Shoud 8, Wings

Εγώ Είμαι αυτό που Είμαι, ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής.
Α! Είναι πολύ όμορφο που είμαι πίσω ξανά μαζί σας, ας ελπίσουμε με καλό καφέ αυτό τον μήνα. Ας ελπίσουμε να μην χρειαστεί να καταφύγουμε στο τσάι. Γεια χαρά, σε μένα γνέφεις;

ΛΙΝΤΑ: Ω, ναι. Είσαι τόσο όμορφος ( ο Αντάμους πίνει μια γουλιά καφέ).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν, μια που το αναφέραμε, στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων, αναφέρονται σε μένα όχι απλά σαν Σαιν Ζερμαίν , αλλά σαν Σαιν Παγώνι( γέλια).

ΛΙΝΤΑ: Τι πράγμα;!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σαιν Παγώνι, επειδή περπατάω έτσι περήφανα σαν παγώνι ( κάποιος λέει, «Μια χαρά!»). Είμαι τόσο περήφανος γι αυτά που κάνουμε εδώ μαζί ( το κοινό χειροκροτάει). Αυτά που κάνουμε εδώ μαζί, είναι πραγματικά αξιοθαύμαστα.

Ξέρετε πόσοι έφυγαν από τον  Βυσσινί Κύκλο μετά τον προηγούμενο μήνα, μετά από την μάλλον άμεση, αλλά….

ΛΙΝΤΑ: Δέκα χιλιάδες.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: ….τίμια δήλωση; «Δέκα χιλιάδες,» λέει η Λίντα. Ξέρετε πόσοι έφυγαν στην πραγματικότητα; Πόσοι ένοιωσαν ότι τους πρόσβαλλα όταν είπα- «Είναι καιρός να επιτρέψετε  με προθυμία στην ενέργεια να σας υπηρετήσει.» Πόσοι νομίζετε; Ξέρει κάποιος; ( κάποιος λέει, «Κανένας».) Κανένας. Όχι, όχι κανένας. Είκοσι-επτά. Είκοσι – επτά. Καθόλου άσχημα.

ΛΙΝΤΑ: Είκοσι- επτά; Εντυπωσιακό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είκοσι – επτά εξαγριώθηκαν τόσο πολύ… που πέταξαν και έκαψαν όλα τα βιβλία τους του Βυσσινί Κύκλου. Έσκισαν την κάρτα μέλους τους.

ΛΙΝΤΑ: Ουάου!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πέταξαν την κάπα τους και το γιλέκο τους και είπαν, «Όχι πια Βυσσινί Κύκλος.»

ΛΙΝΤΑ: Ουάου!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τώρα, σκέφτηκα πραγματικά, ότι θα ήταν πολύ περισσότεροι, το ίδιο και κάποιοι άλλοι Αναληφθέντες Δάσκαλοι. Ξεροκατάπιναν  και σκέφτονταν, «Θα πάω να πάρω κάποιους από αυτούς που έφυγαν από τον Βυσσινί Κύκλο. Θα τους πάρω στην δική μου ομάδα.» Αλλά, ε, οι 27 που έφυγαν, δεν το ήθελαν ( γέλια).

Έτσι λοιπόν, μόνο 27 έφυγαν. Ένοιωσα πολύ περήφανος, επειδή, ναι, ήταν κάπως σκληρό μήνυμα, και πολύ ξεκάθαρο. Είπα, «Αν δεν είστε έτοιμοι να αφήσετε την ενέργεια να σας υπηρετήσει, να φύγετε. Φύγετε τώρα για χάρη όλων των υπολοίπων, επειδή εκεί που πηγαίνουμε δεν υπάρχει χώρος γι αυτό.» Δεν υπάρχει.

Ήταν ένας ενδιαφέρον μήνας να παρακολουθεί κανείς αυτούς τους 27, αλλά όλοι εσείς ξέρετε πολύ καλά πού είστε, πού πηγαίνετε, πώς να διαχειρίζεστε την ενέργεια, κοιτάτε μέσα σας και λέτε, «Είμαι πρόθυμος να αφήσω να φύγουν όλα αυτά τα παλιά ζητήματα;» Όχι να τα αναλύσετε, όχι να τα παλέψετε ή να τα σκεφτείτε καλά, αλλά απλά να πείτε, «Τελείωσε. Αυτό είναι. Είμαι πρόθυμος να τα αφήσω να φύγουν.» Και αυτή η προθυμία θα αλλάξει τα πάντα.
Και ουσιαστικά, το ωραίο είναι ότι δεν έχετε να κάνετε πολλά. Αυτή η προθυμία ανοίγει την πόρτα για να μπει η  σοφία, για να μπει ο Μάστερ και να πει, «Έντιθ, θα πάρω από πάνω σου όλα αυτά που κουβαλάς»- και έχεις ακόμα μερικά, αγαπητή μου, αλλά, ω! έχεις φτάσει τόσο μακριά- «Θα πάρω από πάνω σου όλα αυτά που κουβαλάς. Τώρα, που είσαι πρόθυμη να τα αφήσεις να φύγουν, εγώ θα…( της παίρνει το κασκόλ) θα τα κάνω σοφία. Θα στίψω όλα  τα παλιά σου ζητήματα ( έκανε ρολό το κασκόλ της). Θα τα κάνω σοφία και αυτό είναι.» ( πετάει μακριά το κασκόλ της). Αυτό είναι. Ω, το μισούσε αυτό το κασκόλ ( γέλια). Στ αλήθεια το μισούσε.

Η προθυμία σας να αφήσετε τα παλιά σας ζητήματα επιτρέπει στον Μάστερ, ο οποίος είναι η σοφία όλων των ενσαρκώσεών σας, να έρθει και να μετατρέψει σε σοφία όλα τα υπόλοιπα πράγματα που κουβαλάτε- οικονομικά θέματα και σχέσεις και υγεία και αυτό- εκτίμηση. Τα μετατρέπει σε σοφία. Εσείς δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτε. Απλά να σηκώνεστε το πρωί, να πίνετε τον καφέ σας, να κάνετε ό,τι θέλετε την υπόλοιπη μέρα. Αυτό είναι. Και να διασκεδάζετε. Να χαίρεστε την ζωή. Αυτό είναι, κι αυτή η προθυμία είναι τα πάντα. Αυτό είναι.

Δεν χρειάζεται να σκεφτείτε με ποιο τρόπο θα τα λύσετε όλα αυτά. Δεν μπορείτε. Δίνω μεγάλη έμφαση σε αυτό, Δεν μπορείτε να σκεφτείτε με ποιον τρόπο θα  τα λύσετε όλα αυτά τα θέματα.

Μερικοί από εσάς θα μπουν στον πειρασμό να γράψουν ένα βιβλίο, ξέρετε, «Το ταξίδι μου», με 4.221 σελίδες, «Το ταξίδι μου προς την Φώτιση.» ( ο Αντάμους κάνει τον ήχο του εμετού.)

ΛΙΝΤΑ: Τι ήταν αυτό; ( ο Αντάμους κάνει ξανά τον ήχο του εμετού)

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ήταν κάπως – σαν να έκανα λίγο εμετό. Και θα το συνειδητοποιήσετε , γιατί; Γιατί; Θέλω να πω, είναι όλα ένα μάτσο ιστορίες, και δεν μπορείτε να σκεφτείτε λύσεις, αλλά μπορείτε να επιτρέψετε. Μπορείτε να επιτρέψετε. Μπορείτε να επιτρέψετε την αφθονία και τις σχέσεις και όλα τα υπόλοιπα στην ζωή σας. Αυτό είναι.

Έτσι λοιπόν, ναι, Saint- Παγώνι . Περπατάω καμαρωτά στο Κλαμπ των Αναληφθέντων Δασκάλων και, ναι! ( κάποιος φωνάζει « Γιούχου!»), και φουντώνουν τα φτερά μου .Καταλάβετε ένα πράγμα. Δεν χρειάζεται να πω πολλά λόγια. Απλά . « Θα φουντώσω τα φτερά μου ( κι άλλα γέλια). Είμαι περήφανος για τους Σώμπρα.» ( κάποιος φωνάζει  «Γιούχου!» ξανά) Κατά καιρούς είμαστε αντισυμβατικοί…. ( το κοινό χειροκροτάει) και είμαι περήφανος για εσάς επίσης.

Είμαστε αντισυμβατικοί, τον περισσότερο καιρό. Αντισυμβατικοί, επειδή πρέπει να είμαστε. Αντισυμβατικοί, επειδή έπρεπε να βγούμε από τα παλιά πρότυπα , κάτι που δεν είναι εύκολο, επειδή ξέρετε τι κάνετε. Προσπαθείτε να βγείτε από ένα παλιό πρότυπο και φτιάχνετε ένα καινούργιο πρότυπο για να βγείτε από το παλιό. Δεν λειτουργεί αυτό. Οπότε σήμερα θα ξεκινήσουμε από το τέλος. Μου αρέσει να ξεκινάω από το τέλος. Εξακολουθεί να είναι γραμμικό, επειδή θα πάμε ανάποδα, και μετά θα χοροπηδάμε από δω κι από εκεί, κάτι που τρελαίνει τελείως την Λίντα. Σε  εκείνη, όπως και σε κάποιους άλλους, αρέσει το άμεσο μήνυμα με αρχή, μέση και τέλος που δεν παίρνει πολύ χρόνο.

Σήμερα, θα πηδάμε γύρω- γύρω. Θα ξεκινήσουμε από το τέλος. Οπότε….

ΛΙΝΤΑ: Πηδάς γύρω- γύρω συνέχεια.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σαν Αντάμους. Σαν Σαιν Ζερμαίν, είμαι πολύ βαρετός ( γέλια). Διασκεδάζω πολύ περισσότερο με τον Αντάμους. Στην πραγματικότητα, όταν βιντεοσκοπήσαμε πρόσφατα το Master’s Life 7 , Εγώ Είμαι Δημιουργία, τα πρώτα μέρη έγιναν από εμένα σαν Σαιν Ζερμαίν. Αλλά μετά, ακόμα κι εγώ βαρέθηκα. Χρειάστηκε τελικά να επέμβω σαν Αντάμους στην τελευταία συνεδρία και να διασκεδάσω. Δεν μπορείτε να καταλάβετε πόσο δύσκολο είναι να στέκομαι ακίνητος για έξι συνεδρίες , εφτά συνεδρίες, «Και συνεπώς, θα έπρεπε να είστε δημιουργία…» ( με μια μονότονη φωνή- η Λίντα τον κοροϊδεύει) «Επιτρέψτε στην δημιουργία να…» Τελικά έπρεπε να βγω από αυτό και να γίνω ο Αντάμους,  ο οποίος είστε εσείς. Είστε εσείς. Είναι ένας χαρακτήρας που δημιουργήθηκε από όλους μας.

ΛΙΝΤΑ: Ακούγεται σαν πολλαπλή διαταραχή προσωπικότητας!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μερικές φορές το αγαπάτε. Μερικές φορές το μισείτε ( κι άλλα γέλια).

Όχι Πια

Ας ξεκινήσουμε από το τέλος σήμερα. Και- αν δεν σας πειράζει, γυρίστε πίσω, να δείτε την αντίδραση του προσωπικού – ας παίξουμε το βίντεο με τις ευχαριστίες  για αρχή.

ΛΙΝΤΑ: Ω! Μου αρέσει αυτό!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, γιατί να μην αρχίσουμε….

ΛΙΝΤΑ: Ναι, πάμε.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί να μην αρχίσουμε από την αρχή;

ΛΙΝΤΑ: Ναι, γιατί όχι;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τώρα, πριν ξεκινήσουμε, θέλω να σας τονίσω κάτι. Προσπαθώ να σας περάσω ένα μήνυμα και μερικές φορές, ναι, κάνω κύκλους. Κάνω επαναλήψεις. Το λέω έτσι τον ένα μήνα, το λέω αλλιώς τον άλλο. Έξι μήνες αργότερα το λέω με άλλο τρόπο μέχρι τελικά  να κατασταλάξει μέσα σας. Και μερικές φορές ξέρω ότι τα θεωρείτε περιττά και έρχεστε εδώ για καινούργιες πληροφορίες. Αλλά μέχρι να αφομοιωθούν πραγματικά οι παλιές πληροφορίες, μέχρι να τις νοιώσετε πραγματικά, δεν υπάρχει χώρος για ένα σωρό καινούργιες πληροφορίες, επειδή κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε μεγάλη σύγχυση.

Έτσι λοιπόν, μερικές φορές είμαι υποχρεωμένος να επαναλαμβάνω κάποια πράγματα ξανά και ξανά. Αφιερώνω πολλές ώρες μιλώντας γι αυτά. Κάνουμε με το κοινό αυτό με την  αλληλεπίδραση. Αλλά μια στο τόσο, κάτι εμφανίζεται , κάτι τραβάει την προσοχή μου. Ήταν η τέλεια πεντάλεπτη περίληψη για όλα όσα προσπαθώ να πω. Για όλα. Οπότε, είχαμε σκοπό να το βάλουμε στα  βίντεο με τις ευχαριστίες , αλλά πραγματικά, του αξίζει να μπει πρώτο θέμα  τώρα. Αυτό είναι που λέμε το Μελλοντικό Τώρα. Επρόκειτο να μπει στο μέλλον. Τώρα είναι στο Τώρα. Οπότε αυτό είναι το Τώρα από το μέλλον, μαζί μας στο παρόν, αν βγάζει όλο αυτό κάποιο νόημα ( γέλια).

Κι έτσι, ας παίξουμε τα βίντεο με τις ευχαριστίες. Χαμηλώστε τα φώτα, ναι, κάποιοι λένε ότι με κάνει channeling ο Μπομπ Νιούχαρτ. Χαμηλώστε τελείως τα φώτα.
Ξεκινάει το βίντεο με τις ευχαριστίες, ακολουθούμενο από ένα μικρό σκετς από το Σόου του Μπομπ Νιούχαρτ.

Δείτε εδώ το βίντεο ,με Ελληνικούς υπότιτλους από την Κατερίνα Θάλασσα.
https://www.youtube.com/watch?v=sQBbUrhF9UU 

Σας ευχαριστώ που προσθέτετε την ενέργειά σας στο σημερινό Shoud.

Το παρουσιάζει ο Μπομπ Νιούχαρτ ( κάνει channeling τον Αντάμους…;)

ΚΑΘΡΙΝ ΜΠΙΓΚΜΑΝ ( ασθενής): Ντόκτορ Σβίτζερ;

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ ( Μπομπ Νιούχαρτ): Ναι, περάστε μέσα, πλένω τα χέρια μου.

ΚΑΘΡΙΝ: Είμαι η Κάθριν Μπίγκμαν. Με σύστησε η Τζάνετ Κάρλαϊσλ.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Ω, ναι ( το κοινό χειροκροτάει). Φοβάστε μήπως σας θάψουν ζωντανή σε ένα κουτί.

