπιαστή απόδειξη έχετε; Κι όταν θα ανοίγατε το στόμα σας και θα αρχίζατε να μιλάτε στους άλλους γι’ αυτό, αυτοί θα έλεγαν, «Λοιπόν, απόδειξέ το. Δεν είναι επιστημονικό γεγονός. Δεν θα μπορούσε να είναι αλήθεια.»

Η επιστήμη είναι όμορφη, αλλά η επιστήμη είναι μόνο ένας τρόπος να εξηγηθεί η πραγματικότητα, όπως πιστεύεται τώρα. Η επιστήμη είναι ένας μόνο τρόπος για να εξεταστεί τί δημιούργησε η δημιουργία σας, αλλά δεν είναι ο απώτερος σκοπός. Υπάρχει κάτι πέρα από την επιστήμη. Είναι το επόμενο πράγμα που πρόκειται να δημιουργηθεί. Η επιστήμη δεν θα ήταν δυνατόν να καταλάβει, επειδή δεν έχει δημιουργηθεί. Δεν το έχουν εξετάσει ακόμα.

Είχατε μια επίγνωση ότι υπάρχει κάτι άλλο κι αυτό θα μπορούσε να τρελάνει άτομα σαν εσάς, αφού δεν θα μπορούσαν να το προσδιορίσουν. Έχετε ψάξει σε βιβλία κι έχετε ψάξει τώρα στο Ίντερνετ για να βρείτε τί είναι αυτό το άλλο πράγμα. Έχετε μιλήσει σε άλλους ανθρώπους. Οι πιο πολλοί απ’ αυτούς δεν έχουν ιδέα για ποιο πράγμα μιλάτε, την επίγνωση ότι υπήρχαν τόσα περισσότερα εκεί έξω. Κι όμως, το μυαλό σας έβαζε σε παγίδα. Η μαζική συνείδηση σας έβαζε σε παγίδα. Έλεγε, «Όχι, αυτά είναι όλα όσα υπάρχουν εδώ, εκτός όταν πεθαίνετε, υπάρχει ο παράδεισος ή η κόλαση. Πάντως αυτό είναι.» Και ξέρατε ότι υπήρχε φυσική, που έφτανε πολύ πιο πέρα απ’ όσα συζητούσαν στον πλανήτη.

Έπειτα όμως – έπειτα, όπως οι Σώμπρα κάνουν τόσο καλά – λέγοντας, «Ποιος είμαι εγώ να συμπεραίνω, ότι αυτή η φυσική υπάρχει πραγματικά; Κάποιος άλλος θα την έβρισκε. Θα ήταν κάπου σε ένα βιβλίο. Κάποιος άλλος θα ήταν στο κύκλωμα των διαλέξεων και θα μιλούσε γι’ αυτήν. Οπότε, πρέπει να τα έχω επινοήσει όλα αυτά. Πρέπει να έχω παραισθήσεις, ονειροπολήσεις. Πρέπει να είμαι δυσαρεστημένος με την κανονική ανθρώπινη ζωή μου, συνεπώς επινοώ αυτά τα πράγματα.» Δεν το κάνατε.

Το ξέρατε, αλλά δεν ξέρατε πώς να το εξηγήσετε. Δεν ξέρατε πώς να ξεπεράσετε το εμπόδιο, αυτή τη δύναμη της βαρύτητας που συγκρατεί τα πράγματα σ’ αυτό τον πλανήτη. Αυτή η βαρυτική δύναμη, που παίρνει κάποιον σαν εσάς, ο οποίος προσπαθεί να πάει πιο πέρα στις άλλες σφαίρες και τον πετάει πάλι πίσω εδώ με ένα σημείωμα καρφιτσωμένο στο πουκάμισό του που λέει, «Μην το δοκιμάσεις αυτό ξανά. Συμμορφώσου. Μείνε στη ζωή. Να είσαι χαρούμενος με αυτήν. Μην δοκιμάζεις να πας εκεί έξω. Δεν υπάρχει τίποτα εκεί.»

Αυτό είναι δύσκολο, να ξέρεις ότι υπάρχει κάτι εκεί έξω, να ξέρεις ότι αυτό που είναι εκεί έξω ίσως να μην είναι απλά μια προέκταση του εδώ, όσων είναι στον πλανήτη, αλλά τόσο διαφορετικό με κάθε τρόπο – διαφορετική φυσική, διαφορετική δυναμική. Γνωρίζοντας, ότι το πραγματικό εσείς, η ψυχή σας, ήταν εκεί έξω, αλλά χωρίς να ξέρετε τον αριθμό τηλεφώνου, χωρίς να ξέρετε τις οδηγίες, χωρίς να ξέρετε πώς να φτάσετε εκεί. Αυτό ήταν ίσως ένα από τα πιο δύσκολα απ’ όλα.

Τώρα που οι σφαίρες ανοίγουν, μπορείτε να είστε τόσο θαρραλέοι και παράτολμοι τώρα, ώστε να βγείτε εκεί έξω. Αυτά που αντιλαμβάνεστε εκεί έξω απλά δεν έρχονται απαραίτητα με τις ανθρώπινες αισθήσεις και μέσω του ανθρώπινου μυαλού. Αυτό που αντιλαμβάνεστε έρχεται με διαφορετικό τρόπο. Είναι αισθητηριακό. Δεν είναι διανοητικό, είναι αισθητηριακό. Ίσως να μην μπορείτε να το προσδιορίσετε άμεσα, αλλά τελικά θα το κάνετε. Όμως τώρα μπορείτε να είστε τόσο τολμηροί, ώστε να γνωρίζετε ότι υπάρχουν περισσότερα. Μην ανησυχείτε για την προσπάθεια να το περιγράψετε ακόμα. Το θέμα είναι το να το βιώσετε.  Να το νιώσετε.

