Shoud 2, Merlin I Am

7- 11- 2020

( Ομορφιά και λαχτάρα, Συζήτηση με την Ήντιθ, Συνειδητοποιώντας την Πραγμάτωσή σας, Αποδοχή της ενέργειας, Ακτινοβολείστε προς τα μέσα, Ακτινοβολείστε προς τα έξω, Μεράμπ)

Είμαι Αυτό που Είμαι. Αα! Δεν έχουν ειπωθεί ωραιότερα λόγια από το “ Είμαι Αυτό που Είμαι.”
Είμαι ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής, εδώ με καθέναν από σας γι’ αυτό που ονομάζετε Shoud του Νοεμβρίου, το Shoud 2 της Σειράς Merlin I Am.

Καθώς έρχομαι μέσω του Κώλντρε, της Λίντα, της ομάδας εδώ στο νησί Κόνα κι όλων εσάς, αφιερώνω μια στιγμή για να μυρίσω τον αέρα. Μμ. Είναι τόσο όμορφος εδώ, τόσο αρωματικός, τόσο καθαρός. Αα! Και μια στιγμή να πιω μια γουλιά καφέ, θαυμάσιο καφέ του Κόνα, χωρίς να κάνω διαφήμιση, αλλά για να απολαύσω τον πλούτο της ζωής, της ανθρώπινης ζωής.

Ίσως είναι δύσκολο για μερικούς από σας να το πιάσετε, να το νιώσετε πραγματικά πότε πότε, γιατί σε όλες τις ανθρώπινες ζωές τα πράγματα ήταν ζόρικα. Ήταν δύσκολο. Πολλές προκλήσεις, ειδικά σ’ αυτή τη ζωή, πιθανόν η πιο δύσκολη ζωή που ζήσατε ποτέ, γιατί ήσασταν πιο συνειδητοί. Είχατε μεγαλύτερη επιθυμία να βιώσετε αλλαγές. Είχατε περισσότερες απελευθερώσεις απ’ όσες σε οποιαδήποτε άλλη ζωή. Έτσι θα τολμούσα να πω, ίσως η πιο δύσκολη από τις ζωές σας, μια ζωή αλλαγών.

Όμως είμαστε εδώ, μπορούμε να είμαστε μαζί. Αχ! Εδώ έχουμε έναν Μάστερ, τον Κώλντρε, να κάνει ανώτερη επικοινωνία σε έναν Μάστερ, εμένα, σε όλους τους Μάστερ, εσάς. Με εντυπωσιάζει αληθινά το πόσο προχωρήσαμε κόντρα σε πολλές πιθανότητες, κόντρα σε πολλές περιστάσεις και καταστάσεις εν μέσω της μεγάλης  πανδημίας στον πλανήτη, μέσα σ’ όλη αυτή την τρέλα, πράγματα που δεν είναι δικά σας, με την ευκαιρία. Δεν είναι δικά σας.  

Ομορφιά και Λαχτάρα

Ένα πράγμα που θα παρατηρήσετε, αν δεν το έχετε ήδη παρατηρήσει, είναι αυτή η αίσθηση που είχατε πάντα, αλλά αρχίζει να προβάλει τώρα, μια αίσθηση Ομορφιάς. Όταν παίζει η μουσική, τόση ομορφιά. Ξέρετε, αυτή η αίσθηση της Ομορφιάς ήταν κρυμμένη για πολύ καιρό. Υπήρχαν τόσα πολλά άλλα πράγματα που έρχονταν στο μυαλό και στα συναισθήματά σας, ώστε η αίσθηση της Ομορφιάς απλά δεν ήταν πραγματικά διαθέσιμη να εμφανιστεί. Αλλά αληθινή αίσθηση Ομορφιάς, και δεν χρειάζεται να δουλέψετε γι’ αυτήν. Συμβαίνει όταν είσαι Μάστερ. Απλά αρχίζει να προβάλει, να βγαίνει στην επιφάνεια.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα δυναμικά σε εξέλιξη τώρα. Υπάρχει μια βαθιά αίσθηση λαχτάρας, αλλά όχι χαμένης λαχτάρας. Έχετε περάσει αυτή τη φάση, όταν πρωτοπεράσατε την αφύπνιση σας ή ίσως ακόμα και νωρίτερα, πάντως μια αίσθηση λαχτάρας, γνωρίζοντας ότι υπήρχε κάτι παραπάνω, αλλά ήταν σαν να χάθηκε. Ήταν εκτός εμβέλειας, ήταν μακριά. Ξέρατε ότι υπήρχε, κάπως σαν μια σκοτεινή νύχτα στο δάσος, ξέρεις ότι υπάρχουν πράγματα εκεί, αλλά απλά δεν τα βλέπεις. Και μετά καθώς φτάνετε σ’ αυτό το σημείο, αυτή η λαχτάρα γίνεται πιο έντονη και πιο βαθιά, πιο αισθησιακή.

Όμως τώρα, αντί να λαχταράτε κάτι μακρινό κι άγνωστο, υπάρχει εκεί μια λαχτάρα που είναι πολύ χειροπιαστή, πολύ ξεκάθαρη. Ξέρετε ότι είναι εκεί. Δεν χρειάζεται να δουλέψετε γι’ αυτήν. Ίσως δεν καταλαβαίνετε καλά ακόμα τί είναι αυτή η πλούσια, όμορφη λαχτάρα, αλλά αυτό συμβαίνει όταν ο άνθρωπος, ο Μάστερ, το Εγώ Είμαι αρχίζουν όλα την ολοκλήρωση, τη βαθιά ολοκλήρωση της ενσωματωμένης κυριαρχίας.

Και τότε υπάρχει η αίσθηση ότι έχεις χάσει αυτή τη σύνδεση για τόσο πολύ καιρό, ότι έχεις χάσει τη επίγνωση του Πνεύματος μέσα σου, ότι έχεις χάσει όλα όσα είσαι πραγματικά, όλες σου τις αισθήσεις, όλη τη μαγεία που είσαι πραγματικά. Κι έτσι αυτή η αίσθηση της λαχτάρας, δεν είναι πια μια χαμένη λαχτάρα, τώρα πια είναι σαν λαχτάρα επίγνωσης που έρχεται αυτή τη στιγμή. Που προκαλεί μια αίσθηση Ομορφιάς, τον πλούτο της ζωής.

Ξέρετε, όταν δεν προσπαθείτε πια να αλλάξετε τον κόσμο, όταν δεν προσπαθείτε πια να αλλάξετε ούτε τον εαυτό σας, όταν αποδέχεστε όλα όσα είστε, όταν επιτρέπετε, αναδύεται τώρα αυτή η αίσθηση της Ομορφιάς και βρίσκεται μέσα σε όλα. Είναι στη μουσική. Είναι στη φύση. Είναι μέσα στην ίδια την ύπαρξή σας. Είναι πολύ αληθινή, είναι σωματική.

Ένα από τα πράγματα που είναι πάντα θλιβερό να παρακολουθείς στους ανθρώπους που περνάνε αυτά που περνάνε, ιδιαίτερα καθώς μπαίνουν στην αφύπνιση, είναι ότι ο αισθησιασμός μοιάζει να ξεθωριάζει, να εξαφανίζεται. Τα πράγματα γίνονται τόσο διανοητικά και τόσο γραμμικά.
Και στην πραγματικότητα, δεν είναι πιο διανοητικά και γραμμικά. Απλά τώρα, όταν κάποιος φτάσει στην αφύπνιση, συνειδητοποιεί τώρα πόσο γραμμικά και διανοητικά ήταν τα πράγματα. Άρα έχετε πολύ περισσότερη επίγνωση αυτού. Αλλά φτάνετε σ’ αυτό το σημείο και δεν είναι έτσι πια. Δεν είναι γραμμικά. Δεν είναι διανοητικά. Αυτή η αίσθηση της Ομορφιάς που στην πραγματικότητα, μερικοί από σας φοβόνταν, η αίσθηση του Αισθησιασμού στην οποία μερικοί από σας έχουν αντισταθεί, αρχίζει να προβάλει και δεν χρειάζεται να δουλέψετε γι’ αυτήν. Απλά υπάρχει. Ξαφνικά έχετε επίγνωση του πλούτου της ζωής.

Αυτό εν μέρει προκαλείται επίσης από το γεγονός ,ότι υπάρχει μια επίγνωση ότι, για τους περισσότερους από σας, αυτή πρόκειται να είναι η τελευταία σας ζωή στον πλανήτη και ήρθε η ώρα να αρχίσετε να βλέπετε τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία. Να αρχίσετε να βλέπετε τα πράγματα, λοιπόν, με αυτή τη λαχτάρα, γνωρίζοντας ότι αυτή πρόκειται να είναι η τελευταία ζωή που θα μπορείτε να πάτε σε μακρινούς περιπάτους στα δάση αυτής της Γης. Θα είστε σε θέση να το πάρετε μαζί σας αυτό, αλλά δεν συγκρίνεται με την πραγματικότητα εδώ – τα δάση κι ο ουρανός και τα πουλιά και το φαγητό κι όλα αυτά τα όμορφα – και τη μουσική κι απλά τον ήχο του γέλιου, ακόμα και του κλάματος των ανθρώπων – πάντως όλη αυτή την ομορφιά.

Είναι λίγο μελαγχολικό, όμως είναι πάρα πολύ όμορφο κι αυτό συμβαίνει όταν φτάσετε σ’ αυτό το σημείο. Αναδύεται η ομορφιά και είναι καλό που – μιλήσαμε για την ομορφιά στο περασμένο Shoud – αναφέρομαι σ’ αυτόν το νέο Οδηγό του Μέρλιν για την Ενσωματωμένη Πραγμάτωση, μιλήσαμε για την ομορφιά.
Όμως η ομορφιά αναδύεται, προβάλει και τώρα βρίσκεστε να περιβάλλεστε απ’ αυτήν, ιδιαίτερα καθώς συνειδητοποιείτε ότι όλη η ενέργεια είναι δική σας. Τώρα νιώθετε τον εαυτό σας να περιβάλλεται από ομορφιά. Όχι συνεχώς. Όχι, όχι απαραίτητα όταν είστε μέσα στην κίνηση ή ακούτε μερικές από αυτές τις σκληροπυρηνικές ειδήσεις που μερικοί από σας ακούγατε. Δεν είναι κακές οι ειδήσεις, αλλά μερικοί από σας πραγματικά επιλέγουν τα σκληροπυρηνικά πράγματα.

Όμως αυτή η ομορφιά αναδύεται και μετά υπάρχουν απίστευτες γαλήνιες, βαθιές στιγμές όπου πραγματικά δεν ψάχνετε πια για απαντήσεις. Πολλές φορές στο παρελθόν είχατε αυτές τις γαλήνιες, βαθιές στιγμές, αλλά ψάχνατε και κοιτούσατε και τώρα συνειδητοποιείτε ότι είστε εκεί. Είστε εκεί και τώρα μπορείτε να απολαύσετε την ομορφιά χωρίς να φοβάστε τον ίδιο σας τον αισθησιασμό, χωρίς να φοβάστε την ίδια την ομορφιά. Ναι, οι άνθρωποι φοβούνται την ομορφιά, γιατί νομίζουν, ότι πρέπει να έχουν τόσους πολλούς κανόνες για τον εαυτό τους στη ζωή τους. Νομίζουν ότι πρέπει να μείνουν πολύ γραμμικοί κι αυστηροί και να έχουν ωράρια και στόχους και καθε… πφφφ! Με τον Μάστερ, όλα αυτά εξαφανίζονται. Τώρα είναι ώρα για την ομορφιά.