ΚΑΘΡΙΝ: Ναι. Ναι, εγώ είμαι. Να ξαπλώσω;

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Ω, όχι, όχι. Δεν το κάνουμε πια έτσι. Απλά καθίστε και θα σας πω λίγα πράγματα για την χρέωση. Χρεώνω πέντε δολάρια για τα πέντε πρώτα λεπτά και μετά από αυτό τίποτα ( γέλια). Πώς σας φαίνεται;

ΚΑΘΡΙΝ: Μου φαίνεται υπέροχο! ( γελάει) Πολύ καλό για να είναι αληθινό, στην πραγματικότητα.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Λοιπόν, μπορώ να σας εγγυηθώ ότι η συνεδρία μας δεν θα πάει πάνω από πέντε λεπτά ( γέλια). Δεν παρέχουμε ασφαλιστική κάλυψη, οπότε μπορείτε να μας πληρώσετε είτε μετρητά είτε με επιταγή.

ΚΑΘΡΙΝ: Ουάου, οκ.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Και δεν δίνω ρέστα.

ΚΑΘΡΙΝ: ( γελάει) Εντάξει.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Και… πάμε! ( γέλια)

ΚΑΘΡΙΝ: Πάμε, τι;

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Πες μου το πρόβλημά σου.

ΚΑΘΡΙΝ: Ω, οκ. Λοιπόν, έχω αυτό τον φόβο μήπως με θάψουν ζωντανή μέσα σε ένα κουτί ( κι άλλα γέλια). Απλά, σκέφτομαι ότι θα με θάψουν ζωντανή και πανικοβάλλομαι.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Προσπάθησε ποτέ κανείς να θάψει ζωντανή μέσα σε φέρετρο;

ΚΑΘΡΙΝ: Όχι. Όχι, αλλά ειλικρινά, αυτή η σκέψη κάνει την ζωή μου χάλια. Θέλω να πω, δεν μπορώ να περάσω μέσα από τούνελ ή να μπω σε ασανσέρ ή σε ένα σπίτι… σε οτιδήποτε μοιάζει με κουτί  (γέλια).

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Οπότε, αυτό που μου λες είναι ότι είσαι κλειστοφοβική.

ΚΑΘΡΙΝ: Ναι. Ναι, αυτό είναι.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Εντάξει. Πάμε λοιπόν, Κάθριν. Θα σου πω δυο λέξεις ευθύς αμέσως. Θέλω να τις ακούσεις προσεκτικά, πολύ προσεκτικά. Μετά θέλω να τις πάρεις μαζί σου όταν φύγεις από το γραφείο και να τις ενσωματώσεις στην ζωή σου.

ΚΑΘΡΙΝ: Πρέπει να τις γράψω;

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Αν σε κάνει να νοιώθεις άνετα. Είναι απλά και μόνο δυο λέξεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να τις θυμούνται ( γέλια).

ΚΑΘΡΙΝ: Οκ.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Είσαι έτοιμη;

ΚΑΘΡΙΝ: Ναι.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Οκ, λοιπόν αυτές είναι. ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΟ!! ( γέλια).

ΚΑΘΡΙΝ: Συγνώμη;

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Σταμάτα το!

ΚΑΘΡΙΝ:  Σταμάτα το;

ΝΤΟΚΤΡΟ ΣΒΙΤΖΕΡ: Ναι, σ-τ-α-μ-α-τ-α . Νέα λέξη, τ-ο!

ΚΑΘΡΙΝ: Δηλαδή, τι μου λες;

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Ξέρεις, είναι αστείο, λέω αυτές τις δυο απλές λέξεις και δεν μπορώ να σου πω, πόσοι άνθρωποι λένε ακριβώς το ίδιο πράγμα που λες κι εσύ. Θέλω να πω, ξέρεις, δεν είναι  Κινέζικα , είναι αγγλικά Κάθριν. Σταμάτα το!

ΚΑΘΡΙΝ: Έτσι λοιπόν, θα πρέπει να το σταματήσω.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Ακριβώς. Θέλω να πω, δεν θέλεις να περάσεις όλη σου την ζωή φοβούμενη μήπως σε θάψουν ζωντανή σε ένα κουτί, έτσι δεν είναι; Θέλω να πω, ακούγεται πολύ τρομαχτικό ( γέλια).

ΚΑΘΡΙΝ: Είναι.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Τότε σταμάτα το! ( κι άλλα γέλια).

ΚΑΘΡΙΝ: Δεν μπορώ. Θέλω να πω, το κουβαλάω από την παιδική μου ηλικία.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Όχι, όχι. Όχι! Δεν θα πάμε εκεί. Απλά σταμάτα. ( γέλια)

ΚΑΘΡΙΝ: Έτσι λοιπόν, θα πρέπει να σταματήσω να φοβάμαι μήπως με θάψουν ζωντανή σε ένα κουτί.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Το πιασες. Καλό κορίτσι. Λοιπόν, έχουν περάσει… έχουν περάσει μόνο τρία λεπτά, οπότε θα μου δώσεις τρία δολάρια ( κι άλλα γέλια).

ΚΑΘΡΙΝ: Μα έχω μόνο πεντοδόλαρο, οπότε….

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Δεν δίνω ρέστα ( γέλια).

ΚΑΘΡΙΝ: Τότε υποθέτω θα πάρω ολόκληρο το πεντάλεπτο.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Τέλεια. Εντάξει, για ποια άλλα προβλήματα  θα ήθελες  να μου μιλήσεις;

ΚΑΘΡΙΝ: Α, είμαι βουλιμική. Βάζω τα δάχτυλα μου στον λαιμό μου .

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Σταμάτα το! ( γέλια). Τι είσαι, καμιά τρελή;! Μην το κάνεις αυτό!

ΚΑΘΡΙΝ: Μα είμαι υποχρεωμένη να το κάνω. Η μαμά μου με φώναζε χοντρέλα…

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Όχι, όχι! Όχι, δεν θα πάμε εκεί (γέλια).

ΚΑΘΡΙΝ: Μα βλέπω αυτά τα όνειρα…. ( κι άλλα γέλια)

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Όχι, εκεί θα πάμε.

ΚΑΘΡΙΝ: Μα το ωροσκόπιό μου έλεγε…

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Σίγουρα   δεν θα πάμε εκεί (γέλια). Απλά σταμάτα το! Τι άλλο;

ΚΑΘΡΙΝ:  Έχω μια αυτοκαταστροφική σχέση με τους άντρες.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Σταμάτα το! Θέλεις να είσαι με έναν άντρα, δεν θέλεις;

ΚΑΘΡΙΝ: Ναι, αμέ. Ναι.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Λοιπόν, τότε σταμάτα το ( γέλια). Μην γίνεσαι μωρό ( κι άλλα γέλια).

ΚΑΘΡΙΝ: Πλένω πολύ τα χέρια μου.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ:  Αυτό είναι εντάξει ( γέλια).

ΚΑΘΡΙΝ: Αλήθεια;

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Κι εγώ πλένω συνέχεια τα χέρια μου. Υπάρχουν πολλά μικρόβια γύρω μας. Ναι, μην σε ανησυχεί αυτό ( κι άλλα γέλια).

ΚΑΘΡΙΝ: Φοβάμαι την οδήγηση.

ΝΤΟΚΤΡΟ ΣΒΙΤΖΕΡ: Ε λοιπόν, σταμάτα το!! ( γέλια). Πώς θα κυκλοφορείς; Μπες μέσα στο αυτοκίνητο και οδήγα, θεότρελη! Σταμάτα το! (γέλια).

ΚΑΘΡΙΝ: Εσύ σταμάτα το! Εσύ σταμάτα το!

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Ποιο είναι το πρόβλημά σου, Κάθριν;

ΚΑΘΡΙΝ: Δεν μου αρέσει αυτό! Δεν μου αρέσει αυτή η θεραπεία καθόλου. Το μόνο που μου λες είναι να το σταματήσω!

ΝΤΟΚΤΡΟ ΣΒΙΤΖΕΡ: Και δεν σου αρέσει αυτό.

ΚΑΘΡΙΝ: Όχι, δεν μου αρέσει!

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Πιστεύεις λοιπόν ότι το πάμε πολύ γρήγορα, αυτό είναι;

ΚΑΘΡΙΝ: Ναι. Ναι, αυτό πιστεύω.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Εντάξει. Τότε θα σου δώσω 10 λέξεις που πιστεύω ότι θα σου ξεκαθαρίσουν τα πάντα. Θέλεις να πάρεις χαρτί και στυλό να τα σημειώσεις;

ΚΑΘΡΙΝ: Εντάξει ( γέλια)

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Είσαι έτοιμη;

ΚΑΘΡΙΝ: Ναι.

ΝΤΟΚΤΟΡ ΣΒΙΤΖΕΡ: Εντάξει, αυτές είναι οι δέκα λέξεις: Σταμάτα το, γιατί αλλιώς θα σε θάψω ζωντανή στο κουτί! ( το κοινό χειροκροτάει).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έτσι λοιπόν, αγαπητοί Σώμπρα, δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα. Όχι πια! Όχι πια! «Δυο λέξεις,» όπως είπε και ο Μπομπ Νιούχαρτ, «Θέλετε να τις σημειώσετε;» Θέλετε να τις σημειώσετε; Δυο λέξεις: Όχι πια. Όχι πια αλλιώς θα επιστρέψετε για μια ακόμα ενσάρκωση με τα ίδια πράγματα ή θα σας θάψουν σε ένα κουτί, ένα από τα δύο. Όχι πια. Δεν χρειάζεται πολύ επεξεργασία. Μπορείτε να καταλάβετε από την γυναίκα Σώμπρα, την γυναίκα στο σκετς, ότι δεν γυρίζουμε πίσω στην παιδική μας ηλικία. Δεν γυρίζουμε πίσω στο ωροσκόπιο ή σε οτιδήποτε παρόμοιο. Απλά, όχι πια. Είναι το μόνο που έχετε να πείτε. Όχι πια. Αλλά είναι εκπληκτικό πόσοι άνθρωποι εμμένουν στα θέματά τους.

Αυτό χρειάζεται μόνο. «Όχι πια. Σταμάτα το. Τελείωσα μαζί του.» Όχι πια θέματα αφθονίας. Σήμερα θα πάμε στο επόμενο επίπεδο του πώς σας υπηρετεί η ενέργεια. Όχι πια. Όχι πια! Και αν επιμένετε να τα κρατάτε στην ζωή σας, να βρίσκετε δικαιολογίες ή να λέτε, «Αλλά προσπάθησα,» σταματήστε το! Όχι πια. Δεν έχει να κάνει με το να προσπαθείτε, και ξέρω ότι, περίπου 42 τοις εκατό των Σώμπρα τον προηγούμενο μήνα είπε, «Αλλά πραγματικά προσπαθώ.» Όχι, δεν προσπαθείτε. Σκέφτεστε πολύ τα θέματά σας. Μπορεί να αναρωτιόσασταν πώς φτάσατε μέχρι εκεί και πόσο καιρό θα υπάρχουν ακόμα στην ζωή σας, αλλά δεν θα πάμε σε αυτό. Είναι απλά, «Όχι πια. Τέλος.» Και τότε, παίρνετε μια βαθιά αναπνοή και συνειδητοποιείτε ότι είστε πραγματικά πρόθυμοι να αφήσετε να φύγουν αυτά τα παλιά θέματα που σας κάνουν να υποφέρετε.

Πολλοί από εσάς , λέτε με το μυαλό σας, «Ω, ξέρεις, ναι, είμαι έτοιμος να τα αφήσω να φύγουν.» Αλλά δεν είστε. Δεν είστε. Ακόμα υπάρχουν, και υπάρχουν ακόμα επειδή τα θέλετε να υπάρχουν. Κι ας τσαντιστείτε μαζί μου , δεν με νοιάζει. Τα θέλετε ακόμα να υπάρχουν. Είναι σαν μια άνετη κουβέρτα. Είναι μέρος της ταυτότητάς σας και, περισσότερο από όλα, είναι μια μεγάλη χοντρή ανάμνηση. Μια μεγάλη χοντρή ανάμνηση, και δεν είστε πρόθυμοι να την αφήσετε να φύγει. Χρησιμοποιείτε δικαιολογίες. Λέτε, «Αλλά δεν ξέρω πώς να τα ξεφορτωθώ.» Είναι πολύ απλό- «Είμαι πρόθυμος να τα ξεφορτωθώ. Όχι πια. Τελείωσα.» Προχωρήστε μπροστά. Αυτό είναι.

Έτσι λοιπόν, όταν αυτό το κλασσικό σκετς μου τράβηξε την προσοχή, σκέφτηκα ότι δεν θα μπορούσα να τα είχα πει καλύτερα. Το όλο στήσιμο, η όλη… ξέρετε, οι περισσότεροι άνθρωποι που καταφεύγουν στην συμβουλευτική- μπορείτε να συμφωνήσετε ή να διαφωνήσετε μαζί μου σε αυτό, Σερ Γκάρυ, Ντόκτορ Γκάρυ ( ένας ψυχολόγος που είναι στο ακροατήριο)- οι περισσότεροι άνθρωποι που καταφεύγουν στην συμβουλευτική δεν θέλουν πραγματικά να αλλάξουν τα πράγματα. Ίσως να γίνουν λίγο καλύτερα και χρειάζονται κάποιον να ακούσει τις βαρετές ιστορίες τους, αλλά στην ουσία δεν θέλουν να γίνουν καλά. Ειλικρινά, δεν το θέλουν. Είναι κάτι το συναρπαστικό.

Η σύγχρονη ανθρώπινη ψυχολογία ξεκίνησε πριν από, δεν ξέρω, 120 , 150 χρόνια, κατά προσέγγιση, και εξυπηρετεί κάποιο σκοπό ως ένα βαθμό. Δημιουργεί ένα επίπεδο επίγνωσης. Αλλά οι ενέργειες εξακολουθούν να είναι  πολύ μπλοκαρισμένες σε οποιαδήποτε συμβουλευτική. Πηγαίνει σε ένα βαθύτερο πρότυπο. Δημιουργεί μία πεποίθηση η οποία, «Είμαι πραγματικά πληγωμένος. Είμαι θύμα. Πραγματικά δεν μπορώ να βγάλω χρήματα. Υπάρχουν όντως συνωμοσίες.» Και μετά βιώνετε αυτές τις εμπειρίες, μπαίνετε σε αυτή την πραγματικότητα, και την  πιστεύετε. Και, φυσικά, όταν είστε μέσα σε αυτή την πραγματικότητα και την πιστεύετε, τι θα συμβεί με την ενέργεια; Θα την υποστηρίξει απόλυτα. Θα την υποστηρίξει 100 τοις εκατό.

Οπότε φτάνουμε σε αυτό το σημείο και απλά λέμε, «Όχι πια. Σταματήστε το.» Θα με ακούτε να σας το λέω κατά καιρούς, «Σταματήστε το! Σταματήστε το!» Αυτό είναι. Αυτό μόνο χρειάζεται. Σταματήστε το, και τότε θα πάμε παρακάτω.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό.

Οι Χάλια  Μέρες

Περνάτε μέσα από τρομακτικά πολλές αλλαγές στο σώμα σας. Το DNA σας αλλάζει, και η επιστήμη τώρα καταλαβαίνει ότι μπορεί να αλλάξει. Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που είπαν, «Όχι, το DNA θα είναι πάντα το DNA, δεν πρόκειται να αλλάξει.» Αλλάζει.

