Shoud 9, Wings

5 – 5 – 2018

( Mπροστά από το πρόγραμμα, Τί δεν είναι κατάλληλο για έναν Μάστερ, Ενέργεια και Ζωή, Χάνοντας τον άνθρωπο )

Εγώ Είμαι αυτό που Είμαι, ο Αντάμους του Σαιν Ζερμαίν.

Για να δούμε ποιος από τους δυο θα είναι σήμερα, περισσότερο ο Αντάμους; Περισσότερο ο Σαιν Ζερμαίν; Χμ. Από εσάς εξαρτάται. Και υποθέτω ότι θα πρέπει να σας κάνω την ερώτηση, ποιον προτιμάτε;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα σας δώσω λίγα στοιχεία. Το σημερινό Shoud θα είναι σε τρία μέρη. Το πρώτο μέρος θα είναι περισσότερο Αντάμους, όταν θα κάνουμε την Σοφία των Σώμπρα. Το δεύτερο μέρος θα είναι περισσότερο Σαιν Ζερμαίν όταν θα μπούμε στην συζήτηση, στην διάλεξη. Και το τρίτο μέρος θα είναι όταν κάνουμε την μεράμπ. Θα είναι…
ΛΙΝΤΑ: Κάποιος πρέπει να το κάνει.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το τρίτο μέρος θα είναι περισσότερο από οτιδήποτε εσείς. Όταν φτάσουμε εκεί θα ανακαλύψετε τι εννοώ. Αλλά εσείς θα κάνετε αυτό το μέρος, με λίγη ευγενική καθοδήγηση από μένα, φυσικά.

Μπροστά από το Πρόγραμμα

Έτσι λοιπόν, αγαπητοί Σώμπρα, για να ξεκινήσουμε, είναι ενδιαφέρον. Είμαστε μπροστά από το πρόγραμμα. Είμαστε πραγματικά μπροστά από το πρόγραμμα, και δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι και τόσο βολικό για κάποιους από εσάς. Κάποιοι από εσάς σκεφτήκατε ότι, «Λοιπόν, τι θα κάνουμε τώρα που είμαστε μπροστά από το πρόγραμμα; Θα καθίσουμε και θα περιμένουμε να μας προλάβει το πρόγραμμα; Ή θα προχωρήσουμε παρακάτω;» Είμαστε πολύ πιο μπροστά από το πρόγραμμα, περισσότερο από ό,τι πίστευα. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα, αφού πιω λίγο καλό καφέ (ο Αντάμους πίνει μια γουλιά από τον καφέ του). Μου αρέσει να έρχομαι στα Shouds  για τον καφέ και για εσάς ( γέλια), αλλά θα σας δώσω ένα παράδειγμα.

Ολόκληρη η σειρά του Master’s Life, δεν ήταν να ξεκινήσει, με την έννοια ότι δεν σκεφτόμασταν να την ξεκινήσουμε  πριν από, ω, το τέλος του 2020.
Σε περισσότερο από δύο χρόνια από τώρα ( κάποιος λέει, ¨Ουάου¨). Τι;!

ΛΙΝΤΑ: Ουάου!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλλά θυμάμαι καθαρά, όπως και ο Κάλντρε και η Λίντα και το προσωπικό, ότι ήταν την μέρα που είχαμε σκοπό να έρθουμε  να ξανακάνουμε τα γυρίσματα του Dream Walker Birth. Δεν χρειάστηκε, ήταν τέλειο. Είχαμε σκοπό να το ξανα…
Είχαμε σκοπό  να το ξαναγυρίσουμε ή έτσι πίστευαν εκείνοι.

Νωρίτερα εκείνο το πρωινό, καθόμουν στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων, κάτι που το κάνω συχνά τις τελευταίες μέρες. Μου αρέσει να καυχιέμαι. Είμαι πολύ περήφανος για εσάς, κι έτσι λοιπόν μου αρέσει να καυχιέμαι. Δεν το λέω σε εσάς, αλλά το λέω στους άλλους Αναληφθέντες Δασκάλους. Και άρχισα να μπαίνω μέσα στην ενέργεια – πού είναι οι Σώμπρα τώρα; Και ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι είμαστε πολύ μπροστά από το πρόγραμμα, πολύ μπροστά. Είπα, «Είμαστε πραγματικά έτοιμοι να ξεκινήσουμε την σειρά του Master’s Life,», κάτι που δεν ήταν να γίνει  πριν περάσουν πολλά, πολλά χρόνια.

ΛΙΝΤΑ: Μπορούμε τώρα να χειροκροτήσουμε για τον εαυτό μας;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, να χειροκροτήσετε αργότερα όταν τελειώσω αυτά που λέω ( γέλια). Πάρα πολλά χρόνια αργότερα. Και εκείνο το πρωινό όταν ήρθαμε για να ξεκινήσουμε την παραγωγή, περίπου 30 λεπτά πριν, κάτι που πίστευα ότι ήταν πολύς χρόνος , είπα, «Όχι, θα γυρίσουμε κάτι άλλο, κάτι της στιγμής,  κάτι αυθόρμητο. Δεν χρειάζεται σχεδιασμό. Απλά σηκωθείτε πάνω και κάντε το.» Και έτσι έκαναν.

Τώρα κυκλοφορήσαμε το Master’s Life 7, I Am Creation, πολύ πιο μπροστά από το πρόγραμμα. Σύμφωνα με τις προβλέψεις μου αυτό θα γινόταν  ίσως, το 2023. Σοβαρά – χωρίς υπερβολή – σοβαρά, τόσο μπροστά από το πρόγραμμα ήσασταν.

Είχατε τόσο έντονη επιθυμία και πάθος για αυτή την ενσωματωμένη φώτιση. Νόμιζα ότι θα μας έπαιρνε περισσότερο χρόνο για να ξεπεράσετε τα τραύματα, την επεξεργασία, την εξάρτηση από  την ενέργεια. Νόμιζα ότι θα έπαιρνε πολύ καιρό για να τα ξεπεράσετε όλα αυτά.

Τώρα, έφυγαν πολλοί στο ενδιάμεσο, επειδή δεν ήταν αρκετά έτοιμοι, κι αυτό δεν είναι μια αρνητική δήλωση γι αυτούς. Απλά δεν ήταν αρκετά έτοιμοι. Αλλά υπήρχε μια πολύ βασική ομάδα Σώμπρα από ολόκληρο τον κόσμο – από αυτούς που είναι εδώ, από αυτούς που μας βλέπουν σήμερα-  που είπε, «Θα είμαστε δυνατοί και γενναίοι. Θα κάνουμε το επόμενο βήμα. Θα κάνουμε το άλμα.» Και είμαστε εδώ στις 5 Μαΐου, πιστεύω του έτους 2018, τουλάχιστον για εκεί που είστε εσείς, και είμαστε  ήδη στο Master’s Life 7. Ήδη συζητάμε για την δημιουργία. Αυτό είναι ένα τεράστιο βήμα.

Αφήσαμε όλα τα άλλα πίσω μας. Δεν είμαστε πια εξαρτημένοι από τα παλιά όνειρα, από τις παλιές ενέργειες, οι οποίες είναι πραγματικά…. Ειλικρινά δεν είναι πραγματική συνείδηση. Είναι πρότυπα του μυαλού, όλα αυτά τα παλιά θέματα, και νάμαστε τώρα εδώ έτοιμοι να  ξεκινήσουμε μια καινούργια σειρά μαθημάτων για την δημιουργία, την πραγματική δημιουργία, με μια καταπληκτική κατανόηση της ενέργειας και της σοφίας.

Δεν θα τα είχαμε καταφέρει χωρίς αυτά τα βασικά στοιχεία. Έπρεπε να καταλάβετε τι είναι η ενέργεια. Θα μιλήσουμε λίγο περισσότερο γι αυτό το θέμα σήμερα. Έπρεπε να είστε σε θέση να επιτρέψετε τον Μάστερ μέσα σας, την σοφία. Χωρίς αυτό θα ήταν όλα απίστευτα εκτός ισορροπίας και θα πονούσε πολύ. Θα πονούσε με όλους τους τρόπους που μπορείτε να φανταστείτε- σωματικά, ψυχικά, ακόμα και πνευματικά.

Το κάναμε με πολλά μέσα. Νούμερο ένα, το κάναμε με, θα έλεγα, μια δόση  πληροφόρησης, καλής πληροφόρησης, να σας περνάω εγώ πράγματα που τα γνωρίζατε, αλλά τα είχατε ξεχάσει. Το κάναμε με μια δόση χιούμορ, ψυχαγωγίας. Ελπίζω κάποιοι από εσάς να διασκεδάσατε στην πορεία, μια στο τόσο, λίγα χαμόγελα από εδώ κι από εκεί. Απόσπαση. Μια δόση απόσπασης, τεράστιας σημασίας. Ποτέ να μην υποτιμήσετε την αξία της απόσπασης, επειδή οι άνθρωποι επεξεργάζονται πολύ διανοητικά τις καταστάσεις.  Το μυαλό κλειδώνει τις καταστάσεις και δεν τις αφήνει να φύγουν. Αν μπορείτε να κάνετε μια γρήγορη απόσπαση, θα περάσει μέσα. Θα γλιστρήσει μέσα.
Είναι η ίδια αρχή κατά κάποιον τρόπο, με αυτό που εγώ το λέω χτύπημα και ενημέρωση. Είναι σαν να περνάτε μέσα από έναν τοίχο, επειδή δεν τον είχατε δει- πονάτε, η μύτη σας ματώνει, το κεφάλι σας πονάει και  σας έρχεται λιποθυμία. Είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για να  ενημερωθείτε για το Πνεύμα, για τον Μάστερ, για την σοφία,  επειδή μερικές φορές ο άνθρωπος συνδέεται τόσο πολύ με την ταυτότητά του, κλειδώνεται τόσο πολύ στον εαυτό του, που χρειάζεται ένα χτύπημα προκειμένου να πάρει την πληροφορία.

Είναι το ίδιο με τις αποσπάσεις. Οι άνθρωποι λειτουργούν  διανοητικά. Πολύ συχνά στις συγκεντρώσεις, σε αυτά που αποκαλείτε εργαστήρια, κάνουμε ερωτήσεις, και βλέπετε και νοιώθετε αυτούς που λειτουργούν διανοητικά. Σταματάνε να αναπνέουν. Πάνε διανοητικά, αντί να πάνε στο γνωρίζειν τους, και είναι σφιγμένοι. Θα το δείτε σήμερα ( γέλια). Είναι τόσο σφιγμένοι. Μια μικρή απόσπαση εδώ πάνω θα τους βγάλει από το μυαλό και θα τους επαναφέρει στο γνωρίζειν τους. Έτσι λοιπόν είχαμε μια δόση απόσπασης.

Μετά, θα έλεγα πέντε δόσεις Επιτρέπω. Επιτρέπω. Πραγματικά, εκεί τα πήγατε απρόσμενα καλά. Είχα πραγματικά υποθέσει ότι θα υπήρχε πολλή αντίσταση, ξέρετε, όταν αρχίσαμε να μιλάμε για το Και, και για τοΕπιτρέπω. Πολλή αντίσταση  στο Επιτρέπω, επειδή, ξέρετε, Επιτρέπω σημαίνει αφήνω κάτι να φύγει, ανοίγομαι, επιτρέπω Εσάς, τον Μάστερ, αυτό που κάποιοι από εσάς ονομάζουν την θεϊκότητά σας, το Εγώ Είμαι, επιτρέπετε να μπουν μέσα σας. Σημαίνει ότι το μυαλό δεν έχει τον έλεγχο, δεν χρειάζεται να τον έχει. Αλλά το Επιτρέπω είναι, λοιπόν, είναι ακριβώς αυτό- επιτρέπετε τον Εαυτό σας, τον αληθινό Εαυτό σας- ίσως χωρίς να γνωρίζετε τι θα συμβεί μετά ή τι μπαίνει  μέσα σας. Αλλά, με το να είστε τόσο δυνατοί και τολμηροί, δεν ανησυχείτε καν για την προσέλκυση σκοτεινών ενεργειών και τις αφήνετε να μπουν μέσα σας, επειδή, πρώτα από όλα, δεν πρόκειται να το κάνετε. Δεύτερον, από την αντιμετώπιση του εαυτού σας, γνωρίζετε πώς να αντιμετωπίσετε τις σκοτεινές ενέργειες, πώς κινούνται, τι παιχνίδια παίζουν. Κι έτσι ήσασταν πολύ δυνατοί και γενναίοι  ώστε  να επιτρέψετε τον Εαυτό σας, όχι τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά να επιτρέψετε Εσάς. Αυτό πιθανόν έκανε την μεγαλύτερη διαφορά από οτιδήποτε έχουμε κάνει μαζί, απλά αυτό το Επιτρέπω.

Αρχικά, πολλοί από εσάς δουλέψατε σκληρά πάνω στο Επιτρέπω σας. Το αντιμετωπίσατε σαν έναν ακόμα κανόνα πειθαρχίας, σαν μια ακόμα μέθοδο. Μετά συνειδητοποιήσατε ότι, ω, το επιτρέπω είναι απλά παίρνω μια βαθιά αναπνοή. Δεν χρειάζεται να εστιάσετε πάνω του. Απλά επιτρέπετε, κι αυτό που συμβαίνει είναι τόσο ήσυχο κι εσείς αναρωτιέστε, «Λοιπόν, συμβαίνει κάτι;» Είναι τόσο ήσυχα, αλλά αρχίζετε να συνειδητοποιείτε ότι ο Μάστερ, το Εγώ Είμαι δεν έχει να κάνει με την ενέργεια. Έχει να κάνει με την συνείδηση. Και, επειδή δεν έχει να κάνει με την ενέργεια, δεν υπάρχει μεγάλη κινητοποίηση. Δεν νοιώθετε αυτό τον καταρράκτη της ενέργειας να πέφτει πάνω σας. Είναι πολύ, πολύ ήσυχα. Τόσο ήσυχα, τόσο ανεπαίσθητα, που το μυαλό μπορεί να μην καταλάβει καν τι συμβαίνει. Αλλά εσείς θα καταλάβετε. Επιτρέπετε τον Εαυτό σας. Όχι ένα εξωτερικό Θεό, όχι πνευματικούς οδηγούς ή αρχάγγελους ή οτιδήποτε παρόμοιο. Επιτρέπετε όλα όσα είστε, τα πάντα.

Ας αφιερώσουμε μια στιγμή αμέσως τώρα απλά  για να επιτρέψουμε…. Απλά πάρτε μια βαθιά αναπνοή… και ο Μάστερ εξακολουθεί να εισέρχεται, κι εσείς επιστρέφετε σε αυτό που πραγματικά είστε.

Είναι χωρίς φόβο, χωρίς αντίσταση, χωρίς προσπάθεια να το ελέγξετε. Δεν έχει να κάνει με το να επιτρέψετε την ενέργεια, ούτε με το να επιτρέψετε έναν ένδοξο άνθρωπο. Έχει να κάνει με εσάς, απλά επιτρέπετε Εσάς.