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή και προσκαλέστε τη να έρθει, γιατί έρχεται, αν δεν είναι ήδη εδώ.

Ομορφιά που, κατά κάποιο τρόπο, μερικές φορές σας φέρνει δάκρυα όταν ακούτε ένα όμορφο μουσικό κομμάτι ή βλέπετε ένα βίντεο με μουσική. Ξέρετε, δεν είχα μουσικά βίντεο στην εποχή μου. Ήταν μόνο μουσική˙ ήταν ακουστικό  -φυσικά, εκτός κι αν πήγαινες σε συναυλία – όμως τώρα έχετε μουσικά βίντεο που συμπληρώνουν την αίσθηση και την Ομορφιά. Απίστευτο.

Έτσι, ας πάρουμε μια βαθιά αναπνοή μαζί, καθώς μπαίνουμε στο Shoud 2 της Σειράς Merlin I Am.

Συζήτηση με την Ήντιθ 

Είχαμε πολλούς θανάτους στην οικογένεια των Σώμπρα φέτος. Πολλούς. Πολλοί Σώμπρα που απλά λένε “Εμ, σκοπεύω απλά να επιλέξω να φύγω. Πρόκειται απλά να φύγω.” Μερικοί, όπως ο Σαρτ, επιτρέποντας να έρθει η Πραγμάτωση τους μέρες ή βδομάδες πριν φύγουν. Μερικοί κάνοντας το μόλις ένα λεπτό προτού φύγουν.  Μερικοί λέγοντας “Ξέρεις, απλά είναι πολύ ζόρικα αυτή τη στιγμή. Αυτό το σώμα κι όλα όσα αντιμετωπίζουμε, σκοπεύω να φύγω και να επιστρέψω όταν θα είναι κατάλληλο.” Υπάρχουν πολλοί Σώμπρα των οποίων τα ονόματα δεν παρουσιάζονται   στον ιστότοπο μας στη στήλη “In Memoriam” (Εις Μνήμην) που έχουν φύγει κι έρχονται σε μια από τις Νέες Γαίες που είναι ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος για εκείνους  που πραγματικά – έχουν μόλις ολοκληρώσει την προτελευταία ζωή τους, χρειάζονται αναζωογόνηση, πρόκειται να επιστρέψουν – αλλά πρόκειται να το κάνουν πραγματικά σαν Μάστερ αυτή τη φορά.

Έτσι, θα ήταν παράλειψη αν δεν ανέφερα την Ήντιθ. Η Ήντιθ.

Η αγαπητή Ήντιθ πέθανε πριν δυο μέρες. Ω, και η Λίντα πρόκειται να βάλει εδώ τη φωτογραφία της.

Η  Ήντιθ είχε ξεκινήσει να φεύγει εδώ και αρκετό καιρό. Όπως ξέρετε, η Ήντιθ όσο ευχάριστη κι αν είναι, ήταν λίγο πεισματάρα. Μπορεί να το είχατε καταλάβει στη διάρκεια μερικών από τα Shoud. Η  Ήντιθ βασικά έφυγε πριν ένα μήνα περίπου. Όχι το υλικό σώμα, αλλά η ουσία της έφυγε πριν ένα μήνα περίπου κι εκείνη απλά περίμενε. Ξέρετε, δεν μοιάζει σαν ένας μήνας, όταν περιμένεις κάπου στους ενδιάμεσους κόσμους. Αλλά έφυγε πριν ένα μήνα περίπου και τελικά προ ημερών απελευθέρωσε το υπόλοιπο υλικό της σώμα.

Καθόμουν μαζί της καθώς συνέβαινε αυτό. Ήταν μια όμορφη στιγμή για μένα και για εκείνη. Ήταν κάπως – θα ήταν σαν να παρακολουθούσατε τον εαυτό σας με τις τελευταίες σπίθες στη χόβολη να αργοσβήνουν. Η τελευταία, αν ήταν σαν το τζάκι, όπως η τελευταία που τρεμοπαίζει και αυτή το βίωσε. Το παρακολούθησε. Είναι ενδιαφέρον γιατί δεν το νιώθεις πραγματικά, δηλαδή, όχι με σωματικό τρόπο, αν ποτέ το περάσετε. Αλλά το αντιλαμβάνεσαι απόλυτα. Αντιλαμβάνεσαι απόλυτα ότι η τελευταία, θα λέγαμε, σύνδεση με τον πλανήτη έχει χαθεί τώρα.

Η  Ήντιθ κι εγώ καθίσαμε εκεί αρκετή ώρα και χρησιμοποιώ τον όρο “καθίσαμε εκεί”, αλλά κατά κάποιον τρόπο κάπως έτσι ήταν, γιατί ήμασταν και οι δυο άνθρωποι. Ξέραμε πώς ήταν απλά να κάθεσαι. Απλά καθίσαμε ήσυχα εκεί αρκετή ώρα.

Ξέρετε, η Ήντιθ κι εγώ γνωριζόμαστε από πολλές ζωές. Στα Shoud είχαμε πολλές “αντιπαραθέσεις” μεταξύ μας. Μου άρεσε να καλώ την Ήντιθ στη σκηνή, γιατί ήξερα ότι θα ήταν παράδειγμα, τόση ομορφιά για όλους. Η  Ήντιθ είχε ένα τρόπο. Η  Ήντιθ είχε ένα συγκεκριμένο τρόπο. Έγινε δημοφιλής στους Σώμπρα σε ολόκληρο τον κόσμο. Όμως καθίσαμε εκεί αρκετή ώρα και σε κάποιο σημείο – με συγχωρείς, Ήντιθ (απλώνοντας το χέρι πάνω από τη φωτογραφία της για να πάρει τον καφέ του) – σ’ αυτό το σημείο είπα “ Ήντιθ, τώρα πού θα πας; Τι θέλεις να κάνεις;”

Κι αυτή είπε “Θέλω να πάω στο Theos. Χρειάζομαι να αναζωογονηθώ. Χρειάζομαι να έχω το δικό μου χώρο. Χρειάζομαι να αφομοιώσω όλα όσα έκανα σαν άνθρωπος στον πλανήτη. Απλά χρειάζομαι να ξεφύγω απ’ όλα. Δεν θέλω να πάω στις Κοντινές στη Γη Σφαίρες. Ξέρω ότι θα συναντήσω την οικογένεια κι αυτό δεν θα ήταν τόσο καλό. Θέλω αυτό…” – το ονόμασε σπα, σαν πνευματικό σα στο Theos.

Έτσι, περπάτησα μαζί της εκεί, και ξέρω ότι μερικοί από τους υπόλοιπους ήσασταν μαζί της, κάνοντας ένα DreamWalk ή απλά την σκεφτόσασταν και τη συνόδευσα  στο Theos και είπα “ Ήντιθ, θα επιστρέψω σε μια δυο μέρες”, που είναι σήμερα. Σκοπεύω να καλέσω την Ήντιθ για μια στιγμή να δώσει μερικές από τις σκέψεις και τις προοπτικές της. Αν δεν σε πειράζει, Λίντα, μπορεί να καθίσει στην καρέκλα σου;
ΛΙΝΤΑ: Φυσικά.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ναι. Λοιπόν…
ΛΙΝΤΑ: Ορίστε.
ΑΝΤΑΜΟΥΣ: …ας αναπνεύσουμε όλοι καλώντας την Ήντιθ τώρα, στο Shoud 2 της Σειράς Merlin I Am. Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή. Ω, Ήντιθ. Η  Ήντιθ αντιστέκεται, όπως, θυμάστε όπως έκανε ανεβαίνοντας στη σκηνή, αλλά στην πραγματικότητα το λάτρευε. Λοιπόν  Ήντιθ, καλωσήρθες. Ελπίζω να μπορούν όλοι να σε δουν, αν όχι να σε νιώσουν εδώ.

Λοιπόν  Ήντιθ, ανέφερα σε όλους ότι πήγες στο Theos. Πραγματικά είσαι στο Theos αυτή τη στιγμή. Τι έγινε με την ενσωματωμένη Πραγμάτωση; Γιατί δεν έμεινες;

Και θα μεταφράζω την Ήντιθ για εκείνους από σας που δεν ακούν, σαν τη Βίλι που μεταφράζει στα Ισπανικά. Λοιπόν  Ήντιθ, γιατί δεν έμεινες;

Και θα ήθελα επίσης να νιώσετε την απάντηση της προτού μεταφράσω. Και η Ήντιθ, με τον δικό της τρόπο, λέει “Λοιπόν, απλά ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Πάρα πολύ δύσκολο. Περίμενα, περίμενα και τίποτα δεν συνέβαινε. Δεν είχα χρήματα, καμιά αφθονία για την οποία μιλάς Αντάμους και τελικά απλά – το σώμα μου εξαντλήθηκε.”

Οκέι, Ήντιθ. Ήντιθ, σκοπεύεις να γυρίσεις πίσω στη Γη για άλλη μια ζωή;
(μικρή παύση)
“Ναι.”
Ήντιθ, κανονικά θα το έλεγες με σχεδόν τραχιά φωνή και πιθανόν θα έλεγες κάτι σαν “Όχι!” Όμως εδώ μας λες ναι. Σκοπεύεις να γυρίσεις πίσω για άλλη μια ζωή. Γιατί θα το κάνεις, Ήντιθ;
(παύση)
Λοιπόν, η Ήντιθ έχει κάτι που θα ήθελε να μοιραστεί με όλους, ορισμένα πράγματα.

Η Ήντιθ λέει, πρώτον, ότι θέλει να γυρίσει πίσω, επειδή υπήρχε κάτι στη ζωή της που έλλειπε πραγματικά – αρκετά πράγματα, αν δεν κάνω λάθος, αλλά υπήρχε ένα πράγμα που έλλειπε πραγματικά από τη ζωή σου – κι αυτό ήταν η χαμένη της αγάπη. Η χαμένη της αγάπη, ένας αγαπημένος με τον οποίο είχε περάσει πάρα πολλές ζωές, ο οποίος δεν ήταν εδώ σ’ αυτή τη ζωή. Είχαν δώσει όρκο ο ένας στον άλλο πριν από πολύ καιρό και μου λέει ακόμα κι από την εποχή του Ιησού. Έδωσαν όρκο ότι θα επέστρεφαν μαζί για την ανάληψή τους, αυτό που τώρα ονομάζουμε Πραγμάτωση, κι αυτός που έλπιζε να συναντήσει σ’ αυτή τη ζωή δεν παρουσιάστηκε ποτέ. Έτσι, αυτή περίμενε και περίμενε και περίμενε. Δεν είχε απαραίτητα συνειδητά επίγνωση αυτού, αλλά το ονειρευόταν πολύ τη νύχτα, αυτή την αληθινή αγάπη απ’ όλες τις ζωές της. Ήθελαν να κάνουν την ανάληψή τους μαζί. Πραγματικά είπε ότι σε μια ζωή αυτοκτόνησαν μαζί, νομίζοντας ότι αυτός ήταν ο τρόπος, αλλά ανακάλυψαν ότι δεν οδήγησε στην ανάληψη.