Αυτό ακριβώς συζητάμε, να πάτε πέρα από τους περιορισμούς της ανθρώπινης συνειδητότητας, της ανθρώπινης εκπαίδευσης και σκέψης, είναι αυτό ακριβώς που οδήγησε στην τρέλα μέσα στα χρόνια μερικούς από τους σπουδαίους. Ο Πυθαγόρας – ο Κουτχούμι – ήξερε ότι υπήρχαν τόσα περισσότερα. Έπαιξε με αυτό με τα μαθηματικά, αλλά ήξερε ότι υπήρχαν μαθηματικά ακόμα και πέρα απ’ αυτή την σφαίρα. Και τον τρέλανε μετά από λίγο, γιατί είτε δεν μπορούσε να βγει εκεί έξω για να τα βρει ,είτε δεν μπορούσε να τα φέρει πίσω μαζί του. Αυτό το πέπλο, αυτός ο τοίχος, αυτό το εμπόδιο ήταν υπερβολικά δυνατό κι άρχισε να τον τρελαίνει, επειδή ήξερε ότι υπήρχε.

Το ήξερε. Μετά όμως όταν έκανε τους κανονικούς υπολογισμούς του κι όταν μιλούσε με άλλους, όλοι τον έκαναν να ακούγεται σαν να ήταν τρελός, ονειροπόλος, ότι δεν υπήρχε τίποτα άλλο εκεί έξω. Η ζωή είναι μόνο μαθηματικά ή επιστήμη ή οτιδήποτε. Γνωρίζοντας πάντα ότι υπήρχαν τόσα περισσότερα, γνωρίζοντας ότι υπήρχε κάτι άλλο εκεί έξω. Είναι σαν να είσαι παγιδευμένος μέσα σε ένα κτίριο χωρίς παράθυρα και πόρτες, αλλά έχοντας οπωσδήποτε μια βαθιά εσωτερική ανάμνηση ότι υπάρχει κάτι άλλο εκεί έξω. Ασχέτως τί λένε όλοι μέσα στο κτίριο, «Όχι, δεν υπάρχει τίποτα εκεί έξω. Γιατί να υπήρχε κάτι; Όλα είναι εδώ. Είναι μέσα σ’ αυτό το κτίριο, τίποτα εκεί έξω», και εσείς ξέρατε. Ξέρατε ότι το κτίριο δεν θα μπορούσε να υπάρχει εκτός κι αν υπήρχε κάτι άλλο εκεί έξω, ότι αυτή η πραγματικότητα δεν μπορούσε να υπάρχει αν δεν υπήρχε κάτι άλλο.

Οδήγησε άλλους στην τρέλα, σαν τον Λόρδο Βύρωνα, τον Βαν Γκονγκ, τον Μικελάντζελο. Λοιπόν, αυτοί χρησιμοποιούσαν την τέχνη και την έκφραση σαν τρόπο για να το καταλάβουν. Επίσης όμως, όταν έβγαιναν εκεί έξω, η βαρύτητα τους πετούσε πίσω. Αυτό έκανε πολλούς απ’ αυτούς να τρελαθούν.
Ο Μπέντζαμιν Φράνκλιν, ο Αμερικανός πολιτικός και λαμπρός εφευρέτης, ήξερε ότι υπήρχαν τόσα περισσότερα εκεί έξω. Λοιπόν, έπρεπε να διατηρήσει την εμφάνιση της αξιοπρέπειας σαν πολιτικός. Έπρεπε να συμμορφωθεί ,ώστε να μην κριθεί από την πολύ ισχυρή θρησκευτική κοινότητα που ήταν εκεί, κι έτσι υποκρινόταν, αλλά ήξερε ότι υπήρχαν περισσότερα, και τελικά πραγματικά αυτό άρχισε να έχει συνέπειες στο μυαλό του, στη διανοητική του ισορροπία. Άρχισε να κάνει πάρα πολύ περίεργα πράγματα, ειδικά αργότερα στη ζωή του, πράγμα στο οποίο δεν θέλω να αναφερθώ εδώ. Πάντως είχε συνέπειες  σε πολλούς από τους σπουδαίους στο παρελθόν, απλά να γνωρίζουν ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα εκεί έξω και να μην μπορούν να τα προσεγγίσουν.