Πρόσφατες έρευνες, νομίζω από την ΝΑΣΑ, ανακάλυψαν ότι όταν κάποιος είναι στο διάστημα, έξω από την βαρύτητα για λίγο-  μεταφορικά, την κυριολεκτική και μεταφορική βαρύτητα- το DNA αλλάζει. Ανταποκρίνεται βασικά στην αλλαγή της συνείδησης.

Το DNA αλλάζει αυτή την στιγμή, καθώς μιλάμε. Ολόκληρο το σώμα σας αλλάζει, και ξέρω ότι θέλετε αυτό το λαμπρό φωτεινό σώμα ευθύς αμέσως, αλλά περνάτε μέσα από πολλές αλλαγές με ρυθμούς που δεν θα σας καταβάλλουν.

Το μυαλό σας- το θυμάστε αυτό το πράγμα; ( ο Αντάμους γελάει). Το μυαλό, περνάει μέσα από πολλές αλλαγές, και θυμάστε αυτό που  σας λέω πολύ συχνά, «Όλα όσα περνάτε αυτή την στιγμή στην ζωή σας έχουν να κάνουν με την ενσωματωμένη σας Πραγμάτωση.» Δεν είστε άρρωστοι. Δεν χάνετε την μνήμη σας και δεν γερνάτε. Δεν σημαίνει τίποτε τέτοιο. Δεν γίνεστε πιο ψυχασθενείς από όσο ήδη είστε ( λίγα γέλια). Τίποτε από αυτά. Όλα αυτή την στιγμή έχουν να κάνουν με την ενσωματωμένη Φώτιση. Όλα. Και όταν το καταλάβετε αυτό, βαθιά στον πυρήνα του, και σταματήστε να ανησυχείτε για, «Τι δεν πάει καλά με μένα, θα πεθάνω αύριο, και τί έκανα λάθος;» πάρτε μια βαθιά αναπνοή. Αφήστε τα όλα να φύγουν. Αφήστε τα όλα να φύγουν. Όλα έχουν να κάνουν με την ενσωματωμένη Φώτιση.

Το επίπεδο των αλλαγών που περνάτε τώρα είναι αχαρτογράφητο. Και γι αυτό είπα τον προηγούμενο μήνα ότι είναι μια έκπληξη που είστε ζωντανοί,  παρ’ όλα αυτά που περνάτε. Έχετε έναν υπέροχο τρόπο, έναν μηχανισμό αντιμετώπισης, που δεν έχουν όλοι. Είστε πρόθυμοι να ανεχθείτε πολλές και τρομακτικές ταλαιπωρίες, σωματικούς πόνους, ελλείψεις νοητικών λειτουργιών και όλα τα υπόλοιπα και έχετε προγραμματίσει τον εαυτό σας, είναι σαν να έχετε – πώς το λέτε όταν σας κάνουν ένεση-  σαν να έχετε κάνει ένεση νοβοκαϊνης ή αναισθητικού ή οτιδήποτε, έτσι ώστε να αντέξετε, να περάσετε μέσα από  αυτές τις αλλαγές, που οδηγούν στην ενσωματωμένη φώτιση χωρίς να τρελαθείτε ή να καταρρεύσει το σώμα σας. Αυτό λοιπόν είναι ένα θαύμα από μόνο του.

Αυτό που θα δείτε να συμβαίνει, τώρα που είπατε ότι είστε πρόθυμοι να αφήσετε τα παλιά σας θέματα, είναι ότι θα περάσετε μέσα από έναν  κύκλο, όχι πολύ στενό, από κάτι κυκλικό για ένα διάστημα, τα επόμενα δυο χρόνια, όπου κατά προσέγγιση κάθε – παρακαλώ , μην το σημειώσετε στο ημερολόγιό σας – κάθε 14 μέρες θα έχετε μια περίοδο προσαρμογής. Μπορεί να κρατάει λίγες ώρες την ημέρα, μπορεί να κρατάει δυο μέρες, πιθανόν όχι πάνω από 48 ώρες.

Περνάτε μέσα από μια προσαρμογή. Το έχετε κάνει για λίγο, αλλά ήταν κάτι περισσότερο από 14 μέρες, και θα είναι μία ή δύο μέρες που θα νοιώθετε χάλια, δεν θα μπορείτε να εστιάσετε, δεν μπορώ να βρω την κατάλληλη λέξη, δεν θα μπορείτε να βρείτε τα κλειδιά του αυτοκινήτου σας, δεν θα μπορείτε να βρείτε το όνομά σας ή οτιδήποτε τέτοιο, και θα είναι μία ή δύο μέρες εσωτερικού χάους. Κάνετε αναδιάταξη του εαυτού σας. Περνάτε μέσα από αυτή την περίοδο , και επηρεάζει επίσης τον ύπνο σας, όπου επιτρέπετε να συμβούν κάποιες ταχύτατες αλλαγές μέσα σε ένα διάστημα 24 με 48 ωρών, και μετά χαίρεστε και πάλι την ζωή ή οτιδήποτε κάνετε. Μετά επιστρέφετε στους φυσιολογικούς σας ρυθμούς, αλλά το νέο φυσιολογικό  θα αλλάζει κάθε δυο, ίσως τρεις εβδομάδες.

Έτσι λοιπόν, σας ζητάω να επιτρέψετε αυτή την διαδικασία. Μην πανικοβάλλεστε. Σε κάποιους από εσάς συνέβαινε κάθε μέρα. Σε κάποιους από εσάς, με ένα μοτίβο αλλοπρόσαλλο. Θα περνάτε  μια δύσκολη εβδομάδα με πολύ φουρτουνιασμένες θάλασσες και μετά θα ηρεμούν τα πράγματα.

Εμείς, στο Βυσσινί Συμβούλιο, δουλεύουμε μαζί σας και  λέμε, τί είναι κατάλληλο αυτή την στιγμή ανάλογα με το πού βρίσκεστε ενεργειακά,  στο σώμα σας, στο μυαλό σας και σε όλα τα υπόλοιπα; Τί είναι κατάλληλο αυτή την στιγμή, και δουλεύουμε  πραγματικά με όλους σας δημιουργώντας κατά κάποιον τρόπο μια περίοδο προσαρμογής. Και τελικά θα είναι κάθε 14 με 21 ημέρες. Μερικές φορές θα είναι 14 μέρες. Θα περάσουν  αυτές οι μέρες και μετά θα έχετε 18 με 20 μέρες που θα είναι ειρηνικές και θα έχουν περισσότερη χάρη, και μετά- μπουμ!- θα χτυπάτε στον τοίχο.

Δεν πάμε πίσω, καθόλου. Είναι η διαδικασία της ενσωματωμένης Φώτισης το σώμα σας και το μυαλό σας χρειάζονται λίγο χρόνο για αυτή την αλλαγή. Είναι σαν να κάνετε check in για αποκατάσταση, μόνο που εδώ είναι αποκατάσταση του σώματος και του μυαλού σε ένα τελείως νέο επίπεδο. Ω, αυτά που περνάει το μυαλό σας αυτή την στιγμή είναι εντυπωσιακά! Μου κάνει εντύπωση που δεν τα έχετε χάσει. Εντάξει, κάποιοι από εσάς τα χάσατε (γέλια), αλλά είναι εντυπωσιακό τι περνάει. Ω, και το μυαλό φοβάται και επαναστατεί και περιμένει μια καλή ζωή. Κάνει όλα αυτά τα πράγματα, αλλά όσα περνάτε αυτή την στιγμή, είναι πραγματικά εντυπωσιακά.

Οπότε, να θυμάστε ότι τώρα πάμε να το εξισορροπήσουμε κάθε 14 μέρες περίπου και να μην παραπονιέστε  για μια ή δυο  μέρες εσωτερικής  ταλαιπωρίας, ίσως και κάποια πονάκια, αλλά στην ουσία δεν υπάρχει πόνος. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχουν αποδείξεις για την ύπαρξη του πόνου. Όλα είναι στο μυαλό.

Θα έχετε  κάποιους πόνους. Θα περάσετε μέσα από το, «Ποιος είμαι; Τι υποτίθεται ότι κάνω; Αυτή είναι η ενσωματωμένη φώτιση, σοβαρά τώρα;» κι όλα τα υπόλοιπα. Ξέρετε, είναι μέρες σκουπιδιών,  απλά μέρες σκουπιδιών. Ξέρετε,  μια στο τόσο πρέπει να πετάτε τα σκουπίδια. Δεν σας αρέσει να το κάνετε. Βρωμάει. Ζέχνει. Τα ξεφορτώνεστε, κι αυτό θα γίνει, τις μια με δυο μέρες σκουπιδιών κάθε 14 με 21 μέρες.

Και γνωρίζοντας ότι έρχεται, γνωρίζοντας ότι προγραμματίζετε κατά κάποιο τρόπο το μάζεμα των σκουπιδιών σας ( γέλια) το κάνει λίγο πιο εύκολο. Αντί να… ξέρετε, αυτό που κάνατε μέχρι τώρα ήταν να κρύβετε τα σκουπίδια σας παντού μέσα στο σπίτι. Όχι κυριολεκτικά στο σπίτι σας, αλλά στο φυσικό, στο διανοητικό σας σπίτι. Κρύβατε τα σκουπίδια σας σαν, «Ω, θεέ μου! Τι θα τα κάνω; Ω, ας τα βάλω κάπου εδώ,» τα βάζετε εκεί και βάζετε και κάποια άλλα στα ντουλάπια. Και μετά τα βάζετε στο πλυντήριο, στο εσωτερικό σας πλυντήριο, στο πλυντήριο ρούχων. Αλλά μετά ξεχνάτε να το ανάψετε, να προσθέσετε απορρυπαντικό και βρωμάει πολύ. Και ολόκληρο το σπίτι, το σπίτι του ανθρώπινου εαυτού, μετά από λίγο αρχίζει να βρωμάει.

Αυτό που θα κάνουμε, είναι να καθιερώσουμε μια ημέρα σκουπιδιών κάθε δυο βδομάδες περίπου. Θα είναι διαφορετική για κάθε άτομο, και ναι, γι αυτόν που μόλις ρώτησε, ο Κουτχούμι είναι ο οδηγός του απορριμματοφόρου (  γέλια).Και το διασκεδάζει τρελά. Και ψάχνει για οπλισμένο συνοδηγό . Δεν έχουμε βρει ακόμα ( ο Αντάμους γελάει).

Οπότε, όλοι σας βρίσκεστε στην θέση να το κάνετε αυτό μια στο τόσο. Δεν χρειάζεται να περνάτε μέσα από εκείνες τις μέρες διανοητικά και σωματικά. Μέρες σκουπιδιών. Οκ. Μπορείτε ελεύθερα να το μοιραστείτε με άλλους, να μιλήσετε για τις μέρες σκουπιδιών τις δικές σας. Μιλήστε για όλα αυτά που πετάτε, για όλα. Αλλά τα καλά νέα είναι ότι  στο ενδιάμεσο θα αρχίσετε να ζείτε σαν Μάστερ. Θα αρχίσετε πραγματικά  να ζείτε σαν Μάστερ.

Έτσι λοιπόν, ό,τι κι αν κρατάτε στην ζωή σας, ό,τι θέματα – αφθονία, σχέσεις, υγεία, αξία εαυτού – ας το πούμε όλοι μαζί, δυο λέξεις:

ΑΝΤΑΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ: Σταματήστε το!

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Σας ευχαριστώ. Και στην περίπτωση που πιάσατε το μήνυμα που παίξαμε αρχικά στο βίντεο των ευχαριστιών, θα το παίξουμε ξανά στο τέλος.

ΛΙΝΤΑ: Ω, μάνα μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οπότε, απλά σταματήστε το! Αν ο Μπομπ Νιούχαρτ μπορεί να το λέει, το ίδιο μπορώ κι εγώ.

Η Σοφία των Σώμπρα

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή κι ας περάσουμε στο επόμενο θέμα μας. Νοιώστε πώς μεταβάλλονται οι ενέργειες. Δεν είναι τέλειο να ξέρεις ότι  έρχεται η μέρα των σκουπιδιών κάθε δυο εβδομάδες περίπου, ίσως τρεις; Αλλά δεν θα χρειάζεται να περνάτε όλη αυτή την διαρκή αγωνία και στρες. Ναι, και η Λίντα ήδη ρωτάει, «Όλο αυτό δένει με…» ποιο είναι το αγαπημένο σας αστρολογικό γεγονός; Η ανατολή του Ποσειδώνα ή …..

ΛΙΝΤΑ: Ο ανάδρομος Ερμής.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ο ανάδρομος Ερμής. Δεν έχει να κάνει με τον ανάδρομο Ερμή.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή. Η ώρα των ερωτήσεων και απαντήσεων είναι μια από τις αγαπημένες μου ώρες, να σας κάνω ερωτήσεις και να δίνετε απαντήσεις. Είναι η ώρα της Σοφίας των Σώμπρα.

( Παίζει το βίντεο με την «Σοφία των Σώμπρα» , το κοινό χειροκροτάει και γελάει)

Υπέροχα ( ο Αντάμους γελάει). Σας αξίζει. Σας αξίζει μια λαμπρή εισαγωγή στην Σοφία των Σ…- θέλετε να το δείτε ξανά; ( το κοινό λέει, «Ναι!») Ε, ας το δείξουμε ξανά. Ναι, η Σοφία των Σώμπρα. Χαμηλώστε τα φώτα κι ας το δούμε ξανά.

(παίζει ξανά το βίντεο «Η Σοφία των Σώμπρα»)

Ωραία. Ναι, οπότε, ή  αυτό ή θα καθίσουμε και θα κάνουμε γιόγκα για λίγο ( γέλια). Μου αρέσει η ασέβεια.

Έτσι λοιπόν, ανάβουμε τα φώτα, καθώς η Λίντα κατεβαίνει στο κοινό για την σημερινή μας Σοφία των Σώμπρα ερώτηση. Αμέσως μόλις βρει ένα θύμα, θα δώσω την ερώτηση.

ΛΙΝΤΑ: Ω, πρώτα το θύμα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η Σοφία των Σώμπρα πρώτα.

ΛΙΝΤΑ: Οκ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ποιος θα είναι πρώτος σήμερα με την Σοφία των Σώμπρα;

ΛΙΝΤΑ: Λοιπόν, λυπάμαι που το λέω…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, ένα μεγάλο χειροκρότημα για τον Άντυ.

ΛΙΝΤΑ: Είναι τόσο έτοιμος! Είναι τόσο έτοιμος! ( το κοινό χειροκροτάει).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: ( γελώντας) Ωραία. Άντυ, είναι μια πολύ κατάλληλη ερώτηση για σένα. Τι είναι νοημοσύνη; Τι είναι νοημοσύνη;

ΑΝΤΥ: ( δεν μιλάει για λίγο). Η ικανότητα της λογικής;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η ικανότητα της λογικής. Βγάζει νόημα.