Βλέπετε, δεν χρειάζεται να ασχοληθείτε με αυτό. Είναι σαν, «Ω, ναι. Εγώ Επιτρέπω.» Αυτό ανοίγει χώρους μέσα σας. Το σώμα επιτρέπει στον εαυτό του να πάει πέρα από το προγονικό σώμα, να φέρει μέσα το Ελεύθερο Ενεργειακό σώμα. Αυτό το Επιτρέπω  στο τέλος κάνει το μυαλό να επανατοποθετηθεί έτσι ώστε να μην χρειάζεται πια να είναι η κυρίαρχη δύναμη. Να μην χρειάζεται πια να είναι εθισμένο στην ενέργεια. Το μυαλό μετακινείται στα μετόπισθεν.

Στην αρχή υπάρχει αντίσταση, ναι, και θα εξακολουθήσει να υπάρχει λίγη, αλλά το μυαλό κάνει χώρο για την σοφία, για το γνωρίζειν, κι αυτό είναι που συμβαίνει όταν επιτρέπετε αυτή την στιγμή. Απλά συνειδητοποιείτε ότι «Είναι η ώρα. Τι άλλο να κάνω;» Όλα τα κόλπα, όλα όσα κάνατε στο παρελθόν δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Οπότε, «Ω, αυτό ακριβώς. Απλά θα επιτρέψω το Εγώ Είμαι.» Αυτό το Επιτρέπω έχει κάνει την μεγαλύτερη διαφορά από οτιδήποτε έχουμε κάνει μαζί.

Οι μεράμπ παίζουν έναν σημαντικό ρόλο. Ουσιαστικά ενσωματώνουν όλα όσα συμβαίνουν, ιδιαίτερα στο Επιτρέπω. Και, θα το πω ξανά, το Επιτρέπω είναι μια πολύ ήσυχη, γεμάτη χάρη διαδικασία. Το σώμα σας δεν πρόκειται να αρχίσει να τινάζεται και να τρέμει και να χάνει την ισορροπία του. Εσείς απλά επιτρέπετε, κι έτσι έρχεται με πολύ χάρη.

Μου αρέσει το Επιτρέπω, μας έφερε εδώ που είμαστε τώρα, όπου μπορούμε να μιλάμε γύρω από την δημιουργία, κι εδώ αρχίζει η διασκέδαση. Όλα τα υπόλοιπα ήταν λίγο δύσκολα. Αλλά εδώ γίνεται πραγματικά διασκεδαστικό όταν μπαίνουμε μέσα στις  δικές μας δημιουργίες. Θα βιώνετε  την εμπειρία των δικών σας δημιουργιών  στην ενσωματωμένη ανθρώπινη μορφή. Επίσης θα βιώνετε την εμπειρία της πολυδιαστασιακής  φύσης των δημιουργιών σας που δεν βρίσκονται σε αυτό το επίπεδο πραγματικότητας, αλλά επεκτείνονται προς τα έξω. Κι εκεί γίνονται πολύχρωμες, διασκεδαστικές, δυναμικές, εντυπωσιακές.

Επίσης θα νοιώσετε κάπως , θα νοιώσετε λίγη θλίψη, λίγη μελαγχολία, «Γιατί μου πήρε τόσο πολύ για να φτάσω εδώ; Γιατί αντιστάθηκα; Γιατί έπρεπε να προσπαθώ μέσα από ένα περιορισμένο μυαλό, αντί απλά να επιτρέπω; Πόσες ζωές μου πήρε για να φτάσω εδώ;» Αλλά αφού περάσετε μέσα από αυτή  την αρχική θλίψη – γιατί σας πήρε τόσο πολύ καιρό- θα αρχίσετε να φέρνετε μέσα σας την σοφία, την ομορφιά όλων των εμπειριών, ακόμα και των δύσκολων εμπειριών της αφύπνισης, των βάναυσων εμπειριών της αφύπνισης.

Έτσι λοιπόν, ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό.

Ήταν το Επιτρέπω. Οι άλλοι Αναληφθέντες Δάσκαλοι με ρώτησαν, επειδή ξέρετε ότι πολλοί από αυτούς δουλεύουν με άλλες ομάδες. Κάποιοι από αυτούς δουλεύουν με πολύ μεγάλες ομάδες, κάποιοι άλλοι με μικρές μεμονωμένες ομάδες, αλλά συνεχώς με ρωτάνε, «Τι είναι λοιπόν αυτό, Αντάμους, τι είναι αυτό που κάνεις; Ποια είναι η μυστική συνταγή; Τι μπορούμε να κάνουμε;» Και με πιάνουν τα γέλια, επειδή θα έπρεπε να δουλεύουν με τους Σώμπρα για να καταλάβουν πραγματικά. Οι ομάδες τους, οι ανθρώπινες ομάδες που δουλεύουν μαζί τους, θα έπρεπε να είναι σαν εσάς, και δεν είναι, επειδή κανένας δεν είναι σαν εσάς ( κάποιος φωνάζει «Ναι!»)

ΛΙΝΤΑ: Ου- ωου! ( το κοινό χειροκροτάει). Γιούχου!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τώρα, το ερώτημα είναι πώς κι έτσι; Τι υποδηλώνει ο τρόπος που το είπα; ( γέλια).
Θα το πω ξανά- «Επειδή  κανένας δεν είναι σαν εσάς.» ( κι άλλα γέλια)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Με ρωτάνε συνέχεια, «Λοιπόν, ποια είναι η μυστική συνταγή;» Και ξέρω ότι δεν μπορώ να το μοιραστώ μαζί τους, επειδή δεν θα είχε αποτέλεσμα στις δικές τους ομάδες. Ειλικρινά. Νοιώστε το για μια στιγμή. Θέλω να τους πω, «Είναι το Επιτρέπω,» αλλά οι ομάδες τους θα έμπαιναν σε έναν ακόμα διαλογισμό. Και μετά θα έφτιαχναν «επιτρέπω ρούχα»  που θα έπρεπε να φοράνε ( γέλια), και θα έκαναν «επιτρέπω τελετουργίες» και θα είχαν μια «επιτροπή επιτρέπω». Τα κάνουν αυτά οι άνθρωποι, τα αναθέτουν όλα σε επιτροπές και τα γαμ…ε όλα. Δεν ξέρω τι παίζει με τις επιτροπές. Νομίζω ότι είνα ι- προσπαθούν να μιμηθούν τα ουράνια συμβούλια. Όμως τα ουράνια συμβούλια δεν είναι επιτροπές. Εμείς δεν έχουμε αυτή την μονοτονία που συνδέεται με τις επιτροπές. Οι επιτροπές είναι ένας καλός τρόπος για να αφαιρέσεις την ζωή από οτιδήποτε. Έχετε μια καλή ιδέα, μια έμπνευση; Την πάτε σε μια επιτροπή- ( μπανκγ!)- πεθαίνει ακαριαία. Και ξέρετε τι λένε, «Θα πρέπει να το σκεφτούμε.» ( η Λίντα γελάει) Ναι. «Θα πρέπει να το βάλουμε στην ατζέντα της επόμενης σύσκεψής μας.» Είναι νεκρό. Δεν έχει καμιά ελπίδα να επιζήσει.

Θα έδιναν το επιτρέπω στους ανθρώπους και θα έλεγαν, «Υπάρχει αυτό το καταπληκτικό, πανέμορφο, απλό πράγμα που ονομάζεται Επιτρέπω. Θα σας μεταφέρει με χάρη από την βάναυση αφύπνισή σας στην κυριαρχία σας. Είναι απλά επιτρέπω.» Αλλά οι ομάδες τους θα το μετατρέψουν σε κάτι που δεν είναι. Εσείς δεν το κάνατε αυτό. Στην αρχή παλέψατε σκληρά με το Επιτρέπω. Προσπαθήσατε να εστιάσετε στο Επιτρέπω, και μετά μια μέρα συνειδητοποιήσατε ότι, «Ω, δεν είναι για εστίαση». Είναι σαν να δίνετε άδεια, «Εγώ επιτρέπω.» Αυτό είναι. Συνεχίζετε την ζωή σας.

Οπότε, οι ομάδες τους δεν είναι σας τους Σώμπρα. Οι ομάδες τους… ξέρετε, έχω μια θεωρία, και ίσως δεν θα έπρεπε να τα μαγνητοφωνούμε αυτά.

ΛΙΝΤΑ: Πολύ αργά ( γέλια).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πολύ αργά. Οκ. Έχω μια θεωρία. Οι άνθρωποι αγαπούν τον έλεγχο. Αγαπούν  τον έλεγχο. Μερικές φορές αναρωτιέστε γιατί γίνονται μέλη αυτών των θρησκευτικών ομάδων ή των πνευματικών ομάδων που είναι πολύ αυστηρά. Πρέπει να κόψεις τα μαλλιά σου με έναν συγκεκριμένο τρόπο και να κάνεις ό,τι κάνουν όλοι οι άλλοι. Είναι η νοοτροπία της ομάδας, και συχνά αναρωτιέμαι, «Λοιπόν, είναι τόσο αυστηρά. Είναι τόσο βαρετά.»

Γιατί το κάνουν αυτό οι άνθρωποι; Τους αρέσει ο έλεγχος. Τους αρέσει να έχουν κάποιον να τους λέει τί να κάνουν, επειδή το να προσπαθείς να βγάλεις  άκρη με την δική σου σωτηρία, λόγω έλλειψης καλύτερων λέξεων, είναι δύσκολο. Πρέπει να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου.
Αλλά όταν ο Πάπας σου λέει, «Μην τρως κρέας την Παρασκευή»- νομίζω ότι τώρα μπορείτε, σωστά; Όλοι αυτοί που πήγαν στην κόλαση γι αυτό!(γέλια) Αλλά όταν έχετε έναν Πάπα να σας λέει, « Αυτός είναι ο σωστός τρόπος. Μην παίρνετε διαζύγιο. Ξεχάστε τον έλεγχο των γεννήσεων,» και πολλούς άλλους παρόμοιους κανόνες. Ή υπάρχουν άλλες ομάδες όπου δεν μπορείς να πιείς ή να φας συγκεκριμένα πράγματα… εμείς μπορούμε να πίνουμε ό,τι θέλουμε! Και εσείς το κάνετε! Και μάλιστα πολύ . Και είναι καλό, γιατί συνειδητοποιείτε ότι αυτός ο καφές είναι απλά ενέργεια. Αν ήταν βότκα- απλά ενέργεια. Αν ήταν….  λεμονάδα , απλά ενέργεια.Ελπίζω κάποιος να τραβάει αυτά τα πλάνα. Είναι ιστορικά. Θα μείνουν στην…. Είναι απλά ενέργεια.

Κι έτσι, υπάρχουν ομάδες που απαγορεύουν τι θα φάτε, τι θα πιείτε. Κανένα από αυτά δεν βγάζει νόημα. Πώς μπορείς να επιτρέψεις, όταν φοράς στενά εσώρουχα;

ΛΙΝΤΑ: Τι πράγμα;!( κι άλλα γέλια).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το εννοώ κυριολεκτικά και μεταφορικά ( γέλια). Δεν μπορείτε, επειδή διαρκώς θα σας τσιμπάει το σφιχτό σας εσώρουχο και  μετά θα πρέπει να φάτε αυτά τα αστεία πράγματα ή δεν θα μπορείτε να φάτε αυτά που…
ΛΙΝΤΑ: Ήσουν ποτέ γυναίκα;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, είχα πολλές ζωές σαν γυναίκα.
ΛΙΝΤΑ: Πώς και δεν μιλάς ποτέ γι αυτές;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν νομίζω ότι θέλουμε να μιλήσουμε γι αυτό τώρα. Γι αλλού το πήγαινα ( γέλια).
Έτσι λοιπόν, Επιτρέπω. Πώς μπορείς να πας σε μια τέτοια ομάδα  που αγαπάει  τους κανόνες; Το απολαμβάνουν , «Πες μου ότι είμαι κακός και πες μου τι πρέπει να κάνω.» Οι άνθρωποι το απολαμβάνουν αυτό. Γιατί; Πραγματικά δεν καταλαβαίνω. Γιατί θα πρέπει να θέλεις να σου πω, ότι είσαι αμαρτωλός, ότι είσαι αδύναμος, ότι είσαι ένας έκπτωτος άγγελος;
ΛΙΝΤΑ: ( ψιθυρίζει) Όχι, δεν θέλουμε!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πήγες σε Καθολικό σχολείο ( στην Λίντα). Πήγες εκεί εθελοντικά.
ΛΙΝΤΑ: Ήμουν συνέχεια στο χωλ! Δεν το άντεχα! ( γέλια)
ΑΝΤΑΜΟΥΣ:  Είδες;  ( γέλια και χειροκροτήματα). Οπότε αρέσει στους ανθρώπους να τους λένε πόσο κακοί είναι- «Αυτό ακριβώς. Είμαι τόσο κακός» – και μετά τους αρέσει να τους τιμωρούν γι αυτό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί ήσουν συνέχεια στο χωλλ;
ΛΙΝΤΑ: Επειδή δεν μου άρεσαν όλες αυτές οι βλακείες.ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλλά σου άρεσε η τιμωρία. Και μετά οι άνθρωποι ( κάποιος λέει, «Ωωω!»)
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δική της επιλογή, όχι δική μου ( γέλια). Κι έπειτα οι άνθρωποι αγαπάνε τους κανόνες, «Οκ, να πως θα βρεις τον δρόμο της επιστροφής. Μην τρως κρέας την Παρασκευή» ή «Να φοράς σφιχτά εσώρουχα»  ή  « Δεν μπορείς να τρως αυτό.» Ω, και, με την ευκαιρία, ενώ είμαστε στο…
ΛΙΝΤΑ: Όχι, έπρεπε να φοράνε μακριά εσώρουχα για να μην στέλνουν λάθος μηνύματα. Ποιο ήταν τον θέμα;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ:  Εκπληκτικοί Σώμπρα.. Ναι. Όχι κανόνες. Όχι χαζοί.
(* No rules, no fools)
ΛΙΝΤΑ: Ωωω! ( το κοινό λέει « Ωωω!») Ωωω! Μου αρέσει αυτό ( ο Αντάμους γελάει και κάποιος λέει « Ώρα για τα μπλουζάκια»).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και είναι ένα θέμα για το οποίο μιλάω πολύ σοβαρά.
ΛΙΝΤΑ: Οκ, οκ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έγινε μέσω του Επιτρέπω. Έγινε μέσω του Επιτρέπω, χωρίς κανόνες, χωρίς πειθαρχία, χωρίς καν να στάξουν κάτι για τον Θείο Αντάμους . Το Επιτρέπω μας έφερε μέχρι εδώ, μας έφερε μέχρι το σημείο όπου μπορούμε να πούμε, «Τώρα είμαστε έτοιμοι για δημιουργία.» Είναι το Ατλάντιο Όνειρο, να είμαστε εδώ ενσωματωμένοι και να δημιουργούμε.

Το να πούμε, «Οκ, τα κατάφερα με την κυριαρχία μου. Είμαι ενσωματωμένος. Είμαι εδώ.» είναι το ένα. Αλλά χωρίς το κομμάτι της δημιουργίας, της συνειδητής δημιουργίας – Εγώ Είμαι Δημιουργία – δεν αξίζει σχεδόν τίποτα. Και πολλοί από εσάς αναρωτιόσασταν στο παρελθόν, «Γιατί να μείνω;» Κάποιοι από εσάς έχουν ακόμα το δίλημμα, «Γιατί να μείνω; Θεούλη μου, οκ. Θα επιτρέψω στον εαυτό μου την κυριαρχία, την σοφία, όλα τα άλλα. Θα πετάξω από πάνω μου όλη την παλιά επεξεργασία, τις ενεργειακές εξαρτήσεις κι όλα τα υπόλοιπα. Αλλά γιατί να μείνω;» Η απάντηση είναι η δημιουργία. Για να δημιουργείτε μέσα από την δημιουργία σας. Για να είστε συνειδητοί στο Εγώ Είμαι η Δημιουργία, η δημιουργία του Εγώ Είμαι, και για να είστε εδώ σαν άνθρωπος- Μάστερ και να δημιουργείτε. Αυτός είναι ο λόγος για να μείνετε.

