Shoud 1, σειρά Alt

1- 10 -2022

( Ζώντας στο ALT, Πλανήτης και μαζική συνείδηση, Η Ψυχική Ανισορροπία, Αναθεωρώντας το μυαλό, Πίσω στη φυσική σας κατάσταση, Ηπια Επιστροφή, Μεραμπ )

Είμαι Αυτό που Είμαι, ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής.

Αα! Πάντα πρέπει να σταματάω για μια στιγμή εδώ όταν είμαι στην Κόνα στο Shaumbra Pavilion απλά για να μυρίσω τον αέρα. Μμ. Αα! Μόνο για να νιώσω την ενέργεια. Τόσο διαφορετική από οπουδήποτε αλλού, διαφορετική ακόμα κι από το στούντιο στο Κολοράντο. Υπάρχει μια πυκνότητα, μια γλύκα, μια ομορφιά στον αέρα εδώ. Έτσι, για ένα λεπτό – με συγχωρείτε γι’ αυτό το λεπτό – απλά για να νιώσω λίγο.

Είμαι ο Αντάμους, φυσικά, και τώρα μπαίνουμε στη Σειρά ALT. Τότε που άρχισα να δουλεύω με τους Σώμπρα, έριξα μια ματιά στην τροχιά, του προς τα πού πήγαιναν τα πράγματα, πού ήταν οι Σώμπρα τότε, πού θα πηγαίναμε και ήξερα ότι ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς που έπρεπε να κάνω μαζί σας είναι, να σας βγάλω από την φυλακή, να σας βγάλω από τον ζωολογικό κήπο, να σας βοηθήσω να συνειδητοποιήσετε ότι δεν είστε παγιδευμένοι σ’ αυτή την πραγματικότητα, να σας βοηθήσω να φτάσετε στην Πραγμάτωσή σας.

Το κάναμε αυτό, περιέργως – μερικές φορές, περιέργως, το κάναμε αυτό – αλλά έχουμε κάνει περισσότερα από το να σας φέρουμε απλά στην Πραγμάτωσή σας. Ακόμα κι αν δεν το έχετε συνειδητοποιήσει ακόμα, θα συνειδητοποιήσετε, ότι έχετε πραγματωθεί. Είναι ένα από εκείνα τα πράγματα, ξέρετε, απλά ξυπνάτε και συνειδητοποιείτε, “Εγώ Είμαι. Εγώ Είμαι.” Δεν δουλεύετε γι’ αυτό πια.

Μερικοί από σας αμφιβάλουν ακόμα γι’ αυτό και παίζετε αυτό το παιχνίδι, αλλά ξαφνικά  συνειδητοποιείτε, “Εγώ είμαι πραγματωμένος”, και τότε συνειδητοποιείτε ότι η  Πραγμάτωση δεν είναι αυτό που νομίζατε ότι θα ήταν. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, όπου είστε σε αποδοχή όλων όσων είστε. Χωρίς ντροπή, χωρίς ενοχή, χωρίς τύψεις. Είστε σε αποδοχή. Αυτό είναι η Πραγμάτωση.

Δεν σημαίνει ότι ξαφνικά είστε μαγικοί, αλλά συνειδητοποιείτε ότι υπάρχει αυτή η δυνατότητα για το μαγικό. Δεν σημαίνει ότι ξαφνικά το σώμα σας έχει θεραπευτεί και δεν υπάρχουν πόνοι και δυσφορία. Στην πραγματικότητα, πιθανόν [να έχετε]περισσότερους πόνους και δυσφορία, γιατί συνειδητοποιείτε ότι είστε σ’ αυτό το υλικό σώμα κι ότι αυτό είναι ευαίσθητο. Καταρρέει. Αρρωσταίνει. Πεθαίνει και κάνει όλα αυτά τα πράγματα. Όμως τότε συνειδητοποιείτε ότι, ε, έχετε ήδη πεθάνει έτσι κι αλλιώς. Εννοώ, πεθάνατε σε περασμένες ζωές και κατά μια έννοια, έχετε ήδη πεθάνει σ’ αυτή τη ζωή. Δεν έχει νόημα να ανησυχείτε γι’ αυτό πια. Τώρα δεν έχετε αυτό το φόβο. Πηγαίνετε πέρα απ’ αυτόν, και τώρα είστε ελεύθεροι.

Και μιλώντας για ελευθερία, αληθινά ο στόχος μου, το πάθος μου ήταν να σας φτάσω, από τον ζωολογικό κήπο στην Πραγμάτωση. Αλλά υπήρχε πάντα αυτή η επίγνωση, ότι μπορούσαμε να κάνουμε το επόμενο βήμα, όπου θα μπορούσατε να πάτε πίσω στον ζωολογικό κήπο, αλλά όχι πια σαν φυλακισμένα ζώα ή άνθρωποι, όχι πια παγιδευμένοι εκεί. Αλλά θα μπορούσατε να πάτε πίσω εκεί κατά βούληση κι επιθυμία. Θα μπορούσατε να είστε στο ALT. Θα μπορούσατε να είστε μέσα στον ζωολογικό κήπο κι έξω από τον ζωολογικό κήπο ταυτόχρονα ή χωριστά μέσα στον ζωολογικό κήπο ή χωριστά έξω από τον ζωολογικό κήπο. Αλλά ξαφνικά συνειδητοποιείτε, ότι δεν είστε παγιδευμένοι πια. Μπορείτε να μπείτε σε οποιαδήποτε φυλακή. Μπορείτε να μπείτε στην κρυστάλλινη φυλακή σας.  Μπορείτε να μπείτε σε οτιδήποτε και δεν είστε παγιδευμένοι πια. Είστε ελεύθεροι. Αυτή είναι η ομορφιά και γι’ αυτό είμαστε εδώ στις συνεδρίες ALT.

Η Σειρά ALT

ALT, που σημαίνει εναλλακτικός, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει πια μόνο ένας τρόπος. Δεν υπάρχει πια μόνο μια πραγματικότητα. Κι όσο υπέροχο κι αν ακούγεται αυτό, υπάρχουν μερικές προειδοποιήσεις στην πορεία και υπάρχουν μερικά πράγματα που συμβαίνουν καθώς μπαίνετε στο αληθινό ALT, που, ε, θα σας βγάλουν εκτός ισορροπίας για ένα διάστημα. Αλλά μετά θα συνειδητοποιήσετε ένα πολύ σημαντικό πράγμα, ότι πάντα έχετε ισορροπία. Δεν χρειάζεται να το δουλέψετε. Δεν χρειάζεται να ψάχνετε στο μυαλό σας για να διατηρήσετε την ισορροπία σας. Απλά πάρτε μια βαθιά αναπνοή και γυρίστε στην ισορροπία φυσικά, ακόμα κι όταν αντιμετωπίζετε το ALT, μια ποικιλία από διαφορετικές πραγματικότητες.

Στο ALT, αρχίζετε επίσης να συνειδητοποιείτε πόσο αληθινά παγιδευμένοι ήσασταν, πόσο έλλειπε η δημιουργικότητα στην ύπαρξη μέσα σ’ αυτή την τρισδιάστατη  πραγματικότητα. Και ομολογουμένως, τη νύχτα στην ονειρική σας κατάσταση, όντως πηγαίνετε στις άλλες σφαίρες. Αλλά μετά το ξεχνάτε όταν προσγειώνεστε πίσω στο υλικό σας σώμα που κοιμάται στο κρεβάτι. Εκτός, φυσικά, κι αν ακολουθήσετε τη συμβουλή που έδωσε ο Μέρλιν στην πρόσφατη εκδήλωση Όνειρο του Μέρλιν, όπου βγαίνεις από τη μια πόρτα στην ονειρική κατάσταση ή στη φαντασία σου, και μετά γυρίζεις πίσω από την άλλη. Τότε θα αρχίσετε να θυμάστε. Είναι πολύ απλό. Πραγματικά  δεν χρειάζεται να το δουλέψετε.
Απλά πρέπει να υπενθυμίσετε στον εαυτό σας όταν πάτε για ύπνο το βράδυ, να βγείτε από την αριστερή πόρτα, να γυρίσετε πίσω από τη δεξιά πόρτα. Έτσι ολοκληρώνετε τον κύκλο, το κύκλωμα, και θα αρχίσετε να θυμάστε τί κάνετε τη νύχτα. Το μυαλό θα δυσκολευτεί να το βάλει στους κώδικες και στα σύμβολα και στις γλώσσες του. Αλλά θα ξέρετε ότι υπάρχει και πολύ σύντομα θα γίνει απλά μέρος της φυσικής σας ύπαρξης, θα ξέρετε πού ήσασταν, τί κάνατε και το μυαλό θα καλύψει το κενό.

ALT. ALT ,εναλλακτικό, επίσης ασχολείται με αυτά για τα οποία μίλησε ο Τέσλα στο  Όνειρο του Μέρλιν. Μίλησε για το εναλλασσόμενο ρεύμα σε σχέση με τον ηλεκτρισμό, φυσικά, και τη δουλειά που έκανε και το συνεχές ρεύμα το οποίο, εκείνη την εποχή, δούλευε ο Έντισον.
Και είπε, “Η ζωή αληθινά θα έπρεπε να είναι σαν ένα εναλλασσόμενο ρεύμα. Πηγαίνετε μπρος πίσω ανάμεσα στις πραγματικότητες.” Όχι πια σε ένα μονοπάτι μόνο. Όχι πια σαν συνεχές ρεύμα. Το συνεχές ρεύμα, όπως ανέφερε, ήταν όπως είστε εσείς εδώ στη Γη σ’ αυτό το μονοπάτι και πιθανόν δεν το συνειδητοποιείτε, αλλά σε μιαν άλλη σφαίρα είστε επίσης σε ένα μονοπάτι κι αυτά πάνε παράλληλα, αλλά γενικά δεν το αντιλαμβάνεστε. Δεν αντιλαμβάνεστε την άλλη σφαίρα, πηγαίνοντας στις άλλες διαστάσεις. Πρέπει να το έχετε αυτό. Ακόμα και τώρα που κάθεστε και παρακολουθείτε εδώ, συγκεντρωμένοι έτσι, είστε και εδώ και σ’ αυτό που ονόμασα “α”, στην άλλη πραγματικότητα, στο άυλο, στις άυλες σφαίρες. Πρέπει να είναι έτσι, οπότε και το ALT επίσης, σαν εναλλασσόμενο ρεύμα, πηγαίνει μπρος πίσω, και νιώστε το γεγονός ότι δεν είστε μόνο εδώ.

Τώρα, παρακαλώ να καταλάβετε ότι μερικές φορές λέτε, “Λοιπόν, δεν το πιάνω. Δεν νιώθω σαν να είμαι και σε μιαν άλλη πραγματικότητα.” Είναι επειδή ακόμα επιμένετε ή το βάζετε να προσπαθεί να περάσει από το μυαλό για ερμηνεία. Το μυαλό βασίζεται πολύ σε συσχετισμούς μεταξύ συναφών πραγμάτων. Πρέπει να συσχετίσει με κάτι που έχει γίνει πριν. Το μυαλό είναι μάλλον κυριολεκτικό και θα μπούμε περισσότερο σ’ αυτό σήμερα. Δεν καταλαβαίνει αυτές τις άλλες σφαίρες. Έπρεπε να αποκοπεί από τις άλλες σφαίρες για να βιώσει πώς ήταν να είναι μόνο σ’ αυτή τη σφαίρα, έτσι το μπλοκάρισε αυτό. Τώρα ανοίγει, αλλά θα χρειαστεί λίγη υπομονή για να αρχίσετε πάλι να λειτουργείτε με μια φυσική διαισθητική επίγνωση, που πάει πέρα από τους ορισμούς του μυαλού. Και πάλι, το μυαλό θέλει να δώσει στα πάντα ορισμούς, λεπτομέρειες.

———————————–

Λοιπόν, το μυαλό δεν έχει ακόμα εξοικειωθεί με τον τρόπο ερμηνείας του. Αυτό είναι εντάξει. Λύνεται. Το μυαλό κάνει πίσω. Αρχίζετε να ανοίγετε ξανά τις διαισθητικές κατανοήσεις σας, όπου δεν χρειάζεστε τα λόγια. Δεν χρειάζεστε τους συσχετισμούς. Δεν χρειάζεται να το συσχετίσετε με κάτι, που το μυαλό θα αναγνώριζε και πολύ σύντομα το μυαλό όντως καλύπτει το κενό. Ποτέ δεν παίρνει τον έλεγχο, αλλά μπαίνει σε λειτουργία συνεργασίας με το gnost σας. Αυτό αφορά η Σειρά ALT. Πρόκειται να μιλήσουμε σχετικά και να μπούμε σε εναλλακτικές και υπάρχουν τόσες πολλές.