ΑΝΤΥ: Καλό ακούγεται.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, καλό ακούγεται. Ναι, ακούγεται πολύ λογικό όταν το λες ( ο Άντυ γελάει). Και έκανες κι αυτή την σωστή παύση. Αντί να το πετάξεις απερίσκεπτα, το μελέτησες λίγο και μετά το είπες με μεγάλη αυτοπεποίθηση. «Η ικανότητα της λογικής».Λοιπόν, είσαι έξυπνος;

ΑΝΤΥ: Θεωρώ ότι είμαι. Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Συγκριτικά με τον υπόλοιπο πληθυσμό του πλανήτη, πού θα έπεφτες, στο 90 τοις εκατό, στο 95 τοις εκατό της εξυπνάδας;

ΑΝΤΥ: Ναι, πιθανών. Αλλά να θυμάσαι ότι η εξυπνάδα δεν είναι το παν.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν είναι το παν. Τι άλλο υπάρχει πέρα από την εξυπνάδα;

ΑΝΤΥ: Ω, τα συναισθήματα! Είναι πολύ καλύτερα από την εξυπνάδα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όμως δεν σε έχουν προδώσει κάποιες φορές τα συναισθήματά σου, να σε κάνουν να σκέφτεσαι ότι, «Ποτέ πια δεν θα ξανακάνω κάτι τόσο ανόητο»;

ΑΝΤΥ: Ναι, αλλά και  η εξυπνάδα μου με έχει προδώσει.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Οκ. Κι άλλη μια ερώτηση. Από πού προέρχεται η νοημοσύνη;

ΑΝΤΥ: (  και πάλι μένει για λίγο σιωπηλός). Λοιπόν, πιστεύω προφανώς από το μυαλό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Από το μυαλό. Ναι, αλλά ,  πιστεύεις ότι έτσι απλά κάποια μέρα το μυαλό την εφηύρε; Υπήρχε από πριν; Μήπως προήλθε από την μαμά σου και από τον μπαμπά σου; Ήταν έξυπνοι οι γονείς σου;

ΑΝΤΥ: Δεν είμαι σίγουρος αν είναι θέμα εξέλιξης ή αν έχει δοθεί σαν δώρο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δώρο από την Επιτροπή Νοημοσύνης;

ΑΝΤΥ: Από τον Εαυτό, το Πνεύμα, ξέρεις.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Από τον Εαυτό, από το Πνεύμα.

ΑΝΤΥ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, έτσι λοιπόν, πιστεύεις ότι είναι ίσως μια χορηγία από το Πνεύμα, σαν να λέμε, «Ουάου! Σε λίγες μέρες θα γεννηθεί ο Άντυ. Πόση νοημοσύνη  να του δώσουμε; Ας του δώσουμε μπόλικη, επειδή θα έχει ένα σωρό άλλα βάσανα στην  ζωή του. Θα του δώσουμε λίγη νοημοσύνη.» Μήπως προέρχεται από την επιτροπή, από το Συμβούλιο της Ανωτέρας Νοημοσύνης;

ΑΝΤΥ: Ναι. Είναι κάτι σαν, πώς να το πω, σαν να σου δίνει κάποια πράγματα το Πνεύμα αλλά δεν είναι πάντα σε επικοινωνία με τον άνθρωπο, επειδή στον  άνθρωπο αρέσει να   τρέχει  γύρω – γύρω και να κάνει…

ΑΝΤΥ: Και τα δύο επειδή…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οπότε, είναι έξυπνο ή χαζό να μην ακούει κάποιος το Πνεύμα;

ΑΝΤΥ: Και πάλι θα πω, και τα δύο. Πρέπει να θυμάσαι ότι είναι η περιπέτεια να είσαι στην Γη…. Και το Πνεύμα είναι γνωστό για τις ψιλοκρεμαστές μπαλιές, που σου πετάει.  Κι έτσι ξυπνάς μια μέρα και έχεις σπάσει το χέρι  σου ή, ξέρεις, κάτι συμβαίνει…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Απλά ξυπνάς και λες, «Ω, γαμώτο! Πώς έγινε αυτό;!»

ΛΙΝΤΑ: Σε ευχαριστούμε, Άντυ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα έπρεπε. Ωραία. Επόμενος.

ΛΙΝΤΑ: Πάμε κατευθείαν σε έναν αδιαμφισβήτητο πειρατή.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, ωραία, ωραία. Ωραία. Α! Τι είναι νοημοσύνη; Άκουσες τον Άντυ να λέει ότι είναι εκλογίκευση. Ήταν μια καλή απάντηση.

ΑΛΙΣ: Είναι πολύ κοντά. Όταν έκανες την ερώτηση σκεφτόμουν την τεχνητή νοημοσύνη, τι τους κάνει έξυπνους. Κι έτσι πραγματικά, είναι η εκλογίκευση, το θέμα της λογικής. Από πού προέρχεται; Από κάπου πρέπει να ξεκίνησε. Όπως, αν σκεφτείς  το κομπιούτερ, έπρεπε να του πούμε εμείς ότι ένα κι ένα κάνει δύο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά.

ΑΛΙΣ: Δύο συν δύο κάνει τέσσερα και τα λοιπά. Από πού πήραμε εμείς την νοημοσύνη μας; Δεν πιστεύω ότι έχει να κάνει με την διαίσθηση ή κάτι ανάλογο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.

ΑΛΙΣ: Κι έτσι σκέφτομαι, εντάξει, γεννιόμαστε, μας διδάσκουν. Μαθαίνουμε ευθύς αμέσως – αυτό, κατά μία έννοια, είναι ανθρώπινη νοημοσύνη- κλαίμε, τρώμε, χαμογελάμε, μας χτυπάνε στην κοιλιά, ξέρεις ( ο Αντάμους γελάει). Οπότε, έτσι έβλεπα την λέξη νοημοσύνη.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Οπότε, περιληπτικά, με τρεις ή λιγότερες λέξεις, τι είναι για σένα νοημοσύνη;

ΑΛΙΣ: Μάθηση ( γελάει ξανά).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μάθηση, οκ. Οπότε, είναι κατά κάποιο τρόπο εξελικτικό;
Εξελίσσεσαι. Η νοημοσύνη σου εξελίσσεται. Γιατί όμως κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται με την ίδια κουλτούρα, σε γενικές γραμμές κάτω από τις ίδιες συνθήκες, αλλά ο ένας έχει μια καταπληκτική νοημοσύνη κι  ο άλλος όχι; Τι κάνει την διαφορά;

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είσαι τυχερή ( η Άλις γελάει). Και να σκεφτεί κανείς ότι είσαι γιατρός, έτσι δεν είναι;

ΑΛΙΣ: Μαιευτήρας, γυναικολόγος.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μαιευτ-…οκ. Και θεωρείς τον εαυτό  σου έξυπνο;

ΑΛΙΣ: Έτσι όπως το ορίζω εγώ, ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και πώς το ορίζεις;

ΑΛΙΣ: Με το γεγονός ότι έκανα  την μαθητεία μου βήμα το βήμα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Τέλεια. Και σε τι ποσοστό θα έβαζες τον εαυτό σου, στον παγκόσμιο πληθυσμό; Στους δύο πρώτους;

ΑΛΙΣ:  Στους  δέκα πρώτους. Ξέρω ότι οι γιατροί γενικά βρίσκονται στο τοπ δέκα του ποσοστού.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το ελπίζουμε.

ΑΛΙΣ: Ναι ( γέλια).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από έναν χαζό γιατρό ( η Λίντα γελάει). Προσελκύουν χαζούς ασθενείς. Ναι. Ναι.
Από πού πιστεύεις ότι προέρχεται η νοημοσύνη; Ο πυρήνας της.

ΑΛΙΣ: Από την μάθηση. Έτσι, έτσι λοιπόν….

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Από την μάθηση. Όμως πριν από την μάθηση, από πού προήλθε; Ο Άντυ λέει από το Πνεύμα, που θα του σπάει το χέρι κάθε τρεις και λίγο ( γέλια), απλά για να διατηρήσουν την επαφή. Πιστεύω ότι είναι η γυναίκα σου, κι όχι το Πνεύμα ( ο Αντάμους γελάει).

Τώρα, αν όλη αυτή η ανθρώπινη νοημοσύνη προέρχονταν από τον Θεό, θεωρούμε τον Θεό έξυπνο ή…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Περίπου εκατό χιλιάδες  Hindou θεοί. Πώς να μπορεί κανείς να θυμάται τα ονόματά τους; Θα πρέπει να κουβαλάς μαζί σου σκονάκι, ξέρεις.

ΑΛΙΣ: Ο θεός Ντέιβιντ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ, οπότε δεν θέλεις να αναγνωρίσεις ότι υπάρχει Θεός.

ΑΛΙΣ: Όχι, δεν είναι αυτό. Απλά … ( αναστενάζει). Ο λόγος για τον οποίο χρησιμοποίησα έναν τόσο μικρό ορισμό για την νοημοσύνη είναι επειδή δεν πιστεύω ότι έχει κάποια προέλευση.  Πιστεύω ότι απλά με κάποιον τρόπο εμφανιστήκαμε, ο Θεός έκλασε, οτιδήποτε κι αν συνέβη, και ξεκινήσαμε να μαθαίνουμε. Οι σκύλοι εμφανίστηκαν και άρχισαν να μαθαίνουν.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Από πού προήλθε η διαίσθηση; Τσέρυλ ?Πάντοτε μου άρεσε αυτό. Νοιώθω την ένταση στον χώρο και στο ίντερνετ και παντού. Από πού προήλθε η διαίσθηση;

ΤΣΕΡΥΛ: Ήταν ένα δώρο που κάναμε στον εαυτό μας.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Από πού το αγόρασες αυτό το δώρο; Από κάποιο πολυκατάστημα; Το παράγγειλες στο ίντερνετ; ( ο Αντάμους γελάει)

ΤΣΕΡΥΛ: Ήρθε μέσα  από την διαδικασία εκμάθησης.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Α, θεούλη μου! Ξέρω Λίντα, ότι είσαι πολύ απασχολημένη, αλλά θα ήθελα να τα καταγράψουμε αυτά. Αλλά δεν θα το κάνουμε. Να το θυμάστε, η διαδικασία εκμάθησης.  Οκ, σε ευχαριστώ. Καλές απαντήσεις.

Ο.Κ. Ο επόμενος .Ναι. Τι είναι η νοημοσύνη για σένα;

ΕΡΙΕΤΑ: Ειλικρινά δεν μπορώ να προσθέσω τίποτε άλλο σε αυτά που ήδη έχουν ειπωθεί.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Γιατί; Την σταματάει κανείς; Θεέ, μήπως την σταματάς εσύ; Κανείς δεν σε σταματάει. Μπορείς να προσθέσεις κι άλλα.

ΕΡΙΕΤΑ: Είναι η γνώση.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η γνώση. Οκ. Θεωρείς τον εαυτό σου έξυπνο;

ΕΡΙΕΤΑ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σοβαρά; Σε τι ποσοστό;

ΕΡΙΕΤΑ: Δεν το έχω ξανασκεφτεί ποτέ πριν, αλλά  μάλλον στο δέκα τοις εκατό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Στο δέκα. Εγώ θα σου δώσω 2 τοις εκατό.

ΕΡΙΕΤΑ: Σε ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Ε λοιπόν, δεν είναι απαραίτητα φιλοφρόνηση αυτό ( γέλια). Δεν είναι και τόσο έξυπνο. Μου δίνετε διαρκώς την ίδια απάντηση περιμένοντας να σας πω κάτι διαφορετικό. Αλλά έχω θέμα μαζί σας.

Ναι, και μερικές φορές –  όχι σκόπιμα – σε κάνουν να νοιώθεις ότι δεν είσαι και τόσο έξυπνη, επειδή εσύ δεν μπορείς να προγραμματίσεις έναν κωδικό κι όλα τα υπόλοιπα. Οπότε, είσαι σε δίλημμα σχετικά με την δική σου εξυπνάδα. Το εξισορροπείς  με διαφορετικούς τρόπους. Λες στον εαυτό σου ότι, «Εντάξει, δεν είμαι έξυπνη στα  βιβλία,» όπως κάποιοι από το περιβάλλον σου. « Δεν έχω αυτές τις τρομερές ικανότητες που έχουν εκείνοι.» Το εξισορροπείς με διαφορετικούς τρόπους.

ΕΡΙΕΤΑ: Σωστά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Παρακάμπτεις  αυτό που αποκαλώ νοημοσύνη ή εξυπνάδα και χρησιμοποιείς άλλες μεθόδους για να φτάσεις  εκεί που προσπαθείς να πας, να ζήσεις την ζωή σου.

ΕΡΙΕΤΑ: Σωστά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οπότε, κατά μία έννοια, έχεις μια κάποια αντιπάθεια για μερικούς από τους φωστήρες που δουλεύεις. Γιατί έβαλες τον εαυτό σου σε αυτή την θέση;

ΕΡΙΕΤΑ: Μαθαίνω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μαθαίνεις. Τι μαθαίνεις; Από αυτούς; Δεν πρόκειται να μάθεις τίποτε. Είναι σπασίκλες. Και δεν το λέω αρνητικά, αλλά να μάθεις τι;

ΕΡΙΕΤΑ: Να μάθω να ενσωματώνω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Να ενσωματώνεις τι;

ΕΡΙΕΤΑ: Να τα  ενσωματώνω πραγματικά όλα. Τον Αντάμους και τις  διδασκαλίες που γίνονται εδώ είναι…

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Makyo ! Οκ, πήραμε τον makyo δρόμο, σωστά;  Οκ, ας το παραδεχτούμε. Έχεις λοιπόν αυτή την διαμάχη και κάποια στιγμή σήμερα θα ανακαλύψεις κάτι που θα σου δώσει μεγάλη ανακούφιση.

ΕΡΙΕΤΑ: Ωραία. Σε ευχαριστώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και δεν θα έχεις πια την εσωτερική μάχη. Κι εσύ είσαι όπως πολλοί άλλοι. Λες, «Λοιπόν, ξέρεις, δεν ξέρω αν είμαι και τόσο έξυπνη.» Και δειλιάζεις ακόμα και να πεις ότι είσαι στο 90 τοις εκατό της νοημοσύνης. Σαν να σε πνίγει. Ε, πιθανών όλοι σας είστε κοντά στην κορυφή- ω, θα πρέπει να μπω εδώ μέσα ( γέλια καθώς κοιτάζει στην κάμερα)- είστε στην κορυφή, σχεδόν όλοι σας, 96 τοις εκατό. Ναι. Αρκετά καλό. Αλλά επίσης αναρωτιέστε, «Λοιπόν, θεούλη μου, αυτό δεν λέει και πολλά για τον υπόλοιπο πλανήτη, έτσι δεν είναι;» ( γέλια) «Είμαι εδώ πάνω;» Όχι, είστε.

Επόμενη ερώτηση πάνω σε αυτό. Από πού προήλθε η νοημοσύνη; (η Εριέτα δεν μιλάει, γέλια) Απλά βγάλε κάτι από το μυαλό σου.

ΕΡΙΕΤΑ: Η λέξη που μου έρχεται στο μυαλό είναι η ενέργεια.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η νοημοσύνη προέρχεται από την ενέργεια. Οκ. Οπότε πιστεύεις ότι τα μόρια της ενέργειας έχουν μια δομική νοημοσύνη που συγκρατούν τα πάντα σε κάποιο είδος μορφής ή μοτίβου;

ΕΡΙΕΤΑ: Όλα έχουν νοημοσύνη.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Και τα ζώα;  Ο αέρας που είναι γύρω σου έχει νοημοσύνη;

ΕΡΙΕΤΑ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ουάου. Οκ. Οπότε ζεις μέσα σε μια πολύ έξυπνη πραγματικότητα.