Έτσι λοιπόν, ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή.

Ξέρω ότι πολλοί από εσάς γίνεστε πολύ, πολύ πιο ευαίσθητοι και συνειδητοί στις ενέργειες. Αν αφιερώσετε μια στιγμή για να τις νοιώσετε, θα δείτε ότι έχουν στρώματα. Ποτέ δεν είναι μονοδιάστατες, έχουν πάντοτε στρώματα. Τα στρώματα στριφογυρνάνε και κινούνται, και μερικά γίνονται πιο λαμπερά και κάποια άλλα χάνουν την λάμψη τους. Αλλά εσείς που επιτρέπετε στον εαυτό σας να έχει επίγνωση της ενέργειας, απλά νοιώστε την ενέργεια.
( παύση)
Είμαστε  πολύ μπροστά από το πρόγραμμα, και τώρα αρχίζει η αληθινή διασκέδαση- να δημιουργείτε μέσα από τις δημιουργίες σας. Γι αυτό είμαστε εδώ.

Και είναι και για μένα πιο διασκεδαστικό τώρα. Αντί να κάνω ένα σωρό διαλέξεις και να πρέπει να σας χτυπάω τα χέρια που γυρνάτε πίσω στους παλιούς ελεεινούς τρόπους, τώρα προχωράμε μπροστά.

Οπότε, καλή βαθιά αναπνοή.

Η Σοφία των Σώμπρα

Και με αυτό, νομίζω ότι ήρθε η ώρα για το επόμενο μέρος του σόου.
Ήρθε η ώρα για ένα από τα αγαπημένα μου πράγματα. Είναι το σημείο που κάνουμε ερωτήσεις και απαντήσεις, αλλά εγώ κάνω τις ερωτήσεις, κι εσείς δίνετε τις απαντήσεις. Με την Λίντα στο μικρόφωνο.
ΛΙΝΤΑ: Ω , μάνα μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι η ώρα για…. ( το κοινό λέει, «Για την Σοφία των Σώμπρα!» και παίζει ένα πολύ ψυχαγωγικό βίντεο)
Και τώρα είναι η ώρα για την Σοφία των Σώμπρα! Θα μοιραστείτε την σοφία σας;!Ναι!
Ή θα σας στείλουμε στην ντουλάπα;

( το κοινό γελάει και χειροκροτάει)
Κάτι στα γρήγορα για την σοφία των Σώμπρα, παρακαλώ, παρακαλώ μην λέτε αυτές τις απαίσιες λέξεις…. ( το κοινό λέει, «Δεν ξέρω») Μόλις τώρα σας ζήτησα να μην λέτε αυτές τις λέξεις κι εσείς τι κάνετε; Γυρνάτε και τις λέτε. Μην λέτε αυτές τις απαίσιες λέξεις. Μπορείτε να τις λέτε περιφραστικά, να το φέρνετε γύρω – γύρω λέγοντας, «Αντάμους, η απάντηση δεν έχει βρεθεί μέσα μου.»  Αλλά παρακαλώ μην λέτε αυτές τις λέξεις ,που ποτέ  δεν πρέπει  να ειπωθούν σε μια συγκέντρωση των Σώμπρα. Το «Δεν ξέρω» !!!

Οπότε, η σημερινή ερώτηση είναι, και είναι κάτι σαν γρίφος και ερώτηση μαζί. Θα περιπλέξει το μυαλό και θα ευχαριστήσει την καρδιά (ο Αντάμους γελάει).

~ Η Ερώτηση της Ημέρας

Πείτε  ένα χαρακτηριστικό – απλά ένα, όχι ολόκληρη λίστα.
Πείτε ένα χαρακτηριστικό, που δεν θα είναι κατάλληλο για έναν ενσωματωμένο Μάστερ. Ένα χαρακτηριστικό που δεν θα είναι κατάλληλο.

Τώρα, νοιώστε το για ένα λεπτό πριν ξεκινήσουμε να απαντάμε. Και μέρος του γρίφου είναι, ότι θα πρόκειται για κάποιο χαρακτηριστικό που σας παιδεύει. Ένα χαρακτηριστικό που σχεδόν το φοβάστε, αλλά ένα χαρακτηριστικό που δεν ανήκει στην ενσωματωμένη κυριαρχία. Ποιο είναι αυτό το χαρακτηριστικό;

Τώρα, θα υπάρξουν πολλές σωστές απαντήσεις και μετά φυσικά η δική μου απάντηση. Ναι. Κι αν κάποιος βρει ποια θα είναι η δική μου απάντηση στο θέμα, θα πάρει ένα ειδικό Βραβείο Αντάμους κατευθείαν από την τσέπη του Κάλντρε ( γέλια), από την στιγμή που η Λίντα δεν έχει κάποιο Βραβείο Αντάμους.

Οπότε, ας ξεκινήσουμε. Ένα χαρακτηριστικό που δεν έχει καμία θέση στην ενσωματωμένη κυριαρχία. Θα μπορούσε να είναι ένα χαρακτηριστικό- εντάξει, για μερικούς από εσάς είναι- ένα χαρακτηριστικό που έχετε τώρα, αλλά δεν θα θέλατε να το πάρετε μαζί σας στην ενσωματωμένη κυριαρχία. Ποιο είναι αυτό; Η Λίντα στο μικρόφωνο.
ΜΠΟΝΙ: Γεια χαρά.
Ένα χαρακτηριστικό που έχω τώρα , αλλά δεν θα το πάρω όταν προχωρήσω.
( η Μπόνι σωπαίνει)
Μην κουνάς έτσι το κεφάλι σου, επειδή σχεδόν άκουσα τις λέξεις που βγαίνουν από το στόμα σου. Βγάλε κάτι από το μυαλό σου. Είναι πάντοτε μια διέξοδος, επινόησε κάτι, επειδή δεν το επινοείς. Επιτρέπεις να σου έρθει κάτι. Οπότε, ας το πάμε από την αρχή. Με την ευκαιρία, μου αρέσει το καπέλο. Θα μου φέρεις ένα την επόμενη φορά; ( γέλια)

Ναι, ναι. Ας το πάμε από την αρχή. Ποιο είναι αυτό το χαρακτηριστικό που δεν θα ήθελες να πάρεις μαζί σου στην ενσωματωμένη κυριαρχία;
ΜΠΟΝΙ: Να είμαι γεμάτη φόβο ανά πάσα στιγμή.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι οκ. Οκ. Όχι και πολύ σπουδαία, αλλά να είσαι γεμάτη φό-…. Τι πράγμα φοβ-… πρέπει να πάω εκεί πίσω. Τι σε γεμίζει φόβο; Τι σε γεμίζει φόβο;
ΜΠΟΝΙ: Μήπως κάνω κάποιο λάθος.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν μπορείς να κάνεις λάθη. Όχι, δεν μπορείς να κάνεις λάθος. Πώς σου φαίνεται αυτό; Αυτό τους βοηθάει όλους να γλιτώσουν. Δεν μπορείτε να κάνετε λάθος, εκτός από την Κέρι ( γέλια)

Και δεν την νοιάζει, οπότε δεν έχει διαφορά. Για ποιο πράγμα φοβάσαι μην κάνεις λάθος; Φοράς σφιχτά εσώρουχα;
ΜΠΟΝΙ: Σίγουρα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Φοράει, όχι κυριολεκτικά αλλά μεταφορικά. Σαν να λέμε όλα υπό έλεγχο, σωστά;
Ναι, φυσικά. Σκέφτηκες να το αφήσεις  να φύγει;
ΜΠΟΝΙ: Το σκέφτηκα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν το άφησες.
ΜΠΟΝΙ: Όχι ακόμα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν τι είναι αυτό που σε γεμίζει φόβο, ο θάνατος;
ΜΠΟΝΙ: Όχι, φυσικά και όχι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, φυσικά και όχι. Σε φοβίζει να περπατάς δημόσια   και αν μην φορά τα κατάλληλα ρούχα;  Μήπως φοβάσαι μην αρρωστήσεις;
ΜΠΟΝΙ: Όχι. Δεν φοβάμαι. Απλά …όχι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Ονόμασε κάτι που μπορεί να σε γεμίζει φόβο.
ΜΠΟΝΙ: Λοιπόν, όπως είπα, να μην κάνω λάθος.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Να μην κάνεις λάθος. Θα μπορούσα να παρεμβάλω άσχημα λόγια εδώ; ( ο Αντάμους γελάει) «Να δείχνεις χαζή»
ΜΠΟΝΙ: Ω, αυτό είναι καλό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό είναι πραγματικά καλό. Αλλά θυμάσαι τι είπαμε τον περασμένο μήνα για την νοημοσύνη ( εξυπνάδα)…. …. Και για την συνείδηση. Η συνείδηση δεν έχει εξυπνάδα, οπότε αυτό μας κάνει όλους χαζούς. Ναι. Οκ, ωραία. Οπότε, φοβισμένη. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό που δεν θέλεις να πάρεις μαζί σου στην ενσωματωμένη κυριαρχία. Είναι καλό. Μήπως σε – μήπως σε σόκαρα; Είσαι σοκαρισμένη;
ΜΠΟΝΙ: Όχι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Επόμενος. Ποιο είναι αυτό που δεν θέλετε να πάρετε μαζί σας στην ενσωματωμένη κυριαρχία;
ΤΖΕΝΙΦΕΡ: Να με νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι!
Ναι. Αυτό είναι το δικό μου θέμα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα σε πείραζε να σηκωθείς όρθια, για να δουν όλοι πώς έχεις ντυθεί σήμερα;  Αυτό δεν είναι εξευτελιστικό;
ΤΖΕΝΙΦΕΡ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλλά αυτός ο φόβος για το τι θα σκεφτούν οι άλλοι.
ΤΖΕΝΙΦΕΡ: Ναι, επειδή στην περίπτωσή μου άρχισα να κάνω πράγματα που αναστάτωναν  πολύ τους άλλους και αν το άφηνα να με ενοχλεί θα  είχα παρατήσει αυτό που πραγματικά ήθελα να κάνω.
Οπότε έπρεπε να συνεχίσω, παρόλο που ήμουν το μαύρο πρόβατο και οι άλλοι με κορόιδευαν πίσω από την πλάτη μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πραγματικά, είναι κάπως αστείο, ειλικρινά, να ξέρεις ότι  οι άλλοι μιλάνε για σένα. Θέλω να πω, δεν θα ήταν απαίσιο να μην μιλάνε ποτέ για σένα;  ( η Τζένιφερ  γελάει). Όπως, «Χόρας, ποιος Χόρας; Δεν  έχω ακούσει ποτέ για αυτόν. Δεν υπάρχει.» Τι είναι αυτό που σε έκανε μαύρο πρόβατο; Τι έκανε τους άλλους να μιλάνε για σένα;
ΤΖΕΝΙΦΕΡ: Να, έπεισα τον άντρα μου να παρατήσει την καριέρα του και ολόκληρη η οικογένειά του στράφηκε εναντίον μας.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, πώς το βλέπει ο άντρας σου; Είστε ακόμα μαζί; ( η Τζένιφερ κάνει μια γκριμάτσα) Όχι και τόσο! Ναι.
ΤΖΕΝΙΦΕΡ: Με το ζόρι!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι το κομμάτι με τις συνέπειες ( γέλια), που ξέχασα να το αναφέρω.
ΤΖΕΝΙΦΕΡ: Αν με ένοιαζε, θα είχα χάσει πολλά καλά από αυτά που συνέβησαν κα …ήταν πολύ καλά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τι κάνει τώρα ο άντρας σου;
ΤΖΕΝΙΦΕΡ: Προσποιείται ότι στήνει μια εταιρία.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω! Προσποιείται ?… ( το κοινό λέει «Ω!») Μας ακούει τώρα…. ( η Τζένιφερ κουνάει το κεφάλι της αρνητικά και γελάει) Οκ. Τότε είμαστε οκ.
ΤΖΕΝΙΦΕΡ: Όχι, δεν ήρθε.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το νου σου στην πόρτα. Το νου σου στην πόρτα ( η Τζένιφερ γελάει). Μμ. Ωραία. Οπότε, να μην σε νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι για την ενσωματωμένη κυριαρχία. Θα σκεφτούν, οι περισσότεροι, κάνα δυο πράγματα. Θα σκεφτούν ότι είσαι εντελώς τρελή.

Ναι . Ή δεν πρόκειται να σε δουν, επειδή όλοι σας αυτή την στιγμή έχετε την ικανότητα να είστε αόρατοι.Όχι, είναι κάτι που το εξασκείτε συνέχεια. Κρύβεστε. Οπότε, είστε πολύ καλοί στο να είστε αόρατοι, να μην σας βλέπουν. Αλλά τώρα μπορείτε να  το κάνετε συνειδητά όταν θέλετε να σας προσέξουν, ναι. Όταν δεν θέλετε, απλά γίνεστε αόρατοι, επειδή υπάρχουν φορές που απλά δεν θέλετε να ασχοληθείτε με τους άλλους. Αλλά θα σας περνάνε για τρελούς.

ΤΖΕΝΙΦΕΡ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό πραγματικά είναι – θα έπρεπε να πάρεις βραβείο γι αυτό. Θα εξηγήσω τι εννοώ σε λίγο. Θα έπρεπε να πάρεις βραβείο.
Ξέρετε, όταν γράφουμε τις ιστορίες του Μάστερ, όπως το Memoirs of the Master,
ο Μάστερ πάντοτε ντύνεται παράξενα, ντύνεται με ρούχα του 18^ου αιώνα. Και, ξέρετε, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τον βλέπουν καν. Ντύνεται σας Έλβις, οδηγώντας μια Κάντιλλακ . Κάνει παράξενα πράγματα, επειδή ο Μάστερ τα κάνει για πλάκα, για την συνείδηση στην πράξη, για το χρώμα, αλλά δεν τον ενδιαφέρει καθόλου και οι περισσότεροι άνθρωποι απλά δεν τον βλέπουν. Ή, ξέρετε πώς είναι, βλέπετε κάποιον ντυμένο περίεργα και…

ΛΙΝΤΑ: Ω, είναι εδώ πάνω! (γέλια).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Βλέπετε κάποιον… λοιπόν, όχι, μιλάω για έξω από εδώ. Εδώ μέσα το περιμένει κανείς. Αλλά βλέπετε κάποιον κάπως αλλόκοτο στο αεροδρόμιο,  στο μανάβικο ή κάπου, τι κάνετε; «Μμ, μμ-μμ ( παριστάνει ότι απομακρύνεται), δεν το βλέπω αυτό. Δεν το βλέπω αυτό το άτομο. Δεν θέλω να έρθει και να μου μιλήσει.» Και, φυσικά, ξέρετε τι συμβαίνει. Αυτό το κάπως τρελό άτομο έρχεται και σας μιλάει, κι εσείς είστε κάπως, «Πώς να είμαι ευγενικός;» Οπότε, εσύ είσαι αυτό το τρελό άτομο.
ΤΖΕΝΙΦΕΡ: Κι από τις δυο οικογένειες.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, ναι, ναι. Όχι, πραγματικά θα έπρεπε να σου δώσουν μετάλλιο τιμής γι αυτό. Και το άλλο είναι, είναι κάπως λυπηρό, δεν έχουν τίποτε καλύτερο να κάνουν.
ΤΖΕΝΙΦΕΡ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έτσι. Ω, ωραία. Συγχαρητήρια. Σε ευχαριστώ ( ο Αντάμους χειροκροτάει και το κοινό ακολουθεί). Σε ευχαριστώ για όλα αυτά που προκάλεσες, για όλα  τα κουτσομπολιά, για όλα αυτά που λένε πίσω από την πλάτη σου. Ωραία.
Έτσι λοιπόν, τι είναι αυτό που δεν θα πάρεις μαζί σου στην ενσωματωμένη κυριαρχία;
ΤΑΝΤ: Yo no sé ( Δεν ξέρω, στα ισπανικά !)( κάποια γέλια και η Λίντα αναστενάζει).
Όχι, σόρι. Απλά προσπαθούσα να κάνω λίγη πλάκα . Πιστεύω ότι θα ήταν- …. Η αμφιβολία είναι αυτό που…
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η αμφιβολία,  απαίσιο πράγμα για να το φέρεις μαζί σου.