Ήρθε σ’ αυτή τη ζωή το 1938 ελπίζοντας ότι ο – Ήντιθ, δεν θέλω να πω αδελφή ψυχή˙ ξέρω ότι αυτός ήταν ο όρος που χρησιμοποιούσες, ή δίδυμη φλόγα επίσης – πάντως ελπίζοντας ότι η αληθινή αγάπη της θα ήταν εκεί επίσης, ότι θα τον έβρισκε ή θα την έβρισκε και τα χρόνια περνούσαν. Ω, τα παιδικά της χρόνια, και φυσικά δεν τον περίμενε τότε απαραίτητα. Μετά τα εφηβικά της χρόνια και πάλι δεν ήταν εκεί. Ήταν γεμάτη στενοχώρια, αλλά συνέχιζε να περιμένει, να περιμένει, να περιμένει. Είχε μερικές άλλες σχέσεις, έκανε παιδιά σαν αποτέλεσμα αυτών, αλλά δεν ήταν ποτέ αληθινές αγάπες στη ζωή της. Ήταν πιο πολύ, λοιπόν, απλά αναπληρωτές. Και πραγματικά – ναι, αυτή παρεμβάλλεται – ότι πραγματικά ένιωθε κάπως ένοχη για τις άλλες σχέσεις που είχε, ίσως σαν να πρόδιδε τον αληθινό αγαπημένο της.

Περίμενε και περίμενε και περίμενε, σαν να καθόταν – ελπίζω να μη σε πειράζει που θα το πω αυτό, Ήντιθ – να καθόταν στην ίδια καρέκλα, χωρίς να μετακινηθεί ποτέ, με το φόβο ότι αν μετακινούνταν σε διαφορετική καρέκλα, δηλαδή, αν άλλαζε τα πράγματα στη ζωή της, ότι θα έχανε μια ευκαιρία να την βρει αυτή η αληθινή αγάπη. Έτσι καθόταν στην ίδια καρέκλα χρόνο με το χρόνο, δηλαδή, δεν ήθελε να κάνει τίποτα που θα μπορούσε ίσως να επηρεάσει, που θα μπορούσε ίσως να οδηγήσει στο να μη μπορέσει αυτός να τη βρει.

Λέει ότι είχε μια μοναχική καρδιά. Μέχρι που ονόμασε και την κτηματομεσιτική εταιρεία που είχε “Ακίνητα Καρδιάς”, πιστεύοντας ότι ίσως αυτό θα έβγαζε κάποιο είδος ενέργειας ή δόνησης, ώστε να μπορέσει αυτός να τη βρει, αλλά ποτέ δεν παρουσιάστηκε. Αυτή περίμενε και περίμενε και δεν άλλαζε αυτή την καρέκλα. Δεν επέτρεπε να μπουν οι ενέργειες του εαυτού της, της αφθονίας στη ζωή της. Δεν άφηνε πραγματικά τους άλλους ανθρώπους πολύ κοντά στη ζωή της, γιατί περίμενε.

Τελικά, πριν ένα μήνα περίπου, όταν πραγματικά έκανε τη μετάβασή της, συνειδητοποίησε ότι αυτός που ήταν η αληθινή αγάπη της, στην πραγματικότητα είχε σκοτωθεί σε νεαρή ηλικία σ’ αυτή τη ζωή κι ότι ποτέ δεν θα τη συναντούσε τώρα. Συνειδητοποίησε όταν άρχισε να κάνει τη μετάβαση πριν ένα μήνα, ότι αυτός ήταν πάντα στο πλευρό της, ενθαρρύνοντας την για τη δική της Πραγμάτωση λέγοντας “ Ήντιθ! Ήντιθ! Κάντο! Θα ακολουθήσω. Θα έρθω αργότερα, αλλά κάντο για τον εαυτό σου τώρα.” Όμως, όχι, η Ήντιθ καθόταν στην ίδια καρέκλα, δεν έκανε τις αλλαγές.

Έτσι, σε ρωτάω, “ Ήντιθ, έχεις μετανιώσει καθόλου;”
(μικρή παύση)
Χμ. Μόνο ότι αυτός δεν εμφανίστηκε, αλλά δεν μετάνιωσε, λέει, που περίμενε, γιατί η αγάπη είναι τόσο βαθιά και τόσο μεγάλη. 

Λοιπόν, Ήντιθ, τι θα γίνει τώρα; Τι θα γίνει τώρα; Επιθυμείς να κάνεις την Πραγμάτωσή σου σε μια άλλη ζωή με ή χωρίς;
(μικρή παύση)
Λοιπόν, η Ήντιθ λέει ότι ξέρει τώρα, ότι είναι τόσο σημαντικό γι’ αυτήν να επιτρέψει την αγάπη και την αφθονία και τη δική της Πραγμάτωση ανεξάρτητα απ’ οποιονδήποτε άλλο. Όμως, αν της δινόταν η επιλογή, εξακολουθεί να προτιμά να το κάνει μαζί του.

Λοιπόν, Ήντιθ, θα θέλαμε να κάνουμε μια τελετή για σένα σήμερα εδώ σ’ αυτό το Shoud. Δεν υπάρχουν πολλοί Σώμπρα που ξεχωρίζουν όσο εσύ, που είναι παράδειγμα για όλους εμάς, που είναι τόσο – ελπίζω να μη σε πειράξει που θα το πω – τόσο πεισματάρηδες, τόσο στραβόξυλα όσο ήσουν εσύ. Δεν υπάρχουν πολλοί Σώμπρα, που έγιναν τέτοιο σύμβολο της ίδιας της ζωής και των προκλήσεων και των δυσκολιών. Ούτε τόσοι πολλοί Σώμπρα που είναι τόσο ντόμπροι όσο ήσουν εσύ στα Shoud.

Έτσι, Ήντιθ, θα θέλαμε τώρα να αφιερώσουμε ένα λεπτό για να σε τιμήσουμε για τη ζωή σου, να σε τιμήσουμε επειδή ήσουν αληθινά μια από τις πολύ αρχικές ιδρυτικές Σώμπρα, κι έφερες πολλούς άλλους στον Βυσσινί Κύκλο. Θα θέλαμε να σε τιμήσουμε γιατί μας έκανες να γελάμε. Θα θέλαμε να σε τιμήσουμε, γιατί ήσουν απότομη με εμένα, τον Αντάμους, επειδή ξέρω ότι σε τόσους πολλούς άλλους  ανθρώπους θα άρεσε πολύ να το κάνουν και θα θέλαμε να σε τιμήσουμε για την πίστη σου, παρόλο που σε έκανε να μείνεις στην ίδια καρέκλα.

Και να θυμάσαι, Ήντιθ, να θυμάσαι τί σου είπα όταν είχαμε μια από τις  αντιπαραθέσεις μας σε ένα Shoud. Θυμήσου είπα “ Ήντιθ, άλλαξε την καρέκλα. Άλλαξε κάτι στη ζωή σου”, γιατί υπάρχουν δυο επιλογές σ’ αυτό το σημείο. Η μια είναι -την εποχή που το είπα – να ζήσεις άλλα δυο χρόνια και επτά μήνες. Είναι δυο χρόνια και πέντε μήνες, ή θα μπορούσες να έχεις ζήσει 30 ή 40, 50 χρόνια ακόμα. Και εκείνη τη φορά γούρλωσες τα μάτια σου όταν είπα 30, 40, 50 χρόνια ακόμα, γιατί ήξερες μέσα σου ότι περίμενες κι ότι εκείνη η χαμένη αγάπη δεν επρόκειτο να φανεί σ’ αυτό το σημείο της ζωής σου. Με άλλα λόγια, ήσουν έτοιμη να προχωρήσεις.

Αυτό ήταν το πιο σημαντικό για σένα, κι αυτό, αγαπητή Ήντιθ, έχει μια ομορφιά μέσα του. Αυτή την ομορφιά του να αγαπάς κάποιον τόσο πολύ, ώστε απλά να τον περιμένεις. Την ομορφιά του να νιώθεις μέσα στην καρδιά σου κάθε μέρα γι’ αυτό το άτομο, ξέροντας πόσα έχεις περάσει μαζί του, ξέροντας πόσο τον αγαπάς˙ δεν υπάρχει τίποτα κακό σ’ αυτό.

Και η Ήντιθ προσθέτει στην τελετή της εδώ, ότι δεν θα το σύστηνε απαραίτητα αυτό σε άλλους, ότι η μεγαλύτερη αγάπη που θα μπορούσε να έχει δώσει στην αληθινή αγάπη τη, ήταν να επιτρέψει τη δική της Πραγμάτωση και μετά να είναι παρούσα γι’ αυτόν όταν θα ερχόταν η σειρά του.

Όμως, Ήντιθ, εμείς σε τιμούμε και σε ευλογούμε για όλα όσα έδωσες στους Σώμπρα σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας αφιερώσουμε όλοι μια στιγμή. Τι λες, Λίντα, αν δεν σε πειράζει, να ερχόσουν και λίγες αναπνοές προς τιμήν της Ήντιθ, (η Λίντα έρχεται στη συνηθισμένη της θέση). Μη στέκεσαι μπροστά της (αυτή γελάει). Ναι. Στάσου εκεί πέρα. Αυτή είναι -ναι. Τι λέτε για λίγες αναπνοές προς τιμήν της Ήντιθ, μιας από τους κλασικούς Σώμπρα όλων των εποχών.

ΛΙΝΤΑ: Έτσι, αληθινά ας πάρουμε μερικές καλές βαθιές αναπνοές. Εισπνεύστε προς τιμήν της Ήντιθ. Τέτοιος χαρακτήρας, τέτοιο παράδειγμα για μας. Πάρτε αυτή την καλή βαθιά αναπνοή και στείλτε την αγάπη σας και τις ενέργειες σας στην Ήντιθ, την εκτίμηση μας. Αναπνεύστε αυτή την εκτίμηση που κερδίσαμε όλοι για την Ήντιθ με όλα τα αστεία και το πείσμα της. Πάντα αληθινή Σώμπρα. Εισπνεύστε τις ενέργειες αυτής της αληθινής Σώμπρα, της Ήντιθ – της Ήντιθ Πρόκτορ – εκεί για μας. Πάντα εκεί.

Πάρτε αυτή την καλή βαθιά αναπνοή. Πάρτε αυτή την καλή βαθιά αναπνοή.

Στείλτε την αγάπη σας σ’ αυτήν. Αφήστε τη να τη νιώσει, την εκτίμηση. Ξανά, τόσο συχνά τόσο απίστευτο παράδειγμα για όλους μας, ζωντανό παράδειγμα από πολλά σκαμπανεβάσματα της ζωής.

Αναπνεύστε. Αναπνεύστε, καθώς επιτρέπουμε πάντα την Ήντιθ.

ΑΝΤΑΜΟΥΣ: Ωραία. Σ’ ευχαριστώ και η Ήντιθ είναι πολύ αμήχανη αυτή τη στιγμή, αλλά χαίρεται που δεν είναι εδώ σωματικά γιατί πιθανόν είναι κατακόκκινη από την αμηχανία. Και στέλνει την αγάπη της, με ανοιχτή καρδιά σε όλους τους Σώμπρα στον κόσμο και λέει “Συνεχίστε. Συνεχίστε.”

Λοιπόν, Ήντιθ, τι ακολουθεί; Τι θα γίνει παρακάτω;
(μικρή παύση)
Είπε ότι πρόκειται να πάει πίσω στο Theos για λίγο και να αναζωογονηθεί πραγματικά, για να ανακτήσει την ενέργεια της.
Και μετά τι;
Λέει, άλλη μια ζωή στη Γη. Τελευταία ζωή. Υπόσχεται στον εαυτό της αυτή τη φορά, η τελευταία της ζωή.
Και πόσο καιρό πρόκειται να περιμένεις μέχρι να γυρίσεις πάλι πίσω;
(μικρή παύση)
“Μια εβδομάδα!”, λέει. Ήντιθ, εγώ θα χαλάρωνα (ο Αντάμους γελάει). Μια εβδομάδα? Εγώ θα περίμενα.