Μερικές φορές στην νυκτερινή κατάσταση, στην ονειρική σας κατάσταση τη νύχτα, βγαίνετε εκεί έξω επειδή δεν είστε διανοητικοί, σε μεγάλο βαθμό,  βγαίνετε εκεί έξω – και άυλοι – όμως μετά δεν μπορείτε να τα φέρετε πίσω. Το μυαλό τα παρερμηνεύει. Δημιουργεί όλα αυτά τα περίεργα σύμβολα σαν όνειρα. Η πληροφορίες παραμορφώνονται κι ανακατεύονται και είναι απογοητευτικό γιατί τόσο συχνά ξέρετε ότι κάτι συνέβαινε, αλλά έχετε αυτές τις παράξενες αναμνήσεις ονείρων που δεν βγάζουν νόημα και τελικά απλά τα διαγράφετε, «Είναι οι ανοησίες του μυαλού.»
Επειδή φάγατε πίτσα χθες το βράδυ πριν το φαγητό. Πρώτον, υπάρχουν πολλά, πολλά επίπεδα ονειρικής κατάστασης, όχι μόνο ένα. Μερικά σχετίζονται πιο στενά με την καθημερινή σας ανθρώπινη ζωή, αλλά όντως βγαίνετε σε ονειρικές καταστάσεις τη νύχτα. Το θέμα είναι, μπορείτε να τα φέρετε πίσω; Κι όταν δεν μπορείτε, κι όταν ξέρετε ότι υπάρχει κάτι άλλο –μεταφυσική για προχωρημένους – αλλά δεν μπορείτε να τα φέρετε πίσω, αυτό θα σας τρελάνει. Κι έχει συμβεί σε πολλούς, πάρα πολλούς από τους ταλαντούχους, σοφούς, λαμπρούς στη διάρκεια των αιώνων.

Ο Νίκολα Τέσλα, ναι. Κάποιος μόλις φώναξε το όνομα. Οπωσδήποτε, ο  Νίκολα Τέσλα ήταν μάστερ στην κατανόηση, ότι υπήρχαν περισσότερα. Υπήρχαν άλλες σφαίρες κι αναζητούσε να τις βιώσει. Έβγαινε εκεί για τις εφευρέσεις του. Μπορούσε να νιώσει πώς ήταν να δουλεύει με το αγνό φως κι έπειτα τελικά να το φέρνει μέσα στο ηλεκτρικό φάσμα. Ήξερε, κι όμως κάνοντας το εδώ σ’ αυτή την σφαίρα, στις περιστάσεις και με τον εξοπλισμό που είχε, δεν ήταν σε θέση να το κάνει. Αυτό τον τρέλαινε. Τον έκανε να τρελαθεί.

Έτσι, αγαπητοί Σώμπρα, αυτό είναι άλλο ένα από τα χαρακτηριστικά που χρειάστηκε να ανεχτείτε τόσο πολύ καιρό. Τώρα αυτό φτάνει στο τέλος του. Τώρα είστε ελεύθεροι να νιώσετε εκείνες τις άλλες σφαίρες. Αλλά χρησιμοποιώ τη λέξη «νιώθετε» πολύ συγκεκριμένα. Είναι αισθητηριακή. Δεν είναι διανοητική. Δεν πρόκειται να βρείτε κάποια πολύ προχωρημένη, ας πούμε, μαθηματική έννοια αμέσως. Δεν πρόκειται να βγείτε και να περπατήσετε ανάμεσα σε εφευρέσεις που απλά περιμένουν να έρθουν εδώ. Είναι μια αισθητηριακή εμπειρία που τελικά μεταφράζεται σε σκέψεις και τελικά μεταφράζεται στις τρεις διαστάσεις.

Αλλά αν δεν είναι κάτι υλικό, αν είναι απλά μεταφυσικό, τώρα είστε ελεύθεροι να το εξετάσετε, χωρίς να πρέπει να σκέφτεστε ότι είστε τρελοί, χωρίς να πρέπει να λέτε στον εαυτό σας, «Λοιπόν, κανένας άλλος δεν το έχει βρει, οπότε ποιος είμαι εγώ;» Λοιπόν, ποιοι είστε; Είστε υπέροχες υπάρξεις φωτός και τώρα είναι ώρα να αρχίσετε να φαντάζεστε, χωρίς τους περιορισμούς αυτού του πέπλου. Να αρχίσετε να πηγαίνετε στις άλλες σφαίρες και να γυρίζουν πίσω αυτά τα πράγματα με ευκολία και χάρη σαν αισθητηριακή  εμπειρία, αλλά τελικά να μπορείτε να την προσδιορίσετε και να την περιγράψετε.

Αυτά τα τρία χαρακτηριστικά είναι τόσο ισχυρά τώρα, παίζουν τέτοιο ρόλο στην επάνοδο σας εδώ στον πλανήτη, αν είστε Εργάτες των Σφαιρών, αν ήσασταν Εργάτες στη Γη, για όλη σας την κατανόηση του τι μπορεί να συμβεί τώρα.

** Η υπηρεσία. Δεν υπάρχει πια υπηρεσία. Την κάνατε. Πήρατε το δίπλωμα σας. Έχετε την αναγνώριση σας.
** Ότι δεν σας έβλεπαν, αυτό μπορεί να αλλάξει τώρα, αν το θελήσετε. Πάντως να ξέρετε πάντα, ότι σας έχουν δει εκείνοι στην άλλη πλευρά.
** Κι έπειτα εκείνο το πράγμα, όπου ξέρατε ότι υπάρχουν περισσότερα, αλλά δεν ξέρατε πώς να τα καταλάβετε. Αυτό θα αλλάξει. Αφήστε τον εαυτό σας να γίνει τώρα πολύ τολμηρός. Χωρίς να συγκρατείται, χωρίς διανοητικούς περιορισμούς, και όντως ξέρετε πιο πολλά τώρα. Αφήστε τον εαυτό σας να το νιώσει και να το βιώσει. Αφήστε τον εαυτό σας να το γνωρίζει σαν αλήθεια, παρά σαν ιδέα. Αφήστε τον εαυτό σας να καταλάβει ότι δεν είστε τρελοί,  δεν ήσασταν επειδή σκεφτόσασταν ότι υπάρχουν περισσότερα εκεί έξω.