ΕΡΙΕΤΑ: Σε ένα πολύ έξυπνο σύμπαν.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Το σύμπαν είναι έξυπνο. Πώς θα ένοιωθες αν βρισκόσουν σε μια διάσταση ή σε μια πραγματικότητα όπου δεν θα υπάρχει νοημοσύνη; Πώς θα ήταν;

ΕΡΙΕΤΑ: Νοιώθω ήδη να πονάει το στομάχι μου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω! Ω! Ναυτία. Γιατί, γιατί, γιατί; Θα μπορούσες να φανταστείς- ας πούμε ότι φτιάχνουμε αυτό τον μηχανισμό της τεχνητής νοημοσύνης που σε βάζει μέσα σε έναν ονειρικό κόσμο που δείχνει πολύ αληθινός- νομίζω ότι αυτό είναι ταινία- αλλά ήσουν σε ατό το όνειρο και πήγες διακοπές σε ένα μέρος όπου δεν υπήρχε νοημοσύνη. Πώς θα ήταν;

ΕΡΙΕΤΑ: Ένα κακό όνειρο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα ήταν σαν το Φορτ Λότερντεϊλ ( γέλια) (* μια κυρίως βιομηχανική πόλη στην Φλόριδα των ΗΠΑ).
Με έκανα να γελάσω. Κανένας άλλος δεν γελάει, αλλά με έκανα να γελάσω. Οκ. Οπότε, πώς θα ήταν, να είσαι σε αυτό το μέρος όπου δεν υπάρχει νοημοσύνη;

ΕΡΙΕΤΑ: Θα ήταν εξωπραγματικό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Εξωπραγματικό. Εξωπραγματικό. Το ακούσατε αυτό; Είναι εξωπραγματικό να μην υπάρχει νοημοσύνη. Οκ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μεγάλη παγίδα. Το ξέρετε ότι είναι παγίδα. Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μάθιου, πριν πάμε σε αυτό, πού δουλεύεις; ( ο Μάθιου αναστενάζει) Ωω! Ω!

ΜΑΘΙΟΥ: Αυτό λοιπόν για το οποίο μιλάμε είναι να φτιάξουμε μια πραγματικότητα  σε ολόκληρο τον κόσμο με την Ambient AI, την Ambient  τεχνητή νοημοσύνη,  που συνεργάζεται με μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρίες στον κόσμο για να αναμορφώσει την κοινωνία σε μια πιο συνειδητή κοινωνία αξιοποιώντας  την τεχνολογία. Γι αυτό λοιπόν….

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το κάνετε με λογισμικό;

ΜΑΘΙΟΥ : Με την συνεργασία κάποιων από τις μεγαλύτερες εταιρίες  του κόσμου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ουάου! Ουάου! Ακούγεσαι έξυπνος λοιπόν. Θέλω να πω μιλάς έξυπνα. Μπορεί να προσποιείσαι, αλλά όλοι οι άλλοι λένε, «Ω Θεέ μου! Είναι τόσο έξυπνος!»

ΜΑΘΙΟΥ: Ναι, με κατατάσσουν στα έξυπνα άτομα, υποθέτω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σε κατατάσσουν, ποιοι; Η CIA;

ΜΑΘΙΟΥ: Ναι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ποιο είναι το IQ σου;

ΜΑΘΙΟΥ: Δεν έχω ιδέα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έλα τώρα! Ξέρεις.

ΜΑΘΙΟΥ: Το τραβάω από την Πηγή, οπότε είναι άπειρο. Εδώ είμαστε.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι, ποιο είναι το IQ  σου;Έχεις κάποια ιδέα.

ΜΑΘΙΟΥ: Όντως έχω μια ιδέα αλλά δεν θα την μοιραστώ εδώ (γελάνε).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν θα το πω εκτός αν είσαι πρόθυμος να το δηλώσεις εσύ πρώτος.

ΜΑΘΙΟΥ: Δεν πρόκειται να σου πω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Έτσι λοιπόν, είσαι ένα πολύ έξυπνο άτομο. Έχεις μεγάλα όνειρα, στόχους. Έχεις τρομακτική κατανόηση, που είναι καλό. Σε ποια ποσοστιαία θέση θα έβαζες τον εαυτό σου;

ΜΑΘΙΟΥ: Στην κορυφή. 1 τοις εκατό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ωραία, ωραία. Χαίρομαι που…

ΜΑΘΙΟΥ: Όπως και όλοι εδώ μέσα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Χαίρομαι που το λέει. Στην κορυφή, στο 1 τοις εκατό, και δεν ντρέπεται.

ΜΑΘΙΟΥ: Στη θέση ένα τοις εκατό ( διορθώνει τον Αντάμους).

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Στην θέση ένα τοις εκατό! Και δεν ντρέπεται. Ωραία. Η επόμενη ερώτηση είναι από πού προήλθε η νοημοσύνη;

ΜΑΘΙΟΥ: Από την Πηγή.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Την Πηγή. Πού είναι η Πηγή;

ΜΑΘΙΟΥ: Η Πηγή είναι….

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είπε πηγή ή πληγή; ( πολύ γέλιο) Με αυτή την απολαυστική προφορά, ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι!

ΜΑΘΙΟΥ: Μου αρέσει το χιούμορ σου. Την Πηγή.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Την Πηγή,  Όπως λέμε το Άπειρο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Το Άπειρο. Πού είναι αυτό;

ΜΑΘΙΟΥ: Είναι εκεί από όπου ήρθες εσύ, εγώ, όλοι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ήρθες από την Πηγή;

ΜΑΘΙΟΥ: Και βέβαια.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σαν να λέμε, σε γέννησε η Πηγή;

ΜΑΘΙΟΥ: Λοιπόν, θα μπορούσες και να το πεις έτσι, αλλά βασικά  μιλάω για την Πηγή που δημιούργησε όλους τους ανώτερους εαυτούς μας, είτε είναι σε αυτό το σύμπαν, σε αυτή την πραγματικότητα ή σε άλλες πραγματικότητες.
Είμαστε όλοι θεϊκοί.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Είσαι έτοιμος να το απελευθερώσεις αυτό;

ΜΑΘΙΟΥ: Όχι, επειδή είναι αληθινό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: ( ελαφριά παύση) Μου αρέσει αυτό. Μου αρέσει η στάση του. Αλλά θα μάθετε κάτι σήμερα που θα σας εκτοξεύσει κατευθείαν στον 14ήμερο κύκλο σκουπιδιών σήμερα ( γέλια). Ο Κουτχούμι οδηγάει! Μπιπ!
Όλοι σας, να είστε πρόθυμοι να απελευθερώσετε τα πάντα.

Αλλά, ναι, είσαι πολύ έξυπνος. Επίσης κάνεις και σπουδαία δουλειά, αλλά οι ενέργειες , ξέρεις, δεν έρχονται  έτσι όπως θα τις ήθελες.

ΜΑΘΙΟΥ: Αυτό είναι σωστό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ξέρεις γιατί;

Σκέφτεσαι υπερβολικά πολύ. Ωου! Επειδή είσαι πολύ έξυπνος ( η Λίντα αναστενάζει).

ΜΑΘΙΟΥ: Διαφωνώ. Στην πραγματικότητα , χρησιμοποιώ…Χρησιμοποιώ την συναισθηματική νοημοσύνη σαν οδηγό σε όλα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Την συναισθηματική νοημοσύνη.

ΜΑΘΙΟΥ: Η οποία τραβάει από την διαίσθησή μου, τραβάει από τον ανώτερο Εαυτό μου, τραβάει από την Πηγή.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Μπουρμπούτσαλα. Το ακούω που έρχεται τώρα, «Μπιπ, μπιπ, μπιπ, μπιπ, μπιπ!»

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, να είσαι πρόθυμος να…

ΜΑΘΙΟΥ: Θα χαρώ. Είμαι μαζί σου, σοβαρά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είσαι έξυπνος. Είσαι πολύ έξυπνος. Κι αυτό είναι καλό. Είναι πιθανόν το πιο σεβαστό και το πιο τιμημένο από όλα τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά και από όλες τις ιδιότητες αυτή την στιγμή. Κάποτε ήταν ωμή δύναμη, αλλά τώρα είναι νοημοσύνη. Κι εσείς είστε νοήμονες, είστε έξυπνοι, αλλά μένει να συνειδητοποιήσετε και κάτι ακόμα. Γι αυτό είστε εδώ σήμερα.

ΜΑΘΙΟΥ: Ε ναι. Και επίσης, πιστεύω ότι όλοι εδώ μέσα είναι το ίδιο έξυπνοι. Έχουμε όλοι μας την ίδια Πηγή. Είναι απλά ζήτημα πίστης  στην θεϊκότητα.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλλά στην πραγματικότητα… θα μπορούσαμε  (γελάνε). Θα μπορούσαμε. Και είναι πολύ σοφός  αυτός που επιτρέπει τις αλλαγές στην αντίληψη περί πραγματικότητας , κι αυτό κάνουμε εδώ. Κι εσύ βοηθάς πάρα πολύ στο να αλλάξει, εδώ και στην δουλειά που κάνεις.

ΜΑΘΙΟΥ: Ναι, είμαι εδώ επειδή έχω πολλά ακόμα να μάθω.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Ίσως απλά να διασκεδάζουμε. Υποστηρίζω βασικά ότι έρχεστε εδώ απλά για να πάρετε έναν υπνάκο, για να κοιμηθείτε. Συνειδητοποιείτε ότι οι μισοί που μας παρακολουθούν αυτή την στιγμή είναι τόσο εκτός ( γέλια), κοιμούνται τόσο βαθιά, επειδή είναι μια καλή ώρα για να πάρει κανείς έναν ωραίο  υπνάκο ( κι άλλα γέλια). Και μετά θα το δουν μια εβδομάδα αργότερα και θα πουν, « Ω, νομίζω ότι ήμουν εκεί, αλλά καλύτερα να το ακούσω ξανά.» Όχι, στην πραγματικότητα  ο σπουδαιότερος λόγος που είστε εδώ  είναι απλά για να κάνετε ένα διάλλειμα για να επιτρέψετε να συμβεί μια φυσιολογική διαδικασία.
Μια διαδικασία που δεν μπορείτε να την επεξεργαστείτε με το μυαλό.

ΜΑΘΙΟΥ: Ναι, συμφωνώ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ήταν απόλαυση. Και με την ευκαιρία, είμαι δίπλα  σου περισσότερο από όσο μπορείς να καταλάβεις.

ΜΑΘΙΟΥ: Ουάου, είμαι τόσο χαρούμενος. Σε ευχαριστώ. Την χρειάζομαι την βοήθειά σου.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Δεν πρόκειται να σε βοηθήσω. Απλά είμαι δίπλα σου! ( γέλια) Μερικές φορές γελάω, μερικές φορές….

ΛΙΝΤΑ: Ω, θεέ. Κάποιος σήκωσε το χέρι του. Ω, γαμώτο.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Η νοημοσύνη, τι είναι; Τι είναι;

ΧΟΡΑΣ: Η νοημοσύνη προέρχεται από την αίσθηση της Εστίασης.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Την αίσθηση της Εστίασης. Οκ. Πώς δηλαδή; Όταν κάτι εστιάζει, με κάποιον τρόπο, ζουλιέται και βγάζει νοημοσύνη; ( γέλια).

ΧΟΡΑΣ: Έβλεπα μια ταινία και ένοιωσα πολύ εστιασμένος, και ξαφνικά  η Εγώ Είμαι Παρουσία μετατοπίστηκε σε ένα συναίσθημα μιας μεγάλης ομάδας.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.

ΧΟΡΑΣ: Και μου δημιουργήθηκε η αντίληψη, ότι όλα κινούνταν μπροστά μου. Ότι εγώ δεν κινούμαι. Και συνειδητοποίησα ότι κατά κάποιον τρόπο…. Το μυαλό μας δεν είναι μόνο εδώ. Το μυαλό μας, στην πραγματικότητα, βρίσκεται έξω από εμάς, σε ένα  μεγάλο πεδίο, κι αυτό από μόνο του είναι η νοημοσύνη.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ.Οπότε η νοημοσύνη είναι κάτι ομαδικό;

ΧΟΡΑΣ: Όχι.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ένα είδος κοπαδιού;

ΧΟΡΑΣ: Όχι. Είναι κάτι που μαζεύεις από τις ενσαρκώσεις και το φέρνεις στο ενεργειακό σου σώμα. Και μεταφέρεται.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Λες λοιπόν ότι διαρκώς συσσωρεύεις νοημοσύνη. Σε ποιο σημείο θεωρείς ότι συσσώρευσες αρκετή νοημοσύνη; Σε ποιο σημείο λες, «Έμαθα όλα όσα είχα να μάθω στον πλανήτη.»  Έχεις αποστηθίσει την Βίβλο;

ΧΟΡΑΣ: Νομίζω ότι έχω φτάσει σε αυτό το σημείο. Έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο. Αρκετά με την νοημοσύνη. Θέλουμε να πάμε πέρα από αυτή.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Σωστά, σωστά. Οκ. Οκ. Οπότε, πόσο έξυπνος είσαι;

ΧΟΡΑΣ: Νομίζω ότι μετακινούμαι από την νοημοσύνη στην σοφία. Βγαίνω από την αίσθηση της Εστίασης.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ναι. Οκ. Πού θα τοποθετούσες τον εαυτό σου;

ΧΟΡΑΣ: Στα ίδια, όπως και οι άλλοι. Στο ένα τοις εκατό.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Στο ένα τοις εκατό. Ωραία. Ωραία. Και από πού προήλθε η νοημοσύνη;

ΧΟΡΑΣ: Είναι μια αίσθηση. Προήλθε από την εμπειρία, που πήρε μέσα από την αίσθηση της Εστίασης.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Οκ. Ωραία. Μια αίσθηση.

ΧΟΡΑΣ: Συσσωρεύσαμε εμπειρίες και μετά επιστρέφοντας πίσω στο ολόγραμμα που έχουμε, χτίζαμε συνεχώς πάνω της. Όχι όμως διανοητικά, αλλά ενεργειακά.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ενεργειακά, οκ. Ωραία. Σπουδαίες απαντήσεις. Σπουδαίες απαντήσεις. Η Λίντα με το μικρόφωνο.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτό. Νοημοσύνη. Αρκετές και πολύ ενδιαφέρουσες απαντήσεις πάνω σε αυτό.