Απλά σαν προφύλαξη, μπαίνοντας στο ALT, όσο συναρπαστικό κι αν ακούγεται, προκαλεί επίσης λίγη σύγχυση. Μπορεί να σας αποσυντονίσει και ποτέ μα ποτέ μην νιώσετε άγχος ή ανησυχία γι’ αυτό. Απλά πάρτε μια βαθιά αναπνοή, χωρίς να προσπαθείτε να τραβηχτείτε πίσω σ’ αυτή την σφαίρα, αλλά πάρτε μια βαθιά αναπνοή, συνειδητοποιώντας ότι απλά πηγαίνετε πίσω στη φυσική σας κατάσταση ύπαρξης. Αυτό -το σώμα-μυαλό – δεν είναι μια φυσική κατάσταση. Χρειάστηκε πολλή δουλειά για να συμπιεστείτε εδώ μέσα, στο σώμα, να εστιαστείτε στον εγκέφαλο, να εγκλωβιστείτε και να μείνετε έτσι. Συγκρίνετε το με τις ζωές σας στην Λεμουρία που ήταν πολύ ντελικάτες, πολύ αιθερικές, πολύ αερικές. Είχατε πρόβλημα να διατηρηθείτε στην βιολογία και ιδιαίτερα το μυαλό και υπήρχε η επιθυμία να μην μπείτε σ’ αυτό, θέλατε να πάτε κάπου αλλού. Όμως τελικά, μέσα από μια σειρά ενσαρκώσεων, εγκλωβιστήκατε.

Τώρα στο ALT, ανοίγουμε αυτές τις πόρτες και για τα δυο. Όχι μόνο το ένα ή το άλλο, αλλά αληθινά να είστε σε ταυτόχρονες πραγματικότητες, σε ταυτόχρονες σφαίρες. Εκεί είναι που θα συνειδητοποιήσετε πόσο αληθινά σπουδαίοι είστε. Ξέρετε, όταν είστε συμπιεσμένοι σ’ αυτό το ανθρώπινο σώμα και στον εγκέφαλο, ξέρετε, το σώμα κάνει πράγματα, αυτό δεν σας αρέσει κι ο εγκέφαλος προσπαθεί πάντα να σας πει πόσο χοντροκέφαλοι είστε, αυτό δεν έχει πολλή πλάκα.

Δεν είναι πολύ δημιουργικό, παρόλο που προσπαθείτε να το κάνετε να είναι. Ω, οι άνθρωποι προσπαθούν τόσο απεγνωσμένα να το κάνουν να λειτουργήσει σ’ αυτή την πραγματικότητα. Το έχετε κάνει αυτό. Προσπαθήσατε να συμμορφωθείτε.  Προσπαθήσατε να είστε “κανονικοί”, ιδιαίτερα νωρίτερα σ’ αυτή τη ζωή σαν παιδιά. Λέγατε, “Πρέπει να συμμορφωθώ με όλα τα άλλα.” Και ξέρετε, μπορείτε να το κάνετε για λίγο, αλλά μετά ασφυκτιάτε. Δηλαδή, κάτι πρέπει να αλλάξει ,γιατί αυτή δεν είναι η φυσική σας κατάσταση και δεν είναι αυτό που είμαστε εδώ για να κάνουμε τώρα στον πλανήτη. Πηγαίνουμε στο ALT.

Πιθανόν δεν σου έχει ξεφύγει, αγαπητή Λίντα, ότι Aλτ είναι επίσης το πραγματικό αρχικό όνομα για την Ατλαντίδα – Aλτ. Δεν λεγόταν Ατλαντίδα, μέχρι πολύ αργότερα ,όταν υπήρξαν κάποια γραπτά σχετικά με αυτήν, αλλά ήταν Aλτ.
ΛΙΝΤΑ: Μπορώ να το φανταστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πράγμα που είναι κάπως ειρωνικό …
ΛΙΝΤΑ: Κυριολεκτικά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … γιατί στην Ατλαντίδα, στην Alt είναι που συνέβη ο τελικός  εγκλωβισμός του σώματος και του μυαλού. Έτσι ήταν κάτι ξένο προς την Alt, αν μη τι άλλο. Όμως τώρα γυρίζουμε πίσω στην Alt. Δεν γυρίζουμε πίσω στην Ατλάντεια προέλευση μας, αλλά συνειδητοποιούμε την σημασία των Ατλάντειων ζωών και  συνειδητοποιούμε τι συνέβη με τις ταινίες του κεφαλιού. Συνειδητοποιούμε πώς εμείς σκόπιμα, κατά κάποιον τρόπο, πραγματικά συμπυκνώσαμε τον εαυτό μας σ’ αυτή τη σφαίρα και μόνο σ’ αυτή τη σφαίρα.

Ζώντας στο ALT

Αυτό λοιπόν είναι το ALT και γι’ αυτό είμαστε εδώ. Είμαι ενθουσιασμένος για την χρονιά που έχουμε μπροστά μας με το ALT. Πρόκειται να κάνουμε πιο βαθιές βουτιές σ’ αυτό, ειδικά στο Keahak. Κι αυτό που τελικά πρόκειται να συμβεί σ’ αυτό είναι ότι πρόκειται, με όση χάρη είναι δυνατόν, να ανοίξουμε τα μονοπάτια του μυαλού.
ΛΙΝΤΑ: Ουαου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πρόκειται να βάλουμε το μυαλό πίσω στη θέση που δικαιούται και να επιτρέψουμε τώρα αυτό θα ονομάζαμε θεϊκές ενέργειες να αναγνωριστούν, ζώντας και βιώνοντας σε πολλαπλές πραγματικότητες. Ακούω ήδη να κάνουν οι άνθρωποι πολλές ερωτήσεις, “Πώς πρόκειται να επηρεάσει αυτό την καθημερινή ζωή μου;”
ΛΙΝΤΑ: Σωστά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Θα πάμε σ’ αυτό, αλλά θα παρατηρήσετε πράγματα όπως, ότι θα αντιλαμβάνεστε όταν μιλάτε σε κάποιον, όπως μιλάμε τώρα, και είστε συνηθισμένοι να τους μιλάτε – και βλέπω το πρόσωπό σας και τα μάτια σας και το μικρόφωνο σας – αλλά ξαφνικά το πρόσωπο να αλλάζει εκεί μπροστά σας και είναι λίγο τρομακτικό στην αρχή. Όχι το πρόσωπο σου (στη Λίντα, αυτοί γελάνε), αλλά ξαφνικά, μιλάτε σε κάποιον και το πρόσωπο αλλάζει και μπορεί να μετατραπεί σε ένα αποκρουστικό είδος πλάσματος που μοιάζει με πουλί.
ΛΙΝΤΑ: Γιατί;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ή -θα σου πω – μπορεί να αλλάξει σε, ξαφνικά να φαίνεται απλά ψηφιακό και μετά αρχίζει να διαλύεται ή μπορεί να μοιάζει με γέρο …
ΛΙΝΤΑ: Ουαου!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … ενώ δεν είσαι βέβαια γέρος. Ο Κώλντρε είναι, αλλά εσύ δεν είσαι. Έτσι μοιάζει με έναν οποιοδήποτε γέρο και μπορεί να σε σοκάρει να το δεις αυτό ξαφνικά. Και προσπαθείς να συνέλθεις, αλλά δεν γίνεται. Επειδή αυτό που βλέπεις, θα μπορούσε να είναι ένα από πολλά πράγματα. Βλέπεις μια περασμένη ζωή που αρχίζει να αναγνωρίζεται.
ΛΙΝΤΑ: Σωστά. Σωστά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Κι αυτό είναι συχνά που βλέπει ο Κώλντρε όταν κάνει επικοινωνία …
ΛΙΝΤΑ: Ω, σωστά, σωστά, σωστά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … κι έχω ανοιχτά τα μάτια του. Βλέπει τα διαφορετικά στρώματα που συμβαίνουν.
ΛΙΝΤΑ: Το καταλαβαίνω.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και στην αρχή τον σόκαρε και νόμιζε ότι επρόκειτο να πεθάνει και να πάει στην κόλαση. Αλλά συνειδητοποίησε ότι, όχι, απλά είναι φυσικό, γιατί βλέπεις πέρα από την πρόσοψη της ενέργειας – αυτό που απλά κάθεται εκεί – και τώρα βλέπεις ολόκληρη την ύπαρξη. Και θα μπορούσε να είναι σαν μια αποκρουστική εικόνα ή σχήμα που μοιάζει με πουλί, γιατί το μυαλό δεν ξέρει πώς να μεταφράσει κάτι. Δεν έχει τους συναφείς συσχετισμούς, και μπορεί να βλέπετε μια πτυχή της ψυχής του ατόμου να έρχεται μπροστά και το πουλί που αντιπροσωπεύει την ελευθερία, αλλά πραγματικά βλέπετε την αποκρουστικότητα της προσπάθειας να είσαι σε ένα υλικό σώμα ,που δεν είναι ένα ανθρώπινο σώμα. Έτσι, το μυαλό σου βρίσκει μια εικόνα, που είναι αυτό το αποκρουστικό πουλί, αλλά δεν είναι πραγματικά.

Το μυαλό θα συνηθίσει όλο και περισσότερο και θα μάθει απλά να κάνει πίσω και να σας δίνει πιο πολύ μια αληθινή ενεργειακή εμπειρία, αντί να προσπαθεί να βάλει τα πράγματα σε ένα είδος μορφής.
ΛΙΝΤΑ: Λοιπόν, αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον, αλλά μπορούμε να το κάνουμε και να οδηγάμε αυτοκίνητο;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.
ΛΙΝΤΑ: Ή να σπρώχνουμε ένα καρότσι στο σούπερ μάρκετ;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: (γελάει) Ναι, πολύ πρακτικό. Πραγματικά. Πραγματικά. Λοιπόν, όταν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, γενικά, δεν πρόκειται να συμβούν όταν οδηγείτε αυτοκίνητο, αλλά θα μπορούσαν. Και ξαφνικά αλλάζει ολόκληρο το τοπίο.

Οδηγείτε το αυτοκίνητο και ξαφνικά απλά μοιάζει να γίνεται καπνός και να διαλύεται μπροστά σας και ξαφνικά μετατρέπεται σε ένα όμορφο τοπίο με νερό. Αυτό είναι, μόνο νερό. Και ξαφνικά νιώθετε σαν να είστε βυθισμένοι σε ένα ήσυχο, ζεστό, άνετο νερό. Λοιπόν, κατανοείστε ότι στο ALT, είστε εκεί, αλλά υπάρχει ακόμα εκείνο το κομμάτι σας, ο άνθρωπος που οδηγεί το αμάξι, που γενικά ξέρει πώς να το κάνει -γενικά- και γενικά προσέχει – γενικά. Βλέπετε, είναι ακόμα εκεί, και πρόκειται να σας οδηγήσει με ασφάλεια, παρόλο που εδώ πέρα ζείτε την εμπειρία ότι είστε βυθισμένοι σε νερό.
ΛΙΝΤΑ: Ουοου!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, ή σε απόλυτο αιθέρα, σε απόλυτο – δεν θέλω να πω κενό – αλλά απλά σε εκτεταμένο χώρο. Και τώρα αρχικά θα φρικάρετε, και θα αρπάξετε το τιμόνι και πιθανόν να πατήσετε τα φρένα και μετά ένα αμάξι θα σας χτυπήσει από πίσω, αλλά θα μάθετε να προσαρμόζεστε σ’ αυτό και θα μάθετε, “Ω, οδηγώ το αμάξι, είμαι στο τιμόνι και είμαι σ’ αυτή την πραγματικότητα ALT εξίσου.”
ΛΙΝΤΑ: Ποια είναι η αξία;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η αξία. “Ποια είναι η αξία;” ρωτάω.
ΛΙΝΤΑ: Όχι, εγώ ρώτησα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, μα εγώ σε ρωτάω πίσω. Εγώ ξέρω την απάντηση, αλλά θέλω να δω αν εσύ την ξέρεις.
ΛΙΝΤΑ: Δεν την ξέρω. Γι’ αυτό έκανα την ερώτηση.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν, επινόησε κάτι. Ποια είναι η αξία;
ΛΙΝΤΑ: (αναστενάζει) Διευρυμένη εμπειρία.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Να επιστρέψεις σε μια φυσική κατάσταση όπου δεν είσαι απλά μονοδιάστατος σ’ αυτή την πραγματικότητα.
ΛΙΝΤΑ: Οκέι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Να ανοίξεις τον εαυτό σου σε όλα όσα είσαι, να ανοίξεις τον εαυτό σου σε όλη τη ροή της ενέργειας σου, να ανοίξεις σε όλες σου τις δυνατότητες. Εσύ έχεις δημιουργικό υπόβαθρο και τόσο συχνά η δημιουργικότητα επισκιάζεται από το μυαλό. Και τότε το μυαλό προσπαθεί να υποκριθεί ότι είναι δημιουργικό και πραγματικά δεν είναι. Είναι απλά το μυαλό που κάνει μα@@@ς  και λέει, “Ω, κοίτα πόσο δημιουργικό είμαι. Έκανα μια ζωγραφική ενώνοντας αριθμούς και κουκίδες.” Αυτό δεν είναι πολύ δημιουργικό. Και το μυαλό προσπαθεί να σας πει ότι είναι δημιουργικό, αλλά αυτό είναι ψεύτικη δημιουργικότητα, περιορισμένη. Ευχαριστώ. Δεν ήθελα να πω τη λέξη “ψεύτικη”, ο Κώλντρε ήθελε. Είναι μια περιορισμένη δημιουργικότητα, πάρα πολύ περιορισμένη. Και τώρα ξαφνικά είστε πίσω στον αληθινό δημιουργικό εαυτό σας. Ποια είναι η αξία σ’ αυτό; Ότι πρόκειται να γίνετε μεγάλοι ζωγράφοι ή μουσικοί ή κάτι; Τι αξία έχει να είστε πίσω στην αληθινή σας  δημιουργική αίσθηση;
ΛΙΝΤΑ: (κάνει παύση) Είμαι λίγο συγκλονισμένη από …
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν, εκπροσωπείς εδώ ολόκληρο το κοινό (η Λίντα γελάει) των Σώμπρα απ’ όλο τον κόσμο, άρα (ο Αντάμους γελάει) ίσως εκείνοι είναι συγκλονισμένοι. Ξαφνικά συνειδητοποιείτε ότι η ζωή δεν είναι μόνο αυτή η ύπαρξη σε ένα υλικό σώμα και να περνάτε την κάθε μέρα και να αγωνίζεστε να καταλάβετε τις απαντήσεις και να βγάζετε το ψωμί σας κι απλά να τα βγάζετε πέρα και τώρα, για τόσους πολλούς από σας, να πολεμάτε τις μάχες με το σώμα, τον πόνο και τον επικείμενο θάνατο και την αρρώστια και τον COVID.
ΛΙΝΤΑ: Λοιπόν, θα έπρεπε κανείς να μείνει; Εννοώ, οπότε αυτό το κάνει ευκολότερο να μείνουμε;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, το κάνει ευκολότερο να μείνετε …
ΛΙΝΤΑ: Ω, ωραία. Οκέι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … επειδή ξαφνικά συνειδητοποιείτε ότι υπάρχουν τόσα περισσότερα.
ΛΙΝΤΑ: Ναι!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ξαφνικά συνειδητοποιείτε, “Όχι, δεν είμαι παγιδευμένος σε αυτή μόνο την πραγματικότητα.”
ΛΙΝΤΑ: Αα! Ορίστε! Ναι!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Συμβαίνουν τόσα περισσότερα και ξαφνικά η αληθινή  δημιουργικότητα έρχεται από το θεϊκό, από την ψυχή σας και η αληθινή  δημιουργικότητα υπάρχει και συνειδητοποιείτε, ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί δημιουργικοί τρόποι να χειριστείτε τώρα το σώμα σας.