ΤΑΝΤ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλλά πρέπει να σου πω, σόρι, αλλά θα έχεις κατάλοιπα, κατάλοιπα αμφιβολιών, όλες τις υπόλοιπες μέρες σου πάνω στον πλανήτη. Ξέρεις, ήταν μια τεραστίων διαστάσεων κακή σχέση, ένα τεράστιο μέρος της ζωής σας, οπότε η αμφιβολία θα υπάρχει ακόμα, σαν, « Γκκρρ! Γκρρρ! Τι νομίζεις ότι κάνεις; Ποιος νομίζεις ότι είσαι;» Η αμφιβολία θα υπάρχει πάντα. Αλλά θα μάθεις να μην δίνεις μεγάλη σημασία. Θα μάθεις να την διακωμωδείς και τότε η αμφιβολία θα επιστρέψει τρέχοντας  πίσω στην ποντικοφωλιά της , ξέρεις, όταν το διακωμωδείς. Ναι, η αμφιβολία. Τι είναι η αμφιβολία;

ΤΑΝΤ: Να μην εμπιστεύομαι αυτά που ξέρω ότι είναι σωστό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ακριβώς!  Από πού προέρχεται;
ΤΑΝΤ: Από τον φόβο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Από το μυαλό. Ναι. Ναι. Και εδώ θα κάνω μια δήλωση. Ετοιμάστε το μαγαζί με τα αυτοκόλλητα εκεί κάτω ( ο Αντάμους γελάει).
Η αμφιβολία είναι έλλειψη συνείδησης. « Τς- τς- τς» , αυτό θα τυπώσουμε στο μπλουζάκι. Η αμφιβολία είναι έλλειψη συνείδησης, έλλειψη επίγνωσης. Όταν έχεις επίγνωση, το μυαλό δεν πλημμυρίζει από παλιές αναμνήσεις για πράγματα που έκανες λάθος, και, όπως έλεγε  η Μπόνι, για να μην κάνεις λάθη. Όταν έχεις συνείδηση, τίποτε από όσα  έκανες ποτέ δεν είναι λάθος. Είναι απλά μια εμπειρίας μέσα στην δημιουργία σας. οπότε, η αμφιβολία θα υπάρχει ακόμα και εσείς πραγματικά θα την απολαμβάνετε κατά έναν παράξενο τρόπο, αλλά ποτέ δεν θα σας ξεπεράσει. Ωραία. Καλή απάντηση.
ΤΑΝΤ: Υπάρχει. Την αναγνωρίζεις, αλλά απλά….
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, είναι αυτός ο βρωμερός αρουραίος…
ΤΑΝΤ: …. Την κρατάς μακριά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και θα προσπαθήσει να σε τρομοκρατήσει, να κάνει να ανέβεις στο σκαμνί, ξέρεις, να φοβάσαι  ότι θα έρθει και θα σου ροκανίσει το πόδι ή κάτι άλλο. Είναι σαν, «Γύρνα πίσω στην ποντικοφωλιά! Ξέρω ποιος είσαι. Είσαι η έλλειψη συνείδησης. Ναι, εσύ ποντικοαμφιβολία, εσύ!» Ναι.
Αλλά η αμφιβολία είναι απλά, πολύ απλά, έλλειψη συνείδησης. Και αυτό που συμβαίνει όταν δεν υπάρχει συνείδηση,  είναι ότι έχετε ένα κενό σε ολόκληρη την ύπαρξή σας. Έχετε έναν άδειο χώρο, και έρχεται η αμφιβολία και τον γεμίζει και σας λέει τι ελεεινός άνθρωπος είσαι και τότε πας στην εκκλησία ( ο Αντάμους γελάει και κάποιος λέει «Ωωω») Ωραία.
ΤΑΝΤ: Σε ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ένα δυο ακόμα. Ποιο είναι αυτό; Ποιο είναι αυτό το χαρακτηριστικό που δεν θέλετε να πάρετε…. ( η Λίντα δίνει το μικρόφωνο στην Έντιθ), που δεν θέλετε να πάρετε μαζί σας στην ενσωματωμένη σας φώτιση.

ΕΝΤΙΘ: Στην ενσωματωμένη Πραγμάτωση.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σε ευχαριστώ που διόρθωσες τον Κάλντρε ( γέλια). Εκείνος επιλέγει τις λέξεις. Θα έπρεπε να τα λέει σωστά μετά από τόσο καιρό . Ωραία. Έτσι λοιπόν, σε ευχαριστώ, Έντιθ. Τι δεν θα πάρεις μαζί σου;

ΕΝΤΙΘ: ( δεν μιλάει και ο Αντάμους αρχίζει να ροχαλίζει- η Έντιθ αναστενάζει) Δυο τρίχες από τα μαλλιά μου ( γέλια).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είμαι ένας Αναληφθείς Δάσκαλος, αλλά είμαι εντελώς  μπερδεμένος . Αν μπορούσατε να δείτε το μπλουζάκι μου –       WTF(* Τι στο διάολο…)
Θα σας βοηθήσει να καταλάβετε, φώτισέ μας ή πραγμάτωσέ μας, αγαπητή Έντιθ. Δυο τρίχες από τα μαλλιά σου είναι αυτό που δεν θα φέρεις μαζί σου. Ποιες δυο τρίχες; Πιστεύεις ότι θα φέρεις μαζί σου μαλλιά;

ΕΝΤΙΘ: Δεν μπορώ να πω «Δεν ξέρω.» ( το κοινό λέει « Ωωω!» και κάποια γέλια).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωωω! Το χρησιμοποιούσες σαν αναφορά κι όχι σαν δήλωση, σωστά; ( κάποιος από το κοινό λέει, «Ναι» και μετά «Πες ναι»)
Έντιθ, τι είναι αυτό που δεν θα πάρεις μαζί σου στην ενσωματωμένη σου κυριαρχία; Τι θα αφήσεις πίσω σου;
ΕΝΤΙΘ: Την αηδία.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Για ποιο πράγμα;
ΕΝΤΙΘ: Για όλα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωω! Για να καθίσουμε και να το συζητήσουμε λίγο ( ο Αντάμους κάθεται κάτω στην σκηνή). Με τι έχεις αηδιάσει;
ΕΝΤΙΘ: Με τίποτα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν βγάζουμε άκρη έτσι. Αλλά γιατί είπες η αηδία; Νομίζω ότι υπάρχει κάτι αηδιαστικό με….με την αίσθηση της αηδίας. Αηδία για ποιο πράγμα; Όχι για τον εαυτό σου, πραγματικά.
ΕΝΤΙΘ: Αηδιασμένη με… όχι… αν σαν άνθρωποι δεν αντιμετωπίσουμε  το ποιοι πραγματικά είμαστε και δεν κάνουμε τα πάντα για να πετύχουμε, είμαστε…. Και να ξέρουμε ότι είμαστε Θεοί επίσης.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, οκ. Σαν την ανυπομονησία επειδή κράτησε τόσο πολύ αυτό το ταξίδι.
ΕΝΤΙΘ: Σωστά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Τώρα ανακουφίστηκα. Σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ. Οκ, ένας ακόμα. Η Σοφία των Σώμπρα. Μπορείτε να βάλετε ξανά το βίντεο με την Σοφία των Σώμπρα για να σιγουρευτούμε ότι είμαστε πραγματικά σοφοί εδώ πέρα; Είναι η ώρα για…
( το βίντεο ξαναπαίζει)

Ωραία. Τώρα, αυτό αναζωογόνησε κάπως την σοφία. Ναι. ω, ναι, σοφέ.

ΤΖΟΕ: Μάλλον  την αμφιβολία.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Την έχουν πει ήδη την αμφιβολία.
Μπορείς να το πας άλλη μια φορά…. ( ο Αντάμους γελάει) Γρήγορα, γρήγορα. Σκέψου κάτι άλλο.
Πες οτιδήποτε, οτιδήποτε, οτιδήποτε ( ψιθυρίζει). Τι είναι αυτό που δεν θα πάρεις μαζί σου στην ενσωματωμένη Πραγμάτωση;
ΤΖΟΕ: Τον θυμό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τον θυμό. Στην πραγματικότητα, και ναι και όχι. Και ναι και όχι. Ήταν μια πραγματικά καλή απάντηση. «Θυμός γιατί θυμώνεις με τον εαυτό σου επειδή δεν ανήκει εκεί. Αλλά θυμός γιατί το διασκεδάζεις κάπως, είναι διασκεδαστικό. Ο θυμός μερικές φορές είναι ένα πάθος που ξεσηκώνεται και εκφράζεται –ξέρεις, όταν αδειάζεις  έναν οχετό πάνω στους άλλους , και μετά νοιώθεις άσχημα – αλλά ο θυμός είναι πραγματικά εντάξει στην ενσωματωμένη Πραγμάτωση. Αν το κάνεις με ένα χαμόγελο, είναι εντάξει. Το καταλαβαίνεις αυτό; Καταλαβαίνεις ότι μπορείς να πάρεις μαζί σου τον θυμό;

ΤΖΟΕ: Απόλυτα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Και αυτό δεν σημαίνει να τον αφήνεις να σε κυριεύει ή να συμπεριφέρεσαι άσχημα. Απλά σημαίνει ότι, «Α! Τι αίσθηση, ο θυμός! Ω!» Ναι. Με τι θα θύμωνες; Μην κοιτάς εμένα. Αυτό ήταν ένα αετίσιο βλέμμα ! Με τι θα θύμωνες σαν Μάστερ;
ΤΖΟ: Με τον εαυτό. Ω, σαν Μάστερ;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σαν Μάστερ, ναι.
ΤΖΟΕ: Με τον τρόπο που συμπεριφέρονται οι άνθρωποι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το τμήμα ευχαρίστησης εδώ πάνω λέει συνεχώς, «Μαζική συνείδηση! Μαζική συνείδηση!» σε όλα όσα ρωτάω.
ΤΖΟΕ: Ναι, ο τρόπος που συμπεριφέρονται οι άνθρωποι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ακριβώς. Ξέρεις, θυμώνεις λίγο με αυτό. Ξέρεις, εκεί που οδηγάς, έχεις την φρίκη του κυκλοφοριακού ή έχεις να κάνεις με κάποιον που δεν έχει ιδέα, κάποιον  πολύ ασυνείδητο. Ναι, ο θυμός πραγματικά είναι οκ,  αλλά είναι ένα διαφορετικό είδος θυμού. Είναι ένα είδος Μάστερ θυμού. Είναι πραγματικά πολύ απολαυστικό, επειδή  αυτό που συμβαίνει – όλοι σας πρέπει να ακούσετε αυτό το δεύτερο μέρος, μην το βγάλετε από τα συμφραζόμενα του πρώτου μέρους – γρήγορα μετατρέπεται  σε σοφία, πολύ γρήγορα, επειδή είστε Μάστερ. Έχετε λοιπόν αυτό τον θυμό, με αυτό το άτομο που σας αναστάτωσε ή με το κυκλοφοριακό ή με την τηλεφωνική – μου λέει ο Κάλντρε – εξυπηρέτηση πελατών. Όχι του Βυσσινί Κύκλου, των άλλων ανθρώπων. Η  Λίντα , που ασχολείται με τις αγαπημένες της αεροπορικές εταιρίες.
ΛΙΝΤΑ: Ναι! Ναι! ( γέλια)
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ο θυμός λοιπόν. Αλλά μετά εντελώς ξαφνικά, είστε σαν, «Ω! Είμαι τόσο θυμωμένος!»  Και μετά εντελώς ξαφνικά νοιώθετε με κάποιον τρόπο την μετατροπή και νοιώθετε αυτή την αύξηση της ενέργειας, επειδή ο θυμός φέρνει ενέργεια.
Νοιώθετε μια αύξηση της ενέργειας και μετά είναι σαν, «Ω! Είναι τόσο αστείο.» Ξέρετε, μετά συνειδητοποιείτε το αστείο του πράγματος.
ΤΖΟΕ: Εννοείς όταν σε βάζουν στην περιφρόνηση;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι ( γέλια). Ακριβώς. Ναι. Μιλάς για την εξυπηρέτηση πελατών ή για την ζωή γενικότερα; ( κι άλλα γέλια)
ΤΖΟΕ: Για την εξυπηρέτηση πελατών, για την αγαπημένη αεροπορική εταιρία.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σε βάζουν στην αναμονή. Ναι, ναι. Ναι. Αυτό είναι.
Ωραία. Ένας ακόμα. Σε ευχαριστώ. Ήταν καλό.
ΛΙΝΤΑ: Οκ, ένας ακόμα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ένας ακόμα. Τι είναι αυτό που δεν θα πάρετε μαζί σας- στοιχηματίζω είκοσι δολάρια σε αυτό….αν  πλησιάσετε.
ΛΙΝΤΑ: Ω, μπορεί και να το καταφέρει εκείνη!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν χρειάζεται καν να το βρεις..
ΜΑΙΡΗ ΣΟΥ: Τον  Αντάμους, σαν δάσκαλό μου ( πολλά γέλια).
ΛΙΝΤΑ: Ωωω! Χο, χο, χο! Ωω, χο, χο!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ξέρεις…
ΜΑΙΡΗ ΣΟΥ: Αλλά τον Αντάμους σαν ομότιμό μου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: …δεν είναι η σωστή απάντηση, αλλά…. Δεν είναι η σωστή απάντηση, αλλά θα πάρεις τα είκοσι γιατί ήσουν διορατική.  Ω! Όχι, είναι πραγματικά πολύ καλή απάντηση. Είναι πραγματικά μια καλή απάντηση, επειδή εκεί που πηγαίνουμε δεν υπάρχουν πια δάσκαλοι. Αφήστε με να είμαι οδηγός πού και πού.
ΜΑΙΡΗ ΣΟΥ: Και θέλω να σε γνωρίσω σαν ομότιμο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σε αυτή την βιβλι-…. Όχι ( γέλια).
ΜΑΙΡΗ ΣΟΥ: Και να διασκεδάσω πολύ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ακριβώς. Ξέρετε, δεν είμαι εδώ σαν δάσκαλος. Είμαι μάλλον  ενόχληση . Να λέω ιστορίες, να κάνω απόσπαση, να σας τσαντίζω μαζί μου και…. Τα καταφέρνετε μόνοι σας. Έτσι είναι. Και όταν συνειδητοποιήσετε ότι δεν είμαι εδώ για να σας διδάσκω, δεν χρειάζεστε κάτι τέτοιο, ω!, απελευθερώνετε τον εαυτό σας, και μετά θα μπορούμε πραγματικά  να είμαστε φιλαράκια.
ΜΑΙΡΗ ΣΟΥ: Δεν βλέπω την ώρα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Ναι. Θα σου δώσω ένα πάσο επισκέπτη για το Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων.
ΜΑΙΡΗ ΣΟΥ: Σε ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα νοιώθεις σαν να πέθανες για περίπου 24 ώρες ( κι άλλα γέλια). Αλλά, ξέρεις, από την άλλη, θα είσαι εκεί για να διασκεδάσεις…
ΜΑΙΡΗ ΣΟΥ: ( γελώντας) Ακούγεται σαν υπέροχες διακοπές!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ακριβώς. Θα είναι και ο Κουτχούμι εκεί. Θα διασκεδάσουμε πολύ. Ωραία. Σε ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι έτσι, το μικρόφωνο εδώ, στην Λίντα. Όλες οι απαντήσεις ήταν καλές και σωστές. Η Σοφία των Σώμπρα γίνεται καλύτερη. Μου είναι πιο δύσκολο να παίζω μαζί σας , κατά την διάρκεια της Σοφίας των Σώμπρα, επειδή έχετε καλές απαντήσει τώρα. Πριν ήταν τόσο εύκολο να σας χτυπήσω κάτω και να σας εκνευρίσω.