Αυτά είναι τώρα τα τρία σημαντικά χαρακτηριστικά και ξέρω ότι πρόκειται να προχωρήσουμε πέρα από οποιουσδήποτε απ’ αυτούς τους περιορισμούς. Αλλά τώρα είναι η ήσυχη περίοδος. Τώρα είναι ώρα να πάρετε μια βαθιά αναπνοή και να νιώσετε τί κάνατε. Νιώστε ένα φως που τώρα φυτεύτηκε και βλασταίνει στον πλανήτη, ένα φως που έχει την ικανότητα να κάνει απίστευτες αλλαγές για την ανθρωπότητα. Αλλά εξαρτάται απ’ αυτούς, όχι από εσάς.

Δεν εξαρτάται από εσάς πια. Σας παρακαλώ. Το φως είναι εκεί. Εσείς κάνατε αυτό που είπατε ότι θα κάνατε. Τώρα εξαρτάται απ’ αυτούς.

Οι Σκοτεινές Ενέργειες

Θέλω επίσης να μιλήσω για ένα λεπτό για τις σκοτεινές ενέργειες. Είναι η λέξη που οι σημερινοί φυσικοί δίνουν στην άλλη πλευρά αυτού που θα ονομάζαμε δυνάμεις της βαρύτητας, δυνάμεις του χρόνου, του χώρου στον πλανήτη.  Σκοτεινές ενέργειες δεν σημαίνει σκοτεινές, δηλαδή κακές. Σκοτεινό απλά σημαίνει,ότι είναι το ανάποδο. Έτσι, σε όλες τις βαρυτικές δυνάμεις που συγκρατούν τα πάντα σ’ αυτό τον πλανήτη, υπάρχει μια σκοτεινή ενέργεια, μια αντίθετη δύναμη που κάνει το σύμπαν να διαστέλλεται. Διαφορετικά, βλέπετε, αν δεν υπήρχε αυτή η αντίθετη βαρύτητα, τα πάντα θα κατέρρεαν, γιατί η βαρύτητα είναι τόσο ισχυρό και κινητήριο χαρακτηριστικό για το σύμπαν. Όμως πάντα υπάρχει το αντίθετο. Υπάρχει πάντα το αντίθετο της βαρύτητας, αυτό που ονομάζουν σκοτεινές ενέργειες.

Εκείνες οι σκοτεινές ενέργειες γίνονται τώρα πολύ διαθέσιμες κι αυτό θα γίνει πρώτα σε προσωπικό επίπεδο. Μην σκεφτείτε ότι ολόκληρος ο πλανήτης θα αρχίσει να διαστέλλεται, ή ολόκληρο το σύμπαν, αλλά μέσα σας οι σκοτεινές ενέργειες, που είναι το αντίθετο της κανονικής βαρύτητας αρχίζουν να μπαίνουν στο παιχνίδι.

Λοιπόν, αυτό που θα συμβεί εδώ, είναι ένα πολύ μοναδικό πράγμα για το οποίο θα μιλήσουμε περισσότερο, ιδιαίτερα στο Keahak, είναι ότι είχατε τις δυνάμεις της βαρύτητας να συγκρατούν την πραγματικότητά σας στη θέση της, να συγκρατούν την ψευδαίσθηση της πραγματικότητας. Ήταν καλό γιατί σας έκανε να μπορείτε να βιώνετε αυτό τον πλανήτη, αυτή τη φυσική. Τώρα, οι σκοτεινές ενέργειες που υπήρχαν πάντα, αρχίζουν να εμφανίζονται. Έχουν ελευθερωθεί.

Έτσι, σαν άτομα, σαν υπάρξεις σ’ αυτό τον πλανήτη τώρα, έχετε μια ισορροπία, την ικανότητα να συγκρατείτε πράγματα και την ικανότητα να επεκτείνετε και να χαλαρώνετε. Αρχίζουν να συνεργάζονται με αρμονία. Είναι μέρος της δουλειάς που έκαναν οι Εργάτες των Σφαιρών, πώς να σταθεροποιούνται τα πράγματα με αρμονία και με χάρη ώστε να μην συγκρούονται μεταξύ τους, χτυπώντας το ένα το άλλο.

Δεν είναι παράγοντες διττότητας. Οι σκοτεινές ενέργειες και οι κανονικές δυνάμεις της βαρύτητας δεν είναι πια δυνάμεις της διττότητας. Αυτό είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα. Συνεργάζονται αρμονικά. Αυτό είναι αποτέλεσμα της εργασίας που έκαναν οι Εργάτες των Σφαιρών, ώστε να μην έχουμε δυο ανταγωνιστικές ενέργειες – μια να προσπαθεί να κρατήσει, μια να προσπαθεί να αφήσει. Τώρα μπορείτε να τα έχετε όλα αυτά. Τα πράγματα να διαστέλλονται και να ανοίγουν, χωρίς πια να είναι περιορισμένα από τις βαρυτικές δυνάμεις, ενώ η πραγματικότητα που επιλέγετε για τον εαυτό σας παραμένει άθικτη. Παραμένει ολόκληρη. Δεν είναι σαν να αιωρείται παντού, πράγμα που θα συνέβαινε χωρίς αυτή την βαρυτική δύναμη. Τώρα τις έχετε να δουλεύουν μαζί.