Συνειδητοποιείτε ότι υπάρχουν δημιουργικοί και διασκεδαστικοί τρόποι να χειρίζεστε τα πάντα από την αφθονία μέχρι…, η δημιουργικότητα δεν χρειάζεται να είναι μόνο ζωγραφική, σχέδιο, τραγούδι ή οτιδήποτε και συνειδητοποιείτε το βάθος της αληθινής δημιουργικής εμπειρίας εδώ στον πλανήτη. Και τότε είναι που η παραμονή εδώ γίνεται …
ΛΙΝΤΑ: Αα!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … συνήθως χαρούμενη -συνήθως – που είναι πέρασμα σε αυτά που δεν είναι (η Λίντα αναστενάζει).

Οι ειδήσεις. Οι ειδήσεις δεν είναι ευχάριστες. Υπάρχουν φορές που σας ακούω, Σώμπρα, και λέτε, “Δεν πρόκειται να ξαναδώ τις ειδήσεις ποτέ. Δεν μπορώ να το διαχειριστώ.” Όμως οι ειδήσεις είναι εθιστικές, ιδιαίτερα οι συνωμοσιολογικές ειδήσεις είναι πραγματικά εθιστικές. Έτσι, λέτε, “Δεν μπορώ να ξαναδώ τις ειδήσεις ποτέ”, αλλά μετά την επόμενη μέρα τις ξαναβλέπετε. Αυτό είναι δύσκολο και άσχετα από το πόσο φωτισμένοι είστε, είναι πάρα πολύ δύσκολο να διαχειριστείτε την μαζική συνείδηση, μένοντας εδώ στον πλανήτη. Αυτό είναι δύσκολο.

Ο Πλανήτης & η Μαζική Συνείδηση

Δηλαδή, τις βλέπετε κι εγώ κάνω την ερώτηση σε όλους σας, “Είναι ο κόσμος σε μεγαλύτερο χάλι τώρα απ’ όσο ήταν άλλοτε; Είναι ο κόσμος σε μεγαλύτερο χάλι;” Νιώστε το για ένα λεπτό. Και μερικοί από σας καταλαβαίνω ότι δεν βλέπετε ειδήσεις και κάνετε, “Ε, δεν έχει σημασία”, πάντως είναι ο κόσμος σε μεγαλύτερο χάλι;

Εγώ θα έλεγα όχι πραγματικά. Αν δείτε πράγματα όπως φόνοι και εγκλήματα και πόλεμοι και αρρώστιες, πείνα σε κατά κεφαλήν βάση, σε συνολική βάση σε όλο τον πλανήτη, πραγματικά υπάρχουν πολύ λιγότερα απ’ αυτά τα πράγματα από πριν. Απλά, υπάρχει υπερβολική επίγνωση αυτών, πράγμα που δεν είχατε παλιά. Πόσο, πριν από δυο τρεις ζωές, τα νέα ταξίδευαν πάρα πολύ αργά, δηλαδή με άλογο και έπαιρνε πολύ καιρό να φτάσουν οι ειδήσεις ότι συνέβαινε ένας πόλεμος, σε ένα άλλο μέρος του κόσμου και όταν έφταναν μπορεί να είχε τελειώσει. Χρειαζόταν πολύς καιρός για να ταξιδέψουν τα νέα για μια αρρώστια ή ένα έγκλημα ή παρόμοια πράγματα. Έτσι, πραγματικά υπάρχουν κυριολεκτικά λιγότερα απ’ αυτά τα πράγματα από πριν, αλλά υπάρχει περισσότερη επίγνωση. Τα μαθαίνετε πιο γρήγορα. Σας κατακλύζουν συνεχώς. Παρακολουθώντας κι ακούγοντας διαρκώς τις ειδήσεις. Ναι, είναι δύσκολο.

Εννοώ, πρώτον, συμβαίνουν στιγμιαία, – οι ειδήσεις – ταξιδεύουν σε σας. Κι όχι πια με τις παλιές πηγές στις οποίες πηγαίνατε για ειδήσεις, αλλά τώρα με ένα κινητό τηλέφωνο οποιοσδήποτε είναι ρεπόρτερ, βγάζετε μια φωτογραφία, τής προσθέτετε ένα μικρό άρθρο. Σε οποιονδήποτε πόλεμο τώρα, είστε εκεί τη στιγμή που συμβαίνει. Αλλά τώρα στον πλανήτη είναι δύσκολο, και η μαζική συνείδηση θα είναι το δυσκολότερο που θα αντιμετωπίζετε. Θα γίνει πιο εύκολο να διαχειρίζεστε τον εαυτό σας. Παλιά ήταν το ανάποδο. Ήταν ευκολότερο να διαχειρίζεστε τον εξωτερικό κόσμο παρά τον εσωτερικό, αλλά αυτό πρόκειται να αλλάξει.

Τώρα στον πλανήτη έχετε τον πόλεμο – πολλούς πολέμους, αλλά ιδιαίτερα αυτόν τώρα με την κατοχή της Ουκρανίας. Κι έχει φτάσει στο σημείο – είναι πάρα πολύ αγχωτικό, επειδή έχει φτάσει στο σημείο – όπου συζητείται η δυνατότητα χρήσης πυρηνικών όπλων. Είναι εκτόξευση απειλών σε μεγάλο βαθμό, αλλά αυτό δεν το κάνει πιο εύκολο για τα νεύρα, για το μυαλό.
ΛΙΝΤΑ: Όχι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έτσι, έχετε αυτή την κατάσταση. Είναι πολύ εκρηκτική, κατά κάποιον τρόπο …
ΛΙΝΤΑ: Κυριολεκτικά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … δυνητικά εκρηκτική – ναι, κυριολεκτικά – για το τί θα μπορούσε να συμβεί. Και πάλι, σκάστε, αν πιστεύετε ότι παίρνω θέση. Κοιτάζω τις συνολικές ενέργειες αυτού που συμβαίνει μέσα σε μια τεράστια δίνη εξουσίας (περισσότερες πληροφορίες εδώ). Χρειάστηκε να μπούμε και να τραβήξουμε ένα σωρό από Σώμπρα απ’ αυτή τη δίνη εξουσίας, αν καταλαβαίνετε τί εννοώ. Πιάστηκαν όλοι σ’ αυτήν και ξέχασαν το “Σταθείτε πίσω από τον χαμηλό τοίχο. Μην βγάζετε τον πολεμικό εξοπλισμό σας για να πηδήξετε μέσα σ’ αυτή τη δίνη εξουσίας.” Δεν επιλέγω πλευρά, αλλά κάνω εξαιρετικές παρατηρήσεις σχετικά.
ΛΙΝΤΑ: Ναι, κάνεις.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ήταν εδώ ακριβώς πριν από πολλούς μήνες που κάναμε μια ειδική συνεδρία – δεν σκέφτηκα εγώ τον τίτλο, στην πραγματικότητα, ο Κώλντρε το έκανε – πάντως λεγόταν Άγιος ή Διάβολος κι ακριβώς πριν μερικές μέρες ο Πρόεδρος Πούτιν βασικά κατηγόρησε τη δύση ότι είναι ο Σατανάς. Έτσι, ήμουν ευφυής στη συζήτηση, αλλά τώρα αυτό χρησιμοποιείται αντίστροφα, ότι ο υπόλοιπος κόσμος είναι ο Σατανάς. Κι αυτό είναι ένα μεγάλο μέρος της δίνης εξουσίας. Χρησιμοποιεί παλιές  θρησκευτικές μεγαλοστομίες. Χρησιμοποιεί το παλιό κακό έναντι του καλού κι οτιδήποτε μπορεί. Αυτή η δίνη εξουσίας γίνεται όλο και πιο άθλια και χρησιμοποιεί οτιδήποτε μπορεί. Αν μπορεί να χρησιμοποιήσει τον Σατανά εναντίον του Θεού ή των αγγέλων, θα το κάνει. Αν μπορεί να χρησιμοποιήσει το αρσενικό εναντίον του θηλυκού, θα το κάνει. Αν μπορεί να χρησιμοποιήσει τους φτωχούς εναντίον των πλούσιων, θα το κάνει. Ρουφάει μέσα της όλα όσα είναι δυνατόν και, όπως είπα, είναι εκρηκτική.

Θα μπορούσε να σκάσει ανά πάσα στιγμή ή ALT, κι εδώ είναι που σταματάμε για μια στιγμή. Σταματάμε για μια στιγμή. Υπάρχουν ALT σ’ αυτό. Εσείς ίσως βλέπετε μόνο ένα μονοπάτι όπου πηγαίνει αυτό, αλλά εδώ είναι που πατάτε το πλήκτρο ALT. Και ξέρω ότι εσύ κι ο Κώλντρε δεν προτιμάτε πραγματικά να φτιάχνετε μικρές συσκευές για να πουλάτε στους Σώμπρα, αλλά νομίζω ότι ένα πλήκτρο ALT θα ήταν πραγματικά καλό.
ΛΙΝΤΑ: Εντάξει!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι.
ΛΙΝΤΑ: Ας το κάνουμε.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ω, είμαι σίγουρος ότι δεν ενθουσιάστηκες (αυτοί γελάνε). Όχι, ένα μικρό πλήκτρο ALT.
ΛΙΝΤΑ: Γιατί όχι; Είναι μια υπενθύμιση.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Πατήστε το πλήκτρο ALT στη ζωή σας ή ακόμα κι όταν κοιτάτε τις παγκόσμιες υποθέσεις, υπάρχει το πλήκτρο ALT. Υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να γίνει μια πολύ εκρηκτική, καταστροφική κατάσταση τώρα στη δίνη εξουσίας. Όμως Σώμπρα –μπουουμ! – πατήστε το πλήκτρο ALT. Φωτίστε με το φως σας. Υπάρχουν άλλες δυνατότητες. Υπάρχουν μερικές εξαιρετικές δυνατότητες στις οποίες δεν θέλω να μπω τώρα, πάντως υπάρχουν μερικές εξαιρετικές δυνατότητες, που δεν θα ήταν φανερές τώρα στους περισσότερους ανθρώπους για την επίλυση, ώστε αυτή η δίνη εξουσίας τώρα βασικά να συγκρουστεί με τον εαυτό της -κάνω μερικές νύξεις εδώ – να συγκρουστεί με τον εαυτό της κι έπειτα να  αυτοκαταστραφεί.

Βλέπετε η δίνη εξουσίας αποτελείται τώρα από ενέργειες της ανθρώπινης συνείδησης, συγκεκριμένα σχετικές με το θέμα της εξουσίας. Αλλά οι άνθρωποι είναι πραγματικά καλοί στο να αυτοκαταστρέφονται εντός τους. Ξέρετε, καταβροχθίζουν τον εαυτό τους. Κάνουν μάχη με τον εαυτό τους.  Αυτοκαταστρέφονται. Αυτή η δίνη εξουσίας θα μπορούσε, στο ALT, θα μπορούσε να  αυτοκαταστραφεί και τότε να μετατραπούν όλες εκείνες οι ενέργειες σε φυσικές ενέργειες, που θα είναι στην υπηρεσία εκείνων που είναι έτοιμοι για να είναι οι  ενέργειες σε υπηρεσία. Όμως παρεκκλίνω.