Και , με την ευκαιρία, να σας πω ότι, συνειδητοποιείτε τί κάνουμε όλοι μας εδώ, πραγματικά, εκτός από το να διασκεδάζουμε και να κάνουμε απόσπαση. Γράφετε το βιβλίο- οδηγό για τους άλλους που θα έρθουν μετά από εσάς. Έτσι θα φτάσουν σε αυτό το σημείο και θα πρέπει να παρουσιάσουν το ζήτημα της νοημοσύνης. Τι είναι; Τι είναι;

Νοημοσύνη

Υποστηρίζω ότι η νοημοσύνη είναι, λοιπόν, ας πάμε στην ρίζα της λέξης, στην βασική έννοια της λέξης. Νοημοσύνη, η αρχική ρίζα της λέξης σημαίνει S«ενθύμηση». Ενθύμηση. Η ικανότητα να θυμάσαι, και εξελίχθηκε σε «καταλαβαίνω»
Έτσι λοιπόν, αρχικά, η λέξη νοημοσύνη προήλθε από μια αρχαία λέξη η οποία βασικά σήμαινε  θυμάμαι και μετά εξελίχθηκε στο καταλαβαίνω.
Με άλλα λόγια, θυμάσαι , και συνδέεις κάποια έννοια με αυτό. Αυτή είναι η νοημοσύνη. Και η νοημοσύνη μέσα από τα χρόνια εξελίχθηκε στην πιο σημαντική ιδιότητα πάνω στον πλανήτη, κάτι που το επεδίωκαν ακόμα περισσότερο κι από τον πλούτο, επειδή οι άνθρωποι πίστευαν ότι αν ήταν έξυπνοι, θα μπορούσαν να γίνουν πλούσιοι ή οτιδήποτε ήθελαν. Οπότε, είναι  μια τεράστια ιδιότητα.

Όταν ζητάνε σε κάποιον να αφήσει την νοημοσύνη του, πανικοβάλλεται. Όταν ζητάνε σε κάποιον να αφήσει το μυαλό του, όλη την συσσωρευμένη γνώση που έχει, όταν ζητάνε σε κάποιον να αφήσει αυτό, που αποτελεί τον πυρήνα της ταυτότητάς του, τον πυρήνα αυτού που τον κρατάει συνδεδεμένο, σαν μια προσωπική χρυσή κλωστή που τον συνδέει με αυτήν την πραγματικότητα, όταν ζητάνε σε κάποιον να απελευθερώσει την νοημοσύνη του, επικρατεί πανικός. Αυτό κάνουμε εδώ σήμερα.

Υποστηρίζω ότι η νοημοσύνη δεν είναι αληθινή. Η νοημοσύνη δεν είναι αληθινή. Είναι μια κατασκευασμένη ιδιότητα που εμφυτεύτηκε τόσο βαθιά στους ανθρώπους, που πραγματικά πιστεύουν ότι είναι αληθινή. Και μετά προσπαθούν να οικοδομήσουν πάνω στην νοημοσύνη τους. Οι απαντήσεις που μου δώσατε είναι όλες πολύ σωστές και πολύ ακριβείς. Μεγάλο μέρος της νοημοσύνης είναι αναμνήσεις. Αναμνήσεις,  η ικανότητα να θυμάται κανείς, η ικανότητα να επαναλαμβάνει και να διηγείται γεγονότα και εικόνες και πληροφορίες.

Και μεγάλο μέρος της νοημοσύνης είναι αποτέλεσμα μελέτης, την μια ενσάρκωση μετά την άλλη. Όχι σοφία, όχι εμπειρίες, αλλά μελέτη γεγονότων και εικόνων  και πληροφοριών. Γύρω στο 80 τοις εκατό είναι εντελώς ανακριβή, εντελώς αναληθή. Και θα χρησιμοποιήσω ένα κλασσικό παράδειγμα, υπήρξε κάποια εποχή όπου πιστεύατε, διαβάσατε ή ζήσατε σε μια επίπεδη Γη, κι αυτή ήταν η νοημοσύνη εκείνης της εποχής. Τώρα η εξέλιξη σας πήγε πέρα από αυτό.

Οπότε, περίπου 80 τοις εκατό των πληροφοριών που έχετε από το παρελθόν δεν ακριβείς, δεν είναι αληθινές. Ακόμα κι αυτά που μάθατε στο πνευματικό σας ταξίδι με τις συναντήσεις  στον δικό μας Βυσσινί Κύκλο, πολλά από αυτά δεν ισχύουν εκεί που πηγαίνουμε. Μπορεί να ίσχυαν παλιά, τότε που η Γη ήταν επίπεδη, αλλά εκεί που πηγαίνουμε, δεν ισχύουν. Κι αν ένα ικανό πλήθος πιστεύει ότι είναι επίπεδη, τότε είναι επίπεδη, επειδή έτσι ενεργούν, μέχρι την στιγμή που θα εμφανιστεί κάποιος και θα πει, «Λοιπόν, ας  την κάνουμε σήμερα στρογγυλή, επειδή είναι πολύ βαρετό να είναι επίπεδη. Ας κάνουμε την Γη στρογγυλή κι ας ανησυχούμε όλοι μαζί μήπως και πέσουμε κάτω όταν βρεθούμε στην Αυστραλία.» ( ο Αντάμους γελάει). Σόρι. Ήταν ένα αστείο. Το έχετε ακούσει πολλές φορές.

Τρέφουν τόσο  μεγάλο σεβασμό για την νοημοσύνη στον πλανήτη, ώστε τώρα δημιουργούν και τεχνητή νοημοσύνη. Υποστηρίζω ότι η νοημοσύνη είναι τεχνητή, καταρχήν. Οπότε τώρα έχετε και την τεχνητή τεχνητή νοημοσύνη. Προέρχεται από την ανθρώπινη νοημοσύνη, η οποία δημιουργήθηκε παλιά- πάμε πίσω, στην Λεμουρία- όταν ερχόσασταν σε αυτό τον πλανήτη σαν αγγελικά πλάσματα, περισσότερο σε ένα ελαφρύ σώμα, ερχόσασταν για να βιώσετε την εμπειρία της φύσης, της Γης, να μπείτε στην Εστίαση. Είχες απόλυτο δίκιο, Χόρας, για να μπείτε στην Εστίαση.

Ήρθαν εδώ για να βιώσουν την εμπειρία – όχι για να μάθουν, αλλά για να βιώσουν την εμπειρία – της Εστίασης, αλλά ήρθαν… ήταν σαν αερικά, ξέρετε, δεν ήταν συμπαγείς. Και μετά προσπάθησαν να καβαλήσουν, να ενσωματωθούν με τις φάλαινες και με τα δελφίνια και ίσως με τα γουρούνια,  κάτι για το οποίο αμφιβάλλω, αλλά με τις φάλαινες και τα δελφίνια. Προσπάθησαν να ενσωματωθούν μέσα τους και να διατηρήσουν την ισορροπία τους σε αυτή την πραγματικότητα.

Τώρα, αυτή η πραγματικότητα, αν την δείτε απέξω,  μοιάζει σαν μια σούπερ συμπίεση. Μια συμπίεση που δεν θα μπορούσατε καν να την φανταστείτε. Δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων πιέσεις ανά τετραγωνική ίντσα. Τρισεκατομμύρια και μιλιούνια πιέσεις ανά τετραγωνική  ίντσα συμπυκνωμένα πολύ σφιχτά, και να προσπαθεί κάποιος να έρθει σαν πεταλούδα – ξέρετε, να πετάει στις άλλες σφαίρες και μετά εσύ ( ο Αντάμους τραβάει μια πεταλούδα που κρέμεται από το ταβάνι) να έρθεις στην Γη ( την αφήνει κάτω τελικά- γέλια). Έπρεπε να σας τραβάνε για να σας φέρουν εδώ  (γέλια). Ήρθατε στην Γη. Βυθιστήκατε σε αυτή την συμπίεση, σε αυτή την βαρύτητα, σε αυτή την πυκνότητα και τώρα είστε στην Εστίαση. Είστε μέσα στην αίσθηση της Εστίασης και  για κάποιο χρονικό διάστημα πονάει τρελά. Και μετά σας συνθλίβει . Πεθαίνετε, αν είστε μέσα σε ένα φυσικό σώμα. Δεν μπορείτε να αντέξετε μέσα σε αυτή την σφιχτή εστίαση. Θα ήταν σαν μια πάρα μα πάρα πολύ καυτή μπανιέρα και εσείς μπήκατε μέσα και είναι τόσο καυτή, που έπρεπε να πηδήξετε έξω αμέσως, αλλιώς θα πόναγε διαολεμένα. Είναι το ίδιο πράγμα. Ήρθατε  εδώ κάτω στην Γη πετώντας με τα αγγελικά σας φτερά και ήταν πολύ δύσκολο να παραμείνετε.

Οπότε, τι κάνατε; Αρχίσατε να σκέφτεστε ποια ήταν αυτά που σας βοήθησαν να παραμείνετε  κατά την τελευταία σας εμπειρία πριν σας συνθλίψουν; Ποια ήταν; Ω, έπρεπε να φάτε κάτι. Όχι επειδή είχατε ανάγκη την ενέργεια, αλλά επειδή αυτό σας ενσωμάτωνε σε αυτή την πραγματικότητα. Έπρεπε να φάτε κάτι για να σας κρατήσει εδώ. Κι έπρεπε να  προσέχετε να μην πέσετε πάνω σε κάποιον δεινόσαυρο, επειδή ο δεινόσαυρος είναι πολύ μεγαλόσωμος κι εσείς είστε μια σταλιά. Θα σας ποδοπατήσει. Κι έτσι αρχίσατε να τα θυμάστε όλα αυτά, κι αρχίσατε να θυμάστε πράγματα όπως να πλένετε τα δόντια σας τρεις φορές την ημέρα. Όχι στην Λεμουρία.

Αρχίζετε να θυμάστε πράγματα όπως ότι δεν πηδάτε στον γκρεμό. Αυτή την στιγμή σκέφτεστε, «Μα ναι, φυσικά!». Όχι όμως όταν είστε ένα αιθέριο πλάσμα. Όχι όταν είστε μια πεταλούδα που προσπαθεί να γίνει άνθρωπος, για να μπορεί να ξαναγίνει πεταλούδα. Οπότε αρχίζετε να θυμάστε κι αυτή στην πραγματικότητα ήταν η αίσθηση της Εστίασης – συμπίεση, βαρύτητα-  που σας έκανε να αρχίσετε να σκέφτεστε το όλο ζήτημα της λογικής, βασισμένο  εξ ολοκλήρου στην qualia ( * υποκειμενικό βίωμα της αισθητήριας εμπειρίας)  , βασισμένο εξ ολοκλήρου στον συσχετισμό. «Μην βάλεις το χέρι σου στην φωτιά. Πονάει διαολεμένα.»

Οπότε αρχίζετε να τα συσσωρεύετε . Και τελικά όλο αυτό μετατράπηκε σε αυτό που ονομάζουμε νοημοσύνη του ανθρώπου. Η εκλογίκευση, ο ορθολογισμός των πραγμάτων , αλλά βαθιά στον πυρήνα του είναι απλά ενθύμηση πληροφοριών. Αυτό είναι. Αυτό είναι, και τίποτε από όλα αυτά δεν είναι σημαντικό ( γέλια).

Ο ένας λόγος είναι ότι δεν μπορείτε να γίνετε ποτέ τελείως έξυπνοι. Δεν μπορείτε. Υπάρχουν υπερβολικά πολλά για να θυμάστε. Το μυαλό δεν έχει αυτή την ικανότητα, αλλά οι άνθρωποι προσπαθούν. Προσπαθούν να γίνουν οι πιο έξυπνοι.

Τώρα, ας πιάσουμε αυτή την ανθρώπινη νοημοσύνη  και σας είπα ότι όλοι σας είστε στην κορυφή, περίπου στο τέσσερα τοις εκατό της κλίμακας της ανθρώπινης  νοημοσύνης. Ας σταθούμε για λίγο εδώ, επειδή εξακολουθείτε να προσεγγίζετε την ζωή σας, τον πλανήτη και την ενέργειά σας με την νοημοσύνη.

Η Εγώ Είμαι συνείδηση,  δεν έχει καμία μορφή νοημοσύνης. Καθόλου.

Αν δεν ακούτε ή αν δεν νοιώθετε την παρουσία του Εγώ Είμαι, αν τρέχετε από δω κι από κει λέγοντας, «Λοιπόν, πού είναι; Πού είναι;», είναι επειδή προσπαθείτε να συνδεθείτε με την νοημοσύνη σας και το Εγώ Είμαι δεν έχει. Γιατί θα έπρεπε το Εγώ Είμαι, η αγνή συνείδηση, η αγνή επίγνωση, να έχει νοημοσύνη; Δεν έχει καθόλου.

Σοκαριστικό. Συγκλονιστικό για τον άνθρωπο, επειδή ο άνθρωπος θέλει να πιστεύει σε μια ανώτερη νοημοσύνη. Ο άνθρωπος νοιώθει γυμνός, ευάλωτος, ανασφαλής όταν κάποιος του λέει, «Δεν υπάρχει ανώτερη νοημοσύνη. Έχεις φτάσει στο ανώτατο σημείο.» Τρομακτικό, αλλά αληθινό.

Το Εγώ Είμαι δεν έχει καμία απολύτως μορφή νοημοσύνης. Δεν αποθηκεύει πληροφορίες και δεδομένα. Πολλοί από εσάς πιστεύετε ότι αυτά τα αγγελικά πλάσματα, οι Αναληφθέντες Δάσκαλοι, το Εγώ Είμαι, γνωρίζουν τα πάντα. Όχι, καθόλου. Ζητάτε από το Εγώ Είμαι να λύσει ένα σχετικά εύκολο μαθηματικό πρόβλημα, και λέει, «Δεν ξέρω. Δεν με νοιάζει. Γιατί θα έπρεπε να με νοιάζει;» Ξέρετε, ποια είναι η τετραγωνική ρίζα του 10 ή του 50 ή του 1.000; Και το Εγώ Είμαι λέει, «Τι σου συμβαίνει; Συνεχώς μου κάνεις αυτές τις ηλίθιες ερωτήσεις λες και θα σου απαντήσω ( κάποιος λέει, «Σταμάτα το!») Σταμάτα το! Ναι ,Σταμάτα το!

Αλλά όμως  ο άνθρωπος νοιώθει ότι πρέπει να υπάρχει μια ανώτερη δύναμη. Πρέπει ο Θεός να έχει νοημοσύνη. Λένε ακόμα και για το σύμπαν ότι τους φέρνει διάφορα. Είναι πραγματικά χαζό. Το σύμπαν  δεν φέρνει τίποτε. Τίποτε! Το σύμπαν δεν σου σπάει τα χέρια. Το σύμπαν δεν σου φέρνει τίποτε. Το σύμπαν δεν ξέρει ούτε το νοιάζει. Αυτό  αναστατώνει τον άνθρωπο, που πραγματικά θέλει να πιστεύει σε μια ανώτερη νοημοσύνη.

Αλλά ας σταθούμε για μια στιγμή να το νοιώσουμε. Δεν υπάρχει νοημοσύνη στο Εγώ Είμαι. Αυτό είναι ελευθερία. Και από την στιγμή που ο άνθρωπος θα αρχίσει να την καταλαβαίνει- αυτή  την νοημοσύνη, είναι εντάξει μέχρι ένα σημείο. Είναι εντάξει να έχετε τις αναμνήσεις, την κατανόηση, τα γεγονότα και τους αριθμούς, «Μην αφήσεις τα χέρια από το τιμόνι» εκτός αν έχεις ένα από αυτά τα προικισμένα αυτοκίνητα που πάνε αυτόματα, αλλά ακόμα και τότε, «Μην βάζεις τα χέρια σου στην φωτιά. Μην πιείς βενζίνη,» τουλάχιστον όχι αυτή την στιγμή.

Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα που είναι καλά στο ανθρώπινο ταξίδι κι αυτά θα τα πάρετε μαζί σας στην ενσωματωμένη Πραγμάτωση. Υπάρχουν πράγματα που είναι σημαντικό να τα κρατάτε στην μνήμη σας. Παρόλα αυτά, η βάση της μνήμης σας θα επανατοποθετηθεί. Είναι σαν να λέμε ότι ολόκληρη η βάση δεδομένων σας, σαν να είστε κομπιούτερ, θα βγει από το κομπιούτερ και θα τοποθετηθεί κάπου αλλού. Και, φυσικά, τότε θα πείτε, «Πού; Σε ένα μεγαλύτερο κομπιούτερ;» Όχι. Κάπου σαν την Χώρα του Πουθενά. Θα είναι στο αιθερικό. Δεν θα βρίσκεται σε κάποιο μέρος. Απλά θα βρίσκεται σε αυτό που εγώ αποκαλώ το Τώρα Μέλλον, το Μέλλον του Τώρα, όπως θέλετε πείτε το. Θα βρίσκεται εκεί, αλλά δεν θα βρίσκεται εκεί, στο κεφάλι. Δεν θα κατοικεί πλέον εδώ μέσα ( στον εγκέφαλο), επειδή δεν θα χρειάζεται κάτι τέτοιο.

Και ξέρω ότι, χρησιμοποιώντας την αναλογία του  κομπιούτερ, θα πείτε, «Λοιπόν, θα βρίσκεται σε κάποιο cloud (* απομακρυσμένη αποθήκη των κομπιούτερ)». Όχι. Όχι, επειδή το cloud είναι κάποιο μέρος, ενώ δεν θα είναι σε κανένα μέρος, αλλά θα υπάρχει. Και μετά η νόηση πετιέται και λέει, « Λοιπόν, πρέπει να ξέρω πού είναι, πόσο μακριά, πόσο θα κάνω για να φτάσω εκεί και πόσο μεγάλο…» Εδώ μιλάει η νόηση. Μιλάει η νοημοσύνη. Εμείς θα πάμε πολύ πιο πέρα από την νοημοσύνη.

Το Εγώ Είμαι δεν έχει καθόλου νοημοσύνη. Δεν την χρειάζεται. Δεν την χρειάζεται. Είναι απλά και μόνο η επίγνωση, «Εγώ Είμαι αυτό που Είμαι. Εγώ Υπάρχω.» Όχι, «Εγώ Υπάρχω και είμαι έξυπνος. Εγώ υπάρχω για να γίνω πιο έξυπνος. Εγώ υπάρχω για να μάθω περισσότερα.» Τίποτε από αυτά. Τίποτε από αυτά δεν ισχύει. Νοιώστε την ομορφιά που έχει μέσα του. Νοιώστε την ελευθερία που έχει μέσα του. Δεν υπάρχεινοημοσύνη στο Εγώ Είμαι. Αυτό είναι πολύ σπουδαίο πράγμα.

Ξέρετε, αν κάποια μέρα εκεί που προχωρούσατε μόνοι σας στον δρόμο συναντούσατε ξαφνικά το Εγώ Είμαι σας, θα σας πρόσφερε μεγάλη ανακούφιση να μάθετε ότι το Εγώ Είμαι δεν χρειάζεται νοημοσύνη. Και μετά θα νοιώθατε πολύ χαζοί που προσπαθούσατε να είστε τόσο έξυπνοι, και θα πείτε, « Ω! Ξέρεις, εδώ πέρα ήμασταν στην συμπιεσμένη κατάσταση της Εστίασης προσπαθώντας να θυμηθούμε τα πάντα έτσι ώστε να μην καίμε συνέχεια τα χέρια μας από ενσάρκωση σε ενσάρκωση  ή να μην πέφτουμε  στον γκρεμό ή οτιδήποτε τέτοιο. Και συνειδητοποιώ ότι όλον αυτόν τον καιρό δεν χρειαζόμουν καθόλου την νοημοσύνη. Δεν είναι και τόσο σημαντική.»

Και θα αρχίσετε να συνειδητοποιείτε ότι, «Ξέρεις, το απόσταγμα της ενέργειας όλων όσων έμαθα – να μην πεταχτώ μπροστά σε ένα αυτοκίνητο που τρέχει πολύ γρήγορα- όλων αυτών που έμαθα, δεν χρειάζεται πλέον να τα κρατάω στον εγκέφαλό μου.» Απελευθερώνει τον εγκέφαλο. Είναι σαν ενεργειακά αποτυπώματα, σαν μικρά ενεργειακά αποστάγματα, που πάντα είναι εκεί διαθέσιμα για σας, αλλά δεν χρειάζεται πλέον να τα αποθηκεύετε. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή με αυτό.

Η συνείδηση δεν έχει νοημοσύνη, και συνεπώς, αγαπητοί μου φίλοι, θα συνεχίσετε να έχετε πρόσβαση στην πληροφόρηση σχετικά με το πώς να ζήσετε μέσα σε αυτή την πραγματικότητα, αλλά όχι πια  με το να βασίζεστε σε αυτήν να σας καθοδηγεί στην ζωή σας, να σας φτιάχνει την ευτυχία σας, να σας φέρνει αυτά που επιλέγετε να δημιουργήσετε. Δεν έχει καμία σχέση με την νοημοσύνη.

Επόμενο βήμα. Η ενέργεια δεν έχει νοημοσύνη. Είναι πράγματι κάπως τρομακτικό. Δεν υπάρχει νοημοσύνη στην ενέργεια, και όταν ακούτε κάποιον να λέει, « Λοιπόν, έτσι μου το έδωσε το σύμπαν,» όχι. Όχι. Η ενέργεια δεν είναι έξυπνη ούτε και θα έπρεπε να είναι. Μπορείτε να φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν είχε δοθεί στην ενέργεια η ευθύνη να έχει νοημοσύνη; Θα ήταν τρομακτικό. Θα έκανε ό,τι κάνουν και οι άνθρωποι, θα κατέστρεφε τα πάντα.

Δεν υπάρχει καθόλου νοημοσύνη  στις ενέργειες, που έρχονται στην ζωή σας αυτή την στιγμή. Δεν την χρειάζονται, δεν τις ενδιαφέρει, δεν την έχουν, ποτέ δεν θα την έχουν. Οπότε, κάποιες φορές που βασίζεστε σε εξωτερικούς παράγοντες και λέτε, «Λοιπόν, τι θέλει η ενέργεια να κάνω;» η ενέργεια είναι σαν να λέει, «Τι θες να πεις; Δεν είμαστε έξυπνες. Στην πραγματικότητα είμαστε χαζές. Κουτή ενέργεια.» Και έτσι θα έπρεπε να είναι.  Η ενέργεια είναι εδώ απλά για να σας υπηρετεί, όχι για να σας λέει τί να κάνετε. Ούτε για να σας προδιαθέσει, ούτε για να σας κάνει να πάτε αριστερά ή δεξιά. Είναι εδώ απλά για να σας υπηρετεί.

Αλλά όμως υπάρχει μια κοινώς αποδεκτή  πεποίθηση ότι υπάρχει ανώτερη νοημοσύνη. Δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει. Υπάρχει μια κοινώς αποδεκτή  πεποίθηση ότι η ενέργεια έχει νοημοσύνη. Υπάρχει μια κοινώς αποδεκτή πεποίθηση ότι οι άνθρωποι τοποθετούν τον εαυτό τους πολύ, πολύ, πολύυυυυ χαμηλά, κοντά στην βάση της κλίμακας, σαν να λέμε, «Είμαι ο χαζός της υπόθεσης και η ενέργεια έχει εξυπνάδα και ο Θεός έχει εξυπνάδα  και οι εξωγήινοι έχουν εξυπνάδα και οι Πλειάδειοι έχουν εξυπνάδα.» Δεν έχουν! Οι Πλειάδειοι είναι… ( ο Αντάμους αναστενάζει). Δεν είναι ούτε κατά το μισό τόσο έξυπνοι όσο οι άνθρωποι.  Παρόλα αυτά έχουν κάτι. Οι άνθρωποι είναι πολύ χαζοί, που αφήνουν κάποιον άλλον να τους πει τι θα κάνουν. Οι άνθρωποι είναι πολύ πιο έξυπνοι, με εξαίρεση αυτό το μικρό ψεγάδι, «Ω! Θεέ μου, σώσε με. Πλειάδειοι, σώστε με. Ψυχή μου, σώσε με. Σύμπαν, ενέργεια.» Κανένας από αυτούς. Δεν έχουν νοημοσύνη.

Συχνά την νοημοσύνη την σκέφτονται σαν τάξη, δομή, πρότυπο, και οι άνθρωποι έχουν μπει μέσα σε αυτό, επειδή είστε βαθιά μέσα στην αίσθηση της Εστίασης. Είστε βαθιά μέσα σε όλο αυτό και το μυαλό έμαθε να αγαπά την τάξη. Όλα τακτοποιημένα. Δυο συν δυο ίσον τέσσερα. Αυτό στην πραγματικότητα δεν ισχύει. Πραγματικά. Είναι πολλά περισσότερα. Είναι τέσσερα αρνητικό, είναι τέσσερα από εδώ, τέσσερα από εκεί, και μερικές φορές δύο συν δύο δεν κάνει τίποτε, ούτε καν μηδέν. Τίποτε.

Από την στιγμή που θα αρχίσετε να συνειδητοποιείτε ότι δεν υπάρχει νοημοσύνη στο Εγώ Είμαι, στο Πνεύμα, στον Θεό- ο Θεός είναι πραγματικά πολύ χαζός. Γιατί; Επειδή ο Θεός είναι μια ανθρώπινη δημιουργία. Η νοημοσύνη τους δημιούργησε την υπερδιάνοια έξω από αυτούς. Αλλά σε αυτό που εσείς ονομάζετε Πηγή, δεν υπάρχει νοημοσύνη.

Φανταστείτε για μια στιγμή να το αξιοποιήσετε, αλλά από τον Εαυτό σας, από το Εγώ Είμαι που είστε.

Φανταστείτε για μια στιγμή να αξιοποιήσετε τις ενέργειες, που δεν έχουν νοημοσύνη, που δεν έχουν προκατάληψη. Δεν τις νοιάζει αν σας χτυπήσει ένα αυτοκίνητο σήμερα το απόγευμα. Ειλικρινά , δεν τις νοιάζει. Είναι απλά θέμα υπηρεσίας προς εσάς. Δεν έχει μέσα της νοημοσύνη.

Και φανταστείτε να απελευθερώνατε την ανάγκη για νοημοσύνη, έτσι όπως την γνωρίσατε, να την βάζατε στην άκρη  τώρα, να λέγατε ότι έχετε αυτό το ρεζερβουάρ κατανόησης γεγονότων και αριθμών, αλλά μεγάλο μέρος αυτού έχει μετατραπεί σε σοφία αυτή την στιγμή. Μεγάλο μέρος του έχει πάει στα σκουπίδια. Κάθε δυο εβδομάδες το απορριμματοφόρο θα έρχεται και θα τα μαζεύει. Ειλικρινά.

Και φανταστείτε τώρα, αντί για την νοημοσύνη, αντί για την εξυπνάδα, απλά να επιστρέφατε στα βασικά, στο «Εγώ Είμαι αυτό που Είμαι, Εγώ Υπάρχω,» στην ικανότητα να είστε σε επίγνωση.

Βλέπετε, το Εγώ Είμαι δεν χρειάζεται νοημοσύνη, επειδή την στιγμή που το Εγώ Είμαι θέλει να είναι σε επίγνωση για οποιοδήποτε θέμα, είναι. Είναι. Οπότε το Εγώ Είμαι δεν κουβαλάει γεγονότα και αριθμούς, δεν δίνει δεκάρα για το όνομα που είχατε σε κάποια παλιότερη ενσάρκωση ή τι λάθος κάνατε ή οτιδήποτε τέτοιο. Δεν το νοιάζει. Αλλά το Εγώ Είμαι μπορεί να είναι σε επίγνωση, αν το επιλέξει. Το ίδιο κι εσείς.

Δεν χρειάζεστε νοημοσύνη. Τώρα είναι ζήτημα επίγνωσης. Και παρακαλώ, μην αρχίσετε να κολλάτε ετικέτες σε αυτό που αποκαλούσα γνωρίζειν – το έλεγα έτσι για αρκετό καιρό – δεν είναι νοημοσύνη. Δεν έχει μέσα του εξυπνάδα. Δεν έχει μέσα του προκατάληψη. Βλέπετε, η βάση της πραγματικότητας που ζείτε, ολόκληρη η αντίληψη της πραγματικότητας, βασίζεται πάνω σε  παλιά σκουπίδια, πάνω σε παλιά γεγονότα που δεν είναι καν αληθινά.

Η νοημοσύνη, για την οποία περηφανεύεστε. Η νοημοσύνη, για την οποία θα παλεύατε μαζί μου με νύχια και με δόντια αν προσπαθούσα να σας την πάρω, επειδή υπήρξε πηγή της ταυτότητάς σας. Η  νοημοσύνη  είναι απλά ένα μάτσο από γεγονότα και αριθμούς που  ουσιαστικά δεν είναι αληθινά.

Η νοημοσύνη είναι πολύ qualia , που σημαίνει ότι το μυαλό συνδέει κάτι με τα πάντα, και τίποτε πια δεν είναι καινούργιο στο μυαλό της νοημοσύνης. Τίποτε δεν είναι καινούργιο. Δεν του αρέσει αυτό.

Πάμε να το ξεπεράσουμε αυτό τώρα αμέσως. Θα το ξεπεράσουμε αυτό. Τώρα είμαστε σε φάση ανακατανομής με αυτό που θα ονομάζατε νοημοσύνη. Το λέμε ενθύμηση, αλλά χωρίς όλα αυτά τα γεγονότα και τους αριθμούς, και είναι διαθέσιμη σε σας ανά πάσα στιγμή έτσι ώστε να μην κολλάτε το χέρι σας στην φωτιά.

Αλλά η νέα επιρροή καθοδήγησης στην ζωή σας δεν είναι η νοημοσύνη, ούτε το Εγώ Είμαι, ούτε η θεϊκή νοημοσύνη ή οτιδήποτε τέτοιο. Είναι απλά εσείς στην στιγμή. Η επίγνωσή σας. Θα ανακαλύψετε ότι δεν χρειάζεται καν να σκέφτεστε τα πράγματα πια, και θα είναι πολύ τρομακτικό, επειδή σας αρέσει να σκέφτεστε  τα πράγματα, να τα μελετάτε. Σας αρέσει να βάζετε λογική στα πράγματα, κι εκεί που θα πάμε μετά, σαν άνθρωποι, θα έχετε ακόμα αναμνήσεις, αλλά όχι αποθηκευμένες μέσα σας. Δεν θα έχετε όλες τις λεπτομέρειες και το βάρος όλων αυτών. Αλλά όμως, κάτι εντυπωσιακό συμβαίνει και τα πράγματα είναι εκεί, κι εσείς τα έχετε αναθέσει είτε στην ενέργεια, η οποία δεν έχει νοημοσύνη, είτε στο Εγώ Είμαι, το οποίο δεν έχει νοημοσύνη.