Είναι η αρχή όσων έχουμε συζητήσει εδώ και πολύ, πολύ καιρό, η Νέα Ενέργεια στον πλανήτη. Είναι η αρχή της. Όταν έχετε δυο, που θα ήταν αντίθετες δυνάμεις, πολύ ισχυρές δυνάμεις να συνεργάζονται αρμονικά, σε σημείο που τελικά δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην βαρύτητα που συγκρατεί και στις σκοτεινές ενέργειες που διαστέλλουν. Τώρα είναι μαζί.

Κάπως δύσκολο να το καταλάβει το ανθρώπινο μυαλό γιατί δεν μπορείτε να δείτε καλά πώς δεν θα μπορούσαν πια να είναι – πώς δεν υπάρχει πια σκοτεινή ενέργεια και κανονική βαρύτητα. Αλλά είναι το ίδιο με τις αρσενικές και τις θηλυκές ενέργειες. Ξαφνικά δεν έχετε ανάγκη την διττότητα. Ξαφνικά, δεν υπάρχει πια αρσενικό ή θηλυκό. Ξαφνικά, αυτή η λέξη βγαίνει από το λεξιλόγιο.
(Ακούγεται ένας γδούπος)

Μόνο λίγο … Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή εδώ για μια στιγμή. Ένας χειριστής της κάμερας έπεσε κάτω. Ωραία, βαθιά αναπνοή. Φέρτε το φως μας και τις ενέργειες μας εδώ.

Ωραία, βαθιά αναπνοή. Ωραία, βαθιά αναπνοή.
(παύση)
Αυτή είναι μια καλή στιγμή για να νιώσετε το φως σας.

Όλα είναι εντάξει στο πλατό. Απλά οι ενέργειες γίνονται λίγο πυκνές εδώ. Μπορεί να είναι και για σας τους ακροατές επίσης. Απλά πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή. Οκέι.

Για να καταλάβουν όλοι που παρακολουθούν, απλά οι ενέργειες εδώ σ’ αυτό τον χώρο είναι ιδιαίτερα πυκνές σήμερα. Νομίζω ότι όλοι εδώ θα συμφωνούσαν. Αυτό κάπως επιβάρυνε έναν από τους χειριστές της κάμερας. Καταλαβαίνετε ότι είναι πολύ εστιασμένοι στη δουλειά τους, πάρα πολύ εστιασμένοι, νιώθοντας τα πάντα, έχοντας να προβλέψουν αν θα βγω, και, λοιπόν, αυτή απλά μπήκε πραγματικά βαθιά μέσα στις ενέργειες. Οκέι.

Οκέι; Ωραία. Εντάξει. Ωραία.

Αα! Αυτό είναι το αποτέλεσμα που έχει. Πού είχαμε μείνει; Ω, μιλούσαμε για τις σκοτεινές ενέργειες και τη διαστολή και τελικά την απουσία της διττότητας. Οδηγούμαστε προς όλο αυτό το πράγμα της Νέας Ενέργειας. Δεν θέλω να πάω πολύ μακριά σχετικά μ’ αυτό, αλλά εκεί είναι που συγκλίνουν η συνειδητότητα με την ενέργεια. Όμως προτρέχω πολύ.

Έτσι, οι σκοτεινές ενέργειες. Τώρα γίνονται διαθέσιμες, που σημαίνει ότι επεκτείνεται. Ανοίγει, ενώ επίσης συγκρατεί τα πάντα κι αυτό είναι που συμβαίνει τώρα στη ζωή σας.

Λοιπόν, ωραία. Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτά.
Όλα είναι ο,κέι εδώ, με την ευκαιρία. Όλα καλά.
(παύση)

Οκέι. Ωραία, βαθιά αναπνοή.

Η Μεράμπ της Πληρότητας του Εαυτού

Τώρα λοιπόν θα ήθελα να προχωρήσω στην μεράμπ, μια μεράμπ ειδικά σχεδιασμένη για όλους σας σήμερα. Συζητήσαμε για πολλά. Προφανώς, η ενέργεια ήταν λίγο πυκνή. Ας βάλουμε τώρα την μουσική. Ας βάλουμε την μουσική, καθώς προχωράμε στην μεράμπ μας. Μια πολύ ιδιαίτερη μεράμπ για καθέναν από σας.
(αρχίζει η μουσική)
Έχετε περάσει, ω, όχι μόνο αυτή τη ζωή, αλλά πολλές ζωές σε υπηρεσία.

Υπηρεσία στην ανθρωπότητα. Κι αυτή η υπηρεσία δεν ήταν να σέρνεστε στα χέρια και στα πόδια σας και να υποφέρετε. Εννοώ, αυτή ήταν αγνή υπηρεσία, απλά να είστε εκεί για να φέρνετε το φως σας. Συμφωνήσατε πριν από πολύ καιρό να φέρετε το φως σας σ’ αυτό τον πλανήτη, να φέρετε την συνειδητότητα και το κάνατε.

Τώρα είναι καιρός να φροντίσετε τον εαυτό σας. Και μερικοί από σας πρόκειται να αντισταθούν σ’ αυτό. Δεν είστε συνηθισμένοι σ’ αυτό. Δεν ήταν αυτός ο τρόπος που ζήσατε τη ζωή σας, αλλά θα επιμείνω σ’ αυτό.