Έτσι, στον κόσμο τώρα, κοιτάξτε την οικονομία. Πηγαίνει πάνω και κάτω, πάνω και κάτω …
ΛΙΝΤΑ: Είναι τρελό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … και κάτω, κάτω, κάτω, κάτω, κάτω και μετά λίγο πάνω.
ΛΙΝΤΑ: Ναι, είναι τρελό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είναι τρελό. Δηλαδή, τώρα είναι τρελό και γίνεται πολύ δύσκολο να μείνετε. Ανοίγετε τις ειδήσεις και ξαφνικά βλέπετε άλλη μια μέρα που έπεσε ο Dow Jones 500 μονάδες. Αυτό δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με τις μέρες που πέφτει 1.000 μονάδες. Κι αναρωτιέστε, “Πώς πρόκειται να τελειώσει όλο αυτό; Πρόκειται να λιμοκτονήσουμε όλοι; Θα υπάρξει παγκόσμιο χάος; Οικονομική καταστροφή για όλους;” Και υπάρχουν ιστότοποι με συνωμοσίες και συνωμοσιολόγοι ,που θα ήθελαν να το πιστεύετε και τρέφονται με αυτό. Και πάει ως εξής, “Ναι, είμαστε καταδικασμένοι. Είναι το τέλος. Αυτό είναι προφητικό. Το έλεγε η Αποκάλυψη”, που ποτέ δεν το είπε. Και συνδέουν τις τελίτσες που δεν προορίζονται να συνδεθούν ποτέ, αλλά προσπαθούν έτσι κι αλλιώς.

Το βλέπετε στον πλανήτη και μόλις περάσαμε τον COVID σε μεγάλο βαθμό. Όπως είπα πριν από πολύ καιρό, θα διαρκούσε πολύ καιρό (ειπώθηκε ειρωνικά, η Λίντα γελάει χαμηλόφωνα). Εντάξει, ήταν το ένα μεγάλο λάθος μου, αλλά τώρα φτάνει στο τέλος.
ΛΙΝΤΑ: Έτσι είναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό δεν είναι πρόβλεψη. Είναι – όχι, οι άνθρωποι απλά δεν νοιάζονται πια, οπότε πρόκειται να φύγει. Έχετε τον COVID. Έχετε αρρώστιες κι όλα τα άλλα. Είναι καταιγιστικό. Γιατί να μείνετε στον πλανήτη; Καταιγιστικό! Ο καιρός! Ο καιρός, οι τυφώνες, οι ξηρασίες, οι πλημμύρες, οι …
ΛΙΝΤΑ: Σεισμοί.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … σεισμοί – πρόσεχε όταν το λες αυτό εδώ – οι σεισμοί  κι όλα τα άλλα και είναι καταιγιστικό. Προσθέστε τα όλα αυτά μαζί, παρακολουθείτε, πόσο, 15 λεπτά από τις ειδήσεις, ακούγεται φοβερό μέρος. Ακούγεται απαίσιο. Αλλά εκεί είναι που –μπουμ! μπουμ! μπουμ!- πατάτε αυτό το πλήκτρο ALT. Όταν πατήσετε αυτό το πλήκτρο ALT, επίσης στέλνετε ένα φως, ένα σήμα στον πλανήτη ότι υπάρχουν άλλοι τρόποι να το κάνει αυτό. Τώρα, αυτοί μπορεί να συμφωνήσουν ή να μην συμφωνήσουν, πάντως υπάρχουν άλλοι τρόποι να το κάνουν.

Και για τον καιρό, για παράδειγμα, υπάρχουν εκείνοι που συζητάνε, “Έχουμε καταστρέψει τον πλανήτη”, ξέρετε και παραδόξως την βρίσκουν λέγοντας αυτό, “Ωω! Έχουμε καταστρέψει τον πλανήτη”, ή οι νέοι σήμερα ρίχνουν το φταίξιμο σε σας – δηλαδή, όχι εσάς προσωπικά – αλλά στους μεγαλύτερους …
ΛΙΝΤΑ: Στη γενιά μας.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: … στη γενιά σας, “Έχετε καταστρέψει τον πλανήτη!” Όχι απαραίτητα. Εννοώ ότι συμβαίνει, επειδή η Γαία φεύγει. Και ναι, αυτά τα πράγματα προστίθενται και υπάρχει περισσότερη ρύπανση στον πλανήτη απ’ όση υπήρχε για πολύ καιρό, αλλά υπήρξαν εποχές στον πλανήτη που τα επίπεδα ρύπανσης ήταν πολύ, πολύ ψηλότερα σαν αποτέλεσμα ηφαιστείων και πυρκαγιών που κατέστρεφαν τον πλανήτη. Πηγαίνετε πίσω στην εποχή μετά την πτώση της Ατλαντίδας. Αυτή ήταν μια άσχημη περίοδος. Δηλαδή, ολόκληρη η επιφάνεια του πλανήτη καιγόταν. Δηλαδή, πολύ χειρότερα απ’ όσο είναι τώρα τα πράγματα. Όμως αυτό που δεν αναγνωρίζουν οι άνθρωποι είναι ότι, η Γαία φεύγει.

Θα μπορούσατε να φανταστείτε, αν κάθε λάτρης των δέντρων και κάθε μέλος της Greenpeace στον πλανήτη ξαφνικά συνειδητοποιούσε, “Ωωω! Πρέπει να σταματήσουμε να κατηγορούμε και να ρίχνουμε το φταίξιμο σε άλλους και να λέμε ότι οι άνθρωποι είναι φρικτοί και ρυπαίνουν.” Ναι, υπάρχει ρύπανση. Δεν το αρνούμαι αυτό. Αλλά αν συνειδητοποιήσουν τί συμβαίνει πραγματικά, “Η Γαία φεύγει. Ω, ας αναλάβουμε την ευθύνη για τον πλανήτη. Ας σταματήσουμε να κατηγορούμε τους πάντες κι ας πούμε, ‘Ει, άνθρωποι! Ας ξυπνήσουμε κι ας συνειδητοποιήσουμε, ότι αυτός ο παράδεισος είναι δικός μας τώρα. Ας τον καθαρίσουμε.’”
ΛΙΝΤΑ: Παίξτε το ρόλο σας.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: “Ας παίξουμε τον ρόλο”, αλλά αναλάβετε την ευθύνη. Χωρίς να το πιέζετε πια -η Γαία έχει κουραστεί να της φορτώνετε πράγματα, γιατί τώρα είναι δική σας ευθύνη. Αλλά ας επανέλθω στο θέμα. Κοιτάτε τον πλανήτη και λέτε, “Αυτό το μέρος είναι κατεστραμμένο.” Είναι πραγματικά, όχι, απλά έχετε περισσότερη επίγνωση από πριν. Αλλά υπάρχει ένα πράγμα που είναι πολύ χειρότερο από ποτέ στον πλανήτη κι αυτό είναι η ψυχική ανισορροπία.

Η  Ψυχική Ανισορροπία

ΛΙΝΤΑ: Ω, ναι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Η ψυχική ανισορροπία.
ΛΙΝΤΑ: Αυτό είναι αλήθεια.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Και δεν συζητιέται πολύ στις ειδήσεις. Υπάρχει επιδημία ναρκωτικών  στον πλανήτη. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ναρκωτικά είτε για ψυχαγωγία, για  διασκέδαση, είτε για εξάρτηση. Η ανακούφιση του πόνου γίνεται το καινούριο μεγάλο θέμα στο λεξικό της εξάρτησης. Ο πόνος, η ανακούφιση από τον πόνο.

Ο πόνος υπάρχει για ένα λόγο. Είναι για να πει, “Έχεις πάρει λάθος δρόμο. Πήγαινε από κει.” Αλλά οι άνθρωποι τώρα χαπακώνονται και ντοπάρονται με τα φάρμακα για τον πόνο.
ΛΙΝΤΑ: Ναι, είναι άσχημο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όμως αυτό που πραγματικά δεν συζητιέται πολύ είναι τα ψυχιατρικά  φάρμακα, τα αντικαταθλιπτικά, τα αγχολυτικά κι αυτά χορηγούνται σε ανησυχητικές ποσότητες. Πας στο ιατρείο για ένα συνάχι και σου γράφουν ένα αντικαταθλιπτικό. Υπερβάλω λιγάκι, όχι πολύ.

Αυτό που συμβαίνει πραγματικά στον πλανήτη τώρα, που το νιώθετε περισσότερο από οτιδήποτε, που επηρεάζει τους πάντες, είναι αυτή η ψυχική ανισορροπία. Στους ανθρώπους δεν αρέσει να το συζητούν. Καλύτερα να πω, δεν ξέρουν πώς να το συζητήσουν. Η ψυχολογία στον πλανήτη τώρα είναι πολλές γενιές πίσω πραγματικά, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει τα ζητήματα όσων συμβαίνουν. Η ψυχολογία έχει κάνει λίγη πρόοδο, αλλά ακόμα έχει την τάση να βασίζεται στον Φρόιντ. Ακόμα έχει την τάση να επεξεργάζεται και δεν κάνει πολύ καλό τώρα με εκείνους που έχουν ψυχική ανισορροπία.

Έτσι, έχουμε ένα πραγματικό ζήτημα στον πλανήτη τώρα με την ψυχική ανισορροπία και τώρα με βάση την τροχιά που ακολουθεί ο παγκόσμιος νους, δεν βλέπω να βελτιώνεται πολύ.
ΛΙΝΤΑ: Αλήθεια;
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όχι, όχι.
ΛΙΝΤΑ: Λένε ότι ο COVID το έκανε χειρότερο.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ο COVID το έκανε χειρότερο σε ένα βαθμό. Σε ένα βαθμό βοήθησε μερικούς ανθρώπους. Είχαν πιο πολύ χρόνο με τον εαυτό τους, αλλά αυτοί ήταν μια μειοψηφία. Οι περισσότεροι άνθρωποι πήγαν να τρελαθούν έχοντας πιο πολύ χρόνο με τον εαυτό τους.
ΛΙΝΤΑ: Σωστά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Είχαν ανάγκη να εξωτερικεύουν. Είχαν ανάγκη να έχουν πρόγραμμα να πηγαίνουν σε μια δουλειά κάθε μέρα και να δουλεύουν συγκεκριμένες ώρες και να παραπονιούνται γι’ αυτήν και να γυρίζουν σπίτι, ξέρετε, αλλά μερικοί πραγματικά το χρησιμοποίησαν προς όφελός τους. Πάντως το πραγματικό ζήτημα που βλέπω είναι η ψυχική ανισορροπία στον πλανήτη και είναι αυτό που το κάνει δύσκολο μερικές φορές να μείνετε. Ξέρετε, λέω ότι βλέπετε τις ειδήσεις και βλέπετε πράγματα που είναι καταθλιπτικά και θλιβερά και σοκαριστικά και αναρωτιέστε μερικές φορές “Πόσο βάρβαροι είναι οι άνθρωποι;” Όμως πραγματικά από την άποψη των ποσοστών, είναι κάπως λιγότερο από πριν. Απλά το αντιλαμβάνεστε πιο πολύ. Το πραγματικό ζήτημα τώρα, είναι το μυαλό και η ψυχική ανισορροπία.

Και ποιες είναι οι δυνατές λύσεις; Κάποιος έχει – ρίξτε μια ματιά. Έχει αναφερθεί ότι ο μισός πληθυσμός στον πλανήτη έχει σε έναν αξιοσημείωτο βαθμό ψυχική  ανισορροπία, ένα βαθμό που προκαλεί ανησυχία. Θα έλεγα ότι το ποσοστό είναι πολύ υψηλότερο. Μιλάμε για πιθανόν περίπου 75 με 78 τοις εκατό των ανθρώπων στον πλανήτη να έχουν έναν βαθμό ψυχικής ανισορροπίας, που θα έπρεπε να προκαλεί ανησυχία.
ΛΙΝΤΑ: Ουαου!
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Και το άλλο 20 τοις εκατό περίπου απλά δεν έχει αρκετή εξυπνάδα, ώστε να συνειδητοποιήσει ότι έχει θέματα με το μυαλό .
Εννοώ, μιλάω σοβαρά. Είναι απρόσβλητοι απ’ αυτό, γιατί δεν λειτουργούν με πολλή συνειδητότητα.
ΛΙΝΤΑ: Αυτό είναι θλιβερό.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι, είναι! Είναι πολύ θλιβερό. Οπότε, τι κάνετε; Τι κάνετε; Λοιπόν, αυτό που γίνεται είναι περισσότερα φάρμακα και περισσότερη συμβουλευτική. Αλλά κοιτάω και την συμβουλευτική και όλη – πολλή, όχι όλη – υπαγορεύεται από τις ασφαλιστικές ή τις κυβερνήσεις που λένε, “Σου διατίθεται τόσος χρόνος.” Και ξέρετε, πώς να πάει κάποιος που είναι στο χείλος της αυτοκτονίας στον ψυχολόγο ή τον ψυχίατρο, “Οκέι, έχεις μια ώρα για να συνέλθεις απ’ αυτό.” Είναι σαν διαδικασία παραγωγής, όλος ο κλάδος της ψυχολογίας τώρα, και δίνει λίγη προσωρινή ανακούφιση, όμως τελικά, δεν δίνει πραγματικές απαντήσεις.