~ Η Απάντηση του Αντάμους

Κι έτσι, να η απάντησή μου, και ξέρω ότι όλοι την έχετε στο μυαλό σας, αλλά κανένας δεν την είπε. Κανένας δεν την είπε, και όταν σας την πω, θα πείτε, «Α, ναι!»  Θέλω να πω, ήσασταν πολύ κοντά. Αυτό που δεν θα πάρετε μαζί σας …. Μακάρι να είχαμε ένα τύμπανο. Μπορούμε να αγοράσουμε  ένα τύμπανο;

ΛΙΝΤΑ: Ω ( αρχίζουν να χτυπάνε τα χέρια τους στο κοινό, σαν να έπαιζαν τύμπανο).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σας ευχαριστώ. Το έκαναν στην στιγμή. Οπότε, αυτό που δεν θα πάρετε μαζί σας στην ενσωματωμένη κυριαρχία είναι η πλήξη.

ΛΙΝΤΑ: Μμμ! ( κάποιος φωνάζει «Ναι!» και λίγα χειροκροτήματα.)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Είδατε πόσο εύκολο ήταν;

Τώρα, είναι γεγονός ότι αυτή την στιγμή νοιώθετε πλήξη. Είστε στο ενδιάμεσο στάδιο. Προσπαθείτε να βρείτε πράγματα για να εμπλουτίσετε την ζωή σας. Προσπαθείτε να βρείτε πάθος, να ξαναβρείτε το παλιό σας πάθος – ξεχάστε το. Δεν πρόκειται να συμβεί.

Πιθανόν ένα από τα κορυφαία τρία παράπονα γύρω από την όλη διαδικασία της αφύπνισης είναι η απώλεια του πάθους– «Τι πρέπει να κάνω;»- και τότε αρχίζετε να προβάλλετε το γκρίζο σας στο μέλλον, κάτι που δεν πρέπει, επειδή κάνετε προβολές από το μυαλό ενός ανθρώπου. Είναι σαν να κάνετε προβολή από τον παλιομοδίτικο προτζέκτορα σας πάνω στον τοίχο. Όχι, τώρα έχουμε  υψηλής απόδοσης τηλεοράσεις, οπότε, μην προβάλλετε το γκρίζο σας  στην ενσωματωμένη σας κυριαρχία.

Χάσατε για λίγο το πάθος σας, κάτι που ήταν ένα σημαντικό μέρος της όλης διαδικασίας μετάβασης  προς την ενσωματωμένη σας αφύπνιση. Έπρεπε να είναι σχεδόν κρυμμένο από εσάς, το παλιό ανθρώπινο πάθος σας, επειδή θα προσπαθούσατε διαρκώς να γυρίσετε πίσω σε αυτό, και δεν είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο βρίσκεστε εδώ. Το παλιό σας ανθρώπινο πάθος θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε- να βοηθάτε τους αρρώστους και του ηλικιωμένους. Θα μπορούσε να είναι να τραγουδάτε στην τοπική ενορία. Θα μπορούσε να είναι να δημιουργείτε, να ζωγραφίζετε, κάτι τέτοιο, οτιδήποτε, να κάνετε μια βόλτα μόνοι σας. Αλλά απομακρύνθηκε.
Και μετά μπήκατε στην εποχή του γκρι, του βαρετού, του  μουντού, του αληθινά μουντού, επειδή απελευθερώνετε πολλά από τα παλιά σας θέματα και ακόμα δεν έχει αναπληρωθεί  με χρώμα και ζωή και ενέργεια. Χρειάστηκε να μπείτε μέσα στο ενεργειακό κενό το οποίο μετά το μετατρέψατε σε ένα ενεργειακό γκρι ,ακόμα και θλίψη  κατά κάποιον τρόπο, πριν πάμε στο επόμενο βήμα όπου υπάρχει απόλυτο πάθος, αλλά έτσι όπως δεν το  είχατε γνωρίσει ποτέ πριν, σαν άνθρωποι σε αυτό τον πλανήτη.

Το πάθος στο οποίο πηγαίνετε είναι πολύ διαφορετικό. Σχεδόν δεν θέλω να σας το περιγράψω, επειδή κάτι τέτοιο θα το εξανθρώπιζε. Το πάθος – λόγω έλλειψης καλύτερης λέξης- είναι απλά να είστε, και το ακούω ήδη που χασμουριέστε εκεί κάτω , «Ουφ! Βαρέθηκα τόσο πολύ με αυτή την παρουσίαση, Αντάμους.»

Αυτό δεν θα το πάρετε μαζί σας, και θα προσπαθήσετε και θα προσπαθήσετε ακόμα να προβάλλετε  το γκρίζο σας σε όλο αυτό το θέμα της ενσωματωμένης κυριαρχίας, και δεν θα ταιριάζει.

Ο άνθρωπος είναι γκρίζος. Η μαζική συνείδηση είναι γκρίζα. Νοιώστε το για λίγο. Η μαζική συνείδηση  είναι όλες οι συλλογικές σκέψεις των ανθρώπων, από όλες τις εποχές. Είναι κάπως γκρίζα και μουντή , και πραγματικά θα φαίνεται γκρίζα και μουντή  από την στιγμή που θα ολοκληρώσετε την διαδικασία ενσωμάτωσης , επειδή η ζωή σας θα γεμίσει με τόσο πολύ – λόγω έλλειψης καλύτερης λέξης- χρώμα, βάθος, όχι τρισδιάστατο αλλά 100διάστατο. Θα είναι τόσο γεμάτη με εκπληκτικά πράγματα.

Δεν πρόκειται να βαρεθείτε σαν ενσωματωμένοι Μάστερ. Τελεία. Δεν γίνεται. Αυτά τα δυο ποτέ μα ποτέ δεν πρόκειται να συνεργαστούν.

Κατά καιρούς θα είναι τόσο συγκλονιστική η ζωή σας,  μέχρι του σημείου να θέλετε να επιβραδύνετε τους ρυθμούς της. Πολλές φορές θα νοιώθετε τόσο συγκλονισμένοι, που θα νοιώθετε ότι θα εκραγείτε. Το φυσικό σας σώμα και το μυαλό σας θα εκτιναχθούν, τόσο γεμάτα θα είναι.

Τώρα, αυτό που είναι πολύ ενδιαφέρον είναι ότι έχουμε κάνει πολύ προετοιμασία, ενεργειακή  προετοιμασία τα τελευταία χρόνια έτσι ώστε το σώμα σας να είναι σε θέση να το διαχειριστεί. Κατά καιρούς, θα νοιώθετε πλούσιοι από ενέργεια, ακόμα και κατακλυσμένοι από ενέργεια. Καθώς θα μπαίνουμε στην όλη κατανόηση του τί είναι η ενέργεια και του τί είναι η δημιουργία, θα έρθει σε σας. Δεν θα μπορούσατε ούτε καν  να το φανταστείτε αυτή την στιγμή με την ανθρώπινη αίσθηση, θα έρθει σε σας. Και κατά καιρούς, επειδή είστε άνθρωπος και Μάστερ, ο άνθρωπος θα νοιώθει συγκλονισμένος. Αλλά εξαιτίας όλης αυτής της δουλειάς που έχουμε κάνει μέχρι τώρα, δεν  θα ταράζεται το μυαλό. Θα σας μπερδεύει  λιγάκι, αλλά δεν θα αναστατώνεται το σώμα ή το μυαλό.

Αυτή την στιγμή μετακινείστε από το γκρίζο κι από την έλλειψη πάθους και από κάποια πλήξη- αρκετή πλήξη, έχουν αρκετή πλήξη οι Σώμπρα εκεί έξω- και αυτό που εγώ ονομάζω μουντή  ζωή. Απομακρύνεστε από όλα αυτά επειδή απομακρύνεστε επίσης από την μαζική συνείδηση. Και θα συνειδητοποιήσετε ότι η μαζική συνείδηση είναι μουντή, πολύ μουντή, και  στην αρχή αυτό θα είναι κάπως λυπηρό. Και θα δείτε, θα παρατηρείτε την ζωή, την μαζική συνείδηση, τους ανθρώπους και θα αναρωτιέστε πώς μπορούσατε και επιζούσατε μέσα σε τόση μουντό, μέσα σε ένα τόσο απόλυτα μουντό περιβάλλον. Και μετά θα ρίξετε μια ματιά στον εαυτό σας σήμερα και θα αναρωτηθείτε γιατί ήσασταν τόσο καταραμένα μουντοί – θέλω να πω, σοβαρά μουντοί, θέλω να πω, είστε σοβαροί κι αυτό σας κάνει μουντούς ( γέλια).
Γιατί φορούσατε αυτά τα στενά εσώρουχα , κάτι που σας κάνει πραγματικά μουντούς  κι επίσης προκαλεί κυκλοφορικά προβλήματα. Γιατί ήσασταν τόσο καταραμένα σοβαροί, και το ρίχνατε στην φιλοσοφία και γεμίζατε με ένα σωρό makyo και μετά πέφτατε σε τέλμα. Είναι τόσο μουντό! Και μετά κάνατε μουντά  πράγματα όπως καθόσασταν όλη μέρα ( γέλια καθώς ο Αντάμους αρχίζει να μιμείται τον μουντό ), «Πού είναι η ενέργεια; Ο Αντάμους είπε ότι η ενέργεια ερχόταν» .
Δείτε το έτσι: Αν εσείς ήσασταν η ενέργεια, θα θέλατε να είστε μαζί σας; ( κι άλλα γέλια) Θεέ!  Και αντί να ανοίγεστε και να ανθίζετε και να είστε γεμάτοι χρώματα, επιτρέψατε στον εαυτό σας να γίνει γκριιι. Και τότε, όταν γίνεται πραγματικά γκρίζοι, τι κάνετε; Τι;
ΛΙΝΤΑ: Εσύ τι χρώμα φοράς; ( Το σακάκι του είναι  γκριζωπό).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μαύρο! ( και κάποιος φωνάζει « Γκρι!» ) Ω! Ω! Ω! Γρήγορα! Γρήγορα! Κρύψου πίσω από το δέντρο! Ω, όχι! Βάλε λίγο χρώμα .

Θα συνειδητοποιήσετε πόσο γκρίζοι ήσασταν στην ζωή σας και θα πείτε, «Δεν το θέλω αυτό στην ενσωματωμένη φώτιση.» Και μην ανησυχείτε, δεν θα υπάρχει.

Σαν ενσωματωμένος Μάστερ, θα  έχετε μεγάλη ευαισθησία και επίγνωση των πραγμάτων, και μερικές φορές όντως θα σας ενοχλεί να είστε μέσα  σε έναν μουντό  κόσμο. Αλλά τότε, τι θα κάνετε; Θα σταματήσετε, θα πάρετε μια βαθιά αναπνοή, «Εγώ Υπάρχω»  και απλά θα δημιουργήσετε. Θα ζωγραφίσετε πάνω από τον γκρι καμβά και ο γκρι καμβάς δεν είναι δικός σας. Είναι η ζωή. Είναι η ζωή.

Οπότε, αυτό που δεν θα πάρετε μαζί σας είναι- το βαρετό, το γκρίζο, το μουντό. Όσοι από εσάς έχετε κολλήσει στο μουντό  αυτή την στιγμή, είστε μέσα σε έναν κύκλο  μουντό , δεν είναι καν διασκεδαστικός ο κύκλος. Στην πραγματικότητα, δεν είναι καν κύκλος. Δεν είστε καν τόσο καλοί. Δεν κλείνετε τον κύκλο ( γέλια), επειδή εξακολουθείτε να  περιπλανιέστε. Εξακολουθείτε να περιπλανιέστε γύρω- γύρω, μένοντας σε έναν κύκλο που ποτέ δεν κλείνει. Αυτό είναι μουντό. Φιου!

Οπότε, εσείς που έχετε κολλήσει στο  μουντό  αυτή την στιγμή, βγάλετε το  από την πίσω πόρτα σας….

ΛΙΝΤΑ: Ωωω! ( γέλια)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … και πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή, επειδή το γλέντι ξεκινάει. Πρέπει να ξεκινήσει. Δεν υπάρχει μουντός   ενσωματωμένος άνθρωπος ή μουντός Αναληφθείς Δάσκαλος. Υπάρχουν Αναληφθέντες  Δάσκαλοι  που είναι λίγο πιο διασκεδαστικοί από τους άλλους ( γέλια καθώς ο Αντάμους περπατάει καμαρωτά), αλλά δεν υπάρχει κανένας…
ΣΑΡΤ: Κάποιος γνωστός μας;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … μουντός… ναι, «Κάποιος γνωστός μου;» λέει ο Σαρτ. Ε λοιπόν, ο Κουτχούμι, ο Κουτχούμι.
Οκ. Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό. Πάμε πέρα από το μουντό και την τόση σοβαρότητα.

Ξέρετε, το όλο πνευματικό ταξίδι δεν έχει να κάνει με το να είναι κανείς σοβαρός. Έχει να κάνει με το να είναι κανείς λίγο τρελός και δυνατός και γενναίος, αλλά όχι σοβαρός.  Οπότε, βγείτε από τα μουντά  σας εσώρουχα. Ώρα για τα μπλουζάκια !!
Αν έκανα αυτή την διάλεξη σαν Σαιν Ζερμαίν, δεν θα είχε το ίδιο αντίκτυπο.
ΛΙΝΤΑ: Όχι, όχι. Είμαι σίγουρη.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, όχι. Επόμενο θέμα. Οκ, ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό. Επόμενο θέμα, καθώς αρχίζουμε να βάζουμε λίγο χρώμα στην ζωή μας. Λίντα, με βοηθάς με το παντελόνι μου;  (γέλια).
Επόμενο θέμα. Βλέπετε, έχει πλάκα. Δεν είναι μουντό.