Να είστε πλήρεις από τον εαυτό σας, να φροντίζετε εσάς.

Για μερικούς από σας αυτό είναι αντίθετο στον χαρακτήρα τους,  «Πρέπει να φροντίζω τους άλλους.» Όχι, πραγματικά δεν χρειάζεται. Τους προσφέρετε περισσότερη υπηρεσία τώρα αν δεν τους φροντίζετε και φροντίζετε τον εαυτό σας.

Η περίοδος που φροντίζατε όλους τους άλλους , έφτασε στο τέλος της. Κάνατε ό,τι μπορέσατε. Τώρα, οτιδήποτε πιο πέρα, οτιδήποτε επιπλέον, λοιπόν, είναι απλά δικό σας πείσμα ή ίσως ψυχαναγκασμός.

Αυτοί έχουν όλα όσα χρειάζονται, «αυτοί» είναι η οικογένειά σας, οι φίλοι σας, η ανθρωπότητα. Έχουν όλα όσα χρειάζονται τώρα με το φως που έχει έρθει σ’ αυτόν τον πλανήτη και υπήρχε στις άλλες σφαίρες. Τα πάντα.

Τώρα είναι σχεδόν ζημιά. Τώρα, αν συνεχίσετε να προσπαθείτε να φροντίζετε τους πάντες, δεν είναι συμπονετικό. Δεν τους αφήνετε να βρουν το δρόμο τους.

Ήρθε η ώρα να φροντίσετε εσάς. 

Είναι κόντρα στο ρεύμα, για τόσους πολλούς από σας και μπορώ κιόλας να νιώσω την αντίσταση. Είναι αντίθετο στον χαρακτήρα τους. Δεν είστε συνηθισμένοι σ’ αυτό.

Είστε τόσο συνηθισμένοι στις καθημερινές λεπτομέρειες της φροντίδας όλων των άλλων – των σκύλων σας, των παιδιών σας, των συζύγων σας, της οικογένειάς σας, της κοινότητας σας. Δεν λέω ότι είναι κακό να το κάνετε. Όχι, η υπηρεσία που προσφέρατε ήταν όμορφη, αλλά ξεχάσατε εσάς.

Ξεχάσατε εσάς.

Δεν είναι καθόλου μα καθόλου λάθος ή κακό να φροντίζετε τον εαυτό σας, πραγματικά να αγαπάτε τον εαυτό σας και να βάζετε πρώτο τον εαυτό σας.

Ζήσατε ζωές με κατήχηση, με εκκλησίες και οργανώσεις και παρόμοια, ώστε πρέπει να φροντίζετε όλους τους άλλους. Όμως, όχι. Πρόκειται να επιμείνω να φροντίσετε τον εαυτό σας.

Το σώμα σας περνάει πολλά τώρα με την ενσωμάτωση όλου αυτού του φωτός. Το μυαλό σας κάνει μια μεγάλη μετάβαση στο πώς αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα, στον τρόπο που σκέφτεται, στο πώς γίνεστε αισθησιακές υπάρξεις, όχι απλά διανοητικές υπάρξεις. Όλα αυτά αλλάζουν και πρέπει να φροντίζετε εσάς.

Ξέρω ότι μερικοί από σας περνούν σωματικούς πόνους και δυσφορία και αυτό εν μέρει οφείλεται απλά στην ενσωμάτωση του φωτός. Όμως σε ένα ποσοστό αυτό είναι επειδή δεν φροντίζετε εσάς.

Πώς είναι αυτό, το να φροντίζετε το σώμα σας;

Λοιπόν, να έχετε την ανάπαυση που χρειάζεστε. Να κάνετε πράγματα για το σώμα, μασάζ, να κάνετε τα πράγματα που σας αρέσουν, είτε είναι σπορ, είτε είναι μια βόλτα με το αμάξι. Όμως μοιάζει να μην βρίσκετε ποτέ χρόνο γι’ αυτό.

Πάντα φροντίζετε άλλους. Αυτό σας καταπονεί. Και κυρίως, δεν πρόκειται να σας αφήσει να εκτιμήσετε αληθινά την ομορφιά του έργου που έχετε κάνει, ότι φέρατε το φως.

Αυτή η λέξη «εγωιστής» – «Ω, είσαι εγωιστής» – ας την πετάξουμε από το λεξιλόγιο. Πραγματικά δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, το να είστε εγωιστές.

Χρησιμοποιώ τη λέξη «πλήρης με τον εαυτό», το να είστε πλήρεις με τον εαυτό σας, να έχετε χρόνο μονάχοι σας, όταν το χρειάζεστε. Σταματήστε να εξυπηρετείτε και να φροντίζετε όλους τους άλλους. Το κάνατε αυτό. Το επιπλέον δεν πρόκειται να κάνει επιπλέον καλό.

Η παραπανίσια υπηρεσία πραγματικά δεν πρόκειται να βοηθήσει. Ο Κώλντρε με ελέγχει εδώ και μου φωνάζει και ωρύεται. Όχι, δεν βοηθάει.

Αν το κάνετε επειδή πιστεύετε ότι είστε υποχρεωμένοι να το κάνετε, αν πιστεύετε ότι είναι απλά μέρος της συναισθηματικής σας φορολογίας – συναισθηματική φορολογία, αυτός είναι ο φόρος που πρέπει να πληρώσετε, φροντίζοντας τους άλλους, επειδή είστε άνθρωποι που ζείτε στον πλανήτη – όχι. Όχι! Το κάνατε αυτό. Το κάνατε σε επίπεδα που είναι ακατανόητα για τους περισσότερους άλλους ανθρώπους ακόμα και για τις αγγελικές υπάρξεις.