Αυτή είναι η ανησυχία μου σε μεγάλο βαθμό και ίσως το πιο δύσκολο πράγμα σχετικά με την παραμονή στον πλανήτη. Δηλαδή, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι ψυχολογικές ανισορροπίες, οι διανοητικές ανισορροπίες είναι αυτό που προκαλεί τους πολέμους και τη δίνη της εξουσίας και πράγματα όπως η πείνα και οι αρρώστιες κι αυτό θα ήταν μια αρκετά ακριβής δήλωση.
ΛΙΝΤΑ: Ουαου.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αλλά τελικά, η ταλαιπωρία όσον αφορά στην παραμονή εδώ είναι η ψυχική ανισορροπία. Και το ξέρετε από την επαφή σας με τους άλλους ότι μερικές φορές είναι … πώς τα βγάζετε πέρα; Πώς να τους καταλάβετε; Είναι σε ένα διαστασιακό επίπεδο που είναι πολύ διανοητικό, όταν βγαίνετε από αυτό το επίπεδο του νοητικού. Έτσι, είναι ένα ενδιαφέρον δίλημμα τώρα στον πλανήτη, που οδηγεί ακριβώς σε αυτό που κάνουμε – αυτό που κάνουμε εδώ στη Σειρά ALT, αυτό που κάνουμε τώρα με τους Σώμπρα – πηγαίνουμε πέρα απ’ το μυαλό.

Αναθεωρώντας το Μυαλό

Λοιπόν, είναι αστείο, γιατί λέμε ότι πηγαίνουμε πέρα απ’ το μυαλό και το μυαλό πετάγεται και λέει, “Ωραία! Πρόκειται να πάμε πέρα απ’ το μυαλό.” Αλλά το μυαλό λέει επίσης, “Όχι. Όχι. Δεν θα το κάνουμε πραγματικά. Θα παριστάνουμε ότι πάμε πέρα απ’ το μυαλό, μέσα από το μυαλό, αλλά δεν θα πάμε πουθενά.”

Όμως αυτό είναι κάπως παλιό. Αυτό είναι σαν χθεσινό, με το μυαλό να κάνει κουμάντο. Το μυαλό είχε το θρόνο του βασιλιά για πολύ καιρό και ανέχτηκε πολλές από τις ανοησίες που βρίσκατε. Τελικά όμως, το μυαλό έκλεισε, ήταν πολύ καλό στο κλείσιμο και είπε, “Απλά έχεις παραισθήσεις. Απλά επινοείς πράγματα. Απλά είσαι δυσαρεστημένος με τη ζωή σου, οπότε θα σε αφήσουμε να παίξεις αυτό το παιχνιδάκι, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό – τις παρεκτροπές και τις ψυχαγωγίες σου, το πνευματικό σου ταξίδι – αλλά ο βασιλιάς πρόκειται να μείνει στο θρόνο και το μυαλό έχει εξουσία σε όλα.”

Όμως κάτι αστείο συνέβη. Όταν προσπαθούσατε να πάτε πέρα από το μυαλό και ήσασταν τόσο αφοσιωμένοι στο ταξίδι σας της δραπέτευσης, του περάσματος, του να φέρετε την θεϊκότητα σ’ αυτή την πραγματικότητα, δεν το παρατήσατε. Δεν αφήσατε το μυαλό να σας τραβήξει πάλι μέσα. Πότε πότε το έκανε, αλλά όχι συνεχώς και τελικά το μυαλό κατάλαβε, ότι πραγματικά έχετε δίκιο. Υπάρχουν πολύ περισσότερα.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το μυαλό έριξε μια ματιά στον εαυτό του κι έκανε μια αυτοαξιολόγηση, συχνά όταν κοιμόσασταν βαθιά τη νύχτα, και επιθεώρησε τον εαυτό του. Και είπε το μυαλό, “Ξέρεις, είμαι αυτό το θαυμάσιο, ισχυρό πράγμα που βρίσκεται πάνω από τους ώμους του ανθρώπου.” Και με την ευκαιρία, όταν μιλάω εδώ για το μυαλό, μιλάω και για τον εγκέφαλο και για το μυαλό. Είναι μαζί. Και ξέρω ότι στις γλώσσες που έχετε, υπάρχει μια διαφορά. Ο εγκέφαλος είναι αυτή η κολλώδης ουσία στο κεφάλι σας. Tο μυαλό είναι κάτι διαφορετικό, που κανένας δεν ξέρει πώς να περιγράψει ή να ορίσει. Αυτά απλά δουλεύουν μαζί. Εγώ μιλάω για την διανοητική φύση της ύπαρξής σας, που περνάει μέσα από τη διαδικασία του μυαλού σας.

Όμως αυτό το μυαλό-εγκέφαλος έριξε μια ματιά στον εαυτό του, κυρίως στην ονειρική κατάσταση, αλλά νιώσατε τα αποτελέσματα εκτός ονειρικής κατάστασης και κοίταξε τον εαυτό του και είπε, “Λοιπόν, είμαι ένα σύνολο νευρώνων. Είμαι ένα σύνολο ηλεκτρικών παλμών. Είμαι ένα σύνολο κυττάρων και μορίων κι έχω αυτούς  που οι άνθρωποι ονομάζουν διαφορετικούς λοβούς του μυαλού.” Και το μυαλό, που του αρέσει να διαχειρίζεται τα πράγματα – ο Κώλντρε σκόπευε να πει ‘ελέγχει’, αλλά στην πραγματικότητα διαχειρίζεται, στο μυαλό αρέσει να διαχειρίζεται και να νιώθει ότι είναι ανώτερο από όλα – πάντως το μυαλό έριξε μια ματιά τριγύρω στο σπίτι του μυαλού, του διανοητικού, κοίταξε τριγύρω και είπε, “Φίλε, έχω πολλούς νευρώνες, αλλά είναι περιορισμένοι.” Το μυαλό είπε, “Έχω πολλές επικοινωνίες που πάνε στα νεύρα σε ολόκληρο το σώμα, αλλά ακόμα κι αυτές είναι περιορισμένες.” Το μυαλό είπε, “Έχω πολλές σκέψεις και πραγματικά μπορώ να κάνω κι άλλες σκέψεις, αλλά ακόμα και οι σκέψεις είναι περιορισμένες, γιατί, ξέρεις, καθώς προσπαθώ να κάνω περισσότερες σκέψεις στο μυαλό-εγκέφαλό μου, είναι όλες ίδιες μετά από λίγο καιρό. Πραγματικά δεν έχω κάνει μια καινούρια σκέψη εδώ και πολύ καιρό. Είναι απλά αναμάσημα των παλιών σκέψεων.”

Και το μυαλό έριξε μια πραγματικά θλιμμένη ματιά τριγύρω κι αυτό ήταν στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων για τους Σώμπρα, και είπε, “Ξέρεις, είμαι πολύ περιορισμένο και πραγματικά δεν μπορώ να αναπτυχθώ πιο πολύ , όχι μόνο σε μέγεθος, αλλά σε διανοητική ικανότητα. Θα μπορούσα να μελετήσω βιβλία ιστορίας και φυσική και, ω, μπορώ να μελετήσω ακόμα και τις τέχνες, αλλά έχει φτάσει απλά να είναι όλα τα ίδια. Τί κι αν μπορώ να απαριθμώ περισσότερα δεδομένα και αριθμούς ή να χρησιμοποιώ μεγαλύτερες λέξεις ή να προσθέτω αυτόματα περίπλοκους υπολογισμούς στο μυαλό μου, και λοιπόν; Αυτό είναι πολύ περιορισμένο και, κατά κάποιον τρόπο, είναι καταθλιπτικό.”

Και το νιώσατε. Ίσως δεν είχατε εκείνες τις σκέψεις ακριβώς, αλλά νιώσατε το μυαλό σε κάποιο επίπεδο να κάνει, “Ω, πω πω. Θέλω πραγματικά κι άλλο από το ίδιο παλιό πράγμα; Τρώω βαρετό σπαγγέτι κάθε βράδυ. Θέλω απλά κι άλλο βαρετό σπαγγέτι, μια μεγαλύτερη μερίδα κάθε βράδυ; Ή μήπως θέλω να κάνω ένα βήμα πίσω και να δω τι θα συμβεί;”

Και μετά το μυαλό, επειδή είναι το μυαλό, είπε “Όχι, διάολε. Εγώ είμαι επικεφαλής εδώ. Θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε. Κάποια εξωτερική δύναμη προσπαθεί να με κάνει να ξεφύγω. Είναι ανάγκη να διατηρήσω τον έλεγχο. Είναι ανάγκη να διαχειριστώ αυτό το πράγμα. Είναι ανάγκη να κάτσω στο θρόνο του βασιλιά και δεν πρόκειται ποτέ ξανά να παραπλανηθώ. Δεν πρόκειται ποτέ να ξανακάνω αυτές τις σκέψεις ότι είμαι περιορισμένο. Αυτό ήταν απλά κάτι απ’ έξω. Πρέπει να είναι κάποια κακόβουλη δύναμη. Σκοπεύω να κάνω πιο πολύ κουμάντο από πριν. Σκοπεύω να περιορίσω αυτό το πλοίο και δεν πρόκειται να έχουμε κι άλλες απ’ αυτές τις σκέψεις για κάποιο πνευματικό ταξίδι και δεν πρόκειται να έχουμε αυτές τις σκέψεις για άλλες διαστάσεις. Όλα αυτά είναι ένα σωρό βλακείες κι απλά δεν πρόκειται να το κάνουμε.”

Τότε είναι που ζοριστήκατε, δεν ξέρω, πριν έναν χρόνο; Πριν έξι μήνες; Την περασμένη εβδομάδα; Επειδή μπορείτε να νιώσετε την συμπίεση να επανέρχεται. Νιώθετε το μυαλό να λέει, “Α-α. Όχι. Δεν πρόκειται να ξεγελαστούμε, γιατί μέσα στο μυαλό, το μυαλό ελέγχει, υπάρχει ασφάλεια. Μπορούμε να διαχειριστούμε τα πράγματα και μπορούμε να αγνοήσουμε όσα δεν χρειαζόμαστε και θα μπορούσαμε να φιλτράρουμε τα άλλα πράγματα. Πάντως είναι το μυαλό. Αυτό είναι το ‘εγώ’. Το ‘εγώ’.”

Τότε το μυαλό προχώρησε αργά, λίγο ακόμα κι άρχισε να κουράζεται. Άρχισε να κουράζεται πραγματικά και σκέφτηκε, “Λοιπόν, πρέπει να δουλεύω υπερωρία εξαιτίας όλης αυτής αυταπάτης και της απόσπασης που περνάει ο ανθρώπινος εαυτός μου.” Αλλά κουραζόταν όλο και περισσότερο, όλο και πιο εξουθενωμένος  άρχισε να σκέφτεται, “Πραγματικά είναι κάπως βαρετά εδώ μέσα στο μυαλό μου. Είναι περιορισμένο κι απλά, αυτή είναι η ίδια ιστορία ξαναειπωμένη με ένα εκατομμύριο διαφορετικούς τρόπους.” Και μετά το μυαλό είπε, “Οκέι, αυτό που πρόκειται να κάνω είναι να μεγαλώσω, να βελτιώσω το μυαλό μου. Σκοπεύω να κάνω ένα ξεκαθάρισμα πραγμάτων και να δημιουργήσω μια νέα δομή. Σκοπεύω να δημιουργήσω καινούρια μέρη στο μυαλό μου.” Όπως θα προσθέτατε σε μια πολύ παλιά απαρχαιωμένη εγκατάσταση και την επεκτείνατε. Το μυαλό είπε, “Σκοπεύω να προσθέσω.”

Έτσι, προσπάθησε. Προσπάθησε πολύ σκληρά, ιδιαίτερα όταν ήσασταν σε ονειρική κατάσταση. Είπε, “Οκέι, πρώτον, ξεφορτώνομαι μερικά από τα παλιά πράγματα.” Αλλά δεν είναι πραγματικά καλό σ’ αυτό. Το μυαλό δεν αφήνει. Προσπάθησε. Ξεφορτώθηκε μερικά πραγματάκια, αλλά όχι πολλά. Και μετά προσπάθησε να γίνει ακόμα πιο σπουδαίο , μεγαλύτερο μυαλό, καλύτερη μνήμη, κοφτερό πνεύμα. Προσπάθησε να είναι πιο έξυπνο απ’ όσο ήταν ποτέ. Και συνέβη κάτι αστείο, απέτυχε παταγωδώς. Απέτυχε παταγωδώς, γιατί χρησιμοποιούσε πολύ ξεπερασμένη, θα λέγαμε, τεχνολογία, πολύ ξεπερασμένες μορφές σκέψης για να κάνει τον εαυτό του ακόμα μεγαλύτερο και καλύτερο.