Ενέργεια και Ζωή

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ας μιλήσουμε για λίγο γύρω από την ενέργεια και την ζωή. Μπορεί να μην το έχετε σκεφτεί ποτέ, αλλά υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στην ενέργεια και στην ζωή. Αν το συζητήσετε, οι περισσότεροι άνθρωποι,  πιθανών  και οι περισσότεροι Σώμπρα, θα έλεγαν   ότι η ζωή είναι ενέργεια, αλλά δεν είναι. Καθόλου δεν είναι.

Η ενέργεια δεν είναι καν ζωτική δύναμη. Ξέρετε, πολλοί άνθρωποι μιλάνε για «ενέργεια της δύναμης της ζωής». Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει πράνα που ρέει ολόγυρα. Υπάρχει ενέργεια η οποία κάθεται ακριβώς εδώ, μη-ενεργή, ουδέτερη, δεν κάνει τίποτα και δεν έχει νοημοσύνη, δεν έχει ατζέντα, και δεν σας κινεί. Εσείς την κινείτε.

Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται την ενέργεια πιστεύουν ότι, -«Είναι στον αέρα.» Όχι, αυτό είναι το οξυγόνο. Δεν είναι η ενέργεια. Υπάρχει αυτή η παρανόηση ότι η ενέργεια είναι ζωή ενώ δεν είναι. Και εκεί είναι που γίνεται βαρετό το πράγμα, όταν πιστεύετε ότι η ζωή είναι ενέργεια, και τότε οι καταστάσεις σας ελέγχουν την ζωή, επειδή βασίζεστε στην ενέργεια. Είστε εξαρτημένοι από την ενέργεια.

Η ενέργεια είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από την ζωή. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ζωή, για παράδειγμα, είναι να έχεις χρήματα. Όχι , αυτό είναι ενέργεια. Είναι απλά και μόνο ενέργεια. Πιστεύουν , για παράδειγμα, ότι η μουσική είναι ζωή. Όχι, η μουσική είναι απλά και μόνο ενέργεια.
Μπορούμε να βάλουμε λίγη μουσική να παίζει; Το πρώτο κομμάτι που παίξατε πριν βγούμε στον αέρα, μου λέει ο Κάλντρε. Έτσι λοιπόν, ακούστε το για λίγο για να σας βοηθήσει  με  το παράδειγμα.
( η μουσική ξεκινάει)
Η μουσική που θα ακούσετε, είναι απλά ενέργεια.
Ξέρετε ότι έχω πει ότι η ενέργεια είναι απλά  επικοινωνία. Μια επικοινωνία. Αυτό είναι όλο,  επικοινωνεί, είτε σαν μουσική, είτε σαν φως, είτε σαν χρήματα. Είναι απλά επικοινωνία, σε όλες τις μορφές της. Και τίποτε δεν συμβαίνει με αυτή την ενέργεια, μέχρι να εμφανιστείτε εσείς, μέχρι να υπάρξει συνείδηση. Τίποτε. Αυτή είναι η ζωή.

Όταν η συνείδηση συναντάει την ενέργεια, όταν η συνείδηση επιτρέπει, όταν είναι παρούσα – Εγώ Είμαι Εδώ – ξαφνικά η ενέργεια αρχίζει να κινείται και έχουμε ζωή. Σας ευχαριστώ για την μουσική. Αυτό ήταν ενέργεια. Δεν ήταν ζωή.

( η μουσική σταματάει)

Οι άνθρωποι πιστεύουν λανθασμένα  την  ζωή σαν κάτι που  έχει πολλή ενέργεια. Δεν είναι έτσι. Δεν είναι έτσι. Η ενέργεια είναι απλά και μόνο ενέργεια. Και είναι ένα πολύ απλό, αλλά πολύ σημαντικό σημείο στην έλευσή  σας σαν Μάστερ, να συνειδητοποιήσετε ότι υπάρχει ενέργεια εδώ. Δεν είναι ομαδική ενέργεια. Δεν είναι πράνα.

Ξέρετε, καταλαβαίνω τι εννοούν όταν μιλάνε για το πράνα – ξέρετε, πράνα, ενέργεια της δύναμης της ζωής – αλλά θα έκανε κάποιον να πιστέψει ότι υπάρχει κάτι εκεί έξω που θέλουν ή χρειάζονται και προσπαθούν να το φέρουν εδώ μέσα, για να γίνουν πιο ευτυχισμένοι ή καλύτεροι ή οτιδήποτε- πιο υγιείς. Δεν υπάρχει. Το έχω ψάξει. Το έχω ελέγξει. Έχω ρωτήσει σε όλο το σύμπαν, «Μήπως είδατε το πράνα; Μήπως είδατε το πράνα;» Φυσικά, όταν πήγα στο άσραμ της Νέας Εποχής μου είπαν, «Ω, ναι. Το πράνα είναι παντού γύρω μας» (μιλώντας με ινδική προφορά). Αλλά δεν υπάρχει. Ειλικρινά, δεν υπάρχει.

Η ενέργεια είναι παντού και είναι δική σας. Δεν είναι κάποιου άλλου, είναι δική σας. Είναι  τόσο  πολύ σημαντικό να το καταλάβετε.  Είναι η δική σας ενέργεια. Δεν είναι εκεί έξω. Δεν είναι στον αέρα. Δεν έρχεται από κάποιον άλλον γαλαξία. Είναι ακριβώς εδώ. Δεν είναι για να την μοιράζεστε με άλλους. Ποτέ, ποτέ. Ποτέ να μην μοιράζετε την ενέργειά σας. Ακόμα ένα μπλουζάκι. Πρέπει να το γράψουμε εδώ πάνω  (εννοεί στα μπλουζάκια).
Ποτέ να μην μοιράζεστε την ενέργειά σας, και ξέρω ότι αυτό ακούγεται απαίσιο, επειδή οι  άνθρωποι πάντοτε χαρίζουν την ενέργειά τους. Γιατί το κάνετε αυτό; Δεν μπορείτε. Δεν μπορείτε να  δώσετε την ενέργειά σας σε κάποιον άλλον. Μπορείτε  να τον εμπνεύσετε να χρησιμοποιήσει την δική του ενέργεια, απλά και μόνο με την παρουσία σας – την λάμψη σας, το δυναμικό σας – αλλά δεν μπορείτε ποτέ να του δώσετε την ενέργειά σας. Όπως ποτέ δεν μπορείτε να πάρετε την ενέργεια κάποιου άλλου. Μπορεί να προσποιηθείτε ότι το κάνετε, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Η ενέργεια είναι παντού και είναι δικιά σας. Σας περιμένει. Απλά σας περιμένει. Είναι στην αναμονή χωρίς ατζέντα, χωρίς νοημοσύνη. Είναι στην υπηρεσία σας.

Όταν είστε παρόντες, όταν έχετε πει, «Θα είμαι η ζωή μου, μέσα στην ζωή μου, της ζωής μου, δημιουργός της ζωής μου,»  όταν είστε τόσο αφοσιωμένοι και έχετε τόσο πάθος που βρίσκεστε εδώ, ξαφνικά η ενέργειά σας παίρνει ζωή. Δημιουργεί… όχι, το παίρνω πίσω.
Η ενέργεια τώρα είναι στην υπηρεσία σας, και θα διευκολύνει την δική σας δημιουργία για την ζωή που ονειρεύεστε και που επιλέγετε. Τελεία.

Ποτέ ξανά μην μπερδέψετε την ενέργεια με την ζωή. Ζωή είναι όταν είστε παρόντες, όταν δεν είστε πια μουντοί, όταν δεν θα περιπλανιέστε πια σε ατελείωτες αναζητήσεις για το νόημα της ζωής, όταν δεν θα πλήττετε πια, όταν θα επιλέξετε να είστε μέσα στην δημιουργία σας. Ακούγεται πολύ αυτονόητο – να επιλέξετε να είστε μέσα στην δημιουργία σας – αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν το κάνουν.

α) Δεν αναγνωρίζουν ότι «Αυτή είναι η δημιουργία μου»,
β) δεν καταλαβαίνουν την ενέργεια. Ακόμα δουλεύουν γι αυτήν, αντί να την αφήσουν να δουλεύει γι αυτούς. Και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι πλήρως παρόντες,  δηλαδή συνειδητά, «Εγώ Είμαι αυτό που Είμαι. Εγώ Είμαι Εδώ, επειδή το έχω επιλέξει.» Μπουμ! Τώρα οι ενέργειες αλλάζουν. Οι δικές σας ενέργειες αλλάζουν. Κατευθείαν μπαίνουν στην υπηρεσία σας για να σας βοηθήσουν να δημιουργήσετε την εμπειρία μέσα στην δημιουργία σας. Είναι τόσο απλό.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό. Είναι τόσο απλό. Ναι.

Η ενέργεια δεν είναι ζωή. Η ενέργεια υποστηρίζει την εμπειρία της ζωής. Και πάλι θα σας πω, είναι ένα πολύ απλό θέμα και κάποιοι από εσάς θα πείτε, «Λοιπόν, ναι. Είναι προφανές.» Αλλά τώρα θα το ζήσετε; Κι αυτό σημαίνει να βγείτε έξω από την γκρίζα μονοτονία, να επιστρέψετε πίσω σε ένα αληθινό πάθος. Όχι στο παλιό ανθρώπινο πάθος, αλλά στο αληθινό πάθος, «Εγώ δημιουργώ, εγώ ζω εμπειρίες.» Αυτό είναι. «Δημιουργώ τις δημιουργίες μου, και μπορώ να το κάνω ενόσω είμαι στην μαζική συνείδηση. Δικές μου δημιουργίες, και μπορώ να ζήσω την εμπειρία που μου προσφέρουν.»

Θα  πάψετε να αναρωτιέστε, «Λοιπόν, πώς και δεν τα καταφέρνω σε τίποτε;» και «Θέλω να έχω αφθονία, αλλά δεν έχω,» επειδή εξακολουθείτε ακόμα να εξισώνετε την ενέργεια με την ζωή, θεωρώντας ότι είναι το ίδιο πράγμα. Ακόμα πιστεύετε ότι η ενέργεια είναι ζωή. Δεν είναι. Εσείς είστε η ζωή. Επιτρέψτε στην ενέργεια τώρα να υποστηρίξει τις δημιουργίες σας. Ωραία.

Καλή βαθιά αναπνοή με αυτό. Καλή βαθιά αναπνοή.

Νοιώθω ότι έχετε κάποιες ερωτήσεις πάνω σε αυτό, αλλά δεν θα τις απαντήσω. Όχι, επειδή δεν θέλω να μπείτε στο μυαλό. Είναι πολύ απλό.
Η ενέργεια δεν είναι ζωή. Είναι δυο ξεχωριστά πράγματα. Η ζωή προκύπτει όταν είναι παρούσα η συνείδηση. Η ενέργεια μετά δουλεύει για εσάς και έχετε αυτό που τώρα αποκαλείτε ζωή. Η ζωή δεν χρειάζεται να είναι σε ένα φυσικό σώμα.
Με την ευκαιρία, αυτό το φυσικό σώμα δεν είναι ζωή. Λέτε, «Λοιπόν, όχι, είμαι ζωντανός.»  Αλλά το φυσικό σας σώμα δεν είναι ζωή. Είναι ενέργεια. Αυτό είναι όλο. Είναι ενέργεια με την μορφή ενός σώματος.

Μετά σκέφτεστε, «Λοιπόν, εντάξει, είναι οι σκέψεις μου – οι σκέψεις που περνάνε από το μυαλό μου. Αυτό είναι ζωή.» Όχι, στην πραγματικότητα αυτό είναι απλά ενέργεια. Το μυαλό σας δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα εκκολαπτήριο ενέργειας και δημιουργεί σκέψεις. Διαρκώς παράγει σκέψεις, αλλά δεν είναι ζωή. Το να είστε μέσα στις σκέψεις σας δεν είναι ζωή. Απλά είστε έρμαιο της ενέργειας όταν είστε στις σκέψεις σας ( ελαφριά παύση). Βγάζει νόημα; ( σιωπή) Όλοι σας έχετε αυτό το «WTF» ύφος ( * what the fuck, σε ελεύθερη μετάφραση:  τι στο διάολο;) «Τι είπε τώρα;»

Είπα, Χαρείτε την ζωή σας, οκ; Σταματήστε να είστε τόσο μουντοί. Οκ,  θα αρχίσω να διαλέγω τους μουντούς  ανθρώπους  που είναι στο ακροατήριο. Ναι.
Ω, ναι, ναι, ναι! Όχι σε αυτή την συνεδρία, στην επόμενη.
Μην έρθετε ντυμένοι μουντά ( ο Αντάμους γελάει) Μην δείχνετε μουντοί.  Ξέρετε, Το μουντό ύφος;

ΛΙΝΤΑ: Ποιο είναι το μουντό ύφος;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, έλα εδώ πάνω. Μπορείς να το κάνεις ( ο Αντάμους γελάει)

ΛΙΝΤΑ: Όχι, εσύ μπορείς να το κάνεις. Εγώ δεν είμαι  μουντή!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ποιος θέλει να κάνει το μουντό ύφος εδώ πάνω στην σκηνή; Ποιος είναι καλός σ αυτό; Αα! Αα! Δεν είσαι μουντή, αλλά μπορείς να το κάνεις.

ΤΑΝΤ: Μπορώ να το κάνω αυτό το ύφος.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μπορείς να κάνεις το ύφος. Οκ. ( κάνει επίδειξη)

Ω, πολύ καλό. Ήμουν έτοιμος να πω, δεν μοιάζει με το ύφος που έχουν πολλοί γνωστοί μας; ( γέλια) Κάνε το άλλη μια φορά ( το κάνει ξανά). Όχι, αν δεν σε πειράζει θα κάνω μια διόρθωση, ένα μουντό άτομο δεν  είναι τόσο εκφραστικό. Οκ ( το κάνει ξανά και ο Αντάμους γελάει). Αυτό είναι το μουντό. Οκ.
Τώρα, το ανάποδο, να είσαι συνειδητή και παρούσα, να είσαι στην ζωή ( η Ταντ δείχνει πώς είναι).

ΤΑΝΤ: Εγώ είμαι εδώ.

ΣΩΜΠΡΑ 3 ( γυναίκα): Λίντα, ρίξε του μια βρώμικη ματιά.

ΛΙΝΤΑ: Η Ενριέττα θέλει.