Ω, είπε ότι θέλει να επιστρέψει σε μια οικογένεια Σώμπρα, μια νεαρή οικογένεια Σώμπρα, που σκέφτεται να αποκτήσει παιδιά. Θα της άρεσε να έρθει πίσω στην οικογένειά σας με την κατάλληλη ανατροφή. Λοιπόν Ήντιθ, εγώ θα περίμενα λίγο παραπάνω από μια εβδομάδα.

Λοιπόν, σ’ ευχαριστώ. Σ’ ευχαριστώ που ήσουν εδώ και ήρθε η ώρα να πας πίσω  στο Theos και να κάνεις μια αναζωογόνηση.

Έχεις κάποια λόγια αποχαιρετισμού;

Χμ. Είπε “Τελικά, ο μόνος που μπορείς να αγαπήσεις πραγματικά είναι ο εαυτός σου, αλλά πραγματικά είναι ωραίο να έχεις έναν αγαπημένο της ψυχής.” Σ’ ευχαριστώ, αγαπητή μου. Σ’ ευχαριστώ.

Οκέι, ας συνεχίσουμε. Η Ήντιθ, τί χαρακτήρας (ο Αντάμους γελάει). Σε ακούω που απομακρύνεσαι, Ήντιθ. Τι χαρακτήρας. Ναι (ο Αντάμους ακούγεται να εκπνέει, καθώς μιλάει στην  Ήντιθ). Ναι. Οκέι.

Ωραία. Λοιπόν, ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή.

Συνειδητοποιώντας την Πραγμάτωσή Σας
Πραγμάτωση. Είχαμε το Καλοκαίρι της Πραγμάτωσης. Έχουμε, λοιπόν, σχεδόν 1500 Σώμπρα σε όλο τον κόσμο οι οποίοι έχουν αναγνωρίσει την Πραγμάτωσή τους, που έχουν βγει στο φως, ας πούμε, και θέλω να αναφερθώ σ’ αυτό σήμερα επειδή πραγματικά έχει σχέση με την οπτική γωνία σας. Είναι για τη συνειδητοποίηση ότι έχετε πραγματωθεί. Μπορείτε να συνεχίσετε να κάθεστε στην ίδια καρέκλα –χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της Ήντιθ – χωρίς να μετακινείστε, περιμένοντας κάτι, περιμένοντας την ιδέα σας για το τί είναι Πραγμάτωση, ή μπορείτε απλά να αλλάξετε την οπτική γωνία σας και να την επιτρέψετε. 

Πολλοί από σας αρχίζουν να φτάνουν σ’ αυτό το σημείο και είναι αυτό το σημείο της λαχτάρας. Ξέρετε ότι είναι εδώ, ξέρετε ότι είναι εκεί ακριβώς, αλλά είναι ακόμα αυτό το λίγο που απομένει για τον ερχομό στην Πραγμάτωση. Είναι εντάξει. Δεν υπάρχει βιασύνη γι’ αυτό, αλλά αν αναρωτιέστε, αν έχετε απορήσει – “Λοιπόν, πότε θα έρθει;” – θα έρθει μόλις πείτε “Είμαι πραγματωμένος.”

Ξέρω ότι υπάρχουν Σώμπρα στον κόσμο που, μερικοί απ’ αυτούς αναρτούν στα κοινωνικά μέσα ή επίσης βγάζουν βιβλία˙ μερικοί απ’ αυτούς λένε “Λοιπόν, ξέρω ότι ήμουν πραγματωμένος από τη μέρα που γεννήθηκα”, και ξέρω ότι αυτό κάνει μερικούς από σας να γουρλώνετε τα μάτια (ο Αντάμους σταμάτα για μια στιγμή καθώς τα πουλιά τιτιβίζουν πιο δυνατά). Πολύ κουβεντολόι έχουν τα πουλιά εδώ έξω. Νομίζω ότι η Ήντιθ τα ξεσηκώνει λίγο όλα.

Μερικοί από σας λένε “Ήμουν πραγματωμένος από παιδί”, και πραγματικά αυτό είναι πολύ ακριβές. Δεν είναι κομπασμός. Δεν είναι σαν να προσπαθείτε να εξυψώσετε τον εαυτό σας στα μάτια των άλλων. Ξαφνικά συνειδητοποιείτε ότι πάντα ήσασταν πραγματωμένοι. Ή κάποιοι από σας λένε ότι η Πραγμάτωσή σας έγινε στα εφηβικά σας χρόνια ή σε νεαρή ηλικία σαν ενήλικες και τώρα είστε σε μεγαλύτερη ηλικία ή παλαίμαχοι. Ναι, πάντα ήσασταν πραγματωμένοι. Ήταν πάντα εκεί. Είναι ένα έμφυτο φυσιολογικό κομμάτι σας. Το ερώτημα είναι πότε πρόκειται να επιτρέψετε στον εαυτό σας να συνειδητοποιήσει ότι είστε πραγματωμένοι; Είναι θέμα προοπτικής. Δεν είναι κάτι σαν παιχνίδι, αλλά το θέμα είναι απλά να το παραδεχτείτε, να βγείτε στο φως.

Όταν το κάνετε, όταν θα μπορείτε επιτέλους να πείτε “Είμαι πραγματωμένος” και σταματήσετε να περνάτε όλο αυτό το διανοητικό “Είμαι πραγματωμένος;” και “Λοιπόν, αν ήμουν πραγματωμένος, τότε θα άλλαζαν όλα και ξαφνικά θα ήμουν σε θέση να κάνω μαγικά κόλπα.” Δεν λειτουργεί με αυτό τον τρόπο. Δεν είναι έτσι. Πρώτα αναγνωρίζεις την Πραγμάτωσή σου, και μετά αλλάζουν οι ενέργειες. Όχι το αντίθετο.

Αναγνωρίζεις ότι “Είμαι πραγματωμένος. Είμαι σ’ αυτό το ανθρώπινο ταξίδι κάπως χαμένος ή κολλημένος ή καθισμένος στην ίδια καρέκλα πολύ καιρό, αλλά, ναι, είμαι πραγματωμένος.” Αυτό μετά αλλάζει την ενέργεια. Η νέα σου προοπτική, η πλατιά προοπτική του “Είμαι πραγματωμένος” τότε αλλάζει τη σχέση που έχεις με την ενέργεια. Τότε και μόνο τότε αρχίζεις να παρατηρείς τη διαφορά.
Βλέπω πολλούς από σας να κάθονται ακόμα στην ίδια καρέκλα περιμένοντας πρώτα τις διαφορές, περιμένοντας ξαφνικά τον έρωτα της ζωής σας ή να κερδίσετε το λαχείο ή ξαφνικά να μην έχετε καθόλου σωματικούς πόνους. Δεν λειτουργεί έτσι. Είναι η οπτική γωνία. Είναι η αλλαγή της καρέκλας, να αλλάξετε – να μπορείτε να πείτε “Είμαι πραγματωμένος”.

Δεν ξεγελάτε τον εαυτό σας κάνοντας το. Στην πραγματικότητα, είναι ακριβώς το αντίθετο. Ξεγελάτε τον εαυτό σας με το να μη βγαίνετε έξω στο φως. Ξεγελάτε τον εαυτό σας περιμένοντας να συμβεί κάτι, το νέο Μπιγκ Μπανγκ ή κάτι τέτοιο. Είναι χάσιμο χρόνου αυτή τη στιγμή. Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας, και πολλή διασκέδαση επίσης. Οπότε είναι ώρα απλά να συνειδητοποιήσετε ότι είστε πραγματωμένοι, και μετά να παρακολουθήσετε πώς αλλάζουν τα πράγματα. Μετά αλλάζουν τα όνειρα σας. Μετά αλλάζει η ροή της αφθονίας. Μετά όλη σας η στάση σχετικά με τη ζωή, η ικανότητα σας να δείτε την ομορφιά, αλλάζει όταν αναγνωρίσετε, όταν βγείτε έξω στο φως “Ναι, είμαι πραγματωμένος”. Δεν μιλάει το εγώ σας. Όχι, δεν μιλάει το εγώ σας.

Το ίδιο το εγώ -προσπαθώ να το πω σωστά μέσω του Κώλντρε. Το ανθρώπινο εγώ πραγματικά δεν μπορεί, δεν θέλει να πει ότι είναι πραγματωμένο ή φωτισμένο. Θα πει πολλά άλλα πράγματα. Θα κάνει πολλά παράξενα πράγματα, αλλά το εγώ θα αντισταθεί στο να πει “Είμαι πραγματωμένος”.

Νιώστε το αυτό για μια στιγμή.

Τώρα, πολλοί από σας σκέφτονται “Λοιπόν, ο τάδε λέει σε όλους ότι έχει πραγματωθεί κι απλά έχει ένα μεγάλο εγώ.” Όχι, πραγματικά δεν είναι αυτό, γιατί το εγώ δεν πρόκειται να το κάνει αυτό. Γιατί;

Όταν ο άνθρωπος λέει κι αναγνωρίζει ότι είναι πραγματωμένος, τότε το εγώ βασικά έχει χαθεί. Το εγώ, όπως ήταν, δεν θα υπάρξει πια.
Έτσι το εγώ πραγματικά δεν έχει επιθυμία να πει ότι είναι πραγματωμένο.
Αυτό σημαίνει το τέλος του εγώ, όπως ήταν. Όχι το τέλος της ανθρώπινης ταυτότητας, αλλά το τέλος του εγώ, αυτού που θα λέγαμε ότι είναι η ανισορροπία. Το εγώ είναι αυτό που βασικά έλεγε “Εγώ είμαι όλα όσα υπάρχουν.
Εγώ είμαι η υψηλότερη τάξη της συνείδησης μου.”
Όμως τη στιγμή που λέτε “Είμαι πραγματωμένος. Είμαι φωτισμένος”, αυτό αλλάζει όλες τις ενέργειες. Αλλάζει τη ροή. Αλλάζει τις σκέψεις σας
. Σας δίνει την ικανότητα να έχετε πιο πλατιά, ανοιχτή άποψη όλων των πραγμάτων, περιλαμβανομένου και του εαυτού σας. Άρα, όχι, δεν λέει το εγώ σας ότι είστε πραγματωμένοι. Μερικοί από σας φοβάστε κάπως να το πείτε – “Λοιπόν, είναι απλά το εγώ μου και αληθινά δεν είμαι πραγματωμένος και χρειάζομαι αποδείξεις και στοιχεία.” Όχι, δεν χρειάζεστε. Δεν λειτουργεί έτσι.

“Είμαι πραγματωμένος.” Μπουμ! Έτσι. Και, ναι, το εγώ πρόκειται – μπορείτε να νιώσετε την αντίσταση – το εγώ κάνει “Ω, απλά το επινοείς αυτό” ή, ξέρετε, “Εξυψώνεις τον εαυτό σου πάνω από τους άλλους.”  Όχι, δεν το κάνεις. Κάνετε μια μετάβαση σε έναν διαφορετικό ρόλο, φυσικά, αλλά δεν εξυψώνετε τον εαυτό σας, γιατί αυτό είναι ανόητο. Καθένας απ’ αυτούς έχει την ίδια φυσιολογική  Πραγμάτωση μέσα του. Απλά δεν θέλουν να την δουν αυτή τη στιγμή.