Απέτυχε εντελώς. Ήταν ντροπιαστικό. Ήταν τρομερό και ίσως να το είχατε νιώσει στη ζωή σας. Απλά δεν λειτούργησε. Και σε εκείνο το σημείο, όχι τόσο πολύ παλιά, το μυαλό κουρασμένο κι εξουθενωμένο, όπως πιθανόν αντιλαμβάνεστε, επειδή το μυαλό ήταν βαρετό και συντηρητικό και πληκτικό, το μυαλό είπε τελικά, “Οκέι, θα κάνω πίσω. Θα κατεβώ από τον θρόνο του βασιλιά εδώ. Θα παραμερίσω. Δεν πρόκειται να φύγω εντελώς, αλλά θα κάνω πέρα. Θα μετακινηθώ λίγο και θα δω τι θα συμβεί.” Το μυαλό είπε, “Σκοπεύω να το παρακολουθήσω στενά, αλλά θα δω τι θα συμβεί αν απλά βγω από τη μέση.” Και εκεί βρισκόμαστε τώρα. Αυτό είναι το ALT. Αυτό είναι το να πάτε πέρα από το μυαλό. Αυτό είναι το επιτρέπω.

Βλέπετε, όλο αυτό το διάστημα, το μυαλό ένιωθε αυτή την πίεση πάνω του και δεν του άρεσε. “Το επιτρέπω είναι κακό. Είναι τρομερό. Δεν επιτρέπουμε. Ελέγχουμε. Διαχειριζόμαστε. Κρατάμε τα πράγματα σε τάξη, αλλά δεν επιτρέπουμε. Να επιτρέψουμε τί;”   Ένιωθε αυτή την πίεση. Ένιωθε αυτή τη δίνη να έρχεται. Δεν του άρεσε. Σας ένιωθε να επιτρέπετε, να ανοίγεστε σε Όλα Όσα Είστε. Το μυαλό προσπάθησε να πει, “Ω, αυτό δεν λειτουργεί. Αυτό το επιτρέπω είναι ένα σωρό ανοησίες.” Ή το μυαλό προσπάθησε να πει, “Θα σε αφήσω να επιτρέψεις λίγο, αλλά μόνο όσο θα είναι ασφαλές, γιατί, ξέρεις, τα έκανες θάλασσα στο παρελθόν κι αν όντως ανοίξουμε το επιτρέπω, όλο αυτό το πλοίο θα βουλιάξει.” Έτσι, το μυαλό είπε, “Θα επιτρέψω να επιτρέπεις λίγο, αλλά αυτό είναι. Απλά για να σε καθησυχάσω, απλά για να κάνω ευτυχισμένο τον άνθρωπο.” Όμως το μυαλό τελικά κατάλαβε ότι ήταν εξαντλημένο. Είχε έρθει η ώρα του. Χρειαζόταν κάτι άλλο και ήταν μέσω του επιτρέπω σας, που δημιούργησε αυτό το άνοιγμα, που έβγαλε το μυαλό από το θρόνο του βασιλιά, ώστε τώρα να μπορέσετε να πάρετε τη θέση που δικαιούστε. Όχι το μυαλό σας. Το μυαλό σας θα μείνει εδώ πέρα – εδώ πέρα – κι εσείς πρόκειται να πάρετε τη θέση που δικαιούστε.

Θα είναι λίγο παράξενο στην αρχή, γιατί δεν είστε απαραίτητα συνηθισμένοι σ’ αυτό. Είστε συνηθισμένοι να σας λέει το μυαλό τί να κάνετε και τί να μην κάνετε.
Το μυαλό να κάνει τους συσχετισμούς του, τον αδιάκοπο συσχετισμό με άλλα πράγματα για να δημιουργήσει την εικόνα της πραγματικότητας.

Το μυαλό κάνει επίσης ένα πολύ ενδιαφέρον πράγμα. Συνθέτει τα πάντα. Κι όταν λέω ‘συνθέτει’, παίρνει μικρά κομμάτια εδώ κι εδώ και τα βάζει μαζί σε αυτό που μοιάζει να είναι μια μόνο ενοποιημένη εικόνα, όραμα, εμπειρία. Αλλά, ξέρετε, ο ήχος που φτάνει στα αυτιά σας και το θέαμα που φτάνει στα μάτια σας, δεν συμβαίνουν ταυτόχρονα. Το μυαλό τα συναρμολογεί. Δεν αντιλαμβάνεστε ένα ολόκληρο τοπίο πραγματικότητας.

Το μυαλό σας αρχικά την αντιλαμβάνεται και την λαμβάνει σε θραύσματα και κομμάτια και τμήματα ενός παζλ, που δεν ταιριάζουν αναγκαστικά. Όμως το μυαλό έχει αυτή την πρωτοφανή ικανότητα να παίρνει ακόμα και πράγματα που δεν ταιριάζουν και δεν μπαίνουν μαζί σε μια θέση, κομμάτια του παζλ με τμήματα που δεν συνδέονται ή χρώματα που δεν ταιριάζουν καν – ένα κομμάτι του παζλ που θα έπρεπε να είναι εδώ πέρα σ’ αυτή την πλευρά του παζλ, αλλά το βάζει εκεί πέρα – το μυαλό μπορεί να το κάνει αυτό, να ενώσει, αλλά αυτό δεν είναι πραγματικό. Είναι τέχνασμα -ένα τέχνασμα  του μυαλού – η ικανότητα να συνθέτει πράγματα. Το μυαλό υπήρξε πολύ καλό σ’ αυτό.

Πίσω στη Φυσική Σας Κατάσταση

Λοιπόν, τί συμβαίνει όταν το μυαλό πηγαίνει στην άκρη; Είναι ακόμα εκεί. Ακόμα λειτουργεί, αλλά δεν ελέγχει. Τι θα συμβεί όταν θα είστε πίσω στο θρόνο; Εσείς, το Εγώ Είμαι, η θεϊκή ύπαρξη θα είναι πίσω στο θρόνο. Λοιπόν, πρόκειται να σας τρομοκρατήσει στην αρχή. Η πραγματικότητα γίνεται πολύ θολή, αν όχι ασυνάρτητη, γιατί η φυσική σας κατάσταση δεν είναι να προσπαθείτε να ενώσετε όλες αυτές τις διαφορετικές αλληλουχίες ή τελείες μαζί σε μια ενοποιημένη εικόνα. Η συνηθισμένη ικανότητα είναι, να βλέπετε όλα τα διάφορα στρώματα κι επίπεδα -να τα αντιλαμβάνεστε, όχι απλά να τα βλέπετε – να αντιλαμβάνεστε διάφορα στρώματα κι επίπεδα που συμβαίνουν ταυτόχρονα, μερικές φορές σε συγχρονισμό, μερικές φορές χωρίς συγχρονισμό. Δεν έχει σημασία. Αυτή είναι η φυσική σας κατάσταση.

Αλλά είναι επίσης φυσική κατάσταση, όταν η ενέργειά σας κυλάει καλύτερα. Έχουμε μιλήσει πολύ για την ροή στο Keahak. Το μυαλό δεν κυλάει. Το μυαλό κατασκευάζει και περιορίζει, αλλά πραγματικά δεν έχει μια φυσική άνεση και ροή. Έτσι αυτά τα πράγματα αρχίζουν να φεύγουν και μερικές φορές η πραγματικότητα είναι πολύ θολή. Μερικές φορές, θα νιώθετε σαν να πρόκειται να λιποθυμήσετε. Πρόκειται απλά -μπορεί να κάθεστε χωρίς να κάνετε τίποτα ή να πηγαίνετε βόλτα και ξαφνικά νιώθετε –ουοα! – απλά να λιποθυμάτε. Είχατε ποτέ αυτό το αίσθημα;
ΛΙΝΤΑ: Ναι, όπως τώρα.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Όπως τώρα. Ναι, αυτό είναι μόνο επειδή είμαι εγώ εδώ.  Αλλά μην ανησυχήσετε και μην παίρνετε τον έλεγχο. Δηλαδή, αντιληφθείτε τί συμβαίνει, πάρτε μια βαθιά αναπνοή κι αφήστε το να ανοίξει. Δεν πρόκειται να λιποθυμήσετε. Μπαίνετε, περνάτε σε άλλες πραγματικότητες, σε άλλες σφαίρες. Και μπορεί να υποστηριχθεί, να πει κάποιος, “Λοιπόν, γιατί να μη μείνουμε απλά σ’ αυτή τη σφαίρα; Γιατί να μην είμαστε τέλειοι σ’ αυτή τη σφαίρα; Η ζωή δεν θα ήταν καλή;” Λοιπόν, πρώτον, δεν μπορείτε να είστε τέλειοι σ’ αυτή τη σφαίρα και δεν είναι αυτός ο στόχος. Θα αποτύχετε παταγωδώς, όπως απέτυχε το μυαλό στην προσπάθεια να κάνει τον εαυτό του μεγαλύτερο και καλύτερο.

Η πραγματική επιθυμία είναι να έρθετε πίσω στην φυσική σας κατάσταση, που είναι πολυδιάστατη, που είναι ALT, την ικανότητα να είστε εδώ τώρα, να είναι εδώ ο Κώλντρε σ’ αυτό το χώρο με άλλους ανθρώπους, με τις κάμερες και τα φώτα και την Μπελλ εδώ πέρα, φυσικά -ας δείξουμε ένα πλάνο της Μπελλ. Δεν της δώσαμε καθόλου προσοχή μέχρι τώρα.
ΛΙΝΤΑ: Όχι.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Έτσι, όχι, η Μπελλ είναι εδώ.
ΛΙΝΤΑ: Είναι τόσο ξεχωριστή.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ξέρεις, μιλώντας για εναλλακτικές πραγματικότητες, αυτό που έχει ενδιαφέρον με τα σκυλιά, η Μπελλ θα είναι εκεί να υποδεχτεί τον Κώλντρε – απλά τον χρησιμοποιώ σαν παράδειγμα – θα είναι εκεί να τον υποδεχτεί όταν περάσει στην άλλη πλευρά, ακόμα κι αν είναι ακόμα εδώ στη Γη, ακόμα κι αν φύγει πρώτος. Αυτό δεν είναι πρόβλεψη.
ΛΙΝΤΑ: Ευχαριστώ.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Αυτό είναι απλά ένα παράδειγμα. Η Μπελλ θα είναι εκεί να τον υποδεχτεί ακόμα κι αν είναι εδώ. Και λέτε, “Λοιπόν, μα είναι στη Γη. Πώς μπορεί να το κάνει αυτό;” Δεν έχει πρόβλημα να είναι πολυδιάστατη. Οι σκύλοι δεν έχουν πρόβλημα. Μπορούν να είναι εκεί να σας υποδεχτούν, ακόμα κι αν είναι ακόμα στη Γη και θρηνούν, ξέρετε, όταν βλέπουν το νεκρό σας σώμα στην κηδεία σας. Πηγαίνουν πίσω μπρος, γιατί το μυαλό τους δεν τα περιορίζει. Και οι γάτες επίσης. Λοιπόν, οι γάτες αν το θελήσουν. Οι σκύλοι θα το κάνουν, αλλά οι γάτες μόνο αν το θελήσουν. Οπότε, το κάνουν ήδη.

Ξέρετε, υπάρχει ένας στίχος στο τραγούδι, στην ταινία Μάγος του Οζ, ένας στίχος στο τραγούδι, “Τα πουλιά πετούν πάνω από το ουράνιο τόξο. Γιατί, μα γιατί δεν μπορώ κι εγώ;” Οι σκύλοι διασχίζουν – και οι γάτες μερικές φορές – τις άλλες σφαίρες συνεχώς. Είναι πολύ φυσικό γι’ αυτούς. Δεν φεύγουν μακριά στις άλλες σφαίρες, γιατί θέλουν πάντα να βρίσκονται κοντά σας, στους ανθρώπους. Όμως, ναι, τα πουλιά πετούν πάνω από το ουράνιο τόξο. Γιατί, μα γιατί δεν μπορείτε κι εσείς; Όμως το γεγονός είναι ότι μπορείτε. Και είναι γεγονός ότι το εμπόδιο μέχρι τώρα ήταν το μυαλό που λέει, “Με τίποτα. Μπορείς να παριστάνεις ότι πετάς πάνω από το ουράνιο τόξο. Μπορείς και να τραγουδάς τραγούδια γι’ αυτό. Αλλά, ε, θα μείνεις εδώ ακριβώς.”

Τώρα όμως φτάνουμε στο σημείο στο ALT, όπου μπορούμε να πετάξουμε πάνω από το ουράνιο τόξο. Μπορείτε να είστε σ’ αυτή την πλευρά και σε εκείνη την πλευρά του ουράνιου τόξου. Μπορείτε να έχετε αντίληψη μόνο της μιας πλευράς ή μπορείτε ταυτόχρονα να έχετε αντίληψη και των δυο πλευρών. Και πάλι, ήδη έκανες την ευφυή ερώτηση, Λίντα, “Γιατί; Ποιο είναι το όφελος; Ποιο είναι το καλό;” Επειδή επιστρέφετε πίσω στην φυσική σας κατάσταση και στην φυσική σας κατάσταση που είναι πιο διαισθητική – είναι gnost, είναι η Entelligence σας, παρά η ευφυΐα – οι απαντήσεις στα ζητήματα σας υπάρχουν ήδη.