ΕΝΡΙΕΤΤΑ: Εγώ;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θέλεις να κάνεις την μουντή; Πρέπει να δώσουμε σε όλους εκεί έξω να καταλάβουν- κάποιοι από αυτούς δεν μιλάνε Αγγλικά και αναρωτιούνται, «Τι σημαίνει η λέξη dreary; Δεν μπορώ να καταλάβω τί σημαίνει  η λέξη «dreary». Οπότε, ας το κάνουμε γι αυτούς με ένα παράδειγμα( η Ενριέττα παίρνει  ένα πολύ μουντό ύφος). Σκέψου τα παιδικά σου χρόνια ( γέλια καθώς συνεχίζει με ένα πολύ μουντό ύφος). Άουτς! Ήταν πολύ καλό. Ήταν ένα καλό μουντό ύφος ( το κοινό χειροκροτάει). Ναι. Ναι. Και τώρα είσαι απλά ένας τρελός ενσωματωμένος Μάστερ ( τώρα γίνεται πολύ χαρούμενη και το κοινό γελάει). Αυτοί είναι οι τύποι που πρέπει να αποφεύγετε ( γέλια) Είναι στο τμήμα του κρεοπωλείου στο σούπερ μάρκετ και κάνει κάτι τέτοια, και…. ( ο Αντάμους γελάει). Θέλει κανείς άλλος να μας δείξει το μουντό ύφος γι αυτούς που μας βλέπουν από το διαδίκτυο σήμερα;

ΛΙΝΤΑ: Η Έντιθ! ( γέλια)

ΕΝΤΙΘ: Δεν θυμώνω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θέλεις να κάνεις το μουντό ύφος;
Έντιθ! ( το κοινό αρχίζει να φωνάζει ρυθμικά «Έντιθ! Έντιθ! Έντιθ!») Έντιθ, θέλουν να κάνεις το μουντό ύφος. Ανεβάστε λίγο τα φώτα, παρακαλώ. ( το κοινό εξακολουθεί να φωνάζει ρυθμικά και η Έντιθ κάνει γκριμάτσες και χειρονομίες) Αυτό είναι το μουντό!  Το έκανε μόλις! ( πολλά γέλια- σηκώνεται πάνω). Άσε με να σε βοηθήσω, κυρία μου.

ΕΝΤΙΘ: Σε ευχαριστώ , ευγενικέ κύριε.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα κάνεις το μουντό ύφος όρθια. Οκ.

ΕΝΤΙΘ: Το ελπίζω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μουντό, γκρίζο, βαρετό ( κάνει επίδειξη.) Ωω! Κάνε το πάλι. Πού είναι η κάμερα; Ω, το κόκκινο φως εκεί πέρα. Τώρα δείχνεις λίγο φοβισμένη.( γέλια)

ΕΝΤΙΘ: Σόρι. Απλά μουντά, γκρίζα ( κάνει έναν μουντό μορφασμό) Αρκετά καλό, Έντιθ. Αρκετά καλό. Ναι, ναι. Σε ευχαριστώ ( χειροκροτήματα). Τώρα, είσαι παρούσα στην ζωή , στην δική σου ζωή. Πώς θα είναι; ( αρχίζει να κάνει μια γκριμάτσα) Αυτό δείχνει μουντό, Έντιθ ( γέλια).

ΕΝΤΙΘ: Απλά σκεφτόμουν μακάρι να ήμουν πλούσια παρά όμορφη ( κι άλλα γέλια).
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν, χαίρομαι που διάλεξες την ομορφιά ( ο Αντάμους γελάει) Γιατί όχι και τα δύο;
ΕΝΤΙΘ: Θα μου άρεσε να είχα και τα δύο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μπορείς απλά – ξέρεις, τα είπαμε σήμερα. Ο κυριότερος λόγος που είμαστε μπροστά στο πρόγραμμα είναι το Επιτρέπω. Εσύ μιλάς συνέχεια για την αφθονία. Μπορείς απλά να την επιτρέψεις;
ΕΝΤΙΘ: Φυσικά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τότε κάνε το.
Οκ, να ξανάρθεις. Θέλω εκατό δολάρια την επόμενη φορά ( γέλια). Όχι, αυτό είναι αφθονία. Απλά θα πάρεις….
Σε ευχαριστώ. Ωραία. Κι έτσι, ας πάμε – πιστεύω ότι οι ακροατές, οι τηλεθεατές πήραν μια ιδέα , τι σημαίνει dreary.(* μουντός, βαριεστημένος, βαρετός, μονότονος, μίζερος, όλα αυτά)

Είχαμε μια Σειρά πριν λίγο καιρό γύρω από το Kharisma. Ξέρετε, το kharisma είναι όταν είσαι παρών, όταν είσαι συνειδητός, δημιουργείς. Αυτή είναι η ζωή. Αυτή είναι η ζωή. Μετά η ενέργεια μπαίνει μέσα και τελειώνουμε κάθε συζήτηση γύρω από την αφθονία. Δεν βλέπω την ώρα,  θα είναι μέρα γιορτής.
ΕΝΤΙΘ: Ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εγώ βάζω την τούρτα και την σαμπάνια για όλους όταν τελικά θάψουμε την συζήτηση για την αφθονία, επειδή κάποιοι από εσάς είστε ακόμα εξαρτημένοι. Την αγαπάτε. Ναι. Ακόμα σας αρέσουν τα χτυπήματα από την έλλειψη αφθονίας. Δεν θα μπω σε αυτό, αλλά ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή. Θα τελειώσουμε αυτές τις συζητήσεις και θα ζήσουμε σαν πραγματικοί ενσωματωμένοι Μάστερς. Επόμενο.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή και ας ανάψουμε τα φώτα. Μεγάλα φώτα.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή. Είναι η ώρα για την μεράμπ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τώρα μπορείτε να κοιμηθείτε όλοι σας. «Ω, είμαι τόσο βαριεστημένος σήμερα.» ( γέλια). Όχι, πραγματικά. Στα εργαστήρια και στις εκδηλώσεις θα προκαλώ τους μουντούς. Δεν υπάρχει χώρος γι αυτούς στις συγκεντρώσεις μας. Δεν υπάρχει χώρος για κάτι τέτοιο.

ΚΕΡΡΙ: Αμήν! ( γέλια)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Άκουσα ένα «Αμήν» από το ακροατήριο! Αμήν! (το κοινό φωνάζει «Ουάου!» και χειροκροτάει) Είναι πολύ πιο διασκεδαστικό να βάζετε πάθος στις δημιουργίες σας. Προσελκύει πολύ ενέργεια. Είναι πολύ πιο διασκεδαστικό να απολαμβάνεις την ζωή. Σταματήστε να είστε συγκρατημένοι. Έτσι λοιπόν θα ανεβάζω  στην σκηνή τους μουντούς ανθρώπους. Θα δουλέψω με την Λίντα. Θα φτιάξουμε ένα βραβείο για τους μουντούς (γέλια). Ένα μικρό γκρίζο αυτοκόλλητο!
ΛΙΝΤΑ: Ω, αυτό μπορώ να το κάνω!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πάρε ένα γκρι αυτοκόλλητο. Δεν χωράνε πλέον αυτά εδώ μέσα. Δεν χωράνε εδώ, ξέρετε, όλοι σας, ο καθένας από εσάς ανεξαιρέτως, έχετε αυτό το θέμα, «Πρέπει να περάσω μέσα από το μακρύ μονοπάτι του μαρτυρίου αναζητώντας το Άγιο Δισκοπότηρο.» Ξέρετε, αν είχατε σταθεί για λίγο να ρίξετε μια ματιά, το Άγιο Δισκοπότηρο ήταν μπροστά σας όλο αυτό το διάστημα. Κι εσείς συνεχίζατε αυτή την μουντή αναζήτηση, κι ελπίζω να γράψετε βιβλία γι αυτό το θέμα και να διακωμωδείτε το πόσο γκρίζοι  και μουντοί  ήσασταν σε αυτή την θεάρεστη σοβαρή αναζήτηση για κάτι που ήταν μπροστά στα μάτια σας! Απορώ πώς και δεν σκοντάψατε πάνω του  ενώ το αναζητούσατε.

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή και επιτρέψτε. «Εγώ Είμαι αυτό που Είμαι. Εγώ Είμαι ένας καταραμένος δημιουργός, και διασκεδάζω με τις δημιουργίες μου.»

Αρκετά είπαμε, ώρα για την μεράμπ. Η μουσική έτοιμη, ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή, καθώς μεταβαίνουμε… ε, μέσα στην μουσική ( γέλια).
( η μουσική ξεκινάει)

Μεράμπ

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή, και θα σας ζητήσω να σημειώσετε κάτι που συνέβαινε κατά την διάρκεια της απόσπασης σήμερα. Υπήρχαν κάποιες καλές πληροφορίες, αλλά συνέβαινε και κάτι άλλο.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή. Ας επιτρέψουμε απλά, για μια στιγμή, καθώς παίζει η μουσική.

Καλή βαθιά αναπνοή. Πολύ γέλιο σήμερα. Πολύ και καλό γέλιο.

Οι πνευματικές συγκεντρώσεις θα έπρεπε να έχουν να κάνουν μόνο με το γέλιο. Θέλω να πω, σχεδόν μόνο, ίσως και λίγη σοβαρότητα, αλλά σχεδόν μόνο για το γέλιο. Το αστείο είναι ότι, σαν ενσωματωμένοι Μάστερ, θα γελάτε πολύ με το πόσο μουντοί ήσασταν . Όχι, πραγματικά θα λέτε, «Γιατί  πήρα τόσο σοβαρά την υπερβολική  αγιότητα του πράγματος;» Λοιπόν, επειδή έτσι σας είπε να κάνετε η μαζική συνείδηση.

Ξέρετε, ο Κουτχούμι. Αγαπώ τον Κουτχούμι. Είναι ένα τέλειο παράδειγμα κάποιου που υπήρξε ο πιο μουντός άνθρωπος, που περπάτησε ποτέ σε αυτό τον πλανήτη. Ειλικρινά, ήταν πολύ σοβαρός και όλο κανόνες και όλα αυτά για να κάνει ευτυχισμένους τους γονείς του. Ένα από τα πιο βαρετά πράγματα που μπορείτε να κάνετε είναι να προσπαθήσετε να κάνετε ευτυχισμένους τους γονείς σας. Το επόμενο είναι να προσπαθήσετε να κάνετε τα παιδιά σας ευτυχισμένα. Ναι. Αυτό εισέπραξε ένα μεγάλο, «Ω, ναι» από εσάς που παρακολουθείτε από το ίντερνετ.

Ο Κουτχούμι ήταν πολύ μουντός. Θέλω να πω, μπορούσε να αδειάσει ένα ολόκληρο μπαρ, αλλά δεν θα το έκανε ποτέ, επειδή ήταν πολύ μουντός για να πάει σε μπαρ ( γέλια). Θα μπορούσε να αδειάσει ένα ολόκληρο μπαρ, επειδή όλοι θα το ένοιωθαν. Ξέρετε, θα  άρχιζε να κάνει όλες αυτές τις ερωτήσεις, «Λοιπόν, τι έχει μέσα αυτό το ποτό; Και τι έχει μέσα εκείνο; Και τι θα μου κάνει; Και, είναι νόμιμο; Και…» Βαρετές ερωτήσεις. Πιες απλά το γαμ…- ποτό, Κουτχούμι! Απλά πιες το! ( γέλια)

Αλλά κάπως έτσι δεν ήσασταν αρκετοί από εσάς στο πνευματικό σας ταξίδι; «Λοιπόν, τι πρέπει να κάνω; Πώς θα είναι; Τι ακολουθεί μετά; Το κάνω σωστά; Πού είναι το εγχειρίδιο να μου πει τι θα κάνω;» Απλά κάνε το!

Ο Κουτχούμι ήταν τόσο μουντός…

ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ: Πόσο μουντός ήταν; ( κι άλλα γέλια)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ήταν τόσο βαρετός, που μπορούσε να μπει – είναι αληθινή ιστορία-  μπορούσε να μπει σε ένα μπουρδέλο, έναν οίκο ανοχής, και να τους βάλει όλους για ύπνο. Όλους για ύπνο. Λοιπόν, θα ξεκινούσε να ρωτάει, «Μήπως έχετε κάποια αρρώστια; Και μήπως έχετε καθόλου, ξέρετε…» Ααα! «Τι σερβίρετε σήμερα για πρωινό;» Απλά κάντο Κουτχούμι! Απλά κάνε το!

Τέλος πάντων, ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή.

Ξεπέρασε αυτή την κατάσταση του να είναι μουντός και έγινε φως. Έγινε πραγματικό φως γεμάτος χαρά, ποτέ δεν ξαναέγινε σοβαρός, πάντοτε αυθόρμητος, πάντοτε χαρούμενος, ποτέ πια κολλημένος στο μυαλό, ποτέ δεν έγινε ηθικολόγος, ποτέ δεν έγινε βαρετός. Κάντε του μια ερώτηση – μια σοβαρή ερώτηση- κι εκείνος θα σας πει ένα αστείο, επειδή, βλέπετε, ήξερε τί συνέβαινε στην πραγματικότητα. Όταν κάποιος του πει, «Μάστερ, πού είναι ο δρόμος για την φώτιση;» θα του έλεγε κάτι αστείο, εντελώς άσχετο. Κι αυτό θα το αποσπούσε τόσο όσο χρειάζεται για να πάψει να είναι σοβαρός. Δεν υπάρχει δρόμος. Δεν υπάρχει μονοπάτι που οδηγεί στην φώτιση. Όλα είναι απλά Επιτρέπω. Αυτό είναι.
Αλλά σας κάνω επίτηδες απόσπαση.

Χάνοντας τον Άνθρωπο

Κάτι περίεργο συμβαίνει αυτή την στιγμή με όλη αυτή την απόσπαση και τις ιστορίες και όλα τα υπόλοιπά. Πιθανόν να αναρωτιέστε  τον τελευταίο καιρό, τις τελευταίες δέκα μέρες περίπου, «Τι μου συμβαίνει; Νοιώθω αποσυνδεδεμένος, σαν να μην είμαι συγκροτημένος.»

Αυτό που συμβαίνει εδώ, αγαπητέ Μάστερ, είναι ότι χάνεις τον άνθρωπο. Ξέρεις, αυτός  ο  άνθρωπος, αυτός ο μουντός, ο γκρίζος άνθρωπος φεύγει μακριά. Ή καλύτερα, όπως, ξέρετε πώς είναι όταν το  φίδι χάνει το δέρμα του, ειδικά αν το φίδι ένοιωθε ότι αυτή ήταν η ταυτότητά του, επειδή αυτό έβλεπε κι αυτό ένοιωθε καθώς σερνόταν στο έδαφος, και μετά άρχισε να χάνει το δέρμα του.
Ένα μεγάλο κομμάτι σας αυτή την στιγμή αποτραβιέται. Δεν σημαίνει ότι θα το χάσετε, αλλά απομακρύνεται, κατά κάποιον τρόπο, ένα στρώμα, ένα τεράστιο στρώμα, έτσι ώστε να μπορέσετε να αποκαλύψετε τον Μάστερ.

Ο άνθρωπος απομακρύνεται προς το παρόν. Θα ενσωματωθεί στο τέλος, αλλά αρχικά πήγε στις άλλες σφαίρες, στα βραδινά σας όνειρα.

Η ανθρώπινη πλευρά  που ήταν τόσο μουντή, άχρωμη, που  ποτέ δεν ήταν δημιουργός, εθισμένη στην ενέργεια, αυτή με την οποία είχατε ταυτιστεί με πολλούς τρόπους, τώρα αποτραβιέται,  όπως κάνουν όταν αλλάζουν δέρμα κάποια ζώα,  όπως το ξεφλούδισμα του κορμού των δέντρων. Κάποιες μέρες δίνει την αίσθηση ότι απομακρύνονται. Άλλες μέρες δίνει την αίσθηση ότι απλά πέφτουν. Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά μερικές φορές δυσάρεστη κατάσταση.