Θέλω τώρα να φροντίζετε τον εαυτό σας χωρίς να νιώθετε ενοχές γι’ αυτό, χωρίς να νιώθετε ότι πρέπει να φροντίζετε όλους τους άλλους πρώτα. Φροντίστε εσάς.

Ασχοληθείτε με τις συναισθηματικές σας ανάγκες, τις σωματικές σας ανάγκες, τις διανοητικές σας ανάγκες.

Ασχοληθείτε με την ανάγκη σας για αγάπη.

Ασχοληθείτε με την ανάγκη σας για ευχαρίστηση. Οτιδήποτε κι αν είναι αυτή, πάντως επιμένω σ’ αυτό.

Γιατί; Ο Κώλντρε με ρωτάει, «Με ποιο δικαίωμα επιμένω;» Λοιπόν, με το δικαίωμα ότι είμαι ο Σαιν-Ζερμαίν, γιατί αληθινά αγαπώ και νοιάζομαι για τον καθένα από σας. Ξέρω τί έχετε κάνει. Σας έχω δει και σας έχω ακούσει και ξέρω τώρα ότι χρειάζεται να φροντίστε εσάς.

Θα μπορούσατε να συνεχίζετε να κάνετε όλο αυτό με την υπηρεσία στην ανθρωπότητα κι όλα τα άλλα. Δεν θα έχει καθόλου αντίκρισμα, γιατί η πραγματική δουλειά έχει ήδη γίνει. Τώρα καθίστε αναπαυτικά και παρακολουθείστε.

Παρακολουθείστε πώς αυτή η δουλειά που κάνατε επηρεάζει τον πλανήτη. Βγείτε εκεί έξω και μπορείτε – οτιδήποτε κι αν … αν θέλετε να κάνετε εθελοντισμό κάθε μέρα για να βοηθάτε άλλους – πραγματικά δεν πρόκειται να κάνει περισσότερο καλό απ’ όσο έχετε κάνει ήδη. Αυτό εννοώ.

Πραγματικά θα το έλεγα σχεδόν εμμονικό, νευρωτικό ότι νομίζετε ότι πρέπει να συνεχίζετε να βοηθάτε τους άλλους.

Τώρα ήρθε η ώρα για εσάς.

Ήρθε η ώρα να αρχίσετε να συνειδητοποιείτε τί κάνατε, τί έχετε πετύχει.

Θέλω να παρακολουθήσετε το φως να χορεύει στη ζωή σας και σε ολόκληρο τον πλανήτη. Δεν θα μπορείτε αν έχετε εμμονή να φροντίζετε πάντα τους άλλους.

Θέλω να παρακολουθήσετε πώς χορεύει αυτό το φως στον πλανήτη κι αρχίζει να κάνει τη διαφορά.

Δεν είναι αυτό η μεγαλύτερη μορφή ικανοποίησης; Να βλέπετε τα αποτελέσματα της δουλειάς που έχετε κάνει. Αυτό είναι. Πιο ικανοποιητικό από την εκμάθηση μιας καινούριας γλώσσας, πιο ικανοποιητικό από τη δημιουργία κάποιου είδους εφεύρεσης, αλλά να μπορείτε να παρατηρείτε τώρα πώς χορεύει το φως. Να κάθεστε αναπαυτικά και να χαλαρώνετε και να μην νιώθετε ότι πρέπει συνεχώς να βγαίνετε εκεί έξω και να βοηθάτε όλους τους άλλους.

Είστε Μάστερ. Είστε Μάστερ και είναι καιρός τώρα να προσφέρετε στον εαυτό σας τη ζωή ενός μάστερ. Δεν είναι εγωιστικό. Δεν παίρνετε ενέργεια από κανέναν άλλον. Δεν στερείτε από κανέναν άλλον. Απλά δίνετε επιτέλους στον εαυτό σας.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή σ’ αυτή την μεράμπ της πληρότητας του εαυτού.

Θα σας προκαλέσω. Είστε έτοιμοι γι’ αυτό;

Είστε έτοιμοι να δεχτείτε το δικό σας φως;

Είστε έτοιμοι να αναγνωρίσετε τη δουλειά που κάνατε, είτε είναι εδώ στη Γη είτε στις άλλες σφαίρες;

Είστε έτοιμοι να είστε αληθινοί Μάστερ και να αφήσετε την ενέργεια να σας υπηρετήσει, χωρίς να νιώθετε ότι είναι ανάγκη να την κερδίσετε υπηρετώντας πάντα τους άλλους;

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψετε τα παιδιά σας ή το αγαπημένο σας κατοικίδιο ή την οικογένεια σας. Σημαίνει απλά ότι φροντίζετε τον εαυτό σας.

Και πολύ λογικά, πραγματικά δεν μπορείτε να φροντίσετε τους άλλους μέχρι να φροντίσετε τον εαυτό σας. Είναι πολύ λογικό. Αν είστε άρρωστοι, αν είστε κουρασμένοι, πώς θα μπορείτε να τους βοηθήσετε;

Η μεγαλύτερη βοήθεια που μπορείτε να τους δώσετε τώρα, είναι να τους αφήσετε να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν το ίδιο φως, ότι έχουν τις ίδιες ικανότητες και δυνατότητες με εσάς. Αυτό θα τους βοηθούσε πραγματικά.