Σαν άνθρωποι, πραγματικά δεν είχατε πρόσβαση σε αυτό. Έπρεπε να το καταλάβετε στο μυαλό σας και συχνά δεν τα καταφέρνατε. “Τι θα κάνω γι’ αυτό; Τι θα κάνω; Θέλω να αγοράσω ένα σπίτι. Θέλω να πάρω ένα αμάξι. Χρειάζομαι αυτό. Χρειάζομαι εκείνο.” Και παλεύατε τότε στο μυαλό σας. Πολεμούσατε. Κάνατε διαπραγματεύσεις. Παρακαλούσατε. Μετά χτυπιόσασταν όταν δεν λειτουργούσε. Στο ALT υπάρχουν όλες οι απαντήσεις. Είναι απλά θέμα να τις ξαναφέρετε πίσω. Έτσι, όπως είπε ο Μέρλιν, βγαίνετε από τη δεξιά πόρτα, είτε είναι στην ονειρική σας κατάσταση, είτε πηγαίνετε – συγγνώμη, βγαίνετε από την αριστερή πόρτα – ονειρική κατάσταση ή φαντασία ή απλά η βάση της πραγματικότητας σας και είστε εκεί έξω. Είστε στις άλλες σφαίρες. Στην αρχή, δεν βγαίνει νόημα ή θα αμφισβητήσετε ακόμα και το αν υπάρχουν, επειδή είστε ακόμα συνηθισμένοι στο μυαλό και στην διανοητική ερμηνεία, στην διανοητική σύνθεση για να δημιουργείτε μια πραγματικότητα. Αλλά θα το κάνετε αρκετά, θα πάτε εκεί έξω και ξαφνικά θα συνειδητοποιήσετε, ότι επιστρέφετε σε μια φυσική αίσθηση. Γυρίζετε πίσω εκεί που δεν χρειάζεται να κάνετε συσχετισμούς γνωστών πραγμάτων. Δεν χρειάζεται να κάνετε διανοητική σύνθεση εικόνων για να δημιουργήσετε μια πραγματικότητα.

Και ξαφνικά θα συνειδητοποιήσετε, “Είμαι και στις δυο πλευρές του ποταμού.  Είμαι και στις δυο σφαίρες. Είμαι Μάστερ, είμαι άνθρωπος. Είμαι σ’ αυτή την 3η Διάσταση. Είμαι εκεί έξω και, έχω θέμα να συνεχίσω εδώ στην 3η Διάσταση. Το σώμα μου πονάει συνεχώς.” Ενώ πριν θα το είχατε περάσει από μυαλό σας και θα είχατε πει, “Οκέι. Πρέπει να πάρω μερικά φάρμακα ή πρέπει να μουλιάσω σε ζεστό νερό” ή οτιδήποτε, αλλά τώρα βγαίνετε εκεί έξω. Βγαίνετε από την αριστερή πόρτα και τώρα είστε και στα δύο ταυτόχρονα. Είστε εδώ και είστε εκεί έξω. Εκεί έξω σε εκείνες τις σφαίρες είναι όλες οι απαντήσεις σε όλα, και είναι οι απαντήσεις σας. Δεν είναι κανενός άλλου. Δεν υπάρχει κάποιο Συμβούλιο Απαντήσεων εκεί έξω και δεν υπάρχει μια Τράπεζα Απαντήσεων. Είναι οι απαντήσεις σας. Υπάρχουν ήδη. Ίσως να είναι στο παρελθόν. Ίσως να είναι στο μέλλον, όμως πραγματικά δεν είναι ούτε στο ένα ούτε στο άλλο, επειδή δεν υπάρχουν εκεί έξω. Απλά είναι. Και ξαφνικά θα συνειδητοποιήσετε, ότι έχετε την απάντηση και μπορείτε να τη φέρετε πίσω περνώντας την από τη δεξιά πόρτα.

Ο Μέρλιν έκανε μια όμορφη αντιστοιχία λέγοντας βασικά, ότι βγαίνετε από τη μια κατεύθυνση και δεν προσπαθείτε να επιστρέψετε από την ίδια κατεύθυνση, γιατί θα ξεχάσετε, οπότε γυρίζετε από την καινούρια διαδρομή. Θα επιστρέψετε απ’ αυτή που ονομάζουμε δεξιά πόρτα. Θα το φέρετε αυτό πίσω μαζί σας, αλλά ίσως να μην έχετε άμεση συνειδητή αντίληψη του τί είναι. Θα νιώσετε κάτι, “Ξέρω ότι είναι εκεί.” Απλά να είστε καλοί με αυτό. Μην αγχώνεστε γι’ αυτό. Μην προσπαθήσετε να το κάνετε να συμβεί και ξαφνικά πρόκειται να επανεκκινήσετε την διαισθητική σας  Entelligence, που έχει συνθλιβεί ή ναρκωθεί από το μυαλό, τον εγκέφαλο, που τώρα κάθεται εκεί πέρα. Βλέπετε πού το οδήγησε;

Και ξαφνικά, απλά θα ξέρετε. Ξαφνικά, απλά θα ξέρετε. Και μια προειδοποίηση σ’ αυτό είναι ότι δεν μπορεί ποτέ να επαναληφθεί. Δεν πρόκειται να κάνετε τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο, κάθε φορά που βγαίνετε από την πόρτα κι επιστρέφετε. Και την επόμενη φορά που θα βγείτε ψάχνοντας απαντήσεις, ίσως για έναν καινούριο πόνο, που έχει προκύψει στο σώμα σας, μην προσπαθήσετε να επαναλάβετε. Μην προσπαθήσετε να το κάνετε με τον ίδιο τρόπο. Με αυτό τον τρόπο το έκανε το μυαλό σας. Αυτός είναι ο τρόπος, τα πάντα έπρεπε να μπορούν να επαναληφθούν για να είναι αληθινά. Τώρα βγαίνετε εκεί έξω και μην περιμένετε να πάρετε τις ίδιες απαντήσεις ή να πάτε στο ίδιο μέρος για τις ίδιες απαντήσεις.

Βασικά, αυτό είναι … ναι, θα περιμένω ως προς αυτό. Πρόκειται να κάνουμε μια Μεράμπ τώρα.

Ήπια Επιστροφή – Μεράμπ

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Λοιπόν, ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή. Ναι, υπάρχουν πολλά να συζητήσουμε σ’ αυτή την Σειρά ALT. Μόλις τώρα αρχίζουμε, αλλά πραγματικά ας κάνουμε τώρα μια εμπειρία στο μυαλό. Στο μυαλό.
Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή, καθώς παίζουμε λίγη μουσική …
(αρχίζει η μουσική)
… γι’ αυτή την όμορφη Μεράμπ.

Ω, εδώ και τόσο πολύ καιρό το μυαλό ήταν επικεφαλής και, ξέρετε, ας μην το θεωρήσουμε ποτέ αυτό σαν κάτι κακό, γιατί σας έδωσε τρομερές εμπειρίες σ’ αυτό τον πλανήτη. Και λέτε, “Λοιπόν, κοίτα πόσο πολύ χρειάστηκε, πόσες ζωές, πόσα βάσανα”, αλλά θα φτάσετε να συνειδητοποιήσετε ότι δεν ήταν καθόλου πολύς καιρός. Σας έδωσε την τρομερή εμπειρία να βυθιστείτε μέσα σε μια βιολογική πραγματικότητα.

Η εμπειρία που είχατε εδώ σαν άνθρωποι, σας έχει δώσει την ικανότητα να ενσωματωθείτε, κι όχι μόνο στην βιολογία, όχι μόνο σε αστερόσκονη ή ότι κι αν είναι αυτό. Σας έχει δώσει την ικανότητα να ενσωματωθείτε εντός σας κι αυτό είναι ανεκτίμητο. Να ενσωματωθείτε εντός σας.
Πριν έρθετε να μπείτε σε υλικό σώμα, δεν ήσασταν ούτε αέρας, ούτε αιθέρας.

Μερικοί θα έλεγαν, “Λοιπόν, ήμουν πνεύμα.” Τί σημαίνει αυτό; Τί σημαίνει αυτό;

Δεν ήσασταν ενσωματωμένοι. Ήσασταν το Εγώ Είμαι. Ήσασταν ενέργεια, αλλά δεν ήταν συγχωνευμένη. Δεν είχε ενωθεί. Με άλλα λόγια, ήσασταν παντού. Χμ!

Αυτή η εμπειρία στην βιολογία και τελικά στο μυαλό, σας επέτρεψε να γίνετε ενσωματωμένοι εντός σας, να αναγνωρίσετε εσάς και τελικά να μπορέσετε να αναγνωρίσετε την συνειδητότητα και την ενέργεια.

Πριν από τις σωματικές εμπειρίες σ’ αυτό τον πλανήτη, ήταν πολύ δύσκολο να καταλάβετε πραγματικά τον Εαυτό από μέσα, να καταλάβετε ακόμα και την συνειδητότητά σας.

Δεν υπήρχε κατανόηση της συνειδητότητας. Δεν υπήρχε καν μια ιδέα της συνειδητότητας, όπως την γνωρίζετε τώρα. Υπήρχε το “Εγώ Είμαι, Εγώ Υπάρχω”, αλλά δεν υπήρχε κατανόηση ούτε και της δικής σας ενέργειας.

Ξέρατε ότι υπήρχε κάτι. Δεν το ονομάζατε ενέργεια. Δεν ενσωματωνόσασταν με αυτήν. Δεν την χρησιμοποιούσατε στη ζωή σας. Ήταν απλά κάτι που υπήρχε.

Και ξέρετε, σε ολόκληρη τη δημιουργία υπάρχουν έμψυχες υπάρξεις που ψάχνουν, θα λέγαμε, ταυτότητα, αλλά όχι με την ανθρώπινη έννοια, όχι μια ανθρώπινη ταυτότητα. Αλλά,  το “Ποιος είμαι;” Ποιο είναι αυτό το πράγμα που δεν ξέρουν πώς να ορίσουν, που τώρα ονομάζουμε συνειδητότητα και ενέργεια; “Ποιος είμαι;”

Οι εμπειρίες σας σ’ αυτό το ανθρώπινο σώμα, όσο επώδυνες κι αν είναι μερικές φορές, και στο ανθρώπινο μυαλό, όσο περιορισμένες κι αν ήταν για τόσο πολύ καιρό, σας επέτρεπαν να ενσωματωθείτε εντός σας. Αυτό δεν σημαίνει σωματικά ή διανοητικά.

Σημαίνει να ενώσετε τον εαυτό σας. Να μπορέσετε πραγματικά να έχετε συνείδηση  της συνειδητότητάς σας, πραγματικά να έχετε επίγνωση του Εαυτού σας και  πραγματικά να έχετε αισθητηριακά και αισθησιακά αισθήματα, που θα μπορούσαν να προέλθουν μόνο από την ύπαρξη σε υλική μορφή.

Το μυαλό σας το κατάλαβε αυτό, όταν έκανε την επιθεώρηση του εαυτού του, την χαρτογράφηση του μυαλού του.

Ξέρετε, κάποια πρωινά ξυπνούσατε από μια μακριά νύχτα και αναρωτιόσασταν τί στο καλό είχε συμβεί, επειδή ξυπνούσατε κουρασμένοι και εξαντλημένοι κι όχι ιδιαίτερα χαρούμενοι. Και δεν θέλατε να ξαναπάτε για ύπνο, επειδή ήταν εξαντλητικό, αλλά δεν θέλατε να μείνετε και ξύπνιοι επίσης. Δεν ξέρατε τί να κάνετε.

Αυτό γινόταν όταν το μυαλό χαρτογραφούσε τον εαυτό του και πραγματικά του είχε δώσει σήμα ή είχε ενθαρρυνθεί – από εσάς, από τον Μάστερ, να ρίξει μια ματιά στον εαυτό του.

Όταν μπορέσατε να αρχίσετε να ονομάζετε τον εαυτό σας Μάστερ και αυτή η ενσωμάτωση άρχισε να γίνεται πραγματική, αυτός ο Μάστερ πήγε στο μυαλό και με μεγάλη συμπόνια και φροντίδα είπε, “Μυαλό, πραγματικά πρέπει να ρίξεις μια προσεκτική ματιά εδώ. Έχεις ελέγξει τα πράγματα. Έχεις κάτσει στον θρόνο για πολύ καιρό” – όχι εκείνο τον θρόνο (τουαλέτα), τον βασιλικό θρόνο – “ Έχεις κάτσει στον θρόνο για πολύ καιρό. Πρέπει να ρίξεις μια προσεκτική ματιά στον εαυτό σου, γιατί, βλέπεις, κλείνεις το δρόμο. Και σαν Μάστερ, ακόμα κι εγώ δεν μπορώ να σε απομακρύνω, γιατί θα γυρίσεις πίσω κατευθείαν. Δεν έχω το δικαίωμα να το κάνω αυτό, γιατί παίζεις ακόμα ενεργά το παιχνίδι. Αλλά ρίξε μια προσεκτική ματιά στον εαυτό σου.”

Βιώσατε πολύ απ’ αυτό τα βράδια σας, αλλά επίσης και στην ξυπνητή σας κατάσταση. Πείτε το όπως θέλετε – αυτοαξιολόγηση, μια ματιά σε όσα συμβαίνουν στο μυαλό, στον εγκέφαλο.