Η ανθρώπινη ταυτότητα που ήταν τόσο παγιωμένη, τόσο σφιχτή, τώρα φεύγει. Πηγαίνει στις σφαίρες του ονείρου και γι αυτό, θα το πω ξανά, πολλά όνειρά σας ήταν τόσο έντονα αυτή την εποχή. Ο άνθρωπος γίνεται η δική του πτυχή, κι αυτή η πτυχή φεύγει τώρα από εσάς, από την συνείδηση.

Αυτή η πτυχή θα πάει στις σφαίρες των ονείρων σας, κι εκεί θα φτάσει τελικά στην σοφία. Αλλά αυτή την στιγμή παίζει στις άλλες σφαίρες, προσπαθεί ακόμα να βρει λύσεις σε πολλά από αυτά που της συνέβησαν στην ζωή της. Θα επισκεφτεί ανθρώπους από το παρελθόν, παλιές εμπειρίες από το παρελθόν. Θα το  συνειδητοποιήσετε  στα όνειρά σας το βράδυ  και θα αναρωτιέστε, «Τι συμβαίνει; Γιατί βγαίνουν αυτά τα συναισθήματα της αποστροφής, της έλλειψης ολοκλήρωσης; Γιατί νοιώθω ότι ο άνθρωπος πηγαίνει προς τα πίσω;» ενώ έχετε κάνει τόσο καλή δουλειά στο θέμα της απελευθέρωσης.

Πηγαίνει για μια μεγίστης σημασίας  ρύθμιση. Αυτή η ανθρώπινη πτυχή πηγαίνει σε άλλες σφαίρες, μη-ονειρικές σφαίρες, αλλά σε σφαίρες όπου θα έχει πολλή χρόνο και ησυχία να μείνει μόνη της. Ναι, ακόμα κι όταν θα είναι στις σφαίρες του ονείρου, θα είναι επίσης και σε μια ήσυχη σφαίρα μόνη της, απομονωμένη, μακριά από όλα.

Εκεί θα κλάψει. Εκεί θα επαναστατήσει. Θα  προσπαθήσει να λύσει τα θέματά της- «Γιατί ήρθε στην Γη, πρώτα από όλα; Γιατί μάζεψε τόσο θυμό και μίσος και πόνο;» Εκεί θα ασχοληθεί με τον εαυτό της, και θα περάσει πολύ δύσκολα. Αλλά  δεν πρόκειται να  επηρεάσει πολύ την ζωή σας σαν  Μάστερ. Θα το αισθάνεστε αυτό που συμβαίνει εκεί έξω. Θα το αισθάνεστε, αλλά δεν θα είναι σε θέση να επέμβει στην ζωή σας.

Αυτή την στιγμή, που βρισκόμαστε στην υπέροχη θέση να είμαστε αληθινοί δημιουργοί, αυτή την στιγμή η ανθρώπινη πτυχή αποσύρεται, αποσυνδέεται. Θα μπορούσατε να είστε σχεδόν σαν… έχετε αυτό το πλάσμα στον πλανήτη σας που ονομάζεται χελώνα, σχεδόν σαν να απομακρύνεται το κέλυφος και να πηγαίνει κάπου αλλού έτσι ώστε να μην μπορεί να παρέμβει. Θα το νοιώσετε, ναι, αλλά δεν θα εμπλακεί άμεσα στην ζωή σας.

Τελικά, θα ενσωματωθεί. Τελικά, θα επιστρέψει σαν σοφός άνθρωπος, σαν ολοκληρωμένος άνθρωπος. Θα επιστρέψει για να σμίξει  με τον Μάστερ, με το Εγώ Είμαι. Θα επιστρέψει για να σμίξει μαζί σας στην ζωή.

Μην το πάρετε ανάλαφρα. Με άλλα λόγια, είναι ένα μεγάλο βήμα.
Αν τον τελευταίο καιρό αναρωτιέστε, «Γιατί έχω αυτά τα παράξενα συναισθήματα;» είναι επειδή φεύγει αυτή η ανθρώπινη πτυχή.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτό και απλά ας επιτρέψουμε.

Δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς το Επιτρέπω, χωρίς την σοφία, χωρίς τον Μάστερ, χωρίς την κατανόηση της ενέργειας.

Χωρίς αυτά η ανθρώπινη πτυχή θα παρέμενε προσκολλημένη. Θα είχε  θαφτεί πιο βαθιά. Θα είχε δημιουργήσει ένα πιο σκληρό κέλυφος. Αλλά αυτή την στιγμή, πάρτε μια βαθιά αναπνοή, Μάστερ και άνθρωπε, και επιτρέψτε της να πάει εκεί που χρειάζεται να πάει  με χάρη.

Ο ανθρώπινος εαυτός έχει γεμίσει συναισθήματα. Ζούσε σε μια θάλασσα συναισθημάτων. Είναι εθισμένος στο δράμα και στο συναίσθημα. Δεν υπάρχει χώρος γι αυτά εκεί που πάει ο Μάστερ. Είναι ψεύτικη, μια ψεύτικη πραγματικότητα. Ουσιαστικά είναι ψεύτικα ενεργειακά δυναμικά – το συναίσθημα, το δράμα κι όλα τα υπόλοιπα.

Όταν κάποιος δεν καταλαβαίνει την διαφορά ανάμεσα στην ενέργεια και την ζωή, έχει την τάση να εθίζεται πολύ στο δράμα. Είναι από τα λίγα πράγματα που φέρνουν ενέργεια στην ζωή τους. Δεν υπάρχει θέση γι αυτά στην ζωή του Μάστερ. Ο Μάστερ ασχολείται με την ενέργεια του Μάστερ, με την αγνή ενέργεια.

Ο Μάστερ φέρνει συνείδηση και δημιουργία. Τότε εισέρχεται η ενέργεια για να επιτρέψει την εμπειρία, την χαρά και την απλότητα.

Το στρώμα της ανθρώπινης πτυχής φεύγει.

Θα συντονιστεί με την σοφία. Θα συντονιστεί με το γέλιο.

Κάποιος μπορεί να ρωτήσει, «Λοιπόν, η ανθρώπινη πτυχή θα βρει τις λύσεις;» Δεν είναι αυτό το θέμα. Δεν έχει να κάνει με την επίλυση οποιουδήποτε θέματος. Έχει να κάνει με την αποδοχή. Λύση σημαίνει ότι όλα ενώνονται για ένα ευτυχισμένο τέλος. Δεν έχει να κάνει με αυτό.

*** Έχει να κάνει με την αποδοχή, ο άνθρωπος επιτέλους λέει, «Ήμουν εδώ για την εμπειρία.» Αυτό είναι. Δεν είναι ανάγκη να  λύσει τίποτε! ***

Κι εσείς, πώς θα σας λέμε τώρα – Άνθρωπο; Μάστερ; – Δεν ξέρω, αλλά θα νοιώσετε πολύ ανοιχτοί  καθώς θα φεύγει αυτό το παλιό  ανθρώπινο στρώμα, η ανθρώπινη πτυχή , όπως λέω, αποσύρεται. Είναι σαν να πέφτει, αλλά μερικές φορές χρειάζεται  επίσης να την τραβήξουν  για να φύγει. Αλλά καθώς συμβαίνει αυτό, θα νοιώθετε πολύ ευαίσθητοι, πολύ ανοιχτοί – κατά κάποιον τρόπο, απροστάτευτοι. Αλλά αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι  ότι αναπτύσσετε  ένα υψηλότερο, πολύ υψηλότερο  βαθμό επίγνωσης.

Ξέρετε ότι, καθώς ο άνθρωπος έγινε πιο σκληρός, πιο περιορισμένος,  περιορίστηκε η επίγνωση του. Και καθώς αυτή η ανθρώπινη πτυχή έφυγε για τις άλλες σφαίρες για λίγο, θα νοιώθετε πολύ, πολύ ευαίσθητοι με τις καταστάσεις. Κι αυτό είναι καλό, επειδή τώρα θα καταλάβετε την ενέργεια  καλύτερα από ποτέ. Θα νοιώθετε  την ενέργεια, επειδή θα συνειδητοποιήσετε μια διαφορά ανάμεσα στην ενέργεια και στην ζωή.

Αλλά ίσως επίσης να νοιώσετε ευάλωτοι. Πολύ εκτεθειμένοι. Και όταν συμβεί αυτό, απλά θυμηθείτε κάτι πολύ απλό: Η ενέργεια είναι εδώ για να σας υπηρετεί.

Όταν νοιώθετε εκτεθειμένοι, ευάλωτοι σαν να πρόκειται κάτι να σας επιτεθεί, ξέρετε, ψυχική ενέργεια ή ακόμα κι ένας σκύλος, να θυμάστε ότι όλα είναι ενέργεια και είναι εδώ για να σας υπηρετεί.

Μπορεί να νομίζετε ότι χρειάζεται μεγάλο κουράγιο για να αφήσετε τον εαυτό σας να νοιώθει ευάλωτος, ανοιχτός, απροστάτευτος. Αλλά πολύ σύντομα θα μάθετε ότι, καθώς έρχεται η ενέργεια, θα πω, πιο κοντά σας – πάντοτε ήταν εκεί , αλλά πραγματικά έρχεται κοντά στην συνείδησή σας- ακόμα κι αυτή που κάποιος θα την αποκαλούσε κακή ενέργεια, ξαφνικά μετατρέπεται. Δεν υπάρχει κακή ή καλή ενέργεια. Είναι απλά και μόνο ενέργεια.

Έστω ότι σε αυτή την ευάλωτη κατάσταση, όπου το κέλυφος της ανθρώπινης πτυχής έχει βγει, έστω ότι νοιώθετε να σας πλησιάζει μια ψυχική, μια κακή ενέργεια. Παίρνετε μια βαθιά αναπνοή στο «Εγώ Είμαι, Εγώ Υπάρχω.» Η ενέργεια μπορεί να σας πλησιάσει πολύ κοντά, σαν να σας επιτίθεται, η κακή και άσχημη ενέργεια. Και τότε ξαφνικά, λίγο πριν σας αρπάξει, μετατρέπεται.

Είναι λίγο τρομακτικά να σας πλησιάσει τόσο πολύ, αλλά ξαφνικά θα συνειδητοποιήσετε ότι είναι απλά ενέργεια. Δεν είναι ζωή. Δεν είναι η ζωή που σας φέρνει δυσκολίες. Δεν είναι η ζωή που έχει ένα πεπρωμένο για σας. Είναι απλά ενέργεια. Και τότε γίνεται διασκεδαστικό, φίλοι μου. Γίνεται διασκεδαστικό.

Αφότου θα έχετε κάποιες τρομακτικές εμπειρίες με την ενέργεια, σαν κάτι να προσπαθεί να σας τυλίξει, να σας κάνει κομμάτια κι εσείς κρατάτε την θέση σας- δεν διστάζετε, δεν κουνάτε βλέφαρο, κι έρχεται τόσο κοντά σας που νομίζετε ότι θα σας κατασπαράξει και τότε μπουμ! Μετατρέπεται σε ενέργεια που είναι εδώ για να σας υπηρετεί. Εκεί είναι που γίνεται διασκεδαστικό.

Τώρα, τι θα κάνετε με αυτή την ενέργεια; Λοιπόν, δεν θα είστε μουντοί. Δεν πρόκειται να στέκεστε και αν την κοιτάτε και να την ρωτάτε από πού ήρθε. Θα την ενσωματώσετε. Σωματικά, σωματικά, θα ενσωματώσετε αυτή την ενέργεια. Και μετά θα θέλετε να χορέψετε, να τραγουδήσετε, να τρέξετε. Θα νοιώσετε τόσο αναζωογονημένοι, τόσο χαρούμενοι. Θα νοιώσετε χίλια χρώματα. Όχι τις πενήντααποχρώσεις του γκρι, αλλά χίλια , χίλια χρώματα μονομιάς!!

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτό.

Η ανθρώπινη πτυχή  φεύγει για κάποιες άλλες σφαίρες αυτή την στιγμή. Ξέρετε, είναι όλα τα παλιά.
( παύση)
Πάρτε μια βαθιά αναπνοή και απλά νοιώστε το για μια στιγμή. Ουάου.
( παύση)
Ας ρίξουμε μια μικρή ματιά ενώ είμαστε σε αυτό. Έτσι λοιπόν, η ανθρώπινη πτυχή είναι σχεδόν σαν ένα κέλυφος ή σαν στρώματα ή σαν λέπια, και τώρα φεύγουν. Πώς φαίνεται; Πώς σας κάνει να νοιώθετε τώρα;
Καθώς βγαίνει η παλιά πανοπλία, αυτή η παλιά πτυχή, τι υπάρχει εκεί μέσα;

Ρίξτε μια ματιά. Επιτρέψτε να νοιώσετε τι υπάρχει εκεί μέσα.
( παύση)
Αυτά που υπήρχαν πάντοτε αλλά ήταν καλυμμένα.
( μεγαλύτερη παύση)
Όλα όσα είχατε ταυτίσει με τον ανθρώπινο εαυτό αυτή την στιγμή στερεοποιήθηκαν σε μια πτυχή, και φεύγει μακριά για να λάβει μια ειδική θεραπεία.
Θα την συναντάτε κατά καιρούς στα όνειρά σας, στα αισθήματά σας. Κατά καιρούς να νοιώθετε αποσυνδεδεμένοι , σαν, «Πού είναι αυτό το κομμάτι μου; Τι του συνέβη;» Λοιπόν, θα επιστρέψει, αλλά θα επιστρέψει πολύ διαφορετικό.
Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό. Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή.
( παύση, η μουσική τελειώνει)

Μια καλή βαθιά αναπνοή. Ω!

Ωραία. Τι αλλαγές σήμερα! Χμ.

Θα τελειώσω όπως ξεκίνησα. Αγαπητοί Σώμπρα, είμαστε πολύ μπροστά από το πρόγραμμα, κι όχι επειδή βιαζόμασταν, αλλά –  εντάξει, εσείς βιαζόσασταν, αλλά υπάρχει μια σειρά πραγμάτων που πρέπει κάποιος να περάσει ερχόμενος στην ενσωματωμένη του κυριαρχία, και δεν υπάρχει ιστορικό. Δεν υπάρχουν πολλά να διαβάσει κανείς, επειδή είστε η πρώτη ομάδα που το κάνετε αυτό. Δημιουργείτε αυτά τα βιβλία. Δημιουργείτε αυτούς τους δρόμους. Είναι μια καταπληκτική εμπειρία και είναι πολύ ενδιαφέρουσα  η εποχή που ζείτε.

Κι έτσι, με αυτό, αγαπημένοι μου φίλοι, ήταν μεγάλη απόλαυση να είμαι εδώ μαζί σας σήμερα. Ελπίζω να γελάσατε αρκετά. Ελπίζω να πήρατε λίγες πληροφορίες, και ξέρω ότι κάνατε πολύ Επιτρέπω. Αυτό είναι που μας έφερε εδώ.

Και πάντοτε να θυμάστε, φυσικά, ότι όλα είναι καλά σε ολόκληρη την δημιουργία.

Σας ευχαριστώ ( το κοινό χειροκροτάει).

Μετάφραση : Καλλιόπη Παγούδη
Review και επιμέλεια : Μαρία Γρηγοράκη
Σπόνσορας μετάφρασης : Μαρία Κωδωνάκη