Λέτε “Είμαι πραγματωμένος” και μετά περιμένετε αστραπές ή να συμβεί κάτι μεγαλειώδες. Όχι. Έχετε αυτή την τεράστια ποσότητα ενέργειας που κάθεται στην ίδια καρέκλα πολύ καιρό, που είναι κολλημένη πολύ καιρό, που είναι σχεδόν ξένη για σας εδώ και πολύ καιρό˙ χρειάζεται λίγος χρόνος για να κάνει στροφή αυτό το τραίνο. Δεν συμβαίνει αμέσως.

Κι ούτε χρειάζεται να πείσετε τον εαυτό σας γι’ αυτό. Δεν χρειάζεται να το επαναλαμβάνετε σαν μάντρα. Δεν χρειάζεται να το λέτε ξανά και ξανά. Απλά να συνειδητοποιήσετε “Είμαι πραγματωμένος” και μετά να είστε ο παρατηρητής του πώς αρχίζουν να αλλάζουν τα πράγματα στη ζωή σας. Και, ξαναλέω, δεν είναι αγώνας. Δεν χρειάζεται να πιέσετε τίποτα, αλλά απλά να αναγνωρίσετε“Είμαι πραγματωμένος”.

Νιώστε τι κάνει στο εγώ σας όταν το λέτε αυτό, στις σκέψεις του εγκεφάλου σας,  στις σκέψεις του νου σας. Στο εγώ πραγματικά δεν αρέσει αυτό, και θα του ρίξει την αμφιβολία λέγοντας “Ω, απλά τα επινοείς αυτά.” Αλλά ελάτε πίσω στον εαυτό σας, σ’ αυτόν που είστε αληθινά “Είμαι πραγματωμένος”, και τότε συμβαίνει.

Έτσι είναι ώρα να βγείτε όλοι έξω στο φως με αυτό. Δεν γίνεστε εγωιστές. Δεν γίνεστε ψεύτικοι ή μη πραγματιστές. Γίνεστε πιο πραγματικοί απ’ οτιδήποτε έχετε κάνει ποτέ σ’ αυτή τη ζωή – “Είμαι πραγματωμένος.”

Οι σχεδόν 1500 που το έχουν αναγνωρίσει και είναι αληθινά πραγματωμένοι το είχαν όλοι βιώσει με το δικό τους τρόπο. Είχαν αυτό το είδος εσωτερικής μάχης του “Είμαι ή δεν είμαι; Γίνομαι ελιτίστικος ισχυριζόμενος ότι είμαι πραγματωμένος; Είμαι έτοιμος πραγματικά; Έχω περάσει αρκετές εμπειρίες; Έχω καθαρίσει το κάρμα μου;” Μετά λένε επιτέλους “Είμαι πραγματωμένος. Κουράστηκα να παίζω το παιχνίδι του μη πραγματωμένου. Είμαι πραγματωμένος”, κι έπειτα οι ενέργειες αρχίζουν να κινούνται στη ζωή τους. Αρχίζει να κινείται.

Η  Ήντιθ, για παράδειγμα, δεν ήθελε να το πει. Δεν ήθελε να το πει. Ακόμα κι όταν κάθισα μαζί της, καθώς έφευγαν οι τελευταίες από τις συνδέσεις της με το υλικό της σώμα, δεν ήθελε να το πει. Πραγματικά δεν ένιωθε έτοιμη και περίμενε τον χαμένο αγαπημένο της. Και πίστευε ότι αν επέτρεπε αυτή την Πραγμάτωση, δεν θα είχε εκπληρώσει τον όρκο τους, τη δέσμευση του ενός προς στον άλλο. Κι έτσι δεν το είπε. Δεν ξέρω αν το έχει μετανιώσει. Δεν ξέρω αν  – όχι, δεν το έχει μετανιώσει. Αλλά απλά ευχόταν να είχε παρουσιαστεί αυτός – είναι λίγο θυμωμένη μαζί του – ευχόταν να είχε παρουσιαστεί τη σωστή χρονική στιγμή. Θα μπορούσαν να το είχαν κάνει μαζί, αλλά δεν έγινε.

Ήρθε η ώρα να βγείτε έξω στο φως. Έχουμε πολλά να κάνουμε προχωρώντας.

Αποδοχή της Ενέργειας
Το επόμενο θέμα στον κατάλογο για σήμερα. Έχουμε μιλήσει πολύ για τη σχέση σας με την ενέργεια και αναφέραμε πολλά για τη φυσική. Η ενέργεια είναι όλη δική σας. Είναι όλη δική σας. Ξέρω ότι στην αρχή είναι κάπως περίεργο να σκέφτεσαι “Λοιπόν, εννοείς τα πάντα;” Κοιτάς ψηλά τα αστέρια τη νύχτα. Κοιτάς τον ωκεανό. “Είναι όλα δικά μου;” Ναι, είναι. Είναι η αντίληψη σου για την πραγματικότητα, συνεπώς είναι όλα δικά σου, όλα δική σου ενέργεια.

Κάθε άλλος έχει τη δική του αντίληψη, τη δική του οπτική γωνία, τη δική του ενέργεια κι όπως τόσοι πολλοί από σας ξέρετε, από αυτά που συζητάμε στο Keahak, υπάρχει αρμονία στις ενέργειες. Όταν πολλές έμψυχες υπάρξεις είναι μαζί, υπάρχει αρμονία στις ενέργειές τους. Όμως εξακολουθεί να είναι η ενέργεια τους και η δική σας. Ποτέ δεν θα μπουν στη δική σας, ποτέ δεν θα μπείτε στη δική τους, αλλά υφίσταται μια αρμονία.

Και, όπως συζητήσαμε πρόσφατα στο Keahak, συμβαίνει επίσης κάποια ζημιά. Όταν  μια έμψυχη ύπαρξη ξεχνά ποια είναι, όταν πιστεύει ότι πρέπει να βγει έξω από τον εαυτό της για την ενέργεια, όταν δεν επιτρέπει στην ενέργεια να την υπηρετήσει, όταν χρησιμοποιεί την ενέργεια για να ελέγξει τους άλλους, όταν υπάρχει χειραγώγηση, τότε αντί για αρμονία υπάρχει βλάβη.

Όμως βασικά όλη η ενέργεια είναι εδώ για να σας υπηρετεί κι αυτό που πραγματικά θέλω να κάνω σήμερα είναι να σας ζητήσω να ανοιχτείτε τώρα και να την αφήσετε να μπει. Έχουμε μιλήσει πολύ γι’ αυτό θεωρητικά, σαν έννοια, αλλά σήμερα με όλους σας σ’ αυτό το Shoud, ας ανοιχτούμε σ’ αυτήν.

Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή και δεχτείτε αυτή την ενέργεια που είναι δική σας. Μη συγκρατείστε πια. Μη φοβάστε πια αυτή την ενέργεια. Δεχτείτε την. Είναι εκεί για να σας υπηρετήσει. 

Και τώρα, πάλι, έχουμε μιλήσει σχετικά ήδη, αλλά πραγματικά, πραγματικά θέλω να επιμείνω σ’ αυτό σήμερα σ’ αυτό το Shoud. Υπάρχει αντίσταση σ’ αυτό, γιατί σκέφτεστε “Ω, το σώμα μου πονάει τόσο πολύ, πώς θα μπορούσα να πάρω περισσότερη ενέργεια; Θα πονάει ακόμα πιο πολύ.” Το σώμα σας πονάει γιατί υπάρχει ακόμα αντίσταση στο να φέρετε, να επιτρέψετε τη φυσιολογική αρμονική ροή της δικής σας ενέργειας. Εν μέρει αυτός είναι ο λόγος που πονάει το σώμα, αλλά επίσης περνάτε τεράστιες αλλαγές στη μετάβαση από απλά το ανθρώπινο σώμα στο Ελεύθερο Ενεργειακό Σώμα. Μπορείτε να επιτρέψετε αυτούς τους σωματικούς πόνους αντί να τους αντιστέκεστε; Γιατί υπάρχουν για κάποιο λόγο. Κάτι συμβαίνει.

Μερικοί από σας κρατάτε περιορισμένη την ενέργεια σας, τη φυλάτε, γιατί ακόμα βασανίζεστε στο μυαλό. Ακόμα έχετε μάχες μέσα σας. Καθώς ανοίγεστε, ανοίγετε τους κρουνούς της ενέργειας, αυτή η ενέργεια πρόκειται να έρθει υπηρετώντας σας και πρόκειται να σας εκπληρώσει ακόμα και στις σκέψεις σας, σε σημείο που αυτές οι μάχες του μυαλού θα φύγουν. Οι μάχες του μυαλού υπάρχουν εν μέρει επειδή, λοιπόν, πνίγετε τον ίδιο σας τον εαυτό. Δηλαδή, κυριολεκτικά αλλά επίσης και απλά συνειδητά. Με ένα τρόπο της συνείδησης, πνίγετε τον εαυτό σας. Αυτό δημιουργεί ένα πεδίο μάχης για μερικά από τα παιχνίδια του μυαλού. Αλλά ανοιχτείτε σε όλες τις ενέργειες κι αυτές οι μάχες θα φύγουν.

Δεν θα υπάρχει πια τίποτα για να αγωνιστείτε. Όλη η ενέργεια υπάρχει και είναι όλη δική σας. Και καθώς θα επιστρέφετε σε μια φυσιολογική ροή ενέργειας μέσα σας, θα αρχίσετε να συνειδητοποιείτε ότι ποτέ δεν πρόκειται να κάνετε κατάχρηση. Είναι όλη δική σας. Δεν πρόκειται ποτέ να κάνετε κατάχρηση. Δεν πρόκειται ποτέ να την χρησιμοποιήσετε εναντίον ενός άλλου ατόμου. Μόνο όταν υπάρχει η πεποίθηση ότι η ενέργεια είναι εκτός, ότι πρέπει να την πάρετε από κάπου αλλού, υπάρχει κατάχρηση. Αλλά με την επίγνωση και τη συνειδητοποίηση ότι η ενέργεια είναι όλη δική σας, όταν υπάρχει αυτή η βαθιά όμορφη επίγνωση, δεν υπάρχει επιθυμία να την χρησιμοποιήσετε εναντίον κανενός άλλου. Δεν χρειάζεστε ποτέ πια τίποτα από κανέναν άλλο, οπότε δεν υπάρχει κατάχρηση.

Μερικοί από σας ανησυχούν, ότι με πολλή ενέργεια πρόκειται να κακοποιήσετε τον εαυτό σας – εξαρτήσεις και εγκλήματα κατά του εαυτού σας. Δεν πρόκειται να το κάνετε, γιατί ξαφνικά θα συνειδητοποιήσετε την ομορφιά. Είστε στο δικό σας κήπο, με άλλα λόγια. Είστε στο δικό σας μέρος. Είναι όλα εκεί για να σας υπηρετήσουν. Τα πάντα.

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή τώρα – μια πραγματικά βαθιά αναπνοή – και ανοιχτείτε στην ενέργεια που είναι εκεί ακριβώς και είναι δική σας. Δεν χρειάζεται να το σκεφτείτε. Δεν χρειάζεται να γίνετε εντελώς διανοητικοί γι’ αυτό όπως “Πώς είναι η ενέργεια;” και “Από πού προέρχεται;” Ας πάμε πέρα απ’ αυτά κι απλά εισπνεύστε την, απορροφήστε αυτό που είναι δικό σας.