Ξαφνικά, θα αρχίσετε να συνειδητοποιείτε ότι ζείτε σε αυτή την κατάσταση θεϊκής χάρης. Το μυαλό θα επαναστατήσει. Θα ουρλιάξει. Θα στριφογυρνάει τα πράγματα, όπως κάνει ήδη αυτή την στιγμή σε μερικούς από εσάς και νοιώθετε να ζαλίζεστε και προσπαθείτε να το επεξεργαστείτε με την σκέψη σας αυτή την στιγμή. Όλοι σας, προσπαθείτε να το επεξεργαστείτε με την σκέψη.

Σταματήστε για μια στιγμή κι απλά επιτρέψτε το.

Μεράμπ Πέρα από την Νοημοσύνη

Ας χαμηλώσουμε τα φώτα, να βάλουμε μουσική και να κάνουμε την μεράμπ μας. Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή. Ναι. Ω, ξέρω ότι αυτή την στιγμή το μυαλό πηδάει από δω κι από κει. Αλλά το σημαντικό είναι ότι υπάρχει ένα κομμάτι  σας  που πραγματικά καταλαβαίνει, αλλά λογικά, ούτε γραμμικά.

( αρχίζει η μουσική)

Υπάρχει ένα κομμάτι σας που λέει, «Α, πάντα το ήξερα, αλλά δεν ξέρω  πώς το ήξερα.»

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή και… κινούμαστε  τόσο γρήγορα. Κινούμαστε προς τα πίσω τόσο γρήγορα, εννοώντας από το μέλλον. Το φέρνουμε στο Τώρα.

Πράγματι, η νοημοσύνη είναι, ε λοιπόν, δεν είναι αληθινή. Είναι όπως η  εξουσία,  και κάποια από αυτά τα πράγματα. Δεν είναι πραγματικά αληθινή. Αλλά ένας ικανός αριθμός ανθρώπων παίζει  το παιχνίδι και, τότε γίνεται αληθινή.

Σας ζητάω ευθύς αμέσως να νοιώσετε το Εγώ Είμαι, όχι την πηγή όλων των πραγμάτων, επειδή δεν υπάρχει.

Είναι δύσκολο να το συλλάβει  το μυαλό, αλλά ποτέ δεν δημιουργηθήκατε. Ποτέ δεν βγήκατε από την μήτρα του Πνεύματος σας έμψυχα πλάσματα. Υπήρχατε πάντοτε. Αυτό δεν βγάζει νόημα για το μυαλό, για την νοημοσύνη, αλλά είναι πραγματικά τόσο απελευθερωτικό, επειδή, αν δεν δημιουργηθήκατε ποτέ, δεν μπορείτε να ξε- δημιουργηθείτε ποτέ.

Το Εγώ Είμαι, δεν έχει νοημοσύνη. Νοιώστε το για μια στιγμή.

( παύση)

Το δικό σας Εγώ Είμαι, είναι απλά αγνή επίγνωση.

( παύση)

Και η ενέργεια, που είναι το πάθος του Εγώ Είμαι – μου αρέσει να λέω ότι είναι μια υπέρ- παθιασμένη συνείδηση – δεν έχει νοημοσύνη. Αυτό είναι εντελώς απελευθερωτικό.

Επειδή η νοημοσύνη είναι ένα από τα πράγματα που σας έβαλε σε πολλούς μπελάδες. Με το να έχετε υπερβολική εξυπνάδα – να είστε υπερβολικά λογικοί, να χάνετε την επαφή με την πραγματική σας φύση – ή με το να μην έχετε αρκετή, και να νοιώθετε ότι είστε χαζοί, ότι οι άλλοι είναι πιο έξυπνοι, να νοιώθετε ότι με κάποιον τρόπο υστερείτε.

Έτσι λοιπόν, στο ταξίδι μας τώρα,  πραγματικά αλλάζουμε το όλο ζήτημα της νοημοσύνης. Το αφήνουμε στην άκρη , με άλλα λόγια, είναι αναμνήσεις, αλλά όχι πράγματα που καθοδηγούν την ζωή σας. Όχι πράγματα που σας λένε τί να κάνετε. Όλα αυτά είναι η νοημοσύνη, η οποία είναι απλά και μόνο αναμνήσεις. Επιστρέφουν για να σας υπηρετήσουν, όχι για να σας πουν τί να κάνετε.

Ξέρετε πώς έχετε μια ανάμνηση που σας λέει, «Μην το κάνεις αυτό,» μια ανάμνηση που λέει, «Μην το κάνεις εκείνο». Μερικές φορές η ανάμνηση έχει την φωνή ενός γονιού ή ενός δασκάλου ή ενός παπά, «Μην κάνεις αυτό, μην κάνεις εκείνο.» Τώρα αυτό αλλάζει. Αντί να σας λένε αυτές οι αναμνήσεις  τί να κάνετε, αναμνήσεις από τα πάντα-  η νοημοσύνη, όπως ήταν παλιά- επιστρέφουν για να σας υπηρετήσουν.

Μέσα στον επόμενο μήνα , πάνω- κάτω, θα σταματήσετε να ακούτε αυτές τις φωνές. Ήταν απλά αναμνήσεις που τις κρατούσατε για να κάνετε το ταξίδι σας στον πλανήτη με την ανθρώπινη μορφή λίγο πιο εύκολο, λίγο πιο ασφαλές. Αλλά τώρα αυτό φεύγει. Δεν το χρειάζεστε πια.

Δεν υπάρχει νοημοσύνη σε αυτό που αποκαλείτε σύμπαν. Δεν υπάρχει. Δεν είναι ένα έξυπνο σύμπαν. Δεν χρειάζεται νοημοσύνη. Δεν χρειάζεται να αποθηκεύει δεδομένα. Ξέρετε, όταν ο μόνος στόχος είναι να αποθηκεύετε δεδομένα – ξέρετε, εμπειρίες, αναμνήσεις – ποτέ δεν πάτε παρακάτω. Μένετε πάντοτε μέσα στην παγίδα της νοημοσύνης, προσπαθώντας απλά να αποκτήσετε περισσότερη νοημοσύνη, αλλά ποτέ δεν βγαίνετε έξω.

Από την στιγμή που τα πράγματα θα ανακατανεμηθούν, από την στιγμή που θα μπει στην άκρη  η νοημοσύνη μόνο για να σας υποστηρίζει, όχι για να σας λέει τί να κάνετε, ξαφνικά αποκτάτε μια ολοκαίνουργια αίσθηση ελευθερίας. Και δεν θα έχετε ποτέ ξανά νοημοσύνη. Θέλω να πω, δεν πάμε για την υπερνοημοσύνη εδώ, ή για την θεϊκή νοημοσύνη ή κάτι τέτοιο. Η νοημοσύνη γίνεται κατώτερη, δευτερεύουσα.

Νοιώστε το Εγώ Είμαι αυτή την στιγμή. Την επίγνωση. «Εγώ Υπάρχω.»

Ποιος χρειάζεται όλη αυτή την νοημοσύνη σαν δύναμη καθοδήγησης; Συνειδητοποιείτε ότι ήταν η νοημοσύνη αυτή που έκρινε, ήταν η νοημοσύνη αυτή που έλεγε ότι είστε έξυπνοι ή ότι είστε χαζοί ή ότι είστε καλοί ή ότι είστε κακοί, ότι είστε σκοτεινοί ή  ότι είστε φωτεινοί. Ήταν απλά και μόνο η νοημοσύνη που τα έκανε αυτά.

Αυτές οι φωνές θα  σταματήσουν καθώς επιστρέφετε στον πραγματικό φυσιολογικό Εαυτό- ένα πλάσμα επίγνωσης, ένα πλάσμα που μπορεί να δημιουργήσει. Να δημιουργήσει ολόκληρες πραγματικότητες και μετά να πάει να παίξει μέσα τους για χάρη της εμπειρίας και μόνο.

Νοιώστε πραγματικά μέσα σε αυτό το γεγονός ότι είστε ελεύθεροι από την νοημοσύνη, από την ανάγκη γι αυτήν, και ότι το σύμπαν δεν έχει νοημοσύνη. Είναι απλά- το σύμπαν, όπως το ορίζετε – είναι απλά ενέργεια. Είναι σαν μια μεγάλη δεξαμενή ενέργειας. Αυτό είναι όλο. Μην σκέφτεστε το σύμπαν σαν κάτι με αστέρια και μαύρες τρύπες και ηλιακά συστήματα και ήλιους. Όχι. Το σύμπαν είναι μια δεξαμενή ενέργειας, ουσιαστικά, στην οποία δεν θα χρειαστεί ποτέ ξανά να βουτήξετε. Δεν θα χρειαστεί ποτέ να βουτήξετε, επειδή είστε η δική σας ενέργεια.

Δεν χρειάζεται να μπείτε σε συλλογικότητες πια, να βγείτε έξω στο σύμπαν και στην ενέργειά του. Εσείς είστε η δική σας ενέργεια, και κάθε λεπτό που περνάει καθώς καθόμαστε εδώ αυτή την στιγμή, καθώς νοιώθετε μέσα σας το Εγώ Είμαι και το πάθος απλά να είστε, συνειδητοποιείτε ότι βγάζετε στην επιφάνεια περισσότερη δική σας ενέργεια. Δεν ανήκει στην συλλογικότητα. Δεν ανήκει στον Θεό ή στο σύμπαν. Είναι δική σας.

Δεν υπάρχει καθόλου νοημοσύνη στο Εγώ Είμαι, στην συνείδηση, στην ενέργεια. Οπότε τώρα τι θα κάνεις, αγαπητέ άνθρωπε; Ουάου!

Λοιπόν, είναι καιρός να αποσυρθεί το μυαλό. Είναι καιρός να αποσυρθεί για να πάψει να κάθεται σαν κριτής και δικαστής στην ζωή σας. Δεν σας κάνει πια να πιστεύετε, ότι το σύμπαν ή αυτό σας δίνουν ενέργεια. Αυτό ανήκει στο παρελθόν.

Θα σας κάνει να νοιώθετε πολύ περίεργα, το  να αφήσετε την νοημοσύνη να φύγει, αλλά αυτό που ακολουθεί- α!- πάει πέρα από τις λέξεις. Οπότε, απλά νοιώστε το.

Ξέρετε, οι λέξεις  προέρχονται από την νοημοσύνη. Γι αυτό είναι τόσο δύσκολο να εξηγήσετε κάποια πράγματα. Ως ένα βαθμό, ε, οι λέξεις είναι απλά φωνητική νοημοσύνη. Φτάνετε σε ένα σημείο όπως αυτό, όπου συνειδητοποιείτε ότι έχετε απελευθερωθεί από την νοημοσύνη, έχετε απελευθερωθεί από τον έλεγχό της, από την εξουσία της πάνω σας. Χα! Ακόμα και για την ενέργεια – έχετε απελευθερωθεί από το γεγονός ότι έχει νοημοσύνη.

Ξαφνικά, υπάρχει τέτοια αίσθηση ελευθερίας!

( παύση)

Το μυαλό θα πει, «Λοιπόν, και με τι θα αντικαταστήσω την νοημοσύνη, εξυπνάκηδες;» Όχι. Μόνο το Εγώ Είμαι.

( παύση)

Και στο Εγώ Είμαι δεν υπάρχει εξουσία. Δεν υπάρχει νοημοσύνη.

Είναι μόνο το Εγώ Είμαι. Αυτό είναι. Ας το αφήσουμε έτσι.

( παύση)

Σε αυτή την μεράμπ, σε αυτή την αλλαγή της επίγνωσης, μπορεί ακόμα να νοιώσετε ότι αυτό που αποκαλούσατε νοημοσύνη, που είναι απλά αναμνήσεις, γεγονότα και αριθμοί, αλλάζει αμέσως τώρα. Δεν είναι πλέον το διοικητικό συμβούλιο της ζωής σας.

Και το μυαλό θα επαναστατήσει. Θα πει, «Αλλά, ξέρεις, πρέπει να γνωρίζω μαθηματικούς τύπους. Πρέπει να μπορώ να κάνω την δουλειά μου και να τα γνωρίζω όλα αυτά.» Όχι, δεν πρέπει. Όχι με τον τρόπο που το κάνατε στο παρελθόν. Όλα αλλάζουν. Κάνουν χώρο μέσα στο σώμα, μέσα στο μυαλό τώρα απλά και μόνο για την επίγνωση.

Και όταν χρειαστείτε γεγονότα και αριθμούς, αν χρειαστείτε να θυμάστε, αν χρειαστείτε πληροφορίες, ξαφνικά θα εμφανίζονται μπροστά σας. Δεν θα επιβαρύνει το μυαλό σας όταν έρθει σε εσάς. Με άλλα λόγια, δεν θα χρειαστεί να το σκεφτείτε. Ξέρετε πώς κάνετε ορισμένες φορές, προσπαθώντας  να θυμηθείτε κάτι,  και παίρνετε αυτή την έκφραση στο πρόσωπό σας και το σκέφτεστε και πιέζετε το μυαλό σας; Όχι. Όχι πια τέτοια πράγματα.

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή.

Έρχεται απλά με το Εγώ Είμαι και με την σοφία του Μάστερ.

Έτσι λοιπόν , αυτή είναι η αλλαγή που περνάτε αυτή την στιγμή και η συνειδητοποίηση ότι δεν υπάρχει νοημοσύνη μέσα στο Εγώ Είμαι, στο Πνεύμα, στο σύμπαν ή στην ενέργεια.

Τώρα, αυτό θα προκαλέσει αρκετές ενοχλήσεις στην νοημοσύνη σας. Αρκετές.  Να θυμάστε, αυτό το απορριμματοφόρο θα εμφανιστεί αρκετά σύντομα. Μπορεί να έχετε  δύο ή τρεις στον πρώτο γύρο  (γέλια), επειδή θα σας αναποδογυρίσουν όλα. Ω, το μυαλό σας θα επαναστατήσει και μετά θα σκέφτεστε ότι τρελαίνεστε και δεν μπορείτε να θυμηθείτε τίποτε και θα…. Και μετά θα σταματήσετε και θα συνειδητοποιήσετε ότι δεν υπάρχει νοημοσύνη στο Εγώ Είμαι, στην ενέργεια.

Αυτή είναι η ζωή ενός ενσωματωμένου Μάστερ.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή. Καλή βαθιά αναπνοή.

Τι μέρα κι αυτή!

Αλλάζετε με τόσο γρήγορους ρυθμούς εδώ. Τόσο, τόσο, εξαιρετικά γρήγορα. Δυσκολευόμαστε να σας φτάσουμε στο Βυσσινί Συμβούλιο.

Και για να θυμηθούμε τί περάσαμε σήμερα , για να μην υπάρχει σύγχυση, για να μην υπάρχει σύγχυση, Σταματήστε το! ( γέλια).

Αν δεν μπορείτε να το θυμάστε αυτό, να θυμάστε εφτά άλλες λέξεις – αν πρέπει γράψτε τις – επτά λέξεις πριν σας αφήσω που θα συνοψίσουν τα πάντα: Όλα είναι καλά σε ολόκληρη την δημιουργία.

Σας ευχαριστώ, αγαπητοί Σώμπρα. Σας ευχαριστώ ( το κοινό χειροκροτάει).

Μετάφραση :  Καλλιόπη Παγούδη
Review και επιμέλεια :  Μαρία Γρηγοράκη
Σπόνσορας της μετάφρασης :  Μαρία Κωδωνάκη