Και ξέρετε, ήταν διασκεδαστικό για μένα, τον Αντάμους, να το παρακολουθώ όλο αυτό, να παρατηρώ τί σας συνέβαινε και να παρατηρώ τις μεταβολές που λάμβαναν χώρα, να παρατηρώ όταν το μυαλό γυρνούσε πίσω φωνάζοντας και ουρλιάζοντας, “Ωω! Όλο αυτό είναι ένα τέχνασμα! Κάποιος προσπαθεί να με ξεγελάσει ή μας υπνωτίζουν!”

Όχι, ήταν το μυαλό που προσπαθούσε να προβάλει την τελευταία του αντίσταση. Αλλά τελικά είπε, “Έχεις δίκιο. Αυτό είναι περιορισμένο, κι ακόμα και για μένα, το μυαλό, το σπουδαιότερο απ’ όλα τα ανθρώπινα πράγματα, αυτό δεν έχει πλάκα πια. Απλά επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά. Παριστάνουμε ότι είναι μια πιο ζωηρή απόχρωση του κόκκινου, αλλά εξακολουθεί να είναι κόκκινο, σωστά; Παριστάνουμε ότι, ξέρεις, είμαστε πιο διορατικοί και πιο διαισθητικοί και τηλεπαθητικοί από ποτέ, αλλά εξακολουθεί να είναι απλά σκ@@ του μυαλού.”

Τότε είναι που είπε το μυαλό, “Θα κάνω στην άκρη. Δεν είμαι σίγουρος τί κάνω εδώ, αλλά σκοπεύω να κάνω στην άκρη.”

Και ξέρετε, υπήρχαν εκείνοι οι υπαινιγμοί, όση ώρα επιτρέπατε, που έκαναν να συμβεί αυτό. Και δεν ήταν διανοητικοί. Δεν ήταν διανοητικές παρορμήσεις ή σκουντιές ή υπαινιγμοί. Προέρχονταν από τον Μάστερ, από την ψυχή σας.

Έτσι, το μυαλό έχει πάρει τώρα μια θέση εκεί πέρα. Θα συνεχίσει να είναι μέρος της καθημερινότητάς σας, αλλά το μυαλό κάθεται στην πίσω θέση.

Τί θα ακολουθήσει; Αυτό πρόκειται να βιώσουμε, να συζητήσουμε, να ασχοληθούμε στο Keahak κι εδώ στα Shoud. Το μυαλό – το μυαλό τώρα χαλαρώνει.

Ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή και νιώστε αυτή την όμορφη ιστορία, την όμορφη εικόνα που συμβαίνει τώρα.

Κάντε ένα βήμα πίσω από τον εαυτό σας για μια στιγμή. Να είστε παρατηρητές του εαυτού σας, καθώς κάθεστε ή έχετε ξαπλώσει, ότι κι αν κάνετε και το μυαλό λέει, “Θα παραδώσω τα ηνία.”

Αυτό είναι –πφφφ– τεράστιο. Τεράστιο. Δεν συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους στον πλανήτη. Αυτό που συμβαίνει δεν είναι κάτι παγκόσμιο. Αυτό συμβαίνει τώρα στους Σώμπρα.

Αν είστε εδώ και το ακούτε αυτό τώρα, ή σ’ αυτό που θα ονομάζατε μέλλον ή αν το  έχετε ήδη ακούσει στο παρελθόν, τότε ισχύει για εσάς.

(παύση)

Σας ζητάω τώρα απλά να νιώσετε και να παρατηρήσετε τί συμβαίνει τώρα, καθώς το μυαλό κάνει την μετατόπιση του, ανοίγει τις πόρτες.

Αυτό επηρεάζει το σώμα, ναι. Επίσης θα επηρεάσει το σώμα, γιατί το μυαλό έχει ασκήσει έλεγχο στο σώμα. Επίσης περιόρισε την συγχώνευση του φωτεινού σώματος μέσα στο υλικό.
Νιώστε τί συμβαίνει τώρα.
(παύση)

Είναι αστείο γιατί, κατά κάποιον τρόπο, κοιτάτε το μυαλό και λέτε “Πες μου τί συμβαίνει.” Και το μυαλό λέει,  “Αυτό είναι δικό σου. Το ζήτησες, οπότε μένω έξω απ’ αυτό.”
Νιώστε σε διαισθητικό επίπεδο τί συμβαίνει τώρα.
(μεγαλύτερη παύση)

Δεν έχετε τίποτα να φοβηθείτε. Όχι ότι φοβηθήκατε, αλλά το μυαλό φοβήθηκε. Δεν έχετε τίποτα να φοβηθείτε, τίποτα να συγκρατήσετε.

Σας ζητάω να νιώσετε πόσο ήπιο κι όλο χάρη είναι αυτό, οτιδήποτε κι αν είναι. Μην σας απασχολεί τώρα να το καθορίσετε, αλλά πόσο ήπιο κι όλο χάρη είναι αυτό.
(παύση)

Και τότε το μυαλό που κάθεται εκεί πέρα αναρωτιέται, “Χμμ, αναρωτιέμαι αν πραγματικά συμβαίνει τίποτα;” Αλλά εσείς ξέρετε. Δεν χρειάζεστε πια το μυαλό να σας επιβεβαιώσει.

Δεν χρειάζεστε πια το μυαλό να σας επιβεβαιώσει. Αυτό θα έπρεπε να ανέβει στην αρχική σελίδα του ιστοτόπου.

Και ούτε χρειάζεστε απαραίτητα μια σωματική αντίδραση τώρα σε αυτό που συμβαίνει, γιατί όλο αυτό σχετιζόταν με το μυαλό, που κάθεται τώρα εκεί πέρα.
Κάντε ένα βήμα πίσω και νιώστε.
(παύση)

Και η λέξη, η σπουδαιότερη λέξη που θα χρησιμοποιούσα να το περιγράψω, είναι απλά μια ηπιότητα που επιστρέφει, αλλά συμβαίνουν τόσα περισσότερα. Πάντως μια ηπιότητα.
(παύση)

Αν προσπαθούσε το μυαλό να το χειριστεί αυτό, που δεν το κάνει, θα υπήρχαν ένα σωρό πυροτεχνήματα και κάθε είδους έντονα αισθήματα. Δεν το κάνει.

Αυτό που έρχεται τώρα στην καρέκλα, στον θρόνο του ανθρώπινου θεϊκού εαυτού σας είναι η θεϊκότητά σας και είναι πάρα πολύ ήπια.
Πάρτε μια βαθιά αναπνοή και νιώστε αυτό που συμβαίνει τώρα.

Δεν εξαναγκάζουμε τίποτα. Δεν μας χρειάζεται. Δεν προσπαθούμε να χειραγωγήσουμε ενέργειες. Δεν είναι ανάγκη.

Αν το μυαλό εξακολουθούσε να μπλοκάρει, ίσως να νιώθαμε την ανάγκη να πιέσουμε και να σπρώξουμε, αλλά το μυαλό είναι εκεί πέρα. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι πολύ ήπιο.(παύση)

Μίλησα ήδη για τα σκυλιά σας, τα κατοικίδια ή οτιδήποτε. Βλέπετε, ήδη το έχουν αυτό. Δεν είναι έμψυχες υπάρξεις, αλλά είχαν πάντα ανοιχτό αυτό το μονοπάτι. Δεν κυριαρχούσε το μυαλό τους.

Είχαν την ικανότητα να έχουν αυτό το άνοιγμα, να είναι στις άλλες σφαίρες και εδώ ταυτόχρονα. Και μετά, όπως θα μάθετε να κάνετε, όπως ένας σκύλος –χμ! –  θα μάθετε, ότι δεν κάνετε πια διάκριση ανάμεσα σ’ αυτή τη σφαίρα και μιαν άλλη.

Δεν είναι απλά 3D΄, δεν είναι το να πάτε σε μιαν άλλη σφαίρα. Είναι όλα το ίδιο. Συμβαίνουν ταυτόχρονα. Δεν χρειάζεται σε κάποιο σημείο να διαβούμε μέσα από πόρτες ή οτιδήποτε παρόμοιο. Το κάνουμε αυτό τώρα, απλά για να σας φέρω πίσω στην φυσική σας κατάσταση. Όμως ένας σκύλος, όπως η Μπελλ, λοιπόν, δεν υπάρχει διαφορά. Δεν είναι διαφορετικές σφαίρες. Δεν υπάρχει διαχωρισμός. Δεν υπάρχουν πύλες. Είναι όλα εδώ ακριβώς. Όλα εδώ ακριβώς.

Βλέπετε, η Μπελλ είναι τώρα. Είναι κι εδώ κι εκεί και δεν βλέπει διαφορά. Δεν λέει, “Είμαι σ’ αυτή την πλευρά ή σε εκείνη την πλευρά του φράχτη.” Όλα είναι ένα μεγάλο λιβάδι γι’ αυτήν.

Και δεν λέω καθόλου ότι οι σκύλοι είναι καλύτεροι ή πιο έξυπνοι. Απλά χρησιμοποιώ το παράδειγμα, ότι είναι σε όλες τις σφαίρες διαρκώς. Τώρα φανταστείτε τί μπορείτε εσείς να κάνετε.

Εκεί πηγαίνουμε και είναι μια μνημειώδης μεταβολή. Και τελικά, έχει άλλες επιπτώσεις για τις οποίες εγώ, σαν Σαιν-Ζερμαίν, μίλησα στο Όνειρο του Μέρλιν, για τον Ουράνιο Σταυρό.

Καθώς ανοίγεστε τώρα στις άλλες σφαίρες στην προσωπική σας ζωή – σφαίρες που έχουν απαντήσεις που υπάρχουν άμεσα, σφαίρες που έχουν περισσότερες δυνατότητες, περισσότερη δημιουργικότητα εκεί, εδώ, τώρα, αρχίζει να ανοίγει τις διαστασιακές πύλες του, αυτό που ονομάζουμε Ουράνιο Σταυρός.

Οι άλλοι άνθρωποι δεν θα το αντιλαμβάνονται για ένα διάστημα, αλλά είναι ένα άμεσο αποτέλεσμα όσων κάνουμε εδώ, πρόσβαση γι’ αυτόν τον πλανήτη και για την ανθρωπότητα, σε αυτό που βρίσκεται πιο πέρα.

Αυτό που κάνουμε εδώ τώρα σ’ αυτή τη μεράμπ, μπορείτε να το κάνετε οποιαδήποτε στιγμή. Είναι ένα επιτρέπω, αυτό είναι. Είναι να αναγνωρίσετε και να καταλάβετε ότι το μυαλό έχει παραμερίσει και τώρα η θεϊκότητα, ο Μάστερ που ήσασταν πάντα, παίρνει τον θρόνο.

Πρόκειται να υπάρξουν φορές που θα νιώθετε πολύ ασταθείς, φορές που θα θέλετε  να ζητήσετε από το μυαλό να ξαναμπεί και να χειριστεί τα πράγματα, φορές που θα φαίνεται μπερδεμένο, γιατί τώρα είστε στην πραγματικότητα ALT -είστε διανοητικοί και μη διανοητικοί – αλλά κατανοείστε ότι όλο αυτό είναι μια φυσική διαδικασία.

Θα συνεχίσουμε να το συζητάμε στα Shoud σ’ αυτή τη σειρά, ώστε να κάνουμε αυτή τη μετάβαση όσο το δυνατόν πιο ήπια, όσο το δυνατόν πιο εύκολη. Αλλά προς το παρόν, απλά πάρτε μια βαθιά αναπνοή και επιτρέψτε.

Ποτέ δεν ήταν δυνατόν να πάτε πέρα από το μυαλό μέσα από το μυαλό. Χρειάστηκε  να ρίξει μια ματιά το μυαλό στον εαυτό του και να πει, “Είναι ώρα εγώ να παραμερίσω.”

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή εδώ στο Shoud 1 της Σειράς ALT.

Και ναι, απαντώντας στην ερώτηση που έχουν μερικοί από σας όχι στο μυαλό σας, αλλά στον αληθινό Εαυτό σας – όταν πάτε εκεί έξω τώρα, όταν θα είμαστε πολυδιαστασιακοί και θα είστε σ’ αυτή τη ροή, υπάρχει αυτό το πράγμα που λέγεται Νέα Ενέργεια. Κι αυτό είναι ένα από τα πράγματα που θα αρχίσουμε να φέρνουμε πίσω, τη Νέα Ενέργεια. Έχουμε πολύ δρόμο, αλλά απλά ήθελα να σας κάνω μια ενημέρωση.

Με αυτά, είναι πάντα απόλαυση να είμαι εδώ με καθέναν από σας. Και καθώς μπαίνουμε σε όλη αυτή την καινούρια φάση της δουλειάς, να θυμάστε ότι, όλα είναι καλά σε όλη τη δημιουργία.
Σας ευχαριστώ.

Μετάφραση : Μαίρη Πολυχρόνη
Review και επιμέλεια : Μαρία Γρηγοράκη
Σπόνσορες : Ζωή Μπουζούκα,  Φωτεινη Καμπά

Υπότιτλοι βίντεο: Κατερίνα Θαλασσά