Καθώς θα το κάνετε, επίσης θα επιτρέπετε, θα αποδέχεστε όλα όσα είστε, όλες τις περασμένες ζωές σας, όλες σας τις εμπειρίες, τον Μάστερ μέσα σας, το Εγώ Είμαι. Επιτρέπετε να εισέλθουν. Και ξέρω ότι έχουμε μιλήσει γι’ αυτό πολύ για χρόνια, αλλά σήμερα θέλω αυτό να είναι ένα σημείο διαχωρισμού, ένα αληθινό σημείο διαχωρισμού, όπου δεν μιλάμε μόνο γι’ αυτό πια, το ζείτε. Ενσωματώνετε αυτή την ενέργεια.

Και μερικοί από σας, όπως πριν που είχαμε μια τέτοια συνάθροιση, νιώθετε αδιάθετοι. Δεν νιώθετε καλά και λέτε “Ω, η ενέργεια με επηρεάζει κι έχω πονοκεφάλους και το σώμα μου πονάει και πόνους στο στομάχι και κάθε είδους άλλους πόνους.” Νιώθετε τόσο εκτός ισορροπίας και μετά απομακρύνετε την ενέργεια. Δεν την αφήνετε να μπει. Ας πάμε πέρα απ’ αυτό σήμερα. Αυτή τη στιγμή, ασχέτως του τί συμβαίνει στο σώμα ή στο μυαλό σας – αν νομίζετε ότι πρόκειται να λιποθυμήσετε σε ένα λεπτό, δεν πειράζει – ας το κάνουμε. Ας τη φέρουμε μέσα αυτή τη στιγμή. Είναι κάτι που μόνο εσείς μπορείτε να κάνετε για τον εαυτό σας. Ας έχετε αυτή τη φιλία με την ενέργεια που είναι όλη δική σας. 

Με αυτό τον τρόπο πρόκειται να προχωρήσουμε για να κάνουμε αυτό που πρόκειται να κάνουμε. Είναι ο τρόπος που θα φτάσετε στο φωτεινό σας σώμα, στην ενσωματωμένη Πραγμάτωση σας – μια καλή βαθιά αναπνοή επιτρέποντας να μπει αυτή η ενέργεια στη ζωή σας, στη συνειδητότητά σας, στην αντίληψή σας, στο σώμα σας, στο μυαλό σας, σε όλα. Μια πραγματικά καλή βαθιά αναπνοή φέρνοντας τη μέσα. Χωρίς να το σκέφτεστε, χωρίς να αναρωτιέστε πόση πρόκειται να φέρετε. Δεν πρόκειται να σας κυριεύσει. Δεν θα σας κυριεύσει. Θα σας επαναφέρει σε μια αληθινή φυσιολογική ισορροπία.

Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτή την ενέργεια. Είναι όλη δική σας.
(παύση) 
Υπάρχει ακόμα μια τάση να σας αποσπούν πολύ πράγματα εξωτερικά. Αυτή τη στιγμή, ο κόσμος είναι πολύ τρελός – δηλαδή όμορφος, αλλά τρελός – και υπάρχει  μια τάση να σας αποσπούν τόσα πολλά από αυτά που συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο. Και κάνοντας το μετά, ξανά, να θεωρείτε την ενέργεια σαν κάτι έξω από σας και να μη θέλετε πολλή απ’ αυτήν .

Όμως εδώ, ακριβώς στα τέλη αυτής της πολύ τρελής χρονιάς, ω, κάθε λογής πράγματα συμβαίνουν – ο καιρός, το περιβάλλον, το κλίμα, η πολιτική και η οικονομία κι όλα – δεν έχει σημασία. Ας κάνουμε άλμα πέρα απ’ αυτά μαζί.

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή κι επιτρέψτε αυτή την ενέργεια κι ανοίξτε τον εαυτό σας σε αυτό που είναι δικό σας. Όχι άλλες δικαιολογίες. Δεν θέλω άλλες δικαιολογίες. Δεν θέλω άλλη συζήτηση για πράγματα, όπως η έλλειψη αφθονίας ή ακόμα και οι  σωματικοί πόνοι. Εννοώ ότι θα έχετε μερικούς, αλλά είναι όλα μέρος του γεγονότος ότι είστε τώρα ενεργειακά αυτάρκεις.

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή κι αφήστε την να έρθει σε σας όπως ένα τεράστιο τσουνάμι, σαν ένα τεράστιο παλιρροϊκό κύμα που δεν πρόκειται να σας σκοτώσει, δεν πρόκειται να σας αναποδογυρίσει και να σας εξουδετερώσει. Αφήστε αυτό το μεγάλο κύμα της ενέργειας σας να μπει στην ύπαρξη σας και μετά νιώστε το. Νιώστε τι συμβαίνει στο σώμα σας και στη συνειδητότητα σας.
(παύση)

Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή. Όλα είναι η ενέργεια σας και είναι εδώ για να σας υπηρετήσει.

Το έχουμε συζητήσει ξανά και ξανά, αλλά τώρα πρέπει να επιμείνω σ’ αυτό. Γίνετε αυτό. Επιτρέψτε το. Μην παίζετε παιχνίδια μ’ αυτό πια. Μη συγκρατείτε την αφθονία ή ακόμα και το Ελεύθερο Ενεργειακό σας Σώμα. Κάντε το αυτή τη στιγμή.

Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή τώρα (αυτός παίρνει μια βαθιά αναπνοή) και νιώστε τον εαυτό σας απλά να την απορροφά, σαν να ήσασταν σε σπα, κάπως σαν τώρα απλά να την αφήνετε να απορροφηθεί. Είναι τόσο σημαντικό να πάτε πέρα από τη συζήτηση, στη συνειδητοποίηση της δικής σας ενέργειας. Δεν υπάρχει τίποτα εκτός. Όλα είναι δικά σας.

Δεν γίνεται να περιμένετε. Δεν γίνεται να το καθυστερήσετε. Τώρα είναι η ώρα να δεχτείτε όλη αυτή την ενέργεια και να μη προσπαθήσετε να την χειραγωγήσετε. Μην αρχίσετε να της λέτε τι να κάνει και πού να το κάνει. Απλά βιώστε αυτή την εμπειρία, αυτή την όμορφη εμπειρία της αποδοχής της ενέργειας σας.
(παύση)
Κι ακούω πολλούς από σας να λένε “Ω, μα το κάνω αυτό. Το κάνω.” Το κάνετε όπως περίπου προχωράτε στη ζωή – ένα πόδι στο γκάζι, ένα πόδι στο φρένο. Και τώρα φτάνετε στο σημείο που δεν υπάρχει γκάζι και δεν υπάρχει φρένο. Και για τον άνθρωπο αυτό είναι πολύ ανησυχητικό. Αυτό δημιουργεί πολλά δυσάρεστα συναισθήματα. Ούτε γκάζι, ούτε φρένο. Δεν χρειάζεστε πια το γκάζι στη ζωή σας.  Δεν χρειάζεται να το πατάτε ή να το αφήνετε, γιατί όλα συμβαίνουν φυσιολογικά. Τώρα προχωράτε στη ζωή μέσα στο όχημα της συνειδητότητας και αυτό ανταποκρίνεται απολύτως κατάλληλα. Δεν χρειάζεστε το γκάζι.

Γνωρίζω ότι έχετε αυτοκίνητα αυτόνομης οδήγησης τώρα. Ξέρετε, τότε στην εποχή μου, ήμασταν πολύ μπροστά τότε, είχαμε άλογα αυτόνομης οδήγησης. Τελικά φτάνετε στο σημείο να έχετε αυτοκίνητα αυτόνομης οδήγησης και δεν χρειάζεται να πατάτε το φρένο ή το γκάζι. Το κάνει μόνο του. Ξέρει τι να κάνει, ναι, με πολλή τεχνολογία και προγραμματισμό και λοιπά. Το ίδιο είναι με τη συνειδητότητά σας. Ξέρει τι να κάνει. Ξέρει ακριβώς τι να κάνει με την ενέργεια. Δεν χρειάζεστε πια το γκάζι στη ζωή σας, οπότε – μιλάω μεταφορικά, συμβολικά – πάρτε το πόδι σας από το γκάζι. Και δεν χρειάζεστε πια φρένο.

Αν ήσασταν αυτοκίνητα, ξέρετε πόσα τακάκια θα είχατε χρειαστεί μέχρι τώρα στη ζωή σας; Εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, πατώντας πάντα το φρένο, ακόμα κι όταν δεν χρειαζόταν. Πατούσατε φρένο ακόμα κι όταν δεν υπήρχε στροφή μπροστά ή λόφος, που τον κατεβαίνατε ή αυτοκίνητο μπροστά σας. Νομίζω ότι μερικοί από σας ζήσατε τη ζωή σας με το πόδι στο φρένο και μια στο τόσο στο γκάζι. Αφήστε το τώρα. Δεν χρειάζεται.

Αυτό είναι η αληθινή εμπιστοσύνη. Δηλαδή, αυτό είναι απεριόριστη εμπιστοσύνη. Αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα στην ενεργειακή δυναμική σας. Μιλήσαμε για την ενεργειακή δυναμική στο περασμένο Shoud. Είναι μεγάλο βήμα να έχετε τόση πολλή εμπιστοσύνη στον εαυτό σας ώστε να μην έχετε πια γκάζι, ούτε φρένο. Δεν χρειάζεστε ούτε το τιμόνι, εκτός ίσως για να ξεκουράζετε τα χέρια σας πάνω του. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι εντελώς φυσιολογικό, διαισθητικό. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι όλη η ενέργεια ανταποκρίνεται σε σας κατάλληλα.

Και ξέρετε, όπως συζητήσαμε τόσες πολλές φορές, στην πραγματικότητα δεν κινείστε μέσα στο χρόνο και στο χώρο, αυτά κινούνται μέσα από σας.
Άρα γιατί να χρειάζεστε γκάζι, φρένο ή ακόμα και τιμόνι; Είστε στο όχημα της συνειδητότητας και τώρα αυτό κανονίζει πώς κυλάνε ο χρόνος κι ο χώρος και η ενέργεια μέσα από σας. Αυτό το κανονίζει. Δεν χρειάζεται να το κάνετε πια. Τώρα μπορείτε να απολαύσετε τη ζωή αντί να είστε υποχρεωμένοι να δουλεύετε στην πορεία της ζωής, αντί να είστε υποχρεωμένοι να αποφεύγετε τα εμπόδια και να φρενάρετε απότομα, όταν τα πράγματα δεν είναι πολύ καλά ή να προσπαθείτε να επιταχύνετε για να προλάβετε όλους τους άλλους. Αφήστε τα όλα αυτά.

Τώρα ο χρόνος κι ο χώρος ανταποκρίνονται τέλεια στην ενέργεια σας. Αυτό είναι  μεγάλο βήμα. Αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα, αλλά, πού αλλού έχετε να πάτε, αντί  να κάθεστε συνεχώς στην ίδια καρέκλα.

Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή κι επιτρέψτε το τώρα, φέρνοντας μέσα αυτή την ενέργεια. Δεν με νοιάζει για τους πόνους και τα παράξενα όνειρα κι όλα τα άλλα που περνάτε. Αυτά δεν είναι λόγοι για να συγκρατείτε την ενέργεια. Στερείτε τον εαυτό σας από αυτά που είναι δικά σας. Πάρτε το πόδι σας από το φρένο, από το γκάζι, από το τιμόνι για λίγη ελευθερία. Συνδυάστε τα όλα αυτά και ξαφνικά θα  υπάρχει ένας νέος χορός της ενέργειας στη ζωή σας. Είναι κάπως ανέμελος. Δηλαδή, εξακολουθείτε να έχετε αντίληψη του υπόλοιπου κόσμου κι όσων περνάνε και κατά κάποιον τρόπο, τα νιώθετε ακόμα, αλλά δεν είναι δικά σας. Δεν υπάρχει πια η ανησυχία για το τί θα συμβεί μετά, από πού πρόκειται να προκύψουν πράγματα “Τι αποφάσεις χρειάζεται να πάρω;”
Συνειδητοποιείτε ότι δεν χρειάζεται να το κάνετε αυτό. Υπάρχει μια φυσική ευφυΐα στη συνειδητότητα σας και η ενέργεια ανταποκρίνεται σ’ αυτή, χωρίς να χρειάζεται ο άνθρωπος να διαχειρίζεται το κάθε τί, χωρίς να χρειάζεται ο άνθρωπος να διαχειρίζεται όλες τις μικρολεπτομέρειες.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή με αυτά.

Βγαίνοντας έξω στο φως με την Πραγμάτωσή σας, ανοίγοντας τώρα στην ενέργεια που είναι δική σας, απομακρύνοντας το κεφάλι σας από τον έλεγχο όλων όσων προσπαθούσατε να ελέγξετε ή  πιστεύοντας ότι έπρεπε να ελέγξετε. Νιώθετε τώρα πώς τα πάντα, πώς η ενέργεια ανταποκρίνεται όλη σ’ αυτό. Και, ξαναλέω, ξέρω, ξέρω, έχουμε μιλήσει γι’ αυτό ξανά και ξανά και είπατε ότι το έχετε κάνει. Όχι πραγματικά. Το έχετε σκεφτεί και υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να το σκέφτεστε και τώρα να το κάνετε.

Αυτό το Shoud είναι μια καλή χρονική στιγμή για να το κάνετε. Είχατε το παράδειγμα της έξοχης  Ήντιθ μας, η οποία όμως καθόταν στην ίδια καρέκλα και παραδέχεται ότι ήταν μια πεισματάρικη γηραιά ύπαρξη, δεν ήθελε να αλλάξει. Είχε έναν βαθύτερο λόγο που δεν ήθελε να αλλάξει, αλλά δεν ήθελε να αλλάξει, δεν ήθελε να αναγνωρίσει ότι η ενέργεια ήταν δική της, να επιτρέψει την αφθονία. Δεν ήθελε να επιτρέψει ούτε την Πραγμάτωσή της.
Τι σπουδαίο παράδειγμα για σας, για όλους μας. Επέλεξε το μονοπάτι της, όντως, όμως ξέρω ότι τόσοι πολλοί από σας ψάχνετε κάτι διαφορετικό. Αν έχετε παλιές δεσμεύσεις κι όρκους, ίσως ήρθε η ώρα να τους αφήσετε. Αν έχετε μια απέχθεια για την ενέργεια, μια αποστροφή για την ενέργεια πιστεύοντας ότι πρόκειται μόνο να χειροτερέψει τους πόνους σας και τις διανοητικές σας μάχες, πηγαίνετε πέρα απ’ αυτά εδώ ακριβώς, αυτή τη στιγμή, γιατί έχουμε πράγματα να κάνουμε.  

Μια βαθιά αναπνοή με αυτά. Ας αλλάξουμε όλη αυτή τη σχέση με την ενέργεια.
(παύση)
Χμ. Ωραία.

Μεράμπ-  Ακτινοβολείστε προς τα Μέσα, Ακτινοβολείστε προς τα Έξω

Και τέλος, για σήμερα, την ημέρα της Ήντιθ, ας κάνουμε μια μεράμπ. Μου αρέσει να κάνω μεράμπ στο τέλος των Shoud μας. Κι έχετε δίκιο, δεν έχω πολλά να πω σήμερα, γιατί τα πάντα εξαρτώνται από όλο αυτό το πράγμα της αποδοχής της ενέργειας και θέλω αυτό να είναι το σημερινό θέμα – η αποδοχή της ενέργειας.

Ας βάλουμε λοιπόν λίγη μουσική τώρα κι ας κάνουμε τη μεράμπ μας.
(αρχίζει η μουσική)
Πάρτε μια καλή βαθιά αναπνοή.

Έχετε επιλέξει να μείνετε σ’ αυτό τον πλανήτη για να είστε Μάστερ, για να βιώσετε τώρα την ενσωματωμένη Πραγμάτωση, για να βιώσετε τη δική σας ενέργεια.

Έχετε επιλέξει να μείνετε στη Γη και να ακτινοβολήσετε για τους άλλους, γνωρίζοντας ότι ο πλανήτης πραγματικά το έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή.

Να μοιραστεί το φως της συνειδητότητάς σας, να απλωθεί – όχι η ενέργειά σας, το φως σας, η συνείδησή σας. Δεν μοιράζεστε ενέργεια με άλλους τριγύρω, αυτό θα ήταν άκαρπο – αλλά τη συνείδησή σας,  που ακτινοβολεί προς τα έξω στον κόσμο, φωτίζοντας γι’ αυτό τον κόσμο τις νέες δυνατότητες, που είναι διαθέσιμες. Και χωρίς αυτό το φως των λίγων εκατοντάδων τουλάχιστον, αν όχι λίγων χιλιάδων ενσωματωμένων Μάστερ, η ανθρωπότητα ίσως να μη δει ποτέ μερικές από τις άλλες δυνατότητες που είναι διαθέσιμες αυτή τη στιγμή.

Είναι ένα σημείο καμπής, θα μπορούσαμε να πούμε ένα κρίσιμο σημείο για τον πλανήτη, αλλά αυτό το ξέρετε όλοι. Και με σας να ακτινοβολείτε, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να δουν αυτές τις άλλες δυνατότητες.

Πρώτα ας ακτινοβολήσουμε προς τα μέσα προτού ακτινοβολήσουμε προς τα έξω. Ας επιτρέψετε πρώτα στο δικό σας φως να λάμψει μέσα σας.

Όταν χρησιμοποιώ τη λέξη “φως” εννοώ την συνειδητότητα. Είναι σαν ένα φως. Αφήστε τη συνειδητότητά σας να ακτινοβολήσει μέσα σας. Αφήστε τη να λάμψει πάνω στη δική σας ενέργεια.
(παύση)

Αφήστε τη να λάμψει πάνω στη δική σας Πραγμάτωση. Αρχίστε ακτινοβολώντας, φωτίζοντας εσωτερικά. Με άλλα λόγια, αφήστε αυτό το φως της συνειδητότητας σας να είναι πάνω σας.
(παύση)
Είναι τόσο σημαντικό να το κάνετε αυτό πριν καν το αφήσετε να πάει στον κόσμο, όμως αφήστε το να είναι πάνω σας, στο σώμα σας, στις σκέψεις σας, στις εμπειρίες σας.

Αυτό το φως ήταν πάντα εκεί. Δεν είναι κάτι που πρέπει να προσπαθήσετε να φέρετε ή να δουλέψετε γι’ αυτό. Ήταν πάντα εκεί, αλλά αφήστε το να λάμψει τώρα σε κάθε μέρος της ύπαρξης σας. Είναι το φως σας. Είναι η συνειδητότητα σας.

Στην ενσωματωμένη Πραγμάτωση, ο άνθρωπος συνεχίζει με τις εμπειρίες του.

Δεν είναι ότι ο άνθρωπος εξαφανίζεται και φεύγει. Όχι, ο άνθρωπος συνεχίζει με τις εμπειρίες του, αλλά πλέον με το όφελος της σοφίας και με το όφελος της φωτεινής του συνειδητότητας.

Σήμερα, αφήστε το φως σας να λάμψει εσωτερικά. Αντί να το έχετε εκεί έξω, κάπου μακριά, αφήστε το να είναι εδώ ακριβώς, να λάμπει εσωτερικά.

Νιώστε τη δική σας ακτινοβολία, τη δική σας συνειδητότητα.
Αυτό είστε εσείς.
(παύση)

Αυτό ακριβώς το πράγμα, αυτό το φως που λάμπει εσωτερικά, είναι αυτό ακριβώς το πράγμα που φέρνει μετά την ενέργεια, δημιουργεί μια αρμονία με την ενέργεια και σας φέρνει τα πάντα στη ζωή σας. Σας φέρνει όλα όσα χρειάζεστε ή θέλετε στη ζωή σας.

Αφήστε αυτό το φως να λάμψει εσωτερικά. Ναι, στους πόνους σας, στις ανισορροπίες σας, σε οτιδήποτε μπορεί να υπάρχει, απλά αφήστε να λάμψει αυτό το φως τώρα χωρίς να συγκρατείτε τίποτα.
(παύση)
Αυτό το φως είναι παρόν εδώ αυτή τη στιγμή. Δεν είναι μακριά σε κάποιον ανώτερο εαυτό ή σε άλλη διάσταση. Είναι εδώ ακριβώς.
Είναι εδώ ακριβώς. Αφήστε το να λάμψει στο εσωτερικό όλων σας, σε κάθε κομμάτι σας.
(παύση)
Αυτό κάνει ένας Μάστερ πριν βγει έξω να ακτινοβολήσει το φως του σε άλλους εξωτερικά. Αφιερώνει μερικά λεπτά για να λάμψει εσωτερικά. Ακτινοβολεί μέσα, πριν ακτινοβολήσει σε άλλους.

Ο Μάστερ βεβαιώνεται, ότι έχει συνειδητή επίγνωση του δικού του φωτός ,που συνεχίζει να ακτινοβολεί εσωτερικά, ακτινοβολώντας μέσα στο σώμα του, μέσα στο μυαλό του, μέσα στις αισθήσεις του.

Είναι εύκολο να το ξεχάσει αυτό. Είναι εύκολο να σκεφτεί “Λοιπόν, πρέπει να βγω έξω και να ακτινοβολήσω για τον κόσμο.” Όμως, όχι, πάντα να αφιερώνετε μια στιγμή για να ακτινοβολήσετε για τον εαυτό σας, για το φωτισμό της  συνειδητότητάς σας μέσα σας.
(παύση)

Και τώρα μαζί – ατομικά αλλά μαζί – ας ακτινοβολήσουμε προς τον κόσμο.

Ξέρετε, δεν είμαι υποστηρικτής των παγκόσμιων προσευχών ή των παγκόσμιων διαλογισμών ή οποιωνδήποτε ομαδικών καταστάσεων, γιατί αν δεν είναι απόλυτα σωστή ομάδα, υπάρχουν πολλές ανοησίες εκεί. Χμ. Υπάρχουν πολλές ανισόρροπες ενέργειες και γι’ αυτό πολύ σπάνια κάνουμε κάτι τέτοιο μαζί. Όμως τώρα σαν Μάστερς και πραγματωμένες υπάρξεις, είστε στο σημείο που μπορούμε να καθίσουμε χωρίς πρόγραμμα – σ’ αυτό δεν υπάρχει πρόγραμμα – μπορούμε να καθίσουμε κι απλά να ακτινοβολήσουμε προς τον κόσμο.

Δεν προσπαθούμε να τον αλλάξουμε. Βλέπετε, γι’ αυτό πραγματικά ποτέ δεν μου άρεσαν όλες αυτές οι ομαδικές συναθροίσεις, όπου κάνεις ομαδικό διαλογισμό. Ω, είναι γεμάτες με προγράμματα ανθρώπων, που πραγματικά δεν καταλαβαίνουν τι είναι η αληθινή ευσπλαχνία.