Τι σπουδαία στιγμή για να αφήσετε να φύγει εκείνος ο παλιός βαθιά ριζωμένος, εκείνος ο παλιός όρκος υπηρεσίας. Καθόλου δεν σας κάνει κακούς ανθρώπους. Αν μπορούσατε να δείτε τί έχετε κάνει πραγματικά, αυτή η σκέψη δεν θα περνούσε ποτέ απ’ το μυαλό σας, «Λοιπόν, πρέπει να συνεχίσω να κάνω πράγματα για τους άλλους για να είμαι καλός άνθρωπος.»

Το έχετε κάνει ήδη.

Τώρα καθίστε αναπαυτικά και παρατηρείστε.
(παύση)

Λοιπόν, και πάλι, προκαλώ καθέναν από σας. Είστε έτοιμοι να έχετε πληρότητα με τον εαυτό σας;

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται να τους πετάξετε όλους στο πεζοδρόμιο. Απλά σημαίνει ότι πρόκειται να ξυπνήσετε το πρωί και να φροντίσετε εσάς – τις ανάγκες σας, τις επιθυμίες σας, το σώμα και το μυαλό σας.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται να ξεχάσετε να τους φτιάξετε το μεσημεριανό ή να φροντίσετε να τους πάτε στο γιατρό. Δεν έχει σχέση μ’ αυτό. Είναι σαν ενεργειακή προτεραιότητα, να επιστρέψετε στον Εαυτό σας.

Το ίδιο θα ζητούσατε απ’ αυτούς ή από άλλους που αγαπάτε και νοιάζεστε, «Φρόντισε εσένα», αλλά τώρα κάντε το για τον εαυτό σας.
(παύση)

Τελικά δεν μπορείτε να κάνετε ένα άλλο άτομο ευτυχισμένο ή δυστυχισμένο. Δεν μπορείτε να τους σώσετε. Τελικά, απλά δεν μπορείτε.

Μπορείτε να ρίξετε ένα φως που θα τους βοηθήσει να δουν τις δυνατότητες, αλλά πραγματικά δεν μπορείτε να το κάνετε γι’ αυτούς έτσι κι αλλιώς.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή, νιώθοντας το φως του Εαυτού, αυτό ακριβώς το φως που έχετε ρίξει για τους άλλους για τόσο πολύ καιρό και νιώθοντας το τώρα στον εαυτό σας.

Κι αφήνοντας το να μείνει εκεί, αφήνοντας το να φωτίσει εντός σας, αφήνοντας το να έχει απήχηση μέσα σας.
(παύση)

Και πάλι, δεν είναι ότι είστε εγωιστές ή ότι είστε το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο – που είστε, με την ευκαιρία. Είναι ότι μπαίνουν τα πράγματα ξανά σε μια σωστή προοπτική, μετά από τόσο μακροχρόνια υπηρεσία στο φως. Φροντίζοντας εσάς.

Σ’ αυτό το σημείο είναι που κρεμάτε τα φτερά.

Σ’ αυτό το σημείο είναι ,που κάθεστε αναπαυτικά στην καρέκλα, ίσως νιώθοντας κουρασμένοι κι εξαντλημένοι, αλλά ελπίζω με μια αίσθηση βαθιάς ικανοποίησης λέγοντας, «Τώρα αυτές οι τελικές μέρες, τα χρόνια, οι δεκαετίες είναι για μένα. Αγαπώ τους άλλους ανθρώπους. Ποτέ δεν θα προσπαθήσω να κλέψω την ενέργειά τους. Αλλά τώρα πρέπει να κάνω κάτι για μένα.» Είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορείτε να δώσετε στον εαυτό σας.

Και ξέρω από προσωπική εμπειρία στην τελευταία ζωή μου σαν Σαιν-Ζερμαίν. Είχα εργαστεί – απολάμβανα τη δουλειά μου, αλλά δούλεψα πολύ σκληρά – για να φέρω μια νέα ενέργεια ελευθερίας στον πλανήτη. Αλλά μετά ήρθε μια στιγμή που είπα, «Έκανα όλα όσα μπορώ να κάνω. Τώρα εξαρτάται από τους ανθρώπους.» Και πέρασα τα τελευταία χρόνια της ζωής μου μονάχος μου με τα αγαπημένα μου σκυλιά, γράφοντας κάποια βιβλία, κάνοντας λίγα ταξίδια στο χρόνο. Όμως κυρίως, απλά ήμουν με εμένα.

Το δικαιούστε αυτό, αλλά περισσότερα από λίγα χρόνια μόνο.

Το δικαιούστε απόλυτα κι επιμένω σ’ αυτό.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή μαζί με την πληρότητα του εαυτού.|
(παύση)

Με αυτά, αγαπητοί φίλοι, την συνεχή υπενθύμιση ότι όλα είναι καλά σε όλη τη δημιουργία.

Με αυτά,  Είμαι ο Αντάμους του Σαιν-Ζερμαίν. Σας ευχαριστώ.

Μετάφραση : Μαίρη Πολυχρόνη
Review και επιμέλεια : Μαρία Γρηγοράκη

Σπόνσορες : Ζωή Μπουζούκα,  Φωτεινή Καμπά

Υπότιτλοι βίντεο : Κατερίνα Θαλασσά