Όμως με εσάς Σώμπρα, με εμάς τώρα, μπορούμε να είμαστε εδώ μαζί, συνδεδεμένοι σε όλη την υφήλιο, και τώρα μπορούμε να ακτινοβολήσουμε προς τον κόσμο. Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς να προσπαθούμε να επιβάλουμε την αλλαγή.

Όχι, δεν προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια διαφορετική έκβαση για τις εκλογές ούτε και προσπαθούμε να διορθώσουμε το περιβάλλον. Αυτά δεν έχουν θέση εδώ.

Αυτή είναι η συνάθροιση των Μέρλιν, που ακτινοβολούν στον κόσμο, αφήνοντας ανοιχτή τη συνειδητότητά μας χωρίς να την συγκρατούμε.

Δεν προσπαθούμε να αλλάξουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη ή την εμπορία του σεξ ή οτιδήποτε παρόμοιο. Τώρα είστε πάρα πολύ σοφοί για κάτι τέτοιο. Όμως ακτινοβολούμε φως στον κόσμο, ώστε να δείξει σε άλλους, ώστε να φωτίσει μια δυνατότητα, που ίσως να μην είχαν δει διαφορετικά,  μια αλλαγή, ένα τρόπο να αλλάξουν καρέκλα.

Έτσι, για πρώτη φορά μαζί με αυτή τη συνάθροιση σας, Μάστερ, για πρώτη φορά ας ακτινοβολήσουμε προς τον κόσμο.
(μεγαλύτερη παύση)

Χωρίς πρόγραμμα. Είναι απλά μια κατάσταση ύπαρξης.

Ελπίζω να μπορείτε να νιώσετε την αληθινή γαλήνη σ’ αυτό. Ξέρετε, αν είχαμε πρόγραμμα – αν προσπαθούσαμε να διορθώσουμε τα περιβαλλοντικά ζητήματα ή τα κοινωνικά ζητήματα – δεν θα υπήρχε η αίσθηση της γαλήνης. Όχι, γιατί εξακολουθούν να είναι μάχες. Εξακολουθούν να είναι αγώνες.

Όμως καθώς ακτινοβολούμε στον κόσμο αυτή τη στιγμή, νιώστε την γαλήνη.

Δεν προσπαθούμε να αλλάξουμε το σκοτάδι σε φως. Δεν προσπαθούμε να αλλάξουμε τα οικονομικά συστήματα του κόσμου. Τίποτα απ’ αυτά. Ακτινοβολούμε ένα φως συνειδητότητας, συνειδητότητας που μεταφέρθηκε στη Γη, δεν κρατήθηκε στα ουράνια. Μεταφέρθηκε στη Γη από σας, από πραγματωμένους Μάστερς.

Ας ακτινοβολήσουμε αυτή τη στιγμή, νιώθοντας τόσο τολμηροί, τόσο άφοβοι ώστε να προβάλουμε το φως μας.
(παύση)

Καθώς επιτρέπετε στον εαυτό σας να λάμψει, να ακτινοβολήσει τη συνειδητότητά σας,αφιερώστε μια στιγμή για να νιώσετε τώρα, τι κάνει αυτό στην ενέργειά σας.

Να θυμάστε ότι σήμερα είναι που κάνετε αυτό το μεγάλο βήμα, ένα τολμηρό άφοβο βήμα, με το να αφήσετε την ενέργεια σας να έρθει και να είναι παρούσα και να σας υπηρετήσει. Τώρα νιώστε τί κάνει, καθώς ακτινοβολείτε, τί κάνει αυτό στην ενέργεια σας.
(μεγαλύτερη παύση)

Καθώς είμαστε μαζεμένοι εδώ για πρώτη φορά ακτινοβολώντας έτσι,  ακτινοβολώντας σαν Μάστερ, νιώστε τί κάνει αυτό στην ενέργεια σας.
(παύση)
Και θυμηθείτε την ομορφιά του: Δεν προσπαθούμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Απλά φωτίζουμε διαφορετικές καρέκλες, διαφορετικές δυνατότητες, που ίσως να μην είχαν αντιληφθεί ότι υπήρχαν εκεί. Δεν τους κάνουμε να επιλέξουν  το ένα ή το άλλο πράγμα. Εμείς απλά ανοίγουμε την προοπτική της ανθρωπότητας. Εξαρτάται από αυτούς τί θέλουν να κάνουν με αυτό.
Τι συμβαίνει στην ενέργεια σας αυτή τη στιγμή;
(παύση)

Λοιπόν, θα πρέπει να είναι ευτυχισμένη. Θα πρέπει να χορεύει στο φως, γιατί αυτό ήρθατε να κάνετε εδώ.

 Μετά από αυτό το μακρύ, μακρύ μονοπάτι σ’ αυτή τη ζωή με βάσανα και μετά απελευθερώνοντας, νιώθοντας χαμένοι, νιώθοντας κολλημένοι, αφού περάσατε όλα αυτά τώρα, στην Πραγμάτωσή σας, κάνετε τώρα αυτό που ήρθατε να κάνετε εδώ – να ακτινοβολήσετε.

Αυτό που συμβαίνει με την ενέργεια τώρα, είναι ότι κυλάει με πιο πολλή χάρη, γιατί φτάνουμε σ’ αυτό το σημείο, είμαστε σε θέση να κάνουμε, αυτό ακριβώς που ήρθατε να κάνετε εδώ, να ακτινοβολήσετε, και τώρα πολλή από την αμφιβολία για τον εαυτό φεύγει. Αυτό που συγκρατεί την ενέργεια είναι η αυτο-αμφιβολία, πολλή από αυτή. Συνειδητοποιείτε ότι είστε εδώ. Τα καταφέρατε. Κάνετε αυτό που ήρθατε να κάνετε εδώ.

Ακόμα κάτι για τον Οδηγό του Μέρλιν για την Ενσωματωμένη Πραγμάτωση: Ο Μάστερ ακτινοβολεί εσωτερικά στον εαυτό του και μετά ακτινοβολεί προς τα έξω.

Δεν έχει πολλή σημασία τι άλλο κάνετε την υπόλοιπη μέρα ή νύχτα, οποιαδήποτε μέρα ή οποιαδήποτε νύχτα. Δεν έχει σημασία αν έχετε μια δουλειά με μεγάλη ισχύ ή είστε συνταξιούχοι. Δεν έχει σημασία αν κάνετε ή δεν κάνετε δουλειές μέσα στο σπίτι. Αυτός είναι ο λόγος που ήρθατε εδώ, για να ακτινοβολήσετε γι’ αυτό τον πλανήτη.

Τώρα νιώστε ξανά την ενέργεια σας.
(παύση)
Εξαιτίας της δικής σας αξίας, ότι εκπληρώσατε την υπόσχεση που δώσατε στον εαυτό σας, για το τι θα κάνατε σ’ αυτή τη ζωή, ότι θα επιτρέπατε την Πραγμάτωση και θα μένατε στο σώμα, υπάρχει μια διαφορετική σχέση τώρα με την ενέργειά σας, γιατί κάνετε αυτό που ήρθατε να κάνετε εδώ.

Υπάρχει μια νέα αξία στο να λαμβάνετε την ενέργειας σας.
Ας ακτινοβολήσουμε προς τον κόσμο.

Ο κόσμος ψάχνει ένα φως αυτή τη στιγμή, ένα φως χωρίς πρόγραμμα, ένα φως χωρίς κανόνες, ένα φως χωρίς βάσανα, ένα φως υψηλότερων δυνατοτήτων. Ας το κάνουμε τώρα.
(παύση)
Υπάρχει μεγάλη αίσθηση, λοιπόν, θα το λέγαμε ικανοποίησης, του “Κάνω αυτό που ήρθα να κάνω εδώ. Έμεινα στο σώμα. Τώρα ακτινοβολώ το φως μου. Είμαι ο Μάστερ που το γραφείο του είναι το παγκάκι στο πάρκο ή το καφέ” ή οπουδήποτε θέλετε να είναι.

 Είμαι ο Μάστερ που δεν χρειάζεται να έχω το πόδι μου στο φρένο και στο γκάζι και τα χέρια μου στο τιμόνι. Είμαι Αυτό που Είμαι και κάνω αυτό που ήρθα να κάνω εδώ”, γιατί όλοι σας, ξέρω ότι αγαπάτε αυτό τον πλανήτη. Ζήσατε τόσες πολλές ζωές και τώρα ήρθε η τελευταία σας ζωή. Τώρα απλά ακτινοβολείστε.

Ξέρετε πλέον το δικό σας φως, οπότε μπορείτε να ακτινοβολήσετε.
(παύση)
Σήμερα είναι που κάνετε αυτό το μεγάλο άλμα, επιτρέποντας τη δική σας ενέργεια, κι όταν το κάνετε, μετά το επόμενο βήμα είναι, λοιπόν, να ακτινοβολήσετε.

Ας πάρουμε μια καλή βαθιά αναπνοή αυτή τη μέρα.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στην Ήντιθ που μοιράστηκε την ιστορία της, που αφιέρωσε μια στιγμή για να είναι εδώ μαζί μας αυτή τη μέρα. Τέτοια έμπνευση, ένας τέτοιος χαρακτήρας, ένα μέλος των Σώμπρα για τόσα πολλά χρόνια. Ω, Ήντιθ, ξέρω ότι θα βρεις τη σωστή οικογένεια για να επιστρέψεις και ξέρω ότι θα βρεις τη χαμένη αγάπη. Όμως, Ήντιθ, Αυτή η αγάπη ήσουν πάντα εσύ. Δεν ήταν κάποιος άλλος – αυτή η χαμένη αγάπη. Πάντα εσένα έψαχνες.

 Και, αγαπητοί Σώμπρα, ασχέτως του πόσο τρελά γίνονται τα πράγματα σ’ αυτό τον κόσμο γύρω σας, να θυμάστε ότι όλα είναι καλά και λαμπερά σε όλη τη δημιουργία.

 Είμαι ο Αντάμους της Κυρίαρχης Περιοχής. Σας ευχαριστώ.

 

Μετάφραση : Μαίρη Πολυχρόνη
Review και επιμέλεια : Μαρία Γρηγοράκη
Σπόνσορες : Ζωή Ξακουστή, Φωτεινή Καμπά

 

Παρακολουθήστε εδώ την εκπληκτική Μεράμπ, και αισθανθείτε βαθιά μέσα σας, πώς είναι να εκπέμπετε το φως σας και να επιτρέπετε την ενέργειά σας.
Υπότιτλοι βίντεο από την Κατερίνα Θαλασσά 

 

*** Αν θέλετε να κάνετε μια δωρεά, σαν ανταλλαγή ενέργειας, για την επικοινωνία του Αντάμους ,που μόλις διαβάσατε στα Ελληνικά, και το βίντεο με υπότιτλους, για να μπορούμε να συνεχίσουμε τις μεταφράσεις κάθε μήνα, και να ανταποκριθούμε στα έξοδα του site, για το όνομα, τον χώρο στο ίντερνετ, και την συντήρησή του, πατήστε το κάτωθι κουμπί “Donate”. Οποιοδήποτε ποσό είναι πολύτιμο για μάς και σας ευχαριστούμε πολύ! ”
Y.Γ. Αν δεν έχετε Pay Pal, μπορείτε να κάνετε τη δωρεά σας στον κάτωθι λογαριασμό της Τράπεζας Πειραιώς με ΙΒΑΝ : GR 55 01720200005020038694242